jfl^ thans 1.25
A'damsch Couponmagazijn
j Centraal-A potheek J.W. Florijn
leelot Millers
Jansstraat 58,
Inventaris-Uitverkoop.
UITVERKOCHT
DeTijdgeest, Gierstraat 27
ismrij et litem, facta]]
Vlugge en nette aflevering
Uit het model
Refteiütroüen blanco panier
lijlstr. 81-ila
Zijlstr. 8T-07a.
Zijlstraat 87.87a
fa. A. VAN DAM - v. DIJK
MIJflHARDT'3
0 cent per pond
25 cent per ons.
HEERENHOkDEN
Amsterdamschevaart 26-28-28r. - Tel. 2311
Ook een Heilige!
„flO.*6i9G"
Zosidagy-, Avond- en Nachfsliiiting
ApoiSieken te Haarlem
1923
Aangesloten onder llo. 2885
A* F. SJCHÉÉÜ
J. LOTTGHRING |i
Drukkerij „DE SPMRBESTAD", Msssaufaan 49.
TH. 1. 'JANSEN Jr.
&HÜST m KEURIS.
VAN EIGEN EN"vrÉËMDE
LETTEREN.
VRAGEHBUS.
BiMNlRLAMOSSH MÏEUWS.
PREM1EVERLAOINQ ONGEVALLEN
WET.
LSJDITÏERKEER.
Nachtelijke vllegdienst
fiEMEKGD NIEUWS.
ORDE m ARBEID.
Loonsverlaging.
EN $1001.
Verhoog'mgen ingetrokken.
FONDS TOT BEHARTIGING DER BELANGEN
VAN HULPBEHOEVENDE KRAAMVROUWEN*
Aanstaande kraamvrouwen, die kuip van
ket „Fonds" weascken te ontvangen, moe
ten zich ongeveer drie maanden tevoren
aanmelden.
DINSDAGS MIDDAGS tusschen 2 en 4,
WILSONSPLEIN 75.
Dr. P. SCHEFFELAAR KLOTS
ï/o het
Stadh.
DAAR
ICAfS DE
ZELFS» METS' AAK 330EE3
t/o hei I
Statih
Wij habfaen aangekocht een groote
partij zuiver wollen
gekost hebbende 4.50
Aaiagez-aen blijkbaar nog geen vol
doende oplossing is gevonden voor de
moeilijkheid die er schijnt fte bestaan om
mij verloS te verleenen op verschilüende
lijden mijn apotheek des Zondags, des
avonds en des nachts te kunnen sluiten,
zal de
Groote Houtstraat 78 Haarlem
VOORLGOPIG TEN ALLEN TIJDE
GEOPEND BLIJVEN^——
om aan aanvragen tot levering van medi
cijnen te voldoen.
J. W. FLORIJN, Apotheker
IHOQFDPUNTABLETTEM
VRAAGT
LEVERWORST
Fijnste kwaliteit
PEKELVLEESCH
14 KSeine Houtweg 14
Ka Si Februari aanvang der damescursussen voor
Keken, Huishoudkunde, Waschbehandeiing, Fraaie
Handwerken, Linnennaaien en Versteüen
en der dienstboden-cursus voor versteSlen.
Gelegenheid io! aangi.te uiieriïjk I Februari en wel
op de voigende dagen: Maandag van 2 4 uur,
Donderdag van SO-12 uur, Vrijdag van 77 O' uur.
Prospectus op aanvrage Se verkrijgen.
AS1© voorradige goederen
worden tegen inventarisprifs
mmmmmmmssi
msmsxsziasEmaam
Maarten v Heems erkst<\ 29, Werkpl ats 25a
geraakte en verregende
worden bij ons weer als
nieuw gereinigd eni
gevormd.
Gr Hou Mr 5a Telef. 771
WEDER VERKRIJGBAAR 0.20 PER KILO
BIJ AFNAME VAN MINSTENS 5 KG.
