BUITENLAND
BINNENLAND^
Tweede Blad - 22 Aïigiastes 1922
Brieven uit Frankrijk.
Onschuldig veroordeeld
HET PARIJSCHE BEDELAARS-
GILDE STERFT UIT..,.
Het gilde der Pkriische bede
laars sterft uit. Wh' zien ze niet
meer, zoo talrijk als voor den oor
log, die levens-ongelukkigen, te
koop loopend met hun lichaams
gebreken, nun werkelijke ot voor
gewende blindheid uitbuitend, om
een aalmoes te krijgen. Hier en
Öaar aan den inganr van een kerk
gebouw, of publieke vermakelii-
neid, staan zii nog die uitgeteerde
vrouwen met een niet minder be
klagenswaardig kind op de armen,
het medelijden der voorbijgangers
wekkend'; een enkele kreupele of
lamme hurkt nog neer op den
hoek van een straat, maar het ]e-
ger van bedelaars is de laatste ja
ren sterk gedund. Zij bezitten niet
meer die machtige organisatie,
waarvan allen lid waren die dit
meest vriie van ade beroepen had
den uitgekozen. De plaats hunner
bijeenkomsten in vroegere dagen,
des morgens voor hun dagtaak be
gon, en des avonds als deze was
geëindigd, „Ie cour des Miracles"
is verlaten en binnenkort gullen de
gebouwen die dit pleintie om
ringen worden afggebroken.. Zii
zullen geen nieuw verblijf behoe
ven te zoeken, de Parijsche bede-
aar is een eenling geworden, die
in tegenstelling met de organisatie
[woede onzer dagen, meer en meer
jop zichzelf gaat staan.
De redenen voor deze verminde-
In'ng van het aantal bedelaars zijn
niet ver te zoeken. Men schrijft ze
[toe aan de veel strengere maat-
ïegelen door de politie tegen hen
genomen, de weinig begeerlijke
opzending naar een bedelaars-ko
lonie bii de eerste aanhouding en
de verzwaarde straf in geval van
herhaling. De mogelijkheid gemak
keliiker dan vroeger arbeid te
Vinden, doet zich eveneens gelden.
Frankrijk telt bii gebrek aan vol
doende werkkrachten, gevolg van
Jde steeds afnemende bevolking 't
geringste aantal werkeloozen.
Goed betaalde arbeid in dienst
|van staat óf gemeente, ligt opge
schept. En al is de bedelaar van
huis uit lui en weinig tot werken
geneigd, bii* geeft den voorkeur
aan ëen beroep dat zijn vrijheid
met in gevaar brengt. Het zijn dan
pok slechts de voor werk onge-
schikten die men nog aantreft op
!de boulevards, steunende op een
stok of voorzien van een bordje
het lichaamsgebrek vermeldend.
Grooter factor is nog de duurte
Van het leven, de moeilijkheid van
Velen om zelf het hoofd boven
[water te hóuden, niet in staat
aan anderen te geven, waar zii
zelf tekort komen. Hoe gemal<-
kelijk greep men vroeger niet in
den zak om een enkele stuiver in
ide wijd uitgestrekte hand of in
ide vragende hoed van een on
gelukkige te laten pliiden. Een
stuiver is in dezer, tijd zelfs voor
den bedelaar een onbevredigend
bedrag en voor der! gever dikwijls
een te veel geëiseht offer. En ze
ker zijn er maar weinigen in staat,
[rekening houdend met den levens
standaard de stuiver van vroeger
door een heele of halve franc te
yèrvangen.
Het bedelaarsbedriif is niet meer
loonend, ziedaar de hoofd-oorzaak
van het merkwaardige verschijnsel
Hat Parijs, eens Be£ eldorado van
Ideze, grootendeels parasieten, niet
langer" zijn straten ziet over
stroomd met havelooze wezens,
specuieerend op den weldadig
heidszin der goedhartige Fran-
schen. Hoe moeilijk het leven van
sommigen js, die noodgedwongen
moeten voortgaan hun dagelijksch
brood bedelend te verdienen, werd
mij verteld door een tweetal 'blin
den, die dag in dag uit, sedert
Jange jaren, aan den ingang der
j,Madeleine" hebben postgevat.
Aan het leven van dezen man en
vrouw is een roman verbonden,
die men moeilijk zóu gelooven als
men niet wist, dat zij waar was.
Jong zijn zii gehuwd, hii een ifve-
rijy werkman, zii een levensblii en
bekoorlijk 'atelier-rneisje. Een on
gelijks bezet. Zii vergezelde hem,
[welijksjaren reeds van het gezicht
en gebrek dwong hem de plaats in
te nemen die hii nu, oud en moe
,van het bedelaarsbestaan, nog da
gelijks bezet.- Zii verezelde hem,
moedig en troostend in de lange
luren, die lagen tusschen het bren
gen des morgens en het halen des
avonds, werkend op hun kleine
benauwde dakkamertje voor groo-
te magazijnen. Schamel was het
loon, dat zii verdiende en het ver
langen levensvreugde te genieten
werd in haar wakker. Had zii dan
geen recht als zoovele anderen te
FEUILLETON
fc6
Wie kent dien naam niet? Aan
Paul Harmant danken wij de geruisch-
looze naaimachines en de verbeterde
guillocheermachine, waarmede mijn
vader zich reeds heeft beziggehouden,
zooals tante mij verteld heeft.
