Brieven uit Duitschland. BUITENLAND GEMENGD NIEUWS. Tweede Blad 19 Juli 1923 Oe kleine boekhouder H. L. De stand van het vergoedingsvraagstukde stroomingen in de Engel sche pers; een scherp artikel van Tardieu. Het verloop van de slot- ?onferentie te Lausanne. De immigratie in de Ver. Staten. Onder de Telegrammen; Het Bfitsche antwoord op de Duitsche nota is gereed; heden is er Kabinetsraad. Uitbreiding der havenarbeiders staking in Engeland. De Belgische Katiier neemt de wet op uitbreiding van den militairen diensttijd aan voor den duur der Roerbezetting. De Belgische Senaat heeft het wetsontwerp-Nol! betreffende de vervlaam- .ching der Gentsche Hoogeschool aangenomen. DE WERKLOOSHEID IN ENGELAND. GEM. BUITENL. BERI6HTE& FEUILLETON Op reis. Hohenschwangau 8 Juli 1923. De erholungsbedürftige Duitscher en welke Duitscher, die zich iets veroorloven kan is zomers niet erholungsbedürftig iaat zich door geen hooge reiskosten af schrikken. Uren voor het vertrek der treinen staan de menschen in lange «jen voor de loketten in de stationshallen. Alle treinen zijn overvuld en zelfs in de veel duurdere D-treinen is de kans groot, een twaalfurige reis staande te moeten door brengen. We gaven er dan ook de voorkeur aan de reis BerlijnMunchen per gewonen sneltrein te doen en deze tweemaal te onder breken, n.l. in Gera en Nürnberg. Geraisde voormalige residentie der von Reussen. Een mooi stadje met enkele merkwaardige ge bouwen. Óp het schilderachtige marktplein ging een onderwijzer rond met een troepje schoolkinderen 4n verklaarde hun de motie ven der versieringen en andere bijzonderhe den van het oude raadhuis, dat daar in 1245 gebouwd werd. x Hij verklaarde o. a. den oorsprong van de Duitsche uitdrukking „an den Pranger stellen". Aan den zijgevel van dat gebouw bevindt zich nu nog een ijzeren ring, Pranger genaamd, die in vroegere tijden om den hals van een lasteraar werd gesloten. De zondaar bleef 24 uur en soms langer te kijk staan, bespot en gehoond door de voorbijgangers. Eene strafoefening, die men nooit had moeten afschaffen. Evenals in alle Duitsche steden, treffen ook in deze betrekkelijk kleine stad den Hol lander de grootsche standbeelden. Dit is hier bij het station reeds bereikt met beschei- iene middelen. Geen kleine huisjes, die op korten afstand tegenover het station staan te suffen en een onbeduidend straatje dat naar de stad voert. Hier een flinke ruimte voor het station, in het midden een fontein en daaromheen in wijden boog wat groen en boomen. Het geeft bij het betreden der stad den eersten prettigen indruk. Vóór we op reis gingen, werden ons groote teleurstellingen voorspeld in verband met hotels en prijzerv In het le klas-hotel „Vic toria" te Gera vonden we direct kamers tegen den niet overmatigen prijs van 10.000 Mark. Voor een uitstekend souper, bestaande ait cotelette, asperges en ei betaalden we 15000 Mark. Hotel „Königshof" in Nürnberg bereken de voor eene kamer 30.000 M-, voor ontbijt 10.000 M. Voor een behoorlijk diner betaalt men in de beste restaurants 15000 a 20.000 M. Evenals in Gera vonden we in Nürnberg, München, Kempten (Allgau) en hier in het .leerlij ke Hohenschwangau aan den voet der Tiroler Alpen, onmiddellijk goed onderdak, alle beweringen van mede-reizigers ten spijt dat wij, die ons op goed geluk af hadden op .'eis begeven, alle kans hadden, den nacht onder den blooten hemel te moeten door- orengen of in een der stations-wachtkamers. Dit laatste is overigens niets ongewoons. De stations der groote Duitsche steden zijn dag en nacht in leven, ook 's nachts komen en vertrekken er treinen. Onafgebroken zijn de wachtkamers bezet met wachtende, etende of slapende reizigers. Wij kwamen 's nachts om 1 uur in München aan en het was er nog een drukte als in het Amsterdamsche Centraal-station gedurende den vóóravond van groote feestdagen. Heeft men plannen, München en de Beier- sche Alpen te bezoeken, dan verzuime men niet, ook aan Nürnberg een bezoek te bren gen, misschien wel de meest interessante »tad van Duitschland. Vele gebouwen en huisjes uit dat glorievol le kunsttijdperk der middeleeuwen bevinden zich nog in goeden staat en wat in lateren en aatsten tijd gebouwd werd, is door dat mooie ude zeer sterk beinvloed. Het is bijna alles in dien warmen stijl opgetrokken. Er heerscht een levendige groote-stads- drukte, maar met een bijzonder gemoedelijk cachet. Men moet lachen om de waanwijze draaierij van een tegenwoordig geslacht, dat zijn eigen tijdperk tot de grootste duis ternis voert en tegelijkertijd het waagt te spreken van de donkere middeleeuwen. Wat die „donkere" middeleeuwen bier hebben nagelaten, wordt door de Nürn- bergers gekoesterd als een kostbaren schat, waarop Duitschland met recht trotsch is, futuristische en andere moderne kunstidio ten ten spijt. Als een aardige bijzonderheid wordt nog steeds in stand gehouden en druk