t
Indische Brieven.
BUITENLAND
BINNENLAND.
0e vloek van het geld
Tweede Blad
1 Maart 1923
J
n.
De Rijnland-commissie heeft verordend, dat alle vrijheidstraffen van
langer dan vijf jaar in Frankrijk moeten worden uitgezeten. Een ge
deelte der werkgevers in de katoen-industrie fat Engeland heeft besloten,
de productie voor den duur van een maand tot de helft te verminderen.
Hughes heeft aan den Noorschen gezant een chèque van 12 millioen dollar
overhandigd voor de in den oorlog gerequlreerde schepen.
Onder de Telegrammen: Een Havasberlcht meldt, dat de Commissie van
Herstel gisteren Nederlandsche vertegenwoordigers heeft gehoord over
de levering van Ruhrkolen aan Nederland, volgens het contract tusschen
het Kohlensyndikat en Nederland. Het plan zou zijn geen kolen meer naar
Nederland door te laten. De begrafenis van Delcassé; een toespraak
van Poincaré. De Amerikaansche Senaat heeft het wetsontwerp inzake
de scheepvaartsubsidie verworpen.
AMERIKA BETAALT NOORWEGEN
VOOR HET GEBRUIK DER GERE-
QUIREERDE SCHEPEN.
KRASSE MAATREGELEN VAN
MUSSOLINI.
GEM. BUITENL. BERICHTEN.
FEUILLETON
(Naar eena Engalsche vertelling).
Cave canem.
Wacht u voor den hond. Dat is het con
signe in Indië. En tegenwoordig een streng
consigne.
De hondsdolheid is hier altijd een gevreesd
kwaad geweest, en sinds jaren is de overheid
bezig door strenge maatregelen haar, zooveel
doenlijk, te bestrijden.
Het menigvuldig voorkomen van deze ziek-
onder de huisdieren, wordt verklaard door
hooge temperatuur. Ik zeg: huisdieren,
ndat ook andere dieren dan honden door
pze ziekte kunnen worden aangetast.
Het eerste wat gedaan wordt ter bestrij-
mg. is natuurlijk het afmaken van elk dier,
daarvan verondersteld wordt, dat het lijden
de is aan rabies.
Een verderstrekkende maatregel is: alle
losloopende honden, aangetast of niet, op-
jiakken en dooden. Deze maatregel heeft na
tuurlijk altijd verzet bij het publiek ontmoet.
Vroeger bepaalde men zich tot het oppak
ken van honden, die ongemuilband op den
openbaren weg liepen. Dat werk was opge
dragen aan een stuk of wat „ketting-gan-
gers,", dat waren gestraften tot gevangenis
straf veroordeeld, doch die onder toezicht
voor een of anderen arbeid buiten de ge-
tangenis werden gebruikt. Dat tewerkstellen
can ketting-gangers in de vrije samenleving,
was een typische Indische methode, waaraan
In den modernen tijd een einde is gemaakt.
Het toezicht werd vaak slechts in schijn uit
geoefend, en toch werd door de gestraften
slechts zeldzaam gebruik gemaakt van de
excellente kans tot ontvluchting, welke hun
geregeld werd geboden. Menig overheids
persoon betreurt den tijd, toen hem nog el-
ken dag een tien- of twintigtal van dergelijke
onbetaalde arbeidskrachten werden thuis ge
stuurd, waar ze dan konden worden benut
tot onderhoud van den grooten tuin en voor
andere huishoudelijke bezigheden, welke ze
meestentijds zeer bereidwillig verrichtten.
Zooals ik hierboven schreef, werd in vroe-
geren tijd het najagen van losloopende hon
den op den openbaren weg ook aan ketting-
gangers opgedragen. Met een lange rottan-
strik moesten de beesten worden gevangen
en in de hondenkar geworpen, waarin alle
slachtoffers dan naar het politie-bureau wer-
den gebracht om te worden verdronken.
Daar er een premie op het vangen van el-
ken hond wa# gesteld, werden vaak honden,
die niet op den openbaren weg liepen, met
een stukje vleesch uit den tuin naar buiten
gelokt, om daar gegrepen te worden. Daar-
oyer werd vroeger al heel wat geklaagd,
'tegenwoordig wordt nog veel strenger op-
Ietreden.
De politie neemt nu dit werk voor hare
rekening, en wat de hondsdolheid-ordonnan
tie haar voorschrijft is voor de honden-bezit
ters al bijzonder onaangenaam.
De genoemde ordonnantie verplicht de
politie om eiken hond, die op den openbaren
weg of op de erven der woningen
ongemuilkorfd wordt aangetroffen, op te
pakken. Indien zij door omstandigheden niet
ïn staat is om het dier mede te nemen, is de
politie gerechtigd om het dier ter plaatse
dus op den weg of op het erf dood te
schieten.
Meer nog.
Indien een hond door haar ongemuilkorfd
is gezien op den openbaren weg of op het
erf, dan mag Zij zich nadat de hond zich
in het huis zijns meesters teruggetrokken
hceft van het dier meester maken. Zij
doet dit dan door het huis te betreden, doch
knoet daarvoor eene machtiging van het hoofd
-Van het plaatselijk bestuur hehben, -
Men kan dus niet meer inet de honden
aan een ketting gehouden, wandelen gaan, ze
moeten bovendien ook nog een muilkorf dra-
gen.
In den laatsten tijd wordt aan deze bepa
lingen streng de hand gehouden, en het dood
schieten van honden door een agent van po
litie komt vaak voor.
Zoo zag een mijner kennissen rijn hond
op straat vlak naast zich doodschieten. De
politieman, die daarvoor speciaal met een
teweer rondliep, was nog zoo vriendelijk hem
ie, vertellen, dat hij niet anders kon handelen,
omdat hem daartoe pertinente opdracht was
fegeven.
