Brieven uit Frankrijk.
Onschuldig veroordeeld
BUITENLAND
Tweede Blad.
6 December 1922
Bekrachtigd.
GEM. BUITENL. BERICHTEN.
HET VROUWENKIESRECHT AFGESTEMD.
Het was beKerd hoe de Fransche Se
naat dacht over het vrouwenkiesrecht
men wist zelfs dat een groot deel er vij
andig tegenover stond, maar toch de
mogelijkheid was niet uitgesloten, dat
met 'n heel kleine meerderheid aan de
Fransche vrouw zou worden gegeven,
wat in tal van andere landen reeds lang
het deel der vrouwen is geworden. Er
was bij de stemming inderdaad een kleine
meerderheid, maar deze viel ten nadeele
van het vrouwenkiesrecht uit.
Wij hebben bij het volgen van de be
raadslagingen in den Senaat verbaasd
gestaan over de motieven van sommigen
om het vrouwenkiesrecht te bestrijden.
Men beschouwde nog als een vraagstuk,
wat elders reeds lang geen vraagstuk
meer is. Men^ield geen rekening met het
feit, dat tal van bezwaren'in de practijk
zijn g-bleken geen bezwaren meer te
zijn. Men behoeft van huis uit geen be
wonderaar te zijn van het vrouwenkies
recht om het billijke er van in te zien, om
te begrijpen dat de vrouw die zelfstandig
in haar levensonderhoud vocr:iet, ge
durende de oorlogsjaren voorai, getoond
heeft in energie en moed niet voor man
nen onder te doen met reden vraagt
haar rechten te geven, waar zij ook zoo
vele plichten als staatsburgeres heeft te
vervullen. Het verwerpen van het vrou
wenkiesrecht heeft dan ook bij de Fran
sche vrouwen groote verontwaardiging
gewekt, al zijn zij op politielj terrein min
der strijdlustig en minder ambitieus dan
hun collega's in den vreemde.
Hoe de Katholieken in Frankrijk over
dit vraagstuk denken is niet met een
enkel woord te zeggen. Ook bij hen zijn
de meeningen verdeeld, als is ongetwij
feld de meerderheid in den loop der ja
ren, niet het minst onder invloed van den
oorlog gunstig jegens het vrouwenkies
recht gezind.
Het bewustzijn dat het vrouwenkies
recht zeer ten goede zal komen aan de
waarachtige behartiging der katholieke
belangen, heeft daar veel toe bijgedragen.
Men ziet er terecht een machtig wapen
in om de anti-clericale stroomingen tegen
te houden, overtuigd dat de Fransche
vrouw haar godsdienstzin meer onge
schonden heeft bewaard dan de Fransche
man.
Het vrouwenkiesrecht zou in Frankrijk
ongetwijfeld beduiden een zwenking naar
rechts. Aan de linkerzijde ziet men dit
eveneens zeer goed in en daarom is naar
mate de ^rechterzijde zich meer en meer
voor vrouwenkiesrecht uitsprak, de lin
kerzijde gaan bekoelen voor een maat
regel, door haar het 'eerst, jaren geleden,
als noodzakelijk aangeprezen.
Het is in de laatste weken duidelijk ge
bleken dat naast motieven van conser
vatieven aard, vrees voor versterking van
het Katholieke element in verschillende
Regeeringslichamen, den doorslag heeft
gegeven bij het verwerpen van het voor
stel.
Zoo is dan momenteel het vrouwen
kiesrecht van de baan en het wetsont
werp reeds drie jaar geleden in de kamer
aangenomen, in de doofpot gestopt.
En toch twijfelt men er niet aan, of
binnen afzienbaren tijd, zal de Fransche
vrouw dit recht verkrijgen. De kleine
me'erderheid van tegenstemmers, slecht
22, geeft reden genoeg dit te verwachten.
Bovendien de tegenwoordige regeering
is gunstig gezind ten koste van het vrou
wenkiesrecht.
Poincaré, de Minister-President, tevens
senator, bracht evenals enkelen zijner
ministerieele collega's zijn stem voor het
vrouwenkiesrecht uit.
Zoowel Katholieke als neutrale vrou
wenorganisaties spannen er zich thans
met kracht voor, in de naaste toekomst
het in den Senaat gevallen besluit onge
daan te maken. Zij zullen zich niet alleen
tot protestvergaderingen beperken, maar
in hoofdzaak door zakelijke propaganda
hun invloed doen gelden. Men twijfelt
er niet aan of de tegenstanders in den
Senaat zullen op den duur den nederlaag
lijden. Hiervoor getuigt een klein succes
dezer dagen in dien zelfden senaat door
de vrouwen behaald.
Een wetsontwerp werd aangenomen
waarbij vrouwen voortaan verkiesbaar
zullen zijn tot leden van de kamers van
koophandel. Heel belangrijk op zich zelf
is dit niet maar toch een kleine troost
voer de nederlaag door haar geleden,
vooral een bewijs dat heel langzaam aan
hare rechten erkend zullen worden.
