Tweede Blad
2 Nove stub er 1922
BUITENLAND
BINNENLAND
Onschuldig veroordeeld
GEEft. BUITENL. BERICHTEN.
Emotie-zucht*
8IMNEMUM0SSH MIEUWS,
De Commissie van Herstel te Berlijn. De verkiezingsstrijd in
Engeland; het Engelsche kabinet thans volledig samengesteld.
Het eerste optreden van Mussolini.
Onder de Telegrammen: Een militaire waarborgcommissie voor
Duitschland. De candidaatsteliing in Engeland. Lloyd George
ongesteld. De toestand in Italië: nieuwe botsingen tusschen fascis
ten en communisten; een aanval op de Kroatische Bank te Fiume;
een bomaanslag op een trein.
ïïen eersTe ToT den Taaiste èïscïïf, da! rij
De storm.
EEN SCHRIJNEND ONRECHT.
Ziehier nog hel exTrS gislnoT heven
het harde rijden zelf. Zorgen dat je
niet gezien wordt door familie, zor
gen dat de politie je niet to pak
ken krijgt, zorgen dat je hier of daar
wat geld maakt»
WIJZIGING VAN DE WETGEVING
NOPENS DE VERORDENING VAN
's RIJKS BELASTINGEN.
Een hiertoe strekkend wetsontwerp
is ingediend, Het is zegt de Memo
rie van Toelichting vooral in de
laatst verstreken jaren, aan liet licht
gekomen, dat de wetgeving op de in
vordering van 's Rijks directebelastin-
gen zoowel in het belang van de schat
kist als in dat van de belastingschuldi
gen eenige wijziging dient te ondergaan
Die wijzigingen zijn van eenvoudigen
aard.
Het betalen van belasting door mid
del van bankgiro of van postgiro be
gint meer en meer in zwang tt komen.
Het stellen van kwijting op het aan
slagbiljet blijft dan meestal achter
wege de belastingschuldige bewaart
het bewijs van storting of van af
schrijving als quitantie. Het is goed,
dat deze praktijk door het voorschrift
van de wet wordt gedekt.
De prijs voor een duplicaat-aanslag
biljet dient yerhoogd te worden. Het
bedrag van vijf cent is, vooral zoo men
ook let op het"schrijfwerk, dat te dezer
zake ten kantore verricht moet wor
den te gering. Het voldoen van tien
cents is zeker geen overdreven eisch.
Meermalen doet zich de noodzake
lijkheid voor om belasting te innen
door middel van loonbeslag, een wijze
van invordering welke, het zal geen
betoog behoeven, in vele opzichten
verkieslijk is boven een executie op
huisraad of woning.
Het resultaat, dat men met het
loonbeslag beoogt, kan op eenvoudiger
wijze bereikt worden door de aanvul
ling van art. 7, welke thans wordt voor
gesteld.
Naar dat voorschrift zal de werkge
ver op de vordering van den ontvan
ger aan dezen op den aanslag uitbe
talen hetgeen hij den arbeider aan
loon verschuldigd is. Met weinig ;noei-
te en een gering bedrag aan kosten
wordt op deze wijze hetzelfde resul
taat bereikt, dat thans met zooveel
omslag gepaard gaat.
Het spreekt vanzelf, dat de nieuwe
regeling ten aanzien van het deel van
het loon, dat niet voor beslag vatbaar
is, buiten toepassing moet blijven.
In den regel zal het bedrag, dat op
het oogenblik der vordering verschul
digd is, tot voldoening van de be
lastingschuld, niet toereikend zijn.
Vandaar dat ter voorkoming van
telkens herhaalde vordering in het vijf
de HA bepaald wordt, dat de vordering
ook voor de in toekomst uit te betalen
loon van kracht is.
De termijnen van invordering, zoo
als de wet die tegenwoordig kent, zijn
met de practijk niet meer in overeen
stemming. Mèt name is het een gewoon
verschijnsel, dat bij de uitreiking van
het aanslagbiljet reeds verschillende
termijnen vervallen en dus aanstonds
invorderbaar zijn. Dit geldt niet al
leen ten aanzien van de inkomstenbe
lasting, waarvan de aanslagen in de
laatste jaren menigmaal met groote
vertraging zijn tot stand gekomen,
maar eveneens ten aanzien van bij
voorbeeld, de personeele belasting, van
welke aan het einde van Februari nog
geen biljetten zijn uitgereikt.
Het is daarom wenschelijk, dat
geen verplichting tot betaling bestaat
vóórdat de belastingschuldige in het
bezit van het aanslagbiljet is gekomen.
Daartoe strekt de thans voorgedragen
regeling, die verder zóó is opgezet, dat
aan den eenen kant de aanslag zooveel
mogelijk in den loop van het belasting
jaar wordt afbetaald en anderzijds
den aangeslagene een minimum van
vijf. betalingstermijnen gewaarborgd is.
De Duitsche Levensverzekeringen
Maatschappij voor Tuinbouw en
Plantkunde.
