Buitengewonen Uitverkoop
nu 69 cent
nu f 1,25
nu 79 cent
Zijlstraat S7-S7A
MOEDER IK
Columbia
PielageAGo.Zijlstr.l3,tei.l078
Daar kan de „Koning"
niets aan doen!
ft ft ft
FelixWesterwoudt&C
JE NIET MISSEN!!
Restantrollen blanco papier
CENTRALE
TANDHEELKUNDIGE
KLINIEK
Zeer oude Goudsche, Leidsche
en Edammer Kaas
Wat
kan de „KooiÏBSfg"
daar nu aan deen?
Om elke concurrentie te tarten zullen wij in onzen
verkoopen
Dubbel breed zijden Crêpe de Marocco van 2.50
2 El br. zuiver wol fantaisiestreepen van 4.50
2 El breed Kamgaren van 3,50 SUll f 1,39
Dubbel breed fantasiestreepen van 2.50
enz. enz. enz.
Ziet allen de twee étalages van het grootste „Couponmagazijn"
en heel Haariem zai zeggen:
Fa. A. v. D/IM-v. DIJK
Drukkerij „DE SPAARNESTAD", Nassaulaan
49.
Wij hebben nog in voorraad:
Voor liefhebbers een heerlijkheid!
Bosch-Cultuur.
Het kleine stadsleven in vroegere
tijd.
6EMEMQD NIEUWS.
DE MALVERSATRES IN 't HOTEL
DES INDES.
Naar de Tel. verneemt, is de mede-di
recteur en exploitant van het Hotel
„aes lndes," de heer Henry E. Rey,
Vrijdagavond onverwacht uit Frankrijk
in den Haag teruggekeerd om de exploi
tatie van het Hotel weer zelf ter hand te
nemen.
Toen de heer Halier en zijn vrouw,
mevrouw Haller-Rey, vor eenigen tijd,
ter zake van verdenking van valschheid
in geschrifte, naar het Huis van Bewa
ring waren overgebracht, heette het
in eenige bladen, dat de directeur de
heer Henry Rey voortvluchtig was. Dit
laatste was echter onjuist. De heer Rey
vertoefde voor zijn gezondheid in Zuid-
Frankrijk en wel in Montana, waar hij ie
der jaar geregeld eenigen tijd doorbrengt.
Vanhier zond de heer Rey, toen hij in
de bladen van de arrestatie van zijn zus
ter en zwager kennis nam, een telegram
aan den burgemeester, mr. J. A. N. Pa-
tijn, waarin hij zich onmiddellijk bereid
verklaarde als zulks noodig was, over te
komen en zich ter beschikking van mr.Pa-
tijn te stellen.
De burgemeester heeft hier niet op
geantwoord. Hoewel zijn geneesheer te
Montana ernstig bezwaar maakte heeft
de heer Rey niet geschroomd de terugreis
naar Den Haag te aanvaarden, waar hij
Vrijdagavond aankwam.
Er zijn volgens verschillende onjuiste
voorstellingen gepubliceerd omtrent de
verhouding tusschen de gemeente en de
exploitanten van het Hotel.
De Nederlandsche Uitvoer-Maatschap-
pij, of te wel de N. U. M., werd destijds
voor een hoog bedrag eigenares van het
gebouw. Door de tusschenkomst van
jhr. Van Karnebeek, toen burgemeester
van Den Haag, zag de N. U. M. van in
gebruikneming van het gebouw af en
verhuurde het voor f66.000 per jaar aan
de gemeente.
Op aandringen van het gemeentebe
stuur bleven cie vroegere eigenaars van
het hotel, de heer Henry E. Rey en zijn
zuster, thans mevr. Haller-Rey, zich met
de exploitatie van het Hotel belasten, op
de volgende voorwaarden.
Het meubilair van het Hotel, ter
waarde van f350.000, bleef eigendom van
de familie Rey en is dit nog steeds. De
heeren Rey, Halier en mevrouw Haller-
Rey werden met de verdere exploitatie
belast tegen een salaris van minimum
f5000 per jaar en maximum flO.000.
Van de te maken winst zou tot een be
drag van f 66.000de huur per jaar
*,U aan de gemeente en 1/t aan de
gezamenlijke exploitanten komen.
