K
ski
m
m
Het publiek en de winke
liers.
Wat er ia,de Etalageweek
te doen is.
DrHaarSemsche winkelweek.
B. W, LASSCHüIT,
Luctor et emergo.
Onze dagen van economische ake
ligheid doeyi ons worstelen en wij zijn
al blij als wij den kop boven water kun
nen houden. Toch blijve de Leidsche
studententroost ons bijNiet zoo
somber De Zeeuwsche wapenspreuk
heeft ook een boerenvertaling Lukt
't vandaag niet dan lukt het morgen.
Er tornen wel andere tijden en wij
moeten niet moedeloos worden.
Zoo dacht Haarlem's oude nering
er over.
Het doet verblijdend aan den han-
deldrijvenden middenstand van het
hart van Holland daden te zien stel
len, getuigende van warm kloppenden
tiarteslag, van ongefnuikt zakenleven.
In de malaisetijden sieren de bloemen
Haarlem's straten (welwillend aan
geboden door het veel versmade
gemeentebestuur), pronken de uit
stalkasten, wapperen de vlaggen en
zal er muziek zijn in de bloemenstad,
muziek in de kerk, muziek op de
pleinen, muziek in ons hoofd en hart.
De middenstand viert feest, heel
de gemeente feest mede.
Want deze stand sleept ons allen
mee. De maatschappij kan zich toch
niet los maken van haar ruggegraat
Dacht het gemeentebestuur er
maar altijd zoo over
Maar het heeft er nimmer anders
over gedacht. De zakenman is wel
eens argwanend en bekijkt te vaak
h»t algemeen belang door den kijker
van eigenbelang. Maar het zijn geen
gelegenheidswoorden van sympathie,
welke wij uiten, het zijn de woorden
van blijvende waardeering in verle
den, heden en toekomst, die vooraf
gegaan werden door de daad.
Onze neringdoenden zijn niet alleen
Haarlemmers, zij zijn tevens heel
vaak puike burgers, wier belangen
zóó vaak' samenvallen met ons aller
belang dat wij durven zeggen Qaat
het u goed, winkeliers, dan gaat het
Haarlem goed. En hierin ligt de spoor
slag" dat een Gemeentebestuur alles
zal doen opdat het u goed ga
Gij hebt daarvan niet veel.bemerkt
Neen, ingrijpen in uw handel doen
wij niet. Deze negatieve gedragslijn
is de beste positieve daad van elk
gemeentebestuur in uw belang. Wij
kunnen slechts waken dat gij uw
koopkrachtig publiek niet verliest.
Wij hebben ze wel niet aan een touw
tje, maar heel het belastingsysteem
hield bij voortduring' rekening met
dezen factor. En wij gaan blijder toe
komst tegemoet dan het verleden voor
spelde.
Wij waken voor uyv belangen door
de omstandigheden in het leven te
roepen of althans te handhaven waar
in de vrije ontplooiing van uw initia
tief en handelsgeest baat kan brengen
aan u en uw huisgezin. Van die baten
vordert ook de gemeenschap een deel
op. Het is niet anders. Maar ander
zijds eischt en dankt gij ook veel aan
de gemeenschap. Nog altijd is Haar
lemsen voortreffelijke woonstad. Niet
het minst voor onze lieve kleinen.
Haarlem's burgers bezetten posten
in het land, getuigenis gevend van
Haarlem's eerste rangs" onderwijs.
De -muziek, het tooneel, de kunst-
lijverheid, de sport, de gansehe kunst
zinnige en lichamelijke ontwikkeling
in één woord, staan op hoog peil aan
ie Spaarne-oevers. Mens sana in
corpore sano. Het zoude Haarlem's
wapenspreuk kunnen zijn, zoo goed
als Vicit vim virtus. Een kloeke ziel
wordt in een kloek lichaam opge
kweekt in Noord-Holland's hoofd
stad.
Wij versagen niet zoo gauw, trots
sombere tijden.
Dat toont ons alweder de Haarlem-
sche winkelweek.
Zeker, er blijft te wenschen over.
