hst «I. VAN ©AM
w J. VAN DAM -w
Barrevoetesfraat 15
Zondag 14 Januari a. s.
Liefdadigheidspredikatie
Onderlinge Mshappij van Verzekering Ja Nederlanden"
LION D'OR
OPRUIMING
D. SCH0UTSEN
VROOM DREESMANN
Spaarnwouderstraat 53 Tel. 24Q6
Belangrijk bericht "1SS
DOET THANS UW VOORDEEL!
Het huis met de Amerikaansche gevel.
Door aankoop van een groote
partij eerste soort LOF
G. TER HORST, KL Houtstr. 56
KUNSTGEBITTEN f65.-
ELEUTHERIUS
PRIMA KEUKEN
Se i
JAEGER ONDERGOEDEREN
Eitgelsch Ouitsch - Fransch
Croquettes Oublies d'Amandes
immmm eb visswru.
KAREL F. MEIJER Jr. Specialist.
Enorm lage prijzen
30 CENT PER ONS.
Dus nu allen naar den BEVERWIJKSCHEN
GROENTEN- EN FRUITWINKEL van:
zal in de Parochiekerk van de
H.H. Elisabeth en Barbara
Wij bevelen deze collecte ten zeerste aan.
GROOTE HALFJAARLIJKSCHE
legen extra verlaagde prijzen.
Schsgcfielstmat 9.
EERSTE KWALITEIT
Het vraagstuk der Bedrijfsorgani
satie.
ORDE EN ARBEID.
KERK EN SCHOOL
Door de welbekende kleeding kampioen:
is van een groote zaak aangekocht de geheele
voorraad goederen, bestaande uit Heeren Cos-
tuums, jongens CosSuums, Regenmantels, Regen
jassen, Overjassen, Winterjassen, enkele ^Col
berts en Colbert en vesten, «Jacguef cosfuums,
Pantalons enz. welke verkocht worden voor prijzen
50 beneden de inkoop. ALLES MOET WEG,
NIETS WORDT OPGEHOUDEN I
VOOR RECLAME
Iedere kooper ontvangt een aardig souvenir,
wegens ht 12-jarig bestaan van mijn zaak.
LET WEL OP HET JUISTE ADRES.
NOTEEREN WIJ ALLEEN 1ste soort dik Lof 12 ct. per p.
Bloemkool vanaf 10 tot 20 ct. per stuk. Harde Beverwijk-
sche Spruiten 4 en 6 ct. p. pond. Versche Tuin worteltjes 10
ct. p. pond.
AFSLAG BLIKGROENTEN.
Prima doperwten 75 ct. per 2 ponds blik
Snijboontjes 65 en 70 ct. per 2 ponds blik
Spersleboontjes 65 en 70 ct. per 2 ponds blik
Andijvie 55 ct. per 2 ponds blik
Spinazie 55 ct. per 2 ponds blik
Postelein 25 ct. per flesch. - Ultgew. Spinazie 20 ct. p. pond.
EIGEN INMAAKGROENTEN. Extra gele Andijvie 15 ct. p.
pond. - Spersieboonen 15 ct. per pond. - Snijboonen 17V2
ct. p. pond. - Zuurkool 6 ct. p. pond. -
Verder noteeren wij: Versche Ananas f 1.15 p. stuk.
Tomaten 30 ct. p. pönd. Sinaasappelen 3 voor 10 ct 5, 6 en
8 ct. per stuk. Palestinaappelen 8 en 10 ct. p. stuk. Luxe
kistjes Mandarijnen f 1.— per 25 stuks (extra groot). Man
darijnen 4 v. 10 ct. Citroenen 3 voor 10 ct Voorts nieuwe
Walnoten, 35 en 45 ct. p. pond. Valencia Pinda's, versch ge
brand 38 ct. p. pond. Paranoten 30 ct. p. pond. Doffe Kastan
jes 16 ct. p. pond. Dessert Hazelnoten 45 ct. p. pond. Kraak
amandelen 48 ct. p. pond.
