BERICHT. □AniAATJES Congres-bespiegelingen Zaterdag 5 Augustus 1922 45st0 Jaargang No. 14213 Eerste Blad. Internationaal Kath. Werk-congres. UIT DEN OMTREK. L«JL 1^* lij Dit nummer bestaat uit vier Ibaden, waaronder het geïllus streerd Zondagsblad in acht bladzijden. Abonné's die te klagen hebben over onregel matige of slechte bezorging der Nieuwe Haar- lemsche Courant, worden dringend verzocht, dit onmiddellijk schriftelijk, of mondeling mede te deelen aan de Administratie Nieuwe Haarlemsche Courant, Nassaulaan 49. Voor het Bavo-dorp, en omgeving daarvan, kan men zich wenden, tot den Heer J. Th. ELLIGENS, Emostraat 1, waar tevens abonnementen voor de Nieuwe Haarlemsche Courant worden aangeno men, en inlichtingen betreffende de Nieuwe Haarl Courant gaarne worden verstrekt HAARLEM. Ned. R.-K. Bond van Spoor- en Tramwegpersoneel „St .Raphael" Dienstplicht. De Haringvisscherij. Gemeentezaken. Frr „Sint Franciscus van Assisië." De staking bi) de Haarlemsche Ijzergieterij. Aanhouding. (van het R.-K. Nationaal Jeugdcongres.) ii. H. N De abonnementsprijs bV draagt voor Haarlem en Agentschappen: Per Kwartaal 3.25 Per Week 0.25 Franco per post p. kwart, bij vooruitbet. 3.571$ Bureaux: Nassaulaan 49 Haarlem. •Telefoonnummers: 1426, l 2741 en 1748. Postrekening No. 5970 NIEUWE HAARLEMSGHE COURANT Adverfentiën 35 cents per regel - Bij contract belangrijke korting. Advertentiën tusschen den tekst als ingezonden me- dedeeling: 60 cents per regel. Vraag- en Aanbod- advcrtentiën 14 regels 60 cents per plaatsing; elke regel meer 15 cent, bij vooruitbetaling. Administratie Nieuwe Haarlemsche Courant f (Eigen correspondentie.) LUXEMBURG, 1 Aug. 1922 De belangwekkende besprekingen wer Ben heden in den voormiddag voortgezet door de conferentie over de Katholiek inwendige missie. Zij werd gehouden on der voorzitterschap van P. Walker S. J. hoogleeraar aan de universiteit van Ox ford. Vooreerst zette Dr. Mesger uit Graz de beteekenis en de taak der katho lieke inwendige missie in onze dagen uit een. De roeping der Kerk is zoowel naar buiten als naar binnen nog niet gehee vervuld; naar buiten niet, omdat 2 derde der menschheid den Verlosser der we reld nog niet kennen en slechts een deel der „christenen" tot de gemeenschap der Katholieke Kerk behooren. De mo derne heidenen, vooral het proletariaat «n de ontwikkelden, moeten voor de 'Kerk terug gewonnen de buiten de ge meenschap levenden, er in gebracht wor den. Maar ook onder de „Katholieken" zelf, moet nog een ontzaglijke missietaak verricht worden, n.l. de doordeeseming van alle Katholieken met den zuiveren Katholieken, echt christelijken geest. Te rug naar het apostolisch Katholieke christendom! moet de leuze zijn. Slechts een tot den echt christelijken geest weder geboren Katholieke gemeenschap heeft kans, de tweede genoemde taak met goed gevolg op zich te nemen: het christelijk apostolaat der godsdienstige en maat schappelijke missie. Onder de practische organisaties op dit gebied noemde de spr. vooral do „ligue apostolique" te Brussel, 'de „Catholic Truth Society" van Londen en het Witte Kruis van Graz. Bij het door dr. Meszger gesprokene sloot zich aan pater Lehnert uit Noord- Amerika, die uitwijdde over den groot- schen en voorbeeldigen arbeid der Ame- rikaansche Katholieken, waar het gaat om den terugkeer der niet-Katliolieken in den schoot der Kerk. Vervolgens sprak pater Walker S. J. over den vooruitgang van het Katholicis me in Engeland. Spr. gaf in zeer belang wekkende bijzonderheden de middelen en de wegen aan, waardoor men er in geslaagd is, het getal der bekeerlingen in Engeland tot een buitengewone hoogte op te voeren. Daarbij gaat men van het standpunt uit, dat het verkeerd is, niet- Katholieken in hun geloofsovertuiging scherp te bestrijden en hen daardoor steeds verder van zich af te stooten. Veel beter is het, hen als dwalende broeders tot zich te trekken en hun vertrouwen, hun sympathie te winnen, hun den rijk dom en de schoonheid van het