Asphalt b.v. En afschaffing der zake
lijke bedrijfsbelastingEr moet
altijd iets te wenschen over blijven.
En wat niet is, kan toch nog komen
Niet somber nu 1
De wethouder van Financiën leeft
met u mede in deze, uwe dagen.
Leeft gij eens met hem mede, straks,
in de aanstaande (zijne) begrootings-
dagen. Ik behoef geen vertrouwen in
U te hebben, maar volsta met sym
pathie. Daarentegen vr^ag ik uw sym
pathie niet, doch slechts uw vertrou
wen.
Het was een goed gezegde der oude
Romeinen dat hechte vriendschap
zich uitte in hetzelfde te willen en
straks hetzelfde niet te willen.
Burgerij en Gemeentebestuur moes
ten één zijn in hechte vriendschap,
omdat wij te zamen willen Haarlem's
groei, Haarlem's bloei, Haarlem's
welzijn en met heel ons hart te zamen
niet willen al wat Haarlem schaden
kan. Zoo zij het. Althans, zoo worde
het.
Mr. BOMANS.
£§31 schakel, ge@si keftisig!
De maatschappelijke heelmeesters,
die hun medicamenten plegen te be
trekken uit de Marxistische apotheek
hebben het op den Middenstand niet
erg voorzien.
Die loopt volgens hen op zijn laatste
beenen en had naar de theorie
eigenlijk al lang ter aarde besteld
moeten zijn.
Ook hier geldt met een variatie
op het les géns que vous avez tué se
portent-assez bien", dat de ten doode
opgeschrevene zich nog in redelijken
welstand bevindt.
De door bedoelden heelmeester in
uitzicht gestelde verdwijning van den
middenstand scheen in het mobilisa
tie-tijdperk te zullen worden bespoe
digd.
Voor een deel nam de Overheid het
werk van den winkelier over.
Dit dacht velen noodzakelijk, om
dat tusschen producent en consument
in plaats van de schakel van grossier
en winkelier een heele ketting van han
delaars gekomen was, wier werkzaam
heid in het maatschappelijk verdee-
lingsproces even overbodig als prijs-
verhoogend was.
Men heeft door afkeer tegen die
lange ketting van tusschenhandelaars
meermalen tot misbaarheid van den
winkelstand geconcludeerd.
Ten onrechte
Overigens is wel gebleken, dat over
heidsbemoeiing in dezen ten aanzien
van de finantieele resultaten (denk
aan de kosten op de officieele distri
butie) althans in normale tijden weinig
aanbeveling verdient.
Een middenstand, die zijn bestem
ming als schakel tusschen producent
en consument bewust is, zal blijken te
zijn onontbeerlijk veel theoretici ,ten
spijt.
Mr. A. BRUCH.
A. riiNK£,
Ud d«t rsgettogscamaüssie B. E. W.
Waar nauwelijks kan worden ont
kend, dat in de laatste jaren winkeliers
en koopers, of zoo men wil-distribu-
enten en consumenten in belangrijke
mate van elkander zijn vervreemd,
daar kan 't slechts worden toegejuicht,
dat de Haarlemsche middenstandsor
ganisaties er in zijn geslaagd door hèt
organiseeren van een Winkelweek eene
krachtige poging te wagen om 't ontij
dig verbroken contact weer te gaan
herstellen.
Kon worden toegegeven, dat uitslui
tend de huidige malaise als oorzaak
van de veranderde en verslechterde
wederzijdsche verhoudingen moest
worden aangewezen, dan zou de rijke
expositie van de vele en velerlei artike
len, welke de middenstand heeflaan
te bieden, wellicht zelfs voldoende
zijn om de oude relaties te hernieuwen
en in afwachting van betere tijden te
onderhouden.
Zoo eenvoudig staat het proces er
echter niet voorer zijn meerdere en
diepere oorzaken, welke het publiek
althans ten deele hebben verwijderd
van den winkelier.