FROF. TREUB TE PARIJS.
Uit Parijs wórdt aan de N.R.Ct.
geschreven
Oud-minister en mevrouw Treub
blijven eenige dagen to Parijs alvo
rens naar Nederlandse!.-Indië te ver
trekken, waar mr. Trcvb ris president
van den ondernemersraad een uit
gebreide onderzoeksreis gsat onder
nemen. De Monde Nouveau bij monde
en bij de daad van den heer Van der
Vlugt, heeft nog eens de gelegenheid
aangegrepen den heer Treub op on
gedwongen wijze met eenige Fran-
schen van grooten invloed in aanra
king te brengen of wel cic kennisma
king te laten' vernieuwen. Een gevolg
van dit sympathieke voornemen was
het noenmaal, den heer cn mevrouw
Treub door de Monde Nouveau aan
geboden, waar behalve de directeur
en mevrouw van der Vlugt, alsmede
Tautain, hoofdredacteur, en de se
cretaresse der redactie, ouder anderen
aanzaten jhr. dr. Loudon, onze ge
zant, die, naar men weet, met mr.
Treub in het ministerie zatde heer
Albert Sarraut, minister van kolo
niën; gouverneur-generaal Merlin;
de senatoren Sévy, Dausset en Mar-
sal, oud-minister van financiën, be
nevens de kamerleden Escoftier, Ac-
cambray en Boussenot.
Terstond zij gezegd, dat het doel,
met deze samenkomst beoogd, be
reikt schijnt. De toon was ongedwon
gen, de stof der gesprekken leerr ik.
Bij het dessert nam de Fransche mi
nister van koloniën het eerst het
woord.
De minister begon zijn vlotte cn
hartelijke improvisatie met den heer
en mevr&uw Treub goede veis te wen
schen naar de bewonderenswaardige
Nederlandsche koloniën, waarbij hij
vooral op Java en Sumatra doelde.
Hij roemde het zeer omvangrijke en
zeer mooie werk, daar cic or het Neder
landsche ras volvoerd, repte van de
Fransche koloniale tentoonstelling te
Marseille en bracht ook na aanschou
wing daarvan, hooge hulde aan de
bewonderenswaardige Ne 'erlanctaehe
kolonisatie, welke den inlander als
een broeder beschouwt. T rioops her
innerde de heer Sarraut mn het levens
werk van wijlen mr. 1' ouls broeder
te Buitenzorg, om ie komen op het
geestelijke en zedelijke werk, in de
Nederlandsche 1 olonii ter verhef
fing van den in' nder rticht. Minis
ter" Sarraut zclt heelt ten dubbelen
plicht der erkentelijkheid jegens ons
Indië, omdat hij er" verblijf heeft ge
houden en omdat hij dien bewonde-
renswaardigen medewerker, Fransch-
man van Nederlandschen bloede, van
Vollenhoven, in den oorlog gesneuveld,
naast zich heeft gehad. De warm toe
gejuichte rede eindigde met een woord
van dank aan de Monde Nouveau.
Mr. Treub dankte den heer Sarraut
in vlot Fransch en huldigde hem voor
zijn uiteenzetting. De spreker gewaag
de terloops van het gevaar der tradi
tie en de weinig roemrijke bladzijden,
die alle volken in hun koloniale an
nalen hebben, waarna hij de stelling
verdedigde, dat men steliig de inlan
ders moet helpen, zich te ontwikkeien,
maarmet behoedzaamheid. De
Europeanen moeten zich niet de
meerderen achten, maar daar staat
tegenover, dat wij onze beschaving
allengs verworven hebben. Wij, aldus
vatte mr. Treub zijn hartelijk ontvan
gen rede samen, zijn de broeders der
inlanders, maar de oudere broeders.
FEUIL LETON
Meer vroeg Paul Harmant hem niet.
Hij meende beter te doen nu alleen
zakelijk met hem te spreken. Zij spra
ken verder over ontwerpen, door
Lucien meegebracht en over nieuwe
machines, welke eerlang zouden moe
ten geplaatst worden.
„Hij spreekt heelemaal niét over
mijn dochter." dacht de millionnair.
Terwijl hij zich met deze overweging
bezighield, vroeg Lucien hem
Ik heb u nog niet gevraagd, mijn
heer, hoe het met uw dochter gaat...."
„Zij lijdt nog steeds," antwoordde
Paul Harmant.
„Ernstig
„Zoodanig dat ik me ongerust'maak.
Als u ze ziet, kunt u zelf beoordeelen
in hoeverre mijn vrees gegrond is en
in hoeverre ik gelijk heb, mijn kind
tot eiken prijs het geluk deelachtig te
doen worden, dat haar redding zal zijn.
Ik heb Mary gezegd, dat u terug waart
en hare eerste gedachte dezen morgen
ging naar u uit. Zjj wil uw terugkomst
eenigszins feestelijk maken en wacht
u heden avond met mij bij het diner."
„Maar, mijnheerstamelde de
jonge man.