Katholie ke leven voor oogen te stellen. Door het feit, dat de Engelsche Katholieken, speci aal de „Catholic Evedena Guild" missio narissen zenden op de straat, op pleinen cn naar volksvergaderingen, werden tal rijke niet-Katholieken tot onzen H. Gods dienst bekeerd. In een geestdriftige rede toonde Do- menico Russo vertegenwoordiger te Pa rijs der voornaamste kath. Italiaansche bladen aan, hoe het aan de Katholieken van Italië gelukt is, het proletariaat steeds meer en meer naar de Kath. kerk terug te voeren; n.l. door de prac tische van den geest van godsdienst door trokken daad. De Katholieken trachten op elk gebied van 't practisch leven het levend Christendom te doen bloeien. Bij de geanimeerde behandeling dezer brandende vraagstukken, werd er speciaal de nadruk op gelegd, dat de schuld, waarom het proletariaat aan de Kerk den rug toekeerde, voor een deel bij de Katholieken zelf ligt, omdat zij in 't beslissend oogenblik, op de toestanden in de arbeiderskringen geen goeden kijk hadden en daardoor de beginselen van 't Christendom niet d eerden. Om het proletariaat weder te .oen, is het vóór alles noodig, het vraagstuk niet van den politiekon kant, maar van het Katholieke standpunt te beschouwen. Het gaat er hier om, de onsterfelijke ziel van den arbeider te redden. Om dit doel te berei ken, moet men door liefde en echt so ciale daden hun vertrouwen winnen en vóór alles door het goede voorbeeld en getrouwe toepassing der voorschriften van het christendom toonen, dat de Kerk zoo wel in onze dagen als in het grijs ver leden, de beschermster der armen en hulpbehoevenden is. Ten slotte werd het zeer belangrijke onderwerp over de bekecring van Rus land behandeld. De journalist Tereklaw uit Sjubliana (Jugo-SIavië), die door een jarenlange gevangenschap als krijgsge vangene het godsdienstig leven in Rus land persoonlijk goed heeft leeren ken nen, maar jammer genoeg verhinderd was te komen, had den vertegenwoordi ger der Jugo-Slavische studentenvereni ging den heer L. Campa verzocht, zijn ervaring op dit gebied mee te deelen. De officieele Russische kerk is door het Ce- saro-Papisme al eeuwen lang een mum mie gelijk geworden en dus zonder gods dienstig leven. Op bet oogenblik valt aan een vereenigir.g met de R.K. Kerk niet te denken. Naast de officieele Kerk, die absoluut geen invloed op het volk meer heeft, bestaat er een godsdienstig leven in 't volk, dat echter door het eenzijdige zich vergapen aan liturgische vormen geen kracht ontwikkelt en door de revo lutie uit elkaar geslagen is. In den iaat- sten tijd heeft zich een hervormings-be- weging baan gebroken, die schijnbaar ver om zich heen zal grijpen. In tegenstel ling met de oude officieele Kerk, die zeer onverdraagzaam tegenover het Katholi cisme slaat, gedraagt zich de nieuwe be weging minder onverdraagzaam. De taak waai voor de Katholieken in Rusland staan, is buitengewoon zwaar. Daarom is het goed, een waarschuwende stem Ie doen hooren tegen overilreven optimis me. Veel beleid en c verleg zijn hier noo dig. Om invloed op het Russische volk te kunnen uitoefenen, moet het door grootmoedige, Katholieke liefdedaden be werkt worden. In den na-middag werden meerdere belangrijke commissie-vergaderingen ge houden, waarin o.m. het vwiagstuk over de landverhuizing en het persvraagsluk behandeld werden. 3 Augustus. Woensdagavond was een groote verga dering belegd, waarbij door de plaatse lijke pers ook de katholieke burgerij van Luxemburg uitgenoodigd was en die in overgroote getale aanwezig was. Daar werd achtereenvolgens het woord gevoerd door Mgr. Dr. Gicsswein uit Boedapest, Dr. Mack van Luxemburg, P. Heilker van Nederland, Professor Abbé Emile Bedure- gard uit Parijs en Dr. Max, Josef Metzger van Graz. De vergadering stond onder lei ding van den Zwitserschen professor Ar nold uit Zurg, terwijl alle redevoeringen gehouden werden in de Fransche en Duit- sche taal. Tijden de vergadering werd op het aan Z.H. de Paus gezonden telegram het vol gende