bezocht het „Bratwurst Glöcklein", ge bouwd in 1313, de vroegere stamkneipp van Albrecht Dürer, Hans Sachs, Peter Visscher, Adam Kraft e.a. Die Meisters anger sassen hier Gèmütlich bei dem Glase Bier. Het is een gebouwtje in den trant van de bierkneipp van Augustinus, die zich vroeger aanleunde tegen de kerk op den dam in Am sterdam. Een gezelschap Engelschen zat er nu te kwaken en braadworstjes te eten. Franschen en Belgen worden nergens toegelaten. De wanden zijn vol behangen met teekeningen der oude Kunstenaars-stamgasten. Hans Sachs schreef er aardige gedichtjes, waarbo ven een vriend zijn beeltenis teekende. Er hangen ook vele opschriften van vorstelijke en beroemde persoonlijkheden, höchsten und allerhöchsten Herrschaften. Carmen Sylva was hier meermalen. De koningin dichteres was een groot vereerster van den schoenmaker-dichter Hans Sachs, den een- voudigen beminnelijken mensch, een der grooten van Duitschland. München Een veel belangrijker stad dan Berlijn. Om Berlijn te kunnen waardeeren moet men uit het centrum weg naar de voor steden met hare mooie parken en heerlijk met groen aangelegde breedé straten. Maar Berlijn is arm aan historische ge bouwen, eene stad in 50 jaren opgetrokken met veel practischen zin, maar zonder den geest die de werken der middeleeuwen be zielde. München is door de eeuwen gegroeid en bezit nog veel van het oude, dat zijn invloed deed gelden op het nieuwe. Hier heerscht ook een andere geest. Het zal een geluk blijken voor Duitschland, dat een land als Beieren er deel van uitmaakt. Hier waait een frissche wind, die eens den pestadem van de Sovjet zal verdrijven, die het overige Duitschland dreigt te besmetten. Men zegt, de Beier is een gemoedelijk mensch. Ik kan den Pruis niet ongemoede lijker vinden naar mijne ondervinding is hij jegens den vreemdeling veel voorkomen der dan de Beier. Beieren maakt het den vreemden gast moeilij k met politie-maat-rêge len die in Pruisen niet bestaan. In Berlijn kunnen de musea door landgenoot en vreem deling zonder kosten bezocht worden. In Beieren betaalt de Duitscher overal een zeker4 entree, de buitenlander het tienvoudige Ja, men durft zelfs hier in Hohenschwangau van den buitenlander voor het bezichtigen van het slot „Neu-Schwanstein" 100.000 Mark te eischen. Ik noemde hier eenige prijzen, maar ik moet daaraan toevoegen die hatelijkheden van den dag* „freibleibend" en „ohne Ge- wahr". We kwamen hier „en pension" voor 45000 Mark per dag. Heerlijk huis, mooie kamers, prachtig uitzicht en uitstekend eten 1 Prettige medegasten Duitschers, Ame rikanen, Engelschen, Wienerinnen. Eéne omgeving „allerbest, allerbest". Maar van heden af is de prijs verdubbeld. Nu beteekent dit voor valuta-adel niet veel, maar voor den Duitschen en anderen mar- ken-milbonnair toch eene verhooging, die wat zwaar op het gemoed valt. ENGELAND EN FRANKRIJK. Het vraagstuk der schadevergoeding De draadlooze dienst te Londen meldde gisteren: De stand van zaken ten opzichte van het /raagstuk der schadevergoeding blijft onver anderd, in afwachting van de goedkeuring van het antwoord door het Engelsche kabi net en de mededeebng van het stuk aan de bondgenoofen. Vermoedelijk zal het stuk, dat de Engelsche regeering als antwoord zou wenschen te zien beschouwd op de Duitsche nota van 7 Juni, tegen het einde der week in de handen der bondgenooten zijn en men hoopt, dat er niet te lang zal worden ge talmd met het kenbaar maken van even- tueele op- en aanmerkingen, die zij aan de Engelsche regeering zouden willen richten. Het is evenwel de vraag of deze opmerkin gen de Engelsche regeering zullen kunnen bereiken vóór Woensdag of Donderdag der volgende week, als wanneer, volgens de bla den, het Lagerhuis zal overgaan tot de twee de lezing van het ontwerp der geconsoli deerde schuld, De vorige week heeft de premier erop ge wezen, dat deze behandeling een geschikte gelegenheid zou Sanbieden voor een alge neen debat over het vraagstuk der schade vergoeding. Men hoopt van harte, dat een heid van actie zal kunnen worden verkregen en die hoop vindt voortdurend uitdrukking in de Engelsche pers, welke op gezag van goedingelichte Fransche kringen erop wijst, dat de rede van Poincaré te Senlis niet mag worden beschouwd als een vooruitloopen op het antwoord, dat Frankrijk zal geven op de Engelsche stappen. Deze uitlatingen worden opgevat als een goed teeken voor de moge lijkheid van een eensgezind optreden en een algemeen antwoord aan Duitschland. Zoowel de Westminster Gazette als de Manchester Guardian verwachten, dat het voorstel van Engeland met betrekking tot de regeling van de Duitsche schuld een bemid delend karakter zal hebben en dat Engeland zal voorstellen de te benoemen commissie van internationale financieele deskundigen te maken tot een adviseerend lichaam ten behoeve van de Commissie van Herstel, ten einde zoodoende tegemoet te komen