Het moet erkend: deze strenge maatrege
len waren noodig.
In het Instituut Pasteur te Weltevreden
worden alle jaren honderdtallen personen
met serum behandeld. In sommige jaren loopt
hun aantal tot over de duizend. Ongelukkig
genoeg laten niet allen, die door een dollen
hond zijn geïnfecteerd, zich onder behande
ling stellen. Ze zijn dan onherroepelijk ver
oordeeld tot sterven en het beteekent voor
hen een afgrijselijken dood. Zooals een me
dicus me vertelde: „indien u eens een mensch
aan hondsdolheid heeft zien sterven, dan zou
u geen enkelen hond meer in het leven wil
len gelaten zien."
Zoo langzamerhand ziet men in Indië aller
lei typische dingen verdwijnen.
Een tiental jaren geleden, dat is sinds dat
China tot een republiek werd, zijn (Je
„Chineezen met lange staarten" ook in Indië
niet meer te zien. Men ziet ze nu slechts
zonder dat teeken van onderdanigheid aan
den keizer, en het hoofd met moderne allure
opgeknapt.
De strenge maatregelen ter bestrijding van
de hondsdolheid zullen waarschijnlijk het
leven kosten aan een speciale Indische soort
van hond. Ik bedoel de „gladakker".
Voor het hondenras in 't algemeen betee
kent dit geen verlies.
Zooals men weet wordt door de Inlanders
de hond in 't geheel niet als „de beste vriend
des menschen" beschouwd. In een enkele
streek, de Batak-landen op Sumatra, houdt
men honden om ze te gebruiken voor culli-
naire genietingen. Over deze liefhebberij der
Batakkers is onlangs een correspondent van
het „Soerabajasch Handelsblad" duchtig aan
het fulmineeren geweest. Met slecht passen
de ironie werd daarbij vermeld, dat het spe
ciaal de Christen-Batakkers waren, die zich
te goed deden aan hondenvleesch. Het is
ontegenzeggelijk een ietwat eigenaardige
voorliefde, welke deze menschen vertoonen;
zooals ook hun namen-keuze wel is.
De protestantsche zendelingen hebben
blijkbaar bij het doopen niet altijd met eigen
fantasie nieuwe familie-namen kunnen be
denken, en meerdere malen hun toevlucht
genomen tot een of ander import-artikel. Zoo
loopen er Christen-Inlanders rond, die zich
„Si-Dunlop", of „Si-Meijer en Co." of ook wel
„Si-Tieleman en Dros" laten noemen. Doch
noch deze namen, noch hun smaak in hon
denvleesch, hebben met Christelijke ge
voelens veel uit te staan.
Ia ieder geval, een Inlander, die Mohame-
daan is, zal nooit eenig hondenvleesch aan
raken. Voor hem is een hond een onrein
beest, waarvan hij onder alle omstandigheden
af moet zien te blijven.
Toen op een keer een van onze jonge
hondjes weggeloopen was, en wij een beloo
ning hadden uitgeloofd voor dengene, die het
terug zou brengen, kwam na eenigen tijd een
onzer bedienden met het beestje aan, doch
in kranten-papier verpakt, om toch vooral
niet met het beest in aanraking te komen.
Wanneer een Inlander er een hond op na
houdt, dan is het alleen om hem te gebrui
ken voor huisbewaking of bij de jacht. De
„kampong-gladakker" verkeert dan ook
bijna altijd in den meest verwaarloosden
toestand.
Gewoonlijk is het dier ellendig om aan te
zien.
Is hij in 't bezit van zijn echte soort
kenmerken, dan is hij klein, vaal gekleurd,
ea toont een spitsen kop, met groote steil-
opstaande óoren. Gewoonlijk is hij erg mager
en meestal schurftig. Zoo sluipt hij dag en
nacht in de kampong tusschen de hutten der
Inlanders rond, zijn voedsel zoekend uit den
afval, welke hier en daar ligt neergeworpen.
Ondanks deze, ook voor een hondenleven,
deprimeerende omstandigheden is hij toch
een trouwe waak- en een moedige jacht
hond, maar ziet zijne kwaliteiten al heel
weinig gewaardeerd. Zijn naam werd zelfs
'n scheldnaam met bijzonder beleedigende
beteekenis. Over dag vertoont hij zich aan
de menschen bijna niet anders dan met den
staart tusschen de pooten; in de mysterieuze
stilte van den iropischen maan-nacht, klaagt
hij zijn leed uit tegen de hemellichamen, in
droevige langgerekte jank-geluiden.-
In den laatsten tijd worden ze door de po
litie onbarmhartig uit den weg geruimd.
Wanneer een andere „Justus van Maurik",
na een reis door Indië, nieuwe „Indrukken
van Totok" zal gaan schrijven, dan zal hij de
„maan-blaffers" missen als een dankbaar on
derwerp voor een humoristische boutade.
Arme gladakkers. J. A. M. d. F.
Ia Fransche en Engelsche kranten fs
voorts een intensiever transport te water ge
opperd, om overbelasting van de sporen in
de Engelsche zone te verhoeden.
>E FRANSCHE ACTIE IN WEST-
DUITSCHLAND.
Engeland en Frankrijk.
Ofschoon nog geen regeling is getroffen
in verband met Frankrijk's verzoek om
spoorwegfaciliteiten in de Engelsche zone
vanfhet B. G., zijn er teekenen dat de ter
plaatse gevoerde onderhandelingen een be
vredigend einde naderen. De besprekingen
zijn ia hoofdzaak van technischen aard ge
weest ofschoon ook de beginselkwestie, die
de eerste minister dezer dagen heeft uit
eengezet, ter sprake is gekomen.
