Brieven uit Frankrijk.
BUITENLAND.
Onschuldig veroordeeld
Tweede Blad*
6 September 1922
BOKSEN.
FRANKRIJK EN DE WERELD
POLITIEK.
Het is of de Fransche Rejec
ting met blindheid is geslagen.
Geheel de wereld heeft d„ pvertui
.ging dat Duitschland onmachtig is
zijn schulden te betalen; een ver
dere val van de mark (het uiterste
is bijna bereikt) onherroepelijk een
financieele debacle ten gevolge
moet hebben die niet tot dat Rijk
beperkt zal blijven. Frankrijk al
leen ziet dit blijkbaar niet in. Poin
caré 'wijkt niet van zijn standpunt.
Het echéc te Londen is hem hoog
stens een aanmoediging geweest,
ziin onverzoenlijkheid nog, eens
sterker aan de wereld té toonen.
IZijn rede te Bar Ie Vuc, de tweede
sedert eennige maanden xn die
plaats, heeft opnieuw zijn onver
zettelijkheid bewezen en voor de
zoovéelste maal 'doen zien, wat
Duitschland heeft te verwachten,
indien Frankrijk van ^ijn voorbe
houden recht tot zelfstandig op
treden, gaat gebruik maken. De
„mark" gaat met verbijsterende ze
keiheid de kroon" achterna en
de „franc" vertoont duidelijk spo
ren een zdfden weg, zij het dan
look in minder snel tempo, oo te
aan; de binnenlandsche toestan
den in Duitschland verontrusten
een ieder, de invloed er van op
Frankrijk en geheel de wereld ver
vult de menschheid met redelijken
.angst' Poincaré alleen, verstaat die
(teekenen niet en gaat voort nog
sterker de duimschroeven den
Overwonnene te willen aanleggen.
Een moratorium' waarover de be
slissing .binnen enkele dagen zal
.vallen, adht hit ongewenscht, als
nieuwe waarborgen niet .worden
gegeven. Onafgebroken klinkt nog
.Steeds ziin leuze; „Duitschland
imoet en zal betalen." Hii gelooft
niet in den goeden wil van ziin
vroegeren tegenstander, hit wijt
laan hem zelf de schuld van ziin
©economischen ondergang. Het
Verdrag van Versailles heeft hii
een domheid genoemd en toch
bouwt hit daarop zijn gansche
diwang .politiek. Een beslissing!
door een „Internationale justitie
prijst hii in ziin jongste rede aan,
imaar te Londen verwierp hii het
voorstel om den volkerenbond uit
spraak te laten doen.
De verwachtingen van de door
hem geeischte garanties, stelt hii
niet hoog, hii is er van overtuigd
dat de Fransche schuldvordering
daardoor, .binnen afzienbaren tijd
geen merkbare kwijting zal onder
vinden, en toch verzet hij zich
(tegen een moratorium, dat, indien
het niet reeds te laat is, eenigen
jsteun kan geven. l
Inconsequent op^jal van punten,
hinkend bii, wijlen oj>twee .gedach
tenv is hjj, alleen consequent in ziin
haat tegcren Duitschland en in zijn
niet te vervullen eisdhen. Hii
spreekt van de noodzakelijkheid
een wereld politiek te voeren
maar op hetzelfde oogenblik laat
hii frankrijk een weg volgen, die
jneer en meer afleidt van het Eu-
jropeesdh belang. De vriendschap
piet Engeland 'heeft hij, felle anti
pode van Lloyd George, een hevi
ge knauw toegebracht en hij hoort
de stemmen niet, die waarschu
wend in het buitenland opgaan,
om zijn heillooze politiek te sta
ken. Hii luistert alleen naar de
Fransche persorganen, die, haast
(allen Regeeringsgezind, ouder ge
[woonte meegaan met hem die de
(macht in handen heeft.
Zir hebben gejuicht toen de veel
soepelere Briand heenging en de
onwrikbare Poincaré verscheen
zii zullen opnieuw juichen als de
ze laatste plaats voor een ander
ïnoet maken. Een eigen meening
hebben de meesten niet, zii, ziin
nieuwsbladen in den ruimsten en
niet altijd besten zin van het
(woord Journaux d'information
ft. pas d'opinion" gelijk de term
hjidt Poincaré, zelf publicist, moet
dit beter weten dan wie ook en
(toch baseert hii op hun uitspra
ken de verzekering dat het .Fran-
jsche volk grqotencleels achter hem
staat. Wel kiezen velen ziin zijde
luit slecht begrepen eigen belang;
bevredigt hen de gedachte dat
'Duitschland en niet de eigen bur
ger de Ieegie staatskas Zal vullen,
maar mets is minder waar dan .dat
zijn onbuigzame politiek het mee-
rendeel des volks, uit het hart zou
zijn gegrepen. Zoowel de uiterste
rechterzijde, hem in vele opzich
ten zeer na.,maar voor wie: Poin
caré's buitenlandsche politiek nog
niet ver genoeg gaat, als de uiter
ste linkerzijde, die meer verwacht
van een vriendschappelijke hou
ding jegens Duitschland, staan te
genover dezen minister president.
