BUITENLAND
Over het houden van vergaderingen.
Het roode testament.
RECHTSZAKEN.
ORDE EN ARBEID.
KERK EN SCHOOL.
Hef Fransche antwoord op het Duitsche memorandum "zal afwijzend
luiden ten opzichte der Duitsche voorstellen. In Engeland maakt men
zich ongerust over het autonome optreden der separatisten in de Palts,
waar ook de Franschen een separatistische actie voeren gaan. Baldwin
acht het niet wel mogelijk, met Asquith samenwerking te zoeken. De kan
sen voor een arbeidersministerie in de naaste toekomst blijven dus onver
minderd gunstig en Ramsay MacdonaSd zou zelfs al een kabinet gereed
hebben. Zoowel bij het Congres als bij Midden- en Zuid-Amerikaansche
staten heeft Coolldge's besluit tot verkoop van oorlogsmateriaal aan
Mexico beroering verwekt
Onder de Telegrammen: Frankrijk en België zullen afzonderlijk ant
woorden op het Duitsche memorandum. De verwerping der Duitsche
voorstellen wekt in de Duitsche pers natuurlijk critlek. Rechberg ver
dedigt zijn schade vergoed ingspiannen in de „Oevre". De rede van den
Engelschen koning hij de a.s. bijeerkomst van het parlement en het re-
geeringsprogram. De „autonome Palts". Kiyvera heeft medegedeeld
geen nieuw Japansch kabinet te kunnen vormen, maar is later daarop te
ruggekomen.
GEKL BUSTENL. BERICHTEN.
BJflMiRLAKOSeH BlttttfS.
FEUILLETON.
ÏÏL
r Heeft men er wel eens aangedacht, dat ir
Onze Katholieke vereenigingen nergens meer
fouten gemaakt worden dan juist op het
gebied van vergaderen T
Met het onvermijdelijk gevolg, dat daar
onder niet alleen lijden de vergaderingen
zelf, maar ook de organisaties.
Voor het welslagen eener vergadering
moeten vooral drie foorwaarden vervuld
worden
1. Maak uw vergaderingen aantrekkelijk.
Z Vergader niet te dikwijls.
3. Begin en eindig op behoorlijken tijd.
Maak uw vergaderingen aantrekkelijk.
Op verschillende wijzen kunnen de ver
gaderingen aantrekkelijk gemaakt worden.
Dit kan op de eerste plaats geschieden door
de vergaderingen niet te lang te maken.
Sprekers en debaters moeten streven naar
kortheid.
En die kortheid moet reeds bij de inlei
ding beginnen.
„Mijnheer de Voorzitter, het is mij aan
genaam hier op te treden."
„Mijnheer de Voorzitter, ofschoon mij
bewust van mijn zwakke krachten."
Deze en dergelijke uitdrukkingen kunnen
in de meeste vergaderingen gevoeglijk ach
terwege blijven.
Wanneer 't geen propaganda-vergadering
is, zegge men terstond wat men te zeggen
heeft.
Ook op vergaderingen, waar een vreemde
spreker optreedt, en die dus meestal het
karakter eener propaganda-vergadering dra
gen, dient men vooral op kortheid te letten.
De spreker onthouce er zichzoo\e:l mogelijk
van, zijn rede in twee deelen te houden.
Dan is het eene er weer uit, als het tweede
er in gaat.
De ervaring heeft bewezen, dat het pu
bliek over 't algemeen met veel meer vol
doening huiswaarts keert, als men een half
uur, hoogstens veertig minuten gesproken
heeft, dan dat men redevoeringen heeft ge
houden, die uren lang duren.
Er zijn natuurlijk uitzonderingen, maar
die uitzonderingen bevestigen den regel.
Verder kan men de vergaderingen aan
trekkelijk maken door zooveel mogelijk te
zorgen voor een afwisselend program.
Van niet minder belang kunnen voor
drachten met lichtbeelden geacht worden.
Wanneer woord en beeld samengaan, kan
er een machtige invloed ten goede op 't ge
moed van den mensch uitgeoefend worden.
Vandaar dan ook dat een voordracht met
lichtbeelden, doorgaans veel meer nut sticht
.'an een redevoering alleen.
De grootste fout van vele vergaderingen,
waarop geredevoerd wordt, schuilt hierin,
dat he: volk óf wel den redenaar niet vol-
di ende begrijpt, óf wel na de vergadering
te spoedig vergeet, wat de spreker gezegd
heeft.
Deze fout kan door het houden van voor
drachten met lichtbeelden, zoo niet geheel,
dan toch grootendeels hersteld werden.
Als de stof, die de spreker behandelt,
afwisselend in beeld wordt voorgesteld en de
spreker daarbij de kunst verstaat, bij ieder
nieuw beeld, dat op het doek verschijnt, de
beteekecis daarvan duidelijk uit te leggen,
dan zal niet alleen de volwassene, maar zelfs
menig schoolkind hem volgen kunnen. Is
dan de vergadering afgeloopen, dan zal bij
de toehoorders nog lang blijven de gedachte
aan wat zij gezien en gehoord hebben. En
worden de toehoorders dan straks geroepen
om hetgeen op de vergadering besloten werd,
uit te voeren, dan zal de herinnering aan
hetgeen in woord en beeld werd voorgesteld,
andermaal wakker geroepen worden en men
zal eens zien, hoe spoedig het goede in het
practische leven wordt toegepast.
