GROOTE AFSLAG
C. H. KAMMEIJER
WEET U DAT
BIJTIJDS GESNAPT!!
PHILIP DE VRIES
Let op No. 73 GIERSTRAAT
'|0|| pjei|3j| ap JB8M ui, qai|
ÏOH aUVHOIti
ijauqejuaieGjs ai|osuia|jee|| sp jooq
VARKENS EN HOLLANDSCH
HO RUNDVLEESCH
FIRMA W. ENGELGEER I
Alléén: Barteljorisstraat 42
Telef. 2904 AFSLAG Telef. 2904
Haarlemsciie Vleesciihal, Hoogstraat 12, Telefoon 2904
Colbert-Costuums
Gabardine Regenjassen
SMnoiN ijluBuejDg
Waardemerk MORGADA
m Onze Eersteklas™
Engelsche gemaakte
Heerenkleeding
1
- "UZ 9 N3SS3H 'O T -
VOOR RECLAME:
I 30.—
RECHTSZAKEN
de malversaties aan het „ho
tel DES INDES" TE 's HAGE.
ORDE EN ARBEID,
KUNST EN KENNIS.
VARKENSVLEESCH.
Magere Varkenslappen 0.90
Carbonado0.80
Haas en Hals Carbonade 0.90
Schijf en Fricandeau1.00
Doorregen Lappen 0.60
Vette Lappen0.50
Harde Reuzel t 0.70
5 Pond Reuzel 3.00
Dik Vet Spek 0.50
5 Pond Spek 2.25
5 Pond eigen Gesmolten Vet3.00
Kluiven, per 5 ons 0.25
Versche Worst en Saucijzen 0.90
RUNDVLEESCH.
Runderlappen f 0.70
Rib- een Lendelappen 0.80
Stukjes en Rollade0.80
Rosbief, Lende, Ribstuk0.90
Biefstuk 1.20
3 pond Gehakt 1.00
3 pond Lappen 1.50
FIJN KALFSVLEESCH.
Kalfslappenf 1.00
Fricandeau en Nierstuk1.20
Oesters en Vinken 1.50
Kalfspooten, per stuk 0.25
Kalfstongen, per stuk 0.75
Kalfslever, de 5 ons0.60
LAMSVLEESCH.
Lamsvleesch en Lamsvet f 0.50
Lamsbout 0.80
Lamsbout, zonder been1.00
In de Vleeschhouwerij firma
GED. OUDE GRACHT 80, hoek Botermarkt.
356 TELEFOON 356
k GROOTE MARKT 31 s TELEFOON 783 8
Regulateurs met gongslag van f 15.— tot f 32 50
triogong - 27.50 - 42 50
West-Minster carillon van
f 45.- tot S 65.— I
Reparation aan uurwerken, goud en zilver
:xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx6«xxxxxï
Dat er voor 6 cent te koop
is een Sigaar van 10 cent
Per kist van 100 stuks f 5.50.
Hebt U al eens onze zakjes geprobeerd:
8 stuks voor 25 ct. vroegere prijs 5 ct.
5 25 ct. 10, 9, 8 ct.
5 35 ct, 15, 12, IQ ct.
voorheen „De Landbouw".
G H. LA CROIX
HET GOEDKOOPSTE ADRES! LET OP DE PRIJZEN!
Ooudsche Kaas 46 ct. Prima Edammer Kaas, met Rijkscontrole-
merk 41 ct. Leidsche Kaas 39 ct. per pond. Delftsche Slaolie,
goud-etiket f 1.00 per heele flesch. Zalm 32 ct. Sardines 18 ct.
per blik. Flacons Maggie 25 ct. Maggie blokjes 25 stuks 55 ct.
Lux 25 ct. per doos. Sunlicht Zeep 18 ct. per pak. Bessensap 33
ct. per flesch. Meiwijn, witte of roode Bessenwijn 65 ct. Port a
Port 95 ct. Samos 95 ct. Ranja f 1.55. Alles per heele flesch.
Rozijnen 18 ct. Gebrande Pinda's 20 ct. Geschilde Perziken 45
ct. Tutti Frutti 38 ct. Abrikozen 55 ct. Schijfjes Appelen 35 ct.
Partjes appelen, zoet zuur 35 ct. Alles per pond.
ZIE DE ETALAGE.
Tel.
1800
1e kwaliteit Rundvleesch
Beleefd aanbevelend,
J. KUMMER.
P.S. DEZE ZAAK HEEFT GEEN FILIALEN.
