BUITENLAND
Het roode testament.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
Derde Blad Dinsdag 15 Januari 1924
De nota's van Parijs en Brussel zijn te Berlijn ontvangen. De eerste
experten-commissie der C. v. H. is bijeengekomen. In Frankrijk rekent
men op de medewerking der Amerikaansche deskundigen om „de Brit-
sche oppositie tegen het Fransche standpunt te matigen"! Inzake het
onderzoek in de Palts, waar de Franschen zich ook weer vergaloppeerd
hebben door het separatisme te begunstigen, heeft Parijs tegenover de
Britsche eischen eveneens weer moeten toegeven. Wilde Frankrijk een
gezamenlijk onderzoek, Engeland vindt, dat zijn vertegenwoordiger
alleen dat karweitje beter kan opknappen. Generaal de Metz heeft
intusschen den separatist Heinz als vriend van Frankrijk gehuldigd.
Dorten bereidt een nieuwe separatistische actie voor. De spoorweg
staking in Engeland voorloopig afgewend? De conferentie der Kleine
Entente is geëindigd. Inzake Fiume is tusschen Italië en Yoego-Slavië
thans overeenstemming bereikt. Venizelos verlangt een motie van ver
trouwen van de Grieksche Nationale Vergadering. De Mexicaansche
rebellen eischen belasting van de petroleummaatschappijen en zullen
anders de productie verbieden.
Onder de Telegrammen: De onderzoekscommissie te Parijs geïnstal
leerd met redevoeringen van Barthou en Dawes. Als regel geen pers
communiqués. Een Fransch hoofdambtenaar zal den Engelschen
vertegenwoordiger Clive bij zijn onderzoek in de Palts vergezellen. De
Franschen meenen, dat nu ook maar eens In de Britsche Zone door hen
een onderzoek moet worden ingesteld. De Duitsche Rijksdagverkie
zingen zouden in Mei worden gehouden. Heden wordt het Engelsche
parlement geopend en binnen enkele dagen is de val der regeering te
wachten. De Engelsche arbeiders vragen steun aan de Duitsche par-
tiigenooten, zooais zij het aan de Franshe reeds deden.
@ENf, BUITENL BERICHTEN.
FEUILLETON.
r* -
xrv.
De Nota-wisseling tus
schen Berlijn, Parijs en
Brussel.
De Duitsche zaakgelastigde te Brussel
dr. Rödiger, is Zondag te Berlijn aangekomen.
De zaakgelastigde te Parijs, von Hoesch, die
zijn reis wegens lichte ongesteldheid moest
uitstellen, zou waarschijnlijk hedenochtend
te Berlijn aankomen. De aan de zaakge
lastigden te Parijs en Brussel j.l. Vrijdag
overhandigde antwoorden op het Duitsche
memorandum van 24 December zijn intus
sen te Berlijn ontvangen.
De bijeenkomst der des
kundigen-commissie voor
Óuitschland's financi-
eelen toestand.
Gisteren heeft de eerste bijeenkomst plaats
gehad van de door de Commissie van Her
stel aangewezen commissie van deskundigen,
die in het bijzonder is belast met een onder
zoek naar den financieelen toestand van
Duitschland. Eerst de volgende week zal dan
de commissie ter onderzoek van de verplaat
sing van het Duitsche kapitaal naar het bui
tenland bijeenkomen.
De officieuse Fransche pers, zoo meldt
men uit Parijs, is vol goed vertrouwen op
de resultaten van de beraadslagingen dezer
commissiën en vooral beijvert ze zich de
Amerikaansche deskundigen al bij voorbaat
uit te spelen tegen de Britsche. Zooals men
zegt, men rekent „op de Amerikaansche
medewerking om de Britsche oppositie tegen
het Fransche standpunt te matigen." Of
deze verwachtingen, waarmee de officieuz
pers haar lezers vleit, zullen worden verwe
zenlijkt, zullen we moeten afwachten. In
Engeland heeft men daaromtrent natuurlijk
heel andere opvattingen.
Naar gemeld, zijn de Amerikaansche le
den der eerste commissie uit de C. v. H., met
wie de Britsche gedelegeerden het eens zijn,
voor het houden van twee zittingen per dag,
voor zoover dit mogelijk is, ihet werd waar
schijnlijk geacht, dat in de openingszitting
hiertoe besloten zou worden. De Amerika
nen zijn optimistisch ten aanzien van den
tijdsduur, noodig voor het voltooien van het
onderzoek en het uitbrengen van verslag aan
de Commissie van Herstel. Naar gezegd
wordt gelooven zij, dat één maand voldoen
de zal zijn. In andere kringen is men even
wel van meening, dat de arbeid verscheiden
maanden zal vorderen. Er zullen geen dage-
lijksche communiqué's omtrent den stand
der werkzaamheden worden gepubliceerd.
Het onderzoek in de Palts.
Intusschen hebben de gebeurtenissen in
de< Palts weer- nieuwe wrijving veroorzaakt
tusschen de „tondgenooten". Niet alleen is
de officieele erkenning van de autonome
Paltsrepubliek door de Hooge Rijnlandcom
missie op protest van Engeland, dat hierbij
door België ten slottte is gesteund, achter
wege gebleven. Maar de Britsche regeering
wil nu een zelfstandig onderzoek in de Palts
'nstellen, hetgeen te Parijs „ernstige ontevre
denheid" wekt. Het liefst wil men te Parijs
natuurlijk heelemaal geen onderzoek, omdat
iit wat al te compromitteerende dingen aan
aet lichtzou brengen, maar zoo b^list durf
de men zich toch niet tegen het Britsche ver-
angen te verzetten en men stelde daarom te
Aarijs een gemeenschappelijk onderzoek
door de geallieerden voor.
