BUITENLAND
BINNENLAND.
Tweede Blad
17 Augustus 1922
Sg&'-'HasSfëF 'Wmü&rm:
Onschuldig veroordeeld
Hulpbetoon aan Oostenrijksche Geestelijken.
NA DE CONFERENTIE TE
LONDEN.
De toestand in Ierland.
Een raarsch van werkloozen uit
Birmingham naar Londen.
Ernstige moeilijkheden bij de Eit-
gelsche spoorwegen verwacht.
Loonsverlaging bu ue Canadee-
sche spoorwegen
Inmenging der Soviet in de recht
spraak van Letland.
Een protestnota van Noorwegen
aan Moskou.
De legervermindering in Japan.
De werkloosheid in Engeland.
Vliegeraanvallen op Inlandsche
dorpen.
GEM. BUITENt. BERICHTEN.
Briand opgepikt.
Een huwelijk van gevangenen.
Een vliegtuig achterhaald.
Veldmaarschalk Sir Henri Wilson.
PostdiefstaL
Spoorwegongeluk in Britsch-Indië.
BELANGSTELLING MET EEN
BIJSMAAKJE.
NIEUWS,
Is hulp aan Weenen nog noodig?
Nieuw R.-K. Dagblad?
De bedreiging van het Gooi.
Bezoek Kroonprins van België.
FEU1L LETON
fc2
De jonge advocaat had een vrouw
van vijf en veertig jaar in huis, die
de huishouding deed en uitstekend
kon koken. Gewoonlijk at hij thuis,
als hij niet door zijn gewezen voogc
Etienne Castel aan tafel werd genoo
digd. Op zijn beutt kwam Etienne
vaak bij Georges eten.
De jonge man had een lijvig dossier
voor zich, op het oogenblik, dat de
dienstbode hem het kaartje van Paul
Harmant bracht.
„Laat maar binnenkomen," zeide
hij.
Jacques Garaud overschreed den
drempel van het kantoor. Na een en
twintig jaar bevond de ellendeling,
die de oorzaak was van het ongeluk
van Jeanne Portier, zich in tegenwoor
digheid van den zoon van zijn slacht
offer.
De brandstichter van Alfortville,
de moordenaar van mijnheer Labroue
was vijftig jaar. Zijn haren, die hij
niet meer verfde, waren wit. Het was
uitgesloten, dat Georges zich iets van
'e tragische gebeurtenissen herinner-
le, aangezien hij toen slechts drie en
een half jaar was. De gewaande Paul
Harmant nam het woord.
,,Ik ben hier heen gezonden door
mijn bankier Eduard Hallberger, een
uwer clientenIk ben Franschman
en kom van Amerika. De gezondheid
van mijn eenige dochter en ook haar
verlangen, om naar Frankrijk te gaan,
hebben mij doen besluiten naar het
geboorteland terug te keeren. Ik kan
evenwel niet zonder bezigheid zijn en
ofschoon mijn vermogen ruimschoots
voldoende is om rust te nemen, ga ik
in Frankrijk toch weer opnieuw be
ginnen.... ik heb in Courbevoie
groote terreinen gekocht, maar op het
oogenblik, dat ik wilde gaan bouwen,
zijn er moeilijkheden gerezen."
De gewezen compagnon van Ja
mes Mortimer gat duidelijke aanwij
zingen en legde een afschrift van de
koopacte over. Georges las de acte en
zeide
Gij zijt absoluut in uw recht,
mijnheerAls gij er een proces van
maakt, zult gij dat winnen ik sta
er u borg voor.
Dus u wilt die zaak in behande
ling nemen
Met genoegen. Alleen heb ik een
volmacht noodig.
Maak u ze maar gereed.
Ik zal ze invullen, dan behoeft
U ze maar te teekenen. Geef mij dan
even uw naam, voornaam en beroep
op.
Paul Alexandre Harmant, inge
nieur mecanicien, Murillo straat 27,
Parijs.
Ik zal er dadelijk werk van ma
ken en ik zal u op de hoogte houden.
U krijgt spoedig een brief van mij.
Als u mij persoonlijk wilt inlich
ten, zal ik u gaarne ontvangen.
En ik za! gaarne van die vriend
tijk uitnoodiging .gebruik maken.
Na verloop van een maand zagen
de tegenstanders van Paul Harmant
af van het voeren van een proces, dat
zij zeker zouden verliezen. Met den
bouw werd aanstonds een aanvang
gemaakt. Georges was twee maal in
de Murillo straat geweest, waar hij
zijn rijken client had opgezocht in
zijn werkcabinet. Vader en dochter had
den hem allerhartelijkst ontvangen
Het werkzame leven van
Jacques Garaud, die persoonlijk toe
zicht hield op zijne onderneming,
was oorzaak, dat hij het grootste ge
deelte van den dag afwezig was.
Mary bleef in het hotel, waar zij
zich geenszins verveelde, aangezien
de dochters van verschillende bankiers
en industrieelen tot hare vriendinnen
behoorden.
