Uit het Sociale Leven,
BUITENLAND.
Onschuldig veroordeeld
Derde
22
1922
DUrraiL, BER1EKTER.
feuilleton
Onbetrouwbaar?
vereeniging van gemeentelijke
W erkeloosheidsf ondsen.
DE VOLKENBOND.
WRIJVING TUSSCHEN ÏTALIE^EM
FRANKRIJK.
De „Daily Express" meent te we
ten, dat de besprekingen in den Raad
van den Volkenbond te Londen di
plomatieke verwikkelingen hebben
doen ontstaan tusschen Frankrijk, Ita-
Het Bestuur va„ bovengenoemde ver-! !iË en Engeland ten aanzier.van de
mandaten in Syrië, Palestrina en
Mesopotamië. De Italianen klagen
er bitter over, dat hun handelsbe
langen door die mandaten worden
getroffen en dat Frankrijk en Enge
land erdoor worden bevoordeeld. Het
blad voegt er aan toe, dat er geen
reden is om te gelooven, dat de Itali
aan selle belangen door de Britsche
mandaten worden bedreigd en dat
pogingen ijn gedaan om Italië's
vrees te doen verdwijnen. De Fran-
schen heeten daarentegen minder ver
zoeningsgezind. De Italianen spra
ken hun gevoelens in krachtige be
woordingen uit.
BebosscJiingswerk.
Wcrkïo^riVcUOywrrelirrm;? ïtt
In het tijdschrift v.m den Nocl
Workloo: hrid'-rand r, •hrrcf oitlcn.es
Mr. Fokkema ccn artikel waarin hij' 15
wees op Zwik erkuxl lat
De „Manchester Guardian" zegt
in verband met het bovenstaande,
dat de Italianen hun goedkeuring
van het mandaat-Palestina blijken
op te schorten, totdat de heele quaes-
tie van de rechten der Italianen in
Klein-Azië zal zijn opgelost, en ver
wijzen naar de eenigen tijd geleden
eslotcn drievoudige overeenkomst
usschen Italië, Frankrijk en Groot-
Britannië, waarin de aanspraken der
irie mogendheden in Klein-Azië
vriendschappelijk werden geregeld.
Volgens deze overeenkomst zou Italic
eenige belangrijke handelsvoordeelen
krijgen in gebieden, die krachtens het
verdrag van Sèvres zonden ophouden
Turksch te zijn. In ruil voor deze
concessies heeft Italië er.kele bijzon-
ere economische aanspraken in Pa
lestina, Syrië ftn Mesopotamië priji-
er.even Deze overeenkbmst was ge
poseerd op de veronderstelling, da'
het verdrag van Sèvres in werkln
ou treden. Er bestaat nog altijd geen
verdrag tr et Turkije en het Italiaan
ckc st3'.idpunt schijnt nu, zoo ze
''-V.i, te ziin, dat terwijl d man
den Groot-Briiannië een overheer
hei? ve positie verschaffen in Po
Nstinn en Mesopotamië en aan Frank
'Ijk. in Syrië, Italië verstoken blijf
n de voordeden, ter wi.le waarvar
vq.-rcn m' j h et ziin hancidsaanspraken
riuk
ring
in clezt
ehicc'en opgaf. Italië is daaror.
encigd zijn goedkeuring aan he
"rv' v t te onthouden, zoolang zij 1
Title niet duidelijk vast staat.
De schsdevergoedingsquaestl
Aan ten banket in het Mansioi
,'ouse, waar voorname financ ers er.
oopnejen
tatcn,
zeich
ert Home, de Engelsche ministc
der schatkist, het woord voerend he'
volgende Voordat de Duitsche schn-
evergoedingsquaestie definitief kar
worden opgelost, ps het noodig op
nieuw overleg te plegen met de groote
bankiers van Europa, zoo niet ook
GÏe van Amerika. Het heeft geen zin
de zaak langer sleepende te lioud n
met kunstmatige plannen van slechts
tijdclijkcn aard. De eenige wijze,
waarop men het vcaagstuk onder het
oog moest zien, v/as door liet op
zetten, in overleg met de geallieerden,
van een groctsch plan, dat de geheele
zaak meer of minder in een eindsta
dium bracht.
Het rapport der Waarborgcommlssie.
Hoewel het rapport der garantie
commissie de eerste dagen nog niet
t wachten is, is te Parijs niettemin
omtrent de resul aten van haar ver
blijf te Berlijn reeds een en ander be
kend geworden, aldus seint men uit
de Fransche hoofdstad aan het „Hbl."
Dc eer te (ter vier Subcommissies.
..eelt de Duitsche begrootingen be
studeerd haar conclusie is, in strijd
met hetgeen hier steeds beweerd is,
dat het niet mogelijk zal zijn de Duit
sche rijksuitgaven nog veel te ver
minderen, na de vermindering van
de vijftig milliard mark, die de alliés
sinds het begin van dit jaar reeds
hadden opgelegd, met name kan niet
bezuinigd worden op de uitgaven tot
verbetering der hygiëne en tot adap-
tie van het spoorwegnet aan nieuwe
territoriale töëstartden.
