De Pastoor van Marnas,
BUITENLAND
Tweede Blad
7 Jimi 1923
BRIEF UIT BEIEREN.
fiEM. BUITENL. BERICHTEN.
Van het Vaticaan.
STOOMVAARTLIJNEN.
LSiSR EN VLOOT.
Engeland en de regeling der schadevergoedingGeen Kabinetscrisis
in Duitscbland. Denemarken en de Amerikaansche drankwetgeving.
Onder de Telegrammen: De Fransch-Belgische besprekingen te Brus
sel; wanneer Engeland instemt met den eiscli, dat het Duitsche lijdelijk
verzet vóór alles moet worden opgegeven, zal een gemeenschappelijk op
treden der geallieerden weer mogelijk zijn. Het Engelsche Hooger-
huis heeft de indemniteitswet goedgekeurd. De uitsluiting in de jute-
fndustrie te Dundee opgeheven. In 1925 zal het Vaticaansch Concilie
heropend worden.
FEUILLETON.
Eenige schreden slechts scheidden hem van
den dood.
de duivelskrocht.
NATIONAAL SOCIALISME EN KATHOLICISME.
„En wilt gij niet mijn broeder zijn, dan sla
ik u den schedel in", hetgeen nationaal-
socialistisch omschreven, wil zeggen: „wie
niet met ons nationaal-socialistisch denkt en
niet mei ons door dik en dun gaat, die is
geen recht geaard Duitscher". Dagelijksche
protesten op vergaderingen, elk uur van den
dag tweespalt in de innerlijke eenheid met
uitdagingen van liet laagste allooi tegen po
litiek andersdenkenden! In deze ongunstige
omstandigheden stamp) men met breed ge
baar stormtroepen uit den grond en meent
daarmee aan de Duitsche eensgezindheid
een dienst te bewijzen. Daarbij worden niet
al te zachte herinneringen aan den Itali-
aanscben fascistischen minister-president
wakker geschud en over de voortdurende
twisten en tweedracht in het Duitsche volk
verheugt zich de lachende derde, Frankrijk.
En terwijl de gemoederen der „Rooden" hoe
langer hoe meer verhit worden bij het zien
van paradeereude en excerceerende bezet
tingstroepen met de rijzweep in de vuist en
den stormhelm op het hoofd, wordt de grond
van het Roergebied, van den vaderlandschen
Duitschen bodem gedrenkt met het bloed zij
ner beste zonen en edelste dochters, ver
moord door den tijgerhaat, die in Frankrijk
huist. Tot het verdrijven van dezen haat,
is het opnieuw zaaien van tweedracht on
der ons allerminst gcwenscht, evenmin als
nieuwe verscherping der tegenstellingen in
de volksziel, ook niet als zij beplakt zijn
met het etiket waarop „nationaal geschre
ven staat. Is er dan niemand onder ons, die
de heetgebakerde, eerzuchtige partij-buffels
flink bij de horens pakt, om hen te verhin
deren aan den ondergang van een volk door
hun kopstooten mede te werken?
Waar is de Stentor in de 20ste eeuw, die
met het gezag van een vorst en met ijzeren
wilskracht, het volk in de ooren dondert,
luid genoeg om het tot echte vaderlands
liefde, tot Duitsche eenheid op te wekken?
Gehoorzaamheid aan en vertrouwen op of
fervaardigheid ten opzichte van het door
God ingestelde gezag zijn voor de Duitschers
speelballen geworden, van af de dagen der
onzalige oorlogsellende.
Hef vaderland zelf sfaaf boven alle
staatsvormen en de vaderlandsliefde boven
alle partij-politiek. Maar in plaats van dat
aan deze beginselen recht wordt gedaan,
zweeft boven Duitscbland op vale vlerken,
de tweedracht onder de partijen. En te elf
der ure hitsen in dienst der partij-harts
tocht Germania's kinderen elkander op en
belasteren zij elkaar. Met welk een gevoel
van vooringenomenheid staat men tegenover
de houding die de Duitsche Katholieken
tegenover het Nationaal-Socialisme hebben
ingenomen en hoe onjuist wordt daarover,
iri 't algemeen geoordeeld.
Iedere vergoding van den Staat en van de
staatkundige gemeenschap, van menschcn en
de scheppingen der menschen, wijzen wij
met beslistheid af. Met vooropstelling van
dit beginsel, beoordeelen wij de nationaal-
socialistischc beweging.
Die beweging wijzen we niet zonder meer
af. Daar, waar zulks mogelijk is, gaan en
strijden wij met het Nationaal-Socialisme.
Echter, het Nationaal-Socialisme bevat ver
schillende elementen, die wij moeten ver
werpen. Zoo eischt zijn program van ons de
erkenning, dat het Nationaal-Socialisme de
eerste geweest is die de vaderlandsche ge
dachten weder uit hef stof geheven en mo
biel gemaakt heeft. In werkelijkheid echter
waren het niet de Nationaal-Socialisten die
zulks gedaan hebben, maar de militaire bon
den, Al heeft het ook in München den
schijn, alsof dc nationale herleving alleen
daaruit ontsproten is, waar blijft het niette
min, dat door de Geestelijkheid de onder
bouw geleverd werd voor de huidige bewe
ging om tot een vaderlandsche opleving te
geraken. Het is alleen waar, dat ook het Na
tionaal-Socialisme zich zeer verdienstelijk
gemaakt heeft voor de nationale vernieu
wing. Maar dc nationale gedachte mag niet
te ver gaan; zij is begrensd; vooral ten op
zichte van de richting, in dien zin, dat niet
alleen het Duitsche volk, maar ook andere
volken het recht hebben, fier op hun ge
schiedenis te zijn. Ook dient het nationaal-
socialistisch begrip van „den Duitschen gods
dienst" als sterk overdreven te worden be
schouwd. En zooals wij katholieken de eer
ste revolutie van links afgewezen hebben,
zoo wijzen wij ook een revolutie van rechts
af. Een omwenteling op geweld gebaseerd,
kunnen wij niet aanvaarden, aangezien wij
tegen gewelddadige middelen zijn. Daaren
tegen gaan wij met de Nationaal-Socialisten
samen, althans een flink eind, in den strijd
tegen het Marxisme. Sterk overdreven ech
ter is het de beweging, dat door ons pas nu,
deze strijd werd aangebonden. Immers, wij
herinneren er aan, dat wij het practische
Marxisme al jaren lang vóór het uitbreken
van den wereldoorlog bestreden en dat als
tegenstanders tegen de Fransche roofpolitiek
zich in het Roergebied 60.000 christclijk-
nationale arbeiders in Essen bevinden. Maar
de strijd tegen het Marxisme moet verstan
dig en ridderlijk gestreden worden. Het is
ons onmogelijk om vandaag of morgen, den
gcdachtengang van millioenen sociaal-demo
craten naar onzen wil te vormen. Ideën laten
zich niet met slagen uitdrijven.
