BERICHT.
□AniAATJES
Congres-bespiegelingen
Zaterdag 5 Augustus 1922
45st0 Jaargang No. 14213
Eerste Blad.
Internationaal Kath. Werk-congres.
UIT DEN OMTREK.
L«JL
1^* lij
Dit nummer bestaat uit vier Ibaden, waaronder het geïllus
streerd Zondagsblad in acht bladzijden.
Abonné's die te klagen hebben over onregel
matige of slechte bezorging der Nieuwe Haar-
lemsche Courant, worden dringend verzocht, dit
onmiddellijk schriftelijk, of mondeling mede te
deelen aan de Administratie Nieuwe Haarlemsche
Courant, Nassaulaan 49.
Voor het Bavo-dorp, en omgeving daarvan, kan
men zich wenden, tot den Heer J. Th. ELLIGENS,
Emostraat 1, waar tevens abonnementen voor de
Nieuwe Haarlemsche Courant worden aangeno
men, en inlichtingen betreffende de Nieuwe Haarl
Courant gaarne worden verstrekt
HAARLEM.
Ned. R.-K. Bond van Spoor- en
Tramwegpersoneel „St .Raphael"
Dienstplicht.
De Haringvisscherij.
Gemeentezaken.
Frr
„Sint Franciscus van Assisië."
De staking bi) de Haarlemsche
Ijzergieterij.
Aanhouding.
(van het R.-K. Nationaal
Jeugdcongres.)
ii.
H. N
De abonnementsprijs bV
draagt voor Haarlem en
Agentschappen:
Per Kwartaal 3.25
Per Week 0.25
Franco per post p. kwart,
bij vooruitbet. 3.571$
Bureaux: Nassaulaan 49
Haarlem.
•Telefoonnummers: 1426,
l 2741 en 1748.
Postrekening No. 5970
NIEUWE HAARLEMSGHE COURANT
Adverfentiën 35 cents
per regel - Bij contract
belangrijke korting.
Advertentiën tusschen den
tekst als ingezonden me-
dedeeling: 60 cents per
regel. Vraag- en Aanbod-
advcrtentiën 14 regels
60 cents per plaatsing;
elke regel meer 15 cent,
bij vooruitbetaling.
Administratie Nieuwe Haarlemsche Courant
f
(Eigen correspondentie.)
LUXEMBURG, 1 Aug. 1922
De belangwekkende besprekingen wer
Ben heden in den voormiddag voortgezet
door de conferentie over de Katholiek
inwendige missie. Zij werd gehouden on
der voorzitterschap van P. Walker S. J.
hoogleeraar aan de universiteit van Ox
ford. Vooreerst zette Dr. Mesger uit Graz
de beteekenis en de taak der katho
lieke inwendige missie in onze dagen uit
een. De roeping der Kerk is zoowel naar
buiten als naar binnen nog niet gehee
vervuld; naar buiten niet, omdat 2 derde
der menschheid den Verlosser der we
reld nog niet kennen en slechts een
deel der „christenen" tot de gemeenschap
der Katholieke Kerk behooren. De mo
derne heidenen, vooral het proletariaat
«n de ontwikkelden, moeten voor de
'Kerk terug gewonnen de buiten de ge
meenschap levenden, er in gebracht wor
den. Maar ook onder de „Katholieken"
zelf, moet nog een ontzaglijke missietaak
verricht worden, n.l. de doordeeseming
van alle Katholieken met den zuiveren
Katholieken, echt christelijken geest. Te
rug naar het apostolisch Katholieke
christendom! moet de leuze zijn. Slechts
een tot den echt christelijken geest weder
geboren Katholieke gemeenschap heeft
kans, de tweede genoemde taak met goed
gevolg op zich te nemen: het christelijk
apostolaat der godsdienstige en maat
schappelijke missie. Onder de practische
organisaties op dit gebied noemde de spr.
vooral do „ligue apostolique" te Brussel,
'de „Catholic Truth Society" van Londen
en het Witte Kruis van Graz.
Bij het door dr. Meszger gesprokene
sloot zich aan pater Lehnert uit Noord-
Amerika, die uitwijdde over den groot-
schen en voorbeeldigen arbeid der Ame-
rikaansche Katholieken, waar het gaat om
den terugkeer der niet-Katliolieken in
den schoot der Kerk.
