MARKTNIEUWSi
UIT BOEK EN BLAD,
Vonk's Reisgids.
LANDBOUW EN VISSCHERIJ
DE TREIN-OVERVAL IN CHINA.
zoefk, to eéhter niet elke veearts kan ver-ten aan' <ïe ingevoerde Boirandsche koud-
riohitcn. bloedhengsten, werd voorgeschreven, dat van
In verband met de meening, van het Prul- uit Holland ingevoerde paarden moesten wor-
sisdh Ministerie van Landbouw, dat de ziek- den onderworpen aan een onderzoek op
te ook van 'uit Holland zou worden binnen- anaemic. De stations Emmerik en Aken-
gehaakl, welke meening nog werd versterkt West werden ais in voer stations aangewezen,
door de uitingen in die pers in het begin van omdat alleen de veeartsen aldaar het onder-
het vorig jaar, dat de onder de hengsten in zoek kunnen uitvoeren.
Silezië voorkomende anaemie zou zijn te wij-
tenjk de eenige verkeersmiddelen. Het is
voor de Ruhrbevolking een geluk, dat het
tramnet hier zoo buitengewoon groot is, zoo
dat men per tram het geheele Roergebied
kan doorreizen. Maar nu gaan er reeds se
dert geruimen tijd allerlei geruchten, dat de
Franschen ook dit verkeer willen stopzetten,
door een belasting van 10 pet. van de op
brengst der trams te heffen. Dit zou door de
bekende verboden der Duitsche regeering
niet betaald mogen worden en dus het ver
keer voor de Duitschers onmogelijk maken.
Van Keulen kan men, zooals boven reeds
verteld, gemakkelijk per trein naar Frankfort
a.M. komen. Wil men van hier weer verder
in het bezette gebied, b.v. naar 1 t door Ne
derlanders zoo gaarne bezochte Wiesbaden,
dan kan men nu niet meer per trein daar
heen, omdat het treniverkeer gestremd is.
De Duitsche spoorwegen loopen nog slechts
tot het eerste kleine stationnetje en dienen
alleen nog voor arbeidersverkeer.
Om naar Wiesbaden of Mainz te kon-en
moet men dus (Tebruik maken van een der
vele auto's welke op het stationsplein te
Frankfort op reizigers staan te wachten. Het
beste doet men. als men den dienst van de
Duitsche posterijen neemt. Een dergelijke
tocht naar Wiesbaden is interessant. Bij bet
overschrijden van de grens van het bezette
gebied, direct nadat men de laatste huizen
van Frankfort gepasseerd is, ondervindt men
al heel weinig moeilijkheden. Op een drogen
dag heeft men veel meer hinder van het
enorme verkeer, meestal per auto, dat zich
op dezen grooten verkeersweg afspeelt. Auto
na auto komt men tegen, daartusschen aller
hande voertuigen enook vele verhuis
wagens met de boedels van uitgewezen fa
milies. Vrachtauto's met menschen en goe
deren hoog bepakt, zoo hoog dikwijls, dat
men zich verwonderd dat alles goed afloopt,
razen over den weg, wolken van stof op
werpend. Vooral 's morgens vroeg en
s avonds, als de, fabrieken in de buurt hun
poorten openen of sluiten is de drukte op
deze groote toevoerwegen buitengewoon.
Heele karavanen van vrachtauto's met men
schen tot op het laatste plaatsje volbepakt,
ziet men in weer en wind heen en weer rij
den."
rameh, op ongeveer 300 meter van de Mulo-
school, een drama afgespeeld, dat als slacht
offer eischte den reserve le. luit. B„ terwijl
een Menadoneesch sergeant niet levensge
vaarlijk gewond werd. De moordenaar werd
door een paar scho.ten in het hoofd niet
leevensgevaarlijk gewond, in het Inlandsch
hospitaal, terwijl luitenant B. en de ser
geant in de kliniek van dokter Stibbe wer
den opgenomen. De eerste stierf kort na de
opname, de tweede maakt het vrij goed.
De zaak heeft zich als volgt toegedragen:
De 3e compagnie van het 8ste bataljon
van Malang hield hier schietoefeningen en
lag in bivak te Soekarameh.