aan de Fransche bezwaren, dat deze officieele com missie anders uit haar functie zou worden gedrongen. De diplomatieke medewerker van de Daily Telegraph zegt, dat een bekend rechtsgeleer de het voorstel heeft gedaan de bezetting van het Roergebied, onmiddellijk nadat het lijdelijk verzet ophoudt, weder „onzicht baar" te maken; de werkelijke ontruiming zou hebben te volgen, zoodra Duitschland de twee eerste termijnen zou hebben gedaan van de betalingen, die de commissie van des kundigen het zal opleggen. Op deze wijze zou worden tegemoet gekomen aan het be zwaar,. dat Duitschland een moratorium van vier jaar vraagt, maar Frankrijk, naar men meent, niet bereid is meer dan twee jaaf uitstel toe te staan. Hierdoor zou er tevens voor Duitschland een krachtige prikkel ko men om ter bevrijding der bezette gebieden zooveel mogelijk haast te maken met het verrichten dier stortingen binnen twee jaar. Anderzijds zou, als een verlenging van den betaaltermijn toch noodzakelijk zou blijken, Frankrijk geen motief hebben, Duitschland van kwade trouw te verdenken. De Daily Express geeft een overzicht van de drie groeien, waarin de Engelsche pers gesplitst is ten aanzien van het schadever- goedingsvraagstuk en de verhouding met Frankrijk. Er is een groep die meent, dat Engeland zich neer moet leggen bij de Fran sche politiek in het Roergebied en elke Fransche actie tegen Duitschland krachtig moet steunen. (Morning Post, Daily Mail, Evening News). De tweede groep bepleit het denkbeeld, om, indien men het niet eens kan worden met Frankrijk, een afzonderlijke overeenkomst met Duitschland over de scha devergoeding aan te gaan. (Daily Chronicle, Star en Daily Herald). De derde groep (Ti mes, Daily Telegraph, Daily News, Pall Mall Gazette) verwacht nog altijd dat Frankrijk zijn gedragslijn zoo zal wijzigen, dat de sa menwerking op de een of andere manier hersteld kan worden. De Daily Express zegt dat zij zelf een standpunt inneemt, dat verschilt van elk van deze drie groepen. Zij aanvaardt Frankrijk's positie, gelijk die door Poincaré uiteengezet is, als definitief. Maar zij wil niet weten van de opvatting dat Engeland óf tegen Frankrijk moet ingaan, óf met Duitschland moet mee gaan op het stuk van de schadevergoeding. Veeleer, meent zij, moet Engeland aan Frankrijk de vrije hand laten en zoodoende met dat land op goeden voet blijven en ver der zijn voornaamste belangstelling richten op de ontwikkeling van koloniale en over- zeesche markten. Het is volmaakt duidelijk, dat indien de openbare meening in Engeland zich verder in verschillende kampen ontwikkelt, waarvan het eene samenwerking met Frankrijk, het andere samenwerking met Engeland wil op het stuk van de schadevergoeding, de regee ring de kans onder de oogen moet zien, dat er een splitsing in hare eigen gelederen komt en zij op den steun van de oppositie moet gaan rekenen. Tardieu, die geen gelegenheid voorbij laat gaan om Poincaré onaangenaamheden te zeggen over de wijze, waarop de Roer bezetting door de regeering geëxploiteerd wordt, valt thans den minister-president aan over de redevoering, die deze Zondag bij de onthulling van een gedenkteeken voor de gesneuvelden te Senlis gehouden heeft. Deze redevoering, zegt Tardieu, is een klacht en niet een programma. Een klacht tegen de bepalingen van den vrede, dien hij geteekend en afgekondigd heeft als president van de Republiek. (Tardieu, men weet het, heeft aan de opstelling van de bepalingen van het vre desverdrag meegeholpen). Een klacht acht •Tardieu Poincaré's redevoering van Zondag ook tegen de verminkingen van dien vrede, die Poincaré van 1920 af tot 1922 alle met zijn votum van Senator bekrachtigd heeft. Tardieu, wij hebben het herhaaldelijk ver meld, acht de Roer-bezëtting een mislukking omdat ze Verkeerd is aangepakt. België en Frankrijk weten niet welke houding ze te genover de Engelsche politiek moeten aan nemen omdat de Roer-bezetting slecht over dacht, slecht voorbereid en slecht uitgevoerd is en na zes maanden een onbetwistbare mislukking. In stede van op hun recht en hun kracht te wijzen, hebben de bezetters een beroep gedaan op „den goeden wil van Duitschland." In plaats van van dat recht en die kracht gebruik te maken tegenover de in- dustrieelen uit de Roer, hebben de bezet ters dezen overgelaten aan de pressie en de bevelen van Berlijn. En in plaats van aan de bezetting een politiek hoofd te geven, hebben de bezetters de bezetting willen bestieren van Parijs en Brussel uit door be middeling van militairen en ingenieurs, die in het parallel gaan van hun actie onmach tig waren een staatsgezag te vestigen. Re sultaat? De bezetters hebben zich noch van den wil van het Duitsche rijk, noch van de productie van de Roer meester gemaakt. In zes maanden heeft de Roer geen 25 pet. opgeleverd van wat zij gedurende dezelfde periode verleden jaar voor de schadever goeding gegeven