LET WEL OP HET JUISTE ADRES.
TELEFOON 935 TELEFOON 935
N.B. Thuisbezorgen zonder prijsverhooging.
Gedurende deze maand
mot 5 Jaar garantie. - pijnloos trekken ft—
Spreekuur dagel. 2-5 - FRANKESTRAAT 53
Dinsdag en Vrijdagsavonds van 7—8 uur.
- Desgowonscht ook Termünbotallng -
(Paul Krugerstraat Schoterkwartier)
onder de H.H. Missen van 7l/«, 9 uur
en half 11 eene
worden gehouden, waarna collecte ten
bate der armen dier parochie.
De predikaties zullen gehouden wor
den door den ZeerEerw. Pater
Rector der Eerw. Paters Passionisten te Haastrecht
Het R. K. Parochiaal Armbestuur.
«ra» Gevestigd te Haarlem mammi
Sluit als Onderlinge Maatschappij alle soorten van Levens- en Volks
verzekeringen. Vraag Tarieven. Jaarverslag en Inlichtingen bij de Verte
'genwoordigers of ten kantore der Maatschappij Ged. Oude Gracht 29
HOTEL CAFé-KESTAURANT
MATIGE PRIJZEN.
■f: ;vü- v
Js e m
a «5 c
"E "3
CENTRALE VLEESCHIAL
SCHAGCHELSTRAAT 4
Vlugst» Method» door
Bultenlandsche Leeraren
Gioote Houtstraat 14
Telofoon 1294
HE BERLITZ SCHOOL
OF LANGUAGES
üoor ons BSOBM SUCCES der afgeloopen
week, sullen wfl het pn bliek nogmaals op de
hoogte stellen van onze
Prima Box Meisjes Laarzen 3.75 3.9ii
Jongens Bottines. 2.95 3.65
Zwarte Riemschoentjes j.gg
Bruine Leeren Dames Pantoffels 1.75 I.8L
Dames Molière, hooge hak 4.25
ZwarteMolière spits en gew. model 3.75
Zwarte Heeren Bottines, pr. Leer 4.50
Kinder Schoenen van af 1,20
HAARLEM
Ad verteeren doet verkoopen.
licht, broos en lekker
Fabrieksradeii of Bedrijfsraden
In het Januari-nummer van „Studiën" wijdt
de Zeereerw. Hooggel. Pater Am, Borrel S. J.
een critische beschouwing aan het stelsel-
Hermans inzake „Het groote vraagstuk der
Bedrijfsorganisatie."
Het volgende is er aan ontleend:
„Met volle instemming en ware sympathie
kan men met hem de wenschelijkheid der vor
ming van fabrieksraden bepleiten, ja zelfs be
weren, dat zonder dergelijke colleges de so-
lidariteit tusschcn den werkgever en zijn
eigen personeel nooit volledig zich ontwikke
len kan, en al evenmin de maatschappij tot
een afgewerkt organisme zal kunnen uit-
groeien.' Maar daar volgt niet uit, dat dit
nu het allereerste is, wat moet ter hand ge-
nomen worden, dat men als het ware alle an-
fiere actie zou moeten stop zetten om deze
te laten voorgaan. De heer Hermans moet
zijn propaganda voor het instituut der fa- j
brieksraden niet staken en het is te hopen, dat
zijn pogen tot omzetting der mentaliteit van j
de arbeiders- en der werkgeverswereld vol
doende succes moge hebben om den opbloei
dezer zoo eminent sociale instelling mogelijk
te maken. Aangezien de heer Hermans zelf
moet toegeven, dat men daar nog ver van af
is, en toch het fabrieksradenstelsel slechts
dan de gewenschte goede vruchten zal kun-
nen opleveren, wanneer de vereischte menta-
liteit aanwezig is, komt onwillekeurig de
vraag op de lippen, of het wel zin heeft nu
reeds aanstonds de wet te hulp te roepen om
het instellen van fabrieksraden verplichtend
te stellen. Dat zou toch wonderwel lijken op
het maken van bovenaf der organische maat
schappij, waarvan de heer Hermans zich zoo
terecht afkeerig toont."
