Nieuwe Haarlemsche Courant | 1923 | 11 mei 1923 | pagina 5

BUITENLAND

BINNENLAND.

De Gouddelvers.

Tweede iSI&d

11 Mei 1923

VAN HET VATSCAAN.

GEM. BUITENL BERICHTEN.

~Teola»s~ erfehis

Dc verklaringen van Curzon en Baldwin in het Engelsche parlement.
Persstemmen over de uitspraak in het Krupp-proces. Engeland en
Sovjet Rusland. De treinroovers van China.

Onder de Telegrammen: De Rus Worofski door een Zwitsersch fascist
te Lausanne doodgeschoten. De Engelsche koning is in Italië ongesteld
geworden. Een ontploffing op een Italiaansch oorlogsschip.

DE VERKLARINGEN VAN CURZON
EN BALDWIN IN HET ENGELSCHE
PARLEMENT.

WEDEROM ENGELSCHE SCHEPEN
DOOR RUSLAND AANGEHOUDEN.

MtRrrNliUWS.

FEUILLETON.

HET VORSTENPAAR VAN ENGELAND
OP HET VATIC AAN.

den seint ons uit Rome dt. 9 Mei:

Heden, Woensdag, bracht het Engelsche
koningspaar een bezoek aan Z. H. den Paus.
Auto's van het Vaticaan haalden de Engel-
sche vorsten vanaf den ze iel van he t Brit-
sche gezantschap bij het Vaticaan, voor de
gelegenheid gevestigd in de villa van Mar
kiezin Patrizi-Cooper. De auto's droegen de
Pauselijke en Engelscbe kleuren en met de
Engelsche vorsten en hun gevolg hadden le
den der edelwacht en der Pauselijke hofhou
ding in de auto's plaats genomen. In het
Vaticaan werden Koning George en zijne ge
malin ontvangen door Mgr. Maggiordoom en
den Maestro di Camera van Z. H., die hen
langs den Pauselijken trap geleidden naar
de vertrekken des Pausen. Het onderhoud
duurde ruim twintig minuten. De koning
stelde ook de leden der hofhouding voor.

Na de audiëntie werd een bezoek afge
legd bij Kard. Gasparri en begaf zich de
stoet, vergezeld door de leden van het Pau

selijk Hof naar de Sint Pieterskerk.

Tegen den middag keerden de vorstelijke
personen naar het gezantschap bij den H.
Stoel terug, waar Kard. Gasparri een tegen
bezoek bracht en een lunch aan verschillen
de Kardinalen, en leden der Pauselijke Hof
houding aangeboden werd.

Talrijke Engelsche geestelijken waren ook
hier uitgenoodigd.

DE HOLLANDSCHE PELGRIMS TE ROME.

Onze Romeinsche correspondent seinde
ons Woensdagavond:

Ter eere van de Hollandsche pelgrims
hield de Nederlandsche gezant bij het
Vaticaan, jhr. Van Nispen tot Sevenaer een
schitterende receptie, waarbij Kardinaal van
Rossum, Mgr. Henzen, Mgr. Eras, Mgr.
Poels en Mgr. Mutsaers, de 2e Kamerleden
Henri Hermans en Van der Bilt, de heeren
Laane en van der Lans alsmede alle pel
grims, de Hollandsche kolonie te Rome,
talrijke geestelijken enz. Mevrouw van Nis
pen ontving.

De leden van aüe partijen in Engeland keu-
ren de verklaringen van Curzon en Baldwin
ten aanzien van het Fransche antwoord op de
Duitsche nota goed. De meeste bladen vcr-
oordeelen de eigengerechtigde houding van
Frankrijk en België, welke de eenheid der
geallieerden schaadt en de vooruitzichten
op een regeling van de schadevergoedings-
quaestie verduistert. De pers legt er intus-
schen den nadruk op, dat het Duitsche aan
bod geheel ontoereikend is en deswege van
den aanvang af tot mislukking is gedoemd:

De Engelsche draadlooze dienst meldt nogs

De bladen zijn het er algemeen over een
dat 't door de regeering in Lager- en Hooger
huis geuit protest met betrekking tot het door
Frankrijk en België afzonderlijk verzonden
antwoord op de Duitsche nota zoowel waar
dig als gepast was. Tevens richten zij tot
Duitschland de waarschuwing niet te veel
aanmoediging te zoeken in het meenings-
verschil tusschen de Geallieerden terzake
van de gevolgde handelwijze. De „Man
chester Guardian" wijst erop dat_ Duitsch-
land's schadevergoedingsverplichtingen de
gemeenschappelijke zaak der Geallieerden
zijn,zoowel krachtens sentiment als uit hoofde
van het vredesverdrag. Zelfs indien dit niet
zoo ware, zouden zij een geeenschappelijke
zaak worden wegens het feit, dat een rege
ling van de schadevergoedingen niet slechts
de goedkeuring, doch ook een groot financieel
offer van Engeland eischt. Dit werd even
duidelijk erkend in het plan, Januari j.I.
door Poincaré aan Engeland voorgelegd, als
Bonar Laws plan. Indien het een noodzake
lijk deel is van een regeling, dat Engeland
een groot deel vanzijn financieele aansprake n
op Frankrijk of Duitschland, of op beide
landen, kwijtscheldt, kan men Engeland bij
het treffen van een regeling niet voorbijgaan

Poincaré moge het recht hebben om afzon
derlijk te antwoorden op Duitschland's
opmerkingen betreffende het Ruhrgebied,
doch hij is niet gemachtigd om op eigen
gelegenheid te beslissen of Duitschlands
betalingsaanbod al dan niet toereikend is.
Nu de regeering op de meest formeele wijze
haar protest in beide Huizen van het parle
ment heeft geuit, zal de regeering naar wij
hopen geen verdere aandacht schenken aan
de geringschatting, die naar wij moeten
aannemen niet met opzet heeft plaatsgehad
en zich waarschijnlijk niet zal herhalen.