De tijd, dat iedereen met de midden
standsfunctie als iets van zelfsprekends
genoegen nam, ligt achter onsen het
„dureKeven" door den oorlog ontstaan
en na den oorlog goeddeels bestendigd
deed afzonderlijke en georganiseerde
verbruikers zoeken naar middelen om
zich op voordeeliger wijze van het
door hen benoodigde te voorzien.
Men is het gaan probeeren met
wat men noemde uitschakeling van
tusscftenpersonen. Een woord, dat bij
den consument al terstond verwachtin
gen moet wekken,dat tusschenpersonen
eenvoudig niet uitgeschakeld kunnen
worden en in onzen tijd van massapro
ductie en minitieuze arbeidsverdeeling
zelfs noodzakelijker zijn dan ooit te
voren.
Nog altijd staat immers vast, dat de
verbruiker geen brood kan eten van de
wetenschap, dat ergens in Amerika
meel in overvloed aanwezig is en dat
hij evenmin behoorlijk in de kleeren
kan zitten met de enkele zekerheid,
dat Engeland voldoende costuumstof-
fen in voorraad heeft.
Al wat dan ook van den oorspronke-
lijken distribuent, den winkelier, ont
nomen is, was niet op uitschakeling
der door hem verleende diensten
maar cp vervanging daarvan berekend.
En het is voor geen tegenspraak vat
baar, dat de uitkomsten van coöpera
tieve ondernemingen, overheidsbe
moeiing, gemeentewinkels, proeyen
van sociolisatie e.d. zachtst gesproken
er niet in zijn geslaagd, de doelmatig
heid dezer vervanging aan te toonen.
Het particulier winkelbedrijf met
ziin overzichtelijk beheer en vooral
hier te lande verlangd comfort, met
persoonlijke risico voorts voor den on
dernemer zelf en voor hem alleen, met
geschoolde vakkennis en veelal overge
leverde ervaring, met datTkenmerkend
Hair om het juiste artikel in den meest
"eeigenden tijd en op het geschiktste
punt aan te bieden, het kleinbe
drijf in één woord met heel die som
van belangrijke details die ziin zeer
onderscheiden karakter bepalen, be-
schik^ over voordeelen, die zijne
would he-remplaganten geheel of ten
deele missen. En deze voordeelen zijn
daarom van zoo groote beteekenis,
omdat zij een voorbehoedmiddel vor
men tegen de moreele risico's van
stramme, automatische, levenlooze
bureaucratie en tegen de materïeele
risico's van verlies, bederf en onver-
koopelijkheid
In tegenstelling met de voor eenige
jaren zeer gangbare meening, dat de
handeldrijvende middenstand onnoo-
dig tusschen voor brenger en verbrui
ker in zou staan, wordt thans de nood
zakelijkheid van dien stand^over het
algemeen wel toegegeven doch concen
treert de tegenstand zich daarentegen
in verhoogde mate tegen de zg. onrede
lijk hoogeprijzen.die door den tusschen-
handel' gevorderd zouden worden.
De middenstand is te duur, ziedaar
de kern van de zaak waarom zich
thans de gesproken en geschreven re
deneeringen bij herhaling bewegen.
Nu is 't natuurlijk een tiee andere
zaak, of 'n bepaalde winkel op zekeren
stand nogal prijzig is ofdat de winkel
stand als zoodanig boven het gemid
deld niveau uitgaat, en het toevallig
betalen van een fancy-prijs voor een
of ander artikel nog evenmin als toets
steen voor de „ongehoorde duurte"
worden genomen als te ontkennen valt,
dat er evenals in andere groepen
ook onder middenstanders personen
voorkomen, die hunne functie mis
bruiken.
Met vooropstelling van deze waar
heden, zal 't echter zeer bezwaarlijk
vallen om een algemeene klacht van te
hooge prijsnoteering vol te houden en
is het voor een buitenstaander ook
eenvoudig onmogelijk om zonder ge
degen kennis van zaken, zonder het
bijeenzamelen van alle omstandighe
den die voor bijna eiken winkel ver
schillend zijn ten dez!en een oordeel
uit te spreken.