Daarbij komt nog iets anders.
In het wel wat eentonig leven onzer volks
vergaderingen, komt door de lichtbeelden
een aangename afwisseling.
Nu zal men misschien opmerken, dat de
katholieke sociale beweging op zich zelf
reeds genoeg afwisseling biedtde keuze
der onderwerpen is zóó groot en als wij het
den menschen te aangenaam maken, dan
zouden de vergaderingen der katholieke
beweging, op den duur meer het karakter
aannemen van een prettige bijeenkomst,
dan wel van een ernstige volksvergadering.
Met deze opmerking zijn we het niet ge
heel eens.
Wanneer het aangename op verstandige
wijze met het nuttige verbonden wordt,
dan houden we meer van een vergadering,
waarop het gezellig toegaat, dan dat men
genoopt wordt, uren lang door te brengen
in een zaal, waar geredevoerd en nog eens
geredevoerd, maar in verhouding betrekke
lijk weinig geluisterd wordt.
Op de tweede plaats Vergader niet te
dikwijls.
Het zal natuurlijk veel afhangen van de
vereeniging en haar bestuur, hoe dikwijls
er vergaderd moet worden. Maar als al-
gemeene regel zou dunkt ons, moeten gel
den houd in 't jaar twee tot drie groote
vergaderingen en wat de huishoudelijke ver
gaderingen betreft, zeker niet meer dan elke
maand één. Vele vereenigingen zullen er
volstrekt niet onder lijden, dat slechts om
de twee of diie maanden verplichte huishou
delijke vergaderingen gehouden worden.
Dat dikwijls vergaderen hangt ten slotte
de leden de keel uit.
Vandaar dan ook, dat men op vele ver
gaderingen, weinig meer dan het bestuur
ziet.
En dat is toch niet de ware weg.
Waar het bestuur alles moet doen, daar
moet ten slotte de vereeniging ten onder
gaan.
De meeste vereenigingen (vooral nieuwe
org; isaties) begaan in den beginne de fout,
dat zij in haar regiement te veel vergaderen.
Zij laten zich te zeer leiden door den in
druk van 't oogenblik en meenen, dat het
met het bezoek even goed zal gaan als in 't
begin.
De ervaring heeft geleerd, dat het zooge
naamde „nieuwtje" er gauw af is en dat om
de vergadering steeds nieuw en frisch te
houden, weinig maar degelijk vergaderen
je ware is.
Op de derde en laatste plaats Begin en
eindig uwe vergaderingen op tijd.
Van de mannen onzer organisaties mag
men verwachten, dat zij in alles op hun punt
staan, dat zij de hun opgelegde taak naar
behooren cn in alle nauwgezetheid vervullen.
Dan zullen de menschen, die buiten de
sociale beweging staan, eerbied voor hen
krijgen.
Welnu, die nauwgezetheid moet ook op de
vergaderingen tot uiting komen. En daarom
moeten de mannen, als de vergadering bijv.
om 8 uur is uitgeschreven, allen op tijd pre
sent zijn. Niets in onaangenamer dan dat
men, op bepaalden tijd ter vergadering
komend, daar soms nog een half uur of langer
moet wachten, voor dat zij begint.
Daarbij moet op den behoorlijken tijd
worden geëindigd.
Vergaderen tot in den nacht is af te keuren.
Vele vereenigingen zijn ten gevolge van
het onoordeelkundig en te laat vergaderen
mislukt, omdat de vrouwen die een mach
tigen invloed op de mannen kunnen uit
oefenen, de mannen van de organisaties
vervreemden of afhielden. En de vrouwen
hadden tot op zekere hoogte recht.
Welnu, men zorge er voor, dat de vrouwen
dit wapen uit de hand genomen wordt.
En dat kan, door de regels, die we hier
neerschreven, naar behooren op te volgen
en daarnaar te handelen.
ZONDER RIJBEWIJS GEREDEN.
Eenigen tijd geleden is zekeren heer N. te
Amsterdam o.m. zijn rijbewijs ontnomen. De
heer N. staat, volgens de Tel., bekend als een
woest automobilist, althans volgens een der
agenten der motorbrigade, die Woensdag
voor den kantonrechter kwam getuigen, dat
zij den heer N. op het Leidscheplein en de
Weteringschans hadden zien chauffeeren.
Zijn chauffeur zat toen naast hem en daar de
agenten hem kenden en wisten dat zijn ver
gunning hem ontnomen was, draaiden ze om
en reden hem achterna. Maar de beklaagde,
die niet verschenen was, had hen gezien en
hij gaf wat meer gas om aan het dreigend ge
vaar te ontkomen. Hij gaf zelfs veel gas. De
agenten hadden een snelheid van 50 K.M.
noodig om hem in te halen en misschien was
het zelfs niet gelukt, als de vluchteling bij
het Rijksmuseum niet de pech had gehad,
dat een verkeersagent hem den weg ver
sperde om andere wagens te laten passeeren.