Werd er meer dan f66.000 winst per
jaar gemaakt, dan kwam daarvan 3/4
aan de exploitanten en 7, aan de ge
meente, doch eerst nadat andere kosten,
o. a. de salarissen en schadevergoeding
waren afgetrokken.
In ieder geval blijkt uit deze over
eenkomst dat de gemeente en de familie
Rey-Haller voor gezamenlijke rekening
exploiteerden.
Het eerste jaar is meer dan f66 mille
winst gemaakt, het tweede jaar ongeveer
dit bedrag en hét derde jaar f40.000.
Wat was nu de taak der verschillende
directeuren
De heer Haller was met de administra
tie en de aankoopen belast, de heer Rey,
met de ontvangst, correspondentie, per
soneel en de verhuring der apartementen.
De aanklacht tegen den heer Haller
berust uitsluitend op vermoedelijke
valschheid in geschrifte. Hij zou in de
boeken facturen hooger hebben ingeschre
ven dan ze werkelijk waren.
Het bewiis schijnt echter, naar ons verze
kerd werd, niet zoo gemakkelijk te con-
strueeren als men eerst wel meende.
De gemeentelijke accountantsdienst is
nog steeds met het onderzoek der boeken
bezig.
BINKENLANDSGH NIEUWS.
Onze legatie te Washington.
Uit het Boekdrukkersbedrijf.
VERKEER EN POSTERIJEN.
Ingebruikneming van postwissel-
stempelmachines.
KEM EN $m0L.
Mgr. J. GijJswijk O.P.
KUNST EN KENNIS.
DE RESTAURATIE DER OUDE KERK TE
DELFT.
SCHIETEN.
HAARLEMSOHE SCHIETBOND.
ZIJLSTRAAT P7-87a Zl" STRAAT 87-87a
Stadhui. t,o het Stadhuis
Uw adres is dus
HEERENGRACHT 442 - A' DAM
Hei groote succes i/an Michel de Coc k
speciaal voor de Colu mbia gezongen
a door George Hofman n,
WEDER VERKRIJGBAAR f 0.20 PER KILO
BIJ AFNAME VAN MINSTENS 5 K.G.
ma*™ Effecten.
Adviezen inzake Beleg
gingen, Verzilvering van Cou
pons. Nazien van uitlotingen. Re
kening-Courant met rentevergoeding.
Deposito's. Voorschotten op effecten-onder
pand. Prolongatie, Vreemd Geld. Kluisinrichting.
ZIJLSTRAAT 53 rd.bij ZOETESTR.
Spreekuur: Maandag:, Woensdag: en
Donderdag:, 's morgens van 9 tot 11 uur.
Dinsdag: en Vrijdag: 'sav. 61/,—S1/^ uur.
h het kerstnummer van de „Veldbode"
k'omt een lezenswaardig artikel voor over
Staatsbemoeiing met bosch-cultuur van den
heer E. D. v. Dissel, inspecteuir van het
Staatsboschbedrijf te Utrecht, welk artikel
wij hier laten volgen:
Onder het vele, dat de oorlogsomstandig
heden ons hebben geleerd, is ongetwijfeld
dit, dat noch de Staat, noch de gemeenten
in het algemeen de noodige geschiktheid be
zitten om een productief bedrijf uit te oefe
nen en opnieuw is in ons het besef levendig
geworden, dat de Overheid ailes in het werk
moet stellen, opdat de individueele krachten
zich volledig kunnen ontplooien. In den loop
der tijden heeft het particuliere initiatief den
landbouw en de industrie tot groote ontwikke
ling gebracht, maar voor den boschbouw
moet men er niet al te gfroote verwachtingen
van koesteren.
In het begin der 18e eeuw was men, onder
den invloed van de leer van Adam Smith,
in vrijwel geheel Europa de meening toege
daan, dat ook het bosch in particuliere han
den behoorde te komen. Uitgestrekte Slaats-
bosschen werden dan ook verkocht! In het
buitenland kwam men al ras tot het inzicht,
dat die verkoop van bosschen dikwijls tot
verwaarloozing leidde of wel tot velling, zon
der dat voor herbebossching werd zorggedra
gen en dikwijls werd het verkochte spoedig
van Staatswege teruggekocht, zooals o.a. met
het bekende Forèt de Soignes bij Brussel het
geval was. In Nederland echter ging men
door met de domeinen, waaronder uitgestrek
te Staatsbosschen te veikoopen.
