n
mmm
m
BUITENLAND.
Tweede Blad
14 Juni 1922
Brieven uit üuifschland.
In een volgenden brier hoop ik fe
schrijven over wat voor den vreemde
ling in Berlijn het meest belangrijkst
is en wat hij vooral in de verrukkelijke
omgeving van deze stad zal moeten
bezoeken. H. L.
De Conferentie in Den Haag.
Het bezoek van Poincaré aan
Londen.
Een Nittlpartlj.
De Fransche repliek op het
Engelsche antwoord.
De Duitsche betalingstermijn van
15 Juni.
De Vlootbeperking in gevaar.
De ineenstorting van Oostenrijk.
De opstandige beweging in
Britsch-Indië.
President Ebert beleedigd.
„HOi.LANDEHS IN DUITSCHLAND."
Eea in Duitschland zeer bekend too-
neci-criticus. Alfred Kerr, schreef eens:
„Wenn der Hollander Deutsch sprichen.
treut sieti das ühr." iiij zal wei be
doeld hebben den Hollander, die zijn
taal niet lieel ende al verhaspelt.
Hij 't heerlijke zitje met uit
kijk op het soms overweldigend drukke
Groote-Stadsverkeer van Potsdamer
Plalz, zat een meneer, keurig gekleed,
neen maar.... keurig! Alles wat hij aan
had was „versch", pas gekocht. Zijn
pakkie.... een prach! Over wat zou ie
't ook niet hebben gekocht, kon hij
bij zijn buurman op de Nieuw mar kt
voor 'n tweedehandsie het dubbele be-
sjollemen. Het was in de dagen,
toen de Duilsche koopman nog niet zoo
wijs was met zijn prijzen. Mijn land
genoot sprak luid en druk gebarend
Ob sich das Ohr freute?
Zijn taaltje was eigenlijk een aller
kromst WaterloopleinHollandsch mei
wat „Bier-ocnd-Leberwo.erst-Duit.sch".
Hij viel op door zijn vreemdsoortige
redevoering tegen zijn Duitsch gezel
schap, dat al maar ja, ja, knikte, doch
blijkbaar meer interesse had voor de
gulle tractatie van den valutasterken
man, dan voor zijn onverstaanbaar ge
zwets.
Daartegenover hoevele Hollan
ders zijn er niet- die hoewel ze de
Duits ene taal geleerd hebben, de lite
ratuur volkomen genieten kun
nen, toen, in hun vrees, zich verkeerd
uit te drukken, liever zwijgen en voor
geven, Duitsch alleen maar te verstaan,
doch niet te kunnen spreken.
Het is een eigenaardigheid, ik mag
wel zeggen een onhebbelijkheid, van
vele Hollanders, die in het Buitenland
reizen en daar toevallig een eenvoudig
landgenoot ontmoeten, die de vreemde
taal niet vloeiend spreekt, daarover te
schimpen, zooals zij dan ook nog graag
schimpen over zijn kleeding, zijn hou
ding enz.
Ik houd *t ervoor, dat deze eigen
aardigheid dezelfde oorzaak heeft
als mijne teleurstelling, toen ik als
kind mijn eerste r eis per boot maakte.
Als ik de boot verlaten had en na
een flinke wandeling de duinen be
klom, wees men mij op de torens van
mijn vaderstad, die daar vóór ons lag.
Ik vond dat heelemaal niet aardig;
ik meende zulk een groote Teis te
hebben gemaakt, dat van mijn stad
zeifs met een verrekijker geen schaduw
meer te ontdekken zou zijn geweest
De Hollander zal bij aen Buiten
lander in diens land meer voorkomend
heid ondervinden dan bij zijn eigen
landgenoot, die hem niet voor geheel
„vol" meent te moeten aanzien. De
Buitenlander stelt het zeer op prijs,
den vreemdeling zijn taal verstaanbaar
te hooren spreken.
Men verwijze raij nu niet naar mijne
ontmoeting oij Josty; hier zat iemand,
die geen enkel Duitsch woord behoor
lijk kon uitspreken, brutaal en luid
ruchtig te schetteren.
IIij vi'ci op en daarvoor heeft
men zich te hoeden, altijd en overal,
maar meer nog in het bizonder nu
in deze tijden in het zwaarbeproefde
Duitschland!