De Britsche regeering echter heeft in
tusschen aan haren vertegenwoordiger te
München (de Palts immer behoort bij Beie-
ren) opgedragen eens te gaan neuzen, wat er
daar in die zoo buiten den grooten weg gele
gen Palts eigenlijk gebeurt en zij zag geen re
den om hiervan af te zien. De Fransche be
zwaren tegen zulk een zelfstandig onderzoek
liet zij niet gelden. Waarom zou men geen
Britschen consulairen ambtenaar naar eenig
deel van Duitschland mogen zenden om er
de toestanden te bestudeeren? Te Parijs
heeft men begrepen, dat het te dwaas zou
zijn, zich in deze omstandigheden verder te
blijven verzetten en den heer Clive zal men
dus zijn gang laten gaan al zal men. hem door
een Fransch officier of ambtenaar doen ver
gezellen. als de heer Clive tenminste hier
in zal willen toestemmen. Hetgeen waar
schijnlijk niet het geval zal zijn, omdat ook
de heer Clive wel begrijpt, dat de lieden van
welke hij bijzonderheden omtrent de jongste
gebeurtenissen wil vernemen, niet ronduit
zullen durven spreken, als hij zich in het ge
zelschap bevindt van een Fransch officier.
Daar het onderzoek juist de vraag geldt in
hoeverre de separistische beweging een spon
tane beweging is en het dus ook gaat om de
rol die de bezettingstroepen er bij hebben
gespeeld, zou een aldus door de toevoeging
van een Fransch officier toch feitelijk inter-
geallieerd geworden onderzoek geen onpartij
dig onderzoek meer zijn. En dat is het juist
wat door de Britsche regeering wordt ver
langd.
De separatistische bewe
ging.
Naar de Duitsche draadlooze dienst meldt,
heeft generaal Metz bij de begrafenis van
den vermoorden separatist Heinz te Spiers
dezen als vriend van Frankrijk hulde ge
bracht, terwijl hij in naam van Frankrijk
een krans op de baar legde.
Een medewerker van de „Echo de Paris"
heeft dr. Dortor., den leider der Rijnlandsche
seperatisten, in Nice ontmoet. Dorten klaag
de zijn nood over het verloópen der separa
tistische beweging. Dickers is er schuld aan,
daar hij destijds ontijdig de Rijnlandsche
Republiek uitriep en daardoor de kansen
verspeelde.
Dorten verklaarde echter nadrukkelijk,
dat hij de hoop niet opgeeft. Hij is op het
oogenblik de chef van het separatisme. Zijn
regeering te Ems bestaat en functioneert.
Maar gedurende eenigen tijd zal het separa
tisme nog sluimeren. Er wordt even wel zorg
vuldig aan de voorbereiding van een nieuwe
„coup" gewerkt. Dit maal zal trachten over
meer geld te beschikken want zonder Rijn-
landsch geld geen Rijnlandsche beweging.
De actie zal steunen op die in de Palts. Geen
bedreiging, geen aanslag zal de leiders inti-
mideeren
De economische toestand
in het bezette gebied.
Gisteren zouden de vertegenwoordigers der
ijzer- en staalindustrie en der vakvereeni-
gingen opnieuw bijeenkomen om van ge
dachten te wisselen nopens de geldigheid
en de strekking der nieuwe overeenkomst
inzake den werktijd.
De 'dreigende spoorweg
staking in Engeland.
De algemeene raad van het vakvereenigings
congres is tusschenbeide gekomen in het
spoorweggeschil en heeft besloten een com
missie te benoemen die een bijeenkomst zal
Hebben met de spoorwegdirecties en het be
stuur van den machinisten- en stokershond,
teneinde de zaak over het doode punt heen te
brengen of althans een uitstel te verkrij'gen
van het in werking treden der uitspraa'- van
den loonraad en het begin der staking in af
wachting van den uitslag der huidige onder
handelingen.
Van de Britsch-Indische
grens.
Uit Delhi wordt gemeld, dat lieden van
den stam der Mahsoeds, verkenners van
Zuid-Wazaristan, die met de grensbewaking
waren belast, in een hinderlaag hebben ge
lokt en vijf hunner hebben gedood.
Te Pesjawar is bericht ontvangen, dat de
moordenaarsbende onder den beruchten Ajab
welke verantwoordelijk is voor de moorden
aan de grens, zich aan de Afghaansche regee
ring heeft overgegeven.
De datum der Fransche
verkiezingen.
Uit Parijs seint men, dat de quaestie inzake
den datum der algemeene verkiezingen de
politieke kringen sterk blijft bezighouden.
Men oefent pressie uit om een verkorting van
den duur der verkiezingscampagne te be
werkstellingen en de verkiezingen op 2 Maart
te stellen. Anderen dringen er op aan te
wachten tot Mei. Men gelooft, dat de regee
ring begin April (men zegt 6 April) als da-
t um zal aanvaarden.
Dc politiek van het Spaan-
sche Directorium.
