BUITENLAND
Tw©@dl0 Blad
Jala 1922
Brieven uit Frankrijk.
BINNENLAND
Onschuldig veroordeeld.
f
bimerlaiidsch isseuws
i
GEI, BUITENL BERICHTE»,
SPREKENDE ClfFERS.
Het bevolkingsvraagstuk neemt
met den dag een meer dreigender
vorm aan. Een noodkreet doet
zich hooren. zelfs in die kringen
die door een fatale wetgeving,
door een atheistische levensbe
schouwing, de oorzaak zijn gewor
den van de ontvolking van Frank
rijk.
Een huivering gaat door de ge
lederen. als men ziet hoe angst
wekkend de bevolki"-'- ->*reenvt-
men er-n b'ik slaat op de toekomst
van Id'it land, als geen wending
ten goede, ten spoedigste intreedt.
Onrustl ;d zijn de o'ifers die
voor mij liggen en een bee'd ge
ven van den toestand over de eer
ste drie maanden van dit jaar.
Cijfers te sterker sprekend, waar
het eerste kwartaal veela' de gun
stigste oplevert, een buitenge
woon groot aantal huwelijken in
1919 en 1920 gesloten, op een gun
stig resultaat deed hopen. Zelfs in
die departementen, waar voorheen
het aantal geboorten bevredigend
was, is een afname, die met vrees
vervult, te bespeuren.
Meer en meer verdwijnen de
groote gezinnen, mist men den
gullen kinderlach in de woningen
van armen en rijken, in stad en
dorp. Hoe treft ons dat gemis aan
jeugd, in de Fransche dorpen,
Waar een soms doodsche stilte
zich doet gevoelen en slechts ou
den van dagen spreken van een
Verleden en het toekomstige ge
slacht al te zeer de afwezigheid
doet bespeuren.
Helaas, de noodkreet, die dage
lijks in alle toonaarden wordt aan
geheven, is maar al te gerechtvaar
digd. In 1865 telde men op JOO.OOO
huwelijken een millioen geboor
ten, derhalve procentsgewijze 3.33
per huwelijk; in 1913 bij een zelfde
aanial huwelijken 745.000 geboor
ten, of wel! 2.48 per echtvereeni-
ging.
Het vertrouwen, gelijk ik reeds
zeide, was gevestigd op 1919, toen
na de demobilisatie, het aantal
huwelijken tot 500.000 was ge
stegen; de uitkomst in 1920 was
bedroevend! Zeker, het geboorte
cijfer op zich zelf, 834.000, was be
vredigend maar de verhouding was
opnieuw tot 1.66 per huwelijk ge
daald. Het jaar 1921 zag niet al
leen het aantai geboorten afne
men, ook het aantal huwelijken
.verminderde.
Indien wil aan de hand van deze
cijfers, nagaan hoe de statistische
cijfers zich in de naaste toekomst
zullen voordoen, de afname se
dert 1900 beschouwen en zelts 1.66
als vaststaande blijven aannemen,
dan blijkt ons hoe heillooze theo
rieën, Frankrijk voeren aan den
rand van den afgrond. De groote
verliezen in den oorlog geleden
zinken in het niet bi.i de verwoes
ting die een verwerpen van God
delijke en natuurwetten in dit land
aanricht. In 1924 zal Frankrijk, bij
een voortgaan op den opgeslagen
weg, hoogstens op 456.000 ge
boorten kunnen rekenen bij een
aantal van 275.000 huwelijken.
Het aantal inwoners, zal dan, in
dien de sterfte normaal blijft, jaar
lijks met 200.000 achteruitgaan.
Steeds sterker bergafwaarts is het
verschiet in de jaren, die dan zul
len volgen en 1940 zal het moeten
canzien dat de bevolking per jaar
met 350.00 inwoners afneemt.
(Telt Frankrijk thans een bevolking
zijn, zal het door eigen schuld ten
ondergaan. Nog is het niet te laat,
nog kan de ramp gekeerd, kan
Frankrijk worden behoed voor
een duistere toekomst. Het zijn
echter niet de middelen die in Re-
geeringskringen worden aange'gre
pen, idie een wending ten goede
zullen brengen. Niet materieele
voordeden voor de groote huis
van 39 millioen, in 1940 zal deze
35, in 1950 31 en in 1965 slechts
25 mil'.ioen bedragen. Het gevolg
is niet moeilijk te voorspellen, ma
terieele verarming, gebrek aan
werkkracht, afname der produc
tie, maar wat veel verontrustender
is, een moreele aftake'ing; een
geestelijke Verwording die met
angst en droefheid ons vervult.
Frankrijk pleegt zelfmoord op
groote schaai en als het de teekens
niet verstaat die duidelijk genoeg
gezinnen, kunnen een definitieve
op'ossing van het bevolkingsvraag
stuk geven. Zii kunnen gewaar
deerd worden als een hulpmiddel,
een rechtvaardige tegemoetko
ming in de hooge lasten van het
groote gezin, zij blijven altijd een
maatregel die eerst op de 2e plaats
van beteekenis is.