Het lijdt geen twijfel of 'harde no
ten zal hii,in de eerstvolgende zit
tingen van het parlement te kra
ken hebben. Zeker door zjjn te
genstanders maar zelfs door zijn
vrienden zal hem het vuur nauw
aan de schenen worden gelegd. Bii
zeer velen heeft hier de overtui
ging dat het ministerie Poincaré
zijn langsten tijd heeft gehad. Niet
openlijk 'maar heimelijk worden
reeds namen genoemd. Rapers op
de politieke kust zijn hier steeds
talrijk. Briand met ziin vrienden
staat reeds op den uitkijk; Cail-
laux hoe ongelooflijk het ook mo
ge klinken en hoe ongewenscht
ziin verschijnen ook zou zijn
wordt een kans gegeven en meer
deren koesteren het onbegrijpelij
ke verlangen, het uit den koers
gedwaalde Fransche schip van
Staat te mogen geleiden. Zoover
is het echter nog niet, nog zwaait
Poincaré "zijn onbarmhartigen scep
ter, is hii de leidende man van het
oogenblik. De dagen waarin wii
thans leven, zijn uiterst kritiek en
zoowel in de omgeving van het
parlement als in die van het hotel
„Astoria", waar de commissie van
herstel is gevestigd, is men zich
hier van bewust. Men ontveinst
zich niet, dat sinds de ondertee-
kening van het onzalige verdrag
yan Versailles, geen oogenblik
zoo gewichtig is geweest als het
huidige.
Een ieder weet wel, dat de Fran
sche soep nooit zoo heet wordt
gegeten als zii ter tafel wordt ge
bracht, (de kort naar haar in wer
king treden wederom opgeschorte
dwang maatregelen in den Elzas
toonen het opnieuw^ maar een ie
der weet ook dat Duitschland aan
het einde is van zijn kunnen, zelfs
de geringste uitvoering van Poin-
caré's plannen de genadeslag kan
zijn. Wat een ineenstorten van dit
machtige Rijk zou beduiden is
men zich hier niet bewust in krin
gen, waar de politieke lakens wor
den uitgedeeld of men wil de oo-
gen daarvoor liever sluiten.
Iedere stem die een ander gP-
fuia Iaat hooren wordt voor anti
nationaal en Duitschgezind versle
ten. Laten de verstokte leiders ech
ter bedenken dat het juist de ware
vrienden zijn, die de feiten durven
toonen, en bovenal, dat ook de po
litieke kruik zoolang te water gaat
tot hii barst. De schueren ziin
reeds merkbaar en wellicht eerder
dan zii zelf meenen, zal de ontgoo
cheling komen.
Geen verontschuldiging zal dan
te vinden zijn in voorgewende on
bekendheid met de werkelijke toe
standen in Duitschland. De waar
schuwende alarmklok is genoeg
geslagen. Het failliet der Fransche
politiek zal te danken zijn aan ei
gen schuld, die het meeste plaagt;
des te heviger waar de redding
dan moeilijk zal zijn te vinden. Wii
zullen ons aan verdere voorspel
lingen die maar al te zeer voor de
hand liggen en alleen weinig hoop
vol zouden luiden, niet overge
ven, wii moeten afwachten wat de
komende weken zullen brengen.
Hoe ver is de wereld nog af van
den „heiligen weg" naar de vrede
hoe beweegt zii zich nog voort
op den lijdensweg, waarvan het
einde niet is te zien.
Poincaré heeft onlangs den ,.vo-
ié sacré, den heiligen oorlogsweg
naar Verdun ingewijd, moge hii
tot heil van het dierbare Frank
rijk en van geheel Europa, den
eersten stap spoedig zetten op
den heiligen vredesweg, door Ro
me herhaaldelijk aangewezen en
de eenige die tot herstel der ver
dwaasde wereld kan voeren.
Parijs. 30 Augustus 1922.
Mc. P. v. S.
Sir Bradbury over de schade
vergoedingen.
Volkenbond.
De Oostenrllksche kwestie.
De V. S. en de Volkenbond.
Beperking der bewapening.
Uit Duitschland.
Het vraagstuk der Dardanelles
Konstantinopel.
GEM. BMTUL BERICHTEN,
73.800 doeumenleh mo's'en raadplegen'.
Ten einde het den juryleden gemakke
lijk te maken, waren slaapgelegenheden
in het gerechtegebouw in gereedheid ge
bracht, zoodat zij het gebouw niet be
hoefden te verlaten.
Geen bokswedstrijden meer In
Amsterdam.