Voetje voor*voetje inderdaad vlug
ger gaat het hier niet met hervormings
maatregelen op sociaal en politiek ge
bied. Hoever is in dit opzicht het kleine
Holland, het groote Frankrijk vooruit.
Wat bij ons een afgedane zaak is, ligt
hier nog vaak in de kinderwindsels,
wat bij ons practisch gebleken is gun
stig te werken, begint men hier eerst te
onderzoeken.
Frankrijk is wel heel sterk het land
der oude traditie. Men breekt er niet
gaarne met wat een burgerrecht heeft
verkregen men huivert maatregelen te
nemen die 'n omkeer zullen brengen in
FEUILLETON.
Ovide wendde het hoofd. „Kijk
riep hij eensklaps uit, zijn gewaanden
neef de hand toestekend. „Wat een ge
lukkige ontmoeting Welk toeval voert
u hierheen
„Geen toeval. Ik heb reeds vier uren
in "het koffiehuis daarover zitten wach
ten."
„Zoo dan zal de tijf u wel lang geval
len zijn. Wachttet gij op iemand
Wel zeker 1 Op jou."
„Wij hebben dan samen^te praten
Ta, en zeer ernstig."
,'Waar
„Bij jou zoo het mogelijk is.
„O ja, dat is zeer goed mogelijk, ant
woordde Ovide, „maar 't is waarachtig
alsof het er met opzet om gedaan wordt
gij komt steeds wanneer ik geheel uitge
hongerd ben. Zal 't lang duren
"'Dan beste neef en goede vriend,"
zeide Ovide stilstaand, „laat ons terug-
keeren om eerst den inwendigen mepsch
wat te versterken. Daarna zullen wij
de sociale en politieke verhoudingen van
dit land. Er moge al iets moois zitten
in deze liefde voor het verleden, ontegen
zeggelijk wordt de vooruitgang er door
belemmerd. Wij zien dit op meest ver
schillend terrein. De moderne Fransche
architectuur laat alles te wenschen over,
wij mogen zelfs zeggen dat zij in het ge
heel niet bestaat. Men bouwt steeds weer
zooals het was, zonder rekening te hou
den met de eischen van onzen tijd. Werd
de schoonheid daarbij steeds in aanmer
king genomen, het zou nog te vergeven
zijn, maar deze is bij den tegenwoordigen
huizenbouw, zoowel in Parijs als op het
platteland verre te zoeléen. Instellingen
op hygiënisch gebied, enkele uitzonde
ringen daargelaten, voldoen niet aan re
delijke eischen. Een noodkreet daarom
trent is in de jongste kringen tot ons
doorgedrongen. Men wierp de schuld op
de financieel moeilijke omstandigheden
waarin Frankrijk verkeert. Deze zijn er
ongetwijfeld ten deele schuld aan, de
hoofdreden ligt echter ook hier weer aan
het vasthouden van wat eenmaal goed
was. De sociale wetgeving, ik zeide het
reeds meermalen, verkeert nog in het
allereerste stadiumjvanhaar ontwikkeling;
het onderwijs vraagt dringend om her
ziening en geen land waar Bureaucratius
zoo hoogtij viert als in Frankrijk.
De verwerping van het vrouwenkies
recht doet al deze feiten weer eens on-
derstreepen, opnieuw bewijzend hoe
vasthoudend men is aan de traditie.
En toch, de kentering zal moeten ko
men, wil Frankrijk beschouwd blijven
als een der toonaangevende groote mo
gendheden.
Sociale wetten kunnen niet uit blij
ven, de volksgezondheid eischt dringend
verbetering op hygiënisch gebied, de
volksontwikkeling is afhankelijk van
goed onderwijs. De vrouwen zullen hun
stem moeten uitbrengen, omdat dit nu
eenmaal ligt in de lijn van onzen tijd,
in de meer zelfstandige maatschappelijke
positie door vele vrouwen tegenwoordig
ingenomen.
De reden waarom wij hopen dat dit
spoedig het geval zal zijn, is omdat het
katholieke Frankrijk van dien maat
regel de schoonste verwachtingen mag
koesteren.
„Ce que femme veut, Dieu Ie veut,"
„wat een vrouw wil, wil God", zegt een
bekend spreekwoord. Wij kunnen dit
geheel toepassen op den wensch van de
vrouwen uitgaande naar het kiesrecht,
want de katholieke belangen zullen er
ten zeerste mee gebaat zijn, indien de
Roomsche vrouwen, en dat zijn ze haast
allen hier, hun stem mogen uitbrengen.
Parijs, 29 November 1922.
Mr. P. v. S.
De Conferentie te Lausanne; de Turken zoeken naar een basis van
overeenstemming inzake de zeeëngten. In Londen zal Poincaré zijn
plan voor de Brusselsche conferentie nog niet openbaar maken. Ierland
Vrijstaat; de benoeming van den Gouverneur-Generaal.
