SUCCES
Wisselkoersen en koersen ven Bankpapier.
*iB«r^ -esc» nmmT~
Door adverteerei
4
iliiii l
Mijn Reisgezel.
VAN ONZE "J
PBAHQL002E TELEFOON^
De crisis in het Oosten.
Groote overstrooming te Napels.
De Vervlaamsching der Gentsche
Doogeschool. Botsingen te Gent.
De liquidatie vergadering is nabij.
Daarom stelde spr. de volgende motie
voor
De vergadering van aandeelhouders
besluit thans geen beslissing te nemen orr,
trent het aan de orde zijnde voorstel om
liquidateuren een verhooging te ge en en
de beslissing daarover op te schorten
tot de volgende vergadering, waarin aan
de aandeelhouders "door de liquidateuren
rekening en verantwoording over hun
beheer zal worden afgelegd, teneinde de
aandeelhouders in de gelegenheid te
stellen, zich van te voren een beeld te
vormen van den omvang der verrichtin
gen der liquidateuren en de door hen be
reikte resultaten."
Deze motie werd bij acclamatie aange
nomen.
De Nederlandsche Gezant te Berlijn.
Opheffing van verzekeringsraden.
GEM5MGD NIEUWS.
Diefstal met geweldpleging.
ADVERTEER
RECHTZAKEN.
Een notaris veroordeeld.
ORDE EN ARBEID.
LOONEN.
r Aan eeen dezer dagen verschenen pu-
bli atie van het Centraal Bureau voor
de Statistiek, welke recente gegevens
bevat, waaruit de loop van de loonenin
enkele bedrijven blijkt, ontleenen wij,
dat de loonen in de metaalindustrie in de
eerste helft van dit jaar, vergeleken met
1921 voor alle categoriën van werklieden
met ongeveer 10% zijn gedaald. De ge
middelde weekverdiensten bedragen
thans ongeveer 33 en zijn nog bijna
150% hooger dan in 1910, toen ongeveer
1334 verdiend werd bij een langeren
arbeidsduur dan thans het geval is.
De groote stijging begon na 1Ó18. Van
dat jaar tot het eerste half jaar van 1921
steeg het weekloon van 21.50 op 37.
Beschouwt men alleen de loonen der
geschoolde werkkrachten in de metaal
industrie, dan blijkt dat in groote ge
meenten als Amsterdam en Rotterdam
over
week
het algemeen van 37 tot f 40 per
verdiend is. Indien men deze loo
nen vergelijkt met die van geschoolde
werklieden in het bouwvak, bij werken
die voor het Rijk bij aanbesteding wor
den uitgevoerd, dan blijkt dat daar de
loonen nog aanmerkelijk hooger zijn.
In den Haag en Utrecht b.v. waren de
weekverdiensten gen.i Ideld 50 en voor
ongeschoolde arbeiders, als de opperlie
den, 45. De loonen bij de Artillerie-in-
ichtingen aan de Hembrug, wijken niet
;eei af van die in de metaal-industrie te
Amsterdam. Sinds Januari van het vorige
;aar zijn zij weinig veranderd. Bij de
gemeentelijke electriciteitsfabrieken wa
ren de gemiddelde weekloonen (zonder
bijberekening van stukwerk, aangeno
men werk, premiën, enz.) in Amsterdam.
Rotterdam en 's-Gravenhage resp. 38,
133.50 en 37.50. In de gasfabrieken zijn
ie loonen over het algemeen wat lager.
1.1. in de genoemde gemeenten resp. 35
34 en 37.
HANDEL BIJV***?*»*».
DE N. V. ..HET PANOPTICUM" IN
LIOUIDATIE.
Vrijdaff is te Amsterdam, cpu door
I iquidate-rm uitgeschreven verga rin"
van aandeelhouders gehouden van de N.
V. „Het Panonticum" in liquidatie.
De voorzitter, de heer J. van Minden,
liquidateur, deelde mede, dat de heer A.
van Dijk. de tweede liquidateur, wegens
ongesteldheid riet ter vergadering kon
zijn. Daaron deed hij het voorstel de sala
rissen van liquidateurs, gesteld or> f 9000
voor ieder te verhoogen tot f 10.000 per
persoon.
De heer Van Minden lichtte het voor
stel toe en wees er op, dat waar men eerst
dacht, "dat de liquidatie een half jaar in
beslag zou nemen, nu reeds drie jaren
verloopen zijn. Spr. wees op de enorme
arbeidsprestaties, die deze langdurige
liquidatie gevorderd heeft wegens het
langdurige proces, dat gevoerd moest
worden. Gebleken was n.l. dat er in de
boeken geknoeid en een belangrijk bedrag
verduisterd was.