Hij sloeg rechts af en de achtervolging begon
opnieuw door verschillende straten van het
Museumkwartier. Op den hoek van de
Ferdinand Bolstraat constateerde de beide
motormannen, dat nog steeds de heer N.
zelf reed. Maar even later, voor Parkzicht,
stopte eensklaps de auto en verdween de auto
mobilist in het café. Toen de agenten arri
veerden, zat de chauffeur achter het stuur.
Hii werd naar binnen gezonden om N. te
halen, doch kwam terug met de mededeeling
dat deze het café had verlaten. De chauffeur
werd toen genoteerd als getuige. Hij was
Woensdagmorgen evenmin als beklaagde
verschenen.
Tegen hem werd proces-verbaal opge
maakt wegens zijn niet verschijnen en tegen
den heer N. eischte de ambtenaar van het
O. M. drie weken hechtenis, wegens het
rijden zonder vergunning.
De kantonrechter veroordeelde daarop
den beklaagde tot een week hechtenis.
DE UITSLUITING IN DE TEX
TIELINDUSTRIE.
Hengelo steunt de ongeorganiseerde.
De eerste uitkeering van gemeentewege
te Hengelo (O.) aan de uitgesloten onge
organiseerde textielarbeiders aldaar zal zoo
m ïgelijk nog de: e week gesel, ed De Raad
verleende daarvoor een voorloop^ csediet.
H. LANDSTICHTING.
Naar wij vernemen zal binnenkort de Coe-
naculum kerk op de H. Landstichting in een
der zijkapellen verrijkt worden met een
mozaiek en gedachtenisaitaar aan den zaligen
dood der H. Maagd.
TWEE JUBILEA.
Het gouden professie-feest van 2. E. Kar
dinaal van Rossom (C.ss.R.1 zal plaats heb
ben op 16 Juni a.s. en het l2J^-jarig bis-
schopsjubilé van Z. D. H. Mgr. Th. v. Roos
malen (C.ss.R.1, bisschop in de Missie van
Suriname, op 16 Mei a.s.
Het Fransche antwoord
op het Duitsche memo
randum.
Havas meent te weten, dat het Fransche
antwoord op het Duitsche memorandum,
hetwelk in zeer gematigde termen is vervat,
vooral een technisch karakter zal hebben en
s?<e sins de mogelijkheid van onderhande
lt -g<.n ind: n de omstandigheden er zich io
leenen, zal buitensluiten. De Fransche verte
genwoordigers in het Ruhrgebied zijn duide
lijk gekant rtegen de voorstellen van Berlijn,
daar deze de waarde der Fransch-Belgische
panden en de veiligheid der bezetting zou
den verminderen. Frankrijk zal zich waar
schijnlijk beroepen op de rechten, welke het
aan het verdrag ontleent, en zal cr aan herin
neren, dat sommige verzoeken van Berlijn in-
gewü'igd zijn, o.a. het weder in dienst nemen
der spoórweglieden. Het zal de redenen uit
eenzetten, die het verhinderden gevolg te ge
ven aan de Duitsche voorstellen, welke er
toe strekten de leidende beginselen der Fran
sche schadevergoedingspolitiek opnieuw aan
de orde te stellen.
De separatistische beweging.
In aansluiting op hetgeen wij dezer dagen
reeds ontleenden aan de „Frankf. Z." over
de separatistische actie in de Palts, dient
vermeld, dat de Keuische correspondent van
de „Times" d.d. 1 Jan. meedeelt aanwijzin
gen te hebben over het inzetten van een
nieuwe Fransche actie. Volgens hem gaan de
Franschen daar, onbespied door Engelsche.
Amerikaansche en Belgische journalisten,
rustig hun gang om het territoir geleidelijk
van Duitschland los te maken. De wil van
de bevolking is door vijf jaar strijd gebroken.
Dagelijks winnen de Franschen terrein in de
richting van erkenning der separatisten. Zij
moedigen dezen aan als regeering op te
treden, de belastingen in beslag te nemen en
de regeeringsambtenaren te verbannep. Zij
zouden thans zelfs ook plannen koesteren
om dergelijke autonome staten in Hessgp
en Nassau op te richten. Reeds vertoonen
leden der separatistische troepen zich in een
uniform in Mainz, waar de Franschen al
evenmin als in de Palts het Duitsche gezag
schijnen te erkennen.
Conflict in de Berlijnsche
metaal-industrie.
Bij de A. E. G., de fa. Borsig, de Bergmann-
werke en de Siemenskonzern staat het werk
geheel of gedeeltelijk stil.
De zaak-Graff.
