BUITENLAND
BINNENLAND.
Derde Blad
29 December 1923
Medische Praatjes.
n.
GEË, Sl'ITENL. BERICHTEN.
Uit de Pers.
Rond de Kabinetscrisis.
Vervreemding van Sympathie.
RECHTSZAKEN.
Het roode testament.
In Duitschland verwondert men zich erover dat niet, zooals was toe
gezegd, in de eerste expertencommissie ook Duitsche deskundigen ziin
aangewezen. Een Duitscher heeft een nieuw plan voor de schadever
goedingen ontworpen: deelname van de Fransche regeering met 30
in voorname Duitsche industrieën, voor welk plan verscheidene Fransche
regeeringspersonen interesse hebben getoond. Er worden pogingen
aangewend tot een minnelijke schikking der Engelsch-Afrikaansche ge
schillen. Lloyd George is ongesteld. Nog steeds tegenstrijdige berich
ten uit Mexico. De ontslagaanvrage van het Japansche Kabinet is
bedoeld.als protest tegen den aanslag op den Prins-Regent.
Onder de Telegrammen: Vrijwillige terugkeer van het Duitsche
kapitaal uit het Buitenland tot voorkoming van de verdere financieele
en economische instorting. De betaling door Duitschland van de be-
zettingskosten wordt heden door de Duitsche regeering overwogen.
Een onderzoek inzake de verdenking tegen de Intern. Arbeiterhilfe.'
Oe Ruhr-bezettlng en het plan-Rechberg in de Fransche Kamer.
GEMENGD NIEUWS.
DE OVERVAL VAN EEN KANTOOR
LOOPER.
UIT ONZE G0ST.
FEUILLETON.
HEESCHHEID.
Wij hebben den vorigen keer gezien, dat
het de stembanden zijn, die hun plicht niet
naar behooren vervullen en op deze wijze
de heeschheid in het leven roepen. Het
oorzakelijk moment, dat wij noemden, was
een ontstekingsachtige verandering der om
geving en dat deze laatste weer afhankelijk
was vande temperatuurswisseling, n.l. de
overgang van warm naar koud, waardoor
bacteriën gelegenheid vonden verwoestend
in te werken. Lang niet altijd is het de
weersgesteldheid, die hier schuldig is. Om
dat eenigszins te verduidelijken, moet ik u
een sinister voorbeeld noemen uit het da-
gelijksch leven en u een oogenblik den
dronkaard met zijn heesch en schor stemge
luid voor oogen stellen. Het is hier de alco
hol. de chemische inwerking dus, die het
slijmvlies heeft aangetast, waardoor de
stembanden niet goed kunnen werken. Ook
bij sterke rookers treffen wij door dezelfde
oorzaak een heesche stem aan. Voorts zal
het U bekend zijn dat menschen die met
koopwaren langs de straat venten,
dikwijls een erbarmelijk heesch geluid doen
hooren. In dit laatste geval is het een over
matig gebruik van het stemorgaan, dat tot
een dergelijke afwijking aanleiding geeft.
Onder dezelfde rubriek, zij het dan in een
andere hoedanigheid moeten wij diegenen
rangschikken, die veelvuldig in groote ver
gaderingen moeten spreken en daarbij te
veel van hun stem vergen. Evenzoo hebben
artisten en dergelijken, die veelal in rooke-
rige zaal en voor 't publiek optreden en waar
de rook als chemische prikkel nog het hare
er toe bijdraagt om de heeschheid te be
vorderen, met deze misère te kampen, i
Naast deze oorzakelijke momenten, die wij
met elkaar besproken hebben en achtereen
volgens de revue hebben laten oasseeren,
vinden wij een enkelen keer nog een andere
oorzaak voor de heeschheid. Het is een ge
zwelvorming in het strottenhoofd. Het komt
n.l. voor dat iemand, die voor geen der bo
vengenoemde invloeden is blootgesteld ge
weest, plotseling heesch wordt. Onwille
keurig denkt men allereerst aan een gevatte
koude op de stembanden, zooals men ge
woonlijk dit zoo pleegt te noemen, doch als
alle huismiddeltjes falen en de kwaal gedu
rende dagen of soms weken blijft aanhou
den, dan denkt men er aan een deskundige
te gaan raadplegen, die in de meeste geval
len een gezwel vindt. Dit onderzoek is niet
altijd even gemakkelijk, aangezien deze
nieuwvorming zeer verscholen kan liggen,
hetgeen begrijpelijk is, wanneer wij weten,
dat de bouw, zooals wij reeds opgemerkt
hebben, voor ons strottenhoofd zeer gecom
pliceerd is. Waarom heeft nu het aanwezig
zijn van zoo'n gezwelletje heeschheid ten
gevolge, zult gij vragen. Welnu om dit vol
doende te begrijpen, wil ik er in de aller
eerste plaats u op wijzen, dat onze stem
banden beïnvloed worden door zenuwen.
Immers onze stembanden zijn niets an
ders dan spiervezels, die op een gegeven
oogenblik al naar het noodig is, samentrek
ken of verslappen moeten. Evenals de be
weging van onzen arm of van ons been
door verslapping of samentrekking der
spieren plaats vindt, hetgeen geschiedt door
een prikkel, die door onzen wil via de ze
nuwbanen wordt overgebracht naar het be
trokken lichaamsdeel, evenzoo is het ge
bruik van onze stembanden afhankelijk van
onzen wil, die den prikkel tot beweging uit
zendt.
