BINNENLAND.
HET GELUK
De Iersche verkiezingen.
Weinig geestdrift.
De Engelsche Labourpartij en de
communisten.
De oproermakers in Opper-
Silezië.
GEM. BUITENL BERICHTEN.
Een Koninklijk geschenk.
DE HERSTELDE EENHEID
ONDER DE KATHOLIEKEN.
SIHNENLAHDSGH NIEUWS,
De eerste Nieuwe Holl. Haring.
Zitplaatsen in de treinen.
De Haagsche Conferentie.
Niet boven de 5 K.G.
De Jéaime d'Arc te Amsterdam.
de Drentsche venen.
Een Noorsch oorlogsschip
verwacht.
R.-K. Staatspartij en Defensie.
LUCHTVERKEER.
Het vervoer van dieren pei
vliegtuig.
REGH1S2&KEN.
Uitvoering der Arbeidswet.
HANDEL EN NIJVERHEID.
Nederlandsche Jaarbeurs voor
Schoenen en Leder te Amsterdam.
De toestand in de cartonnage-»
industrie.
Uit de schoenindustrie.
De uuisiiiiaciie van de
„Daily Telegraph", scünjveude over de
veraieziiigsvooi uitzichten, zegt. dat ot-
schoon er in aiie Kiesdistricten in Zuid-ier-
lanü politieke vergaderingen worden ge
houden, er onder de kiezers weinig geest-
driit valt waar te nemen.
Terwijl de Valera en zijn mede-leiders
naar verschillende centra zijn vertrokken
ter bepleiting hunner zaak, doen de voor
standers van het verdrag geen groote
moeite om in openbare vergaderingen hun
inzichten te verdedigen.
Collins is op het oogenblik minder sterk
geïnteresseerd voor den strijd die thans
wordt uitgevochten, over het vraagstuk
van Verdrag of Republiek?, als wel voor
het herstel van de orde.
Collins vertrouwt er op, dat de republi-
keinsche coalitionisten zich in ieder geval
zullen houden aan het verdrag, dat zij met
hem hebben gesloten en bij welks nako
ming de Valera alleen in staat is, de sym
pathieën te behouden, waarover hij nog
beschikt, en laat de bestrijding van de Va
lera over aan de onafhankelijken, boeren,
arbeiders, „ratepayers" enz., die allen vóór
het Iersche verdrag zijn.
De Engelsche werklieden of Labour
partij heeft het vorig jaar de aanvraag
tot toelating der Communistische Partij
tot de Labour Partij afgewezen. In Ja
nuari echter werden de onderhandelin
gen tusschen de beiie partijen heropend.
Het bestuur der Labour Partij heeft toen
na voorbereidende besprekingen tusschen
twee subcommissies, aan de Communis
tische Partij een lijst met vragen voor
gelegd, van welker beantwoording het
besluit der Labour Partij zou afhangen.
De „Communist", het orgaan der Com
munistische Partij, meldt thans, dat de
Labour Partij de beantwoording onvol
doende heeft geacht en aan de jaar
vergadering te Edinburgh zal voorstel
len, opnieuw toelating der communis
tische partij te weigeren. De communis
ten zijn echter voornemens in Edinburgh
een hardnekkigen strijd aan te binden,
daar Moskou er zeer op gesteld is, zegt
de „Communist", dat de communisten ook
in de Labour Partij hun werk doen.
De speciale geallieerde rechtbank te
Oppeln heeft vijf leden der z.g. „Mord-
kommission", die beschuldigd worden van
deelneming aan den moord op den po-
litie-luitenant Elsnowski uit Beuthen
verdacht van smenwerking met de Po
len, tot straffen, varieerende tusschen
acht maanden en tien jaar, veroordeeld.
Het pro:es heeft sensationeele bijzon
derheden aan het licht gebracht met
be'rekking tot de moordorgani=atie, wel
ker voornaamste leden, officieren van
het Duitsche leger, zich in Duitschland
bevinden.
De geallieerde autoriteiten hebben
voorts dertien leden der Grenzschutz ge
arresteerd, die de Polen te Beuthen ter
roriseerden om ze te dwingen hun wo
ningen te verlaten.
Een B. T. A.-telegram uit Belgrado
meldt, dat de koning ter gelegenheid
van zijn huwelijk den staat een millioen
dinars schonk en jaarlijks een bedrag
van 300,000 dinars toezegde ten behoe
ve van de moreele en physische opvoe
ding des volks.
In 'n plaatsje bij Florence, hebben
oud-soldaten, die werkloos zijn, en die
meenen recht te hebban om rijksbetrek
kingen te krijgen, met behulp van fas
cisten, alle vrouwelijke geëmployeerden
uit haar werk verjaagd. Troepen worden
opgeroepen om de ord9 te herstellen,
maar de sympathie van het publiek is
met de oud-gedienden en togen de pa
troons die weigeren de meisjes te ont
slaan.