Het Spaansche Staatsblad bevat een de
creet, waarbij de ontbinding van alle z.g.
provinciale deputaties, behalve die van Alava,
Guipuzcoa, Biscaye en Navarre wordt uit
gesproken. De nieuwe provinciale gedepu
teerden zullen door dé gouverneurs der pro
vincies worden benoemd.'
De conferentie der Kleine
Entente.
Zaterdag is de vierde en laatste zitting van
de conferentie der Kleine Entente gehouden.
Benes, Duca en Nintsjitsj hervatten het
onderzoek van de quaestie der Hongaarsehe
leening en kwamen tot overeenstemming
nopens de te nemen maatregelen tot oplos
sing der'nog bestaande moeilijkheden.
Besloten werd de e.k. conferentie der
Kleine Entente in Juni of Jyli a.s.te Praag
te houden.
Vóór hun vertrek uit Belgrado zullen de
drie ministers in besprekingen onder vier
oogen de quaesties regelen, die nog tusschen
de verschillende landen hangende zijn.
Het Vrijdag te Belgrado gepubliceerde
communiqué omtrent de conferentie der
Kleine Entente heeft in diplomatieke kringen
in Italië een gunstigen indruk gemaakt.
Ook de bladen zijn verheugd over de be
richten uit Belgrado. De quaestie van Fiume
zou op het punt staan van te worden ge
regeld op den grondslag van de annexatie
van Fiume door Italië, de annexatie van de
delta en de haven van Baros door Zuid-
Slavië en een gemeenschappelijk bestuur
over de havens.
Overeenstemming tusschen
Italië en Yoego-Slavië Zuid-
Slavië inzake Fiume.
Een latei bericht meldt, dat tusschen
Italië en Zuid-Slavië overeenstemming is
bereikt inzake Fiume. Fiume zelf wordt
Italiaansch, terwijl Porto Baros en de delta
aan Zuid-Slavië komen. Men neemt aan,
dat dit de inleiding zal zijn tot een algemeene
overeenkomst, die een tegenwicht tegen de
Fransch-Tsjecho-Slowaaksche overeen
komst zal vormen.
Opheffing van het alcohol
verbod in Noorwegen
Koning Haakon heeft, naar wij gemeld
hebben, bericht, Zaterdag het Parlement ge
opend met het uitspreken van een troonrede,
waarin hij zeide, dat op grond van de erva
ringen, opgedaan met de uitwerking van het
alcoholverbod, door de regeering een wets
voorstel zal worden ingediend tot opheffing
van het drankverbod. De vermeerderde in
komsten, die zullen worden verkregen als
het ontwerp wordt aangenomen, zullen ge
deeltelijk worden aangewend om het tekort
van de jongste begrooting te dekken en ge
deeltelijk om in de uitgaven voor de tewerk
stelling van werkloozen tegemoet te komen.
Het nieuwe Grieksche Ka-
binet-Venizelos.
Volgens berichten uit Athene is Venizelos
voornemens op 21 Jan. van de Nationale
Vergadering een motie van vertrouwen te
vragen.
De Mexicaansche rebellen
en de petroleumvelden.
De rebellen zijn voornemens de petro-
ledmproductie in het door hen in bezit ge
nomen gebied te verbieden, indien de petro
leummaatschappijen weigeren belastingen aan
hen te betalen.
DE RAMP VAN DE „DIXMUDE".
Het spreekt vanzelf, dat het laatste woord
over het' verongelukken van het Fransche
luchtschip „Dixmude" nog niet is gesproken.
Ofschoon het onderzoek nog in vollen gang
is, worden er nog tal van nieuwe veronder
stellingen vernomen omtrent de vermoedelij
ke oorzaak van de ramp. Zoo wordt thans
van zekere zijde in Frankrijk verklaard, dal
het ongeluk voor technici geen verrassing
was. Zelfs wordt gezegd dat ook de com
mandant, luitenant Du Plessis wel eens aan
de luchtwaardigheid van het luchtschip heeft
getwijfeld.
De deskundigen moeten te voren reeds op
de hoogte zijn geweest van de geringe sterk
te van het metalen omhulsel van het schip.
Hierop is naar wordt verklaard in een
rapport zelfs eens de nadruk gelegd. Daarom
zijn sommigen thans van meening, dat de
ramp van, het luchtschip aan den geweldigen
druk van den storm niet genoeg weerstand
heeft kunnen bieden en in de lucht ;n
tweecn is gebroken, juist op de plek, welke
men als zijn zwakste plaats heeft beschre
ven in genoemd rapport.
Veel opzien heeft een artikel van Maurice
Larroux in een der Parijsche bladen gewekt.
In dat artikel komt een brief voor. weiken de
schrijver in October van Du Plessis heeft
ontvangen.
Dc volgende zinsneden uit dat schrijven
zijn vooral merkwaardig: „Ik heb erover ge
sproken en er in mijn rapporten over ge
schreven (Du Plessis had het' hier over de be
stuurbaarheid van zijn schip) en ik herhaal
het nog steeds. Maar ik hoor er nooit iets
van: het eenige dat ik ontvang zijn dc plot
selinge instructies uit Parijs welke ik zoo
goed mogelijk tracht uit te voeren." Hij voeg
de er nog aan toe, dat hij persoonlijk niet
gaarne met de „Dixmude" nog eens een tocht
zou maken als de vorige langdurige reis,
welke hij had gedaan.