Onder de Telegrammen: de Geallieerde marine-deskundigen hebben
over het vraagstuk der zeeëngten overeenstemming bereikt. Ierland
Vrijstaat; Healy eerste gouverneur-generaal. De uitspraak in het pro-
ces-Scheidemann. Opnieuw kabinetscrisis in Spanje.
DE CONFERENTIE TE LAUSANNE, bedreiging met een algemeene staking
De Russen en Turken beiden zijn niet zouden willen uitvoeren. Volgens een
tevreden en niet op hun gemak. De Engelsch blad mobiliseert zij een divisie,
Russen schijnen er zich ook rekenschap welke naar Lausanne wordt gezonden
van te geven, dat ze te ver gegaan zijn ter bescherming van de buitenlandsche
in hun verklaringen en schijnen er op gedelegeerden,
uit de stemming te bedaren.
De Turken hebben verklaard, dat ze CLEMENCEAU IN DE VER. STATEN,
alle eischen der mogendheden nopens Uit Baltimore wordt d.d. Maandag
het open stellen der zeeëngten voor den gemeld, dat Clemenceau daar met warmte
wereldhandel in den meest verzoenenden is ontvangen. Hij werd begroet door den
geest zullen onderzoeken. burgemeester van de stad en door den
Aldus seint Reuter uit Lausanne. gouverneur van den staat Maryland.
Dezen vertelden aan Clemenceau, dat
DE BESPREKINGEN TE LONDEN, aan het congres van den staat Mary-
In Fransche kringen is men van mee- land zal worden gevraagd hem tot eere-
ning dat het onderhoud te Londen niet burger van den staat te benoemen, zoo-
het karakter mag hebben van een wer- als ook geschied was met Lafayette,
kelijke conferentie onder geallieerden,) Clemenceau dankte en constateerde
maar slechts van een officieuze gedachten- in zijn antwoord, de hechtheid van de
wisseling, ten doei hebbende gemeen- banden die de beide republieken ver-
schappelijk de werkwijze der conferentie binden, al zijn er dan ook wel eens voor
van Brussel vast te stellen, welker bij- bijgaande verschillen in opvatting,
eenroeping te Parijs nog steeds nood- Ook zeide de oude Fransche staatsman
zakelijk wordt geacht. V nog dat de ontvangst hem overal te
Naar het schijnt, zal Poincaré onder beurt gevallen op voldoende wijze het
deze omstandigheden te Londen geen bewijs levert van de vriendschap der
volledig betalingsplan voor de schade- Ver. Staten. Hij zou daarvan bij zijn te-
vergoeding meebrengen of ontwikke- terugkeer in de Kamer verslag doen.
len noch een nauwkeurig omlijnd voor- Des avonds arriveerde Clemenceau
stel tot regeling van de schulden der ge- te Washington waar hij heden, (Dinsdag)
allieerden onderling, daar de discussie bezoeken zou brengen aan president Har-
dan zal worden gereserveerd voor Brus- ding en oud-president Wilson. Aan het
sel waar ook de staten der Kleine Enten- station was Clemenceau ontvangen door
te 'vertegenwoordigd zullen zijn. den onderstaatssecretaris Bliss, door den
De ministers Theunis en Jaspar hebben Franschen gezant en door verscheidene
in den ministerraad den politieken toe- personen van aanzien,
stand, zooals hij zich thans, bij het be- Dinsdag bleef Clemenceau bij Harding
gin van de besprekingen te Londen voor- lunchen.
doet, uiteengezet. In verband hiermee j c,
zegt de Etoile Beige, niet te gelooven,Clemenceau heeft in zijh rede te St.
dat de Belgische regeering toe zou stem- Louis nog eens precies samengevat, wat
men in een moratorium zonder onder- Frankrijk van de Ver. Staten hoopt,
panden> verwacht en zelfs meent te mogen ver-
Wanneer er geen oplossing gevonden langen. Wel jammer voor den indruk,
werd en de kwestie van de bezetting dien Clemenceau wilde
van de Roer kwam ter' sprake, dan is legde hij het er ook voor den a e-
het, volgens de Etoile, waarschijnlijk nkaanschen smaak wel wat d p,
dat België bezetting van de streek door »Gij zult genoodzaakt zijn, op de ee
alle bondgenooten in overweging zou andere wijze mee te doen (aan1 de een
„even 6 of andere internationale organisatie) en
gij zult goed doen zorg te dragen, dat
ITIT nn^TFNRITK S'j dit doet, vóór het te laat is. Gij zijt
De Weensche bladen geven bescliou- sneller gegroeid
wingen over den brief, die bondspresi- (Monroeleer, geen verwikkel]1 g
dent Haenisch aan den bondskanselier 10Pa). Maar ik wil u zegg
within""" °m hem 8e'Uk "iWlHW. vriendelijkheid
De Neüe Freie Presse zegt. dat de wrdt door geen enkel
socialisten de massa opgeroepen hadden ool{ door geen Amenkaansch p
tegen de protokollen van Genève. Zij erS prettig Sevo"den.