FEUILLETON
t>9
„Dat zullen we straks zien. De
persoon, die mijn rechterarm zal wor
den, moet zeer bijzondere eigenschap
pen bezitten. Ik wil Darier gaarne
ter wille zijn en ook jou, maar ik
moet me er van overtuigen, dat de
persoon in kwestie geschikt is dezen
post van vertrouwen waar te nemen
en dat ik met gerustheid mijne balan-
gen in zijne handen kan stellen. Ik
zal daarvoor op staanden voet aan
uw beschermeling schrijven en hem
uitnoodigen eens te komen praten.
„Dat is onnoodig, onderbrak Mary.
„Hij is hier, in het aang enzende ver
trek en heeft een aanbevelingsschrij-
ven bij zich van mijnheer Darier.
„Komaan, het heeft veel weg
van een complot, zeide de million-
nair, opnieuw lachend.
„Een echt complot, vadertjeU
zult niet weigeren den besten vriend
van uw advocaat te ontvangen, niet
waar
„Neen, zeker niet."
Mary spoedde zich naar de deur
en opende haar.
„Kom binnen, mijnheer Lucien
Mijn vader wacht u."
Lucien trad, eenigszins bedeesd,
den brief in de hand, binnen.
Paul Harmant nam hem op bij het
binnenkomen en het scheen, dat de
eerste indruk alleszins gunstig was,
te oordeelen naar de veranderde
gelaatsuitdrukking van den million-
nair.
„U hebt een aanbevelingsschrijven
van mijnheer Darier, niet waar mijn
heer vroeg hij op weiwillenden toon.
„Jawel, mijnheer. Hier is het."
Hij overhandigde den brief aan
den industrieel.
„U wordt ook op een bijzondere
wijze door mijn dochter aanbevolen.
Dat zal niet in uw nadeel zijn, evenwel
zaken zijn zaken, dat weet u zoo goed
als ik en ik kan eerst een besluit
nemen, nadat ik met u heb gespro
ken."
„Zeer juist, mijnheer.
„Vader, ik laat u alleen met mijn
heer, zeide Mary, „en wacht met
ongeduld het resultaat van het on
derhoud af.
„Best, kind.
Het jonge meisje ging weg en wierp
een blik van aanmoediging naar Lu
cien, die een lichte buiging maakte.
Paul Harmant beduidde den solli
citant plaats te nemen, die gejaagder
werd, naarmate het^sslissende oogen-
blik naderde.
„U solliciteert naar de betrekking
van directeur in mijne ateliers
„Ja mijnheer, en laat ik er dadelijk
bijvoegen, dat ik alleszins overtuigd
ben van het gewicht dezer positie
en de kwaliteiten, welke voor het goed
vervullen vereischt wordenMaar,
vóór wij verder gaan, zou het mij
aangenaam zijn, eerst kennis te ne
men van den brief, dien ik u overhan
digd heb. Hij is geschreven dooriemand
die mij kent en voor mij in staat."
Jacques Garaud nam dem brief op,
opende hem, las den aanhef en legde
hem weer neer.
„Georges Darier, zeide hij ver
volgens, „beveelt u bij mij aan met
de overtuiging van een man, die uwe
verdienste kent. Hij schrijft zeer
waardeerend over u. U bent leerling
van de Technische school
„Ja, mijnheer en ik heb speciale
studie gemaakt van de mecaniek met
betrekking tot de spoorwegen, eene
zaak, die u, blijkens verschillende
artikelen in de dagbladen, op het
oogenblik sterk schijnt bezig te hou
den. Ik heb mij daarbij niet bepaald
tot de theorie, maar heb ook practisch
gewerkt. Ik werk zelf mee, de gereed
schappen in de hand en laat de werk
lui zien, hoe men moet smeden en een
stuk moet klaar maken."
„Dat is inderdaad knap. Ik zal u
wel niet behoeven te vragen, of u
teekenaar bent
„Als ik dat niet was, had ik het
niet gewaagd hier te komen. Op het
oogenblik ben ik teekenaar voor de
firma Simons en Co. van Sint Quen."
„Zoo, zoo 1 Voert u op 't oogenblik
de teekeningen uit voor het huis
Simons en Co.? Hoe oud bent u
„Zeven en twintig jaar.
„Is u Parijzenaar
„Niet heelemaalik ben geboren in
Alfortville."
De naam Alfortville had dezelfde
uitwerking op Paul Harmant als een
ijskoud stortbad. Hij vervolgde i
„Leeft uw vader nog
„Neen, mijnheer."
„Dan hebt u zeker uw moeder
nog
„Neen mijnheer, beiden zijn dood.
Mijn moeder stierf bij mijn geboorte..
mijn vader toen ik nog een kind was.
Jacques Garaud kon bij deze mede-
deelingen zijn aandoening nauwelijks
beheerschen.
„Zonder onbescheiden te zijn, wat
deed uw vader
„Mijn vader was een verdienstelijk
ingenieur, die een fabriek bezat in
Alfortville." j
Pail Harmant werd vaalbleek.