Uit het bezette 'gebied.
Uit Berlijn wordt gemeld De Franschen
nemen thans om de arbeiders aan de Roer
murw te maken stelselmatig de loongelden
in beslag, ofschoon zulks indruischt tegen
het volkenrecht. Zoo hebben zij te Kupfer-
dreh 260 millioen, die voor de mijn Prinz
Wilhelm bestemd waren, weggenomen. Te
Caub hebben ze uit het kantoor van den bin-
faenseheepvaarfbemes 12 tnlliïoeü marl ge
roofd, te Essen 400.000 mark, die bestemd
waren voor steun aan verwanten van in den
oorlog gesneuvelden.
De Fransche troepen nemen tju ook op
groote schaal levensmiddelen in beslag, zulks
naar verluidt op hoog bevel, 't welk inhoudt
dat ook de ingevoerde levensmiddelen voor
beslag in aanmerking komen.
Blijkens een verordening van de Rijnland
commissie moeten voortaan alle vrijheids
straffen, boven de vijf jaar, in het B. G. op
gelegd, in Fransche gevangenissen ondergaan
worden.
De Duitsche overheid heeft voor het
Fransche in- en uitvoerbureau te Ems de be
stelling van poststukken verboden.
Dinsdag wilden de Franschen onder be
dreiging met geweld een draadloos station
op den toren van de Johanneskerk te Dus-
seldorf vestigen. Het is hun echter niet ge
lukt den sleutel van den toren machtig te
worden.
De Echo de Paris verneemt uit Dusseldorf,
dat de Duitsche autoriteiten in het Roer
gebied ter kennis gebracht hebben, dat er
geen enkele vergunning om verblijf te houden
meer aan buitenlandsche mijnwerkers zal
verleend worden.
De Berlijnsche bladen bevatten foto's van
het meubilair van een Duitsch huis, dat door
de Duitschers zelf kort en klein geslagen is
na de opvordering van eenige meubels door
de Fransche autoriteiten, aan wie nu de
schade wordt toegeschreven.
De pers wijst er op, dat de toestand het
moeilijkst is ten noorden van het Roer-bek-
iken, in het niet-bezette gebied, waar de
fabrieken een deel van hun personeel moeten
afdanken.
De Fransche overheid heeft vernomen, dat
er twee commissies gevormd zijn om het ver-
Zet van de Duitsche ambtenaren te stijven
een te Hamm en een te Elberfeld.
De Rijnvaart.
Het uit Nederland komende s.s. Badenia
16, is door de Franschen naar Ludwigshafen
opgebracht en moet daar alle goederen voor
het onbezette gebied lossen.
ENGELSCHE STEENKOOL VOOR
DUITSCHLAND.
De „Times", die gewag maakt van een
druk afhuren van schepen voor het vervoer
van steenkool van Engeland naar Duitsch-
land, zegt, dat niet alleen groote oceaan
stoomschepen, die nooit tevoren voor het
kolenvervoer werden gebruikt, thans worden
afgehuurd, doch dat enkele van dezejschepen
zelfs zijn bestemd voor een reeks reizen, die
ze voor den duur van enkele maanden vast
houden.
DE „TEMPS" OVER DE BEMIDDE
LINGSGERUCHTEN.
De „Temps" spreekt de geruchten, door
Berlijnsche bladen verspreid, tegen, dat
Amerika zou beproeven te bemiddelen tus
schen Frankrijk en Duitschland. Het blad
voegt er bij, dat de Fransche regeering
trouwens vastbesloten is geenerlei bemid
deling of tusschenkomst te aanvaarden. Als
de Duitsche regeering voorstellen te doen
heeft, dan moet zij die officieel schriftelijk
aan de Belgische en de Fransche regeering
zenden en ook aan de andere geallieerden als
Duitschland dit wenscht.
Toen begin Januari de conferentie van
Parijs wera geopend, bleek Cuno, die hét
niet eens was kunnen worden met de Duit
sche groot-industrieelen, niet in staat vast
staande voorstellen te doen of een werkelijk
plan in te dienen. Daarom zond hij Bergmann
naar Parijs om aan de geallieerden alleen ten
mondelinge mededeeling over te brengen,
zonder hem eenigerlei schriftelijk voorstel
toe te vertrouwen. Bonar Law, Theunis en
Mussolini waren het volkomen eens met
Poincaré om te constateeren, dat Duitsch-
rijk geenerlei bepaald voorstel indiende,
maar een ontwijkende manoeuvre beproefde.
Een Fransch-Engelsch con
cern tot exploitatie der Roer
industrie
De Londensche correspondent van de
Frankf. Ztg. meldt thans nadere bijzonder
heden over het aanbod van Fransche kapi
talisten aan Engelsche tot gemeenschappe
lijke exploitatie van industrieele onderne
mingen in het bezette gebied. Het voorstel
luidt woordelijk Steunend op de nieuwe
machtspositie in het Roergebied, die het
grootste Duitsche nijverheidsgebied in Fran
sche handen heeft gebracht, meent de Fran
sche groep het Engelsche concern te kunnen
uitnoodigen tot stichting van een vennoot
schap met een kapitaal van 60 millioen pond
sterling, voor de helft, te fourneeren door de
Fransche en voor de andere helft door de
Engelsche belanghebbenden. Met dit kapi
taal zullen Duitsche industrieele onderne
mingen in Rijnland en Westfalen verworven
en geëxploiteerd worden.