Enfin, je zult de rechterhand
worden van een talentvol manzei-
tffo Georges.
- Hoe zal ik daarvoor genoeg dank
baar kunnen zijn, als jé dat voor me
zoudt doen.
Dat is van ondergeschikt belang.
Maar spreek met niemand, absoluut
met niemand over ons onderhoud en
over hetgeen ik je beloofd heb. Laat
alles aan mij over en reken op me. Je
blijft eten, niet waar
Maar-wilde Lucien beginnen.
O., geen excusesonderbrak
Georges hem. Ik zeg je van te voren,
dat ik ze toch niet aanneem^ zelfs
niet, al zou je door je werk verhinderd
zijn, dat klaar moet
genieten, vrii te ziin van zorgen
en ellende. En eens, toen haar han
den te vermoeid waren om te wer
ken, haar oogen piinlijk van het
turen op het fijne naaiwerk, werd
dat verlangen te groot. Zii be
zweek 'voor de verleiding, maar al
te zeer zich aanbiedend in een
wereldstad als Parijs. Tevergeefs
wachtte dien avond de blinde
man op zijn levensgezellin. Zii.was
heengeggaan voor goed, had een
man gevolgd die haar \veelde aan
bood en genot. En altijd wachtte
nog de man bii de „Madeieine"
niet begrijpend, niets vermoedend
omdat hii steeds nog geloofde in
de liefde van zijn vrouw, niet ge
looven kon dat -zii hem had ver
laten.
Meer dan 15 jaren ginen voorbii
het was een lichte lentemorgen,
maar voor hem was het duister
als altijd en eentonig klonk ziin
vraag om een aalmoes, vroeg zijn
'dem met een afwezigen klank,
dat maar al te duidelijk verraadde
dat zijn gedachten in het verleden
verwijlden.
En eensklajjs stond naast hem
een ongelukkige als hij, bedelend
en vragend als hij, een vrouw wier
oogen bijna even verduisterd wa
ren als de zijne, juist genoeg kon
zij nog zien om hem te herkennen,
en een kreet van vreugde en wroe
ging ontsnapte haar toen zii ,in
dien mededinger der armoede,
haar man van vroeger erkende:
Veel spraken zii .niet, woorden
waren niet noodig om deze twee
levens weder samen te brengen,
die zoo lang gescheiden waren ge
weest.
Zii sprak niet ©ver moeilijkheden
die zii had ondif .onden, over il-
lussies die niet verwezenlijkt wa
ren, over de wroeging die knaag
de aan haar geweten. Zii vertelde
hem alleen dat ook haar oogen
niet meer helder konden zien,
door den overspannen arbeid van
vroeger jaren,, dat zii gekomen
w&s om hem te halen, alsof geen
jaren waren voorbijgegaan, sinds
dien dag, dat zi; de dwaas-verlei
dende wereld was ingetrokken,
zonder hem
En nog altijd staan zii daar, sa
men het leed deelend, minder on
gelukkig dan vroeger toen ieder
hunner ai'een ziin leven moest
slijten. Zelfs, nu de dagelijksche
inkomsten ziin verminderd., hun
ouden dag de vermoeienissen
moeilijker doet dragen, zijn zij te
vreden, omdat zv weer vereenigd
zijn
Klinkt dit verhaal niet als een
sprookje,, als een modern cinema
drama En toch het is werkelijk
heid, het is de levettsware ge
schiedenis van de twee blinde be
delaars bij de „Madeleine". Zii
kunnen niet het voorbeeld volgen
van hen, die het „vak" den rug
hebben toegekeerd om iéts anders
te beginnen, zij blijven behooren
tot wellicht hun laatste uur is
gekomen, tot dat uitstervende ras
van Parijsche bedelaars, waaron
der, naast zooveel geveinsde el
lende, toch ook zooveel werkelijk
leed werd geleden.
Parijs, 16 Augustus 1922.
Mr. P. v. S.
Poincaré aan 't woord.
Georges schelde en andermaal ver
scheen de oude dienstbode.
Nog een bord bijzetten, zeide de
jonge advocaat. Maak het menu wat
grooter en breng behalve de Corton,
die mijn voogd zoo gaarne drinkt, nog
twee flesschen Champagne boven.
Madeleine ging weg en de heeren
hervatten het gesprek.
Een oogenblik geleden hebt u
gezegd, mijnheer, "dat uw vader een
uitvinder waS, vroeg Etienne Castel
aan Lucien. Bent u, misschien de
zoon van Jules Labroue, wiens fa
briek twee en twintig jaar geleden in
brand is gestoken
Ja, mijnheer en mijn ongelukkige
vader werd in dienzelfden nacht ver
moord.
