Reizen in België.
De benoeming der arbeidsafge-
vaardigden naar de 4e Internat.
Arbeidsconferentie.
De voorschotten voor woning
bouw.
De huren der oudere woningen.
UIT ONZE OOST.
Duitschers te Semarang.
GEMENGD NIEUWS.
Geldverspilling voor de hoogere
ambtenaren.
Een hotelrat ontsnapt.
Een verduisteraar van rijwielen.
Droevig gevolg van dronkenschap.
Door electrischen stroom gedood.
Onveiligheid op het platteland.
„Het Vondelpark".
Geldmoeilijkheden van Neder
landsche reizigers in Duitschland.
Bezuiniging bü het leger.
De overleden bokser.
Nederland in den vreemde.
„Nou Ja, as Je zóó uit MoTfrika komt,
bin je 't niet anders meer gewend...."
„Met ongedekten hooide".
Moordaanslag.
Gederailleerd.
KORTE BERISHTEN.
Dalende prijzen.
De ex-kroonprins.
Ongeval met doodelijke afloop.
Overtreding Loterijwet.
Niet alledaagsch verzoek.
KERK EN SCHOOL
Mgr. Luypen.
Eerste Ned. Int. Missie-congres.
Overste „St. Louis" te Ouden-
bosch.
KUNST EN KENNIS.
MISSIE-SCHEURKALENDER VOOR
1923.
Uitgave van den St. Claver
bond, Missiebond der E.Ey
P.P. Jezuieten.
Voor de vierde maal is de missie*
kalender, door H. Koch S. J. met
medewerking van verschillende missd-
oneerende orden en congregaties sa
mengesteld, verschenen. Het doel van
deze uitgave ligt op elk blaadje van deal
kalender uitgesproken door plaat en
tekst: missiekennis kweeken-, missie*
liefde ontvonken, missiedaden wekken.
Op het dekblad heeft Frans Laza-
rom onzen Goddelijken Zaligmaker,
den Koning der Apostelen, uitgebeeld
op het oogenblik, dat Hij zijn missie-
preek houdt: „Vraagt den Heer van
den oogst, dat Hij" in Zijn oogst werk
lieden zende". Math. IX 38. De ka
lender zal gaan toonen hoe deze
woorden, eenmaal gesproken tot eeni
ge arme visschers van Galilea, ook
nog in onze dagen hun volle beteeke*
nis behouden hebben. Een hulpkreet
eerstens van zielenminnende liefde:
„waar blijft immers dat de oogst op
het oogenblik te groot is voor het
aantal arbeiders, maar een leven- en
daiienwekkend woord niet minder, bij
zonder in onze dagen en in ons vader
land, nu zoovele mannen en vrouwen
niet alleen bidden om werklieden
maar met de edelmoedigheid der Apos
telen alles verlaten om zielen te gaar
winnen voor hun Meester. De missie*
kalender wil deze arbeiders en ar
beidsters in den grooten wijngaard
van den hemelsehen Vader aan het
werk laten zien om ons op te wekken
tot medearbeiden door gebed, belang*
stelling en liefdegave. j
We worden uitgenoodigd een groot®
missiereis te ondernemen. We ver*;
trekken den len Januari uit de Kaf*
fermissie van Zuid-Afrika en maken
dan een rondreis links en rechts doop
heel Afrika, totdat we einde Februari
langs Egypte Azië binnentrekken. Na
tuurlijk daar onze eigen koloniën niet
vergeten. Van Azië uit trekken we
einde Mei over den grooten Oceaan
Amerika binnen, om half Juli in Eu
ropa terug te keeren en even aan te
wippen in eenige Europeesclie Missie-
landen. Einde Juli gaat het weer naar
Azië; begin October zijn we weder
langs Arabië in Afrika aangeland en
steken einde November naar Amerika
over om daar tot half December wat
rond te toeren. i
Zoo zien we onze'eigen missionaris*
sen in hun eigen omgeving, temidden
van het volk waarvoor zij zwoegen,
en lijden; op reis in die verre streken
vol gevaren te water en op het land,
maar Goddank ook omringd door tal
rijke nieuwbekeerden, de kostbare
vruchten van hun zielenijver.
In den tekst vertellen zij ons dafl
van hun missie, van hunne moeilijk*
heden, van hun vreugde en hoop op
de toekomst. Zoo wordt deze kalender,
een missiefilm met een explicateur,
die niet als een ambtelijke museumgids
een droge opsomming geeft, maart
prettig vertelt over het beeld voor
ons als een die zelf gezien en be*
leefd heeft. Voor afwisseling is ge
zorgd: lief en leed, humor en tragiek!
trekken in bonte mengeling voorbiji
mooie versjes, zelfs raadsels en re
bussen, ontbreken niet.
Voor een keurige uitvoering heeft
de bekende „Ars Catholica" te Leiden
gezorgd, zoodat men zich heuseh niet
behoeft te schamen dezen kalender 'n
plaatsje te geven zelfs in het salon
netje,
D, NICOLAI S. J-A
sterdam, te Kampen nit ree binnenloopen.
Maandagochtend arriveerde een auto met
den Kroonprins en de Prinses van België,
die ach aan boord begaven, waarna de
„Alpha III" onder stoom ging om een be
zoek te gaan brengen aan het voormalige
interaeeringsoord Urk.
