;fl -
I
KerksE Kunst - V. OVEN, Oen Haag - Vaandels, Insignes, Vlaggen, iledaiiles
Onschuldig veroordeeld
BUITENLAND
Vierde Blad.
2 December 1922
Van wet en wetgeving
GRAFISCHE TABEL
SIGAREN
SIGARETTEN
1920 1921 1922
1920 1921 1922
De invordering der belasting.
De Conferentie te Lausanne; de houding van Italië. De Conferentie
der Geallieerden te Londen. Clemenceau in de Ver. Staten. Ehrhardt
gevangen genomen.
DE CONFERENTIE TE LAUSANNE.
De houding va t Italië.
Het Italiaansche blad de Monao meldt,
dat de ministerraad inzake de buiten-
landsche politiek besloten heeft dee!
te nemen aan het eensgezind geallieerd
front jegens Turkije, dat dit front cc
handhaving van het drieledig verdrag
moet nastreven en dat Italië te^eover
Griekenland en Turkije voornemens is
liet bezit van de Dodekanesos te hand
haven behoudens een beslissing over die
eilanden buiten de Oostersche confe
rentie om.
Russen en Turken
te Parijs.
Men acht het uitgesloten, dat de Rus
sen ten gevolge van het besluit hen
slechts tot de beraadslagingen over de
Engten toe te laten, zich geheel aan de
conferentie te Lausanne onttrekken. Zij
zullen zich daarnaar schikken. Dit neemt
niet weg, dat van links tegen die uit
sluiting wordt geprotesteerd. De Lan-
ierne redeneertDit is te veel of te wei
nig. Of de Russen zijn bandieten en dan
moeten ze geheel buiten de conferentie
olijven, of niet, en dan moeten ze in het
Igemeen stem in het kapittel hebben,
elijk te Genua, waar Barthou en de
rijnen met hen overlegden, daar de re
sultaten van de huidige conferentie op
losse schroeven dreigen komen te staan.
De Matin dringt aan op inschikke
lijkheid jegens de Turken tot het be
houd van den algemeenen vrede en orr
gro.ote en kleine entente te vrijwarer
voor een gezamenlijke Russisch-Turk
sclie ac ie in zake de En'/en.
Ismet Pasja heeft tegen een correspon
dent van dit blad pessimistisch geuit.
Volgens hem werd te Lausanne nog
geen enkele kwestie opgelost. Over Kara-
gatsj zal men't wel eens worden, over de
Syrische grens wordt niet meer gespro
ken, daar ze krachtens afspraak met
Frankrijk geregeld is, maar op het stuk
der capitulaties is Angora onverzoen
lijk Hij herhaalde, dat de Turken, niet
krachtens de wapenstilstands-overeen
komst van Moedros, gelijk het gealli
eerde standpunt is, maar krachtens die
van Moedania te Lausanne zijn. Ze
willen de bezettingskosten der gealli
eerden pas van de laatste af betalen en
eischen eigenlijk nog van hen vergoe
ding wegens de onkosten, waarop ze hen
jaagde.
DE CONFERENTIE DER GEALLIEER
DEN TE LONDEN.
De Petit Parisien verneemt uit Lon
den dat op 9 December ook de schul
den tusschen de geallieerden zullen be
handeld worden, daar Bonar Law zich
niet door de bekende nota van Balfour
van Augustus gebonden acht en Poin-
caré dan zijn plan voor vergoeding, dat
dientengevolge toen in portefeuille is
gebleven, ontvouwen kan.
De Tribuna bevestigt, dat Mussolini
zich naar Londen zal begeven.
Na het geduld, waarvan Frankrijk
gedurende vier jaar blijk gegeven heeft,
(in zake de schadevergoeding) en na de
ongelooflijke opofferingen, die het zich
getroost heeft om zijn verwoeste streken
weer op te bouwen, heeft ons vaderland
het niet niet noodig, dat men ervoor
pleit.
Aldus zegt de Parijsche Temps in een
beschouwing over Frankrijks oogmerken
in verband met de aanstaande bespreking
te Londen.
Ieder rechtschapen mensch, vervolgt
de Temps, moet zich rekenschap ervan
geven, dat Frankrijk tot een beslissend
oogenblik gekomen is, het oogenblik,
waarop slechts twee mogelijkheden
aannemelijk schijnen betaald te worden
door kredietoperaties, wat voor de Temps
de meest verkieselijke oplossing is, zoo
zij mogelijk isof wel de Duitsche rijk
dommen aan den linker Rijn-oever ex-
ploiteeren, het aldus inrichtend, dat de
bewoners van die streek de steenkool
blijven ontvangen, die zij noodig heb
ben.
