PRESBORG
PRESBURG
SPAAR'NËBANK
m
Dit nummer bestaat uit 24 bladzijden, waaronder
het Geïllustreerd Zondagsblad in 8 bladzijden.
msmnm
WmSmm
Zaterdag 27 October 1923
46ste Jaargang No. 14573
Leekepreekerl.
£er week Ó.25
mmm
De Vlootwet verworpen.
DE HOLLANDSCHE NUCHTERHEID.
Gevonden voorwerpen.
3EDERE Amsterdammer kent
8EDERE Haarlemmer zal
loeren kénnen.
CONTROLEERT U1TLOT1MGEN MET
VOLLE GARANTIE TEGEN RENTE
VERLIES BIJ EVENTUEEL VERZUIM
SPAARBOEKJES MET4pCJ. RENTEVERGOEDING
De Hongaartjes In Haarlem.
DE NOOD DER DUITSCHE HUISMOEDERS.
Londen een Leer-
J. J. WEBER ZOON
Opticiens Fabrikanten
Koningstraat 10 Haarlem
STADSNIEUWS.
Voor Ü8 R. K. Weesjes.
i2i/2-jarïg bestaan der St. Joseph
Gezellenvereeniging.
De abonnementsprijs bedraagt voor
Haarlem en Agentschappen:
Per Ivwa.rtaal 3.25
franco per post per kwartaal bij
vooruitbetaling 3.58
Bureaux: NaSsaulaan 49
Haarlem.
Telefoonnummers: 1426, 2741 en
1748.
Postrekening No. 5970.
Advertentièn 35 cents per regel
Bij contract belangrijke korting.
Advertentièn tusscben den tekst
als ingezonden mededeeling op de
le Pagina 75 ct., op andere redac
tiepagina's 60 ct. per regel. Vraag-
cn aanbod-advertentiën 14 regels
60 cent per plaatsing; elke regel
meer 15 cent, bij vooruitbetaling
De Vlootwet verworpen.
De coalitie verbroken.
De R.K. Staatspartij gebroken.
Ziedaar de beteekenis van den dag van
gisteren.
Wie tot het laatste oogenblik weigerde te
gelooven, dat de Vlootwet verworpen zou
worden, heeft een te goed vertrouwen ge
had in een derde deel van de katholieke
Tweede Kamerfractie. De stemming over de
Vlootwet ging immers om heel wat meer
dan om een paar millioen meer of minder
voor de -Marine. En wie de debatten goed
gevolgd heeft, weet, dat de linkerzijde met
deze wet een grof politiek spel speelde en
dat de tegenstemmers hun stem niet lieten
bepalen alleen door de mérites dezer wet.
Zelfs van den heer van Schaik, wiens
rede dan nog de meest zakelijke was
;van de Katholieke tegenstemmers, kan men
toch moeilijk getuigen, dat hij zulke onover-
komenlijke bezwaren had te berde gebracht,
dat zijn geweten hem gebood tegen te stem
men in plaats van zich te onthouden. Zijn
repliek wijst daarop allerminst.
't Was daarom helaas zoo waar, wat de
communist van Ravestein even vóór de
stemming zeide:
„Hedenmiddag zal niet alleen over deze
iwet, doch ook over het behoud van de coa-
jlitie worden gestemd. De beslissing over
deze wet bevindt zich in handen van de
(katholieken en eigenlijk in handen van één
Kamerlid. De heer Van Schaik is de man,
Om wien de geheele zaak draait. De beslis
sing zal dan ook wel reeds gevallen zijn."
i Het zou dwaasheid zijn om te trachten
dit te verbloemen. De phalanx van tien
Katholieke Kamerleden wist vóór de stem
ming, dat zij de wet ging laten vallen en
dat met deze wet de regeering zou heen
gaan, de coalitie zou breken en de Katholie
ke Staatspartij uit elkaar zou vallen. Men
moet toch een kind in de politiek zijn, om
in de combinatie van de tien Katholieke te
genstemmers een toevallige groepeering te
zien. Dat geeft aan de beslissing juist zoo'n
groote beteekenis. De politieke redacteur
■van „Het Vaderland beeft er voor zijn
doen tijdig voor gezorgd, dat na het vallen
der beslissing geen pogingen zouden worden
aangewend om de coalitie en de eenheid der
R. K .Staatspartij te bewaren. De breuk in
de rechterzijde en in de R.K .Staatspartij is
nu klaar voor het geheele land.
