Donderdag 12 April 1923
46ste Jaargang No. 14409
HEEMSTEEDSCHE BRIEVEN.
M
BIT HUMMER BESTAAT UIT 8 BUDZIJPEH. EERSTE BLAD
STADSNIEUWS.
AGENDA
13 APRIL
Het R.-K. Lyceum te Overveen.
Muziekconcours te Utrecht.
LANGS DEN WEG.
DOODELIJK ONGELUK.
Victoria-Water Oberlahnstein.
Directeur van het Rijkstelegraaf- en
telefoonkantoor.
Ter inzage legging lijsten van
candidaten.
Alg. Vereen, voor Bloembollen
cultuur.
De uitslag van de Statenverkiezing
en de Gemeenteraadsverkiezing.
^WDERUte
TELEGRAFISCH WEERBERICHT.
Verkiezingshumor.
DE UITSLAG DER STATEN
VERKIEZINGEN.
Besmettelijke ziekten.
Jubileum.
VAN ONZE RECHTBANK.
Ernstijr ongeluk.
abonnementsprijs bedraagt voor
Haarlem en Agentschappen:
£e' Kwartaal f 3.25
£er Week 0.25
'ranco per post p. kwartaal bij
"ooruithetaling 3.58
Bureaux: Nassaulaan 49
- Haarlem,
'elefoonnuramers: 1426. 2741 en
1748
Postrekening No 5970.
HAARLE
Advertentiën 35 cents per regeV
Bij contract belangrijke korting.
Advertentiën tusschen den teks*
als ingezonden mededeeling. op de
le Pagina 75 ct., op andere redac-
tiepagina's 60 ct. per regel. Vraag-
en aanbod-advertentiën 14 regels
60 cent per plaatsing: elke regel
meer 15 cent, bij vooruitbetaling
No. 2.
Amice.
Nauwelijks had ik in 't vuur van mijn
geestdrift den lof bezongen van de gemoe-
Helijlcheid van ons dorp, o.m. zich open
barend in de verwaarloozing onzer brieven
bussen, of een zekere brievenbesteller, zich
'ooiend met den illusteren naam onzer Hol
landsche graven, komt me vertellen, dat
d'e bussen steeds op tijd geledigd worden.
Dat is ongepast. Gesteld al, dat de man
Selijk had, en ik mij aan een illusie had
overgegeven, is die illusie dan niet heilig en
Hoest zij niet geëerbiedigd worden? Waar-
°m kon hij mij niet rustig in den waan laten,
dat er met die bussen op z'n dorpsch gesold
Wordt en moest hij pogen dien waan te ver
storen?
■Maar, Godlof, het is geen waan; de illusie
Is nog werkelijkheid en geen vurige woor
den als „grof plichtsverzuim" en geen her-
baling van een revolutie op het postkantoor
Zu"en die illusie nog verstoren.
Diezelfde man, amice, heeft het oirbaar
Seacht mij over eenige meerdere dingen te
kapittelen. Zoo vraagt hij mij, of ik het ver
schil weet tusschen brievenbussen en
aPothekersbussen. De vraag getuigt van er
varing op dit gebied en ik grijp de gele
genheid aan om op mijn beurt de vraag te
stellen of, waar de roode apothekersbussen
'nderdaad gelijkenis toonen met de hangen
de brievenbussen, het niet verstandiger zou
zijn om den rooden apotheker te verzoeken
Z)jn bussen blauw te schilderen. Ik zou ook
bebben kunnen vragen om die hangende
brievenbussen door standaard dito te doen
Vervangen, maar dat doe ik niet, omdat de
laatste bij een stad behooren en de eerste
bij een dorp. Vanwege het cachet, begrijpt
ge?
Dan vraagt de man mij met een grijns, of
ik wel gemerkt heb, dat de sproeiwagens van
Heemstede op den 2en Paaschdag in wer
king zijn geweest, of dat ik onder de wol lag,
toen die gebeurtenis plaats greep. Hierop
antwoord ik, dat ik weliswaar niet onder de
Wol lag zon scheen zoo mooi en het
r°ok zoo heerlijk naar hyacinthen maar
•lat ik mij op dergelijke buitengewone feest
dagen steeds uit bescheidenheid uit het
openbare leven terugtrek, zoodat die ge
beurtenis mij ontgaan is. Met groote voldoe
ning noteer ik echter, dat onze sproeiwagens
althans op één dag van het jaar naar bui
tan komen,"ofr kwahién, moest ik eigenlijk
zeggen, want sinds mijn eerste schrijven zijn
die voertuigen meerdere malen op de wegen
gesignaleerd.