Op 't van Engelsche kant geopperde be
zwaar, dat deze zaak toch vrij onzker ware
en al te veel afhing van de Fransche ba
jonetten, antwoordden de Parijsche onder
handelaars, dat zij het voorstel deden in over
leg met de Fransche regeering, die bereid
was de uitvoering van het plan te waarbor
gen, ook voor het geval dat de Roerbezet
ting niet duurzaam mocht zijn. In ruil voor
die waarborg schijnt de Fransche regeering
een percentage in de winst te bedingen
De Engelsche groep, die aanvankelijk wei
nig belang in het voorstel aan den dag leg
de, heeft in verband met de aangeboden
regeeringswaarborg, de Franschen verzocht
een uitvoerig schriftelijk rapport in te dienen,
waarin ook de Fransche regeeringswaar
borg omschreven is. Na ontvangst van het
rapport zullen Engelsche deskundigen de
zakelijke vooruitzichten ter plaatse onder
zoeken.
Tot zoover de inlichtingen van den Duit-
schen correspondent, die er aan toevoegt, dat
uit het voorstel niet blijkt of de Franschen de
bedoelde Duitsche ondernemingen willen
cenfi'skeerai, dan wel saHen trachten de
Duitsche eigenaars tot deelneming aan het
plan te bewegen.
Dezer dagen hebben de voedingsministers
van alle Duitsche bondsstaten te Berlijn ver
gaderd om maatregelen tegen den woeker
te beramen. Er is een subcommissie benoemd
die de geopperde denkbeelden zal uitwerken.
Met name zal zij middelen oberwegen om
aan de prijsopdrijving van vleesch, melk en
vet een einde te maken.
Tc Emmerik heeft men twee Duitsche
meisjes, die met Belgen van de bezetting
een avond uit waren geweest, opgewacht
en het hoofdhaar afgesneden.
De vlechten zijn bij opbod verkocht en de
opbrengst naar de noodlijdenden in het Roer
gebied gezonden.
DE VER. STATEN EN HET H OF VAN
INTERNATIONALE JUSTITIE.
Uit Washington wordt gemeld, dat blij
kens een uit het Witte Huis afkomstige me
dedeeling, president Harding geen bijzon
dere zitting van den Senaat zou bijeenroepen
voor de behandeling van de deelneming door
de Ver. Staten aan het Hof van Internationale
justitie. In verband met de critiek op 's Pre
sidenten uitstel door zijn voorstel niet in te
dienen, vóór de sluitingsdagen van de Con
greszitting werd van regeringszijde mede
gedeeld dat de President de houding van den
Senaat tegenover Amerika's deelneming aan
de Europeesche zaken in aanmerking heeft
genomen. Hij had deswege een oogenblik
gekozen, waarop hij, na zorgvuldig diplo
matieke inlichtingen te hebben ingewonnen,
kon handelen. Daar de regeering alleen onder
voorbehoud aan het Hof kon deelnemen,
had zij uiteraard gewacht op aanwijzingen
dat dit voorbehoud door de andere mogend
heden zou worden aanvaard.
EEN GEELBOEK.
Het Fransche departement van buiten
landsche zaken heeft een Geelboek uitge
geven, dat dokumenten bevat, betreffende
a. het verzoek van de Duitsche regeering
aan de Commissie van Herstel om een mo
ratorium het rapport van de buitenlandsche
financieele deskundigen over de stabilisatie
van de mark
b. de bespreking in Downing-street op 1
December 1922
c. de conferentie te Parijs op 2 Januari.
Het diplomatieke Geelboek, dat tegelijk
te Parijs, Londen en Rome in de drie talen
verschijnt en over de conferenties der ge
allieerden handelt, bevat, naar de Belgische
minister van buitenlandsche zaken mee
deelde, ook de dokumenten, die België be
treffen. Zij geven volledig het streven en de
wenschen van België weer. Er was dus, waar
het Geelboek ook in het Fransch verschijnt,
voor België geen aanleiding het nog eens op
nieuw in die taal te laten verschijnen. De
Belgische regeering zal het Geelboek te
Brussel ontvangen op het zelfde tijdstip,
waarop de Engelsche en de Italiaansche re
geering het zullen ontvangen.
D Noorsche gezant te Washington heef
van minister Hughes een chèque ontvangen
tot een bedrag van 12 millioen dollars, welk
bedrag het Hof van Arbitrage in Den Haag
heeft toegekend als vergoeding voor het ge
bruik van de Noorsche schepen, die de Ame
rikaansche regeering tijdens den oorlog had
gerequireerd.
Tevens heeft Hughes den gezant een nota
overhandigd, waarin hij voorbehoud maakt
tegen de inroeping als precedent van de
Haagsche uitspraak.
DE POLITIEK VAN ANGORA.
De Nationale Vergadering te Angora is
In comité-generaal bijeengekomen, ten einde
de regeeringsmededeeling over het ontwerp
verdrag te vernemen. Een groote menigte
binnen en buiten het gebouw getuigde van
de openbare belangstelling. Ismet legde het
regeeringsstandpunt uit.
Volgens de Turksche bladen stelde de raad
van commissarissen voor goedkeuring te ver
kenen aan Ismet's concessies aan de gealli-
teerden in zake 't afscheiden van de economi
sche en financieele clausules van het verdrag,
op voorwaarde, dat de regeling binnen een
half jaar bereikt zou zijn. Er wordt medege
deeld, dat de regeering vertrouwt, dat zij een
meerderheid in de Vergadering zal krijgen.
De dagbladen te Konstantinopel zijn op
timistisch gestemd. Er wordt gemeld, dat
de Turksche troepen, die tegenover de
Britsche Ismid-linies staan, het volgende be
richt zonden „Indien gij spoedig hoort vuren
weest dan niet ongerust. Het zal alleen het
vreugdevuur zijn, wegens het sluiten van
den vrede.'