De tweede subcommissie heeft zich
beziggehouden met de ontvangsten
in het Rijk. De maatregelen, die ze
door de Duitsche regeering aange
nomen heeft gekregen betreffen min
der de uitbreiding der bestaande
belastingen, dan wel de betere inning
ervan. Verder zijn maatregelen ge
nomen, om de gevoteerde" binnen-
landschê leenirtg van 70 milliard zoo
gauw mogelijk uit te geven, in elk
geval voor hét eind van het jaar.
De derde subcommissie had het
moeilijke probleem van uitwijking
der kapitalen naar het buitenland
te behandelen, die men hier als voor
naamste oorzaak beschouwt van de
toenemende verarming van Duitsch
land. Op dit punt heeft de subcom
missie eenige praktische maatregelen
gesuggereerd, waardoor het koopen
van buitenlandsche valuta door het
Duitsche groote publiek eenigszins
kan worden tegengegaan.
De vierde subcommissie die de
statistieken behandelde, heeft de toe
zeggingen gekregen van de Duitsche
regeering betreffende een eerlijker
publicatie van al hetgeen betrekking
heeft op het Duitsche economisch
leven.
Er zijn dus eenige resultaten be-
eikt, die echter een ndruk maken,
zeer beperkt te zijn, hoewel men er
pa; goed over zal kunnen oordeelen
Wanneer het volledig rapport der
commissi verschenen zal zijn. In-
tusschen heeft Poirtcaré een brief
gericht tot de commissie van herstel,
waarin hij de meening uitspreekt, dat,
voor deze een nieuw moratorium toe
staat, zij zeker een aantal prealabele
condities stellen moet, één daarvan
is, dat Duitschland onroerende goe
deren afstaat (bosschen, mijnen en
andere bezittingen die aan het Reich
behooren), waarvan de commissie
van herstel zich zoo noodig zou kun
nen bedienen, als onderpand voor
credietoperaties. Verder zou, oordeelt
Porncaré, de commissie van hers el
in ieder geval moeten beginnen, open
lijk het opzettelijk tekortschie' en
van Duitschland te constateeren. En
ten slotte zou het ni uwe moratorium
aan Duitschland toe te kennen, vo r
geen langer termijn dan vijf k zes
weken verleend mogen worden.
De rcchtSche pers uit zich natuur
lijk in de meest ironische termen,
over de zoogenaamde resultaten van
de reis der garantie-commissie. Per-
tinax steekt den draak ermeeencon-
cludeert, dat dit alles niets beduidt
zoolang het niet mogelijk is de markt
te stabiüseeren en op de Duitsche
financiën controle uit te oefenen,
zooals indertijd op die van Turkije,
Griekenland en Egypte. En dart zijn
-le commissie en de DuitSche regee-
ng liet over verschillende punten
aog niet eens geworden, zoodat het
- einige bereikte nog als een kaarten-
ris ineenstorten kan Om al deze
cd én en verheugt Pertinnx zich OVfer
'e nota door Po neartot dé com
missie van herstel gericht, die hij
cvreo ia end acht. Maar wa hij vraagt
5 niet 'voldoende, en in geen geval
'ioct het moratorium worden toege-
•taan, voordat in het Roer- en Rijn-
cbied waarlijk afdoende waarborgen
eimmen zijn In dienzei den gees'
ton zicli andere rccirtsche bladen
it, terwijl men ook links hie en
aar scepti ch is over de resultaten
loor de garantie-commissie bereikt
■I komt müri hier niet tót Öêzcli'de
".-ressicve conclusies.
De commissie van herstel heeft
onderdag beraadslaagd oVër het
erzoo'c Van Duitschland van verdere
olenleveranties te mogen worden
vrijgesteld. Hoewel omtrent de be
slissing nog geen officieele mededee
ing is gedaan, schijnt toch wel, dat
ia c!e inwinning Van het Oordcel er
mdiistrieele kringen en deskundigen
Ie commissie van herstel geen eenigs
zins belangrijke vermindering van de
c Spa vastgestelde cijfe zal toe
staan.
Het Memorandum van de Commissie
van herstel.
De Duitsche bladen wijden alle
'.andacht aan het memorandum van
de Commissie van Herstel en uiten
ernstige bedenkingen tegen de ge
troffen overeenkomsten. Volgens hei
..Berl. Tag." i en controle door de
geallieerden slechts dragelijk, indien
rij beperkt blijft lot den duur waar
voor het moratorium wordt verleend.
