Tweede Blad
20 Augustus 1923
Het Gouden Priesterfeest van den Hoogeerw, Heer
H. J. Zondag.
ELCK WAT WILS.
Hoe Vogelenzang feest viert. - Schitterende cadeaux.
De feesten te Vogelenzang
Praalwagen voorstellende de verheerlijking van heï Priesterschap
6E5SEMS3 NIEUWS.
KORTE BERICHTEN.
Op zeldzaam groolsche wijze vierl Voge
lenzang hel gouden priesterfeest van zijn grij
pen zielenherder.
Viert, schrijven wij, want de Vogelenzan
gers houden niet van halve maatregelen
«lijkbaar als zij aan 't feesten zijn.
Zaterdag werd hel jubellij ingezet, gisteren
iet eik te het feesl zijn hoogtepunt, maar daar
mede heeft het feestcomité zich niet tevreden
willen stellen. Nog lot en mei Donderdag
avond is er feest.
Hedenmiddag, Maandag, zal Z. D. H. de
Bisschop van Haarlem, met het kapittel van
Haarlem, den hoogeerwaarden jubilaris ko-
tnen gclukwenschen en zoodoende een on-
gekenden luister aan dit gouden priesterfeest
Bijzetten.
Vanavond wordt op het kerkplein door hel
Vogelenzangsche R. K. Dames- en Kinder
koor onder directie van den heer A. A. Lit-
jens, een feestcantate uitgevoerd, waarna „St.
Michaël" van Heemstede, dirigent de lieer Th.
Tellings, een concert geeft.
Dinsdag-, Woensdag- en Dond'erdagavon
hebben tooneeluilvoeringen plaats in liet R.
K. Vereendging.'gcbouw, waarbij zal worden
opgevoerd hel historisch drama in drie be-
irijven: „De H. Tarcisius".
Alzoo een wel zeer rijk fcestmenue!
Een feestcomité had zich gevormd, bestaan
de uit den weleerw. heer kapelaan Jacq.
Schmidt, voorzitter, den heer Th. Renimers-
waal, nrej. B. Christoffels, den heer J. Heems
kerk, mej. V. VerdegaalMeier en de heeren
A. Meijland, C. Warmerdam, N. Nuijen, J.
Ruigrok, J. van Grieken en J. Schrijvers, dat
Waarlijk alle eer van zijn werk heeft.
En dat moge wel niet verwonderen, want
gerust kan worden gezegd dat de algetneene
liefde en waardeering, die de hoogeerw. lieer
kanunnik Zondag geniet bij zijn parochianen
en dorpsgenooten, zoowel katholieke als niet-
kathoiieke ook der allerhoogste kringen--
iets zeer bijzonders is. Door zijn grooten een
voud en bescheidenheid heeft de nu in goud
jubiieerend'e priester zich aller genegenheeid
verworven en dat deze zich op zoo spontane
Wijze uit, is alleszins verklaarbaar.
Als deken van Noordwijk heeft de jubilaris
ook gelegenheid gehad de zielzorg over een
groot gedeelte van de Bloembollenstreek uit
te oefenen. Sinds 1901 reeds is hij pastoor
van Vogelenzang, na achtereenvolgens kape
laan te zijn g.weest dn Volendam, Overveen
en professor m de moraaltheologie aan het
I Seminarie Warmond.
De Versiering.
j Geheel Vogelenzang is in vlaggentooi. Bijna
huis aan huis wappert het dundoek en vele
woningen zijn met groene guirlandes en bloe
men en lampions versierd, wat met het vele
rood, wit, blauw, dat allerwege door 't groen,
ook dat waarin de vele villa's verscholen lig
gen, lacht, een ongemeen fees tel ijken indruik
maakt.
Maar het hoogtepunt wordt wel bereikt in
en om de parochiekerk. Met slingers en guir-
1 des en eerebogen van mastgroen en vanen
v.., schilden is het kerkplein getooid, een moei
zaam werkje, waaraan vele jongelui maar
iv'-l genoegen en belangloos gewerkt hebben.
1.-1 fraaie eerepoort van groen siert den ia-
gang van de kerk. Tegenover de pastorie rs
c. muziektent geplaatst, die dezer dagen heel
wat bezoek heeft van muzikanten en belang
stelling trekt van nieuwsgierigen.
De heer C. P. Roeten, koster der ,kerk, had
Op zich genomen -het fraaie parochiekerkje
te versieren en hij deed dit op zoo'n smake
lijke en liturgisch geoorloofde wijze, dat me
nige versierder dn de groote steden daaraan
ten lesje kan riemen.
Sober, maar liturgisch juist, is de versie
ring van het H. Tabernakel en den troon
hemel daarboven niet korenaren en druiven
trossen. Het priesterkoor prijkt echter met 'n
rijken tooi van Oosiersche palmen, laurieren
en witte Gladiolussen.
Een prachtig middenstuk van groen, waar
op in goudsbloemen de veelzeggende cijfers
50, siert den triomfboog en zet de heele kerk
in glorie, wanneer daarop de tot nu toe
helaas, schaarsche zonnestralen hun speel-
sche spel -spelen.
Verder is do geheel© kerk gesierd met as
perge-groen en asparagus. Bijzonder goed
geslaagd zijn de om do gaskronen gewerkte
reusachtige bloementuilen van asperge-groen
met witte gladiolen en gele primuiines, de
pauselijke kleuren dus. In de vensterbanken
zijn ware bloembedden van groen en gla
diolen aangebracht,waarin '1 kerkelijk paars
(de jubilaris is immers Kanunnik!) vooral
uargenaam aandoet, maar ook het smetlJoos
wit en 't bloedrood fleur en geur aan 't ge
heel bijzet. Langs de wanden zijn juweeltjes
van koryen met groen en bloemen opgehan
gen, die afwisselen met -tal van schilden, va
nen en banieren. Met de vermelding dat bo
vendien ran het zangkoor en den preekstoel
kostelijke tapisserieën afhangen, meenen wij
eeq vrij getrouw beeld te hebben gegeven van
<d'e fraaie kerkversiering.