Tan slotte de man was nu tóch eenmaal
bazig en wie ziet zich zelf niet graag ge-
dtukt? heeft hij zijne meening kenbaar
gemaakt over dat station van mij aan de
andvoortschelaan. Hij vindt dat een paskwil
en meent, dat ik, wanneer ik even lang op
plaats woonde als hij, wel zou weten, „dat
zoo bitter weinig aan een station hebben,
daar de menschen er feestelijk voor bedan
ken een half uurtje van dat „station" te
Saan loopen naar het bewoonde gedeelte, of
'e moet nu toevallig in de Zandvoortschelaan
w°nen". Neen, dan was een trammetje langs
Heerenweg heel wat beter: daar had
'edereen wat aan."
Men mag nooit gering denken over de
"mening van een brievenbesteller, die „de
°udste is uit het corps", maar waarom heeft
"an, zoo vraag ik u, amice, de gemeente
Heemstede aan het kruispunt van den spoor
weg, ter plaatse als door mij aangeduid, een
gedeelte van het door haar aldaar aange
kochte terrein, gereserveerd voor een sta-
Hon? Wist ons gemeentebestuur niet wat
bet deed? Ik had, zoo oppervlakkig be-
Schouwd, van haar gestie juist den indruk,
dat zij ruim van blik en vooruitziend was.
daarom, zoo vraag ik verder, zouden de
menschen een half uurtje moeten loopen? Ik
s'el mij jmmers voor dat, wanneer het sta-
'ioh er eenmaal is, een tram- of autobus-ver-
binding met de kom vanzelf zal komen.
En wat dat trammetje langs den Heeren-
Weg betreft, aan een verbinding langs deze
r°ute met Haarlem bestaat inderdaad be
hoefte, maar die verbinding moet geen tram-
Verbinding zijn. Want voor het'leggen van
cen stel sporen is de Heerenweg veel en
Veel te smal. Nu reeds moeten de voertui
gen bij het passeeren of uithalen van de
'ietspaden gebruik maken, wat een voortdu
rend gevaar voor de fietsers oplevert en dit
nog erger worden, wanneer er nog een
'ram bijkomt, die veel plaats inneemt en niet
uitwijken kan. Tegen een autobusdienst kan
echter geen bezwaar zijn en ik vraag mij in
"it verband af, waarom de reeds bestaande
diensten, inplaats van den Binnenweg en den
Bronsfeêweg te volgen, die toch reeds van de
tramverbinding profiteeren, niet liever via
de van Merlenlaan of Kerklaan den Heeren-
Weg berijden. Vele bewoners van het Wes
telijk gedeelte van de plaats zouden daar
door gebaat zijn.
Een poosje geleden was ik in de toevallige
gelegenheid een vergadering bij te wonen
van de R.-K. Kiesvereeniging alhier. Ik weet
"iet, hoe gij erover denkt, amice, maar voor
mij is een bijeenkomst van een kiesvereeni-
ging doorgaans een amusement. Waar im
kers kan men beter menschenkennis op-
"■*n? Waar is men beter in de gelegenheid
karakters der menschen te peilen en de
geheime roerselen hunner ziel?
Onze R.-K. Kiesvereeniging heet „Door
Vriendschap bloeiende". De stichter» nu
70 jaar geleden; waar blijft de tijdl wil
den hiermede hun volkje te kennen geven:
Alleen door vriendschap kunnen we bloeien;
maar zij namen het niet zoo naar de letter,
geloof ik, en een tikje ironie zal er niet
vreemd aan zijn geweest; want hoeveel kies-
vereenigingen zouden er nog over zijn, wan
neer de ongestoorde vriendschap conditio
sine qua non ware voor haar bestaan?
Hetgeen niet zeggen wil, dat in onze R.-K.
Kiesvereeniging de vriendschap zoek zou
zijn. Integendeel, de harmonie is er voorbeel
dig en af en toe een beetje deining en een
beetje wrijving doet daar niets aan af.
Van zoo'n beetje deining en zoo'n beetje
wrijving was ik juist getuige, toen ik onlangs
bovenbedoelde vergadering bezocht. De
agenda bevatte in hoofdzaak het vaststellen
van de candidatenlijst voor de gemeente
raadsverkiezing. Uit een inleiding van den
voorzitter kwam ik te weten, dat het bestuur
de aftredende leden weder op de lijst ge
plaatst had en hunne verkiezing aanbeval,
omdat zij hun werk tot aller tevredenheid
hadden verricht.
Ziezoo, dacht ik, dat wordt een saaie ver
gadering, want op dat verstandige advies
wordt natuurlijk Amen gezegd. Maar ik ver
giste mij. Er verhief zich iemand van zijn
zetel, die verklaarde niets op de lijst te heb
ben aan te merken behalve, dat zij niet goed
was. De spreker vond, dat er te weinig ar
beiders op stonden en diende een eigen lijst
in, waarin volgens hem met het arbeidende
element was rekening gehouden in verhou
ding tot zijn beteekenis, dat wil zeggen: zijne
getalsterkte. Dit laatste was naar zijne, na
tuurlijk bescheiden, meening, een eisch van
de meest elementaire rechtvaardigheid. De
spreker was zeer op dreef.