De „Daily Telegraph" zegt, dat buiten-
landsche diplomatieke kringen zeer onder
den in druk zijn gekomen, niet alleen van de
beheerschte kracht en Waardigheid van de
verklaringen der Britsche regeering, doch
ook en nog méér van de eenstemmige goed
keuring, waarmede alle partijen in de beide
Huizen van het parlement haar hebben ont
vangen.

DE UITSPRAAK IN HET KRUPP-
PROCES.

Het W.B. maakt melding van een officieele
verklaring over het vonnis in het Krupp-pro
ces waarin gezegd wordtIn een ongehoor
de verwisselin der rollen moesten de misda
digers oordeelen over hun eigen slachtoffers
en wezen zij een vonnis, dat de eerste wan
daad door een tweede moest verbergen.
Een rechtbank, welke geen rechtbank is, om
dat zij niet het minste recht had op Duit-
schen bodem recht te spreken, heeft een von
nis gewezen, dat geen vonnis is, maar een zui
vere geweldpleging. Niet de moordenaars
van 14 Duitsche arbeiders die onschuldig
ten offer vielen aan het Fransche milita
risme. veroordeelde de Fransche militaire
justitie, maar tien eerlijke vaderlandlie
vende Duitsche burgers. Mannen, die niet
eens betrokken waren bij de vreedzame be
tooging van de arbeiders van Krupp tegen
den militairen overval op hun werkplaatsen,
hebben geweldig zware straffen gekregen.Met
een kreet van ontzetting is dit gruwelijk von
nis in Duitschland vernomen met een kreet
van verontwaardiging moet het in de geheele
wereld worden afgewezen. De Fransche
krijgsraad was het niet te doen om recht te
spreken maar om zich in dienst te stellen van

naar macht strevende politici. De Fransche
justitie heeft zich hierdoor openlijk verne
derd tot de dienaresse van het Framsche mi
litarisme.

De „B. Z. a. M." noemt het vonnis van
Werden een wraakneming op Krupp. De
openbare aanklager zeide in zijn rede voor
den krijgsraad „Voor ons staan misdadi
gers. Dit zijn de menschen, die met een la
chend gezicht door Frankrijk trokken, die
Fransche steden en dorpen verwoest hebben.
Aan hun handen kleeft het bloed der Fran
schen. Thans hebben wij ze in onze macht,
thans staan ze voor ons. Thans veroordeelen
wij ze voor wat ze zijn „gewone misdadi
gers Wat is dit anders, vraagt de „B. Z.",
aan revanche-geschreeuw Revanche voor
de „dicke Bertha's" van Krupp, revanche
voor de vèrschietende kannonnen. De Duit
sche wapensmeden moesten en zouden ge
straft worden.

De veroordeelde directeuren van de
firma Krupp zijn vanochtend naar Dussel-
dorf overgebracht.

Te Essen is alles rustig. Op de fabrieken
van Krupp wordt doorgewerkt.

De bedrijfsraad van de firma Krupp heeft
tot een eenstemmig protest tegen het vonnis
van den Franschen krijgsraad besloten. Hij
zegt in zijn protest, dat ook door dit vonnis
de werknemers in hun strijd voor het recht
zich met zullen laten overweldigen. De be
drijfsraad besloot verder, tegen den wil van
de firma in, om Vrijdag ten teeken van pro
test gedurende eenige uren den arbeid neer
te leggen. Van de bedrijfsleiders zal ge-
ëischt worden, dat zij de onderneming ge
sloten houden.

UIT HET BEZETTE GEBIED.

De. rijkspresident heeft in een brief aan
den minister van verkeerswezen, aan 17
spoorwegbeambten, die door den Franschen
krijgsraad te Mainz na een vluchtig proces
tot langdurige gevangenisstraffen zijn ver
oordeeld, zijn dank uitgesproken voor hun
trouw en manhaftigheid. Het vreemde mi
litarisme zal ook door deze daad van geweld
den tegenstand van de Duitsche spoorweg-
mannen niet breken.

Woensdag hebben ambtenaren van de
Fransche crimineele politie in de buurt van
de rijksbank een geld-zending aangehouden.
Er is ongeveer anderhalf milliard in beslag
genomen, welk bedrag voor het uitbetalen
van loonen bij de mijnondernemingen Zoll-
verein en Mathias Stinnes bestemd was.

De tramlijnen van Recklinghausen naar
Datteln zijn ingevolge een verordening van
de bezettingsoverheid buiten gebruik gesteld,
blijkbaar om de bevolking te dwingen van
de onder militair beheer gestelde spoorlijn
RecklinghausenDatteln gebruik te maken.

Van Recklinghausen gaat thans geen ver
keersmiddel 'meer naar het Oosten.

De Fransche bezettingsoverheid heeft den
stadsschouwburg te Recklinghausen voor
eenige dagen per week in beslag genomen.
Zij verlangtdat de groote zaal volgens haar
aanwijzingen weer in orde wordt gemaakt en
zal anders den directeur van den schouwburg
in hechtenis nemen.

De Duitsche regeering heeft tegen de
nieuwe verordening van de Rijnland-com
missie betreffende den pas-dwang in 't be
zette gebied een protest-nota ingediend
bij de regeeringen te Londen, Parijs en Brus
sel. De nota is vandaag verzonden.

DE KOSTEN DER ROER-BEZETTING.

De aan de Fransche Kamer gevraagde
credieten voor de bezetting van de Roer voor
de periode van 11 Januari tot 11 April beloo
pen 31,511,874 frank.

DE DUITSCHE ARBEIDERS EN HET
HERSTEL.