De tegenstemmers immers wisten wat er
bil de stemming over de Vlootwet op het
spel stond. Zij stonden voor de keus: de
.Vlootwet of Behoud dezer rechtsche regee-
ring, behoud der coalitie, behoud der een
heid van de Katholieke Staatspartij. Immers,
wanneer zij enkel maar bezwaar hadden te
gen de Vlootwet, maar die andere bezwa
ren grooter. hadden geacht, dan hadden zij
van de stemming weg kunnen blijven en de
verantwoordelijkheid van deze wet aan an-
deren kunnen overlaten. Dat deden zij niet;
zij stemden tegen,
j, Verwonderen doet ons dit niet. Wij wezen
j«r dezer dagen nog op, dat wij indertijd juist
daarom ons zoo fel partij stelden bij de be
faamde verkiezing voor Gedeputeerde Sta
len van Noord-Holland, omdat wij daarin bij
sommige aanstichters dier stemming ge
vaarlijke politieke lendenzen onderkenden.
Onze vrees heeft door deze stemming over
de Vlootwet zooveel meer voedsel gekregen.
Misschien zullen nu meerderen met ons bij
ie leiding van een bepaalden vleugel der
R. K. Tweede Kamerclub een vaste lijn zien,
Aie moet uitloopen, zij het nu nog niet, dan
toch in de naaste toekomst op een sa
mengaan van Roomsch en rood, ook in de
landspolitiek.
XV.
met de deur in huis en verstaan het niet,
dat voor een verzoek een inleiding van een
half uur noodig is. Wij zijn zoo spoedig ge
neigd de complimenten over onzen persoon
en ons huis, over onze vrouw en kinderen,
over ons land of ons werk als vleierij te be
schouwen, terwijl de buitenlander er niets
listigs mee bedoelt, maar er door zijn volks
aard toe gedreven wordt. En velen onzer
landgenooten kunnen in den omgang met bui
tenlanders nog wel wat lecren; met behoud
van hun nuchterheid kunnen zij zich toch
wel eens afvragen, of hun kortheid en stijf
heid tegenover de zwierigheid van den bui-
tenlandschen gast niet wat al te mager is en
in diens oog spoedig lompheid en onharte
lijkheid zal lijken; of daarvoor in de plaats
niet een weinig meer levendigheid en gul
heid komen mocht, wat waarlijk ook aan den
omgang met eigen landgenooten geen schade
zou doen.
Wie zou beter tegenover „idealisme" en
..idealisten waarover wij den vorigen keer
spraken, een pendant kunnen trekken dan
een Nederlandsche leekepreeker, die niet
enkel de Hollandsche nuchterheid spreek
woordelijk weet over de geheele wereld,
maar die in den landaard van zijn eigen volk,
in zich zelf en in zijn omgeving overvloedige
gegevens vindt om het verlangde contrast
uit te teekenen.
Houd het hoofd koel! blijf nuchter! ligt
dat niet op onze lippen bestorven? Het is
het wachtwoord van onzen Nederlandschen
mond.