leden hierbij een echec. De burgerpar- Clemenceau zelf stelt ^°"we ,F t
tijen moeten nu hunnerzijds een beroep a te hooge eischen aa"
doen op het volk en, door nieuwe ver- fn ^'{r linnen bereiken
kiezingen te eischen, duidelijk toonen 1de Ver. Staten zal ku
dat de socialistische politici slechts een ''J heeft laten verluiden, j -
minderheid vertegenwoordigen. komen tevreden zal zijn, indien hij .er in
minoerneia venegeuw gen. slaagt, de Amerikaansche openbare mee-
DE SJANGTOENG-OVEREENKOMST. in.Jng er van te overtuigen, dat Frank-
7atf>n1flcr is te Tokio de SianptoenC" j niet militaristisch is. Maar zal hem
overeenkomst tusschen Japan en China dit gelukken? Volge:ns
geteekend. Het voormalige Duitsche i New-York, van de Dai y e egraph,
pachtgebied zal door de Japanners aan ^ïjn de Amerikanen op dit punt nogniet
de Chineezen worden overgedragen, zoo- erg overtuigd, en zullen £1. veel meer dan
dra de laatste Japansche soldaat het aan de woorden van Clemenceau, hech-
gebied zal hebben verlaten. Die datum *en aan de daden van de Franschen aan
was gesteld op gisteren Dinsdag. Slechts de Roer en aain de'naleving,J?or Frank-
op één punt zijn de partijen (Japan en rijk, van de besluiten ter Washmgtonsche
China) het nog niet eens, n.l. over wat conferentie genomen over de beperking
er met den Sjantoeng-'spoorweg dient der wapenen,
te gebeuren. Daarover worden de^ on- VRjjSTAaT IERLAND.
De koninklijke bekrachtiging van de
Iersche constitutie werd gisteren ver
wacht. Het verdrag verstrijkt heden,
wanneer de Vrijstaat automatisch ont
staat met den status van dominion.
Onder de senatoren, die benoemd zul
len worden, noemen de bladen onder an
deren den journalist George Russel, den
tooneelschrijver Fs. Yeats, de graven
Dunraven en Wisklow en Lord Glenavy.
President Cosgrave is vergezeld van
generaal Mulcahy te Holyhead aange
komen, ten einde Healy te ontmoeten,
derhandelingen nog voortgezet. Trou
wens met de regeling van dit punt heeft
men nog den tijd tot Maart a.s., en men
hoopt vóór den aangegeven dag een voor
beidé partijen bevredigenden regel te
treffen.
NA HET REFERENDUM IN ZWITSER
LAND.
Nu het socialistische voorstel tot kapi-
taalshéffing in Zwitserland bij de volks
stemming van Zondag is verworpen,
neemt de regeering voorzorgs-maat-
regelen voor het geval de socialisten hun
die op weg naar Dublin is na zijn bezoek
aan Londen in verband met het gouver
neur-generaalschap van den lerschen
Vrijstaat. Cosgrave wenschte Healy har
telijk geluk en keerde met hem naar Du
blin terug.
In een interview zeide Cosgrave dat
de regeering den toestand in Ierland
thans goed baas was en dat zij alle hoop
had dat het einde van de moeilijkheden
in het zicht was. De vereeniging van
Noord en Zuid kon niet lang uitgesteld
worden, want de grenslijn, welke de twee
deelen scheidde, was iets onnatuurlijks.
Healy's benoeming was ongetwijfeld aan
alle klassen welkom. Hij hoopte dat zij
een keerpunt zou blijken in Ierland's lan
ge, vaak moeilijke loopbaan. De terecht
stelling van Childers was kalm en waar
dig opgenomen. Hij vertrouwde dat de
toestand in Ierland'zich snel verbeterde,
hetgeen o.a. bleek uit de groote vermeer
dering van den uitvoer. Het land zou
zich spoedig herstellen, handel en be
drijf zouden snel opleven.
De Daily Mail verneemt, dat de her
tog van Abercorn gouverneur-generaal
van Noord-Ierland zal worden.
De Evening Standard meldt dat Ti
mothy Healy, de oude Iersche politicus
die bestemd is voor den post van gou
verneur-generaal van den lerschen Vrij
staat gisteren te Londen aldoor bezig
is geweest tot het houden van gewichtige
conferenties. Hij blijft er tot zijn be
noeming officieel bekend is gemaakt.
Een van zijn vertrouwde vrienden
heeft de meening geuit dat het een uit
stekende keus was voor gouverneur-
generaal en dat zijn benoeming een eind
zou maken aan het republikanisme in
Ierland.