Het zal u nu duidelijk zijn geworden, dat
wanneer op een of andere wijze deze ze
nuw, die wij a. h. w. kunnen vergelijken met
een electrischen geleidingsraad, niet in staat
is haar plicht te doen, zoo er storing is. zoo
kan de zenuw op haar beurt niets overbren
gen, en ontstaat er een z.g.n. stemband-ver
lamming. Wij willenden volgenden keer op
het een en ander nog wat nader ingaan.
MEDICUS.
De commissies der C. v. H
De „D. Allg. Ztg." spreekt volgens een
radiogram uit Berlijn haar bevreemding uit
over het feit, dat in de eerste commissie van
deskundigen der C. v. H. (voor valuta- en
begrootingskwesties) geen enkel Duitscher
zitting heeft, terwijl aanvankelijk toch uit
drukkelijk was vastgesteld, dat Duitschland
daarin zou ziin vertegenwoordigd.
Een Duitsch plan voor in-
dustrieele samenwerking
met Frankrijk.
De „Matin" geeft een overzicht van een
uitgewerkt plan van industrieele samen
werking, dat Arnold Rechberg, de Duitsche
kalimagaaat, sinds v rtien dagen be: ig
is te ontwikkelen. Dcz- meent, dat. de oplos
sing VBn de moeilijkheden omtrent veilig
heid en schadevergoedingen slechts door in
dustrieele toenadering tusschen beide landen
kan worden gevonden. Hij heeft daartoe een
Fransch-Duitsch verdrag ontworpen, vol
gens hetwelk Frankrijk uit de Duitsche in
dustrieën de voornaamste en die, welke de
beste kansen op rendement aanbieden, zou
uitzoeken en dan daarin een deel krijgen zou
van dertig procent door middel van kapi
taalsuitbreiding. De nieuw uitgegeven aan
deden, die dus ongeveer n vierde van het
geheele kapitaal zouden bedragen, zouden
worden ter hand gestdd aan de Fransche
xegeering, die er geld van maken zou door
ze aan Fransche industrieelen te verkoopen
of verpachten.
Op deze wijze, meent Rechberg, zou niet
alleen een aanzienlijke betaling van schade
vergoedingen mogelijk zijn, maar zou ook
Frankrijk's veiligheid verzekerd wezen, aan
gezien het toezicht, dat het aldus op de
Duitsche industrie zou krijgen veel meer
beteekent dan de militaire controle der com
missies. Het plan zou teven; uiterst voordee-
lig zijn voor de Duitsche industrieën zelf,
op welke de onzekerheid der toekomst thans
Zeer drukt. Aan Engeland zou een aandeel
moeten worden aangeboden terwijl Amerika
zeer ingenomen zou zijn met een oplossing,
die de rust en de veiligheid in Europa verze
keren zou en mooie plaatsing zou aanbieden
voor kapitalen.
Rechberg heeft een en ander uitvoerig uit
eengezet in gesprekken, die hij gehad heeft
met Poincaré, Foch, Barthou en verschillen
de Fransche politici en industrieelen, die al
len belangstelling voor zijn denkbeelden heb
ben getoond.
De economische crisis.
i Naar de „Lokal Anz." verneemt, zal de
uitbetaling der ambtenaarssalarissen voortaan
weer zoo geregeld mogelijk op de vastgestelde
betaaldagen geschieden. Van vooruitbetaling
over een of drie maanden is voorloopig ech
ter nog geen sprake.
De communistische actie
in Duitschland.
De autoriteiten te Hamburg hebben aan de
„Internationale Arbeiterhilfe", die den laat-
sten tijd overal in Duitschland comité's heeft
gevormd, het verlof toi het houden van een
inzameling in het gebied van Hamburg ge
weigerd, omdat volgens hen gebleken zou
zijn, dat de comité's systematisch communis
tische propaganda maken en directe instruc
ties van Moskou ontvangen. Volgens de door
de Hamburgsche autoriteiten ingewonnen
inlichtingen «chijnt de bedoeling van de
„Arbeiterhilfe" in de eerste plaats, te zijn,
de beschikking over een groot aantal zalen te
krijgen om te trachten politieken invloed te
oefenen op degenen, die daar een maaltijd
o itvangen. Naar aanleiding hiervan hebben
de autoriteiten niet kunnen besluiten de „Ar
beiterhilfe" te bevorderen.
De Engelsche betrek
kingen met Afghanistan.
Een draadloos-N.T.A.-bericht meldt, dat
volgens mededeeling van de Afghaansche
legatie te Parijs een gemengde commissie van
Britten en Afghanen is benoemd tot het re
gelen van geschilpunten.
Lloyd George.
Draadloos wordt gemeld dat Lloyd George,
die een zware kou heeft gevat en vermoeid is
tengevolge van zijn verkiezingscampagne,
een rustkuur is voorgeschreven, die hij zal
doorbrengen in Wales.
De opstandige beweging
in Mexico.