Naar aanleiding van het bericht over de
afschaffing van gecombineerde paspoor
ten, verneemt de „Msb." van het Belgisch
gezantschap, dal in het bericht slechts be
doeld kunnen zijn de gecombineerde pas
poorten voor vereenigingen en gezelschap
pen, maar niet de collectieve paspoorten
voor gezinnen, zooals die tot nog toe be
stonden. Deze laatste blijven dus geldig
voor reizen naar België.
Voorbereidende besprekingen tusschen
den minister van arbeid en de
vakcentralen.
Dc Minister van Arbeid heeft de verte
genwoordigers der Nederlandsche Vak
centralen tegen Vrijdag 18 Augustus a.s. te
half 3 nitgenoodigd voorbereidende be
sprekingen Ie honden voor benoeming
der arbeidsafgevaardigden van de vierde
Internationale Arbeidsconferentie te Ge-
nève.
Het bestuur van den Nationalen Wo
ningraad vestigt in een adres de aan
dacht v&c den minister van arbeid op
de financieel nadeelige gevolgen, welke
de woningbouwver. ondervinden door
de late vaststelling der Rijksbijdragen
in de annuïteit van de voorschotten,
welke aan fte vereenigingen zijn ver
leend, overeenkomstig de bepalingen van
de Woningwet.
Hoewol de vereenigingen tijdig en vol
gens den eisch voldoen aan haar finan-
cieele en administratieve verplichtingen,
ten opzichte van Rijk en gemeente, ver
loopt er geruime tijd alvorens de ver
eenigingen de beschikking krijgen over
de Rijksbijdrage in de annuiteit, welke
zij bereids voldaan hebben.
Daar de bouwvereenigingen het be
drag der annuiteit niet geheel uit eigen
kasmiddelen kunnen voldoen, zijn zij, in
afwachting van de uitkeering der Rijks
bijdragen genoodzaakt het ontbrekende
gedeelte op te nemen bij de gemeente
of een credietinstelling tegen een rente
vergoeding van circa 6 pCt. per jaar.
Aangezien de uitkeering der Rijks
bijdragen gewoonlijk 624 maanden na
de storting der annuiteit geschiedt, zijn
vele vereenigingen verplicht aanzienlijke
bedragen jaarlijks aan rente te betalen.
Ingeval de bouwvereenigingen do be
taling der annuiteit uitstellen todat zij
de Rijkshijdrags hebben ontvangen, ver
vallen zij in een rentevergoeding aan
het Rijk van 6 pCt. per jaar over het
bedrag der achterstallige annuiteit.
Kortom, welken weg de bouwvereeni
gingen ook volgen, steeds staan zij voor
de verplichting rent» te betalen, waar
door haar exploitatie-uitga en, re pe - in
vet ijk de huren harer woningen, ver
hoogd worden.
Hoewel adress nt volk.men be ef., dat
de vaststelling der Rijksbijdrage' door het
Departement van Arbeid steeds tijd zal
vorderen, waarmede renteverlies gepaard
gaat, vermeent adressant toch dat de
vereenigingen niet «aansprakelijk mogen
worden gesteld voor de financieel© scha
de welke nit een te late vaststelling der
Rijksbijdrage voortvloeit en verzoekt
adressant den minister een termijn te
bepalen, binnen welken, na ontvangst van
de betreffende aanvrage, de Rijksbij
drage zal worden uitgekeerd, met dien
verstande, dat, bij eventueel© overschrij
ding van dien termijn, de bijdrage zal
worden vermeerderd met een rentever
goeding van 6 pCt. per jaar.
Het bestuur van den Nationalen Wo
ningraad brengt het volgende onder dia
aandacht van den Minister van Arbeid:
Als gevolg van de huurverhocgingen
der laatste jaren treedt het verschijn
sel naar voren, dat de huren der oucüate
woningen, daarmede bedoeld de wonin
gen, welke geëxploiteerd worden zonder
bijdrage in de annuïteit, relatief hoo-
gor zijn, dan de huren dernieuwte ver-
oomigings-woningen, hoewelde laatste
zonder ait»ondcring tegen aanzienlijk
Loogore stickiingskosten worden verkre
gen en somüjd3 meor woongcrief bieden.
Ook komt het meermalen voor, dat
in één bouwvereeniging voor een ongo-
veer gelijk ty(pe woning een versohil-
lendo huur moet worden gevraagd.
Vooropstellend de wenschelijkheid, dat
do Regeering de nuur der (oudere) wo
ningen bepaalt, volgens één vast systeem
van kracht voor alle vereenigingen en
voor alle woningen, en erkennend de
billijkheid de huurders der oude, goed-
koope woningen ook iets te doen bij
dragen in den last der hoogero huran
van de nieuwere woningen, acht adres
sant het toch billijk, dat aan de hunr-
verhoogingen der woningen een grens
wordt gesteld en lijkt het adressant de
meest juiste weg, dat hiervoor dezelfde
limiet wordt gehandhaafd en dezelfde
maatetaf aangelegd, als de Huurcommis-
siewet stelt voor woningen van particu
lieren.
De huurders van vereeniging?woningen
behoeven niet in betere, doch mogen
ook niet in sleohtere conditie woeden
geplaatst, dan de huurders van parti
culiere woningen en waar de Regeering
de Huurcommissiewet instelde om onge
motiveerde winsten van de particuliere
huiseigenaren tegen te gaan en huur-
opdrijving te voorkomen, komt het adres
sant voor, in strijd te zijn met deze
opvatting, ten opzichte van de vereeni-
gingswoningen met huurverhooging ver
der te gaan dan de Huurcommissiewet
toelaat, n.l. 50 pOt. boven de huur van
1918.