(Slot volgt.)
ENGELAND EN DE KWESTIE DER
SCHADEVERGOEDINGEN.
Baldwin's kans.
In een hoofdartikel, onder het opschrift
Baldwin's gelegenheid, betoogt de „Times"
dat Baldwin, na de kwestie van de schuld aan
Amerika geregeld te hebben, ernaar moet
streven de hangende financieele problemen
van Europa zoo spoedig mogelijk op te los
sen. Het komt er vooral op aan het vraagstuk
van de Duitsche schadevergoeding eens voor
al te regelen. Men moet het echter tot zijn
eenvoudigsten vorm herleiden en niet trach
ten het te koppelen aan dat van de veiligheid
van Frankrijk.
Dit is eveneens een zeer belangrijke kwes
tie, doch een, die minder dringend is en die
afzonderlijk moet worden behandeld. Het is
noodzakelijk dat de kwestie der schadever
goeding zooveel mogelijk zonder dat de harts
tochten erbij in het spel komen, wordt be
handeld. Het is een vraagstuk van econo-
mischen aard, dat dus op economische gron
den tot een oplossing moet worden gebracht.
Baldwin is uitstekend toegerust om het van
dat gezichtspunt te beschouwen. Het plan
van Bonar Law maakte den indruk minder
gunstig voor Frankrijk en voor de andere
bondgenooten te zijn, dan metterdaad het
geval was en destijds was Poincaré niet in de
juiste stemming om de tamelijk ingewikkel
de strekking ervan geheel te doorgronden,
Het is derhalve noodzakelijk, dat de nieuwe
regeering te werk gaat met de noodige diplo
matieke egards voor de gevoeligheid der
Frahschen, maar dat zij tezelfder tijd nuchter
vasthoudt aan de economische feiten. Het is
niet gemakkelijk deze twee vereischten te
vereenigen. Maar Baldwin zal in elk geval
de beschikking hebben over de medewer
king van Curzon in het eene en in laatste in
stantie ook van Mc-Kenna in het tweede op
zicht.
Het nieuwe Duitsche aan
bod.
De berichten over den inhoud van het
Duitsche memorandum blijven tegenstrij
dig, maar de correspondent van de „Daily
News", die blijkens nadere berichten met de
mededeeling dat geen nota, maar een memo
randum gezonden zou worden, gelijk had
beweert dat het geen vaste som zal voorstel
len, maar 'aarlijksche betalingen van ander
half milliard goudmark over een door een in
ternationale commissie vast te stellen aantal
jaren, zulks tengevolge van een plotseling be
sluit tegen het advies van de socialisten. Uit
Parijs komen voornamelijk verzekeringen dat
Frankrijk er niet aan denkt zich met onder
handelingen in te laten, tenzij het lijdelijk
verzet in 't Roergebied gestaakt wordt. Spen
der noemt het in de Westminster-Gazette
een onmogelijke eisch.
De Parijsche correspondent van de Times
merkt op dat het vraagstuk van de veilig
heid op het oogenblik weer naar den achter
grond geschoven wordt. Dat kan wachten,
zegt men. Men zou nu eerst het financieele
probleem willen oplossen. Daar in Engeland
geregeld nog al wat stemmen opgaan ten gun
ste van een definitieve regeling, waarbij ook
de procedure van de geleidelijke ontruiming
van den linker Rijnoever zou vastgesteld
worden, is het niet onmogelijk dat de Fran-
schen deze kwestie van nu het financieele
vraagstuk maar liever losmaken, uit vrees
dat Engeland werkelijk een volledige rege
ling op alle punten zou nastreven en dan ook
zoo spoedig mogelijk ontruiming van den
linker Rijnoever zou nastreven. Baldwin
spreekt in zijn boodschap nadrukkelijk ook
over het veiligheidsvraagstuk. Te Parijs
schijnt men een spoedige conferentie tus-
schen Baldwin en Poincaré te verwachten.
Men meent te Londen vrij algemeen dat het
den nieuwen premier er om te doen is, het
heele vraagstuk flink aan te pakken, de aan
wezigheid van Engeland weer krachtig te
doen gevoelen en zich door het verleden niet
al te zeer te laten binden. Dit te kunnen doen
is een der goede gevolgen van het feit dat
Baldwin een homo novus is.
Engeland en België.
De diplomatieke medewerker van de
Daily Telefraph is verhe Jgd, dat de inzich
ten van België en Duitschland, ten aanzien
van de waarborgen, elkander meer gaan na
deren, hoewel de Belgische opvatting aan
gaande de problemen der stabilisatie en de
financieele reorganisatie, zoomede aangaande
het moratorium en het buitenlandsche toe
zicht op de nakoming nog ver van de Duit
sche opvattingen dienaangaande afstaan.
