BUITENLAND
Het roode testament.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
Tweede Blad - Dinsdag 22 Januari 1924
Waarom sparen?
Een nieuw geschilpunt tusschen Engeland en Frankrijk: de spoor
wegen in het bezette gebied. Lloyd George heeft in een artikel juist
het tegengestelde betoogd van Poincaré's Zondagsrede over Frankrijks
vredelievende bedoelingen. De Engelsche spoorwegstaking.
Stresemann's grieven tegen Frankrijk.
Onder de Telegrammen: Een vernietigend rapport van Give omtrent
zijn onderzoek in de Palts. De Engelsche regeering is gevallen. Ver
moedelijke samenstelling van het Arbeiderskabinet. De Engelsche
spoorwegdienst is door de staking ernstig ontwricht. Het bezit der
'Mexicaansche Petroleum-maatschappii in Tampico bedreigd.
SEfig. SUITENL. BERICHTEN.
ORDE EN ARBEID.
KERK EN SCHOOL.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Minister Colijn.
Inschrijving op schatkistpro
messen.
Verlreer en Posterijen.
UIT ONZE OOST,
FEUILLETON.
Er zullen wel weinig gewone huis- of tuin-
menschen worden gevonden, die niet gaarne
rijk wenschen te worden.
nkei
Iele
worden immers den mensch de middelen ge
geven tot alle gemakken des levens.
Ze denken er dan niet aan, als ze zoo re
deneeren, dat de rijkdom groote gevaren
met zich brengt.
„Wie rijk wil worden," zegt het Boek der
boeken, „val in de bekoringen en lagen des
duivels en in vele ijdele en- schadelijke be
geerten, die den mensch tot ondergang bren
gen en in 't verderf storten."
De ondervinding leert, dat menschen die
weinig geld hadden, meester over dat geld
bleven; geraakten die menschen in het be
zit van veel geld, dan werd dat geld dik
wijls meester over hen. Hieruit kan ook het
verschijnsel worden verklaard, dat de arme,
de weinig-bezitter, in den regel vrijgevig is,
^de rijke daarentegen, vaak vasthoudend en
gierig.
Echter, dat in 't voorbijgaan, want eve
zouden het hebben over: sparen.
Dat, wanneer iemand spaart, zijn stoffe
lijke welvaart toeneemt, kan een kind be
grijpen.
Het voordeel van sparen is, dat het den
mensch welvarend maakt. Wat niet het
zelfde is als rijk.
„Spaart ge iets, dan hebt ge iets," zoo luidt
het terecht in den volksmond.
Duizenden zouden gaarne iets bézitten,
maar ze willen daarvoor niets doen. Ze ver- f
langen, dat de gebraden duiven hun in den
mond vliegen, of wel, z® zoeken hun geluk
in de loterij.
Eens, zoo denken en redeneeren ze, en
misschien heel gauw, zal ik toch wel wat
winnen. Maar intusschen worden ze voort
durend armer.
Anderen rekenen op een erfenis, maar
die erfenis laat zich wachten; de erflater of
erflaatster blijkt taai van leven te zijn.
Er is maar één veilige weg, om in 't be
zit te komen van iets.
Dat is de weg van het sparen.
Ga maar eens rond in de huizen der wei
hebbenden en bezittenden; laat u maar eens
vertellen, op wat voor wijze ze tot hun te-
genwoordigen welstand gekomen zijn.
Natuurlijk zult ge den een of ander ont
moeten, wien zijn vermogen als erfenis in
den schoot gevallen is.
j Maar oneindig grooter is'het getal van
hen, die met niets begonnen zijn, doch door
verstandig sparen, iets verworven hebben.
We herinneren ons de volgende leerzame
geschiedenis, in direct verband met het on
derwerp dat ons bezig houdt.
Een zadelmakersleerling trok in den
vreemde. Z'n arme ouders konden hem
niets metgeven op z'n reis dan hun zegen
en eenige goede raadgevingen. Een daarvan
luidde; geef geen cent noodeloos uit. De
flinke jongen volgde stipt dien raad op.
Zoodra hij werk gevonden had, trad hij in
de katholieke gezellenvereeniging en iederen
Zondagavond bracht hij den geestelijken ad
viseur der vereeniging, wat hij van zijn ver
diende loon oergehouden had, om dit op
soliede manier te beleggen. Na eenige ja
ren had hij een vrij belangrijke som bijeen.
Met dit bespaarde geld keerde hij naar zijn
geboorteplaats terug. Daar vestigde hij een
eigen werkplaats en daar hij spaarzaam
bleef en een spaarzame vrouw trouwde,
legde hij voortdurend meer geld over. De
arme leerjongen werd een welgesteld man
en een der meest geachte personen van Je
plaats zijner inwoning. Op 65-jarigen leeftijd
deed hij de zaak aan zijn oudsten zoon over.
Thans leeft hij rustig met zijn vrouw, van
zijn eigen gespaard geld.
Dit is één voorbeeld uit de duizenden en
duizenden in de wereld.
De meeste menschen die iets bezitten,
hebben bet door spaarzaaamheid verkregen,
en bijna alle menschen die niets bezitten,
verstaan ook de kunst van sparen niet.