De commissie uit de Duitsche vakver-
eenigingen maakt een manifest openbaar,
waarin zij opnieuw de bereidwilligheid om

innen de grenzen van het mogelijke vergoe
ding te geven uiteenzet. Zij verklaart, dat al
leen de Duitsche vergoeding het Europeesch
economische leven weer op gang kan bren
gen. Het optreden van de Franschen en de
Belgen in het Roer-gebied, die daardoor het
verdrag van Versailles geweld aan doen heeft
de Duitsche arbeiders tot verzet gebracht. Dit
verzet is spontaan uit het volk opgekomen.
Geen regeering heeft daarvoor een bevel uit
gevaardigd en geen regeering kan het verzet
onderdrukken. De Duitsche werknemers
zullen echter geen dag langer bij hun verzet
volharden wanneer aan Rijn en Roer de toe
stand, die met het recht in strijd is, ophoudt te
bestaan.

ENGELAND EN SOWJJET-RUSLAND

In een nota, die de Engelsche regeering
aan die te Moskou heeft gericht, wordt ge
zegd dat tenzij binnen tien dagen voldaan is
aan verschillende nauwkeurig omschreven
eischen der Engelsche regeering, deze_ zich
ontslagen zou rekenen van de verplichtingen
vervat in het Russisch-Engelsche handels-
tractaat. In de nota wordt gezegd, dat de
toon en het karakter van de nota's, die in
den laatsten tijd uit Rusland zijn ontvangen,
het voor Engeland noodig maken zorgvuldig
na te gaan of het in verband met het groote
aantal van dergelijke incidenten, wenschelijk
en zelfs mogelijk is, dat de betrekkingen
tusschen de beide regeeringen nog langer
blijve voortbestaan op een zoo abnormale
en ongekende basis, en of de Engelsche re
geering met het noodige zelfrespect kan
voortgaan de herhaalde uitdagingen, die de
sowjetregeering schijnbaar met opzet, tel
kens aan haar heeft gericht, zonder meer te
laten passeeren.

Uitvoerig wordt gewezen op de anti-
Britsche propaganda van de sowjetvertegen-
woordigers in Perzië en Afganistan.

Curzon heeft den Britschen vertegen
woordiger te Moskou opgedragen met de
geheele missie naar Engeland terug te keeren,
wanneer de sowj et-regeering niet binnen
tien dagen op de Engelsche nota heeft ge
antwoord of wanneer haar antwoord ten ee-
nenmale onbevredigend is.

De Britsche nota aan Rusland, die verle
den week naar Moskou is gezonden, is Dins
dag door den Britschen vertegenwoordiger
aan de sowjet-regeering aangeboden. Het ul
timatum liep Woensdag over negen dagen
af. Men verwacht, dat, indien Rusland geen
voldoening verschaft, Hodgson met zijn mis
sie Moskou terstond verlaat en dat de Rus
sische handelsdelegatie uit Londen zal ver
trekken.

Er zijn berichten ontvangen, dat opnieuw
een te Hull thuisbehoorende treiler, Lord
Astor, met 13 koppen aan boord, in de Witte
Zee is aangehouden. Drie dier vaartuigen
zijn door een Russische kanonneerboot na
gezet. Twee ervan, de Rudyard Kipling en
de Guy Thorne zijn ontkomen. Het inbeslag
nemen van de Lord Astor, kort na dat van den
treiler James Johnson, heeft in Huil groote
verontwaardiging veroorzaakr.

DE ENGELSCHE LUCHTVLOOT.

In het Hoogerhuis heeft Salisbury,Birken
head beantwoordend, die betoogd had, dat
Groot-Brittannië een luchtvloot moet heb
ben, grooter dan die van eenige andere mo
gendheid, gezegd, dat, hoewel de commissie,
door de regeering aangewezen om de geheele
kwestie te bestudeeren, nog niet tot een con
clusie gekomen was, het kabinet toch van
oordeel was dat een aanmerkelijke uitbrei'
ding van de luchtvloot noodig was. Wat er
ook noodig mocht zijn, de regeering zou haar
best doen, daarin te voorzien.

ENGELAND EN DE AMERIKAANSCHE
DRANKWET.

Mac Neill zeide in antwoord op een vraag,
dat het niet mogelijk was, de houding van
de Engelsche regeering tegenover het drank
verbod op schepen in de Amerikaansche
wateren te bepalen, voordat er nadere in
lichtingen te harer beschikking stonden,
maar hij deelde mede, dat eenige maanden
geleden de Engelsche gezant te Washington
op de meest vriendschappelijke wijze de
Amerikaansche regeering had herinnerd aan
den last, die zou kunnen voortspruiten uit
het ingrijpen in de traditioneele vrijheid van
de internationale scheepvaart en handel,
door het opleggen van de eigen wetgeving
aan de buitenlandsche scheepvaart in de
territoriale wateren in gevallen waarin een
dergelijke wetgeving niet algemeen aanvaard
was door het overige deel van de wereld.

Onder veel gelach en toejuichingen diende
Courthope (cons.) een wet in, strekkende tot
het verschaffen van sterken drank op alle
schepen, die passagiers in de Engelsche wa
teren vervoeren. De wet werd in eerste le
zing aangenomen met 184 tegen!28 stemmen.

FRANKRIJK EN TURKIJE.