Ook beter opgevoede Buitenlanders
trekken soms onwillekeurig de aan-
dacnt. Bijvoorbeeld: het moet voor een
Duilscher een onheooeiijk gezicht zijn,
wanneer hij iemand ter betaling o.a.
van ten consumptie van nog geen 1<
Mark, een bundel banknoten ziet te
voorschijn halen van duizend Mark,
van vijf, van honderd en van twintig
Mark, alles te zamen één groote prop!
Wil men thans Duitschland bezoe
ken, men neeft zich te onthouden van
alles wat opvalt. De tegenzin der Duit-
schcrs in den Buitenlander is verklaar
baar, maakt toen dez.e voor hen zeer
veel onbereikbaar. Uit mijn eigen om
geving lean ik daarvan een treurig
staaltje aanhalen. Een vriend uit Am
sterdam zal de volgende week een
paar dagen naar Berlijn komen. Hij
verzocht me voor hem een kamer te
bespreken in een hotel of bij particu
lieren. Ik huurde voor hem een kamer
bij parlieulisren in de voorstad, waar
ik woon. De prijs voor 5 nachten
is 1500 Mark. Nu rekene men niet
om in Hojlandsche contanten!
Juist bii het verlaten van het huis
ontmoette ik een mij goed bekend oud
heer,, die vóór den oorlog zich finan
cieel zóó goed kon bewegen, dat hij
voor zien alleen een viertal gemeubi
leerde vertrekken kon huren, dagelijks
in een eerste klas restaurant dineerde
en jaanijks groote buitenlandsche rei
zen maakte. Met dezelfde middelen
kon hij zich nu een bescheiden zit-
v'aupkamer huren en dineerenab
soluut onvoldóende!
Nu komen de valutasterke menschen
en alles, wat kamers verhuurt, is be
hekst. De menschen, bij wie deze goede
deftige oude man woont, willen hem
weg hebben; ze kunnen in één week
aan een buitenlander meer verdienen
dan aan hem in één maand. Hem
evenwel zoo op straat zeltc-n, gaat niet,
dat verbiedt de Woningwet. Nu ma
ken ze hem het leven lastig, zóó las
tig, dat hij graag naar het eenvoudig
ste kamertje zou willen verhuizen, als
hij daar maar in vrede kon leven.
Weken lang sukkelt hij trap op, trap
af, op zoek naar een andere kamer.
Maar overal boort hij óf „ik heb al
verhuurd" óf prijzen, waaraan voor
hem niet te denken valt. Het trof on
gelukkig, dat bij naar dezelfde kameT
wilde informeeren, die ik juist voor
mijn vriend gehuurd had. Het adres
was ons beiden door een Woning
bureau opgegeven. Ik behoefde hem
niets te zeggen, hij begreep 't al.
En zooals 'i hem gaat, zoo gaat 't er
vele duizenden!
Is het te verwonderen, dat het Duit-
sche publiek tegen den royalen bui
tenlander bescherming vraagt en hem
hier graag het verblijf moeilijk ziet
gemaakt?
Velen overdrijven en zijn onredelijk;
uu al! in het begin van het reis-
seizoen; hoe moet dat wel worden
in Juli en Augustus! Het zou me ver
wonderen als dan groote onaangenaam
heden. voor het reizend publiek uit
bleven.
Intusschen geloof ik niet, dat, wie
zich eenmaal voorgenomen heeft zijn
Duitsch reisje te maken, zich zal laten
afschrikken door de vele söorfgeljjBtf
verhalen die de ronde doen. Welfiu,
gaat men rlan toch op reis en wit
men ook Berlijn bezoeken, dap kan
men allicht eenig nut trekken uit en
kele aanwijzingen, die het rondtrekken
met groote kudden onnoodig maken.
Het „Petit Journal" deelt mede, dat de
Fransche deskundigen, in Den Haag met
de Russische gedelegeerden in contact
zullen treden. De medewerker van het
Fransche ministerie zal aan de vooraf
gaande besprekingen deelnemen.
De Poolsche delegatie.
De Poolsche delegatie voor Den Haag
bestaat uit den onderminister van Han
del, Strazburger, den vroegeren onder
minister 'van Buitenlandsche Zaken Fili-
powitsj en verder uit den afdeelingschef
Korzakowski, den Poolschen gezant te
Brussel, Sebowski, den legatieraad te
Londen, Coenackowski, den rapporteur
over de Russische zaken Zalewski en den
Poolschen gezant te Londen en Den
Haag Wierwsz-Kowalski. De delegatie
vertrekt heden.
Volgens de „Manch. Guardian" zal
Poincaré Maandag na aankomst te Lon
den met den eersten minister lunchen.