Gisteren in den voormifldag werd op het
schietterrein de fuselier Pai. stamboeknum
mer 394, vermist. Later bleek het, dat hij
was gedeserteerd met medeneming van ge
weer en 10 patronen. Direct werden er pa
trouilles uitgezonden om den voortvluchtige
te vatten, doch deze pogingen waren tever
geefs.
Zaterdag zou de compagnie weder naar
Malang terugkeeren en de eerste groep,
waaronder luitenant B. en de sergeant Ku-
montay, marcheerde te omstreeks half 12
van het bivak af, in de richting van de
Muloschool.
Toen deze troep de Muloschool genaderd
was op ongeveer 300 meter, werden er plot
seling van den sawahrand eenige schoten
gelost. De deserteur had zich naast den
weg, op den sawah, achter den pagger ver
dekt opgesteld, zoodat niemand hem had
opgemerkt.
Door deze schoten werden luitenant B. en
sergeant K. geveld. De troep was niet van
patronen voorzien, dus weerloos aan den
amokmaker overgelaten.
Alles stoof uit elkaar en zocht een goed
heenkomen. Een deel vluchtte de richting
van het bivak uit om patronen te halen om
den amokmaker te kunnen overmeesteren.
Van de zijde van Soekarameh kwam daar
op de kapitein van de 3de compagnie met
een luitenant, in een toevallig passeerende
auto van een Chineesch ingezetene naar de
plaats des onheils rijden. Het gezelschap
werd door een schot ontvangen, hetwelk
gelukkig geen persoonlijke ongelukken aan
richtte. De kogel ging door den koperen
bovenrand van de voorruit en verliet bij het
kiikgat achter In de kap den wagen weer.
Alleen werd de chauffeur door de versplin
terde voorruit licht aan het hoofd gewond.
Intusschen had de gedroste fuselier gele
genheid gevonden nog een schot te lossen in
de richting van den driesprong Medjenang,
waar hij een auto ontwaarde, waarin geze
ten waren een paar personen met uniform
petten.
Hoewel de afstand ongeveer 600 meter
geweest zal zijn, vloog de kogel de inzit
tenden rakelings voorbij.
Kort daarop werd de woesteling neerge
legd. Zooals te begrijpen, was het in de na
bijheid van het gevechtsterrein een heele
consternatie. Van den pasar terugkeerende
menschen vluchtten het terrein van de
Muloschool over en daardoor op het geval
opmerkzaam gemaakt, werden de deuren en
ramen van het gebouw direct gesloten. De
in deze richting vluchtende soldaten kregen
ook nog een schot na, gelukkig zonder
iemand te raken. Het mag nog werkelijk
een wonder heeten, dat niet meer slachtof
fers werden gemaakt.
Wat feitelijk de aanleiding is geweest van
het woeste optreden van den gedroste, ligt
nog in het duister. Mgn vertelt dat hij een
berisping zou hebben gekregen, welke hij
zich zoo zou hebben aangetrokken, dat hij
mataglap zou zijn geworden. Indien de
amokmaker en de gewonde sergeant er het
leven afbrengen, zal de werkelijke oorzaak
misschien aan het licht komen. Naar wij ver;
nemen laat luitenant B. vrouw en kinderen
achter. De deelneming is hier groot.
waflbaar embryo jfidb er Sn kunnen ontwük&ë-
lenu
Betrekkelijk groote eieren leggen ganzen,
zwanen en eenden. De jongen komen zeer ont
wikkeld ter wereld en behoeven wedmig zorg
ran de ouders. Pelikanen daarentegen leggen
zeer JdritM eieren, waaruit rich hulpbehoe
vende jongen omtwikkelen.
Over het algemeen valt nat de tabeHen en
grafische voorstellen op te maJken, dat een
hoog orartwikketóngsstadiusn van het embryo
een groot ei vraagt Hoewei een vaste regel
niet valt op te maken, kan men ook veelal
opmerken, dat relatief groote eieren in min
der aantal door de vogels gelegd worden dan
redataef Ikletoe. e
Een groote onregefaaiighedd valt waar te
nemen bij den broeitijd der vogels. De zwaan
rót op het uit 6 tot 8 eieren bestaande broed
sel 35 dagen, waarna de hoog ontwikkelde
jonge dieren spoedig het nest verlaten. De
lammergier broedt 55 dagen, waarna ©en zeer
langzaam zich ontwikkelende nestvogei uit 't
ei komt. Opvallend lang fcs de broeitijd bij de
stormvogels. Daarentegen broeden de nachte
gaal, bet roodborstje en de vdnlk slechts 13
dagen.