had. En wanneer Poincaré en Theunis verklaren: wij zullen pas uit de Roer weggaan wanneer wij betaald zijn, dan zeggen zij iets, dat zonder zin is. Want beter dan iemand weten zij, dat de Roer-operatie zooals zij die uitgevoerd hebben, niet be taalt en niet zal betalen. Zij weten, dat het productieve onderpand in hun handen opge houden heeft voort te brengen en dat dé likwidatie van de voorraden waarmee zij bezig zijn, niets gemeen heeft- met een exploitatie van het bekken. Vandaar hun verlegenheid en die van hun pers wanneer men hun verzoekt te zeggen wat hun plannen zijn. Vandaar de argwaan, die er in het buitenland gewekt wordt door het antwoord, waartoe zij veroordeeld zijn: wij zullen vertrekken wanneer wij betaald zijn. Want de geheele wereld weet dat Frankrijk en België in de Roer geen enkel betalingsmiddel gevonden hebben. Omdat ze in de Roer op de overwinning beknibbeld hebben, zegt Tardieu aan het slot Van zijn artikel, ontwikkelen onze ministers, het woord voerend voor dooden-monumenter. algemeenheden in plaats van oplossingen aan de Kamers voor te leggen. DE CONFERENTIE VAN LAUSANNE, De laatste algemeene vergadering der conferentie was niet openbaar. De drïe comité's. het politieke, het economische en het financieele kwamen achtereenvolgens bij een. Het politieke comité hee^ zonder dis cussie het protocol omtrent ae ontruiming van de bezette gebieden en de wateren van het nieuwe Turkije, het nieuwe protocol betreffende Karagatsj en de toelating van België en Portugal tot de onderteekening der economische en financieele bepalingen van het vredesverdrag aangenomen. De onderteekening van het verdrag zal ook officieel den staat van vrede tusschen Portugal en Turkije herstellen. Alle delegatieleiders gaven Turkije in overweging onverwijld en op ruime schaal amnestie te 'verleenen, ingaande met de onderteekening van het verdrag. Zij drongen er op aan, dat deze amnestie ook zooveel mogelijk zou worden verleend aan de ver bannen Armeniërs. Ismet antwoordde, dat er amnestie zou worden verleend volgens de bepalingen der conventie, doch hij eischte voor Turkije het recht op om ten aanzien van de Armeniërs deze zelf vast te stellen. Bij de sluiting der zitting gaf sir Horace Rumboldt uiting aan zijn vreugde over de gesloten overeenkomst. Het tweede comité vergaderde vervolgens onder voorzitterschap van Pellé, die voor lezing deed van een verklaring der geallie'er- den omtrent de gesloten overeenkomsten en de hoop uitsprak, dat zij in alle opzichten, ten uitvoer zouden worden gelegd. De geal lieerden behouden zich het recht voor om met alle middelen de naleving te verzeke ren. Ismet antwoordde, dat de Turksche regee ring in onderhandeling is getreden met de houders van Turksche schuldbewijzen en herhaalde, dat de betaling der coupons noch in ponden sterling noch in goud kan ge schieden. Pellé constateerde, dat de verklaringen van Ismet die der geallieerden niet verzwak ken en dat de partijen tot nader order ver plicht zijn de overeenkomsten na te leven. Venizelos verklaarde, dat de onderhande lingen tusschen de houders der schuldbewij zen en Turkije aan Turkije voordeelen heb ben verschaft ten aanzien van de betaling der coupons van schuldhouders in Grieken land. De bepalingen van het verdrag zullen niet beletten, zeide hij, dat ook Griekenland met de houders der stukken beraadslaagt, doch deze kwestie raakt op het oogenbiik de Entente-regeering niet. Het economische comité kwam bijeen on der leiding Montagna en nam het protocol in zake de concessies aan. Rumboldt las een verklaring voor, waar in leedwezen werd uitgesproken over het feit, dat Ismet is teruggekomen op zijn vroegere verklaringen ten aanzien van de Turkish Petroleum Cy. Engeland beschouwt deze concessie als geldig en zal Turkije verantwoordelijk stellen als het ingebreke mocht blijven. Ismet antwoordde, dat hij arbitrage had voorgesteld. De Amerikaansche waarnemer zeide zich te verheugen over de algemeene regeling der concessies. De Japansche vertegenwoordiger ver klaarde het protocol nopens de concessief niet te zullen teekenen, daar er in Turkije geen enkele Japansch concessionaris is. Niettemin blijft Japan steeds voorstander van het beginsel der open deur. Pellé verzocht vervolgens om het privi lege der Ottomaansche Bank met twee jaar te verlengen. Ismet beloofde hierover zijn rege.eriftg te zullen raadplegen. De vertegenwoordiger van Bulgarije uitte de hoop, dat aan de Bulgaarsche aanspra ken op de Egeïsche Zee binnenkort vol doening zou worden verschaft. Montagna verklaarde ten slotte, dat het vredesverdrag, ofschoon niet volmaakt, waard is te worden nageleefd. Pellé richtte nog het woord tot de Turk sche journalisten, waarbij hij uiting gaf aan de hoop dat de contracteerende par tijen, met name Turkije, het verdrag zullen aanvullen en verbeteren. Om acht uur 's avonds is Dinsdag de con