Men herinnert zich dat de Belgische re
geering aan de Duitsche regeering een be
paalden termijn had gesteld om het bedrag
van 1.250.000 francs te voldoen als schade
vergoeding voor den moord op luitenant
Graff. Toen Duitschland deze verplichting
niet nakwam, deed de Belgische regeering
een aantal locomotieven en wagons in het
bezette gebied in beslag nemen, welke juist
gereed stonden om door de fabriek aan de
Duitsche regeering te worden afgeleverd.
Thans heeft het Belgische departement
van spoorwegen, ten bedrage van de ver
schuldigde som, de locomotieven en het
spoorwegmateriaal aan het bestaande Bel
gische materiaal toegevoegd.
De politieke toestand in
Engeland.
Daar verschillende leden van het kabinet
nog in het buitenland zijn, zal er vóór de
volgende week geen gewone bijeenkomst wor
den gehouden, maar nu de premier terugge
keerd is, zal er, naar vernomen wordt, een
bespreking van minder officieclen aard wor
den gehouden tusschen die ministers, welke
in Lo: den zijn, er verdere oveiw :ging van
de rede van den koning, waarmee in de ka
binetszitting vóór Kerstmis een aanvang
werd gemaakt.
De „Times" meldt, dat er reeds een ont
werp voor die rede is opgesteld.
De „Daily Telegraph" verneemt, dat de
strekking van het antwoord van Baldwin op
het voorstel der conservatieven van de City
van Londen inzake samenwerking tusschen
conservatieven en liberalen deze was dat
het, met het oog op de onlangs door As
quith in de National Liberal Club gehouden
rede, kwalijk mogelijk was zich op de aange
duide wijze tot hem te wenden.
De „Times" geeft er zijn voldoening over
te kennen, dat eenige der meest vertrouwde
en gezaghebbende leiders der City conser
vatieven gekant zijn tegen het voorst inzake
een poging tot samenwerking met de libe
ralen. Het blad voegt erbij, d3t Labou r even
a's de andere partijen het recht heeft op fair
play en op niet meer dan fair play. Mocht het
ongelukkigerwijze rafsbruik maken van
zijn bevoegdheid, dan zal het de plicht wor
den van alle goede-burgers om zich daartegen
te vercenigen. Maar om bij zulk een gedrags
lijn het land achter zich te hebben moet hun
optreden niet gegrond zijn op beduchtheid
voor wat Labour zou kunnen doen ai her
aan het bewind is, maar op daden en vr ant-
woordelijke beslissingen van Labour a's dit
aan het bewind -is.
Een Labour-kabinet ge
reed
De „Daily Chronicle" schrijft, dat Mac-
Donald aanstaanden Zaterdag naar Londen
terugkeert met een volledig kabinet, hetwelk,
wat eenige namen betreft degenen, die voor
spelingen hebben gedaan, zal verbazen. Mac-
DonaJd heeft een politiek, welke niet licht
door schrikaanjaging ten val te brengen is.
Men moet niet te haastig aannemen, dat de
Labourpartij de regeering aanvaardt met het
voornemen om terstond weder af te treden,
daar MacDonald beseft, dat te veel verkie
zingen slecht voor Engeland en Europa zijn.
De politieke toestand in
Griekenland.
Over de stemming, die in het Grieksche
parlement heerscht, wordt gemeld dat 62
radicaal-liberalen het aftreden der dynastie
verlangen en aan dien eisch toevoegen, dat
dit onmiddellijk zijn beslag dient te krijgen
nog vóór Venizelos is aangekomen. Voorts
verlangen zij een reorganisatie van den Se
naat, die nog steeds is ingericht zooals zij
voor 60 jaar werd gesticht.
Tegenover deze groep staan ruim 80 libe
ralen van meer gematigde richting, die de
overijlde stappen tot wijziging van den regee-
ringsvorm afkeuren en den grondwettigen
weg willen blijven bewandelen.
Vóór Venizelo's terugkeer.
Voor den eersten keer is in Griekenland
het Nieuwe Jaar officieel gevierd overeen
komstig den Gregoriaanscheti kalender. In de
groote kathedraal werd een Te Deum ge
zongen en admiraal Kondaeriotos, de regent,
hield een officieele receptie.
Kondoeriotos, die thans voor de tweede
maal in drie jaren regent is, is 67 jaar oud
en geniet het vertrouwen van het grootste
deel der geheele Grieksche bevolking. In den
Balkanoorlog van 1912 onderscheidde hij
zich op het strijdtooneel in 1916 maakte
hij deel uit van het Venizelistische triumphi-
raad in Saloniki, om na den dood van koning
Alexander in 1920 gedurende enkele dagen
als regent op te treden. Later volgde hij
koning Konstantijn in diens tweede balling
schap. In 1921 kwam hij in Griekenland
terug om tot voor kort rustig op zijn ge
boorte-eiland Hydra te leven.
De verkoop door de V. S.
van oorlogsmateriaal aan
Mexico.
