Donderdag 12 April 1923 46ste Jaargang No. 14409 HEEMSTEEDSCHE BRIEVEN. M BIT HUMMER BESTAAT UIT 8 BUDZIJPEH. EERSTE BLAD STADSNIEUWS. AGENDA 13 APRIL Het R.-K. Lyceum te Overveen. Muziekconcours te Utrecht. LANGS DEN WEG. DOODELIJK ONGELUK. Victoria-Water Oberlahnstein. Directeur van het Rijkstelegraaf- en telefoonkantoor. Ter inzage legging lijsten van candidaten. Alg. Vereen, voor Bloembollen cultuur. De uitslag van de Statenverkiezing en de Gemeenteraadsverkiezing. ^WDERUte TELEGRAFISCH WEERBERICHT. Verkiezingshumor. DE UITSLAG DER STATEN VERKIEZINGEN. Besmettelijke ziekten. Jubileum. VAN ONZE RECHTBANK. Ernstijr ongeluk. abonnementsprijs bedraagt voor Haarlem en Agentschappen: £e' Kwartaal f 3.25 £er Week 0.25 'ranco per post p. kwartaal bij "ooruithetaling 3.58 Bureaux: Nassaulaan 49 - Haarlem, 'elefoonnuramers: 1426. 2741 en 1748 Postrekening No 5970. HAARLE Advertentiën 35 cents per regeV Bij contract belangrijke korting. Advertentiën tusschen den teks* als ingezonden mededeeling. op de le Pagina 75 ct., op andere redac- tiepagina's 60 ct. per regel. Vraag- en aanbod-advertentiën 14 regels 60 cent per plaatsing: elke regel meer 15 cent, bij vooruitbetaling No. 2. Amice. Nauwelijks had ik in 't vuur van mijn geestdrift den lof bezongen van de gemoe- Helijlcheid van ons dorp, o.m. zich open barend in de verwaarloozing onzer brieven bussen, of een zekere brievenbesteller, zich 'ooiend met den illusteren naam onzer Hol landsche graven, komt me vertellen, dat d'e bussen steeds op tijd geledigd worden. Dat is ongepast. Gesteld al, dat de man Selijk had, en ik mij aan een illusie had overgegeven, is die illusie dan niet heilig en Hoest zij niet geëerbiedigd worden? Waar- °m kon hij mij niet rustig in den waan laten, dat er met die bussen op z'n dorpsch gesold Wordt en moest hij pogen dien waan te ver storen? ■Maar, Godlof, het is geen waan; de illusie Is nog werkelijkheid en geen vurige woor den als „grof plichtsverzuim" en geen her- baling van een revolutie op het postkantoor Zu"en die illusie nog verstoren. Diezelfde man, amice, heeft het oirbaar Seacht mij over eenige meerdere dingen te kapittelen. Zoo vraagt hij mij, of ik het ver schil weet tusschen brievenbussen en aPothekersbussen. De vraag getuigt van er varing op dit gebied en ik grijp de gele genheid aan om op mijn beurt de vraag te stellen of, waar de roode apothekersbussen 'nderdaad gelijkenis toonen met de hangen de brievenbussen, het niet verstandiger zou zijn om den rooden apotheker te verzoeken Z)jn bussen blauw te schilderen. Ik zou ook bebben kunnen vragen om die hangende brievenbussen door standaard dito te doen Vervangen, maar dat doe ik niet, omdat de laatste bij een stad behooren en de eerste bij een dorp. Vanwege het cachet, begrijpt ge? Dan vraagt de man mij met een grijns, of ik wel gemerkt heb, dat de sproeiwagens van Heemstede op den 2en Paaschdag in wer king zijn geweest, of dat ik onder de wol lag, toen die gebeurtenis plaats greep. Hierop antwoord ik, dat ik weliswaar niet onder de Wol lag zon scheen zoo mooi en het r°ok zoo heerlijk naar hyacinthen maar •lat ik mij op dergelijke buitengewone feest dagen steeds uit bescheidenheid uit het openbare leven terugtrek, zoodat die ge beurtenis mij ontgaan is. Met groote voldoe ning noteer ik echter, dat onze sproeiwagens althans op één dag van het jaar naar bui tan komen,"ofr kwahién, moest ik eigenlijk zeggen, want sinds mijn eerste schrijven zijn die voertuigen meerdere malen op de wegen gesignaleerd. Tan slotte de man was nu tóch eenmaal bazig en wie ziet zich zelf niet graag ge- dtukt? heeft hij zijne meening kenbaar gemaakt over dat station van mij aan de andvoortschelaan. Hij vindt dat een paskwil en meent, dat ik, wanneer ik even lang op plaats woonde als hij, wel zou weten, „dat