Vervolgens sprak pater Walker S. J.
over den vooruitgang van het Katholicis
me in Engeland. Spr. gaf in zeer belang
wekkende bijzonderheden de middelen
en de wegen aan, waardoor men er in
geslaagd is, het getal der bekeerlingen in
Engeland tot een buitengewone hoogte
op te voeren. Daarbij gaat men van het
standpunt uit, dat het verkeerd is, niet-
Katholieken in hun geloofsovertuiging
scherp te bestrijden en hen daardoor
steeds verder van zich af te stooten. Veel
beter is het, hen als dwalende broeders
tot zich te trekken en hun vertrouwen,
hun sympathie te winnen, hun den rijk
dom en de schoonheid van het Katholie
ke leven voor oogen te stellen. Door het
feit, dat de Engelsche Katholieken, speci
aal de „Catholic Evedena Guild" missio
narissen zenden op de straat, op pleinen
cn naar volksvergaderingen, werden tal
rijke niet-Katholieken tot onzen H. Gods
dienst bekeerd.
In een geestdriftige rede toonde Do-
menico Russo vertegenwoordiger te Pa
rijs der voornaamste kath. Italiaansche
bladen aan, hoe het aan de Katholieken
van Italië gelukt is, het proletariaat
steeds meer en meer naar de Kath.
kerk terug te voeren; n.l. door de prac
tische van den geest van godsdienst door
trokken daad. De Katholieken trachten
op elk gebied van 't practisch leven het
levend Christendom te doen bloeien.
Bij de geanimeerde behandeling dezer
brandende vraagstukken, werd er speciaal
de nadruk op gelegd, dat de schuld,
waarom het proletariaat aan de Kerk
den rug toekeerde, voor een deel bij de
Katholieken zelf ligt, omdat zij in 't
beslissend oogenblik, op de toestanden
in de arbeiderskringen geen goeden kijk
hadden en daardoor de beginselen van
't Christendom niet d eerden. Om het
proletariaat weder te .oen, is het vóór
alles noodig, het vraagstuk niet van den
politiekon kant, maar van het Katholieke
standpunt te beschouwen. Het gaat er
hier om, de onsterfelijke ziel van den
arbeider te redden. Om dit doel te berei
ken, moet men door liefde en echt so
ciale daden hun vertrouwen winnen en
vóór alles door het goede voorbeeld en
getrouwe toepassing der voorschriften van
het christendom toonen, dat de Kerk zoo
wel in onze dagen als in het grijs ver
leden, de beschermster der armen en
hulpbehoevenden is.
Ten slotte werd het zeer belangrijke
onderwerp over de bekecring van Rus
land behandeld. De journalist Tereklaw
uit Sjubliana (Jugo-SIavië), die door een
jarenlange gevangenschap als krijgsge
vangene het godsdienstig leven in Rus
land persoonlijk goed heeft leeren ken
nen, maar jammer genoeg verhinderd
was te komen, had den vertegenwoordi
ger der Jugo-Slavische studentenvereni
ging den heer L. Campa verzocht, zijn
ervaring op dit gebied mee te deelen. De
officieele Russische kerk is door het Ce-
saro-Papisme al eeuwen lang een mum
mie gelijk geworden en dus zonder gods
dienstig leven. Op bet oogenblik valt aan
een vereenigir.g met de R.K. Kerk niet
te denken. Naast de officieele Kerk, die
absoluut geen invloed op het volk meer
heeft, bestaat er een godsdienstig leven
in 't volk, dat echter door het eenzijdige
zich vergapen aan liturgische vormen
geen kracht ontwikkelt en door de revo
lutie uit elkaar geslagen is. In den iaat-
sten tijd heeft zich een hervormings-be-
weging baan gebroken, die schijnbaar
ver om zich heen zal grijpen. In tegenstel
ling met de oude officieele Kerk, die zeer
onverdraagzaam tegenover het Katholi
cisme slaat, gedraagt zich de nieuwe be
weging minder onverdraagzaam. De taak
waai voor de Katholieken in Rusland
staan, is buitengewoon zwaar. Daarom
is het goed, een waarschuwende stem Ie
doen hooren tegen overilreven optimis
me. Veel beleid en c verleg zijn hier noo
dig. Om invloed op het Russische volk
te kunnen uitoefenen, moet het door
grootmoedige, Katholieke liefdedaden be
werkt worden.
In den na-middag werden meerdere
belangrijke commissie-vergaderingen ge
houden, waarin o.m. het vwiagstuk over
de landverhuizing en het persvraagsluk
behandeld werden.
3 Augustus.
Woensdagavond was een groote verga
dering belegd, waarbij door de plaatse
lijke pers ook de katholieke burgerij van
Luxemburg uitgenoodigd was en die in
overgroote getale aanwezig was. Daar
werd achtereenvolgens het woord gevoerd
door Mgr. Dr. Gicsswein uit Boedapest,
Dr. Mack van Luxemburg, P. Heilker van
Nederland, Professor Abbé Emile Bedure-
gard uit Parijs en Dr. Max, Josef Metzger
van Graz. De vergadering stond onder lei
ding van den Zwitserschen professor Ar
nold uit Zurg, terwijl alle redevoeringen
gehouden werden in de Fransche en Duit-
sche taal.
