BUITENLAND
Onschuldig veroordeeld
Tweede Blad.
21 December 1922
UIT DE PERS.
GER3. BU1TENL. BERICHTEN.
BfNNENU^SGH NIEUWS.
Tweede Kamer.
HET GEZANTSCHAP BIJ DEN
H. STOEL.
VORSTELIJKE GIFT!
Kritieke dagen in Lausanne. Plannen der Sovjetregeering om de
Oostzee voor oorlogsschepen te sluiten. Eerst in 1926 zal over de ver-
eeniging der midden-Amerikaansche republieken beslist worden.
Onder de Telegrammen: De Turken aanvaarden behoudens twee re
serves de voorstellen der Geallieerden over de zeeëngten. Het ant
woord der Commissie van Herstel inzake de Duitsche nota over de in
cidenten te Passau enz. Sneeuwstorm in Engeland. De Hoogeschool-
kwestie in België.
DE CONFERENTIE TE LAUSANNE.
De Turken, door Reuter gelntervieuwd,
hebben verklaard, dat zij uiterste
grens van hun toegeven ber i t hebben.
Indien de geallieerden hun s.andpunt
handhaven, is overeenstemming onmo
gelijk.
De Londensche bladen spraken de
hoop uit, dat de Turken gisterenmiddag
de voorwaarden van de geallieerden in
zake de zeeëngten zouden aannemen.
Geen land, heeft Curzon gezegd, is naar
hij gelooft, zoo beschermd door bescher
mende waarborgen en verdedigings
middelen als Turkije zal zijn na het aan
nemen dezer voorstellen. Verder kun
nen de geallieerden niet gaan. De Times
zegt, dat het besluit der Tuiken zal uit
wijzen of dit land zijn heil gevonden
heeft, of besloten is tot zelfmoord. Van
aiie kanten verzekert men, dat er van
verdere toegeeflijkheid ten aanzien van
het Turksche standpunt geen spïa! e
kan zijn. De Daily Chronicle gelooft, dat
men misichien al te veel heeft toegege
ven-en de Westminster Gazette is er van
overtuigd, dat Turkije, als het vandaag
niet toegeeft, zich toch wel tijdig reken
schap zal geven van de wezenlijke voor
deden, welke de voorstellen voor dat
land bevatten, om te voorkomen dat het
zich die laat ontglippen.
De Times zegt, dat het ondenkbaar
Is, dat Ismet pasja of welke andere ver
standige Turk ook, die op de hoogte is
van den toestand van zijn land, dit bloot
zou stellen aan de vernietigende gevol
gen van de verantwoordelijkheid voor
het uiteengaan van de conferentie. Tur-
krje's eenige kans op herleving ligt, zelfs
na een lange poos van wezenlijke her
vormingen, bij de Westersche landen en
Amerika. Het zou hen ten zeerste van
zich vervreemden als het de conferentie
Vet mislukken. Voordat zij zulks doen,
mogen zij bedenken, dat de geallieerden
bij hun uitnoodiging van 23 September
de teruggaaf van Adrianopel en Oost-
Tnracië gebonden hebben -n de voor
waarde, dat overeenstem i g zou wor
den bereikt nopens de ontmantelde Lo
ken, de vrije vaart door de zeeëngten en
de bescherming van de minderheden van
godsdienst en ras.
DE VER. STATEN EN EUROPA.
Damont van Morgan's Bank heeft aan
een diner meegedeeld, dat de persbe
richten den indruk gaven, dat het lee-
n'ngsverzoek van den Duitschen gezant
geweigerd was. „Wij vertelden den ge
zant, dat de leening onmogelijk is, daar
het Amerikaansche publiek thans den
aankoop van schuldbrieven niet kon
en niet wilde overwegen." De Morgan-
Bank kon onder de bestaande omstan
digheden de inschrijving op zulk een
leening ook niet aanbevelen.
DE UIREIKING VAN DEN NOBELPRIJS
AAN NANSEN.
In de aula der universiteit heeft dr.
Fridtjof Nansen, wien dit jaar de Nobel-
vredesprijs is toegekend, een rede gehou
den. De groote zaal was propvol onder
de aanwezigen waren de eerste minister
met tal van andere leden der regeering,
leden van het Storting, buitenlandsche
gezanten enz.
Voor Nansen aan het woord kwam,
deelde de rector der universiteit prof.
Frederik Stang, die tevens voorzitter
is vón het Nobel-comité uit het Storting,
mede dat het comité van den uitgever
Chr. Erichsen te Kopenhagen de kennis
geving had ontvangen, dat hij als warm
voorstander van de vredesbeweging en
als bewonderaar van Nansen's arbeid
een even groot bedrag als de Nobelprijs
(122.482 Deensche kronen) ter beschik
king van Nansen stelde.
Nadat prof. Stang Erichsen dank had
betuigd, verklaarde laatstgenoemde (die
op telegrafische uitnoodiging bij de plech
tigheid aanwezig was) te hopen dat dit
geld Nansen zou kunnen helpen bij het
grnotsche wer'- dat hij heeft ondernomen.
u de toejui h ïgen volgden op deze
woorden. Natten dankte den milden
gever ontroerd en verzekerde dat zijn
geschenk duizenden ongelukkigen ten
goede zal komen.