Het verbaast ons niet, zegt de Temps,
dat het grootste deel van de Duitsche
pers, onderworpen aan de groote indus-
trieelen of er op uit Engeland tegen
over Frankrijk te stellen, de Fransche
regeering hevig aanvalt. Maar wij mee-
nen, dat de beleedigingen van die pers
geen weerklank behoorden te vinden,
noch in de socialistische bladen aan den
anderen kant van den Rijn, noch in de
Engelsche bladen wanneer de Duitsche
socir listische partij en de publicisten
van over het Kanaal de belangen van
hun lezers goed begrepen. Een voor
beeld zal dit bewijzen. In de Germania
van Zaterdag vindt men de volgende
mededeeling
„In October kostte de ton Duitsche
sreenkool te Hamburg ongeveer 10.500
mark minder dan de ton Engelsche steen
kool. In de eerste dagen van November
kostte een ton Duitsche steenkolen te
Hamburg ongeveer 44.700 mark minder
d'an een ton Engelsche."
Dank zij de depreciatie van de mark,
die het de Duitsche industrieelen moge
lijk maakt de mijnwerkers voor bespotte
lijke salarissen te laten werken, betalen
die industrieelen voor hun steenkool dus
buitengewoon lage prijzen. Wat is daar
van het gevolg Aan den eenen kant heb
ben de Duitsche mijnwerkers te lijden
en alle andere arbeiders in Duitschtand
hebben te lijden als zij. Aan den anderen
kant worden de Engelsche mijnwerkers
er toe gebracht slechts een heel middel
matig salarie te ontvangen, want aan de
concurrentie van de Duitsche mijnen
moet het hoofd geboden worden. En daar
Duitschland niet bij machte is veel buiten
lands te koopen, maar wel in staat daar
tegen zeer matige prijzen te verkoopen,
gaat de Engelsche industrie voort door
werkloosheid te lijden. Ten bate van wie
functioneert dit heele stelsel Ten
behoeve van de Duitsche groot-industri-
eelen, die werken voor uitvoer of voor
hun marken buitenlandsche wissels koo
pen.
In dezen toestand wil, volgens de
Temps, Frankrijk eindelijk verbetering
brengen, 't zij door krediet-operaties te
verwezenlijken, die Duitschland zouden
vrijstellen van de aanstaande bepalin
gen der vergoeding, 't zij door ten ge-
meenschappelijken bate van de bond-
genooten en de bevolking van het Rijn
gebied de rationeele exploitatie te orga-
niseeren van de rijkdommen aan den
linker Rijn-oever. In het eerste geval
zou Duitschland, wanneer de leeningen
groot genoeg waren, kans hebben binnen
kort stabiel geld te hebben In het tweede
geval, zou de poging beperkter zijn,
maar goed geleid, zou zij niet minder
tot het doel voeren. Men zou zien hoe de
economische en financieele toestand van
een Duitsche streek zich kan verbeteren,
zoodra de bevoorrechten verplicht zijn,
zich voor het algemeen belang te buigen.
In welk opzicht, vraagt de Temps,
kan dit program den Duitschen arbeider
mishagen, in welk opzicht kan het En
gelsche belangen schaden
De Londensche bladen onderschrijven
het besluit van de geallieerden dat, voor
er eenige sprake kan zijn van een ver
slapping van de militaire controle der
geallieerden en voor de controle-com
missie vervangen kan worden door een
kleine waarborgcommissie, volledige fas-
ciliteiten aan de geallieerde officieren
gegeven moeten .worden voor het ver
richten van hun taak, gezwegen nog van
andere voorwaarden die gesteld moeten
worden, alvorens men tot beperking
van de controle overgaat.
DE WERKLOOSHEID IN ENGELAND.
Onder de plannen voor werkverschaf
fing, die de regeering heeft voorbereid,
noemde de minister van arbeid Donder
dag in het Lagerhuis ook den aanleg
van een grooten heirweg tusschen Man
chester en Liverpool. Met dit werk zou
men in samenwerking met de plaatselijke
autoriteiten spoedig een begin maken.
Hij zou 27 mijl (1 mijl 1619 M.) lang
worden en de aanleg zou werk geven aan
20.000 man gedurende vele maanden.