Tijden de vergadering werd op het aan
Z.H. de Paus gezonden telegram het vol
gende antwoord ontvangen:
Zijne Heiligheid is levendig verblijd over
het imposante congres der Katholieken
uit zoovele landen, bijeen met het groote
doel, op de heilige beginselen des chirsten-
doms eendracht en sociale vrede te bevor
deren.
Hij zegent van harte alle deelnemers
alsook den gewichtigen arbeid van het
congres.
Hij wenscht dat het edelmoedige initia
tief met den gelukkigsten uitslag bekroond
worde, om de noodlijdende menschheid te
helpen.
(w.g.) CARD. GASPARRI.
Met begeesterenden bijval werd de voor
lezing daarvan aangehoord.
De slotvergadering vindt Donderdag
morgen plaats.
Luxemburg, 4 Augustus.
Donderdagmorgen vond de slotzitting
plaats onder voorzitterschap van prof.
Arnold.
De generaal-secretaris Kaspar Mayr
(Oostenrijk) hield een rede, uiteenzettende,
dat het tot heden nog niet gelukt was, de
katholieken der wereld te zamen te bren
gen, doch dat zij zoo verdeeld zijn, dat ze
tegenover de andere machten (vrijmetse
larij) zoo weinig nog vermogen te doen
op dat gebied waar de Kerkelijke
hiërarchie niet voldoende kan arbeiden.
Voorts werd een motie van den heer
Heilker en Van Eek (Holland) aangeno
men bedoelende de samenwerking te be
vorderen tusschen de verschillende bewe
gingen voor een Kath. Internationale.
Tot presidenten werden herkozen prof.
Arnold (Zwitserland), Mgr. Dr. Gicsswein
(Budapest) en graaf le Rougé (Parijs). Tot
algemeen secretaris werd herbenoemd de
heer Kaspar Mays. Tot landesdirek leuren
werden herkozen degenen, die reeds die
functies bekleedden.
Daarna werd het congres gesloten.
Donderdagavond verga lerde in gebouw
St. Bavo, de afdeeling Haarlem van bo-
vengenoemden bond, naar aanleiding van
de voor het werkplaatspersoneel bekend
gemaakte loonsverlaging met 10 proeent.
De voorzitter, de heer P. <1© Rooij,
opent de vergadering te ruim 8 uur
met den Christelijken groet en heet de
aanwezigen welkom op deze buitengewone
vergadering, welke gehouden wordt om
de middelen te bespreken, die wij, aldus
spr., onder de tegenwoordige omstandig
heden in den strijd zullen moeten ge
bruiken.
Zijn we tot nog toe offensief opge
treden, thans moet onze houding een
defensieve worden, en dit laatste valt
nog zwaarder dan het eerste. We moeten
nu gaan vechten om het reeds veroverde
te behouden.
Spr. betreurt do inzinking in het or
ganisatorisch leven en voelen. De metaal
bewerkers verloren hun strijd omdat zij
zoo weinig organisatorisch voelden: zij
waren niet genoeg georganiseerd, en maar
al te velen keerden in de kritieke oogen-
blikken de organisatie den rug toe.
Spr. waarschuwde de vergadering, in
deze omstandigheden het hoofd koel te
houden, en de eigen organisatie trouw
te blijven, vooral waar deze in den laat-
sten tijd zoo wordt aangevallen en ge
kleineerd. Wij geven geen voet aan de
reatie zeide spr., maar wij laten ons
ook niet leiden, door gedachten, van bui
ten ons opgedrongen: wij zullen als Ka
tholieken ons eigen oordeel vormen, en
de middelen bepalen, welke wij zullen
aanwenden in dit stadium van onzen
strijd.
De voorzitter geeft dan het woord aan
het hoofdbestuurslid, den heer Tfc. van
Leur, den spreker voor dezen avond.
Spreker ging na, hoe de voorstellen tot
loonsverlaging, en vooreerst van verla
ging der loonen van het werkplaatsper-
soneel, geëxcuseerd werden met de bui-
tenlandsche concurrentie en de verla
ging der loonen in de soortgelijke parti
culiere bedrijven.
Heeft de Directie recht, dit laatste te
laten gelden als een reden om ook tot
die verlaging te besluiten?
Toen het spoorwegpersoneel vroeger
zoo ver in beloon ing achterstond bij de
arbeiders in het particulier bedrijf, voelde
de Directie zich toen daardoor bezwaard
en vond zij daarin aanleiding, baar per
soneel hooger te gaan salarieeren?
En nu is de teruggang der loonen in
de particuliere industrie haar aanleiding
om ook haar werkplaatspersoneel 10 pro
cent van zijn loon ontnemen, maar zal
dit straks niet eveneens aanleiding wor
den om de loonen van het overige per
soneel, evenals die der werkplaatsers te
gaan drukken?