De publieke opinie is opgepropt
met tal van de meest fantastische ver
halen, die van buur tot buur, v"an ver
gadering - tot vergadering., van het
eene oppervlakkig „ingezonden stuk"
tot het anjfere zijn overgeleverd, en
die in geuren en kleuren de lotgevallen
van plotseling rijk geworden distri-
buenten vermelden.
Uit dit warnet van verdichtselen,
door 't publiek met zulke waarachtige,
onbevooroordeelde nuchterheid wordt
tegemoet getreden, dan kan het niet
anders of de verhouding tusschen win
kelier en verbruiker zal er wel bij va
ren en het algemeen belang tegelijker
tijd in belangrijke mate worden ge
diend.
Moge het zoo zijn
Amsterdam, September 1922.
CHRIS JANSEN.
iPPir.
mÊÊÊIÊiï
iianzegebcmw, «Iac® ibajsaestraat 15-17.
moet men nu toch eindelijk eens vrij
komen en als de kruidenier of de bak
ker na 364 werkdagen, die de gemiddel
de achturendagen belangrijk over
schrijden, de kast eens dichtgooien
ener met vrouw en kinderen een paar
dagen tusschen uittrekken, moest de
ziekelijke mentaliteit toch ook be
dwongen kunnen worden, die dan met
een gelaat en 'n gebaar van verschrik
king doet uitroepen: „Ze doèn 't er toch
maar van
'n Beetje nuchterheid past hier ze
ker wel en wanneer de feiten eens voor
de sprookjes werden gezet, dan zou
de kleur van menig lief vertelsel o zoo
ras verbleeken.
Als het aantal faillissementen b.v.'
eens vergeleken werd met het veel
geringer aantal .van hen, die de koetjes
op het droge hebben of ooit zulien
krijgen.
Als billijke aandacht werd besteed
aan het voor ieder controleerbare
feit, dat concurreerende instellingen in
gebreke zijn gebleven om practisch en
d,us aan de hand der gezamenlijke prij
zenlokartikelen natuurlijk uitgezon
derd 1 zelfs maar prijsregelend te
werken.
Als het beruchte O.W? type eens
aan den dijk werd gezet, omdat dat
type z'n tijd gehad heeft in alle volks
groepen z'n Weinig eervolle vertegen
woordigers heeft gehad en voorzoover
het in middenstandskringen voorkwam
naast en niet in de winkelzaak ge
groeid is.
Als bij alle begrijpelijke ontstem
ming over het geheele complex van
crisisoorzaken, dat de wereldduurte
bracht, toch niet vergund werd te
bedenken, dat het verschil tusschen in-
en verkoopsprijzen niet bepaald al
leen maar winst is, maar daarin ook
nog zoo iets verdisconteerd is als prijzig
transport, duur bedrijfscrediet, groo
te huur, stevige belasting, kostbaar
ondefhoud, goed bezoldigd personeel,
niet weinig risico en dan ook nog de
tijd, mevrouw, die ge noodig meent te
hebben, om op Uw gemak te laten
wachten, nog eens en nóg maar
eens terug te laten komen, ofprettire
maar tijdroovende vraagstukken als
die van het weer en den slechten zo
mer aan de orde te stellen
Indien de Haarlemsche Winkelweek
W.W.-Bepeinzmgen.
Een winkelweek is geen winkel van
een week want dan zou je een heel
middenstandscongres aan je hals krij
gen, dat tegen de vliegende winkels
is. Het is ook geen week, uitsluitend
om aan het winkelen te gaan, want
dat moet je volgens de winkeliers
liefst het heele jaar door doen. Het is
zoo iets als een jaarbeurs, maar dan
heel anders. Alleen is de naam er van
even geheimzinnig. Waarom heet de
jaarbeurs jaarbeurs en de winkelweek
winkelwee/c Waarom heeten die din
gen niet net zoo goed beurs jaar en
week winkel. Die namen zeggen net zoo
veel of net zoo weinig, dat is allebei
niks 1 De jaarbeurs is toch evengoed
om een beurs jaar goed te helpen ma
ken als de winkelweek.