„Hoe heet u, vroeg hij met onvaste
stem." „x
Lucien Labroue," antwoordde
de jonge man.
„Lucien Labroue....' herhaalde
de" millionnair.
Ja, mijnheer," antwoordde Lu
cien die de blijkbare verbazing van
den'industrieel niet kon begrijpen.
Hebt u mijn vader gekend
Die vraag, in plaats van hem ge
heel uit zijn evenwicht te lichten, gaf
Jacques Garaud zijne koelbloedig
heid terug.
„Ja, zeide hij op beslisten toon, ik
heb uw vader gekendik heb zelfs
zaken- en vriendschapsrelaties met
hem gehad..tenminste als hij
Jules Labroue heette.
„Dat was inderdaad zijn naam
mijnheer."
„U zult nu mijn aandoening be
grijpen, toen ik geheel onverwacht
hoorde spreken van een man, waar
van ik hield en waarvan ik later in
Amerika vernam, op welk een tragi
sche manier hij het leven heeft ver
loren.
Zoo, 't is u bekend hoe mijn vadef
om het leven is gekomen
Ja, mijnheer; hij is vermoord in
zijn brandende fabriek.-.-., mom
pelde Jacques."
„Tuist, mijnheer, vermoord.,..,
hernam Lucien, vermoord in zijn fa
briek, door den moordenaar in brand
"CS Als^i'k me wel herinner, zeide
Tacques Garaud volmaakt koelbloe
dig, was de moordenaar een vrouw
de 'concierge van de fabriek.
(Wordt vervolgdj
Sir John Bradbury heeft in een ver
klaring over de schadevergoedingskwes
ties het hem gisteren door de „Times"
toegeschreven standpunt als volkomen
ongegrond gekenschetst. Hij zeide ten
aanzien der waarborgen voor de Duit-
sche schatkistbiljetten, die aan België
gullen worden gegeven, dat dit een zaak
is, die uitsluitend Duitschland en België
aangaat, Hij zou echter naar de meening
van Bradbury ongelukkig zijn met het
oog op het belang van het Duitsche cre-
diet en ten slotte ook van dat der scha
devergoedingen als eenig belangrijk per
centage van den waarborg moest worden
verstrekt door de goudreserve der Reichs-
bank. De kwestie van Britschen steun
tot verschaffing der noodige waarborgen
is thans niet aan de orde <a die kwestie
zou alleen aan de orde Kunnen Komen ais
de Belgische en Duitsche regeering den
steun van Engeland inroepen.
Ten aanzien der kwestie van het ver
minderen der schadevergoedingsverplich
tingen óf ineens, óf door een beperking
der jaarlijksche betalingen voor een reeks
van jaren, waarbij de hoofdschuld intact
zou blijven, is het bekend, dat Bradbury
reeds lang een voorstander van een der
gelijke regeling is. Hij is van meening, dat
zonder een dergelijke vermindering het
Duitsche crediet niet kan worden her
steld en dat zonder dit herstel het ineen
storten van de Duitsche financiën en het
laten varen van alle hoop op schadever
goeding onvermijdelijk zijn. De meest drin
gende zorg moet voor het oogenblik zijn
krachtig over te gaan tot een hervorming
der binnenlandsche financiën van Duitsch
land, teneinde zoowel het evenwicht in de
begrooting en het doen ophouden der in
flatie te verzekeren, daar de schadever
goedingsbetalingen zoowel in geld als in
natura voor het oogenblik beperkt zijn
tot het bedrag waarin op de begrooting
kan worden voorzien.
Jhr. Loudon is te Genève gekozen tot
voorzitter der zesde commissie, die voor
de politieke kwesties.
Een van de kwesties, welke de Confe
rentie van Genève naar den Volkenbond
verwees, was: de billijke behande.ing van
den handel.
Uit Genève wordt aan het „rlbld. ge
schreven, dat het Economisch Comité zich
op dit probleem geworpen heeft, en tot
het inzicht is gekomen, dat het oogenblik
nog niet daar is voor een internationale
conventie in deze materie. Gezien den
huidigen toestand en de uiteenloopende
meeningen van verschillende regeerin-
gen, zou elke internationale overeenkomst
met zooveel uitzonderingen en restricties
gepaard gaan, dat zij alle protectische
waarde verloor.
Daarom heeft het Comité liever een
aantal speciale punten bestudeerd om tot
partieele voorzieningen te geraken. Zoo
bijvoorbeeld wat betreft de douane- en
andere grensformaliteiten.
Talloos zijn de moeilijkheden welke de
handel ondervindt door de uitvoer- en
invoerverboden, door de voortdurende
wijzigingen der voorwaarden om licenten
te verkrijgen en der verificatiemethoden.
Door een internationale regeling van
deze zaken zou de handel ten zeerste
gebaat zijn. Het Comité heeft daarom een
ontwerp-conventie gemaakt, evenals in
zake de ondernemingen van buitenlanders.