zoo bitter weinig aan een station hebben, daar de menschen er feestelijk voor bedan ken een half uurtje van dat „station" te Saan loopen naar het bewoonde gedeelte, of 'e moet nu toevallig in de Zandvoortschelaan w°nen". Neen, dan was een trammetje langs Heerenweg heel wat beter: daar had 'edereen wat aan." Men mag nooit gering denken over de "mening van een brievenbesteller, die „de °udste is uit het corps", maar waarom heeft "an, zoo vraag ik u, amice, de gemeente Heemstede aan het kruispunt van den spoor weg, ter plaatse als door mij aangeduid, een gedeelte van het door haar aldaar aange kochte terrein, gereserveerd voor een sta- Hon? Wist ons gemeentebestuur niet wat bet deed? Ik had, zoo oppervlakkig be- Schouwd, van haar gestie juist den indruk, dat zij ruim van blik en vooruitziend was. daarom, zoo vraag ik verder, zouden de menschen een half uurtje moeten loopen? Ik s'el mij jmmers voor dat, wanneer het sta- 'ioh er eenmaal is, een tram- of autobus-ver- binding met de kom vanzelf zal komen. En wat dat trammetje langs den Heeren- Weg betreft, aan een verbinding langs deze r°ute met Haarlem bestaat inderdaad be hoefte, maar die verbinding moet geen tram- Verbinding zijn. Want voor het'leggen van cen stel sporen is de Heerenweg veel en Veel te smal. Nu reeds moeten de voertui gen bij het passeeren of uithalen van de 'ietspaden gebruik maken, wat een voortdu rend gevaar voor de fietsers oplevert en dit nog erger worden, wanneer er nog een 'ram bijkomt, die veel plaats inneemt en niet uitwijken kan. Tegen een autobusdienst kan echter geen bezwaar zijn en ik vraag mij in "it verband af, waarom de reeds bestaande diensten, inplaats van den Binnenweg en den Bronsfeêweg te volgen, die toch reeds van de tramverbinding profiteeren, niet liever via de van Merlenlaan of Kerklaan den Heeren- Weg berijden. Vele bewoners van het Wes telijk gedeelte van de plaats zouden daar door gebaat zijn. Een poosje geleden was ik in de toevallige gelegenheid een vergadering bij te wonen van de R.-K. Kiesvereeniging alhier. Ik weet "iet, hoe gij erover denkt, amice, maar voor mij is een bijeenkomst van een kiesvereeni- ging doorgaans een amusement. Waar im kers kan men beter menschenkennis op- "■*n? Waar is men beter in de gelegenheid karakters der menschen te peilen en de geheime roerselen hunner ziel? Onze R.-K. Kiesvereeniging heet „Door Vriendschap bloeiende". De stichter» nu 70 jaar geleden; waar blijft de tijdl wil den hiermede hun volkje te kennen geven: Alleen door vriendschap kunnen we bloeien; maar zij namen het niet zoo naar de letter, geloof ik, en een tikje ironie zal er niet vreemd aan zijn geweest; want hoeveel kies- vereenigingen zouden er nog over zijn, wan neer de ongestoorde vriendschap conditio sine qua non ware voor haar bestaan? Hetgeen niet zeggen wil, dat in onze R.-K. Kiesvereeniging de vriendschap zoek zou zijn. Integendeel, de harmonie is er voorbeel dig en af en toe een beetje deining en een beetje wrijving doet daar niets aan af. Van zoo'n beetje deining en zoo'n beetje wrijving was ik juist getuige, toen ik onlangs bovenbedoelde vergadering bezocht. De agenda bevatte in hoofdzaak het vaststellen van de candidatenlijst voor de gemeente raadsverkiezing. Uit een inleiding van den voorzitter kwam ik te weten, dat het bestuur de aftredende leden weder op de lijst ge plaatst had en hunne verkiezing aanbeval, omdat zij hun werk tot aller tevredenheid hadden verricht. Ziezoo, dacht ik, dat wordt een saaie ver gadering, want op dat verstandige advies wordt natuurlijk Amen gezegd. Maar ik ver giste mij. Er verhief zich iemand van zijn zetel, die verklaarde niets op de lijst te heb ben aan te merken behalve, dat zij niet goed was. De spreker vond, dat er te weinig ar beiders op stonden en diende een eigen lijst