«iwwmb OOSTVEST 4a
KUNSTTANDEN EN GEBSTTEk
Bi
',M'
Een gewoon Christn-menech is overtuigd,
dat rneu, om op dea titel van „heilige"
aanspraak te kunnen maken, een toonbeeld
van deugd dient te zijn voor de oogen
der me iach -ne n trouwe aien„t tnocht in
de oogen van God.
Maar zijt ge e ïmaal het kanaal van Suez
gspate >rd, dan begint een andere wereld,
de wereld van het Oorten, waar niet al
leen de huidskleur der bewoners, maar dik
werf ook hunne wijze van denken hoel an
ders is. Verwonder u dus niet, daar te ont
moeten levende heiligen, die het beginsel
huldigen: „zalig de rijken, zalig de mach
tigen"; en den stelregel in toepassing bren
gen: „het is zaliger te nemen dan te
geven".
Verwonder u ook niet, menschen dovoto-
lijk te zien opgaan naar de grafstede van
hen, die gedurende hunne aard scha om
zwerving. volgens onze opvatting monsters
van wreedheid, monsters van wellust waren.
De Javaan kan in stillen eerbied neerknielen
qp hat graf van zulk 'n vreamdsoortigen
heilige, daar brengt hij dan offers en roept
om rijkdom of kinderzegen de voorspraak
in van dien eartijds machtige. Wierookwol
ken kringen omhoog en mceten de geprevelde
gebeden opwaarts dragen naar de plaats,
waar de lang-cestorvene heenging.
Welke maat tuf wordt aa g le d om den
graad der heiligheid van overledenen te
bepalen, kwam ik tot nu toe niet te weten
maar waar het levende heiligen geldt, ge
lukte mij dit wel. 13 iemand naar Mekka
geweest, en hoeft hij daar eenige duizenden
guldens achtergelaten in d9 grijp-grage han
den der bewoners, en keert hij getulband
terug, dan staat niets zijn heiligverklaring
in den weg. Doch er is niet alleen heilig,
maar ook heiliger, hoiligst! Zijt ge ginds in
het heilige land geboren, ertroomf er Ara
bisch bloed door uw aderen, de eerbied van
den Javaan wordt dubbel zoo groot. Zijt
ge daarenboven een Saïd of een Scherif,
of kunt ga de een.voudigen laten gelooven,
dat ge tot eon dier beide categorieën van
uitgelezenen behoort; gelukkige mensch
bestijg dan de la ld :r der achtenswaardig
heid tot de bovenste trede en zie verder
vanuit uwe verheven rust „hoe zich 't al
rondom u roert." Ne?m van de aardsche
goederen, wat u aanstaat; wie zal 't belet»
ten? ten minste in de meer-afgelegen des
ea's. Want helaas de tijdon worden er niet
beter op voor de uitgelezen 6chare der
Saïds.
Ik vergat te zeggen wat een Saïd eigen
lijk is. Saïd in 't Arabisch beteokent „Edele
heer". Hier in Java is die titel het mono
polie der recht t.eeksche afstammelingen van
den profeet; en aangezien RAndjeng Na-
bi Mohammed wel hit summum van uitver
korenheid bereikte, verwondert het niet, dat
die uitverkiezing rijkelijk afstraalt op al
zijne voorgewende nazaten. Het parool is
dus: Hulde aan den Saïd! Zoo was
het ten allon tijde, zoo is het na nog. Toch
wordt die slaafsche eerbied minder, steeds
minder. Wanneer thans een Saïd minder
waardig katoen teren buitensporigen prijs
van de hand wil doen, dun gebeurt 't wel,
dat de Javaan hem beleefd te kennen geeft,
dat hij toevallig die stof, hoe Arabisch ook,
niet noodig heeft. En als de Saïd zijn mand
met prullaria, met plechtig gebaar opent
ca echt», zdet u, echte Arabische genoss
en toovermidd den aan de lijdende desea-
menschheid wil. afstaan, natuurlijk togen ma
tige vergoeding, dun krijgt hij som3 te hoo-
ren: „Heer Saïd, niet noodig" of wel
indien de heilige man tenminste boos worrlt
en scheldt „Heer Saïd, daar is de deur".
Heusch er komt malaise in de Saïd-wereld!