antwoord ontvangen: Zijne Heiligheid is levendig verblijd over het imposante congres der Katholieken uit zoovele landen, bijeen met het groote doel, op de heilige beginselen des chirsten- doms eendracht en sociale vrede te bevor deren. Hij zegent van harte alle deelnemers alsook den gewichtigen arbeid van het congres. Hij wenscht dat het edelmoedige initia tief met den gelukkigsten uitslag bekroond worde, om de noodlijdende menschheid te helpen. (w.g.) CARD. GASPARRI. Met begeesterenden bijval werd de voor lezing daarvan aangehoord. De slotvergadering vindt Donderdag morgen plaats. Luxemburg, 4 Augustus. Donderdagmorgen vond de slotzitting plaats onder voorzitterschap van prof. Arnold. De generaal-secretaris Kaspar Mayr (Oostenrijk) hield een rede, uiteenzettende, dat het tot heden nog niet gelukt was, de katholieken der wereld te zamen te bren gen, doch dat zij zoo verdeeld zijn, dat ze tegenover de andere machten (vrijmetse larij) zoo weinig nog vermogen te doen op dat gebied waar de Kerkelijke hiërarchie niet voldoende kan arbeiden. Voorts werd een motie van den heer Heilker en Van Eek (Holland) aangeno men bedoelende de samenwerking te be vorderen tusschen de verschillende bewe gingen voor een Kath. Internationale. Tot presidenten werden herkozen prof. Arnold (Zwitserland), Mgr. Dr. Gicsswein (Budapest) en graaf le Rougé (Parijs). Tot algemeen secretaris werd herbenoemd de heer Kaspar Mays. Tot landesdirek leuren werden herkozen degenen, die reeds die functies bekleedden. Daarna werd het congres gesloten. Donderdagavond verga lerde in gebouw St. Bavo, de afdeeling Haarlem van bo- vengenoemden bond, naar aanleiding van de voor het werkplaatspersoneel bekend gemaakte loonsverlaging met 10 proeent. De voorzitter, de heer P. <1© Rooij, opent de vergadering te ruim 8 uur met den Christelijken groet en heet de aanwezigen welkom op deze buitengewone vergadering, welke gehouden wordt om de middelen te bespreken, die wij, aldus spr., onder de tegenwoordige omstandig heden in den strijd zullen moeten ge bruiken. Zijn we tot nog toe offensief opge treden, thans moet onze houding een defensieve worden, en dit laatste valt nog zwaarder dan het eerste. We moeten nu gaan vechten om het reeds veroverde te behouden. Spr. betreurt do inzinking in het or ganisatorisch leven en voelen. De metaal bewerkers verloren hun strijd omdat zij zoo weinig organisatorisch voelden: zij waren niet genoeg georganiseerd, en maar al te velen keerden in de kritieke oogen- blikken de organisatie den rug toe. Spr. waarschuwde de vergadering, in deze omstandigheden het hoofd koel te houden, en de eigen organisatie trouw te blijven, vooral waar deze in den laat- sten tijd zoo wordt aangevallen en ge kleineerd. Wij geven geen voet aan de reatie zeide spr., maar wij laten ons ook niet leiden, door gedachten, van bui ten ons opgedrongen: wij zullen als Ka tholieken ons eigen oordeel vormen, en de middelen bepalen, welke wij zullen aanwenden in dit stadium van onzen strijd. De voorzitter geeft dan het woord aan het hoofdbestuurslid, den heer Tfc. van Leur, den spreker voor dezen avond. Spreker ging na, hoe de voorstellen tot loonsverlaging, en vooreerst van verla ging der loonen van het werkplaatsper- soneel, geëxcuseerd werden met de bui- tenlandsche concurrentie en de verla ging der loonen in de soortgelijke parti culiere bedrijven. Heeft de Directie recht, dit laatste te laten gelden als een reden om ook tot die verlaging te besluiten? Toen het spoorwegpersoneel vroeger zoo ver in beloon ing achterstond bij de arbeiders in het particulier bedrijf, voelde de Directie zich toen daardoor bezwaard en vond zij daarin aanleiding, baar per soneel hooger te gaan salarieeren? En nu is de teruggang der loonen in de particuliere industrie haar aanleiding om ook haar werkplaatspersoneel 10 pro cent van zijn loon ontnemen, maar zal dit straks niet eveneens aanleiding wor den om de loonen van het overige per soneel, evenals die der