ferentie van Lausanne feitelijk geëindigd onder tal van welwillende redevoeringen van alle delegaties. De laatste vergadering was er waarlijk een van pais en vree en liep geheel volgens de verwachting af. De plechtige onderteekening van het vredes verdrag is op Dinsdag 24 Juli bepaald. UIT HET BEZETTE GEBIED. De met tién dagen verlengde verkeers stremming in het Roergebied wordt met niets ontziende scherpte doorgezet. De Fransche en Belgische schildwachten schie ten op elk die de grens tracht over te komen. Bovendien zijn verschillende be woners, die zich voor grensoverschrijding bij de controleposten aanmeldden, mishandeld er. hun passen ingetrokken. Het gebrek aan levensmiddelen begint nijpend te worden, daar er niets binnen komt en de bezetting 'groote voorraden op koopt. Bij het station Rotberg is een Duitscher, die de grens over wilde door een Fransch schildwachtdoodgeschoten. ENGELSCHE OORLOGSPENSIOENEN. Majoor Tryon, Brilsch minister van pen sioenen, was een der sprekers op het con gres van den Britschen Bond voor Mili tairen Dienst. Hij hield zich voornamelijk op met mededeelingen betrekking hebben de op het werk van zijn departement ten behoeve van hen, die nog steeds behandeld worden wegens wonden of ziekten, in den oorlog opgedaan. Er waren 76,000 pensioen gerechtigden onder dergelijke behandeling en de regeering had voor die behandeling en voor geldelijke tegemoetkoming reeds bijna 60,000,000 pd. st. uitgegeven, een uit gave, die echter door de resultaten ten volle gerechtvaardigd was. Hij wenschte den gedelegeerden der dominions de overtuiging te geven, dat het moederland doet wat het kan voor de oud-gedienden. Aan pensioe nen had Engeland thans vijfhonderd tnil- lioen pond uitgegeven, te zamen met de kosten der behandeling van verpleegden, en jaarlijks moest er nog seventy milfloen hier aan ten koste worden gelegd. De officieele opgave nopens de werkloos heid, over de week op 9 dezer geëindigd, vermelden als geheel werkloozen 1,185,100 of 2250 minder dan in de vorige week en 296,000 min3er, dan op 1 Januari. Volgens een officieele mededeeling in de Labour Gazette bedroeg de kleinhandelprijs voor levensbehoeften op 30 Juni gemiddeld 69 pet. boven dien van Juli 1914. Voor le vensmiddelen was het percentage 62 pet. boven het grondcijfer. TANDZJER. De Fransche, Spaansche en Engelsche experts die zich bezig hebben gehouden met het vraagstuk van Tandzjer, hebben hun verdere beraadslagingen tot 22 Augus tus verdaagd. BULGARIJE. De Bulgaarsche regeering heeft het besluit genomen, de Bulgaarsche communistische partij te ontbinden. Dit besluit moet een ge volg zijn van de jongste ontdekking eencr samenzwering, van de Russische en Bul gaarsche communisten tegen de nieuwe re geering. Besloten is verder, het verschijnen van alle communistische bladen te verbie den. De communistische leiders worden of voor de rechtbank gedaagd, of het land uit gezet. BEZOLDIGING IN ZUID-SLAVIË. In een vergadering van de club der radi cale afgevaardigden te Belgrado is het re- geeringsontwerp betreffende de bezoldiging van ambtenaren en officieren aangenomen. De minister moest herhaaldelijk het woord voeren, omdat een aantal afgevaardigden te gen het ontwerp was. De Rankowitsj, de plaatsvervangende voorzitter, toonde eenige brieven, waarin hij met vermoording ge dreigd werd, indien het ontwerp verworpen zou worden. HET PARTICULIER BEZIT IN RUSLAND. Naar aanleiding van Krassin's advies aan de Sowjet-regeering om het besluit tot ver loochening van de oude Russische schuld in te trekken en de rechten op particulier eigendom voor Russen en Buitenlanders, die aan den industrieelen wederopbouw van Rus land willen medewerken uit te breiden, daar dit, volgens hem, een eerste voorwaarde is voor de ontwikkeling van den handel met Engeland, zegt de Financier and Bullionist dat dit advies gelijk staat met het voorstel, een streep te halen door het communistische systeem en den kapitalistischen staat te herstellen. De erkenning van de schuld zal wel nog niet de hervattin" der rentebetaling op de schulden van vóór den oorlog betee- kenen, doch zal leiden tot de spoediger ves tiging van handelsbetrekkingen, en de voor waarden voor dé reorganisatie van het munt wezen en van de nationale financiën schep pen. Zond r herstel van het particuliere eigendom, schadevergoeding aan conces sionarissen, wier eigendommen onteigend zijn en het staken van den handel in pro ducten der geconfiskeerde concessies zal er geen buitenlandsch kapitaal voor den weder opbouw der Russische industrie beschikbaar komen. DE IMMIGRATIE IN DE VER. ST. Er is een plan in voorbereiding om te voorkomen, dat er in de Amerikaansche ha vens opeenhooping van immigranten ontstaat en er teleurstelling wordt berokkend aan duizenden. Thans worden er elke maand n.l duizenden landverhuizers teruggezonden. Het plan omvat de totstandkoming van