Wederom doet Freiherr von Kaehne
de „dolle jonker", die eiken ongewensch-
ten persoon, welko zijn landgoed in Pet-
zow bij Werden betreedt, pardoes neer
schiet, van zich spreken. Den 2en Mei
1921 is op zijn landgoed het lijk van
een zoon van den fruitkweeker Lasse
uit Geltow gevonden. Het onderzoek, dat
toen is ingesteld, heeft geen resultaat
opgeleverd. Het lijk is echter thans op
bevel van de justitie opgegraven en op
nieuw door geneesheeren onderzo ht. Uit
het onderzoek bleek, dat Lasse, behal
ve door een schot in de borst, ook door
een kogel aan den voet was getroffen.
Huiszoekingen, welke onmiddellijk op 't
landgoed Petzow en in de woning van
den houtvester van Von Kaehne zijn ge
houden, hebben nieuw bezwarend ma
teriaal aan het licht gebracht o.a. zijn
een geweer en munitie in beslag ge
nomen.
Over enkele dagen zullen in de
Parijsehe stra'en t~e t--l en ge laatst woe
den, die het verkeer automatisch zullen
regelen. Het zijn lantaarns, geplaatst cp
een hoog voetstuk, die licht van ver
schillende kleuren ui; 'ra.en. Kaar ge
lang van de kleur zullen de voertui
gen langzaam mce.en riiden. stoppen of
weer doorrijden.
De „Resb." zegt er o.a. van:
Eind goed, al goed. Het zou geen
pas geven, nu verdere crilïec te leve
ren. Nu eendrachtig te zamen geijverd
voor de ééne R. K. Staatspartij.
We zeiden hierboven, dat de N.K.P.
„thans geen propaganda meer" zal
voeren. Hieruit volgt nog niet, dat ze
voor goed verdwenen is. Integendeel,
begrijpen we de situatie goed, dan
blijft ze bestaan, in afwachting van
wat straks de reorganisiatie der Partij
zal opleveren.
We geloovcn, dat, nu de N. K. P.
zich royaal terugtrekt, de Katholieke
Staatspartij van haar kant wijs zal
doen, als ze ook even royaal samen-
spreking toezegt, om straks na de
verkiezingen tot den best mogelijken
organisatievorm te komen. Dat zal de
gemoederen volkomen tot rust bren
gen en ook de opkomst bij de ver
kiezingen bevorderen.
Het „Dagblad van N.-B." laat zich
uit als volgt:
Het is overbodig, verder nog in
beschouwingen te treden of het nu
inderdaad wel noodig en passend wa>*
daarover (over het staken van alle
verdere actie) alsnog te delibereeren.
Wij kijken naar het eindresultaat
alleen.
Dat eindresultaat is met algemeene
stemmen genomen.
Niemand zal voorbij zien, dat ook
een dergelijke beslissing zelfoverwin
ning kan kosten.
Maar de zaak is nu uit. Men heeft
eigen meening voor beter laten varen.
En dat mag voor de gemeenschap
pelijke katholieke zaak, tot verheu
genis en dankbaarheid stemmen.
De „Meierijsche Crt." schrijft:
De N. K. P. heeft dus de verstan
digste partij gekozen en is niet enkel
voor een formeel verbod, maar re«dis
op een uitdrukkelijk verlangen, al
moest dit dan ook voor den tweeden
keer herhaald worden, uit den weg
gegaan.
Zij heeft blijkbaar op het laatste
oogenblik ingezien, dat een formeel
verbod alleen voor weerspannige en
niet voor gehoorzame kinderen ge
geven wordt. Een episcopaal verbod
zou dan ook slechts de N. K. P.'ersr
hebben kunnen disqualificee-
ren. Deze disquafilicatie hebben zij
nu op het kantje af ontgaan door
reeds voor een uitdrukkelijk verlan
gen te wijken.
Momenteel kunnen wij er niet meer
van zeggen. Wij moeten de „nadere
medadeelingen" afwachten, om ons
een juist oordeel te formeeren.
Maar het bericht, dat dc N. K. P.
haar politieke actie staakt, brengt
reeds een verlichting.
De eenheid onder ons is^ nu op
weg hersteld te worden en aan dat
herstel moet nu met alle kracht wor
den gearbeid.
En als de eenheid hersteld is, kan
er ook een grondige verbetering van
onze politieke organisatie, als die noo
dig is, gedacht worden.
En blijkt die noodig, dan moet die
ook ter hand genomen, zoodra de
verkiezingsstrijd achter den rug is.
Maar in eenheid en broederlijkheid,
uit liefde voor de groote zaak en het
heilige doel, die ons le zamen bren
gen en tc zamen moeten houden!
Deze is aan de Koningin aangeboden
door de Virscherrj-MaatBeha-ppij Vlaar-
dingen, directeur de beer L. J. van
Gelderen. Zij was aangevoerd door het
s.s. Clara VI. 172, schipper P. Eillekes,
eisend, van bovengsnoomde maatschappij.
De Spoorwegmaatschappijen zijn wette
lijk verplicht, aan elk hoofdstation in
eiken vertrekkenden parsagierstrein vol
doende compartimenten van een bepaal
de klasse, voldoende ruimte in d'e klasse
en voldoende ruimte voor allcenreizende
vrouwen in damescoupées beschikbaar te
houden. Tijdens den oorlog en daarna
heeft de regeering de Maatschappijen van
die verplichtingen onlheven, zoodat men
het toen maar moest nemen naar het
viel. Nu eindelijk, 3l/ï jaar na het einde
van den oorlog, heeft de regeering, naar
de ,,Prov. Groninger Crt." meldt, die
ontheffing ingetrokken.
