i
bep**gd
INGEZONDEN.
Een been afgekneld.
Een boerenbruiloft in de vorige
Eeuw.
De moord op den Nederlander te
Hamburg.
De Vrijwillige Ouderdomsver-
zekering.
Van een werkman en een
dametje.
Een reis naar Weenen.
De wilsheid van den heer Braat.
Eigenaardige melkdief.
Gereed voor den volgenden
oorlog.
Door de groote hitte.
üen miniatuurtje.
De zeteljacht.
KORTE BERISHTEM.
KUNST EN KENNIS.
W. Mengelberg.
KERK EN SCHOOL
De Bossche kloosterorde J.M.J.
Wijziging L. O.-Wet.
LEGER EN YL00T.
Tegen loonsverlaging.
VRAGENBUS.
SPORT EN SPEL
B. C. Haarlem bedankt.
Veer dM biluwd dezer rubriek «telt A
Redaotif zioh niet aansprakelijk.
Door een sleeptros.
Maandag heeft zich in het Merwede-
kanaal ter hoogte van de Hïesbosch een
droevig ongeluk afgespeeld. Een schip
per wilde tijdens de vaart zijn schuit
achter aan een sleep vast maken, toen
plotseling de staaldraad, waarmee het
schip aan de sleep zou worden bevestigd
zich om een der beenen van den schip
per wond. Deze kon zich niet zoo gauw
van den draad bevrijden, die zich al
steviger om zijn been wrong, met 't
gevolg dat het been geheel werd af
gekneld. De ongelukkige werd onmid
dellijk met den meesten spoed met de
ziekenauto naar de Rijksklinieken over
gebracht.
Maandag, na afloop van de land
bouwtentoonstelling te Opmeer (N.H.),
is op initiatief van dr. van Balen Blan
ken een boerenbruiloft uit de 19e eeuw
georganiseerd.
Alom uit den lande was er belang
stelling, zelfs werd „de bruiloft" ver
filmd voor een Amerikaanscbe onderne
ming.
Onder de vervoermiddelen waren de
echt-Hollandsche sjees, de stoelkar, de
kar op riemen, een zg. Zijper Krie
beltje van 1851, Beemsterwagen enz.
De kleedij liep terug tot 1834.
In optocht trok de bruiloftstoet bin-
Pen. Na een rondgang, werd een ron
dedans gehouden met gebruikmaking van
de oude brandewijn-kom.
De aanbieding van de ouderwetsche
dikkertjes, werd gevolgd door de boe-
renschots „Donnigo" met voet- en hand
geklap.
't Proeven van den ouden J an Ha
gel met Kersensap, en van de thee
randjes met druivennat werd afgewis
seld door leutige zang, begeleid door
een „echten" boeren-violist uit de vo
rige eeuw.
De vertooning van deze bruiloft was
inderdaad een unicum, om de natuurge
trouwe uitbeeldingen en de aardige,
schilderachtige tafreeltjes.
Te Berlijn is een 24-jarig kantoorbe
diende uit Maagdenburg gearresteerd we
gens oplichting. Op den gearresteerde
Markl genaamd, werd een groot aantal
blanco wissels gebonden, welke hij tijdens
zijn transport naar Maagdenburg uit den
trein wilde werpen, zoo wordt aan de
Tel. gemeld. In het verhoor, dat men
heeft afgenomen verklaarde hij, dat deze
wissels afkomstig waren van den op 23
IPebruari j.l. te Bergedorf nabij Ham
burg vermoorden Nederlander Pieper.
Voorts verklaarde hij, dat hij door een te
Altona woonachtige schoolvriend, Klos en
een niet nader bekend persoon, Möller,
tot medewerking aan den moord zou
zijn aangespoord. Daana werd de ver
moorde beroofd. Hij heeft die daad ech
ter niet alleen volbracht, doch alle drie
hebben zii zich naar Bergedorf begeven
en daar Pieper opgewacht. Klos heeft toen
de doodelijke verwondingen toegebracht.
Hij zelf zou zich niet aan Pieper vergre
pen hebben. Wel heeft hij mede gehol
pen, het lijk van den vermoorde naar
een andere plaats te vervoeren. Daarna
hebben zii alle drie den verslagene be
roofd. Ziin aandeel bestond in het hor
loge van Piieper, dat hij inmiddels reeds
Verkocht heeft.
Möller kreeg als zijn aandeel voor den
moord 17 000 gulden uit de portefeuille
van den vermoorde. Wat Klos heeft ge
kregen kon Markl niet opgeven.
Op grond van die getuigenis heeft de
politie te Hamburg onmiddellijk haar na
sporingen naar den hoofdschduldige we
der opgenomen.