De intocht.
Geen enkel bewoner van Vogelenzang was
Zaterdagavond thuis gebleven en op 't kerk
plein leek het wel rond half zeven of alle
tijdperken onzer geschiedenis hun vertegen
woordigers hadden gezonden om den jubilee
renden pasloor-deken in te halen. Men zag er
hellebaardiers, cdehvaehten in voor-middel- I
eeuwsehe klecdij, Pauselijke lijfwachten, he
rauten, steigerende en ongeduldige paarden,
versierde fietsen, heeren met hooge hoeden
en maagdelijns, die straks op den praalwagen
zouden plaats nemen.
Tegen half zeven toog alles in de rich-ling
van het station-Vogelenzang, want aan den
ingang van de Bekslaan zou Z.H.K. worden
afgehaald.
Het werd echter wel half acht voor en
aleer alles gereed was om onder de marsch-
muziek van „SI. Jeanne d'.Arc", van Noord-
wijkerhout, den weg n-aar dé parochiekerk
in te slaan.
Onder enorme belangstelling ging de op
tocht langs Bekslaan, Vogelen zangschen weg,
Graaf Florislaan en Kerk weg naar de kerk.
Voorop een tweetal horaulen, dan de kra
nige St. Aloysi-U'S-patronaters in lurnpakjes en
met gele bandelieren, netjes in dén pas en
den stok over den schouder; vervolgens een
groot aantal ruiters, vormende de Edel wacht
daarop volgde 'n praalwagen, fraai met bloe
men gesierd, waarop een groot aantal bruid
jes, dat hulde bracht aan het Priesterschap,
voorgesteld door een grooler meisje met een
kelk in de hand. Aclit-er de muziek volgde
een deputatie van den Ned. R.-K. Volksbond,
dan 'n groot aantal, sommilge zeer fraai, ver
sierde fietsen en een schattig versierde wagen,
die het kruis voerde; een deputatie van de
Hanze, een afdleeling Eerewachl, een viertal
landauers, waarin het feestcomité en de kerk
meesters waren gezeten en eindelijk, geës
corteerd door een lijfwacht, het rijtuig, waar
in de jubilaris was gezeten met den W.fcerw.
heer kapelaan Jac. Schmidt. Eenige ruiters
sloten den stoet. Ook de Zilk, dat vroeger tol
deze parochie hoorde, was vertegenwoor
digd do or ruiters.
Op -i geheelen weg werd Kanunnik Zon
dag, bij zijn intocht hartelijk toegejuicht
en het was hem aan te zien dat al dóe blijken
van genegenheid hem ontroerden.
Het welkom.
Het lieve kerkje was veel te klein om alle
hel angst ellenden Ie bevatten en het kostte
•heel wat moeite om de vele honderden neg
zooveel mogelijk ter witte te zijn.
Toen die Hoogeerw. jubilaris rond 8 uur
bel kerkgebouw betrad langs het vrijgehou
den middenpad, zette het kerkorgel een wel
komstlied in op.de wijze van 't Oostenrijksoh
Volkslied. Door a lie aanwezigen werd di t
spontaan medegezongen. Intussohen gold de
eerste, gang van pastoor Zondag natuurlijk
hel altaar, waar hij ©enigen lijd in dankzeg
ging bleef neergeknield. Vóór de communie
bank had een rij bruidjes plaats genomen.
Nadat de laatste tonen van liet welkomst
lied waren weggestorven, nam de we'leerw.
heer kapelaan Jac. Schmidt het woord, om
namens de parochianen den, hoogeerw. heer
Zondag welkom te beeten, geluk te wen-
.schen en hem het cadeau der parochie aan
te bieden, zijnde een som gelds voor een
nieuw orgel.
„Hooggeachte Jubilaris", zeide hij onge
veer, „hoogst moeilijk valt het mii om tot
u een waardig woord van lof te spreken,
omdat ik weet hoeveel er nu' moet omgaan'
in de harten der velen, d:ie hier nu tegen
woordig zijn. Het is zoo moeilijk daarvan de
waardige tolk te zijn. En toch doet het mij
genoegen, dat ik de eerste mag zijn, die u
het welkom toeroep namens allen, nu gij In
uw parochie zijt teruggekeerd. Hartelijk
wensch ik u geluk met uw gouden priester
feest en naméns de geheele parochie zeg ik u
hartelijk d-amik voor hot vele en mooie werlk
dat gij in die vele jaren, dat zij onder uwe
zorgen slaat, voor haar hebt gedaan. En ais
tastbaar bewijs v. de groote waardeering die
uw parochianen u toedragen, overhandig ik u
hierbij een enveloppe, waarin u gelieve aan
te treffen een som gelds om daarmede een
uwer hartewenschen te bevredigen, n.l. den
aankoop van een nieuw orgel.
Moge dit oirgel. als het eenmaal geplaatst
zal zijn, een voorspel geven van het groote
jubellied, dat u, hopelijk, eens in dén schoe
nen, hemel zal worden toegezongen wanneer u
daar de holooning zal worden gegeven voor
al het goede werken dat u voor deze paro
chie deed.
Dan nam de Zeereenv. heer Pastoor Haf-
kenscbeidt van de Zilk het woord en zeid'e
dat, hij de schitterende ontvangst, diie pas
toor- doken-kanun;iik Zondag was ten deel
gevallen, en de vriendelijke woorden, die wa
ren gesproken, ook ©en ge'lukwensch past van
de oud-parochianen, die nu lot de parochie
die Zilk behooren.