Na hem kwam nog een drietal sprekers
aan de beurt, ook arbeiders, naar het scheen,
die in hoofdzaak hetzelfde aambeeld beha-
merden: Evenredige vertegenwoordiging;
meer arbeiders in den Raad. Zij waren echter
kort van stof, hetgeen een aangename af
wisseling was.
Toen kwam de voorzitter aan het woord.
Ik heb dien man, een eenvoudigen werk
man naar ik hoor, bewonderd. Fier als een
maarschalk, stond hij daar, met den voorzit
tershamer als maarschalkstaf in de hand, het
standpunt van het bestuur te verdedigen.
Wat willen jullie toch, zoo riep hij ongeveer
de mannen dissidenten toe; tegen de aftre
dende leden hebt ge niets in te brengen; ge
weet wat ze waard zijn en niettemin wenscht
ge hunne plaatsen te zien ingenomen door
mannen, die hun sporen nog verdienen moe
ten en alleen door u voorgedragen worden
omdaf zij arbeiders zijn.
Hij sprak lang en gevoelvol, met een soort
weemoed in zijn stem, als voorvoelde hij een
komend gevaar.
De vorige sprekers hadden er niet van te
rug en men ging tot stemming over, waarvan
ik gebruik maakte om te eclipseeren.
Die stemming, zoo hoorde ik later, viel
zoo ongeveer volgens het advies van het be
stuur uit. Daarmede leek de zaak afgedaan.
Maar dat was niet zoo. De arbeiders, die
het pleit verloren hadden, namen hiermede
geen genoegen en wisten dat alles was in
strijd met het reglement gedaan te krij
gen, dat de reeds op de groslijst staande ar-
beiderscandidaten zich terugtrokken. Pogin
gen van het bestuur om hierin verandering
te brengen schenen met succes bekroond te
zullen worden, toen na een vergadering op
Maandagavond, na een verzoenende rede
van Kapelaan Nieuwenhuizen, de eendracht
scheen hersteld. Daarna moet echter op
nieuw een kink in de kabel zijn gekomen,
met het gevolg, dat voor drie arbeiderscan-
didaten een afzonderlijke lijst is ingediend.
Dat is, amice, een treurig einde van een
goed begonnen campagne. Na de bisbilles te
Haarlem is deze tweespalt te betreurens
waardiger voor de Katholieke zaak.
Het is misschien beter de critiek nog op
te schorten, daar, zoolang de stemming nog
niet heeft plaats gehad, er nog gelegenheid
is om tot een accoord te komen. Toch wil
ik wel dit bij voorbaat zeggen, dat het re
kensommetje van die evenredige vertegen
woordiging, waar de dissidenten zoo op
staan, een hersenschim is, een caricatuur van
gezonde staatkundige verhoudingen. Waar
zou het heen moeten, wanneer iedere groep
men kan er heel wat formeeren, als men
wil zich het recht aanmatigde in verhou
ding tot haar sterkte vertegenwoordigd te
worden in den Raad? Welk een Babylonische
verwarring zou daarvan het gevolg zijn?
En dan nog: is alleen een groepsvertegen-
woordiger in staat de belangen zijner groep
naar behooren te behartigen?
Men zegt, dat de Hollandsche werkman
trotsch gaat op zijn gezond verstand. Ik
hoop, amice, daarvan bijtijds de bewijzen te
zien vóór de stemming.
Geloof me inmiddels
Uw
PEREGRINUS.
Bestuur Post en Telegraaf
R.-K. Bevofkingsbureau
meel 8 uur
half 9
810 uur.
Hanzegebouw Zamgvereen. Cecalaa 8 uur
Muiziekclub 8 uur.
Stadsschouivburg Het SchouwtooneeJ
„Nog altijd compagnons" 8 uur.
St. Josephskerk jamsstraat Recollectie
oud-retraitanten kwart over 8.
Waaggebouw K. Z. O. D. Tentoon
stelling.
Bisschoppelijk Museum. Dagelijkk, uitgeno
men Zaterdag, Zon- en Feestdagen, toegan
kelijk.
R. K. Leeszaal en uitleenbibliotheek Jan»-
straat 49 Eiken dag geopend van 10
12l/2, van 25 en van 710 uur, behalve
des Maandagsochtends en op Zon- en
Feestdagen.
Uitleen van hoeken van half 39 uur.