De regeering draagt 1 y2 millioen bij
in de kosten boven de 5.300.000, die
de vorige regeering voor aanleg van
wegen beschikbaar had gesteld. Er zal
ook een som van 10 millioen uit het
wegenfonds gebruikt worden voor het
onderhoud en de verbetering van groote
wegen. De regecring had machtiging
verleend aan de plaatselijke overheid
om de uitkeeringen te verhoogen, tot
60 pet. van het vroegere loon, voor het
verrichten van zulk werk. De minister
sprak verder over werkverschaffing door
bebouwing van land, bebossching, het
voltooien van achterstallig werk aan
openbare gebouwen enz. Wat de steun-
uitkeering betrof, liet de minister uit
komen, dat van de 109 millioen, die
in de laatste twee jaar uit het verzeke
ringsfonds zijn betaald, niet minder dan
79 millioen zijn bijgedragen door werk
gevers en ambtenaren en door deze laat-
sten alleen 38 millioen. Er zijn maat
regelen getroffen om met het betalen
van steun door te gaan tusschen begin
November en Juli. De minister ver
klaarde zich ook zeer ingenomen met de
spoorwegplannen.
DE SUBSIDIEERING DER AME-
RIKAANSCHE SCHEEPVAART.
Uit Omaha in Texas wordt gemeldt>
dat generaal Pershing daar had ver
klaard, dat hij een krachtig voorstander
was van de subsidieering der Amer.
scheepvaart.
Pershing gaf er zijn verbazing over te
kennen, dat het ontwerp ter subsidiee
ring was bestreden door Amerikanen,
terwijl iedere zeevarende natie al het
mogelijke doet de Amerikaansche koop
vaardij te nekken.
CLEMENCEAU IN DE VER. STATEN
D.d. Donderdag wordt uit Chicago
gemeldt, dat Clemenceau, naar Spring
field, in den staat Illinois, vertrekt, waar
hij een krans zal leggen op het graf van
Lincoln. Zijn eerstvolgende groote rede
voering zal-hij in St. Louis houden.
De bejaarde Fransche staatsman heeft
hier (te Chicago) waarschijnlijk de har
telijkste ontvangst genoten, hem sinds
zijn aankomst in de Ver. Staten te beurt
gevallen.
DE AMERIKAANSCHE OORLOGS
VLOOT.
De Times verneemt uit New York,
dat Amer. regeerings-ambtenaren zich
als volgt hebben uitgelaten over de ver
klaring van Britsche marinemannen
over de quaestie van de slooping der
oorlogsschepen
De in aanbouw verkeerende Amerikaan
sche oorlogsschepen worden in een toe
stand gehouden die het mogelijk maakt-
dat de bouw wordt hervat ingeval het
vlootverdrag van Washington niet zou
worden toegepast.
De door de Engelschen aan de sloo-
pers overgeleverde schepen waren ver
anderde schepen, zoodat de buiten-
belioorende hij het artikel „Wat leert de handelsstatistiek
omtrent den toestand in onze tabaksindustrie", staande op
bladzijde 1, tweede blad.
UITVOER
IN
DUIZEND
TALLEN
KILO GR.
INVOER
IN
DUIZEND
TALLEN
KILO GR.
gebruikstelling daarvan geen opoffering
voor Engeland had beteekend.
EHRHARDT GEVANGEN GENOMEN.
Kapitein Ehrhardt, tegen wien sedert
den staatsgreep van Kapp een bevel tot
in hechtenis neming loopt, is gisteren te
Munchen gepakt en op verzoek van den
procureur generaal naar Leipzig overge
bracht.
Hij moet achtereenvolgens te Weenen,
Boedapest en Innsbruck hebben gewoond
en heime.lijk naar Munchen zijn geko
men om de leiding van de Organisation
Consul (die na haar ontbinding als Nord-
deutsche bund is herboren) weer op zich
te nemen.
Hij moet al geruimen tijd te Munchen
hebben vertoefd.
EEN BRUTALE OPLICHTERSSTREEK.
Te Parijs is met ongewone brutaliteit
een juwelier opgelicht voor een be-
dan 60,000 frank. De oplichter, André
bijgenaamd, heeft n.l. om zoo te zeggen
zijn slag geslagen in het kabinet van den
prefekt van politie zelf. Hij vervoegde
zich bij de juweliersfirma Meijer, waar
van de winkel in de Provencestraat is.
Tegen mevrouw Meijer zeide hij, dat hij
een vriend was van Naudin, den prefekt
van politie. De prefekt wilde aan me
vrouw Naudin een ring ten geschenke
geven, maar daar de prefekt het zoo erg
druk had en moeilijk van zijn bureau
weg kon, liet hij vragen of mevrouw
Meijer wat ringen op zicht| wilde zenden.