Het besluit van president Coolidge om
munitie te verkoopen aan president Obre-
gon, ter onderdrukking van den opstand in
Mexico, heeft, volgens den correspondent
van de „Morning Post" te Washington, niet
alleen beweging veroorzaakt bij het Con
gres, maar ook beroering gewekt in Zuid- en
Midden-Amerika, waar het beschouwd wóri't
als een radicale afwijking niet alleen van de
politiek van Harding, maar ook van de ge
vestigde traditie der Vereenigde Staten.
Het lid van het Huis van Afgevaardigden
Fairchild, van New York, heeft aangekon
digd, dat hij, als het congres heden weer
bijeenkomt, een onderzoek zal vragen ten
einde den voorgenomen verkoop te verhin
deren. Daar Fairchild republikein is, gaat
het hier niet om een partij-quaestie er zijn
bovendien nog andere republikeinen in beidt-
Huizen, die de transactie ongepast vinden.
Zij zeggen geen verschil te zien tusschen de
levering van oorlogsmateriaal en van troepen
en volgens hen worden de V. S. aldus in het
conflict gemengd als een bondgenoot van
Mexico met alle verantwoordelijkheid, daar
aan verbonden, hetgeen de president alle n
mag doen niet uitdrukkelijke machtiging van
het congres.
De juridische en politieke adviseurs van
d$n president ontkennen dit evenwelhet
doel van den president is niet een oorlog te*
bevorderen, maar den vrede te herstellen.
Ingevolge de Surplus Sale Act (wet tot
verkoop van overtollig materiaal) is de pre
sident om overtollige oorlogsmateriaal con
tant of op crediet te verkoopen. President
Harding weigerde aanbiedingen voor den
verkoop van dit materiaal in overweging
te nemen, daar hij geloofde, dat het gebezigd
zou worden om den Oorlog te bevorderen,
hetgeen in strijd zou zijn geweest met de
Amerikaansche politiek.
Latijnsch Amerika is levendig bij den
verkoop betrokken, daar het er een nieuwe
politiek in ziet, die vérstrekkende gevolgen
kan hebben. Tot dusver is de regeering der
Vereenigde Staten, als de Latijnsch-Ameri
kaansche republieken naar de wapens hebben
gegrepen tengevolge van een verkiezingsstrijd
een welwillende toeschouwster geweest, die
belangeloos beide partijen toestond wapens
te koopen in de V. S., maar heeft de Ameri
kaansche regeering zich zelf nooit met dien
handel bezig gehouden.
Beteekent dit nu, zoo vragen Latijnsch-
Amerikaansche diplomaten te Washington,
dat de Amerikaansche regeering voortaan
niet alleen haar zedelijken steun maar ook
haar materieels hulp zal verleenen aan iedere
gevestigde regeering en dat de partij, die
aan het bewind is in een ander land, gebruik
kan maken van de groote hulpbronnen der
Amerikaansche regeering? Is dit het geval,
dan, zoo zeggen zij, wordt de tot dusver
bestaande verhouding tusschen de Ver. Sta
ten en de republieken van het Zuiden ge
wijzigd.
De correspondent van de „Morning Post"
wijst er ten slotte op, dat de Volkenbond
getracht heeft een overeenkomst tot stand
te brengen inzake den verkoop van oorlogs-
voorraden, maar dat de V. S- geweigerd
hebban tot dit verdrag toe te treden.
HOOGE WATERSTAND DER SEINE.
De Seine wast op verontrustende wijze.
De hydrometrische dienst der prefectuur van
p >litie deelt mede, dat de stand van de Sei e
welke op het oogenblik 6.45 M. is, tegen Zu
terdag of Zondag a.s. bij de Quai d'Auzter-
litz een hoogte van 7.10 M. kan hebben be
reikt.
Vele huizen en zelfs geheele straten van
de plaatsen, nabij Parijs staan reeds onder
water.
De Parijzenaars slaan met bezorgdheid het
onrustbarende wassen der Seine gade en op
de Pont d'Alma staan den ganschen dag een
groot aantal menschen te staren naar den
vermaarden Zouaaf, die een onfeilbare meter
is bij dreigenden watersnood. Het water is
reeds tot over zijn middel gestegen en men
vraagt zich af of het zijn mond niet zal be
reiken zooals in 1910 het geval is geweest.
Reeds is het Seine-water tot in het hartje
van Parijs doorgedrongen. Het tramverkeer
op de Quai d'Orsay is gestaakt, de Invalides
worden bedreigd. Verschillende kleine voet
bruggen zijn stukgeslagen en tal van lieden
hebben hun huizen moeten ontruimen. De
Qui de Bercy. de Rue Watt zijn nagenoeg on-
dergeloopen en de Boulevard du Pare in
Neuilly is onbegaanbaar. Zoov-el in Sevres-
nes als Isy-les-Moulinaux kunnen verschil
lende mensch.en hun woning slechts per
bootje bereiken. Bccmen en lantaarnpalen
steken droefgeestig boven het watervlak uit.
Twee stations van de metro zijn reeds ge
sloten wegens het doorsijpelen van het wa
ter.
Gisteren regende hét nog steeds.
DE ENGELSCHE OVEREENKOMST
MET DE V.S. INZAKE DEN DRANK
HANDEL.