Naar de „N. Crt." verneemt, zal de
wijziging der Ouderdomswet, waardoor
de vrijwillige ouderdomsverzekering is
uitgebreid, zoodat men zich ccn ouder
domsrente zal kunnen verzekeren tot een
maximum van 20 per week, in het na
jaar in werking treden. De daartoe noo-
dige wijziging van den nlgemeenen maat
regel van bestuur inzake deze verzeke
ring en de vaststelling van het tarie'
*ijn in voorbereiding.
Het dametje had rusiig achter den kin
derwagen aangeloopcn, zoolang ze het
trottoir in de Bisschop Hamerstraat be
ging te Nijmegen, maar niet zoodra had
zij het Keizer Karelplein bereikt, of ze zet
te het op een elegant looppasje.
Het dametje was niet groot van stuk en
te oordeelen naar de klceren, die zoo keu
rig en glad zalen leek het wel een manne
quin.
In het mooi, witgelakt kinderwagentje
lag een molletje van een kind, dal 'n fop
speen sluimerend belurkle, met stevig toe
geknepen garnalen-vingertjes.
Alles zag er lief, proper en frisch uit.
Maar terwijl daar het dametje haar ele
gant kippedrafje begon en de wagen over
de pas gestrooide grint schokkerde,
schreed een bonkig werkman aan; een
stoere reus, met breede schouders, ruige
.wenkbrauwen, beenen als pilaren.
m z'n nann mmgelde een mauw geruit
zakje, uit z'n zak puilde biikkeiig-gian-
zend, de koffiekruik.
Hei zeg hei zeg waar mottat
heen haas je maar niet, juffie! grom-
de-ie.
Daar het klaarblijkelijk tegen haar be
doeld was, hield de dame achter, aan en
bij den kinderwagen verschrikt even in en
keek schuw op naar het woest-baardige
gezicht, maar ze had in de verte een vrien
din gezien en omdat ze die absoluut wou
en moest inhalen, hervatte ze haar schut
terige handgalopje.
De wagen bonkerde, wipte en steigerde
over do srinlkcien.
Maar juffie, zie ie no" zelf niet, dat
ie dat kind vermoordt? basic de werkman
grimmig. Is dat een menier om met zoo'n
wurm om te gaan? Doe 't saggies aan.
Denk om z'n hersetjes. Ben jij d'r 'n moe
der? Most mijn wüf doen nou! Ik sloeg
d'r vierkant op d'r gesig....
Het dametje keek heel schuw van onder
od naar 't dreigende gezicht. Neen, de man
niet dronken.
Aan den overkant lien een agent zoetjes
voor zich heen fe miimeren.
Die zou wel helpen als het noodig was
en daarom waagde ze het snibbig te
zeggen:
Och man. bemoeit u zich met je
eigen zaken hé?
Meteen werd het kind wakker en keek
onthutst met knipperende oogies. wevens
de oceaan-schommelingen van z'n bedje.
Daar hé je 't nou! trompette de
werkman kwaadaardig. Nou hé ie 't
kind wakker gemaakt. Hé lang wachten
voor 't. weer maft. .Tii verdien seen kinde
ren. Kiik dat schaapje ingebonden legge
mat je zoo 'n kind in den wagen
leggen?
Voor het dametje, doodelijk verlegen
door het verbaasd geglimlach der talrijke
voorbijgangers, 't kon beletten, had de
reus al loonende het wichtje aangevat en
hoogerop gelegd.
Zoo mot 't Iegee en zoo en zoo
en non mot ie d'r niet mee op een be-
sone kinneholletie over de keien snankere,
maile,. maar bedaard an. Zoo'n kind is
nie van iizer nou net niet!
Dametje, vuurrood, had 'r vriendin be
reikt.
De werkman met z'n zwaar liif, schokte
links nf, knorrend als 'n kwaad varken:
Allemaal mooie flodders an en ze
kenne niet eens met fatsoen 'n kmd roe.
fr.eld.l
gen en gaapte de Teege karbtes opnieuw de
voorbijgangers aan
Daar al die banknoten veel op elkaar
gelijken, hebben er nog al eens vergissin
gen plaats. De vorige week las ik in een
der Weensche bladen het bericht, dat een
vreemdelinge in abuis aan een bedelares
2 banknoten van 50.000 Kr. bad gegeven
(pl.m. 60 gld. samen) en toen zij haar
vergissing bemerkt had, de hulp der poli
tie had ingeroepen om de bij vergissing
zoo rijkelijk begiftigde op te sporen. Het
meest doeltreffende middel om zulke bui
tenkansjes te voorkomen is een sortee-
ringssysteem, zooals ik hier boven bedoel
de. Maar ik erken, dat daaraan voor een
dame meer moeilijkheden verbonden zijn
dan voor een heer.
De kosten van verblijf in Weenen zijn
niet hoog. Ik logeer hier bij Hollanders,
zoodat ik van hotelprijzen geen ervaring
heb. Maar naar ik hoor variceren de prij
zen van een kamer in de eerste-rangs ho
tels van 9000 tot 13.000 a 14.000 Kr. per
nacht voor een goede kamer.