Bereids zijn in sommige gevallen de
huren der oude woningen met 100 pOt.
verhoogd.
Op grond hiervan verzocht de Woning
raad den Minister, de huren der oucjs
woningen niet hooger te stellen, dam
50 pOt. boven de huur van 1916, hier
toe slechts geleidelijk over te gaan en
eventueels hoogore huren in het ko
mende exploitatie-jaar tot dat peil te
verlagen.
Aan het Bat- Nbl. schrijfl men uit Se
marang. Het aantal Duitsche employe's
dat zich hier gevestigd heeft, neemt bui
tengewoon sterk toe; men kan schier geen
wandeling maken, of men hoort Duitsch
spreken. Waaraan dat toe te schrijven is,
valt moeilijk uit te maken; dat er systeem
bestaat om Duitschers hier geplaatst te
krijgen mag als zeker worden aangeno
men.
Men meldt aan de „Msb.":
Het derde hoofdgebouw der Ned.
Spoorwegen te Utrecht is met bet tweede
door een tunnel verbonden. Dicht bij
deze, tunnel is in het tweede gebouw
een -lift. Eenige passen slechts verder
is pas een nieuwe tweede lift gemaakt,
die dichter bij den tunnel uitkomt Deze
lift bespaart een aantal passen, wellicht
een vijftig. r
Tijd is geld, zal men zeggen.
Jawel! Maar die nieuwe lift is alleen
voor de hoogere ambtenaren toeganke
lijk. -*
In een hotel te Deventer had zich Zon
dagnacht een persoon toegang verschaft
tot een logeerkamer, welke door een heer
en dame was besproken. Bij do komst van
dezen had de hoteldief zich onder het
bed verborgen om op die wijze aan de
aandacht van de logeergasten te ontsnap
pen. De dame bespeurde echter onraad en
dacht eerst, dat zich muizen achter het
behang bevonden, doch bij onderzoek
kwam men tot de ontdekking dat zich
onder het ledikant een man verscholen
had. Onmiddellijk werd alann gemaakt en
de politie per telefoon gewaarschuwd.
Voordat deze verscheen, had de dief zich
echter door uit het raam der eerste ver
dieping te springen, uit de voeten kunnen
maken. Wel heeft de politie nog in alle
richtingen gezocht, doch de man was
spoorloos verdwenen.
Als verdacht van verduistering van rij
wielen is door de Utrechtsche recherche
ten huize zijner ouders van zijn bed ge
licht de 19-jarige B. Dit jongmensch zou
bij verscheidene rijwielhandelaren fietsen
hebben gehuurd, die door hem niet wer
den teruggebracht en aldus zouden vijf of
zes rijwielen verdwenen zijn.
Te Emmer-Compascum (Drenthe) dreig
de Zaterdag een brugwachter, die beschon
ken thujs gekomen was, zijn dochter
met een mes. Het 18-jarig meisje nam
verschrikt de vlucht en sprong uit angst,
toen de man haar ook buiten vervolg
de, te water. Zij werd levenloos opge
haald. De vader is gearresteerd.
Toen de 16-jarige J. B. de Vries, wo
nende aan den Klompweg te Weesper-
Carspel. zijn duiven uit een paal van het
P. T. H. wilde grijpen, had hij het on
geluk met den electrischen draad in aan
raking te komen. Hoewel de heer Van
Klaveren, eigenaar van de nabijgelegen
stoomwasscherij met zijn auto onmiddel
lijk geneeskundige behandeling uit Weesp
haalde, kon Dr. Wartena slechts den
dood constateeren.
Ten plattelande neemt de onveilig
heid hoe langer zoo meer toe.
Zoo wordt uit den Hoekschen Waard
gemeld
Te Nieuw-Beijarland hebben dieven
getracht hun slag te slaan in de kerk
der Oud Geref. Gemeente. Door het ver
brijzelen van een ruit schijnt de in
breker binnen gekomen te zijn. Door
het veelvuldig voorkomen van diefstal
len uit kerken en scholen in deze streek
hebben de meeste kerkbesturen echter
gelden uit de kerk op een veiliger plaats
geborgen. Dit was ook hier het geval.
Geld was in de kerk niet aanwezig.
Er wordt niets vermist.
Te Piershil is ingebroken in de con
sistoriekamer der Ned. Herv. Kerk. Een
geldvaasje hebben zij stukgeslagen en
den inhoud daaruit gehaald. Ook heeft
men een koffer met kleedingstukken van
een naaivereeniging opengebroken, waar
uit echter niets wordt vermist.
Ook in de consistoriekamer van de
Ned. Herv. Gemeente te Goudswaard
hebben de hoeren een bezoek gebracht.
Door het uitnemen van een ruit zijn zij
binnengekomen; ze hebben alles nage
snuffeld wat maar geldswaarde kon be
zitten, o.a. busjes voor de Jongelings-
vereeniging en de zending bestemd. In
het geheel wordt hier een f 20 vermist.
Te Groote Lindt, een gehucht onder
de gemeente Zwijndrecht, is in do Ge
reformeerde Kerk ingebroken en in de
Hervormde kerk. In het aangebouwde
vergaderlokaal vond men twee kasten
opengebroken. De inbrekers schijnen niets
van hun gading te hebben gevonden.