Nu wij de laatste jaren zoo overvloedig
gelegenheid hebben gehad om met buitenlan
ders in aanraking te komen, nu het reizen,
naar vreemde landen niet meer het voor
recht van rijke menschen was; nu ons kleine
land overstroomd is met alle nationaliteiten,
nu zijn alle lagen van het volk in de gele
genheid geweest om het eigen karakter aan
dat van anderen te toetsen. En wederkeerig
is de indruk versterkt, dat de spreekwoor
delijke Hollandsche nuchterheid geen uit
vindsel is van gelegenheidsbezoekers, zooals
men het Hollandsche type tot vervelens toe
uitbeelde met den wijdgebroekten Volendam-
mer, maar dat de bezadighcid, de nuchter
heid, wel degelijk ons nationaal kenmerk is.
Tegenover den complimenteusen Fransch-
man, tegenover de strijkages van den Ita
liaan, tegenover de wijdloopigheid van den
Zuid-Duitscher, de opbruischendheid van den
Weener staan wij altijd met een kwalijk
.verborgen glimlach of met een nauwelijks
[onderdrukt ongeduld. Wij vallen liefst maar
Maar wij zouden de nuchterheid stellen
als tegenstelling tegenover het idealisme. En
dan mag deze eigenschap bij een Nederlan
der in wezen niet verschillen van dié van
een buitenlander; er mag-slechts een uiter
lijk verschil zijn. Wanneer 't waar was, dat
onze volksaard ons bracht tot minder idealis
me, dan zou dat waarlijk te betreuren zijn.
Immers het zou beteekenen, dat wij onze
zinnen veel meer dan andere volkeren zet
ten op materieele zaken; dat wij voor
hoogere levensuitingen, voor meer geeste
lijke geneugten minder ontvankelijk waren.
Gelukkig valt dit niet met redelijke gron
den te bewijzen. Wel kan men zeggen, dat
onze volksaard in een tijd van verval of van
al te groote weelde tot «zóó platte levens
vormen vervalt als maar zeldzaam worden
waargenomen, dat dus de leiders van ons
volk ten deze een zeer bijzondere taak heb
ben te vervullen, maar de onbevooroor
deelde kenner van zeden en gebruiken in
vroeger eeuwen zal moeten toegeven, dat
de uitspattingen in tijden van overvloed of
de ruwheden in tijden van verval ten onzent
slechts uiterlijk van andere verschilden;
tegenover platheid en laagheid hier, staat
geraffineer.d zedenbederf elders.
Een leven zonder idealen we zagen
het een vorige maal is een wandeling
zonder uitzicht, een woestijntocht, een weg
zonder einde.
Dit geldt voor een volk, voor een gemeen
schap, zoo goed als voor den enkeling.
Wanneer nuchterheid van levensopvatting
dus geworden is geld verdienen om het be
staan te rekken en alle verdere edele gevoe
lens uitsluit en afsluit, dan spreekt men
beter van louter egoïsme en gevoelloos
heid.
Nuchterheid mag niet meer wezen dan een
aangeboren of aangeleerde eigenschappen om
zijn gevoel in toom te houden en zijn fan
tasie te remmen, wanneer deze ons voort
trekken op paden, waar de rede niet meer
volgen kan. Wanneer onze verlangens sterk
uitgaan naar een bepaalde zaak en allerlei
gevoelsargumenten ons bestormen en een
blinddoek vo:r onze verstandsoogeri binden
opdat wij de moeilijkheden, de gevaren, de
hindernissen op den weg naar het gc-
wenschte doel niet zouden zien; wanneer
droefheid ons lam slaat en onbekwaam
maaakt voor geregelden prbeid; wanneer
vreugde ons opjaagt en al onze vermogens
in beslag neemt, dan moet de nuchterheid
de zweep of de teugels pakken. In elke
overmaat van gevoel, in iedere overdrijving
is iets belachelijks. En 't is de verdienste
van de gezonde nuchterheid om dat be
lachelijke op het juiste oogenblik aan te
toonen. Dat brengt ons weer tot rede, tot
juist inzicht in onzen toestand; dat prikkelt
tot nieuwen levensmoed of remt een dolle
vaart; dat houdt terug van roekeloosheid en
onvoorzichtigheid: zulk een nuchterheid is
een onvolprezen, feilloos signaal op ons
levenspad.