K. Arbeidsbeurs voor mannen Jacobij-
nestraat 15 Alle werkdagen, voorm. van
912 uur, n.m. van 25 t:ur. Zaterdags
alleen van 912 uur.
R. K. Arbeidsbeurs voor vrouwen Kleine
Houtweg 13 Alle werkdagen des v.m.
van half 11 tot half 12, des nam. ran
3 tot 4 en van half 8 tot half 9. Telefoon
2981.
Martha-vereeniging Bloemhofstraat J
Betrekkingbureau voor vrouwen Alle
werkdagen van 1012, ran 24 en van
89 uur. Tel. 1671.
CHRISTELIJKE ORATORIUM-
VEREENIGING.
„Die Schöpfung."
Heerlijke momenten kunnen beleven zij
die een zonnige jeugd hadden, en door de
uitvoering van een der vokale werken en
Haydn, aan de blijheid dier jonge jaren wor
den herinnerd. Wie dan nog het voorrecht
heef gehad, onzen meesterzanger Mes
schaert c.s. hun edele kunst te hooren geven,
is om die omstandigheid zeer te benijden.
Wie zal echter Messchaert vervangen? En
alzoo die jeugdherinnering nog eens geheel
beleven Is aldus niet elke nieuwe uitvoe
ring der Schöpfung of der Jahreszeiten een
désillusie
In dezen zin zeker. Zoo mogen op deze
laatste uitvoering der C.O.V. de solisten
meerdere malen goede, dikwijls zelfs zeer
mooie dingen hebben gedaan den indruk,
door hun eminente voorgangers nagelaten,
Zullen zij kwalijk nabij komen in hun zang.
Hetzelfde kan van de koren gelden, die in
dit alom gekende werk wel ideaal werk mo
gen geven, om geheel te kunnen voldoen.
Eén ding is er echter, dat toch ook in elke
reproductie is te bereiken. Dat is de geest
van Haydn's muziek, waar die na de vocale
reproductie allereerst en allermeest wordt
gegeven door het orkest. Waar dit in Haydn's
geest begeleidt en musiceert, zal de uitvoe
ring bevredigen en ons zelfs van de over-
schoone prestatie van een Messchaert tenmin
ste datgene suggereeren, wat ook in diens
uitbeelding de grootste waarde en beteekenis
had den naïven zin der muziek. Die taak
van begeleiden is op voorbeeldige wijze ver
vuld door het orkest der H.O.V. De een
voudige bezetting van Haydn's orkest vindt
in dit ensemble een uiterst geschikte weer
gever we mogen dan het enkele nootje
voor de contrafagot dan niet tellen, of de
vervanging der derde fluitpartij door de ho
bo niet ai te zwaar laten wegen. De eenvoud
der bezetting is door een grooter en dikker
bezet ensemble heel wat te schaden, zooals
we bij vroeger gehoorde uitvoeringen me
nigmaal konden constateeren.
Maar in de bezetting schuilt toch niet de
voornaamste reden, waarom dit orkest
zulk prijzenswaardig werk leverde. Het is
wel in de eerste plaats de groote bekwaam
heid n het begeleiden, die het orkest der
H.O.V. z'ch steeds in meerdere mate eigen
maakt. Het best kwam dit uit in de (veel ge
smade en gekritiseerde) recitatieven, waar
de attaques eenvoudig n.et te verbeteren
waren.
En welk een mooie klankensfeer het or
kest wist te scheppen, ik behoef daarvoor
slechts te herinneren aan het tweede deel
van het terzet„Zu dir, o Herr, blickt Alles
auf." Dat was wel een prachtig specimen
van toonkleur, voortgekomen uit den zin
voor het woord. Ook in het duet en koor
„von deiner Güte, o Herr und Gott" bood
het orkest een voorbeeld van discreet en
muz kaal begeleiden, terwijl het in het be
kende „dieren"-recitatief 'ook zeer de aan
dacht trok door gelukkige klankgeving. In
no. 32 viel o.a. de klank der fagotten te
roemen, zoowel als in de „pastorale" van
no. 21, in combinatie met den zilveren toon
der fluit. Ook viel in no. 16 de klank der
altviolen, in weerwil van de nog altijd nood
zakelijke mutatie door ziekte van den con
certmeester, zeer te roemen. Wij kunnen
volstaan met de verme ding dat solistisch
ook het orkest uitstekend werk leverde.