Uit Mexico wordt gemeld, dat de opstand
verflauwt. Volgens een telegram uit New
York, zouden de opstandelingen een vredes-
delegatie naar Mexico City hebben gezon
den.
Het hoofdkwartier der rebellen meldt, dat
te Irapilato de generale staf en 3C0 cavale
risten van een kolonne regeeringstroepen ge
vangen werden genomen. De rest der ko
lonne is naar de insurgenten overgegaan. De
revolutionnairen beweren voorts, dat de
haven van Manzanille, in den staat Colima,
in hun bezit is, terwijl de regeeringstroepen
Puebla weer zouden hebben ontruimd.
De mislukte aanslag op
den Japanschen prins-re-
gent.
Een draadloos telegram uit "fobo neldt
nader, dat Hirohito, de prins-regent, na den
aanslag, waarvan wij gisteren melding maak
ten, zijn weg naar den Landdag vervolgde
en daar met opmerkelijke bedaardheid een
rede voorlas. De jongeman, die den aanslag
pleegde, werd aan pogingen om hem te
lynchen onttrokken door de politie, die hem
arresteerde.
Een nader draadloos bericht uit Toleyo
meldt, dat het iongmenscb, dat een aanslag
deed op het leven van prins Hirohito, een
socialist is, met name de zoon van den Ja-
panschen senator Namba. De politie heeft
nog twee medeplichtigen gearresteerd en is
bezig met het arresteeren van anarchisten.
Het blijkt dat het Japansche Kabinet
zijn ontslag heeft ingediend om op deze wijze
blijk te geven van zijn verontwaardiging
over den moordaanslag. Algemeen gelooft
men dat de prins-regent zal weigeren de
ontslagaanvrage aan te nemen.
De autoriteiten vreezen voor het uitbre
ken van onlusten tegen de socialisten.
HET BRITSCH-INDISCH NATIONAAL
CONGRES.
Mahomed Ali, de bekende Kalifaatleider,
heeft het Britsch-Indisch Nationaal Congres
geopend en daarbij een rede gehouden, waar
in hij den afgevaardigden den raad gaf, Ghan-
di's program van niet samenwerking uit te
voeren door het verzamelen van fondsen en
de massa te organiseeren onder de congres
banier, en nationale secretariaten op te rich
ten in Delhi en de andere provincies en dis
tricten. Mahomet Ali juichte de poging tot
het stichten van een bond van Oostcrsche
staten toe te verklaarde, dat indien Ghardi
niet binnen een jaar op vrije voeten wordt ge
steld, ten einde het besluit tot instelling van
zelfbestuur in ontvangst te nemen, de vlag
der Indische Republiek ontplooid moest
worden.
DREIGBRIEVEN VAN AMERIKAAN-
SCHE DRANKSMOKKELAARS.
De commissaris van politie te Washington
heeft een aantal anonieme dreigbrieven ont
vangen, waaria hem wordt aangeraden niet
over te gaan tot de publicatie van een eenigen
tijd geleden ontdekte lijst van klanten van
het Alcohol-Syndicaat te Washington. In
deze brieven worden verschillende vooraan
staande regeeringsambtenaren en invloed
rijke personen er van beschuldigd, eveneens
te behooren tot de klanten van het syndicaat.
Gemeld wordt, dat de lijst is weggeraakt
de politie beweert evenwel, dat zij gestolen is.
HET ITALIAANSCHE HANDELSVER
DRAG MET RUSLAND.
Het Russisch-Italiaansche handelsverdrag
zal waarschijnlijk nog vóór het begin van het
nieuwe jiar worden gepubliceerd. Het is
reeds gesloten. Het verdrag zal in artikel 1
de de jure erkenning van de sovjet-regeering
door de fascistische Italiaansche regeering
b vatten.
AANSLAG OP EEN ITALIAANSCH
KAMERLID.
Naar uit Rome wordt gemeld, is een aan
slag gepleegd op den directeur van de „Mon-
do," het Kamerlid Amendola. Hij werd door
zes personen aangevallen, van wie er een een
revolverschot op h m loste, dat echter ge
lukkig miste. Daarna wierpen de zes man
nen zich op den afgevaardigde en sloegen
hem met stokken op het hoofd, totdat hij
bewusteloos neerviel. De aanvallers wisten
in een auto te ontkomen.
HOOGLEERAREN ALS LEDEN VAN
EEN SOVJET.
Kort geleden had te Moskou een congres
van Russische hoogleeraren plaats, waarop
gepoogd werd een toenadering tot stand te
brengen tusschen het intellect en de arbei
ders. Het resultaat van deze besprekingen
was, dat vele hoogleeraren hun passief ver
zet tegen de sovjet-regeering hebben opge
geven en hun medewerking hebben beloofd
bij het doorvoeren van de plannen der re
geering op cultureel gebied. Dit heeft de
verhouding tusschen de hoogleeraren en de
studenten, die meerendeels communisten
zijn, aanzienlijk verbeterd. Vele hoogleera
ren zijn echter nog verder gegaan en hebben
zich ook candidaat gesteld bij de laatste ver
kiezingen en, naar het schijnt, met succes
Te Kiejew zijn, naar Izwestia mededeelt,
met medewerking van de studenten eenige
bekende professoren in den gemeenteraad
gekozen.