„Geen verontschuldigingen, geen
voorwendsels om de uitnoodiging niet
aan te nemen, zeide de millionnair.
U kunt haar nier beter uwe sympathie
toonen, dan door deze uitnoodiging
aan te nemen. Wat mij zelf betreft, uwe
weigering zou me pijn doen."
Lucien, hoe zeer verlegen met den
uitgesproken wensch van Mary, be
greep echter, dat hij niet weigeren
mocht.
v, Ik^neem de invitatie aan, mijnheer.'
„Bravo," riep de millionnair uit. Ik
was er van overtuigd, dat u Mary en
mij geen verdriet zoudt kunnen aan
doen."
Tegen vier uur ging Lucien naar
huis, om zich gereed te maken voor
het diner in de Murillostraat. Huis
waarts gaande voelde hij zich onaan
genaam gestemd. Het speet hem nu,
dat hij de uitnoodiging had aangeno
men, waardoor hij verscheidene uren
in Mary's tegenwoordigheid zou moe
ten doorbrengen, wier dwaze genegen
heid hij kende en betreurde. Wie weet,
was die uitnoodiging geen, valstrik
Wie weet, of Paul Harmant' wederom
met de voorstellen zou konen, hem
reeds gedaan ^ou hij dan den
moed bezitten te antwoordenU
weet, dat ik Lucie bemin ze heeft 't
u zelf immers gezegd.
„Neen, honderdmaal neen Ik zal
niet den moed hebben, haar zoo te
kwellen," dacht Lucien en evenmin
mag ik haar in den^waan laten, dat
ik haar bemin
Om half zeven 's avonds kwanf Lu-
cien'in de Murillostraat aan.
„Mijn dochter wacht u in de salon,
zeide Paul Harmant. Laten wij haar
opzoeken."
Mary wachtte inderdaad. Eenige
minuten verliepen, daarna ging een
deur open en Paul Harmapt verscheen
op den drempel, zijn gast vóór zich
latend passeeren. Mary wilde opstaan
en hen tegemoet loopen, maar de aan
doening was zoo hevig, dat ze een
gefoel kreeg of ze wankelde Zij viel
terug in den stoel, waarin ze zich half
had opgericht en zag vreeselijk bleek.
Haaf vader kwam toegeloopen.,Bij
het zien van dit vermagerde en ver
wrongen gezicht, werd Lucien aange
grepen door een mateloos medelijden.
„Wat scheelt er aan vroeg de
millionnair.
„Niets vader, nietsantwoord
de Mary, die door het terugzien van
Lucien, zich in hare bewegingen ge
remd gevoelde.Ik mankeer niets
integendeel.... ik voelde een soort
verdooving..het heeft niets te
beteekenenhet is al voorbij....
Het doet mij genoegen mijnheer Lu
cien terug te zien en dat zal hij niet
vreemd vinden, want hij weet, dat
ik van hem houdin oprechte
vriendschapIk ben blij, dat ik
hem na een maand afwezigheid weer
de hand mag drukken."
„Ook ik voel me gelukkig u terug
te zien," zeide Lucien.
„Is 't waar, werkelijk waar riep
Mary uit.
Lucien, die begreep, dat koelheid op
dit meisjejeen noodlottige uitwerking
zou hebben, haastte zich te antwoor
den
„Inderdaad, juffrouw, heel geluk
kig
Die woorden stemden haar aange
naam.
„Dus u hebt mijn uitnoodiging met
genoegen aanvaard
j„Stellig jjZij,was me om een dubbele
reden aangenaam, eerstens als bewijs
van de oprechte vriendschap, waarvan
u straks sprak en tweedens van de
achting, die ik van de zijde van uw
vader ondervind."
„Dat is meer dan achting," hernam
Mary, „het is genegenheid. Hij heeft
't herhaaldelijk gezegd
„Ik ben er trotsch op en dankbaar
voor."
..Waarom bent u al niet meer hier
getcomen
Lucien, een beetje verlegen met de
wending, die het gesprek nam, kon
slechts antwoorden
„Daartoe voelde ik mij niet gerech
tigd."
„Om ons als vrienden te behande
len Om met ons op vriendschappe-
lijken voet om te gaan Inderdaad,
mijnheer Lucien, daarin hebt u ver
keerd gedachtIk weet, dat mijn
vader u beschouwt
als zijn tweede ik. Hij laat mij in al
les vrij. Wat ik doe, vindt hij goed.
Die vrijheid benut ik nu, om u, zoo
wel uit zijn als uit mijn naam mede
te deelen, dat hier voortaan eiken dag
voor u zal gedekt worden en dat wij
op u rekenen. Niet waar, vader
„Ik heb mij te onderwerpen, omdat
gij hier alleenheerscheres zijt," ant
woordde de millionnair glimlachend.
Lucien begon zich al meer en meer
onbehagelijk te gevoelen. f-**
„Dat is te veel goedheid....,"
stamelde hij.
Mary, die dit antwoord als een toe«
stemming opnam, straalde van geluk.