Volgens Hekvrofh is de zeer lange broedtijd
oorspronkelijk en is deze daar behouden ge
bleven, waar de broedende vogel weinig ge
vaar te duchten heeft. Een zeer korte broed
tijd wordt in de hand gewerkt door geringe
afmetingen der eieren, door een weinig ont
wikkeld ter werdM komen der jongen en door
vele gevaren gedurende den broedtijd, hetgeen
net op den bodem broedende vogels het ge
stal is.
Het gewicht van een pas, geboren vogel be
draagt volgens Heinroth bij aiie door hem on
derzochte vogeüs precies 2/3 gedeelte van het
gewicht van een pas gelegd ei.
ZIEKTEVERSCHIJNSELEN BU
SCHILDERS,
Onlangs werd in de .Académie des Scien
ces" te Parijs gesproken over den invloed van
lood en terpentijn op de ziekteverschijnselen
welke zich bij schilders voordoen. Het „Poly-
iechn. Wkbld." geeft een beknopt verslag van
deze besprekingen.
In de laatste jaren werd door verscheidene
Engelsche specialisten opnieuw gewezen op
een veronderstelling welke vóór 60 jaar reeds
werd geopperd, n.l. dat vele der ziektever
schijnselen welke ten onrechte aan het ge
bruik van loodwitverven werden toegeschre
ven, in werkelijkheid te wijten zijn aan den
invloed van terpentijngeest, door de schil
ders gebruikt.
Het staat vast, dat terpentijn in groote do
sis genomen, of wel langdurig gebruikt, be
slist giftig is en namelijk het hart en de nie
ren aantast. De vraag werd echter gesteld,
of die ziekteverschijnselen zich ook voordoen
bij schilders, die slechts blootgesteld zijn aan
een min of meer met terpentijn bezwangerde
lucht.
Deze voor d,e bedrijfshygiëne van het
schildersberoep zoo belangrijke vraag kan
beantwoord worden door vergelijking van een
serie onderzoekingen uitgevoerd met drie
reeksen schilders; de eersten welke nooit
anders dan zinkwit verwerkt hebben, de an
deren daarentegen die altoos loodwit verwer
ken en eindelijk diegenen, welke vroeger
loodwit gébruikten en nu uitsluitend zinkwit
aanwenden.
De conclusie luidt, dat bij dé schilders, de
overspanning van het hart en de stoornissen
der nierfuncties niet toe te schrijven zijn aan
terpentijn, maar wel aan het loodwit.
PEKING, 7 Mei. Een vreemdeling, de
Engelschman Joseph Rothmen, is bij den
aanval op den trein bij Lintsjeng gedood.
Onder de gevangen vreemdelingen zijn een
twaalftal Amerikanen, eenige Italianen en
Engelschen. Miss Lucy Aldrich, de schoon
dochter van Rockefeller, behoorde tot de
meegevoerde vrouwen, maar een bericht
-uit New-York bericht inmiddels, dat de
bandieten alle vrouwen, waaronder haar.
de vrijheid hebben hergeven.
HET KRUPP-PROCES.
WERDEN, 7 Mei. Heden, den derden dag
van het proces-Krupp, werden als getuigen
gehoord Schupner, particulier secretaris van
Krupp v. Bohlen u. Halbach; Hass, bureau
chef van den directeur Oesterlen en de
„Botenmeister" Greulich, wier verklaringen
geen nieuwe gezichtspunten openden.