In 1863 kwam eir voor het eerst kentering,
toen de Hoog-Soerensche bosschen, die in
1843 al eens in veiling waren gebracht, maar-
toen werden opgehouden, omdat 't bod te
laag was, aan het Kroondomein werden toe
gevoegd. In de Memorie van Toelichting zegt
de Regeering, dat door die toevoeging het
behoud dier bosschen verzekerd was, hetgeen
zij van groot belang achtte. De regeeringbe
gon dus te begrijpen, dat een groot gevaar
voor het behoud der bosschen dreigde, als
deze door den Slaat werden vervreemd. Maar
dat boschbeheer en het ontginnen vam woeste
gronden inzonderheid op den weg van blij
vende lichamen, als het Rijk en de gemeente,
liggen, daaraan dacht men nog niet Neder
land en Engeland stonden daarin bij de an
dere Europeescbe landen zeer ten achter. Mo
gelijk was men wel overtuigd van de betee-
kenis van het bosoh voor de volksgezondheid
en voor het klimaat en zag men ook wel in,
dat het bezit van hout van evenveel belang is
voor elk land als steenkolen en andere delf
stoffen, ook al had men dit nog niet zoo sterk
gevoeld als het tegenwoordige geslacht in den
oorlog, die achter ons ligt Maar dat deze
voordeelen slechts duurzaam zijn, indien het
bosoh zich bevindt in de vaste handen van
een blijvend lichaam, dat het algemeen be
lang behartigt, daarvan was men blijkbaar nog
niet genoegzaam overtuigd. Hoe geheel hebben
zich de meeningen thans gewijzigd! Men leze
bijv. no. 2 van de in 1921 verschenen Rap
porten en Voorstellen van de Commissie van
Advies inzake Ontginning van woeste gron
den (Commissie Lovink). Het was een com
missie uit de Maatschappij van Nijverheid,
eerst onder voorzitterschap van Mr. M. Pier-
son, later onder dat van Mr. P. W. A. Cort
van der Linden, die in Nederland op het ge
beid van den boschbouw nieuwe denkbeelden
verkondigde. De kern van haar betoog ligt in
de volgende beschouwingen, die nog niets van
heur waarde hebben verloren.
De Staat, de vertegenwoordiger van de duur
zame belangen der Natie, kent den grooten
prikkel niet van zijn bezittingen in geld te
zien omgezet en kan dus geduldig den tijd af
wachten, die hem voor den bouw het meest
geschikt voorkomt. Hij kan (daar hij niet
bevreesd behoeft te zijn voor een ingrijpende
verstoring in zijn werkplan door onvoorziene
omstandigheden als sterfgevallen, fortuinver-
lies enz.) de geheele exploitatie inrichten naar
een vaststaand beginsel, met dit productieve
einddoel voor oogen; hij kan door den aan
leg van verkeerswegen of het wijzigen van
de richting daarvan de kosten van vervoer
beperken en daardoor de productiviteit van
rijn onderneming verhoogen: in één woord
hij vermag aan zijn cultuur zulke voordeelen
te verschaffen, dat een houtteelt onder zijn
beheer een bij uitstek voorspoedige kan zijn.
De ideeën, in het rapport uiteengezet, be
gonnen langzamerhand door te werken; daar
bij kwam dat de overtuiging, dat het niet
aangaat om gronden, die voor ontginning of
bebossching geschikt zijn, woest te laten lig
gen, meer veld won, naarmate de bevolking
toenam en de prijzen der productie rezen, te
meer, waar de wereldvoorraad aan hout ver
minderde. Ook in Nederland, waar jaarlijks
voor tientallen millioenen hout wordt inge
voerd, gingen in dit opzicht de oogen open.