„Dat is dus afgesproken. En ik
reken er ook op, dat u vaak met ons
naar den schouwburg zult gaan."
„Ik bekleed een te bescheiden po
sitie, juffrouw, om den benijdens-
waardigen rol van cavalier bij u te
vervullen."
„Dat accepteer ik niet, mijnheer
Lucien. Als u weigert, zou het mij pijn
doen en dat is toch zeker niet uwe be- i
doeling. U kunt zonder eenige vrees
mijn voorstel aannemen."
Op Mary's gezicht was zulk een
angst te lezen, de toon van haar stem
was zoo smeekend, dat Lucien den
moed miste het meisje tot wanhoop
te brengen.
„Ik sla uw voorstel niet af," zeide
hij, „maar u moet bedenken, dat mijn
werkzaamheden mij erg in beslag; ne
men."
£W.ordt wrvoJgdJy
T© Berlijn is men thans aan het be
raadslagen over de middelen tot
stabiliseering van de mark.
Dr. Wirth hoeft de voornaamste ge
delegeerden van de commissie van her
stel ontvangen, d:e Dinsdag precies op
den middag verschenen waren onder lei
ding van Barthou, hun voorzitter. Bij
den rijkskanselier bevonden zich de
rijksminister voor oeconomische zaken en
de rijksminister van financiën. Dr. Wirth
en Barthou hielden vriendelijke toe
spraken.
De eerste zitting met de eigenlijke
onderhandelingen is Dinsdagavond om
6 uur in het lokaal van het ministerie
Van financiën begonnen. In de krin
gen der Comm. van Herstel venvacht
men, dat de Berlijnsche besprekingen
ongeveer twee weken in beslag zullen
nemen. De hoofdquaestie is, als gezegd,
die van de stabilisatie der mark, ver
der komen de Duitsche betalingen in
goud, de kolenleveringen en het in even
wicht brengen der Duitsche begrooting.
Op allo punten zullen niet alleen door
de C. v. H., maar ook door de Duit
sche regeering bepaalde voorstellen wor
den gedaan, en men houdt het er voor,
dat de commissie .eerst n:\ haar terug
keer te Parijs omtrent de quaestie der
stabilisatie van de mark bepaalde be
sluiten zal nemen.
Van belang is nog kennis te nemen
van het oordeel van een zeer bekend
econoom n.m. Charles Gide, die door
de Humanité is geïnterviewd.
Ook Gide schijnt niet tot de onver
zoenlijke „schuldeischers" te behooren.
Volgens hem is 't ongeluk in de aller
eerste plaats geweest, dat men niet
beeft willen toestaan, dat Duitschland
de voorwaarden besprak, waaronder het
kon werken voor de schadevergoedin
gen. Men heeft het op een afstand ge
houden en het slechts toegestaan schrif
telijke opmerkingen te maken. Die hou
ding heeft het weerspannig gemaakt en
men moest volgens Gide wel erkennen,
dat zij nu niet bepaald in staat was om
Duitschland gunstig te stemmen.
Gide noemde het verder een groote
fout, dat men 'door artikel 221 van het
vredesverdrag, Duitschland verplicht had
zich schuldig te verklaren aan den oor
log. Deze procedure, analoog aan die
van de bekentenis uit do middeleeu
wen, is onzedelijk en onze beschaving
onwaardig. Welke dwingenda waarde kan
een onderteekening hebben, door geweld
verkregen? Het Duitsche volk i3 er door
geprikkeld, en het gevoel zijner verant
woordelijkheid is er geleidelijk door ver
minderd; zich onrechtvaardig behandeld
gevoelend, kan men begrijpen, dat het
zich niet goedschiks geleend hoeft tot
een nakoming der aangegane verplich
tingen. Bovendien heeft men, door de
kwestie der schadevergoeding te verbin
den met het denkbeeld der verantwoor
delijkheid van den oorlog, aan Duitsch
land een voorwendsel gegeven om zioh
te onttrekken aan zijn verplichtingen,
want 'het kon de verantwoordelijkheid
betwisten, die het ten laste was gelegd.
De straf is gfvolgd op de misdaad en
do daling der Mark is te wijten aan
den moeilijken tosstand van het rijk door
de verplichtingen, die het op zich heeft
genomen. Niets wettigt, volgens Gide,
de onders'e'ling, d t Duitschland dcor
systematische daden zelf de daling der
Mark heeft veroorzaakt. Toch gelooft hij
nog aan het herstel, dat onmisbaar is
voor een oplossing der moeilijkheden, en
de sleutel daartoe is te vinden in de
leveringen in natura.
Hot is wel opmerkelijk, dat de Pran
se? e socialisten precies 't tegendeel zog
gen van de Duitsche communisten, die
immers beweren, dat do Duitschers stel
selmatig en opzettelijk de Mark doen
dalen. Doch daar zit politiek achter!