Overigens deed de Parijsche lucht
het meisje geen goed. Er was een
licht blosje zichtbaar op de overigens
bleeke wangen. Een korte, droge
hoest, hardnekkig terugkeerend was 'n
weinig geruststellend geluid. Jacques
maakte zich ongerust over deze ver
schijnselen en liet, ondanks het tegen
stribbelen van Mary een dokter halen.
Na een langdurig onderzoek sprak
de geneesheer geruststellende woorden
en schreef een behandeling voor.
Zonder beaald coquet te zijn, kleed
de het jonge meisje zich toch gaarne
chic en had tot hare beschikking een
der beste coupeuses van Parijs, me
vrouw Augustine, die hare klanten
telde in de aristocratische, artistieke
en financieele kringen van Parijs.
Floewel zij ruime ateliers bezat aan
de Sint Honore street was mevrouw
Augustine verplicht, om hare steeds
groeiende clientète naar behooren te
kunnen bedienen, behalve haar vast
personeel, bovendien nog bekwame
naaisters aan te nemen, die in de stad
woonden en bij wie zij werk uitbesteed
de. Daaronder was er ééne, die zij bij
zonder mocht en gaarne voor vast aan
haar huis had verbonden.
Maar Lucie, zoo was de naam van het
meisje, hechtte te zeer aan hare onaf
hankelijkheid en wilde haar kamertje,
op een der hoogste etages van een huis
op de Bourbonkade niet verlaten.
Lucie was ruim twee en twintig
jaar. De gunstelinge van mevrouw
Augustine was door iedereen geacht
en bemind. Men vermoedde, dat zij
een verloofde had, haar buurman, den
teekenaar Lucien Labroue.
XVI.
Na den dood van mevrouw Bertin
was Lucien Labroue alleen achter
gebleven, met eenige duizenden fran
ken. Op verlangen van haar overleden
broer had zij Lucien goed laten studee-
ren en het had er allen schijn van, dat
er eens een flink mecanicien uit zou
groeien. Zijn aspiraties gingen bo
vendien dezelfde richting uit. Toen hij
met zijn studie gereed was, begon hij
uit te zien naar een goede betrek
king, waar hij zijne kennis zou kunnen
benutten.
Hij slaagde hierin niet bijzonder
goed. Invloedrijke relaties had hij
niet. Hij moest evenwel leven en daar
bij nog de grondbelasting betalen voor
de terreinen in Alfortville, die hij niet
wilde verkoopen en waarop hij even
min een hypotheek wilde nemen.
Hij besloot in een atelier te gaan
werken, waar hij zijn brood kon ver
dienen en zich practisch kon bekwa
men. Hij wist daarnaast ander werk
te krijgen het ontwerpen van plannen
en teekeningen en toen deze werkzaam
heden hem een voldoende bestaan
opleverden, verliet hij het atelier,
waar hij niets meer kon leeren. Hi'
werkte liever thuis.
Geheel toevallig kreeg hij een kamer
in 't zelfde huis, dat door Lucie werd
bewoond. Lucien had haar al vaak
op de trap ontmoet. Aanvankelijk
hadden zii elkander gegroet, daarna
had zich bij den groet een glimlach
gevoegd en nog later hadden zij bij
't ontmoeten een enkel woord gewis
seld, dat zich weldra uitbreidde tot
een gesprek. Ten slotte werd hieruit
de Liefde geboren een reine, ernstige
en eerbare liefde.
(Wordt vervolgdJ
In de maand Mei hebben we vele
Oostenrijksche Geestelijken bezocht.
Mogen we U van onze bevindingen
iets verhalen? Goed, dan beginnen
we.
De electrische trein trekt ons hoo
ger, steeds hooger de bergen in. Na
Mittenwald gaan we de Duitsch-Oos-
tenrijksche grens over, we krijgen de
eerste Oostenrijkers te zien. Het zijn
mannen van het treinpersoneel, met
dienstpetten op, die tweemaal te
hoog zijn; 'n soort hooge hoeden met
een klep er aan. Hooger, immer hoo-
0er gaan we de bergen in; ons trein
tje wringt zich rakelings langs de
rotsen, het kruipt door tunnels en
rommelende, grommelende rolt het
over ravijnen, zoo ijzingwekkend diep,
dat we ons onwillekeurig vasthouden
gaan aan ons protserig treintje, dat
tusschen die bonkige bergen een ding
uit een speelgoeddoos te gelijken
begint.
Wij, die komen reizen uit een land,
«lat vlak en plat is als een plank,
rijden door de bergen van Tyrol. En
bij ons, die blijde en dankbaar zijn,
voor de schoonheid, welke wij zien
mogen aan die bergen met de toppen
wit en grijs van sneeuw en ijs, met de
flanken groen van wei en boscfa eu
met spartelende watervallen in iedere
spleet; bij ons komt naar boven het:
„benedictie montes et colles Domi
no, zegent bergen en heuvelen den
Heerj benedicite glaties et nives Do-
jnino zegent ijs en sneeuw den Heer.