De Fransche regeering heeft haar hoogen
commissaris opgedragen aan Adnan bei,
den vertegenwoordiger van de Turksche re
geering, mede te dcelen, dat zij nota geno
men heeft van zijn verklaring betreffende
de afwezigheid van troepen-concentratie aan
de Syrische grens. De Fransche zaakgelas
tigde zal voorts erop wijzen, dat Frankrijk
de overeenkomst van Angora volstrekt niet
geschonden heeft. Het heeft alle bepalingen
nagekomen, in het bijzonder de artikelen 2,
7 en II. Frankrijk heeft de in artikel 2 neer
gelegde verplichting betreffende de uitwisse
ling van krijgsgevangenen vervuld en aan
Turkije 64 krijgsgevangenen uit Syrië, 39
uit Frankrijk teruggegeven. Het heeft er 7
gehouden omdat Angora van de 34 Fransche
krijgsgevangenen er slechts 5 in vrijheid heeft
gesteld. Artikel 7 is door Frankrijk eveneens
nagekomen, omdat er een bijzondere rege
ling met een zelfstandige begrooting aan
het Sandsjak en Alexandrette is toegekend.
De ambtenaren zijn uit de Turken gekozen
en aan de Turksche regeering zijn faciliteiten
joegekend voor hergebruik van de haven van
Alexandrette. Wat artikel elf betreft, de

Turksche gedelegeerden hebben een over
eenkomst geteekend, die thans aan de goed
keuring van Angora onderworpen is.

De Fransche mededeeling herinnert aan
de verzoenende rol door den Franschen ge
delegeerde te Lausanne tegenover Turkije
gespeeld en aan de voordeelen die dit daar
door verkreeg.

IERLAND.

Naar men uit Dublin verneemt hebben er
blijkens een mededeeling van Cosgrave on
derhandelingen tusschen de regeering van
den Vrijstaat en De Valera plaats gehad. De
Valera heeft, zooals bekend is, op 2 Mei, na
een conferentie te hebben gehad met de se
natoren Jamesson en Douglas een onderhoud
aangevraagd. Dit onderhoud is door de re
geering van den Vrijstaat geweigerd, die de
volgende voorwaarden stelde Alle politieke
vragen te beslissen door de meerderheid der
volksvertegenwoordiging. Inlevering van alle
oorlogswerktuigen of het stellen ervan onder
afdoende regeeringscontrole. Na overgave
der wapenen vrijlating van alle krijgsgevange
nen, die met de eerste voorwaarde accoord
gaan. Op 6 Mei antwoordde de Valera, dat
hij alle politieke kwesties beslist wenschte
te zien door de meerderheid van het "volk zon
der dat de eed van trouw aan Engeland bin
dend zou worden gevorderd, terwijl hij voorts
verlangde, dat er voor 15 September een al-
gemeene verkiezing zal plaats hebben terwijl
vooraf alle klachten tegen de nieuwe kie
zerslijst behoorlijk zullen zijn onderzocht.
Voorts wenschte hij aïschaffing van de
censuur en aanwijzing van bepaalde plaats
ruimte in de bladen voor de republikeinsche
propaganda. Verder verlangde hij, dat tijdens
de verkiezing niet alleen de wapens der re
publikeinen doch ook die van den Vrijstaat
onder bewaking zouden worden gesteld en
dat de republikeinen in ieder graafschap een
gebouw aangewezen zouden krijgen als
kazerne en arsenaal waar zij hun wapens onder
speciaal beëedigde republikeinsche bewaking
zouden kunnen inleveren, terwijl dit wapen
tuig na de verkiezing weder aan de tegen
woordige bezitters zou worden teruggegeven,
dan wel dat een nieuwe regeering een rege
ling dienaangaande zou treffen.

Ten slotte wenschte hij dat drie weken
na de verkiezing de overdracht der macht
zou plaats hebben, ten tweede dat de gelden,
die de republikeinsche beweging in Amerika
en elders heeft, onmiddellijk vrijgegeven zou
den worden voor vreedzame propaganda voor
Je republikeinsche zaak en ten derde dat en
ten aanzien der schadevergoeding tijdens
den oorlog met Engeland geen onderscheid
zou worden gemaakt tusschen republikeinen
en vrijstaters, terwijl ten slotte een algemeene
amnestie en vrijlating der gevangenen werd
verlangd.

Het Hof van beroep te Londen besliste
heden eenstemmig,dat de staatssecretaris van
binnenlandsche zaken niet gerechtigd was
te gelasten, dat Obrien,de secretaris van den
Ierschen zelfbestemmingsbond, voor zijn
interneering naar Ierland zou verbannen
worden. De beslissing veroorzaakte opschud
ding daar ze alle deportatiegevallen van 11
Maart beheerscht. De attorney-generaal deel
de mede, dat hij tegen de beslissing bij het
Hoogerhuis in beroep zou gaan.

Cosgrave deelde Woensdag in deDail
mede, dat de regeering door tusschenperso-
nen in aanraking was geweest met De Valera.
Zij bood hem voorwaarden aan, welke De
Valera weigerde, waarop deze een lang do
cument indiende, dat door de regeering niet
kon overwogen worden. De regeering ant
woordde weigerend, verdere mededeelingen
te overwegen, uitgezonderd de definitieve
aanvaarding van de welbekende regeerings-
voorwaarden.

DE TREINROOVERS IN CHINA.

Uit Peking wordt gemeld, dat de bandieten,
die ongeveer 300 passagiers van den Poekow—
Tientsin-express gevangen namen, een bedrag
van vierduizend pond eischen voor de vrijla
ting van de le klasse-passagiers, 1250 pond
voor de tweede klasse passagiers en 266 pond
voor de derde klasse passagiers.

Vijf duizend man troepen van de regeenng
te Peking hebben de bandieten omsingeld,
doch vijandelijkheden hebben niet plaats ge
had, daar de aanvoerders de voorkeur geven
aan onderhandelingen over de vrijlating.

Onder de vreemdelingen, die de treinroo
vers hebben medegevoerd, bevindt zich,
naar men vermoedt, ook de zuster van me
vrouw John D. Rockefeller, mejuffrouw Lucy
Aldrich, die het vorig jaar October een reis
om de wereld is begonnen ten behoeve van
de „Standard Oil Cy."

Aan de „Westminster Gazette' worden
uit Peking enkele nadere bizonderheden be
treffende de treinroof geseind. Wij ontleenen
hieraan het volgende De aanval had vroeg in
den ochtend plaats, toen de passagiers nog la
gen te slapen. Plotseling werden de passagiers
door een hevigen schok van hun slaapbanken
gegooid.