De tekst van bet voorgestelde Engelsch-
j Amerikaansch verdrag inzake den drankhan-
i del, tooals dit ten slotte opnieuw is opge
steld in overeenstemming met de door de-
Amerikaansche juridische deskundigen voor
gestelde amendementen, circuleert thans on
der de regeeringen der Britsche dominions.
Deze hebben ter gelegenheid van de Rijks
conferentie hun wensch te kennen gegeven
te worden geraadpleegd in deze kwestie, alvo
rens het verdrag door de Rijksregeejing defi
nitief werd aanvaard.
EEN BELGISCH KAMERLID
VEROORDEELD.
Jean Galmot, Kamerafgevaardigde voor
Guyana, is rot een jaar gevangenisstraf en een
boete van 1000 francs veroordeeld wegens het
frauduleus aanbieden van waardelooze waar
borgen tot het verkrijgen vanhandelscredie-
ten.
De gevangenisstraf is nochtans opgeschort.
HET ACHILEl ON EEN SPEELBANK.
Een Fransch syndicaat,onder leiding van
den bekenden Engelsch-Griekschen finan
cier Sir Basil Zaharof heeft de Grieksche
regceii ig voorgesteld van het pal. is van den
Duitschen ex-keizer op Korfoe, het Achil-
leion, een tweede Monte Carlo" te maken.
De Grieksche regeering zou een ruim aandeel
in de winsten krijgen.
DE BETREKKINGEN DER SOVJET
MET HET BUITENLAND.
In een onderhoud met Moskousche jour
nalisten wees Tsjitsjerin op de consolidatie
der sovjetregeerir.g ten aanzien van den inter
nationalen toestand, op de toenemende poli
tieke en economische belangstelling van
Engelsche zakenkringen, op de jongst" va
kkringen van Mussolini nopens de ae jure
erkenning en de toenemende pro-Russische
gevoelens in Amerika. Daartegenover staat
de onveranderlijke politiek van Frankrijk,
dat de bevestiging van den vrede in geheel
Oost-Europa bedreigt. Vooral de Fransche
politiek in Polen, de staten der Kleine En
tente, te Helsingfors, Riga en Kaboel noemde
spr. veelzeggend. Een voorwaarde voor de
totstandkoming van een overeenkomst met
Frankrijk was, dat Frankrijk van een derge
lijke actie afzag.
IN DE KINDERASYLS TE MOSKOl
„Rabotsjaja Moskwa", een bolsjewistisch
arbeidsorgaan te Moskou, deelt mede, dat
de kinderasyls van Moskou onlangs door
een commissie van artsen werden onderzocht.;
In het Gontsjarnajsche irinderasyl. een der
grootste van de hoofdstad, zijn, naar de
commissie heeft geconstateerd, 45% der
kinderen aan cocaine verslaafd (27% van
de kinderen waren op het moment van onder
zoek onder den invloed van cocaine) 22%
der kinderen leed aan tuberculose, 70% had
den de een of andere huisziekte, 5% hadden
syphilis.
BEVOLKINGSSTATISTIEK RUS-<
LAND.
Volgens de gepubliceerde gegevens over
de jaren 1919, 1920, 1921, 1922 en de eerste
zes maanden 1923 werden in de Sovjet*
Republieken geristreerd 8.315.278 geboor
ten en 8.764.880 sterfgevallen. Er zijn dus;
meer menschen gestorven dan geboren. Deze
ongunstige verhouding begint echter te ver-j
anderen. Ne.nen wij de gegevens van de
eerste zes maanden van 1923, dan zien wij,'
dat de geboorten reeds aanzienlijk de sterte
overtreffen (1.390.850 geboorten tegen
938.086 sterfgevallen).
GEEN BETALINGEN IN NATURE.
De regeering van de Unie der Sovjet-'
Republieken, erkennende, dat de belasting
heffing in natura door de boeren als een te
zware last wordt gevoeld, terwijl de onkosten,
die verbonden zijn aan de ralisatie van de
verkregen hoeveelheden graan, te hoog zijn,
heeft besloten van af 1 Januari 1924 alle
belastingen in geld te innen. Een desbetref
fend decreet is aan alle autoriteiten verzon
den, meldt „Izwestia."
KONINGIN EN PRINSES OP DE
SCHAATS.
Nieuwjaarsmorgen hebben de Koningin
en Prinses Juliana schaatsen gereden op d
banen der Haagschc IJsclub.
NED. KEUKEN VOOR DEN
MIDDENSTAND.
In het gewezen keizerlijk slot te Char-
lottenburg is gisterenmiddag een Neder-
lai.dsche keuken voor den middenstand ge
opend. i
MR. F. D. GRAAF SCHIM MEL-
PENNINCK. t
Te 's-Gravenhage overleed Donderdag,
mr. F. D. Graaf Schimmélpenninck, kamer
heer in builengewonen dienst van de Konin
gin, ter beschikking van de Koningin-Moe
der, oud-burgemeester van Amersfoort, en
cud-commissaris der Koningin in de provin
cie Utrecht,
MR. T. B. PLEYTE.