Een ander ontwerp-conventie geeft de
uitwerking van het beginsel van de toe
passing voor alle Staten van de clausule
der meest begunstigde natie.
Een andere kwestie waarmee net eco
nomisch comité zich bezig houdt, betreft
de arbitrage-clausule in de handels-con
tracten. Het is gewoonte in die contracten
de clausule op te nemen, dat elk geschil
tusschen contractanten aan arbitrage on
derworpen zal worden. Toch gebeurt het
dikwijls, dat men met die clausule geen
rekening houdt en de nationale recht
banken er de geldigheid niet van erken
nen. Een sub-comité van juristen zal ho
pelijk in deze definitieve voorstellen aan
bieden.
De unificatie van de wisselwetgeving
heeft eveneens de aandacht van het eco
nomisch comité geboeid. Er is te dezer
zake reeds een conferentie gehouden in
1912, samen geroepen door de Nederland-
sche regeering. Een nieuwe conferentie is
niet onwaarschijnlijk.
Het economisch comité, waarvan hier
telkens sprake is, is een onderdeel van
de economisch-financieele commissie. Het
andere onderdeel van die commissie is
het financieele comité. Dit heeft ook een
heel moeilijk en heel urgent probleem te
behandelen: de financieele toestand van
Oostenrijk. Reeds meer dan een jaar gele
den had dit comité een compleet plan voor
het economisch en financieel herstel van
Oostenrijk opgesteld. De vertraging, welke
ondervonden werd bij de ten slotte
wel geslaagde pogingen om de opschor
ting van de pandrechten van Oostenrijk's
schuldeischers gedurende 20 jaar te ver
krijgen, heeft de moeilijkheden van Oos
tenrijk's herstel sterk doen toenemen. De
Conferentie van Londen heeft den Vol
kenbond opgedragen den economischen
en financieelen toestand van Oostenrijk
te bestudeeren en Oostenrijk zelf heeft
dringend om hulp gevraagd. Het is dus
Oostenrijk, dat deze dagen in het mid-
dclpunt der belangstelling staat.
Behalve Oostenrijk vereischt ook de
financieele toestand van Albanië de aan
dacht van het financieel comité. Andere
kwesties, waarmee het zich bezig houdt,
zijn: de te plotselinge deflatie, de dubbele
belasting en de kapitaalvlucht.
De financieele commissie van den Vol
kenbond houdt zich heden bezig met het
Oostenrijksche vraagstuk. De correspon
dent van de „Daily News" te Genève heeft
reden te gelooven, dat de Kleine Entente
thans definitief vóór een optreden van
den Volkenbond is, daar zij het gevaar
beseft van naijver, voortvloeiend uit
pogingen tot afzonderlijk optreden door
de onmiddellijke buren van Oostenrijk. Hij
voegt er hij, dat daar met blijkt dat óf
de Kleine Entente óf Oostenrijk een be
paald plan naar voren brengt, zal de Vol
kenbond zijn eigen procedure moeten
onderwerpen.
Uit Washington wordt gemeld, dat
Clarke als rechter van het Opperste Ge
rechtshof is afgetreden. In een interview
met de „World" heeft hij verklaard te ge
looven, dat van politiek en commercieel
standpunt beschouwd de toekomst van
Amerika afhangt van toetreding tot den
Volkenbond.
Een der redenen van zijn aftreden was,
dat hij zijn landgenooten wilde helpen dit
inzicht te verkrijgen.
De correspondent van het Hbld. te
Gennève schrijft:
De tekst van het thans door de Ge
mengde Commissie voor de beperking van
bewapening, aangenomen plan van Lord
Robert Cecil luidt als volgt:
1. Geen plan tot beperking van bewa
pening zal werkelijk tot iets kunnen lei
den, als het niet algemeen is.
2. Bij den huidigen stand van zaken
in de wereld, zouden de meeste regeerin
gen niet de verantwoordelijkheid voor een
beduidende beperking van bewapening
kunnen aanvaarden zonder in ruil daar
voor een bevredigende garantie voor de
veiligheid van hun land te ontvangen.
3. Zulk een garantie kan slechts ver
schaft worden door een algemeen „ac-
coord défensif" van alle betrokken landen,
waardoor deze verplicht zouden zijn ge
heel of gedeeltelijk effectieven en onmid-
dellijken bijstand te verleenen volgens een
te voren vastgesteld plan, in geval een
hunner aangevallen mocht worden. De
verplichting om een aangevallen land te
hulp te komen zij echter beperkt tot de
landen, die in hetzelfde werelddeel gele
gen zijn. In gevallen waarin om histori
sche, geografische of andere redenen een
land bijzonder gevaar loopt om aange
vallen te worden, zullen, ter uitvoering
van bovenvermeld plan, speciale maatre
gelen genomen moeten worden.