„Om met redelijke kans van slagen zich
voor de omzetting der maatschappij naar or-
ganischen trant te beijveren, zal men naar een
aanvangspunt moeten uitzien, dat van den
eenen kant reeds algemeen als practisch be
staanbaar is aanvaard, en van den anderen
kant krachtens zijn wezen naar onderlinge sa
menwerking der bedrijfsgcnooten heenwijst.
De grondslag zal derhalve moeten gevormd
worden door een instituut, een wijze van be
drijfsregeling, waarvan de bruikbaarheid
reeds proefondervindelijk vast staat, omdat
aile bij het bedrijfsleven betrokkenen, hoe
uiteenloopend hun sociale inzichten, strevin
gen en verlangens ook mogen wezen, hel
weldadige van een rustige sfeer van samen
werking er bereids aan ondervonden.''
„In de gegeven omstandigheden heeft men
een dergelijk uitgangspunt kant en klaar aan
wezig in de collectieve arbeidsovereenkomst;
daar heeft men reeds een toenadering en vre
delievende samenwerking naar het uiterlijke,
terwijl de practische ondervinding steeds
meer en meer zal doen gevoelen, dat het nut
tig effect slechts volledig zal kunnen bereikt
worden, wanneer men met aanpassende men
taliteit, de kiem van eenheid en saamhoorig-
heid, die er in verscholen ligt, tot geleidelijke
ontwikkeling tracht te brengen.
Daarom dan ook, wanneer de heer Hermans
het als uitgangspunt nemen van den fabrieks-
raad bestempelt als den natuurlijksten en dus
ook meest wenschelijken vorm van bedrijfs
organisatie, dan zouden wij willen antwoorden
dit gaarne te kunnen toegeven, wanneer men
de zaak in abstracto beschouwt. Konden we
een geheel nieuwe maatschappij gaan opbou
wen, had het bedrijfsleven tot nu toe geen
historie gehad, dan zou er ongetwijfeld veel
voor te zeggen zijn om iangs de in het plan-
Hermans uitgestippelde lijnen te werk te
gaan. Maar- de zaak staat geheel anders, wan
neer men haar in concreto beschouwt. Nu is
men niet vrij in het maken zijner plannen,
maar moet danig rekening gehouden met 't
reeds bestaande, omdat men anders groot ge
vaar loopt niet veel meer dan luchtkasteelen
op te bouwen.
Het moge daarom waar zijn, dit kan men
den heer Hermans wel toegeven dat de fa-
brieksraad als beginpunt de meest natuurlij
ke vorm van bedrijfsorganisatie is, de wen-
schelijkst-e is, hij in de onderhavige omstandig
heden volstrekt niet.''
„De heer Hermans is er verre vandaan de
beteekenis der collectieve arbeidsovereen
komst voor den huidigien tijd te ontkennen
Hij zegt, dat zij steunt op het solidariteits
beginsel (bldz. 1), verklaart dat ze is ingebur
gerd (blz. 32), erkent, dat ze in staat ge
weest is den sociaal-democraten andere ge
dachten bij te brengen dan die van den voorl-
durendeji en steeds scberperen klassenstrijd,
(blz. 46), betuigt dat er van haar veel goeds
is uiigegaan, dat dit goede moet behouden
blijven en worden versterkt (blz. 18). Waar
om kent hij haar dan, en hetzelfde geldt van
de bij de collectieve arbeidsovereenkomst be-
hoorende vakvereenigingen en bedrijtsraden.