Nuchterheid gaat vaak ook veel verder;
h zooals wij een vorige maal spraken van ge
boren idealisten, zoo zijn er nuchtere men
schen. Gemeenlijk zijn zij moeilijker te on
derkennen dab de idealisten, omdat hier
vooral de schijn bedriegen kan. Zijn zij
inderdaad de antipoden van de idealisten,
zóó, dat zij voor alle ideaal onbevattelijk
zijn, dat al het ideeële bij hen een spotlach
wekt, dan zijn het beklagenswaardige maar
ook gevaarlijke wezens, die men liefst maar
moet vermijden. Zij bevriezen alles, wat in
hun omgeving komt. Maar veelal want zij
zijn zeldzaam is die nuchterheid in oor
deel, dat beheerschte uiterlijke niets anders
dan aangeleerde zelfbeheersching, èen sterk
vermogen om eigen gevoelens binnen te
houden, een critische geest, gescherpt vaak
door veel levensstrijd, ervaring en teleur
stelling. Gelijk de idealisten de trekkers zijn,
zoo vormen zulke nuchtere menschen de
veilige remmen in den dagelijkschen om
gang.
Laat onze bekende Hollandsche nuchter
heid steeds blijken te zijn een deugd, voor
hem, die de moeite neemt ons volkskarak
ter nauwkeurig te bestudeerenl
HOMO SAPIENS.
moeten kunnen zien. Dan zoudt ge bemerkt
hebben, hoe goed uw offertje was besteed
geweest en wat heerlijk resultaat het had.
Dezer dagen vroeg een der weesjes,
of St. Nicolaas dit jaar weer kwam, maar ik
moest met een schouderophalen antwoorden.
Ik wist het immers niet? En toch zou ik zoo
graag een antwoord gegeven hebben, dat
het kind voldoening had geschonken. Zou
katholiek Haarlem me niet eens willen hei
pen, spoedig zoo'n voldoening schenkend
antwoord te kunnen geven? Zouden Haar
lem's katholieken niet ^ereid willen zijn,
ook dit jaar weder een gift (zelfs de klein
ste is hartelijk welkom) voor het mooie doei:
een Sinterklaasfeest voor de weezen, af te
staan? Komt, dat doet ge wel! Ge brengt ge
luk aan die arme ouderlooze kinderen en op
Giften, cok in natura, worden door den
vader gaarne ingewacht. Zijn adres is Hage-
straat 10.
Terug te bekomen bij: H. v. d. Giesen,
Paper.torenvcst 47, armhandhorloge; v. Gas
teren, Jan Steenstraat 34, zilver beursje;
S. Jelgersma, Westerstraat 77, groene cein
tuur; Vrij, Lombardsteeg 5zw., pakjes enve
loppen; N. J. Kipshagen, Melkboer ens teeg
1, gele herdershond; Bok, Voldersgracht 39,
herdershond; Wiekamp, Pepijnstraat 1, hon
denpenning; J. Kablou, Brouwersstraat 36,
manchetknoop; J. Zuurendonk, Kolkstraat
12rd., kruisje van rozenkrans; C. Uriek,
Hoofdmanstraat 58, witte kat; Borger, Kerk
hofstraat 25zw., R.-K. Kerkboek; Scholten
den Sinterklaasavond zult ge dubbel geluk- Nassaustraat 37, bruine heerenportemonnaie;
kig zijn: vooreerst om het genoegen in eigen Boerec, Ged. Raamgracht 55A, licht gele
buis en vervolgens, omdat ge dan weet, dat regenjas; F. Belterman, Bakenessergracht 40,
ook in het Roomsche weeshuis pret en jool
is
schoengesp; B. Huyboom, K. Lakenstraat 6,
zwart damestaschje.