De maaltijden kan men schatten, als
men geen extraatjes verlangt, op 4000 a
5000 Kr. voor den hoofdmaaltijd (wijn in
begrepen) en 4000 Kr. voor de lunch.
Er zijn echter ook gelegenheden waar men
goedlkooper eet, en soms zeer goed. In
den Rathhauskellner (onder het enorme
stadhuis aan den Ring) heb ik eens zeer
voldoende gegeten voor 700 Kr. behalve
het drinken, en ik trof een andere inrich
ting ac waar men zeer goed luncht (of
dineert) voor vroeger 1600 en na de laat
ste Paritatscommissoriale oekasei voor
2000 Kr. Wat wijn aangaat, het goed
koopst, en gewoonlijk heel lekker zijn
de z.g. offene wijnen, d.i. wijn van het vat.
Ciister maakte ik een uitstapje in de Wa-
chau, het schilderachtige, met kasteden,
kloosters, ruïnes en schilderachtige dorp
jes gestoffeerde berglandschap, waar dc
Dcnau ten Westen van Weenen door
stroomt Op de boot was niets te krijgen
dan een stuk gebraden vleesch en brood
maar ook wijn.
Er komt een gelukzalige stemming over
een reizigpr, als hij op zijn gemak door
oen heerlijk landschap over een koele ri
vier voortgekabbeld, M Liter van den
heerlijken wijn, die overal langs de berg-
stellingen groeit, binnen heeft; maar nog
grooter werd de weldadige stemming, toen
die V? Liter bij het opmaken der rekening
PlattelarKïersborXJ, twee nieuwsgieri
gen, den verslaggever en een kelinor.
Men ging gezellig aan een tafeltje
zitten, de heer Braat gaf een rondje
koffie-' en toen werd er met hem
gebabbeld over politieke koetjes en
kalfjes. i
„Ivonit Teenstra weer in de Ka
mer?'' vroeg er een.
De heer Braat gaf hem, na al wat
hij op vergaderingen van plattelan
ders en van Kamerleden had ge
hoord, weinig kans. De heer Teenstra
was te duur.
En dat was de Vrijheidsbond ook.
Met een breed gebaar wuifde ons
Plattelanders Kamerlid naar de zuil
op het Willemsplein, waar een affiche
van den Vrijheidsbond prijkte.
„Daar staat op die bus 'n reclame
veur van Gijn. Die is hier, geleuf ik,
No. 1 van den Vrijheidsbond. Die
is 'n half jaar geleeje op het idea
gekomme dat ie weer in de Kamer
most. Wat doet ie? Ze willen de Zui
derzee dicht plunzen. Nee zeit die
zuinige, dat motte we niet-doen en
hij schrijft er over in de krant en
maakt de menschen wijs, dat ze al3
ze zijn zin doen elk jaar 40 millioen
bezuinige. Denk je nou, dat het hem
wat verrekte kan of ze dat ding
dichtplunze of niet? Als hij maar
weer in de Kamer komt, snap je?"
De toekomst van Nederland zag
de heer Braat donker in.
„Als we zoo deur gaon, dan zijn
we al verloren, 't Is merakel, zooalsi
er met geld gesmete wordt. Daor hei
je die zegeltjes-plakkerij. Dat de mense
as ze oud zin een pensioen krijgo,
dat i s nog daor an toe. Maar de last
die je met dat zegeltjes plakke hebt.
En dan de ergernis as je die contro
leurs ziet aankomen over den dijk as
ze daar aan komme fietse en de lui
heid van veure en van achtere van
ze afschijnt, dat is om duvelsich te
worden."
De heer Braat wil bezuiniging. En
die bezuiniging wil hii bereiken door
het ontslaan van tienduizend ambte
naren.
In „Het Vaderland" geeft een Hollan
der een beschrijving over zijn verblijf te
Weenen, waarin hij o.m. voor degenen,
die in hun vacanüe een reisje naar de
Donau-stad wenschen te maken, een sor
teering ssysteein aan de hand doet om eend
ge orde te brengen in de proppen en bun
dels papierengeld, waarmee men te Wee
nen overladen wordt. Hij schrijft o..m.:
Wie Weenen van voor den oorlog kent
en er nu terugkeert, vindt er veel veran
derd. In de eerste plaats wel 't geld. Die
banknoten zijn een ware obsessie voor wie
daarvan ndet op de hoogte is. In Oosten
rijk staat men de eerste dagen radeloos
tegenover die papierrommel. Uw porte-
monnaie, uw portefeuille, uw vest-, uw
hrbck-, uw jaszakken, ailes zit vo-1 met
bankpapier. Als gij uw zakmesje uw zak
doek, of wat ook, uit uw sak haalt, vlie-
cr een stuk of wat banknoten mee uit.