Nadat een paar maal was gepauzeerd,
waren om half 7 de getuigenverhooren afge-
loopen. Het proces werd tot Dinsdagmorgen
9 uur verdaagd. Des voormiddags komen de
vertegenwoordigers van het O. M. en de
verdedigers aan het woord. Het vonnis k,?n
tegen den avond worden verwacht.
l{i-> VAN OM ZE
ÉP^AADLOOZE TELEFOON
UIT DUITSCHLAND,
ENGELAND EN DE DUITSCHE NOTA
LONDEN, 7 'Mei. Reuter verneemt
Curzon heeft vanochtend een kabinetsraad
gepresideerd, waarin, naar aangenomen wordt
de Duitsche nota werd besproken alsmede de
Fransche stap van een afzonderlijk antwoord
op de nota te geven. De Britsche regeering
zal waarschijnlijk het Fransche voorbeeld
volgen en een afzonderlijke antwoordnota
aan de Duitsche regeering richten, waarin
zal worden medegedeeld, dat het Duitsche
aanbod onvoldoende en niet geschikt is. Het
Britsche antwoord zal echter geen botte
verwerping beteekenen, en zal trachten de
heropening der onderhandelingen tusschen
Duitschland en de geallieerden mogelijk te
maken voor de regeling van den huidigen
onbevredigenden stand van zaken.
LONDEN, 7 Mei. Op een vraag in hgt
Lagerhuis, aangaande de houding der re
geering t.o.v. de Duitsche voorstellen tot
schadevergoeding, antwoordde Baldwin in
afwezigheid van den premier, sprekend na
mens de regeering, dat hij hoopte morgen een
verklaring dienaangaande te zullen kunnen
afleggen.
De avondbladen vernemen, dat de kwestie
in de kabinetszitting van heden onder presi
dium van lord Curzon ter sprake is gekomen
en men vermoedt algemeen, dat Engeland
binnen enkele dagen, evenals Frankrijk heeft
gedaan, een eigen antwoordnota naar Berlijn
zal zenden. In offideele kringen is nog steeds
geen commentaar gegeven omtrent den toe
stand. De meeningen der avondbladen komen
in hoofdzaak hierop neer, dat het Duitsche
aanbod, zooals het is ingediend, ontoereikend
en onbevredigend is, doch dat als Duitsch
land van de gelegenheid gebruik maakt om
het aangeboden bedrag te verhoogen en ver
schillende andere onderdeèlen van zijn aan
bieding te herzien, het toch zou kunnen
worden gebruikt om den weg naar onderhan
deling te openen.
DUITSCHtE persstemmen over
HET FRANSCHE ANTWOORD.
BERLIJN, 7 Mei. Het antwoord, dat Poin-
caré uit naam van Frankrijk op het Duitsche
vergoedingsvoorstel heeft gegeven, wordt
door de bladen een zuiver propaganda-ge-
schrift genoemd, dat in eiken regel den op
zet verraadt om de openbare wereldmeening
te bewerken. De eisen van Poincaré, het pas
sieve verzet in de Roer op te geven, wordt
door de geheele pers onvervulbaar genoemd.
Het Berliner Tageblatt dringt aan op ver
sterking van het passieve verzet.
De Vorwarts zegt Zoo de Fransche nota
beteekenen moest, dat de onderhandelingen
eerst zullen beginnen wanneer de laatste
Duitscher zich gewillig voegt naar de bevelen
van den wederrechtelijken geweldenaar, dan
zouden de onderhandelingen nooit mogelijk
zijn. Maar daar de onderhandelingen noodig
zijn, zal er een weg gevonden moeten worden
om deze moeilijkheid te overwinnen.
UIT HET BEZETTE GEBIED.
LUIK, 7 Mei. Vannacht is er bij Duren
een aanslag gedaan op den spoorweg Brus-
selAkenKeulen. Een bom, onder den
boog van een brug neergelegd, vernietigde
een gedeelte van dit kunstwerk. De schade
.is zeer groot. Een trein, die enkele minuten
later voorbij moest komen, is intijds aange
houden.
KEULEN, 7 Mei. Te Altkirchen houdt
de massa-uitzetting van spoorwegpersoneel
aan. Er zouden reeds zes- tot zevenhonderd
menschen zijn uitgezet.
KEULEN, 7 Mei. De als separatist be
kende blikslagersbaas, Nikolai, was te Ko-
blentz uit de leesclub van de katholieke ver-
eeniging uitgesloten. De Fransche overheid
heeft de vereeniging, onder bedreiging met
gevangenneming van den voorzitter, ge
dwongen Nikolai weer aan te nemen.
KOBLENTZ, 7 Mei. De hooge geallieerde
commissie heeft nog 295 nieuwe uitzettingen
van Duitsche ambtenaren uitgesproken.
CACHIN IN VRIJHEID GESTELD.