Ook de kerken te Pieterman en Kijf
hoek (heide gehuchten in die buurt),
hebben een bezoek gehad met voor de
inbrekers hetzelfde ongunstige resultaat
Het eigenaardige is, wat de drie eer
ste inbraken betreft, dat deze alle drie
in denzelfden nacht hebben plaats ge
grepen.
In het melkhuis i# het Vondelpark
te Amsterdam zijn thans biljetteh op
gehangen van den volgenden inhoud:
„Bezoekers van het Vondelpark!
„Weet u, dat het Vondelpark een
zuiver philantropische instelling is?
„Weet u, dat volgens 't laatste jaar
verslag er een tekort van f20.000 is?
„Weet u, dat met zulk een jaar-
lijksch tekort het Vondelpark (de lon
gen van Amsterdam) zal moeten ver
dwijnen
„Ten gerieve van uzelf en uw kin
deren, tracht uw park te behouden
en helpt daaraan mede met een jaar-
lijksche bijdrage, hetrij groot of klein."
Men schrijft uit Frankfort a. d. M. aan
de*N. Crt.:
De laatste dagen zijn mij hier een paar
gevallen ter oore gekomen van eigenaar
dige moeilijkheden, waaraan Nederlanders
op hun doorreis door Duitschland buiten
hun schuld waren blootgesteld. Om een
herhaling dezer moeilijkheden, die voor
de betrokken reizigers onaangenaam ge
noeg waren, zooveel mogelijk te voorko
men, lijkt het mij dienstig ze mee te
deelen.
Een Nederlander was uit Indië te
Genua aangekomen. Aan geld had hij In
dische bankbiljetten bij zich. Toen hij
hier een dergelijk bankbiljet tegen marken
wilde inwisselen, gelukte hem dit niet,
omdat de banken hier dit geld niet ken
den. De man werd ten slotte door bemid
deling van het consulaat hier ter stede
geholpen, maar ten eerste is niet overal
eén Nederlandsch consulaat en ten tweede
was de eerste gewaarwording bij de mede-
deeling dat hij voor zijn Indisch geld geen
marken kon krijgen, verre van aange
naam.
Het tweede geval was dat van een Ne
derlander, die te Amsterdam eenige
marken-cheques op een der groote Berlijn-
sphe banken had gekocht, om daarmede in
Duitschland zijn reiskosten te betalen.
Men had hem te Amsterdam gezegd, dat
hij op deze cheques bij alle filialen der
Bank in Duitschland marken kon krijgen.
Toen hij hier de eerste chèque aanbood
werd hem meegedeeld, dat hij wachten
moest totdat het filiaal der Bank hier te
Frankfort bericht van haar centrale in
Berlijn had ontvangen, dat de chèque kon
worden betaald!
Dat duurde ten minste één dag, als
naar Berlijn getelegrafeerd werd, waar
voor de Nederlander dan de telegramkos-
ten te betalen had. De reiziger, die deze
ervaring opdeed, was direct nadat hij de
chèque te Amsterdam gekocht had naar
Duitschland vertrokken, zoodat hier in
Frankfort bij het filiaal der Berlijnsche
Bank nog geen bericht kon zijn aangeko
men, dat de chèques konden worden uit
betaald. Ten derde hoort men algemeen
klagen over de lage koersen welke de
Duitsche banken voor guldens betalen.
Zilver-guldens worden slechts met de
zilverwaarde betaald d. i. ongeveer een
derde van den koers. De oorzaak hiervap
is, dat de uitvoer van zilver verboden is,
en de banken al het zilvergeld, dat zij
ontvangen, tegen de zilverwaarde aan de
Duitsche Rijksbank moeten afleveren.
Maar de koersen, die de banken bij het
wisselen van buitenlandsche bankbiljet
ten tegen marken berekenen tjaarover
wordt geklaagd. Ik hoorde van een Neder
lander, die op één morgen, toen de valuta
koers tamelijk constant bleef, bij banken
verschillende koersen hoorde, waarvan
de hoogste en laagste ongeveér 5 pCt.
verschilden.
De marken in Nederland te koopen en
daarmede op reis te gaan, is bij een lange
reis niet prettig omdat men dan met heele
pakken papier moet sleepen. Het best
schijnt een krediet-brief te zijn, hoewel
ik ook hierover al heb hooren klagen, om
dat bij aanbieding daarvan soms uren
lang gewacht moest worden tot de ver
langde gelden werden uitbetaald.
Het „Ilbld." deelt het volgend staal
tje van „bezuiniging" mede:
„Onze militaire attaché te Tokio die
ook vcor overig Oost-Azië dien poêt ver
vult, moet, heerlijk staal van bureau
cratie, een jaar tusschentijds ^in Indië
dienen, om te bewijzen, dat hij „geschikt'
is voor den rang van majoor.
Wij moeten dus, juist in dezen voor
Oost-Azië zoo belangrijken tijd, 'n hoogst
bekwame kracht, die als geen ander in
wat daar te observeeren valt is inge
werkt, en bovendien Oost-Aziatische taal
kennis van beteekenis bezit, een tijd, om
nonsens-rédenen missen.
Nu zoude een gezond denkend mensoh
zeggen, is er iemand direct bij de hand
om hem te vervangenkan ten min
ste de zeer dure uitzending van iemand
nit Holland, de minder dure uitzending
uit Indië, aan de sohatkist bespaard
blijven? Ja, dat kon.