In hetzelfde schrijven had Du Plessis nog
gesproken van zekere fouten, die na zijn
jongste reis met het luchtschip aan het licht
waren gfekorren en die eerst grondig nage
gaan moesten worden voordat een nieuwe
lange tocht kon worden ondernomen.
Het-blad „l'Oeuvrcbevatte der. volgenden
dag een critisch artikel naar aanleiding van
deze publicatie en verklaarde, dat de minis
ter van Marine ook zijnerzijds een verklaring
schuldig was. Het blad verlangt dat wordt
uitgemaakt, wie de verantwoordelijkheid
voor dit ongeluk heeft, waarbij 52 menschen-
lcvens verloren zijn gegaan.
Een droeve herinnering van de „Dixmude
is dezer dagen te Marseille aangekomen, n.l.
een postzak van het luchtschip met brieven
van de bemanning aan de familieleden. De
zak was 19 December, toen het schip over
Insalah voer, naar beneden geworpen.
In die brieven spraken de iuchtscbippers
van hun groote belangstelling voor deze
groote excursie. Een hunner schreef o.a.:
„Wij zijd hier midden in de woestijn en lei
den een leven a l'Atlantidc'
De postzak werd op een kameel van In
salah naar Wargla en van daar naar Con-
stantine in Algiers vervoerd.
HET VERGAAN DER „L. 24".
De Engelsche Admiralietit heeft' Zaterdag
het volgende communiqué gepubliceerd:
„In verband met de diepte van het wa
ter, waarin de onderzeeboot L 24 gezonken
is, is alle hoop pm de bemanning te redden
thans definitief opgegeven. Verdere pogingen
zullen zoo spoedig als het weder beter wordt
in het werk gesteld worden ora te onder
zoeken of het wrak inderdaad de onderzee
boot L 24 is en om zoo mogelijk de oorzaak
van de ramn vast te stellen.
De autoriteiten zijn er, volgens latere be
richten, thans niet zeker van, dat het ont
dekte wrak, dat van de L. 24 is, daar ver
scheiden® andere sc'hepen daar ter plaatse
zijn gezonken, waaronder een Duitsche duik
boot.
HET SCHRIKKELJAAR EN DE ORDE
VAN VERSTOKTE VRIJGEZELLEN.
Bedeesd voor de gevaren van het schrik
keljaar, dat we sinds een dag of tv.-aalf z:;n
binnengetreden, voeren de Amerikaansche
jongelui, wien nog iets aan hun vrijheid is
gelegen, een ware „rush" uit op de groote
vrijgezellenorganisatie der Amerikanen, de
„Amalgamated Order of Confirmed Bache
lors", anders gezegd de vereenigde orde
van verstokte vrijgezellen, die speciaal is
opgericht met het nobele doel; wederkeerige
bescherming tegen de pijlen van Cupido, en
waarvan nu Jan en alleman lid wil worden.
De stichter van de orde ging er van uit,
dat er zooveel jonge mannen zijn, die trou
wen voor ze oud en wijs genoeg zijn om er
de verantwoordelijkheid van te beseffen, om
dan eerst later de eischen te lecrer. kennen
van de moderne vrouw, die te zameu met
de hooge kosten van levensonderhoud maar
al te vaak het huwelijksboot je op de finan-
cieele klippen brengen. Van die talrijke ge
vallen is de echtscheiding toch maar het
einde. De jonge en wijze leider van de orde
vestigt er nu de aandacht op, dat vooral
in de schrikkeljaren massa's mannelijke
vischjes den haak in den bek krijgen, die
aan het uiteinde hangt van den door sluwe
(offertjes ge'hanteerden hengel. Om nu de
vrijheid der leden des mannelijken geslachts
te verzekeren, legt de vrijgezellenclub boe
ten op aan haar leden, die ieder meer dan
tweemaal in een maand dezelfde dame be
geleiden, of in haar gezelschap verkeeren
na elf uur 's avonds (behalve op Zondag
avonden; dan is „sluitingsuur" pas om half
twaalf!), of ook meer dan tweemaal op één
avond met eenzelfde meisje te dansen, of
eindelijk liedjes te zingen, waarin het woord
„liefde" voorkomt. Maar een heel zware
boete is gesteld op het wisselen van je foto
met een jonge dame.
De club heeft tal van filialen. Van de uit
werking der hcelc organisatie is weinig be
kend. Trouwens, wie zou er onpartijdig
rapport over uitbrengen? Voorloonig sclnjni
'het, dat de meisjes uit de buurten waar fi
lialen van de club gevonden worden er vol
maakt onverschillig tegenover staan: ze
zeggen, dat wanneer een vrouw een man wil
hebben, ze hem krijgen kan, alle bepalingen
en besluiten ten spijt!
DE SIERADEN DER HABSBURGERS.
Naar aanleiding van de berichten omtrent
het verdwijnen van sommige sieraden uit de
Habsburgsche keizersschat, heeft de Oosten-
rijksche regecring een communiqué uitgege
ven, waarin vastgesteld wordt', dat de Duit
sche keizerskroon, evenals alle andere klei-
noodiën en rcliquiën van het H. Roomsche
rijk zich in de Weensche schatkamer bevin
den, ook de Oostenrijkscbe keizerskroon.