DIRECTIE s Mr. TH, WESTERWOUDT
Snel en zeker werkend tegen
Griep Ebeumatiek
Influenza Hoofd- eo
Verkoudheid Zenuwpijn
Togal scheidt sterk het urine-zuur af en gaat
zoodoende direct naar de bron der pijnen. Uit
stekend werkend tegen slapeloosheid. Docr vele
Doctoren en Klinieken ten zeerste aanbevolen.
Bij alle Apothekers en Drogisten verkrijgbaar
f 0.80 en f 2.ImD. A. J. AMEYE. A dam.
'BHS
Deze week publiceerden wij reeds een be
richt omtrent de audiëntie die onze Bis
schop, Mgr. A. J. Cailie, Dinsdag aan een
viertal van de Hongaarsche meisjes, die van
wege het R.K. Huisvestings-comité in Haar
lem en Omstreken werden geplaatst, ver
leende, bij welke gelegenheid door een der
kleintjes, de 11-jarige Szödy Ibolya, een toe
spraakje tot Monseigneur gehouden werd,
waarin zij namens de andere hier vretoe-
mej. Schirilla Ro'zsika, die eveneens een
korte toespraak gehoudenJiad, waarna allen
Mgr.'s zegen ontvingen.
Wij hebben van dit treffende groepje een
foto kunnen nemen met de bloemenman,
die de kinderen, die opgetogen waren over
het bezoek bij „den vriendelijkcn bisscnop,
met zijn mooie grijze haren en het prachtige
gouden kruis op de borst," Z.D.H. aanboden.
Van links naar rechts: Szödy Ibolya,
vende Hongaarsche kindertjes Z.D.H. ervoor Csóti Maria, mej. Schirilla Rózsika, Némethi
dankte, dat zij door Haar toedoen zulke lief
devolle pleegouders hier gevonden hebben.
Hierna onderhield Mgr. zich nog eenigen
tijd met de kleinen en haar onderwijzeres,
Adc'l Gaubek Borbala.
(In hei Hongaarsch wordt de achternaam
het eerst geschreven.)
n.l. „Godsdienst-zin", „Arbeidzaamheid",
„Eensgezindheid" en „Vroolijkheid".
„Godsdienstzin," dat is het fundament,
de onverwoestbare onderbouw der vereeni-
ging. Zeer zeker, onze vereeniging heeft hare
socialen beteekenis, ja zelfs dorst Dr. Cas-
sianus O.F.M., op de Gezellendag in den
Haag, Aug. '22 de St. Jos. Gez. Vereen, de
mooiste socialen vereeniging te noemen die
hij kende maar dankt zij dit juist niet aan
haar „Godsdienstzin", want moet niet heel
de socialen kwestie haar oplossing vinden in
den Godsdienst. De Godsdienst is in de Ge
zellen Vereeniging geen bijzaak maar hoofd
zaak. Vandaar uit worden haar idealen uitge
zet, vandaar uit beziet en leert zij ook de wer
kelijke waarde van haar andere drie kern
spreuken,.
Het instituut van Geestelijke-Directeur of
Adviseur is haar ten eenemale onbekend. De
Priester neemt niet zijn plaats in als een nood
zakelijke aanhang, als de regelateur die even
wicht tracht te houden, zijn taak is verheve
ner evenals zijn naam hij is de Gezellenvader
Hij kan daardoor dieper doordringen tot
zijn Gezellen en vruchtbaarder werk leveren.
Een typisch en tevens ka:a':te i;tieke eigen
schap der Gezellenvereeniging is haar fami
lie geest. Evenals de Praeses de Gezellenva
der is, zoo zijn de Gezellen elkanders broe
ders, niet in naam, maar metterdaad.
De intieme, hartelijke en vertrouwelijke
geest, welke men vindt in de Gezellenver
eeniging, ontmoet men bijna nergens anders.
De getuigenis van vele en vooraanstaande
mannen bevestigt dit.