Het lintje op de borst der fiere
moeder, die een talrijk nages'acht
de wereld schonk, mag een waar
dige erkenning heeten van het vol
komen moederschap, meer dan 'n
erkenning is het zeker niet. Men
wil de zonen uit groote gezinnen
met zes of meer kinderen slechts
een verkorten diensttijd laten door
maken en zoodoende een 45.000
jonge mannen inplaats van 18
maanden, 6 ot 12 maanden onder
de wapenen doen blijven, en al
weer dienen wij dezen maatregel
toe te juichen, maar de oplossing
brengt hii met.
Het waarachtige plichtsbesef, de
gehoorzaamheid aan de wetten
van God en de Kerk, zullen noo-
dig zijn om Frankrijk voor den
ondergang te behoeden. Nog leeft
te sterk het besef dat het groote
gezin tot 'n last is, dat materieele
welvaart wordt beelmmerd door
een talrijke kinderschaar, nog
staat eeen al' te groot verlangen
naar weelde en genieten in den
weg aan de naiuurplicht die even
eens een gewetensplicht is.
Hoe duidelijk blijkt de anti-gods
dienstige gezindheid der politieke
leiders in de vroegere jaren, de
bevolking te hebben beinvloed. hoe
hebben zij door hun bestrijding
van geloof, het klaarste bewijs ge
leverd, dat geloot het eenige mid
del is de goede zeden ongeschon
den te bewaren. Alleen een christe
lijke regeering zal in staat zijn het
volk terug te brengen op den goe
den weg, vrijheid latend aan de be
dienaren der Godsdienst, de rech
ten erkennend van de Katholieke
school, waar de jeugd zal worden
opgevoed in de hei'ige begrippen
van waarachtige zedelijkheid. Het
Fransche volk heeft meer en meer
den weg hervonden die voert naar
het Godshuis, maar de slechte in
vloed, jarenlang', door de staatslei
ders en maco'nnieke grootheden
uitgeoefend, heeft te diep wortel
geschoten, om plotseling over-
oord te doen gooien, wat dwaas
egoisme en een onware levensbe
schouwing het zoo gemakkelijk
deed aanvaarden. Het vertrouwen
op Frankrijks toekomst, een logen
straffing van de cijfers, boven ge
noemd, is slechts gelegen in het
hervinden van het geloof, met al
de verplichtingen daaraan verbon
den. Een christelijke wetgeving
heeft Frankrijk noodig, een chris
telijke regeering .die naast mate
rieele voordeelen, boven alles stelt
de heerlijkheid van het groote ge
zin, en de waarachtige moeder
plicht.
Parijs, 5 Juli 1922.
Mr. P. v. S.
De financieele moeilijkheden van
Duitschland.
De kwestie van het naburige
Oosten.
De toestand in Ierland.
Poincaré naar Londen?
De Engelsche pers en de daling
van de mark.
Chynes over den toestand van
Europa.
Een Fransch geejboek.
Uit Portugal.
De werkioozenuitkeering in
Engeland.
De Fransche bezettingsautoritei
ten en Duitsche officieren.
De toestand in Opper-Silezië.
Ontoerekenbaarheid en misdaad.
EEN VERBLIJDEND
VERSCHIJNSEL.
Het Eerste Eucharistisch Congres
in de Mirakelstad.
FEUILLETON
Kent u de weduwe Fortier, vroeg
de rechter.
Ja, mijnheer, heel goed ze was
een kiant van mij.
Hebt u haar petroleum ver
kocht
Drie of vier dagen geleden is zii
op een namiddag bij m gekomen eit
heeft toen vier liter'Jij mij gekocht.
Ik vond dat wel een beetje vreemd....
Waarom
Omdat ikgliaar der,|jvorigen dag
ook vier liter had verkocht. Ik heb
haar zelfs gevraagd, waarvoor zij zoo
veel petroleum gebruikte, waarop zij
mij antwoordde, dat haar zoontje bij
het spelen de kruik had omgestooten.
Een bevel tot aanhouding werd te
gen Jeanne Fortier uitgevaardigd en
het signalement naar alle pel Epos ten
gezonden.
Aangezien de dokter met zijn
proces verbaal gereed is, zeide de
procureur tot den kassier Ricoux,
kan het lijk van mijnheer Labroue ter
aarde worden besteld. U kunt dit na
der regelen met mevrouw Bertin, die
spoedig hier zal zijn. Ik dank U zeer
voor Üw ijver en bereidwilligheid.
De mrg'straten keerden naar Parijs
terug cie beide agenten bleven ter
plaatse achter.
VIII.
Denzelfden dag, om een uur in den
namiddag, kwam een nog jonge man,
goed gebouwd, een fantasiehoed op,
correct gekleed in grijs reiscostuum,
demi over den arm, met een rijtuig
aan liet station. Saint Lazare aan.
Deze man droeg een reiszak aan een
riem over den schouder en hield een
licht valies in de hand. Hij had donker
haar en was onberispelijk geschoren.