Bij den lof in de Engelsche pers ten
aanzien van de keus van Healy voegt
zich die van de Amerikaansche pers.
De New-York Times zegtDe keuze
heeft iets van een genialen zet en is on
getwijfeld gedaan in overleg met de
voorloopige Iersche regeering. Maar uit
welke bron het voorstel ook is gekomen,
het is zeer schrander. Men had kunnen
verwachten dat een hertog, burggraaf of
tenminste een Lord gekozen ware, maar
de onderscheiding wordt nu gegeven aan
een Ier en een gewoon burger.
De New-York Herald acht de keuze
een voorbeeld van een zeldzaam beleid.
Het gejouw van de onverzoenlijken werd
gereed gehouden voor de aankomst van
een of anderen getitelden Brit, maar nu
komt naast het parlement dat voor 100
pet. Iersch is, een gouverneur-generaal,
die voor „101 pet." Iersch genoemd kan
worden.
DE ANONIEME BRIEVEN VAN TULLE.
Maandag is juffrouw Angèle Laval
voor de rechtbank te Tulle, de stad harer
inwoning, verschenen, onder beschul
diging de schrijfster te zijn van de anonie
me brieven, die in de provincie-stad zoo
veel ellende hebben te weeg gebracht.
Acht dagen geleden is juffrouw Laval
te Tulle, waar zij zich sedert voortdu
rend in haar huis heeft schuil gehouden,
teruggekeerd. Van de gezindheid van
haar stadgenooten behoefde zij zich geen
illusies te maken, wan toen zij, komende
uit|Limoges op haar reis terug naar Tulle,
waar de ellende der openbare terechtzit
ting haar wachtte, te Brive moest over
stappen en daar op het perron werd
herkend, is zij er door een verpntwaar-
digde menigte uitgescholden en zelfs
gemolesteerd.
De belangstelling voor dit proces is,
naar zich denken laat, te Tulle koortsig
gestegen. Behalve nieuwsgierigheid naar
de persoon van de beklaagde en de bij
zonderheden van "het ellendige, laffe
misdrijf waarvan zij beschuldigd wordt:
werpen met vuil en doodelijk gif van een
veilig verborgen schuilhoek uit, hebben
de Tullenaren niet minder belangstel
ling voor het optreden van mr. André
Hesse, een kopstuk van de Parijsche
balie, als den verdediger van Angèle.
Verder is bekend geworden, dat de tweede
verdediger, een advokaat uit Tulle, op
zal komen tegen de methode, van schrift
onderzoek, die er in deze anomieme brie-
ven-kwestie is toegepast. Ook verluidt
en er gaan heel wat geruchten in de
provinciestad dat mr. André Hesse
besloten zou zijn bij de Academie van
geneeskunde protest aan te teekenen,
tegen de handelwijze van een der psy
chiaters, die de geestvermogens van de
beklaagde onderzocht heeft. Volgens den
advokaat zou deze medicus zijn beroeps
plichten te buiten zijn gegaan door aan
den rechter van instructie een brief van
juffrouw Laval over te leggen, waaruit
een bekentenis op te maken zou vallen.
In de zitting van Maandag is van dit
voornemen van den advokaat nog niet
gebleken de zitting van gisteren, waar
in Angèle, zooals een Parijsch blad op
merkte, niet voor een rechtbank ver
scheen, maar voor een menschen-massa,
waarvan zij zich de prooi voelt. Angèle
verscheen in rouwkleeren, heel bleek en
doodelijk zenuwachtig. Bijkans onver
staanbaar beantwoordt zij de tot haar ge
richte vragen. Wanneer de president in
den loop dezer eerste zitting het naar
geestige tooneel schildert van den zelf
moord van de moeder van Angèle, komt
het tusschen hem en mr. André Hesse
tot een conflict. Men herinnert zich dat
Angèle en haar moeder, toen het ano
nieme brieven-schandaal te Tulle ezijn
hoogtepunt had bereikt, gepoogd hebben
zich, door verdrinking in een rfieer in de
buurt van Tulle, van het leven te beroo-
ven. Bij de moeder is de poging gelukt,
haar lijk werd uit het meer opgevischt.
Maar Angèle werd gevonden aan den
rand van" het meer, op een plek, waar
nauwelijks dertig centimeter water stond
en waar, volgens de uitdrukking van den
president, geen kip had kunnen verdrin
ken. Het meisje stond om hulp te roepen
op enkele meters afstands van de plek,
waar haar moeder in de diepte verdwe
nen was. Toen de president deze treurige
episode schilderde, kwam mr. Hesse
krachtig in verzet. Wordt er, riep hij
uit,'van deze rampzalige gebeurtenis een
aanklacht tegen mijn cliënte, gemaakt
Neen Waarom dan zulk een dramati
sche schildering ervan te geven, waarbij
men achter elk woord een beschuldigende
bijgedachte voelt.
Gisteren is de behandeling van de zaak
voortgezet.
HET VERSJACHEREN VAN EERETI»
TELS.