En bij iedere te verrichten betaling tracht
gij met moedte uit de proppen en bundels
papierengeld bijeen te zoeken wat gij noo
dig hebt.
Wie verstandig is, laat in Weenen zijn
Hollandsche poriemonnaie en dito porte
feuille van rol verwisselen. De eerste ge-
bruike hij om er een klein notitieboekje
in mee te nemen en zijn postzegels en
andere kleinigheden in te bergen, en in dc
portefeuille bergt hij zijn hoogste bankno
ten. Verder brengt liij een verstandige
schifting le weeg, b.v. in zijn rechterbroek-
zak de tienduizenden, in zijn linker dito
de duizenden, in zijn reohiervestzak de
honderden, en in zijn linker de vijftiigjes.
Verder moei hij dan ook ergens berging
zoeken voor de papiertjes van 20 en 10
kronen en daaronder. In deze papieren
wereld bestaan zelfs nog banknoten (ei
genlijk „Ka-senscheime") van 50, 20 en 10
Heller. Men bedenke: een Kroon is nog
geen 3/100 cenl en 10 Heller zijn daar
van bet tiende deel! Vreemdelingen krij
gen deze allerkleinste waarden echter zel
den in handen. De kleinste, die zij ont
vangen, zijn die van 1 en 2 Kr., en die
kan men zóó zelden gebruiken, dat velen
er zich van onldoen door ze aan een van
de vele bedelaars, blinden en oorlogsver
minkten te geven, die op alle drukke pun
ten staan opgesteld. Bij één van hen, die
op een „goeden stand" stond, werd ik er
door getroffen, dat hij een groot model
karbies naast zich had slaan, waarin lief
dadige voorbijgangers hun gifben konden
werpen. Aals het ding vol met banknoten
was, werd de inhoud ergens elders gebor-
niet meer bleek te hebben gekost van 340
Kr. d.i één Hollandsche dubbeltje.
Wijn wordt hier veel meer gedronken
dan bier, hoewel, dit laatste ook heel lek
ker is, en op Hollandsch bier zijn geringer
alcohol gehalte vóór heeft. Men betaalt er
200 tot 280 Kr. per glas voor. Bij het eten
wordt ook veel mineraalwater giedronken;
in Oostenrijk meestal Geisshübler of Kron-
dörfer, beide zeer goede tafelwaters uit
het gebied der groote badplaatsen in Sc
heme, in Hongarije meestal Palatinüs, een
bronwater, dat op Margretssziget, 't bron-
nenrijke eiland in den Donau tusschen
Ofen en Pest, gewonnen wordt. Een flesch
champagne op de Donauboot tusschen
Weenen en Boedapest (waarvan het buf
fet geëxploiteerd wordt door de Compag
nie Intern, des Wagons Lits, d.w.z. dat
het voortreffelijk is) kostte volgens het
tarief 320 Hong. Kr. (1 Hong. Kr. is 10
12 Oostenr. Kr.); in den eetwagen Boeda
pestWeenen betaalde mijn reisgenoot
voor 'n ander merk champagne dat hier
veel gedronken wordt (Pulagyei) 550 Kr.,
d.i. pl.m. f 1.50). Deze wijn was in alle
opzichten uitstekend. Voor likeurtjes be
taalt men, met Holland vergeleken, spot
prijzen bijv. 450 Oostenr. Kr., voor een
gllas sheTry; vermouth en Samos 280 Kr.,
Kr., champagne cocktail 750 Kr., een
champ, cobbler 900 Kr. cherry brandy,
chartreuse, curaijao, kumtnel, alasch (een
Poolsche kummelsoort 300 Kr., enz.
Het fooiensbelsel is in Weenen zeer ont
wikkeld. Adat is, dat men 8 tot 10 pCt.
van de restaura tie rekening als fooi geeft.
De Zahlkellnier, d.i. de man, die niets te
doen heeft dan de rekening op te maken
en het geld in ontvangst te nemen, krijgt
hiervan de kleinste helft; de kellner, die u
bediend, heeft ongeveer evenveel, of
wreed spel van het ongeschreven rechtl
iets minder; het overige b.v. een 30 tot
50 Kr., laat men onder zijn glas liggen
voor den Weinkellner, een hoogwaardig
heid sbekleeder, wiens functie geen nadere
omschrijving behoeft.
Kleeren zijn hier betrekkelijk duur. Een
goed confectie-heerenkostuum kost, in Hol-
landsch courant, hier ongeveer 80 gld. Da-
meskleeren moeten hier zeer duur zijn.
Maar hiervan heb ik geen persoonlijke er
varing.
Het Kamerlid, de heer Braat, zou
te Arnhem een lezing houden, maar
de opkomst bestond, volgens de „N. j~
A. Crt." uit den secretaris van den hebben gehad.
„Maar waar moeten djfe dan heen?"
vraagt er een.