De Britsche deskundigen zijn echter be
reid, de voorstellen van Duitschland of de
wenschen der bondgenooten, zoo nooc'ig, aan
te vullen en te helpen uitwerken. Intusschen
zal het zaak zijn, zekere illussies, die veel
vuldig bij Engeland's bondgenooten worden
aangetroffen, te verstoren. Als men bijv.
denkt, dat het beginsel van prioriteit der
betalingen ten behoeve van de verwoeste
gebieden beteekent, dat Engeland gedurende
tien of twintig jaar bereid zou zijn, de be
dragen, die Duitschland zou afbetalen, ge
heel voor de anderen te laten, zonder daarvan
iets voor zichzelf op te eischen, vergist men
zich. Verder spreekt men er van, dat de dienst
van de schuld aan de Vereenigde Staten zou
kunnen worden gedekt door de jaarlij ksche
betalingen van Duitschland, terwijl Engeland
er dan genoegen mee zou nemen, dat de
bondgenooten ontslagen werden van alle,
ook zelfs gedeeltelijke betaling hunner schuld
gpn Engeland. In de eerste plaats moet daar
tegenover worden opgemerkt, dat de Engel
sche schuld aan Amerika zestig jaar of nog
langer heeft te loopen, d. w. z. tweemaal zoo
lang als men zich de periode denkt, gedurende
welke Duitschland moet betalen. Verder zou
Engeland, door zijn bondgenooten te ont
slaan, als debiteur genoegen moeten nemen
met een minderwaardig schuldenaar.
De opvatting der Engelsche deskundigen
aangaande de Belgische voorstellen staat nog
niet geheel vast. Men twijfelt aan de moge
lijkheid, de Duitsche spoorwegen zoo te ex-
ploiteeren, dat er een jaarlijkschc winst van
50 mil!:oen overblijft, althans, dat dit in
een afzienbaren tijd het geval zou kunnen
zijn, hoewel men toegeeft, dat een belang
rijke en stijgende winst kan worden gemaakt.
Voorts gelooven de Engelsche deskundigen
dat een monopolie van alkoholhoudende
dranken in Duitschland wel 40 tot 50 mulioen
pond zou kunnen opbrengen en een tabaks
monopolie zou eveneens goede resultaten
kunnen hebben. Voor invoering daarvan
zou men hier dus aanstonds zijn te vinden.
De groote winsten der Duitsche nijverheid
beschouwt men echter als tamelijk nevel
achtig. Zoowel de Engelsche als de Belgische
deskundigen zijn altijd geweest voor een uit-
voerbelasting, omdat deze zou worden be
taald op een goudbasis en gemakkelijk kan
worden geïnd. Daarbij zouden de gewone
douane-ontvangsten een verdere waarborg
kunnen vormen.
Het zou mogelijk zijn, uit de Belgische,
Duitsche en Engelsche voorstellen en plannen
een enkel goed plan te vormen, gebaseerd op
de ontvangsten der grensrechten, zoomede
op die uit de staatsmonopolies op alcohol en
tabak en op de spoorwegontvangsten.
Het gerucht gaat, dat de Duitsche tndus-
trieelen bereid zouden zijn, voor de schade
vergoeding 10 tot 12% millioen pond per
jaar te betalen, wat op een basis van 5 pet.
beteekent een kapitaal van 6 tot 6 Vj milliard
of 1/6 tot 1/5 van het totale kapitaal, dat voor
den oorlog in Duitsche nijverheidsonderne-
mitigen was gestoken.
In aanmerking genomen, dat Baldwin ach
bereid heeft verklaard, vriendschappelijk
met Frankrijk over verschillende onderwer
pen van gedachten te wisselen, is de houding
der Fransche pers, die wenscht, dat Engeland
zich zonder voorbehoud zal aansluiten bij
de Fransche opvatting in zake de Roer, naar
de Daily Telegraph meent, niet zeer wel-
willend. Bereid zijn samen dingen te be
spreken, beteekent echter niet, dat men bij
voorbaat zijn eigen opinie overboord gooit
UIT HET BEZETTE GEBIED.
Maarschalk Petain is Dinsdag te Herne in
gezelschap van generaal Degoutte hier aan
gekomen en heeft dc troepen geschouwd.
's Avonds ging hij naar Dusseldorf terug,
Te Troisdorf bij Bonn is een locomotief
van een Franschen trein in de lucht gevlogen.
De rails zijn over 400 meter vermeld evenals
de telegraaf- en telefoonverbinding. Over
Troisdorf en Sieglar is de staat van beleg
afgekondigd.
'Het telefoonkantoor te Dortmund is gis
terenochtend door de Franschen bezet, zoo
dat het telefonisch en telegrafisch verkeer
in de laatste groote stad van het Roergebied,
waar het nog vrij was, aan banden is gelegd
en de verbinding van het Roergebied met de
buitenwereld ten zeerste bedreigd wordt.
JDe drie veroordeelde directeuren van Krupp
zijn naar de gevangenis te Landau overge
bracht.
De Fransche krijgsraad te Mainz heeft
een Duitsch spoorwegman tot 20 jaar dwang
arbeid veroordeeld wegens „spionnage". De
man had de namen van de Duitschers die
met Fransche treinen reisden, opgenomen-
De staking der gemeentearbeiders te Dus
seldorf is geëindigd. De gasfabriek en de
electrische centrale werken, de tram rijdt
weer. De arbeiders hebben, na het ultimatum
van het gemeentebestuur, genoegen genomen
met de nieuwe loonschaal.
GEEN KABINETSCRISIS IN
DUITSCHLAND.