Vier jaar geleden, aldus spr., zijn zij niet
stille trom uit uw parochie vertrokken, maar
zij zijn hun vroegeren pastoor nog niet ver
geten en hebben gemeend aan hun gevoelens
uiting Ie moeten geven, op dit gouden pries
terfeest. Die uiting geldt het vele verdienste
lijk werk dat in die 50 jaren priesterschap
werd tot stand gebracht en de veie zorgen,
waarvan ook de oud-parochianen van de Zilk
in zoo ruime mate, geestelijk en stoffelijk,
genoten. De oud-parochianen wenschlen een
kleine bijdrage te geven in het feestgeschenk
en spr. bood d'en jubilaris een enveloppe aan
met 500. „Beschik daarover." aldus spr.,
„naar goeddunken, maar onder één voor
waarde: vergeet niet uw oud-parochianen
van de Zilk, even als zij blijken u niet
le vergelen.''
Dan was het woord aan dien jubileerenden
herder en niet zonder ont roering in zijn- ,stem,
zegde hij allereerst dank voor de voortreffe
lijke wijze, waarop de beide sprekers uiting
nadden gegeven aan de gevoelens van de
parochianen en de oud-parochianen. Dan
bracht de hoogeerw. spr. dank voor de bij
zondere wijze, waarop de parochianen uiting
hadden gegeven aan hun gevoelens hij zijn
terugkomst. ..De zeer bijzondere wijze, waar
op dat geschiedde'', aldus spr., „heeft mij gq"
troffen. Zij heeft mij daarom zoo getroffen,
omdat de grond van die huldiging is: uw
geloof. En uit -dien grond vloeit voort uw
eerbied voor den priester en zijn werk.Spr.
heeft, zonder te roemen op eigen verdiensten-
het groote geluk gehad van 50 jaar priester
te zijn. Ih die 50 jaar heb ik. ondanks
vele tekortkomingen mijnerzijds, vele gunsten
van God genoten. En van die 50 jaar heb ik
bijna de helft doorgebracht in uw midden
En zoo rijst voor mijn geest op het beeld van
uw geloof, van uw eerbied en waardeering
voor dén priester, van uw hulp om de eere
Gods te helpen bevorderen. En als ik dan op
dit oogeniblik zou mogen bedenken dat mijn
arbeid in uw midden niet tevergeefs is ge-
wees*, dan hel) ik dat, na God. Ie danken
aan uwe medewerking, aan uw ijver voor
alles wat voor de eer van God en Zijn liefde
bevorderlijk kan zijn. Daarvoor, mijn paro
chianen, een woord van dank. van hartelijken
dank en een hartelijk woord van dank ook
voor het stoffelijke, voor het groote stoffe
lijke gtschenk dat gij mij hebt aangeboden.
In dezen gift van een orgel blijkt ahveer uw
zorg voor liet huis Gods, ivw ijver om den
luister van hel huis Gods 1c verheugen.Spr.
beloofde aan God le zullen vragen, dat Hij
de parochianen voor hun toewijding en licf-
iiw Herder als professor van het seminarie
Warmond en, i'k geloof dat ik zeggen mag,
een zijner beste vrienden. Ik was ook tegen
woordig op dien schoonen Meiavond, dal hij
liter zijn intrede deed als uw pastoor. Ik
njeen dat ik het daaraan voor een deel te
danken heb, dal ik hem op dezen dag mag
toespreken en in uw naam dank zeggen
voor alles wat' hij in de lange jaren van zijn
herderschap in deze parochie heeft gedaan.
Eerwaardige feesteling, gij ziet hoevelen
hier tegenwoordig zijn en ook zij, die hier
niet kunnen zijn door ouderdom of andere
omstandigheden, leven met dit feest mede.
Namens hen allen wensch ik u geluk met
den dag, dat de gouden kroon van het pries
terschap u siert.
De grijsaards, de oudefi van dagen zeggen
u dank voor het voorbeeld, dat gij hun zijt
geweest van trouw en stipte plichtsbetrach
ting, al de lange jaren, die gij in bun mid
den toeft; de huisvaders en huismoeders dan
ken en priizen u voor de lessen van chris-
tèiijken levensernst en uw ijver om hel ge
loof levendig te houden in hun huisgezinnen;
zij erkennen dat gij niels nagelaten hebt wat
in uw macht was om dat 1e bewerkstelligen.
Jongelieden en jongedoehters. jubelen en
juichen om uw liefde en toewijding hen te
oti'dierwijzen in de christelijke leer en- voor te
bereiden tot de eerste H. Communie en zij
wensohen niets anders dan door een cliriste-
lijken levenswandel Ie bewijzen, dat de les
sen goed zijn geweest; de kinderen zijn ver
heugd omdat gij hen hebt lief gehad en ver
zorgd op het voorbeeld van den grooten
de, na dit aandische leven, den weg moge
wijzen naar het Hemel se h Vaderland.
Dan werd het Lof gecelebreerd door den-
jubilaris, met assistentie van -den Zeereerw.
lieer -pastoor Hafkencchcidt als diaken, den
weleerw. heer Schmidt als subdiaken en den
weleerw. pa-ter Oorver, priester van het II.
Hart, assistent der parochie, als cei-emonla-
rius. A'ls slotlied werd door allen aangehe
ven het ..Dat Jezus le-ev'l"
Na het Lof had een schitterend vuurwerk
plaats met concert van de muziek-vereeniglng
„Sint Jeanne d'Arc", van Noordwijkerhout,
directeur de heer Hupkus van Leidien.
Dat er een opgewekte stemming hoerschle
te midden van -die fraaie a giorno-verlioh-
tin-g, behoeft wél geen betoog.
Zondagmorgen.