een overeenkomst, krachtens welke de scheep vaartmaatschappijen in Europa het aantal en de nationaliteit van de passagiers, die ze overbrengen telegrafeeren, terwijl de immi gratie-beambten in de Ver. Staten aan de maatschappijen zullen melden of de getele grafeerde aantallen binnen de maand-quota zijn. De gezondheidscommissie, die in het Donbekken een onderzoek naar het heer- schen van de malaria heeft ingesteld, is, naar een H. N. telegram uit Moskou meldt, begin Juli naar Sjarkof teruggekeerd. D# commissie heeft vastgesteld, dat in som mige districten de geheele bevolking mala ria heeft en deze ziekte zich steeds verder^ uitbreidt. Er zijn op verschillende plaatsen, malariastations opgericht. Te Saratof heeft professor Tsjelizof een anti-malaria preparaat ontdekt, door hem siodin genoemd, waarmee goede resultaten moeten zijn verkregen. Te Rostock zijn 4 nieuwe gevallen van cholera voorgekomen, zoodat thans in het geheel 15 gevallen zich hebben voorgedaan.S De tijd van den oogst in Rusland it thans aangebroken, fci sommige streken, vooral in het Zuiden en Zuid-Oosten is men er reeds mee begonnen. Onlangs liet, zoo als men zich zal herinneren, een Russisch blad zich zeer pessimisisch uit over de re sultaten van dezen oogst, waarvan zoowel het Russische volk als de regeering zulk»' hooge verwachtingen had. Uit hetgeen me» thans leest, krijgt men den indruk, dat d» oogst in het algemeen middelmatig, in som mige streken echter beneden het middel matige blijft. De .volgende cijfers geven een over zicht van den toestand van de bosch en hout-exploitatie in Rusland. Volgens de laatste gegevens, verstrekt door het volkscommissariaat van landbouw^ omvat de oppervlakte boschgrond in het geheele verbond der Sowjet-republieke» 631,091,362 desjatinen, waarvan ift Euroi' peesch Rusland 147,416,513 desjatinen, ifl| Siberië 367,549,625 en in het verre Oostenj 116,125,124 desjatinen. Van de totale opg pervlakte zijn 410,109,727 desjatinen gek schikt voor exploitatie. Niettegenstaande men zoo ruim ove« bosschen beschikt, is de houtvoorzieninfl in Rusland thans zeer onvoldoende. De oor zaak daarvan moet vooral gezocht worden; in de ongelijke verdeeling van den bosch grond over het Russisch grondgebied. In de Noordelijke gebieden b.v. is ongeveer 5.7 desjatinen boschgrond per boerenbedrijf beschikbaar, tegen in Centraal-Rusland 0.6j desjatinen, in Zuid-Rusland 0.2 en in Sibe rië 22 desjatinen. Tot nog toe is de geheele oppervlakte der Russische bosschen weinig onderzocht en geschiedt de exploitatie weinig oordeelkundig. Vóór den oorlog be droeg het aantal desjatinen bosch-grond, geschikt voor exploitatie, 31,986,891 en de onderzochte oppervlakte 50,332,778 desiati- nen, toebehoorende aan de vroegere land bezitters, onderzocht. Voor de naaste toe komst hoopt men jaarlijks 29,285 duizend kubieke sazjen hout uit de bosschen van Siberië uit te voeren en uit het verre Ooar ten 11,620 duizend. Een vergadering van voorname libei rale en arbeidersleden van het Engelsche Lagerhuis, waarin ook een aantal pairs wa ren, heeft gisterenavond in het Lagerhui# besloten, een parlementaire commissie tot verdediging van den vrijhandel te vormen. De vergadering was van meening, dat dé vrijhandel in de naaste toekomst meer dein ooit bedreigd zal worden, onder het mom van rijksvoorkeurrechten. Een aantal bekende geleerden en po litici zijn voornemens op 28 en 29 Juli tg Berlijn besprekingen te houden over: hel Fransche optreden aan Rijn en Roer. Voog deze bijeenkomsten is de aula der nieuwq universiteit beschikbaar gesteld. In het orga nisatiecomité hebben o. a. zitting prof. dr- S. Avenarius (Dresden), bisschop dr. Schrei- ber (Meissen), rabbijn dr. Baeck, geheim raad von Harnack, regeeringscommissarig Gruetzner, prof. dr. Reinhald Seeberg eau Dinsdagmiddag is de vrijhaven vaar Flensburg in tegenwoordigheid van eën aan tal gedelegeerden uit het rijk en de bond staten plechtig geopend. De gemeente-archi tect Hólzer gaf een overzicht van de ont wikkeling der plannen en van de enorme moeilijkheden, waarmee men te kampeiï heeft gehad. Vervolgens overhandigde hij den sleutef van het terrein van de vrijhaven aan burge meester dr. Todsen, die hem op zijn beurtï aan den vertegenwoordiger van den rijks minister van financiën ter hand stelde. Oeser, de rijksminister van binnenlandsche zaken, sprak daarop eenige hartelijke woon den voor de ontwikkeling van de haven. Siering, de Pruisiche minister van handel^ herinnerde aan de groote verliezen, die Flens burg had geleden, doordat een deel van.' Slefeswijk-Holstein aan Denemarken moest; .worden afgestaan. De Pruisische regceringj heeft tijdens het referendum aan Flensburg een vrijhaven beloofd en haar woord ge houden. Nadat nog een telegram van dem rijkspresident was voorgelezen werd de vrij-^ haven door de gasten bezichtigd. VOORZICHTIG AFKOELEN. De Commandant der