GEEN AANFIOUDINGEN, MAAR
VERBANNINGEN.
De berichten, van Riga uit verspreid om
trent arrestaties op groote schaal te Moskou,
zijn onjuist. Aanleiding tot deze geruchten is
vermoedelijk het feit, dat in den laatsten tijd
een aantal personen die ongewenschte of
verboden bedrijven uitoefenden zooals ket
tinghandelaars, handelaars in cocaine en al
cohol, houders van speel- en verdachte hui
zen uit de hoofdstad zijn verwijderd. Dit was
reeds het geval met 532 personen en er zullen
er nog 385 worden verbannen, omdat zij op
verscoillende wijzen voortdurend de wetten
overtreden.
DE VERKIEZINGEN VOOR DE
SOVJETS.
De plaatsvervangende volkscommissaris
voor binnenlandsche zaken Chlopljankm
heeft in een interview-met een correspondent
van de „Izwestia"verschillende bijzonderhe
den medegedeeld over de afgeloopen verkie
zingen. Wij ontleenen aan dit interview de
volgende bijzonderheden.
Op het platteland zijn van net kiesrecht
verstoken 1,1 "/0 van de bevolking in de
steden 9,5 Dit: verschil wordt verklaard
door het feit, dat in de steden sinds de in-
i voering van de Nep een grooter percentage
niet-arbeidenden woont dan op het platt'
land. (De bolsjewistische wet kent het kies
recht slechts aan arbeiders en boeren toe.)
Het grootste gedeelte van hen, die niej
stemgerechtigd zijn, bestaat uit eigenaars van
bedrijven. Kenschetsend voor het ontwikke
lingsproces van Rusland is het volgende in
1922 vormde de groep der uitgeslotenen op
het platteland 0.74 en in de steden circa
5 terwijl in 1923 de cijfers waren 1,1 en
9,5 Dit bewijst hoe sterk de particuliere
bedrijven zich gedurende één jaar hebben ont
wikkeld.
De belangstelling voor de verkie.Ligen f st-den in verbazing en verwondering ge
was niet groot. Op het platteland s hM- b-acht. Thans is de valsche prins op verzoek
35 van de kiezers, in de districtsste v-m den echten prins Obolenski door de po-
19 in de gouvernementssteden 35
Petrograd 55 Het best was de opkomst va
de.... soldaten en matrozen, die natuurlijk
allen op de candidaten van de regeering
hebben gestemd. (In Rusland is de stemming
niet geheim. Red.)
Het „Huisgezin" oordeelt als volgt:
„De kabinetsformatie gelukt ditmaal of ze
gelukt niet.
In het laatste geval laten de voorzitters
der drie rechtsche Kamerclubs, door wier
bemiddeling de Koningin zich tot de rech
terzijde wendt en die de Kroon het advies
tol deze ietwat zonderlinge manier van
kabinetsformatie hebben gegeven, haar een
tamelijk vreemd figuur slaan.
Men moet dus aannemen, dat de kabi
netsformatie zal gelukken.
Maar was dan deze ongewone weg en
methode noodig geweest?
Had de Koningin dan niet rechtstreeks,
- zooals bij de twee voorafgeg .ne pogingen,
den een of anderen staatsman met de for
matie kunnen belasten?
Er moet natuurlijk een reden zijn, waarom
dit niet gebeurd is, waarom van den ge-
bruikelijken weg is afgeweken.
Heeft men door dezen ongewonen stap
de rechterzijde willen beduiden, dat de Ko
ningin niet kan en mag onttrekken?
Maar behalve dat die wenscb der Konin
gin ook op andere wijs ter kennis van de
rechterzijde ware te brengen geweest, een
oneenige rechterzijde wordt niet op verlan
gen der Koningin eensgezind.
Als de zestig niet van plan zijn elkaar
te verstaan, zullen ze elkaar ook niet ver
staan, als ze vernemen dat de Koningin het
graag zou zien.
Er moet dus een andere reden zijn ge
weest.
Moest de Koningin zelf een kabinetsfor
mateur aanwijzen, dan kon ze, indien het
demissionnaire kabinet in hoofdzaak zou
terugkeeren, moeilijk den premier, den heer
Ruys, voorbijgaan.
Aanvaardt de rechterzijde de formatie,
dan kan zij deze endosseeren aan wien zij
wil.
En daar men moet aannemen, dat de
heele zaak aan de rechterzijde beklonken
was, voordat aan de Koningin het advies
was gegeven, dat tot de nieuwe opdracht
leidde, moet thans wel vaststaan, wien de
rechterzijde de kabinetsformatie zal over
dragen.
Een sprong in bet duister is van de voor
zitters der rechtsche Kamerclubs niet te
verwachten: aan een nieuwe mislukking
zullen ze de Koningin niet blootstellen.
De zaak is derhalve in kannen en krui
ken.
Nog eens, anders raag van het beleid der
drie clubpresidenten niet verwacht worden.
Maar fraai en elegant kan deze methode
van kabinetsformatie niet worden genoemd.