Ook van het solistisch gedeelte mochten
we van deze uitvoering de beste herinnerin
gen wegdragen. Mia Peltenburg had be
richt gezonden, verhinderd te zijn. In haar
plaats zong Mevrouw Mack Van Waay-
Dooremans. Zij zong met prachtig-geregis-
treerde en licht aansprekende sopraanstem
haar partijen, en deed in soli zoowel als du
etten en terzetten blijken, hoe zij de een
voudige maar verheven schoonheid van
Haydn's Schópfung-muziek aanvoelt en die
zuivere innerlijke gewaarwording in fraaien
klank weet om te zetten. Hoe heerlijk was
haar zingen al dadeijk in de groote, veel-
eischende aria „Auf starkem Fittige schwin-
Sociëteit „St. Bavo" Volksbond half 8 get zich der Adler". Hoe fraai was, ook door
Haarlem's Gemengd .k-oor 8 uur i haar kunst, het duet en koor „Von deiner
Anti-Rev. Propagandaclub 8 uur Cen-1 Güte", waar ook de baszanger de heer Hen-
trale Comm. van Spoor- en Tramwegperso- I drik Koning, zijn allerbeste momenten had
Trouwens, wie was hier niet op zijn best.
Hier openbaarde zich ten volle de groote
waarde die de Schöpfung-muziek voor ons
heeft, wij voelen in dit no. 30 oogenblikken
van waarlijk Beethovensche grootheid In
dit verband mogen we ook noemen het be
kende koor „Die Himmel erzahlen" waar
tegen het slot de stijging steeds grootscher
wordt.
Als oogenblikken van schoonen samen
zang en intens aangevoelde kunst zij nog
gereleveerd het duet tusschen bas en sopraan s
„Holde Gattin". De heer Koning, die op de
generale repetitie niet altijd zuiver intoneer
de, had nu deze tekortkoming niet, ook was
zijn zingen inniger. Ook de heer Jac. Van
Kempen gaf dezen keer het beste waarover
hij te beschikken heeft. En wat dit is, konden
we ervaren bij „In vollem Glanze steiget
die Sonne auf" met dat prachtig-gezongen
pendant „Mit leisem Gang schleicht der
Mond", terwijl het me weer duidelijk werd,
welk een beteekenisvol ensemblezanger hij
is, wat hij o.m. toonde in het terzet zu dir,
o Herr."
Het koor was slagvaardig en zong met en-
train. De partij der tenoren mag mooier ge
registreerd worden, 't zal aan den koorklank
zeer ten goede komen. Ook de scherpe s-
klank tusschen twee vokalen is onfraai.
Coupures werden niet veel gemaakt, maar
in het koor „Vollendet ist das Werk" een
coupure die storend werkt, daar hierdoor
de logische gang der modulatie geheel wordt
uitgeschakeld en de slotharmonie zeer hin
derlijk als dominant werkt in plaats van als
toni ka. Die modulatie moet juist als afslui
ting van deel II werken, kan alzoo niet ge
coupeerd worden.
Men ziet, opmerkingen zijn er niet vele.
Koor, solisten, orkest, allen werkten onder
de fasdnperende leiding van Nico Gerharz
met algeheele overgave. Zoo moest het wel
komen tot deze glorieuse uitvoering der
Schöpfung, waarop men met trots mag te-
rUgZien' G. J. K.
Voor het groot nationaal Muziekconcours
dat 17, 20, 21 en 27 Mei door het Harmonie-
korps Regiment Genietroepen alhier zal wor
den gehouden, zullen de volgende fanfare- en
harmoniekorpsen uit Haarlem en omstreken
deelnemen:
Hoogste Eere-afd. Harmonie: Beverwijksche
Harmoniekapel, Beverwijk.
Isle Afd. Harmonie: Muziekvereeniging
„Laurens Janszoon Coster".
Afd. Uitmuntendheid Fanfare: „Eensgezind
heid", Spaarnwoude.
2de Afd. Fanfare: „Kunstkring" en „Cres
cendo", Spaarndam; „Kunst na Arbeid",
Haarlem.
4e Afd. Harmonie: Muziekvereeniging „St.
Jacobus", Haarlemmerliede en Spaarnwoude.
4de Afd. Fanfare: Haarlemsche Politie Mu
ziekvereeniging.
De jury zal bestaan uit de heeren: W. de
Blij, W. van Eerp en A. L. Hazebroek.
Het weer.
De algemeene verschuiving, veroorzaakt
door maatschappelijke schommelingen, had
ook een kennis van me genoodzaakt een ande
re betrekking te zoeken. Hij was filiaalhouder
geworden.
„Het gaat heel goed," vertelde hij mij, „de
verkoop is bevredigend, maar....'"
„Ja, maar...."
„Die praatjes over het weer bezorgen me
een indigestie. In den vroegen morgen begint
het al en het gaat door tot het sluitingsuur.
Een hoogst enkele is tevreden met het
weer. Maar dat is bepaald een uitzondering.
De meesten hebben wat aan te merken
te droog, te nat, te vochtig, te somber, te
warm of te koud voor den tijd van het jaar.