De Nederlands he delegatie.
Het departement van Buiteniandsche
Zaken deelt mede, dat bij preliminaire
besprekingen, welke 15 Juni aanvangen.
Nederland vertegenwoordigd zat zijn d or
mr. R. J. H. Patijn, plaatsvervangend
gedelegeerde ter conferentie van Genua-
staatsraad nrof. mr. A. A. II. Struyc-
ken en ihr. mr. A. M. Snouck Hur-
gronje, secretaris-generaal van het de
partement van Buitenl. Zaken, welke
beide laatste heeren voor Nederland zit
ting zullen nemen in de niet-Russische
commissie, welke 26 Juni bijeenkomt.
De telegraaf- en telefoondienst
De telegraaf- en telefoondienst in de
Grafelijke Zalen ten behoeve der jour
nalisten tijdens de aanstaande commis
sievergaderingen in het Vredespaleis zal
heden, Woensdagmiddag in werking tre
den.
Als gedelegeerde van de persregelings-
commissie is in het persgebouw aanwe
zig de heer H. Dunlop. Tijdens den
duur der conferentie hebben alle daar
voor werkzame journa'isten op vertoon
van hun legitimatiekaart toegang tot
de Nieuwe of Litteraire Sociëteit, de
buiteniandsche bovendien tot de gebou
wen en terreinen van de Maatschappij
Zeebad Scheveningen en het Wandel-
hoofd.
Het Engelsche blad de „Manchester
Guardin" bevatte dit merwaardige be
richt, waarop de „Rotterdammer" de
aandacht vestigt:
„Reeds sinds jaren heeft ons land een
aardig deel van den handel met de rest
van de wereld verloren vanwege de wei
gering van het bestuur der posterijen om
in te zien, dat het gewicht der pakketten,
door de post ten vervoer aangenomen,
verhoogd moest worden.
Het resultaat dier inactiviteit is geweest
dat de concurreerende landen ons vóór
konden komen, daar hun postbesturen
lachten om die 5 K.G.-grens en dikwijls
pakketten accepteerden van 12.5 K.G."
Dat gaat precies op voor ons land en
men zou denken, dat over Nederland ge
handeld werd, indien het bericht nog niet
door deze mededeeling gevolgd werd:
„Het geeft een zekere voldoening om te
zien, dat het Londensche Postkanfoor
en het Ministerie van Handel eindelijk
de situatie begrepen hebben en bezie
zijn het oordeel te vragen der koloniale
besturen over het toelaten van pakketten
van 12.5 K.G."
Helaas is dit laatste nog niet voor Ne
derland toepasselijk.
Aan de officieren van het Eransche
oorlogsschip Jeanne d'Arc is Zater
dagavond door het gemeentebestuur van
Amsterdam een maaltijd aangeboden,
waaraan ook de Fransche gezant de
heer Benoist deelnam.
Blijkens de „Asser Crt." is de arbeid
in de venen rondom Nieuw-Weordinge
weer in vollen gang.
Van Emmer-Oompascuum naar Kla-
zienaveen onafzienbare rijen van turf-
hoopen. Geweldige milliocncn massa's lig
gen daar nog en ook hier is arbeid
sporadisch te zien. Wel ziet men een
enkele baggermachine, doch blijkbaar kan
er niet meer geproduceerd worden, om
dat de voorraden nog zoo enorm zijn.
Achter Klazienaveen ligt het Zwarte
Meer. Het land der zwaarste ellende
bijna. Het land van de echte plaggen
hutten; het land waar de armoede rond
waart als een ontembare hoerscheres. En
ook hier stapelsstapels turf, hoog
en breed, wachtend op verscheping, kis
er tenminste verkocht wordt.
Na Klazienaveen, de veengebieden Eri
ca en Nieuw-Amsterdam, waar alweer
't is wèl eentonig! de arbeid weinig
zichtbaar was, doch waar de turfhoopen
hoog opgestapeld liggen.
Nabij Klazier.ave'm broeide het in het
veen. Een oud man zeide, dat het wel
zeer waarschijnlijk was, dat hier van
daag of morgen de heelo hoek er aan
ging: 't vuur zit er in.
Het Noorsche pantserschip Tordens-
kjold zal, als opleidingsschip, eenigen tijd
in Nederland vertoeven. Het schip wordt
van 6 tot 10 Juli te Amsterdam ver
wacht en brengt dan een bezoek aan
Rotterdam, waar het van 11 tot 15 Juli
zal verblijven.
De Tordenskjöld staat onder commando
van kapitein ter zee Orlim.
Een schrijven der A. Et. K. O.