De Berlijnsche correspondent van de
Köinische Ztg. heeft in parlementaire kringen
geïnformeerd naar de opnieuw opduikende
geruchten over een a.s. kabinetscrisis en er
varen dat alle politieke partijen voor het be
houd van het kabinet-Cuno zijn, met name
de socialisten, die vinden dat het de Roer-
affaire moet liquideeren. Niettemin bestaat
in het socialistische kamp sterke ontstem
ming en zelfs wantrouwen tegen minister
Rosenberg, die geldt als tegenstander van
concessies bij onderhandelingen met de
Entente.
Deze ontstemming is sedert de verzending
van het schadevergoedingsvoorstel nog toege
nomen, en de socialisten zouden ongaarne
zien dat deze minister de onderhandelingen
over het nieuwe aanbod, dat heden aan de
geallieerden zal worden overhandigd, voerde.
Hoe het ministerie zal reageeren op deze
stemming van de socialisten, die echter niet
zoover gaan dat zij Rosenberg's aftreden ei
schen, is nog onzeker.
DENEMARKEN EN DE AMERIKAAN
SCHE DRANKWETGEVING.
De Deensche regeering heeft er door haar
gezant te Washington op laten wijzen, dat
de bepalingen, die de Ver. Staten wenschen
in te voeren tegen het aan boord hebben van
alcoholische dranken in de Amerikaansche
territoriale wateren niet in overeenstemming
zijn te brengen met de gewone toepassing
d ;r bestaande regelen, volgens welke een land
zijn jurisdictie in zijn territoriale wateren al
leen uitoefent ten opzichte van schepen onder
vreemde vlag, als die schepen den vrede of
de openbare orde in gevaar brengen. De
Deensche regeering laat er verder den nadruk
op leggen, dat elke afwijking van de tot dus
ver gevolgde opvatting een bedreiging is voor
de scheepvaart in het algemeen en sou de
Amerikaansche regeering in overweging wil
len geven, voor zij de bedoelde bepalingen
in werking laat treden, zich te vergewissen
of het door haar nagestreefde doel met langs
anderen weg te bereiken is zoodat de Deen
sche scheepvaart niet worde belet in haar
vrijheid en in staat zou zijn de Deensche
voorschriften op te volgen ten aanzien van
het aan boord hebben van alcohol buiten de
Amerikaansche territoriale wateren.
UIT HONGARIJE.
In de Nationale Vergadering te Boedapest
heeft de minister-president meegedeeld, dat
de beslissing, gegeven door de commissie
voor de vergoedingen geen principieel be
zwaar maakt tegen de verzoeken van Hon
garije, maar voorwaarden oplegt, de goede
nen van bezieling, kracht en leiding prijs te
geven, en beheerscht thans in hooge mate
de politiek van de Vereenigde Staten, zoowel
als die van Engeland en andere buitenland
sche staten". Het ware oogmerk van de schrij
vers dezer leerboeken is naar Hirschfield
het opvat dat de wereld worde beheerscht
door een Britsch-Amerikaansch verbond,
dat meer op Britsche overmacht zal gebaseerd
zijn dan op Amerikaansche overmacht.
Een der Amerikaansche gedelegeerden
in de Amerikaansch-Mexica" che commis
sie, welke te Mexico (stad rgadert over
de hervatting der normale ja betrekkin
gen tusschen de Ver. Staten en Mexico,
Charles Barret, heeft de mededeeling gedaan,
dat het werk succes heeft. Men schiet goed
op met de regeling der moeilijkheden.
Het bestuur der Amerikaansche orga
nisatie voor hulpverleening aan de nood-
staande de goede gezindheid der andere mo
gendheden. Dit is een nadeel, niet enkel voor
Hongarije, maar ook voor de naburige sta
ten. De minister-president dankte Enge
land en Italië voor hun pogingen, gedaan ten
bate van Hongarije en sprak de hoop uit,
dat ook Frankrijk den weg zou openen voor
een nieuwe beslissing.
Bithlen zeide ook nog, dat het komende
kwartaal zeer moeilijk zal zijn omdat ver
schillende buitenlandsche schulden dan ver
vallen. De regeering zal echter haar plichten
in alle opzichten vervullen.
UIT SPANJE.
De Spaansche minister van binnenlandsche
zaken heeft in de Kamer meegedeeld, dat de
regeering besloten heeft krachtig, met al de
haar ten dienste staande middelen, op te tre
den tot handhaving van de openbare orde.
In den Senaat hebben de minister van
justitie, de voorzitter van den Senaat en alle
hoofden van groepen geprotesteerd tegen den
moord op den aartsbisschop van Saragossa.
Zij hebben allen den nadruk gelegd op de
dringende noodzakelijkheid een eind te ma
ken aan de zoogenaamde sociale misdaden.
DE SPANJAARDEN IN MAROKKO.
Verscheidene kolonnes, die in den sector
Tiziassa optreden, hebben 7000 opstande
lingen op de vlucht gejaagd. Vliegtuigen heb
ben hen vervolgd en hun zware verliezen
toegebracht. De verliezen aan Spaanschen
kant zijn nog onbekend.
Bij de krijgsverrichtingen in den sector
Tiziassa hadden de Spanjaarden 45 dooden,
onder wie kolonel Valenzuela, de aanvoerder
van het vreemdelingen-legioen en 210 ge
kwetsten.
Mc KENNA.
Volgens de Daily Telegraph is er sprake
van dat Mc Kenna, de nieuwe kanselier der
schatkist, ach voor het Lagerhuis candidaat
zal stellen in een district van de Londensche
City.
EEN CONGRES VAN OORLOGS
VERMINKTEN.
Te Rijsel (België) is dezer dagen, onder
voorzitterschap van maarschalk Fayolle, een
congres van oorlogs-verminkten gehouden.