André zou dan den man van den winkel
bij den prefekt brengen. Aldus geschied
de en de juwelierster droeg haar zoon op
met meneer André mee te gaan. De twee
mannen gingen met een taxi naar de
prefektuur. André betaalde den rit: 12
frank en in het gebouw van de prefek
tuur van politie voerde André den ju-
welierszoon door een doolhof van gan
gen en binnenplaatsen met groote ze
kerheid naar de derde verdieping, waar
zij eindelijk de wachtkamer naast de
werkkamer van den prefekt bereikten.
Wacht u maar een oogenblik hier, zeide
André tegën den heer Meijer, dan zal
ik den prefekt even gaan zeggen, dat de
ringen er zijn. André verdween door een
deur, waarop met zwarte letters te lezen
stond „kabinet van den prefekt." Spoe
dig kwam hij terug.
Dat treft nu al heel slecht, zei hij. De
prefekt is bijzonder bezet, allerlei men
schen willen hem spreken, zood'at hij u
niet ontvangen kan. Maar geeft u mij
maar even de drie ringen, dan slip ik
wel even bij hem binnen en dan kan hij
zoo wel even keus maken, de prijzen staan
er toch op, niet waar
Zonder een schijn van argwaan gaf de
goede heer Meijer de ringen aan André.
Hij heeft de ringen niet teruggezien en
André ook niet. Het bleek, dat de deur,
waardoor André verdwenen was en waar
op stond „kabinet van den prefekt",
geen toegang gaf tot dat kabinet, maar
slechts den weg daarheen aanduidde
De deur kwam uit op een gang en langs
dezen is de oplichter ontsnapt. Daar hij
bij de politie bekend is, hoopt zij hem te
zullen vinden.
Volgens de Secoio zou de Nobel-priis
voor den vrede aan Nitti, den vroegeren
Italiaanschen minister-president toege
kend worden.
Volgens een Duitsch bericht is
Politis, de Grieksche minister van bui
tenlandsche zaken, uit Athene naar Pa
rijs vertrokken.
Volgens bericht uit Berlijn is in
Zuid-Slavië de acht-urige werkdag af
geschaft, behalve voor zwaren lichame-
fijken arbeid. Voor gewonen lichamelij-
ken arbeid is de werkdag op negen uren
gesteld, voor personeel en bedienden in
handelsondernemingen, op tien uur.
Dr. Sthamer, de Duitsche gezan'
te Londen heeft Woensdagavond het
voorzitterschap bekleed bij een lezin.
in King's College te Londen, waarin
Headlam-Morley, geschiedkundig ad
viseur van het Britsche ministerie va.
buitenlandsche zrken, sprak over den
Duitschen invloed op de Engelsche ge
schiedenis, welken hij in vele eeuwen
naging. DuitschW zoo betoogde Had-
lam-Morley, had een voorname en
verdienstelijke rol gespeeld en Engeland
had aan dat land veel te danken dat men
nooit kon verliezen.
De Duitsche gezant zeide, toen hij aan
het einde van de lezing, den spreker
dank betuigde, dat de Engelsche en de
Duitsche naties sedert de twaalfde eeuw
in voortdurende aanraking met elkaar
waren geweest en dat niet alleen op het
gebied van handel en scheepvaart, maar
ook in geestelijke dingen goede betrek
kingen hadden bestaan. Hij begroette de
lezing als „een eerste slap op den langen
en steilen weg die ten slotte de twee na
ties weer met elkaar in aanraking zai
brengen."
Uit Norwich wordt gemeld, dat tal
van boerenarbeiders uit de omliggende
districten zich aanmelden om "onder
stand bij de armvoogden, omdat zij
verklaren van hun tegenwoordige week
loon van 25 sh. met hun gezin niet te
kunnen leven. Er is nu een conferentie
van alle raden van armvoogden in het
grcafschap Norfolk bijeengeroepen.
Een van de armvoogden heeft in een
gesprek met een journalist laten uitko
men, dat de boerenarbeiders inderdaad
veel slechter af zijn dan vóór den oor
log, aangezien de kosten van het leven
nog altijd 80 pet. boven die van 1913
zijn.
FËUI LLETON.
„Ga binnen, madame. Mijnheer is in
zijn kabinet. Ik zal hem waarschuwen."
Toen Jeanne binnentrad en den ad
vocaat ontwaarde, die aan zijn bureau
zat, maakte zich een bijzondere ontroe
ring van haar meester.
In haar hart bonsde het en het was
of haar borst te eng was om dit kloppend
hart te kunnen bevatten.
Zij beefde aan al hare ledematen.
Waarom
Zij wist zich daarvan geen rekenschap
te geven.