Het zou te ver buiten het bestek van dit,
noodzakelijkerwijs beknopte artikel gaan, in
dien ik de verdere ontwikkelingsgeschiedenis
van de ideeën op dit gebied en de wijze,
waarop zij werden belichaamd, poogde te
schetsen. Ik wil slechts in korte trekken ver
melden, hoe de toestand op dit oogenblik is
en vestig er daarbij nog even de aandacht
op, dat vóór ongeveer 35 jaren van Staats
wege nog niets voor den boschbouw werd
gedaan; dat men hier te lande ook geen we
tenschappelijk gevormde boschbouwkundiigen
telde en dat geen goede stelselmatige opleiding
voor lager technisch personeel (boschwach
ters) bestond. Wel was in J887 door de Maat
schappij van Weldadigheid te Frederiksoord
een school opgericht ter opleiding van bosch-
wachlers, maar deze werd in 1902 weer op
geheven. De Ned. Heidemaatschappij organi
seerde toen cursussen, waar o. a. gelegenheid
tot opleiding van boschwachlers bestaat. Deze
cursussen nu worden van Staatswege krach
tig gesteund. In hetzelfde jaar werd de toen
malige Rijks hoogere land-, tuin- en bosch-
bouwschool te Wageningen een afdeeling
„Nederlandsche boschbouw" ingesteld, waar
door de mogelijkheid eener wetenschappelijke
opleiding voor dezen tak van bodemcultuur in
ons eigen land door den Staat werd geopend.
In 1899 werd het Staatsboschbeheer (sedert
1 Januari 1922 Staatsboschbedrijf) opgericht.
Daarbij werden de bosschen en heiden en
een deel der duingronden, welke door den
Staat nog niet waren verkocht en de in 1897
aangekoche zandverstuivingen en heidevelden
ondergebracht. Op 1 Januari 1990 telde deze
jonge tak van dienst 13.315 H.A., waarvan
2764 in cultuur; op 1 Januari 1922 32,302
H.A., waarvan 10.680 in cultuur. Bij de op
richting waren er 11 technische ambtenaren
(n.l. 1 inspecteur, 1 tijd. ambtenaar, 1 opper-
boschwachter en 8 boschwachters), op 1 Ja
nuari 1922 bedroeg dit getal 53.
In 1907 besloot de regeering tot het ver-
leenen van rentelooze voorschotten en tech
nische hulp aan Gemeenten voor de bebos
sching van haar woeste gronden, teneinde tie
groote uitgestrektheden heidegrond, die deze
vooral in het Zuiden des lands en in Gelder
land bezitten, waarvan de gemiddelde jaar-
lijksche opbrengsts per H.A. op hoogslen
f 0.50 peT H.A. werd geschat, voor zoover
deze nigt voor landbouwdoeleinden geschikt
zijn, in bosch te veranderen. De aldus aan
gelegde bosschen 'zouden onder blijvend
Staatstoezicht komen, om zoodoende te ver
mijden, dat daarin, zooals in de bestaande
gemeentebosschen veelal het geval was, een
soort van systematische roofcultuur zou wor
den bedreven. In 1907 werd in de gemeenten
Venray en Duizel en Steenzei een aanvang
met de uitvoering van dezen nieuwen regee-
ringsmaatregel gemaakt. Geleidelijk heeft het
aantal gemeenten, die van dezen vorm van
Staatshulp gebruik maken, zich uitgebreid en
thans wordt door 40 gemeenten en door één
vereeniging van algemeen nut onder leiding
van het Staatsboschbedrijf op bovenvermelde
wijze gewerkt. Op 1 Januari 1922 waren 9787
H.A. ter bebossching onder Staatstoezicht ge
steld, waarvan 3275 in cultuur waren ge
bracht. Ook op andere wijze wordt getracht
de algemeene belangstelling in het bosch
en zijn behandeling levendig te houden.
Het Staatsboschbedrijf heeft daarom verschil
lende platen en vlugschriften uitgegeven over
schadelijke insecten en zwammen, de betee-
kenis van de herkomst van het dennenzaad,
enz. Bovendien worden tal van adviezen uit
gebracht aan Departementen van algemeen
Bestuur, alsmede aan Provinciale en Gemeen
tebesturen. In een aan het bureau van het
Staatsboschbedrijf te Utrecht verbonden mu
seum zijn alleriei belangrijke bijzonderheden
over onze bosschen, heiden en duinen en hun
ne fauna bijeengebracht, terwij bovendien een
beeld wordt gegeven van het Staatsboschbe-
drijf.