De middenstand is „de man, die
de klappen krijgt". Hij is de opge
knoopte, die hoopt te worden afge-
knoopt en daartoe alle middelen aan
grijpt. Vóór uit het huwelijk van
meneer Valuta en mevrouw Malaise
het monster van den Chaos geboren is,
hoopt de middenstand, beter gezegd
de winkeliersstand, paraat te zijn, om
stand te houden in het midden.
Daartoe helpt de winkelweek als
een der beste middelen. De winkelweek
is de zevendaagsche periode, dat de
winkeliers zich uitsloven om het beste
te toonen en te geven wat ze hebben
en..misschien minder verkoopen
dan anders.
De, winkelweek is de optocht, waarin
praalwagens zijn de mooie étalages
van de winkeliers,'die ook de beste
uitstal-kunstenaarszijn.
De winkehveek is de "parade, waarin
het best en het meest vooraan galop-
peeren de paarden van de meest-
nijvere, gewiekste zakenmenschen, die
wel tot den middenstand behooren,
maar toch niets in het „midden" laten.
De winkelweek is de spannende
wedstrijd waarin de deelnemers elkaar
niets toegeven, omdat allen in het
belang der vaderlandsche nijverheid
het beste geven, zoodat een gelijk
spel de meest verwachte uitslag is.
De winkelweek is de groote open
bare les, waarin de verstandige win
keliers open oor hebben voor eikaars
raadgevingen en wenken en leeren,
dat het a. b. c. van den handel en
welvaart niet in week winkelen
wordt aangeleerd.
De winkelweek is de gesloten re
traite, waarin de middenstand open
oog heeft voor eigen gebreken en
fouten en in zich zelVe keert, om te
betreuren de domheid van overdreven
concurrentie-zucht en ongerechtigd
persoonlijk winstbejag zonder oog
voor het algemeen belang.
De winkelweek is een noodkreet
tot de eigen burgerij, om niet langer
voort te dansen op den vulkaan, maar
toch toe te zien, dat de grond haar
onder de voeten wegzinkt, als ze niet
onverwijld de fundamenten versterkt.
De winkelweek is een manifestatie
van burgerzin en nijverheid, van
zaken-doen en handelen, van propa
ganda en ondernemingsgeest.
Een manifestatie, die wordt opge
fleurd door het schoonste schoon van
bloemen in de Spaarnestad.
Bloeide weleer de Dahlia aan den
Demer, voor ons bloeien duizenden
frissche Dahlia's aan het Spaarne en
wij voeren de „dikke Dahlia" naar
Haarlem, als het symbool van den
oplevenden, krachtigen stand der nij
vere winkeliers, völ levensidealen en
met minder zorg voor de toekomst.
HAW I WE.
IK
H. STINIS,
kere lauwheid aanwrijft, zal alleen
dan kunnen bewijzen, onmisbaar te
zijn, wanneer hij o.m. toont in tijden
van lage conjunctuur het hoofd bo
ven water te kunnen houden. Juist
in die kringen heeft men gevoeld, dat
er iets gedaan moest worden, dat men
een poging moest wagen om de koop
lust te prikkelen, leder op zijn gebied
zal zich inspannen om op de hem ei
gen wijze, datgene ten toon te sprei
den, wat voor het groote publiek van
belang geacht kan worden.
De groote moeilijkheden, waarmedej
de middenstand in zijn geheel te kam--
pen heeft, zijn inderdaad niet te on
derschatten. Een ieder, die bekend
is met de lasten, die speciaal de mid
den-bedrijven te torsen hebben ge
kregen, weet, dat de jammerklach
ten, die uit da't kamp opstijgen
door velen als te overdreven bestem
peld inderdaad in vele gevallen
niet overdreven zijn. Wil men daar
tegen opkomen, maatregelen treffen»
die ten doel hebben om te beletten,
dat wellicht reeds in de naaste toe
komst deze schakel tusschen kapi
taal en arbeid zal verdwijnen, dan
zal het vöör alles noodig zijn, dat ook
de middenstand beseft,, dat de macht
van oren eenlihg al zeer weinig te be-
teekenen heeft en dat het geboden
is, de koppen bij elkander te steken
en gezamenlijk op te trekken.