De commissie van onderzoek naar het
versjacheren van eeretitels in Engeland
is begonnen haar verslag op te stellen.
De politieke medewerkers van de bladen
voorspellen dat het 4e instelling zal voor
slaan vart een commissie van "onderzoek
uit de Privy Council, waarvan de leden
benoemd worden, onverschillig, tot welke
partij zij behèoren. Zij dient de lijst, die
de premier indient, te onderzoeken, al
vorens zij den koning wordt voorgelegd.
Bij dit onderzoek moet men letten op
de kwaliteiten en diensten, die de can-
didaten voor een eeretitel in aanmerking
doen komen. In twijfelachtige gevallen
moet hun naam geschrapt worden.
Men acht het mogelijk dat de commis
sie zal aanbevelen het verstrekken van
geld met het kennelijk doel, een eeretitel
te verkrijgen, voortaan als een strafbaar
feit te beschouwen.
Een eenzaam Canadees die graag wil
trouwen, heeft den ongebruikelijken weg
gevolgd van zich tot den burgemeester
van Leicester te wenden met het ver
zoek, een vrouw voor hem te willen uit
zoeken. De burgemeester heeft dit in
de pers bekend laten maken en het ge
volg is, dat hij reeds 500 brieven ge
kregen heeft. Daar wordt nu een schif
ting uit gemaakt voor den Canadees, die
te Toronto vertoeft. Hij had er nadruk
op gelegd dat hij „geen bakvisch" wilde
en dat heeft vrouwen van even beneden
de veertig den moed gegeven om mee
te dingen.
Een brief kwam uit het werkhuis van
een jonge vrouw, die daar met haar
kindje moest blijven, „omdat," zoo
schreef zij, „zij geen man; geen thuis,
geen kleeren en geen geld had."
Te San Francisco is dezer dagen
zekere Ivan Glavadonovits gearresteerd
en te New York een heer John Popovits.
Hiermee hoopt de Amerikaansche ge
heime politie de organisatie te hebben ver
nietigd van een gevaarlijke bende ver
vaardigers van valsche banknoten. Reeds
maandenlang had die bende op groote
schaal valsche banknoten in omloop ge
bracht. Popovits werd gearresteerd toen
hij zijn hotel in New York verliet om den
trein te nemen naar Canada. Bij het
doorzoeken van zijn bagage vond men
pakken valsche Engelsche banknoten
van 50 en 100 pd. Er was een totale voor
raad van 100.000 pd. (aan valsch papier).
De Amerikaansche detectives beweren
dat dit de eerste maal is, dat in de Ver.
Staten op groote schaal Engelsche bank
noten in omloop zijn gebracht. Men be
schouwde tot nu tóe die' banknoten als
bijna niet na te maken. Er moet voor een
bedrag van ca. 10.000 pd. sterling in de
Ver. Staten in omloop zijn gebracht
De reus Auger, een Engelschman,
die zich al twintig jaar met den troep van
Barnum en Bailey liet kijken, is, 39
jaar oud, te New York overleden. De man
mat 8 voet, 4 inch, dat is dus ongeveer
twee en een halve meter. De arme reus
werd in een kist van formidabele afme
tingen grafwaarts gedragen. Daaraan
moesten twaalf dragers te pas komen.
Auger was in vroeger jaren in Enge
land soldaat geweest in het Queens Re
giment, en later politie-agent te Londen.
Doch hoewel de politie „een lange arm"
moet hebben, was Auger toch juist door
zijn lengte, onbruikbaar voor het baan
tje.
Een merkwaardigheid van den reus
was, dat hij zoo buitengewoon opgewekt
en vroolijk was.
Dr. Prange, de vertegenwoordiger der
rijksregeering te Wiesbaden, die na de
relletjes in Juli door de Fransche politie
in hechtenis was genomen en later wee#
vrijgelaten, is opnieuw aangehouden
De Beiersche bladen beweren dat
de Beiersche souvereine rechten zijn ge
schonden doordat kapitein Ehrhardt
zonder medewerking van de politie van
München in hechtenis is genomen. Of
ficieel wordt medegedeeld dat deze be
weringen onjuist zijn en dat de Beiersche
praten, indien er althans zoo'n vliegende
haast niet bij is, dat een uurtje de zaak
zou kunnen bederven."
„O neen, dat nietwij hebben den tijd
om te dineeren."
^om, laat ons dan aan tafel gaan."
5e twee personen gingen samen een
restauratie binnen op het Clichyplein
en vroegen een bijzonder kabinet.
Ovide stelde het menu vast en nam
plaats aan een tafeltje tegenover den
millionnair.
„Maar wat doet gij toch tegenwoor
dig?" vroeg Paul Harmant.
„Ik leid een zeer aangenaam-leven,"
antwoordde Ovide sne. „Ik speel
Alweder Gij zijt dus onverbeter
lijk?"