MAIS0N HETTY
Gr. Houtstr. 126' - Tel. 1760
Heeft U een paar
v,
4$r gemakkelijke
schoenen noodig?^L
SB geen beteradres dan het^É
r= SCHOENMAGAZIJN 5™
van jaT
^B. lONCKBLOEDT^f
W- No. 27
in de Barteljorisstraat
vervangt klaeding naar maat
door hare
Onberispelijke pasvorm
en Eerste klas afwerking
Nieuwste dessins
Chique modellen
vanaf f 35.—
(zuiver wol)
voor Dames en Heeren vanaf
t.o. de Tempeliersstraat
ZIET ONZE ETALAGES
Zatordags tof 10 uur
s'avonds geopend.
TERMIJNBETALING
RIJWIELEN
2e Vooruifgangstraat 46.
EENDEN - KIPPEN
'uhz iqjaAuaA uj ja ajp 'NaXRVUVXiaiZVHa n® -VNVAVH
auji} 30 qpjoM uapoqajl sjapuozhq }aaq sjaj Jaiq jap 'ubeS
-}u'ó }atq puitu3U}30jd U33 hq siaqoor uajaapj nap jbz }ag
1N3D Z\ iraaw N30HO
XN33 01 NH3W AflVia PP001 "PTH
XN3D 01 XH3W AflVia
XN30 8 XH3W aOOH
XN3D LSH3W 1330
XN33 9 nn ÏOH aHVHDIH
apanijiuo ap na}3Ai 3} *uaqJ3in 9 )m aputmjsaq 'uajhtajq
a} fapucq aap u; qxamauas uaa JJuipiapiBB euijij ap jb.8 jjq
ADVERTEERT IN DIT BlADr
Ondfer zeer groote belangstelling is Woens
dag door de Haagsche rechtbank behandeld
de bekende zaak tegen Marie Frédérique Rey
en haar echtgenoot Christian Friedrich Hal
ter, 54 jaar en 62 jaar, hotel-exploitanten in
Den Haag, beiden thans gedetineerd in het
Huis van Bewaring.
De beklaagden worden bijgestaan door
mr. Bourlier, advocaat te 's-Gravenhage.
De zeer uitvoerige dagvaarding legt be
klaagden ten laste tal van vervalschingen in
rekeningen van leveranciers en in de boeken
van het Hotel des Indes in den loop der jaren
1918 tot en met 1922, met het oogmerk het
te veel in rekening gebrachte en geboekte geld
tich toe te eigenen. De dagvaarding vermeldt
voorts, dat de tweede beklaagde, zoowel als
Eijn vrouw, zich' ook een bedrag van 250 en
een van 577.55 of geringer, uit de kas van het
hotel hebben doen uitbetalen zonder daarop
recht te hebben. Van de vervalschte rekenin
gen en boeken hebben beklaagden gebruik
gemaakt ten nadeele der gemeente 's-Graven
hage, mede-exploitante van het hotel.
Nadat de griffier het bevelschrift van ver
wijzing heeft voorgelezen, hetgeen ruim een
kwartier vorderde, ving het verhoor van de
beklaagden door den president aan.
De eerste beklaagde verklaart al jaren in
het Hotel des Indes gewoond te hebben, welk
hotel aan haar en haar broer aanvankelijk toe
behoorde. Later werd het gebouw verkocht
aan de N.U.M. De gemeente achtte het ech
ter wenschelijk, dat een dergelijk hotel in de
residentie bleef bestaan. Toen daarop be
klaagde het hotel weer kon huren van de
N.U.M., nam de gemeente op zich de jaar
lij ksche huur te betalen. De beklaagde en
haar broer zouden het hotel wederom ex-
ploiteeren, hoewel beklaagde echter ook een
gemachtigde kon aanstellen. Haar man trad
dan als zoodanig op en teekende het contract
met de gemeente. Iri dit contract werd o.a.
bepaald, dat van de winst de exploitanten
ieder ƒ5000 kregen en voorts bedragen van
vergoeding voor het inbrengen van het meu
bilair enz. Van de overige winst kregen de
exploitanten zoowel als de gemeente een deel.
De tweede beklaagde bevestigde een en
ander.
Dc vrouwelijke beklaagde deelde vervolgens
mede, dat bij leveranties bons werden afge
geven. Wanneer later de rekeningen waren
betaald, werden deze vergeleken met de bons.
Beklaagde ontkent, dat deze contróle ook
door haar zou zijn geschied. Haar man deed
dit.
De president maakt beklaagde opmerkzaam
dat zij in de instructie anders heeft verklaard.
Beklaagde zegt verder, dat zij zich absoluut
niet met de administratie bemoeide, dit liet
zij aan haar man en haar broer over. Zij wist
wel, dat de rekeningen, na de contróle, door
gezonden werden naar den boekhouder, ter
wijl tenslotte de accountant van het hotel de
stukken in handen kreeg. Namens de ge
meente werd cpntröle uitgeoefend door den
heer H. L. Kooper, die daartoe al de stukken
ieder jaar in handen kon krijgen,
i De tweede beklaagde verklaarde, dat de
contróle van rekeningen met bons door hem
geschiedde. Werden deze in orde bevonden,
dan stuurde hij ze door naar zijn vrouw, die
Ze voor accoord teekende. Met betrekking
tot de verdere contróle stemmen beklaagdes
verklaringen overeen met die van zijn vrouw.