„Vertrekt er aanstonds geen expres-
trein voor Havre, mijnheer vroeg
de reiziger aan een beambte.
„Ja, mijnheer. Er worden geen
kaartjes meer afgegeven. De trein
vertrekt onmiddellijk."
Dc reiziger gaf zijn teleurstelling
te kennen door liet optrekken dei-
wenkbrauwen.
..Jammer, zeide hij. Als ik u vragen
mag, wanneer vertrekt de volgende
t ein voor dezelfde richting?"
„Om zes uur dertig."
Hij dankte en verliet het station.
„Ik dacht wel, dat ik den trein zou
missen," zeide hij bij zich zelf. „Ik
had anders liever overdag gereisd.
Dan ziet men tenminste nog wat.
Enfin, ik zal den tijd benutten met
wat te eten."
Hij ging een restaurant binnen,
vlak tegenover het station. Daar
bestelde hij een lunch, vroeg een
reisgids en informeerde naar het
telegraafkantoor.
„O mijnheer, antwoordde de kel
ner, dat is al erg gemakkelijk. Het
telegraafkantoor is hier vlak bij. Als
mijnheer het wenscht, kan iemand
van het hotel het telegram wegbren
gen."
„Uitstekend. Ik zal 't gereed ma
ken."
De kellner ging weg, terwijl de
reiziger in den reisgids de hotels
van Flavre opzocht in de adverten
ties.
„Het is hetzelfde welk ik neem,
mompelde hij. „Hoofdzaak is, dat ik
niet behoef te zoeken, als ik daar aan
kom. En dan, ik zal niet la»g in Havre
vertoeven. Hoewel ik niets te vreezen
iteb, aangezien iedereen mij dood
waant, gedood bij den brand met het
redden van de kas en ik bovendien
onkenbaar ben, is liet toch voor
zichtig niet langer in Frankrijk te
blijven dan noodig is."
Zijn oog viel op een hotel, boven
aan de lijst geplaatst
„Hotel de Paris, Lemel, directeur.
Dat zal ik nenten," dacht hij, „het is
gelegen bij de aanlegplaats van de
booten voor Southampton. Met de
eerstvolgende boot vertrek ik naar
Engeland en van daar zoo spoedig
mogelii" naar New-York."
De j i iger nam een vel papier en
schreef waarop het volgende:
„Hotel de Paris, Lemel Havre.
rNveer heden avond elf uur reser
ved kamer.
Paul Harmant."
H riep den kellner, verzocht hem
In-, telegram te laten wegbrengen en
de lunch op te dienen.
Eenige minuten later was de rei
ziger bezig met de lunch. Om zes
uur dertig nam hij den trein. Na
Nantes zat hij alleen, waarover hij
zeer in zijn schik scheen te zijn. Hij
profiteerde daarvan om zijn valies
te openen, waaruit hij verschillende
papieren nam, welke hij nauwgezet
begon te bestudeeren. Het waren de
teekeningen eener machine. Het is
duidelijk, dat deze riezigerondanks
zijn vermomming en den valschen
naam, dien hij had aangenomen,
niemand anders was dan Jacques Ga
rand, de meesterknecht van de fa
briek te Alfortville, Jacques Garaud
de brandstichter, Jacques Garaud
de moordenaar van zijn patroon.
Jacqes Garaud had geroepen
„Hulp, ik stik, ik sierjV' na het
brandende gebouw te zijn binnenge
gaan, om de toeschouwers te doen
gelooven, dat h j de kas en de papii r :n
van mijnheer Labroue trachtte te
redden 'met opoffering van eigen
leven.
De meesterknecht was een man,
die voor niets terugschrok en alles
op alles zette, om zijn doel te bereiken.
Iedereen moest er van overtuigd zijn,
dat hij den dood had gevo :den.
Jacques was uitstekend bekend met
het inwendige der fabriek. Hij wist,
dat een venster bij de trap, die naar
de kamers van mijnheer Labroue
leidde, aan de achterzijde van de fa
briek uitkwam. Toen hjj. de brandende
De hongersnood in Rusland.
Uit onze Oost.
Communisten naar Indië.
fabriek binnenging kraakte en knet-
terde alles onder zijn? voeten. Boven
zijn hoofd kon elk oogenblik een in
eenstorting verwacht! worden. In
plaats van het kantoor binnen te gaan,
was hij in drie sprongen bij de bran
dende trap, kwant bij het venster,
waarvan de ruiten door de geweldige
hitte reeds waren gesprongen, slaakte
de bekende noodkreten en werkte zich
door de opening naar buiten.
Dadelijk daarop hoorde men een
geweldig gekraak, veroorzaakt door
het instorten der eerste étage.
De meesterknecht bevond zich in
liet vrije veld en terwijl de menigte
meende, dat hij bezig was te verkolen
in de gloeiende vuurmassa, liep hij
dwars door het bebouwde land, om
een veiiigen weg te bereiken. Een i ur
daarna viel hij, uitgeput van ver
moeienis neer in een bosch in de buurt
van Vincennes. Hij haalde diep adem
en na zich er van vergewist te hebben,
dat hij niet werd achtervolgd, wachtte
hii den dag af.