in, waarin volgens hem met het arbeidende element was rekening gehouden in verhou ding tot zijn beteekenis, dat wil zeggen: zijne getalsterkte. Dit laatste was naar zijne, na tuurlijk bescheiden, meening, een eisch van de meest elementaire rechtvaardigheid. De spreker was zeer op dreef. Na hem kwam nog een drietal sprekers aan de beurt, ook arbeiders, naar het scheen, die in hoofdzaak hetzelfde aambeeld beha- merden: Evenredige vertegenwoordiging; meer arbeiders in den Raad. Zij waren echter kort van stof, hetgeen een aangename af wisseling was. Toen kwam de voorzitter aan het woord. Ik heb dien man, een eenvoudigen werk man naar ik hoor, bewonderd. Fier als een maarschalk, stond hij daar, met den voorzit tershamer als maarschalkstaf in de hand, het standpunt van het bestuur te verdedigen. Wat willen jullie toch, zoo riep hij ongeveer de mannen dissidenten toe; tegen de aftre dende leden hebt ge niets in te brengen; ge weet wat ze waard zijn en niettemin wenscht ge hunne plaatsen te zien ingenomen door mannen, die hun sporen nog verdienen moe ten en alleen door u voorgedragen worden omdaf zij arbeiders zijn. Hij sprak lang en gevoelvol, met een soort weemoed in zijn stem, als voorvoelde hij een komend gevaar. De vorige sprekers hadden er niet van te rug en men ging tot stemming over, waarvan ik gebruik maakte om te eclipseeren. Die stemming, zoo hoorde ik later, viel zoo ongeveer volgens het advies van het be stuur uit. Daarmede leek de zaak afgedaan. Maar dat was niet zoo. De arbeiders, die het pleit verloren hadden, namen hiermede geen genoegen en wisten dat alles was in strijd met het reglement gedaan te krij gen, dat de reeds op de groslijst staande ar- beiderscandidaten zich terugtrokken. Pogin gen van het bestuur om hierin verandering te brengen schenen met succes bekroond te zullen worden, toen na een vergadering op Maandagavond, na een verzoenende rede van Kapelaan Nieuwenhuizen, de eendracht scheen hersteld. Daarna moet echter op nieuw een kink in de kabel zijn gekomen, met het gevolg, dat voor drie arbeiderscan- didaten een afzonderlijke lijst is ingediend. Dat is, amice, een treurig einde van een goed begonnen campagne. Na de bisbilles te Haarlem is deze tweespalt te betreurens waardiger voor de Katholieke zaak. Het is misschien beter de critiek nog op te schorten, daar, zoolang de stemming nog niet heeft plaats gehad, er nog gelegenheid is om tot een accoord te komen. Toch wil ik wel dit bij voorbaat zeggen, dat het re kensommetje van die evenredige vertegen woordiging, waar de dissidenten zoo op staan, een hersenschim is, een caricatuur van gezonde staatkundige verhoudingen. Waar zou het heen moeten, wanneer iedere groep men kan er heel wat formeeren, als men wil zich het recht aanmatigde in verhou ding tot haar sterkte vertegenwoordigd te worden in den Raad? Welk een Babylonische verwarring zou daarvan het gevolg zijn? En dan nog: is alleen een groepsvertegen- woordiger in staat de belangen zijner groep naar behooren te behartigen? Men zegt, dat de Hollandsche werkman trotsch gaat op zijn gezond verstand. Ik hoop, amice, daarvan bijtijds de bewijzen te zien vóór de stemming. Geloof me inmiddels Uw PEREGRINUS. Bestuur Post en Telegraaf R.-K. Bevofkingsbureau meel 8 uur half 9 810 uur. Hanzegebouw Zamgvereen. Cecalaa 8 uur Muiziekclub 8 uur. Stadsschouivburg Het SchouwtooneeJ „Nog altijd compagnons" 8 uur. St. Josephskerk jamsstraat Recollectie oud-retraitanten kwart over 8. Waaggebouw K. Z. O. D. Tentoon stelling. Bisschoppelijk Museum. Dagelijkk, uitgeno men Zaterdag, Zon- en Feestdagen, toegan kelijk. R. K. Leeszaal en uitleenbibliotheek Jan»- straat 49 Eiken dag geopend van 10 12l/2, van 25 en van 710 uur, behalve des Maandagsochtends en op Zon- en Feestdagen. Uitleen van hoeken van half 39 