Het publiek kan zich door persoonlijk be
zoek, waartoe iedere week gelegenheid be
staat, hiervan overtuigen. Alleen de particu
liere juweelen van het voormalige keizers
huis en de diamanten kroon, waarmede de
keizerin Elisabeth in 1867 tot koningin van
Hongarije werd gekroond, is indertijd op last
van keizer Karei door graaf Berchtold naar
Zwitserland gebracht.
EEN OPLICHSTER?
In een der voornaamste hotels van Boeda
pest is een elegante jonge dame in hechtenis
genomen, die zich voor keizerin Zila uitgaf
en het gerucht liet verspreiden, dat zij met
haar zoon kroonprins Otto naar Budapest
was gekomen om den troon te bestijgen. Het
is gebleken, dat de werkelijke naam van dc
dame Ilona Toth is.
BANKROOVERS AAN HET WERK,
Eenige roovers drongen Zaterdag het
agentschap van de Staatsbank te Chicago
binnen en schoten met hunne revolvers ze
ven beambten neer, die tegenstand trachtten
te bieden. Voor de politie ter plaatse kwam,
waren zij reeds weer verdwenen, met een be
trekkelijk kleine buit.
DE FRANSCHE LEVENSMIDDELEN
DICTATOR.
Eenigen tijd geleden is in Frankrijk een
„levensmiddelen-dictator' benoemd, gene
raal Rimbert, die met den titel van inten-
dent-generaai den strijd tegen dc duur.e zou
aanvaarden. Men verwachtte veel van dezen
„sterken man", die echter lot dusver niets
van zich liet hooren. De „Echo de Paris
is er op uitgetrokken en beeft generaal
Rimbert zelf gevraagd, wat bij eigenlijk al
heeft gedaan. Niet veel, moes. de dictator
zelf erkennen: de uitvoer van eieren is tot
15 Februari verboden en de invoerrechten
op graan zijn verlaagd.
De vertegenwoordiger van de „Echo gaf
toen den generaal de woorden in den mond:
„Ik begrijp bet, u kun', niets uitrichten
tegen de duurte van het levensonderhoud,
tegen dc daling van den franc, tegen de
speculatie.... Tegen wien, tegen wat kur.
u wél v/at deen? Stel dat het dure levens
onderhoud een monster met honderd kop
pen is. Hoeveel denkt u er dan van tp kun
nen afbakken?" De dictator mompelde:
„Vijf, zes., tien".
HET BELGISCHE KONINGSPAAR TE
BERN.
De koning en de koningin der Belgen zijn
met een zoon te Bern aangekomen, waar rij
tot Maandag zullen blijven, waarschijnlijk
om een bezoek te brenger, aan hun kind,
dat bier in een kliniek wordt behandeld.
KUNSTMATIGE MIST,
De Zweedsche ingenieur Jernbcrg heeft
naar de Zweedsche draadlooze dienst meldt
succes gehad met zijn toestel voor kunst
matige mist. De Italiaansche vloot zal het
op al hare kleinere schepen invoeren.
EEN INTERN. DIEVENBENDE
OPGESPOORD.
Naar men uit Berlijn meldt, is het de Ber-
Hjnsche recherche, in samenwerking met de
Thuringsche, de Nederlandsche, de Zwft-
sersche en de Engelsche politie gelukt een
internationale dievenbende op het spoor te
komen en een dér leden te arresteeren, ter
wijl een tweede, die het hoofd van de .bende
was, werd doodgeschoten. In den nacht van
14 op 15 December werd bij een inbraak bij
een juwelier te Bazel een der daders op zijn
vlucht door de politie doodgeschoten. Het
bleek de Duitsche koopman Brackmann uit
Berka in Thuringen te zijn. Hij bezat daar
een villa, waar de politie een groote hoeveel
heid lossé en gezette briljanten, juweelen,
gouden en zilveren voorwerpen vond. Verder
ontdekte de politie, dat bij Brackmann een
zekere Hausmann had ingewoond, die spoe
dig na den dood van Brackmann plotseling
weer in de villa verscheen, daar enkele uren
vertoefde en daarna spoorloos verdween.
In de woning van Hausmann vond men even
eens een groot aantal juweelen en andere
kostbaarheden, die afkomstig waren van in
braken in Nederland, Engeland en Zwitser
land. Men slaagde er in, Hausmann te arres
teeren. Hij ontkent echter alle schuld. Men
ontdekte, dat Brackmann een internationale
dievenbende had opgericht, waarvan hij het
i hoofd was. In het begin van het vorige jaar
j trok de bende via Nederland' naar Engeland,
j In Utrecht hielden ze zich eerst op en pleeg-
den daar vele inbraken. Daarna begaven
I zij zich naar Lenden, waar zij als gentleman
in een eerste rangs hotel logeerden. Opk
daar pleegden zij een groot aantal, inbraken,
waarover de bladen kolommenlange versla
gen publiceerden, daar ze met buitengewone
1 driestheid werden uitgevoerd. Verder pleeg-
den zij nog inbraken in Birmingham, Glas-
I gow, Huil, Manchester enz. Toen de grond
in Engeland hun te warm onder de voeten
werd, keerden zij naar Duitschland terug.
In Nederland scheidde Brackmann zich eeni
gen tijd van zijn kameraden af. Hij opende
daar bij een bank een rekening, waarop hij
530.000 stortte, terwijl hij bij zijn vertrek
uit Duitschland geen cent had bezeten. De
waarde van de villa in Berka en van de bij
Hausmann gevonden kostbaarheden be
draagt veel meer dan een miilioen gouden
marken.