- a ir
De correspondent van de „Times" te
'New-York seint, dat vermindering van
het totaal van het schadevergoedingsbe
drag en een nieuw moratorium daar in
verband met den toestand in Duitsch
land. onvermijdelijk worden geacht. Zij,
die de Fransche balans kennen, bezien
Frankrijks toestand met ongerustheid.
Het is onnoodig, voegt de correspondent
hier aan toe, in de huidige omstandig
heden verandering te verwachten in
Amerika's houding ten aanzien der Euro-
peesche scholden.
Fischer en Schroeder, onderscheiden
lijk voorzitter van de kriegslastencom-
missic en staatssecretaris van financiën,
hebben te Parijs al met Dubois, Brad
bury en Delacroix van de commissie van
herstel overlegd zonder bepaalde voor
stellen tc doen. Dit verwacht men binnen
eenige dagen. Blijkbaar zullen ze bestaan
in het verzoek Duitschland over de twee.
volgende jaren een moratorium voor be
talingen in geld toe te staan. Misschien
zullen ze het tot den aanstaanden termijn
van 15 Juli uitstrekken.
Voorloopig schijnen noch zij, noch de
leden van de commissie van herstel een
omlijnd standpunt te hebben. Wat den
laatsten aangaat, staan echter twee pun
tten vast. In de eerste plaats eischen ze,
dat Duitschland op 1/5 dezer zijn ver
plichting nakomt, te meer, daar deze
theoretisch 50 millioen practisch slechts
33 millioen gouden marken vertegen
woordigt in verband met gedane leverin
gen. Zij willen voorts, alvorens een be
slissing te nemen den uitslag van bet on
derzoek van het waarborg-comité af
wachten. Dit rapport wordt einde dezer
week verwacht. Het zou toch vruchteloos
zijn Duitschland te steunen als men niet
weet of het, toezicht op zijn begrooting
aannemend, eigen overdadigheid den
teugel aanlegt.
De „Petit Parisien" oppert de mogelijk
heid, dat een moratorium onvoldoende
zou zijn om een daling der mark met de
gevolgen daarvan, gelijk prijsstijging en
algemeene economische inzinking, tegen
In een B. T. .\.-telegram uil Parijs
worden eenige nadere bijzonderheden
vermelh in zake de overeenstemming
tusschcn Frankrijk en Engeland betref
fende de procedure Ie volgen bij het
Grieksch-Turksch conflict. Het Foreign
Office deed Zaterdagavonll aan den
Quai d'Orsay een nol.i toekomen, waar
van lord Hardirge den dag te voren
aan Poincaré de groote lijnen had uit
eengezet. De nota neemt acte van het
verzet van Frankrijk tegen ,1e methode,
in overweging gegeven door de Brit-
sche regeering en waarvan :1c strekking
was de voorwaarden, in Maart vastge
steld door de ministers van builonland-
sche zaken van Frankrijk, Engeland en
Italië, in gebiedenden vorm op (e Jog
gen aan de oorlogvoerenden. Het Engel-
sche memorandum sluit zich aan bij het
denkbeeld, van Fransche zijde geuit, om
de beide partijen samen te brengen zon
der hen te voren in gebreke te stellen
en houdt zich aan het programma, te
voren tusschcn de geallieerden overeen
gekomen.
Aan het slot wordt in het stuk een
beroep gedaan op de noodzakelijkheid
van eendrachtig optreden en wordt voor
Griekische oorlogsvaartuigen de uitoefe
ning opgeëischt van het recht van on
derzoek in de oostelijke Middellandsche
zee.
De Fransche rege-ring heeft aan bon
den nog geen antwoord gegeven. Het is
echter zeker, dat zij zich bij hel Engel
sche standpunt zal aansluiten, er daar
bij aan zal herinneren, dat het plan
voor een Grieksch-Turksche conferen
tie te ïsmidt van Engelschen oorsprong
is en verklaren zal trouw te blijven aan
de ontworpen vredesvoorwaarden, in
Maart vastgesteld.
Onder deze omstandigheden vraagt
men zich te Parijs af, of een bijeenkomst
der geallieerde ministers van buiten
landsche zaken noodig blijft en of het
niet beter zou zijn de Grieken en Turken
dadelijk onderhandelingen te doen aan-
knoopen. Slechts in het geval de bespre
kingen niet tot een resultaat zouden
leiden, zouden de geallieerden den toe
stand opnieuw moeten overwegen.
Weer ontvlucht.
De „Free State" deelt mede, dat Robert
Barton, Joseph McDonngh en een tiental
andere gevangenen, die de vorige week te
Dublin werden gearresteerd, uit de Porlo-
bellokazerne te Dublin zijn ontvlucht. Het
blad voegt hieraan toe, dat Barton en Mc
Donngh deze week in vrijheid gesteld zou
den worden.