En wij hadden, indien inderdaad bij de
drie rechtsche partijen de stellige wil aan
wezig is om samen te werken en aan die
samenwerking uitdrukkiv' te geven in een
rechtsch kabinet (als het anders mocht zijn,
ware het een dwaze en ergerlijke comedie),
toch nog liever op andere manier de klip
ontzeild gezien, waarop we boven bedoel
den."
De „Rotterdammer' zegt, dat in de op
dracht, thans door de Koningin verleend,
meer dan éèn loffelijk element valt te ver
melden. Het A. R. orgaan schrijft dan:
„Allereerst bevat zij een sterke waardee
ring van een gezond parlementair systeem
dat een parlementair kabinet als het nor
male veronderstelt.
De ietwat ongewone formuleering der op
dracht mag niet leiden tot de bedenkelijke
consequenties, welke door eenige bladen
der linkerzijde getrokken zijn.
Verwacht mag worden, dat de loop der
dingen zich aldus zal voltrekken, dat door
het leidend optreden van de drie voorzit
ters der rechtsche fracties een gemeen
schappelijk accoord zal worden getroffen.
Licht zal dan door onderlinge saamspre
'•.tie ontmaskerd, gearresteerd en naar Ellis-
-.iland overgebracht, ter repatrieering naar
jroot-Bri ttaanië
Harry Ferguson zijn familie noemt hem
een man van romantischen en avontuurlijken
aanleg was per stoomschip van Frankrijk
naar New-York gekomen. Daar zijn identi
teitsbewijs valsch was, zou hij gedeporteerd
worden, 's Nachts liet hij zich van boord glij
den en zwom naar den kant.Men was 't spoor
bijster.
Eenigen tijd later deed Ferguson rich voor
als prins Obolenski. Hij ontving verslagge
vers van verschillende bladen en vertelde hun,
dat hij een van de samenzweerders was van
't complot, dat den moord van Raspoetin
beoogde, welke plaats had in het paleis van
„zijn neef" Yoessoepoff. Voorts dat hij vroe
ger een inkomen had van ruim een millioen
gulden per jaar. Zijn vijanden ontmoette hij
liefst bij een duel met zwaard of revolver.
De prins maakte indruk vooral ook met een
fotografie van „zijn dierbaren neef den prins
van Wales", welke was onderteekend met
,4ord Renfrew". Dan verdween de prins en
vertrok naar het Westen. Hier werkte hij als
stalknecht en winkelchef. Dan hield de prins
een serie lezingen over den chaos in Rusland-
Een maand geleden kwamFerguson te Bos
ton, waar hij zich als een gegradueerde van
Oxford voordeed, die aan de Harvard-univer-
siteit van Boston een cursus zou komen vol
gen in wiskunde. Ook in deze stad had hij in
de aanzienlijke kringen spoedig toegang.
Aan de universiteit ontdekte men echter a'
king de aandacht zich samentrekken op één
man, die voor verwezenlijking van dit pro- gauw, hoe ver het met de kennis van den stu-
gram de verantwoordelijkheid aanvaardt en
door de Koningin waarschijnlijk met kabi
netsformatie zal worden belast.
Door deze vergemakkelijking van zijn
taak en den langen voorbereidenden arbeid
mag dan weldra de vermelding van de be
windslieden worden verwacht.
De nauwe band tusschen parlement en
kabinet zal aldus worden bewaard, terwijl
bij wijs beleid door zich te hoeden voor
een gedetailleerd program de leiding bij het
kabinet zal blijven berusten.
Naast dit verblijdend pogen om een par
lementair kabinet te formeeren, verdient
eveneens dankbare erkenning de veel be-
teekenende waarschuwing, aan de rechter
zijde geschonken.
Het is alsof thans van de allerhoogste
plaats de roepstem tot de partijen der rech
terzijde uitgaat, dat zij in het waarachtig
landsbelang den weg zullen vinden om
wederom tot een vereend optreden te ge
raken.
Worde die roepstem door ieder der par
tijen ten volle verstaan."
De Nieuwe Courant" schrijft o.a.:
„Er is een bedenkelijke zijde aan deze
mogelijkheid der oplossing van de kabinets
crisis, niet voor de ministers, maar voor de
Volksvertegenwoordiging. En dat is juist die
eenstemmigheid tusschen kabinet en Ka
mermeerderheid. Deze lastgeving want
hierop komt toch de zaak neer, wanneer
de opdracht aan de heeren Nolens, Rutgers
en Schokking tot resultaat leidt, ont
neemt aan het kabinet zijn zelfstandigheid,
aan de meerderheid van zestig haar recht
op kritiek. En de invloed van de minder
heid wordt tot nul gereduceerd. Het wordt
een toestand, dien we ons niet duidelijk
kunnen voorstellen als vatbaar voor een
eenigszins langen levensduur. Hij schijnt
ons ongezond en in strijd met het beginsel,
dat ten grondslag ligt aan ons parlementair
stelsel."
Dat het voortdurend drijven en stoken
van een deel der Franskiljoniscbe pers in
België tegen de Hollanders,ook op som
mige Belgische ambtenaren zijn invloed niet
mist én :sl heel weinig er toe bijdraagt, om
de door beide gouvernementen gewenschte
betere verstandhouding tusschen Nederlan
ders en Belgen te begunstigen, blijkt uit
een schrijven in de „Limb. Koerier van
een door België reizend Nederlander, dat
wij hier laten volgen:
„Den 13 December j.l., komende van Pa
rijs, moest ik te Erquelines, waar de trein
voor de douane circa 20 minuten stopt, een
transito-biljet nemen voor 2 pakken met te
Parijs gekochte artikelen, waarvan het eene
een waardevol uurwerk bevatte.