De directie gaf voor eenige dagen lijs
ten ter inzage, van loonen in de parti
culiere nijverheid, waaronder er waren
voor ongeschoolde arbeiders van 27 en
28 gulden per week. Verontwaardigd
heeft spr. haar gevraagd, of zij zich
voor zulke loonen dan niet schamen zou.
Hoe moet een gezin daarvan rondkomen?
Bijzonder wees spr. hier op de woning
toestanden.
Moet dan door deze loonsverlaging,
vraagt spr., het personeel aansprakelijk
gesteld worden op de bedrijfs-exploitatie?
Zoolang wij als organisatie geen mede-
zeggingschaja hebben in de exploitatie
van het bedrijf, kunnen wij toch geene
verantwoordelijkheid daarvoor dragen?
Laat eerst eens bezuinigd worden op
den bureaucratischen rompslomp, waar
aan wij ons dagelijks ergeren, laten eerst
de Directieleden eens een offertje bren
gen, en Iaat men dan zich gaan wenden
tot de laagst bezoldigden.
Men spreekt van een hoogst zorge-
lijken toestand. Maar wel krijgen de
hooge ambtenaren hun 7 proeent tan
tième, „omdat het in hunne arbeids
overeenkomst stond." Alsof er in onze
arbeids-overeenkomst stond, dat wij nu
in plaats van een tantième, een ver
mindering van het loon met 10 pro
cent moesten krijgen!
De Directie verklaarde, het personeel
zoo'n goed hart toe te dragen, maar dan
worden de werkplaatsers toch, zooals
«n ouds, als stiefkinderen beschouwd.
De leden der Directie gevoelden zich
beleedigd, omdat hun, behalve hun sa
laris als leden dezer Directie, in „het
Seinlicht" nog andere inkomsten werden
toegedicht. Maar het personeel mocht zioh
niet gekrenkt gevoelen, toen bij de
diens'orders te reffende de irsie"i:gdr
controleerende geneeshe.-ren, a'len e gen-
lijk als simulanten werden behandeld.
Spreker wijdde nu meer zijne aan
dacht aan het werk der organisaties en
haar onderlinge samenwerking.
Andere, meer categorische organi a ics,
aldus spr., kamen niet op voor de werk
plaatsers. Maar wij, „St. Raphael", wij
strijden én voor ambtenaren én voor be
ambten, en wel van alle categoriën. En
dat doen we krachtig en openlijk.
De loonraad verwierp het voorstel tot
loonsverlagingen drie dagen daar
na reeds deelde de Directie mede, dat
zij zich niet met dit advies vereenigen
kon en zich wenden zou tot den Mi
nister, die zijne goedkeuring hechtte aan
de verlaging, zonder daarvan mededee-
ling te doen aan de organisaties, die
met hem onderhandeld hadden.
En „St. Raphael" was het, die dade
lijk te bevoegder plaatse voelen liet, dat
de arbeiders zich niet zullen laten te
rugdringen naar „oertoestanden.
Wel wordt door de anderen de ac
tiviteit van St. Raphael's hoofdbestuur
gesmaad en gekleineerd, maar geen an
der heeft zich zoo geweerd als ons
H. B. Niet met beloften maar met da
den. De „Nederlandsche Vereeniging"
kondigt wel met veel ophef telkens maat
regelen aan, maar de uitvoering
olijft achterwege. Wij bazuinen geen
plannen van te voren rond, maar han
delen, als het oogenblik daar is.
Wij willen wel de samenwerking met
andere organisaties. Het is van enorm
belang, dat Directie en Regeering één
blok tegenover zich vinden, wanneer zii
maatregelen willen nemen, die niet be
hoorlijk met de organisaties zijn over
legd. Maar van die eenheid en samen
werking komt niets terecht, wanneer de
N V eischen blijft, dat wij reeds van
te voren beloven bij een bepaald geval
deze of gene tactiek te volgen.
De toenadering, die nu op drie ver
gaderingen gezocht is, wenschen wij wel
maar zij willen ze niet en maken ze
onmogelijk door hunne aanmatigende
eischen. Wij kunnen zelf handelen, en
wij handelen zelf, en met succes; wij
willen samenwerken ook met de ande
ren, maar wGi zullen niet buigen on
der het juk van een andere organisatie.
Spr. besloot dan met het échec van
de metaalbewerkers aan de vergadering
voor te houden, om aan te toonen, dat
alleen in trouw aan organisatie en H.
B. de kracht van de arbeiders gezocht
moet worden.