Groot is het getal van hen, die aardig
wat verdienen, maar wat ze verdienen, moet
ook onmiddellijk uitgegeven worden.
Men eet en drinkt beter en meer dan
noodig is; men veroorlooft zich vermaken
en genoegens, waarop de spaarzame geen
aanspraak maakt; men drinkt nu en dan
meer, dan voor de lessching van den dorst
geëischt wordt en kleedt zich zelf, vrouw
en kinderen naar de nieuwste mode, en op
die wijze is men spoedig door de groote ver
diensten heen en is men genoodzaakt :n
minder gunstige tijden, gebrek te lijden.
„Spaart ge iets, dan hebt ge iets."
Al brengt ge het dan ook niet tot rijk
dom rijkdom is voor heel veel menschen
een gevaarlijk ding dan hebt ge ten min
ste een behoorlijk bestaan; ge leeft tamelijk
onafhankelijk en wanneer ziekte of een an
der ongeluk u treft, dan hebt ge nog altijd
een appeltje voor den dorst.
eerden zones aan banden te leggen. De pers
echter, die het besluit als niets minder dan
een poging beschouwt om de Britsche zone
te blokkeeren, laat zich zeer beslist uit. Ge
neraal Maurice noemt in de „Daily Tele
graph" het besluit, dat de regie heeft ge
nomen zonder machtiging van de regeeringen
van Frankrijk en België, een blunder.
Hij verkaart dat de Britsche regeering moet
s aan op de intrekking van het besluit en op
net goederenverkeer met het gebied van
Keulen op denzelfden voet als dat in de zones
der regie. De „Daily Herald" is van meening
dat de betrekkingen tusschen Engeland en
Frankrijk in het Rijnland in een zoodanig
stadium zijn gekomen, dat de twee regeerin
gen ze zelf moeten behandelen, wanneer zij
een gevaarlijken toestand willen vermijden.
De „Daily Telegraph" zegt dat van de be
de spoorwegstaking bevestigen het vertrou
wen van de stakende vakvereeniging, dat de
staking algemeen zou zijn. Ook wordt gemeld,
dat leden van de vakvereeniging van Thomas
zich bij de staking aansloten, hetgeen a.
het geval is te Warrington en gedeeltelijk
ook te Crewe. Het meest optimistisch is de
London-Midland Scottish Maatschappij, wel
ke zestig percent van den normalen dienst
belooft. De mate, waarin de mannen van
Thomas de stakers zullen steunen, waarvan
alle§ afhangt, is eerst later te beoordeelen.
Van welke beteekenis de vijandschap tus
schen de vakbonden is in de staking, bleek
gisteravond in een vergadering van den
machinistenbond waar Bromley, de leider
van de stakers,, de houding van Thomas, lei
der van den nationalen bond van spoorweg
personeel, veroordeelde. De naam van Tho
trokken 'regeeringen een duidelijke verkla- j mas werd in de vergadering met de uitroepen
ring wordt geëischt en voegt hieraan toe, dat
„er een groot verschil is tusschen het bestaan
van een dsrgelijken staat van zaken, die kan
worden verklaard als het resultaat van de
onbekwaamheid der regie, en de formeele
proclomatie van een opzettelijke politiek."
Men gelooft algemeen, dat de zaak van
daag in het parlement aan de orde zal komen.
De verborgen vuren
van Europa.
Onder bovenstaanden titel schrijft de heer
Lloyd George in de „Daily Chronicle" een
artikel om, voor de zoovaakste maal, te be-
toogen, dat Frankrijk den vrede van Europa
nog altijd op de meest gevaarlijke wijze be
dreigt. In dit artikel somt hij alle posten op, al bij het begin van haar optreden.
verrader" begroet. Bromley maakte bekend,
dat hij Woensdag officieus met de werkgevers
had onderhandeld en dat dezen toen verzoe
nend bleken, maar dat de toon veranderde,
nadat Thomas hen had bezocht.
Met één of twee uitzonderingen hebben de
leden van den Nationalen Bond van Spoor
wegpersoneel zich niet aangesloten bij de
vannacht uitgebroken staking van de vak
vereeniging van machinisten.
De bladen keuren algemeen, zonder on
derscheid, de staking af. Enkele bladen wij-
zefn op den betreurenswaardigen invloed,
dien de staking zal kunnen hebben op de
vooruitzichten van een arbeidersregeering
die op Frankrijks debet staan, en gaat dan
als volgt voort „De aggresieve politiek door
het Fransche ministerie toegepast, is even
laf als dwaas. Het vertrappen van een ge
vallen vijand is een zoo verachtelijke daad
als een man kan bedrijven. Dat de val niet
werd verkregen door den moed van de ver -
trappers zeiven, doch door de actieve hulp
van anderen, wier gemeenschappelijke po
gingen er ten slotte in slaagden, den vijand
den voet te lichten en hem aan den grond te
nagelen, maakt de daad er niet te minder
verfoeilijk om. Het is een armzalige sport
en dwaas bovendien. De koorden zullen het
niet eeuwig uithouden. De overwonnen natie
zal, woedend over de lage behandeling, op
een of andere wijze weer opstaan en dan zal
Frankrijk ontwaren, hoe zijn gedrag als over
winnaar alle vrienden, die het vroeger in zijn
moeilijkheden hebben geholpen, met walging
heeft vervuld.