De begrafenis van Cathal Brugha.
Maandag had te Dublin de teraardebe
stelling plaats van het stolfelijk overschot
van Cathal Brugha, den te Dublin tenge
volge van bekomen verwondingen overle
den rebellenleider.
De plechtigheid werd, zoo meldt de
„Manchester Guardian", gadegeslagen
door een groote, doch zwijgende massa.
De „Cumann nam Ban", de georgani-
j T- u „n«.:,w.Wid*r seerde vrouwen der anti-verdragsbewe-
Clynes, de Engelsche arb ging, vormde een eerewacht aan het hoofd
die voor de nfdeeling Westminster van do j
voikenhondsvereeniging het woord veer
de. zeide dat het niet tc veel was te zeg
gen, dat Engeland twee millioen men-
schen had, die leefden van den arbeid
van andere menschen en niet krachtens
eigen inspanning. De toestand der werk
loosheid was veel erger dan ooit te voren.
Nochlhans was wellicht he vraag naar
arbeidskracht en de behoefte aan allerlei
artikelen grooler dan ooit. Clynes vond
den toestand hoofdzakelijk het gevoig
van het feit, dat de vrede norh verstan
dig, noch billijk was. De schadevprgoc-
dingskwestie behandelend, hield Clynes
vol, dat alleen een welvarend, hardwer
kend, volledig tewerkgesteld Duitschland
aan de verplichtingen aan het land op
gelegd, kon voldoen. Duitschlands beta
lingsverplichtingen moesten worden te
ruggebracht tot een som, overeenkomstig
Duitschlands middelen. Dit moest ge
schieden door overeenstemming of arbi
trage. Hij vond, dat de betaling van de
schadevergoeding voordeelig voor Enge
land gedurende een periode uitgesteld
kon worden. Engeland moest zijn stop
pen ten aanzien van Duitschland veran
deren en herzien.
te 'gaan. Dan zóu men loch lof een in
tcrnationale leening zijn toevlucht moe j
ten nemen om Duitschland in staat tc
stellen zijn verplichtingen na tc komen.
Poincaré beeft herhaaldelijk verzekerd,
dat een dergelijke leening vroeg of laat
onontbeerlijk zou worden. Hier heeft
men natuurlijk in de eerste plaats het oog
op de uitwerking dier daling op den
koers van de frank.
Reuter verneemt dat men het waar
schijnlijk acht dat Poincaré uitgenoodigd
zal worden, binnenkort te Londen te
komen voor besprekingen met Lloyd
George over de Duitsche schadevergoe
dingen in verband met de huidige toe
standen in Duitschland. Poincaré zou in
elk geval einde maand cf begin volgende
geko:en zijn voor de conferentie der ge-
alüec Jen betreffende de Levant. Nu
echter is waarschijnlijk dat het bezoek
zal verhaast worden met het oog op het
dringende van den toestand. Het is on
waarschijnlijk, dat Schanzer aanwezig zal
kunnen zijn bij wat noodzakelijkerwijs
vcoiloopige besprekingen worden. Bijna
zeker is dat dc bijeenkomst van de twee
premiers zal gevolgd worden door een
volledige vergadering van den Oppersten
Raad, waarin Italië en België vertegen
woordig zijn. Hun tegenwoordigheid is
uiteraard noodzakelijk, alvorens defini
tieve beslissingen kunnen bereikt wor
den.
De „Times" zegt in een artikel over
den toestand van de mark, dat de ware
machten in Duitschland vertegenwoö •-
ciigd zijn door de nijverheidsgroep, welke
de handen ineenslaat voor het beheer
van de Duitsche rijkdommen, door beleg
ging van hare winsten in buitenlandschc
waarden dc geallieerde, controle ontduikt
en de bedreiging met Duitschland s ban
kroet en ontberingen voor de Duitsche
volksmassa als middel gebruikt, om aan
de wettige schadevergoedingen te ont
snappen. De geallieerden moeten den
toestand met dc uiterste zorg onderzoe
ken zonder voor een paniek tc zwichten,
welke door de jongste gebeurtenissen
wellicht met voorbedachten rade wordt
opgewekt. In den laatsten tijd
is een subtiele campagne gevoerd in
Engeland en Frankrijk met het doel
Duitscliland's schuld aan den oorlog te
ontkennen en te leggen op de voornaam
ste geallieerden. Tenzij al zulke pogingen
om Duitschland schoon te wasschen vol
strekt crijdeld worden, zal de beraad
slaging over de schadevergoedingskwes
tie enkel tot een nieuw gevaar leiden.
Duitschland's vermogen tot betaling moet
grondig en objectief beoordeeld worden.
De betalingsvorm moet vastgesteld wor
den op een wijze welke voordeelig is
voor allen. Wanneer eenmaal zulk een
betalingswijze is vastgesteld, dienen
stipte maatregelen genomen te worden
om hen die Duitschland's baten behceren
tot volledige betaling van de schadever
goeding te dwingen.
van den lijkstoet en aan beide zijden van
den niet bloemen overladen lijkwagen. De
lijkstoet ontmoette op zijn weg geen regee-
ringslroepen; vertegenwoordigers of amb
tenaren van den Staat namen niet aan de
plechtigheid deel.