Ziehier een gebeurtenis uit den laatsten
tijd.
Op zekeren dag kwam een dier Arabische
heiliga gieren neergestreken in een desea
onzer omgeving. De loerah*) werd ontbo
den. „Of hij wel wist, dut de vreemdeling
die voor hem stond, een ras-echte Saïd
wa De leerah boog alvast diep en groette
onderdanig. Ja, en als ^hij, loerah, soms
nog twijfelde, dam zou de vreemde het
bewijs leveren, het deugdelijk bewijs van
de negara, da overhoil." En da „heilige"
haalde eon bundel vuile papieren te voor
schijn. O neen, men geloofde 't wel, wat
verlangde de elele Sa"d? Zijn verlangen
was, zich ter plaat e te ve tigan, te midden
van hen, gewone Javanen.
De de sa-men» hen vee'don zich natuur
lijk zeer vei-oord 001 Saïd in hun mid
den! De hooge gast koos eerst een wo
ning uit; tegen matigen prijs werd ze hem
afgestaan.
Wel en lang werd er de eerste dagen
gepraat over den nieuwen bewoner, een
Saïd Sacstoe. eon ras-e htcn, die bewijzen
kon vertoonen der overheid.
Maar men kan niet altijd over het zelfde
praten, zelfs niet over een Saïd Saëstoe.
Dus werd al ras het gewone dorpsleven
voortgezet, alsof er geen afstammeling van
den profeet in de dessa huisde.
't Gebeurde e.hter, dut eeaigen tijd later
een bewoner een kippetje miste. Dat is
nu zoo buitengewoon niet. Maar eigenaar
dig: een week of wat daarna overkwam
aan 'n ander he'.(zelfde ongerief, een derde,
een vierde waren al even ongelukkig. Een
onderzoek werd ingesteld merkwaardig,
alle sporen wezen naar het erf van den
heiligen Saïd. Er werd gemompeld binnens
kamers; luid spreken en dan naam Saïd
verbinden aan het woord „dief tal", dat
durfde men niet. Toen geschieldo het, dat
een kip van Sa'id's buurman al scharrelend
afdwaalde naar het verdachte erf. De hei
lige man kwam toevallig naar buiten, greep
het dier met de grootst mogelijke kalmte
en droeg het statig naar binnen. Den eige
naar, die alles had gezien, werd het te
machtig. Hij waagde het. te verschijnen voor
den Saïd, den afstammeling van den groet
ten profeet; hij wees hem er op, dat hij
zich.... vergiste, toen hij de kip, het eigen
dom van zijtn buurman, annexeerde.
De Saïd richtte zich op. Hij had niet on
derzocht, wie de vorige eigenaar zijn kon,
achtte het ook niet noodig. Immers het feit,
dat die kip nit eigen beweging de grenzen
van zijn erf had overschreden, was het on-
omstootelijk bewijs, dat het dier gezonden
was door Allah, den barmhartige, als ge
schenk aan zijn dienaar, den ras-echten Saïd,
den afstammeling van dan profeet, den ge
zegende. Tegen dit argument was de dsssa-
man niet bestand; onverrichter zake ging hij
heen.
In weinig tijd was het alom bekend, dat
de Saïd op eene voor de dorne'ingen zeer
nadeelige wijze van tijd tot tijd „ge c'ien-
ken" ontving van boven. Doch, jammer
voor den Said, het geloof der dorpsmen-
6chen was niet groot genoeg. Men zon op
vergelding.
De Zoon des profeten bezat verschillende
schapen, bestemd om met wist te worden
verkocht op. den pasar.
Vooral in drogen (dj'd dolen de schapen
overal rond op zoek naar gras of bladeren.
Een dier woldragers strekte zijn onderzoek
uit tot op het erf van een dergenen, die
onvrijwillig geschenken had geleverd. Een
snood plan flitste door het brein des een-
voudigen, en werd aanstonds uitgevoerd.
Het schaap werd gegrepen, buurlie len in
het geheim betrokken. Het dier was vet,
stilletjes werd het gedacht, eh de man
kondigde een slamatan (een offerfeest) aan,
om te W>1 doen aan, ik weet niet welke,
gelofte.
