eijhst em &zmis.
IngezondenT"
BINNENLAND
BEVERWIJK.
OVERVEEN.
HEEMSTEDE.
ZANDVOORT.
NOORDW1JKERHOUT.
NOORDWIJK.
ÏJMUIDEN.
VELSEROORD.
Voor dm Inhoud dezer rubriek «telt
Redactie zloh niet eaniprakeüjk.
De voorgestelde Asphaltblocs aan
dt Wagenweg en de andere be-
stratingswerken in de stad.
Bij Gerard van Vliet.
BEZUINIGINGEN AAN OORLOG.
B5NNEMIJSNDSCH NIEUWS»
Het N. A. S.
Van het Hoi.
Bestrijding der tuberculose.
Steun aan beeldende kunstenaars.
medegewerkt tot het zoo schitterend sla
gen van dit mooie Feest.
Burgerlijke stand. Geboren: z. van
O. W. SchipperBremen d. van E.
van Houtenvan den Berg z. van M.
de JongBoes z. van G. J. Goulooze
van de Water d. van M. G. Phi-
lippoDievenbach. z. van A. P.
BruschkePrins z. van F. KoolMol.
Ondertrouwd: C. W. van Hummel en
H. J. Denekamp J. M. Huisman en
A. E. van Aggelen.
Getrouwd: J. A. Gijsels en M. van
Maris.
Botsing. Zaterdagavond reed de
heer Z. uit Haarlem met zijn paatd
en zijn rijtuig tegen de lantaarnpaal
op den hoek van Treslongstraat en Wee-
re steinstraat. Het bovengedeelte van de
lantaarn werd verbrijzeld.
Aanbesteding. Gisteren had alhier
de aanbesteding plaats der levering van
brandstoffen ten behoeve der openbare
gebouwen in de gemeente Hillegom. De
uitslag was als volgt: 40000 K.G. Giet-
cokes: Mart. Koek f 30, J. Schoonder-
beek Jr. f 29.75, J. van Breemen, Haar
lem f 28.50 per 1000 K.G.
17500 K.G. Belgische Anthraciet: J.
v. Breemen Haarlem f 46.70JSchoon-
derbeek Jr. f 46; Mart. Koek f 44
per 1000 K.G.
7500 lange Friesche turf: J. van Bree
men Haarlem f 16; Mart. Koek f 15;
J. Schoonderbeek Jr. f 15 per 1000.
Vuurmakers: J. Schoonderbeek Jr. f 10
J. van Breemen Haarlem f 7.50 per
baal. Een biljet werd ongeldig ver
klaard, omdat het niet gezegeld was.
De levering werd aan de laagste in
schrijvers gegund. Waar geen naam ver
meld is, wonen de inschrijvers te Hille
gom.
Geslaagd. Te Amsterdam is voor
hét diploma Engelsche Handelscorres
pondentie geslaagd mej. J. A. van der
Hoogt, alhier.
Personalia. Voor het te 's-Gravenhage
gehouden examen Engelsch L.O. slaagde
de heer B. J. v. d. Peek alhier.
Voor het te 's-Gravenhage gehouden
examen Engelsch L.O. akte A slaagde mej.
T. van Zijverden, alhier.
Gevonden voorwerpen. Terug te beko
men bij Akersloot Wilhelminalaan 10 een
zwarte hond; Renooij Leidschevaartweg
109 een handschoen; A. Rooijers Molen-
werfslaan 3. een zakmes; G. Marten Glip-
perweg 78, een huissleutel; D. Blokker
Leidschevaartweg 195 een pet; J. Bron
Lantzichtlaan 32, een eind touw. Mej v. d.
Weden Bosboom Tousantstraat 62 een
sierhaarspeld; A. Duiinenoordt Ries Nova-
plein 26 een portemonnai met inhoud. Bu
reau van politie Raadhuis, een handschoen
en een zakdoek. Bureau v. pol. Boekenro-
dcstraat 9 een lederen hondenhalsband.
Maandagmiddag werd zekere J. J. uit
zijne betrekking alhier gehaald door een
tweetal marechaussees en gevankelijk ver
voerd naar Leeuwarden. Vermoed wordt
dat hij zich aan eenige onregelmatigheid
heeft schuldig gemaakt.
Concert. Maandagavond werd door
de Zandvoortscbe Harmoniekapel het eer
ste concert gegeven op het nieuwe podi
um staande aan de Oranjestraat alhier.
Niettegenstaande het minder aanlokkend
weer was er bijzonder veel belangstelling,
niet het minst van de lieve jeugd, die het
dikwijls onmogelijk maakte de muziek te
kunnen volgen.
Oranjevereeniging. Zaterdagavond
vergaderde iu café v. d. Berg, de Oran-
je-vereeniging onder voorzitterschap van
den burgemeester. Deze opende de ver
gadering en heette de aanwezigen wel
kom en sprak er zijn spijt over uit dat
deze vergadering nog niet beter
bezocht was, ofschoon de opkomst be
vredigend kan genoemd worden.
Punt 1 was vaststelling rekening en
verantwoording over 1921. De voorzitter
stelt voor een commissie van 3 leden
te benoemen om deze rekening na te
zien. Aangezien echter deze rekening is
goedgekeurd door den gemeenteraad, wel
ke voorwaarde was gesteld om in aan
merking te komen voor de gemeentelijke
subsidie, wordt door de vergadering deze
commissie niet noodig geoordeeld.
Door den Penningmeester wordt nu
medegedeeld dat in 1921 was ingekomen
totaal f 190,80, terwijl was uitgegeven
f 1969,92, alzoo een saldo van f 0.88.