Amsterdamsche brandweer, de heer C. Gordijn Jr., meldt de volgende f waarschuwing aan het Hdlb.: „Mij komt ter oore", „dat iemand een flesch spuitwater in de afgeloopen warme dagen in een bak met ijs plaatste, waarop de flesch terstond met hevigen knal uit elkaar sprong, hetgeen wonder boven won der geen ongelukken aengevolge had. De verklaring kan geen andere zijn dan deze, dat het glas, op zoo snelle afkoeling niet berekend, scheurde en het aldus verzwakte glaslichaam niet meer bestemd was tegen den koolzuurdruk in de flesch. Met het ge noemde gevolg. „Men zij dus voorzichtig en koele spuit water, kogelfleschjes en dergelijenke niet te plotseling af' DE DRIFTIGE VADER. Op vrije voeten gesteld. De mijnopzichter S. te Kerkrade, wiens 10- jarig dochtertje door een hond van den land bouwer D. H. werd gebeten, die daarna ir opgewonden toestand den hond doodschoot en vervolgens schoot in de richting van deh vrouw van D, H., is door de justitie ié( Maastricht op vrije voeten gesteld. Naar ver luidt, ontkent S. op de vrouw te hebben ge# vuurd. DE VEILIGSTE PLAATS TIJDENS EEtf) OXWEDER. Een groote stad biedt de grootste zekert heid tijdens een onweer. De bliksem is,' zooals men weet. een dec* Irisc.hc ontlading in de atmosfeer, welk4 wordt veroorzaakt doordat een stroom ui/ een wolk van hooge spanning overgaat naa< eene van lage spanning, of wat minder vaald gebeurt,* van een wolk naar de aarde. Al'eea in liet laatste geval is cr.gcvaar. Lucht is een, zeer slechte geleider, en biedf grooten weerstand aan een stroom, die ed door wil. Dat is de reden van het lichtver schijnsel, dal hij bliksems optreedt. De elecj triniteit gebruikt n.l. veel energie, bij haat, pogingen om door de lucht te komen. Zeer gevaarlijk is het verblijf in het oper/ veld tijdens onweer. Een bliksemstraal dia (Naar het Duitsch door JOAN). 13. Marietje schudde met overtuiging en een beetje beschaamd haar hoofd. En omdat ze rondom allen zag bidden, vouwde ook zij haar handjes, en midden uit de joodsche gemeente steeg een stil gebed naar- deH. Maagd Maria omhoog. „Mijn lief kind," zei Eli ontroerd, „ont houd het voor je geheele leven Als men je iets slechts van een mensch vertelt, hetzij van een jood, hetzij van een Christen, ge loof het niet, eer je de onweerlegbare bewij zen ervoor hebt. Als men je echter iets goeds vertelt, geloof het dan zonder meer 1 Van nature is de mensch edel, en de menschheid is veel beter dan haar roep." Er was een verheven plechtigheid over hem gekomen bij de oude beurtgezangen en ceremoniën, die reeds zijn voorvaderen in tijden van bitter lijden getroost hadden, ver gat hij zijn leed; een zoete stilte ver vulde zijn hart. Toen hij het kerkgebouw verliet, sprak bem in het gedrang de heer Timmermans aan, bij wien hij zooveel jaren aan den Euder- weg gewoond had. „Hoe gaat het, hoe gaat het informeerde hij joviaal bij Eli, die Marietje behoedzaam aan de hand hield. „Leeft u nog? Waarom laat u zich dan in 't geheel niet meer bij ons zien Komt u toch eens dineeren In vertrouwen wil ik u zeggen, dat mijn vrouw nog steeds zulke heerlijke Poolsche karper kookt. En ik zou zoo graag met u het so ciale vraagstuk opgelost hebben." Eli antwoordde ontwijkend. Met het verlaten van de synagoge en het betreden van de modderige straat was de vrede van zijn hart weer verstoord. Zijn gedachten kruisten alweer om Martha en terwijl hij met Timmermans de rij langs wandelde, argwaande hij bij eiken bioscoop welken zij voorbijkwamen „Misschien zit ze daarin Misschien heeft ze zich alweer met den heer De Leeuw verzoend, en houdt mij in het donker haar mooie hand vast, die ze nu niet meer terugtrekt, maar zit ze onbewe gelijk en werpt de paarlen van haar-lachen voor den heer De Leeuw „U ziet er slecht uit, mijnheer Manchet U is heel mager geworden 1" ging Timmer mans voort. „Ik kan u alleen aanraden, kom weer bij ons, Poolsche karpers eten 1 Dat is een goede joodsche visch, die al menige ziele kwaal opzij gezet heeft. Dus komt u aanstaan den Zondag Eli beloofde alles, zei op alles ja en amen en dacht intusschen Misschien is ze wel in het theater, en de directeur Sniiders voert haar met ijs en maakt daarbij allerlei malle praatjes, en er is niemand daar, die hem daarvoor in zijn gezicht slaat, maar de lui, die hem kennen, maken een buiging en lis pelen beleefd „Dat is de directeur Snijders van de Indjistriebank, een man met veertig duizend mark inkomen Onderwijl Eli zoo aan zijn gedachten ging en het kleine Marietje op hem letten moest, dat hij onder geen auto raakte, sprak de heer Timmermans ononderbroken voort. Hij was nu tot het geliefde thema van den nood der tijden gekomen en klaagde „Ik zeg u niets anders dan Weest u blij mijn heer Manchet, dat u geen dienstplichtigen zoon heeftDe kranten bevallen mij in het geheel niet meer er hangt wat in de lucht, maar niets goeds. Wat zegt men zooal °P de