Aan het Hoofdbestuur van den Bond
van R. K. Rijkskieskring-organisaties in
Nederland is het volgend schrijven ge
richt door het Bestuur van A. R. K. O.:
„Wij hebben de eer u mijne heoren,
te berichten, dat wij met groot leed
wezen hebben ontwaard, dat, niettegen
staande de ervaring in de laatste jaren
opgedaan, ook voor de verkiezingem van
1922 geen enkel militair-deskundige een
zoodanige plaats op de candidatenlijst
l 1 .MM
Heb ne, uustekenoste aan te bieden
dat iemand wenschen kan, hoe zal
de wereld het weten, indien gij niet
adverteert
John. P. Rockefelier.
beter dan ander vervoer verdragen
i worat
heeft gekregen, dat zijne verkiezing waar
schijnlijk is te achten.
Wij hadden gehoopt, dat ten deze,
althans het politiek advies zóó zou zijn
samengesteld, dat naar buiten duidelijk
ware gebleken, dat de commissie die
het opmaakte, doordrongen was van de
noodzakelijkheid, om ook binnen de R. K.
Kamerfractie behoorlijke voorlichting op
defensiegebied te verzekeren. Het sprirgt
toch ons inziens in liet oog, dat het niet
goed kan zijn, dat de 30 leden sterke
R. K. Kamerfractie niemand inhare
gelederen telt, die grondig ingewijd is
in de verdedigingsaangelegenheden, ter
wijl zij moet oordeelen over de noodzake
lijkheid en doelmatigheid van defensie-
begrootingen ten bedrage van 130 mil
lioen, zoowel wat aangaat de groote lij
nen als de uitvoeringsmaatregelen.
Wij hadden gemeend te mogen ver
wachten, dat het partijbestuur, na de
ervaring met de R. K. woordvoerders
in het parlement op militair gebied op
gedaan, niet meer den zelfden toestand
zou terugwenschen. Immers er is geen
enkel terrein waarop onze partij zoo
weinig stuurvast is geweest als juist
dat der defensie. Het gemis aan zaak
kundige voorlichting heeft dit bewerkt.
Wij hebben tot heden weerstand ge
boden aan den op ons nitgeoefenden
drang oin propaganda te maken voor
een militaire Kamercandidatuur, omdat
wij hoopten en vertrouwden, dat een
zoo duidelijk gebleken noodzakelijkheid in
de eerste plaats door de partijleiding
zou zijn gevoeld en dat zij de conse
quentie daarvan zou hebben aanvaard. Tot
onze teleurstelling hebben wij ons hierin
vergist, en. staan wij nu opnieuw voor
het niet te veranderen feit, dat in de
volgende voor de defensie zeer gewich
tige periode, opnieuw een niet-deskun-
dige de voorlichter en woordvoerder van
de fractie zal zijn.
In de afgeloopen periode hebben wij,
namen3 de Alg. R. K. Officierenvereeni-
ging aan de fractie een defensieprogram
aangeboden: aan den leider der fractie
tevens medegedeeld, dat wij op prijs
zouden stellen, dat program mondeling
toe te lichten. Wij hebben echter op ons
schrijven niet eens antwoord ontvangen.
Het wil ons voorkomen, dat dit een
toestand is, die niet langer mag worden
bestendigd. Wij zijn ons volkomen be
wust, dat do fractie binnen de lijnen
van het partijprogram, moet vrijblijven
in het bepalen van haar houding, oolc in
zaken de landsverdediging betreffende;
doch v/aar zij, blijkens haar weinig be
rekend optreden in militaire zaken in
de afgeloopen periode, in dit opzicht
geen goed doordacht en vast inzich t
schijnt te hebben, is het zeer noodig
dat de fractie, alvorens hare houding
in belangrijke defensiezaken te bepalen,
zicht laat voorlichten door ingewijden,
en hiervoor schijnt ons de Alg. R. K.
Officieren-ver oen g.ng het aangewezen
lichaam.
Zeer zouden wij het op prijs stellen
indien u uw invloed te zijner tijd zoudt
willen aanwenden, om het bovenstaande
te verwezenlijken."
De Voorzitter,
(w. g.) LAMBOOIJ.
De Secretaris,
(w. g.) QUADEKKER.
Men schrijft aan het Haagsche Anc-
ta-kantoor:
De K.L.M. heeft in den laatsten tijd
een specialiteit verworven op het ge
bied van het vervoer van dieren.
Onlangs werden duizend Barnevelder
eendags-kuikens, in kleine kartonnen doo-
zen verpakt, vanuit Waalhaven naar En
geland gezonden, begeleid door de vrouw
van den Engelsehen farmer, die daar
voor extra dienzelfden morgen per vlieg
tuig naar Nederland was gekomen. Al
de 1000 kuikens kwamen in leven en
welstand over en na deze eene geslaag
de zending zijn er reeds vele andere
gevolgd, van eendags en ook van meer
volwassen kuikens. Dezer dagen zijn per
vliegtuig een paar honderd bijenkonin
ginnen naar Engeland gezonden, ieder
in een klein spanen doosje gepakt, en
ook zij doorstonden de reis uitstekend,
Weldra zal een prijsgekroonde duif, die
volgens kenners schatten waard is, per
vliegtuig naar Engeland overgebracht
worden, en de K.L.M. hoeft ook reeds
een aanvraag voor de verzending van
ionge eenden. Wanneer men nu be
denkt dat het ochtendtoestel naar En
geland eiken morgen geurig is van Bos-
kooper rozen en misschien weldra ook
zal geuren naar Westlandsch fruit, dan
is dit wel het bewijs van de vele mo
gelijkheden, welke het luchtverkeer biedt,
vooral daar dit vervoer per lucht blijk
baar door dieren, planten en vruchten
Het weigeren van toegang aan een
controleerend amotenaar.