uur. K. Arbeidsbeurs voor mannen Jacobij- nestraat 15 Alle werkdagen, voorm. van 912 uur, n.m. van 25 t:ur. Zaterdags alleen van 912 uur. R. K. Arbeidsbeurs voor vrouwen Kleine Houtweg 13 Alle werkdagen des v.m. van half 11 tot half 12, des nam. ran 3 tot 4 en van half 8 tot half 9. Telefoon 2981. Martha-vereeniging Bloemhofstraat J Betrekkingbureau voor vrouwen Alle werkdagen van 1012, ran 24 en van 89 uur. Tel. 1671. CHRISTELIJKE ORATORIUM- VEREENIGING. „Die Schöpfung." Heerlijke momenten kunnen beleven zij die een zonnige jeugd hadden, en door de uitvoering van een der vokale werken en Haydn, aan de blijheid dier jonge jaren wor den herinnerd. Wie dan nog het voorrecht heef gehad, onzen meesterzanger Mes schaert c.s. hun edele kunst te hooren geven, is om die omstandigheid zeer te benijden. Wie zal echter Messchaert vervangen? En alzoo die jeugdherinnering nog eens geheel beleven Is aldus niet elke nieuwe uitvoe ring der Schöpfung of der Jahreszeiten een désillusie In dezen zin zeker. Zoo mogen op deze laatste uitvoering der C.O.V. de solisten meerdere malen goede, dikwijls zelfs zeer mooie dingen hebben gedaan den indruk, door hun eminente voorgangers nagelaten, Zullen zij kwalijk nabij komen in hun zang. Hetzelfde kan van de koren gelden, die in dit alom gekende werk wel ideaal werk mo gen geven, om geheel te kunnen voldoen. Eén ding is er echter, dat toch ook in elke reproductie is te bereiken. Dat is de geest van Haydn's muziek, waar die na de vocale reproductie allereerst en allermeest wordt gegeven door het orkest. Waar dit in Haydn's geest begeleidt en musiceert, zal de uitvoe ring bevredigen en ons zelfs van de over- schoone prestatie van een Messchaert tenmin ste datgene suggereeren, wat ook in diens uitbeelding de grootste waarde en beteekenis had den naïven zin der muziek. Die taak van begeleiden is op voorbeeldige wijze ver vuld door het orkest der H.O.V. De een voudige bezetting van Haydn's orkest vindt in dit ensemble een uiterst geschikte weer gever we mogen dan het enkele nootje voor de contrafagot dan niet tellen, of de vervanging der derde fluitpartij door de ho bo niet ai te zwaar laten wegen. De eenvoud der bezetting is door een grooter en dikker bezet ensemble heel wat te schaden, zooals we bij vroeger gehoorde uitvoeringen me nigmaal konden constateeren. Maar in de bezetting schuilt toch niet de voornaamste reden, waarom dit orkest zulk prijzenswaardig werk leverde. Het is wel in de eerste plaats de groote bekwaam heid n het begeleiden, die het orkest der H.O.V. z'ch steeds in meerdere mate eigen maakt. Het best kwam dit uit in de (veel ge smade en gekritiseerde) recitatieven, waar de attaques eenvoudig n.et te verbeteren waren. En welk een mooie klankensfeer het or kest wist te scheppen, ik behoef daarvoor slechts te herinneren aan het tweede deel van het terzet„Zu dir, o Herr, blickt Alles auf." Dat was wel een prachtig specimen van toonkleur, voortgekomen uit den zin voor het woord. Ook in het duet en koor „von deiner Güte, o Herr und Gott" bood het orkest een voorbeeld van discreet en muz kaal begeleiden, terwijl het in het be kende „dieren"-recitatief 'ook zeer de aan dacht trok door gelukkige klankgeving. In no. 32 viel o.a. de klank der fagotten te roemen, zoowel als in de „pastorale" van no. 21, in combinatie met den zilveren toon der fluit. Ook viel in no. 16 de klank der altviolen, in weerwil van de nog altijd nood zakelijke mutatie door ziekte van den con certmeester, zeer te roemen. Wij kunnen volstaan met de verme ding dat solistisch ook het orkest uitstekend werk leverde. Ook van het solistisch gedeelte mochten we van deze uitvoering de beste herinnerin gen wegdragen. Mia Peltenburg had be richt gezonden, verhinderd te zijn. In haar plaats zong Mevrouw Mack Van