i
ten leeraar, den veelzijdigen geleerde
als Vicaris-Generaal onder haar burgers
te mogen rekenen. Het „Vicarishuis"
in de Jansstraat, waar nu de R. K. Lees-
gaal is gevestigd, was ruim 11 jaren de
woning van onzen bisschop.
Licht, kalm en rustig waren de jaren
voorbij gegaan als kapelaan en leeraar 1
De zware, drukkende arbeid van Vicaris-
Generaal van het meest bevolkte en ge
wichtigste der Nederlandsche Bisdommen
Ving aan Hoe de Hoogwaardige Vicaris
In zijn stille woning den ganschen dag
werkte, doo r een wandeling des middags
onderbroken, weten allen, die hem van
nabij kenden. Om slechts een klein deel
van dien arbeid te noemen, vermelden wij
dat onder het bestuur van Mgr. Botte-
manne 24 parochiën werden opgericht,
tallooze kerken, scholen en gestichten
gebouwd. De man, die dit alles voorbe
reidde, krachtig steunde en tot stand
bracht, was de onvermoeide Vicaris van
ons Bisdom.
Voor ons Haarlemmers echter spreekt
het meest duidelijk de prachtige St.
Bavo-kathedraal, door Joseph Cuijpers
zoo geniaal ontworpen, welke Mgr. Cal-
lier door zijn wondermooien kunstzin
heeft verrijkt met een diepe, treffende
symboliek, die zich in alle lijnen van
muren, bogen gewelven en transen
openbaart. De heerlijkheid van dezen
tempel, die door zijn pracht van vormen
In lijnen in hout, steen en metaal, door
de eenheid der conceptie, door den rijk
dom zijner symboliek, de bewondering
afdwingt van ieder, die er binnentreedt,
zal ook bij den nazaat den naam van Mgr.
Callier in dankbare zegening doen voort
leven.
Het woord van den Prediker (50. V.
1.): „Hij was een Hoogepriester, die in
de dagen zijns levens het huis Gods
stutte en den tempel versterkte", werd
in hem bewaarheid. Dit woord zou echter
in nog hoogeren, dieperen zin op hem
van toepassing worden.
verloor Haarlem's Bisdom zijn grooten
Kerkvoogd.
Meer dan vier maanden bleef de Bis
schoppelijke troon onbezet.
Den 20sten Juli immers riep God de
Heer zijn Stedehouder op aarde, het
Licht aan den hemel, Paus Leo XIII
tot zich en den 4den Augustus d.a.v.
schonk Hij aan zijn Bruid, de H. Kerk,
een nieuwen opvolger van St. Petrus
gerept, vrij van alle dwaling en van ge
varen tot dwaling te houden, hoe hij de
zielen der menschen, uit wie Gods Kerk
gebouwd wordt, wist te heiligen. Wie
herdenkt niet innig dankbaar den Paus
der veelvuldige, dagelijksche H. Commu
nie Onsterfelijk blijft zijn nagedachtenis
de eeuwen doorImmers Hij heeft de
kinderen rein gehouden in geloof en
kuischheid, door zoo jeugdig en zoo
klein, maar ook zoo schuldeloos en rein,
hen te vereenigen met Hem, „Die weidt
te midden der Leliën", met Jesus in het
H. Sacrament des Altaars.
Door den Geest Gods geleid, werd
door dien Stedehouder tot Herder van
ons Bisdom de Man verkoren, die zelf
eene zuivere wedergave zijn zou van Dien
grooten Opperpriester.
Den 11 den September gaf Paus Pius
Den 28sten October werd Mgr. A. J.
Callier door Mgr. H. van de Wetering,
geassisteerd door Mgr. P. Leijten, Bis
schop van Breda, en door den Hoogw.
Heer Mgr. Hollmann, Magister Generaal
van het H. Kruis, in onze kathedraal van
St. Bavo plechtig tot Bisschop gewijd.
Het wapen en de wapenspreuk, welke
de nieuwe Bisschop zich verkoos, gaven
reeds een vooraanduiding van de on-
vooraleer de akker zijner Kerk gezuiverd
was van alle onkruid en gewas, dat den
Hemelschen bloei zou kunnen belemme
ren of schaden.
Met welk een onverpoosden ijver
zorgde Hij voor de beide seminaries,
waar zijn toekomstige „coöperatores",
Zijn medewerkersin het H. Ambt, werden
opgeleid Zijn clergé moest, van alle
smet van dwaling vrij, de ware en meest
hooge wetenschap bezitten. In dit stre
ven was onze Bisschop onverzettelijk.
Voor zijn seminaries was Hem nooit
iets te veelBedenken wij toch eens,
hoe Hij nog, ruim 70 jaar oud, het plan
opvatte, een nieuw Klein-Seminarie te
bouwen, en dit, ondanks den meest be
narden tijd, waarin ook ons vaderland
verkeert, tot stand gaat brengen
Het nieuwe Klein-Seminarie is noodig
voor het Bisdom 1 Het moet er komen
De katholieken van Haarlem's Diocees
hebben hun Bisschop begrepenZij
schonken hun gaven en, zoo God wil,
zal einde 1923 op het „oude Clooster"
te Heemstede, op ouden Roomschen
grond, het monumentale en uiterst
praktische Seminarie, door J. Stuyt
ontworpen, worden ingewijd.
Alleen de kapel zal ontbreken! De kos
ten van den bouw zonder de kapel waren
reeds zoo groot, dat Mgr. niet bij machte
was het bedehuis te stichten, hetgeen
immers een bedrag van minstens
200.000 vergen zou.