Nog een tunnel van 1800 Meters, ge
kapt door de rotsen van den machtigen
Martinswand, nog een reeks van klei
nere knipoog-tunneltjes en het dal
der Inn met Innsbruck ligt in al zijn
schoonheid voor ons.
De priester, die in Innsbruck onze
gids en. leidsman wezen zou, ontving ons
aan het station. We hadden elkander
nooit gezien en nooit gesproken, nüett
anders dan uit briefwisseling kenden
we elkander. Maar in de komende da
gen zal hij spreken met ons, over char
armoede der priesters van zijn stad, en
van zijn land, zal hij ons brengen op de
armoedige kamertjes waarin zij wonen.
Toen we hem de hand gaven, zagen Wij
reeds armoede, voor hij 'n enkel woord
had gezegd. Want hij was bleek en
ïpager, en dat van ontbering, en het
kleed dat hij droeg was versleten en
een ander had hij niet. En zeer teeke
nend voor de armoedige levenswijze der
priesters was ook het allerarmoedigste
hotel, waarheen hij ons bracht, 't Was
een vervallen hnis, met een donkeren
gang, met een trapdeur, waarvan de
ruiten stuk waren, met een uitgeloop en
wenteltrap, die naar een gelag':a ner
voerde met vervelooze banken en s'oe-
len er in. We hebben er met hem
koffie gedronken, die in bierglaosn ons
werd voorgezet, en we hebben er een
stuk droog anijsbrood bij gegeten.-
En toen zijn we ons kwartier eens
eventjes gaan inspecteeren. Het kamer
tje was proper, het bedje was heider, de
menschen waren: gut katholisch; we heb
ben het logies genomen en zijn, omstreeks
5 uur, op stap gegaan met onzen goeden
priester-gids. Ons eerste bezoek ging naar
de priesters van de voorstad Hotting. Er
woonden twee priesters van de Orde van
Premonstreit, zij bedienen er eene paro
chie van over de 8000 zielen. We bellen
aan bij den pastoor nog eens bellen
wachten; wachten., toe; bel nog maar
eens.. Eindelijk gaat de deur open; wij
worden in de Kanztci gelaten bij den
pastoor. Wij waren niet aangekondigd en
kwamen geheel onverwacht; maar toen
de pastoor van: „Holland" hoorde, begon
zijn geiaat al vroolijk te staan; en toen
bij hoorde van „Priester Hilfsaktion",
toen lachte hij met heel zijn gezicht, en
toen hij ons hoorde noemen den naam
van de familie die hem patroneerde....
toen kwam hij los; blijde en dankbaar
vertellende, boe goed hij werd geholpen,
en hoe goed en hoe waardevol en hoe
welkom was, alles wat hem uit Hofland
toegezonden werd. Zonder die hulp uit
Holland, zou hij den winter niet zijn door
gekomen. Wij konden hem hulp brengen
voor den zomer, en wel uit de gelden
van het Engelsch-Iersche Priester-Comité.
Met enkele pond Sterlings maakten we
hem den koning te rijk af. Na een bezoek
aan zijn inderdaad zeer schoone kerk na
men we afscheid van hem.
Zijn kapelaan troffen we niet thuis, hij
was op ziekenbezoek. Teruggaande naar
Innsbruck ontmoetten we hem. Met den
hoed in de hand snelde hij op ons af. Hij
wist dat we komen zouden en dacht niet
anc'er:, dan: „daar zijn die Hoianders."
Over zijn wit habijt dToeg hij een over
jas, die wel ooit zwart zal zijn geweest;
die gekeerd was en nog wel eens herkeerd
zal zijn; 't geleek in alle geval nog op een
overjas. Een nieuwen uit Holand is hem
reeds toegezegd. Met hem zijn we gegaan
naar het kamertje van onzen priester-gids.
Een blind paard had daar in huis geen
schade kunnen doen. Daar op dat kamertje
hebben zij ons verteld van de armoede der
priesters en van het gebrek dat zij hebben
te lijden. Zij persoonlijk hadden een
Staats inkomen van f>000 Kronen in de
maand. En een hemd kostte toen 8000
Kronen en een paar schoenen 20.000 Kro
nen en een overjas 80.000 Kronen. Geen
wonder, dat zij schoeisel en onder- en bo-
venkleeding lapten en herstelden en
„flickten bis es nicht mehr flickbar is.
Er werden plannen gemaakt voor den
volgenden dag. Dan zouden wij bezoeken
den Proost, dan zouden wij gaan naar den
Administrateur, naar de meest behoeftige
priesters, naar den nestor, der priesters,
den 92-jarigen Theodoo II..., en naar het
stadje Hall.
We waren blijde, dat zij ons dien avond
een genoegen konden doen.
Zij bezorgden ons toegang tot de lezing,
welke P. Lipard S.J., dien avond hield
voor de Akademilker der Universiteitsstad
Innsbruck.