Doordat zich bij de boschcultuur tal van moei
lijke vraagstukken voordoen, aan welker op
lossing, die vaak jaren lang arbeid vereischt,
uit tijdsgebrek niet altijd voldoende aandacht
kan worden geschonken door hen, die in de
practijk werkzaam zijn, werd door den Staat
een rijksboschbouwproefstation opgericht, dat
voorloopig in Amersfoort is gevestigd. Einde
lijk wrd dit voorjaar door de Wlgevende
Macht en Boschwet in ht leven geroepen, die
sedert 1 Augustus 1922 in werking is getre
den. Daarin worden verschillende maatrege
len getroffen, zoowe voor de bosschen in htr
algemeen als ten aanzien van het beheer van
bosschen en andere houtopstanden, behoo-
rende aan publiekrechtelijke lichamen en ver-
eenigingen en Stichtingen van algemeen nut.
Ik moet volstaan met deze wel s echts te noe
men.
Zoo is (le Nederiandsohe regeering. die
zich in tegenstelling met die van -andere Eu-
ropeesche Staten, zoolang afzijdig heeft ge
houden van het streven om van Staatswege
de boschcultuur te bevorderen, thans krach-
tg op dit gebied werkzaam.
In een Friesch blad vonden wij een be
schrijving van de leefwijze in het stadje Dok-
kum, zooals deze in het begin der vorige
eeuw zich voordeed. Men krijgt er een curi-
eusen kijk door op de toestanden en gewoon
ten van dien tijd:
Wanneer men in den winter tusschen zeven
en acht uur 's morgens in den zomer vroe
ger, zij het dan ook niet veel het oog over
Dokkums stratenrij liet gaan, ontdekte men
daar geen luidkeels schreeuwende verkoopers
en koopers van visch, groenten, oude klee-
ren of andere waren, geen zwarte schoen
poetsers, geen kreupele of half naakte bede
laars, die de nachtschuilplaatsen der barm
hartigheid met het aanbreken van den dag
moesten verlaten, geen vliegende huurkoet
sen of zwaar beladen post- en vrachtwagens,
neen lezer, van dat alles was niets te zien,
maar alleen het goede bierdragers- of een
ander afgeleefd sleeperspaard, welks afgeme
ten langzamen Ired men straten ver hooren
kon. Hier en daar liet zich 'n matineus dienst
meisje zien in een bont-gestreepte wollen rok
en met een bont mutsje op het hoofd, bezig
deuren en vensters te openen, ierwijl een heel
enkele zoowaar reeds druk in de weer was
de stoep af te stoffen en te dweilen. Ook
keek de heer des huizes eens over de deur
naar de lucht, doorgaans al met een pijp in
den mond.
Na deze gewichtige gebeurtenissen zette
men zich zoetjes aan het ontbijt en dan
heerschte de diepste stilte op en langs de
straten, slechts bij tusschenpoozen onderbro
ken door het schel geroep van melkmeisjes.
Was het ontbijt afgeloopen, dan kwamen de
gewone dagelijksche bezigheden aan de beurt:
de mannen stalden hun koopwaren nit op de
vensterbanken, terwijl anderen, die niets te
doen hadden, reeds op de stoep heen en weer
drentelden of er de krant lazen. De vrouwen
vertoonden zich hier en daar aan de deur
om eens uit te zien, allen van de hoogste
tot de laagste klasse (uitgezonderd dan de
allerhoogste kringen), echter nog ongekleed,
d.w.z. bijna zooals zij uit haar bed en van
de onlbijt-lafel opgestaan waren, zonder an
dere dan kleine ondermutsjes op, en in dit
min bevallige gewaad bleven zij tot den mid
dag, ja soms nog veel langer loopen. Bij ve
len diende dan op (Maandag) de wasch be
redderd te worden en het huis, dat sedert
Zaterdag geen beurt had gehad, opgeknapt.