Als eerste getuige, tevens deskundige,
wordt gehoord de hèer L. Kooper. Deze deelt
mede, dat in geval van aanschaffing van ver
nieuwing van meubelen enz., dit bijgeschre
ven werd op de boekwaarde. Hiertegenover
werd gedurende 5 jaar 10 afgeschreven
voor waardevermindering. Ten aanzien van
porcelein, linnengoederen e.d. was het anders.
De posten hiervoor werden direct beschouwd
als verlies. De beklaagden schreven hiervoor
echter ook af, hoewel het contract een bepa
ling bevatte, dat dit niet de bedoeling was.
Deze linnengoederen enz. behoorden tot die
goederen, die door de beklaagden bij de nieu
we exploitatie waren ingebracht. Getuige
had deze zaak voor de gemeente onderzocht
en opnieuw was toen nadrukkelijk vastge
steld, dat de afschrijving hiervoor niet mocht
geschieden.
Overeengekomen werd toen, dat bij het
eindigen van de exploitatie deze goederen bij
taxatie over één kam geschoren zouden wor
den met de meubelen. Getuige deelt voorts
mede, dat hij, indien hij de boeken wilde
controleeren, zich tot den tweeden beklaagde
wendde. Ook geeft hij verschillende inlich
tingen over de inrichting der boeken. Op een
vraag van mr. Bourlier antwoordt getuige,
dat bij een verschil van de boekwaarde en
taxatie de gemeente wel in de winst zou dee-
len, doch niet in het verlies.
De president vraagt de beklaagden, of zij
het contract met 4e gemeente vrijwillig heb
ben gesloten. Beiden beantwoorden deze
vraag bevestigend.
Mr. Bourlier wijst er op, dat er toch iets
onvrijwilligs in was. De beklaagden toch zijn
met goed vertrouwen de exploitatie begon
nen, terwijl het contract met de gemeente
hun eerst na eenige maanden was voorgelegd.
Toen men de onbillijke bepaling er in zag,
hebben beklaagden gedacht „In Godsnaam
laten wij maar teekenen". Zij waren immers
eenmaal met de exploitatie begonnen.
Hierna werden de afzonderlijke feiten
behandeld.
De eerste beklaagde verklaart, dat zij van
den leverancier J. M. Tonnon 10 kreeg
van het bedrag, waarvoor hij leverde. Hiertoe
zette hij eenige gefingeerde posten op de reke
ningen ten bedrage van die 10 Beklaagde
ontkent, dat zij zelve die posten fingeerde en
op een klatje naar T. stuurde. T. deed dit zelf.
Beklaagde had wel eens gezegd, dat dit zoo
niet kon, maar haar man meende, dat, indien
het zoo niet gebeurde, Tonnon die 10
wel op de andere posten zou vinden. Beklaag
de geeft toe, dat zij ondanks dit alles de reke
ningen van Tonnon voor „accoord" teekende,
evenwel zonder ze te controleeren.
De tweede beklaagde erkent, onmiddellijk
gezien te hebben, dat er op de bedoelde reke
ningen gefingeerde posten voorkwamen. Er
waren voor die posten immers geen bons.
Niettemin heeft hij de rekeningen zonder
meer door laten gaan naar den boekhouder.
Getuige Tonnon, stoffeerder, deelt mede,
dat op aandringen van mevrouw Haller de
gefingeerde posten op de rekeningen werden
gezet. Hiertoe begat getuige zich naar de
villa van mevrouw Haller en daar werd afge
sproken, welke posten er op gezet zouden
worden. Een enkele keer ging het schriftelijk
en een óf twee keer had getuige een telefo
nische boodschap gekregen en dan zette hij
er zelf een post op. Getuige zegt, dat de be
klaagde hem aanvankelijk gevraagd had om
provisie voor de leveranties, maar hij ant
woordde, dat dit er niet af kon. Daarna was
het begonnen met de veranderde rekeningen.
Deze verandere rekeningen diende getuige
in en kreeg hij volledig uitbetaald. Wat Hem
toekwam, hield hij en de rest ging in een en
veloppe naar mevrouw "Haller. Zoo was het
in het geheel gebeurd met 23 rekeningen.
Een voor een gaan vervolgens de president
en de accountant Kooper de verschillende re
keningen en bedragen met den getuige na.
De eerste beklaagde zegt, dat zij ook wel
vóór de exploitatie met het contract van de
gemeente van leveranciers 10 had gekregen.
De president merkt op, dat zij in de instruc
tie, toen zij daarnaar gevraagd werd, heeft ge
antwoord „natuurlijk niet".