Vele honderden mannen en vrouwen
volgden den lijkwagen, doch de eenige
nnti-verdragsman, die men opmerkte was
de bejaarde graaf Plunkett. Voorts wafen
aanwezig mrs. O'Caltagham en mis Mary
MaeSwiney.
Het bericht maakt geen melding van De
Valera, die blijkbaar vreesde voor gevan
genneming.
De minister van builenlandsche zaken
heeft een geelboek laten verschijnen be-
'reffende de politiek van Frankrijk ten
opzichte van de Balkan-aangelegenheden
gedurende de drie jaar, voorafgaande aan
den wereld-oorlog. Naar Havas meldt,
blijkt uit het Geelboek, dat de Fransche
politiek steeds vredelievend was. Zij tracht
te de wrijving tusschen de balkanstaten te
verminderen, waarbij zii in nauw contact
bleef met Engeland en Rusland. Toen de
oorlogszuchtige Duitsche intriges in den
Balkan steeds toenamen, waren alle pogin
gen van Frankrijk gericht op dc handha
ving van den vrede in Europa.
Het Geelboek herinnert aan den be
noeming van generaal Liman von Sanders
tot bevelhebber over het legercorps te
Konstantinopel en de buitengewone Oos-
fenriiksch-Hnngaarsche troepenconcentra
ties ip Bosnië, die op 27 Mei 1914 werden
gesignaleerd. Frankrijk daarentegen maak
te van Turkiie's verzoek om finnncieelen
steun in het begin van 1914 gebruik om
een vreedzamer politiek ten opzichte van
Turkije's kleine buurstaten aan te bevelen.
De Portugeesche regeering gaat voort
strenge maatregelen te nemen teneinde de
orde te handhaven, waarin zij volledig is
geslaagd. Tceliikertijd worden verschil
lende wetsontwerpen voorbereid om den
economischen toestand te verbeteren, om
de duurte te doen verminderen en de de
preciatie van het geld tegen te gaan.
Lloyd George heeft in het Lagerhuis
ander tegen te gaan, mede tengevolge 1 medegedeeld, dat naar aanleiding van
van de houding van het publiek. vertoogen van dc armhuisautoriteiten de
De correspondent van he „Frankf. Ztg."
Ie Dusseldorf maakt melding van een
verordening van den commandeerenden
Franschen generaal in het district Duis-
kon worden, Engeland wordt bepaald, dat
oud-officieren van het Duitsche leger in
dit district woonachiig, zich bij een door
den Franschen generaal benoemde com
missie moeten melden en steeds mededee-
ling moeien doen van eventueele afwezig
heid, aankomst, woningwlisseling, enz. Op
overtreding wordt een gevangenisstraf
van een jaar gesteld en boette tot 10.000
M.
De Rijksregeering moet krachtig verzet
hebben aangeteakend tegen dezen maatre
gel
Een B. T. A.-bericht uit Oppeln meldt,
dat de overgave van hel gezag in Duitsch
Oppor-Sitezië aan de Duitsche autoritei
ten gepaard is gegaan met ergerlijke mis
handeling van jonge meisjes en vrouwen,
die betrekkingpen hadden onderhouden
met geallieerde soldaten. Verzekerd wordt,
dat de polilie niet in staat was een en
regeling Tot het besluit was gekomen da!
de tusschenlijd die op grond van de
werkloosheidswet tusschen opeenvolgen
de perioden van werkloosheidsuitkeering
moet verloopen, alvorens „uitgetrokke-
nen" opnieuw voor uitkeering in aanmer
king komen, 'dient te worden verminderd
van vijf weken tot één week. De minister
van Arbeid zou binnenkort te dezer zake
een wet bij het Lagerhuis indienen. Het
was echter niet de bedoeling, om aan
de wet terugwerkende kracht te verlee-
ncn.
De Engelsche lord-chancellor heeft
een commissie benoemd onder voorzit
terschap van lord-justice Atkin ter be-
sfudeering van de wijzigingen, die zij
eventueel noodig acht in de bestaande
wet. de wetstoepassing en de procedure
betreffende rriminieele processen, waar
bij ontoerekenbaarheid wordt aangevoerd
als verdediging, en eveneens van wijzi
gingen, eventueel aan te brengen in de
bestaande svet op criminieele krankzinni
gen.
De insiellïng van deze commissie is
klaarblijkelijk een uitvloeisel van de zaak
van Robert Truc, den ex-vlieger, die
een jonge vrouw op haar kamer ver-
moordde. Hij werd, zooals men zich her
innert, (er dood veroordeeld, doeh kreeg
op grond van na den moord opgetreden
geestelijke stoornisi, krachtens een des
betreffende bepaling in de wet, dispen
satie van bet doodvonnis. Zoowel de pers
als een groot deel van het Lagerhuis
d"ed heftige aanvallen op minister Shortt.
die de dis^-nsatie verleende, doch toen
bleek dal irlt geheel in overeenstem
ming met de wet had gehandeld, richtlen
beiden hun aanvaten op de wet, welke zij
als verouderd brandmerkten.