Het congres heeft tal van moties aangenomen,
waarin de wenschen der verminkten waren
neergelegd. Zij vragen o.m., dat de pensioe
nen, toegekend volgens de wet van 31 Maart
1919 in overeenstemming worden gebracht
met de duurtedat het parlement haast
maakt met het aannemen van het wets-ont-
werp betreffende de aan verminkten voorbe
houden beroepen. De verminkten vragen
voorts een pensioen voor de oud-strijders
van het vijf-en-vijftigste jaar af. Het zou 120
franc per jaar bedragen voor een verblijf onder
de wapenen van minder dan een jaar en 500
frank voor een verblijf van meer dan vier
jaar. De verminkten wenschen verder, dat
er aan de gewezen krijgsgevangenen een scha
deloosstelling van twee-en-een hal ven frank
voor eiken dag in gevangenschap doorge
bracht wordt toegekend en dat de weduwen
van de in gevangenschap gestorven militairen
recht hebben op een uitkeering van 1000
frank.
Er is weer eens wat te doen in de Ver. Sta
ten over het zoo moeilijke probleem der
schoolboekjes voor geschiedenis. Vóór April
1917, toen de Amerikanen gingen meedoen
aan den oorlog, waren die boekjes uit oude
traditie anti-Engelsch, maar in en na den
oorlog werden er pogingen in het werk ge
steld om in die strekking wijziging te krijgen.
Daarop is nu weer een reactie gevolgd, en het
zijn vooral de Hearst-bladen die er tegen op
komen, dat in de geschiedenisboekjes aan de
historische waarheid wordt te kort gedaan,
enkel om Engeland in het gevlij te komen.
Thans is over deze quaestie een rapport
uitgebracht door David Hirschfield, een hoo -
geplaatst stedelijk ambtenaar te New York.
Deze heeft zijn rapport uitgebracht aan den
burgemeester Hylan.
Volgens Hirschfield zijn de door hem
gecritiseerde leerboeken gedurende of na
den oorlog geschreven als een deel van de
pro-Britsche propaganda, die al vóór de
Ver. Staten in den oorlog kwamen, was be
gonnen. Het doel van die propaganda door
pro-Britsche Amerikanen is volgens Hirsch
field op de publieke opinie in de V. St.
invloed uit te oefenen om in het eind „de
verloren koloniën van Engeland te herwin
nen en Amerika tot een deel van het Britsche
Rijk te maken". Volgens het zeggen van
Hirschfield bevatten de nieuwe geschiedenis
boekjes een verwrongen beeld van dc Ameri
kaansche opvattingen, verdraaien zij de
feiten, belasteren zij Amerikaansche helden
en kleineeren zij de overwinningen van de
revolutie. Na wijlen Cecil Rhodes te hebben
geciteerd als de oorspronkelijke aanstichter
van de financieele propaganda tot dit doel,
schrijft hij „Deze i tcrnationale geldmacht
Zoekt onophoudelijk het Amerikaansche volk
er toe te brengen de door hen geërfde bron-1
bedoelingen krachteloos maken, en politieke i lijdenden in Rusland, heeft aan de sowjet-
elementen in de zaak brengen, niettegen-1 regeering doen weten, dat de organisatie haar
taak als geëindigd zal beschouwen zoodra in
Rusland dezen zomer de oogst wordt binnen
gehaald.
Het maximum aantal immigranten, dat in'
gevolge de bepalingen der beperkingswet voor
elk land de Ver. Staten mag binnenkomen, is
tot den lsten Juli bereikt voor de volgende
landen Groot-Britannië, Italië, België, Po
len en Denemarken.
In verband hiermee is de aanvoer van immi
granten uit die landen stopgezet en is het op
Ellis-eiland, de doorgangsinrichting voor de
aankomende landverhuizers, stil en leeg,
ja bijna verlaten. Die strenge toepassing der
wet brengt veel ongerief en ook vele hardhe
den mede voor gezinnen, van welke enkele
leden reeds in de V. St. zijn, doch van welke
de overige leden niet mogen binnengaan. Ook
voor de Amerikaansche industrie, die een te
kort heeft aan ongeschoolde werkkrachten,
is de beperkte immigratie een groote last en 'n
groot nadeel. In een volgende zitting van
het Congres zal dan ook worden voorgesteld,
om de quota der toelatingen te bepalen op 5
pet. van het aantal buitenlanders van elke
nationaliteit, in de Ver. Staten aanwezig bij
de volkstelling van 1890. Dit zou voor landen
als Engeland, Duitschland en de Scandina
vische rijken het aantal toegelaten landver
huizers voor de Ver. Staten opvoeren, dat
voor rijken als Italië, Polen en Rusland echter
heel wat doen dalen.
Een Britsch officier, kapitein David
Evans, die den overtocht van Engeland had
gedaan in de Adriatie van de White Starlijn,
week bij een ondervraging aan boord in een
kleinigheid af van de bijzonderheden, die op
zijn paspoort vermeld stonden. Dit leidde
er toe, dat de officier _niet dadelijk mocht
landen, doch eerst naar EUiseiland mee moest
om opheldering te geven. Daar kon hij zich
gemakkelijk rechtvaardigen en werd dan
ook spoedig doorgelaten. De officier verklaar
de later dat hij zelf de schuld was van de
vergissing en dat de immigratie-ambtenaren
hem met groote hoffelijkheid hadden be
jegend.
Het testament van wijlen den spoorweg
magnaat G. J. Gould is thans geregistreerd.
Het blijkt, dat er voor de weduwe (de voorma
lige Engelsche actrice mej. Sinclair) 4,000,000
is bestemd. Zij zal daarvan het vruchtge
bruik genieten na haar dood komt het geld
aan haar drie kinderen.
De rest van het fortuin gaat in 10 gelijke
parten voor de kinderen., te weten de zeven
kinderen van Gould en de drie kinderen
van de tweede mevr. Gould van welke Gould
de stiefvader is. Daar Gould eenige tientallen
millioenen dollars bezat, zijn alle kinderen
thans schatrijk.
Andere legaten zijn er niet behalve vijf
bedragen van 5000 elk voor bedienden.