Den Saïd werd met grooten eerbied ook
een flink stuk vleesch gezonden, als zijn
aandeel aan den offermaaltijddat ei ehta
immers de gewoonte. De „hei'ige" nam
onder zege3preuken het geschenk aan, dat
Allah hem zonden onder de ingewij
den heerschte booze vreugle.
Kort daarop kwam do Saïd tot de minder
aangename ontdekking, dat één zij ïer scha
pen verdwenen was, en geen zoeken bracht
het verlorene /terug. Het vreeselijke drong
zich aan hem op: zijn schaap, het sohaap
van den Saïd, was gestolen en opgegeten
dcor zijn onwaardige dorpsgenooten. En dat
huichelachtige volk Allah vloeke het!
had het gewaagd, .ondeir het mom van
eerbied, hem een deel van zijn eigen schaap
te doen opeten.
De hoi i ;s werd boos, wil 1-toornig. Aan
stonds trok hij naar het huis van den snoo
daard. Deze ontving hem met voel sern-
bah's en antwoordde uiterst deemoedig,
nadat een stortv'ool van verwijten over
zijn hoofd was heengegaan: „Maar e'e'e
heer het schaap kwam eigener beweging
op het erf van uw dienaar, en uw dienaar
dacht: Zie, Allah zenit mij een ge ohenk,
de Barmhartige zij geprezen. Ik zal dit
geschenk aannemen en slamata 1 houden,
en mijn buren zullen zich met mij ver
heugen. Evenals Allah vroeger mijne kip
ten geschenke zond aan zijn die laar, den
Saïd, zoo zendt Hij nu mij, onwaardige,
dit schaap. Allah zij duizendmaal geprezen."
„Aniln!" antwoordden de omstanders. De
Saïd werd nog eons zoo boos. Dacht die
ellendeling, dat een Said een ra 1- echte,
zich zoo liet bespotten, dat hij het er bij
laten zou? Neen, voor den controleur zou de
vlegel met zijn trawanten ver c 1. ij non.
De Saïd deed beklag en de controleur
beloofde onderzoek.
Het onderzoek had plaats, maar toen kwa
men aan den dag zooveel ongerechtigheden,
zooveel bedreigingen en afpersingen, allen
gepleegd door den afstamme'ing van den
profeet, dat de heilige man den zeer ern-
stigen raad ontving, onmildellijk het ter
rein zijner werkzaamheden te verlaten.
De ras-echte Saïd gat' gehoor aan dien
raad en verdween.
De voortschrijdende tijd is onbarmhartig
voor velen dier vreemdsoortige „heiligen"
op Java.
(St- Claverbond.)
loerah, dorpshoofd. .pasar, markt.
sembah, eerbiedige groet.
EEN RECORD-BOEK.
Maria Chapdelaine. Een verhaal
uil Fransoh-Canada, door Louis
Hémon.
Een lofprijzing op dit boekje is niet meer
noodig; het suces er van is verzekerd, daar
in Frankrijk alleen eenige maanden na hel
verschijnen dit romannetje'reeds in 225.000
exemplaren was verkochl. Voor me ligt de
517de uitgave van Augustus 1.1. Waarlijk een
wereld-record op bibliografisch gebied! Naar
schatting loophhet aantal der verkochte exem
plaren thans naar de 650.000. In dit opzicht
laat Hémon alle Fransche schrijvers op dit
gebied achter zich. Edmon Rostand, wiens
meesterwerk, „Cyrano de Bergerac," waarvan
de eerste opvoering nu in December 25 jaar
geleden plaats had, stond tot nu toe aan de
spits met een verspreiding van 549.000 ex.
van zijn beroemd tooneelwerk.
De jonge Hémon heeft zelf weinig pleizier
beleefd van zijn roman uit zijn geboorte-pro
vincie; hij stierf, vóór zijn 30ste jaar, ver
brijzeld door een locomotief bij Péribonka,
voordat één gunstige kritiek zijn werk had
bekend gemaakt. Pas na den oorlog, avaar-
schijniijk door invloed der'Fransoh-Canadee-
sche soldaten, heeft deze roman gel 1 cel F rank-
j rijk begeesterd en de Fransche Academie
heeft in haar 'zitting van 1 December plech
tig verklaard, dat Maria Chapdelaine onder
de onsterfelijke meesterwerken van Frank
rijk verdiende te worden opgenomen.