Verscheidene sprekers gaven zich op
voor het debat. Vooral omtrent het punt
„samenwerking met de andere organi
saties" voerden vers drillende deba ters 't
woord, en omtrent de houding, nu door
de organisaties aan te nemen, waarbij
het beleid van het H.B. door dezen en
gene becritiseerd werd.
Een gedeelte der vergadering bleek
hier in een eenigszins opgewonden toe
stand, en verlangde van het H.B. meer
drastischer houding en maatregelen.
De heer Van Leur wedersprak deze op
merkingen ten krachtigste.
Ten laatste sprak de voorzitter een
slotwoord, waarin hij opnieuw aanspoor
de, het hoofd koel te houden, en de
eigen organisatie trouw te blijven, en
na de toezegging van een spoedig
volgende vergadering, waarop de te vol
gen gedragslijn nader onderling be
paald zal worden, werd deze vergadering
met den Ohristel. groet gesloten.
Uitspraken in zake vrijstelling wegens
broederdienst.
De Burgemeester van Haarlem
brengt ter algemeene kennis, dat eeni
ge uitspraken op aanvragen om vrij
stelling van den dienstplicht wegens
broederdienst, lichting 1923, ter se
cretarie dezer gemeente voor een ieder
Ier inzage zijn gelegd.
Tegen elke uitspraak kan binnen 10
dagen na den dag van deze bekend
making in beroep worden gekomen:
a. door den ingeschrevene,wien de
uitspraak geldt, of door diens wetti
gen vertegenwoordiger;
b. door elk der overige voor deze
gemeente voor dezelfde lichting inge
schreven personen of door diens wet
tigen vertegenwoordiger.
Het verzoekschrift moet met rede
nen omkleed zijn. Het behoeft niet ge
zegeld te zijn. Het moet worden ge
richt aan de Koningin, doch worden
ingediend bij den Burgemeester, ter
secretarie van deze gemeente. De Bur
gemeester zorgt voor de doorzending.
Voor zooveel betreft uitspraken, door
Gedeputeerde Staten gedaan, kan bo
vendien de Commissaris der Konin
gin binnen denzelfden termijn bii de
Koningin in beroep komen.
Haarlem, 3 Aug. 1922.
Men schrijft ons uit IJmuiden:
Er komt meer haring aan de markt, met
dit gevolg, dat de prijzen dadelijk zijn gaan
dalen.
Er blijkt een zoo groote terughoudend
heid in acht te worden genomen en de
koopkracht is bij den handel klaarblijke
lijk zoo gering, dat onmiddellijk bij aan
voer van eenig belang een terugval in de
prijzen plaats heeft, welke de vreugde over
de verbetering in de aangebrachte hoeveel
heden onmiddellijk in haar tegendeel doet
overslaan.
Ook de afzet van de haring schijnt slecht
le gaan; er valt weinig te verkoopen, en
het buitenland telt heelemaal nog niet
mee.
Amerika zal eerst aan de markt moeten
komen, voordat verbetering is te wachten,
maar dat duurt nog enkele weken.
In 't geheel kwamen in de afneloopen
week 14 schepen binnen, aanvoerende in
totaal 1700 tonnen haring, waarvan te
Vlaardhigen 10 schepen met 1440 tonnen,
le Scheveningen 3 schepen met 145 ton
nen en te IJmuiden 1 schip met 115
tnnnen.
Het vorige jaar noteerden we in de over
eenkomstige week 80 schepen met 10590
tonnen, en in 1920 nog 47 schepen met
8930 tonnen.
De gehecle aanvoer van dit jaar be
draagt thans 8960 tonnen, tegen verleden
jaar 29100 tonnen en voor twee jaar 27850
tonnen.
Betreffende de invoerrechten op haring
in de Vereenigde Staten van Noord-Ameri-
ka zijn er na verleden week officieele en
officieuze berichten ingekomen, welke er op
wijzen, dat onze voorloopige indruk, waar
van wij de vorige week deden blijken, juist
is geweest. Er wordt inderdaad op 't oogen
blik aan gewerkt om aan de bezwaren van
Nederlandsche zijde, tegen het voor
„kegs" aanvankelijk voorgestelde uitzon
deringstarief, tegemoet te komen. Zoo is er
een amendement ter tafel gebracht, strek
kende om ook een recht van 1 cent per
pound evenals voor alle andere verpak
kingen dus te hetfen voor kegs, waar
van het bruto gewicht, dus van den in
houd met de onmiddellijke verpakking te
zamen, aen minste 15 pound bedraagt.
Hiermee zou wel niet aan alle bezwaren
van onzen handel tegemoet gekomen zijn,
maar een belangrijke tegenfoetUpming ge
mogen daar de grens, waar in 't oorspron
kelijk voorstel het uitzonderingstarief
reeds begon, lag bij verpakking van 30
pound netto.