In zijn eigenlijke rede zeide Nansen,
o.m. Wij leven thans in een tijdperk
van depressie, 't welk te vergelijken is
met dat na de Napoleontische oorlogen.
Toen heeft Europa 30 jaar noodig gehad
om zich te herstellen. De depressie is nu
veel dieper en bovendien zijn er nog
andere factoren in het spel dan een eeuw
geleden. Laat ons echter hopen, dat wij
met behulp van de veel bete-" verkeers-
midde enen de nieuw -uitvin n n die ons
ten dienste staan, sneller krisis ie
boven zullen komen. Een noodzakelijke
voorwaarde daarvoor issamenwerking
tusschen alle volken.
Nansen deed te dien einde een warm
beroep op alle standen, met name op de
arbeiders.
DE OOSTZEE MARE CLAUSUM
De Times verneemt uit betrouwbare
Noord-Europeesche bron, dat de sow-
jet-regeering stappen doet om aanhangers
te winnen voor het denkbeeld van de
Oostzee een mare clausum te maken,
gesloten voor de oorlogsschepen van alle
landen, behalve de oeverstaten. De
sowjet-regeering heeft aan de Deensche
regeering al voorstellen gedaan om een
b jeenkomst van de belanghebbende sta
ten uit te schrijven.
MIDDEN-AMERIKA.
Uit Washington wordt gemeld, dat
de daar gehouden conferentie van ver
tegenwoordigers der Midden Ameri
kaansche staten besloot de overweging
van de kwestie der vereeniging van die
Midden-Amerikaansche republieken uit
te stellen tot 1926, wanneer een nieuwe
conferentie zal bijeenkomen tot vast
stelling van den grondslag der vereeni-
g'ng-
HET VLOTEN-VRAAGSTUK.
Uit Washington wordt d.d. gisteren
gemeld,dat de minister van marine Derby
een rapport heeft uitgebracht aan het
Congres waarin hij aantoont, dat noch
de Ver. Staten, noch Japan, voornemens
zijn de bestaande kapitale schepen te
laten sloopen, ten minste niet vóórdat
het maritieme ontwapeningsverdrag zal
zijn afgekondigd. Wel hebben de Ver.
Staten en Japan den arbeid aan de in
aanbouw zijnde schepen laten stopzetten.
Engeland daarentegen heeft een aan
zienlijk aantal van zijn kapitale schepen
afgedankt.
DE MEMOIRES VAN GIOLITTI.
Jean Carrères, de correspondent van
de „Temps" te Rome, geeft een uitvoerig
uittreksel uit de zco juist verschenen
mémoires van Giolitti. Het door hem
geciteerde gedeelte bevat in hoofdzaak
een in 1913 tusschen Giolitti, San Giu-
liano, den minister van buitenlandsche
zaken, en Von Merey, den Oostenrijksch-
schen gezant te Rome, gevoerde corre
spondentie, waaruit het drijven van Oos
tenrijk naar den oorlog uit den vorm
althans waarin de gegevens hier worden
verstrekt duidelijk blijkt. Drie po
gingen heeft Oostenrijk gedaan om een
conflict uit te lokken twee er van faal
den, de laatste in 1914 had het
noodlottige gevolg, dat de wereldoorlog
er door ontketend werd.
De eerste betrof het geschil op den Bal
kan, na den oorlog van 1913, toen Monte
negro weigerde zich te storen aan |de
intérnationaie regeling van de grenzen
van Albanië. Von Merey liet toen uit
n'üra van graaf Berchtold aan San Giu-
Iano we en dat Berchtold, i i aanmerking
uaomen het feit dat een internationale
maritieme demonstratie haar doel niet
zou bereikenhet oogenblik gekomen
achtte voor Oostenrijk en Italië om het
eens te worden over een gemeenschap
pelijke actie. Giolitti antwoordde van
oordeel te zijn dat Italië noch alleen,
noch met Oostenrijk ooit zonder een
mandaat van alle Europeesche mogend
heden moest optredendat getracht
moest worden met alle middelen dit
mandaat te voorkomen dat noch Scoe-
tari, noch het kanaal van Korfoe een
Europeeschen oorlog waard waren, waar
in Italië zich niet" liet meesleepen, in
dien het niet om zijn hoogste belangen
zou gaan.
De tweede poging werd in Augustus
1913 ondernomen, toen Oostenrijk, dat
Bulgarije tot den oorlog had gedreven,
door de Servische overwinning een mo-
reelen klap had gekregen, en tegen Ser-
v ë's toenemende macht wilde optreden.
Opnieuw polste Von Merey San Giulia-
no over een z.g. defensieve actie tegen
Servië, en opnieuw deed Giolitti weten,
dat het duidelijk was dat indien Oos
tenrijk Servië zou aanvallen, er van een
casus foederis geen sprake kon zijn. Het
zou een actie wezen, welke Oostenrijk
voor eigen rekening zou ondernemen,
want het betrof geen verdediging, daar
niemand er aan dacht het aan te vallen.