Mevrouw Cowans, dc vrouw van wijlen
den kwartier-meester-generaal van het En
gelsche leger, heeft in een onderhoud met
een journalist hare treurige positie nader
toegelicht. Zij zeide i „Ik heb nooit zoo'n
voldoening gevoeld, als toen ik het extra
pensioen van 100, dat Lloyd George mij
(boven het weduwe-pensioen van 225)
aanbood, afsloeg. Burgers, die niets hebben
gedaan in vergelijking met de diensten van
mijn man, zijn mooi beloond. Lloyd George
weigerde iets te doen in den vorm van een
behoorlijke zorg voor Sir John's weduwe.
Millioenen en millioenen pond gingen door
Sir John's handen en hij bespaarde Engeland
ontzaglijke sommen bij het maken van con
tracten, maar hij is arm gestorven. Hij was
verantwoordelijk voor de kleeding, voor het
voedsel, voor de paarden, voor de harnache-
menten en voor het gcheele transport. Op
een gegeven oogenblik moest hij alles ver'
schaffen voor 730.000 man van onze eigen
troepen en die van geallieerden. Ik heb zelfs
nog niets van mijn pensioen ontvangen. En al
de mooie dingen, die als erfstukken in zijn
familie hadden moeten blijven, zijn verkocht
moeten worden, om zijn schulden te betalen,
die niet groot zijn, omdat er geen geld was.
Sir John heeft nooit eenig geld gekregen.
Hij kon door den oorlog zijn eigen zaken
niet behartigen. Zijn werk was eenvoudig ko
lossaal. Winston Churchill heeft hem ten
slotte gevraagd, of hij aan wilde blijven.
Maar zijn gezondheid was geheel gebroken,
hij kon het niet doen. Zijn boedel zou in een
veel beteren toestand zijn, indien hij ervoor
had kunnen zorgen. Maar hij kon het niet.
En al dat geld ging door zijn handen, en hij
kon geen farthing voor zichzelf opzij leggen."
Gisteren zouden op de Derby te Epsom
negentien parlementsleden aanwezig zijn,
die lid zijn van de commissie voor het over
wegen van de mogelijkheid van een belasting
op het wedden. Zij nemen deze gelegenheid
te baat, om zich uit de eerste hand op de
hoogte te stellen over de methoden van het
wedden.
Naar aanleiding van de arrestaties van
socialisten, die gisteren hebben plaats gehad,
heeft de regeering medegedeeld, dat acht
socialistische leiders zullen worden vervolgd,
beschuldigd van overtreding der wet tegen
geheime bonden.
HET VATICAANSCHE CONCILIE.
Het B. T. A. seint uit Rome:
Het Pauselijk staatssecretariaat heeft aa~
alle bischoppen der geheelde wereld eer
rondschrijven gezonden, waarin kennis gegc
ven wordt van 's Pausen verlangen om ht
Vaticaansche Concilie te hervatten en hu:,
meening te dezer zake gevraagd wordt.
De tot dusverre geraadpleegde hoogwaar
digheidsbekleeders zijn allen voor de hervat
ting van het Concilie.
Het ligt nog steeds in de bedoeling van
den H. Vader om het Concilie in 1925 te her
openen. Ofschoon de tijd om de noodige
voorbereidingen te treffen, onvoldoende
schijnt, hoopt men nochtans tegen het einde
van 1925 de hervatting tot een voldongen
feit te kunnen maken.
ALKMAAR, W.I.M., vertr. 4 Juni van Cal-
lao naar Mollendo.
ANTOMEDON. Oceaan, Japan—Rotter
dam, vertr. 2 Juni van Manilla.
BERK, PiraeusPoti vertr. 2 Juni van
Consiantin.
DEUCALION. K.N.S.M., Algiers—Amster
dam. pass. 4 Juni Ouessant.
DINTELDIJK, H.A.L., Rotterdam—Pacific,
arriv. 4 Juni te Londen.
DJEMBER, Rott. Lloyd, uitreis, pass. 4
Juni Ouessant.
EEMDIJK, Soil., Algiers—Antwerpen, p.
4 Juni Finisterre.
HAARLEM, W.I.M., Chili—Kanaal, pass.
4 Juni Lizard.
HOOGKERK, Br.-Ind.-lijn, uitreis, pass. 4
Juni Perim.
IRIS, K.N.S.M., vertr. 5 Juni van Danzig
naar Amsterdam.
IRENE, K.N.S.M., arrfr. 4 Juni van Smyr
na te Metelin.
JACATRA, R. Lloyd, arriv. 4 Juni van
Rotterdam te Batavia.
JUNO, K.N.S.M., vertr. 4 Juni van Cadix
naar Centa.
KEDOE, R. Lloyd, arriv. 4 Juni van Rot
terdam te Batavia.
LOCHGOIL, H.A.L., Rotterdam—Pacific,
arriv. 1 Juni te St. Thomas.
MELISKERK, H.O.-Afr.-lijn, uitreis, pass.
4 Juni Ouessant.
NEREUS, K.N.S.M., arriv. 5 Juni van Ko
penhagen te Amsterdam.
ORION, K.N.S.M., vertr. 4 Juni van Tar
ragona naar Genua.
PLUTO, K.N.S.M., Lissabon—Amsterdam,
pass. 4 Juni Ouessant.
POLLUX, K.N.S.M., arriv. 4 Juni van Am
sterdam te Hamburg.
RINDJANÏ, R. Lloyd, thuisreis, vertr, 4
Juni van Padang.
RIJNDAM, H.A.L., arriv, 5 Juni van N-
Orleans te Rotterdam.
STRABO, K.N.S.M., La Pallice—Amster
dam, pass. 5 Juni Dungeness.
TELLUS, K.N.S.M., arriv. 3 Juni van Am
sterdam tc Alicante.
TOSARI, R. Lloyd, uitreis, pass. 4 Juni
Kaap Bon.