geen meer definitieve rol toe bij zijn toe
komstplannen? Nu heeft zijn opzet iets twee
slachtigs; van den eenen kant wil hij een
actie in het leven roepen, die totaal buiten
deze drie belangrijke maatschappeijlke ver
schijnselen omgaat, en van den anderen kant
wil hij ze toch tot vriend houden en ver
wacht er nog veel goeds van. Maar als hij
er dan nog veel goeds van verwacht, dan
kan dat toch alleen maar wezen, omdat hun
werking dezelfde richting uitgaat, als waar
langs de heer Hermans de verwezenlijking
zijner plannen zoekt. Ts het dan niet veel lo
gischer het bestaande aan te grijpen en de
daarin erkende goede zijde te benutten, dan
iets nieuws op touw te gaan zetten, waarvan
de levensvatbaarheid nog allesbehalve geble
ken is?
Evenwel met te zeggen, dat de collectieve
arbeidsovereenkomst als grondslag der sociale
verhoudingen in het bedrijf moet gehandhaafd
blijven en in haar verderen uitbouw, gelijk
trouwens Hermans zelf wil (bldz. 46). den op
bloei der publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie
moet helpen voorbereiden, heeft men nog niet
voldoende aangegeven, welke weg in de
naaste toekomst behoort te worden ingesla
gen. Om aan de organische maatschappij reeds
een begin van uitwendigen vorm te geren,
moeten lichamen in het leven worden ge-
roe[>en, in staat de noodige voorbereidende
stappen te doen en die langzamerhand naar
gelang de behoefte daaraan zich gevoelen
doet, zich zullen kunnen ontwikkelen tot de
publiekrechtelijke organen, met de leiding van
het bedrijfsleven belast.'"
Aluds komt Pater Borret tot 't Bedrijfsraden-
slelsel, zooals dit, in eersten opzet, door de
R. K. Vakbeweging is voorgesteld. Hij is er
vast van overtuigd dat het weldadige, ja.
noodz; kelijlce dezer instelling wel eenmaal
weer zal worden ingezien, al zal dan wellicht,
om wille der opgedane ervaring, in de- na
dere uitwerking, of althans in de formuleering
daarvan, eenige wijzigingen moeien worden
getracht.
De heer Hermans zoekt de oorzaak der mis
lukking van het bedrijfsradenstelsel in het
S wezen van het stelsel zelf en voerde daarvoor
een drietal gronden aan.
Hiertegenover merkt Pater Borret o.m. het
volgende op:
„Ten eerste moet deze poging tot het bren
gen van eenheid in het bedrijf wel op mets
uitloopen volgens Hermans omdat men
haar had gegrondvest op de vakvereenigingen,
die juist op het scheidingsbeginsel berusten.
Wij meenen hiertegenover te moeten opmer
ken dat deze voorstelling niet geheel met de
werkelijkheid overeenkomt. De eigenlijke basis
van hot bedrijfsradenstelsel is niet zoozeer de
vakvereeniging als wel de collectieve arbeids
overeenkomst, die van een verlangen naar
vreedzame samenwerking spreekt. Deze geest
van toenadering is het geweest, dien men
heeft willen ontwikkelen om zoodoende lang
zamerhand de bedrijfssaamhoorigheid ovesr de
geheele linie te doen doordringen. Laat het,
in vergelijking met hetgeen men bereiken
wilde, 'n poover begin zijn geweest, het was
in alle geval iets reëeis, iets, waar men hou
vast aan had en dat de mogelijkheid van rijke
beloften voor de toekomst inhield, wat niet
gezegd kan worden van hetgeen de heer Her
mans er voor in dc plaats wil geven. De fa
brieksraden hebben nog geen realiteit in ons
sociaal leven; daardoor hangt hun levensvat
baarheid nog in de lucht en beloven zij niets
veer een uit de feitelijke omstandigheden
zich ontwikkelende toekomst.