„Geeft ze 'n klap veur der k
en stuurt ze den dijk op," zegt de heer
B., die van meening is, dat het Rijk
eerst moet zorgen, dat het met de
financiën in het reine komt en dan
eerst aan de ambtenaren kan denken,
wier schuld het wel niet is, dat ze
in den laatsten tijd zoo zijn ver-
menigvuldigd, „maar daarom kun je
toch niet op dezelfde manier blii-
veil doorgaan."
Een landbouwer te Obbicht had
reeds eenigen tijd gemerkt, dat 's mor
gens zijn koe in de weide gedeeltelijk
was gemolken. Er werd aan diefstal
gedacht. Een dezer nachten werd
evenwel eengroote trekhond op
heeterdaad betrapt. Hii voorzag zich
eiken nacht flink van de melk. welke
hij de koe afzoog. Er waren nachten,
dat de eigenaar der koe zelfs 5 i 6
liter melk miste.
Aangezien mén in Amerika overtuigd
is, dat in een volgenden oorlog hoofd
zakelijk de chemische producten den
doorslag zullen geven, beschikt de re
geering te Edgewood (Maryland) over
een groot aantal onderzoekingslabora
toria en fabrieken, welke uitsluitend
ten doel hebben het ontdekken en
fabriceeren van vergiftige gassen. Daar
werken 20 scheikundigen met een 2400
man personeel. Gereed liggen 1100 ton
vergiftige gassen, die 10 jaar bruik
baar blijven.
(„Pharmaceutisch .Weekbl.")
Onderscheidene landbouwers te
Rosmalen zijn tot de ontdekking geko
men, dat op menig aardappelveld de
aardappels niet te voorschijn komen,
ofschoon de spruiten reeds verschei
dene dagen bijna aan de oppervlakte
zitten. Bij onderzoek is gebleken Jdat
de topjes onder den grond geschroeid
zijn door de overgroote hitte, die wij
Op het Korte Voorhout in Den Haag,
vertelt het „Vad." daar ergens in de
buurt van dat eeuwig-vervelende ran
geerterrein van taxi-auto's, staat een
drinkwaterbak voor paarden met een
kraan. Op den rand van de wijde kom,
die vol water was, waren een jon
getje en een meisje geklommen en
knoeiden zalig met water zonder den
minsten griezel voor nat worden. Ze spo
ten prachtige fonteinen op het pad en
op hun kleertjes en genoten honderd
uit.
Daar naderde vol zelfbeheersching en
machtige, uitgestrekte waardigheid, een
lange, statige agent van politie. En toen
het jongetje dien zag, poetste hij knap
handig de plaat. Maar 't blonde meis-
ie bleef staan.
Weet jij wel, dat dat niet mag?
zei de agent hautain.
Het meisje keek hem allerliefst aan
en lachte eens vriendelijk.
Je hebt leelijk met water ge
morst, vond de agent.
Die jongen! antwoordde het meis
je vertrouwelijk.
Ik zou daar maar eens héél gauw
afklimmen, zei de politiedienaar.
Het zesjarig kindje probeerde het
even, maar toen hapf voetje in het wa
ter gleed, zag zé er van af en keek
eens vragend met haar blije blauwe
oogen naar Oom Agent.
Die aarzelde. De jongedame was ge
decideerd in overtreding, haar stand
plaats op dien hoogen bak was onloochen
baar ongepast en rijn gezag behoorde
haar geintimideerd en beschaamd te heb
ben en absoluut van de plaats van het
onheil weg te jagen, alléén al door rijn
blik.
Maar de kleine meid waagde geen
noodsprong en wachtte vol berusting af,
op wat zij wist, dat komen zou en wat
de agent nog niet wist.
Hoewel hij zag het vrij gauw in
en tilde haar op. Lief lei ze haar armp
je om rijn hals en liet zich van den
bak af beuren.
Toen de lange agent 't lichte vracht
je op den grond had gezet, vond hij
rijn waardigheid weer terug en keek ten
tweede male erg streng. Nu zou het
stoute kind wel angstig vluchten!
Maar ze zei: düag! en beduidde hem
daarmee onmiskenbaar, dat-ie nu wel
gaan kon. Hetgeen de agent toen in
vredesnaam maar deed.
Bij Buyten en Schipperheyn te Amster
dam heeft Speenhof een serie rijmelarij
uitgegeven onder den titel: „Zeteljacht",
Het boekje opent volgenderwijs:
Zwaar beproefde kiesgenooten..»,
Stembusrieken, doet uw plicht.
Kiezen, kiezen, falde riere.
Met een vriendelijk gezicht.
Voor ge u laat opereeren
Leest dan eerst dit boekeleijn
Bij uw politieke zorgen
Kan dit een verpoozing zijn.
Van de Katholieke partij heet heti
Onmin ook al bij de Roomschen
Cranenburg trad uit de rij.
Nimmer trof iets zoo bedroevends
d' Katholieke Staatspartij.