De linksgeori ënteerde „Mittagsz."con
stateert, dat het bier een maatregel
betreft, die diep ingrijpt in de Duit
sche souvereiniteitsrechten. De d -
•nocratische „Volksz." beweert, dat
'e Fransche stelling heeft gezegevierd,
ditmaal moe de zaak afdoende ge
regeld. De „Deutsche Allg. Z." (Sti-
n.s) noemt de overeenkomsten een
zwaar en ernstig offer, waarvan de
Duitsche regeering meent de gewensch-
ie verlichting in den financieelen nooci-
oes and te mogen verwachten. De
„Borsez" kenschetst het recht tot
inzage nemen in het Duitsche finan
cieele beheer als een zware beproevin
vart het Duitsche zeUstandigheids-
gevoel. De „Deutsche Tagesz." ziel
Duit chland reeds als een vroegeren
Balkanstaat of negerrepubliek onde;
toezicht van zijn vijanden, terwijl de
„Kreuzz." het einde constateert van
Duitschland's financieele zelfstan
digheid. De gelijkgezinde „Loka
An:." spreekt irt denzelfden geest.
De mijn- en spoorwegarbeidersstaking
n de V. S.
De uitwerking van de staking in
de steenkool-industrie begint zich
ernstig te doen gevoelen. De fabri
kanten en de openbare diensten
schreeuwen om steenkool. Schepen
worden reeds opgehouden door kolen-
gebrek. De toestand wordt verergerd
door een tekort aan spoorwagens ten
gevolge van de spoo staking. De gou
verneur van Pennsylvanië en Ohio
riepen troepen op voor he; verrichten
van diensten in de mijnen. De pro
clamatie van eerstgenoemde ver
zoekt de bevolking amen te werken
om Hardings wenschen uit te voeren,
t neinde een nationale ramp te voor
komen en de ofde te bewaren. De
gouverneur van Ohio gelastte de reeds
gemobiliseerde troepen terstond naar
de districten 'e gaan.
Gisteravond zijn te Washington
pogingen gedaan om de staking der
spoorwegarbeiders te schikken door
een plotseling bijeengeroepen ver
gadering van een aantal spoorwegbe-
sturen uit het Oosten des lands en
leden van de handelscommissie uit
den Senaat. Naar verluidt is de po
ging mislukt, daar de bes'uren wei
geren den eisch der vakvereenigingen
tot lier tel van het statu quo voor het
thans stakende personeel in te wil
ligen. Algemeen heerscht de vrees
voor een ernstig steenkooltekort in
den komenden winter ten gevolge
van de stakingen der mijnwerkers
en spoorpersoneel te zamen.
De toestand in Ierland.
De strijd om Waterford cn Limerick.
De Londensclie blad en beschrijven
het beleg van Waterford door de
Vrijstaters sedert Dinsdag. Zij zeggen
dat de ongeregelde troepen go d ver
schanst zijn en dat de Vrijsta ers
het vuur richten van den kant van
Kilkenny, aan de rivier de Suir, op
de rebellenstellingen aan den anderen
kant van de rivier.
In Limerick duur een zware strij"
voort. De Vrijstaters zijn zoo ver ge
vorderd, dat de val van de stad, no.
slechts een quaestie van uren is He'
heet, dat de kazerne, alsmede Kin
Johns Castle, gevallen zijn.
Een officieel bericht, gisterenmoi
gen in het hoofdkwartier der Vri:
staters uitgegeven, zegt dat de Na
tionalen in" Waterford vijftig rebeller
gevangen namen en dat het post
kantóör ert de kazernes door de re
bellen zijn ontruimd.
O11 ust aan de Westgren van Ho
ga 'je*
Nu de Landdag van het Burgen-
..nd bij cu is gekomen n er verde
krachtig gewerkt wordt aan de a-
akenin de juiste g enzen m.t Oo:
- eh rijk, zoodat de toestand g con
nlideerd gaat worden, trachten wee
eeni 'c nrus stoker het onafw ndbar
e verijdelen. D laatste dagen heb
■ten ich weer Hongaar che bende,
evormd in West-Hongarije en zijn
giotsiiv en voorgekomen met de Oos-
tènrijksche grenstroepen.
Thr.rts meldt een bericht van hei
W. LI trit Boedapest, dat de regeerin
terzake onmiddellijk de krachtigst 1
maatregelen heeft genomen ten einde
eventueele organisatie van gewei-
egen te gaan. Bij de tocpa Ing van
die maatregelen ziin verschilleruV
ebellen bijHager-sdorf gevlucht op
Do tenrijksch gebied, vanwaar zi'
ioor Oos en ijlcscbe militairen wer
den teruggedreven. Bij het net eden
van Hongaarsche bodem we den ook
ij ontwapend door de Hongaar che
endarmeie en gearre teerd. De noo-
dige maatregelen zijn getroffen ten
einde concentratie; van benden te
voorkomen.
Engelands chulden.
Sir Rober: Horne, de kanseli r
/an de schatkist, heeft in het Lager
iiuis medegedeeld, dat Engelands
schuld aan de Vcreenigde Staten se-
le t 31 Maart j.l. verminderd is van
1.166.318.353 dollar tot 4.135.818.358
lollar.