Het wil ons verder vöotkomen, dat het
geen de heer Hermans tegen de vakvereeni
gingen meent in het midden te moeten bren
gen, wel wat donker gekleurd is. Ook maar
onze meen-ing, vormen zij niet het ideaal
van organisatie op sociaal-economisch ge
bied. Maar wij achten ze toch alleszins be
voegd om mede te helpen aan de voorberei
ding der publiekrechtelijke organisatie, voor
al daar de vooraanstaande leiders, gelijk trou
wens Hermans zelf toegeeft (blz. 45) de
overtuiging hebben steeds meer het strijdlus
tig karakter te moeten laten varen voor
vreedzame samenwerking. Hermans heeft
veel woorden van lof voor het goede, dat de
Duitsche Betriebsrate in menig opzicht be
werkstelligd hebben en dat niettegenstaande
zij op de vakvereenigingen gegrondvest zijn.
Welnu, zoo is men geneigd te zeggen: dan
zijn die vakvereenigingen nog too kwaad nietl
De tweede grief van den heer Hermans is,
1 dat de bedrijfsraden zich aandienden als een
bedrijfsorganisatie, terwijl zij in wezen loch
niets anders waren dan een instituut tot rege
ling der arbeidsvoorwaarden, ja dit zelfs nog
le veel gezegd is, omdat de eigenlijke rege
ling aan de vakvereenigingen bleef overgela
ten. Deze grief wordt reeds aanstonds ont
zenuwd door te verwijzen naar numero IX
van het z.g.n. Paaschmanifest, waarin was
gezegd, dat men door middel van het be
drijfsradenstelsel de bedrijfsorganisatie reeds
haar beslag hebben gekregen; integendeel
werd uitdrukkelijk veiktaarddat men er
slechts een eersten stap in zag, die naar ge
lang de omstandigheden het toelieten, door
meerdere zou worden gevolgd.
Dat men daarbij uitgipg van de regeling
der arbeidsvoorwaarden, waarin de vakver
eenigingen nog 'n groote rol te spelen kre
gen,vindt wederom zijn natuurlijke verkla
ring in de hoofdzakelijkheid van aansluiting
bij hetgeen zich historisch ontwikkeld had.
Het staal nog te bezien, of men aan de fa
brieksraden, wanneer men ze hals over kop
gaat invoeren, niet hetzelfde zou moeten ver
wijten. Bij den tegenwoordigen gemoedstoe
stand in de bedrijfswereld mag men al blij
zijn, wanneer er in pais en vree over de ar
beidsvoorwaarden kan worden onderhandeld
en als men aan de arbeiders de noodige
ken en scholing wil bijbrengen om met
vrucht te kunnen medewerken aan het nut,
dat men van de fabrieksraden verwacht, dan
zullen zij nog langen tijd op de vakvereeni
ging zijn aangewezen.