Onder deze bedrijven was het langzamer
hand elf uur geworden en dus tijd voor de
koffie. In de deftigste gezinnen stond dan de
middagpot reeds lang te pruttelen, in ande
re zat de meid of moeder de vrouw zelf aan
de koffietafel aardappelen te schillen, terwijl
er ook wel waren, waar men dan nog niet
eens wist, wat er dien middag opgedischt zou
worden en nu, omdat er haast bij de zaak
was, maar besloot tot pannekoeken.
Na het middagmaal, dat gewoonlijk tus
schen twaalf en één uur werd genuttigd, gin
gen de meiden en vrouwen in den regel eerst
aan de huiselijke bezigheden. Bezocht men
echter de publieke plaatsen voornamelijk
het Bolwerk dan ontmoette men daar de
keur der bevolking, heeren en dames, man
nen en vrouwen, dominé's met nachtrokken
aan en stokken in de hand, burgemeesters,
vroedsmannen, of hoe dat soort menschen
toen ook heeten mocht, burgers, die niets te
doen hadden en met hun tijd volstrekt ver
legen waren, winkeliers, die hun koetjes on
het droge hadden enz., sommigen gekleed,
anderen in hun japonnen, zooals zij hun
slaapkamer hadden verlaten.
Drie uur 's middags was ieder weer thuis
voor de thee. Daarna gingen de mannen, die
er maar even den tijd voor hadden, weer
wandelen of bezochten hun tuintjes, terwijl
de vetweiders onder hen naar hun koeien
gnigen kijken. De jongelui zochten hun toe
vlucht in de plaatsen van uitspanning en
vermaak, koffiehuizen en kolfbanen, waar
rijk en arm, jong en oud door elkaar we-,
me'de en meest jenever en bier dronk.
Tusschen vijf en zes uur verschenen de
koffiepotten weer op tafel en werden vrou
wenkransjes gehouden, waarbij vooral de
hoog-opgestapelde presenteerbladen met
koek, banket, krakelingen en beschuit een
voorname rol speelden. Na de koffie werd
een „lekker soopke" of een glaasje wijn ge
schonken en tegen een uur of tien ging het
gezelschap gewoonli'k hnisloe. ïntusschen
was de avonrl-maaltüd in rle meeste gezinnen
reeds lang gebruikt. Men dronk daarna nog
een kopje thee en ging dan naar bed. Des
romers werden de avonduren tusschen ze
ven en tien de geheele stad door onder de lui
fels op de banken der stoep doorgebracht.
Zoo ging het geregeld de eerste dagen der
week met dit verschil, dat eiken Woens
dagmorgen het geheele buis van voren lot
achteren weder gespoeld en geschrobd werd
en men des avonds naar de kerk ging.
De Donderdag was evil dag van algemeene
drukte en bezigheid, dan was het marktdag,
Kooplieden, bakkers, brouwers, sleepers, pro-
cureus, burgers, boeren en boerinnen, allen
hadden het dan even druk niet koopen en
verkoopen, sleepen en dragen, geld uitgeven
en ontvangen, raad geven en raad vragen.
Natuurlijk werden bij zulke gewichtige affai
res de huizen waarin den vorigen dag geen
steen of plank droog gebleven was, weer
vreeselijk bemorst en zoodra waren dan ook
niet de zaken afgedaan en was het buitenvolk
vertrokken, of meiden en vrouwen kwamen
met haar gereedschap te voorschijn en dan
ging het op een schrobben, boenen en spoe
len, glazen en luifels wasschen, alsof het
huis in geen 25 jaar was schoongemaakt. En
dat alles was nog maar het voorspel van
den arbeid van den volgenden dag, die ge
heel, van den vroegen morgen tot den laten
avond, met dergelijke werkzaamheden werd
doorgebracht en waarbij weer niets op zijn
plaats en droog bleef, evenals Zaterdags met
den avond van welken dag de schoonmaak
woede eindelijk uitgeraasd scheen. Dat er bij
zooveel geschrob en geboen om pot en keu
ken wel eens niet gedacht werd en het eten
óf verbrand óf half gaar op tafel kwam, is
licht te begrijpen en eveneens, dat zulke hui
zen zelden eigenlijk in orde en meestal geen
aantrekkelijke verblijfplaats voor de mannen
waren.