Verschillende aandeelhouders protes
teerden heftig tegen het voorstel van
liquidateuren.
De heer Hoog informeerde, wat de finnn-
cieele resultaten wel waren, nu de liquida
teuren zulk een aanzienlijke salarisver-
hooging voorstelden.
De heer Van Minden antwoordde, dat
hij financieele resultaten niet precies kon
mededeelen, maar er zijn toch wel eenige
duizenden. Spr. wees nog eens op de uit
gebreide werkzaamheden.
De heer Braatbaard was van meening,
dat de liquidateurs alleen dan recht op
salarisverhooging konden hebben, als zij
aantoonden, dat belangrijke financieele
resultaten waren bereikt. Nu de aandeel
houders absoluut gëen cijfers weten, kan
die salarisverhooging wel een nadeel voor
hen zijn. Spr. vroeg of de heer Van Minden
dan bereid was de resultaten bij benade
ring op te geven.
Mr. Stibbe meende, dat de aandeel
houders recht hadden op eenige globale
cijfers.
De beer Van Minden deelde daarop me
de, dat de opbrengst der roerende goede
ren f 29.717 en de onkosten ongeveer f 150
hadden bedragen. Andere cijfers kon
den niet gezegd worden.
Een der aandeelhouders merkte op,
dat deze cijfers reeds lang bekend waren.
Op de andere kwam het juist aan.
Na een vrij heftige discussie kreeg mr.
Stibbe het woor i.
Spr. meende, dat de aandeelhouders
recht hebben van de financieele resul
taten op de hoogte te zijn. Alleen dan kan
er geoordeeld worden als zij de cijfers
kunnen zien.
Langzaam, en zwaar steunend, baan-
'e de locomotief zich een weg door de
teeds hooger wordende sneeuw._ Vijf uren
la zaten we reeds in den coupé, ik en de
zw"g nde man tegenover mij., vijf ure"
g viel de sneeuw neder en had de
s oor^eg, de ernaast liggende damme
i de uitrest. kL.e velden gedekt met een
k tar ijt. Later was de storm geko-
me had i.e witte kleeden hier en daar
oagmomen en ze cl .Iers hoog opgestapeld.
Urenlang had ik mij bezig gehouden met
hat beschouwen van dit spel der natuur,
Thans ging 't niet meer. 't Schemerde nu
buiten en spoedig zou 't nacht zijn.
In den coupé was 't nu bijna donker,
daar het kleine olielampje haast geen
licht verspreidde en de ruiten bevroren
waren.
Ik richtte mijn oogen opnieuw naar
mijn medereiziger. Wie zou het wel zijn
Als landbouwer zag hij er niet uit., zijn
kleeding deed meer aan den stedeling
denken. En toch bespeurde men in zijn
bewegingen den vroegeren bewoner van
het land. 't Leek më een landbouwers
zoon, die ergens in een stad een handwerk
u oe ende.
^en geheelen tocht had hij, zonder
een woord te spreken in zijn hoekje
gezeten. Dat zijn gedachten echter niet
treurig waren, bleek wel uit het lachje,
dat meermalen om zijn mond speelde. Een
heel eig ncardige glimlach zoo iets als
kinderen hebben, die in hun slaap een
moo'en Kerstboom bouwen. Hij nam zijn
horloge uit den zak en keek zijn spoor
boekje na. Hij scheen te willen nagaan,
waar we zoo ongeveer waren. De streek
interesseerde hem blijkbaar. Hij hijgde
tegen het venster om de ijsbloemen te
smelten, wat hem echter niet gelukte.
Daarna spande hij zich vergeefs in om
het vastgevroren venster te openen. Met
een zucht van teleurstelling zette hij zich
weer. En van nu af trok hij met telkens
korter wordende tusschenruimten zijn
horloge te voorschijn
„Wat rijdt de trein toch langzaam."
mompelde hij voor zichzelf. Ik ge
bruikte deze gelegenheid om eindelijk een
gesprek te beginnen.
„We mogen blij zijn, dat hij nog voort
gaat. 't Zou me niet verwonderen, als
hij steken bleef."
Hij nam weer zijn horloge. „We moe
ten nu tusschen S. en K. zijn," zeide hij.
„Hier is geen gevaar, doch bij N. is 't
een leelijke plek. Dan kon hij wel stil
houden voor vanavond."
„U schijnt de omgeving goed te ken
nen."