De derde poging zou tot het ongeluk
der wereld gelukken.
TE VEEL ADMIRAALS EN GENERAALS
De „Oevre" vestigt er de aandacht op
dat Frankrijk nog slechts een tiental
kruisers, maar meer dan veertig admi
raals bezit. Waarbij nog kunnen worden
gevoegd 35 personen, die de rang van
admiraal bezitten, en de emolumenten
er van genieten. Tijdens den oorlog was
er in Marseille een marinebasis, aan wel
ker hoofd een schout-bij-nacht stond, die
thans nog in functie is, hoew. 1 hij niets
andeis meer te doen heeft dan bij be
grafenissen en openbare plechtigheden
tegenwoordig te zijn. Zelfs heeft men
hem nog twee schouts-bij-nacht toege-
voegd.
Hetzelfde is het geval bij Oorlog. Er
zijn zooveel generaals, dat elk van hen
geen vierhonderd man te commandeeren
heeft. In Tours b.v. zijn drie sous
intendanten en 21 administratieve offi
cieren ^terwijl een enqi e heeft uitge
maakt dat een sous-intendant en drie
officieren voldoende zouden zijn.
De gendarmerie schijnt de kroon te
spannen. Dit corps is een soort \a ver
gaarbak, waarin het te veel der andere
corpsen afvloeit. Weldra zullen er even
veel gegradueerden als gendarmes zijn!
De St. Petersburgsche sowjet heeft
een nieuwe huurwet in behandeling, wel
ke als grondslag voor de woninghuur
de huren uit het jaar 1915 aanneemt,
met dien verstande, dat 1 roebel 1915
gelijk wordt gesteld met 40 a 60 kopeke
van een roebel model 1923 (1 roebel :1
miljoen sowjetroebel). Arbeiders betalen
echter minder, n.l. 30 kop. per roebel
1915, beoefenaars van vrije beroepen
meer, n.l. 1 k 2 roebel per roebel 1915
en handelaars en industrieelen nog meer,
n.l. 3 a 6 roebel 1923. Het aantal kamers
blijft gerantsoeneerd. Voor de eerste ka
mer boven de norm betaalt men 2 roebel
voor de tweede 5, de derde 10 roebel 1923
extra, enz.
De Moskousche sowjet heft perso-
neele belasting voor hen, die dienstboden
houden. De belasting bedraagt voor elke
dienstbode 10.000 roebel (model 1922)
per half jaar.
Den 16den October is in sowjet-
Rusland een telling van het aantal amb
tenaren gehouden, waarbij gebleken is,
dat dit, alle pogingen tot vermindering
ten spijt, de laatste jaren nog is toege
nomen.
Aan de telling was een gedwongen verla
ging van het getal ambtenaren voorafge
gaan, waardoor dit te Moskou van
228.060 tot 203.913 was gedaald. Moskou,
als hoofdstad, telt 80.971 ambtenaren.
Laat men de ambtenaren van het rijks
bestuur buiten rekening, dan is het aan
tal ambtenaren te Moskou 12 pet.- van
de bev. terwijl voor St. Petersburg 't per
centage 14 bedraagt. Het aantal hoofd
ambtenaren bedraagt ongeveer 40,7 pet.
van het totaal, d.w.z. dat er vrijwel even
veel chefs als klerken zijn. Het aantal
„werkende ambtenaren", zooals de Eko-
nomi-tsjeskaja Sjisn geleerden, onder
wijzers, kunstenaars, ingenieurs en tech
nische ambtenaren noemt, is betrekke
lijk gering. Het aantal ambtenaren in
geheel tsaristisch Rusland bedroeg in
1897 435.818, dus iets meer dan het dub
bele van het Moskousche van thans.
In het proces tegen de sociaal-re
volutionairen te St. Petersburg zijn elf
doodvonnissen geveld.
Blijkens mededeeling van het volks
commissariaat van justitie zijn in den loop
van de maand September in geheel Rus
land 817 gevallen van omkooping in be
handeling gekomen, waarvan 227 zaken
gediend hebben bij het revolutionaire
tribunaal en 590 bij de volksrechtbanken.
Op* 10 November was van dit aantal
rechtszaken 182 behandeld, waarbij be
trokken waren 360 personen, van wie er
292 veroordeeld en 76 vrijgesproken wer
den. In 15 gevallen werd de doodstraf
uitgesproken 44 beklaagden werden ver
oordeeld tot gevangenisstraf varieerend
van 2 tot 5 jaar, terwijl de overige
beklaagden met boeten of vermaningen
vrijkwamen.
De verdeeling der gestraften in maat
schappelijke klassen is als volgt: 132
boeren, 33 arbeiders, 29 sowjet-ambte-
naren en voorts burgers en geestelijken.
Het grootst aantal gevallen werd ge
constateerd in het Dongebied en wel
130; dan volgen Wjatka (51), Kaloega
(49). Astrakan (47), In Moskou alleen
bedroeg dit aantal 49.
Naar aanleiding van de bloedige on
lusten te Milaan, heeft Mussolini, die
daartoe volmacht had ontvangen van
het hoofdbestuur der fascisten, dade
lijk krachtige maatregelen genomen, om
eenheid en tucht te brengen in het op
treden van de fascisten.