Totale stilstand in den groeite koude nach
ten, die nadeelig zijn voor den bloesem en
het jonge gewas. Het weerpraatje schijnt de
aanloop voor een winkelgesprek, er is geen
ontkomen aan. Het vormt de onvermijdelijke
inleiding om 'n gesprek op gang te brengen.
Warmte is hinderlijk en koude deugt al
evenmin, omdat er veel zijn, die geen steenko
len betalen kunnen. Regen is, behalve bi) de
boeren, bij niemand getapt."
Hij sprak opgewonden. Ik wilde een op
merking planten, maar met een afwerend
handgebaar belette hij mij, hem te onderbre
ken.
„Hetzelfde praatje wordt per dag in tien
tallen varianten herhaald en met dezelfde
soepelheid en bereidwilligheid moet je telkens
en telkens maar weer antwqorden.
Het wordt een nachtmerrie, in m'n droo-
men overweeg ik de mogelijkheid op regen,
bepeins ik, of het gewensent is, dat de droogte
nog voortduurtallerlei schimmen en gestal
ten dringen zich op en willen weten,
wat ik van het weer denk.
Wat is er aan te doen? Hoe ontkom ik
aan die kwelling, die me zelfs in den nacht
niet met rust laat
„Ik zal beginnen het goede voorbeeld te ge
ven en nooit meer over het weer spreken, als
ik een winkel binnenkom," zeide ik.
Ik gaf hem de hand, wenschte hem moed
en sterkte en wandelde verder.
Twee dagen later loop ik bij hem binnen
om een kleinen aankoop te doen.
„Mooi weertje, vind je niet?" zoo begon
hij.
TENTOONSTELLING VAN SCHILDE
RIJEN EN PASTELS,
door H. Van Steenwijk.
In een tweetal toonkamers van het meu
belmagazijn „Damiate" in de Groote Hou 7
straat, houdt de schilder ,H. van Steenwijk
een tentoonstelling van werken, door hem in
Noorwegen vervaardigd. Eenige werken naaf
gegevens uit Haarlem en omgeving comple*
teeren de tentoonstelling.
Deze wijze van exposeeren is er wel naar,
om de schilderijen tot hun recht te doen ko
men en het werk van Van Steenwijk presen
teert zich het best in een gezellig en behaaglijk
ingericht vertrek, zooals we dat hier vinden
Een zoeker en strever is Van Steenwijk niet,
hij is, wat men onder de schilders noemt
„handig" en heeft er den slag van een schil
derij te maken, dat voor het groote publiek
aantrekkelijk is. Hiermede willen we niet
zeggen, dat zijn arbeid minderwaardig is,
er hangt heel wat werk van mindere kwaliteit
in de z.g. salons en daarenboven vinden we
bij Ven Steenwijk toch wel dingen, die van
talent getuigen. We gelooven, dat dit talent
niet tot volledige ontwikkeling is gekomen,
dat de schilder zich te veel gericht heeft naar
den smaak van het publiek, in stee van cich
zelf te blijven. Mogen we hem dit te zwaar
aanrekenen Het kunstenaarsbestaan is zoo
moeilijk en wanneer de kunstenaar niet pro
duceert, wat „verkoopbaar" is, dan kan hij
er zeker van zijn, armoe te lijden. Dat is
helaas de harde waarheid.
In Noorwegen vond de schilder een na
tuurschoon dat weer zoo geheel anders is als
dat van zijn vaderland. Het Noorsche na
tuurbeeld van bergen en fjorden, gezien on
der het zilveren Echt der maan of bij de
schittering van het zonlichtwe kunnen ons
indenken dat het grandioos is. Of het zoo
weinig afwisseling biedt, als de schilder
ons wil doen gelooven, kunnen we ons niet
voorstellen. Dep indruk van grootschheid te
geven, vermocht de kunstenaar niet steeds,
wel zijn er onder zijn werken die om kleur
en lichtwerking te loven zijn. Hij werd ge
ïnspireerd tot een schilderij, dat hij den titel
gaf van „Noorsch sprookje" en waarin het
sprookjes-achtige ook wel bereikt werd.
Daar zit iets in van een droom met die wa
zige en teere kleuren. Het fantastische, dat
zich vooral uitspreekt in de architectuurvor-
men, deed ons denken aan de Oostersche
teekeningen en etsen van den zoon van den
schilder, Onder het Hollandsche werk vin
den we een paar frissche en zonnige Haar
lemsche hofjes, een binnenplaatsje, dat met
z'n verweerde muren, waar de zon op speelt,
prettig aandoet en een aardige duinstudie.
Verder noemen we nog een tweetal pastels
naar Japansche poppen, waarvan vooral
no. 15 goed van kleur en stofuitdrukking is.