Getuige zegt, zich niet te kunnen herinne
ren of zij vroeger ook wel eens 10 heeft ge
kregen.
De beklaagde wijst erop, dat het toch voor
de hand ligt, dat de getuige de posten fin
geerde. Wat wist zij toch af van de posten van
het bekleeden van stoelen, kopstukken van
ledikanten enz.
Op een vraag van mr. Bourlier antwoordt
getuige, dat de beklaagde eens tegen hem ge
zegd had, toen zij over de gefingeerde posten
spraken „Wat schieten wij er eigenlijk mee
op ten slotte moeten wij het toch zelf be-
alen
Getuige zegt toch, dat hij geheel te goeder-
trouw aan een en ander heeft medegewerkt-
Hij leverde mevrouw Haller al gr d rende tal
van jaren en vermoedde niet, dat er dingen
gebeurden, die niet door den beugel konden.
Getuige J. Th. Schreur verklaart in 1920
in de zaak van den vorigen getuige te zijn ge
komen. Ook met deze getuige worden een
aantal rekeningen nagegaan, waarop fictieve
posten voorkomen. De kladjes, die getuige
kreeg, werden geschreven door T. Toen deze,
zich later niet meer met de zaak bemoeide
kwam getuige mondeling met mevr. Haller
overeen omtrent de te fingeeren posten. Van
haar had hij nimmer kladjes ontvangen.
Hierna wordt gepauzeerd tot 2 uur.
Na de schorsing wordt het getuigenverhoor
voortgezet. Allereerst worden echter de
rekeningen van de reeds gehoorde getuigen
Tonnon en Schreur aan de beklaagden ver
toond.
De vrouwelijke bekl. erkent onder de ver
schillende rekeningen haar handteekening
te hebben gezet. Enkele rekeningen bevatten
bovendien de handteekening van bekl. H.,
die eveneens bevestigt dat de bewuste hand-
teekeningen van hem afkomstig 'm.
Beklaagde H. erkent voorts meermalen,
dat dc controle der rekening was geschied,
van T. en S. geld te hebben ontvangen. Dit
was voor de 10% provisie. Beklaagde was
op de hoogte van het fingeeren van posten.
Getuige W. J. Teunissen, boekhouder in
het Hotel des Indes, legt verklaringen af
omtrent de boeken, die in het Hotel werden
gehouden.
Iedere maand kreeg getuige de rekeningen
van bekl. H., en dan boekte hij ze in. Wan
neer de uitbetalingen geschied waren, zond
get. de rekeni gen naar accountant de Gee.
Indien de rekeningen door mevrouw of haar
man geteekend waren voor „accoord,"
boekte getuige ze in, zonder ze verder na te
zien.
Op een vraag van mr. Bourlier deelt getuige
mede, dat de heer H. de rekeningen streng
controleerde en dat het meermalen voor
kwam, dat posten geschrapt werden.
De president merkt op, dat dit niet veel
gaf want volgens zijn eigen verklaring heeft
beklaagde H. rekeningen goedgekeurd, ter
wijl hij wist, dat hierop gefingeerde posten
voorkwamen.
Getuige zegt, dat hij zulks natuurlijk niet
kon beoordeelen.
Getuige J. C. van Hees, die in betrekking
was geweest bij de firma Tonnon, verklaart
dat rekeningen van de firma naar de villa
van het echtpaar H. gestuurd werden en la
ter terugkwamen, terwijl er dan een kladje bij
was, waarop aanwijzingen voor eenige pos
ten voorkwamen. Getuige veranderde dan de
rekeningen en zond ze vervolgens opnieuw in.
Getuige herinnert zich niet meer, of hij
ook kladjes heeft gekregen ten tijde, dat de
zaak onder Schreur stond.
Desgevraagd verklaarde getuige nog aan
mr. Bourlier, dat hij ook reeds gedurende den
oorlog gefingeerde posten op de rekeningen
zette dus voor het contract met de gemeen'
te (Januari 1919) was gesloten.
De boekhouder H. Zelle, voorganger van
getuige W. J. Teunissen, legt eveneens ver
klaringen af omtrent het inboeken der reke
ningen. De innerlijke waarde van de rekenin
gen werd door getuige niet beoordeeld.
Getuige W. Kreuels, was in Augustus 1920
door den heer Haller aangesteld als directeur
in het Hotel des Indes. Getuige was tot de
ontdekking gekomen, dat het hotel vele dure
leveranciers had en had daarom hiervoor ver
schillende bedankt. Bekl. H. was op reis ge
weest en toen hij terugkwam, toonde hij zich
weinig ingenomen met de miatregelen van
den getuige. Getuige was toen gezegd, dat hij
zich niet met de controle moest bemoeien.