TJIKEMBANG, Java-China-Japan, vertr. 2
Juni van Chinwantao naar Soerabaja.
VONDEL, Ned., thuisreis, vertr. 4 Juni van
Colombo.
ZEUS. K.N.S.M., vertr. 4 Juni van Valencia
naar Malaga.
BOEROE, Ncderl., thuisreis, pass. 2 Juni
Sagres.
DRECHTERLAND, H. Lloyd, uitreis, vertr.
2 Juni van Lissabon.
ERATO, K.N.S.M., vertr. 5 Juni van Ant
werpen naar Swansea.
EEMLAND, H. Lloyd, uitreis, arriv. 4
Juni te Rio Grande.
FLANDRIA, H. Lloyd, thuisreis, pass. 4
Juni Fern Noronha.
GELRIA, H. Lloyd, uitreis, vertr. 4 Juni
van Rio Janeiro.
JAN PIETERSZ. COEN, Ned., thuisreis,
arriv. 5 Juni te Genua.
JOHAN DE WIT, Ned„ uitreis, arriv. 5
Juni te Genua.
KAWI, R. Lloyd, uitreis, vertr. 5 Juni
van Southampton.
PALAMED, Oceaan, arriv. 3 Juni v. Am
sterdam te Hamburg.
PATRIA, R. Lloyd, thuisr., vertr. 5 Juni
van Suez.
SALEIER, H.O.A.-lijn, uitreis, arriv, 5
Juni te Port Said.
WATERLAND, H. Lloyd, thuisreis, vertr.
5 Juni van Las Palmas.
ZEELANDIA, H. Lloyd, uitreis, vertr, 4
Juni van Lissabon.
ZAANLAND, H. Lloyd, thuisreis, pass.
3 Juni Fern. Noronha.
DE NON-ACTIVITEIT DER OFFICIEREN.
Een proces te wachten
Naar aanleiding van de omstandigheid, dat
reeds verschillende officieren ongevraagd met
ingang van 1 Juli aa. op non-activiteit zijn ge
steld, zonder dat dc korpsen, waartoe deze
officieren beh ooren, geheel of gedeeltelijk zijn
ontbonden (hetgeen vcCgema de bevorderings-
wet voor de officieren wordt verèischt om on
gevraagd noanaclllvitedt te vejrleenen) zullen
enkele van de hierboven bedoelde officieren
den dag volgende op dien van op non-activi-
teiltSteffiiig, hun diensten aan hun coBwmaia-
darnt aanbieden, osn te doen vaststellen, dttt
van hun diensten geen gebruik wordt ge-
ma aikt.
Zij zullen daarom in rechten doen uit
maken of aan de hand van de bestaande
wetten de minister van Oorlog gerechtigd
is l ot deze op non -ncti viitci t SI dl lingZooals
bekend is door enikele onderofficieren reeds
een proces aanhangig gemaaikt tegen den
Staat der Nederlanden omtrent een in
strijd met bestaande contracten gegeven
Thans volgt dus een tweede proces van de
zijde van officieren,
(„Tel.")
Die afgrond was nochthans de eenige uitweg
die hem overbleef.
De sluikhandelaar mat met één oogwenk
den afstand die de beide randen van elkander
scheidde die was ten minste vijftien voeten.
„Geeft gij u over, struikroover?" „schreeuw
de de brigadier.
De geestelijke, die tot dusverre een zwij
gend toeschouwer van dat alles was geweest,
wilde tusschenbeide komen.
„Met uw verlof, mijnheer de pastoor,"
„zei vader Rastignac met iets gebiedends in
zijne stem, „dat is uwe zaak niet."
En zich daarna tot Tarik wendende, her
nam hij „Geeft gij u over
„Mij overgeven, nog niet I" brulde hij
woedend. „En indien ik al gevat mocht wor
den, zult gij me niet naar de gevangenis voc-
ren."
Terzelfder tijd bracht hij, zoo snel als een
weêrlicht, de karabijn tegen den schouder,
legde op den brigadier aan, en gaf vuur.
Daarna wierp hij zich voorbij dezen heen,
bereikte met eene vaardigheid alsof hij zich
op een plank bevond, den rand van den af
grond, en sprong eensklaps daarover heen.
VII.
DE DENNEBOOM.
Op het oogenblik toen Tarik vuur had
gegeven, had de heer Gabriel zich in allerijl
tusschen beide mannen ingeworpen.
Hij slaakte een gil van smarten stortte
neêr. De kogel van den brigadier had zijn
linkerschouder getroffen.
„Hondsvot 1" schreeuwde de brigadier in
de uiterste verbittering, „gij zult mij niet
ontsnappen."
En terwijl Fransje met zijn doek het bloed
trachtte te stelpen, dat uit de wonde vloeide,
ijlde vader Rastignac voort, en legde nog
maals op den struikroover aan.
Maar hij schoot zijn geweer niet af, daar
hij als 't ware verbluft was door het zonderlin
ge en treffende tooneel dat zich aan zijnen
blik voordeed.
Dank zijne ongemeene spierkracht en be
hendigheid, had Tarik door zijn gewaag
den sprong de tegenovergestelde zijde van
den afgrond bereikt.
Reeds waande hij zich gered maar de hel
ling waarop hij was nedergekomen liet hem
niet toe vasten voet te krijgen hij gleed op
zijne knieën en buitelde naar beneden.
Hij poogde zich aan het struikgewas, aan
s'ukken steen vast te houden doch de strui
ken braken, de steenen brokkelden af en rol
den met een dreunend geluid langs de hel
ling in de diepte.