Wordt vervolgd.
F. J, A. WERNERS,
Kap. St. Aug., Nijmegen.
Kleeding en kleedingstoffen, schoeisel
en levensmiddelen zeftde men aan Kape
laan Fr. Werners, Gerard Noordtstraat 18,
'Nijmegen; giften in geld aan Rector Alb.
Mackelenberg, Zwijsenstraat 5, Tilburg.
De Engelsche per»
tegen Poincaré-
Met betrekking tot het commiriïqué
van Havas over de conferentie te Lon
den, schrijft de „Daily Chronicle", dat
het blad van meening is, dat Groot-
Brittannië onmogelijk de bewering van
Poincaré kan goedkeuren, da^, omdat
Prankrrjk 52 pOt. van de schadevergoe
ding •krijgt, dit land pverwegende stem
moet hebben in de vaststelling van de
voorwaarden, wairop deze van Düitech-
land zal worden verkregen. Dit is een
zaak, waarin alle mogendheden samen
werken, desnoods met alle hulpbronnen
precies zooals zij dedén in 1914.
Dientengevolge hebben al'en van ons
volledig stemrecht. Evenmin is het waar
dat Frankrijk mêer betrokken is bij het
geen er gebeurt dan Groot-Brittannië.
Het is op Groot-Brittannië, dat de
voornaamste last van slechten handel en
werkloosheid is gevallen als gevolg van
den economi-c'en i'r-d waarvoor de
Pransche politiek weinig heeft gedaan
om hem te verbeteren.
„Daily News" komt met nadruk
op tegen Poincaré's bewering in dezelfde
verklaring, dat Duitschland's politiek er
naar streeft zich bankroet te doen vér-
klaren.
Zich bezighoudende met hetzelfde on
derwerp, ontkent ook de „Westminster
Gazette", dat de val van de markt 'n
bewijs is van den kwaden wil van
Duitschland en zijn financieels deskun
digen en staatslieden. „De koers van de
valuta wordt vastgesteld door menschen
met koel hoofd en helder verstand, wier
bezigheid de internationale financiën be
treft. Het is de schatting van de Duit-
Bche capaciteit betalen en het ge-
heele verloop der wisselteersen hebben
kraoht en beteekenis gegeven aan het
Britsche standpunt, dat niets van
Duitschland zal zijn te krijgen, tenzij
dit land tijd gegeven wordt zijn binnen-
landschleven op te bouwen."
De „Times" begroet met ingenomen
heid de verklaring van Poincaré, dat
de mislukking der conferentie niet be
hoeft te beteekenen een scheuring in
de Entente. Het is evenwel duidelijk,
voegt de „Times" er aan toe, dat nu
alleen op Frankrijk de verantwoordelijk
heid rust voor de beslissingen, welke
een ernstigen invloed zullen hebben op
een ernstigen invloed zullen hebben op
de naaste toekomst van Europa. Deze
beslissingen betreffen ook ons en wij
kunnen ze dan ook niet met onver
schilligheid gadeslaan.
Reeds vóór het vertrek van Poincaré
naar Londen was besloten het parle
ment bijeen te roepen in geval van een
intergeallieerd conflict. Vandaar dat men
geloofde dat de Kamera' Dinsdag a.s.
bijeen zouden komen. Tal van personen
echter ontraden deze bijeenroeping, welke
de ongerustheid zou kunnen complicee
ren. Zij stellen vöor alleen dé parle
mentaire commissies voor buitenlandsche
zaken bijeen te roepen, of te wachten
tot de Oommissie van Herstel een be
sluit in zake het moratorium zal nemen
en de regeering een definitief plan van
actie zal vaststellen.
Men doet opmerken dat de politieke
kringen nog over eenigea tijd beschik
ken om den loop der gebeurtenissen niet
te overhaasten, daar de Gommis?!© van
Herstel tot den 31en Augustus tijd heeft
om haar antwoord aan Duitschland t
overhandigen. Men rekent thans vooral
op België om te trachten ean oplossing
te vinden, want indien de Belgische ge
delegeerde met den Fransche tegen het
moratorium stemt, beduidt dit dat het
moratorium niet is aanvaard met twee
tegen twee stemmen.
Om echter Duitschland's in gebreke
blijven vast te stellen in een beslissing
van twee tegen twee niet voldoende,
want voor een positieve beslissing is een
regeering onafhankelijk van de Oommis
sie van Herstel zal moeten optreden.
Men houdt nog met een andere Bel
gische interventie rekening. België zou,
bij het weigeren van een moratorium
tegelijkertijd van zrjn deel der Duitsche
betalingen kunnen afzien tot het einde
van het jaar. Baar de betalingen voor
dit jaar geheel aan België zouden toe
komen, zou Frankrijk Januari kunnen
afwachten zonder in een moratorium toe
te stemmen. Aldus zou het uitstel zijn
verkregen zonder nieuw conflict, noch
sancties tegenover Duitschland.