Beklaagde H. merkt op, dat dit alleen ge
beurde, omdat de getuige zich meer met de
„receptie" zou bemoeien. Dit was weliswaar
het werk van den broer van mevrouw H.,
maar deze was dikwijls afwezig.
De accountant A. L. C. de Gee, uit Am
sterdam, wordt als getuige en tevens als des
kundige gehoord. Hij hield de hoofdboek
houding van het Hotel des Indes. De reke
ningen van Tonnon en Schreur werden door
getuige ingeboekt voor de bedragen, zooals hij
ze daarop vond.Hij dacht natuurlijk, dat deze
rekeningen, die door beide of een der beklaag
den geteekend waren,volkomen in orde waren.
Wanneer er op de rekeningen fictieve posten
voorkwamen, dan werd de exploitatie-reke
ning er ongunstig door beïnvloed. Waren
het uitgaven voor inventaris, dan kwamen er
toch 10%, maar op de exploitatie-rekeningen
en waren het andere uitgaven, dan kwamen
zij in haar geheel daarop.'
Getuige verklaart verder, dat het natuur
lijk niet te doen was voor mevrouw H., om
alle posten één voor één nauwkeurig te con
troleeren.
De linnenjuffrouw in het Hotel des Indes,
zegt, dat zij boekjes bijhield voor den inven
taris van het linnengoed. Toen mevr. reeds
i het Huis van Bewaring zat, was aan getuige
uit naam van mevrouw gevraagd, deze boek-
es maar te vernietigen. Getuige had dit niet
gedaan en de broer van mevrouw gaf ook den
raad niet te knoeien.
Getuige 't Gout, naaister, verrichtte steeds
veel werk voor mevrouw H. In opdracht van
mevrouw had deze getuige aan de vorige
gevraagd, de boekjes betreffende den inventa
ris van 't linnengoed voorlcopig weg te doen.
Mevr. H. was toen reeds in voorloopige
hechtenis.
Bekli merkt op, dat zij deze boodschap
had meegegeven omdat de instructie lang
duurde en omdat zij vreesde, dat, wanneer
deze boekjes niet precies overeen kwa
men met haar eigen boekhoudingen, dit nog
meer verwarring zou geven.
Getuige Schreur verklaart desgevraagd,
dat beklaagde eens tegen hem gezegd had, dat
de gefingeerde posten niet onder aan de reke
ning moesten worden gezet. Dit was dom. Hij
moest ze tusschen de andere posten in zetten.
Bekl. H. zegt, dat dit juist de gefingeerde
posten betrof. De gefingeerde posten toch
moesten wel onderaan blijven staan, wilde
men controle over de 10 houden.
De getuige weet niet precies meer wat voor
posten het zijn geweest het waren echter in
geen geval posten, welke goederen betroffen,
die door getuige geleverd waren.
Hierna worden de rekeningen van getuige
Schreur vertoond aan de gehoorde boekhou
ders enz.
Aan de hand van verschillende rekeningen
deelt getuige, deskundige Kooper, die gedu
rende het geheele getuigenverhoor bij de
groene tafel heeft plaats genomen, mede
welke posten op elk der rekeningen rfictief
zijn, terwijl aari de eerste beklaagde telkens
gevraagd wordt, of dit juist is. Voortdurend
blijkt dat dergelijke posten een bedrag vor
men van ongeveer 10% der rekeningen.
In het kort zet getuige eveneens uiteen,
hoe hij tot de conclusie is gekomen dat de des
betreffende kolom van posten in de dagvaar
ding alle fictieve posten zijn.'
Mr. Bourlier vraagt den getuige, of ook op
geteld is het bedrag, dat gedurende de ver
schillende jaren voor het Hotel is uitgegeven,
voor kant, satinet, tulle enz. en of ook is na
gegaan, hoeveel van dat goed in die jaren
gebruikt i?.
Getuige beantwoordt deze vraag ontken
nend.
Hierna verhoort de president' de eerste be
klaagde over andere feiten.
Zij erkent, dat zij getuige Tonnon meerma
len heeft verzocht posten van haar privé-
rekening over te schrijven op de rekening
van het Hotel. Zij deed dit om aan geld te
komen.
Bekl. H. zegt bij de contróle deze posten
ontdekt te hebben, doordat er geen bons
voor waren. Hij vroeg zijn vrouw uitleg en
deze deelde hem mede, dat die uitgaven
betrekking hadden op hun villa. Bekl. had
desondanks de rekeningen door laten gaan.
De leverancier, de boekhouder en de ac
countant worden vervolgens ook over deze
kwestie gehoord.
Een andere kwestie loopt over de levering
van axminster. Getuige Schreur zou dit le
veren en volgens de bekl. wilde deze dit doen
tegen een prijs van f 9.90, hoewel de werke
lijke prijs f 12.50 bedroeg.