4. Het spreekt vanzelf, dat het boven
staande afhankelijk is van een beperking
van bewapening volgens een te voren
vastgestelde basis en van de instelling
van een doelmatig organisme, dat vast
kan stellen of zulk een beperking tot
stand gebracht en gehandhaafd is.
Een contract met de wederopbouw-
coöperaties.
Naar de „Sozialistische Parlements-
dienst" schrijft, hebben Stinnes en het al
gemeen verbond der Fransche weder-
opbouw-coöperaties een leveringscontract
in grooten stijl gesloten, dat betrekking
heeft op de levering van bouwmaterialen
van den meest verschillende aard. Welken
omvang de voorgenomen leveringen heb
ben, blijkt hieruit, dat het gaat om het
materiaal voor herstellingen voor totaal
190,000 benadeelde huiseigenaren, wier
schadeloosstellings-eischen 13 milliard
francs bedragen, dus volgens den tegen-
woordigen koers ongeveer 1479 milliard
mark. Het socialistisch corresponidentie-
bureau beweert dat Stinnes voor zijn be
middeling 6 pCt. krijgt
De Fransche diplomatie is van oordeel
dat thans het oogenblik is gekomen, om
het probleem van Konstantinopel en
Thracië te bespreken, en vóór de confe
rentie van Venetië besluiten gereed te ma
ken, welke voor de geallieerden aanneme
lijk zijn. Zoo acht zij het tevens mogelijk
het verzoek betreffende een Grieksch-
Turkschen wapenstilstand te steunen, mits
de Grieksehe regeering zich verbindt de
eventueele beslissing der geallieerden in
zake de nieuwe afbakening der Grieksehe
gebieden in Europa te aanvaarden en af
stand te doen van alle aanspraken tot
deelneming aan het toekomstig beheer der
Dardanelles
Wat het Grieksehe aanbod betreft om
Klein-Azië te ontruimen en alleen de ha
ven van Smyrna te behouden, zoo is men
hier van oordeel, dat dit voor Grieken
land geen enkel offer ten gunste van den
vrede beduidt, zooals men te Londen ver
klaart, daar het voortdringen der Turken
de kwestie van Smyrna ondanks de Grie
ken zal oplossen.
Frankrijk zou bereid zijn den Turken
de souvereiniteit over de Dardanellen te
rug te geven, den geallieerden het recht te
laten er voortdurend schepen ter surveil-
dance op te houden, en zonder dralen
Konstantinopel te ontruimen. Men gelooft
dat de Britsche regeering, welke niet
meer op de Grieksehe troepen kan re
kenen om haar politiek in het Oosten te
verwezenlijken, deze radicale beslissing on
der bepaalde voorwaarden zou aan
nemen.
De oud-gezant van de V. S. te Konstan
tinopel, Morgenthau, heeft in een inter-
vieuw met de „Daily Telegraph" gezegd,
dat de mogendheden krachtig tegen de
Turken moeten optreden en den Kemalis-
ten den doorgang door de zee-engten
moeten weigeren. Hij legde den nadruk op
de noodzakelijkheid van internationalisee-
ring van den doorgang der Dardanellen
en van den Bosporus en voegde er aan
toe, dat het een misdaad zou zijn, Kon
stantinopel in Turksche handen te laten.
Deze stad dient volgens hem onder be
scherming van den Volkenbond te wor
den geplaatst en onder controle der geal
lieerden, nadat deze de Turken verslagen
hebben. Voor de veiligheid van de wereld
is een Balkanbond noodig met Konstan
tinopel onder internationale controle.
Volgens de „Epoca" zon d'Annun-
zio binnenkort bij Kon. besluit tot sena
tor worden benoemd.
In Bari (Italië) had de jury zich
dezer dagen over een buitengewoon ge
compliceerd proces uit te spreken. Het
geding sproot voort uit den verwoeden
strijd, welke in Juli 1920 tusschen de
grondbezitters en de boeren in de zui
delijke districten is gevoerd. Zeventien
grondbezitters en veertig boeren hadden
zich te verantwoorden.
Na een behandeling van drie volle
maanden, waarbij 42 advocaten optraden
en een ontelbaar aantal getuigen wer
den gehooid, trok de jury zich terug.
Zij had niet minder dan... 12.0000 vra
gen te beantwoorden, waarvoor zij
Geen enkel blad publiceert de volle
dige antwoorden op de 12.000 vragen.
Alle beklaagden, behalve twee boeren,
werden echter vrijgesproken.
De Amerikaansche gezant te Wee-
nen heeft aan alle Amerikaansche con
sulaten in de hoofdsteden een schrijven
gezonden, waarin hij wijst op den cri-
tioken toestand in Oostenrijk en ad
viseert niet naar Weenen te komen, ten
zij voor zaken of een dringende reden.