Voor dc rechtbank te 's-Gravenhage
stond Maandag terecht een industrieel
uit Katwijk, G. C. L. van D.f terzake
dat hij aldaar toen een aldaar dienst
doend en in un orm gekleed zijnd
wachtmeester der Kon. Maréchaussée
zich ten kantore van zijn labriek had ver
voegd ten einde te controleeren of de
bepalingen der Arbeidswet werden .nage
leefd en gevorderd had hem toegang te
verleenen tot de fabriek, opzettelijk niet
had voldaan aan diens vordering en den
wachtmester den toegang had geweigerd.
Beklaagde verklaarde gemeend te heb
ben in zijn recht te zijn den maréchaus
sée, die mede namens een tweeden
maréchaussée, toegang vroeg, dien toe
gang te weigeren omdat hij niet de zeker-
rid had, dat hij met maréchaussees te
doen had. De bedoelde personen hadden
n.l. geweigerd zich te legitimeeren en
hun naam te noemen. Daarom twijfelde
hij aan hun qualiteit. Het was hem vroe
ger ook al eens overkofen, dat hij voor
den mal was gehouden door personen,
die een valsche qualiteit opgaven. Hij
had order van zijn commissarissen om
geen personen in de fabriek toe te laten
die er niet zijn mochten.
De wachtmeester, als getuige gehoord,
verklaarde den beklaagde te hebben ge
zegd, dat hij zich niet behoefde te legi
timeeren, omdat hij in uniform was. Be
klaagde had nog getelefoneerd met het
gemeentehuis om inlichtingen te vragen.
Of beklaagde hem zijn naam had ge
vraagd, herinnerde hij zich niet. Het was
hem nooit overkomen dat iemand aan
zijn qualiteit had getwijfeld. Den volgen
den dag waren de maréchaussées met
hun vieren teruggekomen. Toen was hun
toegang verleend, op aandrang van be-
klaagdes compagnon. Een legitimatiebe
wijs had hij niet bij zich; hun acte van
aanstelling dragen de maréchaussées al
leen bij zich wanneer zij in burgerklee-
ding zijn. Het doel van zijn komst had hij
medegedeeld.
Nadat nog de maréchaussée, die den
wachtmeester had vergezeld, deze mede-
deelingen had bevestigd en daaraan had
toegevoegd dat beklaagde inderdaad
naar hun namen had gevraagd, wat de
wachtmeester had geweigerd op te
geven, werd nog een kantoorbediende
van beklaagde gehoord, die verklaarde,
dat de beklaagde met het gemeentehuis
had getelefoneerd omdat de wachtmees
ter had gezegd, toen beklaagde naar aan
leiding daarvan om de namen der maré
chaussées vroeg: ons uniform is voldoen
de. Haar indruk was, dat beklaagde wel
degelijk den toegang wilde verleenen als
hij maar zekerheid had, dat het maré
chaussées waren. Den volgenden dag,
toen zij wel waren toegelaten waren geen
overtredingen der Arbeidswet geconsta
teerd.
Een administrateur, bij beklaagde
wqrkzaam, zeide, dat beklaagde de ma
réchaussées naar zijn kantoor had mede
genomen, om getuigen te hebben bij het
onderhoud. Hij bevestigde overigens de
juistheid van beklaagdes mededeelingen.
Beklaagde had het gemeentehuls opge-
'-eV:, waar men hem blijkbaar den raad
had gegeven, den naam te vragen der
maréchaussées, om te kunnen beoordee-
len of zij datgene waren waarvoor zij
zich uitgaven.
De officier van justitie, mr. van Traa
meende, dat bekl. geen bijzondere reden
had aan de qualiteit der maréchausées te
twijfelen. Dit had beklaagde ook, volgens
de verklaring van den wachtmeester in
zijn telefoongesprek gezegd. Trouwens
het onderzoek naar den naajn van de
maréchaussées gaf beklaagde evenmin
zekerheid. De rechterlijke macht heeft
zich nooic door dergelijke chicaneuse
houding om den tuin laten leiden. Der
gelijke verweren als van beklaagde wor
den door den rechter terzijde gesteld.
Beklaagde had den wachtmeester die
■hulpofficier van justitie is, moeten toe
laten. Dat opgeven van diens naam was
niet ter zake dienende. Tegenover een
dergelijk onredelijk optreden eischte de
officier een geldboete van 100, subsi
diair 25 dagen hechtenis.
De verdediger mr. Oppenheimer, advo
caat te 's-Gravenhage, achtte deze zaak
minder eenvoudig dan zij schijnt. Hel
gaat hier om de uitvoering der Arbeids
wet, waarbij men mag eischen, dat reke
ning wordt gehouden met de belangen
der fabrieken die gecontroleerd worden.