Waay- Dooremans. Zij zong met prachtig-geregis- treerde en licht aansprekende sopraanstem haar partijen, en deed in soli zoowel als du etten en terzetten blijken, hoe zij de een voudige maar verheven schoonheid van Haydn's Schópfung-muziek aanvoelt en die zuivere innerlijke gewaarwording in fraaien klank weet om te zetten. Hoe heerlijk was haar zingen al dadeijk in de groote, veel- eischende aria „Auf starkem Fittige schwin- Sociëteit „St. Bavo" Volksbond half 8 get zich der Adler". Hoe fraai was, ook door Haarlem's Gemengd .k-oor 8 uur i haar kunst, het duet en koor „Von deiner Anti-Rev. Propagandaclub 8 uur Cen-1 Güte", waar ook de baszanger de heer Hen- trale Comm. van Spoor- en Tramwegperso- I drik Koning, zijn allerbeste momenten had Trouwens, wie was hier niet op zijn best. Hier openbaarde zich ten volle de groote waarde die de Schöpfung-muziek voor ons heeft, wij voelen in dit no. 30 oogenblikken van waarlijk Beethovensche grootheid In dit verband mogen we ook noemen het be kende koor „Die Himmel erzahlen" waar tegen het slot de stijging steeds grootscher wordt. Als oogenblikken van schoonen samen zang en intens aangevoelde kunst zij nog gereleveerd het duet tusschen bas en sopraan s „Holde Gattin". De heer Koning, die op de generale repetitie niet altijd zuiver intoneer de, had nu deze tekortkoming niet, ook was zijn zingen inniger. Ook de heer Jac. Van Kempen gaf dezen keer het beste waarover hij te beschikken heeft. En wat dit is, konden we ervaren bij „In vollem Glanze steiget die Sonne auf" met dat prachtig-gezongen pendant „Mit leisem Gang schleicht der Mond", terwijl het me weer duidelijk werd, welk een beteekenisvol ensemblezanger hij is, wat hij o.m. toonde in het terzet zu dir, o Herr." Het koor was slagvaardig en zong met en- train. De partij der tenoren mag mooier ge registreerd worden, 't zal aan den koorklank zeer ten goede komen. Ook de scherpe s- klank tusschen twee vokalen is onfraai. Coupures werden niet veel gemaakt, maar in het koor „Vollendet ist das Werk" een coupure die storend werkt, daar hierdoor de logische gang der modulatie geheel wordt uitgeschakeld en de slotharmonie zeer hin derlijk als dominant werkt in plaats van als toni ka. Die modulatie moet juist als afslui ting van deel II werken, kan alzoo niet ge coupeerd worden. Men ziet, opmerkingen zijn er niet vele. Koor, solisten, orkest, allen werkten onder de fasdnperende leiding van Nico Gerharz met algeheele overgave. Zoo moest het wel komen tot deze glorieuse uitvoering der Schöpfung, waarop men met trots mag te- rUgZien' G. J. K. Voor het groot nationaal Muziekconcours dat 17, 20, 21 en 27 Mei door het Harmonie- korps Regiment Genietroepen alhier zal wor den gehouden, zullen de volgende fanfare- en harmoniekorpsen uit Haarlem en omstreken deelnemen: Hoogste Eere-afd. Harmonie: Beverwijksche Harmoniekapel, Beverwijk. Isle Afd. Harmonie: Muziekvereeniging „Laurens Janszoon Coster". Afd. Uitmuntendheid Fanfare: „Eensgezind heid", Spaarnwoude. 2de Afd. Fanfare: „Kunstkring" en „Cres cendo", Spaarndam; „Kunst na Arbeid", Haarlem. 4e Afd. Harmonie: Muziekvereeniging „St. Jacobus", Haarlemmerliede en Spaarnwoude. 4de Afd. Fanfare: Haarlemsche Politie Mu ziekvereeniging. De jury zal bestaan uit de heeren: W. de Blij, W. van Eerp en A. L. Hazebroek. Het weer. De algemeene verschuiving, veroorzaakt door maatschappelijke schommelingen, had ook een kennis van me genoodzaakt een ande re betrekking te zoeken. Hij was filiaalhouder geworden. „Het gaat heel goed," vertelde hij mij, „de verkoop is bevredigend, maar....'" „Ja, maar...." „Die praatjes over het weer bezorgen me een indigestie. In den vroegen morgen begint het al en het gaat door tot het sluitingsuur. Een hoogst enkele is tevreden met het weer. Maar dat is bepaald een uitzondering. De