Op mijne beleefde vraag, in 't Fransch,
mij een transit te willen geven voor Hol
ven. Het eenige antwoord, dat ik van den
Waalschen chef nog krijg is: „ils sulvront
par le train suivant."
Te Luik wachten we ongeveer 5 uren,
waardoor onze heele reis in de war komt,
doch met den volgenden trein is niets mee
gekomen.
Eerst heden 24 December kwamen de
pakken in ons bezit. Het eene in goeden
staat, doch het andere, dat met den waarde-
vollen inhoud onbruikbaar gemaakt en stuk
gebroken: een pracht-pendule van plm. 800
francs was totaal vernield.
In plaats dit stuk als waarschuwing voor
anderen. Immers men kan veel beter 2 maal
invoerrechten betalen (èn in België èn in
Holland) dan op die wijze behandeld te
worden.
Het transito-vervoer tusschen Frankrijk
en ons land wordt aldus als bagage eenvou
dig onmogelijk.
De Franschman, die zich over het ellen
dige gedoe evenzeer ergerde als ik, zeide
dent van Oxford gesteld was. De „prins" ver
dween.
Twee weken geleden kwam Ferguson te
New-York terug, doch nu was men op hem
verdacht. De geheime dienst, die hem op ver
zoek van twee neven van prins Obolenski
moest opsporen, had den kleermaker spoedig
gevonden. De echte prins Obolenski vertoeft
momenteel ook te New-York.
Ferguson verstond een weinig Russisch,
daar hij in de Usermansk-expeditie had mee
gestreden.
DOODGEKNELD.
Bij het passeeren van een schuit onder de
brug aan het Spui te 's Hage is Donderdag
een kind, dat wilde meehelpen het schip te
duwen, uitgegleden op het dek. Het viel over
boord en raakte bekneld tusschen schip en
muur. Doodelijk gewond is het uit zijn be
narde positie bevrijd. In het Gem. Ziekenhuis
is het na eenige oogenblikken overleden.
LIJK OPGEHAALD.
Op 24 December j.l. is uit het water van
de Laakhaven te 's Hage opgehaald het in
staat van ontbinding verkeerende lijk van een
onbekenden ongeveer 50-jarigen man. Aan
de eene hand bevond zich een gladde gouden
ring en aan de* andere een fantasie-zegel
ring.
Op het iqk werd verder bevonden twee
rozenkransen, een bril in étui, een knipmes,
een huissleutel en een mes in scheede, om
den hals een koord met een medaille, waarop
stond „Aartsbroederschap," om de broek
een leeren riem, waaraan een linnen zakje
met brood.
Een portret van het lijk bevindt zich aan
het hoofdbureau van politie, Alexandersveld,
afd. C. Namens den commissaris van politie
afd. C. van het hoofdbureau, wordt ieder, die
inlichtingen kan geven omtrent de identiteit,
verzocht, zich aan zijn bureau te melden.
BRUG DEFECT GERAAKT.
Donderdagavond is de brug over de Oude
IJsel bij Doetinchem defect geraakt. N.dat
de brug was opgehaald voor het doorlaten
van een schip, braken nij het neerlaten, de
beide beneden assen en bleef het losse brug-
deel geheel scheef, en half geopend hangen.
Alle communicatie met de overzijde is
verbroken. De voetgangers en ook de reizi
gers van de stoomtram Zutfen-Emmerich
werden door een roeibootje overgezet. Het
laat zich aanzien, dat het herstallen van di
brug eenige dagen zal duren.
land, krijg ik van den Waalschen beambte, mjjt doelende op de Walen: „Vous devez
die daar als chef scheen te fungeeren, zelfs bjen comprendre que e'est on tout autre
geen antwoord. Deze heer. misschhien wel j peuple que le nótre." (Weet wel, dat dit
„Soir" of „Express"-lezer, en dan voldoende j een heel ander volk is dan het onze),
tegen „ces Bataves" bewerkt, komt pas in I
beweging, als een Fransche kapitein met Dit schrijven is te welsprekender, voegt
wien ik van af Parijs alleraangenaamst de „Limb. Koerier" hieraan toe, omdat het i
gereisd had, nadert en mij vraagt: „Avez- herkomstig is van een werkgever uit onze
vous des difficuites.' (Maakt men het u Mijnstreek, die zich tijdens den oorlog als
lastig?) Op mijne bevestiging en bij t zien ecn warm vriend der Belgen deed kennen;
der vele ridderorden van den Franschman die niets nagelaten heeft om de Belgische
komt de Belg in actie en antwoordt kmri vluchtelingen en geïnterneerden te helpen;
„D'abord cherchez des billets." (Eerst bil- die zijne Fransche boeken, tijd en geld er-
jetten halen.) j voor beschikbaar stelde; die Belgische ge-
Nu zou men meenen. dat m dezelfde zaal, interneerden aan toonenden arbeid in zijn
met bet oog op het korte oponthoud van
den trein, dergelijke formaliteiten te ver
vullen waren; doch niets daarvan. Heele-
maal op 't andere gedeelte van 'f station
moet men die biljetten halen.