M. v. d. W.
Gistermiddag, omstreeks 2 uur, is in een
perceel aan de Brouwersvaart een vreeselijk
ongeluk gebeurd. De 27-jarige smid, G. H. v.
d. Veldt was er bezig met een autogeen lasch-
en snijaparaat een motorrijwiel te re-
pareeren. Vermoedelijk is hij met een
brandende lucifer of sigaar te dicht bij het
toestel gekomen, waardoor dit uit elkaar
sprong. In het toestel bevond zich een Jood en
schijf, welke v. d. V. tegen het hoofd kreeg,
en hem op slag doodde.
Dr. Maurits deed 't lijk naar de Moriastich-
ting overbrengen.
Van andere zijde vernemen wij nog, dat nog
als mogelijkheid van de ontploffing aangeno
men wordt, dat v. d. V. het apparaat zou ge
schud hebben, door welke beweging het fijne
carbid, dat in het apparaat was, tot ontplof
fing gekomen zou zijn. De ontploffing was
zoo hevig, dat de schoorsteen van het schuur
tje afsloeg en op een dak van een nabijgelegen
gebouwtje terecht kwam. Het dopje van het
laschaparaat sloeg door de zoldering heen en
werd laler op het plaatsje teruggevonden.
Een kleine jongen stond bij het werk van
v. d. V. te kijken, doch toen het ongeluk ge
beurde, was hij juist even weg gegaan.
Onmiddellijk na het ongeluk was ook de
Plebaan aanwezig, die den ongelukkige het
II. Oliesel heeft toegediend, v. d. V. was nog
sleehls een paar maanden gehuwd.
Het droevig ongeluk verwekte natuurlijk
groote ontsteltenis in de buurt.
Door de Maatschappij tot Exploitatie van
de Victoria-Bron te Oberlahnstein wordt op
aanvraag aan het hoofdkantoor te Amster
dam, Singel 512, toegezonden een aardig ge
dicht in brochurevorm, getiteld „de .Reddende
Bron."
Naar 't „Hbld." verneemt, zal dezer dagen
het koninklijk besluit afkomen, waarbij de
heer M. T-. van Leer, adjunct-directeur der
telegrafie tep telegraafkantore te Amsterdam,
benoemd wordt tot directeur van het Rijks
telegraaf- en telefoonkantoor te Haarlem.
De Voorzitters van de hoofdstembureaux in
de kieskringen I, II en III, maken bekend, dat
de bij hen ingeleverde lijsten der candidaten,
gesteld -voor de op Woensdag 23 Mei a.s. te
houden stemming ter verkiezing van de leden
van den Gemeenteraad, ter gemeentesecreeta-
rie voor een ieder ter inzage zijn nederge-
legd.
De heer Mr. J. C. A. Everwijn, heeft ziin
benoeming tot eereiid der vereeniging, waartoe
hij in de 146e Alg. Vergadering benoemd
werd aanvaard.
Wij hebben eens uitgerekend hoe de sa
menstelling van den Gemeenteeraad van
Haarlem zou zijn indien deze uilslag der
Statenverkiezingen zou gelden voor de Ge
meenteraadsverkiezing. Wij komen tot de
conclusie dat dé Haarlemsche Raad dan
tellen 11 S. D. A. P.; 9 R. K.; 6 Christ.
Unie; 3 Vrijz. Dem.; 3 Anti-Rev. Partij; 2
Vrijheidsbond; 1 Comm. Partij.
Do Roomsch-Katholieken haddén in dit
geval een onvoordeelig overschot. Doordal
zij 30 stemmen te weinig hadden (ze had
den een overschot van 150 ongeveer) moe
ten ze een zetel laten aan de Anti-Rev.
Partij, die een overschot van 180 stemmen
had.
In bovengenoem de samen stelling zou de
Raad dus zijn 18 Rechts en 17 links.
Op dit oogenblik beslaat de Raad uit:
13 S. D. A. P.; 1 Com. Partij; 2 Vrijz.
Dem.; 3 Vrijheeidsboml; 1 geen partij; 9
Barometerstand: 753. Achteruit
OPGAVE VANs
J. J. WEBER ZOON
Opticiens Fabrikanten
Koningstraat 10 Haarlem
Medegedeeld door het Kon. Ned. MeteoroL
Instituut, te De Bildt
Verricht naar waarnemingen in den mor
gen van 12 April 1923.
Hoogste barometerstand 767.9 mM., te
Haparanda.
Laagste barometerstand 746.9 mM., le
Le Havre.
Verwachting van den avond van 12 April
tot den avond van 13 April:
Zwakke tot matigen Zuidoostelijke tot Zui
delijken wind, meest half tot zwaarbewolkt,
waarschijnlijk diroog, behoudens kans op on
weer in het Noordoosten, in het Zuidwesten
toenenmende kans op regen of onweer, zelfde
temperatuur.