Is je vader vermoord vroeg
Georges verbaasd. Daar heb je me
nooit iats van verteld.
Ik wist 't zelf niet, Georges. Als
kind en in mijn jeugdjaren heeft men
mij dat nooit willen zeggen. Ik heb het
eerst vernomen bij den dood van mijn
tante.
Lucien vroeg daarop aan Etiepne,
of hij zijn vader had gekend.
Ik had hem nooit gezien, maar ik
hoorde, zooals iedereen, spreken over
Frankrijk en zijn schuldeischers.
De Engelsche arbeidersleider
Thomas over de houding van
Frankrijk.
De Fransche communisten te
Moskou.
EngeSand's „verwoest gebied".
het drama van Alfortville. Zoodoende
heb ik den naam onthouden.
En bij'na onhoorbaar voegde de
schilder hieraan toe
't Is wel een zonderlinge speling van
het noodlot, dat de zoon van 't slacht
offer de intjenre vriend wordt van
den zoon van den vermoorde.
Is de misdadiger gestraft, vroeg
Georges.
Een vrouw, schuldig bevonden
aan moord en brand, werd veroordeeld
tot levenslange opsluiting, antwoordde
Lucien.
Een vrouw riep Georges ver
baasd uit.
Janadat zij hare misdaden
had volbracht is zij gevlucht. Zij is
gearresteerd in de pastorie van een
dorp in de buurt van Parijs.
Georges zag Etienne Castel onder
vragend aan.
Je vergist je niet, vriend, ant
woordde de schilder, die dien blik bad
begrepenDe vrouw, waarover mijn
heer Labroue spreekt is dezelfde waar
van ik je straks heb gesproken.
Dus, u hebt die vrouw gezien?
vroeg Lucien levendig.
Ik heb ze gezien en gesproken.
Waar
De toestand in Ierland.
Het herstel van het Fransche
Noorder-departement.
Beieren en de Rijksregeering.
Het ontwerp-tariefwet in de V. S.
aangenomen.
Vervolging van leiders der post
staking in Spanje.
De stakingsbeweging in de Ver.
Staten.
SERI. BUITENL. BERICHTEN.
De schipbreuk van de Raleigh.
Op de pastorie van Chevry bij
pastoor Laugier, den oom van Georges.
En, hernam Lucien, wat was 't
voor een vrouw
Een mooie en flinke vrouw, die
iedereen voor zich innam door haar
sympathiek uiterlijk, antwoordde
Etienne. Zij scheen zeer gedrukt onder
haar lijden.
Zij ontkende haar misdaad,
niet waar
Zeer beslist. Zij beweerde on
schuldig te zijn en het slachtoffer van
valsche beschuldigingen.
Misschien sprak zij de waarheid.
Georges en Etienne keken Lucien
met verbazing aan
Heeft men haar veroordeeld,
vroeg Etienne
Wat wilt u daarmee zeggen, mijn
heer
In de geschiedenis der menschelijke
gerechtigheid vindt men overal ge
rechtelijke dwalingen.
Alles scheen tegen haar saam te
spannen.... Er werden talrijke be
wijzen vor hare schuld aangevoerd.
En waren die bewijzen valsch
Heht U het proces gevolgd, mijnheer?
Ja en met de grootste aandacht.
En wat was uw persoonlijke
De vliegtocht om de wereld.
Vlootbezoek aan de Oostzee.
Onbeschaamde dranksmokke
laars.
De executie van Allaway.
Auto-ongelukken,
Eén spoorwegongeluk.
DWAZE REDENEERING.
HET SPOORWEG-TEKORT.
BINNENLANSSGH NIEUWS.
Dr. S. C. M. Soer t.
De reis der Koningin naar
Scandinavië.
Flink zoo!
overtuiging na de behandeling
Dat zij schuldig kon zijn aan het
haar ten laste gelegde.
Kon zijn, herhaalde Lucien,
die woorden met nadruk uitsprekende.
U durft dus niet beslist een schuldig
uit te spreken en als u lid van de jury
waart geweest, zoudt u een onschul
dig hebben uitgesproken.
Dat is niet onmogelijkzeide
Etienne na een oogenblik nadenken.
Het is zelfs waarschijnlijk.
Lucien ging verder
Ik heb het proces gelezen, mijn
heerMijn tante had de couranten
bewaard uit dien tijd. Ik voor mij ben
overtuigd, dat de aangeklaagde on
schuldig wa^ Bovendien heeft mijn
tante mij voor haar dood verzekerd,
dat zij nooit aan de schuld van Jeanne
Fortier heeft geloofd, hoewel de schijn
tegen haar was!
Zoo, mompelde Georges, die
ongelukkige vrouw heette Jeartne
Fortier.
Ja, antwoordde Lucien.
Daarna zich tot Etienne Cftstel
wendende:
Herinnert u zich nog, wat zij tot
hare verdediging aanvoerde?