Burgemeester en Wethouders van Rorne
zijn. naar de correspondent van de „Daily
Mail" in de Italiaansche hoofdstad meldt,
afgetreden, naar aanleiding van een geschil
dat zich onlangs in den gemeenteraad heeft
voorgedaan betreffende het fascisme en de
vrijmetselarij. Verwacht wordt dat de ge-
heele raad zal aftreden. Daar Mussohm
reeds heeft uitgemaakt, dat men niet gelijk
tijdig fascist en vrijmetselaar kan zijn, wordt
dit geschil in den Romeinschen raad als een
uittarting van zijn gezag beschouwd. Zijn
entwoord is merkwaardig drastisch geweest.
Hij is voornemens, zoo wordt gemeld, geen
nieuwen raad te doen kiezen, maar een pre
fectuur van den Tiber te vormen voor het
bestuur over Rome. De prefect zou in rang
gelijk staan met een lid van het kabinet.
INTERNATIONAAL COMMUNISTEN
CONGRES.
Het congres van de communistische ar-
beide partij is gisteren te Kristiania be
gonnen ïn tegenwoordigheid van Bucharin
en andere Russische communisten als ver
tegenwoordigers van de derde Internationale.
Een voorstel van den linkervleugel der
partij om de beslissingen va» den uitvoeren
den raad te Moskou zonder voorbehoud aan
te nemen is met een kleine meerderheid
verworpen. Daarop heeft het congres be
sloten bij de derde Internationale aangeslo
ten te blijven, intusschen onder zeker voor
behoud.
Bucharin had het voorstel van de minder
heid gesteund.
ZWARE STORMEN.
Zware stormen hebben de Britsche kust
en den Atlantischen Oceaan in de laatste da
gen geteisterd en aanzienlijke schade aan
de scheepvaart toegebracht. Het groot^
Cunard-stoomschip Berengaria dat uit New-
York kwam, was gisteren niet in staat
Southampton binnen te varen. De passa
giers en de post werden geland door middel
van een stoombootje, dat als een kurk op de
golven danste. Op de reis naar New-York
en terug had de Berengaria acht draadlooze
noodsignalen opgevangen, maar de afzen
ders waren te ver weg voor hulp. De Beren
garia beantwoordde Maandag het sein van
een Franschen treiler, maar toen zij bij de
plaats aankwam, verleenden reeds andere
schepen bijstand.
EEN OORLOGSEPISODE.
Een vermakelijke oorlogsepisode is ons
onlangs door Sir Toni Bridges, den gouver
neur van Zuid-Australië, in herinnering ge
bracht in een rede, die voor de Engelsche
groote bladen aanleiding was, op een held-
haftigen jongen Engelschman jacht te ma
ken. Het schijnt, dat Sir Tom in 1919 te
Tiflis vertoefde met de opdracht, zoo goed
mogelijk den vrede in den Kaukasus en om
streken te bewaren. Op een goeden dag
kreeg hij bericht, dat er een oorlog was uit
gebroken tusschen Georgië en Armenië, een
tweetal pas geboren staten, die beiden,
brooddronken zuiver door het feit van hun
jonge bestaan, „hun grondgebied wenschten
uit te breiden met een breede strook vrucht
baar en welvarend land, die hun geen van
beiden toebehoorde." Ér was echter een
Engelsche militaire macht ter plaatse ter be
schikking, bestaande uit een officier van de
militaire administratie, een tolk, een oppas
ser en een vlag. Onze officier was met deze
zelfstandige functie belast vanwege zijn vol
gende gunstige conduite hij was jong, pas
uitgekomen uit Engeland, en hij had zich
een niet onverdienstelijk voetballer en dito
cricketter getoond in de matches te Eton
en Sandhurst. Sir Tom Bridges telegrafeerde
deze troepenmacht, den oorlog te verhin
deren en een neutrale zone tusschen de
strijdvoerende partijen vast te stellen en be
zet te houden.
Onze administratie-officier marcheerde
met zijn volle sterkte naar de vuurlijn, en de
internationale vijandelijkheden werden on
derbroken door de verschijning van een jon
geman op een muilezel, met de Union Jack,
een oppasser en een tolk. Onze jongeman
commandeerde beide legers in naam van het
Britsche rijk, het vuren te staken, gaf bevelen
voor een wederzijdschen terugtocht van 15
K.M. elk, sommeerde de bevelhebbers en
ging vervolgens over tot het uitzetten van een
neutrale zone, „ongeveer zoo groot als
Yorkshire". (Half zoo groot als Nederland).
Hij benoemde zichzelf tot gouverneur van
dezen bufferstaat en voorzag dien van de
noodige ambtenaren, een politiemacht en
andere gebruikelijke regeeringsbenoodigd-
heden Gedurende een half jaar regeerde de
jeugdige dictator naar aller wensch, en eerst
toen een herziening van de plaatselijke huwe
lijkswetgeving aan de orde kwam, bleek het
geëxposeerd fs op een schilderijententoon
stelling in het Waldorf-Astoria-hotel, welks
is ingericht door de Onafhankelijke Kunste
naars, wordt de Bruiloft te Cana voorgesteld.
De schilder, H. F. Kaufmann, stelt daarop
Christus voor, in het gezelschap van Ander
son (met den hoed op) Volstead, d.i. de man
van de anti-drankwetten, en den voormaligea
secretaris van Staat, William Jennings Bryan,
die een groot afschaffer is. Bryan giet wijn uit
een kan uit over de tafel. Er zijn natuurlijk
menschen, die de schilderij onbehoorlijk en
voor christelijk-denkenden kwetsend achten,
en die willen dat zij van de tentoonstelling
worde verwijderd. De rechter, die over het
geval moet beslissen, vindt het gelukkig ook
een hinderlijke voorstelling.