Toen de passagiers opstonden om uit de
portieren te zien wat er gaande was, sprongen
gewapende mannen uit schuilplaatsen te voor
schijn en gaven den passagiers te verstaan
dat zij zich weer in hun wagens moesten te
rug trekken. De vrouwen, die in nachtklee-
ding waren, begonnen te gillen toen het leger
roovers den trein beklom. De mannen, die
door op hen gerichte geweren in bedwang
werden gehouden, konden niets uitrichten.
De bandieten dwongen daarop alle passagiers
uit te stappen.

Uit Havana wordt aan de „Times"
een ernstig spoorwegongeluk gemeld. Tus
schen Havana en Matanzas liepen juist in een
bocht twee electrische freinen op elkaar, ten
gevolge waarvan dertig personen werden ge
dood en vijftig gewond. De eerste wagens der
beide treinen werden in elkaar geschoten en
verder ontstond er kortsluiting, met het 'ge
volg, dat er verscheidene wagens in brand
vlogen. De vermoedelijke oorzaak van het
ongeluk was te groote snelheid.

De Parïjsche politie is druk bezig de
stad van ongewenschte vreemdelingen te be
vrijden vóór dat het toeristenseizoen be
gint. Het is haar ter oore gekomen dat juist
in verband met de aanstaande komst dei-
toeristen tal van duistere types uit Engeland,
Italië en Spanje de stad zijn binnengeglipt
zonder identiteitskaarten aan te vragen.

Tal van raids zijn reeds in verschillende
stadswijken ondernomen, en in de afgeloopen
week zijn 200 buitenlanders naar de verschil
lende politiebureaux overgebracht.

Het aantal werkloozen in Engeland op
30 April bedroeg 1.218.000, hetgeen een ver
mindering van 16.705 is vergeleken bij de
vorige week en van 267.678 vergeleken bij
1 Januari.

In verband met het bericht, dat er in
Egypte een ernstige pestepidemie is uitge
broken, meldt de correspondent van de
„Times" te Kaïro, dat de pestgevallen van
epidemischen aard zich beperken tot de pro
vincies Girga en Assioet, en dat in de rest
van het land de ziekte normaal optreedt.
In de genoemde provincies is het ziëktetype
grootendeels builenpestde ziekte is er
tamelijk sterk verspreid, doch de bestrijding
ervan is in goede handen en men meent, dat
de epidemie, die naar men verwacht nog een
zes weken zal duren, haar hoogtepunt reeds
heeft bereikt.

Maandag zijn te Boelawayo drie inlan
ders van Rhodesië geëxecuteerd, die ter dood
waren veroordeeld wegens mishandeling
het vorig jaar op een Europeesche vrouw ge
pleegd.

Te Castro stond kapitein Locker uit
Basel, de commandant van een troep recrti-
ten, voor een machinegeweer, toen dit door
onbekende oorzaak plotseling in actie kwam.
De kapitein werd door 30 kogels getroffen,
waarbij het hoofd hem van het lichaam werd
gereten.

Sedert Zaterdag j.I. is de Etna in wer
king. Er schijnt geen gevaar te zijn voor de
omringende dorpen en bouwlanden.

DE FASCISTEN KOMEN!

Het fascistisch gevaar nadert. Reeds
dreunt de grond van hun voetstappen en is
de horizont zwart van hun hemden. Dr.
Verviers gaat in Italië en Albanië de nieuw
ste methodes van kwaje-honden-africhten en
knotszwaaien bestudeeren. En in afwachting
daarvan zijn z'n aanhangers al bezig met
programs schrijven.

De „Avondpost" doet de volgende haar-
verstijvende mededeelingen:

„Wij vernemen, dat onlangs hier ter stede
(d.L Den Haag) een geheime vergadering
heeft plaats gehad, waarop de mogelijkheid
is besproken van de oprichting eener Ne
derlandsche Fascistenpartij. De aanwezigen
waren in hoofdzaak Katholieken en jongelui,
ook uit den Vrijheidsbond.

Hoewel er reeds te voren besprekingen
in deze richting hadden plaats gevonden,
hebben de plannen vasteren vorm aangeno
men na de bekende uiting van dr. Verviers,
naar aanleiding waarvan mr. Marchant den
Minister vragen stelde.

Vooral onder Delftsche en Leidsche stu
denten voelt men sympathie voor Mussoli
ni s optreden en de politici der bestaande
partijen, die, hoewel nog achter de schermen
blijvende, de ontwikkeling der gebeurtenis
sen met belangstelling volgen. -

Op genoemde vergadering waren echter
de meeningen nogal verdeeld, zoodat het
nog niet tot definitieve hesluiten is geko
men."

Dat de meeningen verdeeld zijn, is niet be
paald fasoistisch, want dat beteekent: één
meening hebben en wel die van den leider.
Maar alles moet leeren en ook deze jonche-
lincihen zullen spoedig hun geest wel van den
democratischen zunrdeesem gezuiverd heb
ben.

En de ernst van het geval wordt nog ern
stiger. Het „Vad." ontving de volgende me
dedeeling:

„Katholieken, die instemmen met de
ideeën van dr. Verviers en geneigd zijn tot
clubvorming, worden verzocht zich aan te
melden Hoogstraat 29a, den Haag. Anders
denkenden bij den vice-consul van Servië,
Juliana van Stolbergplein 11."

Het Haagsche blad knoopt hieraan de be
langwekkende mededeeling vast, dat in de
Hoogstraat 29a de firma Frans Pauwels haar
hoedenwinkel heeft. Vermoedelijk is ze goed
gesorteerd in breed-gerande flambards.