Volgens een telegram uit Ruenos-Aires
aan de Times, zijn kapitein Stewart, een
Engelsche vlieger, en een Pnragueesche
vlieger Zalerdag door een onbekend*
oorzaak in hun vliegtuig gedood, terwijl
zii te Ynguaron over de stellingen van de
Paraguersehe opstandelingen vlogen. Ko
lonel Chirife, hun leider, heeft de/ lijken
der vliegeniers mei de betuiging van zijn
leedwezen naar Azuncion laten overbren
gen.
In den toesland in Paraguay is weinig
verandering gekomen. Het regeerings-of-
fensief is nog niet begonnen en dc op
standelingen moeten versterkingen ont
vangen hebben.
In de Times stelt de architect T.
G. Jackson. die de kathedraal van Win
chester heeft gerestaureerd, voor, de St.
Paul's hoofdkerk te Londen te sluiten.
Zoo lang daar godsdienstoefeningen wor
den gehouden, moet het werk telkens
afgebroken worden. Hetzelfde bezwaar
ondervond hij te Winchester. Indien men
daar indertijd de kathedraal gesloten had.
zou het werk in voel korter tijd dan 7
jaar verricht zijn.
Majoor Flake is ter voortzetting
van ziin vliegtocht om de wereld Maan
dagmiddag om drie uur uit Aboekir ver
trokken naar Ez Ziza. ten Zuiden van
Amman in Transi-1 'anië. Hii zal daar
een geleide met draadlooze toestellen op
nemen voor den tocht over de woestijn
naar Bagdad.
Bij wijze van represaille tegen de
Hongnarsche regeering, die Zuid-Slavi
sche gezinnen verbande, welke in Hon
garije gevestigd waren, heeft de regeering
van Zuid-Slavië, na verscheidene ver-
gecfsche protesten, 250 Hongaarsche ge
zinnen verbannen.
De „N. Rott. Crt." bevatte dezer dagen
op den 350-sten verjaardag van hun
glorierijken dood, een feuilleton van Joh.
H. Been, den bekenden geschiedkundige
en archivaris van Brielle, over „de Heilige
Martelaren van Goreum."
De inhoud van het feuilleton is in
overeenstemming met den titel.
De schrijver verheelt niet, hoe schan
delijk en gruwelijk de negentien bloed
getuigen werden behandeld, hoe kloek zij
stonden voor hun overtuiging, hoe cynisch
en stuitend het optreden van Lumey was
en welke afgrijselijke bizonderheden bij
de zoogenaamde terechtstelling plaats
vonden, die hij terecht brandmerkt als
een moord.
Het is alles historisch volkomen juist.
Maar toch is het merkwaardig, zulke
dingen te lezen in de kolommen van een
blad als de „N. R. Ct."
Want te lang heeft men en dit geldt
niet speciaal voor één blad, maar voor de
niet-katholieke pers in 't algemeen aan
onze geloofshelden de eer onthouden,
welke hun toekomt en de gebeurtenissen
van 1572 en wat daaraan voorafging en er
op volgde, eenzijdig beschouwd.
Dat de waarheid thans meer en meer
erkenning vindt en doorbreekt, ook in
kringen, waar zij tot dusver niet door
breken kon, is een verblijdend verschijnsel
met goede beloften voor een verder
rechtzetten van zoo menig feit uit onze
vaderlandsche historie.
Al se rui men tijd bestonden er plan
nen, om in de hoofdstad des rijks, de
stad van het H.H. Sacrament van Mirakel,
een grootsch Euch. Congres te houden.
Naar Pater v. Dijk O.E.S.A., reeds in de
vergadering op den dag van den „Stillen
Omgang" in Maart 1920 kon mededeelen,
stond het hooge kerkelijke gezag zeer
welwillend hiertegenover. In het begin van
dit jaar namen Jé plantten VftsTen vorirï
aan, sinds kon reeds een en ander wor
den gepubliceerd en thans heeft het door
het hoofdcomité saamgestelde programma'
de noodige bekrachtiging verkregen.
Het Congres wordt gehouden te Amster
dam op Donderdag 19, Vrijdag 20, Zater
dag 21 en Zondag 22 October a.s. en-
wordt geopend met een Pontificaal Lof
in de St. WiMibrorduskerk aan d. Amstel-
dijk en een algemeene vergadering in het
Concertgebouw. Tal van sprekers zijn gc-
noodigd voor de algemeene- en sectiever
gaderingen. De kunstcommissie en de
commissie voor de muziek bereiden daar
enboven een kunstavond voor in het Con
certgebouw en zoo mogelijk een tentodn-"
stelling betreffende de Eucharistie en de
Kunst. In verschillende kerken zal een
Ponlificaie Hoogmis, tijdens het Congres,
worden opgedragen en een algemeene kin-
derhulde aan de H. Eucharistie wordt
voorbereid. In het Stadion zal een Katho
lieken-massa-manifestatie plaats vinden.