De Zondagmorgen lichtte in nieuwen feest-
glans en zag wederom tal van parochianen,
dlie het feest van hun herd!er meevierden.
Velen naderden tot de H. Tafel des mor
gens en zullen ongetwijfeld den Jubilaris tn'
hun gebedten bedacht hebben.
De H. Hoogmis werd om 10 uur door den
feesteling opgedragen met assistentie van den
Zeeereeriv. heer. J. Krook, pastoor le Hille-
gom ais presbytelr-aissisti-ens, de zeereenv,
heeren J. Wassen, pastoor -te Benne-broek als
diaken, P. Hrrfkensoheidt, pastoor van De
Zilk als subdiaken en den weleerw. heer kap.
Jac. Schmi-dt als ceremoniarius.
Een groote menigte vulde wederom de kerk
en het zangikoor, onder leiding van -dien heer
Lensen, gaf een goede uitvoering van een
mis van J. B. Bene maar vooral ddent ge
roemd de verdienstelijke vertolking der
Priestercantate van Bern. Gra-nidjean, waar
naar velen na de H. Hoogmis met genoegen
zullen hebben geluisterd. Een schiterend mo
ment was ook de zoo welsprekende feest
predikatie, die de zeereerw. heer Pa-sloor G.
G. van Noort. oud-professor van het semina
rie Warmond en warm vriend' van den fees
teling, na hét II. Evangelie, uitsprak.
De Feestpredikatie.
De Zeereerw. lieer pastoor C. C. van Noort
hield -de feestpredikatie n-aar aanleiding x«-n
de schriftwoorden: „Dit is de dag. dien de
Heer heeft gemaakt; laten wij juichen en
jubelen".
Parochianen van Vogelenzang, aldus de
gewijde .redenaar, wat 'n schoone, wat *n
blijde, wal 'n heerlijke dag is dit, wnunofi gij
het gouden priesterfeest van uw Herder vie
ren mpogt; een dag vain Hemelsche vreugde!
Gij zijt hier gekomen om uiting te geven
aan uw vreugde en dankbaarheid tol den
Goeden God. Die u dezen liei-der gegeven
heeft en zoo langen tijd heeft bewaard
voor u. „Waarlijk dat a-s de
dag, dien de Heer gemaakt hceit om u in
de gelegenheid te stellen uiting te geven aan
uw vreugde en- dankbaarheid. Zetd'en had-t gij
zoo-veel reden tot vreugde en dankbaarheid
als heden. Vele jaren was ik -de collega van
kindervriend Jezus Christus.
Ja, eerwaardige feesteling, de heele pa
rochie, allien van ie deren stand en ouderdom,
zijn verheugd en danken u voor uw lei-ding
eri voorbeeld, omdat gij geweest zijt een stil
le, bescheiden vriend en in nood1 en ziekte
een trooster; omdat gij geweest zijl de süille,
eenvoudige herder, lot wien ieder met ver
trouwen komen kon. Zij danken u omdat gij
geweest zijt zulk een trouw en goed plaats
vervanger van Christus.
Zich tot de parochianen wendende, zeide
de zeereerw. spr. nog, gij weet allen dat uw
pastoor geweest is voor u dé ware herder,
dóe met zorg .zijn kudde nagaat, maar ook
nooit zweeg waar gesproken moest worden;
dat hij is geweest de uitnemende en vrien
delijke herder, wien alles ter harte gaat, at
uw vreugd en at uw leed: de onbaatzuchtige
heritor, die tniet zich zelf zoekt, maar alleen
dé Eere Gods en 'li-et belang der kudde aan
hem toevertrouwd.
Bedankt daarvoor God en den jubileeren
den herder!
Laat deze feestdag de gelegenheid zijn
om de beloften te vernieuwen van trouw en
aanhankelijkheid' aan hem, die door God ove
u gesteld is!
Laat deze dag de aangewezen: gelegenheid
zijn God Te vragen da-t Hii hem nog lang
moge sparen en geleiden in kilie banen, die
hem meer en meer gelijkvormig zullen doen
worden aan Hem, d'ie hét voorbeeld is van
alle ware Herders.
Tenslotte lichtte spr. zich tot- den feeste
ling persoonlijk en wen sch ie hem nogmaals
geluk met het heerlijke priesterfeest, daarvan
do groote waarde nogmaals in het Jicht stel
lende en hem loewenschende. dat deze schit
terende feestdag slechts de zwakke af spiege
ling zij van het groote feest, dal den jubilaris
wacht als eenmaal de hemel kroon hem zal
sieiren voor liet vele verdienstelijke werk dat
hij op aarde deed.
Dan werd de viering van het H. Misoffer
voortgezet.
De aubade
Terstond aia de Hoogmis had de hulde der
kinderen plaats op het Kerkplein.
Dal alle kerkgangers even bleven toeven
en alzoo een zeer dichte haag vormden oan
die kinderen, behoeft geen beloog.
De heer Th. Remimerswaal. hoofd der
schoot, met behulp vota het schoolpe.rso'neel,
had hier de lei-ding en dat d-e uitvoering zoo
vlot van stapel liep en dé immerljes zoo
smaakvol waren, mag zeer zeker op reke
ning van hun toewijding en ijver worden
gezel.
Allereerst werd door een der schoolkinde
ren aan den Eerw. jubilaris een mooi II.
Hartbeeld overhandigd.
Namens alle kinderen der school, kom ik
U met dezen feestdag gelukwenschen, zeide
de kleine met -heldere stemme. Deze dag is
voor ons een jubeldag, omdat uw gouden
Kroon ons vertelt hoevele jaren gij r-eed-s ge
arbeid hebt aan het zielenheil, waarbij wel
licht het heil van ons kinderen U liet meest
Ier harte ging.