Het is nu alleen nog maar te hopen, dat
het bruto gewicht van 15 pound nog een
kleinigheid om laag kan gebracht worden!
B. en \V. doen de volgende voor
dracht ter benoeming van een onder
wijzer aan de School voor uitgebreid
lager onderwijs: 1. de heer J. N. Ma-
zee; 2. de heer J. H. de Vriend cn 3.
mej. J. M. E. van Baer.
w, r" U
Een „Reddingsbrigade-man" schrijft
ons:
De Reddingsbrigade „St. Franciscus v,
Assisië" demonstreert iederen Dinsdag.
In 't Spaarne of in de Amsterdamsche-
vaart? Oh neen! Deze redders begeven
zich niet te water, zij zoeken hun hulp
te verleenen, daar waar hun medemensch
ligt te zwemmen, spartelen en worstelen
in de jenever-misère.
Geen grooter genot voor deze redders,
dan wanneer zij een drenkeling de red
dende hand kunnen bieden en hem nog
vóór het te laat is, voor hij verdronken
is, op het droge kunnen brengen.
Over die Reddingsbrigade, zoo zal me
nigeen zeggen, heb ik nog nooit hooren
praten, ik zou er wel eens iets meer van
willen weten.
Juist geachte lezers, daar zit 'm de
kneep; de menschen weten er te weinig
van.
't Is dus niet overbodig even in her
innering te brengen, wat deze Reddings
brigade eigenlijk presteert.
Zij is eene onderafdeeling van het
Ivruisverbond; hare leden zijn geheelont
houders; zij is gevestigd in het gebouw
„Sint Bavo", Smedestraat en houdt daar
iederen Dinsdagavond van half 9 tot 10
uur hare vergadering in zaal No. 1. (Bij
uitzondering wel eens in een andere zaal.)
Deze bijeenkomst is toegankelijk voor
Roomsch-Katholieken, zoowel vrouwen
als mannen, boven de 18 jaar.
Wat er op zoo'n bijeenkomst gebeurt?
Het eerste gedeelte is openbaar. Er
wordt door een der Bestuursleden of óók
wel door een specialist voor dien avond,
een voordracht gehouden over een of an
der onderwerp, rakende de drank-ellen
de.
De zuiverste en boeiendste drama's
worden er vertoond; de meest pakkende
huiselijke tafereelen worden er weerge
geven; alles wat er verhandeld wordt,
is naar de zuiverste waarheid weergege
ven; 't beoogt slechts één doel, n.l. ko
ning Alkohol als den meest gevaarlijken
vijand te bestrijden, hem den kop in te
drukken, hem zijn slachtoffers te ontruk
ken en de geredden zegevierend aan hun
ne gelukkige moeders, vrouwen en kin
deren terug te geven.
Het tweede gedeelte is geheim. Alléén
de leden blijven en brengen verslag uit
van hun huisbezoeken, waarna het huis
bezoek voor de komende week wordt ge
regeld.
We hopen, geachte lezers, met dit
schrijven duidelijk gemaakt te hebben,
wat deze Reddingsbrigade eigenlijk is.
Men zal nu overtuigd zijn van het
groote nut en het verheven doel: Zijn me
demensch voor ondergang te behoeden.
Steeds grooter moge het getal bezoe
kers worden op onze wekelijksche bijeen
komst Dinsdagsavonds half negen in 't
gebouw St. Bavo, Smedestraat, zaal No,
1.
Aan de le Hoogere Burgerschool
met 5-jarigen cursus alhier waren ge
durende den afgeloopen cursus o. nr.
als tijdelijk leeraar werkzaam de hee-
ren G. J. Thiessens, Th. J. H. van 't
Lam, W. J. A. de Leeuw, J. R. II. de
Smidt en J. H. Pfersich.
Het komt B. en W. wenschelijk voor
de heeren de Smith en Pfersich met
ingang van 1 September a.s. defini
tief le benoemen en de andere leer
aren voor den volgenden cursus we
derom tijdelijk aan te stellen.
B. en W. stellen voor te benoemen
tot tijdelijk leeraar aan de 2e H.B.8.
voor den cursus 19221923 den heer A.
Jackson. Aan de 3-jarige H.tB.S. tot
tijdelijk leeraar in de Plantkunde den
heer Dr. B. H. Danser, te Amsterdam.
De staking is geëindigd. De arbeiders
zijn weer aan 't werk gegaan op de oude
voorwaarden, en dus met aanvaarding
van de arbeidstijdverlenging op hetzelfde
loon. Een zestal sjouwerlui, die gestaakt
hadden, konden wegens gebrek aan werk,
naar ons werd medegedeeld, niet weder
aangenomen worden.
Door de Haagsche recherche is met
behulp der politie alhier aangehouden
W. O. R., los werkman, te Haarlem,
verdacht inbraak te hebben gepleegd te
's Hage ongeveer twee jaar geloden.