meesten hebben wat aan te merken te droog, te nat, te vochtig, te somber, te warm of te koud voor den tijd van het jaar. Totale stilstand in den groeite koude nach ten, die nadeelig zijn voor den bloesem en het jonge gewas. Het weerpraatje schijnt de aanloop voor een winkelgesprek, er is geen ontkomen aan. Het vormt de onvermijdelijke inleiding om 'n gesprek op gang te brengen. Warmte is hinderlijk en koude deugt al evenmin, omdat er veel zijn, die geen steenko len betalen kunnen. Regen is, behalve bi) de boeren, bij niemand getapt." Hij sprak opgewonden. Ik wilde een op merking planten, maar met een afwerend handgebaar belette hij mij, hem te onderbre ken. „Hetzelfde praatje wordt per dag in tien tallen varianten herhaald en met dezelfde soepelheid en bereidwilligheid moet je telkens en telkens maar weer antwqorden. Het wordt een nachtmerrie, in m'n droo- men overweeg ik de mogelijkheid op regen, bepeins ik, of het gewensent is, dat de droogte nog voortduurtallerlei schimmen en gestal ten dringen zich op en willen weten, wat ik van het weer denk. Wat is er aan te doen? Hoe ontkom ik aan die kwelling, die me zelfs in den nacht niet met rust laat „Ik zal beginnen het goede voorbeeld te ge ven en nooit meer over het weer spreken, als ik een winkel binnenkom," zeide ik. Ik gaf hem de hand, wenschte hem moed en sterkte en wandelde verder. Twee dagen later loop ik bij hem binnen om een kleinen aankoop te doen. „Mooi weertje, vind je niet?" zoo begon hij. TENTOONSTELLING VAN SCHILDE RIJEN EN PASTELS, door H. Van Steenwijk. In een tweetal toonkamers van het meu belmagazijn „Damiate" in de Groote Hou 7 straat, houdt de schilder ,H. van Steenwijk een tentoonstelling van werken, door hem in Noorwegen vervaardigd. Eenige werken naaf gegevens uit Haarlem en omgeving comple* teeren de tentoonstelling. Deze wijze van exposeeren is er wel naar, om de schilderijen tot hun recht te doen ko men en het werk van Van Steenwijk presen teert zich het best in een gezellig en behaaglijk ingericht vertrek, zooals we dat hier vinden Een zoeker en strever is Van Steenwijk niet, hij is, wat men onder de schilders noemt „handig" en heeft er den slag van een schil derij te maken, dat voor het groote publiek aantrekkelijk is. Hiermede willen we niet zeggen, dat zijn arbeid minderwaardig is, er hangt heel wat werk van mindere kwaliteit in de z.g. salons en daarenboven vinden we bij Ven Steenwijk toch wel dingen, die van talent getuigen. We gelooven, dat dit talent niet tot volledige ontwikkeling is gekomen, dat de schilder zich te veel gericht heeft naar den smaak van het publiek, in stee van cich zelf te blijven. Mogen we hem dit te zwaar aanrekenen Het kunstenaarsbestaan is zoo moeilijk en wanneer de kunstenaar niet pro duceert, wat „verkoopbaar" is, dan kan hij er zeker van zijn, armoe te lijden. Dat is helaas de harde waarheid. In Noorwegen vond de schilder een na tuurschoon dat weer zoo geheel anders is als dat van zijn vaderland. Het Noorsche na tuurbeeld van bergen en fjorden, gezien on der het zilveren Echt der maan of bij de schittering van het zonlichtwe kunnen ons indenken dat het grandioos is. Of het zoo weinig afwisseling biedt, als de schilder ons wil doen gelooven, kunnen we ons niet voorstellen. Dep indruk van grootschheid te geven, vermocht de kunstenaar niet steeds, wel zijn er onder zijn werken die om kleur en lichtwerking te loven zijn. Hij werd ge ïnspireerd tot een schilderij, dat hij den titel gaf van „Noorsch sprookje" en waarin het sprookjes-achtige ook wel bereikt werd. Daar zit iets in van een droom met die wa zige en teere kleuren. Het fantastische, dat zich vooral uitspreekt in de architectuurvor- men, deed ons denken aan de Oostersche teekeningen en etsen van den zoon van den schilder, Onder het Hollandsche