Een dergelijk samengaan begroeten
wij bij het tot standkomen dezer ex-|
positie-in-het-groot. Het is een vreed-j
zame strijd, die in die enkele dagen!
gestreden zal worden, de strijd tegen
het gebrek aan kooplust.
MOLLERUS.
Seer. K. v. K.
UIT DEN SPAARPOT VAN PATER
B. v. MEURS OVER DE ARBEID
ZAAMHEID.
Het is een verblijdend teeken, dat
de animo voor de Haarlemsche Win
kelweek grooter, ja zelfs veel grooter
is, dan de organisatoren konden den
ken. Daargelaten, dat de opofferin
gen, die de verschillende in het leven
geroepen commissies zich getroost
hebben, ruimschoots beloond geacht
kunnen worden, meen ik, datdeiffee-
trokken middenstandsorganisaties
een woord van hulde niet onthouden
mag worden, waar zij hiermede het
bewijs leveren, levensvatbaarheid te
bezitten.
Den middenstand, dien men over
het algemeen en zeker in vele ge
vallen niet ten onrechte een ze-
Opgedragen aan den Ijverlgsten eü
besten etaleur
Een statistiekje om den doeniet te
beschamen, die zich van den arbeid
afmaakt met de banale uitvlucht :,,ik
wil mij niet doodwerken."
Zijn oud geworden plm. negentig
jaren de volgende groote en harde
werkers
Newton, Alex van Humbolt, Mor-
agni, Vondel, de Monfaiscon, Pape<
irochiüs.
Zijn oud geworden plm. tachtig
jaren
Beüarminis, Binherim, Bossuet, Buf-
fon, Canisius, Calmet, Euler, Galilei,'
Gerdil, Henschennius, Kircher, Lugo,
Mabillon, Murafor van der Palm,
Posseninus.
Zijn oud geworden plm. zeventig
jaren
Baronius, Bilderdijk, Bollandus,
Boerhave, Riccioii, Erasinus, Hugo de
Groot, A Lapide, Lessius, Leibnitz,
Linné, Lupus, Angelo, Mai, Salmeron,
Suarez, van Swieten, Vossius.
Z edaar een volledige academie van
onsterfelijken.
Wel is het passend dat de honderd
jarige Fonteneile ook hier als secre
taris fungeerde.
Men hoort dikwijls „pas op uw tel
en" minder echter in gelijken zint
„pas op uw tijd".
De ionkheid is wel onbedacht
Dat zij den tijd niet mee en acht
En nooit gedenkt den ouden man,
Die leeren noch gewinnen kan.
Men voert, men toert, men rijdt iti
't wild,
Zoo kwistig wordt de tijd verspild t
Wie tijd heeft, en den tijd verbeidt^
De tijd komt, dat hij tijd beschreit,
x P. Poirters,
De luiheid is een der 7 hoofdzonden,
uit haar aard komt zij als de laatste
achter aan.
I
Gebouw dor Haarlemsche Ha»delsvereea?gi»£f%
Nassanpiem 2.
Ud der regelragscommissie H, E. W,
Programma.
De regclingscommisie hoopt, dat
Donderdagavond 5 uur, de étalage-week
zal zijn geopend, doordat dan alle étalages
gereed zullen zijn.
Donderdagavond van 77 lA uur be
speling van het Carillon der Groote- of
St. Bavo-Kerk.
Vrijdagmorgen opening der Dahlia
tentoonstelling in de Gemeentelijke Con
certzaal.
Vrijdagmiddag 5 uur, ontvangst ten
Stadhuize van de Dahlia-keurings- en
andere commissies met de regelings-com-
missie der Haarlemsche Winkelweek.
Vrijdagavond 8 uur, Concert op de
Groote Markt door Harmonie Crescendo.
Zaterdagmiddag 2 uur: Orgelbespeling
in de Groote- of St. Bavo-Kerk.