werkplaatsers te gaan drukken? De directie gaf voor eenige dagen lijs ten ter inzage, van loonen in de parti culiere nijverheid, waaronder er waren voor ongeschoolde arbeiders van 27 en 28 gulden per week. Verontwaardigd heeft spr. haar gevraagd, of zij zich voor zulke loonen dan niet schamen zou. Hoe moet een gezin daarvan rondkomen? Bijzonder wees spr. hier op de woning toestanden. Moet dan door deze loonsverlaging, vraagt spr., het personeel aansprakelijk gesteld worden op de bedrijfs-exploitatie? Zoolang wij als organisatie geen mede- zeggingschaja hebben in de exploitatie van het bedrijf, kunnen wij toch geene verantwoordelijkheid daarvoor dragen? Laat eerst eens bezuinigd worden op den bureaucratischen rompslomp, waar aan wij ons dagelijks ergeren, laten eerst de Directieleden eens een offertje bren gen, en Iaat men dan zich gaan wenden tot de laagst bezoldigden. Men spreekt van een hoogst zorge- lijken toestand. Maar wel krijgen de hooge ambtenaren hun 7 proeent tan tième, „omdat het in hunne arbeids overeenkomst stond." Alsof er in onze arbeids-overeenkomst stond, dat wij nu in plaats van een tantième, een ver mindering van het loon met 10 pro cent moesten krijgen! De Directie verklaarde, het personeel zoo'n goed hart toe te dragen, maar dan worden de werkplaatsers toch, zooals «n ouds, als stiefkinderen beschouwd. De leden der Directie gevoelden zich beleedigd, omdat hun, behalve hun sa laris als leden dezer Directie, in „het Seinlicht" nog andere inkomsten werden toegedicht. Maar het personeel mocht zioh niet gekrenkt gevoelen, toen bij de diens'orders te reffende de irsie"i:gdr controleerende geneeshe.-ren, a'len e gen- lijk als simulanten werden behandeld. Spreker wijdde nu meer zijne aan dacht aan het werk der organisaties en haar onderlinge samenwerking. Andere, meer categorische organi a ics, aldus spr., kamen niet op voor de werk plaatsers. Maar wij, „St. Raphael", wij strijden én voor ambtenaren én voor be ambten, en wel van alle categoriën. En dat doen we krachtig en openlijk. De loonraad verwierp het voorstel tot loonsverlagingen drie dagen daar na reeds deelde de Directie mede, dat zij zich niet met dit advies vereenigen kon en zich wenden zou tot den Mi nister, die zijne goedkeuring hechtte aan de verlaging, zonder daarvan mededee- ling te doen aan de organisaties, die met hem onderhandeld hadden. En „St. Raphael" was het, die dade lijk te bevoegder plaatse voelen liet, dat de arbeiders zich niet zullen laten te rugdringen naar „oertoestanden. Wel wordt door de anderen de ac tiviteit van St. Raphael's hoofdbestuur gesmaad en gekleineerd, maar geen an der heeft zich zoo geweerd als ons H. B. Niet met beloften maar met da den. De „Nederlandsche Vereeniging" kondigt wel met veel ophef telkens maat regelen aan, maar de uitvoering olijft achterwege. Wij bazuinen geen plannen van te voren rond, maar han delen, als het oogenblik daar is. Wij willen wel de samenwerking met andere organisaties. Het is van enorm belang, dat Directie en Regeering één blok tegenover zich vinden, wanneer zii maatregelen willen nemen, die niet be hoorlijk met de organisaties zijn over legd. Maar van die eenheid en samen werking komt niets terecht, wanneer de N V eischen blijft, dat wij reeds van te voren beloven bij een bepaald geval deze of gene tactiek te volgen. De toenadering, die nu op drie ver gaderingen gezocht is, wenschen wij wel maar zij willen ze niet en maken ze onmogelijk door hunne aanmatigende eischen. Wij kunnen zelf handelen, en wij handelen zelf, en met succes; wij willen samenwerken ook met de ande ren, maar wGi zullen niet buigen on der het juk van een andere organisatie. Spr. besloot dan met het échec van de metaalbewerkers aan de vergadering voor te houden, om aan te toonen, dat alleen in trouw aan organisatie en H. B. de kracht van de arbeiders gezocht moet worden. Verscheidene sprekers gaven zich op voor het debat. Vooral omtrent het punt „samenwerking met de andere organi saties" voerden