Den penningmeester wordt dank gebracht
voor zijn accuraat beheer.
Punt 2 was bespreking feestviering in
1922. Algemeen was men van meening
dat ook dit jaar het Oranjefeest weer
gevierd moet worden en wel zooals an
dere jaren in aansluiting met de kermis,
dus op Donderdag 14 September. Door
den heer Padding werd nog ter sprake
gebracht om feest te vieren op 31 Au
gustus. Dit werd echter door verschil
lende leden, ook vooral met het oog op
de drukke werkzaamheden in dien tijd
bestreden, zoodat besloten wordt op 14
Sept. a.s. Door een lid werd aange
drongen op uitbreiding van het ledental
der Oranjevereeniging. Hiervoor werd
op zijn voorste] een coiftmissie benoemd,
bestaande uit de Heeren L. van Hens-
bergen, J. v. d. Werf, Joh. v. d. Bosch,
J. Peters en A. K" -dijs. Deze zullen
trachten door huisbezoek het ledental uit
te breiden. Ook werd door het bestuur
toegezegd dat bij het meedoen aan de
verschillende volksspelen op dien dag aan
de leden een flinke voorsprong zal ge
geven worden bij het betalen van inleg-
geld. Ook werd nog verzocht bij het in-
koopen van prijzen zooveel mogelijk re
kening te houden met de belangen der
inwoners, hetgeen door het bestuur wordt
toegezegd. Nadat ook nog over den aard
der volksspelen van gedachten gewisseld
was, sloot de voorzitter d ze aeer geani
meerde vergadering onder dank aan de
aanwezigen voor de opkomst. Hij sprak
den wensch uit dat het feest in alle op
zichten zou slagen.
Opbrengst collecte. De gisteren ge
houden collecte ten bate van de nieuw
op te richten B. K. kerk te Delft heeft
opgebracht ruim f 130Q. Dit bedrag mag
genoemd worden en pleit voor do vrij
gevigheid van Noordwijks parochianen.
Goed terechtgekomen Op 't strand
te Zandvoort liep Zondagmiddag een 5:
jarig ventje naar rijn ouders te zoe
ken. Het kereltje had geen kousen en
schoenen aan, hij had pootje gebaad en
kon nu zijn ouders niet vinden.
Eenige menschen namen het ventje on
der hun hoede. Men trachtte te weten
te komen, waar de kleine baas woonde*.
Bij vader en moeder, antwoordde hij en
de plaats wist hij niet. Vader en moe
der woonde over de brug, zeide hij.
Een echtpaar uit Velseroord, dat er
bij stond, begreep dat dit over de brug
in IJmuiden moest zijn. Immers, zoo
noemt men hier het nieuwe stadsgedeel
te ten Zuiden van de spoorlijn.
Men vroeg nader aan het ventje wat
vader deed en toen bleek het een kind»
te wezen van den kapper Gr. uit d'e
Huijzensstraat alhier. De heer K. en zijn
vrouw uit Velseroord namen het kind
mede op de fiets en brachten het naar
hier. Zij hebben het kind aan de buren
afgegeven, want de ouders waren nog
op Zandvoort en zochten nog naar hun
kind.
Verkooping De logger Cornelia IJ.
M. 225 van de Visscherii Mij. Cornelia
in likwidatie, is tot geheimen prijs naar
België verkocht.
De visscherijgoederen van deze Maat
schappij brachten in totaal f 5500 op.
Korfbal. De onlangs opgerichte korf
balclub G.S.D. heeft zich aangesloten bij
den Haarlemschen Korfbalbond. Het be
stuur is als volgt samengesteld: A. F. v.
d. Boguart, voorzitter, Mej. M. de Boer,
secretaresse en J. Heykoop, penningm.
Muziekcorps. De pogingen om hier
weer een muziekcorps op te richten, zijn
geslaagd. Bijkans 20 leden hebben zich
daarvoor opgegeven. Een voorloopig be
stuur werd gekozen, bestaande uit de
heeren Mandje, Dries, den Braber en
Storm. Binnenkort vergadert men weer
om de vereeniging een naam te geven en
een definitief bestuur te kiezen.
Naar aanleiding van het bericht in de
stedelijke bladen betreffende de reis van
de Commissie van Openbare Werken naar
Brussel, ter bestudeering van een nieuw
soort bestrating voor den Wagenweg, heb
ik mij eens de moeite getroost de klinker
bestrating, welke er thans ligt, in oogen-
schouw te nemen. Het valt niet te ont
kennen dat re gedeelten bij zijn, welke er
zeer slecht uitzien en beslist vernieuwd of
gerepareerd moeten worden.
Toch vraag ik mij zelf af, wat hebben
de Wagenwegbewoners toch een kolossaal
groot voorrecht tegenocer de andere
stadsbewoners. Ongeveer 10 jaren gele
den is dezelfde Wagenweg bestraat ge
weest met prima keien en het was een
juweel van bestrating. Deze heeft er eeni
ge maanden in gelegen en moest toen we
gens de vele protesten van wege het ge
raas, absoluut erunt, wat trouwens dan
ook gebeurd is en zijn er toen de tegen
woordige straatklinkers ingelegd. Tot nu
toe zag men in de stedelijke bladen wel
zeer dikwijls over andere straten en
buurten, doch van de Wagenwegbewoners
heb ik tot nu toe nog hoegenaam niet één
klacht in de couranten gezien. Daar
wordt zulks gedaan zonder dat het ge
vraagd wordt, want „dat is de Wagen
weg" Nu moet die weg van zelf meer
onderhouden worden dan als vroeger ja
ren wegens het nieuwe moderne zwaar
verkeer, db vanzelf meer kosten van on
derhoud meebrengt, wat een leek wel kan
begrijpen, doch het is gebleken, dat het
onderhoud en reparatie goed is geweest
en kwamen er geen klachten in; dat er
soms een kuil door verzakking ingereden
werd, is in andere klinkerbestratingen ook
wel eens meer gebeurd.