's Gravenhage, 2 Augustus.
Het was heden, Woensdag, ter con-
frresse de dag van den voetbal. Wij had
den dat misschien niet zoo in den eer
sten regel van deze tweede bespiegeling
moeten neerschrijven, omdat nu mogelijk
menig lezer deze overigens bescheiden
regelen verder zal laten rusten onder
het motto, dat „hij met dien sportrom-
mel" niets te maken heeft. Maar wij
zijn zoo vrij, deze meening als minder
juist te kwalificeeren, omdat wij durven
beweren, dat deze voetbal-dag van het
jeugdcongres elk katholiek moet interes
seeren. Het gaat ook meer over de voet-
bal-jeugd, daan over het met lucht ge
vulde ronde object, waarop velen gaarne
met zekeren tendenz de qualificatie van
„bruin monstertoepassen!
Het gaat om de voetbaljengd, om de
jongens, die zoo gaarne in het voetbal
spel hun ontspanning zoeken en duizend
en nogmaals duizend in getal zijn.
Nog maar acht jaar geleden beoefenden
duizenden roomsehe jongens de voetbal-
eport in zgn. neutrale voetbalclubs. Op
allerlei manieren kwam aan het licht,
dat deze omgeving van neutrale clubs
gevaren met zich bracht, die het zielen
heil der roomsehe jeugd bedreigden.
Daarom namen edele jeugdvrienden, die
de jongensziel begrepen en op haar heil
bedacht waren, het initiatief tot de vor
ming van vereenigingen (en later bon
den), die er voor moesten zorg dragen,
dat ook bij ontspanning en spel die
Roomsehe jeugd een Roomsehe omgeving
kreeg.
Die opzet slaagde met veel succes.
Schier overal waar noodig is er nu de
katholieke voetbal(sport)club als tegen-
gewicht voor de „neutrale". Meer dan
16.000 leden tellen de gezamenlijke vijf
diocesane voetbalbonden, die hun alge
meene, paraUel-loopende belangen behar
tigd zien in de Federatie van R. K.
Voetbalbonden, bekend onder de initia'en
R. K. F.. Met trots mag hier getuigd
worden, dat de Voetbalbond in het bis
dom Haarlem bekend onder de initialen:
D. H.V. B) momenteel qua ledental
en in ander opzicht ook! de sterkste
der vijf bonden is. Het ledental van
den D. H.V. B. loopt al naar de 5000
Het is o. i. van zelf sprekend, dat de
roomsehe clubs en roomsehe bonden zoo
veel mogelijk begonnen te werken, zeker
op technisch terrein, naar het voorbeeld
van de bestaande organisatie. En dat
dus ook de eigen roomsehe competities
werden ingericht, is volkomen logi ch en
natuurlijk, en dus juist. Terwijl nu de
practische technische sportactie baai-
eigen natuurlijken loop nam, liet de lei
ding der Roomsehe voetbalorganisatie
niet na, te zorgen, dat toch in die ont-
wikkeling-van-zaken de katho'ieke geest
binnendrong, en dus ook dat een ele
ment van katholieke opvoeding tot uiting
kwam.
Nu openbaarden zioh de latere jaren
onder de leiders der algemeene katho
lieke jeugdbeweging een streven dat er
op gericht scheen te eischen, dat die
ontwikkeling in voller katholieken geest,
katholiek-opvoedkundig, en dan dit alles
in vlugger tempo geschiedde Dien ei ch
noemden en noemen wij nog: onbillijk
en gevaarlijk.
Onbillijk, omdat die jeugdleiders de
sportbeweging hadden zien opgroeien bui
ten-hen-om omdat zij niet hadden be
grepen, dat een machtig middel tot be
reiken van de jeugd-massa de sport, de
ontspanning was. Zóó begrijpen wij de
bijna smartelijke klacht v. den Jezuïeten
pater Huf, ter congresse geuit, dat wij
85 jaar te laat zijn gekomen met het
Roomsch organiseeren van de sport.
Gevaarlijk en voorarig ook, omdat elke
geforceerde evolutie-poging ter. gitcot
van ons degenen, die wij het meest be
hoeven, en die wij eerst in de katho
lieke organisatie-idee moeten trainen, al
vorens zij te wennen zijn aan een die
per doorwerken van de grond-idee der
Roomsehe actie, die leert dat alles
ook het spel gericht moet zijn op
het heil der ziel. Voorbarig óók, omdat
de voetballeiding zioh haar verheven taa';,
die niet het minst ook wel degelijk apos
tolisch mag heeten, volkomen bewust js.