Zekereen schurk, 'de meester
knecht van de fabriek in Alfortville'
vervolgde haar met zijn liefde en
had een oog op het vermogen van
uw vader. Hij had zióh in 't hoofd ge
zet Frankrijk te verlaten met het ge
stolen geld Jeanne mee te nemen.
Deze man, die Jacques Garand heette,
had haar, naar zij zeide, een brief ge
schreven, die het bewijs bevatte van
de misdaad, door hem volvoerd. Maar
ze kon dat schrijven niet overleggen.
Dat is waarzeide Lucien ca
toch is 't zeker, dat die brief bestond.
De meesterknecht Garand was inder
daad de dief, de brandstichter en de
moordenaar.
U vergeet, dat die man als slacht
offer zijner opoffering is gevallen.
Niets is minder waar.... Ik
geloof dat niet en mijn tante geloofde
het evenmin. Ik heb mij tot taak ge
steld om den waren moordenaar van
mijn vader op te sporen en zoodoende
te bereiken, dat die vrouw in hare
eer hersteld wordt
Wat nut kan dat hebben ant
woordde de artiest. Een en twintig
jaar zijn verloopen. De vervolging is
verjaard. De wet staat machteloos
er tegenover.
(Wordt vervolgd.)
Een gedenkteeken onthullend te Triau-
court voor degenen, die in den oorlog
gevallen waren, herinnerde Poincaré aan
de invasie van het begin van den oorlog,
toen de Duitschers brandden, roofden en
moordden.
„Gij, die uw ouders, vrouwen, kinderen
en vrienden zaagt vailen," zoo vervolgde
de minister-president, „zoudt gij kunnen
begrijpen en aannemen, dat er thans, na
de overwinning, menschen op de wereld
zijn te vinden, zoo verblind, dat zij ons
aanraden, de daders van dergelijke aan
slagen ongestraft te laten en Duitschland
de schadeloosstelling te laten houden,
welke hét schuldig is aan de gezinnen
dier slachtoffers?"
Poincaré herrinnerd er aan, dat er vóór
1914 eenige aigemeene wetten wérden
voorgesteld, waardoor de internationale
conflicten werden verzacht; onnoodige
wreedheden werden op conferenties ver
boden, waarop tevens de regelen van hef
volkenrecht werden vastgesteld, maar
het imperialistische Duitischhland wei
gerde zich te onderwerpen aan deze voor
schriften die stoeds door zijn leger mis
kend werden „Het was geen oorlog, het
was een gedisciplineerde barbaarschheid
en een officieele aanmoediging van mis
daden tegen het gemeene recht. Alle Duit
schers waren bekend met deze aanmoedi
ging, deden mee aan de plunderingen en
verbrandden onze ongelukkige provincies.
Zij aanvaardden allen de verantwoorde-
'fijkheid, zij waren aïïen solidair met het
gepleegde kwaad. Allen zijn gelijkelijk ge
houden de schade te herstellen, welke
wij leden Wij zullen weten te eischen,, dat
zij ze herstellen."
Gisteren heeft de Fransche premier te
Bar-le-Lfcc gesproken. Men zie hiervoor
onder de telegrammen.
°De „Matin" meldt, dat toen Poincaré
te Londen de vertegenwoordigers ontving
van de geallieerde staten, wier schuldei-
scher Frankrijk is, hij de verzekering gaf,
dat Frankrijk geen betaling hunner schul
den zou eischen, wat er ook mocht gebeu
ren tengevolge van de nota van Balfour.
Thomas, di te Chester het woord
voerle, zeide dat indien de Arbeiders
partij morgen aan den dag de macht in
handen kreeg, zij niet op eigen gelegen
heid het werkloosheidsvraagstuk kon op
lossen. Het kon alleen worden opgelost,
wanneer de Arbeiderspartij tevens fun
damenteel 's lands internationale politiek
wijzigde. Wij gaan als natie, zoo zeide hij,
gebukt onder de werkloosheid tengevolge
van de blinde en dwaze politiek, die te
Versailles is vastgesteld. Duitschland dien
de te betalen, doch daar Frankrijk het
Duitschland onmogelijk maakte te beta
len, had Engeland thans oneenigheid met
Frankrijk. De vriendschap met Frankrijk
moest behouden blijven, doch Engeland
was niet bereid, deze vriendschap aan te
houden ten koste Van de worging en ver
hongering van zijn volk. Indien Frankrijk
Duitschland hetzij naar rechts, hetzij naar
links dwong, zou dit óf militarisme óf
communisme bqjeekenen, hetgeen niet
slechts noodlottig zou ziin voor Enge
land, doch ook voor Frankrijk.
Op het congres der communistische fe
deratie van de Seine kwamen aan de or
de de herziening der statuten ingevolge
de instructies van Moskou en de herzie
ning van artikel 9 van het statuut der
communistische Internationale, hetwelk
de uitsluiting moglijk mankt van degenen
die tot de internationale zijn toegetreden.
De denkbeelden van Moskou werden
m,et 90 tegen 30 stemmen goedgekeurd.