Het bezoek is een particulier bezoek aan
de Anglo-French-Society in verband met
den heropbouw van Verdun, dat door
Londen al een tijd geleden is „geadop
teerd."
De lunch met den eersten minister is
een zaak van beleefdheid niet van diplo
matie. Er is geen program van te be
spreken quaesties en het is ook niet
waarschijnlijk, dat dit zal worden opge
maakt, tenzij Poincaré den wensch tot
bespreking over eenige quaestie te ken
nen zou geven.
Naar uit Rome wordt gemeld, is in de
Italiaansche partij der democraten een
splitsing gekomen. Gisteren heeft zich
onder leiding van Nitti de Italiaansche
democratische partij gevormd. Het pro
gram heeft ten doel, de verschillende
klassen bijeen te brengen en in de bui
tenlandsche politiek m,et de belangen
van alle volken rekening te houden, ver
der zich van elk avontuur te onthouden.
Gisteren gaven wij een deel van de re
pliek van Poincaré op het Engelsche ant
woord. Het vervolg daarvan luidt aldus:
Betreffende de voorstellen van Frank
rijk om het Russische memorandum van
11 Mei in te trekken past het in herinne
ring te brengen, dat de Fransche delegatie
te Genua deze kwestie van het memoran
dum niet kon stellen, omdat zij de bijeen
komsten met de sovjetdelegatie, na 11 Mei
niet meer bijwoonde. De Fransche delega
tie verklaarde enkel en alleen, dat zij de
Fransche regeering de maatregelen, die
door de eerste commissie waren aangeno
men, zou tanbevelen, geen enkele toe
speling makend op het Russische memo
randum. De Fransche regeering dringt op
de noodzakelijkheid aan om zich in Den
Haag le houden aan de besluiten van
Cannes.
Wat het particuliere eigendom betreft,
brengt het antwoord de beginselen, neer
gelegd in het rapport der geallieerde, des
kundigen in herinnering. Om te voorko
men, dat een schikking zou verkregen wor
den, die een voor de gek houden zou zijn,
is de Fransche regeering van oordeel, dat
de teruggave van den eigendom regel moet
I zijn en compensatie uitzondering.
De Fransche regeering erkent volkomen
het reoh! tot requisitie maar alleen op
de formeele voorwaarden van een recht
vaardige en voor bepaalde schadevergoe
ding die de sovjets thans niet in staat zijn
te geven.
Het ligt absoluut niet in de bedoeling
van Frankrijk om de sovjet-regeering een
of ander principe van wetgeving op te
leggen maar de vreemde mogendheden
hebben 't recht en den plicht om hun vrij
heid voor te behouden om te onderhande
len met een land dat hun niet de garan
ties biedt waarop het kan rekenen in elk
beschaafd land. Het stelsel, dat in het
Fransche memorandum wordt voorge
steld is het eenige dat de belangen der
eigenaars en het belang van Rusland ga
randeert. Indien de overeenstemming al
gemeen is, zullen de sovjets het aannemen.
Frankrijk wenscht bij traditie de herle
ving van Rusland, zijn terugkeer in het
Europeesch verband. De vage voorstellen
tot reconstructie, die te Genua zijn gedaan,
de houding der Russen, hebben geen diepe
studie daarvan toegelaten. Deze studie
moet dus hervat worden, zoo noodig met
raadpVging van Russische deskundigen.
Het herstel van Rusland is mogelijk met
den goeden wil der Sovjetregeering.
De Fransche regeering wil in Den Haag
elke politieke discussie vermijden en uit
sluitend de praktische middelen in zake
de schulden, het particulier eigendom en
de kredieten regelen.
De Fransche regeering heeft geen enke
le- reden om haar houding, te Genua aan
genomen inzake de Russische schulden, te
wijzigen. Aan den anderen kant is zij van
oordeel, dat een voorafgaande diepe stu
die van het vraagstuk der credielen niet
onnuttig zal zijn, gezien de reusachtige
Russische behoeften in den tegenwoordii-
gen staat van ontreddering.
De Britsche regeeTing had tusschen de
regels doorzien dat, indien de drie kwes
tie aan de deskundigen in Den Haag zul
len onderworpen worden, niet tot een op
lossing worden gebracht, dat Rusland dan
aan concessiejagers zal zijn overgeleverd,
d.w.z. aan plundering en dat de vreemde
regeeringen geen enkel middel zullen heb
ben, om dat te verhinderen.