Ofschoon uit Athene wordt gemeld,
dat de Grieksehe regeering beslist heeft,
dat er geen sprake meer kan zijn van
een handhaven der verdediging in Klein-
Azië nu het leger in een toestand van
debacle verkeert, wijst de „Daily News"
er op, dat de geschiedenis der laatste
jaren ons leert, dat het een gewoon
verschijnsel is dat een met succes aan
gevangen offensief verslapt als 't oogea-
schijnlijk het punt bereikt waarop er een
beslissend gebruik van kan worden ge
maakt. Het blad acht het twijfelach
tig of de Turken, wier troepen betrek
kelijk beperkt in aantal zijn en wier
methoden van organisatie hun voor
naamste militaire zwakheid vormen, in
staat zijn de verdrijving der Grieken
vol te houden aan het uiteinde eener
lange en steeds grooter wordende ver
bindingslinie in moeilijk terrein, terwijl
de Grieken den geest geven door hun
eigen demoralisatie.
De mogelijkheid om een staking
der vijandelijkheden tusschen Grieken
land en Turkije teweeg te brengen, hield
Maandag, volgens de „Times," de aan
dacht bezig van de geallieerde hooge
commissarissen in Konstantinopel. Dit
optreden maakt geen deel nit van een
of andere voorgenomen politieke rege
ling, zegt het blad. Het is eenvoudig
een dringende maatregel, ingegeven door
den wensch om de uitbreiding van wan
orde in Klein-Azië tegen te gaan, om
menschenlevens te redden en zooveel mo
gelijk verder leed voor de bevolking te
voorkomen. Er worden maatregelen be
sproken voor de bescherming der chris
telijke minderheden.
Te Boekarest is naar een B. T. A.-
bericht meldt, een complot ontdekt te
gen de koninklijke familie. De daders
van het complot zijn oud-Hongaarsche
officieren, die deel uitmaken van de
organisatie van kolonel Gabodeski. Zij
hebben bekend, dat de ontplofbare stof
fen bij hen gevonden, bestemd waren
om de koninklijke en diplomatieke tri
bunes te doen springen gedurende het
concours hippique.
Het krachtig optreden van den
hoogen commissaris heeft door geheel
Mesopotamië een gunstigen indruk ge
maakt, aldus de „Daily News." Ge
ruchten uit Basrah gewagen van een
aftreden van het kabinet. De ministers
zouden dreigbrieven ontvangen hebben,
welke zij aan koning Feisoel toonden
met het verzoek, dat de terroristen zon
den worden gestraft. De koning vrees-
do evenwel, dat maatregelen van on
derdrukking een algemeenen opstand zou
den ontketenen en weigerde deswege het
verzoek dor ministers in te willigen,
die daarop aftraden.
Een nieuwe en ernstige crisis is,
volgens den „Times"-corresp. te New-York
ontstaan in de Amerikaansche Industrie
door de inwilliging, door het bondsge-
rechtshof van Chicago, van het vermelde
verzoek van het hoofd van het departe
ment van justitie Daugherty, om maat-,
regelen te nemen tegen de stakende ar
beiders van de spoorwegwerkplaatsen en
alle bij de American Federation of La
bour aangesloten organisaties. Niet alleen
wordt geweld tegen werkwilligen en in
menging in den treinenloop verboden,
maar ook wordt den stakers belet vreed
zaam te posten of zich op andere wijze
op te houden bij de in- en uitgangen
van aan de spoorwegen toebehoorende
instellingen. Verboden wordt „samen te
zweren of overeen te komen de spoor
wegen te belemmeren in het transport
van reizigers, goederen of postzendingen".
Een andere bepaling verbiedt om schrif
telijk of mondeling iemand aan te moedi
gen den dienst der spoorwegen te verla
ten of zich er van te onthouden er bij in
dienst te treden. Bovendien wordt den
stakers van andere vakvereenigingen ver
boden eenigerlei mededeeling of openlijke
aanwijzing aan leden hunner org. te doen
om hen er toe te brengen iets te doen
of te zeggen, dat een spoorwegman aan
leiding kan geven zijn werk in den steek
te laten. Het bezigen der vakvereenigings-
fondsen voor de bevordering van eenige
op deze wijze verboden daad wordt even
eens als een overtreding beschouwd. Dit
optreden van het departement van justitie
heeft groote verbittering gewekt onder de
arbeidersklasse.
De militaire ontruiming van Siberië
door Japan is gisteren begonnen.
De burgemeester van New York, zoo
schrijft de „Cicerone" heeft grootsche
plannen. Hij wil van New York een be
roemde kunststad maken en daartoe in
een ruim park een groot complex van
kunstgebouwen oprichten, bestemd^ voor
tentoonstellingen, tooneel- en muziekuit
voeringen. Het middelste gebouw moet
het omvangrijkste en schoonste opera-the
ater der wereld worden; rechts daarvan
komt een statige concertzaal, en schouw-
b'urg, Knies 3e expos'tleruTmle voor beel
dende kunst. Scholen voor muziek, too
neel en beeldende kunst zullen er tevens
worden ondergebracht. Het geheele bouw
werk, in Grieksehe stijl gedacht, zal 30
millioen dollars kosten. Een groot deel
van deze som moet door openbare in
schrijving worden gevonden, waarmee
nog wel wat tijd zal heengaan.