Daar aangekomen moet ik mij opnieuw
ergeren, want de man, die daarvoor is aan
gewezen, kan ze nergens vinden.
Als ik ze eindelijk heb gekregen en terug
ren (de tijd is nog slechts kort) heeft men
de deur van de douanezaal gesloten. Ik sla
op de glazen deur er. laat door het glazen
bovengedeelte de biljetten zien, doch
men opent niet. Ik krijg een wenk om rond
om den omweg over het perron te maken.
In d? douanezaal aangekomen, zie ik, dat
de pakketten nog niet geplombeerd zijn;
een werk van 2 minuten. Ik protesteer
daartegen. Doch het geelt allemaal niets,
liet wordt eenvoudig niet gedaan, en de
trein staat op vertrekken.
Men weigert mij de pakken mee te ge-
eigen bedrijf hielp....
En die nu zóó verontwaardigd is, dat we
menige scherpe uitlating uit zijn schrijven
moesten wegnemen.
Indien de Belgen zich de hun nog schaars
resteerenden sympathieën in Ned. Limburg
opzettelijk willen vervreemden, kunnen zij
geen doeltreffender weg inslaan dan den
boven omschrevenen.
DE KLEERMAKER-PRINS.
Een sekere Harry Ferguson, Schot van ge-
geboorte en kleermaker van beroep, heeft
verscheidene maanden te New-York en in
andere steden als prins Dimitri Michael
Alexandrovitsch Obolenski de „soci-ty" dier
De Rotterdamsche Rechtbank heeft Don
derdagmiddag uitspraak gedaan in de zaak
tegen den chauffeur G. v. B. en de koop
lieden W. M. en L. H. v. d. S., die de vorige
week hadden terecht gestaan, beklaagd van
den overval van een kantoorlooper in het
Sterrebosch te Schiedam, met de bedoeling
dezen van f 23.000 te berooven.
De chauffeur G. v. B. werd tot 2 jaar ge
vangenisstraf veroordeeld, met aftrek van
preven'i:ve hechtenis. W.M. tot 5 jaar en L.
H. overeenkomstig den eisch tot 7 jaar ge
vangenisstraf.
De officier van Justitie had ook tegen W.
M. 7 jaar geëischt.
EEN NIEUW POLITIESCHANDAAL.
Commissaris Meyer ontslagen.
Uit Solo wordt gemeld
De Commissaris van politie, alhier, de heer
C. Meyer, is ontslagen.
Aneta verneemt nader, dat het ontslag van
den heer Meyer, commissaris van politie le
kl. te Solo gageven is in verband met een
justitieel onderzoek inzake financieele mal
versaties. Nader zal worden uitgemaakt, of
het ontslag al dan niet eervol zal zijn. De
heer Meyer, die onder het oude politiere-
giem schout was, deed ongeveer 15 jaren
achtereen als^commissaris te Solo dienst.
Reeds vroeger en laatstelijk in den loop van
1922 werden onderzoeken naar de financieele
faits et gestes van commissaris Meyer in
gesteld, waaraan het vorig jaar zelfs de pro
cureur-generaal te pas kwam. 't Bleef, vol
gens de Tel. aan voldoende bewijzen tegen
M. ontbreken, tot nu ten slotte, hetgeen
reeds lang verwacht werd, de botn toch ge
barsten is.
51.
„Wel, dan moet je er maar in berusten."
„Jij kunt er gemakkelijk over spreken,
fij bent toch rijk."
„Och, ik werk om een rustigen ouden
dag te hebben, maar jij hebt alles nog maar
uitgegeven voor oogenblikkelijk plezier."
XVL.
„Als ik dan zoo verkwistend ben, is dat
Mijn schuld niet, dat is de schuld van mijn
man, die mij die gewoonten geleerd hebt"
,A1S ie zoo slecht bij kas bent, hertrouw
dan."
„Dank je, mijn vrijheid gaat me vóór al
les."
„Je had je vrijheid beter kunnen gebrui
ken en spaarzaam kunnen zijn. Maar nu je
zoon naar bet Seminarie is, denk je alleen
eigenares van het geld van den graaf te
kunnen worden. Je zoon kan daar ginder
niet zien, hoe je leeft en als hii priester ge
wijd is, zal hij misschien r,aar een ver land
gaan. Ik weel ook wel, dat je een verkla
ring hebt klaar gemaakt, die hij moet tee
kenen en waarbij hij afstand doet van het
geld en jou er het volle eigendom van geeft.
Je hebt op het testament van graaf de
Thonnerieux gerekend, maar.... nu is er
geen testament. Je luchtkasteelen verdwij
nen."
„Ik kwam hier om raad te vragen en had
niet gedacht allerlei verwijten te moeten
aanhooren."
,,'t Is de zuivere waarheid, lieve zuster,
niets anders, dan de zuivere waarheid. Ik,
als broer, heb het recht, openhartig met je
te spreken."