Indien de Engelsche regeering verwacht,
dat eigenaars of wettige concessionaris
sen, uit hun bezit zouden kunnen worden
gezet of vervangen zouden kunnen worden
door anderen, dan zou een dergelijke be-
rooving, gelijk in hel Fransche memoran
dum van t Juni is uiteengezet, de alge-
meene afkeuring der beschaafde naties
verwekken enhet onmogelijk maken om
normale betrekkingen met Rusland te her
vatten. Dit zou ongetwijfeld tot het nemen
van repressaille-maatrejelen aanleiding ge
ven tegenover die staten, die hun onderda
nen niet verboden hadden of dergelijke
schuldige speculaties zouden hebben aan
gemoedigd.
Om dergelijke jammerlijke gevolgen te
voorkomen, moeten de naties, die deskun
digen naar Den Haag zullen zenden, tot
overeenstemming komen aangaande enke
le leidende denkbeelden,, wil de bijeen
komst in Den Haag tot meer resultaten
leiden als de conferentie te Genua.
Volgens een mededeeling te bevocgder geruste slagschepen te herbergen.
p'asïsé "s de' eerstkomende ffenrfaagsche
schadevergoedingsbetaling van 50 millioen
goudmark op 15 Juni verzekerd.
De Amerikaansche Senaat heeft beslo
ten, de verdere behandeling van het ont-
werp-Tariefwet voorloopig te laten rusten
en de Marinebegrooting in behandeling
te nemen, die gisteren aan de orde zou
komen. Deze begrooting is gebaseerd op
het bekende vijfogendhedenverdrag, dat
den vioolbouw aan banden legt. Volgens
den correspondent van de „Times" te
Washington zullen de debatten van lang-
durigen aard zijn niet alleen, doch zal
ook het vraagstuk der ratificatie van het
vijfmogendhedenverdrag door de andere
mogendheden op het tapijt komen. Mag
men den correspondent gelooven, dan
trekt dit vraagstuk reeds geruimen tijd de
ernstige aandacht van de regeering der
Vereenigde Sfaten en zou zij de andere
betrokken mogendheden Groot-Brit-
tannië. Frankrijk, Italië en Japan ge
polst hebben aangaande haar bedoelingen
er zou zich een toestand ontwikkeld heb
ben, die niet in alle opzichten bevredi
gend genoemd kan worden. Hiiermede
schiint voornamelijk te worden gedoeld
op Frankriik. De correspondent zegt n.I„
dat in officieele kringen te Washington
niet wordt aangenomen, dat Frankrijk
ten slotte de ratificatie van het verdrag
zal weigeren of er zoodanige reserve-be
palingen aan zal verbinden, dat de be
langrijkste clausules van het verdrag er
haar waarde door zouden verliezen,
doch men is er toch van oordeel, dat een
aanzienlijke verlenging van de onzeker
heid een zeer slechten invloed moet heb
ben op het Congres en op ziin beurt op
het land in zijn geheel. In officieele krin
gen is men voorts van oordeel, dat in de
laatste instantie het vlootverdrag en de
quaesties der Duitsche leening slechts 2
der vele onderling met elkaar verband
houdende vraagstukken zijn, waarbij
Frankriik levensbelangen heeft en waar
in het slechts met volledig vertrouwen
handelend kan oplreden, zoodra het
probleem in zijn geheel opgelost is, of op
den weg zijner oplosingis.
De begrooting, zooals zij uit de Se
naatscommissie voor de marinebegroo
ting te voorschijn is gekomen, sluit met
een bedrag groot 294.235.000 dollar, of
42.965.000 meer dan voorgesteld door
het Represeniantenhuis, doch 131.251.000
minder dan de raming van het departe
ment van Marine. Onder de verhoogde
begrootingskosten is opmerkelijk een be
drag van tien millioen dollar voor vloot-
bouw, die verklaard wordt „noodzake
lijk" (te zijn) in het belang der zuinig
heid eny tot het voltooien van de plannen
voor den bouw van nieuwe schepen van
verscheidene klassen bedoeld in de rege
ling. getroffen in de jongste conferentie
inzake beperking van vlootbewapening
en in het departement van marine in
overeenstemming met het verdrag tot be
perking van bewapeningen."