PARIJS, 7 Mei, Het Kamerlid Cachin en t.
andere communisten, die gedetineerd zijn
wegens een samenzwering tegen de veiligheid
van den staat, zijn voorloopig in vrijheid ge
steld.
UIT DONKER-ROTTERDAM.
In den Oppert te Rotterdam wilde Zon
dagavond een agent van politie een beschon
ken persoon opbrengen, den varensgezel
J. G. De man verzette zich en ging er bij
liggen. Toen de politieman hem stevig aan
pakte, werd deze aangevallen door den 19-
jarigen W. F. G., een broer van den beschon-
kene, waarop de agent assistentie inriep.
Een collega verscheen spoedig ten tooneele,
maar werd plots aangevallen door de vrouw
van den varensgezel, met het gevolg dat de
agent z'n sabel trok. De vrouw kreeg een
höuw in het gelaat, waardoor haar eenige
tanden werden uitgeslagen. Het drietal keer
de zich gezamenlijk tegen de agenten, die het
danig benauwd kregen, temeer daar een groot
aantal nieuwsgierigen steeds meer opdrong.
Dra kwam echter de bezetting van den post
aan de Galerij te hulp en met vereende krach
ten slaagde men er in, de drie verzetplegers
te overmeesteren.
Op den Schiedamschedijk heeft Zondag
avond ook een relletje plaats gevonden. Twee
politieagenten maanden daar een zeventien
jarigen loopjongen, die wat al te luidruchtig
was, tot doorloopen aan. Het jongmensch
weigerde hieraan gevolg te geven en verzette
zich en werd bijgestaan door de zeventien
jarige dienstbode J. V., die overigens met het
geheele geval niets te maken had. De volks
logica stapt echter over deze beletselen ge
woonlijk heen. Er ontstond natuurlijk een
oploop en het publiek nam een dreigende hou
ding aan, toen de politie trachtte, de twee te
arresteeren men gooide zelfs met steenen,
evenwel zonder iemand te raken. De agenten
trokken toen den sabel en veegden in ver
eeniging met inmiddels gearriveerde assisten
tie den Dijk schoon. Een man werd licht ge
wond en moest in het ziekenhuis worden
verbonden. De twee jeugdige belhamels
werden achter slot en grendel gezet.
Kort na dit relletje zette een beschonken
loswerkman den boel op stelten. Dit heer
schap kon echter zonder moeilijkheden ge
arresteerd worden. Bij onderzoek bleek de
man in het bezit te zijn van een zilverenbeurs
je, een zakmes met gouden heft, een kompas,
een vulpen en een horlogeketting. Hij kon
van deze dingen geen herkomst opgeven.
Men heeft hem toen maar op het bureau
gehouden en stelt nu een onderzoek in of de
voorwerpen misschien van den een of ande
ren diefstal afkomstig zijn.
EEN NIEUWE REISGIDS
REIZEN IN HET BEZETTE GEBIED.
Een medewerker van de N. R. Crt. schrijft
o.m. over het reizen in het bezette gebied:
Menig Nederlander, die voor zaken in het
bezette gebied moet zijn, zullen de ervarin
gen, die ik daar heb opgedaan, waarschijn
lijk wel belang inboezemen.
Het verkeer per spoor is meer. dan droe
vig. Komt men over den minst gevaarlijken
weg, via Heerlen, van daar per auto naar
Kerkrade en verder per tram naar Aken om
verder met den D-trein naar Keulen te rei
zen, dan heeft men toch al het een en an
der van de nieuwe toestanden in het bezette
gebied leeren kennen.
Wil men nu van Keulen naar 't Ruhrge-
bied, dan kan men met de electrische tram
naar Düsseldorp en van daar steeds per tram
verder. Men kan ook met den Duitschen
D-trein naar Elberfeld en verder per tram.
Over Elberfeld en Hagen rijden namelijk nog
twee D-treinen per dag naar Frankfort a. d.