Het venhaal op zich zelf is zeer eenvoudig
en speelt aan de Péribonka-rivier die zich
Noord-Zuid in het St. Joihn's-Lake, in den
woudrijken staat Quebec, uitstort, en onder
een bewolking, verspreid over een uitgestrekt
half-wild land, voor het grootste gedeelte on
geletterd met als raadslieden slechts de pries
ters; een bevolking verhard door de ruige na
tuur, maar die toch dank zij haar Fransch en
Katholiek biped de onverwinbare „allégresse"
en neiging tot scherts en lach niet heeft ver
loren.
Samuel Chapdelaine, de onrustige Fransche
geest, de zwijgende banneling uit zijn geliefd
Bretagne, heeft een nieuwe liefde opgeval
voor- het uitgestrekte land, de parochies en de
heiligen van Canada, en is het slachtoffer ge-
j worden van de passie „land maken."
„Land maken," dat is de krachtterm, die
uitdrukt alles wat er ligt aan verschrikkelij-
ken arbeid tuschen de armzaligheid van het
wilde half-verbrande woud en de eind-vrucht
baarheid der bewerkte en bezaaide velden.
Samuel Chapdelaine kan er over spreken met
de vlam van enthousiasme en een bedwelmen
den trols in zijn oogen. Dat was zijn passie,
een passie van een menscli gemaakt voor de
ontginning meer dan voor de bebouwing. Vijf
maal sinds zijn jeugd had hij een „concessie"
genomen, een huis gebouwd met stal en schuur
in duurzaam hout. een welvarend bezit; en
vijf maal had hij dat bezit weer verkocht om
.opnieuw te beginnen meer noordelijk, plotse
ling ontmoedigd, elke belangstelling verlie
zend, wanneer eenmaal het ruwe harde werk
geëindigd was, wanneer zijn buren tatrijk wer
den en hel land open werd en bevolkt. Enke
len begrepen hem, anderen wonden hem moe
dig, maar weinigen verstandig en zij herhaal
den, dat als hij zich had weten te vestigen
op één punt hij en de zijnen nu in welstand
zouden leven.Dat was voor hem evenwel
een zich onttrekken aan zijn juk, het juk van
arbeid en vrees. De vader beschouwde het
met 't onoverwinnelijk optimisme van een
man, die zich sterk weet en zich verstandig
acht; de moeder daarentegen met een inge
houden spijt; de kinderen met een vage hoop,
zonder bitterheid, o.p een voorspoediger toe
komst, die zij voor zich zagen.
Marie, de juist volwassen dochter van Sa
muel, is de hoofdpersoon van dezen roman,
die zich ruslig afspeelt zonder gejaagdheid.
Haar liefde, opeens ontwaakt, twijfelloos en
resoluut, geldt Francois Paradis, den moe
digen jongen man, in wien zij haar meester
erkent. „Het was de uitdrukking van zijn
gestalte en zijn vernuftige gehardheid, die
deze achting bij Maria voor Francois Paradis
opwekte". Zij voelden zich verloofd zonder
woorden te hebben geuit.
Maar lot welk een ramp leidde deze kuische
verloving! Frangois de trolter, die ver in het
Noorden werkleider is bij het houl kappen,
wordt gedreven naar zijn Maria om haar te
loonen, dat hij zich gebeterd heeft en niet
meer vloekt en drinkt, doch verdwaalt in het
woud en sterft eenzaam in de sneeuw, die
hem bedekt heeft met een witte tombe. En
terwijl Francois verlaten slerft op weg naar
zijn verloofde, stort Maria haar gebed van
duizend YVees-gegroeten. 't Kinderlijk hart
vervuld van hoop en angst, vertouwt ten
yolle op de bewering der moeder, dal, wie op
deu dag voor Kerstmis 1000 Wees Gegroetjes
lol de H. Maagd bidt, zeker verhoord wordt.