Over art. 9 werd niet gestemd.
Deze dag is van beteekenis voor het na
tionale congres der communistische par
tij. Hij bevestigt de overeenstemming tus-
schen de linkerzijde (Souvarine) en het
centrum (Frossard), die het met Moskou
eens zijn, tegen de federalistische elemen
ten der Fransche communistische partij.
De minister van Arbeid, dr. Macnamara,
schrijft in de „Observer" een artikel, waar
uit, de omvang der werkloosheid blijkt, die,
zoo zegt de minister, Britannië's i,verwoest
gebied" is, dat door den jongsten oorlog
geschapen is. Macnamara zegt: „Gedurende
de tien jaren, die aan, den oorlog vooraf
gingen, waren van de vakvereenigingen ge
middeld slechts 4.7 der leden werkloos. De
grootste depressie gedurende deze tien ja
ren was in 1908, toen het werkloosheidper-
oen lage 7.8 bereikte. Onmiddellijk vóór het
uitbreken van den oorlog was het cijfer
2.8 percent. De oorlog verwoestte hel ge-
heele stelsel van internationalen handel en
bedrijf. De cijfers der werkloosheid onder
de leden der vakvêreenigingen gedurende
de laatste twee jaren zijn een grimmig be
wijs van de verwoesting in de jaren tus-
sciien 19141918. Zij bereikten hun cul
minatiepunt in Juni van het vorig jaar,
toen hel werkloosheidspeDcenlage 23.1 per
cent bedroeg. Sedertdien is de werkloosheid
voortdurend, doch pijnlijk langzaam ge
daald, met het resultaat dat het percentage
thans 14.6 bedraagt. Doch dit cijfer is toch
nog bijna tweemaal zoo hoog als het ergste
cijfer van tien jaren vóór den oorlog."
Verder wijst Macnamara er op dat op 1
Juli 1921 2.040.278 als geheel wedkloos
bij de arbeidsbeurzen waren ingeschreven.
Op het oogenblik waren 1.328.600 arbei
ders als werkloos ingeschreven. De minis
ter meent dat de cijfers elke week een ver
betering te zien zullen geven ofschoon niet
in bizonder sterke mate, totdat de seizoen-
slapte intreedt, die de herfst met zich mee
brengt. Hij gelooft niet dat de werkloos
heidscijfers dit jaar tot onder de 1.020.000
zullen dalen. De schrijver wijst er op, dat
niet mag worden vergeten dat het thans
leeds de derde winter is, waardoor de
werkloosheid onvermijdelijk veel scherper
zal worden gevoeld.
Macnamara zet vervolgens uiteen, wat de
regeering heeft gedaan om deze ongekende
werkloosheid te lenigen en wat zij voorne
mens is te doen om de moeilijkheden van
den aanstaanden winter te boven te komen.
Ten eerste hebben regeerihg en gemeenten
sedert de depressie tusschen de 40 en 50
milüoen pond sterling voor openbare re
liëfwerken uitgegeven. Ten tweede heeft
de regeering totnogtoe haar goedkeuring
gehecht aan hnndelscredieten tot het doen
herleven van den handel tot een totaal be
drag van 16 K mill, pond sterling. Dit plan
dat tot het einde der volgende maand reikt
zal worden uitgebreid. Ten derde heeft de
regeering den vorigen herfst beloofd om
kapitaalscredieten te waarborgen, en \vel
tot een bedrag van 25 millioen pond, voor
de uitvoering door particuliere ondernemin
gen van ondernemingen, die er op berekend
zijn de werkloosheid te verminderen; de
regeering heeft reeds 17 millioen pond aan
leeningen voor zulke werken, zooals de
electrificatie van spoorwegen en het aan
leggen van havens, uitgegeven. Het ligt in
het voornemen om het ihnximum van de
kapitaalsgarantie van 25 millioen te verhoo-
gen tot 50 millioen pond. Ten vierde heb-
J ben "de armbesturen gedurende de depressie
niet minder dan 60 millioen pond aan zie
ken en behoeftigen uitgekeerd krachtens de
wet op de werkloosheidsverzekering, waar
van drie vierde door werkgevers en werk
nemers wordt opgebracht.
De minister verkOaart dat „nooit eerder
stelselmatiger of verreükender plannen zijn
uitgevoerd ter leniging van de ellende der
werkloosheid."
De aanslag op Collins.
Een automobiel, waarin, naar men
meende, Collins zat, werd in de nabij
heid van Dublin aangevallen door rebel
len, die bommen wierpen en een zwaar
geweervuur openden, waardoor de chauf
feur werd gewond, De inzittenden beant
woordden het vuur en brachten den re
bellen verliezen toe. Collins was op het
tijdstip van den aanval reeds mijlen ver
weg.
Uit een enquête van „Excelsior" over
het herstpl van het Noorder-departement
blijkt, dat op 1 Augustus er van de 335
duizend H.A. verwoest bouwland nog 300
in orde moesten worden gebracht. Wat
de industrie betreft is 59 van de scha
de hersteld. Het aantal arbeiders bedraagt
94 van dat van 1914, Er werden
112.075 huizen weer in orde gebracht.