vers drillende deba ters 't woord, en omtrent de houding, nu door de organisaties aan te nemen, waarbij het beleid van het H.B. door dezen en gene becritiseerd werd. Een gedeelte der vergadering bleek hier in een eenigszins opgewonden toe stand, en verlangde van het H.B. meer drastischer houding en maatregelen. De heer Van Leur wedersprak deze op merkingen ten krachtigste. Ten laatste sprak de voorzitter een slotwoord, waarin hij opnieuw aanspoor de, het hoofd koel te houden, en de eigen organisatie trouw te blijven, en na de toezegging van een spoedig volgende vergadering, waarop de te vol gen gedragslijn nader onderling be paald zal worden, werd deze vergadering met den Ohristel. groet gesloten. Uitspraken in zake vrijstelling wegens broederdienst. De Burgemeester van Haarlem brengt ter algemeene kennis, dat eeni ge uitspraken op aanvragen om vrij stelling van den dienstplicht wegens broederdienst, lichting 1923, ter se cretarie dezer gemeente voor een ieder Ier inzage zijn gelegd. Tegen elke uitspraak kan binnen 10 dagen na den dag van deze bekend making in beroep worden gekomen: a. door den ingeschrevene,wien de uitspraak geldt, of door diens wetti gen vertegenwoordiger; b. door elk der overige voor deze gemeente voor dezelfde lichting inge schreven personen of door diens wet tigen vertegenwoordiger. Het verzoekschrift moet met rede nen omkleed zijn. Het behoeft niet ge zegeld te zijn. Het moet worden ge richt aan de Koningin, doch worden ingediend bij den Burgemeester, ter secretarie van deze gemeente. De Bur gemeester zorgt voor de doorzending. Voor zooveel betreft uitspraken, door Gedeputeerde Staten gedaan, kan bo vendien de Commissaris der Konin gin binnen denzelfden termijn bii de Koningin in beroep komen. Haarlem, 3 Aug. 1922. Men schrijft ons uit IJmuiden: Er komt meer haring aan de markt, met dit gevolg, dat de prijzen dadelijk zijn gaan dalen. Er blijkt een zoo groote terughoudend heid in acht te worden genomen en de koopkracht is bij den handel klaarblijke lijk zoo gering, dat onmiddellijk bij aan voer van eenig belang een terugval in de prijzen plaats heeft, welke de vreugde over de verbetering in de aangebrachte hoeveel heden onmiddellijk in haar tegendeel doet overslaan. Ook de afzet van de haring schijnt slecht le gaan; er valt weinig te verkoopen, en het buitenland telt heelemaal nog niet mee. Amerika zal eerst aan de markt moeten komen, voordat verbetering is te wachten, maar dat duurt nog enkele weken. In 't geheel kwamen in de afneloopen week 14 schepen binnen, aanvoerende in totaal 1700 tonnen haring, waarvan te Vlaardhigen 10 schepen met 1440 tonnen, le Scheveningen 3 schepen met 145 ton nen en te IJmuiden 1 schip met 115 tnnnen. Het vorige jaar noteerden we in de over eenkomstige week 80 schepen met 10590 tonnen, en in 1920 nog 47 schepen met 8930 tonnen. De gehecle aanvoer van dit jaar be draagt thans 8960 tonnen, tegen verleden jaar 29100 tonnen en voor twee jaar 27850 tonnen. Betreffende de invoerrechten op haring in de Vereenigde Staten van Noord-Ameri- ka zijn er na verleden week officieele en officieuze berichten ingekomen, welke er op wijzen, dat onze voorloopige indruk, waar van wij de vorige week deden blijken, juist is geweest. Er wordt inderdaad op 't oogen blik aan gewerkt om aan de bezwaren van Nederlandsche zijde, tegen het voor „kegs" aanvankelijk voorgestelde uitzon deringstarief, tegemoet te komen. Zoo is er een amendement ter tafel gebracht, strek kende om ook een recht van 1 cent per pound evenals voor alle andere verpak kingen dus te hetfen voor kegs, waar van het bruto gewicht, dus van den in houd met de onmiddellijke verpakking te zamen, aen minste 15 pound bedraagt. Hiermee zou wel niet aan alle bezwaren van onzen handel tegemoet gekomen zijn, maar een belangrijke tegenfoetUpming ge mogen daar de grens, waar in 't oorspron kelijk voorstel het uitzonderingstarief reeds begon, lag bij verpakking van 30 pound netto. Het is nu alleen nog