Zooals wellicht bekend zal zijn, heeft
de Indische Regeering ambtenaren en
officierdn voor Japansche tolken laten
opleiden. Eerst werd twee jaar hier
onder prof. De Visser gestudeerd. Toen
liet mein de menschen hun studie in
Japan „voltooien." Voltooien in nog geen
twee jaar!
Nog geen twele jaar studie in Japan
voor deze zoo uiterst moeilijke taal is
bespottelijk. Handen vol gelds kostte
deze opleiding. Inplaats van dat geld
rendabel te maken, en aan de studie
van de heeren nog een paar jaar in
Japan vast te knoopen, roept men hen
juist terug, als de knapsten onder hen
ietwat op de hoogte beginnen te komen.
Doch het mooiste komt nog. Onder de
Indische officieren bevond zich een uit
stekend militair, en goed leerling van
De Visser, die nu, tot z'n enorme spijt,
zijn Japansche taalstudie in Japan moest
afbreken, toen hij juist wat op dreef
kwam. Deze officier is kapitein.
Gegeven dusEen officier van den
rang van bovengenoemden attaché! Wel
licht eve|n knap als deze in Japansche
taal. Nu in Indië bij den Geperalen
Staf geplaatst, dus voor Generale Staf-
werk, dat toch wel eenigszins gelijk
staat met het werk van een militair
attaché, geschikt geacht.
Inplaats van nu dezen officier, den
kapitein bij den Ind. Generalen Staf
den attaché zonder eenige extra-kosten
te laten vervangen; inplaats van hem
gelegenheid te schenken zich (het was
hoog noodig) verder in het Japansch
te bekwamenlaat men een militair
attaché uit Holland overkomen, wiens
Japansche taalkennis niet schitterend
moet wezen.
Schade dus van allerlei aard.
Heden, Donderdag, zal het lijk van den
overleden bokser, Dirk Romme op Croos-
wijk te Rotterdam begraven worden. De
sectie is dus afgeloopen, maar het patho-
logisch-anatomisch onderzoek is nog niet
geëindigd.
Naar 't „Vad." verneemt, is in de zaak
tot nog toe geen rechtsingang verleend.
Veel zal echter afhangen van de conclu
sie in 't rapport van den patholoog-ana
toom, dr. Rochat. Zooals men weet, zijn
er twee factoren aanwezig, die den dood
zouden hebben kunnen veroorzaken: de
ongelukkige val in het touw, en de stoot
in de maagstreek.
Wellicht komt in het rapport van dr.
Rochat uit, welke factor in aanmerking
komt als doodsoorzaak.
O. d. S. vertelt in het „Hbld.":
In den trein, die, nauwelijks een kwar
tier geleden, het grensstation heeft verla
ten, tracht ik een plaatsje te bemachti
gen .ondanks de troostrijke verzekering
van den conducteur, dat alles wel bezet
zal zijn.
Uit volgepropte compartimenten staren
vervelende gezichten, gevolg van den
veelal slapeloos doorgebrachten nacht,
mij aan; en plichtmatig herhaal ik bij
iederen coupé mijn vraag: „Is hier iets
vrij?"
„Wel ja," klinkt eindelijk de vriende
lijke invitatie, „kommen Sie maar bin
nen." En op hetzelfde oogenblik worden
zes handen hulpvaardig, uitgestoken naar
mijn suit-case en regenjas.
„Kommen Sie maar binnen en nemen
Sie Platz."
„Och, mensch, ga door, de dame
spreekt toch Holtendschl"-
Ik heb mij geïnstalleerd en neem mijn
reisgezelschap tersluiks op.
Twee struische vrouwen aan den over
kant met in haar midden een mansper
soon. Ik zie glimmende lakschoenen aan
onbehouwen voeten en lichte zijden kou
sen, getrokken over plompe vrouwenbee-
nen.
Groote fluweelen hoeden, op toren-
hooge kapsels geplant, verraden de ko
mende herfsbmode. En als ik mijn blik
ken langs de grove gabardinemantels laat
glijden, toegeknoopt tot aan den hals,
schemeren tuschen de knoopsgaten schel
le, harde kleuren.
„Valuta jagers" luidt mijn diagnose.
Verschoten achter mijn krant (wat zijn
de Hollandsche kranten gróót, vergeleken
bij de Duitsche dagbladen van tegen
woordig) volg ik den gang der gesprek
ken, beluister ik de verhalen van lieden,
die ten gevolge van de zonderlinge ver
houding tusschen guldens en marken, en
kele weken mochten toeven in een mil-
lieu dat allerminst het hunne is.
„Ik kwam in Weimar," zegt de landge
noot, die met een slapenden Duitscher
mijn bank deelt, „en ik zeg: Wat kost
das Zimmer?"
„Tachentig mark per nacht."
„Tachentig mark? Dat ist bespottelig,
ich kom aus Holand und ich wil best
meer besahlen."
„Das hoeft nicht," zegt de hotelier.
„Das hoeft wèl, zeg ik. Dachten Sie,
dasz ich bij oens for fünf und dreissig
cent logieren ga?
Das doen ich nicht."
„En den volgenden morgen heb ik het
dubbele van de rekening betaald met nog
een gehaaide fooi op den koop toe. O
zoo!"
Triomfantelijk kijkt de spreker het
drietal aan, dat een dergelijk optreden
intusschen slechts matig blijkt te waar-
deeren.