Als haar gebed ten einde is, durft zij nauwe
lijks baar wenseh le uiten tot de H. Moeder,
en toch ligt deze haar zoo op hel hart: dat
Francois mag komen op deze Kerstdagen.
En bij het vernemen van den dood van haar
verloofde blijft zij stom. Wat baal het, of zij
geheel doof van verdriet, ook hel oor leent
aan de opdringerige schildering van het leven
in de steden van Amerika, waarheen de werk
zame Lorenzo Surprenant haar wil voeren?
Wal bant het, dat zij een oogenblik de toe
komstige vermoeienissen der Canadeesche
vrouw yoelt kerven in haar te zwaar belaste
schouders? De banden door haar vader ge
legd, door haar moeder, door Frangois zelf,
hechten haar aan dit land van beproevingen
waar zij allen, ieder op zijn manier, lang en
Christelijk geleden hebben. Als Eutrope Gr.g-
non, de jonge, arme buurman komt, kan hij
haar slechts aanbieden: een jaar wachten en
dan zijn vrouw worden, 't tegenwoordige
leven doorzetten in een andere houlen hul op
een half bevroren sluk land, het zware huis
houden doen, heel gewoon als tot nu loe
koeien melken, den stal reinigen, wanneer
de man afwezig is, in hel veld werken mis
schien, wanl zij zullen slechts met hun tweeën
zijn en zij is sterk, de avonden aan het spin
newiel doorbrengen en oude kleeren verstel
len, een half uur rusl nemen per dag gedu
rende den zximer, gezeten op den drempel der
deur, met uitzicht over het veld, ingesloten
door enorme sombere boschen, of wel in den
winter met haar adem wal ondoorzichtig ijzel
op het ruitje doen smelten en kijken naar de
vallende sneeuw op het al reeds witte land en
op de boomen, het woud.... Het woud, altijd
dal woud, ondoordringbaar, vijandig, vol
gruwelijke geheimen om hen heen gesloten
als een wreede benauwende kluister, dien zij
moeten ontsluiten, verbreken, langzaam aan,
jaar na jaar, telkens slechts winnende in
lenle en herfsl een paar morgen en dat over
een lang leven, dof en hard.
En dan Eutrope Gagnon, vreesachtig en
linksch, maar zuiver van harte en waakzaam
van ziel, de boer die de gezel moet zijn van
Maria, de vader van haar kindeTen, haar be
schermer, haar zielsvriend, zij bemint hem als
men bemint voor het leven. Door zich aan
1 hem te geven legt zij in hem den grondslag
om een moedig man te worden.
Maria Chapdelaine is voorzeker een waar
dig boek, eenvoudig, vol vrede. Overal
heerscht vrede waar de personen van dezen
landelijken roman zich bewegen. Verre van
de personen te bepleisteren met een overbe
schaving of een vulgaire brula-li lelt, schildert
hij ze in de grootste nauwkeurigheid; de
details helpen slechts mee tol verdieping d.er
karakters en de schrijver kleurt ze met de
meest delicate nuances. De conversatie der
personen is en blijft de boerenoonversatie, een
oneindige „nfélopée" vol herhalingen, waarbij
ieder goedkeurend overneemt de woorden van
zijn voorganger, er slechts een paar nieuwe
aan toevoegend, weike de eerste weer als
schakel kan henhalen.
Het onderwerp dier gesprekken is natuur
lijk het eeuwige Canadeesche klaaglied, de
klacht zonder opstand tegen 't verpletterende
juk van den acht-maanden langen Canadee-
schen winter. Ook de herfst krijgt zijn deel.