„PUSSYFOOT" WEER THUIS.
De groote drankvijand „Pussyfoot" John
son is na een reis van acht maanden in Zuid-
Afrikan, Egypte, Arabië en Zanzibar weer
te New York thuis gekomen. Hij liet zich
tegenover de verslaggevers, die hem inter
viewden, zeer geestdriftig uit over de behaalde
resultaten. Hij beroemde er zich ten zeerste
op, dat hij den sultan van Zanzibar had be
keerd. Over Engeland was hij weinig te spre
ken, omdat men daar zijn horloge gestolen
had, doch hij troostte zich daarover met de
gedachte, dat Ramsay MacDonald „droog"
is en dat Engeland waarschijnlijk spoedig
zou overgaan tot plaatselijke keuze.
N DE ONTHULLINGEN DER
„HUMANITé."
Het is opmerkelijk, dat de onthullingen
van de „Humanité," het communistisch
orgaan, dat documenten uit de Russische
staatsarchieven publiceert, welke de omkoop
baai heid der Fransche pers moeten aantoo-
nen in de jaren, die aan den wereldoorlog
voorafgingen (wij hebben er verscheiden
malen een en ander aan ontleend), nagenoeg
geen weerklank vinden in de Parijsche bla
den. Bijna allen doen er het zwijgen toe.
behalve de „Matin," die de „Humanité"
wegens laster gerechtelijk doet vervolgen
(zonder nochtans het bestaan der documen
ten te betwisten) en de „Quotidien," die op
een parlementair onderzoek aandringt. Het
communistisch Kamerlid Cachin heeft een
poging gedaa» om de regeering te interpel-
leeren over deze aangelegenheid. Hij wees er
op, dat de documenten de corruptie onthul
len, waarmede het tsarisme in 1905 en 1912
op de Fransche openbare meening heeft ge
ageerd, welke „door de groote pers en haar
medeplichtigen is medegesleept in avon
turen, die nadcelig waren voor de spaarpen-
ningen van het volk en den vrede.*"
De interpellatie is echter, op verzoek van
Poincaré, met 400 tegen 122 stemmen „voor
onbepaalden tijd" uitgesteld.
EEN OPLICHTER OP DEN KANSEL.
Op een Zondag van een der laatste weker,
zou in een der kerken van München een
vreemde prelaat den dienst waarnemen. In
v/aardige houding trad uit de sacristie de
ongeveer 40-jarigs „prelaat schreed naaf
het altaar, las de H. M. en hield daarna van
den kansel-een aangrijpende rede. Na afloop
verdween hij weer in de sacristie, gevolgd
door een man. Enkele in het gebouw nog toe
vende kerkgangers zagen iets later den geeste
lijke de kerk verlaten. Eenige minuten daarop
volgde haastig de reeds vermelde man, die
zich opgewonden met den koster onderhield
om dan ijlings de kerk te verlaten. De z.g-
geestelijke was, zoo vertelt ne „Frankf. Ztg.
een oplichter en de geheimzinnige man een
rechercheur, wien de bedrieger ontloopen
was.
Sinds eenige maanden zwerft deze oplich
ter in priester kleeding door Beieren rond,
volgens de „Münch. Ztg."
Het geheimzinnige optreden van den man,
die overal waar hij kwam, H. Missen las,
biechthoorde en predikbeurten vervulde,
wekte de nieuwsgierigheid der politie-auto-
iteiten. In recherchebladen trof men een
zekeren dr. Muller aan, die in Zwitserland
i vertoefde, zich uitgaf voor bisschop en
kardinaal en meestal zich ophield in kloosters
I en zeer teruggetrokken leefde.
Hij verdween wanneer men hem de bis
schoppelijke machtiging tot het lezen van
missen vroeg.Van liefdadigheidsvereenigingen
wist hij groote bedragen los te krijgen, in zijn
woning te München had men een koffer ge
vonden met een gouden kelk, welke hij z.g.
van e Paus had gekregen, benevens papieren
welke aan een priester in Lichtenstein waren
ontstplen. Reeds eenmaal was de bedrieger te
München gearresteerd. Door zich als prelaat
uit te geven wist hij de autoriteiten om den
1 :uin te leiden. Op den b'ewusten Zondag ha
hij verzocht de H.Mis te mogen lezen. Daar
men nog niet zeker wist of men met een ech
ten of een valschen geestelijke te doen had,
stond men het verzoek toe, maar gaf den
man op zijn eigen verzoek een rechercheur
mede. Na den dienst verzocht hij der. politie-
beambte in de sacristie te komen, hij moest j
nog een bezoek brengen aan een stervende.
Hij zou even hetgeen hij voor het bedierten
noodig had, halen. De rechercheur stond dit
toe en de heilige man verdween spoorloos.
Tot dusver heeft men den geraffir.^prdeï
bedrieger niet kunnen vinden.
LAGERHUISLEDEN, DIE HEBBEN
GEZETEN.