R. K.; 3 Anti.Rev.; 1 Christ. Unie.
Men dient er echter rekening mede te
houden dat bij gemeenteraadsverkiezingen
heel andere factoren nog werken (kwesties
van persoonlijken aard bv.) dan bij Staten
verkiezingen. Ais sport is de bovenstaande
berekening echter niet onaardig.
Met eenzelfde voorbehoud berekennen wij
van Bloemenctaaï de volgdé samenstelling:
3 Christ. Unie: 2 S. D. A. P.; 1 Anti-
Rev. Partij; a Vrijheidsbond; 5 R. K. Partij.
Voor Schoten: 2 Christ. Unie; 2 Vrijz.
Dem. Bond; 5 S. D. A. P.; 1 Anti-Rev,
Partij; 5 R. K. Partij.
Een aardig staaltje van verkiezingshumor
is het volgende versje, dat in het 25e sfem-
district op een stembiljet geschreven stond:
De rooie en de zwarte
Liggen mij nieet ter harte;
Maar een vrijer, blond en ferm van bouw,
Dat is de keuze van een Hollandsche vrouw.
De totaal-uitslag kan niet eerder worden
opgemaakt dan wanneer de uitslag van de
geheele provincie Noordi-Holland bekend is,
omdat het totaal aantal ui'gebrachte geldige
stemmen in de geheele Provincie bekend moet
zijn, om den kiesdeeier te bepalen.
Het totaal aantal geldige slemmen wordt
dan gedeeld door 77, het aantal te verdeden
Statenzetols.
Hot quotient ils dan de kiesdeder. Aanne
mende dat de kiesdeeler zal liggen tusschen
6500 en 7000 stemmen ongeveer, zouden wij,
mede op grond van enkele andere gegevens,
van dé in den Kieskring Haarlem ingele
verde Candida ten,, als vermoedelijk gekozen
kunnen beschouwen:
Van de Ghr.-Hist Unie: Jhr. znr. v. Leranep.
Van de üj.D.A.P.: M. A. Rednalda en W. v.
d. Val.
Van de R.-K. Partij: Mr. Bomans en Th.
G. C. Hooy.
In aanmerking nemend dat de Haarlemsche
lijsten zijn verbonden met lijsten in andere
kieskringen of eveneens dn andere kieskringen
zijn gesteld, is het waarschijnlijk, dat van de
candidaten, in den. Haarlemschen kieskring
gesteld, ook nog zullen worden gekozen ver
klaard:
Van dé Ohmst.-Hist. Unie: de heeren C.
MaaTschaik.
Van de Vrijz.-Dem.: H. van Leeuwen.
Van dé S.D.A.P.: Mevr. MiedemaZonder-
van.
Van dé Anti-Rev. Partij: Mr. Bruch.
Van dén VrijhedidisbondP. Otto.
Gedurende de wéék van 1 tot 7 April vie
len dn de navolgende gemeenten gevallen van
besmettelijke ziekten voor:
Castricum 1 van roodvonk; Haarlem 1 van
nekkramp; Schoten 1 van roodvonk; Zaan
dam 1 van roodvonk en een van diphtherilis;
Zandvoort 1 van roodvonk.
Dinsdag 1 Mei a.s. hoopt de heer1, D. P.
van Acker, snelpersdrukker, den dag te her
denken, waarop hij voor 40 jaar als zoodanig
in dienst trad bij de firma Joh. Enschedé
Zonen, op de afd. drukkerij.
De treinroof.
Hedenmorgen deed dé Haarlemsche Eechl-
bank uitspraak in de zaak tegen de drie Am
sterdammers de V., F. en K., verdacht van
het pleg envan treinroof óp 2 November j.L
op het traject Amsterdam—Haarlem.
De drie beklaagden werden ieder veroor
deeld tot 2 jaar gevangenisstraf met aftrék
van voorarrest.
Het O. M. had tegen elk 2 jaar gevange
nisstraf geëischt.
M eineed.
Th. B. te Purmerend, die terecht heeft ge
slaan wegenis het plegen van meineed in cen
civiele kwestie het betrof den aankoop
van een auto werd veroordefid tot 3
maanden gevangenisstraf.
Diefstal met braak.
C. A. K., die terecht had geslaan wegens
diefstal] met braak in cen kantoor in de Ra-
velingsiteeg, werd veroordeeld lot 1 jaar ge
vangenisstraf met afIrék.
Gisteren liad een 22-jarig verpleegsten in
het Diaconcssenhuis het ongeluk, togen een
eleetrisehe kachel te vallen, waarbij zij ern
stige brandwonden bekwam.
Hedenmorgen was haar toestand zorgwek
kend.