Mag al reeds overal de herfst melancholisch
zijn, vol van weemoed om hetgeen verdwijnt
en de dreiging van wat komen zal, op Cana-
deeschen bodem is hij nog melanciholischer,
nog rorender dan elders, en te vergelijken
mei den dood van een menschelijk wezen, dat
te vroeg wordt opgeroepen, zonder het rechte
deel van het leven te hebben gehad. De pas
sages over de natuur zijn wel wat eenzijdig,
en zullen niemand het aantrekkelijke van
hare woestheid doen zien. Geen woord- van
lof voor den Schepper van de wilde, zware,
ongerepte natuur, 't GrootscRe bestaat alleen
in de inspanning noodig om die wilde natuur
te behcerschen. Dieren en vogels, die zioo'n
groo'.e rol spelen in de vrije natuur en waarin
wij menschen makkers vinden m onze een
zaamheid, worden in het bock genegeerd om
aldus het evenwicht des levens nog meer te
verstoren en zoo het zware bestaan der
Chapdelaine en hunne lotgenoolen nog zwaar
der te maken. Lou-is Hémon was zeker een
pessimist, zooals wel duidelijk is uil die nega
tie van al het wonderbare en hij heefl geen
apologetisch werk willen leveren, wal ook
blijkt uit eenige opmerkingen over hel Katho
lieke geloof. Toch is zijn roman door het feit
alleen van nauwkeurige, sobere beschrijving,
door de Christelijke overtuiging, die het leven
van eiken dag draagt, een apologie geworden
voor dal geloof. Wie zal ons zeggen of de
geestelijke rijkdom, hel geloof in deze afge
werkte wezens, niel de onbewuste reden is,
die hen Fransch Canada deed uitkiezen als
het bevoorrechte land om daar te leven en te
stervet W. S.
Vr. 1. Ik doe door het ochtendvoer van
de kippen oud brood. Kan dat kwaad?
2. Heeft u ook een recept om zelf ochtend-
voer te bereiden?
Antw. t. Neen. 2. Er zijn er vele. Hier is
er een: 12 K.G. gerstemeel; 8 K.G. maïsmeel;
5 K.G. zemelen (grove tarwezemelen)8 K.G.
vleeschmeel; 4 K.G. lijnkoekmeel; 1 K.G. fos-
furzure kalk. De getallen geven natuurlijk
alleen de verhouding aan.
Vragen van H. v. L. te H.
Antw. Deze vragen zijn niet voor publieke
beantwoording vatbaar. Wij raden u aan
daarover bij gelegenheid eens te komen
praten op ons bureau.
R. V. B. en Centrale Werkgevers Risico Bank.
Naar aanleiding an de verklaring van
Minister Aalbersc, dat in voorbereiding is een
Kon. besluit waarbij aan de werkgevers, die
als premie-betalers zijn aangesloten bij den
R. V. B over 1923 een bijzondere premie
verlaging zal worden verleend, heeft de re
dacteur van de „R. K- Wever" zich gewend
tot de Centrale Werkgevers Risico-Bank en
gevraagd, wat deze Bank zal doen.
De houding der directie staat nog niet
vast. In het Maandblad der Bank zullen
nadere meded elingen geschieden.
De statuten der Risico-vereenigingen schrij
ven voor, dat behoudens bijzondere geval
len, de indeeling-der bedrijven in gevaren-
klassen gelijk is aan die van R. V. B. Ver
laagt de R. V. B. de7 premies, dan ligt het
voor de hand, dat de C. W. R. B. hetzelfde
doet.
Omtrent de laatste zinsnede van 's Minis
ters antwoord hebben zij geïnformeerd waar
om voor de bijzondere premie-verlaging al
leen in aanmerking komen de premie-beta
lers bij den R. V. B., dan wel|alIc|ririco-dra-
gers. Wanneer de reserve gekweekt zou zijn
uitsluitend uit de bijdragen van de premie
betalers der Rijksbank, dan zou inderdaad
art. 40 sub. 7 der O. W. niet toelaten, dat ook
andere van de extra verlaging profiteerden
is evenwel het overschot gekweekt mede uit
bijdjagen van de overige premiebetalers,
dan zou het hoogst onbillijk zijn, wanneer
slechts één groep daarvan voordeel trek
ken zou.
Terdege zal nagegaan moeten worden,
uit welke factoren het batig slot der Rijks
bank samengesteld is.
Van 5 tot 25 Februari zullen er proeven
genomen worden met een nachtelijken vlieg
dienst tusschen Parijs en Londen.