Te Rome is een Italiaansche maat
schappij opgericht, welke op groote
schaal de vischvangst in de Noordzee
zal gaan uitoefenen, waartoe Duitsch-
land reeds toestemming heeft gegeven
en 25 moderne visschersbodems levert,
in afschrijving o> de betalingen ter ver
goeding van de oorlogsschade.
Het bestuur van den bond van
rijksarbeiders in Duitschland, heeft zich
gisteren bij president Ebert vervoegd,
om in verband met de depreciatie van
het geld een nieuwen duurtebijslag voor
de tweede helft van December te vragen.
De president heeft geantwoord dat de
toestam' der rijksfinanciën inwilliging
van dc e wensch onmog 1 jk maaktj
De Berlijnsche tramtarieven worden
"lweer verhoogd. Als troost voor c'e be
volking deelt het gemeentebestuur der
rijkshoofdstad mede dat de tram hier
veel goedkooper is dan in de meeste Duit»
""•lie steden. Vermoedelijk zal men thans
virschillende tarie en invoeren. Een kor
te rit zal dan 70, een lange 100 mark
kosten. Mogelijk Is het fntusschen ook
dat de prijs per rit op 80 mark zal worden
bepaald.
De nieuwe verhoogingen zullen nog
voor het einde van dit jaar worden inge
voerd.
Te Keulen betalen de Duitschers 100
mark.de vreemdelingen 200 mark per rit.
Te Hannover kan een tramrit tot 150
mark kosten. Te Hamburg worden 50,
75 en 90 mark per rit betaald. Maar daar
zullen de tarieven nog dezer dagen wor
den verhoogd.
Vermelden wij nog in dit verband dat
te Moskou tot voor korten tijd de prijs
van een tramrit bepaald werd door hèt
inkomen der reizigers. Thans betalen
ongeveer 80 pet der bevolking den prils
van 25 millioen roebel per rit, terwijl e
overige 20 pet., die beambten van stau
en staat omvatten, 50 pet. reductie ge
nieten.
Op 1 Januari zal ook het reizen per
spoor in Duitschland opnieuw duurder
worden. De tarieven van de 4de en 3de
klas zullen met 110 pet., de tarieven der
2de klas met 125 en die der 1ste klas met
200 pet. worden verhoogd. Per kilometer
zal men nu moeten betalen 24 mark in
eerste, 12 in tweede, 6 in derde en 4
mark in vierde klas. De bijslag voor
sneltreinen wordt dan eveneens verhoogd.
Morgen worden ook de tarieven der
Berlijnsche tunnelspoor opnieuw ver
hoogd. Een rit in derde klas zal 30 of
40 mark, een in tweede klas 40 of 50 mark
kosten.
De plegers van den aanslag op de
SiegessSule, die al anderhalf jaar gev.
str. achter den rug hebben, hadden pre
sident Ebert gratie gevraagd. Zij hebben
een weigerend antwoord gekregen.
Vier mannen uit Tralee zijn schul
dig bevonden aan het onbevoegd in bezit
hebben van wapens en munitie en ter
dood veroordeeld, maar met het oog op
de gunstige rapporten van den bevel
voerenden generaal in het graafschap
Kerry is de tenuitvoerlegging der von
nissen opgeschort. Als evenwel na mor
gen troepen van den vrijstaat in een hin
derlaag worden gelokt, het spoorwegver
keer wordt belemmerd of wegen worden
opgebroken, zullen de vonnissen worden
ten uitvoer gelegd.
De Duitsche Rijksraad heeft zijn goed
keuring gehecht aan het wetsontwerp in
zake de gedwongen leening.
De politie te Altona arresteerde Maan
dagnacht in een fabriekskantoor 25 per
sonen. Zij worden beschuldigd van deel
neming aan geheime organisaties en zijn
naar het huis van bewaring overgebracht
om te worden gehoord.
Dinsdag heeft men in een vuilnis
wagen, die het vuilnis kwam ophalen
uit Buckingham Palace, een bom ge
vonden. Onderzocht wordt of het voor
werp geladen was. De politie hecht in
tusschen geen bijzondere beteekenis aan
het geval en gelooft, dat de bom in den
wagen werd geworpen door iemand, die
haar kwijt wilde zijn, toen het voertuig
naar het paleis reed.
Het regeeringsjubileum van H. M. de
Koningin.
Belangen-gemeenschap.
Uit onze Oost.
FEUILLETON
Deze haastte zich een uitvoerigen
brief aan den burgemeester te richten,
waarin verzocht werd geen vervolging
in te stellen.
De dag naderde, dat Georges vij'f en
twintig jaar oud worden zoudien
dag moest hij zijn woord getrouw, aan
Georges het schilderstuk bezorgen, dat
voor hem bestemd was.
Slechts enkele kleine bijzonderheden
waren er nog aan te verrichten. Den
volgenden dag kon alles gereed zijn.
tevens zou hij dan den laatsten wil
volbrengen van den goeden pastoor van
Chevy, èn Georges den brief overhandigen
die hem eens was toevertrouwd. Vrijdag
zou dit alles plaats hebben.