„Wat zal ik daarop antwoorden
Dezen houden van dit, anderen van dat,
ik houd van 't spel."
„En gij verliest natuurlijk
Jo, als gjj dat denkt, dan vergist gij
uIk win
„Dat gaat nog al. Ik heb nu toch het
ongeluk overmeesterd. En ik speel dan
ook niet meer, zooals vroeger, toén ik
alles er aan waagde. Nu speel ik met be
raad, als iemand, die op de hoogte der
zaken is."
,Dan staat gij op 't punt rijk te wor
den
„O, wat een dwaze taal I Ik speel om
mij te verzetten en niet om een fortuin
te winnen.... Waartoe zou het ook
dienen? Gij zijt rijk genoeg, dierbare
neefIk was op het punt u te schrijven
om mijn maandgeld."
„Ik zal het je heden geven."
„Zeer goed Dat zal mij aangenaam
zijn."
„Doch er is eene zaak, die ik in 't ge
heel niet begrijp."
„En dat is
Hoe komt het, dat gij dit maand
geld nu reeds noodig hebt, zoo gij geluk
kig zijt in 't spel
„Het leven heeft zijn geheimen, die
mén niet moet trachten te doorgronden,"
antwoordde Ovide op eenigszins plech-
tigen toon.
Terwijl zij spraken, toonde Ovide een
bijzonderen appetijt en at voor twee.
De millionnair echter liet schier alles
onaangeroerd staan.
Dit ontging Ovide niet.
„Waarom eet gij niet?" vroeg hij.
„Zou er weer iets op uwen weg liggen,
dat u het hart onrustig maakt ?'r
Paul Harmant wierp het oog op de
deur van het vertrek, om zich te verze
keren, dat die goed gesloten was en dan
tot zijn tafelgenoot neigend, sprak hij
op zachten toon 1
„Thans vrees ik zeer, dat wij onher
roepelijk verloren gaan."
Ovide legde de vork, die hij zoo goed
hanteerde, eensklaps op zijn bord neder
en toonde een ontsteld gelaat.
„Wat zegt gij nflj nu r' vroeg hij.
Eensklaps dacht hij aan Amanda, die
misschien wel van zich had doen hooren,
en zijn gelaat vertoonde veel onrust.
„Ik zeg u de waarheid," hernam de
industrieel.
Heeft nen weten te ontdekken, dat
wij" belang hebben in 't verdwijnen van
Lucie vroeg Ovide met bevende stem.
„Neen."
„Wat is er dan Laat mij toch niet
langer in duizend angsten
„Vier woorden zijn voldoende Jeanne
is te Parijs."
„Jeanne Fortier
|[Wat drommels
„En zij heeft haar dochter weergevon
den."
„Onmogelijk I"
„Dat schijnt zoo en toch is het waar."
„Zijt gij niet door eenig valsch rapport
misleid
„Neen, ik ben niet misleid. Ik zelf heb
dié' vrouw bij mijn advocaat Georges
Darier ontmoet."
„En heeft zij u herkend vroeg Ovide
blé'ek als een doode.
„Neen, gelukkig niet I Maar hare te
genwoordigheid te Parijs is een blijvend
gevaar voor mij. Gisteren heeft zij mij
niét herkend, doch daaruit valt niets te
besluiten. Een ongelukkig toeval kan
haar wederom op mijne wegen brengen
en misschien herkent zij mij dan. Dat
zou een groot schandaal baren Dan ware
k verloren 1"
i Ovide begon te lachen.
Wordt gij krankzinnig vroeg Har
mant, die ontboezeming van vroolijk-
hèid niet begrijpend in een geval, dat
hem zoo ernstig scheen.
„Laat mij lachen 't is niet slecht ge
meend. Ik begrijp waarlijk niet, dat gij
zoo gemakkelijk angst in het hart krijgt.
Goede, beste neef, zoo Jeanne Fortier
u niet herkend heeft, dan is er ook geen
gevaar te duchten."
„Ik herhaal u, dat zij mij morgen
misschien wel herkennen zal."
„Zoo er geen maatregelen genomen
worden."
„Weet gij er dan iets op te vinden
.Natuurlijk Dat is zoo eenvoudig mo
gelijk."
„En dat is Spreek, want ik word er
krankzinnig van."
„Ik heb medelijden met u op mijn.
eeréwoord 1 Ik herken u haast niet meer
Kom, kom, toon geen dwaze vrees, maar
reken op mij. Jeanne Fortier is te Parijs;
gij zijt er zeker van, dat gij haar gezien
hebt,. Zij heeft natuurlijk een valschen
naam aangenomen
„Ja."
"Én hoe heet zij nu
^Lise Perrin."
"Waar woont zij
"Dat weet ik niet, maar Zij is gemak
kelijk bij Lucie te vinden."
„Bourbonkade no. 9. Daar ben ik be
kend. Zij leeft niet van hare renten, naar
ik veronderstel. Wat doet zij
„Zij is brooddraagster."