Nu is mijn vraag, mogelijk ook wel
van andere inwoners: is het dan maar
alleen de Wagenweg waar belastingbe
talers wonen, of wel betalen die bewo
ners zooveel, dat de rest van Haarlem in
't niet valt? Wat heb ik toch al zeer
veel klachten in de couranten over be
stratingen gelezen, doch is gebleken dat
men er zeer weinig notitie van genomen
heeft. Ik zou de heeren Raadsleden met
de Commissie van Openbare Werken,
welke hierin een beslissing moeten ne
men, aanraden, gezamenlijk eens een
wandeling door de stad te maken, waar
ook enschen en belastingbetalers wonen.
Bij voorkeur wanneer het geregend heeft,
is zulks zeer aan te bevelen, n.l.:
Bloemhofstraat, (begin vanaf Kleine
Houtweg);
Baan (groot gedeelte);
Nassaulaan (midden);
Parklaan (bij het Kenaupark), één vak
puin;
Nieuwe Gracht (langs de kazerne);
en een legio andbre straten.
Hoe lang staat de Groote Houtstraat
Kruisstraat en Kruisweg al niet op de
nominatie voor asphalt en staat hier in
Haarlem zoo enorm veel op de nomi
natie om vernieuwd te worden, doch be
laas het blijft er jaren op staan, wegens
de ernorme kosten en bezuiniging, er is
geen geld, 't kost allemamal veel te veel,
de belastingen zijn toch al zoo hoog, dc
zaken en handel mamreheert niet, cene
zeer groote ongekende malaise en elkeen
klaagt maar over de toch zoo zware be-
lastingschroef.
Ik heb hierboven verschillende straten
genoemd, doch twijfel ik niet, of er zul
len nog wel meer klachten inkomen van
inwoners, welke verlangend zijn naar een
wat betere bestrating, er jaren om ge
vraagd hebben, die vragen geen asphalt
of ander duur materiaal, doch vragen al
leen maar wat betere straat van klinkers,
of wel een degelijk onderhoud.
Wanneer ik zoo eens een overzicht
neem van de nieu aangelegde stads
wijken. bijv. aan den Kloppersingel, Zijl—
weg, Kleverlaan enz. en de bestratingswer
ken er tip top uitzien, dan maakt het
gros van de straten, grachten, en stegen
in het oude stadsgedeelte een zeer po
ver figuur, en 't kan trouwens ook niet
anders, er worden hoegenaamd geen vol
doende gelden voor onderhoudskosten aan
besteed.
Hoe is het toch mogelijk, dat op de
trottoirs van de Houtbrug, waar dage
lijks duizend menschen op passeeren, die
afgesleten ingemetselde klinkers, welke
er al jaren en jaren in liggen, alleen
oor voetgangers zoo uitgeloopen zijn,
nog nooit vernieuwd zijn geworden! Is
dat nn een bestrating voor een trottoir
op een brug, of zouden soms daar nooit
heeren Raads- of Commissieleden pas
seeren. Ik neem aan dat men al een
paar jaar doende is die twee gebouwtjes
weg te nemen, doch zulks komt zeker tot
geen oplossing. Het zou toch zeker aan
bevelenswaardig zijn, die enkele vierkante
meters, welke toch zeker geen 500 gul
den zullen kosten, eens te vernieuwen,
dat is heelemaal geen luxe. U zult er
verschillende menscheti met slechte voe
ten een zeer grooten dienst bewijzen.
Omtrent de te maken kosten voor den
Wagenweg, zullen deze wezen volgens
berichten f 10 11 per M2, neem aan
dat er 4500 M2 gemaakt zouden worden.
Ik begrijp niet he men aoan zulk
een bedrag komt. De onderlaag van be
ton een dikte van 15 c.M. gerekend
a f 60 per M3 is al f 9 per M2, voeg
daarbij het uitgraven en vervoeren van
den uitkomenden grond, ongeveer
f 2 per vierk. Meter, ben ik reeds aan
f 11 per M2, plus het verleggen
van kabels en onvoorziene uitgaven, zal
ook nog wel minstens f 2 bijkomen,
wordt dan 13 per M2, dan zou het bo
vendek van asphaltblokken gratis gele
verd moeten worden, v.-at ik toch niet
kan aannemen. Veronderstel dat zulks
ongeveer komt op f 7, samen dus f 0,
zou dus een totaal kosten worden van
f 90.000, dit bedrag te rekenen 6 pet.,
zal een jaarlijkschen interest geven van
f 5400, dus is dat dan alleen de rente
van de bestede som voor de Wagenweg-
bestrating.
Wegens de tegenwoordige zware ver
voermiddelen kost deze nu vanzelf meer
dan vroeger en daarom stel ik die per jaar
door elkaar op hoogstens 3000 van on
derhoud, t'welk zeker voldoende is. Zou
het nu geeen aanbeveling verdienen met
den Wagenweg nog enkele jaren te wach
ten?
Of een proef te nemen van enkele
honderden vierkante meters zooals op
den proefweg BussumLaren nabii
Crailo alwaar de Waterstaat zelf de
resultaten van deze zelfde bestrating
afwacht om nader haar houding te
bepalen. De weg BussumLaren is
dan ook nog een luxe weg en wat ver
keer aangaat niet te vergelijken met
een onzer straten in kwestie en se
dert een veertiental dagen in gebruik.