Het werk van het herstel kostte reeds
15 milliard en de voltooiing er van vor
dert een zelfde som.
De besprekingen met de Beiersche mi
nisters Schweyer en Gürtler over de
Beiersche vragen aan de rijksregeering zijn
Zondag beëindjgd. Onder voorzitterschap
van rijkspresident Ebert werd een confe
rentie gehouden van leden der rijksre-
geering en de beide Beiersche ministers,
waarin het resultaat der besprekingen tus
schen den rijksminister van justitie en
den Beierschen minister van justitie be
sproken werd. De beide Beiersche minis
ters zijn Zondagavond naar Miinchen te
ruggekeerd, om het resultaat der bespre-
kimjen aan den Beierschen ministerraad
voot te leggen. Deze ministerraad zou gis
teren bijeenkomen. Van het resultaat van
de beraadslagingen te Miinchen zal het
thans afhangen, of het Beiersche incident
als definitief geëindigd kan worden be
schouwd.
De Senaat heeft met 48 tegen 25 stem
men het door de regeering voorgestelde
ontwerptariefwet aangenomen, dat vele
zware invoerrechtsbepalingen bevat. Na
een debat van vier maanden zal het ont
werp eindelijk in een gemeenschappelijke
vergadering van Senaat en Representan
tenhuis aan de orde komen.
Er zijn bevelen tot inhechtenisneming
uitgevaardigd tegen de leden van het
stakingscomité van het postpersoneel,
daar de Spaansche regeering een ge
schrift, dat gepubliceerd is in antwoord op
een rede van den minister-president San
chez Guerra, van strafbaren aard acht.
De voorzitter en de secretaris van het
stakingscomité der postbeambten werden
Zaterdagavond gearresteerd. De postman
nen, die dit geval hadden voorzien, had
den tevoren twee plaatsvervangers be
noemd. Te Bilbao zijn de voorzitter en de
iècretaris van het plaatselijk stakings
comité gearresteerd.
Volgens mededeeling van den minister
van binnenlandsche zaken zijn er door
postbeambten daden van sabotage ge
pleegd te Madrid en te Valencia,
s
Gompers, de president van de Ameri-
kaansche Federatie van den Arbeid, ver
klaart, dat Hardings Boodschap in het
Congres de moeilijkheden van den toe
stand in de industrie heeft vermeer
derd. Zijn Federatie zal zich verzetten
tegen een wetgevenden maatregel, die
Hardings denkbeeld uitvoert, n.l. dat de
spoorwegarbeidersraad wordt bekleed
met de bevoegdheid om zijn beslissingen
dwingende kracht te verleenen, of dat
aan de Bondsregeering zal worden toege
staan, vergrijpen tegen vreemdelingen te
straffen. Gompers noemt de voorstellen
een poging, om de hulpbronnen van Ame
rika ter beschikking te stellen van het
kapitaal en verklaart verder, dat Hardings
rede in het Congres te onpas was, daar
de mijneigenaars in conferentie waren en
daarna een minder Ypschikkelijke houding
tegenover de eischen der mijnwerkers aan
den dag legden,
Honderd-acht-en-veertig leden van be
sturen van spoorwegvakorganisaties kwa
men te New-York Woensdag bijeen om
een beslissing te nemen ten aanzien van
de voorstellen van de bemiddelingscom
missie tot het beëindigen van de spoor
wegstaking. De voorstellen draaien om
de quaestie van het behoud door de arbei
ders van hun ancienniteitsrechten. Indien
de besturen de voorstellen goedkeuren,
zal de staking zonder twijfel eindigen.
(Zaterdag werd gemeld, dat het voor
stel hierop neerkwam, dat zoowel de
terugkeerende stakende arbeiders als de
nieuw-aangestelden voorloopig aan het
werk zouden blijven en later een proces
Van „uitdunning" zou worden toegepast.)
De bemanning van den kleinen kruiser
Raleigh, die op de kust van Labraror
schipbreuk heeft geleden, is gisteren te
Londen aangekomen. ZIJ deen mede, aat
toen de kruiser strandde, hooge zeeën
over het schip heensloegen, zoodat het
leven van de opvarenden groot gevaar
liep, temeer daar redding in de booten
vrijwel onmogelijk leek.
Er werden vier vlotten over boord ge
zet maar redding door middel van hen
was alleen mogelijk als een reddingslijn
naar het strand werd gebracht en daar
stevig bevestigd.
Voor dit gevaarlijke wdtkje meldden
zich dadelijk luitenant Hopper en tal van
matrozen aan. Zij slaagde er in de lijn op
de kust te bevestigen maar ten koste van
hun eigen leven; hun boot sloeg om en
op een na alle opvarenden, tien in getal,
verdronken. Slechts luitenant Hopper
wist het strand te bereiken en de lijn,
die hij bij 't omslaan van de boot beet
had, vast te maken.