De som, die Engeland aan alle lan
den te zamen schuldig was, was se-
de.t i April 1919 met 293.605.000
pond sterling verminderd
De fooiiove eenkomsf der EngeTsche
mijnwerkc s.
Een geheime vergadering der Mijn
werkersfederatie heeft de "laats e da-
Ten een bespreking gewijd aan de
nationale loonovereenkomst en heeft,
zoo ve neemt de „Manchester Gur-
Jian," zich vereenigd met het inzicht
van het bestuu dat het tijdstip niet
gunstig is om de beëindiging van de
iver enkomst op 30 September te
iverwegen doch dat he gewenscht
is het bestuur te machtigen om mid
delen te overwegen ter" verbetering
van de overeenkomst, welke later
tan de mijneigenaars ter behandeling
zullen worden voorgelegd, terwijl het
bestuur met de eigenaars en de re
geering de middelen bespreekt to het
verleenen van onverwijlde hulp aan
de mijnwerkers.
Generaal Dodds overleden.
Te Parijs i; in den ouderdom van
30 iaar overleden de gepensionneerde
Fransche g/neraal Alf ed Dodds, die
zich naam maakte door de verovering
voor Frankrijk van Dakomey in eene
schitterende 'campagne tegen den
iaatsten koning van dat rijk, Bekanzin,
.net zijn woeste krijgers, o.w. de be
faamde „Amazones," die den ko
ning als vrouwelijke lijfwacht dienden,.
Een monument voor zeelieden.
Een Havas-teleg am uit Boulogne
meldt, dat minister Raiberti in tegen
woordigheid van den Engelschen
generaal Keys - en monument heeft
mthuld, opgericht voor de Engelsche
en Fransche zeelieden, aldaar in den
lorlog gesneuveld.
TRAGISCH ONGELUK.
Een conducteur, die dienst deed
op een expres-trein van de lijn Pa-
rijs-Lyon-Middellandsche Zee, was
getuige van een vreeselijk ongeluk,
waarbij één zijner eigen zoons ge
lood werd, terwijl hij machteloos
vas om tusschenbeide te komen.
Twee zijner zoontjes, één van 7 en
;én van 9 jaar, hadden zich ergens
langs de spoorlijn opgesteld om hun
vader toe te wuiven, als de trein
lasseerde. Nadat zij met hun petjes
.ezwaaid hadden, liepen zij snel naar
:en klein brugje, van welk punt ze
ïun vader nog eens konden zien.
Juist toen ze daarheen snelden,
.verd de jongste knaap door een in
volle vaart rijdenden auto gegrepen
n gedood.
De ongelukkige vader moest dit
ooneel aanzien zonder hulp te kun-
ien aanbieden en wachten tot hij het
icrstvolgende station bereikt had,
tlvorens hij zich naar huis kon begeven
Door de American Relief Ad-
ninistration worden in Rusland
iriefkaarten geschreven aan vrienden,
tekenden en verwanten, met het ver-
mek haar. met het oog op den 1 e-
vens middelen nood, pak-
;etten met levensmiddelen toe te
:enden. Deze briefkaarten zijn met
tussische postzegels gefrankeerd,
.angs den gewonen verzendingsweg
zou de overeenkomst der briefkaar-
en, die naar de meest verschillende
inden gericht zijn, buitengewoon
ang duren. Zij worden daarom te
loskou verzameld en ongestempeld
loor koeriers naar Riga verzonden,
van waar ze door een missie in aan-
;eteekenden brieven aan de organi
saties in de verschillende landen wor-
len verzonden. De postadministratie
/an Duitschland, Groot-Britannië en
Ie Vereenigde Staten van Amerika
lebben nu goed gevonden, deze brief-
aarten door hun postkantoren te
oen afstempelen en omdat het een
iitzondering geldt in dienst der wel-
iadigheid, deze kaarten, hoewel voor-
:ien van andere postzegels dan die
■an het land van afstempeling, als
vettig gefrankeerd te erkennen.
"Tusschen de stations Romanoff
mi Petschemofka ontspoorde ten ge-
volge van de vernieling van het spoor
oor bandieten de posttrein, die naar
e Poolsche grens loopt.
Er zijn tot dusver veertien dooden,
vijf zwaar gewonden en veertien
icht gewonden geborgen. Het aantal
'ooden kan echter nog niet nauw-
ccurig worden vastgesteld, daar vier
wagons, die geheel met reizigers ge
vuld waren, volkomen zijn verbrand.
Door middel van de fotografie
is dezer dagen een misdaad aan het
licht gekomen, welke al maanden ge
leden bij Topaga Canyon een woeste
ravijn in de bergen, 25 mijlen ten
Noorden van Los Angeles, moet zijn
gepleegd.
Zekere Anderson, afkomstig uit
laatstgenoemde plaats, bracht een
bezoek aan die wilde streek en maakte
daar een reeks fotografische opnamen.