werk vin den we een paar frissche en zonnige Haar lemsche hofjes, een binnenplaatsje, dat met z'n verweerde muren, waar de zon op speelt, prettig aandoet en een aardige duinstudie. Verder noemen we nog een tweetal pastels naar Japansche poppen, waarvan vooral no. 15 goed van kleur en stofuitdrukking is. M. v. d. W. Gistermiddag, omstreeks 2 uur, is in een perceel aan de Brouwersvaart een vreeselijk ongeluk gebeurd. De 27-jarige smid, G. H. v. d. Veldt was er bezig met een autogeen lasch- en snijaparaat een motorrijwiel te re- pareeren. Vermoedelijk is hij met een brandende lucifer of sigaar te dicht bij het toestel gekomen, waardoor dit uit elkaar sprong. In het toestel bevond zich een Jood en schijf, welke v. d. V. tegen het hoofd kreeg, en hem op slag doodde. Dr. Maurits deed 't lijk naar de Moriastich- ting overbrengen. Van andere zijde vernemen wij nog, dat nog als mogelijkheid van de ontploffing aangeno men wordt, dat v. d. V. het apparaat zou ge schud hebben, door welke beweging het fijne carbid, dat in het apparaat was, tot ontplof fing gekomen zou zijn. De ontploffing was zoo hevig, dat de schoorsteen van het schuur tje afsloeg en op een dak van een nabijgelegen gebouwtje terecht kwam. Het dopje van het laschaparaat sloeg door de zoldering heen en werd laler op het plaatsje teruggevonden. Een kleine jongen stond bij het werk van v. d. V. te kijken, doch toen het ongeluk ge beurde, was hij juist even weg gegaan. Onmiddellijk na het ongeluk was ook de Plebaan aanwezig, die den ongelukkige het II. Oliesel heeft toegediend, v. d. V. was nog sleehls een paar maanden gehuwd. Het droevig ongeluk verwekte natuurlijk groote ontsteltenis in de buurt. Door de Maatschappij tot Exploitatie van de Victoria-Bron te Oberlahnstein wordt op aanvraag aan het hoofdkantoor te Amster dam, Singel 512, toegezonden een aardig ge dicht in brochurevorm, getiteld „de .Reddende Bron." Naar 't „Hbld." verneemt, zal dezer dagen het koninklijk besluit afkomen, waarbij de heer M. T-. van Leer, adjunct-directeur der telegrafie tep telegraafkantore te Amsterdam, benoemd wordt tot directeur van het Rijks telegraaf- en telefoonkantoor te Haarlem. De Voorzitters van de hoofdstembureaux in de kieskringen I, II en III, maken bekend, dat de bij hen ingeleverde lijsten der candidaten, gesteld -voor de op Woensdag 23 Mei a.s. te houden stemming ter verkiezing van de leden van den Gemeenteraad, ter gemeentesecreeta- rie voor een ieder ter inzage zijn nederge- legd. De heer Mr. J. C. A. Everwijn, heeft ziin benoeming tot eereiid der vereeniging, waartoe hij in de 146e Alg. Vergadering benoemd werd aanvaard. Wij hebben eens uitgerekend hoe de sa menstelling van den Gemeenteeraad van Haarlem zou zijn indien deze uilslag der Statenverkiezingen zou gelden voor de Ge meenteraadsverkiezing. Wij komen tot de conclusie dat dé Haarlemsche Raad dan tellen 11 S. D. A. P.; 9 R. K.; 6 Christ. Unie; 3 Vrijz. Dem.; 3 Anti-Rev. Partij; 2 Vrijheidsbond; 1 Comm. Partij. Do Roomsch-Katholieken haddén in dit geval een onvoordeelig overschot. Doordal zij 30 stemmen te weinig hadden (ze had den een overschot van 150 ongeveer) moe ten ze een zetel laten aan de Anti-Rev. Partij, die een overschot van 180 stemmen had. In bovengenoem de samen stelling zou de Raad dus zijn 18 Rechts en 17 links. Op dit oogenblik beslaat de Raad uit: 13 S. D. A. P.; 1 Com. Partij; 2 Vrijz. Dem.; 3 Vrijheeidsboml; 1 geen partij; 9 Barometerstand: 753. Achteruit OPGAVE VANs J. J. WEBER ZOON Opticiens Fabrikanten Koningstraat 10 Haarlem Medegedeeld door het Kon. Ned. MeteoroL Instituut, te De Bildt Verricht naar waarnemingen in den mor gen van 12 April 1923. Hoogste barometerstand 767.9 mM., te Haparanda. Laagste barometerstand 746.9 mM., le Le Havre. Verwachting van den avond van 12 April tot