-~ Lloyd George wijdt ook een bespreking
aan Frankrijks bondgenootschapspolitiek, die
hij als volgt kenschetst „Inplaats van Rus
land, het Eritsche Rijk, ItaÜë en de Ver-
eenigde Staten van Amerika, zal het den
volgenden keer Tsjecho-Slowakije, Polen,
Zuid-Slavië en Roemenië aan zijn z:jde vin
den. Dit is de berekening. Wat een staats
manskunst Wanneer er weer een oorlog
tusschen Frankrijk en Duitschland uitbrak,
zou één woord van Rusland drie van de vier
van deze bondgenooten neutraliseeren. En
zelfs wanneer Rusland het zwijgen bewaarde,
geen Poolsche, Tsjecho-Slowaaksch
Uit de eerste stakingsberichten uitf de
provinciesteden blijkt, dat geen treinen ver
trekken van het belangrijke centrum Don-
caster. De machinisten te Brighton, waar
een groot verkeer bestaat van plezier- en
handelsreizigers, hebben eveneens het werk
nedergelegd. Te Cardiff hebben drieduizend
man den arbeid neergelegd. Alle leden van
de vakvereeniging van machinisten te Crewe,
een belangrijk knooppunt van den hoofd
spoorweg, die Londen, de Midlands en
Schotland verbindt, legden den arbeid neer,
doch gemeld wordt dat een voldoend aantal
arbeiders van den Nationalen Bond van
Spoorwegarbeiders waarvan Thomas de lei
der is, beschikbaar is om een Zondagsdienst
te onderhouden. Totnogtoe rijden alle snel
treinen op de groote lijnen met weinig ver
traging, doch de volledige uitwerking van
de staking kan eerst later op den dag worden
vastgesteld.
EEN REDE VAN STRESEMANN.
De strijd om de Keulsche
bezettingszone.
Men meldt uit ParijsDaar Engeland
heeft geweigerd met de Fransch-Beigische
Regie een accoord aan te gaan inzake de Brit
sche zone, l eeft de Regie maatregelen geno
men om het verkeer langs andere wegen te
leiden.
- Bevoegde kringen bevestigen, dat het ver
keer onder de Regie reeds is toegenomen tot
50 van het normale. Het vervoer bedraagt
ruim 150.000 ton per dag tegen 300.000 ton
ander Duitsch beheer.
Er is dus alweer een nieuw conflict tus-
ichen Engeland en Frankrijk uitgebroken.
Ditmaal over de spoorwegregeling in de Brit
sche zone van het bezette gebied. De Britsche
regeering heeft na de bezetting van het
Ruhrgebied toegelaten, dat tusschen het door
hare troepen bezette gebied en het onbezette
Duitschland een strook door de Fransche
troepen is bezet, waardoor de Britsche zone
dus als het ware een eiland werd te midden
van het in de macht der Franschen zijnde
Duitsche grondgebied. In Engeland heeft
men op deze toegevendheid van de Britsche
regeering duchtig critiek geoefend, omdat
men het gevaar van die insluiting volkomen
inzsg. Er kwamen dan ook sedert nog al eens
moeilijkheden voor, maar men vond daaruit
nog steeds een uitweg. Den Franschen echter
verdroot het zeer, dat hun spoorwegplannen
bemoeilijkt werden door het feit, dat de
autori eiten in de Britsche zone het Duitsche
spoorwegbeheer bleven erkennen. Zij heb
ben nu in den laatsten tijd met meer aan
drang getracht met de Britsche.autoriteiten
tot een door hen gewenschte regeling te
komen, die de Regie ook in het door de Brit
ten bezette gebied de macht zou geven. De
Britsche autoriteiten echter en de Britsche
•egeering hebben geweigerd de Fransche
verlangens in te willigen en gistermorgen
deelde Havas dan ook al mede, dat de regie
nu maatregelen heeft genomen het verkeer
langs andere wegen te leiden, zoodat men
de Britsche zone voor de verbinding van
Frankrijk met het ten noorden 'dier zone
gelegen bezette gebied zou vermijden.
Uit een heden ontvangen draadloos tele
gram uit Londen wordt de beteekenis van
dien maatregel der Regie nog wat duidelijker.
Aan Britschen kant vat men hem op als een
poging om de Britsche zóne te blokkeeren,
en den invoer en uitvoer er van te belemme
ren.
De bedoeling zou dan, volgens de Britsche
opvatting, deze zijn, om door een belemme
ring van het spoorwegvervoer van en naar
de geheel ingesloten Britsche zóne, de Duit
sche koopiieden en industrieelen er toe re
brengen, op de Britsche bezettingsautoritei
ten pressie te gaan oefenen, om het spoor
wegbeheer dan toch maar liever in handen
der Franschen te geven.
Dat de stemming onder de Britsche bezet
tingsautoriteiten, die zich op hun „eiland"
vrij machteloos moeten gevoelen, er aldus
niet beter op zal worden, is te begrijpen.