Liefde aan te kweeken voor den arbeid,
de zedelijke waarde der arbeiders en het be
sef daarvan te verhoogen het aanleeren van
vakkennis harer leden, dit is de tweede spreuk
omgezet in de praktijk. „God Zegene het
Eerzame Handwerk ligt in deze kolpings-
groet, welke de Gezellen elkander zoo dik
wijls toesturen, met een heilwensch en tegelijk
een program besloten Dat is de godsdiensti
ge erkenning van de ver verheven waarde der
arbeid, dat is een groet, die moest daveren
over geheel de wereld en moest dringen in het
oor der werkschuwe arbeiders en in het hart
der werkgevers, welke hun arbeiders slechts
als een stuk machine beschouwen.
De „Eensgezindheid," zij blijkt reeds vol
doende uit den familiegeest der vereeniging
en de „Vroolijkheid" wordt beoefend op de
Gezellenvereeniging in den geest van
Roomsche Blijdschap.
Met recht, èr mag feestvreugde zijn, na
12 Vs jaar werken met zulk een program, waar
van de resultaten zoo tastbaar zijn.
Hoe spoedig was niet de zaal aan de Zoete_
traat te klein, 't Was weer Praeses Caminada
l I ll I
We worden jn Haarlem wel eens voor
preutsch en kleinsteedsch versleten, waar het
betreft appreciatie van kunst en zedelijkheid.
Maar nu is Londen, dat toch niemand voot
een dorp zal aanzien, ons een leer geweest
Men herinnert zich nog wel dat in de
zalen der voormalige Sociëteit „Trou moet
Bij7eken" eenige maanden geleden een ten
toonstelling werd gehouden van anatomie
Het z.g. anatomisch museum speculeerde op
de lage instincten in den mensch en in het
bijzonder de afdieeiinz van zekere soort ziekte
was eenvoudig walgelijk. Het gebeurde niet
zelden dat dames bij het zien van al dat
gruwelijke flauw vielen en heeren schaamden
zich om het bijzijn alleen al van dames.
Toch heeft dat museum hier eenige dagen
een massa belangstellenden kunnen trekken,
totdat eindelijk op algemeenen aandrang ten
minste het meest weerzinwekkende deel werd
gesloten.
Datzelfde museum schijnt dezer dagen in
Londen zijn tenten te hebben opgeslagen,
maar bericht de. .N. R. Crt" daar was
de politie er spoedig bij om het te sluiten.
Is dat niet een leer voor Haarlem om voor
taan maar niet zoo krenterig te zijn in het
weren van viezigheid? We behoeven ons in
dat opzicht heusoh niet ..breeder van opvat
ting" le toonen dan Londen en wal in Lon
den niet door den beugel kan, had in Haar
lem heusch geen schijn van kans behoeven te
hebben om de massa onder schoonklinkende
leuzen te vergiftigen,
Barometerstand 10 nur v.m.: 750. Achteruit.
OPGAVE VAN:
Duitscbe vrouwen, die met milliardeu naar de markthal gingen, en terugkëeren, zonder
voer zulk een bedrag het noodige te hebben kunnen bekomen.
De Vader van het St. Jacobs' Godshuis
verzoekt ons opname van Het- volgende:
Daartoe in staat gesteld door de vele in
gekomen giften, is den weezen in het St.
Jacobs' Godshuis een heerlijk St'. Nicolaas-
feest bereid kunnen worden verleden jaar.
Gij hadt er op den avond van 5 Dec. eens bij
moeten kunnen zijn geweest en die van
vreugde stralende gezichten eens hebben
l APRIL 19J1 OCTOBER 1923, i
Met een intieme feestavond zal de St. Jo
seph Gezellen Vereeniging a.s. Zondag haar
12%-jarig bestaan gaan herdenken, eerder
ingezet xnet een goedgeslaagd Tridiutn.