Getuige Schreur bevestigt, dat dit aanbod I
van hem was uitgegaan. Hij bracht echter het
Hotel f 12.50 per meter in rekening eri het
verschil van f 2.60 betaalde hij in contanten
uit aan de beklaagde.
Buitendien was aan het Hotel 13.75 M. te
veel in rekening gebracht. Deze hoeveelheid
zou „versneden* zijn, indien een behanger het
werk verricht had. Nu had de getuige het zelf.
gedaan en kans gezien 13.75 M. uit te sparen.
Dit werd aan mevr. H. gegeven, doch getuige
bracht het eveneens in rekening aan het
Hotel en ook tegen een prijs van Ï12.50.
Verschillende andere getuigen worden ook
over deze kwestie gehoord.
De behandeling van de zaak is vervolgens
geschorst tot hedenmorgen half elf.
De Haagsche Rechtbank heeft Donderdag
voortgezet de behandeling van de zaak tegen
de exploitanten van het hotel des Indes.
Thans wordt begonnen met het onderzoek
van de feiten, welke den bekl. sub. B. in de
dagvaarding zijn ten laste gelegd. Behalve de
12 getuigen a charge, waarvan gisteren reeds
10 meerdere malen over verschillende feiten
zijn gehoord, zijn nu ook eenigq getuigen a
décharge aanwezig.
Bekl. H. erkent, dat hij omstreeks Juni
1919 met tusschenkomst van getuige Tonnon
axministertapijten voor 2420 heeft gekocht.
Aan het hötel werden de tapijten evenwel
voor 3000 in rekening gebracht. Bekl. deel
de met zijn vrouw het overschot.
Getuige Tonnon bevestigt een en ander.
De afrekening was gebeurd door middel van
twee kwitanties, ieder van 1500. Het over
schot van 580 heeft getuige op de gebrui
kelijke wijze aan de villa van mevr. H,, af
gedragen.
Eveneens deelt getuige Tonnon mede, dat
hij een rekening bij het hótel heeft ingediend
groot 915 voor geleverde gerstkorreis, hoe
wel door hem geen dergelijke levering was
gedaan. Bekl. H. had hem verzocht die reke
ning in te dienen, omdat hij de bekl.
die levering aan het hótel had gedaan.
Bekl. H. erkent voorts, dat door T. een
rekening is ingediend in Mei 1920, groot
4030.10 voor geleverde spreien, tafelklee-
den, handdoeken e.d., welke levering niet
zoo was geschied. In hoofdzaak waren voor
dit bedrag meubelen gekocht.
De President merkte den bekl. op, dat hij
tot dusver daar nooit van gesproken heeft.
Vroeger heeft hij een volledige opgave ge
daan van de linnengoederen, die voor het
bedrag waren gekocht.
Bekl. zegt verder, dat hij het bedrag van
4030 van T. heeft ontvangen en niet in de
kas van het hótel heeft gestort. Hij meent
trouwens, dat het hem volledig toekwam.
Getuige Tonnon bevestigt wederom een en
ander. Dc handeling was geschied bij een
tusschentijdsche rekening.
Mej. Zellenreth, hoofd-linnenjuffrouw, ver
klaart dat zulke aantallen linnengoederen als
voor het bedrag van 4030 zouden zijn ge
kocht, niet in de dépendance van het hótel
aanwezig zijn geweest.
Ook de boekhouder en de accountant wor
den over dezen post gehoord.
Accountant de Gee verklaart voorts, des
gevraagd, door mr. Bourlier dat bekl. H. wel
eens had laten blijken, dat hij bang was, dat
de gemeente later niet bij zou passen in een
tekort. Ook is het den getuige bekend, dat
over het contract veel verschil van meening
bestond, zelfs ook onder de accountants.
Bekl. H. deelt vervolgens mede, dat hij
sigaren had geko'cht van de firma Verbruggen
aan het Plein voor 19 cent per stuk. Hij
kocht deze echter particulier. Later toen de
sigaren zeer in prijs gestegen waren, had hij
ze wederom aan het hötel verkocht en wei
voor 25 of 35 cent per stuk. De bekl. be
vestigt de juistheid van de desbetreffende
rekeningen. De sigaren waren echter niet
door de firma V. aan het hotel geleverd,
maar door bekl. Deze wilde zelf niet als
leverancier optreden en daarom liet hij de
rekeningen via de firma loopen.
Getuigen Pfaff en Koning, bedienden van
de firma Verbruggen, bevestigden dat dit zoo
gebeurd is.
De accountant Kooper, die ook nog over
de zaak der sigaren wordt gehoord, deelt i
mede, dat bij de 'gemeente herhaaldelijk
klachten binnenkwamen over schandelijke
hooge prijzen in het hótel, vooral van klei
nigheden. Trouwens sigaren, die in den win
kel verkocht werden voor 10 en 12'A, kosten
in het hötel respect. 75 en 50 cent.