„Dan moet zij van den morgenlof den
avond op straat zijnBij mijn leven 1
Zij durft, dat verzeker ik u Haar signa
lement is overal verspreid en de eerste
agent de beste kan haar arresteeren,
naar het commissariaat, brengen, van
waar zij wel franco naar de centrale ge
vangenis zal worden verzonden
Kom, beef niet meer, neef. Wees integen
deel gerust. Laat ons een oude flesch
(Ingezonden).
De kranten melden, dat Hare Majesteit
onze geëerbiedigde Koningin de grondwets
herziening heeft bekrachtigd.
De hand van onze hooge Landsvrouwe
moet gebeefd hebben, toen Zij Hare be-
teekening neerzette.
Niet zoozeer, toen Zij naging, dat door
deze sanctie vele zaken, als: Evenredige
vertegenwoordiging in onze Eerste Kamer,
de ontbindbaarheid der Provinciale Staten,
de troonopvolging, zelfs ook het hernieuwd
Processieverbod hun beslag kregen, maar
veeleer bij de bedenking, dat de financi
eels gevolgen dezer constitutie wijziging in
verband met andere regelingen die nog ko
men moeten en als onafwijsbaar aangekon
digd werden, eigenaardig aandoen.
Immers, alles wordt er geldelijk door vast
gelegd in evenredigheid met loonen, sala
rissen en honararia, die sedert ruim twee
jaar regeerend heetten, doch... met ingang
van Januari niet meer gelden zullen.
Heel spoedig zal het Koninklijk besluit
afkomen, dat de salarissen van het geheele
Kijkspersoneel ongeveer 8i/s °/o verminde
ring moeten ondergaan.
De Technische herziening der lager on
derwijswet doet uit zuinigheidsoverwegingen
het onderricht aan de kinderen minder aar
dig worden en hierdoor ook een niet te
miskennen verzwaring van arbeidsvoorwaar
den op de schouders van alle leden van
het onderwijzend personeel laden.
De spoorwegambtenaren en werklieden
krimpen onder de versobering, die de Mi
nister van Waterstaat gebiedend achtte.
De arbeidswetten heeten soepeler toege
past en meemig voordeel uit den grooten
tijd der heerlijke gaven is te, niet gedaan.
Velen van hen, ^ie in Rijksdienst zijn
weten hun vastheid van positie min of meer
ondergraven, terwijl het particulier bedrijf
verschrompel de winsten maakt en drin
gende werkloozen de straat op stuurt.
In 't kort, de malaise viert haar hoog
ste triomphen.
De troonrede sprak van een uiterst zorg-
wekkenden toestand onzer Landsfinanciën,
waardoor een ieder genoodzaakt zou worden
offers te brengen.
Én toch, de Regeering, hoewel noodge
dwongen er op uit om de bedragen van
alles en nog wat te verminderen, houdt,
terwijl ze dus met dit voornemen rond
loopt, de inkomens van het Koninklijk Huis,
onze Ministers, onze Kamerleden enz. op
't peil, dat reeds maandenlang gold en legt
de getallen voor jaren vast, door ze in
de grondwetsherziening op te nemen.
Ach, ware deze ook maar met 81/» °/o ver
laagd en althans niet gefixeerd géweest,
dan had het voorbeeld van den Leiienschen
Magi traat niet zoo schnj end afgestoken
of was het niet in eenigheid verloren ge
gaan, dan was zijn waarschuwende stem xn
den Senaat niet opgegaan als die eens roe
penden in de woestijn, dan zou ook thans
niet de lach der schamperheid over onze Ne
derland ;che gouwen schaterend hebben weer
klonken.
Schier elkeen valt der inzinking onzer
tijdsomstandigheden als wissen prooi, daar
niets, letterlijk niets kan gemist worden,
maar als de eenling in 's Lands- of stads-
vergaderzalen spreekt over bezuiniging, ook
bij de Hoogere of Bestuurscolleges, dan
zwijgt men in zeven talen en taart men
toe als een sphinx.
Slechts één lichtpunt is er in deze duis
ternis van gemis aan mooie gebaren te ont
dekken, ons aller Landsmoeder zal telken
jare terugstorten, wat Zij niet noodig acht.
Des te inniger zal hierdoor de aanhan
kelijk tot Haar in onze harten trillen en
met des te meer wakkerheid stutten wij
getrouw Haar troon met hals en schouder.
Zij wil tenminste mee lijden met Haar
Volk, dat in deze snel wisselende tijden
moet gevoerd worden van het land der
schijnweelde door de smartjaren der ontbe
ring naar de lachende oorden van den wa
ren voorspoed.
Dat Haar meeleven ons sterke en trooste,
nu de striemende slagen van het keerend
lot ons gaan geeselen.
H. J. J. SPOOK.
Lt i^CUtUltll. 1>UUI u V. - - V*v, VV
„Veel