Nu in dezen tijd men allerwege schreeuwt
en aandringt op bezuiniging, gaat het toch
niet op die som gelds aan dien weg te
gaan besteden.
Dat al de 4500 M2. klinkers stuk en ver
sleten zijn en alle vernieuwd moeten wor
den, is beslist niet aan te nemen, daar er
nog duizenden straatklinkers uit zullen
komen, welke aan de kanten hebben ge
legen, en nog zeker goed zullen wezen om
opnieuw bestraat te worden. Alleen som
mige vakken in den middenweg moeten
vernieuwd worden. Mijn's inziens maakt
men de raming der klinkersa 8 per M2.
veel te hoog en kunnen deze nu met inbe
grip van alle kosten geleverd en gelegd
worden a 6 per M2., hetwelk een ver
schil maakt van onvegeer f 9000 minder
opde raming van 36000 en het oude
bekende asphalt begroot men op 23 per
M2., doch vergeet te vermelden ,dat hier
onder de betonlaag inbegrepen is.
Van de nieuwe bestraling maakt men
zeer lage begrootingen, zooals hierboven
aangehaald. Het eene welke men beslist
wil hebben, drijft men de raming naar de
laagte en 't ander ongemotiveerd naar de
hoogte, zonder men nog weet hoe of die
nieuwe bestrating, welke men zich voor
stelt op den duur na verloop van enkele
jaren tegen het drukke zware verkeer be
stand zal wezen, doordat zulks ook nog
nieuw is en in België zelfs ook hoege
naamd nog geene jarenlange ondervinding
voor het zware verkeer heeft opgedaan,
men ook nog bezig is, of wel pas aange
legd en men zelfs nog zal moeten afvVfifih-1
ten, hoe of de resultaten zullen wezen, 't
Is dan wel zeer vreemd dat in Brussel,
waar hetzelfde fabrikaat gelegd is ,op het
kruispunt niet is doorgelegd, 't Is toch
een Amerikaansch systeem en wanneer
daar volgen samen in een der plaatselijke
bladen leest, een 400 vrachtwagens, auto
bussen, enz. per uur passeeren en sinds
1902, dat is nu reeds 20 jaar geleden tot
heden nog geen teekenen van slijtage ver
toont, dat zij daaronder lijdt, had de fa
brikant in Brussel niet alleen ziin asphalt
blokken moeten leggen or» den boulevard,
waar het verboden is met zware vervoer
middelen op te komen, doch ook meteen
als proef van degelijkheid zulks op de
twee kruispunten moeten leggen en alsdan
die twee vakken voor zijne rekening moe
ten nemen, als deze ten minste zoo zeker
is van zijn zaak, want op die twee genoem
de kruispunten is het nog lang niet de
Amerikaansche drukte van 400 wagens per
uur, dat zou ten minste blijk gegeven heb
ben van solidteit tegenover het tegen
woordige zware verkeer, doch men bezig
de deze liever voorloopig voor luxe ver
keer.
Hel is toch vreemd, wanneer men de
vele tentoonstellingen en congressen op
wegen en bestratingsgebied van verschil
lende landen hoort en ziet. Zoo ook het
wegencongres van 1913 in Londen, dus
dat is 12 jaar later, als men reeds begon
nen was met die prima asphalt bloc in
Amerika en zulks in Londen nog niet be
kend was. Op de tentoonstelling van het
wegencongres in 1920 Den Haag, heele
maal niet gezien. Op el kbureau van Ge
meentewerken van eenige beteekenis, heeft
men de boeken met rapporten over het
wegencongres van 1913 in Londen, waar
ook Amerikaansche Ingenieurs op wegen-
gebied zijn geweest. Wanneer m»n dan de
rapporten en plattegrond nagaat van den
grooten proefweg van 15.000 M2 in Juli-
Ocfober 1911, aangelegd op den weg van
Londen naar Folkestone hetnssen New-
Elthnm en Sidcup, speciaal met het doel
de verschillende systemen tegen elkaar te
beproeven, dat van de 23 verschillende
systemen met welke daar de proeven zijn
genomen, hoegenaamd niet het systeem as-
phalt-bloc. wat nu hier in Haarlem zoo
prima moet blijkeri, heelema alniet daar
op voorkomt. Van de 23 genomen proeven
waren er slechts drie, welke gedurende
het eerste proefjaar geen reparatie noodig
hadden, al de andere moesten cene repa
ratie ondergaan.
Waar is daar die prima asphailblok ge
bleven, welke in Amerika 20 jaar heeft
volstaan tegen een zwaar verkeer van 400
vrachtauto's enz. per uur. Wat zijn dan
toch al die Hoofdingenieurs, Directeuren,
Ingenieurs en Opzichters van Gemeente
Werken van al die grnote steden, zooals
Berlijn. Leiozig, Dresden. Keulen, Amster
dam, Der» Haag, Parijs, Londen, enz. nog
onbekend met da! prima materiaal! Zou er
dan in al die twintig jaar van al die Hee
ren nog nooit iemand in Amerika zijn ge
weest? Dit is toch zeker niet aan te ne
men. Elkeen die wat vakkennis heeft op
dit gebied en komt in een andere stad of
land, neemt er hef zijne van mee en nog
daargelaten de Directies van die groote
firma's hier te lande op het gebied van
bestrating, is nog niemand bekend dat
zoo iets prima's bestond, dan zou het wel
de moeite waard zijn geweest van zoo
een fabriek het agentschap te hebben en
zou die reuzenzaken maken. Wanneer het
waar is, dat zulk een bestrating 20 jaar
beslaat met zoo een druk zwaar verkeer
en nog in prima staat is, dan kunnen de
tegenwoordige groote Asphalt Maatschap
pijen allemaal wel inpakken en vind ik
het treurig, dat Amsterdam, men
wel een paar honderd duizend M2 as-
phaltbestrating heeft, zulks niet eerder
heeft geweten en 'dat daar nog maar
steeds door wordt gegaan met het oude
bekende asphalt, hetwelk, zooals bekend,
aan hevige slijtage onderhevig is. Indien
zulks waarheid zou wezen dat die nieuwe
bestrating aan zulke eischen met zwaar
verkeer voldoet, wat heeft men dan nog
noodig al die congressen enz. om verder
te zoeken?