Eindelijk was het dan Zondag, de rustdag,
waarop men in een stad als Dokkum toen
tertijd in volle waarheid zeggen kon, dat men
rustte van zijner handen werk.
ONTSLAG BIJ DE STEENKOLENHANDELS-
VEREEN IGING.
De directie van de Steerikolen-Handelsver-
eeniging te Rotterdam, heeft aan de 800 ar
beiders, wien bij wijze van voorzorgsmaatregel
de vorige week ontslag was aangezegd, het
voorstel gedaan, voorloopig op toerbeurt te
werlken. Het loon wordt dan afhankelijk van
den arbeid, die er te verrichten zal vallen. In
verband met den toestand in het Roergebied
ziet men den toestand donker in.
DE CLASSIFICATIE DER GEMEENTEN.
Onjuiste publicatie.
De nieuwe concept-indeeling door de Tel.
gegeven van de indeeling der gemeenten,
moet geheel onjuist zijn, tenminste wanneer
waar is hetgeen thans het „Volk" weet te
melden, n.l. het volgende:
„Met genoegen constateerden wij heden, dat
„De Telegraaf"-redactie, maar nog meer de
Neutrale Bond van Spoorwegpersoneel er
eindelijk zijn ingevlogen.
In het avondblad van gisteren staan n.l.
de gewijzigde classificatie-voorstellen. Deze
zijn onjuist] De zucht tot publioeeren en geld
verdienen hebben degenen, die zich geregeld
aan allerlei onbescheiden publicaties schuldig
maken, er ten slotte doen inloopen.
Aan het adres van het hoofdbestuur van
den Neutralen bond van Spoorwegpersoneel
zijn opzettelijk foute mededeelingen gedaan.
De N. B. zond ze aan de „Telegraaf" en
deze plaatst maar raak. Om den schijn te
wekken doet men net of het bericht van Den
Haag komt ofschoon het vanuit Utrecht moet
zijn ingezonden.
Het rondschrijven was geheim en met voor
publicatie bestemd."
Mr. D. LI. Andreae, de Nederiandsohe han-
d-Fattaché in de Verenigd"5 Staten, tevens
Ned rlan 'seh co- s 1- ene i aa e New-Yo k
treedt naar de corr. van de „Tel." te New-
York meldt, af. Zijn heengaan wordt zoo
wel in Nederlandsche als in Amerikaansche
kringen ten zeerste betreurd.
Te Bussum duurt de staking op do druk
kerij van de firma Wed. Mareke'bach steeds
voort. Ben 8-tal aangenomen typografen uit
Utrecht, worden 's morgens door de stakers
van den tre.n gehaald, en 's avonds, sfeeds
onder geleide der politie, naar het station
'gebracht. De „Bussumsche Courant" ver
schijnt geregeld driemaal per week, maar
zij wordt elders gedrukt.
In verband met de ingebruikneming van
postwissel -sempelmachin.es op een groot
aan'al belangrijke pes kanto en, worden met
ingang van 1 Maart a.s. nieuwe postwissel
formulieren in gebruik gesteld, waarvan de
indeeling correspondeert met de stempel-
machine. Hot formulier bestaat uit 3 d e en,
n.l. het lichaam, de strook (welke door den
geadresseerde kan worden behouden) en 't
bewijs van storting. De wis--el moet in zijn
geheel door den afzender worden ingevuld
dus ook het bewijs van storting, waaroj
naam en woonplaats van den geadresseerd!
voorkomen.
Aangezien door een enkele handeling dcoi
middel van de machine èn de frankeer
zegels onbruikbaar gemaakt èn de dienst
aanwijzingen op den wissel aangebracht wor
den, zullen de werkzaamheden door de in
voering der machines aanmerkelijk vereen
voudigd en bespoedigd worden.
Naar wij vernemen ligt het in het plan van
Z. Ex. Mgr. J. Gijlswijk, Apostolisch Delegaat
van Zuid-Afrika, om op Paasch-Zaterdag in
de kerk van den II. Thomas van Aquino te
Zwolle de H. Priesterwijding en de Kleinere
Wijdingen toe te dienen aan de Eerwaarde
fraters Dominicanen van Huissen en var
Zwolle.