En welke terugslag dat op de stemming
in Engeland zal hebben, zullen we nu wel
spoedig «it de Britsche bladen vernemen.
Na de quaestie van de Palts en de oneenig-
heid over de enquête van Clive en den daarop
gevolgden Franschen eisch, om een onder
zoek te mogen instellen naar de Duitsch-
nationalistische organisaties in de Britsche
zóne, zullen deze nieuwe gebeurtenissen
Weer olie op het vuur zijn.
In afwachting van het resultaat van inlich
tingen, die Groot-Britannië te Parijs en Brus
sel inwint, bewaart men in officieele kringen
t: Lend 'n het stilzwijgen over het besluit, dat
de Fransch-Beigische regie zou hebben ge
nomen om het gewone handels- en ander ver
keer tusschen de Britsche en andere gealli-
zou
of Roemeensche staatsman zijn legers wagen
aan een intocht in Duitschland, in de weten
schap, dat een geducht Russisch leger aan
den anderen.kant van de kwetsbare grenzen
stond."
Het Engeisch-Ameri-
kaansche verdrag betref
fende het drankverbod.
De „New York Tribuhe" meldt, dat er
overeenstemming bereikt is tusschen de
Britsche en Amerikaansche regeeringen,
waardoor het voorgestelde verdrag inzake de
dranksmokkelarij, hoewel nog niet geteekend,
reeds van kracht is geworden. Zonder de ra
tificatie van het verdrag af te wachten, mo
gen de Amerikaansche autoriteiten thans de
smok keischepen buiten de drie-mijlsgrens
in beslag nemen.
De spoorwegstaking in
Engeland.
De staking der locomotiefmachinisten is
sedert Zondagnacht een feit. Zoo goed als alle
mannen, aangesloten bij de Vakvereeniging
van stokers en machinisten hebben aan het
stakingsbevel gehoorzaamd en hun machine
te midder nacht tot de naastbijzijnde halte ge
bracht en toen dep trein verlaten. De staking
vindt plaats op grond van hef afschaffen van
extra toelagen, die vooral van belang zijn voor
de machinisten der groote sneltreinen. Be
middelingspogingen van Henderson en ande
re leiders, zoomede van Thomas, den voor
zitter van den anderen grooten bond van
spoormannen, hebben niet gebaat, hoewel de
vertegenwoordigers der spoorwegmannen zelf
het voorstel van den nationalen loonraad
mede hadden onderteekend, zooals zij zelf
zeggen in verwachting, dat het bij een voor
stel zou blijven en dat niet zou worden overge
gaan tot afschaffing der speciale voordeelen
voor de sneltreinbestuurders, welke in som
mige gevallen met meer dan een pond per
week zouden dalen. De directies hadden ech
ter toegezegd, dat in deze gevallen een bijzon
dere regeling zou worden getroffen, en deze
belofte was een der grootste factoren voor de
hoop, dat een staking zou kunnen worden
vermeden. Er zijn uitgebreide maatregelen
genomen om in het vervoer van personen en
goederen te voorzien, en daar de andere bon
den niet meestaken, zal het vermoedelijk ge
lukken een beperkten dienst in het leven te
roepen.
Vrachtauto's en bussen vervoeren levens
middelen en passagiers naar de stad. Wel is de
vertraging en ontreddering belangrijk, doch
volstrekt niet algemeen.
Bij de ontvangst van buitenlandsche jour
nalisten wees Stresemann erop, dat het voor
Duitschland van beslissende beteekenis is of
de Parijs che deskundigen-commissies thans
een oplossing zuilen weten te vinden voor het
herstelprobleem. De Duitsche regeering zal
alles doen om de taak van de commissies te
verlichten en zij hoopt, dat het dan zonder
vertraging zal gelukken de voorstellen van de
commissies ;n dacjen om te zetten. De ge-
dachtenwisseling met Parijs en Brussel be
vindt zich nog in een beginstadium. Het jong
ste Fransch-Beigische antwoord heeft de
Duitsche regeering heel wat teleurstelling
bereid, niettemin kan de voorzetting van de
besprekingen tot een resultaat leiden.
Ingaande op de woorden van Poincaré zei-
de Stresemann o.a. het onbegrijpelijk te ach
ten, dat Duitschland verweten wordt te stre
ven naar herwinning van zijn invloed in het
bezettp gebied. De wettigheid van dit doel kan
toch nooit bestreden worden herhaaldelijk
heeft Poincaré verzekerd, dat Frankrijk te
genover de Duitsche binnenlandsche poli
tiek neutraal staat en er niet aan denkt Duitsch
gebied te annexeeren of onder Franschen in
vloed te brengen. De feiten zijn helaas in
strijd met deze woorden.
De politiek van generaal De Metz heeft de
aan Duitschland trouwe bevolking van de
Palts uitgeleverd aan separatistische roovers-
benden, wier optreden een schandevoorEuro-
pa is. Stresemann wees erop, dat het bewijs
materiaal van de Engelsche enquête in alle
opzichten voor Duitschland pleit, terwijl hij
natrukkelijk betoogde, op grond van ondub
belzinnige bewijze 1 d< t ook de bocret:,in strijd
met Poincaré's beweren, zich tegen het sepa
ratisme uitgesproken hebben. Spr. consta
teerde, dat de vaststellingen van onpartijdige
buitenlandsche journalisten na onderzoek ter
plaatse reeds de opmerkzaamheid der wereld
hebben gevestigd op de onhoudbare toestan
den in dat gebied.