De Izwestia bevat de volgende bijzon
derheden omtrent den gezondheidstoestand
van de bevolking te Moskou
In vergelijking met 1921 zijn de epidemi
sche ziekten in 1922 in Moskou sterk afge
nomen. Een groot aantal ziekenhuizen, aat
vroeger alleen bestemd was voor lijders van
epidemische ziekten, is thans ook openge
steld voor andere patiënten. De hulp aan
huis, georganiseerd door de verschillende
ziekenhuizen, is aanmerkelijk toegenomen.
Minder goed heeft de afdeeling controle
van water, kanalisatie en woningbouw ge
werkt. Keuring van minderjarigen ten
opzichte van hun geschiktheid voor arbeid
in de fabrieken en werkplaatsen is nog steeds
niet ingesteld, niettegenstaande daarop in
verschillende congressen bij herhaling aan
gedrongen is.
Ter bestrijding der geslachtsziekten, die
in Moskou den laatsten tijd aanmerkelijk
toegenomen zijn, zijn een drietal polikli
nieken geopend. Nog is door den Moskou*
schen gezondheidsdienst een sanatorium voof
zielszieken geopend.
Men weet, dat er te Tokio groote op
winding heerscht in verband met de actie
voor het algemeen kiesrecht en voor de be
handeling dier kwestie in het parlement.
Thans zijn blijkens in de Ver. Staten ont
vangen bericht uit Tokio in het parlement
zelf voorstanders en tegenstanders van het
wetsontwerp slaags geweest. De regeerings-
partij die tegen het ontwerp is en de
oppositie, die er voor is, waren overeenge
komen, dat gisteren de stemming zou plaats
vinden. Toen het oogenblik gekomen was,
trachtten leden der regeeringspartij de stem
ming te beletten door nog weer nieuwe rede
voeringen voor te gaan dragen. Dat maakte
de mannen der oppositie zoo verwoed, dat
zij er op begonnen te slaan... De herrie
werd van dien aard, dat de voorzitter zich
genoodzaakt zag de zitting te schorsen.
Een Dinsdag door de „Amerikaansche
afdeeling" van de federatie van werkgevers
in de katoenindustrie te Manchester ge
houden vergadering heeft een motie aange
nomen, waarin aan de leden het advies wordt
gegeven om gedurende Maart de productie
te beperken tot vijftig percent, in verband
met den betreurenswaardigen toestand van
de katoenindustrie. Dit besluit treft 100.000
arbeiders voor den duur van enkele weken.
In Lancashire is een actie gevoerd om de
machines, die Amerikaansche katoen ver
werken, gedurende twee weken geheel stop
te zetten, doch de federatie is klaarblijkelijk
van meening, dat verkorting van den werk
tijd tot de helft de heerschende depressie za)
verlichten.
De Poolsche minister van Financiën zal
dezer dagen bij de Sejm een voorstel indienen
betreffende een verder crediet van den Staat
bij de Poolsche Staats kassa ten bedrage van
1.174 milliard Poolsche Mark, en voorts een
wetsontwerp tot nieuwe uitgifte van bank
papier ten bedrage van 1.200 milliard Pool
sche Mark.
President en mevrouw Harding zullen,
naar men vërwacht, 5 Maart met een aan-
wenschelijk, een „functionaris van rijpere I (al vrienden met vacantie naar Osmond (Flo-
am TT-no/4 L<< ffA#t>4niVAn w—a AM aam trm/\n_
ervaring te zenden" en werd hij vervangen
De bladen hadden de noodige moeite, de
zen „schooljongenregeerder" op te sporen
en vast te stellen, dat hij kapitein Archibald
Sholte Douglas heette, want vriend Douglas
had dit wapenfeit nooit van voldoende belang
geacht om er met zijn kennissen over te
spreken.
Het Opperste Gerechtshof in den staat
New-York heeft zijn goedkeuring gehecht
aan de aanvraag van het Carnegiefonds, om
een filiale te mogen vestigen in Europa. Dit
Carnegiefonds beoogt, de wereld er toe te
brengen, den oorlog af te schaffen en de bij
legging van de geschillen langs vredelieven-
den weg te bevorderen.
William Anderson, de voormalige leider
van den anti-kroeg-bond in de Ver. Staten,
staat thans terecht op een aanklacht wegens
verduistering. Hij zou gelden, hem voor de
bestrijding van den drankhandel en de drink
gewoonte toevertrouwd, niet kunnen ver
antwoorden. Een voormalige employé van
de Anti-Saloon League had den bal aan het
rollen gebracht. Hij zeide, dat Anderson
knoeide met de lieden, die bij het publiek
geld inzamelden voor de League. Anderson
en die inzamelaars hielden een deel voor
zichzelf achter. Een paar dagen later bekende
Anderson, dat inderdaad zulke dingen had
den plaats gehad, maar hij trachtte hef met
een spitsvondige redeneering goed te praten,
hetgeen moest bevreemden, daar hij als hoofd
inspecteur van de League een vast salaris trok.
Een dag of wat na deze halve bekentenis
van Anderson, werd geannonceerd, dat de
Rockefellers, die tot nu de League met zeer
groote bedragen hadden gesteund, ja, op de
been gehouden, voortaan het jaarlij ksche
subsidie ad 100,000 niet meer zouden ge
ven.
Daarop heeft Anderson dadelijk weer
geriposteerd, door in een rede, gehouden in
de Trinity Methodist Church te New-York,
te verklaren, dat hij er niet aan dacht, zich
te laten verpletteren door de macht vanRocke-
feller en aoor de intriges van een, hem vijan-
digen, knecht van Rockefeller.