Om onze dankbaarheid te -toonen, bietten
wij U een beeld van Jezus' H. Hart aan met
het verzoek dit in de school, le plaatsen.
Nog meer dan voorheen zullen wij hel Al
lerheiligst Hart van Jezus eeren. Moge God U
nog zeer lang voor ons sparen en U later een
hooge plaats geven in Zijn schoonen hemel.
Al-te kinderen offerden dan bloemen en leg
den die aan de voeten van het II. Hartbeeld.
Toen schalde uil aller kleinen mond het
„Feestlied voor onzen Pastoor", woorden van
Th. Remimerswaal. Wij drukken er liet twee
de couplet van over:
In het bisdom heerscht er vreugd»
Nu de leeranr feesttij viert,
En vooral de om-trek jubelt
Als het goud den Deken siert;
Maar liet luidst juicht Vogelenzang;
Hij leve lang!
Leef nog langt Leef nog lang!
Lang ja lang! Lang ja lang.
Hoezee! Hoezee-!!
No. 2 van hel programma was ecu bogen-
spel, uitgevoerd dioor zingende meisjes, die
tegelijk figuren vormden met kleurige bogen.
Hel viel zeer in den smaak, evenals het lin-
tenspel, dat als n,o. 5 van hel programma
werd uitgevoerd na liet „Jubellied", een zeer
toepasselijk lied op dit feesl, vervaardigd door
den hoer Verstijnen, onderwijzer. De plaats
ruimte laat niet toe al-Ie liederen hier af te
drukken. Het Hntenspel wekte allerwege be
wondering door de zekere wijze, waarop de
kleinen hun gele, wille en paarse linten lol
een kleurig geheel wisten te vormen. Vooral
het linten- en hel bogenspel tokte klaterend
applaus uit.
Ten slotte dankte de HoogEerw. Pastoor in
enkele fijngékozen woorden voor de hem ge
brachte hulde.
Het was inlusschen bijna 1 uur geworden.
De receptie.
Om lia'lf drie ondernamen velen wedero-m
(ten gang naar de kerk om ter receptie Deken
Zondag persoonlijk de hand- te drukken. Boe
renwagens, equipages, rijtuigen en automo
bielen reden, af en aan en brachten bezoekers
nit allen rang en stand. Schier geheel Voge
lenzang is wel ter receptie gewegst, meenen
wij le magen veronderstellen.
Van de bezoekers nCemen wij .Jhr. Bas Bac
ker, burgemeester van Bloemendaal, met den
wethouder, dén heer E. van Nedierhasselt,
Jhr. Bareel van Vogelenzang met mevrouw
en freule Barnaard, dien h.edèlgestr. heer A.
Bulten, lid der Tweeede Kaaner,burgemeestee
van Voorhout en oud-parochiaan, toen hij
in de Zilk woonde, mei mevrouw.
Door den heer Nuijens, voorzitter van den
Ne,d. R.-K. Volksbond, werd niet enkele goed
gekozen woorden dfen jubilaris een fraai ge
schenk aangeboden in den vorm van een
prachtig geschilderd portret van Z.H.E., een
mooi stukje werk van den kunstschilder J.
van Grieken, te Vogelenzang.
Van Z. H. den Paus kwam'een telegram
binnen, dat vooral dioor den jubilaris op hoo-
gen prijs werd gesteld, liet luidde als volgt:
„Ter gelegenheid' van uw vijftigjarig priester
feest -wenscht de H. Vader u hartelijk geluk
en geeft u Zijn Apostofeclien zegen als on
derpand van God's besten zegen. Cardinaal
Gasparri."
Den dames,, die ter receptie gingen, werd
een gebakje aangeboden; den heeren een si
gaar. Er was gelegenheid tol het 'bezichtigen
der vele fraaie cadeaux, die waren binnen
gekomen en een schat van bloemen.
Om half acht werd een plechtig Lof gecele
breerd, waarna door allen het Parochiale
Feestlied werd gezongen.
Na liet Lof was er op het Kerkplein con
cert door de Muziek vereenig ing „Kunst na
Arbeid", ie Bennebroek, direct. Fug. H. Rap.
Nog lang bleef de gezelligheid zoodoende
in Vogelenzang heersdien.
Hiermede zijn de feesten echter nog niet
•afgetoopen. Hedenmiddag 2 uur zou Z. D. H.
de Bisschop en het Kapittel van Haarlem
Kanunnik Zondag komen gelukwensrhen.
Om half acht vanavond wordt een .feest
cantate uitgevoerd op het Kerkplein, door het
Vogelenzangsdie K.-K. Dames- en Kinder
koor, onder directie van den heer A. A. Li-t-
jens, die de muziek componeerde op een
welgeslaagd feestlied van kapelaan Jac.
Schmidt. Daarna orkestmuziek van ,.St. Mi-
cliaëf", van Heemstede, directedr de lieer Th.
Tellings.
Verder wordt Dinsdag-,Woensdag- en Don
derdagavond' in het F.-K.Vei-eeniigingsgebotnv
opgevoerd het drama „de H. Tarcisius".
Aan het slot van dit verslag mag wel met
een enkel woord bijzonder melding gemaakt
wonden van het groote aandeel, dat de wel
eerw. heer kapelaan Jacq. Scniidt in de
feestiregéling heeft gehad. Allerwege hoort
men zijn naam noemen zoowel voor de re
geling van liet geheel als voor de regeling der
onderdeden.
Tenslotte zij nog vermeld dat liet cadeau
,rier parochie bestaat in een som gelds voor
eetii nieuw orgel. Naar wij vernemen is daar
voor bijeengebracht de som van ruim 2000.
De Zilk bracht bijeen, zooals gemeld, een
som van 500.
ERNSTIGE MISHANDELING.