Alle bladen maken met voldoening mel
ding van de sympathie-betooging bij
Poincaré's aankomst aan het station. Hij
werd luide toegejuicht en men hoorde
uitroepen als: „Weest sterk", Houdt
stand" I
Het „Journal" schrijft: Men dient zich
thans niet met kleine middelen tevre
den te stellen. De gelegenheid is gun
stig voor ons om ons van kortstondige
combinaties los te maken, en indien er
een groot spel moet worden gespeeld
laat het dan ten minste voor een waar
neembaar resultaat, voor beslissende en
duurzame voordeelen zijn. De radicale
„Ere Nouvelle" vreest, dat Frankrijk
voor het dilemma zal komen te staan; öf
te capituleeren, 6f het verdrag van Ver
sailles te verscheuren, en een tijdperk
van avonturen te openen. Het blad be
treurt. dat er geen continentale politiek
van solidariteit der oorlogsdebiteuren te
gen het Anglo-Saksische egoisme ver
wezenlijkt is.
Intusschen wordt gemeld dat de Fran
sche Ministerraad gisterenmorgen te
Ramboirillet bijeen kwam. Hij keurde
met algemecne stemmen de houding van
Poincaré goed. Het werd niet noodïg
geacht de Kamer bijoen te roepen. In
den namiddag' werd de zitting voort
gezet.
Er werd verzekerd, dat maarschalk
Foch en generaal Desgoutte zich naar
Rambouillet hadden begeven, om zich ter
beschikking van «Ten plaats hebbenden
ministerraad te houden.
Een verdacht Duitsch stoomschip.
Het kleine Duitsclie stoomschip
„Dortmund" kwam onlangs uit Cork
te Dublin aan. Om redenen, die niet
zijn medegedeeld, werd de achter
docht der legerleiders door dit schip
gewekt, dat Maandagavond in de ha
ven onder bewaking is gesteld. Aan
boord werd een wacht van nationale
soldaten geplaatst.
De Valera's plannen.
Dn correspondent van de „Daily
Mail" bij het zuidelijke leger seint,
dat er alt© aanwijzingen zijn dat de
Valera, die naar gemeld wordt in een
weelderig landhuis bij Feremoy zijn
intrek heeft genomen, ieder idee heeft
laten varen om den opmarsch van
het Vrijstaatsleger van O'Duffy ernstig
te betwisten en zich zal vergenoegen
met het leggen van hinderlagen en
het verstorenin het algemeen van
het vreedzame leven der gemeenschap.
Een spoorwegviaduct door
rebellen vermeld.
De rebellen zijn aansprakelijk voo-r
de grootste sabotage tot dusver in
Groot-Britannië en Ierland gepleegd.
Zij hebben namelijk het beroemde
.spoorwegviaduct Van Mallow vernield,
waarvan het herstel drie maanden
zal duren.
De positie der rebellen.
De Londensche bladen mekten, dat
met uitzondering van de persoonlijke
volgelingen van de leiders, het ge-
heele insurgentenleger in Ierland in
staat van ontbinding schijnt te vec-
keerai. In alle richtingen heerscht
een algemeene beweging uit de steden
naar de heuvelachtige ontoegankelijke
landen, waar de insurgenten kleine
rooversbenden vormen, welke van
plundering leven.
Onder de steden en dorpen, welke
door de rebellen tijdens de laatste
dagen zijn ontruimd, zijn Fermoy,
Kinsale, Macroom, BallincoIIing en
Blarnes.
Naar gemeld wordt, bevindt De Va
lera zich met zijn troepen te Mallow.
Donderdag j.L werd hij te Cork gezien
Kjdens de ontruiming en naar gezegd
wordt, heeft hij de stad in een ge
sloten rijtuig verlaten, vergezeld van
een wacht van gewapende mannen.
De moraal der insurgenten aldus
de „Daily News" wordt beschre
ven door de burgers, welke met hen
in aanraking zijn geweest. Velen ma
ken van elke gelegenheid, die zich
voordoet, gebruik, zich van hun wa
pens te ontdoen en naar hun huizen
terug te keeren.
Een deputatie werkloozen is op
marsch van Birmingham naar Lon
den. Zij wordt hedenmiddag om
streeks twaalf uur te Londen ver
wacht en zal op het ministerie van
Het werkloozencomité van Poplar
heeft degenen, die met de beweging
sympathiseeren, uitgenoodigd naar
Hyde Park te trekken ten einde de
mannen uit Birmingham te ontmoe
ten en hep vervolgens naar Poplar
te begeleiden.
Tpen ^ffl"ïbW©I RaTmfih Km üïfë Fris-
tol-gevechtvliegtuigen vlogen over de dor
pen en wierpen een groot aantal bommen
neer. De verliezen aan de zijde der aan
gevallenen bedroegen drie dooden en twee
gewonden. Vier huizen werden vernield,
de oogst werd over een groote uitge
strektheid beschadigd en een aantal stuks
vee werd gedood.