Wat met andersdenkenden wordt bedoeld
is niet aanstonds duidelijk. Het „Vad." ver
moedt: geen katholieken. Maar het zinsver
band laat ook de verklaring toe: menschen
die er anders over denken dan dr. Verviers.
Zoo zouden dan hij den een de Fascisten en
bij den ander de anti-Fascisten samenkomen.
En de laatsten worden dan waarschijnlijk
getracteerd op wonderolie.

„TANTE POS" NEUTRAAL7

Citis Romanus schrijft in de „Residentiebo
de": N

„Er zijn nieuwe postwisselformulieren in
gevoerd; ze zullen wel praktisch zijn, maar
daarom ajleen wil ik ze niet roemen. Ze
zijn vooral.... in de lijn van de Post. Se
dert jaren is men er bij de post op uit overal
zooveel mogelijk alle nationaal kenmerk
weg te werken. Da tis natuurlijk geheel in
den geest des tijds: monarchisme, nationa
lisme zijn begripppen, die nu eenmaal uit een
fatsoenlijk Nederlandsch posthoofd moeten
verdwijnen.

Jaren geleden is deze richting ingezet bij
de wijziging der uniformen. Verschillende
onderscheidingsteekenen, zelfs de knoopen
droegen een gekroonde W. Daartegen was
de eerste aanval gericht de post: Konink
lijke Posterijen! dat ging niet meer. Het was
de Volkspost, het gekroonde Staatshoofd

had cr niets nies te maken. Dus die gekroon
de W weg van petten en knoopen. De niet-
uUra-radicalen wilden toen nog wel het
Rijkswapen, maar 't lukte niet. Het onder-
scheidingsteeken werd de anarchronistische
posthoorn; in ied#r geval zeer neutraal! Geen
nationalisme en geen monarchisme! Maar de
uitvinders hebben zeker niet het ultra-reac-
tionnaire van dit embleem gevoeld, anders
haciden ze zeker de derden-daagsche-koorts
gekregen.

Daarna waren de postzegels aan de orde.
Deze dingen, evenals ons bankpapier, kun
nen blijkbaar in het land van Rembrandt nu
eenmaal niet anders dan leelijk gemaakt
worden, doch men moet zich in 't onvermij
delijke schikken! Maar nu moet blijkbaar in
de naaste toekomst ook alle aanduiding naar
een „Koninkrijk der Nederlanden" verdwij
nen.

De beeldenaar der Koningin is nog niet
geheel verdwenen, maar zoodra men een
wijziging op 't oog heeft, begint men al met
„neutrale" zegels fe drukken. Het waarde
cijfer in een mooi lijstje: klaar is Kees! Als
men dan „nieuwe" maakt krijgt men pro
ducten, die ook in Patagonië of Oeganda
kunnen gebruikt worden.

Het is zoo'n futuristisch product, dat
slechts een geroutineerd puzzle-oplosser bij
machte is de waarde en het land van uitgifte
te herkennen.

Maar dat ziet elkeen: geen Rijkswapen of
vorstelijk embleem kan er uitgepuzzeld wor
den!

De nieuwe postwisselformulieren hebben
de groote verdienste, dat niemand er op gaat
turen om zooiets nog te ontdekken, want ze
zijn zeer duidelijk gedrukt zonder eenig fu
turistisch of dadaïstisch geknoei. Voor het
Rijkswapen is wel de plaats opengelaten; it
't cliché wellicht uit den vorm gevallen bij
't drukken?

„Ik zou u daarop kunnen antwoorden,
rechter," sprak hij in zijn gebroken Engelsch,
maar indien u nog schaamtegevoel in u hndt,
zou*tt gij mij, het opperhoofd van de eigen
lijke heeren van dit land, niet vragen wat wij
hier te doen hebben. Wie heeft u hier geroe
pen? Maar genoeg," zeide hij, toen de rech
ter vuurrood werd en wilde antwoorden,
dèèrover hebben we niet te spreken; luister,
wat ik u te zeggen heb." n

„Wel voor den duivel, sherif," voer de
majoor uit, „indien me die kerel nog een
maal zoo iets zegt, laat ik hem het Court
uitsmijten."

De sherif schudde in plaats van te ant
woorden ongeduldig het hoofd, en wenkte
den hoofdman zijn bezwaren naar voren te
brengen.

„Gisteren," zoo begon deze, maar in het
voor hem gemakkelijke Spaansch, „gisteren
avond is een blanke in ons kamp gekomen,
terwijl onze jongens op de jacht waren, en
heeft tegen het verzoek van een ouden man,
dat hij zou heengaan, wijl hij daar niet blij
ven mocht, in, de vrouwen in het kamp ge
ërgerd en beleedigd. Hij waagde het zelfs tot

aan mijn hut te komen, waarvan het inwen
dige geheiligd is; overviel mijne vrouwen en
moest met geweld door hen verwijderd
worden."

„Wat vertelt hij?" vroeg de rechter, die
eenige belangstelling begon te toonen.

Toen hem echter Fischer het gesprokene
vertolkte, schudde hij wrevelig het hoofd.

„Onzin!" sprak hij. „Dat mankeert er nog
maar aan ,dat we ons met zulke beuzelingen
zouden inlaten. Wat raakt mij dat? Verbeeld
jij je dat ik ook nog op de Indiaansche vrou
wen ga passen?"

„Halt!" riep de hoofdman, fier de hand uit
stekend, „die weten wel op zichzelven te
passen, en zijn wij in de nabijheid, dan doen
wij het.Jammer genoeg," ging hij in het
Spaansch voort, kwam ik te laat terug; de
blanke indringer echter, ziende dat de vrou
wen hem met verachting afwezen, sloeg een
ouden man die haar te hulp kwam, tegen den
grond, wondde een andere met zijn mes, en
liep eerst weg toen hij moest vreezen dat op
het gegil der vrouwen een van onze jonge
mannen zou toeschieten. Zijn paard stond in
de buurt, en een hem nog nagezonden pijl
bereikte hem niet meer."