Twee maanden later pas ontwikkelde
hij ze en toen zag hij op het negatief
he vreeselijk verminkte lijk van een
vrouw onder een boschie liggen.
Ander on overhandigde het ne
gatie aan de politie en vergezelde
haa naar de plaats, waar hij de foto
genomen had, zoodat het lijk spoedig
gevonden werd.
Jeanne ving daarop opnieuw het
verhaal aan, dat zij reeds aan pastoor
Laugier had verteld, zijn zuster en
Etienne Cast-el, maar de indruk, die
ditmaal het verhaal wekte, was jam
mer genoeg geheel verschillend. Toen
zij klaar was, zeide hij op eenigszins
spottenden toon tot haar
„Gij hebt werkelijk een zeer vrucht
bare verbeelding, maar uwe vindingen
zijn meer romantisch, dan waarschijn
lijk. Gij beweert een brief gekregen
te hebben van Jacques Garai en gij
hecht daaraan zo weinig waarde, dat
gij hem ineengefrommeld in een
hoek van de kamer gooit. Hoe is- het
mogelijk, dat gij gaat vluchten, gij de
Deschermlinge van mijnheer Labroue,
a's gij hem vermoord aantreft in de
brandende fabriek, in plaats van op
uw post te blijven, om de justitie voor
te lichten en den schuldige, aan te
wijzen, die u bekend was. Kom, kom
e _b'j u zclf gezegd Jacques
Garaud is dood.. Ik zal hem beschuddigen
Hij zal niet uit het graf opstaan, om mij
te logenstraffen
Jeanne, die/alle moed en hoop ging
verliezen, wrdef zich krampachtig de
handen.
„Wat u miji daar zegt," stamelde zij,
heb ik al twjintig maal bij mij zelf
herhaald. Ik weet, dat ik geen be
wijzen heb."
„In plaatstvan te v/Lharden in den
leugen, was Het toch veel beter be
rouw te toonen en te bekennen. De
justitie zal dan zefcer voor u meer
tegemoetkomend zjijn."
Ik kan rniet bekennen, want ik
ben|niet schuhdig."
De rechter van instructie werd on
geduldig.
„Hebt u nog/iets Te zeggen," vroeg
hij.
„Niets, mijnbeer."
„U blijft dus ontfxennen
„Ja."
Hierna werd Jeanne door zezelfde
personen, die faaar bij den rechter
hadden gebracht* weggeleid en weer
in voorloopige bewaring gesteld, om
den volgenden norgen opgeborgen
te worden in de; gevangenis van Saint
Lazare.
Pastoor Laugier had zich buiten
gewoon veel moeite gegeven voor
Jeanne. Hij had h mei en aarde be
wogen, om de arme vrouw te helpen
en overal de personen van invloed,
die hij kende, ten haren gunste trach
ten te bewegen. Maar overal werd
hem geantwoord, dat hij medelijden
inriep voor een onwaardig wezen, dat
geen medelijden verdiende. He eenige,
wat hij had kunnen bereiken, was,
dat de kleine Georges in zijn huis
mocht blijven en niet naar het gesticht
werd gezonden. eGeorges voelde zich
spoedió geheel thuis op de pastorie,
waar hij ieders lieveling werd. Mevrouw
Darier belee'de met dit kind weer
de moedervreugde, welke zij vroeger
zoo kort had gekend. En Georges
bezat inderdaad ook die eigenschap
pen, welke een kind beminnelijk ma
ken.
„Als de ongelukkige veroordeeld
wordt," zeide mevrouw Darier tot
haar broer, heb ik een voorstel."
„En dat is, zuster
„Het kind aan te nemen, wanneer
haar een straf van langeren duur wordt
opgelegd. Ik zal het mijn naam geven
en opvoeden. Wij zullen er een man
van maken, waarop wij eens trotsch
kunnen zijn. Vindt gij het goed
„Uitstekend, beste zuster. Het is
een mooie gedachte van je. Maar wij
zullen nog even moeten wachten, tot
het vonnis is geveld."
„Da zullen we afwachten. Gelooft
ge nog steeds aan de onschuld van
Jeanne Fortier
„Ik weet 't niet meer, ik begin te
twijfelen. Maar als die ongelukkige
vrouw schuldig is, moeten vvjj voor
komen, dat het kind later niet behoeft
te boeten voor de fouten zijner moe
der cn wij moeten zorgen dat het nooit
haar naam te weten komt."
De dag kwam, waarop de drievou
dige misdaad van Alfortville voor
het hof zou worden behandeld. Het
geval had de aandacht getrokken,
omdat het slachtoffer een oud-'eerling
was van de polytechnische school,
een bekend en geacht m n. Er was
enorme belangstelling en de groote
rechtzaal kon de toestroomende menig
te niet bevatten, zoodat de zaalwach
ters moeite hadden, om de orde te
bewaren.