Een glans van genot streek over zijn
gelaat. „Dat zou ik gelooven Ik ben hier
geboren, in een dorpje, ongeveer een
half uur van N. gelegen. Ik ken hier el-
ken boom, eiken steen, al ben ik dan
ook vijf jaar afwezig geweest."
„Dan gaat ge zeker thans bij de uwen
op bezoek."
„Ja, naar mijn huis ga ik."
Weer kwam die zonnige glans over
zijn gelaat.
„Naar mün vrouw en kind En na een
korte pauze ver/olgdehij „Vijfjaren was
ik weg, in Amerika, 't Viel me zwaar ge
noeg te moeten vertrekken, maar ik kon
niet anders, 't Waren familieomstandig
heden, welke me dwongen. Toen vader
stierf, bleek, dat geen steen van de boer
derij nog zijn eigendom was. Hij had in
het geheim gespeculeerd en daar was ik
ineens van een rijken boerenzoon een ar
me drommel geworden, 'k Was nog niet
lang getrouwd. Ja, 't was een harde slag."
Hij verzonk weer in zijn gedachten.
Spoedig echter begon hij op vroolijken
toon „Enfin, dat is alweer geleden. Wat
moest ik !oer{? Ik besloot dan het groo
te water r te steken om mijn geluk te
beproeve .M n vrouw ging met ons kind
je naar li... r ouders terug, waar ik ze
ga inhalen. Mijn God, wat heb ik dikwijls
harde dagen gehad 1 Weet u, wien ik 't
mees( benijd heb Den vogel. Die kon
vliegen van land tot land en over de zee
heen.
En 's nachts droomde ik, dat ik vleu
gels had en over zee naar huis vloog, naar
mijn vrouw en kind. 't Moet al een heele
kerel zijn, die met andere jongens van
de heuvels af in zijn slee deii weg op
glijdt, gelijk wij 't als jongens deden. O,
ik ben zoo benieuwd, hoe ze 't maken.
Wat gaat die trein toch langzaam
„Ge kreegt toch zeker dikwijls een
brief
„Een brief?" keek hij mij verbaasd
aan. „Neen, düt niet. Ik heb tweemaal
geld gestuurd, eens vijftig en eens twee
honderd dollar."
Met trots sprak hij die cijfers uit. „Ant
woord heb ik echter nooit gekregen. U
moet weten, dat 't bij ons, boerenmen-
schen, niet zoo is als bij lui uit de stad.
Wij kunnen niet zoo met de pen omgaan.
En dat alles goed is, blijkt me juist
hieruit, dat men nooit schreef.
Als iemand ziek is of sterft, dan wordt
toch zoo iets geschreven, niet waar."
Hij begon weer te mijmeren. Was na
tuurlijk met zijn gedachten bij vrouw
en kind. De man begon me belang in te
boezemen.
„En is 't je ginds goed gegaan
„In Amerika? Nu, de gebraden gan-
z:n vliegen je daar ook niet in den mond
Maar ik heb toch mijn doel bereikt. Twee
jaren was ik arbeider op een groot land
goed. In het derde jaar probeerde ikzelf
een stuk grond te ontginnen, 't Ontbrak
me echter aan kapitaal en daarom moest
ik het vierde jaar me weer als arbeider
verhuren.
Maar God verlaat de zijnen niet, bleek
ook hier. Op zekeren dag kwam een kennis
van me een Noord-Duitscher mij be
zoeken, terwijl ik aan den arbeid was.
Hij had een mooie boerderij, doch zijn
Medegedeeld door de SPAARNEBANK
NIET OFFICIEEL
LATERE KOERS
BERLIJN
0.04
Q.041/,
0.C411
0.06
'ARMS.
17 35
17.45
Baakpapier
17 30
17 55
BRUSSEL
Bankpapier
1620
16.15
16.30
16.40
WEEN EN.
Bankpapier
LONDEN.
Bankpapier
1138
11.35
11 39H
11.44
STOCKHOLM
-
COPENHAGEN
CHRISTIAN IA
BAZEL
ROME.
>EW-YORK.
2.5411
355'/,
v >uw vc ngie sinds 1 n.iaar ^a:r
ge jortcl uj. „Je bent n Din :e kerel
.Jinan," zeide hij me. ...i doet z'n
oest," antwoordde ik. „Maar op eigen
akker zou men nog tweemaal zoo hard
werken."
„Dat zou nog mojeh;' ''unnen wor-
ei." En toen kwam hij et ijn voorstel
.oor den dag. Van het e e ..wam 't op
net andere.