Vele duizenden ontbreken nog 1 Ver
blijden wij allen, priesters en leeken,
Monseigneur op dezen dag met een milde
feestgave, door rijkelijk bij te dragen in
de collecte, welke heden op last van den
Hoogwaardigen Vicaris in alle kerken
en kapellen voor dit schoone doel gehou
den wordt, opdat toch de zoo hoog noo-
dige woning Gods in het Seminarie kan
worden opgetrokken 1
Doch niet alleen zijn priesters, niet en
kel de Seminaries, maar ook het lager- en
middelbaar onderwijs had Mgr. Calliers
weerstaanbare energie, waarmede hij
zijn Episcopaat begon en het onder God's
zegen nu reeds bijna 19 jaren voortzet.
Zien wij slechts het schip, een kleine
loodskotter, „Kraak" genaamd (zinspe
ling tevens op den naam Zijner moeder,
„de Krake"), zich onbevreesd wagend
op de hooge golven der niet rustende
zee. Daaronder Jacobus' woord: „In
fide nihil haesitans", „In Geloof, d. w. z.
door het Geloof onwrikbaar vertrou
wend, niet wankelend."
Verspreidde van uit Rome de Stede
houder Gods als het groote Brandende
Vuur licht en warmte over heel de Katho
lieke wereld, Haarlem's Bisschop, een
evenbeeld van dien glorieusen Opper
herder, werd een licht en een vuur voor
ons Diocees. Niet wankelend, greep Hij
onverschrokken de dwalingen aan van
den modernen tijd, die niet alleen de
maatschappij, maar ook de Kerk belaag
den en ondermijnden, en rustte niet
arbeidsveld. Mijnheer Callier werd nog
niet pastoor
Benoeming na benoeming ging Hage-
veld voorbij. Waarvoor heeft Mgr. Botte-
manne hem bestemd Ziedaar de vraag,
die zoovelen in het Bisdom stelden.
Op 7 Maart 1892 riep de Heer des Le
vens en des Doods zijn vromen, trouwen
dienaar, Mgr. J. F. Vregt, Vicaris-Gene
raal van Haarlem's Diocees, ter eeuwige
belooning. In den morgen van den 18den
Maart d.a.v. voer Mgr. Bottemanne
onverwachts naar Hageveld, wachtte
tot Mijnheer Callier zijn lessen had ge
ëindigd, riep hem tot zich en benoemde
hem tot zijn Vicaris-Generaal, Mede
bestuurder van het Bisdom Haarlem
Wel zelden zal een benoeming in ons
Bisdom door priesters en seminaristen
met zulk een verrassing en vreugde zijn
begroet.
Onze stad Haarlem had nu het voor
recht, den vromen priester, den eminen-
Ruim 11 jaren reeds stond de Hoog
waardige Vicaris Mgr. Bottemanne in
het bestuur van Haarlem's Bisdom ter
zijde. De krachtige Prins der Kerk, de
kloeke Kerkvorst, de forsche Regeerder,
die bijna 20 jaren tot zegen zijner kudde
den herdersstaf voerde, voelde het einde
zijner dagen naderen en Vrijdag den 22en
Mei 1903, des namiddags ten half drie,
in den persoon van den Kardinaal van
Venetië Joseph Sarto, die den naam aan
nam van Pius X.
Welk een glorieuzen tijd hebben wij
mogen meemaken. Leo XIII, de Paus
der wetenschap en kunsten, de Paus,
die de sociale kwesties der volkeren voor
immer in zijn onsterfelijk „Rerum No
varum" een oplossing schonk, die de
Bruid van Jesus, de Kerk, tot bloei
bracht in Oude en Nieuwe wereld, die
Haar de plaats, welke Haar toekwam,
door zijn weergaloos talent overwon
Na Hem kwam het Brandende Vuur,
Pius X. Wie onzer herinnert zich niet,
hoe deze Groote onder de groote Pausen
zich opwierp, om het innerlijk leven der
Kerk te versterken, om het Geloof on-
X zijn Breve, waarbij Augustinus Jose-
phus Callier tot Bisschip van Haarlem
werd benoemd Groot was de vreugde
van priesters en leeken, toen 25 Septem
ber d.a.v. de officieele tijding binnen
kwam van Mgr. Callier's benoeming.
Godzelf had door zijn plaatsvervanger
den man aangewezen, dien allen in deze
streken hadden verwacht en verbeid.
'K
',vv<-:V:*:v. •.■.■■■.V-.J.vtf. nX'
Interieur der R.-K. Kerk
te Vlissingen
De R.-K, Kerk te Volendam.
Interieur
van „de Posthoorn", Haarlemmerstraat, Amsterdam.
Voorgeval v. h. oude Vicarïsmuis aast
de Jansstraat (thans R.-K. Leeszaal).
Voorgevel ven „de Posthoorn"
te Amsterdam.
Het geboortehuis van Mgr. Callier
te Vlissingen.
Het Hoogwaardig Kapplitel van Haarlem in den zomer van 1896.
Zittend van links naar rechts: Prof. J. de Bruijn; Mgr. H. Poppen; Z. D H, Mgr. C. Bottemanne; Mgr. A, J Brouwer en B-
Dankelman. Staande van links uaar rechts: Praeses M. Lans; Past. P. L. Thunnissen; Vic Gen. A. J. Callier en Mgr. J. Heijligers.