Vooraanstaande ingenieurs op bestra
tingsgebied van verschillende landen zoe
ken nog steeds naar eene straatbedekking
welke soliede ;s, bestand tegen het tegen
woordige zware verkeer, en weinig van
onderhoudskosten vergt. Het is toch al te
dwaas dat hier in Europa zulks nog niet
bekend is en dat nog wel van Amerika
nen die zoo vooraan staan om hun han
del uit te breiden, waarvan verschillende
fabrieken zijn welke dit svsteem in den
handel brengen. Men spreekt hier in het
land toch van een Ameriknanschen sleu
tel en Amerikaansche machines op ver
schillend gebied. Zoo zou ik hieruit op
moeten maken, dat aan al de fabrieken
in Amerika zelf niet bekend was, dat zij
zoo iets prima's fabriceerden en zij van
al die wegenmateriaal tentoonstellingen en
congressen in verschillende landen hoe
genaamd niets af wisten Wanneer zulks
beslist waar is behoeven zij waarachtig
niet met den nrijs van 10.a 11.
per M2 af le komen en kunnen zeer ge
makkelijk een gelijken prijs bedingen als
asphalt, welke dan door alle steden, die
asphaltstrafen hebben, met heide handen
zal worden aangenomen. Weet U wel,
denkt U eens goed na, een zwaar ver
keer van 400 wagens per uur, en na 20
jaar nog in goeden staat, geen onderhoud
gekost, wat zulks heteekent? fwat duur
zaamheid betreft). Dit is elke minuut
ruim 6 wagens. Dat die Heeren een proef
hebben biigewoond van een naald, en
zich overtuigd hebben dat deze niet noe
menswaardig kon indringen en eveneens
de mededeeling dat er in die fabriek se
rieus wordt gewerkl? Ik vraag mij nu in
hemelsnaam af, wanneer men in een fa
briek komt, van welke men nooit gezien
of gehoord heeft, hoe kan een leek zich
dan daarvan oen denkbeeld vormen, waar
halen deze die kennis toch zoo gauw
vandaan of men nu als leek een spijker-
of margarinefabriek ziet, het is toch uit
gesloten dat men er eenige kennis van kan
hebben om daarover een oordeel te kun
nen vellen. (Een mensch kan toch niet al
les weten). t
Ik heb uit curiositeit Vrijdag 4 dezer
eens op laten nemen het verkeer alhier op
den Wagenweg en Barteljorisstraal, dit is
opgenomen op beide plaatsen, 's middags
iusschen 2 en 5 uur, dus gedurende 3
uren en lijkt wel tegenover het Ameri
kaansche verkeer, het va et vient van
Casfricum:
In de Barteljorisstraat als volgt; 29
auto's, 6 moforvrachtwagens, 27 paard en
wagens, is 62 stuks, is door elkaar per
uur 20 stuks, zou alsdan gerekend vol
gens den duur in Amerika van 400 wa
gens per uur, zulke asphaltblokken, hier
kunnen liggen 400 jaar zonder onder
houdskosten.
Op den Wagenweg als volgt: 69 auto's,
71 motorvrachtwagens, 89 paard en wa
gens, is 175 stuks, is door elkaar 58 stuks
per uur. zou alsdan gerekend volgens den
duur in Amerika, zulke asphaltblokken
liier kunnen liggen 140 jaar zonder on
derhoudskosten.
Bij zulke cijfers staat een elkeen die een
weinig begrip heeft van bestratingswerk
geheet paf. Wat is er dan totnu toe
in alle groole steden, zooals Berlijn, Leip
zig, Keulen. Parijs, Londen, Amsterdam,
den Haag enz. naar evenredigheid van de
ciel gegevens koiossaaai slecht werk ge
maakt geweest en hadden deze zeker mil-
tideirén en nog eens millioenen aan onder
houdskosten kunnen sparen, doch ik haal
er mijn schouders voor op en denk maar
het is Amerikaansch.
Diegenen die eenig verstand hebben
van bestrating zullen zich direct afvra
gen hoe komt het dan toch dat het as
phalt in zoo'n korten tijd in de Bartel
jorisstraat zoo afslijt, wanneer men de
ijzeren randen van putten (welk ijzer vroe
ger lager dan het asphalt lag) enz. er bo
venuit ziet steken, bewijst dat het asphalt
zoover is afgesleten, en dan nog wel met
zooveel minder passage? Is dat asphalt
dan zoo slecht? Och neen, het is dezelfde
kwaliteit als die fabrieken leggen te Am
sterdam, Den Haag enz., doch het is een
maal bekend dat al die bestratingen met
een eenigszins druk verkeer, aan groote
slijtage onderhevig zijn. Men vergelijke
nu eens het asphalt wat 23.per M2
kost, met het asphaltblok, wat f 10.
11.per M2 kost, waarover het zware
verkeer 20 jaar heeft plaats gehad en
nog in uitstekenden toestand is. Welk een
enorme verhouding Iusschen prijs en kwa-
liteiti. De asphalt valt hier bij vergeleken
heelemaal in 't niet.