Maar er loeien zwaarder stormen
Rond de toren en de Kerk
Stulemeyer en een Kolkmarj
Blijven rustig aan het werk.
Deze groote groep van kiezers,
Altijd zoo onwrikbaar een,
Moet om heel de duitenkwestie
Door een tijd van zorgen heen.
Cranenburg heeft met de zijnen gj
Iets zoo onverwachts gedaan,
Dat men bijna zou gaan denken
Aan de fouten vani een kraan.
Aalberse had 't verkorven;
Aalberse was te royaal.
Met zijn breedgebouwde wetten
Werd hij ietwat sociaal.
Weer de stof en weer de duiten;
Toen de achtuurdag er bij
„Weg belastingnarighedenl"
Riep de Cranenburgerij.
Bij de komende verkiezing
Dreigt het ernstig toe te gaan.
Nieuwe vormen, nieuwe leuzen
Zullen dan misschien ontstaan.
Laat 't donderen en stormen
Door de hooge politiek
Alle groepen Roomsche kiezers
Stemmen rotsvast Katholiek!
Zoo zij het!
Den eigenaardig nest. Bij het los
sen van een steenkolenwagen op het
emplacement te Deventer werd in de
beide buffers een vogelnest ontdekt. In
één daarvan lag een gespikkeld ei. Daar
de wagen uit België afkomstig was,
zijn de beide vogelnestjes dus blijkbaar
van 2 Belgische vogelparen.
Tramongeluk. Te Ulft is de Gel-
dersche Stoomtram op de sluisbrug in
botsing gekomen met paard en kar van
den voerman Kok. De kar en de slin
ger van de brug werden vernield en
het paard verwond. De voerman kon
zich met moeite redden.
Autogevaren. - In zake het vermel
de ongeval bij Balk stelt de Justitie een
onderzoek in. Het iijKje van den 10-
jarigen jongen is geschouwd. Er moet
gebleken zijn, dat de jongen van vo
ren is aangereden en de chauffeur geen
signalen heeft gegeven. De auto was
van het Prov. Electrisch Bedrijf.
De minister van Onderwijs, Kunsten
en Wetenschappen, dr. De Visser heeft
Dinsdagochtend aan zijn departement
ontvangen Willem Mengelberg, na diens
terugkeer uit Amerika.
Op 27 Jnli a.s. zal in Mariënburg te
's Bosch de dag herdacht worden, waar
op voor 100 jaren de Bossche Klooster
orde J. M. J. werd gesticht.
Het Voor-ontwerp gereed. Het
„Hbld" meldt, dat het voorontwerp
ter technische herziening van de
l.-o.-wet ter kennisneming is toegezonden
aan de besturen van verschillende onder-
wijsvereenigingen. Daaruit blijkt, dat ten
aanzien van het U. L. O. de eisch van
op zijn minst 24 leerlingen voor de op
richting van een zoodanige school zal
worden voorgesteld.
Voorts wordt het getal leerlingen,
waarbij splitsing der school in een lagere
en een (kop-) U. L. O. school noodzake
lijk is (in de wet thans op 220 bepaald)»
op 300 gebracht.
De afdeeling Den Helder van den Bond
van Marine-onderofficieren heeft een
motie aangenomen naar aanleiding van
de persberichten nopens de plannen der
Regeering tot loonsverlaging van 5 pCt.
tot een maximum van 150. Daarin
wordt groote ontstemming uitgesproken
over deze aangekondigde inkomstenverla
ging en zij dringt er bij 't Hoofdbedstuur
op aan alel pogingen in het werk te stel
len opdat deze voornemens niet tot uit
voering worden gebracht.
Ook de Bond van Marine-onderofficie
ren heeft een motie aangenomen, waarin
hij als zijn meening uitspreekt, dat bii
een vermindering van militaire salarissen
de militairen zonder eenigen grond ten
achter zouden komen bij de burgerlijka
ambtenaren, 't welk om billijkheidsrede
nen achterwege behoort te blijven.
Vr. Kunt u mij ook zeggen hoe ik
vlekjes, die ontstaan zijn bij het fiet
sen n.l. door opspatten van teer, op
een weg welke met kiezel en teer ge
hard wordt, uit een beige Gabardine
mantel kan krijgen?
Antw. De vlek met wat varkensw'
inwrijven, dan inzeepen, rusten laten,
met water en terpentijnolie afwiseelervi
uitwasschen.
De biljartclub „B. C. Haarlem," die toch
al reeds het afgeloopen seizoen niet aan
Ue competitie deelnam, heeft thans be
dankt als lid van den Biljartbond Haarlem
en Omstreken.
De heer O'kel, bondsvoorzitter en de
ziel van de B. C. Haarlem, zal dus zijn
functie als bondsvoorzitter moeten neer
leggen.
Een ieder zal het heengaan van den
heer Oke! betreuren.