maar te hopen, dat het bruto gewicht van 15 pound nog een kleinigheid om laag kan gebracht worden! B. en \V. doen de volgende voor dracht ter benoeming van een onder wijzer aan de School voor uitgebreid lager onderwijs: 1. de heer J. N. Ma- zee; 2. de heer J. H. de Vriend cn 3. mej. J. M. E. van Baer. w, r" U Een „Reddingsbrigade-man" schrijft ons: De Reddingsbrigade „St. Franciscus v, Assisië" demonstreert iederen Dinsdag. In 't Spaarne of in de Amsterdamsche- vaart? Oh neen! Deze redders begeven zich niet te water, zij zoeken hun hulp te verleenen, daar waar hun medemensch ligt te zwemmen, spartelen en worstelen in de jenever-misère. Geen grooter genot voor deze redders, dan wanneer zij een drenkeling de red dende hand kunnen bieden en hem nog vóór het te laat is, voor hij verdronken is, op het droge kunnen brengen. Over die Reddingsbrigade, zoo zal me nigeen zeggen, heb ik nog nooit hooren praten, ik zou er wel eens iets meer van willen weten. Juist geachte lezers, daar zit 'm de kneep; de menschen weten er te weinig van. 't Is dus niet overbodig even in her innering te brengen, wat deze Reddings brigade eigenlijk presteert. Zij is eene onderafdeeling van het Ivruisverbond; hare leden zijn geheelont houders; zij is gevestigd in het gebouw „Sint Bavo", Smedestraat en houdt daar iederen Dinsdagavond van half 9 tot 10 uur hare vergadering in zaal No. 1. (Bij uitzondering wel eens in een andere zaal.) Deze bijeenkomst is toegankelijk voor Roomsch-Katholieken, zoowel vrouwen als mannen, boven de 18 jaar. Wat er op zoo'n bijeenkomst gebeurt? Het eerste gedeelte is openbaar. Er wordt door een der Bestuursleden of óók wel door een specialist voor dien avond, een voordracht gehouden over een of an der onderwerp, rakende de drank-ellen de. De zuiverste en boeiendste drama's worden er vertoond; de meest pakkende huiselijke tafereelen worden er weerge geven; alles wat er verhandeld wordt, is naar de zuiverste waarheid weergege ven; 't beoogt slechts één doel, n.l. ko ning Alkohol als den meest gevaarlijken vijand te bestrijden, hem den kop in te drukken, hem zijn slachtoffers te ontruk ken en de geredden zegevierend aan hun ne gelukkige moeders, vrouwen en kin deren terug te geven. Het tweede gedeelte is geheim. Alléén de leden blijven en brengen verslag uit van hun huisbezoeken, waarna het huis bezoek voor de komende week wordt ge regeld. We hopen, geachte lezers, met dit schrijven duidelijk gemaakt te hebben, wat deze Reddingsbrigade eigenlijk is. Men zal nu overtuigd zijn van het groote nut en het verheven doel: Zijn me demensch voor ondergang te behoeden. Steeds grooter moge het getal bezoe kers worden op onze wekelijksche bijeen komst Dinsdagsavonds half negen in 't gebouw St. Bavo, Smedestraat, zaal No, 1. Aan de le Hoogere Burgerschool met 5-jarigen cursus alhier waren ge durende den afgeloopen cursus o. nr. als tijdelijk leeraar werkzaam de hee- ren G. J. Thiessens, Th. J. H. van 't Lam, W. J. A. de Leeuw, J. R. II. de Smidt en J. H. Pfersich. Het komt B. en W. wenschelijk voor de heeren de Smith en Pfersich met ingang van 1 September a.s. defini tief le benoemen en de andere leer aren voor den volgenden cursus we derom tijdelijk aan te stellen. B. en W. stellen voor te benoemen tot tijdelijk leeraar aan de 2e H.B.8. voor den cursus 19221923 den heer A. Jackson. Aan de 3-jarige H.tB.S. tot tijdelijk leeraar in de Plantkunde den heer Dr. B. H. Danser, te Amsterdam. De staking is geëindigd. De arbeiders zijn weer aan 't werk gegaan op de oude voorwaarden, en dus met aanvaarding van de arbeidstijdverlenging op hetzelfde loon. Een zestal sjouwerlui, die gestaakt hadden, konden wegens gebrek aan werk, naar ons werd medegedeeld, niet weder aangenomen worden. Door de Haagsche recherche is met behulp der politie alhier aangehouden W. O. R., los werkman, te Haarlem, verdacht inbraak te hebben gepleegd te 's Hage ongeveer twee jaar geloden. 