„Wij doen niet aan die fratsen," vér-
klaart de dikste der beide vrouwen on
omwonden. „Wie der niet mee uit kan,
mot het zeggen, dat doe ik in mijn win
kel ook."
„En hebben jullie nog koopjes ge
haald?" informeert de royale.
De vrouwen kijken elkander aan, wis
selen een blik met hun reismakker, laten
schichtig de oogen gaan in de richting
van den slapenden Duitscher, schudden
heftig van neen. „Mot je niet aan begin
nen," vindt de een.
„Geeft je niks as kopzorg en zenuw
achtigheid," constateert de ander.
De trein snelt verder. Dorpen komen en
verdwijnen, donkere denneboschen ma
ken plaats voor lachende weiden. En het
gesprek in den coupé loopt nog altijd over
rijtoeren en autotochten, over maaltijden
in deftige restaurants en dwaze situaties,
gevolg van het elkander niet kunnen ver
staan.
„Würden Sie bitte meinen Platz freihal-
ten? Ich gehe in den Speisewagen", zegt
de Duitscher en verdwijnt in de gang.
Nauwelijks heeft hij de coupédeur
dichtgeschoven of de beide vrouwen
knoopen, als op commando^ de dikke,
zware mantels los. Ik zie een purperroode
zijden jurk, overdadig met zilver bestikt en
een ander gewaad, zóó schel paars, dat
mijn oogen ternauwernood de kleur kun
nen verdragen.
Reeds heeft de grootste en dikste van
het tweetal zich in haar volle lengte voor
mij geplant.
„Wat zegt u van zóó'n japon?"
„Wat zegt u van die schoenen," infor
meert numero twee en legt meteen uit,
dat niet één, doch drie paar champagne-
kleurige kousen haar beenen bedekken.
De reismakker der beide vrouwen mengt
zich nu ook in het discours.
,,'k Vertrouw de Duitschers niet," ver
klaart hij, met een blik naar den thans
ledigen hoek. „Toen ik hem zag zitten
heb ik dadelijk tegen de dames gesmoe
zeld: „Mond dicht", maar nou we Hol
landers onder elkaar zijn, nou zullen julie
wat beleven."
Lachend kijkt hij mij aan, wendt zich
dan tot tnijn buurman, duwt hem de
blauwe cheviot mouw onder den neus.
„Hoe 's dat pakkie? En die hoed? Echt
vilt, voor twaalf honderd marken. Moet je
bij ons om kommen! Dat wandelstokkie
heb ik óók meegegraaid en mijn Engelsch
hemd lag gisteren nog met m'n dassie in
Bremen in den winkel."
Kinderlijk trotsch demonstreert hij zijn
lijfgoederen, en weidt daarbij ter dege uit
over de supérieure qualiteit.
Intusschen hebben de vrouwen mij in 't
vertrouwen genomen. Uit het blonde kap
sel halen ze, ik weet niet hoeveel schitter
spelden, uit de lijvige handtasschen komen
de meest heterogene prullen te voorschijn:
doublé armbanden, zoo goed als imitatie
leeren portefeuilles, fleschjes Eau de
Cologne en doozen bonbons, 'n half dozijn
zijden zakdoeken en een paar elastieken
jarretelles, een gummi spons en een spiri-
tuslampje. ik ben allang den tel kwijt ge
raakt en kan mij alleen nog maar ver
bazen over het feit, dat de reticules al dien
overdaad, verborgen onder smoezelige
zakdoeken en vettige boterhaiupapieren,
hebben kunnen torsen.
„Laat mevrouw nou eerst eens goed je
jurk bekijken," zegt de grootste, die met
Sjane wordt aangesproken-
De ander zet de handen in de heupen,
draait als een fol in 't rond, tilt dan plot
seling de zijden pracht hóóg op.
Ik zie dessous van ordinaire kwaliteit,
waarlangs véél kleurige guirlandes benge
len. En als ik, eenigszins beduusd, mijn
vis vis aanstaar, zegt die lachend: „Zoo
heb ik twaalf dassen over de grens ge
kregen."
„En zóó heb ik voor een heel jaar Em-
serpastilles gekocht", legt de ander uit,
terwijl zij haar parapluie losmaakt en uit
het opgestoken regenscherm toch zeker
wel een half dozijn tubetjes laat rollen.
Eendrachtig raapt het drietal dien zegen
op. En nauwelijks zitten de buisjes veilig
in de allesverslindende handtasschen, of
de Duitscher herneemt zijn hoekplaats.
Dan is 't gesprek verstomd. De mannen
turen geïnteresseerd naar buiten; de
vrouwen knoopen de mantels weer dicht
tot aan den hals. En met een angstigen
blik in de richting van den vreemdeling,
probeeren zij de glimmende voeten zoover
mogelijk onder de bank te schuiven.
Een predikant der Geref. Kerf; had uit
drukke omgeving 'n om haar natuurschoo
veel geprezen gemeente tot vacantie-oord
gekozen.
De kerk era ad der Geref. Kerk te dier
plaatse had dexen predikant verzocht tij
dens de vacantie van eigen leeraar j.l. Zon
dag te willen voorgaan in den dienst des-
Woords.
Zondagavond vulde zich het kerkgebouw
met een groote schare toehoorders. Al
leen in de voorste rijen banken waren nog
enkele plaatsen onbezet en daar nam de
zuster met de kinderen van den tijdelijk
daar verblijvenden predikant plAats.