En we waren 't spoedig een Pacht zou
ibetalen gedurende vijf jaar en dan be-
t .al ik de heele som en is de boerderij mijn
eigendom. Slechts één voorwaarde had ik,
namelijk dat ik eerst mijn vrouw en kind
zou halen...."
Een gillend gefluit brak het gesprek
af. De trein zat vast 1 We sprongen op en
liepen de gang in. Reeds hoorden we den
conducteur heel gemoedelijk de verschil
lende vragen beantwoorden met een
„We zitten vast. Daaraan valt nu een
maal niets te veranderen.
We zullen binnen 'n uur of vier v 1
zco/er met het wttrkzir; iat de trein v t
rijuen kan."
We stapten uit. De locomotief stond
als 't ware half in de sneeuw gegraven.
De sneeuwstorm was echter geheel be
daard.
Rechts verhief zich een heuvel, welks
w .te pijnboomen als zilver in het nnan-
acht schitterden. Links strekte zich ver
uit een vlakte als een eindeloos meer van
vloeiend metaal.
Plotseling nam mijn reisgezel me bij
den arm. „Ziet u, daarboven, dat licht?
Dat is G. Daar woont mijn vrouw. Wat
ben ik nu dicht bij haarE'n nu moet ik
misschien vier of "vijf uur of nog langer
wachten."
„Nu, ge hebt vijf jaar gewacht, op vijf
uur komt 't nu zoo niet aan," troostte ik
hem.
Maar terwijl ik nog sprak, verdween hij
in den coupé. Spoedig was hij terug met
zijn bagage. „Ik wacht niet," zei hij.
„Waarom ook Ik kan van hier uit wel
te voet gaan. Binnen twee uren ben ik
daar. Van N. af moest ik toch een uur loo-
pen. Dat scheelt dus zooveel niet. En nu,
mijnheer, als uw weg u misschien dezer
dagen door G. leidt, vergeet dan niet
Herman Pleiter te bezoeken."
Hij klauterde den spoorweg af en ik
zag hem met groote stappen over' het
sneeuwveld gaan steeds werd hij kleiner,
totdat hij nog slechts een stip was op het
witte meer.
'n Week later maakte ik een kleinen
omweg om door G. te gaan. De zeldzame
vreugde zulk een gelukkig echtpaar te
ontmoeten was die moeite wel waard. Bij
het intreden van het dorp ontmoette ik
een ouden geestelijke, den pastoor. Ik
vroeg hem naar de woning van Herman
Pleiter. Hij keek me verbaasd aan. „Hij
ligt op het kerkhof. Vóór 'n week heeft
men hem in de nabijheid van het dorp
doodgevroren gevonden."
Ik was diep geschokt. „De arme man
En hij verlangde zoo zijn vrouw en kind
te zien
Het gelaat van den priester kreeg een
bijna plechtige uitdrukking, toen hij ant
woordde Hij is met hen vereenigd.
Vrouw en kind zijn reeds jaren dood."
Ik keek over sneeuwveld, 't Had mij
een zilveren meer toegeschenen. Thans
leek 't me een lijkwade....
EEN EN ANDER OVER PLUIMVEE-
ZIIEKTEN.
In „de Boerderij" schrijft de bekende
pluimvee-deskundige dr. B. J. C. te
Hennepe Jzn. een uitvoerig artikel over
de meest voorkomende ziekten der adem
halingsorganen bij pluimvee. Uit dit
belangwekkende artikel resumeeren wij
het volgende:
Snot.
Onder dezen naam komen allerlei
ziekten voor, die verloopen onder ver
schijnselen van ontsteking van neus-
en oogslijmvlies. Het is dus een soort
verzamelnaam die heel weinig zegt om
trent den waren aard der ziekte. Toch
kan men voor een paar ziekten dezen
naam wel behouden, n.l.
le goedaardige snot. Dit
is een gewone verkoudheid en is dan ook
niet besmettelijk, hoewel door ongun
stige omstandigheden soms vele vogels
tegelijk ziek kunnen zijn. Uit den neus
ziet men vocht vloeien, de oogleden zijn
ontstoekn en gezwollen, de dieren niezen
veel, zijn suffig en verliezen den eetlust.
Later wordt het waterige vocht dikker,
taaier en wordt de ademhaling belem
merd, zoodat de vogels den mond openen
bijde ademhaling. De eierproductieekan
belangrijk verminderen. Oorzaak:
koude tocht, vocht, slecte huisvesting
en verzorging Behandeling: warm
en droog houden. Zijn er slechts enkele
dieren ziek'dan kan men ze behandelen
door oogen en neusopeningen met lauw
warm boorwater te reinigen, terwijl men
door voorzichtig drukken het vocht uit
den kop door de neusgaten kan verwij
deren. Bij verbeterde omstandigheden
geneest het spoedig. Soms gaat de ont
steking verder en wordt ook het long-
slijmvlies aangedaan. Men spreekt dan
dan bronchites. De ademhaling
is versneld. De vogels zijn zeer ziek, en
laten de vleugels hangen. Deze ziekte is
vaak doodelijk. Behandeling:..