Op de derde plaats is aan het bedrijfs
radenstelsel door den heer Hermans als een
fout aangewreven, dat. het uitsluitend Ka
tholiek was opgezet, al wilde men trachten
ook andere gelijkgezinde bedrijfsgenooten tot
hetzelfde systeem over te halen. Nu wil hel
ons voorkomen, dat het een dwaasheid is te
beweren, dat men de zaak anders had kun
nen aanpakken. Waar de heer Hermans zoo
nadrukkelijk en terecht zegt, dat liberalen
en socialisten zich nooit zullen kunnen ver
zoenen dan op de door ons geslagen brug
van het solidarismc (blz. 15), daar zou het
toch malligheid geweest zijn een stelsel in
elkaar te zetten, waarin deze beiden van den
aanvang af zouden begrepen zijn. Het be
drijfsradenstelsel heeft in zich niets specifiek
Katholieks en kan door iedereen worden
aanvaard, die oprecht naar den socialen
vrede streeft, maar voor het oogenblik zagen
alleen de Katholieken dat helder in en wil
den nu dien anderen gelijke overtuiging bij
brengen door hen proefondervindelijk te
doen inzien, dat het solidarisme zich prac
tisch verwezenlijken laat, en dat nog wel
zonder plotselinge omzetting, maar door ge
leidelijke ontwikkeling van hetgeen ook zij
reeds lang als maatschappelijk nuttig had
den leeren kennen. De heer Hermans om
aan te toonen, dat op den duur de natuur
lijke ontwikkeling der sociale verhoudingen
in het bedrijfsleven zich niet laat tegenhou
den, wijst er op, dat de sociaal-democraten
van tegenstanders der collectieve arbeidsover
eenkomst tot voorstanders zijn bekeerd, en
dit, hoewel hij moet toegeven, dat daarin bij
hen nog andere bedoelingen voorzitten dan
bij de verdedigers der solidariteitsgedachte,
doet hem hopen, dat zij op den duur zich
ook wel toegankelijk zullen toonen voor die
sociale opvattingen, welke het instituut der
fabrieksraden moeten schragen, blz. 46. Maar
nu geeft hij zich toch aan een illusie over,
wanneer hij meent, dat op stel en sprong te
zullen klaarspelen; 't voorbeeld van Duitsch-
land had hem voorzichtiger moeten maken,
waar, naar zijn eigen mededeeling, blz. 27,
de Betriebsrate in menig geval niet aan de
gekoesterde verwachtingen hebben voldaan,
omdat het den arbeiders aan de vereischte
mentaliteit ontbrak. Staan bij ons de kansen
zooveel beter? Met een bedrijfsradenstelsel
kon men ten minste hopen bij de Katholie
ken gehoor te zullen vinden en later tot ver
dere uitbreiding te kunnen overgaan, met
het fabrieksradenstelsel weet men heusch
niet bij wie het ingang zou kunnen vinden,
daar het zelfs bij de Katholieken niet ge
wild is."
Pater Borret besluit zijn betoog met de
volgende conclusie:
„Zooiets maakt men niet, het moet groeien
en men moet in het bestaande de levenskie
men ervan kunnen aanwijzen", aldus de heer
Hermans op blz. 12, en wij zouden er wil
len bijvoegen, dat men tevens moet kunnen
aantoonen den geschikten bodem gevonden
te hebben, waarin de kiem tot ontwikkeling
komen kan. De publiekrechtelijke bedrijfs
organisatie, zooals die uit de huidige maat
schappij moet opgroeien, zal niet nit den
fnbrieksraad haar oorsprong moeten nemen
omdat deze „levenskiem" nog ten eenenmale
ontbreekt en de bodem der tegenwoordige be-
drijfsverhoudingen absoluut ongeschikt is om
haar daarin uit te planten. Alleen de collec
tieve arbeidsovereenkomst in verband met
het goed begrepen bedrijfsradenstelsel, ge
ven gegronde hoop van welslagen.*'
TENTOONSTELLING AVTCULTURA.
De redacteur van het vakblad Avicultura
hoeft uitgeloofd een nobelprijs, voor deze
gelegenheid omgedoopt in Hoogendijk-Wil-
ton-beker. Deze onderscheiding wordt uitge
reikt aan hem, die zich voor den pluimvee-
tre't in hit algemeen bijzonder verdienstelijk
heeft gemaakt.
Eem permanente oommissie wees het vorig
jaar voor deze onderscheiding aan den hoer
dr. H. J. Lovink; dit jaar zal de prijs (een
gouden medaille) worden toegekend aan den
oud-redacteur van Avicultura, den heer
Beekman, te Groningen, die vanavond aan
een maaltijd in Den Haag zal worden ge
huldigd.
Aan dezen maaltijd zullen ook deelnemen
mr. J. A. N. Patijn, burgemeester van Den
Haag, en de heer Kakebeeke, vertegenwoor
diger van de afdeeling landbouw van het
departement van binnen!ard-che zaken en
landbouw.