De Nederlandsche gezant te Rio de Ja
neiro, mr. T. B. Pleyle, die nog in ons land
vertoeft, begeeft zich a.s, Zaterdag naar het
zuiden van Frankrijk tot verder herstel van
gezondheid. Hij is daarna voornemens 28
Januari weder naar zijn post in Brazilië to
vertrekken.
BEZUINIGING?
De werkwijze van het Bemiddelingsbureau.
In het Tijdschrift van de Vereemgng van
Directeuren en Commiezen der P. en T.
vermeldt het bestuur van deze vereeniging,
dat bij de post reeds zóó intensief bezui
nigd werd, dat verdere bezuiniging niet wel
mogelijk is en dat de bezuiniging bij P. T
T. de volle medewerking van de hoogers
ambtenaren had. Betwijfeld wordt of ook
bij andere takken van rijksdienst, de amb
tenaren het streven naar bezuiniging wel
voldoende steunen.
In dit verband signaleert de redactie het
volgende:
„De op wachtgeld gestelde an' 'enaren
moeten allereerst in aanmerking gebracht
voor andere rijksbetrekkingen, waaneer
deze openvallen. Met het oog hierop is een
in den Haag zetelend Bemiddelingsbureau
opgericht, dat eenerzijds opgave ontvang!
van de op wachtgeld gezonden ambtenaren
anderzijds in kennis wordt gesteld met va
catures in 's Rijks dienst.
En alzoo ontvingen korten tijd geleden
o.m. een 52-jarige post-conducteur en een
21-jarige schrijfster, beiden met wachtgeld,
tegelijk met nog eenige rijksambtenaren
eene oproeping om zich te presentceren bij
een Ontvanger der Directe Belastingen in
dezelfde provincie die een werkkracht be
hoefde. Zij spoorden een uur, hobbelden nog
een half uur in een tram...., en aanvaard
den onverwijld de terugreis na een onder
houd van 5 minuten met den ontvanger, die
hun mededeelde, dat zijn wenschen meer
speciaal uilgingen naar een loopjongen!"
Na er op gewézen te hebben, dat de reis.
en verblijfkosten van deze menschen, vooi
rekening van het Rijk komen, dringt hel
Tijdschrift, ten einde herhaling van derge.
lijke geldverspilling te voorkomen, ernstig
aan op een onderzoek naar de wijze, waarop
de voorziening in vacante Rijksbetrekkin
gen georganiseerd is.
En hij ging verder met zijn vischvangst
Het weer was buitengewoon mooi. De zon
schoot haar stralen als vurige pijlen op de
rivier, en Paul bevond zich in de schaduw
van den wilg.
Zwijgend, vol aandacht, volgde hij de
minste beweging van zijn dobber.
Zoo in zijn bezigheid verslonden had hij
ren licht geritsel boven hem in het gras niet
gehoord, evenmin het gerucht van lichte
voetstappen.
Hij had niet gezien, dat een bevallige ge
daante. met een boek in de hand, naderbij
gekomen was en op een back in de nabij
heid onder het bladerdek van een groote
Kastanjeboom had plaats genomen.
Het was Martha Grandchamp, die daar
kwam lezen en de aanwezigheid van den
visscher niet had opgemerkt.
Weldra was Martha verdiept in haar lec-
tunr.
Eenigen tijd had zij zoo aandachtig door
gelezen, toen een licht gedruisch haar aan
dacht trok.
Het was een ongewoon geklote in het
water.
Het meisje etond op en keek naer bene
den naar de rivier.
Door de takken heen zag zij een hengel
en een hand, die met een net een prachti-
gen brasem, die aan de lijn spartelde,
trachtte op te vangen..
Na een oogenblik tegenstand lag de bra
sem in bet net en een welluidende stem
riep:
„Goed zoo! Dat is een mooie.... De oude
Madeleine zal haar oogen niet gelooven
willen"
Martha, nieuwsgierig, wilde weten, wie
daar sprak.
Zij deed een stap vooruit en greep een
tak van den wilg om zich vast te houden.
Door de plotselinge beweging vprloor het
meisje bijna het evenwicht. Zij gleed uit,
doch kon nog juist haar voet tegen een
struik zetten, die haar het vallen belette. In
haar schrik slaakte zij een kreet en liet het
boek vallen, dat naar beneden in de boot
van Paul rolde.
Deze, de kreet hoorend, die Martha uitte,
richtte zich op, keek naar boven en bleef
stom, verslagen, als in verroering staan.
Het vriendelijk gelaat van het meisje tus
schen hel loover was als een tooverachtige
verschijning
Voor de eerste maal zijns levens, onder
vond Paul een ontroering, die hij niet be
schrijven kon.
Martha bloosde gewelditf onder den blik
van den jongeman.
Paul groette zeer beleefd en vroeg:
„Meende ik goed dat ik u boorde roe
pen?"
„Ja, mijnheer," antwoordde Martha
'schuchter."
„Gebeurde er iets?"