Zijne oogen werden beneveld, eene rilling
beving hem, en hij moest zich op luk of raak
lateii voortrollen.Doch bij zijn val stuitte zijne
hand tegen een voorwerp en daar klemde hij
zich aan vast. 't Was een dennebootnpje, dat
tusschen twee rotsen zijn wortels had ge
schoten en dat zijne takken boven den af
grond uitspreidde. Zwakke hoop 1 Zou dat
boompje sterk genoeg zijn om 't gewicht
van zijn lichaam te dragen? Tarik rekte zich
uit, terwijl zijn hand krampachtig een tak
omklemde zijn voet vond een steunpunt op
een steen.
Intusschen zagen de brigadier en de doua
niers, die waren toegeschoten, van de andere
zijde dien man, die als 't ware boven den
afgrond zweefde.
Toen de oud-soldaat zag dat de sluikhande
laar zich aan den boom vastklampte, greep
hij zijn karabijn weêr en wilde losbranden.
Op dit oogenblik maakte Tarik eene bewe
ging de tak boog neêr. Het was 'n verschrik
kelijk en schokkend schouwspel. Zoolang
Tarik zich onbewegelijk hield, bleef de den-
neboom overeind staan, doch als hij zich
maar even verroerde, gaf het boompje meê.
Lang kon het zoo niet duren. De sluikhan
delaar voelde met elk oogenblik zijn hoofd
meer duizelen en zijne hand verdooven.
Hij besefte dat hij een uiterste poging moest
wagen en zocht zich voor goed op den steen te
plaatsen waarop zijn voet even een rustpunt
had gevonden. Doch de steen week en rolde
in de diepte weg. Een zwaar lichaam werd
in dien val medegesleepteen akelig gekraak
liet zich hooren de boom was gebroken.
Tarik sloot de oogen, liet den tak los en stortte
in den afgrond.
Maar, terwijl hij naar beneden viel, hief
hij nog de vuist omhoog, en stootte hij, als om
God te hoonen eene laatste verwensching uit.
Wat den brigadier aangaat, deze riep hem
na
„Goede reis, maatdat spaart me mijn
kruit."
Dit was de lijkrede die over den struik
roover gehouden werd.
Tegelijker tijd was de heer Gabriel meer
tot zijn bewustzijn gekomen, en toen hij
Tarik verdwijnen zag, viel hij op de knieën
„Mijn God I" sprak hij, „ontferm u zijner
VIII.
't Was een sombere nachtzware wolken,
door een westewind voortgedreven, snelden
voorbij en bedekten de lucht soms met een
akelig duister.
Zweeft daar ginder echter niet een licht,
dat gelijk een ster, nu opkomt, dan daalt, en
beurtelings flikkert en wegduikt?
Het is 't licht van een lantaarn die door
een kind gedragen wordt en bij welks schijn
sel zich ook een man vertoonthet is een
geestelijke, die blijkbaar slechts met moeite
zijn weg vervolgttelkens zoekt zijn
rechterhand een steun, en zijn linkerarm
hangt in een zwarten band.
Zulk een gang is bij dag gevaarlijk, maar
bij nacht zou men dien wel dwaas kunnen
heeten want er is nergens een zweem van
een voetpad, en naar alle zijden heen ziet men
vervaarlijke rotswanden en opeengehoopte
steenlagen, als 't ware de bouwvallen van eene
vroegere ineengestorte wereld.
Het kind en de geestelijke gaan beneden
waarts, dieper en dieper men zou denken dat
zij in de aarde willen doordringen,
maar de helling is steil, en de grond glibberig
zoodat zij zich gedurig aan vooruitstekende
punten der rotsbrokken moeten vasthouden
en omwegen maken om hun doel te bereiken.
Een oogenblik scheen de vermoeienis
al te groot en het van den doorzettenden wil
te zullen winnen beide tochtgenooten hou
den even op.
„Wij zullen er nooit komen, mijnheer,"
Zei de knaap, wiens stem wat beefde.
De geestelijke schudde het hoofd, zonder
dat hij een woord uitbracht.
Na een oogenblik rust te heooen genomen,
neemt hij zelf de lantaarn in de hand.
„Zeker is de man dood," hernam de knaap.
„Misschien
En nu zetten zij hunnen tocht voort.
Na verloop van een half uur bereiken zij de
eindpaal er van. Die is geen ander dan de
afgrond, waaraan de inwoners van Marnas
den naam van dc Duivelskrocht hebben gege
ven, naar aanleiding van een volksverhaal, dat
gelijk alle overleveringen van dien aard, een
of and r feit uit de geschiedenis ten grondslag
heeft, dat door het volk op zijne wijze voort
verteld en door zijne verbeelding opge
sierd is.
Het voetpad, dat langs den rand van den
afgrond voert, is 't eenige aan die zijde, waar
door men uit Frankrijk naar Spanje komt,
en ook zoo omgekeerd.
De legende luidde, dat al wel vijf eeu
wen geleden zeker iemand met bokspooten
dat voetpad totwoonverblijf koos.
Zoodra een reiziger daar langs kwam, stak
de duivel zijn klauwen uit en zeid» dan
„Verloochen God, of ik worg u."
Gewoonlij k braakte de verschrikte reiziger
eene of andere verwensching uit.
Maar dan werd ook een schaterlach ge
hoord, die het gebergte tot op zijne grond
slagen trillen deed.
„Een ziel meer ter helle 1" grinnikte
Satan, en hij wiep den godloochenaar i?
den afgrond.
Nu gebeurde het eens, dat een bisschop,
een heilig man, die zich van Tortona naar
Perpignan begaf, dit bergpad langs kwam.
De duivel bevond zich weêr op zijn post,
en toen hij den vromen man van verre nade
ren zag, wreef hij zich al in de handen, den
kende „dat is een buitenkansje."
Toen de bisschop tot op een paar stappen
genaderd was, legde Satan volgens gewoonte
hem zijn klauw op den schouder.
„Verloochen God, of ik worg u
Maar wel verre dat hij God zou verlooche
nen, maakte de bisschop het teeken des
kruises en besprenkelde den boozen geest