Daar stond zij tegenover Georges
Darier haren zoon 1
De advocaat wierp een blik op de be
zoekster.
Deze blik, dit gelaat joegen Jeanne
nogmaals eene rilling over het lichaam,
terwijl tevens hare oogen vol tranen
schoten.
Georges ontging het niet, hoe ontsteld
de vrouw was.
„Gij wenscht mij te spreken, madame,"
vroeg hij op vriendelijken toon.
De brooddraagster was op het punt
in onmacht te vallen, toen zij deze stem
vernam.
Nauwelijks was zij in staat de woorden
te uiten: „Ja, mijnheer, ja, ik wensch
u te spreken." 1
„Neem dan plaats," hernam Georges
op een zetel wijzend, die bij zijn bureau
stond.
Jeanne zette zich neder en sprak
„Enkele dagen geleden hebt u papieren
verloren, mijnheer."
„Werkelijk, madame, en gij hebt die
belangrijke stukken gevonden
„Ja mijnheer, die heb ik gevonden."
„Op het trottoir tegenover het insti
tuut zag ik dit pakje op den grond liggen.
Uw naam stond er op. Ik ben onmiddellijk
hierheen gekomen om het u ter hand te
stellen doch u waart juist op reis ge
gaan."
„Ja, ik was vertrokken naar Tours.
En 't verlies dezer papieren is oorzaak
geweest, dat ik uitstel heb moeten vra
gen in eene zaak van het hoogste belang.'
Jeanne haalde de groote enveloppe
uit den zak en reikte die Georges aan.
„Wilt u even nazien, mijnheer, of er
niets ontbreekt
„Alles is er, madame," zei hij, na een
blik op de papieren geworpen te hebben
„gij bewijst mij een uitstekenden dienst
en hebt wel de belooning verdiend, die ik
uitgeloofd heb."
„Neen, neen, mijnheer," antwoordde
Jeanne haastig, „ik zal geene belooning
van u aannemen.. Deze papieren be-
hooren u toe en ik geef ze u terug.Dat is
mijn plicht. Er is geen reden om mij daar
voor te beloonen."
Georges Darier luisterde naar de woor
den der brooddraagster en deze oefenden
een zonderlingen indruk op hem uit. Zij
schudden in zijn geheugen iets onbe
paalds wakker, waaraan hij geen naam
wist te geven. Het was alsof hij die stem
lnag, zeer lang geleden pog meer gehoord
had.
„Dan durf ik niet langer aandringen,
madame," zeide hij, ik zou vreezen uwe
bescheidenheid te kwetsen. Wellicht ech
ter is zij wat overdreven, doch ik heb er
eerbied voor.Maar ik haast mij er bij
te voegen, dat, zoo ik u ooit van dienst
kan zijn, op welke wijze ook, ik mij steeds
gelukkig zal achten in staat te zijn u mijn
erkentelijkheid te betuigen. Beschik vrij
over mij."
„Deze goede woorden spreken mij
nieuwen moed in 't hart, mijnheer,"
antwoordde de ongelukkige Jeanne." „Ik
zal dan zoo vrij zijn u een advies te vra
gen."
„Ik zal trachten mij uw vertrouwen
waardig te toonen. Wat verlangt gij
te vernemen
,,'t Is niet voor mij, mijnheer, maar
voor een arm kind, eene ongelukkige
weeze."
„Ik ben bereid haar met alle midde
len te helpen," antwoordde Georges,
die door de stem der vrouw meer en
meer geroerd werd. „Hoe kan ik haar
van dienst zijn
Thans had Jeanne het oogenblik be
reikt waarnaar zij reeds zes dagen haakte.
Ontroering echter verlamde haar en
hare gedachten raakten verward.
„Mijn God," stamelde zij, „ik had
alles zoo goed voorbereid eer ik hier
kwam en thans weet ik niet meer wat te
zeggen. Mijn brein is vol verwarring."
„Bedaard, madame, bedaard Tracht
u te herstellen. Denk eens goed na cn
leg mij dan alles duidelijk uit."
Na enkele oogenblikken toonden hare
oogen een nieuw leven en eensklaps vroeg
zij zeer levendig
„Mijnheer, mag men zonder overtre
ding der wet, een kind de misdaad der
moeder verwijten. Heeft men het recht
iemand het hart te breken, een eerbaar
persoon het leven te vergallen en hem
het eenig middel van bestaan te ontruk
ken door het verleden der moeder te
openbaren Heeft men het recht da
te doen, mijnheer, zonder straf te ver
dienen
Georges staarde de vrouw even ver
wonderd als nieuwsgierig aan. Dan ant
woordde hij
„'t Is zeker een schandelijk iets een
onschuldig persoon door het openbaren
van familiegeheimen zedelijk te dooden;
doch zij, dit zich schuldig maken aan
deze misiaad, welke van de grootste
lafhartigheid getuigt, vallen niet onder
den druk der wet. Men kan zelfs, zoo zij
de waarheid spreken, hen niet van
eerroof beschuldigen."