Evenals bij goedaardige snot. Zorgen voor
licht voer.
2t kwaadaadlge snot. Dit
is een kwaadaardige, zeer besmettelijke
ontsteking van de slijmvliezen. De v e r-
schijnselen lijken in den beginne
leheel op goedaardige :no, maar de
dieren hebben meer koori» en zijn jzeer
suf. De oogleden kleven vast aan elkaar
en het slijm dat in de holten onder de
oogen zich ophoopt doet groote uitpui-
1 .igen onder de oogen ontstaan. De die
ren nieze veel en schudden met den kop
o.n het slijm kwijt te raken. De eetlust
is verdwenen, de kop wordt ingetrokken,
de vleugels hangen neer. De eier-opbrengs
houdt op. Dit laatste vooral heb ik in
Brabant en Limburg d.n laatsten tijd
veel gezien. Soms viel de productie van
80 op een dag tot niets terug.
Daar de dieren blind zijn kunnen ze
hun voedsel niet meer vinden. Ze zitten
suf, inee.igedoken in een hoekje en ster
ven na een dag of tien. Soms genezen ze,
de ziekte wordt slepend en aeze vogels
verspreiden veel smetstof.
Verloop. Is de ziekte eenmaal in
een koppel, dan is zij er haast niet meer
uit te krijgen. De overgebleven dieren
worden in het warme jaargetijde weer
chijnbaar beter, doch in het najaar
oreekt de ziekte weer inens uit. Jonge,
veredelde dieren zijn het gevoeligst,
sommige kippen zijn geheel ongevoelig.
De smetstof zelf is niet bekend. Wel
weet men dat zij door de lucht, voedsel
of water of andere vogels gemakkelijk
overgebracht kan worden.
De beste behandeling is voor
koming. Men moet het geheele hok, dus
ook de bovenwanden en zolder grondig
ontsmetten met een 3% croline oplos
sing. Dit geldt voor al de ziekten van deze
groep, dus ook diphtherie, tuberculose
en anderen.
Verder past men afzondering toe,
creoline in het drinkwater of een weinig
kaliumper-manganaat dat men bij eiken
drogist koopen kan. Een paar korrels
geven aan het water een lichte wijn-
roode kleur. Behandeling der zieke vo
gels apart kost veel tijd. Neus en oogen
kan men schoonmaken met boorwater.
Om den achterkant van de neusholte
te bereiken kan men den vogel onderst
te boven houden, de kam beneden, en
dan de oplossing voorzichtig in de ver-
hemelte-spleet druppelen. Een weinig
slaolie wert verzachtend op de neusgaten
gesmeerd. Van tijd tot tijd kan men door
licht drukken slijm uit de neusgatenenon-
der-oogholten verwijderen. Heeft men
meer ziekte vogels dan kan men het
probeeren door de vogels 2 maal per
dag met den kop geheel onder te dom
pelen in een lauwe 1 a 2 pet. kalium
permangag
permanganaat oplossing gedurende eenige
seconden. Geneesmiddelen toedienen bij
deze ziekte is gevaarlijk met het oog op
verstikken.
Deze middelen werken niet genezend
op de slijmvliezen maar bevatten meestal
wat Spaansche peper, middelen die de
spijsvertering aanzetten. Ze zijn echter
naar verhouding tot de waarde veel te
duur. De dieren droog en warm houden,
voorzien van goed voedsel en drinkwater
is het beste.
Diphterie.
Vooral deze beide ziekten heerschen
op het oogenblik heel sterk, in ons land
Hoewel pokken een huidziekte is wil ik
haar toch hier behandelen, omdat zij
veel voorkomt, samen met diphtherie
en omdat beide ziekten door
dezelfde smetstof veroorzaakt
worden.
Diphterie. Het typische kenmerk
van deze veel voorkomende ziekte is dat
er gele punthjes en vliesjes ontstaan op
de slijmvliezen van mond, neus, keel,
keel, luchtpijp en oogholten.