De gezworenen kwamen binnen,
daarna het hof. De beklaagde werd
binnengeleid ve president verklaarde
de zitting voor geopend. Voorlezing
werd gedaan van de acte van beschul-
digin daarna werd overgegaan tot
het verhoor der get igen.
Behoudens op een enk 1 p; nt, werd
Je schuld als vastst and aangenomen.
Wat was er echter gebeurd met het
gestolen geld Het openbaar mi
nisterie verklaarde, dat de weduwe
di erge s had verstopt, waar zij
hoopte het eens te zullen terugvinden.
Het woo d werd gegeven aan Jeanne.
Hoewel zij niet de minste hoop had,
hare onschuld te kunnen bewijzen,
bewaarde de arme vrouw bare zelf-
beheersching, sprak op vasten toon en
verklaarde de beweegredenen harer
vluchtde bedreigingen van Jacques
Garaud en de vernietiging van het
eenige bew s, zijn brief, door den
brand.
Dit verha 1, in plaats van de ge
zworenen milder ten haren opzichte
te stemmen, verbitterde hen. Het
cynisme van Jeanne scheen hun mon
sterachtig toe. Het rampzalige wezen
durfde den man belasteren, die zijn
leven had ingeboet voor zijn edel
moedige toewijding tegenover zijn
natroon.
Men had Jeanne ambtshalve een
advocaat toegevoegd. Het was een
knap man. Eén ding ontbrak in zijn
pleidoo de overtuiging.
Na het antwoord van het openbaar
ministerie, begaf de jury zich in de
raadszaal. Hare afwezigheid duurde
slechts twintig minuten. Toen zij
terugkwam, heerschte er diepe stilte.
Eenstemmig werd zij schuldig ver-
kliard aan moord, brand en diefstal,
jeanne werd veroordeeld tot levens
lange opsluiting.
Bij het uitspreken van dit vreeselijke
vonnis stootte de 0 gelukkige een
kreet van smart uit en viel in bezwij
ming Men was genoodzaakt haar naar
de concierge woning te brengen, van
waar zij, nog steeds bewusteloos, over
gebracht werd naar Saint Lazare.
Toen zij in de ziekenzaal bij kennis
kwam, sprak zij onsamenhangende
taal. Zij kreeg hevige hersenkoortsen,
welke haar leven in gevaar brachten.
Jti
[Wordt vervolgd.)'
0e heer v. d. Weiden is aan het opstel
len maken over de Vakbeweging en pumi-
ceert ze in het „Populair wetenschappelijk
bijvoegsel" van Het Volk.
Maar ook in zulke opstellen kan men
■verkeerde denkbeelden lanceeren, zoodai
tv. d. W. al een tik op zijn vingers kreeg
van het orgaan van het IM. V. V. omdat hij
.zich als tegenslander van fusie ontpopte
•en daarvan een verzwakking van de S. D.
A. P. verwacht.
Intuschen zullen de heeren dat ook zon
der ons wel uitvechten, te meer waar v.
d. Weiden in zijn laatste opstel weer den
goeden toon te pakken heeft en de „rele-
gieuse" organisatie eens onder handen
neemt.
Veel goeds weet hij daarvan niet te ver
tellen en hij zou liefst maar zoo min mo
gelijk meer met hen samenwerken, ook al
begrijpt hij dat daarmede niet aanstonds
genroken kan worden.
Want die Bonden zijn allesbehalve be
trouwbaar.
Veel bewijsmateriaal heeft hij daarvoor
blijkbaar niet en hij vergenoegt zich dan
ook vrijwel met de bewering, dat die on
betrouwbaarheid gebleken is bij den strijd
wan de Metaalbewerkers, bij de sigaren
makers en nu onlangs weer bij de landar
beiders.
Het zou wel de moeite waard zijn om
eens na te pluizen, wat er van dergelijke
beweringen over zou schieten, wanneer
het „hoor en wederhoor" eens werd toege
past; maar er is geen reden voor, de man
in zijn zaligen waan te storen. Voor ons
is het echter wel iets méér dan een vinger
wijzing, wanneer we in de „R. K. Metaal
bewerker" lezen, dat we in deze weer met
le gewone socialistische trucs te doen heb
ben n.i.: anderen de schuld geven om de
«andacht van zich zélf af te leiden.
Over de verhouding in de sigarenindus-
trie kan ik niet oordeelen, maar het kost
mij niet zooveel moeite om te gelooven,
dat een onderzoek wel vrijwel tot hetzelf-
•de resultaat zou leiden als in de Metaal
nijverheid.
De R. K. Tabaksbewerkersbond is er
•althans de Bond niet naar om zijn plicht
'niet trouw en stipt na te komen. Waar
mede echter niet gezegd is, dat het be
stuur van dien Bond die taak altijd ziet,
zooals de socialistische Bond dat zou
wenschen. Zij zullen er zooiets van een
eigen meening en eigen inzicht op na
houden, wat nog niet bepaald een schande
behoeft te zijn.