Jeanne werd koortsachtig.
„Een kind dan," hernam zij met vuur,
„komt ter wereld. Nauwelijks is het
arme meisje eenige maanden oud, wan
neer de ongelukkige hare moeder ont
rukt wordt, die wegens een afschuw
wekkende misdaad tot levenslange ge
vangenisstraf is veroordeeld. Het arme
kind, wier voedster niet meer beta d
wordt, brengt men naar het gesticht
der gevonden kinderen. Het meisje
groeit op, zonder dat haar demisdaad
der moeder wordt bekend gemaakt. Zij
weet niet, dat een onverdiende schancG
op haar weegt. Groot geworden, word1^
zij in de wereld geworpen, waar zij werk*
om fatsoenlijk den kost te verdienen,
zuiver als een engel en allen eerbied
waardig."
„Op "haren weg ontmoet zij een braaf
jongmensch, even arm als zij. Zij bemin
nen elkander en het geluk lacht h«n in
hunnen soberen toestand toe. De toe
komst is voor hen. Weldra zouden zij
door den band des huwelijks vereenigd
worden. Helaas, zij hadden niet op de
werken der boozen gerekend. Luister,
mijnheerLuister en oordeel. Een in
dustrieel, een millionnair is vader eener
eenige dochter. Deze koestert een bran
dende liefde voor den verloofde van 't
arme kind dat in het gesticht werd op
gevoed. De millionnair sprak tot den
jongen man Ik bied u de fortuin, een
groot fortuin. Huw mijne dochter
De jongeman is een eerlijke, loyale jon
gen. Hij bemint het arme meisje uit den
groud zijns harten en weigert. De dochter
van den millionnair geeft zich nog niet
gewonnen. Zij is overtuigd van de macht
des gouds. Zij gaat hare nederige mede
dingster opzoeken en biedt haar geld,
zeer veel geld, zoo zij haren verloofde
wil afstaan en Frankrijk verlaten. Dit
Wij hebben de diverse belastingen de revue
lalen passeeren, vandaag een enkel woord
over derzelver invordering.
W at betreft het zegel- en het registratie
recht, valt daaromtrent uiteraard al zeer wei
nig te vermelden. Door het benoodigde ge
zegeld papier of plakzegels te koopen of door
het belreffende stub te laten zegelen, betaalt
men hel zegelrecht. Evenzoo belaall men het
registratierecht bij de aanbieding Ier registra
tie. Geschiedt de aanbieding ter registratie
door een ander dan den belanghebbende, b.v.
door een notaris, dan betaalt deze liet zegel
recht en vordert ze van zijn cliënt terug.
De andere belastingen als grondbelasting,
personeele belasting, inkomstenbelasting e.a.
moeten worden voldaan bij d-en ontvanger
der Directe Belastingen.
Theoretisch heeft men tien betalingstermij
nen, lelkens verloopende na een maand. Prak
tisch komt het vaak voor, dat men maar twee
of drie betalingstermijnen beeft, somtijds is
zelfs de belasting inééns geheel invorderbaar.
De belastingadministratie was vooral gedu
rende de oorlogsjaren een stuk achter, met
gevolg dat men zeer vaak zijn belastingbiljet
tjerst ontving, wanneer hot belastingjaar zoo
goed als verloopen was en derhalve de aanslag
direct i,n zijn geheel invorderbaar was. Van
de bij de wet toegekende bevopgrlheid van be
taling in termijnen kwam alzoo niets terecht.
Eerlijkheidshalve moeten wij bier aan toevoe
gen, dat 's Rijks belastingadministratie zich we
der aardig aan het bijwerken is. Als men
daarbij bedenkt, dat de belastingadministratie
van het Rijk sinds kort bovendien nog is be
last met de invordering der gemeentelijke
belasting, dan is een woord van waardeering
bij zooveel smaad, die dikwijls ten onrechte
te vorderen is hier zeker op zijn plaats.
ZooaLs deii lezer reeds vroeger elders in
dit blad is medegedeeld, is thans een wets
ontwerp aanhangig om den belastingbetaler,
ten aanzien van de termijnen van betaling,
eenige meerdere rechten te garandeeren.