Het Congres wordt gesloten met een Pon
tificaal Lof in de Bagijnenkerk en een
plechtige processie over het schilderachtige
aloude Bagijnhof, dat alsdan feestelijk ver
licht en fraai versierd zal zijn.
Het antwoord van Litwinoi aan het
Nansen-Comité.
Op den open brief van den heer Hudig
heelt Litwinoff het volgende geantwoord;
Den Heer D. HUDIG,
Necieriaudsch Nansen-Comité.
Geachte Heer,
Ik ontving uw brief van den len Juli ia
goede orde, en gaf hem door aan den heer
Krestinsky, lid van de Haagsche Delegatie
en voorzitter van de Builenlandsche af-
deeling van het Al-Russische Centrale
Comité ter bestrijding van den Hon
gersnood. Ik verneem dat de heer Kres
tinsky antwoordde op uw brief door u uit
te noodigen tot een conferentie van ver
tegenwoordigers van buitenlandschc or
ganisaties ter bestrijding van den Hon
gersnood in Rusland, die geopend wordt
op den 9en Juli in Berlijn, waar de vragen
door u te berde gebracht, grondig zullen
worden behandeld en opgehelderd. Daar
u het echter noodig vond publiciteit to
geven aan uw brief, voel ik mij verplicht
het volgende te antwoorden.
Ik handhaaf volkomen de mededeelin-
gen door den heer Sokolnikoff en door
mijzelf in Den Haag gedaan met betrek
king tot den te verwachten oogst in Rus
land. Onze mededeeiingen waren geba
seerd op officieele cijfers verzameld door
de betrokken statistische departementen.
Onze mededeeiingen zijn sindsdien vol
komen bevestigd door de inlichtingen
die ons bereikten sinds we Rusland ver
lieten alsmede door de laatste Russische
bladen.
Dc berichten van uw vertegenwoordl
gers in Rusland waarop gij in uw brie)
refereert en die melding maakten van het
feit dat een „vreeselijke hongersnood in
de Oekraine voedt," en dat daar veel
menschen sterven van honger, zullen zon
der twijfel volkomen v/aar zijn. Gij zult
begrijpen dat deze rapporten betrekking
hebben op wat achter ons ligt en dat hoe
veelbelovend de oogst van dezen zomer
moge zijn. het effect pas binnen eenige
maanden tijd zal zijn te bemerken, nadat
het graan zal zijn binnengehaald, ge-
dorscht, gemalen en dienstig gemaakt
voor voedsel. Eenige maanden zullen er
daarom nog wel verloopen alvorens de
hongersnood in deze districten voorbij
zal zijn, gedurende welken tijd buiten-
landsche hulp zekerlijk ten zeerste
noodig zal zijn. Bovendien heeft de hon
gersnood van het afgeloopen jaar een
uitgebreide bevolking in de dorpen ach
tergelaten. die thans gebrek heeft aan
levensmiddelen en landbouwgereedschap
pen. In nog grootere mate zullen deelen
der stedelijke bevolking te lijden hebben
en buitenlandsche hulp behoeven. De
vreeselijke consequenties van den
grootcn oorlog en buitenlandsche inter
ventie in Rusland kunnen niet worden
overwonnen door een bevredigenden
oogst.
Ik hoop dat gij en degenen die bijdra
gen aan het fonds uwer organisatie mijn
inzicht zullen deelen dat er nog een uit
gebreid terrein in Rusland is voor huma
nitair werk en dat hun hulp niet zal ver
slappen.
(w.g.) MAXIM LITWINOFF,
Voorzitter der Russische
delegatie in Den Haa<*
In het „Vrije Woord" schreef H.
Sn(eevliet) uit Shanghai naar aanleiding
van de extern eering van Bergsma en
Tan Malaka, „dat het de taak van do
Hollandscbo Communistisch© Partij is, er
voor to zorgendat. geregeld nieuw©
krachten uit de Ilollandsch© beweging
worden aangevoerd, om met de inlandsch
geestverwanten het zware werk voort to
zetten. Naarmate de Indische regeering
makkelijker uitzet, dient de aanvoer te
worden uitgebreid. Krachtens d© stellin
gen van het tweede Internationale Con
gres heeft de Hollandsche Partij te de
zen opzichte ernstige plichten. Vooriede-
ren uitgewezene twee vervangers.
Tot zoover de heer Sneevliet, die, naar
de „Loc." opmerkt, weldra zijn wensch
vervuld zal zien. Dit blad ontving ten
minste uit Weltevreden een telegram,
waarin medegedeeld wordt, dat daar
binnenkort uit Nederland verwacht wordt
een zekere Van Nugteren, lid van da
Communistische Partij daar te lande. De
autoriteiten zijn van de komst van v.
N. op de hoogte gesteld.
(Wordt vervolgd.) j