O ING T3T INB AAK.
Opnieuw is getracht in te breken in de
koffiebranderij van Reuser en Smulders
Brouwersgracht 4. te 's Hage Aan de achter
zijde van het huis is een ruit uitgesneden,
doch de ijzeren stangen voor de ramen kon
den *de daders niet verbreken. Zij konden
daarom het huis niet binnendringen.
Een andere poging tot inbraak, die even
eens mislukte had plaats in den boterwinkel
an T. v. V. aan de La ge Beestenmarkt.
BER00V1NG.
Mej. M. S. te Berlijn, doch vertoevend in
een Hotel te Amsterdam, deed aangifte van
vermissing van een handtaschje inhoudende
15.000 mark, een gouden armband-horloge,
een gouden armband met hanger en eenige
andere gouden en zilveren sieraden uit het
station der H. S. M. alhier.
ONGEVAL MET DE „BANKA."
Te Hamburg kwam, naar de Tel. meldt,
het Ned. Stoomschip Banka van de Maat
schappij Nederland, die door twee booten ir
de haven werd gesleept, Donderdag in aanva
ring met de landingsbrug van „St. Pauli'
en liep veel averij op. De stoomboot kon met
behulp van een derde stoomboot worden los
gemaakt en aan de landingsplaats worden ge
bracht. Zfj schijnt zeer ernstig te zijn be
schadigd. De landingsbrug is afgesloten.
DIERENMISHANDELING.
Een agent van de verkeersbrigade zag oy
de Neude te Utrecht een beladen vrachtwagei
trekken door een daarvoor gespannen paard,
dat zoowel aan vóór- als achterbeenen kreu
pel ging en wel in die mate, dat het dier bij
iederen stap den indruk maakte uitermate
pijnlijk te zijn en geheel doorzwikte, zoodal
het bijkans dreigde te vallen onder het loo-
pen. Een dergelijk paard werd ais trekkracht
gebruikt! De verkeersagent liet den karbe-
stunrder stoppen en het paard onmiddellijk
uitspannen. Het dier bleek zich niet dan mei
groote moeite te kunnen bewegen en ernstig
pijn te lijden bij eiken stap; aan den teugel
gelei dkon het ternauwernood het eene been
voor het andere brengen. Tegen den bestuur-
drr die reide het paard te hebben aangespan
nen op last van zijn patroon, is proces-ver
baal opgemaakt; de politie liet he paard per
vee-transportwagen naar stal brengen, nadat
ook een voor advies geroepen veearts gecon
stateerd had dal het dier onmogelijk dienst
kon doen en erge pijnen leed, vooral aan de
voorbeenen. Het publiek op straat toonde er
zich zéér verontwaardigd over, dat men een
dergelijk ongelukkig dier zware vrachten had
doen trekken. U.D.
Op de cacao- en chocoladefabriek van de
firma Bensdorp Co., te Bussum zijn de
loonen van het werklieden-personeel met 10
pCt. verlaagd.
DeMinisler van Oorlog heeft elke verhoo-
ging van jaarwedde of tractement vanaf
Januari j.l. ingetrokken.
(Hierm ede vervallen alle and ars vroeger genoemds spreekuren).
Artikel 3, Alinea 5 van de Wet betreffende de Uitoefening
der Artsenijbereidkunst luidt ais volgt
,Pe Inspecteur (v. d Volksgezondheid) verleent
dat verlof (tot slu ting), mdien er naar zijn oordeel
voldoende gelegenheid tot het verkrijgen van genees
middelen zal bestaan
i verdwijnt spoedig door
Pnji per koker 60 cent
Bij Apoth en Drogisten
Fabrikant
IPHAmfA&aiat A.rïurotMW ztmJ
mnsmsriiav- jmjurjvmistjaa
AJtKHEMSa VAm STUC,.'.aOOR3 ES3 WlT'WERKEH
Sfucadaor van stadsgetaouwen en scJolen
4. Dinsdags en Donderdags van 1-4
8 Woensdag geen spreekuur
Spreekuur van 1
en van 7