Ik wil u doen opmerken dat ik hoege
naamd niet den Wagenwegbewoners de
mooie nieuwe bestrating mbgun, drch he
laas, ik, en nog zoovele andere duizen
den inwoners van Haarlem behooren niet
tot die hooge klasse en zouden dan ook
gaarne zien dat van de toch zoovele
andere belastingbetalers, welke ook ver
plicht worden een deel van hun zuur
verdiende geld hij den Gemeente-Ont
vanger te bezorgen, wat meer notitie
werd genomen, wanneer die maar al te
dikwijls in de couranten klagen over
eene bestrating. Maar dan is er in dezen
tijd van bezuiniging .geen geld beschik
baar. Alleen de Wagenweg, daar wordt
geen jaren over geredeneerd, daar is al
zeer groote haast mede, moet met allen
spoed in de eerstvolgende Raadsvergade
ring behandeld worden.
In het bericht wordt zelfs vermeld,
dat het nieuwe soort asphalt door Haar-
lemsche stratenmakers kan gelegd wor
den. Is dit soms een motief voor even-
tueele werkverschaffing? Dan zou ik
zeggen volgens het hierboven aangehaal
de het voor stratenmakers in het oude
stadsgedeelte een eldorado is, men hoe
genaamd geen werk behoeft te zoeken,
tegenovergesteld volop en nog eens vol
op, zelfs werkkrachten te kort zullen
komen, wil men de oude binnenstad heb
ben zooals zulks redelijkerwijze in dezen
tijd van bezuiniging en zwaar verkeer
eigenlijk moet wezen.
Van alle kanten hoort en schreeuwt
men van bezuinigingen, werklieden en
ambtenaren, welke jaren in dienst zijn
geweest, heeft men ontslag gegeven, en
van andere zijde springt men met een
honderdduizend gulden om of dat zoo
maar een gewoon iets is.
Wat noodig is, is noodig, en moet be
slist gedaan worden, doch hier kan nog
een andere weg gekozen worden, die
ook goed is, de Wagenwegbewoners te
vreden zullen wezen en de duizenden an
dere stadsbewoners niet zooveel zullen
ten achter worden gesteld.
U mijnheer de Redacteur beleefd dank
zeggend voor de verleende plaatsruimte.
Hoogachtend,
EENIGE BELASTINGBETALERS
Haarlem, 7 Augustus 1922.
Een interview.
'n Grijze ochtend. De nevelige lucht-
stolp laat geen gulden zonne-stralen door,
maar wekt stemming van somberheid,
droefgeestigheid bijna, nu zomer-weken
vervliegen met storm-bedreiging en wes
tenwind en regen-narigheid.
Een éven opklaren van het uitspansel,
nu plots versierd door blauw-witte wolk
jes, stoeiend met de grijsheid, wolken
uiteen-scheurend.zon-overstralend het
dierbaarst'plekje van onz' aard....
Nu, vlug, per fiets, de frissche westen
wind tegemoet. Want in het firmament is
de wolken-strijd nog niet beslist, straks,
mogelijk, daalt weer het grijze half duis
ter, domineert de dikke, stugge grijsheid
en jaagt het jonge, speelsche, overmmoe-
dige blauw-wit op de vlucht, dat zoo-maar
brutaal, zonne-tentoonstelling wil in mid
den-zomer, in Holland, in Haarlem.
Nauwelijks buiten waait de gedachte
binnen om van bloemenpracht, vroom en
innig, te genieten en kiezen we den weg
naar Overveen, om tot Bloemendaal en, als
't droog blijft, verder te rijden.
Maar, nog niet de Julianaweg af, daar
vallen de regendruppels al weer en ver
anderen we ons rij-plan om gevolg te
gaan geven aan een onlangs gedane be
lofte eens bij Gerard van Vliet wat te
gaan praten.
Ja, op zoo'n stemmings-dag moet het
juist daar goed zijn, daar kunnen we op
z'n atelier wat licht en zon zien en daar
zullen we vinden kleuren, stemmingen en
perspectieven.
Na z'n rustige, prettige begroeting, riep
ik vroolijk uit: ,,'k Kom je 's intervie
wen."
En met een lach in z'n oogen, z n elle
boog 'n tikje zij-opwaarts buigend, vroeg
hij: Kom jij mij interviewen, maar kerel,
wat kan ik jou nu voor nieuws over me
zelf vertellen?"
„Neen, ik kom je ook niet vragen, waar
en wanneer je geboren bent en waar je je
opleiding gehad hebt en waar je werkte
en reisde en al die zaken meerneen,
we zullen het hebben over het heden, de
laatste dagen! Over je tentoonstelling, of
je nog altijd zooveel succes hebt, of er
veel kijkers komen, of t je hier in Over
veen goed bevalt, wat je van plan bent,
of je 't hier mooi vindt en wat je denkt
over dehmkritieken in Haarlems
Dagblad en Stads-Editie?"
..Wil je dat allemaal van me weten.,
je komt me met zooveel vragen tegelijk
overvallen, ga eerst 's lekker op je gemak
zitten en luister dan 'ns. Ik vind dat k
over het aantal bezoekers en over het
succes op m'n tentoonstelling niet klagen
mag, vooral gezien de omstandigheden en
ik vind het hier in deze omgeving werke
lijk verrukkelijk mooi. De duinen, de Zee
weg, Elswoud, Bloemendaal, Naaldenveld,
Aerdenhout. 't Zou me nooit vervelen.