Terwijl hij aan het werk was, dacht de
schilder na over de verschillende zaken,
die hij omtrent Paul Harmant vernomen
had. Gaarne zou hij bij het overhandigen
van dien brief, welke het geheim der ge
boorte van den jongeman ontsluierde, in
staat geweest zijn te verklaren
„Ik ken den waren moordenaar van
Jules Labroue, en ik heb er voor gezorgd,
Let gij met recht de eerherstelling u er
moeder eischen kunt, die geheel onswiul-
dig veroordeeld werd.
Doch niettegenstaande zijn vermoe
dens, die zeer bezwarend waren voor
Paul Harmant, kon hij niet met c'e be
wijzen in de hand uitroepen „Ziedaar
den moordenaar!.... Ik ontruk hem
zijn masker en toon u zijn moordenaars
gelaat Hij is niet de ware Paul Harmant,
hij is Jacques Garaud de booswicht
Castel moest dan wachten tot den dag,
dat Ovide Soliveau in zijn handen vallend
spreken zou, en 't zij in papieren, 't zij in
klinkende woorden hem het zoozeer ge-
wenschte bewijs leveren zou.
Zou Raoul Ducbemin er in slagen Soli
veau op te sporen
Dat was het hoofdpunt, waarvan alles
afhing, want, niettegenst aande ale aan
gewende pogingen, was er. geen moge
lijkheid den industrieel te peilen.
De vroegere meesterknecht, die thans
wel twintig maal millionnair was, zou
spoedig verdwijnen, zoo hij merkte dat
hij verdacht werd.
Zou er, indien Raoul Duchemin niet er
in mocht slagen Ovide te vinden, een
middel kunnen gevonden worden, den
valschen Paul Harmant een valstrik te
spannen door hem te noodzaken tot zijn
medeplichtige te gaan en hem te volgen
Dat was het raadsel, dat Etienne Castel
zich stelde, terwijl hij aan zijn werk was,
doch waarvan hij de oplossing niet vinden
kon.
De Dinsdag ging voorbij zonder dat
Raoul iets van zich liet hooren.
Woensdag ging het niet beter.
Duchemin liet zich niet zien.
Etienne Castel besloot dan naar hem
toe te gaan.
Na tafel begaf hij zich op weg.
De jonge man was echter niet thuis.
De schilder liet zijn kaartje na, waarop
hij de volgende regelen geschreven had
„Ik zal morgen, Donderdag, om 10 uur
des voormiddags, bij u zijn. Wacht op
mij. Ik moet u dringend spreken.
ban keerde Etienne Castel naaf zijn
woning in de Assastraat terug.
't Was bijna middernacht toen Raoul
zich naar zijn woning begaf. Met Amanda
had hij gertiimen tijd doorgebracht in een
café in de Murillostraat van waar zij het
hotel van den valschen Paol Harmant
konden bespieden.
Roaul dacht, toen hij de paar regelen
gelezen ad, die op het kaartje geschreven
stonden, dat de schilder hem wellicht be
langrijke mededeelingen had te doen.
't Was een prachtige dag.
Amanda kwam des morgens bij Raoul
aan, eer zij naar madame Augustine ging,
dit onderhoud zou zij gaarne hebben bij
gewoond, doch het was niet mogelijk,
j Haar werk riep haar elders.
Daarom besloot zij een eindwetgs te
voet te loopen, Op de kade waar zij'stof-
fen voor het magazijn moest afhalen, zou
zij een rijtuig nemen. Om negen uur stond
het meisje tegenover de Seinestraat.
Daar steeg zij in een rijtuig.
Een oogenblik zullen wij haar nu ver
laten om ons met Ovide Soliveau bezig
te houden. Ook hij had des morgens zijne
j woning verlaten met een fleschje in den
jzak, dat nog gedeeltelijk met Canadeesch
j vocht gevuld was.
Hij ging naar het naaste telegraaf
bureau en seinde naar de fabriek te Cour-
bevoie
„Vertrek uitgesteld tot Maandag.
Kom morgen bij u." „Ovide."
Dan nam hij een rijfuig en liet zich
naar de Chateletstraat brengen.
Hij trad een café binnen en schreef met
verwrongen hand de volgende zinsneden
„De politie te Parijs zoekt vruchteloos
naar eene vrouw, Jeanne Fortier ge-
jnaamd, die tot levenslange opsluiting
veroordeeld werd wegens drievoudige
misdaad van diefstal, brandstichting en
moord en uit de gevangenis van Clermont
heeft weten te ontsnappen.
„Wij houden het er voor dat de politie
op 'het spoor zou komen dezer boosdoen
ster, indien twee of drie agenten der open
bare veiligheid een feestmaal bijwoon
den, dat Donderdag, om twaalf uur ge
houden wordt in een restauratie in de
Seinestraat, Rendez-vous der bakkers
genaamd, ter eere eener brood draagster,
die zich Lise Perrin laat noemen.
Er zal iets plaats hebben dat de vluch
telinge van Clermont er toe brengen zal
om hare indentiteit bekend te maken."