Langs deze lijn konden de vlotten met
de gehecle verdere bemanning het strand
bereiken. Drie dagen na de stranding heb
ben twee oorlogsschepen de geredden van
de onherbergzame kust gehaald.
Bij afwezigheid (door ziekte) van ma
joor Blake, die te Calcutta in het hos
pitaal ligt, hebben zijn collega's Mac-
millan en Malins den vliegtocht om de
wereld voortgezet; zij zijn Zaterdag in
een nieuw watervliegtuig naar Rangoon
vertrokken. Sindsdien is nog niets verder
van hun vernomen. Men koestert eenige
ongerustheid betreffende hun lot, daar
er dezen Zaterdag in de Golf van Ben
galen een wervelstorm had gewoed.
Een Engelsch eskader oorlogsschepen
vertrekt heden uit Sheerness voor een
kruistocht van vijf weken in de Oostzee.
Eenige dezer oorlogsschepen zuilen tus
schen 7 en 13 September een bezoek
brengen aan Riga, Memel en Danzig; an
dere schepen zullen tusschen 8 en 13 Sep
tember een bezoek brengen aan Reval en
Helsingfors. Vervolgens zal het heele es
kader een bezoek brengen aan Stockholm,
Kopenhagen en Goteborg. 's Konings
vierde zoon, prins George, zal den tocht
meemaken. Het eskader zal uit negen
schepen bestaan.
De onbeschaamdheid der dranksmok
kelaars in de haven van New York werd
Donderdag op treffende wijze geïllus
treerd, toen onder de oogen van een
hondertal douane-ambtenaren en pier-
politie zes mannen aan boord kwamen
van het „White Star"-stoomschip „Home
ric" tijdens «en onderzoek van de pas
sagiersgoederen zich vollaadden met fles
schen met whisky, naar de haven terug
keerden en in een motorboot ontsnap
ten. De mannen gingen door massa's
passagiers en hoopen bagage op de pier
heen, tot een douane-ambtenaar de hal
zen ontdekte van twee flesschen, die uit
de zakken van een der mannen van het
gezelschap kwam gluren, waarvan elk lid
een pak in de hand droeg. De ambtenaar
riep den man aan, waarop het heele
gezelschap de vlucht nam naar een mo
torboot, die aan het einde der pier
wachtte, en er in sprong. Terwijl de pas
sagiers uiteenvluchtten op het geluid van
de revolvers der douane-ambtenaren, ver
dwenen de smokkelaars onder spottend
handgewuif, onder een kogelregen tus
schen de andere schepen in de rivier.
Thomas Henry Allaway, de chauffeur
die het vorig jaar December te Bourne
mouth juffrouw Irene Wilkins heeft
heeft vermoord, is Zaterdag te Winchester
opgehangen. De gouverneur der gevan
genis deelde aan een persvertegenwoor
diger mede, dat Allaway zich flink had
gehouden, doch tevens, dat hij niet mocht
mededeelen, of Allaway voor zijn executi
nog een verklaring had afgelegd. Alla
way zou echter niet bekend hebben, dat hij
den moord heeft gepleegd, terwijl hij
den avond te voren tegenover zijn vrouw en
broer nog eens zijn onschuld zou hebben
betuigd.
Het einde der vorige week kenmerkte
zich door een aantal automobiel-onge
lukken te Londen, waarbij in totaal 13
personen werden gedood en 40 gekwetst.
Het ernstigste ongeluk had plaats bjj
Hastings, waar een motorbus omsloeg
en in een sloot terecht kwam, zoodat 8
personen, die onder de bus terecht kwa
men, verdranken en zes werden gewond,
ook een Hollander, die te Ashford woont.
Gistermorgen zijn bij Gravesend, in
Kenth, twee treinen tegen elkaar gebotst.
VóorzooVeel totnagloe bekend is werden
zeven passagiers gedood en veertien ge
wond.
Uit een Reuter-bericht blijkt, dat do
treinen, die op elkaar zijn gebotst, arbei-
derstreinen waren.
Volgens een telegram uit Christiania
spreekt dr. Nansen het bericht tegen,
dat hij Herriot, lid der Kamer en mairé
van Lvon, zou vergezellen bij de bespre
kingen, die deze zal houden met vertegen
woordigers der sovjet-regeering.
- Via Tokio wordt gemeld, dat in de
Chincesche provincie Hoenan als een ge
volg van den burgeroorlog hongersnood
is uitgebroken. Dagelijks sterven er
duizend en meer menschen van gebrek.
Pius XI is de eerste paus, die een
automobiel bezit, aldus meldt de Romein-
sche correspondent van de „Daily Mail".
Het is een geschenk van de Roomsch-
Katholieken van Milaan aan hun vroege-
ren aartsbisschop. Hét is een nieuwste
model Bianchi van 50 P.K.
In een spoorwegwerkplaats te Boe
dapest vernielde een brand 42 wagons.
De schade bedraagt 1 milliard Kronen.