Maar die voetballeiders, gesteund en ge
adviseerd door knappe geestelijke leiders,
die de verantwoordelijkheid voor don
gang van zaken dragen en beseffen, heb
ben het recht te verlangen, dat zij wor-
Mm geloofd en dat op hen wordt ver
trouwd, als zij voor dat sneller tempo
den (ijd nog niet gekomen achten.
Betreurenswaardig was daarom dan ook
de anti-voetbal-canvnagne, die de laat te
maanden in de ners gevoerd werd, en
die wij van „het ongeduld der jeugd
leiders" als we de vorengeschetsta
strooming zoo mogen noemen een
groote en gevaarlijke uitwas achten.
Nu was de verwachting, dat de strijd-
om-den-voetbal zijn culmina'iepunt berei
ken zou op de sport-sectie van het jeugd
congres.
De sectie-voorzitter sprak zelfs van een
mogelijkheid van „beslechting Zoover is
het niet gekomen, maar toch kapelaan
van Wijk mocht het terecht constateeren
de partijen naderen elkaar dichter;
de mentaliteit der „ongeduldigen" wordt
beter, de houding van zoovele priesters
hopelijk coulanter. En dat is noodig,
broodnoodig, in het belang der jeugd,
aan wie toch eigenlijk niemand de ont
spanning van den voetbal ontzeggen mag,
als de ouders daartegen geen bezwaar
hebben,
Op knappe, wij durven zeggen meester
lijke wijze heeft de Bossche kapelaan
Hendrikx, de adviseur der Federatie voor
katholieke lichamelijke opvoering, het
recht der katholieke voetbalorgani.satio
zelfstandigheid der sjorlbewpgir.g, die
verdedigd, en kapelaan van Wijk, de
Utrechtscho Bondsadviseur, is degelijk ge
motiveerd opgekomen vcor het recht-on-
zelfstandigheid der sportbeweging, die
zich uit levensbelang nog niet oplossen
kón in het ééne autonome verband der
jeugdorgani-atie, noch plaatselijk, ncch
diocesaan of nationaal. Wij achten het
geenszins onmogelijk, dat op den duur
maar dan toch in 's hemelsnaam geleide
lijk-aan in die richting vóél wordt
bereikt en zeker zal daarbij gerekend
mogen worden op de medewerking der
sportleiders, maar waar dezen thans, met
hun verantwoordelijkheid voor oogen, uit
spreken dat de tijd nog niet gekomen is,
kan o. i. zelfs in theorie de noodzakelijk
heid ervan niet worden aangetoond.
Immers, wij hebben ter congresse bij
herhaling van beide kanten gehoord de
betuiging van goede trouw, dat men het
belang der Roomsehe jeugd, het zielen
heil van het kind op het oog had. Wel
nu, gezien de meening der verantwoorde
lijke sportleiders, is niet gebleken, dat
de Roomsehe sportactie de verwachte en
beoogde voordeelen voor de Roomsehe
jeugd niet bereiken zal als zij haar zelf
standigheid behoudt. Integendeel: de
Roomsehe sportactie, als zelfstandige or
ganisatie. met eigen leiding, zal te beter
haar werkelijk hooger doel bereiken, als
bekwame mannen (en waar noodig: vrou
wen!) haar in de sportlciding komen hel
pen. Dan zal de Roomsehe voelbalorga-
nisatie le beter en te gauwer zelf de ge-
wenschle verbeteringen in organisatie en
practisch sportleven kunnen aanbrengen
en de jeugdleiders hebben dan voorloopig
geen reden de Roomsehe sport haar zelf
standigheid te misgunnen. Op die hulp varl
bekwame mannen willen wij nu hier een
beroep doen. En wij willen dan wijzen op
plrachtige leerzame voorbeelden, door
mannen van naam op het congres gegeven.
Wij bedoelen op de eerste plaats de ver
klaring van den „medischen* inleider, dr.
B. Schiphorst uit Heerlen, die op uitne
mende wijze over de hygiënische, maat
schappelijke en godsdienstig-zedelijke
waarde der lichamelijke opvoedinig spra-
en zich schaarde aan de zijde van hen,
die de sport in de Roomsehe organisatie
wilden verbeteren.
En wij bedoelen de verrassende mede-
deeling van een man als prof. Roels, den
Roomsehen hoogleeraar in de zielkunde,
die actief lid wjrd van de voetbalclub
„Vooruit" te Utrecht, om midden in de
beweging te komen en zoo haar te hel
pen leiden.
En wij bedoelen het woord van den al-
lijd massieven dr. Poels, die op medewer
king van allen krachtig aandrong. Gaat
het die richting uit, dan zullen ook de
verwachtingen, die in de bijeenkomst over
sport en godsdienslige vereenigingen tot
uiting kwamen, en die wezen op de nood
zakelijkheid van samenwerking tuséchen
deze beide, aiel beschaamd worden.