Wat 'k van plan ben, kan ik je nu nog
niet zeggen't weet het nog niet. M'n
vaderland lijkt mij soms veel mooier dan
enkele plekjes, die veel gezocht zijn, in
het buitenland. Dat neemt niet weg, dat
we in 't buitenland heel veel moois gezien
hebben, Frankrijk, Zwitserland.... Enge
land.... Afrika, Italië.... Een blijvende
herinnering zal 'k behouden aan Milaan,
aan de kathedraal, daar was juist pries
terwijding, dat heeft een diepen indruk
gemaakt.
En nu wat die kritieken die je daar
noemde, betreft, ach kerel, wat lijkt me
dan m'n vaderland klein!
Weerzinwekkend is het geschrijf in die
kranten.
Beklaag me, dat 'k het lezen moet,
omdat m'n kunstbroedertjes het maar
niet laten kunnen om klein te doen en
klein te blijven. Wat er in 't Haarl. Dag
blad over mij gestaan heeft, weet k
nauwelijks meer. Even denken. O ja, ik
geloof dat die kunst-criticus nog al met
zich-zelf ingenomen is. Hij vond t jam
mer dat de Sahara al ontdekt is, geloof
ik, anders had hij 't zeker willen doen,"
lachte van Vliet.
„Maar 'k weet het zoo precies met
meer. De man verbeeldt zich dat hij z n
lezers „aangenaam" bezig kan houden,
maar hangt z'n wijsheid te luchten en
daar komt me 'n geurtje af!....
„Bewaar je zoo'n stukje dan niet?
vroeg ik.
„Er zijn dingen, die je niet bewaart:
een ruk aan de ketting en ze spoelen
met den waterhoos weg. Dat 'k geprotes
teerd heb, tegen het stukje van Otto van
Tussenbroek komt eigenlijk zoo: Kijk 's
hier, als er op straat een dronkelap te
gen me aanloopt, dan ga ik zwijgend
verder, want 'k ben een rustig burger
die zelf iemand niet gaarne overlast aan
doet en holid niet van relletjes. Maar als
er iemand mij moedwillig en kwaadgezind
in den weg treedt, iemand die niet dron
ken of gek is en hij ziet er fatsoenlijk
uit, kijk, als zoo iemand mij beleedigt, al
leen uit flauwe lust om te beleedigen, dan
protesteer ik daartegen terwille der be
schaving. Daarom en daarom-alleen heb
ik 'm 'n protest ingezonden. Nogmaals,
doodjammer, dat 'k dien onzin lezen
moet. Die werkelijk van kunst houdt of
er van wil leeren houden, doet natuurlijk
veel beter zulke stukjes niet te lezen.
Nu staat er b.v. in z'n eerste stukje
over mij: „Er ontbreekt alles aan". En
even later heet het, dat het middelma
tige altijd een publiek succes heeft! Ik
meen, dat als er alles aan ontbreekt, dat
het dan niet eens „middelmatig is". Eerste
onzin dus.
In z'n tweede stukje wordt mij verwe
ten: een jacht naar succes." Dat is weer
in tegenspraak met z'n eerste stukje,
waarin m'n „middelmatigheid" altijd een
publiek succes heeft. Iets wat 'k heb,
jaag 'k niet meer na. Stel je voor. Tweede
onzin van den heer v. Tussenbroek.
Maar hij gaat, zich van geen onzin be
wust, door en praat van „reclame-mid
delen, waardoor waarachtige kunstenaars
„in stilte lijden", omdat zij door 3e rangs
kunstenaars met marktschreeuwers-ma
nieren ter zijde geschoven worden.
De heer van Tussenbroek kan z'n on
derwerp kunst niet beheerschen,
schrijft toch in 't openbaar, slaat zich dus
op z'n kunstzinnigen-litterairen duim en...
de menschen lachen hem uit.
Zie maar hier. De heer van Tussenbroek
heeft gemeend, afgescheiden natuurlijk
van materieele belangen, ons land een
dienst te moeten bewijzen door een ont
werp te teekenen voor de banderolles
voor sigaren....
De Telegraaf van 1 Juni 1.1. heeft z'n
maakwerk beoordeeld, maar noemt ik
weet niet waarom, maar denk uit eerbied
voor den naam Tussenbroek, hem: Jan
Boterman. Waar de Telegraaf dus van
Jan Boterman spreekt, weet je dat Otto
van Tussenbroek bedoeld is. Neem de
volgende regels nu 's in je interview op:
Tabaksbelasting en versieringskunst.
De fiscus is zoo verstandig geweest
voor de ontwerpen der accijns-strookjes,
die vanaf heden om sigaren en sigaretten
geplakt zullen worden, het oordeel in te
winnen van den jongeheer Jan Boterman,
leerling aan de avondschool te Appingen-
dam, die geheel in z'n vrijen tijd, zonder
eenige hulp deze ontwerpen vervaardigde
en alleen bij het overteekenen in het net
door zijn onderwijzer, den heer Willem-
sejj, geassisteerd werd. Het ornamment is
blauw van kleur en zeer practisch werden
enkele vakjes open gelaten waar in roo-
de lettertjes de firma-naam en het aantal
sigaren in "gedrukt kunnen worden,
De jongeheer Boterman heeft ondanks
z n jeugdigen leeftijd hij wordt op Ko
ninginnedag a.s. 13 jaar begrepen, dat
het hier een waardepapier gold en heeft
dus tusschen het lijnornament schemerige
stippelveldjes aangebracht. Om 't even-
tueele vervalschen niet t e moeilijk te
maken, deed hij het zóó, dat het er op
een stippeltje meer of minder niet erg
aankomt."
Wat zeg je er van, van des kunstenaars
kunst, van de banderolle-kunst van dezen
kunstenaar bij de gratie Gods?