's Gravenhage, 2 Augustus. Het was heden, Woensdag, ter con- frresse de dag van den voetbal. Wij had den dat misschien niet zoo in den eer sten regel van deze tweede bespiegeling moeten neerschrijven, omdat nu mogelijk menig lezer deze overigens bescheiden regelen verder zal laten rusten onder het motto, dat „hij met dien sportrom- mel" niets te maken heeft. Maar wij zijn zoo vrij, deze meening als minder juist te kwalificeeren, omdat wij durven beweren, dat deze voetbal-dag van het jeugdcongres elk katholiek moet interes seeren. Het gaat ook meer over de voet- bal-jeugd, daan over het met lucht ge vulde ronde object, waarop velen gaarne met zekeren tendenz de qualificatie van „bruin monstertoepassen! Het gaat om de voetbaljengd, om de jongens, die zoo gaarne in het voetbal spel hun ontspanning zoeken en duizend en nogmaals duizend in getal zijn. Nog maar acht jaar geleden beoefenden duizenden roomsehe jongens de voetbal- eport in zgn. neutrale voetbalclubs. Op allerlei manieren kwam aan het licht, dat deze omgeving van neutrale clubs gevaren met zich bracht, die het zielen heil der roomsehe jeugd bedreigden. Daarom namen edele jeugdvrienden, die de jongensziel begrepen en op haar heil bedacht waren, het initiatief tot de vor ming van vereenigingen (en later bon den), die er voor moesten zorg dragen, dat ook bij ontspanning en spel die Roomsehe jeugd een Roomsehe omgeving kreeg. Die opzet slaagde met veel succes. Schier overal waar noodig is er nu de katholieke voetbal(sport)club als tegen- gewicht voor de „neutrale". Meer dan 16.000 leden tellen de gezamenlijke vijf diocesane voetbalbonden, die hun alge meene, paraUel-loopende belangen behar tigd zien in de Federatie van R. K. Voetbalbonden, bekend onder de initia'en R. K. F.. Met trots mag hier getuigd worden, dat de Voetbalbond in het bis dom Haarlem bekend onder de initialen: D. H.V. B) momenteel qua ledental en in ander opzicht ook! de sterkste der vijf bonden is. Het ledental van den D. H.V. B. loopt al naar de 5000 Het is o. i. van zelf sprekend, dat de roomsehe clubs en roomsehe bonden zoo veel mogelijk begonnen te werken, zeker op technisch terrein, naar het voorbeeld van de bestaande organisatie. En dat dus ook de eigen roomsehe competities werden ingericht, is volkomen logi ch en natuurlijk, en dus juist. Terwijl nu de practische technische sportactie baai- eigen natuurlijken loop nam, liet de lei ding der Roomsehe voetbalorganisatie niet na, te zorgen, dat toch in die ont- wikkeling-van-zaken de katho'ieke geest binnendrong, en dus ook dat een ele ment van katholieke opvoeding tot uiting kwam. Nu openbaarden zioh de latere jaren onder de leiders der algemeene katho lieke jeugdbeweging een streven dat er op gericht scheen te eischen, dat die ontwikkeling in voller katholieken geest, katholiek-opvoedkundig, en dan dit alles in vlugger tempo geschiedde Dien ei ch noemden en noemen wij nog: onbillijk en gevaarlijk. Onbillijk, omdat die jeugdleiders de sportbeweging hadden zien opgroeien bui ten-hen-om omdat zij niet hadden be grepen, dat een machtig middel tot be reiken van de jeugd-massa de sport, de ontspanning was. Zóó begrijpen wij de bijna smartelijke klacht v. den Jezuïeten pater Huf, ter congresse geuit, dat wij 85 jaar te laat zijn gekomen met het Roomsch organiseeren van de sport. Gevaarlijk en voorarig ook, omdat elke geforceerde evolutie-poging ter. gitcot van ons degenen, die wij het meest be hoeven, en die wij eerst in de katho lieke organisatie-idee moeten trainen, al vorens zij te wennen zijn aan een die per doorwerken van de grond-idee der Roomsehe actie, die leert dat alles ook het spel gericht moet zijn op het heil der ziel. Voorbarig óók, omdat de voetballeiding zioh haar verheven taa';, die niet het minst ook wel degelijk apos tolisch mag heeten, volkomen bewust js. Maar die voetballeiders, gesteund en ge adviseerd door knappe geestelijke leiders, die de verantwoordelijkheid voor don gang van zaken dragen en beseffen, heb ben het recht te verlangen, dat zij wor- Mm geloofd