Voor het verlooo der
politieke crisis in Engeland
is nu het wachten op den uitslag der
verkiezingen. Er zijn heden nieuwe be
noemingen afgekomen, waardoor de re-
géering thans vrijwel compleet is. De
benoemingen zijn de volgende:
Minister van de luchtstrijdkrachten sir
Samuel Hoare, die een van de leiders
was van de jongere conservatieven en
die vroeger veel nuttigen arbeid had
verricht als lid van den Londenschen
graafschapsraad
minister van handel Montague Bar
low, die onder de vorige regeering par
lementair secretaris was van dat mini
sterie
eerste-commissaris van openbare wer
ken sir John Baird, die eveneens in
het vorige ministerie gediend had, (voor
heen was hij bij de diplomatie, en in den
oorlog was hij officier bij den inlich
tingendienst;
sclicitar-gorieraal T. W. Inskip, een be
kend advocaat, die gedurende den oor
log aan het hoofd stond van de afdee-
ling voor zeerecht van do Admiraliteit;
postmaster-general wordt Neville Cham
berlain, een broer van Austen Cham
berlain, die in 19161917 directeur-ge
neraal was van den Nationalen Dienst
(hij was wethouder en voormalig burge
meester van Birmingham, in welke stad
hij bij groote zaken betrokken is
pensioenen majoor G. 0. Tryon. die
in de coalitie-regeering van Lloyd Ge
orge parlementair onderstaatssecretaris
van dat. dept. was geweest.
Onder de nieuwbenoemde onderstaats
secretarissen zijn er met interessanto na
men: onderstaatssecretaris aan buiten-
landscbe zaken wordt Ronald Mc Neilt,
die bekend Ls geworden als journalist,
schrijver en reiziger (de bladen herin
neren aan zijn krachtig in d} bres ko
men voor Ulster) onderstaatssecretaris
voor de koloniën wordt W. Armsby Go
re, die een gronten staat van dienst
heeft en hulp-secretaris is geweest van
het Oorlogs Kabinet (hij bezit groote
kennis van het Middel-Oosten on heeft
in Palestina een politiek ambt bekleed).
De beroemde Engelsche cricketspeler
in ruste kolonel F. S. Jackson, wordt
financieel-secretaris aan het dept. van
oorlog
de hertog van Sutherland wordt on
derstaatssecretaris van de luchtstrijd
krachten
lord Winterton blijft onderstaatssecre
taris voor Indië.
Het blijkt uit deze benoemingen, dat
Bonar Law wil steunen op jonge krach
ten.
Sir Basil Blackett wordt lid van den
uitvoerenden raad van den gouverneur-
generaal van Britsch-Indië, waar hij met
de financiën zal worden belast»
Asquith deed Dinsdag een heftigen aan
val op het coalitie-beginsel en noemde
den huldigen toestand in hooge mate
dwaas. De eenige vaste punten in hot
politieke landsdhap werden volgons spr.
bezet gejhouden door de liberalen en de
arbeiderspartij; de rest was een nevel,
een chaos.
In een rede to Colchester verklaarde
Worthington Evans, oud-minister van
oorlog, dat, indien de uitslag der ver
kiezingen Bonar .Law in staat stelde te
regeeren, bij hem zoii steunen. Zoi cen
ter geen enkele partij in staat blijken
uit haar eigen leden een regeenng te
vormen, hetgeen hij waarschijnlijk achtte,
dan zou hij zich zijn vrijheid om met
de nationaal-liberalen samen te werken,
voorbehouden.
Lloyd George en Lord Birkenhead zon
den een dezer avonden een feestmaal
van de Londen Press Club bijwonen cn
er redevoeringen houden. Zij waron ech
ter verhinderd, en in Lloyd George s
plaats sprak Lord Biddell, die naar inen
zich herinnert, op tal van conferenties
in de afgeloopen jaren als bemiddelaar
tusschen de gedelegeerden en de jour
nalisten is opgetreden. Lord 1 »:d lell stak
den draak met de tallooze spc dies, die
de laatste dagen in Engeland z ;n af ge
stalten en hij zeide dat Lloyd George
hem esnige notities had. moegegeven van
de rede, die hij had willen houden. Do
heer Lloyd George was voornemens to
zeggen, zoo verklaarde Biddell, dat hij
zeer getroffen was door de ontvangst
hem bereid (gelach). „Deze oase zoo
had de oud-premier willen vervolgen, „in
de woestijn van het politieke leven her
innert mij aan de heuveltoppen in mijn
geboorteland, overdekt met eeuwige
sneeuw!" Klaarblijkelijk zoo merkte Lord
Biddell op, is de ontroering den oud
premier hier te machtig geworden, want
zijn schrift werd onleesbaar....
Dinsdag heeft in B.ome de beoediging
van
het nieuwe Italiaansche mi
nisterie m
plaats gebad.
't Gaat onder Mussolini alles even snel!
Om 11 uur 's morgens kwam hij te Rome
cn begaf zich naar den koning, om 3 uur
's middags zat zijn kabinet in elkaar, om
5 uur was hij weer bij Victor Emanuel, die
zijn keus goedkeurde en bekrachtigde en
's avonds om 11 uur hield het nieuwe
kabinet zijn eerste vergadering en begon
zijn werkzaamheden.