Main. Dit is blijkbaar mogelijk, omdat deze
weg juist aan de grens van 't nieuw bezette
Ruhrgebied voorbij loopt en alleen aan den
uitgang van het door de Engelsche bezette
gebied een Franschen controlepost moet pas-
seeren, maar hiervan weinig last onder-
ivndt. De reis per tram, dat uren en uren
lang in de tjram zitten, is alles behalve aan
gename taak. Men kan zich voorstellen, hoe
vol de tramwegen dikwijls zijn en hoe lang
zaam men opschiet. Maar de bevolking denkt
er niet aan om de Fransche treinen te ge
bruiken. „Veel te gevaarlijk" is het algemee-
ne oordeel; afgezien natuurlijk van het re-
geerings-verbod tot het reizen met Fransche
of Belgische treinen. De gesprekken in de
tram draaien natuurlijk uitsluitend over de
bezetting en de door de Franschen bereikte
resultaten. Om bij de spoorwegen te blijven:
men gelooft niet, dat de Franschen er in
zuil enslagen het verkeer beter in orde te
krijgen, dan dit tot nu toe het geval was.
Een Duitsch spoorwegman verklaarde, dat
in het bezette gebied met zijn zoo bij uit
stek ingewikkeld spoorwegnet vóór de be
zetting ongeveer 200.000 man werkzaam
waren. Met een personeel, dat ten hoogste
een tiende gedeelte bedraagt, kunnen de
Franschen misschien een paar boemeltrein
tjes een toch nog gevaarlijke reis laten ma
ken en enkele goederentreinen laten loo
pen, maar daarmede 'zijn ze dan ook uitge
praat. Het materieel zal, waar aan reparatie
nauwelijks te denken valt, met den dag
slechter worden, zoodat men er wel op re
kenen kan, dat het tegenwoordige verkeer
eerder kleiner dan grooter zal worden.
Trams en auto's zijn op het oogenblik fei-
Naast het spoor, of tramboekje maaikt de
Isnelle uitbreiding van het aantel atrto-buis-
doensten thans een. bus-boekje noodtzakelijk.
Hierin is voorzien door de uitgaven van
Voak's Reisgids, waarin zijn opgenomen dé
autobus-, boot-, tram- en vliegdiemsten in
ons land. zooveel mogelijk met opgaaf van
vrachtprijzen. Het boekje zal viermaal per
'jaar verschijnen, terwijl elke maand een sup
plement wordt ui (gegevenHet boekje bevat
verder nog allerlei inlichtingen omtrent pas
bureau, reis- en informatiebureau, vereenigin-
gen voer vreemdelingenverkeer.
IN WAANZIN.
Zaterdagmorgen kreeg de 38-jarige' Kuis
vrouw van H, J. Smit, brievenbesteller te
Zwolle, die geesteskrank is, een hoeveelheid
petroleum over haar kleeren, waarna zij met
lucifers zich zelf in brand heeft gestoken. Ge
heel in brand staande wilde zij vluchten en
viel van de trappen. Hier werd zij door haar
moeder gevonden, die bij de poging om het
vuur te blusschep ernstige brandwonden
kreeg. De vrouw is in hopeloozen t-estand
naar het ziekenhuis overgebracht. De brand
weer slaagde er in het vuur tot de boven
woning te beperken.
ZE DOEN 'T ALLEMAAL
In de „Telegraaf", men zou haast geneigd
zijn te schrijven zelfs in „de Telegraaf"
wordt gewezen op de domheid der ouders
die de kinderen allerlei vermaak toe staan
omdat „ze 't allemaal doen". En die „alle
maal" die dikwijls maar enkelen zijn, worden
Jjij alle ouders opnieuw en tegenover elkaar
uitgespeeld. Wanneer iedereen slechts naar
eigen goede opvatting handelde zonder zich
te storen wat anderen doen, zou men tot heel
wat betere resultaten m de opvoeding komen
en zou 't opgeschroefde uitgaan der kinde
ren: bioscoop, schouwburg, danspartijtjes,
tnz., heel wat beperkt worden.
EEN MILITAIR DRAMA TE KEDIRI.
De Kedirische correspondent van de
„Loc." schrijft: Hedenmorgen, Zaterdag 24
Maart heeft zich op den weg naar Soeka-
en korte houweelen, en nog hooger damde
een grooter groep Amerikanen den gcheelen
bergstroom af, om in het dus gevormde bed
de schatten uit te scheppen.