en dat op hen wordt ver trouwd, als zij voor dat sneller tempo den (ijd nog niet gekomen achten. Betreurenswaardig was daarom dan ook de anti-voetbal-canvnagne, die de laat te maanden in de ners gevoerd werd, en die wij van „het ongeduld der jeugd leiders" als we de vorengeschetsta strooming zoo mogen noemen een groote en gevaarlijke uitwas achten. Nu was de verwachting, dat de strijd- om-den-voetbal zijn culmina'iepunt berei ken zou op de sport-sectie van het jeugd congres. De sectie-voorzitter sprak zelfs van een mogelijkheid van „beslechting Zoover is het niet gekomen, maar toch kapelaan van Wijk mocht het terecht constateeren de partijen naderen elkaar dichter; de mentaliteit der „ongeduldigen" wordt beter, de houding van zoovele priesters hopelijk coulanter. En dat is noodig, broodnoodig, in het belang der jeugd, aan wie toch eigenlijk niemand de ont spanning van den voetbal ontzeggen mag, als de ouders daartegen geen bezwaar hebben, Op knappe, wij durven zeggen meester lijke wijze heeft de Bossche kapelaan Hendrikx, de adviseur der Federatie voor katholieke lichamelijke opvoering, het recht der katholieke voetbalorgani.satio zelfstandigheid der sjorlbewpgir.g, die verdedigd, en kapelaan van Wijk, de Utrechtscho Bondsadviseur, is degelijk ge motiveerd opgekomen vcor het recht-on- zelfstandigheid der sportbeweging, die zich uit levensbelang nog niet oplossen kón in het ééne autonome verband der jeugdorgani-atie, noch plaatselijk, ncch diocesaan of nationaal. Wij achten het geenszins onmogelijk, dat op den duur maar dan toch in 's hemelsnaam geleide lijk-aan in die richting vóél wordt bereikt en zeker zal daarbij gerekend mogen worden op de medewerking der sportleiders, maar waar dezen thans, met hun verantwoordelijkheid voor oogen, uit spreken dat de tijd nog niet gekomen is, kan o. i. zelfs in theorie de noodzakelijk heid ervan niet worden aangetoond. Immers, wij hebben ter congresse bij herhaling van beide kanten gehoord de betuiging van goede trouw, dat men het belang der Roomsehe jeugd, het zielen heil van het kind op het oog had. Wel nu, gezien de meening der verantwoorde lijke sportleiders, is niet gebleken, dat de Roomsehe sportactie de verwachte en beoogde voordeelen voor de Roomsehe jeugd niet bereiken zal als zij haar zelf standigheid behoudt. Integendeel: de Roomsehe sportactie, als zelfstandige or ganisatie. met eigen leiding, zal te beter haar werkelijk hooger doel bereiken, als bekwame mannen (en waar noodig: vrou wen!) haar in de sportlciding komen hel pen. Dan zal de Roomsehe voelbalorga- nisatie le beter en te gauwer zelf de ge- wenschle verbeteringen in organisatie en practisch sportleven kunnen aanbrengen en de jeugdleiders hebben dan voorloopig geen reden de Roomsehe sport haar zelf standigheid te misgunnen. Op die hulp varl bekwame mannen willen wij nu hier een beroep doen. En wij willen dan wijzen op plrachtige leerzame voorbeelden, door mannen van naam op het congres gegeven. Wij bedoelen op de eerste plaats de ver klaring van den „medischen* inleider, dr. B. Schiphorst uit Heerlen, die op uitne mende wijze over de hygiënische, maat schappelijke en godsdienstig-zedelijke waarde der lichamelijke opvoedinig spra- en zich schaarde aan de zijde van hen, die de sport in de Roomsehe organisatie wilden verbeteren. En wij bedoelen de verrassende mede- deeling van een man als prof. Roels, den Roomsehen hoogleeraar in de zielkunde, die actief lid wjrd van de voetbalclub „Vooruit" te Utrecht, om midden in de beweging te komen en zoo haar te hel pen leiden. En wij bedoelen het woord van den al- lijd massieven dr. Poels, die op medewer king van allen krachtig aandrong. Gaat het die richting uit, dan zullen ook de verwachtingen, die in de bijeenkomst over sport en godsdienslige vereenigingen tot uiting kwamen, en die wezen op de nood zakelijkheid van samenwerking tuséchen deze beide, aiel beschaamd worden.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1922 | | pagina 1