Volgens een door kerkvoogden opgemaakte
berekening zullen de restauratiekosten van de
Oude Kerk te Delft, de beschikbare gelden
met ongeveer 50.000 overschrijden.
COMPETITIEWEDSTRIJD.
Gisteren werd voor dezen wedstrijd ge
schoten door de vereeniging „Voor Vader
land en Koning" met 't 1ste en 2de vijf
tal. Uit de totalen n.m. 937 en 900 blijkt,
dat de heeren weer aardig op schot zijn
geweest. De laagste serie van het le vijf
tal is 184 dus gemiddeld 92.
Wie hoogste korpsschutter zal worden is
nog niet uit te maken daar de strijd
tusschen de heeren Teekens en Kohlweij
fel is en het verschil in pusten slechts
1 bedraagt. Eerstgenoemde maakte series
van 190 en 189 terwijl de heer Kohlweij
190 en 190 noteerde. ïntusschen maken
deze heeren een mooi gemiddelde.
Wie is er in het 2e vijftal weer eens
uit zijn slof geschoten. Natuurlijk de heer
J. Viets. Hij maakte een serie van 195
(99 en 96). Schitterend. Hij is een ge
vreesd tegenstander, hoewel hij soms in
korpswodstrijden series schiet dat men zog
zeggenj is dat nu de man die in perso-
neele-, vrije- en vastehaan-wedstrijden al
leen schiet tusschen 96 en 100! 't Is jam
mer, dat hij bij korpsschieten in den re
gel zoo onder den indruk komt, daar hij
anders beslist een van de beste krachten
zou zijn. Zelf wil hij niet anders ala
noodgedwongen in een eerste vijf of tien
tal uitkomen. Zijn leeftijd brengt mede,
dat hierin wel geen verandering meer zal
komen, hetgeen zeer te betreuren is. Ook
de andere korpssckutters hebben hun best
gedaan en het blijkt, dat de vereeniging
nog over een flink stel korpsschutters be
schikt. Zoodra mij de volledige opgaven
van do 2e ronde zijn toegezonden zal
den stand weer eens opmaken.
KON. VEREENIGING VAN NEDERD
SOHEEPSSOHXTTTERS.
PROPAGANDA-WEDSTRIJD. f
Door de Schietvereeniging Generaal vaft
Merlen werd in dezen wedstrijd 'n totaal
van 22 van de 25 cartons geschoten. Hoe
wel bijna alle schutters 'n slechten mid
dag hadden, mag men met genoemd totaal
nog tevreden zijn. De volgende keer beter.
AAN ALLE SOHLETVEREENIGINGEN.
De secretaris van den H.B S, zal het
zeer op prijs stellen indien H.H. Secreta
rissen hem op tijd opgaven van verschil
lende wedstrijden zenden, daar het dan
voor den verslaggever gemakkelijker zal zijn
een verslag uit te brengen. Het is altijd
prettig, indien men op de hoogte blijft
van hetgeen er in de schutterswereld voor-
valt.
1 1 SCHERPSCHUTTER. I
i
A3
Hier i» w««r eens iets heel bijzonders.
Dit is een van do gevoeligste platen, die
wij sedert jaren hebben gehad. In verband
met het groote succes, dat wij verwachten,
raden wij U aan spoedigst naar Uw han
delaar te gaan en deze plaat te laten
voorspelen. Het ia D 0559, SB «n de
prils ia t 2.25.
D 0559 „Moeder Ik kan Je niet missen".
Makker Glück auf.
In plaatsen waar niet verkrijgbaar, wende
men zich tot den alleen-vertegenwoordiger
A. H. A. MAKKER, Keizersgracht no. 287
AMSTERDAM.
Vallingen, zilver oi porcelein, 13, Trekken met ver-
dooving f 1.—. Kunsttanden f 3,—. Kunsttanden, eer
ste kwaliteit 14,Geheele gebitten i 65, -Geheele
gebitten, eerste kwaliteit 85.-. Voor het plaatsen
van kunsttanden trekken met verdlooving kosteloos.