Maar ook het „Hemelsche Rijk" had zijn
zonen op deze Caiifornische aarde. Nog iets
verder opwaarts, waar het dal smaller werd
en de bergstroom zoo naar zijn rechten
oever stroomde dat hem de weg hier kruisen
moest, werkte een kleine troep Chineezen
in hun blauwe wijde jakken en korte witte
broeken. Een onderscheidde zich nogal bij
zonder van de anderen, niet slechts in klee
ding, maar ook in zijn geheele uiterlijk en
scheen de voorman van den troep te zijn.
Ongewoon groot en sterk voor dit slag van
menschen, had hij een bijzonder mooie,
lange haarvlecht, welke hem echter bij het
werk in den weg was en die hij daarom,
het benedeneinde opgerold, in den zak van
zijn jas stak.
„Drommels, Edelachtbare," zeide een der
reisgenooten, die de Chineezen reeds met
groote belangstelling had gadegeslagen, „wat
heeft die man 'n prachtigen staart!"
„Hm, ja", bromde de raadsheer, die met
zijn onafscheidelijke lange pijp evefleens aan
den zoom van den weg stond en vastbeslo
ten scheen zich over niets in Califomië
meer te verwonderen, „niets aan lang
baar dat kan ik ook!"
„Maar zeg, neem me nu eens niet kwalijk,"
riep de ander verwonderd.
„Neem het liever Zijn Edelachtbare niet
kwalijk, mijnheel; Hufner," verbeterde een
BLOEDARMOEDE BIJ PAARDEN.
Op dé ,La,nd'wirtsohaftliche Woche", van
1924 Februari In Duitschland gehouden,
hield Prof. Pfeier, dezelfde die zich met
«ucoes bezighoudt met het onderzoek naar
den verwekker van het mondt- en klauwzeer,
een interessante lezing over de „infectieuse
anaemie of bloedarmoede van de paarden."
Bij snel 'verloop van de ziekte is het
voornaamste verschijnsel bloedvergiftiging;
bij een langzamer verloop nit ze zich door
bloedarmoede, gepaard gaande met vermage
ring en absolute ongeschiktheid voor het
werk, zwalkte en verval van krachten.
De typische koortsaanvallen en eenige an
dere verschijnselen doen denken aan mala
ria-ziekte bij menschen.
Daar de smetstof niét mot microscopische
instrumenten, n ïc.h door isolatie is af te
zonderen en men dus over -het wezen van de
smetstof nog niet georiënteerd is, beschikt
men thans nog niet over een direct bestrij
dingsmiddel.
Men moet zich daarom voorloopig bepa
len tot het toepassen van afweermiddelen.
Een van de beste middelen om verspreiding
te voorkomen, is het afmaken van de dieren,
wanneer men de ziekte herkent. Dit is nu
lang niet altijd mogelijk, daar er veel dieren
rondloopcn, welke de smetstof bij zich dra
gen, doch uiterlijk gezond zijn.
Wel meent men een vrij zekere methode
van diagnose te bezitten in het btoedonder-
DE CONFERENTIE TE LAUSANNE
LAUSANNE, 7 Mei. Het economische
comité heeft de bespreking hervat over de
economische bepalingen, artt. 71 tot 81, die
naar de deskundigen waren teruggezonden.
Deze hebben een compromis-redactie opge
steld, die aanvaard is. De Turken maakten op
verschillende artikelen voorbehoud. Art. 81
bepaalt, dat de liquidatie van bezittingen, die
aan Duitschland, Oostenrijk, Hongarije,
Bulgarije of onderdanen van die landen heb
ben behoord, direct tusschen de geallieerden
en die landen zal plaats hebben.
De vier eerste artikelen van de handelscon
ventie, die aan het ontwerp-verdrag is toe
gevoegd, zijn naar de deskundigen terugge
zonden.
Generaal-Pellé kwam terug op de kwestie
van de betaling in goud van de coupons van
de Turksche schuld en verklaarde, dat de re
geeringen zich niet in de plaats; konden stel
len van de houders dier schuldbewijzen. De
kwestie zal nog door de deskundigen wor
den onderzocht.
derde die juist hen had ingehaald; „dat de
haarvlechten hem niet zoo lang voorkomen,
is licht te verklaren, want thuis op zijn
bureau heeft hij ze zeker veel mooier en
hijzelf loopt met een pracht-exemplaar."