Tegelijk met deze Anderson-quaestie, is
er nog een andere historie, in verband met
hem, aan den gang. Op een schilderij, die
rida) vertrekken, waar zij zich op een woon
schip onder de kust van Florida zullen in*
stalleeren.
Naar het maa „ma- verneemt, zijn er
thans nieuwe Engelsch-Russische concessie
onderhandelingen gaande, die minstens van
even groot belang zijn als de besprekingen
die destijds over de Urquhart-concessies ge
voerd werden. Het betreft hier het herstel
der beroemde goudmijnen aan de rivier Lena
in Siberië. De vroegere aandeelhouders van
de Lena Goldfields Ltd. hebben reeds met
Krassin besprekingen gevoerd in verband
met het verleenen van concessies.
De Duitsche invoer steeg in Januari
tot 740.3 millioen d. Ctr. tegen 43.3 millioen
in December. Speciaal de invoer van levens
middelen en van buitenlandsche steenkolen
nam toe. De Duitsche uitvoer daarentegen
is in Januari tot 13.1 millioen d. Ctr. terug
gegaan, tegen 17.6 millioen in December.
BELGISCHE ONDERSCHEIDINGEN,
Men schrijft aan ..De Tijd":
Nu do lijst van Belgische onderscheidingen
aan Nederlanders, die zich gedurende den oor-
dog tegenover België verdienstelijk hebben ge-
maalkt, eindelijk verschenen is, meenen we na
lezing te mogen aannemen, dat deze over ge
heel Nederland een teleurstellenden ind-ruik rail
maken. Niet alleen dat er betrekke lijk weinig
geridderden onder zijn (de meesten werden,
met een medaille naar huis gestuurd), maar
we missen op deze lijst namen van mannen en
vrouwen, welke we zees- zelker bovenaan had
den verwacht en we vinden daarentegen daar
op wees- namen van personen, van wie geen
sterveling wist. dat zij zich ooit met de Bel
gische vluchtelingen hadden bezig gehouden.
To het algemeen maakt de lijst den indrufk,
wat de Gemeente Amsterdam betreft, zeer op-
pervlalklkig en door n iet-geh cel -ter- zalke-k undi-
gen te zijn opgemaakt en men kun betreuren,
dat men blijkbaar vooraf geen gegevens heeft
gevraagd aan den heer van der Aa, den Bel-
10
Dit geschiedde in de lente.
Er was weinig merkwaardigs ten opzichte
van dit verhaal voorgevallen in den tuaschen-
tijd die sedert mijn huwelijk tot aan den
aanvang van den zomer verliep.
Ellen en haar man waren nog op het kas
teel te Nettle wood; dat op de een of andere
onverklaarbare wijze het eigendom van Her-
bert. Vaughan was geworden.
Het stond mij niet vrij dieper in die zaak
door.te dringen: die eenige uitvoerder van
het testament van den overleden mijnheer Zit
man was mijnheer Edwards, predikant van
Nettlewood en Henlock, en die man scheen
voldaan mot die bijzonderheden van het ge
val.
Herbert had het huis van zijn zuster ge
kocht. en het geld was aan haar (bankier te
Carlisle betaald; alles was in orde, hij'had
de bewijzen van zijn eigendom, en het ka-s-
siersboek Zijner zuster bevestigde het feit.
De waarde van het kasteel stond nu in
plaats van het kasteel zelve, en er was geen
schikking in het testament, waarbij de we
duwe den koop of verkoop weid verboden.
r Het veerhuis hoorde ons toe en wij hadden
het aan Jabez Clarke verhuuret, die er zeer
op uit was om zelf een zaak te (beginnen.
Het kasteed waarvan ik het plan gemaakt
had en bouwmeester geweest was, was roet
voed geld en landerijen thans in het bezit van
mevrouw Martha Ray.
Dat waren de bijzondere veranderingen die
te Nettlewood hadden plaats gegrepen.
In Newton-Street, City, in het huis van
mijn -broeder Jozef, was meer gebeurd.
Dezes vrouw 'had een kou gevat en was in
de maand April gestorven, zoodat hijnals we
duwnaar in Londen woonde. Het eerste ver
langen van moeder waa geweest, hem op te
gaan zoeken en zijn huishouden te gaan be
sturen (kortom zich nogmaals met den
wilg in de Londensche City te laten her
planten.
Zij schreef 'hem, om <ffit voorstel te doen,
maar zijn antwoord bracht haar van haar
voornemen terug.
Ik laat den hamidd voren, schreef hij en
ga buiten, nabij de stad, op gemeubileerde
kamers wonen. Ik heb niet veel gespaard,
maar ik ben met weinig tevreden, en ik -heb
getoerd met weinig pond te komen.
Het laatste gedeelte dezer verklaring bevatte
veel waarheid, maar verscheidene vrienden
en kennissen van Jozef Gear zouden aan
de oprechtheid van het eerste getwijfeld
hebben.
Wij trokken het ons-evenwel niet aan, wij
verlaóaden geen geld van hem te teenen, al
had hij de mogelijkheid van dat geval voor
zien, en dientengevolge zijn maatregelen ge
nomen.
De hemel moge het mij vergeven, maar ik
wantrouwde altijd dien broeder, die een zoo
veel schranderder (hoofd 'had dan ik.
Het verlies, dat Jozef geleden had, kostte
moeder eenige tranen, evenalls ieder Sterfge
val dat in de kolommen van de Times werd
gemeld; mar de vrouw van Jozef was voor
ons geen liefhebbende zuster geweest, wij
hadden haar dan ook niet lief gehad en
misten (haar niet.