De premier heeft een omzendbrief aan
alle prefecten gezonden, waarin hij zegt,
dat hij, geroepen door het vertrouwen des
konings, de leiding van de regeering op
zich neemt en van alle ambtenaren, van
met inzicht hun plicht zullen vervullen en
de belangen des lands boven alles zullen
stellen. De brief eindigt met de woorden:
„Ik zal zelf het voorbeeld geven."
Zoo hoort het ook; maar toch houdt
men zijn hart vast bij de gedachte, dat
Mussolini wel eens een avontuurlijke poli
tiek kon volgen, die aan zijn land onbe
rekenbare schade zou berokkenen en den
wereldvrede in gevaar brengen.
De nieuwe premier is anders optimist.
Hij zei in een interview, van mecning te
zijn, dat het mogelijk zal wezen, zelts met
de Jocgo-Slaven tot een overeenkomst te
geraken. Het was absoluut noodzakelijk
vriendschapsbonden Ie sluiten met volken,
die over voorraden grondstoffen beschik
ken. Hij zou een politiek voeren van waar
digheid, van expansie, van evenwicht, hij
zou uitzien naar nieuwe gebieden voor
emigratie, vooral in Zuid-Amerika en
Australië, en hij hoopte in slaat te zijn,
italiaansche arbeiders uit te zenden, om
mee te helpen aan den heropbouw van
Smyrna.
Wat de binnenlandsche zaken betreft,
zou Mussolini een poiiüeU voeren, geba
seerd op wet en orde. Het zou wel onnoo-
dig zijn bijzondere weiten te maken, het
zou voldoende wezen, de reeds bestaande
wetten krachtiger toe te passen.
Mooie voornemens dus genoeg; maar of
ze ook uitgevoerd zullen worden? We zul
len de daden van het in zijn meerderheid
fascistisch kabinet nu maar afwachten.
Ziehier nog, tenslotte, een oordeelvelling
van een Duilsch correspondent over het
fascisme: „Het fascisme is. historisch be
schouwd, de romantiek van hel nieuwe
Rome, naar buiten beleekent het de gewel
dige reactie der oude interventionisten
legen de oude aanhangers der neutraliteit,
die h. i., de overwinning waardeloos
maken. Naar binnen is liet de reactie van 't
nationalisme tegen het democratische,
socialistische en communistische interna
tionalisme. Ideël vertegenwoordigt het 't
oud-Romeinsche ideaal van de discipline,
cn den plicht, zijn taak is „z'jn plicht te
vervullen en zijn eenigen vreugde, zijn plicht
vervuld te hebben." Naar de oud-Romein
sche opvalting beschouwt de fascist de
Middellandsche zee als „mare nostro".
Rome is volgens Mussolini „do vuurtoren
van de Middellandsche zee", Napels noemt
hij het middelpunt. Veneüë de koningin
der Adria. Op binnenlandsch gebied stelt
hij tegenover de materialistisch economi
sche beschouwing de idealistische, in de
overtuiging, dat de groote economische,
financieclc, sociale cn administratieve
vraagstukken slechts langs idealistischen
weg op te lossen zijn."
De „Times" geeft een uitvoerig over
zicht van de loopbaan van don nieuwen
Itaüaanschen premier.
Achttien maanden geleden was Benito
Mussolini nog onbekend. 1 bans, vóór zijn
•JOe jaar, is hij de leider van een getraind
en gedisciplineerd leger van 400.000 man
cn eerste minister van het Italiaansche
koninkrijk.
Mussolini is een man van grooter lengte
dan de meeste Italianen. Hij heeft een
breeden, rechten neus, en een groot hoofd
cn het haar naar achteren gekamd.
Mussolini is van nederige afkomst, de
zoon van een arbeider in de Romagna, die
een verwoed socialist was. Eerst verdiende
de huidige minister-president zijn brood
met de handen; doch bij streefde naar
ontwikkeling cn studeerde in Italië en
Zwitserland. Als jonge man en vnng aan-
mnger van het socialisme werd hij redac-
tcur van liet voornaamste socialistische
orgaan, de „Avanti".
De oorlog vernietigde zijn geloof m het
internationalisme volkomen. Hij nam ont
slag bij de „Avanti". bedankte als lid der
soc. partij en richtte een eigen dagblad op,
„Popoio d'llalia", dat de deelneming aan
den oorlog predikte. In 1915 ging hij
tiet front als korporaal der bersaglieri. Hij
keerde gewond terug en zette den strijd
in zijn courant voort.
In 1920, toen de communisten zich van
verschillende fabrieken meester maakten,
gingen de fascisten tot een krachtiger actie
over en kregen spoedig een uitgebreide
macht in geheel Italië.