In een Engelsch droogdok is, vol
gens „The Electrician" de eerste de
monstratie gehouden met de z.g.
Handblom eietrical scaling hammer
Deze bestaat uit een dunne as, •welke
met 1200 omw./min. draait en voor
zien is van een aantal kettinkjes (2
a 8), aan het vrije einde voorzien
van hamertjes. De as wordt gedreven
door een electromotortje, dat gemak
kelijk door den werkman kan wor
den gehanteerd.
De hamertjes doen 10.000 slagen
per minuut, energieverbruik 330 W.
In Kopenhagen gaf een proef als uit
komst, dat één electrische hamer het
werk deed van 10 tot 25 man met
hamers. Bovendien is de oppervlakte
in het eerstgenoemde geval veel glad
der, zoodat reeds i n Zweden en Noor
wegen het nieuwe werktuigje is inge
voerd.
Het ML Everest-comité heeft in
de „Times" een bericht doen opnemen
over hetgeen de heer Mallory over de
derde op 3 Juni gewaagde poging tot
beklimming van den berg heeft mede
gedeeld.
Men ondernam den tocht na den
eersten sneeuwval, die de moesson
had ingeleid, in de verwachting, dat
nu een reeks van dagen met gunstiger
weer 'zou beginnen en dat de inge
treden moesson de expeditie zou be
vrijden van haar ergsten vijand, den
Westenwind.
De drie klimmers, die den 7en Juni
door een Lawine werden verrast, had
dien zooveel mogelijk hun weg ge
kozen langs hellingen, die naar zij
krachtens hun bergbeklimmers-erva
ring meenden te mogen denken
de minste kans boden voor sneeuw-
verschuivingen. Inlusschen kwam, toen
zij onderweg waren, honderd voet bo
ven hen, wat poederachtige sneeuw
aan deu voet van een uitstekende
rotspunt, die de sneeuw in de scha
duw had doen blijven, waardoor baar
toestand niet zoo stabiel was, in be
weging. De massa werd grooter en
tenslotte kwam het heele hellende
sneeuwvlak in beweging.
Somervell, Crawford en Mallory
werden meegesleept en meermalen on
der de sneeuw bedolven, maar nooit
zeer diep, zoodat toen de lawine tot
staan kwam, zij drieën in staat waren
zich zelf te bevrijden. Minder geluk
kig kwam gelijk men weet een
aantal dragers er af. Twee van negen
hunner, die diep onder de sneeuw
waren geraakt, konden nog levend er
onder uit worden gehaald, maar de
overigen waren reeds dood, toen men
er in slaagde hen te voorschijn te
brengen.
Te Wallasey (Engeland) zijn bij
een bruiloft 40 van de 80 gasten na den
maaltijd ziek geworden ander vergifti
gingsverschijnselen, bestaande uit hoofd
pijn, rillingen, maagkrampen en m som
mige gevallen flauwten. Verscheidene
der slachtoffers klagen ook over een
eoort verlamming der ledematen.
Een van de mogelijkheden, die men
aanneemt, is dat de spijzen arsenicum-
dampen van de pas geschilderde mu
ren, die groen gekleurd zijn, geabsor
beerd heben.
Er is een uitgebreid onderzoek naar
het geval ingesteld. Zoo zijn aa. aan
alle bruiloftsgasten oopieën gezonden van
het menu, met verzoek om de gerechten
door te willen schrappen, die zij niet
gebruikt hebben.
Naar uit Sjefoe (Sjantoeng) wordt
gemeld, heeft daar Zaterdag een he
vige typhoon gewoed, welke 36
aren duurde. Verscheidene schepen lie
pen aan den grond. Een aantal öhi-
neesche gehouwen werden vernield en
enkele buitenlandsche.
De hoofdcommissaris van politie, te
Amsterdam, de heer Marcussa, heeft den
burgemeester voorgesteld, het houden
van openbare bokswedstrijden in deze
gemeente te verbieden. -
Deze daad zal door de overgroot®
meerderheid van de burgerij met in
stemming vernomen worden. Hier heeft
men te doen met vertooningen die van
sport zich alleen den naam hebben toe
geëigend, en dan ook bij ernstige sport
beoefenaren niet als zoodanig medetel
len. Ieder die wel eens boksers bij
wedstrijden aan het werk heeft gezien,
zal dat oordeel onderschrijven.
Wij jvillen natuurlijk niet op 't be
sluit van den burgemeester vooruitioo-
pen zegt het „N. v. d. B." maar mem
mag wel als zeer waarschijnlijk aanne
men, dat de heer He Vlugrt ander dit
sympathieke voorstel van den hoofdcom
missaris gaarne zijn handteekening zet
ten zal.