De begrooting brengt geen wijziging in
de persoenelsterkte, toegestaan door het
Huis, n.l. 86.000 man voor de vloot en
195.000 man voor de marine, doch het
is de moeite waard om op fe merken,
dat zii geen cent toestaat voor de nieuwe
verdedigingswerken aan de kust der Stille
Zuidzee,die het departement van marine
wenscht. De Senaatscommissie heeft het
verzoek om een nieuwe torpedobooten-
basis te San Pedro (C.alifomië), en een
nieuwe vlooibasis te Alameda (Califor-
nië) en een nieuwe luchlschepenbasis
ie Sand Point (Washington) verworpen;
doch gunstig geadviseerd tot het verhoo-
gen van posten tot een totaal van
687.500 dollar voor de werven te Pearl
Harbour en Puget Sound (Hawaii) als
„de eenige vlootbasis, die de Vereenigde
Staten aan de Stille Zuidzeekust heeft, in
slaat om onze grootste gewapende en uit-
D'e commissie verklaart ver'def, S&t da
„absolute beteekenis van den luchtdienst
als een tak van den oorlog Ier zee" is
aangetoond. Zij staat onder dit hoofd een
post van 14.703.000 dollar toe.
De correspondent van de „Kölnischq
Zeitung" te Praag maakt melding van
het gerucht dat, in geval van een instor
ting van Oostenrijk, de naburige Stalen
dit land zullen binnenrukken om het te
bezetten. Zuid-Slavië zou Steiermark en
Karinthië, Tsjecho-Slowakije Opper- en
Beneden-Ooslenrijk, met Weenen, Hon.
garij het Burgenland, Zwitserland Vorarl.
berg en Italië Tirol bezetten. De bezet
ting zou tijdelijk zijn en ten doel hebben
het bolsjewisme uit Oostenrijk te weren.
Men meent dat dit evenzeer in het belang
der naburige staten als dat van Europa
zou zijn. De hulp van andere staten, waar.
op men in Oostenrijk zoo lang heeft ge
wacht, is niet gekomen, en van een aan
sluiting bij Duitschland is geen sprak»
meer.
Het centraal Khalifaat-comité heeft be
slist, dat de burgerlijke ongehoorzaamheid
in verband met de houding der Indische
regeering onvermijdelijk was. Het stelde
de actie echter tot 45 Augustus uit en be
noemde een comité voor het doen van een
rondreis door Indië om te onderzoeken,
of het wenschelijk was, de ongehoorzaam
heid te beginnen.
Quereshi, die Gandhi als redacteur van
„Young India" opvolgde, is gearresteerd in
verband met in dit blad geschreven op
ruiende artikelen.
Smeets, de bekende agitator, die met
zooveel heftigheid voor een afscheiding
van het Rijnland van Duitschland opkomt,
heeft te Keulen terecht geslaan, ditmaal
wegens beleediging van den rijkspresident
Hij had n.l. in zijn blad, de „Rheinische
Republik" een artikel overgenomen uit do
Sozialistische Republik", waarin dit blad
den president er van beschuldigde sluik
handel te hebben gedreven en ten tijde van
den grootsten nood van het Duitsche volk
voor zijn particuliere huishouding levens
middelen te hebben gebruikt, die hem voor
officieele doeleinden ter beschikking wa
ren gesteld.
Niettegenstaande de schrijver van dit ar
tikel tot drie maanden gevangenisstraf was
veroordeeld, had Smeets alle beschuldi
gingen en beleedigingen in zijn blad her
haald.
Reeds op 1 Maart was de zaak voorge
komen doch wederom verdaagd, daar
Smeets beweerde bewijzen te unnen voor
leggen.
Intusschen werd president Ebert com
missoriaal" verhoord. Deze verklaarde
destijds geheimraad Pinkow opdracht ta
hebben gegeven alleen voor representatie,
ve doeleinden belastingvije levensmiddelen
te betrekken. Er is er hem niets van be
kend, dat deze levensmiddelen ook voor
zijn particuliere huishouding zouden zijn
gebruikt. De hoeveelheid levensmiddelen
voor zijn dagelijksch gebruik heeft de ge-
gewone maat niet overschreden. Zoo nu en
dan hadden familieleden van den presi
dent aan de officieele middagmalen deel
genomen. Dan was echter altijd de particu
liere huishouding voor een derde der kos
ten belast, 't Is mogelijk, dat.... restjes
van de officieele maaltijden op den particu
lieren disch van den president ziin geraakt,
Maar het omgekeerde was ook wel ge
beurd! Zoodat Smeets' beweringen geens
zins bewezen werden geacht.