VV ordt dit wetsontwerp aangenomen en
daaraan is wel niet te twijfelen dan is de
tijd, dat men een aanslagbiljet thuis krijgt en
dan onmiddellijk den geheeien aanslag moet
gaan betalen, voorgoed voorbij. Een minimum
van vijf betalingstermijnen wordt aan eiken
belastingbetaler gewaarborgd, op welk tijdstip
ook hij zijn aanslagbiljet ontvangt.
Men kan zijn belasting in contanten gaan
betalen en presenteert dan zijn aanslagbiljet
aan den Onlvanger, om daarop de kwijting te
stellen. Heeft men zijp aanslagbiljet verloren,
dan vraagt men den ontvanger een nieuw aan
slagbiljet. waarvoor men 5 cent moet betalen.
Volgens het evenvermelde wetsontwerp wordt
het bedrag van 5 cent voor een duplicaat aan
slagbiljet verhoogd tot 10 cent.
Het is niet noodig, dat men steeds zijn be
lasting in conlanlen betaalt, men kan haar ook
per post- of bankgiro aan den Ontvanger over
maken. Men bewaart dan zijn bewijs van stor
ting. In bet meerbesproken wetsontwerp is
een bepaling opgenomen, krachtens welke een
bewijs van storting evenwaardig is aan een
kwiteering op het aanslagbiljet.
Betaalt men zijn belasting niet op tijd, dan
krijgt men een waarschuwing. De kosten der
waarschuwing, voorheen 5 cent bedragende,
zijn bij de wet van 24 Dec. 1921 Stbl. 1440
gebracht op 15 cent. Feitelijk is dit nog te
weinig, speciaal voor de groolere omslagen.
Men dient bij de regeling dezer aangelegen
heid uit te gaan van de gedachte, dat bij den
belastingbetaler een stimulans, eene aanspo-
ring aanwezig moet zijn om het ontvangen
eener waarschuwing echter niet hooger dan
15 cent, dan is dit allerminst het geval. Wacht
iemand, die een beduidend bedrag aan belas
ting heeft te betalen tot hij eene waarschu
wing ontvangt, dan wint hij veel meer aan
rente, dan hij voor de waarschuwing moet be
talen. Die rentewinst van den belastingbetaler,
beteekent uiteraard renteverlies voor het Rijk,
Heeft men binnen zekeren tijd na ontvangst
der waarschuwing, zijn aanslag nog niet be
taald, dan ontvangt men een aanmaning. De
kosten hiervan bedragen thans 25 cent (voor
been 10 cent).
Is men, ondanks waarschuwing en aanma
ning, zijn betalingsplicht nog niet nagekomen,
dan kri:gt men een dwangbevel.
Zoo'n dwangbevel is tegenwoordig liefheb
berij, althans zeker wanneer het de hoogere
aanslagen betreft. Was men vroeger wat laks
met de betaling en liet men het nog wel eens
op een dwangbevel aan komen, thans zij
men zoo verstandig om zoo eenigszins moge
lijk een dwangbevel te voorkomen, want
krachtens de bepalingen van de bovenvermel
de wet van 21 Dec. 1921 kan een dwangbevel
aardig in de papieren loopen.
Een dwangbevel kost bij een aanslag:
beneden de f 5 f 0.40
van f 5 tot f 10 0.50
van f 10 tot 20 f 0.60
van f 20 tot f 40 f 0.75
van 40 tot f 70 f 1—
van f 70 tot 100 f 1 50
Bedraagt de aanslag f 100 of meer, dan is
verschuldigd f 2.50, benevens f 1 voor elk
geheel bedrag van 1 100, waarmede de aan
slag de f 100 te boven gaat.
Betaalt men ook na het dwangbevel zijn be
lasting nog niet, dan wordt er beslag gelegd.
Beslag kan worden gelegd op onroerend goed
b.v. op huis of land dat men in eigendom
heelt, op roerend goed b.v. op meubilair en
op loon. Ook kan beslag worden gelegd op
vorderingen, die men heeft op derden.