Wat de landarbeidersstaking in Gronin
gen betreft, meen ik ook zoo 't een en an
der te weten wat mij aanleiding geeft om
op te merken, dat als 't zóó ook staat
met de fouten van de „relegicuse" Tabaks-
hewerkersbonden, het nog wel los zal
loopen.
Als de heer v. d. W. voor goeden raad
■vatbaar is, zal hij althans verstandig doen,
maar niet te diep op die zaak in te gaan.
want daar zit geen cent winst voor hem
aan.
Althans de R. K. Landarbeidersbond zal
er niet zoo'n toer aan hebben, om zijn
handelingen tegenover ieder le verdedigen.
We zijn dus nog niet zóóver, dat we
voor waarheid moeten aannemen wat v.
d. W. als zoodanig aan de markt brengt,
nóch om bij voorbaat te bewonderen het
geen de moderne bonden als de juiste lak-
tiek voorstellen.
In elk geval is het niet geheel van ver
waandheid vrij le pleiten als v. d. Weiden
op die gronden maar liever niet samen
werkt met andere organisatie's die het,
het zij ter geruststelling van v. d. Weiden
'C.s. even gezegd, ook wel een weinig pret
tiger zouden vinden, wanneer het prac-
'tisch mogelijk zou zijn om geheel naar
■eigen inzicht, de zaken te regelen.
En zoolang het practisch onmogelijk is,
.zal ook v. d. Weiden zich hebben !o
schikken in het feit, dat er ook andere
■organisatie's zijn die zoo nu en dan eens
«icepraten.
En aan de socialistische bonden, kan
■dat niet al te hard vallen, nademaal het
toch ook een zekere genoegdoening moet
zijn bij alle wederwaardigheden een zon
debok bij de hand te hebben.
v. d. Weiden ziet de wolken aan voor
Een doedelzak; hij moest eens een keer
of wat nalezen wat niet zoo maar een
Katholiek doch Stenhuis zélf onlangs in
„de Strijd" schreef n.l.: dat ook de
Vakbeweging niet boven het economisch
mogelijke kan gaan.
Als hij daar eens meer den klemtoon
had gelegd, zou hij wellicht vruchtbaar
der werk voor de vakbeweging hebben
verricht, dan te suggereeren dat elke
terugslag te wijten is aan onbeholpenheid
of onmacht van anderen.
Want in gemoede: het kan de R.-K. Or
ganisatie's niet deeren, wanneer zij door
dergelijke personen als onbetrouwbaar
worden gebrandmerkt; dat is reeds gedaan
v?naf ,^e °Prichting der eerste R.-K. Orga
nisatie's af en niemand twijfelt er aan of
•dat zal wel zoo blijven.
Dat zal men blijven doen, allereerst om
dat het nu eenmaal gemakkelijker is an
deren de schuld te geven, dan aan en voor
de leden de juiste toestand te schetsen,
waartoe aan die zijde blijkbaar maar al te
vaak de moed ontbreekt; maar daarnaast
zal het groote verschil in levens- en
wereldbeschouwing ook zeer vaak tot
verschil in zake taktiek en leiding aanlei
ding geven.
Dat hebben de „relegieusc" Bonden
nooit onder stoelen of banken gestoken en
zij hebben de pretentie daarmede heel
Wat beter werk te verrichten, dan zij die
alles en nog wat van uit hun klassenstrijd
dogma beredeneeren.
Zoolang de Christelijke beginselen op
sociaal terrein niet in toepassing worden
gebracht, zoolang de Christelijke gedachte
niet op dat terrein is doorgewerkt, tot
zóólang zal ook zonder twijfel vaak strijd
soms felle strijd daarvan het gevolg
zijn; dat ontkent niemand, maar dat is
geen beletsel voor de „relegieusc" bonden
om elke poging om daarin verbetering te
brengen, van harte toe te juichen; en deze
wijze van denken heeft uiteraard ook op
de handelingen van die bonden grooter
beteekenis dan door oppervlakkigen wel
eens wordt voorgesteld.
Als v. d. Weiden dus bedoelt, dat er
verschil in al die zaken is waar te nemen,
dan zijn we het daarmede volmaakt eens,
zijn daar zelfs trotsch op en nogeens: we
weten daarmede het belang van allen, dus
op de eerste plaats van de arbeiders het
beste te dienen.
En zooals van den beginne af, zullen
anderen zich daaraan te gewennen hebben
en daarmede rekening hebben te houden.
Want zoover moesten toch mannen als
v. d. W. wel zijn, dat ze zoo zachtjes kun
nen snappen, dat met een hetze meer of
minder de invloed van de „relegieuse"
bonden niet is weg te blazen.
Was dat zóó, dan waren zij er nooit ge
komen, want daaraan heeft het nimmer
ontbroken, doch ook op dat terrein ziin
we tégen de verdrukking in gegroeid en
we zullen dat blijven doen, daar kan men
gerust op ziin.