Een van de merkwaardigste diners in dc
geschiedenis van het Engelsche parlement
vond Donderdagavond plaats zeventien
leden van het Lagerhuis, die om politieke
of godsdienstige redenen in de gevangenis
hadden gezeten, dineerden toen samen. Het
was een bont gezelschap. Daar waren ver-
eenigd de parlementsleden miss Susan
Lawrence en de heeren Morel, Hudson,
Ayles, Dukes, Shinwell, Maxton, David
Kirkwood, Haycock, March, Scurr, John,
Muir, Morgan Jones, Wallhead, Pethick
Lawrence en George Da.ier. Verder was er
een aantal bedienaren van aen godsdienst,'
die om ongeoorloofde kanselreden met de
cel hadden kennis gemaakt, een stuk of wat
dames die als suffragettes, anti-vaccinedwang-
agitatrices e.d. in strijd met 's lands wetten
waren gekomen, en natuurlijk een heel ge
zelschap principicele dienstweigeraars.
Het menu was geteekend door een Austra
lisch kunstenaar, Philip Colf, die gedurende'
den oorlog om zijn beginselen gezeten heeft
en het hoofd van die spijslijst stelde voor:
eenige boeien, met rozen overgroeid, en een
gevangenisraam, door welks tralies de ster
der hoop schijnt.
De eenige tafelrede, vergezeld door een
toa.t op alle „Ex-prisoner M.P.'s", werd af
gestoken dpor den bekenden dienstweigeraar
Scott Ducsers.
Ramsay MacDonald had een telegram
gestuurd, dat sprak van zijn „allerbeste wen
schen. Het is de oude historie van de cel
naar de eer".
Scott Duckers maakte er in zijn speech
melding van, dat nog verscheidene andere
Lagerhuisleden hadden willen komen, die
echter „niet de speciale eigenschap bezaten,
die de gasten, hier vereenigd, aaneenbond",
en daarom niet konden worden toegelaten
HET ZINKEN VAN DE L. 24
Er werd nog slechts een zeer flauwe hoop
gekoesterd, dat de officieren en minderen
in den onderzeeër L 24, die Vrijdag bij
Portland tot zinken werd gebracht, levend
gered zullen worden. De admiraliteit meldde
dat een wrak, hetwelk naar men gelooft
de onderzeeër is, gesignaleerd is tien mijlen
ten Zuidwesten van Portland in dertig va
dem of 180 voet water en dat duikers en
bergingstoestellen gereed zijn aan het werk
te gaan zoodra het weer het toelaat. Er staat
helaas evenwel een halve storm en ruwe
zeëen maken het den duikers onmogelijk
te dalen tot een diepte van 180 voet, hetgeen
ongeveer de grens is, waartoe zij zelfs ondei
de gunstigste omstandigheden kunnen gaan.
Volgens de jongste berichten hebben vrij
willigers moedige pogingen gedaan om af te
dalen, eqhter zonder succes. Een haven
ambtenaar te Portland deelde aan de pers
vertegenwoordiger mede, dat als de diepte
63.
Eenige oogenblikken later vlogen de
paarden weer voort en bereikten Saint-
Maud
Den volgenden morgen zaten Jacques en
Pascal in de studeerkamer van den dok
ter te praten.
Het gesprek liep voornamelijk over de
berichten omtrent dc aanstaande opening
van de kliniek van den dokter, welke be
richten dien ochtend in de dagbladen wa
ren verschenen.
Volgens die berichten had dokter
Thompson reeds zeer veel genezingen -van
bloedarmoede tot stand gebracht en geen
enkele maal was zijn behandeling zonder
uitwerking geweest.'
„Over acht dagen begin ik met het be
handelen van mijn patiënten, hoe de afloop
van onze andere zaken ook is," merkte
Jacques op.
„Denkt u zeker, dat u het „Roode Tes
tament" in handen zult krijgen?"....
„Beslist! Als ik er niet op rekende, zou
ik het werk in Creteil niet zoo spoedig heb
ben laten gebeuren.... Maar we moeten
nu over de zaken hier praten...... We
moeten meer personeel hebben."
„Dat vind ik gevaarlijk," antwoordde
Pascal.
„Gevaarlijk, ja, maar noodzakelijk....
Bovendien gebeurt hier niets geheimzinnigs.
We hebben hier niets te verbergen.'...
Nu moeten we nog een plan beramen om
Fauvel, zonder dat hij argwaan heeft, naar
het „Kasteeltje" te laten komen....
„U heeft toch gezegd, dat u hem nooJig
hadt voor een schatting van een biblio
theek?".
„Ja, maar 't zon onverstandig zijn, hem
's nachts te laten komen...."
„Noodig hem hier uit op een diner en
dan gaan we na het eten met hem naar
Creteil".
„Dat gaat niet.... als mfen hem niet meer
terugziet, mag hij hier vandaag niet voor
het laatst gezien worden...."
„U heeft gelijk
„Ik heb een ander plan, maar daarvoor
zullen wij de hulp van Angele noodig heb
ben. Zouden wij op haar kunnen rekenen?"
„Zeer zeker.... In dat opzicht kan men
haar volkomen vertrouwen."
„We zullen eens vragen of ze hier
komt.
Angèle werd' geroepen.
„We hebben uw diensten noodig, nicht,"
begon Jacques.
„Ik ben tot uw dienst, doktor."
„Ik wil vanavond aan een van mijn vrien
den, in Creteil op het „Kasteeltje" een diner
aanbieden. Ik zou graag willen, dat u zich
naar Creteil begaaft om het noodige gereed
te maken, maar zonder dat Martha hiervan
iets weet. U kunt een rijtuig nemen en dan
tevens in Parijs langs verschillende winkels
gaan om inkoopen te doenZorg er voor,
dat het diner zoo fijn mogelijk is.... Het
zal een afscheidsdiner worden."