„Zoo?" zeide de rechter. „Dal Is niet
kwaad ,u schiet met pijlen naar een blanke
en verwacht dan nog dat wij hem zouden
straffen?"

„Beste vriend," vatte nu de sherif het
woord, zonder veel op den vorigen spreker
acht te slaan, „dat is alles goed en wel; ik

begrijp ook dat u het recht hebt, diegenen te
verwijderen, die u willen overvallen."

„Maar niet om met pijlen te schieten,"
viel de majoor heftig in de. rede.

„En waarom niet?" zeide de sherif kalm,
„als de kerel zijn mes getrokken en een van
de menschen gewond heeft, moet hij ver
wachten, dat een andec wapen tegen hem
zal worden gekeerd; deze stammen hebben
geen andere verweermiddelen dan pijl en
boog. Maar dat alles ter zijde, weet ge den
naam van den dader?"

„Wat gaat ons een naam aan?" viel de
rechter opnieuw in de rede, „ik wil zijn naam
niet eens weten, want hij heeft een gekheidje
uitgehaald, zij hebben daarvoor op hem ge
schoten, en daarmede is de zaak uit."

Daarmede is de zaak niet uit!" riep in fiere
houding de Indiaan, „Hij heeft het bloed ver
goten van een van onzen stam, een grijsaard,
die nu hevig lijdt aan de bekomen wonden,
en ik ben tot u, Alcalde van dit district ge
komen om den blanke te straffen evenals gij
er zeker van zijt dat lieden van mijn stam ge
straft worden, die zich jegens een vreemde
ling te buiten gaan."

„Zoo?" riep de rechter met een boos^ardi-
gen blik op den wilde, „heb jij bijgeval de
boeven gestraft die mij veertien dagen gele
den mijn muilezel gestolen hebben? Heb ik
mijn dier terug gekregen?"

„Het is door geen van mijn- lieden gesto
len," zeide de Indiaan, met gerustheid, „wie
weet waar het is heen gegaan, of wie van uw

eigen vrienden het weggenomen heeft. Ik
ben niet geroepen om op uw muilezels te
passen."

„En ik niet op uw vrouwen!" riep de ma
joor geprikkeld, en toch tevreden dat hij een
soort van reden had om boos uit te
vallen.

De sherif scheen echter niet geneigd de
zaak zoo oppervlakkig te laten behandelen,
want al zag hij in dat door den majoor geen
vervolging tegen een blanke zou worden in
gesteld, die bovendien slechts Indiaansche
getuigen tegen zich had, wilde hij toch voor
zijn persoon meer van de zaak te weten
komen.

„Maar u bent er zelf in 't geheel niet bij
geweest, toen de blanke in uw kamp binnen
drong," sprak hij nu weer tot het opperhoofd.
„U weet zelfs niet of het een Amerikaan,
een Franschman of een Duitscher is ge
weest; wat helpt u zoodoende uw aan
klacht?"

„Het was een Amerikaan," zeide de wilde
beslist.

„Een Amerikaan?" bromde de sherif nog
twijfelend.

„Wij kennen u, Amerikanen, boven allen
uit," riep Kesos veelbeteekenend, „ook sprak
hij Engelsch, en 't was een lange, schrale
man, met ingevallen gezicht, kleine grijze
oegen, de jas tot onder den hals dichtge
knoopt, en een blauwe saraap, maar anders

gemaakt dan de Mexicanen en Californiërs die
dragen."

„En waarheen is hij gevlucht?"

„Hierheen ,tot op het platgeloopen pad van
uw straat heb ik zijn spoor voet voor voet
gevolgd. Zijn paard, een krachtig dier, heeft
uit het hoefijzer van den linkerachterpoot
twee spijkers verloren."

„Dat kan ons allemaal niets schelen," wjerp
de rechter wrevelig er tusschen, de man
heeft geheel geen misdrijf begaan, en
daar

„Wel zeker, majoor," zeide de sherif ern
stig, „wanneer hij in de tenten der inboor
lingen brak en de vrouwen aanrandde, zelfs
een man met zijn mes verwondde, dan is dat
zeker een misdrijf, en u als rechter bent ver
plicht, op die aanklacht een jury samen te
stellen."

„En ik doe het niet", riep de rechter
woedend uit.

„Dan kan de Indiaan naar County Court
gaan, en u wordt gedwongen hem minstens
aan te hooren.i

„Maar voor den duivel," riep de rechter, in
het nauw gebracht, „laat hij dan den kerel
voor brengen, die dien ouden vent gewond
heeft. Als die roode duivels een blanke met
hun verwenschte pijlen te lijf te gaan, zou hij
zich niet eens met zijn mes mogen verde
digen?"

„Ja, sherif, daar heeft de majoor gelijk in,"
riepen nu een paar van de binnen geslenterde
baliekluivers. „Ik zou dien rechter of sherif
wel eens willen zien, die mij zou kunnen ver
bieden uit lijfsbehoud mij te verwegen.

„Bah, praat toch niet zoo'n onzin," riep
Hale bitter, „niemand spreekt daarvan. Maar
zooveel is zeker, als onze Kesos, die als een
fatsoenlijk en eerlijk man bekend staat, den
persoon kan aanwijzen die de rust in zijn
kamp gestoord heeft, dan hebben wij dé wet
die hem recht verschaft. Het bloed van een
inboorling mag niet zonder gegronde redenen
worden vergoten."

„Fatsoenlijk en eerlijk man, jawel," brom
de een van de aanwezigen; „in plaats van
zijn rasgenooten te laten werken, om een eer
lijk stuk brood te verdienen en niet hier als
bedelaar en vagebond rond te loopen, jaagt
hij ze de bergen in. Nog geen half uur ge
leden had ik er het bewijs van. Ik had een
roodhuid het bosch in gestuurd om hout
voor me te halen; toen hij terug kwam moest
hij, zoodra hij dien mesjeu ontmoette, den
bundel op de straat maar neersmijten."