PI. wees er allereerst op, dat de maré
chaussée, die met den wachtmeester
medekwam, allerminst bevoegd was om
binnen te treden, daar deze geen hulp
officier van justitie was en geen schrifte
lijke last of machtiging had om binnen
te treden. Men bouwt hier nu een ver
volging op art. 184 Strafwetboek. Daar
voor is noodig dat bewezen wordt de
wetenschap van beklaagde met het amb
tenaarschap van den maréchaussée. De
dagvaarding zegt daaromtrent dat deze
wetenschap moest voortvloeien uit het
in uniform zijn van den maréschaussée.Het
is 'n Pruisisch systeem. Het uniform is iets
maar niet alles. Trouwens niet ieder in
uniform is bevoegd met name niet de
maréchaussée, die den wachtmeester
vergezelde. De dagvaarding zegt echter
niet, dat beklaagde moest weten dat deze
persoon was wachtmeester en dus hulp
officier. Bij dranklokaliteiten is iedere
politie-ambtenaar bevoegd binnen te tre
den. Hier echter, bij Arbeidswetovertre
dingen niet. Pleiter wees er verder op,
dat het vertrouwen in het uniform wel is
ondermijnd door de Köpenickiade, ter-
rSSSESHSEEE
OVERSPANNING.
Overspanning heelt zeer vaak tot
gevolg verschillende stoornissen op
treden, zooals slapeloosheid, prikkel
baarheid, kiespijnkooi ts, gejaagdheid,
examenvrees enz. De eenige atdoen-
de bestrijding bereikt U door gebruik
van breco's Zenuwtabletten per ko
ker 60 cent.
Verkrijgb. bij H. DAUDE1J, Kruissti.
KUIPERS, Kruisweg, v. d. PlüGE
Uierstraat; VAN GULIK, Zijlstraat;
■a. G. A. JOHNSON, Krocht 8; R.
HOOGLAND, Dr. Leydstraat 56,
VAN 1NOEN, Zandvoort
wijl op de politietentoonstelling te Sche
veningen het portret voorkomt van een
man, die er zijn werk van maakt om ver
kleed als politie-agent minnende paartjes
in de Scheveningsche Boschjes geld af te
zetten. Men bedenke voorts dat 't hier
geldt een chemische fabriek waarbij her
haaldelijk door concurrenten gepoogd
wordt onder valsche voorwendsels bin
nen tc komen om de fabrieksgeheimen te
ontdekken. Vandaar dan ook dat deze
fabriek gesloten was. Een chemische fa
briek is niet een café aan het Buitenhof,
waar men aan tafeltjes buiten zit. De
rechtbank mag de industrie niet tegen
werken, door dien eisch te stellen. Be
klaagde heeft met grooten tact gehan
deld door alles te doen wat hem redelij
kerwijze zekerheid kon verschaffen om
trent de qualiteit van den maréchaussée.
De gemeenteambtenaar, met wien bekl.
telefoneerde, gaf hem het advies, de
namen te vragen. Waarom weigerden de
maréchaussees, die op te geven? Zeker
hadden zij óók een valschen naam kun
nen opgeven maar in alle geval zou het
opgeven van den naam een tweede mid
del tot verificatie zijn geweest en zou
bekl. zich meer verantwoord hebben ge
voeld, hen toe te laten. Onredelijk in
hooge mate achtte pleiter deze weigering
bij het controleeren van de naleving van
een zoo onereuze en lastige wet als de
Arbeidswet.
Pleiter concludeerde dus, dat bij bekl.
een' serieuze twijfel bestond omtrent de
qualiteit van de maréchausseés; de
wetenschap daarvan bestond bij hem
niet. De politie moet men zeker niet be
moeilijken, maar men moet evenmin de
uniform omgeven met een aureool van
heiligheid en de politie meer bevoegd
heid willen toekennen dan zij heeft.
Pleiter vroeg op deze gronden vrij
spraak.
Na re- en dupliek werd de uitspraak
bepaald over acht dagen.
Men bericht ons uit Amsterdam, dat in
afwijking van het eerste persbericht, de
Schoen- en Leder-jaarbeurs te Amster
dam niet van 18 t.m. 22, doch van 11 t.m.
15 September a.s. in het Paleis voor
Volksvlijt aldaar gehouden zal worden.
De voorwaarden waaronder belang
hebbenden aan de beurs deel kunnen
nemen, zullen binnenkort bekend ge
maakt worden.
Het kantoor der N. V. is gevestigd, m
het Westeinde 13, parterre, nabij het-
Paleis voor Volksvlijt.
Dezer dagen heeft te Utrecht een gecom
bineerde vergadering plaats gehad van het
bestuur der vereenigtag van Cartonnage-.
fabrikanten met de, in de laatste algemee
ne vergadering, benoemde commissie voor
zakembelangen in het cartonnage-bedrijf
aan welke commissie de raadsman der
Vereeniging mr. J. G. Steneker, als secre
taris is toegevoegd.
Deze commissie zal hebben na te gaan.
welke maatregelen dienen te worden ge
nomen teneinde te voorkomen dat de car-
tonnage-industrie in haar geheel aan een]
moordende binnenlandsche concurrentie
ten gronde gaat.