„Ik zal je bovendien een goeden raad ge
ven. Wacht geduldig af, tot die zaak met
het testament geheel ten einde is en tracht
je in dien tijd wat te bekrimpen om, ingeval
het slecht afloopt, toch nog iets voor den
ouden dag te hebben."
„Erft je zoon, des te beter voor jou. Erft
hij niet, des te erger voor jou."
De vrouw zat een oogenblik stil voor zich
heen te kijken.
„Verondersteld, dat het testament werd
teruggevonden en mijn zoon een deel van
de erfenis van den graaf kreeg"..
Ze hield op.
„En verder?.... Wat wilde je zeggen?"
„Ais René dan stierf, zou ik dan erven?"
,„Rene sterven?Is hij dan ziek?"
„Ja, hij is erg zwak en bleek. Ik geloof,
dat hij in hevige mate aan bloedarmoede
lijdt,"
„Dat is een gevolg van overspannen werk.
Ik zou maar spoedig zorgen voor hem, dat
was het beste."
„Wat je vraag betreft, zegt de wet:
„Indien bij de opening van het testament
een of meerdere personen, aan wie de er-
later iets heeft vermaakt, gestorven zijn,
blijft het deel of de de'elen aan de recht-
streeksche erfgenamen toegekend."
„In geval de erflater geen rechtstreek-
sche erfgenamen heelt, komt het genoem
de deel of de deelen aan den Staat, tenzij
het testament nog bijzondere schikkingen
bevat."
„Je hebt het dus begrepen?"
„Ja. Als René stierf, kwam het geld aan
den Staat"
„Zorg, dat René beter wordt. De justitie
zal wel een middel weten te vinden, om
die zaak tot klaarheid te brengen."
„Och," herhaalde de vrouw glimlachend
en spottend. De justitie is dikwijls blind.
Daar weet je ook van mee te praten.
Fauvel werd ongerust
„Ik?" vroeg hij onnoozel.
„Ja zeker."
„Ik heb niets te vreezen."
„Neen, omdat je slim bent en voorzorgen
weet te nemen."
„Ik denk aan de toekomst. Je had ook
voor de toekomst moeten zorgen. Als je
raad noodig hebt of in moeilijkheden zit,
kun je gerust komen."
„Zeker om mij weer verwijten te maken.
Wel bedankt"
Mevrouw Labarre ging weg en trok de
deur met een slag achter zich dicht.
„Zoo," sprak Fauvel, toen hij alleen ge
bleven was. ,Dus is dat testament gesto-
len."
„Die Jerome is een slimme vos. Hij steelt
het testament en een aanzienlijke som geld.
't Zal wel een paar honderd duizend francs
zijn, dunkt me. Het moet al slecht loopen,
wil hij meer dan 5 jaar krijgen en dan is hij
weer vrij. Ik waag alle dagen voor veel
minder winst"
Juist kwam Gendrin terug,
„Je bent spoedig terug, Gendrin. Ga maar
aan je werk en veel geluk."
„Ik zal mijn best doen, baas."
't Was hall twaaif.
„Nu móet ik nog maar een paar brieven
gaan scheven," sprak Fauvel bij zich zelf.
Hij wilde juist gaan schrijven, toen er
opnieuw gebeld werd.
Denkende, dat het een van zijn gewone
klanten was, ging hij open doen.
Een vreemdeling bevond zich tegenover
hem. Eenigszins verwonderd bleef Fauvel
staan.
„Mijnheer Fauvel?".... vroeg de vreem
deling groetend.
„Dat ben ik mijnheer. Wilde u mij spre
ken?"
„Ja, mijnheer."
„Wat verlangde u?"
„U is mij gerecommandeerd door dokter
Richard.".
„Een van mijn klanten," antwoordde Fau
vel. „Wilt u zoo goed zijn, binnen te ko-
7 ft
De vreemdeling werd in de werkkamer
gelaten, waar deze een snellen blik in bet
rond wierp.
Fauvel gaf bem een stoel en vroeg:
„Waaraan heb ik de eer van uw bezoek
te danken, mijnheer?"
„Ik ben Dokter Thompson, Amerikaansch
geneesheer. Ik kom mij te Parijs vestigen
en daar ik uit het buitenland niets heb me
degebracht, ben ik genoodzaakt mij hier een
geheele wetenschappelijke bibliotheek aan
te schaffen."
Fauvel boog.
Hij vermoedde, dat het een uitstekende
klant zou zijn."
Dokter Thompson vervolgde:
„Dokter Richard, mijn hooggeachte col-
lega, gaf mij uw adres met de verzekering,
dat u in staat zoudt zijn mij zonder termijn,
tegen billijken prijs de volledige verzame
ling voor mijn bibliotheek te verschaffen."
Fauvel boog opnieuw.
„Ik kan u inderdaad, zoo spoedig u da
verlangt, de werken verschaffen, als u mij
een lijst geeft."
Voor een billijken prijs?"
„Ik ben altijd redelijk met mijn klanten,
het beste middel om bun klandizie te be
houden."
„Ik wil de keus van de werken aan u
overlatenU kent de schrijvers, zoowel
als ik."
„Wilt u zeldzame boeken?"
„Ik wil een bibliotheek, die mij tot eer
strekt"
(Wordt vervolgdk