A. J. L.
ffn zijne ïmddrlftn waren aT in die
mate aar,gesproken, dat voor 1020 geen
gelden meer aanwezig waren om de
werkloozcnka&sen te helpen. Vandaar
dat de Bondsraad met een voorstel
kwam, om die hulp verder uit de
Staatskas te verstrekken.
De toelichting bevatte o. m. de vol
gende overwegingen:
De werkloozenkassen vormen een
goede aanvulling van de middelen tot
bestrijding der werkloosheid en leni
ging van hare gevolgen. Zij geven
steun in die gevallen, waarin krach
tens de steunbeginselen geen uitkee-
ring zou worden gegeven. Men moet
het, zoo meent de Bondsraad, van
groot belang achten, dat de werkloo
zenkassen zijn opgebouwd op het be
ginsel van verzekering; de werkloozen
krijgen n.l. dan geen steun zonder
contraprestatie hunnerzijds, want oru
een uitkeering uit de werkloozenkas
te kunnen krijgen, moet men geregeld
bijdragen betalen.
Uit een en ander kan men zien, dat
niet alles, wat zooal verdedigers vinldt,
op goede gronden berust en dat heel
wat wordt geschreven, wat niet de
bedoeling heeft verbeteringen aan te
brengen, doch uit tegenzin tegen het
geen op verschillend terrein geschiedt.
eeniging heeft besloten prae-adviezen te'
vragen over de vraag: „Op welke wij zo
ware,
„inien er in 1923 nog buitengewone
werkloosheid heerscht en dienlengevolge
werkloosheidskassen niet aan hare ver
plichtingen kunnen voldoen, le voorzien
in de geldelijke nadeelen der werkloos
heid van leden dier kassen, die werkloos
geworden zijn en recht op uitkeering heb
ben
Als prae-aviseurs hebben zich bereid
verklaard op le treden de heeren R. Slen-.
huis, voorzitter van het N. V. V., R.
Veenstra, secretaris der gemeente Amers-
foort en dr. Em. Verviers, privaat-docent;
in de economische en sociale politiek,
aan de Universiteit te Leiden.
Ook was uignoodigd om als prne-nd-
viseur op te treden de heer Mr. R. A..
Fockemn, die echter wegens andere he--
zigheden het uitbrengen van een prae-ad--
vies niet op zich kon nemen.
(Tiidschrift Ned. Werk.)
In de Drenthe begint de werkloosheid mn
het veenbaggcren of -steken na den lan£-«
sten dag afneemt, zich weer rit te brei
den. Het Staatsboschbedrijf dat korten
tijd het werk met werkloozen in verband
met het zomerseizoen beëindigd bad. i,:
reeds begonnen en zal wellirht in sfr.a':'
ziin een 800 a 1000 man te pTnatspn.
Ook op Veenhrizen vinder» bn de on'
ginningswerkznamheden bonderden werk
loeren emnlooi.
BJ if kens borirhten in de bladen moeter
voortaan de gemeentebesturen, welke*
werkloozen te Veenhrizen geplaatst krij
ger». meebetalen in de kosten.
Tot de ontginni^gswerlfaambeden wor
den alleen pobrwdrn en kostwinners foe-
gelaten en slechts ë-'n persoon uit c~n.
gezin.
•*10
vcrkloorcnv vze
leg was geen
le kennen.
Thins geeft kir. H.
hetzelfde tijdschrift een overzicht van 1
de Z\vit<orsche We: U'oorii tid- ven-eke
ring en toont aan dat Air. Fokkem.'j
nó-.h van de Nederland.-, iie nóch var
dc Zwitsersche verzekering vee! a' -
weet.
Uit een Boods-hap van den Zwit? er-
schen Bondsraad aan den Volk vf He-
genwoordiging op 2 Juni 1922 ihlijkt,
dat reeds in 1915 ccn vierde dty.d der
uitkeeringen gerestitueerd is cn evon-
zco in 1916. In de jaren van 'VJ17 tot
en met 192! we-d inplrt ts van een
vierde een derde gerestitueerd met
het oog op de zware eis dien die
de toenemende crisis aan de kassen
stelde. Aan dc restitutie waren dan
eenige voorwaarden verbonden o.a.
dat de administratie der kissen ge
scheiden moest blijNcn van de overirzc
administratie.
Uitgekeerd werd door de werkloos
heidskassen:
1915—9916 fres. 850.068.—
1917— 1918 frs. 1124.932.60
1919 fres. 1523.917.53
1920 fres. 1895.239.4 i
192L fres. 5458.790.92
De hiervoor beaoodigde subsidies
werden over .19151916 uit de Staats
kas betaald, sedert 1917 uit het werk-
loosheidsfonels, welk fonds ook de
middelen levrrt om de koslen der
steunverleeninite bestrijden. Dit laat
ste was het In oof ok loei van het Jonldis
:ir Ro
31