AI spoedig trok het de aandacht, dat
deze dame met „ongedekten hoofde" het
kerkgebouw was binnengekomen. Nog vóór
de godsdienstoefening was aangevangen,
hegaf de koster zich naar 's predikanten
zuster en verzocht haar het kerkgebouw
te willen verlaten. Zij voldeed aan dit ver
zoek, vernemende dat de koster handelde
op last van den kierkeraad, die hem had
opgedragen geen vrouwen met ongedekten
hoofde in de samenkomst der gemeente
toe te laten. („Stand.")
In de l'weeboschstraat te Rotterdam
heeft Dinsdagavond de 24-jarige J. G. D.
v. d. L., uit Amersfoort, de 20-jarige
C. A. B., zijn verloofde met revolverscho
ten aan de rechter- en linkerheup gewond.
Daarna richtte hij de revolver op zich zelf
en bracht zich een ernstige schotwonde
aan de rechterkaak toe. Het meisje werd
ter plaatse door dr. Loos verbonden, en
toen naar haar woning aan de Martinus
Stcinsiraat overgebracht. De schilder moest
per auto van den Geneeskundigen Dienst
naar het ziekenhuis aan den Coolsjngel
worden overgebracht. De aanleiding van
den moordaanslag was het verbreken van
de verloving door het meisje. Op de re
volver, die in beslag genomen is,bevonden
zich nog zes patronen.
Bij Hoogkarspel zijn Dinsdagnamiddag
eenige wagens van den goederentrein, die
om 5 uur te Enkhuizen moest aankomen,
gederailleerd. Van Enkhuïzen vertrok om
5 uur en 7 uur een hulptrein om de reizi
gers, komende van Amsterdam, over te
nemen. Thans is de weg weer vrij.
Het landgoed „Ruytershove" op den
Wouwschen weg bij Bergen op Zoom, dat
enkele jaren geleden voor ongeveer
90.000 verkocht werd en na het aan
brengen van allerlei verfraaiingen ruim
120.000 gekost heeft, is thans, naar het
„Hbld." mededeelt, bij publieken verkoop
ingezet op nog geen 40.000.
De ex-kroonprins is van Wieringen
naar Doorn vertrokken, waar hij een paar
.weken blijven zal.
Op het stationsemplacement te Maas
tricht is gisterenavond de 50-jarige W.
Dijkstra, door een misstap vgn de steen
kolenbunkers gevallen en aan de gevolgen
overleden.
Bij E. v. d. L., te Hoek van Holland
heeft de politie beslag gelegd op 80 zak
ken (400 K.G.) kippenvoer, wegens over-,
treding van art. 1 der Loterijwet. In een
der zakken bevond zich, althans zoo luidt
de reclame, een bon tegen inwisseling
waarvan een, bij de partij behoorend,
horloge werd verkrijgbaar gesteld.
In het verslag van de vergadering van
den Raad der Geref. Kerk van 's-Gra-
venhage is te lezen: Ingekomen „een
schrijven van E. R. om geld ter leen, ten
einde in het huwelijk te kunnen treden".
Het verslag meldt dat dit schrijven „in
handen van de wijk" is gesteld.
Inbraak. Bij den heer N., aan den
Ginnekenweg hij Breda, is, tijdens de
afwezigheid der familie, ingebroken.
Er wordt veel zilverwerk vermist, de
schade, door vernieling aangebracht,
is eveneens vrij aanzienlijk.
f
De „Java Post" van 14 Juli meldt:
Mgr. Luypen gaat in beterschap steeds
vooruit, zoodat Z. D. H. reeds een ge
deelte zijner correspondentie zelf behan
delt, en met steun een weinig kan loopen.
Behoudens nog enkele eventueele wijzi
gingen, is het program voor het Eerst Ned.
Int. Missiecongres te Utrecht vastgesteld.
Het belooft iets grootsch.
Een keur van sprekers, zoowel geeste
lijken als leeken, heeft zich bereid ver
klaard op dat Congres het woord te voe
ren en de verschillende hoogst belangrijke
onderwerpen in te leiden en uitvoerig met
kennis van «aken te behandelen. Veelzijdig
zal op dit congres het Missievraagstuk
worden behandeld qn besproken en juist
het feit, dat sprekers uit de betrokken
missiegebieden, door verblijf en ervaring
bekend, hun door ondervinding en eigen
waarneming gezaghebbend woord zullen
doen hooren, verhoogt in sterke mate de
belangrijkheid en waarde van dit Eerste
Internationale Missiecongres in Nederland.
Een vluchtige blik reeds op het pro
gram zal den lezer daarvan ovértuigen.
Verwacht mag dan ook worden, dat het
Congres druk zal worden bezocht.
Zijn we wel ingelicht, dan zal er tij
dens de morgenvergaderingen gelegenheid
zijn tot gedachtenwisseling. Het eerst
daags te verschijnen Programmaboek van
Missieweek en Missiecongres, waarin ook
de stellingen der sprekers zullen worden
opgenomen, zal daaromtrent nadere bi-
zonderheden bevatten.
We laten hieronder het program vol
gen, zooals het tot op heden is saamge-
steld.
MAANDAG 25 SEPTEMBER.
Pontifikaa! Lof ten 6 ure in de Kathe
draal.
Stadsschouwburg, 8 uur savonds:
Opening van het Congres door Jhr. Mr.