„Ja, mijnheer. Mijn nieuwsgierigheid
speelde mij parten. Het scheelde weinig of
ik was in het water gevallen. Gelukkig
kon Ik nog mijn voet tegen dezen struik
zetten.... Mijn boek is in uw boot geval
len,"
Paul raapte het op.
„Hoe moet ik u het boek teruggeven?
Van deze plaats kan ik u niet bereiken....
Het zou onvoorzichtig zijn het boek naar u
toe te werpen, want het schijnt een kost
baar boek."
„Waar kan ik aan wal komen?"
„Mijnheer," antwoordde Martha, nog
steeds eenigszins bedremmeld, ,,'t zou me
zeer spijten, als ik uw vischvangst moest
onderbreken."
„Mijn vangst is al genoegZegt u mij
maar, waar ik aan wal kan gaan"
„Als u dan volstrekt wilt.... ginder
linksom in een kleinen bocht vindt u een
beste landingsplaats."
„Ik kom dadelijk."
Paul maakte de boot los, nam de riemen
en voer naar de aangewezen plaats.
Bij de bedoelde bocht gekomen, zag hij
bij een trap een boot vastgemeerd. Hij legde
de zijne er naast, nam het boek en klom
langs de treden omhoog.
Martha kwam een beetje aarzelend toe-
geloopen.
Ontroerd, aan een eigenaardige ontroering
ten prooi, stonden de jongelieden tegenover
elkander.
„Hier is uw boek terug, juffrouw," zei
Paul schuchter. „Lk ben gelukkig u van
dienst te zijn geweest, zêer gelukkig.''
Zonder haar oogen op te slaan, slak
Martha de hand uit en nam het boek aan.
„Dank u, mijnheer; 't is zeer vriendelijk
van u."
„Wil ik u, indien u misschien vermoeid
zijt, u aaar huis brengen?"
„O, dank u, mijnheer, dat is niet noodig.
Mijn woning ligt hier achter de boomen.
't Is maar twee stappen."
„Vergeef mij dan mijn onbescheidenheid,
juffrouw, van u lastig gevallen te hebben."
„Mij lastig gevallen?Ik mag dankbaar
zijn, dat u voor mij uw vischvangst in den
steek hebt gelaten. Dat kwam alles door
mijn onhandigheid...."
„Gelukkige onhandigheid, waardoor ik u
een kleinen dienst kon bewijzen."
Martha glimlachte
„Dat is vleierij mijnheer...."
„Neen, toch niet. Deze korte ontmoeting
heeft een onuitwischbaren indruk, nagelaten
in.... miin geheugen."
Paul durfde niet te zeggen „in mijn
harten toch lag hel woord hem op de
lippen.
Een stilzwijgen volgde, dat pijnlijk werd.
„Woont u hier in dien omtrek, mijnheer?"
vroeg Martha.
„Ja, juffrouw aan den overkant van het
water, dicht bij Pont Créteil.
„Is dat uw vaste woning?"
„Neen, o neen. Ik ben hier maar voor
eenige maanden."
„U schijnt veel van visschen te hou
den?...."
„Zeer veel en ik geloof, dat ik er voortaan
nog meer van zal houden...."
Waarom?"
Die vraag bracht Paul in verlegenheid.
„Omdat," antwoordde hij na eenigen tijd,
„ik denk, hier een uitstekende plaats aan
de Marne gevonden te hebben. Ik zal er
nog dikwijls komen, hoop ik."
„Als het goed gaat, lijkt visschen mij een
aangename bezigheid," zei Martha, om ten
minste ook iets te zeggen.
„Ja, zeker, heel aangenaam."
„Ik zou er geen geduld voor hebben."
„Waarom probeert u het niet eens?"
,,'t Zou toch niet gaan."
„Wil ik u les geven?"
„Dank u voor dat vriendelijk aanbod. Ik
lees liever...."
Het meisje deed haar boek weer open,
wat bijna gelijk stond mot een teeken te
vertrekken.
Paul begreep bet.
„Ik ga. Tot weerziens, juffrouw."
„Tot weerziens, mijnheer."
Martha reikte hem haar kleine hand en
hij drukte die innig.
Dan verwijderde hij zich snel, sprong let
terlijk van de trap in zijn boot cn maakte
deze los.
Hij keerde zich nog eens om.
Boven aan den oever stond Martha hear
na tc zien.
Hij groette bedeesd.
Het meisje groette terug.
Dan nam hij de riemen en voer tusschen]
het riet uit.
IV.
„Al zes uur," riep Madeleine, toen ze
Paul in de verte zag aankomen. „U moogt
wel voortmaken, mijnheer Paul, dan kan ik
de visoh nog klaar makenals u ten
minste visch heeft,.... wat nog niet zekei
is".
„Zoo, denk je dat," antwoordde Patri
lachend.
„Natuurlijk. U is nog een beginneling is
het vak."
„Kijk dan maar eens, wat die beginne
ling heeft meegebracht."
Paul liet de oude meid bet net zien en it
kon haar oogen niet gelooven.
(Wordt vervolgd).