I
Een draadloos bericht uit Berlijn meldt,
dat Smeets tot zeven maanden gevange
nisstraf is veroordeeld.
woond zou worden. Verleden week is
PI ClK WAT WILS het door den ooievaar, die hier aan-
t,LVlA kwam> {ljnk geïnspecteerd. Hij ging er
nu eens op zitten, dan weer in staan,
DE VISCHOTTER. nijdig gooide hij er een tak uit, hij
Een der gevreesde roofdieren van ons jfeefij "Vch hfer opge-
W is de vtschoüer. Vooral de visschers houdcn Togen is hij weggegaan en tot
hebben het op hem voorzien. Van hem hed 20 April,is hij niet teruggekeerd
heeft de otter nooit ofte nimmergenade waarschijnlijk het nest niet
te verwachten, wat te begrijpen is. Niet j j
alleen verscheurt hij de netten, doch zijn zonnescherm neergelaten
vraatzucht is oorzaak, dat den vischsjtand h dat e(m mu|schen.
onnoemelijk veel schade wordt toege- t had gemaakt boven 0p
bracht.Sinjeur heeft toch per dag zes P onder 8 fcj dat het
TVnee" voor den regen beschut. Het nestje
werd dus vernield. Toen het scherm
gebeten vosch slechte de vetete moot ver- meer de werd het
orberd, te weten den rug. Heeft hg dien g );j tQen
genuttigd, dan bekommert hij zach ver- neergc!aten werd, bleek het, dat
tor met, om het overige maar gaat op- nest
aieuw op jacht naar slachtoffers, die "f j.
eenzelfde lot ondergaan. Zijn lenig bouwd was, dat thans een eitje bevat-
lichaam, breeden staart en zwemvliezen
komen hem bij rijn jacht te hulp, terwijl
rijn neusgaten en ooren dan gesloten
rijn. Hij vischt letterlijk alles en is zeer
moeilijk te vangen. Komt hij in het
nauw, dan is hij een gevaarlijk heer
schap, dat zich met woede tegen mensoh
en hond verdedigt. De ingang van zijn
nest is onder het water en de kronkelen
de gangen naar zijn woning zijn hel
lend. Een kleine opening dient voor
luchtverversching. De jongen eten visch,
kikvorschen, ratten en zwemvogels. De
otter is een mooi dier in rijn soort en
rijn huid is prachtig en waardevol.
OVER VOGELS.
Op 9 April zoo schrijft C.J.v.H. in
„De Levende Natuur," had er een
gevecht plaats tusschen een kraaien-
paar en een katuil. De strijd duurde
ongeveer een half uur en eindigde
met den dood van den uil.
In een boom bevond zich een nest,
dat reeds tal van jaren bewoond werd
door een eksterpaar. Dezen zomer vond
een kraaienpaar deze plaats geschikt
voor hun bouwplannen. Binnen een
half uur was het hechte, stevige
eksternest uit elkaar gerukt. Geen tak
je bleef er van liggen.
In een hoogen kastanjeboom, op
een ruime binnenplaats, werd in het
uiterste puntje een kraaiennest ge
bouwd. Aangezien de bewoners in
de omgeving niet gaarne hadden, dat
daar kraaien broedden, werd hetnest inarmrwnm
uit den boom gestooten. Het bevatte TER WAARSCHUWING,
nog geen eieren, maar het was kant en Wat knip je daar uit dat blad
klaar en zorgvuldig bekleed met wol Leve? vroeg de beminnelijke echtge-
en veeren. Den volgenden dag was het noote baar man.
kraaienpaar bezig op nagenoeg dezelf- - Och, t alleen maar een bencht
de plaats weer een nest te bouwen. Ook van een man, die echtscheiding aan-
dit nest werd uit den boom gehaald, vroeg en verkreeg, omdat zijn vrouw al-
Thans zijn zij bezig voor de derde maal tijd zijn zakken nazocht,
in denzelfden boom, en nu precies op - En ivat ga J0 daar nu mee doen?
dezelfde plaats als de eerste maal, weer Wel> bet in éen van mijn zakken
een nest te bouwen. stoppen.
13 April kwam hier een ooievaar aan PECH VAN EEN VERLOOFDE,
en zette zich op het oude nest. Het Het was reeds over elven. De pas
nest, dat reeds meer dan 20 jaren be- verloofde jongeman was nog steeds in
woond wordt, werd door de stormen druk gesprek met zijn aangebedene, ter
van de laatste jaren duchtig gehavend, wijl haar papa ernstig voor zich uit zat
Verleden jaar hebben de ooievaars te staren,
er niet op gebroed. Eenigen tijd gele- Plotseling verbrak deze zijn stilzwij-
den is het door den eigenaar opgeknapt gen met de vraag: „Zog weet jo niet
in de hoop, dat het dit jaar weer be-_hoo laat het is?"