Op een vergadering van Spoorwegper
soneel, dezer dagen te 's-Hage gehovt-
den, zeide de redenaar:
„Er ie thans een financieele impav»
ons land, veroorzaakt door den oorlog
Doch wij ambtenaren hebben dezen oer [op
niet helpen ontketenen, wij behoeven r
dus niet voor te boeten."
In dien geest wordt meer gesproken.
Maaar 't is toch een dwaze redenoe-
ring. Men kan zich nauwelijks voorstel
len, dat iemand op deze wijze zijn hoor
ders tracht „voor te lichten", en dat
„denkende" menschen zulke sprekers se
rieus nemen.
Er is niemand in Nederland, die voor
den oorlog aansprakelijk gesteld kan
worden. Onze Regecring heeft steeds den
vrede bevorderd. Zooals Mr. Troelstra
in 1914 verklaarde:
Toch „boet" heel Nederland vcor den
oorlog. Het ondervindt de jammerlijke
gevolgen van de verarming der volken,
van de financieele en economische cri
sis. Nederland ligt nu eenmaal in Euro
pa en niet op Mars of Jupiter.
Onze boeren zijn al even onschuldig
aan den oorlog als de spreker in Den
Haag. Toch ondervinden zij het terdege,
dat vele exportmogelijkheden zijn afge
sneden, dat met name Duitschland niet
koopen kan.
Onze fabrikanten, onze arbeiders in dte
particuliere bedrijven hebben den oorlog
evenmin ontketend. Maar zij gevoelen de
malaise. Zij lijden onder de werkloos
heid. Zij moeten zich groote vermmcSei-
ring van hun inkomsten laten welge
vallen.
Ook de ambtenaren zullen offers moe
ten brengen.
Tenzij de spreker op de Haagsche ver
gadering een middeltje weet, om de ge
volgen van den oorlog af te wentelen
op anderen. Bijv. op zoogenaamde Be
woners van een andere planeet.
Men weet nooit, waartoe demagogen
alzoo in staat zijn, schrijft „Patrimonium"
Ofwat zij aan het publiek dur
ven wijs te maken.
x Afschaffing der eerste klasse
„Patrimonium" schrijft:
Er moet ook op de exploitatie van
onze Spoorwegen worden bezuinigd.
Met het oog daarop mag de vraag
wel eens worden overwogen, of de
eerste klasse niet moet worden afge
schaft. Voor het vervoer van een darde
klaspassagier is noodig 300 K.G. mate
riaal en voor dat van een eerstie-klas-
ser 1C00 K.G. De coupé's zijn ruimer
en weelderiger ingericht. De tarieven
zijn voor de eerste klas, in verhouding
tot de derde te laag. Maar verhoogt
men die tarieven, dan wordt er nog
minder van de eersto klasse-ccupé's ge
bruik gemaakt Veel beter ware radi-
i kale afschaffing. Althans in de treinen
voor het binnenlandsche verkeer.
Do „vèrsobering" eischt, dat allen
eenvoudiger leven. Oók degenen, die ge
woon zijn om eerste klas te reisfem,
moeten maar met minder gemakken te
vreden zijn. Zelfs zouden wij dadelijk
zijn te vinden voor de opheffing Ook
van de tweede klasse, indien aan
getoond werd, dat een dergelijke maat
regel Spoedig tot een meer economische
exploitatie zou 1 eiden.
Een bedrijfsleiding, die zelfs tot ver
laging van matige loonen de toevlucht
'moet nemen, mag voor krasse maatre
gelen van anderen aard niet terugdeir
zen.
In de Raphaëls-kliniek te Munster i.
W. is in den ouderdom van 60 jaar over
leden de heer S. C. M. Soer, arts, bekend
om zijn lang-jarige praktijk als baddok-
tcr d'- Xneipp-methode in Ginneken.
Omtrent d ereiis naar het buitenland
van de Koningin met officieele bezoeken
aan de hoven van Denemarken, Zweden
en Noorwegen, wordt vernomen dat het
vertrek uit Apeldoorn tiepaald is op
Maandag 4 September, en de aankomst 1e
Kopenhagen, waarheen de Koningin zich
per trein begeeft, den 5en September zal
plaats hebben. De bedoeling is dat het
verblijf te Kopenhagen tot en met den
7en September zal duren, waarna den
8en naar Stockholm wordt vertrokken.
De 10e en 11e September zijn bestemd
voor het verblijf te Stockholm, welke
stad den 12en verlaten wordt. Na een
niet-officiéel oponthoud onderweg jvordt
H. M. dan den 15en Sept. te Christiania
verwacht, alwaar den 16en en I7en wordt
verbleven. Het vertrek uit Christiania zal
den 18en plaats hebben, terwijl de Ko
ningin den 20en September te Apeldoorn
kan worden terugverwacht.
De gemeenteraad van Den Haag heeft
Maandag met 21 tegen 13 stemmen aan
genomen de motie-Quant, waarin ver
klaard wordt, dat de opvoring van het
tooneelsluk Reigen in den Kon. Schouw
burg niet had mogen worden toegelaten.