Evenals het vorig0 jaar, zal ook ditmaal
de tentoonstelling worden bezocht door een
50 kinderen nit alle doelen van het land,
die voor dit bezoek de reiskosten vrij krijgen.
Dit 50-tal jeugdige pluimveegedierteliefheb-
bers wordt gekozen nit de beste beant-
woorders van een prijsvraag in het vakblad
RIVIER VISSCHERS
Door de Vereeniging van Riviervisschers
„Onze Ervaring" is een adres gezonden aan
de leden der Eerste en Tweede Kamer, waarin
dringend wordt verzocht het daarheen te wil
len leiden, dat reeds in het voorjaar van 1923
de gesloten tijd op Snoek, Brasem, Blij enz.
in de rivieren en aanverwante wateren wordt
opgeheven. Dit zal den visschers dadelijk meer
brood bezorgen en de vischstand zal zich dan
reeds gaan herstellen; dat de kuilen bij een
bepaalden waterstand en daarboven mogen vis-
schen opdat de visschers niet naar de Duitsche
wateren behoeven te gaan, maar m onze rivie
ren hun brood kunnen verdienen, wat moge-
lilk is zonder dat zij aan «enigen tak van vis-
scherij schade doen; dat zoo spoedig mogelijk
voor de zalmzegenvisseherij een nachtelijke
sluiting wordt ingevoerd, met dien verstande,
dat voor den Neder Rijn, Lek en Gelderschen
IJsel om hun geringe breedte een zelfde rege
ling wordt getroffen als in den geest van art.
22 en 23 van het Visscherijreglement voor de
rivieren van 1 October 1922.
Tal van visschers zullen met hoop vervuld
hunne netten dan te water brengen, waardoor
werk en brood zullen komen aan tal van weik-
loozen, en de zahnrijkdom zal rich herstellen.
LOONSVERLAGING.
Op de gehouden conferentie van de directie
der Koninklijke Stoomweverij te Nijverdal
met de textielorganisaties is medegedeeld, dat
met 1 Maart a.s. een loonsverlaging van 10 pc.
zal ingevoerd worden.
De organisstiebestwren adviseeren deze
loonsverlaging uit te stellen. De directe heeft
nog geen beslissing genomen.
HET AANTAL STUDENTEN AAN DL
LANDBOUWHOOGESOHOOL.
Het aantal ingeschreven studenten aan
de Landbouwhoogeschool te Nijmegen be
draagt thana 321 onder wie 55 adspirant
landmeters. Het vorige jaar waren deze
cijfers op precies deuze'flen tijd 285 en
40. Het totaal-aantal ingeschrevenen voor
den cursus 1921—1922 was 305. Veronder-
sateld wordt dat dit voor den cursus 1922—
1923, als studenten die thans in de practijk
zijn, terug zijn gekomen zal stijgen tot 335.
•ViV': 'W fc'.'-VV-v."
R (ft W
09
Per 5 ons
LAPPEN 55 en 60 ct.
STUKJES en ROLLADE 65 ct.
ROSBIEF en RIB 75 ct.
BIEFSTUK 90 ct
VET 70 ct.
ROOKVLEESCH, per om 25 ct.
PEKELVLEESCH, per ons 25 ct.
ROOKWORST, per ons 15 ct.
Per kilo 120 ct.
LEVERWORST, per ons 8 ct
RUNDERLAPPEN 75 et.
ROLLADE en STUKJES 85 ct.
ROLLADE Tan de LENDE 90 ct.
ROSBIEF en RIB 90 ct.
BIEFSTUK 110 ct.
VET 80 ct.
LAMSLAPPEN 50 ct.
LAMSCARBONADE 65 ct.
LAMSLAPPEN tonder been 80 ct.
LAMSBOUT, zonder been 100 ct.
GEHAKT 40 ct.
SCHOENEN
SCHOLTEK's Elecir. LixeBakkerij