De jongeman kreeg een kleur tot ach
ter de ooren en met een „ja, pardon",
liep hij haastig de gang in, greep zijn
hoed en ijlde de straat op.
De oude heer etend stom van ver
bazing.
Dat is ook een rare snuiter, waar
op je verliefd geraakt bent, zei hij tot
zijn dochter. Waarom holde hij ineens
zoo weg? Mijn horloge stond stil en ik
wilde alleen den juisten tijd weten om
het gelijk te zetten.
OOK EEN GELOFTE.
Jansen: Waarom zuig je je grog
altijd door een rietje of een pijpensteel?
Visser: Omdat ik mijn vrouw plech
tig beloofd heb, nooit weer een glas aan
de lippen te zullen zotten.
KINDERMOND.
Moeder: Hè, die Marietje huilt den
heelen dag. De begrijp niet, waar het
kind al die tranen vandaan haalt.
iemand aan een ondernemer van be
grafenissen.
Redelijk wel, maar weet je wat een
groot nadeel is? Al bedient men de men
schen nog zoo goed, zij komen nooit
terug!
GELIJKENIS.
Oude dame: Je gaat eiken dag meer
op je vader gelijken!
Jantje: Ja, dat zoudt u ook doen,
wanneer u altijd de afgedankte klee-
ren van vader moest dragen.
LANG LEVEN.
Dame. Is 't waar dokter, dat ge
trouwde mannen langer leven dan on
getrouwde
Arte. Eigenlijk niet, mevrouw, hot
schijnt hun maar zoo toe.
NOG ERGER. I
HijJansen zou in een jaar het
fortuintje opgemaakt hebben. Maar hij
had een vrouw....
HARMONIE.
Hoe sta je met je huisheer?
Uitstekend LHij slaat mij telkens op,
en ik blijf hem consequent een deel van
de huur schuldig.
VERSCHILLEND STANDPUNT.
Zog eens lieve man, is dat niet
een beetje onrechtvaardig, dat ik zoo spa
ren moot, terwijl jij je geen enkel genot
ontzegt?
Neen kind, dat is niet onrecht
vaardig. Ik hob, door met je to trou
wen, een rijk huwelijk gedaan, dus ik
kan me eenige weelde veroorloven, maar
jii hebt een armen drommel getrouwd
en alle reden om. spaarzaam to zijn.
IN DE KINDERKAMER.
Mama, zei Jeannette, op welk uur van
den dag ben ik .geboren?
Om twee uur 's morgens.
En ik, mama? vroeg Jan.
Tegen acht uur.
//Hoe KREtfr f
HAH! HAH I WA-.6tNA.F-
n/Éuitfat p re aaV J
BJAAOft L!JK£.
piual UEFSTC, ik eeoRWP
WÏT HET tfz£» VAM Dit
MOVeetCN KUNT VERICNOC
NZ/fV;
rALtoVJ
T* ENTLtL
n
Jantje: Moe, ze zal toch geen
waterhoofd hebben
OEFENING IN SNELSPREKEN.
Gesp gauw den gesp aan den gordel.
Wij waschters wilden wit goed was-
schen, wanneer wij wisten, waar warm
water was.
Er zaten twee sissende slangen tus
schen twee puntige steenen.
Een kromme kreeft kroop over een
kromme schroef.
Vangt Frits van den visscher versche
Schuiers met zwarte haren schuieren
volstrekt niet schooner dan schuiers met
witte haren.
Kleine kinderen kunnen geen kerse-
pitten kraken.
GEEN CLIENTELE.
Ho# caat het met de zaken? vroeg
Zij: Nu zie je, hoe goed het is....
Hij. En nu was het binnen een half
jaar gevlogen.
TWIJFEL.
Mijnheer is des avonds erg laat min
of meer opgewonden thuiEs gekomen en
meent zich iets te herinneren van een
minder aangename ontvangst van do zijde
zijner vrouw. Des ochtens ligt de wasch-
kom in stukken over den vloer:
Heerenmijntijd, zegt hij opstaande,
ben ik van nacht tegen dat ding aange
komen.... of (zich bedenkende) zou het
misschien tegen mij aangekomen zijn?
GEMOEDELIJK.