Deze schandelijke aanklacht stak Ovide
in een enveloppe en schreef er met dezelf
de verwrongen hand het volgend adres
op:
„Aan het hoofd der Openbare Veiligheid
Prefectuur van Politie te Parijs."
Buiten gekomen, riep hij een commis
sionair.
„Wat is er te doen.?"
„Een brief te bezorgen bij de politie,
aan het hoofd der openbare veiligheid.
Doch de brief moet onmiddeiijk bezorgd
worden."
„Goed, moet ik op antwoord wach
ten
„Neen. Ziedaar het geld en den brief.''
De commissionair was een oude straat-
rat, die overal bekend was. Haastig giiiij
hij naar het bureau van den ambtenaar,
die voor de veiligheid der hoofdstad
waakt.
„Wat wilt gij vroeg een bediende.
"Een brief voor het hoofd der openbare
veiligheid. Er is veel haast bij Is mijnheer
present."
„Ja, ikzal hem den brief wel ter hand
stellen."
De bediende ging met den brief naar
binnen en de commissionair vertrok.
Ovide was, een deuntje neuriënd, de
kade opgeloopen, terwijl het hoofd der
openbare veiligheid een zeer gewichtige
zaak naging.
De ambtenaar nam den brief aan, ver
scheurde de enveloppe en wierp de oog en
op den inhoud.
„O O 1" mompelde hij dan. „Ziedaar
een aanklacht, waarop ik waarachtig niet
meer rekende... Doch 't komt goed te
pas, want de agenten door hun vruch-
telooze pogingen ontmoedigd, legden in
hunne nasporingen niet veel ijver meer
aan den dag... Die dit schrijft schijnt
zeker van zijn zaak te zijn. Wellicht is
het eene vrouw, vroeger tê Clermont op -
Terwijl de „Ned." het votum der Christe-
lijk-Historischen voor het schrappen van den
gezantschapspost bij den H. Stoel verdedigt
onder de ertkenning, „dat er ongetwijfeld voor
de R.-Katholieken iets pijnlijks in ligt, dat alle
leden eener politieke groep, die met hen in
het Ministerie vertegenwoordigd is, stemmen
tegen een post, die voor hen zoo groote waar
de heeft'', lezen wij daarentegen in de anti-
rev. „Stand.":
„Weer kwam het gezantschap bij den Paus
aan de orde, en weer werd dit vraagstuk be
sproken op een wijze, die ver uitging boven
de eigenlijke beteekenis van de zaak.
Het debat werd ingeleid door den vertegen
woordiger der Staalkundig Gereformeerde par
tij, die niet onverantwoordelijk voor eenig
politiek gevolg, van welken aard ook de
zending bij het Vaticaan beschouwde als een
erkenning, door onze Regeering, van den Paus
als hoofd der Christenheid, als Stedehouder
van Christus op aarde.
Natuurlijk, elk Protestant, die de zaak zoo
ziet, is tegen dit gezantschap en stemt er te
gen, ongeacht de gevolgen. Daar is geen com
promis mogelijk. En dat niet alleen! Wiens kijk
pp de zaak zóó is, moet zich ook verzetten
tegen het feit dat een vertegenwoordiger van
den Paus bij ons hof wordt geaccrediteerd.
Wie vindt, dat het zenden van een vertegen
woordiger in zich sluit de erkenning van ze
kere prerogatieven van den Paus, die erkent
die prerogatieven ook, wanneer hij een gezant
van den Paus ontvangt.
Toch is daartegen, bij ons weten, nooit ge
protesteerd, terwijl voor zulk protest toch ge
lijke aanleiding bestond.
Wij houden daartegenover staande, dat noch
in- het zenden, noch in het ontvangen, eeni-
gerlei erkenning ligt van de prerogatieven, die
Rome aan den Paus toekent. Dat gaat buiten
ons om.
"Voor ons gaat het alleen om de vraag, of
het hebben van een gezant bij het Vaticaan,
de belangen van ons land op zoodanige wijze
dient, dat we daardoor kunnen heenstappen
over de bezwaren, die we voelen in verhand
met de Protestantsch Christelijke traditie van
ons voik.
Nadat de Minister 'had verklaard, dat dit
gezantschap niet maar alleen nuttig was, doch
in zeer bijzondere behoeften voorzag, kon onze
club vrijheid vinden om unaniem hare stem
•an het vooTstel van den heer Kersten te ornt-
irouden.
Wij verheugen ons over de eenheid van
optreden.
Wij zijn volstrekt niet blind voor het feit,
dat van sommige zijden geduchte reclame zal
worden gemaakt onder zekere groepen van
het kiezersvolk.
Maar juist daarom stellen wjj het te meer
op prijs, dat onze mannen zich in deze zaak
alleen hebben laten leiden door het belang
van land en volk, zooals zij dat in hun ge
weten gevoelden.
Het ging hier in de eerste plaats om de
beste behartiging van de volksbelangen in de
zen diplomatiek zoo moeilijken en verworden
tijd.
En in de tweede plaats om een actie te
stuiten, die zou hebben kunnen leiden tot po
litieke gevolgen, welke voor ons land van
ernstige beteekenis hadden kunnen worden.