Ik, die nog zoo kort gehuwd was, kon mij
voorstellen, hoe eenzaam mijn broeder zich
thans moest gevoelen, en ik sohreef hem
daarom een hartelijken brief van deel
neming.
Hij bekende in zijn antwoord, dat. (hij het
zeer eenzaam vond, en dot zich niemand een
gedachte van zijn smart kon maken, dat mijn
brief 'hem twee stuivers had gekost, daar mij>n
deeneming meer dan twee bladzijden besloeg,
zoodat voor mijn brief dubbel vracht betaald
moest worden en ik hem maar voor enkele
vracht gezegeld h-aid.
Daarna hoorden wij niets meer van Jozef
Gear.
Moeder kreeg veel meer brieven van Ellen;
er kwam geregeld oen-s in de week tijding van
het kasteel van Nettlewood, zoodot ik dan
ook steeds vernam hoe het met mijn zuster
ging.
Wij vernamen echter geen andere tijding
dan die* welke El'len goed vonid ons te
geven.
Zij was altijd gelukkig en %v i-eden. Herbert
was een volmaak t echtgenoot, hij zou nu en
dan gezelliger geweest zijn, indien hij minder
geleerd en verzot op z.ijn 'boeken was, maar
zij sleten hun dagen oprecht aangenaam en
hadden nergens over te 'klagen.
Wekelijks kwam er een dergelijke brief; de
inhoud svas altijd dezelfde, de vorm alleen
verschilde eenigszins. Moeder bracht mij al-
lijd den brief, met verzoek hem haar voor te
lezen, want Ellen schreef vlug en soms tame
lijk onleesbaar, zoodat het moeder, die rond,
duidelijk schrift 'het best ontcijferen kon, veel
moeite kostte, er wijs uit te worden.
Wat is het een geluk, dat zij zoo naar
haar zin gevestigd is, merkte moeder telkens
op, als ik haar den brief had voorgelezen.
Ik dank God, dat zij zoo gelukkig isl
Mijn vrouw zag mij vragend aan, als moe
der weg was, snaar ik vermeed dat onderwerp
te behandelen.
Waarom zou ik twijfelen aan het geluk,
waarop zij zich beroemde, en waarvan zij ons
dooT haar gedurige, bijna zonderlinge betui
gingen wensebte te overtuigen?
Zij, noch haar echtgenoot vroegen ons ooit
hen te komen bezoeken, en bezochten ons
evenmin. Zij waren misschien tevreden met
elkanders gezelschap; ook waren zij eigenlijk
nog in de wittebroodsweken. Wij allen zon
den later vanzelf gezelliger worden.
Dit alles moge tot voorrede strekken van
bet tweede bedrijf van een roman», die wij
dachten afgeloopen te rijn, maar die juist
eerst voor goed begon, in dien zomertijd,
waarvan ik reeds heb gesproken.
Op een helderen morgen, op het laatst van
Juni, kregen wij bezoek.
Ik was op weg naar mijn bureau in High
Street en Mary vergezelde mij tot aan de hof
poort, toen een rijtuig, met twee paarden be
spannen, op den grooten weg omtrent twin-
tig voet van ons huis stilhield.
Daar zijn Ellen en Herbert, reide mijn
vrouw dadelijk ;zij hebben zich eindelijk her.
innend dat wij nog leven.
Zij daalde leunende op mijn arm het hel
lend pad tot op den rijweg af; onderwijl was
een knecht, in livrei van den bok naast den
koetsier afgestegen, had het portier geopend,
cn hielp juist iemand uitstijgen, teen wij het
rijtuig naderden.
Het was een zwakke vrouw met een gelen
hoed met grijze voeren, en, die, toen hef por
tier geopend werd, den livreiknecht in de ar
men viel en hem hoogst onvoorzichtig met
een kruk, die zij in de hand 'hield, tegen het
voorhoofd stiet Voornoemde knecht, een
lange man, die de tranen in de oogen kreeg
van den stoot tegen zijn hoofd, hietp de oude
vrouw uit het rijtuig, waarna zij op zijn arm
geleund voortstrompelde.
Mary klemde zich driftig aan mij vast.
Het is mevrouw Ray! fluisterde zij.
Zeker iemand die wij niet verwacht
hadden, Mary, en wier gezelschap wij ook niet
verlangden, merkte ik aian.
O, het spijt mij dat zij gekomen is! Ik
ben altijd bang voor haar geweest, Gaimt, ik
ben overtuigd, dat zij slecht nieuws mede
brengt.
Heb moed, vrouw-lief, wij hebben onze
zenuwachtigheid de laatste zes maanden opzij
gezel.
Ik zal mij bij u altijd sterk gevoelen,
antwoordde zij; ik wil zelfs vooreerst nog
niet aan een slechte tijding geilooven.
Neenwaarom zoudt gij dat ook
doen?
Mevrouw Ray en gevolg naderden ons. Ik
had verwacht hare dochter ook uit het rijtuig
te zien komen, maar mevrouw Ray was on*
vergezeld.
Goeden morgen. Ik hoop dat het u niet
spijt voor een enkele maal een oude vriendin
te zien.
Gij zijt hier welkom, mevrouw Ray,
zeide ik.
Ik dank u, dat had ik wel verwacht.
Woon jelui daar boven op dien heuvel?
Ja.
Goede God, welk een streek! Laat mij
binnenkomen en mij neerzetten. Houdt mij
vast, John, en sta daar zoo niet aan uw
.voorhoofd tie tasten. Wat hebt ge?
De zon steekt, mevrouw, en dan dia
stok, voegde hij er verstoord bij.
Kom. kom, vooruit' en hond op met dai
gebaÖbel. Ik heb nooit iemand gezien dM