De justitie stelt een onderzoek in naar een
ernstige mishandeling te Steggerda (Fries
land) gepleegd. Twee broers wonen daar
samen op een boerderij. De jongste heeft
zijn ouderen broeder met een nies in buik,
schouder, hoofd en handen gesloken. De ge
troffene bloedde hevig. Gelukkig kon hij
gauw door een dokter verbonden worden.
ERGIFTIGDE APPELEN.
Een dochtertje van den heer J. uit Blyer-l
heideKerkrade, haalde appelen in het na
burige Duitsche grensplaatsje Pannesheide.,'
Thuis gekomen at't meisje een der appelen,
waarop zij ongesteld werd. De moeder liet
aanstonds geneeskundige hulp inroepen.
De geneesheer constateerde vergiftiging. Bij
nader onderzoek b'°ek, dat de appels waren
vergiftigd. Deze zijn daarom voor nader on
derzoek in beslag genomen. De toestand van
het kind is vrij gunstig. Het gevaar is gewe
ken.
RADIO-DOOFHEID VAN EEN
OLIFANT.
In den Londenschen dierentuin heeft meu
proeven genomen om na te gaan of de oli
fant Indarini op draadloos gegeven bevelen
zou reageeren. Men liet daartoe een inboor
ling uit Voor-Indië in de taal die gesproken
wordt door de Indische dierentemmers
door een draadloos toestel roepen „Ga
liggen", „Sta op," en „Maak je compliment
voor de Heeren".
Om den olifant in een goed humeur te
brengen, had men hem een grooten voorraad
nootjes en aardappelen gegeven. Hij genoot
daarvan, maar bleef er zich geheel aan wij
den, toen de bevelen achtereenvolgens weer
klonken, zonder een enkel uit te voeren.
Hieruit blijkt dus wel dat woorden niet
voldoende zijn om een olifant tot iets te
breïtgen, maar dat de persoonlij khid van
den spreker den grootsten invloed op he'
dier heeft.
's LANDS WIJS, 's LANDS EER...
De heer Henri Polak vertelt in het Week
blad van den A. N. D. B. herinneringen van
40 jaren her. Het volgende knippen we er uit
De toenmalige Shah van Perzië, Nasr-ed-
Din, bezocht Amsterdam en hem werd o. a.
de diamantslijperij Coster in de Zwanen-
burgerstraat, toen onder directie van nu wij
len den heer Alexander Daniels, getoond.
Toen de vreemde vorst, na alles gezien te
hebben, de fabriek verliet, kwam een der
slijpers op den lieftalligen inval hem een
bak water op het lijf te gooien en ging on
middellijk tot uitvoering van het schoone
denkbeeld over. De vloeistof kwam echter
terecht op den burgemeester, die vlak achter
den Shah liep. Deze laatste, den plons hoo-
rende, keek om, waarop de burgemeester
hem zeer gevat zeide, dat het in Holland
een oud gebruik was, een scheidenden be
zoeker water na te werpen. De Shah vond
dit een zonderlinge en voor bezoekers niet
bepaald aangename gewoonte, doch troostte
zich met de gedachte, dat ook hier 's land?
wijs 's lands eer was.
DE REISAVONTUREN VAN EEN
„DRIJVENDE KRAAN."
De Nederlandsche sleepboot „Gelderland,*'
onder commando van kapitein Spruyt var,
het Bureau Wijsmuller is 12 Augustus behou
den te Bahia Blanca, (Puerto Militar) aan
gekomen met de 150-tons drijvende kraaï
„Tobba", welke door de Werf Gusto, firm»
A.F. Smulders te Schiedam werd gebouwd
voor rekening der Argentijnsche regeering<
Deze kraan was 28 April van Schiedam ver
trokken en bevond zich tegen 't einde van de
maand Juni in de nabijheid van Rio de Janei
ro. Hier werd de kraan overvallen doe»- een
vliegenden storm (Pompero), welke echter
goed werd doorstaan. In den nacht van 20 op
21 Juli werd zij overvallen door een hevige
cycloon ter hoogte van Rio Grando del Sol.
Bij deze gelegenheid brak plotseling de
sleeptros, raakte de kraan uit den koers en
dreef naar 't Oosten af.
Na verscheidene dagen vergeefs zoeken
seinde kapitein Sprut dat het hem nog nie'
gelukt was de kraan te vinden. N2ar aanlei,
ding hiervan werd door Bureau Wijsmuller
aan Kapitein Spruyt geseind, dat hij in gqen
geval zijn pogingen om de kraan terug t»
vinden moest opgeven. Intusschen waren op
verzoek van assuradeuren door de Argentijn
sche regeering eenige oorlogsschepen en een
Marinesleepboot uitgezonden om mede te
assisteeren bij het zoeken naar de kraan.
Nadat kapitein Spruyt vijf dagen onafge
broken naar de kraan had gezocht, had hij
den zesden dag 's namiddags 3 uur het geluk
de kraan terug te vinden en constateerde dat
alles wel aan boord was, zoowel wat de 5 man
sterke bemanning, als de toestand van de
kraan betreft.
Door de Nederlandsche industrie is weder
om een werktuig afgeleverd waarop zij met
recht trots kan zijn.
BRUTALE KERKDIEFSTAL
In den nacht van Zaterdag op Zondag had
te Vaals (Limb.) een brutale kerkdiefstal
plaats. In de kloosterkerk der Redemptoris
ten werden vele ex-votos, welke om heili
genbeelden hingen, ontvreemd.
SPIRITUSBERGPLAATS ONTDEKT, i
De te Hoogezand ontdekte bergplaats vaa
spiritus bevatte ongeveer 11.000 Liter vaa
meer dan 90 pet. Aan accijns zou hiervan
moeten worden betaald ongeveer 60.000.
Indien de hoogste straf in boete werd toege
past, zou deze een bedrag beloopen van
600.000 (zes ton).