Als hij schrijven kon, had hij dan recht
om te schrijven of niet?
Nu loopen we weer buiten, waar in den
heerlijken grooten tuin rondom het land
huis de rozen ons tegen-geuren en waar
we genieten van de overwinning der
blauw-witte wolkjes, die het grijze front
over de geheele linie doorbroken hebben.
En de westenwind fluistert mij in: Stap
op je fiets, dan zal ik je op mijn vleugelen
naar huis dragen, zonder dat je je behoeft
in te spannen. Ik wil gehoor geven aan
die uitnoodiging en afscheid nemen.
Maar Gerard van Vliet houdt mij nog
even staande, noodend tot luisteren naar
zonne-vogelen, goud-gevlerkt nu: hoor
hoor je ze zingen, org'lend vol fluit-geluid,
daar in de boomen, lachend en schaterend
om de prutserige, bijbaantjes-zoekende
kunst-his-to-ri-ci met pover beklante win
keltjes en slecht-bezochte schooltjes en
met aspiraties van schrijven, critiseeren,
karakteriseeren, schoolmeesteren en ont
werpen van banderolles voor sigaren, die
geen kunst kunnen scheppen zonder li»
maaltje en kleurkrijtjes?
A. J. WIWEL.
Dat in de hoogste regeeringskringen
het woord bezuiniging soms nog een
rekbaar begrip is, werd dezer dagen
weer eens bewezen bij de promotie
van hoogere militaire autoriteiten,
welke kostbare liefhebberij maar op
den ouden voet wordt voortgezet alsof
's lands schatkist goed gevuld was,
inplaats van in uilerst zorgvolle om
standigheden te verkeeren. Bij die pro
moties was ook de benoeming tot
generaal van de militaire attaché in
Berlijn.
Volkomen terecht wees het „Hbld."'
er op, dat de;zè post een zuivere pas-
kwil was, omdat een militair atta
ché in een land dat totaal ontwapend)
is, letterlijk niets meer te doen heeft
Deze mentaliteit, die aan het De-
parlement van Oorlog nog altijd leeft,
komt nog treffender uit in 't volgende:
Het „Handelsblad", dat zich over-
die militaire attaché geërgerd had,
werd er op gewezen, dat deze titularis
tot het eind van 't jaar gehandhaafd
wordt, omdatde noodige gelden,
zijn gevoteerd tot i Jan. 1923J
Zeer terecht schrijft het blad, dat
dit niets afdoet aan het dwaze van
den bestaanden toestand. Het feit, dat
Nederland in de gegeven omstandig
heden te Berlijn een militairen attaché
heeft, is een paskwil. Dat men dezen-
functionaris tot generaal bevordert,
doet dit paskwil nog slechts belache
lijker worden.
De kwestie blijft: waarom worden
de gelden tot 1 Januari toch maar
uitgegeven onder het motto: ee zijn
nu eenmaal toegestaan, terwijl men
ervan overtuigd is, althans moest zijn,
dat ze feitelijk worden weggegooid?,
Omdat men hier in het land geeit
functie voor dien officier heeft, zoo-
als verluidt? Een zonderling argument
ware dat in deze tijden van finan-
cieelen noodtoestand.
Ten slotte schrijft het blad nog do
volgende algemeene opmerking:
„Wij willen het niet verhelen, dat
bij kennisneming der jongste promo
ties tot opperofficier geheel volgens
bestaande gewoonten, bij ons wederom
de vraag i-s gerezen, of het bii het
Departement van Oorlog wel ernst is
met het streven naar bezuiniging en
het volgen van nieuwe lijnen. Nu de
nood der tijden dringt, moest toch
ook hier met tradities worden ge
broken, daar handhaving van die tra
dities te duur wordt.
Waarom moet ons kleine leger ook
thans nog zoovele opperofficieren tel
len in functies, die even goed door
officieren van Lageren rang bekleed!
kunnen worden? Ook zonder dat de
weermacht topzwaar wordt door haar
vele generaals, zooals operette-legers!
van zekere Zuid-Amerikaansche staten,
kan de kwaliteit degelijk-Hollandschi
zijn. Indien men maar eindelijk eens
wilde besluiten grondig opruiming te
houden onder verouderde inzichten en
opvattingen en stevig den nieuwen
koers te houden."
Wij vreezen, dat deze laatste ver1
zuchting nog wel eens geslaakt zal
moeten worden en dat we een heel'
sterke regeering moeten krijgen, die
in staat is om ook de militairen to
doen doordringen, dat, zoo ergens dan
hier, ingrijpende bezuinigingsmaatrege
len gewenscht zijn.
Moet op de sociale wetgeving be
zuinigd worden, in Gods naam. Moet
het onderwijs voor ons kind onder;
het bezuinigingsmes, met een bloe
dend hart zal men er toe medewer
ken, maar het zou ongehoord zijn,
indien dit alles geschiedde, terwijl
„Oorlog" op den ouden voet doorging,
omdat de militaire sleur nu eenmaal
om den zooveel tijd promotics wil,
De uitslag van het referendum on
der de ledep van de bij liet N. A. S,
aangesloten organisaties over al of niet
aansluiting bij de Roode Vak-Interna
tionale van Moskou is, dat het N. A-S«
zich niet zal aansluiten.
Brins Hendrik is Vrijadgmiddag voor
een drietal weken naar Mecklenburg
vertrokken.
Verschenen is het verslag van da
Staatscommissie tot voorlicchting over
wettelijke maatregelen tot bestrijding van
de tuberculose en over de beste wijza
van bestrijding dier ziekte.
Bij de regeering zijn plannen in voor
bereiding tot het verleenen van steun
van Overheidswege aan beeldende kun-