Het dpagen van verantwoordelijkheid in
moeilijke oogenblikken is niet ieders werk,
maar onze club heeft getoond, ook in dit op
zicht voor hare taak berekend te zijn."
Wij lezen in het „Ov. Dgbld.":
Het echtpaar v. d. Weijden te Nieuw
koop, d:at dezer dagen verblijd werd met de
geboorte van een drieling, ontving van H. M.
de Koningin 15. Juist aan den avond
van dien dag stierf een der kleinen, aldus
meldt de „Nederlander."
Dit bericht stond aldus in de „Telegraaf."
Met het uitroepteeken achter het opschrif,
er bij. Dat is nu een typisch voorbeeld hoe de
krantenmensdhen in hun macht hebben de
publieke opinie te leiden, te vormen, te ver
edelen of te vergiftigen. Zij kunnen het in
ieder bericht en met dergelijke kleine trek
jes doen ze meer kwaad of goed soms, dan
met kolommenlange beschouwingen.
Wat is het in dit geval geniepig klein.
De Koningin schenkt aan een gezin,
waarin drie kinderen tegelijk hun intrede
deden, een klein bewijs van belangstelling.
Zij behoefde het niet te doen. Het geldt geen
armen. Zij stuurt een kleinigheid, zooals in
sommige plaatsen van ons land o.a. in
Brabant de buurt schoteltjes kookt voor
de kraamvrouw. De een zendt appelmoes, de
ander een kippetje. Daar kan altijd een uit
roepteeken achter, maar de goede bedoeling
heeft de waarde. Door de Koningin wordt
zooveel gedaan op die wijze, maar als men
op afgunst speculeeren wil, kan men altijd
zeggen, dat een „vorstelijke" gift grooter kon
zijn.
Goedgezinde menschen kijken echter naar
de bedoeling, welke er achter een daad zit
en dan is die van de Koningin er een van
hartelijkheid en die van den journalist van
het uitroepteeken wat gaf die zelf? er
een van hatelijkheid.
Intusschen, Katholieken, weet gij wel dat
in de u vijandige liberale, socialistische,
neutrale pers, uw godsdienst óók met genie-
pigheidjes en uitroepteekens wordt bestre
den?"
VERLAGING PREMIETARIEF DER
RIJKSVERZEKERINGSBANK.
De „N. R. Crt." verneemt, dat een
verlaging van het premietarief der Rijks
verzekeringsbank voor de ongevallenver
zekering in voorbereiding is, die op 1
Januari zal ingaan. Voor de werkgevers,
die reeds op 1 Januari 1922 bij de Riite-
ver zek e ri n gs ba n k waren aangesloten, is,
met gebruikmaking van het bepaalde in
het zevende I'd van art 40 der Onge
vallenwet 1921, een buitengewone ver
laging van liet premietarief van vermoe
delijk 20 pet., geldende voor het jaar
1923, in overweging.
Landelijk Huldigingscomité 1923.
In de jonge vergadering van het voorloopig
comité is tot voorzitter benoemd de heer A. E.
Du dok van Heel te Amsterdam, Heerengracht
520 en tot secretaris Jhr. Ir. A. C. von Weiler
te Vleuten bij Utrecht.
Het comité zooals dit thans is geconstitueerd
heeft zich tot taak gesteld de verschillende
Provinciale Comité's tot elkaar te brengen en
in de provincies waarin deze nog niet zijn
opgericht lot de oprichting mede te weiken.
Zoodra voldoende aanslniting tusschen de
Provinciale Comité's verkregen is, zal hieruit
een definitief Landelijk Comité worden geko
zen en zullen hierin de bestuursfunctie's op
nieuw worden verdeeld.
DE PLATTELANDERSBOND.
In de te Utrecht gehouden vergadering
van het hoofdbestuur van den rechtschen
Plattelandersbond i3 met algemeene stem
men besloten, den organisatorischen band
met de linkerfractie te verbreken en in
den vervolge bij verkiezingen voor Twee
de Kamer, Provinciale Staten of Gemeen
teraden de lijsten niet onderling te ver
binden.
UITBREIDING VAN HET GETUIGEN-
BEWLJS.
Bij de Tweede Kamer is ingediend een
wetsontwerp tot uitbreiding van de gele
genheid tot het leveren van bewijs door
getuigen in burgerlijke strafzaken.
MINISTER AALBERSE.
De Minister van Arbeid beeft, na eenige
dagen ongesteld te zijn geweest, zijn
werkzaamheden aan bet departement her
vat. Evenwel zal hij voorloopig geen audiën
tie kunnen verleenen. Voor deze week is
de audiëntie trouwens reeds afgelast.
Naar wij vernemen is een belangengemeen
schap tot stand gekomen tusschen de Biscuit
fabriek „Victoria" te Dordrecht en de Zwol-
sche Biscuitfabriek v. h. E. Helder en Co.,
te Zwolle.
Zitting van Woensdag 20 December.
Voortgegaan wordt met de behandeling
der
Wijziging Lager Onderwijswet.