„Zeker!" riep het opperhoofd fier; „maar
waarom? omdat u hem in de plaats van
brood of goud uw giftig vuurwater in de
aderen giet. Uw wetten verbieden u een In
diaan brandewijn te geven en stellen daar
zware straf op. Maar komt u deze wetten na?
Waart ge ooit bang voor de overtreding er
van bestraft te worden? Waarlijk niet. Vraagt
't eens uw Alcalde, of hij 't getuigenis van
een Indiaan, al was ik 't zelf, zou aanne
men, maar onder u, blanken, verraadt de een
den ander niet alleen maar uit eigen
belang."

(Wordt vervolgd).

GOUDA, 9 Mei. Kaas. Aangevoerd 176 par
lijenn, handel flauw le kwal. f 5054, 2a
Ikwal. f 4549: zwaardere Rijiksmerik f 60;
met RiJkismehk f 48—56.

Boter. Red. aanvoer, handel red. Gocboter
f 80—90; Weiboter 75—85,

Eieren, Groote aanvoer, handel red. per 100
stuks f 55.50.

Voamarfct. Mellkyee red. aanvoer, handel
sllech t f 300450; vette varkens weinig aan
voer, handel stug 3841 ct. per half K.; ma
gere varlkenis weinig aanvoer, handel slecht
ƒ1550' ct, per half Kg.; magere biggen red.
aanvoer, handel slecht f 2030 per stuk; lam
meren groote aanvoer, handell red. 1824;
nuchtere kalveren red. aanvoer, handel red'.
f 8—18.

WOERDEN, 9 Mei. Kaasmarkt. Aanvoer 359
partijen, le kwal. f 4953, 2e kwal. f 43—
47, met rijksmerlk 4555. Handell traag.

HOOFDDORP, 9 Mei. Tarwe oude 14.25
14.59; Tarwe nieuwe 11.5012.50; Rogge
f 9.75—10.25; Gerst Chevalier 10.75—11;
Wintergerst 99.50; Haver 1111.50;
Witte Duivenboonen f 202.50; Paardeboo-
men. f 10.5011.25; Bruine boonen f 10
11; Groenen erwten 1820.50; Geel mos
terd 2831; Blauwmaanzaad 3741;'
Kanariezaad f 1515.50.

ASSEN, 9 Mei. Eieren. Op de markt vav.
de V.P.N. waren aangevoerd 108.500 stuks.
Prijs ƒ4.506.50 per 100 stuks.

BARNEVELD, 9 Mei. Pluimvee. Tam
me eenden ƒ11.50 jonge hanen ƒ0.80—
1.50 oude hanen 1.752 jonge hennep
33.50 oude kippen ƒ1.502.50 tam
me duiven 0.300.33 vette ganzen 3—
3.75 tamme konijnen 12.25 alles pet
stuk.

ENKHUIZEN, 9 Mei. Zaden en peul
vruchten. Groene erwten 15—17 grauwg
ƒ2630; bruine boonen ƒzl516.50 per
H.L. Bruin- mosterdzaad 2028 per 70
K.G. Maanzaad 2022 karwijzaad 80,
beide per 50 K.G.

GORINCHEM, 9 Mei. Paarden. Op de
markt waren 413 stuks aan de lijn. Men be
steedde voor Luxe-paarden ƒ400650
werkpaarden 200—450 2 '/-jarige paar
den 250400 1 '/Harige paarden 170
250 veulens 120—200 hitten 150350.
De handel was levendig.

HOOFDDORP, 9 Mei. Granen. Tarwe
oude 14.2514.50 tarwe nietïwe 11.50
12.50 rogge 9.7513.25 gerst Cheval-
lier 10.25—11 wintergerst 99.50 ha
ver ƒ1111.50; witte duiveboonen ƒ20
21.50 paardeboonen 10.5011.25 bruine
boonen 1011 groene erwten 1820.50;
geel mosterd 2831 blauwmaanzaad 37
41 kanariezaad 1515.50. Prijzea per
100 K.G.

HOORN, 9 Mei. Varkens. Aanvoer 30
vette varkens. Aanvoer 30 vette varkens,
ƒ8492. Handel matig.

MAASTRICHT, 8 Mei. Boter. Hoogste
prijs ƒ1.60, middenprijs ƒ1.61, laagste prijs
ƒ1.51.

MIDDELBURG, 9 Mei Granen. We
gens verzette marktdag werden enkele mon
sters tarwe getoond welke werden verhan
deld van 12.50 tot 12.75. Van overige ar
tikelen geen aanvoer, geen noteering.

VOLENDAM, 9 Mei. Eieren. Aan de
veiling waren aangevoerd 470.000 eenden
eieren, ƒ5.055.20 en 3000 kippeneieren,
5.305.40 per 100 stuks.

ZWOLLE, 9 Mei. Huiden. Gedurende
deze week werden de Volgende prijzen be
steed Os- en koehuiden, per K.G. 20
centstieren- 24 centpinken- 30 cent. De
handel was gewoon.

ZWOLLE, 9 Mei. Paarden. Aangevoerd
772 stuks. Prijzen waren Luxe-paarden
525625 werkpaarden 360460 idem
2e soort 280310 enters 190—320 j
slachtbank ƒ80160. Handel redelijk vlug,
veel kooplust voor Duitschland.

o

Vrij bewerkt naar den prachtigen roman van
den beltenden Engelschen auteur GARVICB
Circa 370 bladz. druks, in handig formaat
Prijs f 1.50. franco per post 1.60.

Verkrijgbaar bij den boekhandel en bij del
N.V. DRUKKERIJ „DE SPAARNESTAD,"
Nassaulaan 49. Haarlem.