J. W. M. Bosch van Oud-Amelisweerd;
..Welkom in Utrecht" door Mr. Dr. D. A.
P. N. Kooien; Begroeting der Congres
leden door Mgr. H. van de Wetering,
Voorz. Priester Missiebond in Nederland:
„Hoopvolle verwachtingen in de Missie
gebieden van Scandinavië", door Mgr. A.
F. Diepen: Groet van den Deenschen
Priester-student Fr. Mariböe.
DINSDAG 26 SEPTEMBER.
Gebouw van K. en W. 10 uur voorm.;
Voorzifter Mgr. Hermus, Alg. Secr. Pries
ter Missiebond: „Wat is Missiewetenschap
en waarop is zij gebaseerd?" door Dr.
Ant. Freitag S. V. D.
3 uur namiddag, Priestervergadering.
Voorzitter R. J. A. Janssen, Pastoor; „Kan
ieder Priester wel Missionaris zijn?" door
Pastoor J. P. Huibers: „Dogma en Dra
ma", door Dr. Gerard Brom.
8 uur avond: Indische vergadering:
Voorzitter Mr. Dr. D. A. P. N. Kooien;
..Art. 123 Regeeringsreglement van Ned.-
Indië", door Dr. J. G. C. Vriens; Groet
van een Javaanschen Priester-student Fr.
Paschalis Bong Sjon Khin; „Causerie
met lichtbeelden over Java", door Pater
Jos. Frencken.
WOENSDAG 27 SEPTEMBER.
Gebouw voor Kunsten en Wetenschap
pen 10 uur voormiddag; Voorzitter Pa
ter H Raymakers, C. I. C. M.; „Palestina
en de Zionistische beweging", door Prof.
Ignace Beaufays, Prof. Univ. Leuven.
3.30 uux namiddag: Onderwijzersverga
dering; Voorzitter Dr. G. Bauduin; „Hoe
kan de Missie het onderwijs dienen"; dool
Broeder Cyprianus.
Stadsschouwburg; 8 uur avond; Voors
zitter Mr. Dr. D. A. P. N. Kooien; „Dg
toekomst van de Missiën in Siberië", door
Mgr. J. de Guébriant, Archevêque de Mars
cianopolis, Sup du Sém. et de la Sociétéi
des Missions etr „La formation des Sé*:
minaristes en Chine", door Pater Ph,
Wang, Prof. Chineesche taal- en oud»
heidk. Univers. Leuven.
DONDERDAG 28 SEPTEMBER.
Gebouw voor K. en W.; 10 uur voorm'.j
Voorzitter Mgr. J. van Oers, Vicaris Ge-,
neraal Breda; „Chineesche Medicijnen",
door Pater A. Popelier, Miss. van Scheut!
„Ontwikkelde leeken hebben een bijzon''
dere Missieroeping", door Prof. Dr. AI*
phons Steger.
3.30 uur namiddag; Sfudentenvergade*
ring; Voorz. J. Cohen, Med. Cand.; „Bes
zieling en Arbeid", door Ir. Dr. J. Schmut*
zer; Apostelschap der studeerende jeugd",
door Pater Dr. Callewaert.
8 uur avond; Voorzitter Mr. Dr. D. K.
P. N. Kooien; „De Missiejubilea van 1922'"
door Dr. AI. Slijpen S.J.; Groet van den
president van het Missie Seminarie te Bur*
gos; Groet van Prof. Dr. G. B. Tragella,
Prof. in de Missiologie aan „de Propa-
ganda" te Rome.
VRIJDAG 29 SEPTEMBER.
Gebouw voor K. en W.; 10 uur voornt.I
Voorzitter Pater J. de Louw W.P.; Op*
leiding der Inl. Geestelijkheid in Eng. In*
dië", door Mgr. 3. Aelen, Aartsbisschop
van Madras.
3.30 uur namiddag; Vrouwenvergade*
ring; Voorzitter Regent T. Ebbinkhnyzenj
..De nood van de Inlandsche Vrouw ioi
Ned. Oost-Indië", door Mej. A. Kloppen*
burg; „Het St. Melanialiefdewerk", doorf
Mevr. W. Brom-Struick; „De roeping der!
Vrouw in het Missiewerk', door Moeder
Willibrorda, Gen.-Ass. Cangr. van hel
Kostbaar Bloed.
8 uur avond; Voorzitter Mr. Dr. D. A1*-
P. N. Kooien; Groet van Dr.John Blowick,
Dir. van Th. Mayenooth Mission to China?
Groet van Mgr. Alexander Chulaparambil,-
Bisschop van Kottayam Travaneore iuj
Eng. Indië: Wat Nederland deed, doef
en doen zal", door Mgr. Dr. Jan Ola*
Smit, Apost. Vic. van Noorwegen en Spits*
bergen; Slotwoord van Mr. Dr. D. A. P*
N. Kooien; Sluiting door Jhr. Mr. J. W»
M. Bosch van Oud-Amelisweerd.
In plaats van Br. Theodorins, die ant.
gezondheidsredenen niet langer de fun-
tie kon vervullen, werd tot overste van.'
het Instituut St. Louis te OudenboscÜ
benoemd de Eerw. Broeder Bruno, vroe
ger Iste assistent en leeraar in de wis
kundige vakken aan de Kweekschool. In
zijn plaats werd de Eerw. broeder Ni-
eosius tot leeraar aan de kweekschool
benoemd.