Het amendement-Gerhard om aan Gede
puteerde Staten en de Kroon bevoegdheid
te geven, op verzoek van gemeentebestu
ren scholenbouw te weigeren, ook al is
voldaan aan de in de wet opgesomde voor
waarden wordt verworpen met 53 tegen 16
st.; het amendement-Rutger3 om vrijhei i
te geven om in de akte van benoeming van
bijzondere onderwijzers meer voorwaarden
op te nemen dan in de wet vermelde, wordt
aangenomen met 40 tegen 29 stemmen
Een amendement-Gerhard om het aantal
boventallige onderwijzers te binden aan het
aantal leerlingen wordt overgenomen; em
amendement-Bulten om mogelijk te maten
dat ook in gemeenten zonder openbare
school sumumeraire onderwijzers voor bij
zondere scholen worden bekostigd door d
gemeente, wordt verworpen met 38 tegen
25 stemmen.
Een amendement-Westerman om aan bij
zondere scholen slechts vergoeding voor vak
onderwijs te geven indien werkelijk door
vakonderwijzers onderwijs wordt gegeven
wordt aangenomen.
De heer TILANUS dient een motie in,
vragende om subsidieregeling voor cursus
sen buiten de schooluren. Deze wordt op
een nader te bepalen dag behandeld. E?u
amendement-Gerhard om het ambulantism
ook voor bijzondere scholen te verbieden,
wordt verworpen met 59 tegen 22 st.;
amendement-Dresselhuys, om op scholen, die
op 1 Januari 1920 een vreemde taal op
leerplan hadden, het onderwijs in die taal
toe te laten tot 1930 inplaats van tot 1925,
wordt door den minister ontraden.
Het amendement-Tilanus wordt ingetrok
ken.
Het amendement-Snoeck Henkemans om op
oude M.U.L.O.-scholen tot 1930, 500 leerlin
gen toe te staan, wordt' overgenomen, even
als het amendement-der Commissie van Rap
porteurs, om den termijn van vrijstelling van
de verplichting omtrent 't aantal onderwijzers
met hoofd-acte te verlengen tot 1 Janna-i
1925. Het amendement-Weslerman om de
rentevergoeding aan de bestaande bijzondere
scholen te verlagen met J4 pet. wordt verwor
pen met 51 tegen 30 stemmen.
Het amendement-Heukels om aan de aan
gewezen kweekscholen het recht te verleenen
de onderwijzersakten nit te reiken, wordt
door den voorsteller toegelicht.
Het amen dement-Groen aweg nm terugwer
kende kracht voor vervallen wachtgeld voor
onderwijzeressen bij huwelijk te schrappen,
wordt aangenomen met 48 tegen 35 stem
men.
De bepaling omtrent het aantal leerling-n
voor de oprichting van een bijzondere school
wordt aangenomen met 79 tesen 3 stemmen.
De tweede lezing en de eindstemming over
het ontwerp zullen Vriidag worden gehouden
De heer WIJNKOOP C. P. stelt voor He
Indische begrooling van de aeenda af te vo
ren. Dit voorstel wordt verworpen met O"
tegen 19 stemmen.
Aan de orde komt de
INDISCHE BEGROOTIXG.
De heer GERRITZEN (V. B.l verwijl den
Minister, dat hij zijn belofte om het uitvoer
recht op petroleum voor 1923 op te heffen
niet is nagekomen. Eenwei wil spr. ook de
raffinagebeiasliing niet. Hij geeft de voorkeur
aan uitbreiding van de inkomstenbelasting.
Hij verwijt den Min. het verstrekken van on
betrouwbare mededeelingen. De ruineuse poli
tiek van de Regeering heeft Indië sterk doen
achtruitgaan.
Spr. ziet het eenige middel tot verbetering
in beperking van nilgaven. Dit meent ook dc
Minister, doch daden bleven op dit gebied nog
steeds uit, de spreker dient een motie in tot
afkeuring van speciale heffingen op produc
ten.
Ten einde de toevloeiing van uitheemse!:
kapitaal te bevorderen is het verder noodig.
dat het belastingstelsel niet al te drukkend
werkt. In tegenstelling met den minister is
spr. van oordeel, dat het Indisch belasting
stelsel niei aan deze voorwaarde beant
woordt. Spr. dient de volgende motie in:
„De Kamer, van oordeel dat speciale hef
fingen ten laste van bepaalde bedrijven af
keuring verdienen, ook omdat zij tot wille
keur kunnen leiden bij de belasting-admini
stratie en dus niet ingevoerd of verleng t
moeten worden, gaat over tot de orde van den
dag."
Tenslotte vraagt spr. den minister hoe deze
zijn financieele politiek denkt te kunnen eoni-
bineeren met de dcfensiebelangen der Indi
sche bevolking.
De VOORZITTER verdaagt om 6 uur 50 dc
vergadering.
BEZUINIGING VAN 50 MILLIOEN.
Naar de „Ind. Ot." verneemt, heeft <lo
bezuinigingsinspectie een aantal bezuinigin
gen gevonden en aan de regeering voor
gelegd, die een bedrag van vijftig millioen
totaal beloopen.
158