Er is in Engeland vooruitzicht op
ernstige moeilijkheden, voortvloeiend'
uit het voorstel tot verlaging der loo-
nen van de metaalbewerkers in de
spoorwegwerkplaatsen vian Groot-Brit
tannië in evenredigheid met de ver
lagingen, ingevoerd door de federatie
van werkgevers in de metaalindustrie,
trie.
In een vergadering, Dinsdag gehou
den tusschen de betrokken vakver-
eenigingen en den nationalen bond
van spoorwegpersoneel werd met al
gemeene stemmen overeengekomen er
de spoorwegdirecties van in kennis
te stellen dat er vóór October geen
verlaging der loonen mag geschieden
en dat, alvorens zulk een loonsver
laging veroorloofd is, de directeuren
daarvan tijdig kennis moeten geven.
Later op den dag werd een gemeen
schappelijke conferentie gehouden van
de vertegenwoordigers der spoorweg
maatschappijen en der vakvereenigin-
gen. Na een korte zitting ging de
conferentie uiteen, om den spoorweg-
directeuren gelegenheid te geven het
standpunt, door het personeel inge
nomen, te overwegen. De directeuren,
vroegen een loonsverlaging van 16yh
shilling per week op dezelfde wijze
toegepast als de verlaging van den
duur tob ij slag door de werkgevers in
de maehinenijverheid. Hel gemeen
schappelijk comité van het personeel
antwoordde, dat eenigerlei loonsver
laging slechts kon plaats hebben vol
gens den regelmatigen weg ingevolge
uitspraak van een industrieel scheids
gerecht.
Uit Montreal wordt gemeld, dat de
directies der Canadeesche spoorwe
gen, in weerwil van de bedreiging
met een staking, de loonen van het
werkplaatspersoneel hebben verlaagd.
Naar verklaard wordt ligt de eenige
hoop op een vermijden van een sta
king in de mogelijkheid, dat de di
recties afwachten tot er een verzoe-
ningsraad optreedt alvorens de ver
laging door te voeren.
De regeering van Moskou heeft, naar
de correspondent van de „Times" te Riga
meldt, een scherpe nota gericht tot de re
geering van Letland tegen de executie te
Riga van den Letlandschen moordenaar
Upmal alias Purinsk of Kruinsk, die twee
Letlanders had gedood. Moskou dreigt met
repressailles, ofschoon Upmal een Let-
landsch burger van Leflandsche nationali
teit is. Verleden weck werd er een groo
te vijandige demonstratie gehouden voor
de legatie van Letland te Moskou. De le
gatie telefoneerde aan het commissariaat
van buitenlandsche zaken, dat militie
zond meer dan een nur nadat de betoo-
gers vertrokken waren, na de ruiten bij
de legatie te hebben ingeworpen.
De sovjetregeering heeft voorts de con
ferentie te Riga in zake de uitwisseling
van gevangen genomen burgers tijdelijk
geschorst.
De Noorsche handelsdelegatie te Mos
kou heeft namens de Noorsche regeering
aan het Russische volkscommissariaat
voor buitenlandsche zaken een protestnota
gezonden tegen de door de Sovjet-regee
ring bevolen inbeslagneming van hout en
vlas, toebehoorende aan Noorsche onder
danen.
De nota zegt, dat de Noorsche regee
ring reeds bij herhaling heeft geprotes
teerd tegen de Sovjet-wetgeving betreffen
de de nationaliseering van buitenland
sche eigendommen; zij is van meening,
dat de Russische regeering niet het recht
beeft tot het inbeslagnemen van eigen
dommen van Noorsche onderdanen.
Uit Tokio wordt d.d. 15 Aug. gemeld,
dat de eerste stappen inzake de militaire
reorganisatie daar dien dag gedaan zijn.
7 artillerie-regimenten werden ontbon
den en 32B troepofficieren waaronder 42
generaals werden op wachtgeld gesteld.
De laatste statistieken van het ministerie
van arbeid in Engeland toonen aan, dat
de vermindering der werkloosheid lang
zaam voortduurt. Bijna 24.000 personen
zijn minder ingeschreven als werkloozen
dan een week geleden, doch het totaal
aantal personen zonder werk bedraagt
toch nog het kolossale cijfer van 1.382.000
Uit Simla wordt gemeld, dat als vergel
ding voor den aanval op de Roayl Welsh
Fusiliers bij Ladha in bet gebied der Mah-
soeds op 29 Juli, den lOen Augustus
Op een landweg bij het dorp Cocherel.
in de buurt van Rouaan, zag een veld
wachter, die een Iandlooper zocht, welke
zich aan diefstal had schuldig gemaakt,
Zaterdag j.l. een individu loopen, wiens
houding hem verdacht voorkwam. Toen
hij den man vroeg, waarheen hij ging,
antwoordde deze dat hij wandelde. Daar
hij geen enkel papier bij zich had verzocht
de veldwachter hem mee naar het bureau
der gendarmerie te gaan.