Uit tal van plaatsen in Engeland ko
men draadlooze berichten over den storm,
die in het Kanaal heeft gewoed. Twee
schepen van de Cunard-Iijn, de „Aquita-
nia" en de „Saxonia", hebben driemaal
zoo lang als gewoonlijk over de reis van
Plymouth naar Cherbourg gedaan, en on
derweg lal van seinen ontvangen van
schepen, die in nood verkoerden.
Ook in den Atlantischen Oceaan heeft
het blijkbaar gespookt. Verschillende sche
pen zijn aan de Amerikaansche kust in
den storm geraakt en hebben schade op-
geloopen.
Te Frankfurt a. M. is oen 28-jarige
schrijnwerker door Marokkaansche bezet
tingssoldaten doodgeschoten. De soldaten
die in beschonken toestand verkeerden,
vroegen in een herberg om brandewijn-
Toen deze hun geweigerd werd, overwel
digden de Marokkanen een onderofficier
van hun eigen wacht, ontnamen hem wa
pens en munitie en begonnen een schiet
partij in de straat, waar de herberg ge
legen is.
De schrijnwerker kreeg toen een doode-
lijk scliot in het onderlichaam.
De gemeenteraad van Boedapest
heeft mst algemeene stemmen besloten,
Kemal Pasja door een deputatie een ccre-
sabel te doen overhandigen.
In de kolenmijnen van Lupeny bij
Klausenburg, heeft eene ontploffing
plaats gehad, waarbij honderden perso
nen gedood zijn.
Mrs. Allenby, de moeder van Lord
AlfenKy, sÏÏerl g!sieren Te' Feïïx7dW Th
den ouderdom van 92 jaren. Zij en haar
vermaarde zoon waren buitengewoon aan
elkaar gehecht. Na het einde van den be-
wonderenswaardigen Palestijnschen veld
tocht van Allenby gaven de officieren en
manschappen, die onder hem dienden,
hun bewondering voor hem te kennen,
door het portret van den generaal aan
zijne moeder aan te bieden.
Te Dublin is Maandagavond weer
eens duidelijk uitgekomen dat de rebellen
hun strijd tegen den vrijstaat nog niet
hebben opgegeven. Zij trachtten het bu
reau der geheime politie van de Zuid-
lersche regeering in de lucht te laten
vliegen. Vier mijnen werden vlak voor
het gebouw aangelegd, en verbonden met
een electrischen draad, zoodat de daders
de mijnen op grooten afstand tot ontplof
fing konden brengen. Een rechercheur
keek toevallig uit het venster der boven
verdieping naar beneden en zag op straat
een verdacht groot voorwerp voor den
hoofdingang liggen. Hij ging terstond zijn
kameraden in het gebouw waarscliuwen,
doch had zich nauwelijks van liet venster
verwijderd, of er had een hevige ontplof
fing plaats, die den gevel van het ge
bouw ernstig beschadigde en talrijke rui
ten verbrijzelde. Zes voorbijgangers, w.o.
vier vrouwen werden gewond. Dertien
personen werden gearresteerd. De drie
andere mijnen zijn niet ontploft.
De internationale arbeidsconfcrenlie
besloot om elk jaar bijeen te komen, ten
einde de arbeidersklasse gelegenheid te
geven om samen te werken met de ver
tegenwoordigers der patroons en der re
geeringen.
Allen die voel voelen voor de uit
breiding van ons H. Geloof, voornamelijk
in onze Koloniën, dus alle Missievrien
den, sal het hart van vreugde in de
borst kloppen, wanneer zij vernemen, dat
de Batakkci" (O. I.) een verzoekschrift
aan den gouverneur-generaal Eock heb
ben gezonden, waarin zij verklaren, ab
soluut een B.K. geestelijke te willen heb
ben om in de Boomsche leer te worden
onderwezen.
En dit prachtige nieuws is zoo waar
als twee maal 2 vier is.
De copy van het verzoekschrift kwam
in bij den HoogEerw. Pater Prefect
Mathias Brans O.M.O.
Waarom, zoo' zal misschien deze of
gene vrggen, wenschen die onbeschaafde
Batakkers juist in de Boomsche leer on
derwezen t© worden, waar hot toch be
kend is, dat do Protestantsche Bijnsche
zending lang met goed gevolg in de
Bataklanden gewerkt heeft?
De Batakkers, 162 in getal, die het
verzoekschrift aan den Toewan-Bezaar
onderteekend hebben, geven zelf op deze
vraag het duidelijke en heerlijke ant
woord:
„Omdat de Boomsch-Kathoüeke Gods
dienst de moeder is van alle Christe
lijke gezindten."
Zoo is het. 1 1 'I 'I 1
Maar... in de Bataklanden zoowel als
in de Minahassa, mogen onze missiona
rissen aan de lastgeving van den Zalig
maker: Gaat en onderwijst alle volken,
niet voldoen.
Dat is him van regeeringmrege ver
boden.
Door het rekwest der 162 Batakkers,
op wie absoluut geen pressie is uitge
oefend bij de opstelling en verzending
er van, wordt voor de zooveelste maal
het onrechtvaardige en onhoudbare van
dit verbod aan de kaak gesteld.