Ten slotte kwam Stresemann op tegen
Poincaré's verwijten aangaande de Duitsche
leveringen in natura (aan sommige Entente-
landen) en verklaarde, dat Duitschland daar
in geenerlei initiatief heeft.
Het leidend beginsel van de Duitsche poli
tiek kan geen ander zijn, aldus concludeerde
Stresemann, dan binnen de door te vredes
verdrag Duitschland toegewezen grenzen de
Duitsche souvereinitiet onverlet te handha
ven. Wordt dit beginsel losgelaten, dan zou
het gevolg niet alleen nog verdere verbrok
keling van Duitschland zijn, maar ongetwij
feld óók een groote benadeeling van het
Fransche economische leven.
Duitsche strijd tegen de
concurrentie.
Een B. T. A.-bericht uit Dusseldorf meldt,
dat een algemeene daling in de groothandels-
prijzen in het Ruhrgebied valt te constateeren,
waartoe besloten zou zijn ter hervatting van
den strijd tegen de buitenlandsche concur
rentie, en teneinde zoodoende gemakkelijker
De ministerieele verant
woordelijkheid in Spanje.
De koning heeft een besluit geteekend,
waarbij o.m. aan het Opperste Gerechtshof
bevoegdheid wordt verleend kennis te nemen
van klachten tegen ministers wegens over
tredingen gepleegd in de uitoefening hunner
bediening.
De Grieksche regeerings-
vorm.
De premier Venizelos, heeft verklaard, dat
hij bij het a.s. referendum, zijn stem zal uit
brengen vóór de Republiek en tegen de
Monarchie.
HET PANAMA-KANAAL
ZEESTRAAT
In een redevoering voor de Handelsclub
van Cincinnati gaf Bunau Varilla een over
zicht van zijn plan om van het Panama-kanaal
een open kanaal, zonder sluizen dus, te ma
ken. Zijn redevoering werd eenige uren na
de voltooiing van de Amerikaansche vioot-
manoeuvres gehouden, die zouden hebben
aangetoond, dat het bestaande kanaal niet
langer voldeed en dat Amerika er zoowel
militair als commercieel belang bij heeft,
dat het Panama-kanaal in een open kanaal
veranderd wordt. De heer Varilla schatte de
kosten van het werk op ruim twee milliard
gulden, die gehaald zouden kunnen worden
uit de opbrengsten van het thans bestaande
kanaal zonder een cent extra belasting.
GEëMANCIPEERDE RIDDERLIJK
HEID.
Een professor aan de Albion-Universiteit
te Michigan had een meisjes-studente weg
gezonden, omdat zij bij de colleges een ciga-
ret had gerookt.
Niet minder dan 550 studenten verzamel
den zich later_ in de kapel, en toen de pro
fessor binnenkwam, werd hij bekogeld met
boeken en schriften. De professor moest
de vlucht, nemen, doch verwacht wordt,
dat de studenten voor hun daad zullen moe
ten boeten.
Gisteren binnengekomen berichten over de wereldmarkten te kunnen heroveren.
NED. R.-K. BOND VAN PATROONS IN
KET BAKKERSBEDRIJF.
Op initiatief van den Neder). R.-K. Mid
denstandsbond waren uil verschillende
plaatsen besturen van bestaande R.-K. Ver-
eenigingen van Banketbakkers opgeroepen.
Onder leiding van den heer mr. J. van Hel-
lenberg Hubar had deze stichtingsvergade
ring plaats in de zaal van café „Noord-
Brabant" te 's-Gravenhage. Spreker zette de
beginselen uiteen en de voordeelen, welke
cene nationale vakorganisatie bieden kan.
Zoo wees hij op regeerintfsbemoeiipgen, be
drijfsregelingen, gecombineerden inkoop,
welke de noodzakelijkheid van een natio
naal verband demonslreeren. Aan de aan-
wezigjgi werd de vraag gesteld of zij in be
ginsel de gedachte van een nationale R.-K.
Vereeniging aanvaardden. Daartoe werd met
algemeene stemmen besloten.
In het voorloopig bestuur werden benoemd
afgevaardigden uit de voornaamste steden,
terwijl het secretariaat' voorloopig werd ge
vestigd aan het Nationaal Hanzebureau,
Huygensstraat 27, den Haag. Door Mr. Hu-
bar zouden statuten ontworpen worden,
welke in concept' aan de aangesloten af-
deelingen zullen worden toegezonden. Deze
zullen dan in de maand Februari worden
vastgesteld. Op deze vergadering zal aan
de orde wezen de verkiezing van een de
finitief hoofdbestuur, het benoemen van een
organisatiecommissie. Besloten werd, mede
met hulp van de Diocesane Hanzehureaux
eerte krachtige landelijke actie te onderne
men.
MGR. HEYLEN BIJ Z. H. DEN PAUS.