Onderweg zeide |de onbekende tot den
veldwachter: „Je kunt trotsch zijn, man
netje, je hebt een goede vangst gedaan."
Bij zijn aankomst verzocht hij even te mo
gen telefoneeren, hetgeen hem werd toege
staan. Groot was de verbazing van den
veldwachter toen de arrestant den pro
cureur van Evreux opbelde en dezen ver
zocht een order tot zijn in vrijheidsstening
te geven daar hij Aristide Briand was,
oud-minister-president en Kamerlid.
In het stadhuis van Ivry is eergisteren
het huwelijk gesloten tusschen Henri Cor-
dom, die wegens anti-militairistische actie
in de Santé-gevangenis opgesloten is, en
Marthe Morissonneand, veroordeeld we
gens een complot tegen de veiligheid van
den Franschen staat
Onder politie-geledde werden bruid en
bruidegom van de gevangenis naar het
stadhuis gebracht. De bruidegom kon nau
welijks loopen daar hij een week „honger
staking" achter den rug had.
Op een vraag van den magistraat of
Cordom Marthe Morrissounead tot vrouw
wilde hebben, antwoordde hij: „Ja, al
lang." De voorlezing van het artikel van
het burgerlijk wetboek, volgens hetwelk de
vrouw den man overal moet volgen, wekte
onder de gegeven omstandigheden den
lachlust op van het publiek, dat aan het
slot de Internationale poogde te zingen.
Een heer en dame hadden Maandag twee
plaatsen besproken in een vliegtuig voor
Genève Toen het uur van vertrek was
gekomen, waren zij niet op het vliegterrein
van Le Bourget en het vliegtuig ging zon
der hen heen. Een kwartier later echter
kwam een auto met de twee laatkomers
aanstuiven.
De stationschef zeide: „De vlieger Is
juist een kwartier weg, maar ik zal hem
even terugroepen." Het telefoneerde draad
loos met den bestuurder hoog in de lucht,
die liet Weten binnen tien minuten terug
te zijn.
Een kwartier later vertrok de machine
weer, nu met alle reizigers.
Een aantal politieke vrienden van den
vermoorden veldmaarschalk Wilson heb
ben een huis te Ascot aangekocht en dit
aan. Lady Wüson aangeboden.
Uit. verzegelde postzakken, uit Canada
afkomstig, bleken bij aankomst aan het
Euston-sation te Londen meer dan honderd
aangeteekende stukken ontvreemd te zijn.
Blijkbaar is de diefstal gepleegd tusschen
Liverpool en Londen.
BÏ ij kens een bericht uit Lucknow had
er een ernstige botsing tusschen twéé goe
derentreinen plaats in het station Bads-
janghar bij Luckjnow. Een machinist en
een tweede beambte werden gedood, een
stoker werd ernstig gewond.
Uit Berlijn wordt nog gemeld, dat de
politieke partijen te Wiesbaden van
Duitsch-nntionalen tot meerderheidssoc. in
een verklaring aan de Rijnlandcommissie
protesteeren legen ontslag van dr. Momm-
De katholieke Staatspartij is, den laat-
sten tijd vooral, het voorwerp van bizon-
dere belangstelling, in de organen van
verschillende andere partijen.
Een belangstelling echter met een bij
smaakje, en niet vrij van een zekeren ten-
denz.
Het schijnt wel, of die organen maar niet
kunnen heenkomen over het feit, dat de
katholieke eenheid bij de verkiezingen ge
handhaafd bleef en onze partij, in stede
van verzwakt, met zetelwinst uit het
strijdperk trad.
Zoo schrijft nu, o.a. de „Vrijzinnig
Democraat", dat de R.-K. partij „allerlei
pressie (heeft) moeten toepassen, om
haar ouden aanhang te behouden", terwijl
het blad daarop volgen laat:
Er is altijd min of meer tegenstelling
geweest tusschen de verschillende stroo
mingen in die partij. Hoe kan dit ook an
ders? Haar samenstelling was gebaseerd
op eenheid van godsdienstige richting en
deze kan nu eenmaal geen grondslag zijn
voor staatkundig beleid.
Nieuw is deze bewering waarlijk niet,
zegt het „Centrum."
arbeid ontvangen worden, waarschijn- luchtoperaties uitgevoerd zijn tegen de dor- „De eenheid der katholieken als staat
kundige 'partij is talloozë malen betwist
en ontkend, wat niet wegnam, dat zc be
stond en, na een enkele maal verstoord te
zijn geweest, zich herstelde en bleef be
staan.
Zoo gaat het ook nu.
Wat in bladen van andere richting
daaromtrent ook moge worden geschre
ven, geprofeteerd engewenscht,
maakt de feiten en de werkelijkheid niet
ongedaan.
En dat onze partij op heel wat deugde
lijker grondslag steunt, dan bijv. de
hopeloos verstrooide liberale partij, heeft
de ervaring sinds lang uitgewezen.