Het wordt hoog tijd, dat het opgehe
ven wordt. Al wordt er niet over ge
sproken in het program onzer christe
lijke regsering, dit neemt niet weg, dat
het schrijnend onrecht ons Katholieken
door dit verbod aangedaan, niet spoe
dig genoeg tot het verledene kan be
hooren. I I i
I,"?-,"
Menige jongen voert bij zijn spel kunst-
stukbon uit. die hem het leven zouden
kunnen kosten en bij 't terugdenken
daaraan op volwassen leeftijd is menigeen
verwonderd, dat hij niet omgekomen is
bij zijn waaghalzerijen.
Li „School en Huis" schrijft O. B.
thans over „spol on gevaar". Hij neemt
daarin als voorbeeld een beschrijving van
Jan Ligthart over zoo'n jongenswaag
stuk en hieruit blijkt, naar O. B. aan
toont, dat bij d9 biologische en physio-
logisclie factoren, die de beteekenis van
hot epel bepalen, ook nog emotie-zucht
te rekenen is, iets, wat door vroegere
schrijvers over het spol niet altijd dui
delijk genoeg naar voren gebracht is.
Als voorbeeld geeft O. B. hot volgende:
Een vijftienjarige leerling van een
H. B. S. kwam eenige malen met groot
geweld ons huis voorbij op een mo
torfiets. Toon ik hom 's avonds sprak
©n mij er over verwonderde dat hij
dit doen mocht, verklaarde hij er drie
redenen voor te hebben, die het zoo
buitengewoon pleizierig maakten. 1. Hij
mocht het niet van zijn oudere. 2o.
Hij had geen rijbewijs. So. Hij had
geen geld genoeg om de huur te be
talen.
Het laatste gebeurde door op het
sportterrein de kameraden beurte
lings voor een kwartje enkele minu
ten te laten rijden.
Dit is nu al een vorm van echte
tuchteloosheid, niet waar? Hier wordt
het ouderlijk gezag genegeerd, de goede
order in de samenleving verstoord
door woest rijden zonder politieverlof.
En toch heeft de menigte de groot
ste bewondering voor deze stoutmoe
digheid, als ze maar binnen de per
ken van de wet blijft»
In de „Nederlander" vraagt jhr. mr. A.
F. de Savomin Lehman of ons land het-
welEi Duitschland met groote kredieten bij
staat ten behoave van een herstel van
Duitschland's industrie zulk een steun niet
eveneens zou kunnen verleenen ter voor
koming jan het faillissement der Duitsche
levensverzekeringmaatschappijen, nu hier
mede het belang van onze eigen landge-
nooten zou worden gediend. In verband
hiermede stelt hij voor, de Duitseh-Nedcr-
landsche guldensportefeuille der verschil
lende maatschappijen onder één gemeen-
scKappëfijï Eeïï5sIe Erareen. Teneinde
onkosten lot een minimum te beperken, en
met toezicht onzer rt .v.'sg op het be
heer. Onder waar'' dor iLtUsche aegee-
ring voor reuSs:.dalingen aflossing zou
(meent hij) Nederland vcor dat doei aan
Duitschland een Lcdr-,-: kuuued leenen,
overeenkomende mol hetgeen noodig is lot
dekking der wiskunst ,;e resei e van deze
portefeuille. De v.iust die de |>ortefeuiUe
oplevert, zou jaarlijks b.v. voor 20 pet. ge
bruikt kannen worden voor ecu extra re
serve, cn voor de rest Ier aflossing der
leening. Een belangrijk gedeelte der Iee-
tting zou op deze wijze op den duur uit
de winsten op de poricleuiBe zelf kunnen
werden gedelgd, zeodat de Duitsche re-
gcering slechts voor een klein bedrag aan
sprakelijk zou blijven. Wanneer z:j dan
met de betrokken Duitsche maatschappijen
de noodige regelingen treft, die haar in
staal stellen, op den duur ook d.i restant
af te lossen, dan zou de Nederlandsche
Staal weinig risico iooprn, en zou tevens
een onherstelbare ïamp van duizenden po-
iishouders worden afgewend.
Hel Hbld. oppert hel idee, het risico nog
verder Ie beperken, door een hypotheek op
de onroerende goederen der Da.tsche
maatschappijen, welke van die zijde reedt
is aangeboden, in aansluiting aan hetgeen
te dier zake in de Duiiseh-Zivitsersch#
overeenkomst is bepaald.
Onder presidium van Jlir. G. F. vaflt
Tets uil Zeist werd Woensdag in de klein»
zaal van hel vaste Jaarixu'"gebouw te
Utrecht gehouden de 65 s'e algemeene
vergadering van da Maatschappij voor
Tuiribouw en Plantkunde, welke o.in. werd
bijgewoond door den directeur-generaal eis
door den inspecteur van den Landbouw,
resp. de hoeren Van Hoek cn kakebeke.
wrnatmmmén,
116
i