Mgr. Tb. L. Heylen is uit Rome, waar hij
met den H. Vader over het Internationaal
Eucharistisch Congres van Amsterdam heeft
geconfereerd, in zijn bisschopstad, Namen,
teruggekeerd.
Pius XI heeft, naar de' Msb. verneemt,
den grooten Belgischen bisschop op bijzonder
hartelijke wijze ontvangen en ongewoon
lang met hem gesproken. Z. H. feliciteerde
Mgr. Heylen met diens onvermoeide actie
voor de H. Eucharistie en sprak den wensch
uit, dat deze manifestaties van Katholiek
geloof steeds in bloei mochten toenemen.
Bij het afscheid, dat plaats had in tegen
woordigheid van seminaristen uit het Naam-
sche diocees, die tc Rome studeeren, heeft
de H. Vader mgr. Heylen omhelsd en hem
zóó diep gevoelde woorden toegesproken,
dpt allen, die hel voorrecht hadden bij deze
ontmoeting tegenwoordig te zijn, er ten
zeerste door ontroerd waren.
IN ANDERE SFEER.
Uit Rotterdam wordt aan het „Hbld."
geschreven:
Onze nieuwe burgervader is een bemin
nelijk man, die niet gaarne ziet dat zijn ge
meentenaren ook maar in iets te kort ko
men. Derhalve heeft hij voor de café s het
sluitingsuur voor den Zaterdagavond met
een half uur verlaat en van half een op
een uur gebracht. Een zelfde maatregel is
in 'uitzicht gesteld voor den Zondagavond.
Wij accepteeren hier echter niet gemak
kelijk iets dat ons zoo maar aangeboden
wordt en dies protesteeren de.... geheel
onthouders? mis: de caféhouders. Ik las in
één der plaatselijke bladen dat verschillen
de café's den eersten Zaterdag, dat de
nieuwe bepaling van kracht was,' stiekem
om half één de lichten zouden dooven. In
de meeste gevallen had de waard echter
buiten zijn gasten gerekend, die zich ook
dit laatste half uur wenschten te zien toe
gemeten, „Horecaf" is echter in 't geweer
gekomen om booze plannen ten opzichte
van der. Zondagavond te verijdelen. Het
schenken van .borrels is na 'snachts hall
een in deze stad niet loonend. beweert deze
organisatie van deskundigen en zij kan het
ongetwijfeld weten.
Als gij wilt, moogl gij daaruit de conclu
sie trekken dat wij rijp zijn voor de droog
legging en dat wij zoo \crvuld zijn van de
surtaxes d'entrepot en dergelijke gewich-
.lige zaken dat wij den borrel en den pof
bier vergeten erf met hen de behartiging
van des caféhouders belangen.
Er staat ons onder het nieuwe bewind
ook een herziening der dansvergunningen
te wachten.
Het Amsterdamsche standpunt dat neer
komt op een verbod, hebben wij hier ten
opzichte van deze aangelegenheid nooit in
genomen. Als ons gemeentebestuur gasten
heeft, noodigt het al wat edelachtbaarheid
is of in den naasten omtrek der edelacht
baarheid lig, ten dans in de groote burger
zaal van hel stadhuis. Het is een daad van
wijs regeeringsbeleid: de zaal is mooi en de
buffetten zijn rijk voorzien, zoodat men de
uilwerking van een dergelijken avond ge
lijk mag stellen met het effect van een half
dozijn doorwrochte redevoeringen, die bij
andere gelegenheden in dezelfde zaal wor
den gehouden. Leid nu uit dit voorbeeld
van het stadsbstuur niet af dat wij er in
deze aangelegenheid geen eigen beleid op
nahouden. Wij zeggen niet botweg neen, als
in de hoofdstad, maar leggen onzen maat
staf aan, die beslist of eene inrichting al
dan niet voor dansvergunning in aanmerking
komt Een aantal restaurants heeft reeds
thans een dergelijke vergunning. Binnenkort
zullen die vergunningen worden uitgebreid,
zoodat ook tearooms er voor in aanmerking
komen. Maak li niet ongerust, wij stellen
onze eischen, die bestaan in aankleeding
en inrichting der lokalen en vierkante me
ters oppervlakte. Gij ziet dat onze over
heid over ons waakt als een moeder over
haar kinderen, door lees den eersten
eisch bovenal te letten op de sfeer. Daar
komt het hier toch maar op aan.
Minister Colijn is van zijn buitenlandsche
reis te 's H;;ge teruggekeerd.
NEDERLANDERS IN MEXICO.
De directie der Bataafscbe Petroleum»
Maatschappij, deelt mede. dat zij bericht
1 heeft ontvangen uil Tampico (Mexico), dat
het personeel aldaar werkzaam bij de „Co
rona" zich in goeden welstand bevindt en
op het oogenblik voor hen geen gevaar bes
staat.
PRINS HENDRIK.
Z. K. H. de Prins nam Maandagnamiddag
deel aan een noenmaal dat de Duitsche ge
zant. Baron van Lucius von Stoedten, aan
bood aan eenige genoodigden, tot welke
behoorde de componist, Dr. Richard Strauss.