Door mij is het ingezonden stukje on
der bovenstaanden titel van den heer Mi-
chielsen gelezen, benevens het stukje van
den heer Pielage als antwoord daarop.
Hedenavond treft men in uw dagblad
wederom een verweer aan va%.den heer
M. Men moet dan tot de conclusie komen
dat den heer M. het eenmaal opgenomen
hebbende voor de overheid en ambtena
ren, hedenavond nogmaals tracht goed te
prat enhet plaatsen van de bewuste ad
vertentie tegen een abnormaal hoog be
drag, waardoor het publiek weer een wa
pen tegen overheid of ambtenaren zou
gekregen hebben. Zulks is geen raadsel
mijnheer M. Dat men door het op derge
lijke wijze smijten met rijks gelden
daar tegen op komt is zeer logisch.
Uw conclusie dat de advertentie feitelijk
niets kost berust op verkeerden grondslag,
Want had b.v. een Philips Cigaretten fa
briek of Kwatta '/en advertentie geplaatst
dan had zeer zeikep het Rijk! dat bedrag
niet behoeven te betalen.
Geachte heer M., ik hoop dat U thans
tot beter inzicht zal zijn gekomen, ook uit
het verweer van de redactie, en hoop dat
U volmondig zal erkennen, dat in des*
door Overheid of Ambtenaar, wie er dan
voor verantwoordelijk is, verkeerd is ge.
handeld.
B'wijk 12 Juni '22.
Hoogachtend,
L. P. HARREN.
En tochzat ze dien zeilden
,middag weer op de bank voor het huis,
in de houding, die Trees niet van haar
gewend was.
En ze moest toegeven.... Ach, ja,
Trees had zoo'n groot ongelijk nog niet.
Er was iets in haar veranderd sinds
haar laatste uitstapje, ze was niet meer
het meisje van eerst, wier grootste
genoegen was 't dwalen en stoeien
buiten
Wat was er danwat dan toch
Kom, nu niet blijven suffen, zooals
Trees 't bestempelde. Ontevreden op
zich zelf, veerde ze op, ging ze langs de
bloemperken, pogend daar haar aan
dacht op te concentreeren.
Maar 't lukte niet. Opeens, daar was
bet, terwijl ze stond midden tusschen
de bloeitrossende serinpestruiken, een
ernstig mannenr ezicht, jong, maar met
n ieakende oo en....
e-t l Het doorrilde haar opeens
1 --ie ooaen baar bij 't afscheid aan-
en cdden, zoo veelbeteekenend,
1 icindi die tot ze in licht ver-
v ie re oest neerslaan.
1 inbeelding lM poogde ze
is s die gedachte weg te
ten r ?e'e denken aan be
n -ijk door d'r iredeli deri
tien en jon en, die zoo alleen
t n n da's huwelijk.... En,
r. - e Wjjden was toch iets
ids. -a'- - ns- ens- eb"ks
I- U i-.t gc,«.-,n ^tcien, d-
gaf afleiding van gedachten. En het
volgend oogenblik sputterden de fijne
kristal-straaltjes in weldadige sproeiïng
over de dorstige gazons.
„Van der Horst, een brief voor de
juffrouw reikte de oude postbode
haar 't couvert over het tuinhek.
De gieter viel haar uit de handen,
lag achteloos-vergeten in het gras,
maar naar den brief greep ze met licht
bevende, hunkerende vingers.
„Voor mij Dank je wel, hoor
't Was of een lichtend voorgevoel zoo
verwachtingsvol haar greep deed zijn.
Achter in het priëel ging ze Aad's
korten brief zitten lezen. Wat geurden
die seringen bedwelmend.... kwam
daarvan die zoete duizel door haar
oofd?.... En weer las ze :„Lieve
kind, kun je Zondag niet nog 'ns voor
een daagje overkomen 'k Heb wat
ernstigs met je te bespreken naar aan
leiding van een groote plechtigheid.
Dat was alles, maai het was
veel Als er eens wat achter stak Met
ndachtipe. strak-tnrende oogen staar
de let meisje. Zoo het eens.... ver
eeld je't was opeens als een blijde
ons door haar wondere droomstem
ning.... ze schokte omhoog. Zou 't
....lieve He- el.... als 't Bert en
;aar eens betrof.... 'n groote plech
ti"' eid, dat kon niet anders dan tron
en zi,nen. als Bert z'n zus eens
gevraagd had, een goed woordje voor
hem te doen
Hoog op trilde haar hart, in ver
wachting. O, nu stond 't vast bij haar
't kon niet anders zijn.... 't kon
niet.-... wat zou het ook moeten
wezen
En zij, als Ada er mee aankwam,
wat haar antwoord wezen zou Och,
't was zoo eenvoudig er was immers
maar één antwoord op mogelijk.