Verwonderd zal menigeen zich misschien
afvragen of deze vereeniging al niet reeds
meerdere jaren telt.En eenigzins is dit ook zoo.
Vroeger vormde de Gezellen Vereeniging eer-
onderdeel van de Vincentius -vereeniging. In
April 1911 echter begon de Vereeniging een
zelfstandig bestaan en sloot zich aan bij het
Centraal Verbond van St. Joseph-Geze'ien-
Vereenigingen in Nederland. Dit nu is het
feit, wat thans herdacht en gevoerd wordt.
Met recht mag zich de Gezellen Vereeni
ging, gezien haar kort maar succesvol ver
leden tot een luisterrijke feestviering opma
ken. Een oogenblik mag zij even rusten en
achter uit blikken even alle herinneringen
de revue laten passeeren, want de arbeid,
welke gedaan is, vormt een spoorslag voor
het toekomstige.
Veie oud-Gezellen zullen zich nog herin
neren het kleine en sobere zaaltje aan de Zoe-
testraat waar de aansluiting tot het Centraal
Verband een feit werd. Pater Caminada werd
toen officieel benoemd tot Haarlem's eerste
Gezellenvader. Officieel benoemd, want in
werkelijkheid was hij 't reeds al.
Toen de vereeniging nog stond onder de
bescherming van de $t. Vincentiusvereeni-
ging, was hij al reeds de ziel der beweging en
was hij vooral de initiatiefnemer om zich aan
te sluiten bij den Kolpingsbond. Daar mede
verrichtte hij een groote en grootsche daad.
Het program van den groote handwerks-
vriend Adolf Kolping, werd toen het program
van zijn vereeniging. Terecht, een grootsche
daad. Want hoe geeigecd is niet ais 't ware
dit program voor onzen tijd. Zeggen dit niet
reeds de vier kernspreuken der vereeniging
HET PAARTJE.
In de lerggestormde luchl, waaruit den
panschen dag zware regens zijn gevallen,
stond fel-gianzend de volle maan te pronken.
Nu en dan nog dreef er eer. wolksüert voor
bij, die wat-overstraald door het maanlicht
een bruid geleek in grijs kleed en witten
sluier.
De maan stond: te pralen boven de gracht,
overhuifd door zware, breed verlakte ol
men, waaronder op een rij de lantarens, die
diepe reflexen neerlieten in de donkerte van
het water.
1 Langs de gracht schreden ze voort: de jon-
geling, verregend vdtihoedje, een gabardine
met ceintuur en glimmende gesp, fooekentaseh
in de linker, met de rechter het meisje oru-
strengeld, het vinnige vlechlje uüpiekend bo
ven het mantelkraagje. Droomverloren, de
■hoofden naar dén gron.d als 'hindert hun
het licht, slenteren ze voort, langzaam, uiterst
langzaam, om het samenzijn te rekken, dat
zoet schijnt en stil maakt, in do vage aan
voeling van het voor hen nog nevelige my
sterie der liefde.
Van de tegenovergestelde zijde nadert een
man, rijzig en forsch. Het zwarte silhouet
van zijn hooge g' talie toekent zich scherp
af op den verlachten straatweg. Als het twee-
lal in het gezicht komt, slaat hij sUi. Zijn
spiedend cog loert naar het jeugdig men-
schenpaar. Zijn houding verraadt iets van
herkennen.
Ze naderen. Dan, als hij er zeker van is.
dat het zijn dochtertje is, valt zijn zwaar
geluid als een storende drukte in de ver
laten straat:
„Zou 't nog niet haast tijd worden voor
je?"
Des jongeiings hand glijdt ongemerkt weg,
prijsgevend de teere omstrengeling. Ze slaan
getweeën tegenover den man ,due zoo wreed
de teere sfeer brak, waarin ze gehuld waren
in dezen maanlichten avond. Zij, het hoofdje
nog dieper ter aarde gebogen. Hi j, in schubt-
bewuste zondaarshouding, verlegen peuterend
aan zijn boekentasch, geheel onthutst door
dit onverwacht intermezzo.