De bekl. zegt, dat hij in de transactie met
de sigaren absoluut geen kwaad zag. Wat de
klachtep betreft, wijst hij er op, dat de bur
gemeester deze eenige keeren onderzocht en
daarna tegen hem gezegd had, dat deze
klachten niet juist waren gebleken.
Een getuige a décharge, een huisknecht
van het hótel, deelt mede, dat hij in Mei 1920
een aantal meubelen naar het hótel heeft
overgebracht. Hij weet niet hoeveel deze
waard waren en kon zich ook niet herinneren
of er buitendien linnengoederen bij waren.
Getuige Schreur bevestigt een mededeeling
van dc eerste bekl., dat een axminster-tapijt,
dat aanvankelijk in haar villa lag, overge
bracht is naar het hótel.
Bekl. H. erkent van getuige Tonnon 2 fau
teuils te hebben gekocht voor 240 per stuk.
Deze fauteuils werden naar de villa gebracht.
Door Tonnon werden aan het hótel 2 fau
teuils in rekening gebracht voor 2 X' 350.
Bekl. zegt, dat hij hiervoor aan het hótel
twee andere fauteuils had geleverd, welke
tot dusver op zjjn kantoor stonden en welke
getaxeerd waren op een waarde van 350.
Getuige Tonnon bevestigt het eerste ge
deelte van deze verklaring. Op verzoek van
bekl. H. was het bedrag van 700 over twee
rekeningen verdeeld. Als reden hiervoor
was opgegeven dat, wanneer het bedrag in
eens zou worden geïnd, de rekeningen te
zwaar zouden kunnen zijn voor het hötdl.
Mr. Bourlier merkt hierbij op, dat de bekL
zelf alles moesten financieren.
Getuige Tonnon zegt nog, zich te herinne
ren dat op het kantoor van bekl. H. twee
clubfauteuils stonden, die, nadat dc door
hem geleverde fauteuils waren aangekomen,
verdwenen zijn uit de villa. Of ze in het
hótel gekomen zijn, weet getuige echter niet.
Nog geeft bekl. H. op, dat Tonnon op zijn
last op de rekeningen posten van f 320 en
130 voor geleverde sloopen en lakens heeft
geplaatst, ofschoon deze goederen niet wa
ren geleverd. Bekl. voegt hier echter aan
toe, dat in plaats daarvan een Smyrna-tapijt
is geleverd.
Getuige Kooper verklaart nog, dat de
door den accountant de Gee gehouden boe
ken, richtig gehouden koopmansboeken
waren.
Getuige Teunissen deelt mede, dat in Jan.
1921 bekl. H. hem geroepen had en gezegd,
dat hij zijn vrouw een cadeautje had gekocht
voor 250 en dat hij dit geld terug wilde
hebben van het hótel. Getuige moest dan
maar een rekening laten schrijven voor dat
bedrag ten name van de firma Verbruggen.
Deze verklaring wordt bevestigd door ge
tuige Kreuels die er bij tegenwoordig was
geweest.
Bekl. zegt dat hij de desbetreffende reke
ning niet kent, men moet hfer ook te doen
hebben met een kwitantie voor sigaren.
Hierna is de zitting geschorst tot 2 uur.
SLAPTE.
Wegens slapte in het bedrijf heeft de Al-
melosche Ververij en Chemische Wasscherij
voorheen Gebr. Palthe aan alle vrouwen en
meisjes, bij haar werkzaam en niet te Almelo
woonachtig ten getale van 35, met ingang van
19 dezer ontslag aangezegd. Zoodra de werk
zaamheden dit toelaten zullen zij weder te
werk gesteld worden.
MENGELBERG NAAR WEENEN.
Volgens een bericht uit Weenen aan het
Hbld zal Mengelberg, vóór zijn tournée naar
Amerika, midden-September naar Weenen
gaan ten einde daar twee concerten te diri-
geeren, in hoofdzaak werken van Gustav
Mahler.
ftXXXXXXXXXXXXSSKWXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXj:
99
99
99
99
ïr
Ruime keuze slaande Klokken, Wekkers, Fantasieklokjes
BILLIJKE PRIJZEN DEGELIJKE GARANTIE
2 p. mhgere Runderlappen 1 p. niervet voor 1.80
,3 p. Varkens- en Rundergehakt voor 1.201
Vette of doorregen Runderlappen 0.50 p. pond.
RUNDVLEESCH.
Lappen (mager) 0.00 p. pnd.
Lappen (vet of
doorregen)
Gehakt
IStuikjes
Rosbief
Bief
Haas (gelardeerd) 1.-
Rollade (extra fijn) 0.80
|Vet vanaf 0.50
Ribstuk 0.80
0.50
0.60
0.70
0.80
1—
FIJNE VLEESCHWAREN
Leverworst f 0.40 p. pnd.;
Gekookte rookwc
Lever
Bloedworst
Ham
Pekelvleesch
Enz. enz. enz. I
Bestellingen dagelijks GRATIS
DOOR GEHEEL HAARLEM EN
OMSTREKEN.