Op alle roerend goed kan evenwel geen be
slag worden gelegd. Niet voor beslag vat
baar is o.a.
a. het noodige bed en beddegoed van de
personen tegen welke het beslag gedaan
wordt, of van hunne bij hen inwonende kin
deren en de benoodigde kleederen van de ge
zinsleden.
b. gereedschappen van ambachtslieden en
werklieden tot hun persoonlijk bedrijf behoo-
rende;
c. de in huis voorhanden zijnde voorraad
van spijs en drank, dienende lot behoefte van
het huisgezin, gedurende een maand;
d. boeken, betrekkelijk het beroep van den
persoon tegen wien bet beslag gedaan wordt,
lol de som van '200 te zijner keuze.
e. werktuigen en gereedschappen, dienende
lot eenig onderwijs, of beoefening van kun
sten en wetenschappen ten bedrage van een
zelfde som en te zijner keuze.
f. eene koe, of twee zwijnen of twee geiten
of vier schapen Ier keuze van degenen legen
wie hel beslag gedaan wordl met het benoo
digde slroo en voeder voor dat vee gedurende
een maand.
Hel is te begrijpen, dat niet op iemands
volle loon beslag kan worden gelegd. De in
komsten van den belastingplichtige zouden
daardoor plotseling geheel ophouden en diens
gezin wellicht aan de armoede worden prijs
gegeven Hel Burgerlijk Wetboek bepaalt dan
ook, dat beslag onder den werkgever op het
door dezen aan den arbeideT verschuldigd loon,
niel verder mag gaan dan tot één vijfde ge
deelte van het in geld vastgestelde loon, al-
Ihans indien het loon niet hooger is dan f 4
per dag. Is hef loon Imoger dan f 4 per dag,
dan zijn de eersle f 3.20, die per dag worden
verdiend, onaantastbaar en is overigens loon
beslag onbeperkt loegelalen.
Loonlreslag wordl in den regel slechts ge
legd als op hel roerend of onroerend goed
van den nnlatigen belastingbetaler niets te ver
halen is. Dat kom! omdat het loonbeslag, vol
gens de tegenwoordige wetgeving, eenige prac-
tisehe moeilijkheden medebrengt. In hel meer
aangehaald bij de Tweede Kamer ingediend
wetsontwerp, zijn enkele bepalingen opgeno
men om deze moeilijkheden te ondervangen.
Volgens dit webontwerp, zal de werkgever op
vordering van den Ontvanger aan dezen op
den aanslag uitbelalen. hetgeen hij den arbei
der aan loon verschuldigd is. Met weinig moei
te en een gering bedrag aan kosten 1 aldus de
betrekkelijke memorie van Toelichting
wordt op deze wijze hetzelfde resultaat be
reikt, dan thans mol zooveel omslag gepaard
gaat.
Het spreekt van zelf, dat de nieuwe regeling
ten aanzien van het deel van hun loon, dat
niet voor beslag vatbaar is, buiten bespre
king moet blijven.
In den regel zal hel bedrag, dat op het
oogenbük der vordering verschuldigd is tol
voldoening van de belastingschuld niet toerei
kend zijn. Vandaar dat Ier voorkoming van
telkens herhaalde vordering in het wetsont
werp eene bepaling is opgenomen, ingevolge
welke de vordering van den Ontvanger ook
voor in de toekomst uil te betalen loon van
kracht wordt.
Worden vorenstaande bepalingen wet, dan
mag men aannemen dal in de toekomst loon
beslag regel en beslag op woning of huisraad
uitzondering zal worden.
Ieder kent wellicht in zijn omgeving men
schen. die nimmer belasting betalen. Zij vallen
volgens hun inkomsten wel in de termen van
belastingplicht, zij worden ook wel aange
slagen, maar tot betalen komt het nooit. Zij
zijn de fiscus te glad af en gaan daar zelfs
groot op. In den regel zijn het menschen, die
hun kost verdienen met wat negotie, met
stroopen, soms ook met bedelen en stelen.
Van vast werk is bij hen geen sprake, indien
zij al werken, dan werken zij nu eens een
week bij dezen dan bij genen, in eik geval op
zoodanige manier, dat de fiscus er niet achter
kan komen. Van loonbeslag kan derhalve geen
sprake zijn. Vast goed hebben zij niet, onroe
rend goed als huisraad enz. niet meer als vol
gens hef bovenvermelde sub af niet voor be
slag vatbaar is. Hebben zij eventueel nog wat
waarop beslag zou kunnen worden gelegd, dan
zorgen zij wet, dat het tegen dat de deurwaar
der dreigt te komen, bij een buurman onder
clak is gebracht. Dergelijke menschen kan de
fiscus niet aan, het zijn de parasieten van de
maatschappij. Dikwijls kosten zij aan de ge
meenschap nog geld voor justitie, politie, on
dersleuning enz., maar zij wenschen geen enkel
offer tot behoud der gemeenschap te brengen,
in den meest volstrekten zin parasitceren zij op
den Staat.
JANUARI T/„ SEPTEMBER
JANUARI t/* SEPTEMBER
„Waar