Was 't haar zelf geen groote open
baring geweest sinds haar weggaan
uit B.... Waren al haar uren geen
gedachten geweest aan dat laatste
afscheid-moment en 't vreemde ge
mengde gevoel, van weemoed en geluk
tegelijk, dat haar toen overviel bij den
diepen glans zijner oogen
Ja, en toch had ze zichzelf wijs ge
maakt, dat ze heimwee voelde naar
huis, naar d'r vrije buitenleven.
Nu, nu wist ze beterIn een vagen
mist zag ze weer opnevelen de donkere
fabrieksschoorsteenen. Ze speurde de
lucht van roet, hoorde het eeuwig
wervel-zoemen der riemen en raderen.
Maar 't gaf haar geen beklemming
Er was een andere gewaarwording als
afkeer aan vast, eene, die alles over-
zonnigde met de straling van heel
lieve, heel teere levensimpressies..
En dan zag ze weer Berts oogenze
verbeeldde zich, dat zij die vrouw was
die ze eens in gedachten gezien had,
gaande door 't deftige woonvertrek,
zorgend voor hem, levend voor hem,
de sombere omgeving opvroolijkend,
door haar rijke, warmglanzende geluk.
Ja, nu wist ze zoo klaar haar ant
woord nu, dat ze tot het besef kwam
van dat ééne machtige, grootsche, dat
sterker is dan alle vooroordeel, dat
bezwaren doet verschimmen en zon-
lachen spreidt temidden van duisternis.
„En nu Aadje, hier ben ik heelemaal
en toch in het uiterste stadium van
geprikkelde nieuwsgierigheid omtrent
je mededeeling van die groote, groote
plechtigheid
Ze zei het zoo gewoon, vlak-weg
mogelijk, maar voelde zelf het onzekere
in haar toon, die ze vergeefs vast
heid poogde te geven.
„Ei, ei, loopt het waarlijk zoo'n
vaart Maar, kindlief, je kondt toch
denken, wat ik op het oog had 1 Wat
kan die groote plechtigheid nu anders
zijn dan mijn trouwdag en.. 't was
waarlijk heel dom van me, dat ik je
laatst niet reeds verzocht, om jou op
treden daarbij als bruidsmeisje."
Violette voelde gloeiende hitte haar
wangen beplekken. Dus dat.... dat..
Toonloos, zonder te weten, wat ze
zei, prevelde ze Jazeker, zeker
Adai. net zoo je wilt, hoor!"
Toen opeens voelde ze zich draaierig,
ongewoon-duizelig worden. Was ze te
opgewonden ce-weest over een ver
meend geluk, dat haar nu, met een
enkel woord ontviel Ada schrikte.
„God, kind, wat scheelt je Eerst
ben je rood en nu opeens als een lijk.
Bert, Bert, kom eens gauw, ik geloof,
dat Vio een flauwte krijgt
Hij kwam vliegensvlug uit de ve
randa, z'n gezicht angstig-vertrok-
ken.
„Wat 's dat nu Gauw water,Ada
En hij steunde het meisje, legde het
blonde hoofd tegen de stoelleuning.
Even gingen de blauwe oogen open,
zag ze hem aan, vreemd, met 'n tril
lend opensluieren van de zijige wim
pers.
En nu was het aan den jongen man
te verbleeken. Wat was dat voor 'n
blik.... wat lag daarin.... gunst,
het was als 'n reactie op eigen gevoe
lens, die hij, al dien tijd dat ze hier
gelogeerd was, met kracht bestreden
had.
Ze had immers zelf beweerd, de
kleine, nooit haar „buiten" te kunnen
afgeven daarom had hij 't vermeden
zijn vurigsten wensch uit te spreken
slechts dat laatste oogenblik, bij haar
weggaanhad hij niet volkomen
z'n oogen in zijn macht gehad.,
en nuzou zij toen begrepen hebben.
Toen Violet weer duidelijk tot be
zinning kwam, voelde ze om haar
vingers den warmen druk der zijne;
naast haar stoel knielde, bezorgd
Ada.
Maar Bert sprak „Vio" en het klonk
heel schuchter als 'n vraag en een
bede om vergeving tegelijk.
IffToen viellen Ada de vreemde blikken
van die twee op en ze voelde zich
opeens overbodig. Stil slooo ze weg,
op de teenen.
Violette werd geen bruidsjutter,
maar op Ada's trouwdag, die met
opzet wat verschoven werd, droeg zij
zelf een witten krans in het blonde
haar en gazige omwolking van bruids
sluier.
En toen ze terug kwamen, de jonge
paartjes uit de kerk, waren er een paar
lieve, blauwe oogen, die met stil
ontroeren opblikten naar de hooge,
zwarte schoorsteenen, waarnaast voor
taan een jong vrouwenleven zou ver-
glij den
Juist streek een zwaluw over *t
kleine plekje hemelblauw.
En ze wist, dat dat geluk betee-
kende.
I