beurs? De beurs toch heeft een neus als een jachthond en ruikt aan eiken hoeksteen van de politiek. En de koersen zijn de beste politieke boomkikvorschen bij goed weer klimmen ze omhoog, en bij slecht weer sprin gen ze naar beneden. Ik heb Russische staatst papieren moet ik ze verkoopen, of moe- ik ze houden, of moet ik er nog eenige bij- koopen nou geeft u toch ook eens een kik 1" En Eli dacht: misschien ook is ze in het circus en ziet gedresseerde apen en denkt toch een beetje aan mij. Of ze is in eën ca baret en ziet een jongleur, die glazen in de lucht gooit, en één valt kapot, en als ze goed kijkt, is het mijn kapot hart «jn ze tilt het op en laat het door de kellners inpakken en neemt het mee naar huis tot aandenken aan den mooien avond Hij liet den heer Timmermans zijn Russi sche ongerustheid en nam afscheid. Eerst toen Timmermans reeds lang uit zijn oogen was, viel heiyi in, dat hij geheel ver geten had, naar de gezondheid van diens vrouw en kinderen te informeeren, en hem te verzoeken zijn groeten over te brengen. Hij had pijn in het hoofd zijn beenen wa ren zoo moe, en op dit oogenbiik was alles hem zoo onverschillig, dat hij, trots het ver bod, om op Sabbath te rijden, met Marietje in de electrische stapte. En toen de conducteur hem vroeg „Waar heen?", antwoordde hij verstrooid „Twee Wolfsafgrond 1" zoodat Marietje hem heel verontwaardigd corrigeeren moest „Naar den Sachsenh auserberg, conducteur Een vol wassene en een kind onder de zes jaar ZESDE HOOFDSTUK. Een trompetstoot verbrak de lucht, gillend als de bazuinen van het laatste oordeel./ De graven openden zich maar niet om de dooden de vrijheid te hergeven, maar om millioenen jonge, bloeiende levens te nemen. De wereldoorlog was uitgebroken. Een heilige geestvervoering greep het Duit sche volk aan, om met zijn bloed het vader land te danken, voor al het grootsche, van hem ontvangen. Ook Eli dacht er enhousiast aan, zich on der de scharen der vrijwilligers te begeven Eindelijk was er een gelegenheid, om het ge liefd vaderland trouw met trouw te beta len, door de daad zich den eerenaam Duitsch waardig te toonen. Maar toen hij zich in den spiegel bekeek, vertrok zijn vroolijke gezicht tot een smarte lijke caricatuur ervan. Hij was immers een kreupele, een belachelijke carricatuur, verge leken met de gespierde gestalten, die van alle kanten tot de vanen ijlden. Zij zouden hem uitlachen. En hoewel hij zich op het slachtveld door niemand in offer moed zou laten overtreffen op het exer citieterrein zou hij een komische figuur slaan, en ze zouden zijn heiligen ijver met honende aardigheden ontwijden. Hij bezat slechts een enkele militaire her innering, en die was beschamend genoeg. Voor vele jaren was hij eens gemonsterd, toen hij zijn jaartje dienen wilde. De officier van gezondheid had toen met een lachenden blik op zijn bochel gezegd „U hoeft zich zelfs niet uit te kleeden En alle aanwezi gen waren in een schaterend lachen uitge broken. Neen, hij deugde niet voor soldaat. De natuur, die hem als een kreupele geschapen had, weerde hem ook van dezen ingang tot het rijk der onsterfelijkheid. Hij gevoelde het bitter. Weer eens was hij uitgesloten, waar het gold, iets schoons, iets groots, iets eeuwigs te volbrengen. Het uitbreken van den oorlog wierp op de bank den boel door elkaar. Er waren buiten- landsche oupons, waarvan men niet wist of men ze nog wisselen moest of nieter wa ren stapels buitenlandsche wissels, waarop credieten verleend waren, en wier waarde nu hoogst twijfelachtig geworden was all< buitenlandsche post bleef plotseling uit dooi en-door bange klanten belegerden de direc* tie en wilden hun deposito's en hun tegoed te rug trekken, verzochten om raad, welken zij^ toch niet zouden opvolgen er luidden alar# meerende geruchten van avontuurlijken aard over zoogenaamde moeilijkheden van bei teekenende ondernemingen, waarmee bank in connectie stond. Óok eenige heeren die de hulp van de banlf voor oorlogsspeculaties zochten te verkrijg gen, dienden zich aan. De olie zou beslist ii( afzienbaren tijd schaarsch worden ze hadden het uit de beste bron als pien ze opkocht, zotf men een vermogen verdienen. Deze brave burgers kwamen gewoonlijk vlugger de trap af, dan ze er op gekomen wa-, ren. I Directeur Snijders gedroeg zich in deze' tormachtige dagen als een waar genie. Met! onverstoorbare kalmte en zekerheid leidde hij de onderneming en bijna al zijn maatregelen bleken naderhand juist te zijn geweest. j Ook Antoina Hoogberg verscheen op d* bank, om raad te verkrijgen. Zij bestormde zenuwachtig den weerloo- zen Snijders met duizend vragen, welke de Rijkskanselier haar niet eens had kunnen! beantwoordenze wilde weten, hoe lang' de oorlog duren zou, en hoe zich Snijders^ die toch een ontwikkeld man was, de vredes* voorwaarde" voorstelde.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1923 | | pagina 5