„Onuitstaanbare vent die Binderhof,"
bromde de raadsheer, deed een haaltje aan
zijn pijp en trok, zonder verhaal te nemen
op de spotachtige opmerking, zwijgend af,
om den vrachtwagen weder in te halen.
„Maar mijn waarde heer Binderhof, wat
heb je toch altijd tegen dien goeden man?"
zeide de heer Hufner met een zachte beris
ping.
„Volstrekt niets", lachte de lange, „ik
maak maar gekheid."
„U zult hem nog eens ernstig boos
maken." -
„Dat zou me erg spijten, want hij is mijn
eenige afleiding hier in dit akelige land,"
zeide de lange. „Hoor eens, Hufner, het be
valt me hier niemendal; want als ik zulke
gaten in den grond moet krabbelen als dip
lui hier doen, dan zal ik maar bitter wei
nig goud vinden."
„Hm, ja," merkte de heer Hufner tamelijk
duidelijk op. „U kondt daar wei gelijk in
hebben. Volgens hetgeen ik over de mijnen
gelezen heb, moet het werk heel anders
aangepakt worden. Men moet eenvoudig
het goud met een mes uit de ritspleten uit
krabben."
„Niet waar? Dat zeg ik ook, maar wat
doet het er toe; wij zullen ons goud wel
een die op een Chineesche tamtam of gong
trommelde, zoodat de schrille, oorverdoo-
vende tonen ver over de bergen weerklon
ken; daar stond een ander met een kinder-
trommetje waaraan hij met tot berstens bolle
en bloedroode wangen de snerpendste gelui
den ontlokte. Daar weer roffelde een op een
trom, hier sloeg een vierde een paar bek
kens op elkaar, terwijl een vijfde met alle
macht een oude gebarsten klok luidde. Het
scheen den lieden er slechts ora te doen
te zijn zooveel mogelijk spektakel te maken
en terwijl de goudwasschers van alle zijden
toestroomden, zag het geheel er uit alsof er
storm moest worden geloopen.
„Wat is hier toch om 's hemels wil aan de
hand?" vroeg een der Amerikanen aan een
voorvliegend landgenoot. „Is er brand?"
„Brand? lachte deze ja, in de keu
ken. Honger hebben we, en dat zijn éénvou
dig de signalen, zoodat ieder van ons weet
waar hij wezen moet. U komt precies op
tijd!"
De man had juist ingelicht, want de on
derscheidene kooptenten maakten er ook
zaak van, dat men er voor twee dollars per
couvert kon dineeren. De verschillende sig
nalen dienden er toe, den gasten kond te
doen dat het eten klaar stond, en daar er
geen klokken genoeg waren en de gelijklui
dende klanken toch maar in de war zouden
maken, bediende elke tent zich van een an
der instrument. De nu juist aangekomenen
konden van de gelegenheid nog geen ge
bruik maken, want hun bagage moest eerst
vinden, al zouden wij anderen voor ons
laten graven."
De voerman had er slag van, met zijn vier
ossen om te gaan. Met woord en zweep
hield hij ze prompt in het spoor waar zij
gaan moesten en als de eigenaars van de
opgeladen bagage wel vaak angstig de las
tigste plekken gadesloegen, waar het ge
ringste uitwijken van de wielen de geheele
vracht had kunnen doen kantelen, wist de
voerman het evenwicht te herstellen en den
wagen in het goede spoor terug te brengen.
Hij had daarboven in de bergen wel gevaar
lijker wegen bereden.
Nu bereikten zij den bovensten bergpas,
en dicht voor hen uitgespreid, op nauwe
lijks honderd pas afstands, lag het wonder
land van deze wereld, 't welk zelfs den
raadsheer het hoofd deed opgaan van be
wondering en hij had daar reden toe; want
zelfs de aan drukte gewende Amerikanen
keken verrast op en konden eich niet ver
klaren wat het doffe rumoer te beteekenen
had. Het geheele vlek scheen niet alleen in
staat van opgewondenheid te verkeeren,
want van alle zijden sprongen de mijnwer
kers schreeuwend, juichend, dansend en
lachend dooreen, maar ook over het
plaatsje zelf moest een wondere geest ge
varen zijn, want de lieden gedroegen zich
als op een maskerade-feest. Hier stond er
fWordt vervolgd).