Voor 't overige is het wel merkwaardig,
dat, terwijl de „V.-D." de eenheid van
godsdienstige richting als basis voor- het
staatkundig beleid radicaal wil uitschake
len, de behoefte aan het godsdienstig
element zich ook in de kringen zijner
eigen partij doet gevoelen, getuige o.a.
de beschouwingen van den heer Buma.
Op den duur schreef deze heer in de
„V.-D." van 5 Augustus zal de V.-D.
Bond het niet zonder godsdienst kunnen
stellen.
En nu vindt zijn betoog wel is waar vin
nige tegenspraak, maar het feit, dat in die
kringen een dergelijke verklaring kon wor
den afgelegd, teekent toch."
Trouwens, ook in de liberale en zelfs
in de socialistische gelederen zijn sinds
langer of korter tijd stemmen opgegaan,
om te getuigen, dat de behoefte aan gods
dienst in het openbare leven niet weg te
cijferen valt.
Die behoefte doet zich bij een groot
deel des volks steeds duidelijker kennen.
En dus moet de „Vrijzinnig-Democraat"
zich, wat den grondslag voor de eenheid
onzer katholieke Staatspartij betreft,
maar niet al te „ongerust" makenl
De perseommissie van het Ned. R. K.
Huisvestings-Oomité te 's-Hertogenbosch
schrijft ons:
In de pers deed dezer dagen een
bericht de ronde, volgens hetwelk het
gemeentebestuur van Weenen verdere
hulp uit het buitenland zou hebben af
gewezen. Hoewel in dit bericht speciaal
de kindervoeding wordt genoemd, zon da
indruk kunnen gevestigd, worden, dat de
toestanden te Weenen dermate veran
derd waren dat verdere hulp ver leening
uit het buitenland niet meer gewenscht
zou worden, zooals de uitzending van
kinderen "«ju* ons land, het in stand
honden van kinderheime te Weenen, het
verzenden van Liebe6gaben enz., gelijk
door het Ned. R. K. HuisvestingB-Ge-
mité geschiedt.
Dit zou volkomen in tegenspraak zijn
met de berichten, die het comité bijna
dagelijks uit Weenen ontvangt en die
spreken van een steeds toenemenden nood
on om verderen steun vragen.
Het dagelijksch bestuur van het co
mité heeft zich dadelijk met de hoogste
autoriteiten te Weenen in verbinding ge
steld, ten rólde ten deze opheldering
te ontvangen en het doet, steunende op
de dagelijks binnenkomende ernstige
berichten een krachtig beroep op 't Ne
derland whe volk om in zijn liefdadig
heid voor de Centrale Rijken niet te
verflauwen en een verder© krachtige
hulpverleening mogelijk te maken.
Het bestuur stelt zich voor het resul
taat van zijn onderzoek in de pers meda
te deelen.
De stichting van een R. K. dagblad der
partij Arts voor Breda e.o., is, naar wij
vernemen, verzekerd. N. v. d. IX
Men schrijft ons uit het Gooi:
Wie thans den weg BlaricumHuizen
passeert, ziet op de laatste verheffing der
Gooische hoogten het schilderachtige com
plex heuvelen Paviljoen-Huizerhoogh,
welke hier met mooie vergezichten over
het vlakke Eemgebied afdalen naar de
Erfgooiersweiden, een blok van een 20-tal
woningen in aanbouw, waardoor dit
fraaie panorama geheel wordt onder
schept; maar ook ten W. van dezen weg
is de spade al in den grond; op de N. af
helling van den Paviljoenheuvel, waar
eenmaal de rotonde zich verhief, zijn de
uitgravingen voor drie kleine landhuizen
vlak bij en onder de mooie boomgroepen
reeds zichtbaar. En dit is nog maar
een begin! I>e Amsterdamsche firma,
welke hier met groot materiaal aan den
arbeid is achter de in aanbouw zijnde
huizen is een smal-spoor aangelegd
heeft plannen voor een huizencomplex
van300 perceelen, welke van de Pa
viljoenhoogte in de richting van den Tafel
berg gedacht zijn, dus dicht bij den ont
worpen tak van het snelverkeer Laren
BlaricumBrediusNaarderm»erAm
sterdam; een der mooiste brokken Gooi
sche natuur op de noordelijke heuvelen
zou daardoor een Amsterdamsche (kleine)
middenstandswijk worden. Wel heeft Bla
ricum, dat door dezen reuzenbouw zijn
inwonertal ongeveer zou zien verdubbe
len, voorloopig bouwvergunning gewei
gerd en de plannen tot 29 perceelen be
perkt, maar de Raad heeft, helaas! ook
met 4 tegen 3 stemmen verworpen het
voorstel om het geheele paviljoen-complex
links en rechts van den weg voor
275,000 aan te koopen, waardoor de ge
meente de bebouwing en uitsparing van
natuurschoon geheel in de hand zou heb
ben gehouden!
Zondagavond kwam de Alpha III", het
jacht van den Belgischen consul te Am-
h.