Gast: Kerel, pas op; je steekt je vin
ger in de soep
Kellner: Och, dat is_niets. meneer;
ze is niet heek
Zie je wel, riep Jeannette, dat mijn
verjaardag langer is dan de jouwe.
je hebt er ook wat aan, zei Jan,
of je al om twee uur geboren bent, als
4 jc toch niet voor acht uur op mag staan.
BIJ HET TIRAILLEURSGEVEOHT.
Luitenant: Kerel, waarom blijf .je daar
staan als een vlaggestok, waarom zoek
ie geen dekking in 't kreupelhout?
Soldaat: Omdat ik me een beetje oefe
nen wil in doodsverachting.
DE KONINGEN VAN ROME.
„Wie zijn de koningen van Rome ge
weest?" vroeg men aan een Hollandschen
examinandus in de oude geschiedenis.
En de candidaal begon met moed: Ro
mulus, Numa, Pompilius, Tulius Hostilius,
Ancus MarriusToen bleef hij steken
en raakte verward, en vervolgde;
Tutein Nolthenius, Blikman Sartorius, eo
Hajenius!"
UIT KINDERMOND.
Tante Mietje vertelt haar kleine nichtje,
dat ieder mensoh, als hij oud wordt, nood«
zakelijk sterven moet
Kleine zus, die veel van tante houdt,
vindt dat wel verschrikkelijk. En als ze 's
avonds haar avoadgebedje doet, bidt ze
oprecht: „Onze Lieve Heer, laat Tantei
Mietje vooral toch niet oud worden."
UIT HET LAND DER KAPITALISTEN,
In Rusland is een nieuw posttarief inge
voerd. Een briefkaart moet voortaan ge
frankeerd worden met 20.000 roebel, een
brief binnen stedelijk gebied met 30.000,
een brief daarbuiten met 50.000 roebel.
Een brief aanteekenen kost 100.000 roe-
bel. Stad ^telegrammen wordfen berekend
op 10.000 roebel per woord, alle andere
telegrammen met 50.000 roebel per woord.
Het maandelijksche bestaans-minimumi
in Moskou is gestegen tot 30 millioen
sovjet-roebels.
GEEN LAST.
„Heb je nog last met je Fransch gehad
in Parijs?"
„Nou, ik niet zoozeer, maar de Fran-
schen misscluen wel.
OOK EEN CADEAU.
„Fritsje, vandaag ben je jarig, hè?)
Vertel me nou 'ns, waarmee kan ik je echt
plezier doen?"
„Hè toe, vader, geeft u Pietje van den
buurman 'n flink pak slaag!"
EDELE VERONTWAARDIGING.
„Wat hoor ik, vrouw Peeters, is er bij
jullie op 't dorp zoo'n groote brand ge
weest?"
„Ja en ons huis is natuurlijk ook afge
brand. Wat 'n mensch al niet kan over
komen! En die brandassurantie, daar zou
je razend op kunnen worden! Alles onder
schatten ze zoo moet je wel ten gronde
gaan! Twee kastjes, die me tachtig gulden
gekost hebben, hebben ze op vijf en twin
tig geschat 't is maar goed, dat ik ze
nog heb en dpt ze niet verbrand zijn!"
VERSPROKEN.
A.: „O met die dienstboden erger je
je dood! Ze vergeten alles, ze breken da
boel, ze zetten 't huis op stelten, ze gooier
't geld maar over den balk 't is 'n el
lende!"
B.: „Dan hek tvi 't goed wij F'aden
geen dienstbode dat doet mijn vrouw
allemaal alleen."
DIEP GEZONKEN.
„Wel, Kaatje, hoe gaat 't roet je vrijer,
den korporaal van de artillerie?"
„O, die is vreeselijk diep gezonken!"
„Wat zeg je?l"
„Ja, vroeger, droeg ik hem in mijn hart
en nou zit 'k met hem in mijn maag.
ONDERSCHEIDING.
Je hebt tweeërlei soorten gasten: zulke,
die zoo lang blijven, tot ze afscheid
nemen, en zulke, die zoolang afscheid
nemen, tot ze blijven.
DE MAN MET HET FRUIT.
De man met het fruit verscheen aan dè
deur. De kortzichtige mevrouw deed zelf
open.
De kortzichtige mevrouw: „Je bananen
zijn nog niet goed, man. Dit hier lijkt mij
de eenige die rijp is."
De man met het fruit: „Pardon, me
vrouw, dat te geen banaan., het is mijn
1 duim."