0.75
>1
0.15
ons.
0.08
0.30
J9
99
0.20
t».
H
Wij ontvingen wederom nieuwe zen
dingen Zwitsersche en Fransche wol
len mantels in moderne modellen en
kleuren. De kwaliteiten zijn zooals
steeds, uitstekend, de prijzen laag.
to da Tmj.lit'rj^!^^ ""PLEIN 35
f 3.- per week zonder
T vooruitbetaling
Jonge Eendjes 20 ct., 10 stuks
1.50 Jonge loopeenden 30 cent. Da
gelijks versche duinkonijnen. Soep- en
Braadkippen. DELFTSTRAAT 13.
103(130330} uassiuuaq «Q llQ }jnz iqaizajj
puap?j}S o33 }3ux na 'latzjhua} puauA najsaq uaa jq jo uhz jq fez
*na)}BAjaq ppojpnou} apno unq nagnz l;z 'uhz jBBq?hjqjaA
"ÏOH GHVHDIH 3P ranlBP °3!P JB DBA najjnz naqezuajcpis
apaojl 3(]U uj 'uajaiuajJ paiqaflqooJ do asssisaqap 3}sn(ij ap oca
s-raqqaqjan ®IIB uanonq oa'pep oautng 'oapiajq 3) }in oapnaz
-mp }3m peejjooA ap fiizaq ?Bp obb jfep uhz napueq napjap
-uoq na paaiaj JnuaAajfB ap jo'oa dooifjooA m uaoijpm jjeq
uaa }BBjs spaan -pjausaJimJooA spaar oaq si muei ag qap
-uoq nap oi japaM q()H QHVHOIH apnaojaq spno dba ap uhz
uapaq JB naopjoA a} ua^ujuajsaq agö aua xno uhz pioq
3} aapuoq uajjnz jg 'pjaapiaq maoj apno ap qaaAV naa uanuiq
s; pjhM} na^niaa japoo2 'auas azap jbao nt*pdo ra [BZ daor
uaq 'üaJaAOO} uajpiz uaddij ap do gunpjnjjaA uba qaBjmqJ uaa
jauuaq jopai CTVqadNVZ VHiVWflS UBA najnapjiqaerd
ap {IjMja} 'jjBBins uamuuajJuBB ua uagunaj! uaa uajaapuuieji
'3ojjoo nap JOOA uba }ia}ijBAUj ap sjjaz iaoA
-UBB aMuain ap )}3J}jaAO uapaqJtpuBjsino aknpjrqafi jooq
•naipis
a} names a^uejam apnaqaqraM apno ap puadoajt morapaM
piaqqhjajioui ap 'pJ3M 'uhz isnj nap Jajqae ajjaapaJ ajs}ooj?
}aq jÓoa J3}qaa uapaqqjqiaomqapneq ua -SJaaijJaA ap njj
-sjaaqjaA ap njq
'uagvzjm
a} apuejara ap uatzaj ppiBzpoouaJJ uao; qaiz erajij ap }j*aq
uaph} Jap qiup nap Japuf) "do jaoAao} ags seejaq ppiq a)}ojs
na} na 'p|a}s3^namss sbm a£ue{?m appMa? jaazooz ap }in
-J88M 'naqqeqB} apnajjrqasjaA Jap najaoAtreu }aq ut napaqqft]
-jaom ajooj? jsraa }qoBjq azaQ -Jojjoo ap utbmij uaoq -piajq
-J3A qaiz jBBjhs apuaqajsjiu azap uba maoj ap peq Jaazoo^
■ejjuamy
'atzy "EJlUfV 'uaiuofoq ap 'puepia}fng }aq jooa sjaap 'pirej
-üanuiq }aq jooa sjaap 'qauqej ap najagjaA 'qoH (IHVHDra
[aap }ooj$ Jaaz naa jooa 'uajejis uauaoijlIW 'SJapiaqjs
uaprapnoq nee ipaiq S}BB[d }i?p qazaj Mnoqa? iqouajtn njapom
uaa pjaM 'sbav qtqapom raam jaiu uapiajqitu naoj, qoojpjaA nap
-lom. }saom naaraiqae uapnu ajjp qauqej apaBH}saq sfeeurnao)
ap }Bequqe] }ip uba aniM «t naaije }ep 'pAA isjutaq *pjajA
iqöojaji sjanuaq ap joop ajjBBjJI jam spaajs jjjam }ip jbq
qqaejqaj? [apnuq nap m
qjam }aq nare! -
neA sqaaj ajne} naa papas 'si pnaqaq uaama^p spooz *pJ3M