In het begin lijkt de ziekte veel op
snot en er zijn zelfs schrijvers die van e
snot-diphtherie spreken. Spoedig ech
ter treden op de genoemde plaatsen de
gelepuntjes en vliesjes op, wat bij snot
niet gebeurt. De vliezen kunnen de lucht
pijp verstoppen en als ze zich in de on
der-oogholten verzamelen, de oogen ge
heel wegdrukken, terwijl deze holten
dan zelf als knikkers uitpuilen. De voed-
selopname en de ademhaling worden na
tuurlijk ten zeerste belemmerd, vooral
als de dieren hun gezicht verliezen. De
smetstof vormt tevens vergiften waardoor
het zenuwstelselaangetast wordt en
de dieren suf en slaperig worden. De
vogel staat tengevolge van de benauwd
heid met gestrekten hals en geopende
snavel. Het dier stinkt daarbij h vig
uit den bek. ck de ingewanden kunnen
aangestast worden en er treedt dan
diarrhee op, soms met bloed gemengd.
Er teeedt dan snel gewichtsverlies op,
bloedarmoede, te zien aan het bleek
worden van kam en lellen. De smetstof
wordt door de lucht verspreifdt of door
aanraking of krabben met besmette poo-
ten enz. Soms sterven de vogels na een
korte ziekte in 3 a 4 dagen, soms duurt
het maanden lang. De diphtherie kan
zich snel iu een koppel verspreiden. Wie
goed oplet, ziet spoedig of er onder zijn
koppel dieren zijn die niet tierig zijn én
wie deze direct er uithaalt, apart zet
en behandelt, zal verdere voortgang der
ziekte kunnen stuiten.
Behandeling: De vliesjes kan
men met een mesj of scherp houtje ge
makkelijk verwijderen. Er blijven dan
bloederige slijmvliesjesplekken over en
deze penseel men dan met jodium-
tinctuur. De gezwellen onder de oogen
kan men openen en uitspoelen met 2p"Ct.
boorzuur.
[x/tutecorrweerij
aöifi»
lifts
De 'oestand in KonstantinopeL
KONSTANTINOPEL, 6 Nov. Het kabinet is
afeetreden.
tiONSTANTINOPEL, 5 Nov. De nationale
Vergadering van Angora heeft Rafet Pasja tot
gouverneur van de „provincie" Konstantinopel
benoemd.
De ambtenaren der regeering van Konstan-
Bnopel, die beseffen, wéke gevolgen hot be
sluit d»r regeering van Angora voor hun po
sitie zou hebben, vroegen Rafet om instruc
ties. Hij antwoordde, no^ geen instructies uit
Angora te hebben ontvangen, doch niettemin
kondigde hij aan, dat het gemeentepersoneel
van de stad in dienst zal worden gehandhaafd,
maar dat de ambtenaren der verschillende mi
nisteries zich als ontslagen kunnen beschou
wen, echter zonder nadeel voor hun aanspra
ken op salaris.
Daarop werd een buitengewone zitting van
den gemeenteraad gehouden, die vervolgens
den minister van Bimnenlandsche zaken aan
bood, af te treden.
Inmiddels vergaderde het kabinet. De mees
te ministers vonden het nutteloos, nog langer
een afzonderlijke regeering te handhaven. De
grootvizier was derhalve verplicht, hedenmid
dag het aftreden van het geheele kabinet in
te dienen.
Zoodra Rafet Pasja aan. het bewind kwam,
stelde hij generaal Harington, den Britschen
opperbevelhebber van de geallieerde troepen,
er mede in kennis, dat de Kemalisten het
recht eischen, een civiel bestuur te vestigen te
Tsjanak of Gallipoli alsmede aan den Azia-
echen oever van den Bosporus.
De drie geallieerde generaals antwoordden
dat deze eisch een politiek karakter draagt,
en derhalve niet door hen kon worden inge
willigd.
De geallieerde politie is hier nog steeds in
functie. Heden vielen onlusten voor te Stam
boel, Skoetari en andere voorsteden. Studen
ten riepen luid „Weg met den sultan!" ben
groote menig beproefde de brug over te ste
ken, maar de politie trad krachtig op en belet-
te dit Er ontstond een gevecht, waarbij de
politie van haar vuurwapenen gebruik moest
maken, met het gevolg, dat er zes slachtoffers
vielen.
De houding van den sultan is nog onzeker
en het is ook niet bekend, of hij voornemens
Ss, ai of niet een nieuw kabinet te benoemen.
Met uitzondering van prins Selim weigert de
geheele keizerlijke familie, zich aan het op
treden der regeering van Angora te onderwer
pen.