Z. K. H. de Prins heeft het eere-voorzit-
lerschap aanvaard van een eere-comité, d^t
gevormd wordt voor een liefdadigheids-
zanguitvoering, welke de Koninklijke Natio
nale Zangschool den 30sten dezer ten bate
van het Nederlandsche Roode Kruis zal
geven te 's-Gravenhage.
Bij de Maandag gehouden inschrijving op
schatkistpromessen en 4!^ pet. schatkist
biljetten, tot een totaal bedrag van 500
milliqpn, werd ingeschreven aan <3 maands
promessen 58.070.000. aan 6 maands pro
messen f 20.590.000 en aan schatkistbiljet
ten j 2.496.000; in totaal voor 81.156.000.
De prijzen, waarvoor ingeschreven is, va
rieerden voor de 3 maands promessen van
987.66 tot 999.van de 6 maands pro
messen van J 975.25 tot 999.en voor
de biljetten van 1000 tot 1015. Toege
wezen aan 3 maands promessen 56.070.000,
tegen den koers van' 988.aan 6 maands
promessen J 20.540.0Ó0 tegen den koers van
975.25 en aan schatkistbiljetten 2.496.0W
a pari, in totaal 79.156.000.
KLACHTEN VAN ST. PETRUS.
We lezen in de „Msb.
Door het bestujir van den R. K. Bond ,,St.
Petrus" is ter kennis van den Directeur-
Generaal gebracht, dat van meerdere zijden
klachten het bestuur'bereiken, dat het R.
K. personeel niet, of niet in voldoende
mate, althans niet in die mate, waarin zulks
met goeden wil mogelijk zou zijn, in de ge
legenheid is om van het aantal verlofdagen
waarop het personeel aanspraak heeft, en
kele dagen te reserveeren voor het vieren
van R. K. feestdagen of voor het bijwonen
van retraites.
Aan den directeur-generaal is daarom
verzocht te willen bevorderen dat met bil
lijke wenschen te dezen opzichte zooveel
mogelijk rekening worden gehouden.
Het ledental van den Bond „St. Petrus'
bedroeg op 1 Januari 3804.
DE CORRUPTIE IN INDIË.
Uit Soerabaja wordt gemeld:
De gewezen divisie-commandant van de
gewapende politie te Medan, de Indische
kapitein Van B., is hierheen overgebracht
in verband met een tekort in de politickas
van 50.000. Kapitein Van B. bekende#er
is op eigen verzoek in preventieve hechtenis
gesteld.
68
„Wdke?"
„Het „Leven van Pater Joseph" en het
Roode Testament"."
„Dat is mijn schuld niet, dat ik ze u niet
kan leveren." antwoordde Fauvel. Men
reeft mij helaas het gras onder de voeten
weggesnedenU twijfelt er toch niet
an, hoop ik?"
T Was eenige oogenblikken doodstil.
Jacques zag den koopman met zijn door
dringenden blik aan:
„Spotter!".
De oude beefde,
„Wat bedoelt u?" herhaalde hij angstig.
„Veronderstelt u soms, dat ik de boeken
in mijn bezit heb?"
„Daar ben ik zeker van!"....
Fauvel werd doodsbleek.... Toch pro
beerde hij te glimlachen.
„U wil me voor den gek houden," sta
melde hij.
„Absoluut niet.... U heeft op 't oogen
blik in uw bezit het „Leven van Pater Jo
seph", het „Roode Testament" en nog an
dere boeken uit de Staatsbibliotheken, ge
stolen, hetzij door u, hetzij door uw mede
plichtigen"
„Mijnheer, hoe durft u?'.... riep Fauvel
in doodelijken angst.
„Wees gerust, mijnheer Fauvel...-, Waar
om is u zoo bang?.... Ik wil u geen kwaad
doen. integendeel..,. Ik weet, dat u het
„Roode Testament" heeft en het tot geen
prijs aan mij zóudt willen afstaan,... Blijf
maar rustig zitten en laten we nog een glas
champagne drinken..,. Wij zijn vrienden
onder ons en kennen elkaar reeds goed en
straks zullen wij elkaar nog beter kennen."
Het klamme zweet brak den ouden man
ui.t
„Wat zou men hier met hem voor heb
ben. Wat zou er moeten gebeuren.... Die
schurken hadden hem doorzien"....
..U heet toch Fauvel, niet waar. Dat is
geen valsche naam? hecnam Jacques sar
castisch.
„Neen," antwoordde Fauvel met gesmoor
de stem.
,,Is u misschien familie van zekere dame,
geboren Fauvel, weduwe van advocaat
Labare?"
,,'t Is mijn zuster.'
„Heeft zij een zoon?"
„Ja."
„Dan heb ik mij niet vergist."
„Hoe bedoelt u dat?"
„Ik bedoel niets. Ik wil u alleen iets gaan
vertellen.... U heeft het „Roode Testa
ment".
„Dat ontken ik."
„Dat is niet noodig. U heeft mij het boek
beloofd en toen een even domme als on
waarschijnlijke geschiedenis uitgedacht, om
uw woord niet te houden. En weet u,
waarom?.... Ik zal 't u vertellen. Toen
u bezig waart de zegels van de Nationale
Bibliotheek te doen verdwijnen, heeft u
woorden en letters gevonden, die met roo-
den inkt waren onderstreept. Dat wekte
uw nieuwsgierigheid en u heeft, geholpen
door de woorden op de medaille van uw
neef, de oplossing gevonden.... U weet
waar het geld van den ouden graaf verbor
gen is en wilt er u van meester maken....