De praktijk heeft n.l. geleerd, dat deze
concurrentie de cartonnagefabrikanten er
toe dwingt zoo goed als ellk order af te
sluiten tegen kostprijs, dat wil zeggen, zon
der eenige redelijke winstmarge, terwijl
tallooze bedrijven door deze onderlinge
concurrentie zoo verblind, worden, dat een
groot aantal orders afgesloten wordt be
neden den kostprijs, ten koste van het
bedrijf zelve en ten koste van het aandoe-,
leh-kapitaal, waar het N.V.'s betreft
Men meldt uit Waalwijk aan de Msb.:
De ongunstige toestand in de schoen- en
lederindustrie neemt steeds meer toe. Te
Waalwijk, het centrum van deze nijverheid
wordt tie toekomst voor dezen bedrijfstak
algemeen zeer pessimistisch ingezien. De
ingevoerde loonsverlagingen, mede be
doeld om zoo lang mogelijk de parsoneelen
aan den gang te houden, geren ook niet
dat resultaat, wat vooral van arbeiderszij
de ervan gehoopt werd. Bij den schoenfa
brikant C. de Kort is het geheele personeel
togen 17 Juni ontslag aangezegd. De firma:
C. G. v. d. Heijden en H. de Ruijter heb
ben een gedeelte van hun arbeiders ont
slag aangekondigd, ook bij Gebrs. De
Graaff zijn eenigen ontslagen. Op de
stoomschoenfabriek Timmermans v. Tu-
rentiout zijn de laatste maand geleidelijk
25 arbeiders ontslagen. De stoomlederfa-
briek van Iersel, Witlox en Co. ontsloeg
een 10-tal arbeiders.
„Dat hier menschen kunnen ade
men zei het mondje met de parel
witte tanden en een ondeugend tonge
tje kwam even „kiekeboe" spelen door
die twee blanke, goedverzorgde rijen.
„Jakkes, ik zou nog liever...."
„Nu, nu," suste Ada. „Jij overdrijft.
Wat zouden Bert en ik met zulke
ideeën aanmoeten."
Maar Violet bleef bij haar bewering.
Steeds nog keek ze schuw omhoog,
opwaarts langs de sombere, reuzig opto-
renende schoorsteengevaarten, waaruit
traag kwalmde de roetzwarte, kleverige
rook.
„Geloof me, kind, ik kniesde me dood
hier. Ik zou me voelen als een gevan
gene een vogel in al te trieste kooi
Snakken zou ik naar m'n zonnigen tuin
van thuis, mijn blauwe lucht, de sap
pige weilanden
En de verrukkelijke aroma's
uit den koestal, het amusante kikker
gezang, het voor dag en dauw opschrik
ken door landelijke gelviden van vee
stapel en hoenderhof
Het mondje met de witte tanden
rijen schaterde. „Spotvogel, jij maakt
er weer wat van 1"
„Dat dient ook wel, want ik vind jou
verbazend eenzijdig in het opsommen
aller voordeelen van het buitenleven,
wat zeg jij, Bert
De aangesprokene zette met meer
gerinkel dan strikt noodig was zijn leeg
koffiekopje neer.
„Hemeltje, meisjeslief, benoem as
jeblieft mij niet tot scheidsrechter in
zóó 'n ingewikkelde kwestie 1 Vraag mij
iets van drijfriemen of loonlijsten,
maar niet van dingen, die me onver
mijdelijk, als ik uitspraak deed, den
toorn van een van jullie op mijn hals
zou halen..
Er viel even een stilte, waarin ieder
met zijn eigen gedachten bezig was.
Hij was opgestaan en naar de ve
randa-deur gef laneen slanke, nog
jonge verschijning in z'n enge kantoor
jas, maar met het zorgdoorploegde
voorhoofd van den geesteswerker
oogen, die scherp-vorschend keken van
waakzaam opletten, van 't rekening-
becijferen.
De meisjes keken hem beiden aan en
Ada niet zonder trots. Ze mocht hem
graag, haar jongeren broer, die zoo
flink de leiding der zaken in handen
gevat had na den vroegtijdigen dood
hunner ouders. Wat zou er zonder zijn
doortastend beleid van den heelen boel
terecht gekomen zijn?
„Nu, dag, dames. Vecht 't samen
maar verder uit, hoor, ik verlaat de
gevaarlijke zone. Dat kopje koffie
heeft me buitengewoon gesmaakt, zus
een ware mokka-verrukking l')
Vroolijk handwuivend zagen ze hem
gaan over 't binnenplaatsje, naar de
verbindingsdeur, waarachter stampten
de machines, snorrend altoos met de
eeuwige wieling van willooze materie,
door menschengeest beheerscht.
't Was nu al een week, dat Violet
bij haar oude kostschoolvriendin ge>
logeerd was en.... morgen zou ze
weggaan, terug naar 't vriendelijke
buitenplaatsje, waar haar ouders woon
den.
Terwijl Ada handig nog 'n tweede
kopje voor haar beidjes schonk, zat zij
na te denken.