Officiéél wordt gemeld, dat de minister van
Eerédienst der regeering van AngoTa, Abdoel
la Azam, zijn ontslag heeft genomen, naar
verluidt wegens gezondheidsredenen, doch on
getwijfeld, omdat hij niet kon instemmen uk
de besluiten van de Nationale Vergadering.
Later word gemeld, dat Kemalistische ger
darmen zijn verschenen te Bergaz ten Noon
oosten van Tsjanak en op vele andere punte
binnen de neutrale zone, die thans feitelij
njet langer bestaat. De geallieerden werde:
geplaatst voor een voldongen feit en zullen we
verplicht zijn, het nieuwe regime te aanvaar
den.
Naar gemeld wordt, zijn nieuwe betoogin
gen in voorbereiding.
NAPELS, 4 Nov. De stad Napels is
plotseling door een overstrooming ge
teisterd, ten gevolge waarvan aardver
schuivingen hebben plaats gehad. Te
Santa Maria is een muur ingestort. Tal
rijke personen, waaronder brandweer
lieden, die met het reddingswerk bezig
waren, werden onder de puinhoopen be
graven. Acht brandweerlieden en twee
andere personen werden gedood. Een
groot aantal gewonden werd naar het
ziekenhuis overgebracht
GENT, 5 Nov. De Frontpartij hield
heden een manifestatie ten gunste van
de vervlaamsching der Gentsche hooge-
school.
Op verschillende punten hadden bot
singen plaats. De politie kwam tus-schen-
beiden. Er zijn tal van gewonden, ter
wijl verscheidene personen werden ge
arresteerd.
DE CONFERENTIE VAN BRUSSEL.
LONDEN, 6 November. Gemeld wordt dat
de conferentie inzake schadevergoeding op 5
Dec, te Brussel zal worden geopend. Benar
Law, Poinearé, de Belgische premier, Theunis
en Mussolini, worden ter conferentie verwacht,
even als vertegenwoordigers van andere lan
den, die belang hebben by de schadevetgoe-
dingskwestic of de ooiiogssehulden. Prelemi
na,ire besprekingen zullen waarschijnlijk plaats
hebben tusschen de leden der 4 voornaamste
gealllieerde mogendheden. De Ver. Staten
zullen aan de conferentie niet deelnemen, ten
zij de kwestie der oorlogsschulden van de
agenda wordt afgevoerd.
Leden van dc nieuwe Italiaansche regeering.
Het bericht van den Berlijnschen corres
pondent van de „N. R. Crt." als zou Hr. Mr.
Gezant te Berlijn, Baron Gervers, voornemens
zijn binnenkort zijne functie neder te leggen,
is. naar het Haagsche corr. bureau aan het
Departement van Buitenlandsche Zaken ver
neemt van allen grond ontbloot
Naar de „Courant" uit betrouwbare bron
verneemt, heeft het wetsontwerp tot wijzi
ging der Radenwet het departement van Ar
beid verlaten. In 't wetsontwerp is o.a. voorge
steld de Verzekeringsraden te 's-Gravenhage
en Arnhem op te heffen.
Omtrent het bekende geval in de Adriana-
sfraat te Rotterdam, deelt de „N. R. Ct."
oog mede:
Het signalement, dat buren gegeven heb
ben van de beide mannen, die verdacht wor
den van den diefstal met geweldpleging in
Niet alle advertentiën
hebben reeds bij één
enkele plaatsing
Zulks hangt grooten-
deels daarvan af of er
lust tot het koopen van
s Uw artikel bestaat
s wordt de lust
tot koopen opgewekt
i in de „Nieuwe
Haarlemsche Courant"
de Adrianastraat alhier, luidt als volgt: De
een, een man van middelmatige lengte, met
schraal uiterlijk, gekleed in grijzen winter
jas, met gleufhoed op; de ander, een hoofd
kleiner, met donker uiterlijk en in het don
ker gekleed. Ook hij droeg een gleufhoed.
Een zakdoek met bloed bevlekt en voor
zien van de initialen D. B. is in de woning
van de weduwe Van der Vliet gevonden. Die
zakdoek is niet van haar.
Er blijken gestolen te zijn een gouden re
montoir-dameshorloge, gemerkt E. van der
Vliet, met lange, zilveren schakelketting;
een gouden ring met zwarten steen, waar
om kleine parels; een doublé collier met
doublé-ketting en medaillon, waarin een
buste-portret van een jongen van 11 jaar; een
zilveren beursje, een gouden ring met gouden
plaatje, twee langwerpige gouden oorknop
jes en een doublé-broche, twee in elkaar
gewerkte hoefijzers.