Dat is een zeer verstandig idee.... Heb ik
geen «lelijk, mijnheer Fauvel?"....
De oude antwoordde niet. Hij leunde
stom, verslagen in zijn stoel achterover en
beefde over het geheele lichaam.
,,'t Is allemaal waar, ging Jacques onver
stoord verder. 'tWas geen onaardig plan
van u, maar wij hebben hei geheim ook
ontdekt.... U heeft dus mededingers ge
kregen"
Plotseling richtte Fauvel zich op. Hij
strekte de handen uit en rieo:
„U heeft het testament van den graaf ge
stolen!"
„Zeker," antwoordde Jacques kalm, „en
u begrijpt, dat wij vier milltoen maar zoo
niet voor ons neus laten weghalen."
„Vier millioen,' herhaalde de oude sla-
melend.
„Ja,.... zelfs nog iets meer.... U be
grijpt, dat het bezit van zulk een bedrag
wel het feestmaal waard is, dat wij u hier
vanavond aanbieden"
Weer was het eenige oogenblikken stil
en Jacques bezag zijn slachtoffer met een
triomf an telijkcn blik.
„Laten wij dan declen," begon de oude,
„en ik lever u'het geheim.... Ik kan niet
billijker zijn."
XIX.
Jacques en Pascal scholen in een lach
om dat voorstel.
„Declen?" riep Pascal.... „Ben je gek,
mijn goede heer?.... Alles moeten we heb
ben, alles."
„Dan krijgt u niets," hernam Fauvel.
„Zoo! denkt u dat?"
„Daar ben ik zeker van.i. Ik alleen heb
het geheim"....
Jacques haalde de schouders op.
„U moet niet onwillig zijn, mijnheer Fau
vel. U zult er van overtuigd zijn. hoop ik,
dat wij om uwentwille niet in de noodza
kelijkheid willen komen om al die zes Be
wuste kinderen één voor één van leant te
maken, om achter het geheim te komen
Fauvel begon een verschrikkelijke waar
heid te vermoeden.
„Wat wilt u dan met me doen? stamel
de hij.
„Begrijpt u dat niet? vroeg Jacques.
„Neen."
„Dat verwondert meEen kind zou
het kunnen raden.... Maar ik zal het u
vertellen.... Toen u van huis ging, heeft u
natuurlijk de sleutels meegenomenWij
nemen uw sleutels en gaan morgen vroeg
in uw woning op zoek naar het „Roode
Testament
„Maar ik.... stamelde Fauvel.
„U gaat slapen"
«Jacues gaf een leeken en de twee schur
ken verdwenen snel door de deur, die zij
achter zich sloten.
Fauvel sprong op, maar de deur was ste
vig gegrendeld. Waanzinnig van angst be
gon hij te schreeuwen, maar niemand kwam
bij zijn hulpgeroep opdagen.
Eensklaps trof een scherpe geur hem en
hij ondervond een vreemde gewaarwording.
Hij strekte werktuigelijk de armeji uil als
om zich vast te houden en viel toen lood
zwaar op den grond.
Het spuittoestel had zijn werk verricht.
Hel sloeg tien uur op de pendule in de
eetzaal.
Juist op dat oogenblik kwam Raymond
met zijn helpers vergezeld van den procu
reur der Republiek aan Fauvels's huis in
de Guenegaudstraat.
„Mijnheer Fauvel?" vroeg de procureur
aan de portierster, die kwam opendoen.
„Die woont hier."
„Is hij thuis?"
„Ik zou het u niet kunnen zeggen, maar
ik denk het niet."
We zullen eens gaan zien.
„U behoeft die moeite volstrekt niet te
doen, want mijnheer Fauvel ontvangt
's avonds nooit bezoek. Al is hij thuis, zal
bij u toch niet te woord staan."
„Dat zal hij moeten.... Wij komen in
naam der wet een huiszoeking bij hem
doen.... Wij zullen zijn kamers doorzoe
ken, of hij thuis is of niet.... De trap hier
is donker, licht ons voor."
„Maar mijnheer"
„Voortmaken als 'tu belieft"....
Men kwam boven en klopte, twee, drï»
maat. doch geen antwoord kwam.
„Veronderstelt u, dat mijnheer Fauvel af
wezig is? vroeg de procureur.
„Ik *eel het niet. Mijnheer Fauvel
leeft zeer op zich zelf."
Nogmaals werd geprobeerd, doch met
hetzelfde resultaat
„Dan moet de deur opengebroken wor
den." gelastte de procureur.
„Ik heb een sleutel, zeidc de vrouw.
..Doe dan open."
De deur werd geopend en de magistraten
traden binnen. Men doorzocht de kamers
maar Fauvel was er niet.
Het onderzoek werd begonnen in de bi
bliotheek. De lamp, die op de tafel stond,
werd aangestoken.
„De boeken moeten één voor één nage-
zien worden." luidde het bevel.
Wordt vervolgd.