Maandagavond, wandeling met muziek
door de stad van het Muziekkorps
Lourens Janszoon Coster.
Woensdagavond, wandeling met mu
ziek, door de stad van het Muziekkorps
Lourens Janszoon Coster.
Alle dagen, behalve Zondag, van 12
121-2 uur bespeling van het Carillon der
Groote- of Sint Bavo-Kerk.
Gedurende 4 avonden wordt cabaret
gegeven in de bovenzalen van Café-
Brinkmann.
Versiering.
Vaan gemeentewege is de stad versierd
door zuilen met Dahlia-versiering.
Daarvan zijn er geplaatst: op het
Stationsplein 1; hoek KruiswegParklaan
1; BarfeljorisstraatKrocht 1; Groote
>ii mm bi n i n
Markt 3; Verwulft 1; Proveniershuis 1;
Groote Houtbrug 2; Zijlbrug 1.
Gedurende de étalage-week, zullen ver
schillende winkeliers speciale étalages
maken.
Verschillende straatvereenigingen doen
iets aparts. Zoo schreven étalage
wedstrijden uit met daaraan verbonden
plechtige prijsuitreiking:
d e KruiswegKruisstraat-vereeniging
de JanswegJansstraat-vereeniging;
de Zijlstraat-.vereeniging;
de Kcningstraat-vereeniging;
Op verschillende plaatsen zal men over
de straten gespannen zien sierdoeken;
aan de ingangen der stad vestigt de
Dahlia-vereeniging de aandacht op haar
tentoonstelling, evenzoo door middel van
doeken.
De trams der N. Z. H. T. M. en E. N.
E. T. zuilen versierd zijn met vazen, waar
in Dahlia's.
Alle deelnemers aan de etalageweek
ontvangen een embleem, uitgereikt dooi
de regelingscommissie. Dit embleem
wordt zichtbaar in de etaiage aange
bracht, ten teeken dat de winkelier deel
neemt aan de Etalage-week.
Alle deelnemers worden verzocht niet
spaarzaam met de winkelverlichting te
zijn cn alle Haarlemmers worden uitge-
noodigd te vlaggen.
Leden der Regelings-com-
missie en sub-commissies.
Commissie voor ontspanning:
De heeren J. C. Caderius van Veen, W.
Worst en F. Wilaeboer.
Pers-Commissie:
De heeren A. H. Weijburg, J. B. Las-
schuit, Joh. F. Lamp, H. Stinis en P. C.
Akkerman.
Regclings-Commissie:
De heeren A. H. Weijburg, L. B. Las-
schuit, A. Funke en H. Stinis.
Commissie voor Bloemen, Versieringen
en Verlichting:
De heeren W. B. J. v. Liemt, lid v. d.
gemeenteraad, Joh. F. Lamp, Max Weber
J. C. Caderius van Veen, W. Worst en F.
Wildeboer.
Commissie voor Muziek:
De heeren W. Dyserinck, H. Stinis en
P. C. Akkerman,
Zijlstraat-V erecniging.
Reclame Prijsvraag.
In verschillende Etalages der Zijlstraat
is een letter van wit carton aanwezig.
Deze letters, te zamen 39 stuks, vormen
een zin, bestaande uit 5 woorden; de aan
vangletter is B.
Iedereen kan zijn oplossing inzenden
voor 28 September a.s. bij den Secretaris
der Zijlstraat-Vereeniging, O. Th. Dantu-
ma, Zijlstraat 90, duidelijk voorzien van
naam en adres.
Buiten de bedoelde zin, moet tevens een
juiste opgaaf zijn van elke letter, bij wel
ke firma deze geëtaleerd is,
De uitslag der prijstoekenning zal 28
Sept. a.s. bekend gemaakt worden en als- j
dan de prijzen te bezichtigen bij den Se
cretaris, Zijlstraat 90.
Als Hoofdprijs is beschikbaar gesteld:
een gouden heerenhorloge of dito da
mes-armbandhorloge en vervolgens 14
fraaie andere prijzen.
lid der Regelingscommissle H. E. V/.