KERMIS-INCIDENT.
De kermispachters te Eindhoven weigzren
de belasting op de openbare vermakelijkhe
den te betalen, daar hiervan in de pachtvoore
waarden niet gerept is. De gemeente hand
haaft haar standpunt, dat desondanks be
taald moet worden. De aangeboden kwitan
ties zijn geweigerd, doch de vermakelijkhe
den zuilen toch geopend worden.
ZE MEENDE, DAT HET EEN
TWEELING WAS.
jït de wereldstad Somergem aan ,,'t Ge
trouwe":
Marelleken was verhuisd, 't Was van hier
naar. Sperrcgem gaan wonen. Marelleken
trok pensioen en moest ingevolge de wet
van den zooveelsten van dit jaar en die
maand, zijn pensioenboeksken indragen om
te kunnen voorttrekken. En Marelleken
deed dat. Maar dat ging per auto niet. Dat
gebeurde alles langs officieelen weg en die
weg is nog veel langer dan Ruysseledekal-
6eide zulle.
Zoo Marelleken geraakte op den bodem
van zijn pensioenkasse, en daar het een net
vrouwken was, en alle weken zijn koper
poetste met olie en rogge, zoo werd de
nood al gauw gevoeld, 't Er kwam roof-
water in de vaart en 't koper sloeg nu ïog
meer uit. Marelleken miek van den nood
een deugd, en droeg zijn diamanten oor
slingers naar den berg. Het was eigenlijk
naar ons dorp, maar 't gelijkt toch ook aan
een berg, niet waar. Marelleken was er uit,
én 't liet zijn oud pulleken verwisselen
tegen een nieuw dat wel nen kilo zwaar
der woog, en v.aarvan de stop nog gelakt
was erbij. De bazinne moest het stopsel
losmaken, om Marelleken te laten proeven
lat het wel van denzelfden was. „Dat was
toch goeien, mijn koper blonk daar toch
«oo schoone van", zei Marelleken. De ba-
tinne stak er een ander stopsel op en Ma
relleken trok er mee van onder.
Achterwege was Marelleken aan een kant
(van de gracht gaan zitten, tusschen twee
«zeistruiken, en t had met een oud eier-
potje nog meer van 't pulleken geproefd,
t Wentelde het daarna zorgvuldig in zijnen
•jal, en ging verder naar huis toe. Maar 't
zag er al zoo frisch niet meer uit, en 't
werd moe. Het ging even eens binnen in
,,'t volle zonnelicht", ging recht naar de
keuken, en daar het hier niemand aantrof,
en braaklust voerde, legde het zijnen bundel
bij het kind in de wiege, en ging langs achter
buiten, waar het wachthuisje, evenals de
Roer bezet werd.
Intusschen was de waardin en ook hare
dochter terug in de keuken en hadden Ma
relleken niet gezien, noch gehoord. Maar
al meteens begint de kleine in de wiege te
schreien en te spartelen. Moeder werpt een
oogslag op de wiege en ziet er dien tweeden
bundel in liggen. „Wat is dat nu", roept zc
uit. „Liggen er nu twee in plaats van een,"
en meteen neemt ze den tweeden bundel in
de hand, maar o schrik! In. plaats van een
kind, 't was de jencverpulle en heel zeker
uitgcloopen; want ze was doornat. Wat
later bleek, dat het van den kleinen was,
die zijn wieg onder water gezet had. Moe
der berispte hare dochter om haar onvoor
zichtigheid, van 't pulleken daar te steken,
en de dochten meende dat het v. de moeder
most zijn. En als men juist te wege was van
dat versch gewaterd pulleken buiten in de
netels te gaan stellen, kwam Marelleken
van achter schoppenhaas gekropen, en be
kende dat 't pulleken van haar was.
„En ik die meende dat het nen tweeling
was", zei de moeder.
EEN PSYCHOLOGISCH RAADSEL.
Een 14-jarige jongen, zoon van nette
ouders, werd te Delft in de nieuwe Plantage
betrapt op het plukken van bloemen. Een
agent nam hem mee naar het bureau, waar
hij ondervraagd werd.
Heb je wel eens meer iets gestolen?
Ja, met de lustrumfeesten 2 fietsen
uit de sociëteit Phoenix.
Nog wel eens iets anders?
Ja, bij den boekhandelaar M, voor
20 -vulpenhouders.
Bij dien boekhandelaar is voor 30
aan vulpenhouders gestolen.
Dat is ook zoo, 't was voor 30.
Wat deed je met die gestolen zaken?
Ik heb ze verkocht, en het geld met
mijn vrienden opgemaakt.
Nog meer?
Ja, nog voor 35 begonia-planten, die
ik aan mijn moeder heb gegeven en nog 'n
fiets.
De opgegeven ontvreemdingen en de er
bij opgegeven adressen stemden precies
overeen met de hiervan gedane aangiften
en de politie was dus zeker den dader te
hebben.
En toch was 't niet zoo. De knaap was
aan de diefstallen zoo onschuldig als de
politie zelf. Er haperde een enkel ding, iets
klopte niet precies met de bekentenis en
toen verklaarde de jongen dat hij alles ge
logen had. Die verklaring alleen was na
tuurlijk niet voldoende om zoon gedetail
leerde bekentenis te herroepen, maar het
onderzoek toonde aan, dat de bekentenis
fantasie moest zijn.
Waarom vertel je dan zulke gevaar
lijke dingen?
Dat vreet ik niet! Zoo maar.
Hoe kom je aan al die feiten en adres
sen?
Ik las de diefstallen in de Delftsche
Courant en brengt een andere Courant rond,
hierdoor weet ik de adressen.