Gezellig was 't wel geweest, dien tijd
hier, ja ook zelfs ondanks het dichtbije
raasgedreun der machines en den on-
ophoudelijken rookdwarrel. Ze mocht
Aad dan ook graag lijden; ze hadden
saam heel wat lang vergeten pensio
naat-grappen uit 't geheugen gediept.
En Aad's broer werkelijk een
alleraardigste vent, een leuke prater.
en zulke mooie, diep-donkere oogen hij
had ondanks zijn zorgen-voorhoofd
van steeds rekenend industriëel..ja,
dat had ze zoo terloops moeten toe
geven, hoewel ze hem nooit lang ach
tereen in die donkere oogen durfde
blikken, 't Was vreemd, maar 't leek
haar soms, of die oogen door haar heen
keken en ze zelf schrikte van de moge
lijke ontdekking, op den bodem harer
eerlijke meisjesziel te doen.
„Die Bertzeide Ada ineens met
een zucht. Vio schrikte op als in lichte
beschaming, waar 't ijle spel harer
gedachten haar heen dreef.
Als in angst, of iets zichtbaar was
van haar overpeinzing, wreef ze zich
langs de slapen.
„Zei je iets, Aad? Wat bedoelde
je?"
„Kind, ik moet steeds met mede
lijden aan dien armen jongen denken,
'k Wou, dat ik maar een geschikte
vrouw voor hem wist, met 't oog op
mijn eigen trouwplannen, weet je
„Hm.... je dacht overeen maand,
hè?"
„Ja, de dag is zoo goed als bepaald,
maar soms is het, of iets me tegen
houdt. Om Bertzie je. Ik kan het
denkbeeld zoo slecht verdragen, hem
overgeleverd aan een of andere huis
houdster, een betaald wezen.."
Schijnbaar gedachteloos speelde Vio
let met de franje van het tafelkleed
een rood kwastje, een geel, dan weer
een rood
„Ja, 't is zielig voor hem, vooral
omdat jullie geen ouders hebt."
„Ik denk er dan vaak aan, met hoe
veel lichter hart ik zelf mijn George
in het nieuwe huis volgde, als ik ook
Bert onder de zorgen van een goed
vrouwtje wist.
Een goed vrouwtje In gedachten
zag Vio het ook. Ze zag het gaan door
de ouderwetsche, deftig gemeubelde
vertrekken, bedrijvig, zorgzaam, neu
riënd een zonnig wijsje op de maat
harer rap-bezige vingers. Gek, dat ze
dat opeens zoo duidelijk zag dat ze
zich zoo levendig voorstelde, hoe het
dan opeens zijn zou, als de verbindings
deur open ging en Bert's lenige ge
stalte over den veranda-drempel kwam
gestaptZe zag het jonge vrouwtje
haar man te gemoet vliegenze
ontwaarde den gloed in zijn donkere
oogen bij de warme omhelzing
Toen rees ze opeens op. Wat was dat
voor onzin Wat mankeerde haar
toch, het zorgelooze kind-meisje, dat
zich tot nu toe nooit met dergelijke
dingen het hoofd gebroken had Och,
het was Ada's schuld Wat had die
haar in zulke intieme familie-dingen
te mengen
Licht ontstemd voelde ze zich om den
vreemden vagen weemoed diep in
haar. Hemeltje, waar was dat voor
noodig Raakte 't haar dan..Ieder
had genoeg aan z'n eigen zorgen....
Bert moest zich ook maar in 't onver
mijdelijke zien te troosten
En zijzij ging morgen toch fijn
weer naar huis, naar d'r eigen, frissche
buitendan week dat onbestemde
trieste gevoel wel. Hè, ze voelde al,
hoe het haar verluchten zou, achter
zich te laten de dompige straten de
gore, groezele huizen der textiel-stad
en dan te ademen, d'r longen vol te
drinken van het kostelijke levens
elixer frissche lucht
Hoe haar bloemen het zouden ma
ken De witte seringen stonden juist
op het punt uit te bottenen het
appelboompje, wat zoo welig in bloei
stond, ja, ze was benieuwd, erg be
nieuwd
„Violetje, opgepast, dat is nu al de
derde maal, dat je den bal mist 1"
Zuchtend liet Vio het raket zinken,
pruilend zijwaarts wendend het be
schaamde, gloeiroode kopje. „Ach, 'k
zie het wel. 'k Ben er glad uit, Trees,
laten we maar ophouden."
„Meisje, meisje, dat komt van ja
uitvliegen! Je heele idee voor onze
vermaken schijnt ginds achtergebleven
te zijn."
„O neen," verdedigde Vio flauwtjes,
,,want gister heb ik den heelen dag ge
tuinierd en vanmiddag...."
„Wel een paar uur op 'n bank zitten
suffen of droomen, weet ik wat, in
elk geval iets, wat ik niet van je ge
wend ben."
„Heb ik Nu, dat zal 'm dan nog in
de vermoeienis van de reis zitten."
„Zeg eens, heeft die vermoeienis
blauwe of zwarte oogen
Violette begon er nu in ernst over
te denken, verstoord op haar plaag
zieke vriendin te worden.
„Ga fnee, kwel duiveltje," zei za
lusteloos, „ik ben niets in stemming,
om op zulke nonsens in te gaan."