De commissaris van politie van het bureau
Witte de Withstraat verzoekt ieder, die
inlichtingen kan geven, zich aan zijn bureau
tc vervoegen.
Het Arnhemsche Gerechtshof heeft Don
derdag, naar de Tel. meldt, uitspraak gedaan
in de zaak tegen A. W. ten H., notaris te
Wierden en diens klerk A. D. P., die korte
lings terecht stonden: de notaris ter zake
van valschheid in geschrifte en de klerk om
dat hij hierbij behulpzaam was geweest.
Het O. M. eischte toen tegen den notaris
een maand gevangenisstraf en vroeg vrij
spraak voor den notarisklerk.
Het Hof veroordeelde den notaris tot een
gevangenisstraf voor den tijd van 14 dagen
en sprak den klerk, conform den eisch van
het O. M., vrij van het hem ten laste ge
legde.
PASTOOR HUGO VERRIEST f
Onze correspondent te Brussel seint t>ns:
Zaterdag had te Ingoyghem de teraarde!
stelling plaats van pastoor Hugo Verriest. H
was, zoo wordt aan de N. R. Crt. gemeld, e
donkere, sobere dag val wind, regen en hage
vlagen, maar spijts het gure weder, war?
toch honderden Vlamingen uit Brussel, An
werpen, Gent en vooral uit het West-Vlaam
sche naar het kleine dorp gekomen, om den
grooten doode de laatste eer te bewijzen.
Voor het sterfhuis lag, naar West-Vlaamsche
gewoonte, een in slroo gevlochten kruis en
naast het hek hingen een kruisbeeld en een
brandende lantaarn. Het dorp zelf was in
rouw gehuld. Aan alle gevels hing de vlag
halfstok en voor de ramen stonden kaarsen
te branden, den ouden, beminden pastoor van
te lande ter eere.
Te tien uur begonnen de klokken te luiden.
Rondam het sterfhuis stond in den gierenden
wind een dichte menigte, terwijl binnen door
Omer Waltez, bestuurder van de Koninklijke
Vlaamsche Academie en voorzitter van den
tak Brussel van het Algemeen Nederlandsch
Verbond, een korte lijkrede weTd gehouden.
De spreker herinnerde aan het Vlaamsch en
letterkundig werk van den afgestorvene en
aan zijn laatste bezoek aan de Vlaamsche
academie te Genn eenige weken geleden, waar
Verriest aan iemand, die hem geluk wensehte
met zip herstel, zeide: ,,Het schünt dat ik er
beter uitzie dan ik ben" en dns als het ware
een voorgevoel had van zijn naderend einde.
Na deze woorden werd het stoffelijk over
schot van pastoor Verriest naar buiten ge
bracht. Een plaatselijk muziekkorps opende
den stoot, gevolgd door de geesteliikheid en
de vaandels der studentenvereenignvjen van
Brabant, Antwerpen, West- en Oost-Vlaande-
ren. De slippen van het lijkkleed werden ge
dragen door mr. Frans van Cauwelaert, prof.
August Vermevlen, Omer Wattez en den
tachtigjarigen dichter Eugeen van Ove. Daarna
volgde een zeer lange optocht van Vlaamsche
boeren, intellectueelen, handelaars, letterkun
digen, priesters, arbeiders. Kamerleden en
zelfs officieren. De kerk was veel te klein en
honderden konden er geen plaats vinden.
Tijdens den lijkdienst werd het dopdssantje
van Hugo Verriest, door hem zelf geredigeerd
en met zijn portret versierd, aan de aanwezi
gen uitgedeeld. Pastoor Alois Walgrave hie'd
van den kansel een roerende lijkrede. Hij
trok een parallel tusschen het werk van Ver
riest te Ingoyghem en zijn arbeid voor de
herwording van het Vlaamsche vclk en haal
de als voorbeeld van het onverwoestbare op.
timisme van den gestorven herder diens woor
den aan: „Weest niet ontmoedigd, hou<lt
hoop! Wij gaan niet dood, Vlaanderen her
leeft. Ik kom uit de duisternis van Vlaande
ren en sta nu in het licht!" Spreker eindigde
met het gedicht In Paradisum uit Guido Ge-
zelle's Kerkhofblommen. Vervolgens werd
Hugo Verriest voor de kerk onder een groo
ten boom begraven, waar Herman Teirlinck
namens de vereeniging van letterkundigen een
laatsten groet bracht aan de afgestorvene en
de ingetogen menigte, niettegenstaande den
loeienden storm, voorbij het open raf defl.
leerde.
Baakpapier
rnm
0 m s
0 0 0 0 0