den avond van 13 April: Zwakke tot matigen Zuidoostelijke tot Zui delijken wind, meest half tot zwaarbewolkt, waarschijnlijk diroog, behoudens kans op on weer in het Noordoosten, in het Zuidwesten toenenmende kans op regen of onweer, zelfde temperatuur. R. K.; 3 Anti.Rev.; 1 Christ. Unie. Men dient er echter rekening mede te houden dat bij gemeenteraadsverkiezingen heel andere factoren nog werken (kwesties van persoonlijken aard bv.) dan bij Staten verkiezingen. Ais sport is de bovenstaande berekening echter niet onaardig. Met eenzelfde voorbehoud berekennen wij van Bloemenctaaï de volgdé samenstelling: 3 Christ. Unie: 2 S. D. A. P.; 1 Anti- Rev. Partij; a Vrijheidsbond; 5 R. K. Partij. Voor Schoten: 2 Christ. Unie; 2 Vrijz. Dem. Bond; 5 S. D. A. P.; 1 Anti-Rev, Partij; 5 R. K. Partij. Een aardig staaltje van verkiezingshumor is het volgende versje, dat in het 25e sfem- district op een stembiljet geschreven stond: De rooie en de zwarte Liggen mij nieet ter harte; Maar een vrijer, blond en ferm van bouw, Dat is de keuze van een Hollandsche vrouw. De totaal-uitslag kan niet eerder worden opgemaakt dan wanneer de uitslag van de geheele provincie Noordi-Holland bekend is, omdat het totaal aantal ui'gebrachte geldige stemmen in de geheele Provincie bekend moet zijn, om den kiesdeeier te bepalen. Het totaal aantal geldige slemmen wordt dan gedeeld door 77, het aantal te verdeden Statenzetols. Hot quotient ils dan de kiesdeder. Aanne mende dat de kiesdeeler zal liggen tusschen 6500 en 7000 stemmen ongeveer, zouden wij, mede op grond van enkele andere gegevens, van dé in den Kieskring Haarlem ingele verde Candida ten,, als vermoedelijk gekozen kunnen beschouwen: Van de Ghr.-Hist Unie: Jhr. znr. v. Leranep. Van de üj.D.A.P.: M. A. Rednalda en W. v. d. Val. Van de R.-K. Partij: Mr. Bomans en Th. G. C. Hooy. In aanmerking nemend dat de Haarlemsche lijsten zijn verbonden met lijsten in andere kieskringen of eveneens dn andere kieskringen zijn gesteld, is het waarschijnlijk, dat van de candidaten, in den. Haarlemschen kieskring gesteld, ook nog zullen worden gekozen ver klaard: Van dé Ohmst.-Hist. Unie: de heeren C. MaaTschaik. Van de Vrijz.-Dem.: H. van Leeuwen. Van dé S.D.A.P.: Mevr. MiedemaZonder- van. Van dé Anti-Rev. Partij: Mr. Bruch. Van dén VrijhedidisbondP. Otto. Gedurende de wéék van 1 tot 7 April vie len dn de navolgende gemeenten gevallen van besmettelijke ziekten voor: Castricum 1 van roodvonk; Haarlem 1 van nekkramp; Schoten 1 van roodvonk; Zaan dam 1 van roodvonk en een van diphtherilis; Zandvoort 1 van roodvonk. Dinsdag 1 Mei a.s. hoopt de heer1, D. P. van Acker, snelpersdrukker, den dag te her denken, waarop hij voor 40 jaar als zoodanig in dienst trad bij de firma Joh. Enschedé Zonen, op de afd. drukkerij. De treinroof. Hedenmorgen deed dé Haarlemsche Eechl- bank uitspraak in de zaak tegen de drie Am sterdammers de V., F. en K., verdacht van het pleg envan treinroof óp 2 November j.L op het traject Amsterdam—Haarlem. De drie beklaagden werden ieder veroor deeld tot 2 jaar gevangenisstraf met aftrék van voorarrest. Het O. M. had tegen elk 2 jaar gevange nisstraf geëischt. M eineed. Th. B. te Purmerend, die terecht heeft ge slaan wegenis het plegen van meineed in cen civiele kwestie het betrof den aankoop van een auto werd veroordefid tot 3 maanden gevangenisstraf. Diefstal met braak. C. A. K., die terecht had geslaan wegens diefstal] met braak in cen kantoor in de Ra- velingsiteeg, werd veroordeeld lot 1 jaar ge vangenisstraf met afIrék. Gisteren liad een 22-jarig verpleegsten in het Diaconcssenhuis het ongeluk, togen een eleetrisehe kachel te vallen, waarbij zij ern stige brandwonden bekwam. Hedenmorgen was haar toestand zorgwek kend.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1923 | | pagina 1