In de criminalistiek zijn wel feiten be
kend van onschuldigen, die, dikwijls ook
zeer vernuftig zich als daders van een mis-
drij kwamen aangeven, maar dat is altijd
bij opzienbarende misdaden, waardoor on-
evenwichtigen geheel uit 't lood geraken. In
dit geval echter was er geen uitwendige
prikkel, die den jongen bracht tot zijn on
ware bekentenis, waardoor hij zich zelf,
in gevaar bracht en de politie veel last ver*
oorzaakte.
Veel wonderbaars is er tusschen hemel en
aarde, maar het vreemdste is toch de
mensch.
NOOIT OP SCHEPPEN". I -
Een goede stelregel, waar alle menschen
zich aan moeien houden, is deze: l-raclit
nooit -een and-er zijn minderwaardigheid te
doen voelen.
Deze regel wordt maar zelden in acht ge
nomen; integendeel menigeen vindt er be
hagen in juist andersom te doen.
Onverschillig hoe nederig de omgeving Is
waarin we ons bewegen, houden we ervan
onze naasten te imponeenen. Wij elaleeren
onze 'bezittingen voor hen, onze weelde, onze
gaven, wij steken graag hij hen af en on
derschatten de meeste menschen.
Bittere afgunst vernietigt soms oude
vriendschap.het is niet ieder gegeven
zich te verheugen in een succes waaraan hij
geen 'deel kan hébben!
Menige familietwist heeft geen andere oor
zaak dan het onvermogen van de oenie par
tij om den opgang van de andere niet^ Ie be
nijden, vooral niet als die andere partij" zich
zelf airs gaat geven.
De merosch kan on'd'er zulke omsla,ndiig-
lieden dom en bespottelijk doen, en men
"lioude zich daarom steeds hieraan: tracht
nooit een ander de oogen uit Ie steken,
■kleineer -niemand, al verdient hij hel soiiis.
Iemand overbluffen, onverschillig op wel
ke manier méér en heler willen zijn dam hij,
heeft gewoonlijk lol iresul'laal -dat die ie
mand u gaal haten.
En zelfs als een ander u anreclil heeft
aangedaan, is het meestal niet de moeite
waard hem te dwingen dit te erkennen.
Hij zal zijn fout eerder goedmaken als gij
-er vanaf ziet hem hl zijn gevoel van eigen
waarde te kwetsen.
Iemand 'die u slecht behandeld heeft met
duld -behandelen is heel iets anders dan
m te vleien. Maar ge moet haat, hekelen,
wraakzucht uit uy£ tract b^pxten en. aannemen
dat uw tegenstander beter is dan ztjn
duiden hem laten zien.... respecteer zijn
zelfrespect en veel keert ten goede.
Niets is meer futiel dan te trachten an
dere menschen lol erkentenis 'te brengen dat
gij in dit, of in dat boven hen staal!
VOLTOOID VERLEIDEN TIJD.
In het Chr. Schoolblad „Onze Vacatures"
vinden we de volgende historische aardig
heid
De onderwijzer schrijft op bord: Het ko
nijn graaft een hol.
„Jan, lees dien zin eens in den verleden
tijd-.''
„Het konijn groef een hol."
„Hoe lees ik nu dezen zin als het werk
voltooid is?"
„Hij 'kroop er in."
VRIENDELIJK.
Reiki zou de volgende weck trouwen en
ze hield maar niet op, haar vriendinnen' over
'l aanslaande huwelijk (e Opreken.
„Ik ilien 'toch zóó verschrikkelijk/ ner
veus, als ik over de volgende week den»!"
zei ze toen ze haar beste vriendin op straat
ontmoette.
„Och," zei die, ,,'t is te 'begrijpen, je
bent er nooit zeker van of-ie nog niet eens
op den looi» gaat voor je hem goed en wel
getrouwd hebt."
ONDERSCHEID.
„Ik boud vol", zeide de volksredenaar
op een vergadering van kroegbazen, die le
gen de hooge belasting op de jenever pro
testeerden, „ik houd vol, dat alcohol mits
malig gelbrui,UI, een weldaad is voor hel
menschdom. Ik zal u zeggen, dat ik zelf er
m'n leven aan te danken heb
„'Dat kan wezen," zei een debater, maar
ik zie niet in, dal dit een. weldaad voor 't
menschdom isl"
HIJ KENDE DAT.
De 'boot naar 't Kalfje lag aan Am-
stel. De juffrouw, die al een kaartje had.'
riep opeens„O kaïptein, daar staat m'n vrijei^
op den kant, hebben we nog effen lijd', datt
ik 'm gedag zeg?"
„Hm," zeide ka plein, „dat denk ik niet.'
•want wc varen over tien minuten' wegl"
- 51 - KOOPKRACHT.
A.: 't Is een dure tijd, maar toch sva
soms nog verwonderd over de koopkracil,
van den gulden.
B.: Hm! Ik ben meer verwonderd ovf
de koopkracht van mijn vrouw.
VOORBEREID.
Hij; D'r is iets, wat ik al weken
vragen wou.
Zij; Ga je gang dan. Ik heb het ant
woord al maanden klaar.
WAT ROYALER.
Een oud vrouwtje was voor eSn zieK jon
gentje heelemaal naar de stad geloopen om
poeders te halen. De apotheker woog met
zorg de bestanddeelen uit in het kleine
schaaltje. Het vrouwtje zat vol ergernis te
kijken: „Och toe, meneer wees nou niet zoo
schriel, 't is voor 'n arm weesje.
PROFESSORAAL.
Professor zoekt naar zijn jas, maar vfncB
haar niet.
Heeft een van de heeren mijn jas ooi
gezien?
Jawel, professor, u hebt haar aan.
O jé, ja. Dank u zeer, hoor. Als ik ha*,
niet gevonden had, had ik zonder jas naa/
hui* itemoetea»-