I „Een afscheidsdiner?" vroeg Angèle, met
eer. veelbeteekenende blik.
„Ja, iets dergelijks tenminste."
„Ik zal zorgen, dat alles in orde is....
Mag ik de sleutels van het huis?"
„Hier zijn ze.... Ik zou u willen aanraden
terstond te vertrekken."
„Ik ga onmiddellijkIk zal Martha
zeggen, dat ik een vriendin in Versailles ga
opzoeken."
„We zullen nu Fauvel moeten waarschu
wen, dat wij hem komen halen.... Hoe
laat?"
„Laten we zeggen kwart over vijf."
„Wil ik hem een briefje schrijven?"
„Neen, dat is gevaarlijkLaat de
Elzasser maar gaan.
„Als ik u een raad mag geven, laten wij
hem dan bij een café gaan afhalen."
„Je hebt gelijk. Men heeft ons rijtuig niet
voor zijn deur te zien."
„Laat de Elzasser niet gaanHij zal
Fauvel zienen dat is er dan weer een
te veel."
„Wat moeten we dan doen?*"
„Luister.Waar woont Fauvel?"
Jacues duidde de woonplaats van den
boekenkopoman uit.
„Dan zal ik het hem zelf gaan zeggen. Ik
zal hem zeggen, dat wij kem om vijf uur
vanavond zullen komen halen, aan een kof
fiehuis, waar hij wil."
,,'t Is goed, maar wees vooral voorzichtig
met Fauvel."
Pascal ging weg.
Op het bellen kwam Fauvel zelf open
doen.
„Ik ben de secretaris van dokier Thomp
son," begon Pascal,' ..hij heeft mij gestuurd
om u iets te vragen."
„Ik begrijp al, waarvoor de dokter u ge
zonden heeft. De dokter is kwaad op mij."
„Kwaad?".... Waarom denkt u dat
dan?"
„Ik had hem belpoid gisteren de boeker,
te brengen, die hij besteld had, doch door
onvoorziene omstandigheden ben ik niet in
de gelegenheid geweest mijn woord te hou
den."
„Daaroié kom ik niet"
„Waarom dan?"
„Ik kom om de schatting, waarvan de
dokter u gesproken heeft."
„O, juist! Ik herinner het mij.Is de
j dag voor de schatting vastgesteld?",...
„Ja, morgen vroeg."
„Heel goed.... De dokter had, meen ik
gezegd, dat wij den avond tevoren naar zijn
buitengoed in Creteil zouden gaan"
„Dat is hij nog van plan.... Hij wilde u
nu vragen, vanmiddag met hem- in Creteil te
gaan dinceren."
„Hoe laat?"
„Om vijf uur zullen we u komen afha
len.... Wilt u, dat wc hier aan huis
komen?"
„Volstrekt niet.Ik moet bijna den ge-
heelen dag er cp uit. Om half vijf moet ik
op den Boulevard de Strasbourg zijn....
Zou ik op den dokter kunnen wachten in
het „Café du XlXe Siècle?"
„Dat zal wel gaan."
Pascal groette en ging heen.
Fauvel riep Gendrin en deelde hem mede,
dat hij voor een paar dagen op reis ging en
niet wist, wanneer hij thuis kwam.... Hij
moest in dien tijd maar niemand ontvangen
en zijn werk verder afmaken.
Raymond had verschillende van zijn hel
pers op wacht gezet in de onderscheidene
bibliotheken van Parijs.
Hij zelf had met twee mannen, Pradier en
Bouvard post gevat in de Nationale Biblio
theek.
Reeds twee dagen was hij daar. maar uog
niets bijzonders was er voorgevallen.
Op Zaterdagmorgen te 10 uur, op 't
oogenblik, dat dc Nationale Bibliotheek
geopend wordt, traden drie mannen de
werkzaal binnen, net gekleed, hoewel niet
opvallend.
Alle drie hadden een portefeuille ondei
den arm.
Het waren Raymond, Pradier en Bouvard.
Bouvard ging rechts naast den ingang zit.
ten, Pradier links, tegenover hem.
Raymond ging naar den Katheder, sprak
eenige ooger.blikken met den dienstdoenden
bibliothecaris en ging vervolgens op een
bank bij den katheder zitten.
Zoodoende kon hij den bibliothecaris zien
en alle personen, die bij dezen kwamen.
Langzamerhand werd de zaal gevuld.
Het liep al naar den middag, toen de bi
bliothecaris plotseling een veelbeteekenden.
blik naar Raymond wierp. Fromental stond
op en naderde den katheder.
„Er is zoo juist een zeer zeldzaam boek,
dat slechts sinds een maand hier in de
Bibliotheek is. ter inzage gevraagd," fluis
terde de bediendeGa nu weer naar
uw plaats en let goed op mij, dan kunt u
zien, aan wien de knecht het boei
brengt".
„Hoe ziet die persoon eruit?"
,,'t !s een bleek, r.iager jongmensch."
„Met blond haar?"
„Neen, zwart. Hij draagt het uniform van'
een officier."
„Op welke plaats zit hij?"
„Op no. 198."
Raymond giiig weer naar zijn plaats terug.'
(Wordt vervolgd.)