Met kracht en klem eischt de vader, in die
forsche taal van iemand, die opkomt voor
een natuur-rec.ht, dat het kind hean onmid
detlijk zal volgen.
De ba arde! oo ze knaap licht bedeesd het
verreg^pde hoedje en verdwijnt geruchtloos
in de stille straat.
De zware stem van den vader klinkt nog
long na. Het dochtertje volgt gedwee.
Roven degracht schatert coquet de
maan
maan.... STRIX,
die 't aandurfde ondanks bijnajonoverkome-
lijke moeilijkheden, om, geholpen door het
ijverig bestuur en de hulp van Haarlems
Katholieken een nieuw Gezellen tehuis te
openen aan de Jansstraat En spoedig werd 't
gebouwjplechtig ingewijd door niemand min
der dan onzen Bisschop. Nu kon de vereeni
ging haar vleugelen wijder uitslaan, nu kon zij
nog meer dezen tot zich trekken. En zijkon
dit niet alleen, maar deed dit ook. Velen, zeer
velen die nog dagelijks God danken dat zij
lid waren of zijn van hun dierbare Gezellen
vereeniging. Gntegenzeggelijk heeft de ver
eeniging eeu kern gevormd van degelijke
vol-Roomsc-he mannen, die een steun zijn
en een aansporing voor anderen.
't Zou op deze plaats te ver voeren, al dat
vele gespecificeerd in herinnering tebren gen
wat de vereeniging deed en meemaakte,
evenals de namen te noeman van hen die zich
verdienstelijk maakten. Trouwens aan de
Gezellenvereeniging werkt men niet om
genoemd te worden. Eén echter waarvan de
herinnering zal blijven, zoolang de Gezellen
Vereeniging blijft, wiens werk als 't ware
geheel de Vereeniging zelf is, en waarvan de
dankbaarheid ons dwingt die te noemen, dat
is onze dierbare oud-Praeses Pater Caminada-
Er is zonneschijn geweest en ook, (waarom
het te verbloemen), tegenslag. Een korte blik
echter op den toestand van heden zal ieder
nopen te erkennen, dat de vereeniging nog
een heerlijk gezicht voor de toekomst tegen
lacht.
De teek en school, ook al geeft deze nog
zoo'n financieelen druk op de Vereeniging7,
mag, en wordt ook, met eere genoemd. Dit
jaar opende zij haar nieuwe inrichting met
280 leerlingen.
De onderafdeelingen welke zoo'n mooi
beeld geven van het wezen der vereeniging
zijn: Retraiteclub „St. Clemens"; ont-
wikkelingsclug „St. Justinus"; ziekenfonds
„St. Raphael"; muziekvereeniging „Utile
Dulci"; damclub ,.T. E. P."; zangclub
„Zangcrsgezelien"; 7 Vioolcleb ,.St. Cecilia"
en dc voetbalclub „Zwaluwen.'
Zoo is aan de toestand na 12'A jaar van
mooien en succesvollen arbeid. Moge onder
GodS onmisbaren zegen het Kolpingswerk
in Haarlem nog een heerlijke toekomst te
gemoet gaan. Het ideaal der Gezellen
vereeniging is datgene, waartoe enze neden-
daagsche maatschappij moet worden terug
gebracht.
Moge 't haar niet ontbreken, zooals het
dat ook voorheen niet deed, aan de sym
pathie van Haarlem's katholieken. Het
godsdienstig en maatschappelijk heil van ve
len is de inzet van het heerlijke werk. Daar
om dar- ook mogen vrij hopen en bidden dat
de St. Joseph Gezellen Vereeniging bij het
naderen van haar zilveren bestaanstijd reed»
gouden vruchten moge plukken.
»God zegene het eerzame handwerk!"
