BUITENLAND
Het roode testament.
60S. 3UITEML BERICHTEN.
MARKTNIEUWS
De kwestie der werkloozen-ondersteuning te Poplar is het eerste pent
geworden, da* MacDonald met zijn tegenstanders en misschien met de
meest radicalen zijner eigen partij in moeilijkheden brengt. Hij over
weegt, buitenlandsche zaken aan iemand anders op te dragen. Nadere
bijzonderheden omtrent de separatisten slachting te Pirmasens.
Onder de Telegrammen: De debatten over MacDonalds regeerings-
verklaring zijn zonder stemming gesloten: een eventueele „nederlaag"
inzake de Popiar-kwestie. Opheffing van den 5taat van beleg in
Duitschland. De rust is in de Pais teruggekeerd. De Franschen
mogen uit de gebeurtenissen een les trekken. Rusland meent nu met
geen andere landen meer vooraf te moeten onderhandelen omtrent
erkenning.
Visscherij.
FEUILLETON.
3SSSSSSS3SS
De Popiar-kwestie.
In het Britsche Lagerhuis zijn Woensdag
de debatten over de regeeringsverkiaring be
gonnen. Van belang was hierbij, dat de libe
rale leider, Asquith, naar aanleiding van het
besluit van den nieuwen minister van gezond
heid in zake Poplar, aan de regeering te ver
staan gaf, dat dit besluit zou moeten worden
herzien, daar de regeering er niet op zou mo
gen rekenen deze houding door het Lagerhuis
te zullen zien goedkeuren. De ernst van deze
waarschuwing is door den heer Mac Donald
ingezien. Uit Londen wordt althans gemeld,
dat dienzelfden avond nog een kabinetsraad is
gehouden om de houding van de regeering in
deze quaes tie te bepalen.
Men herinnert zich wellicht waarom het
hier gaat. De Londensche borough Poplar
heeft al sedert eenige jaren een zeer links-
socialistisch gemeentebestuur, dat van zijn
macht gebruik maakte om in deze hoofdzake
lijk door arbeiders bevolkte wijk van Londen
voor de werkloozen een zeer vrijgevige steun
regeling in te voeren, welke de financieele
krachten van de gemeente te boven ging en
de belastingen voor de betrekkelijk weinige
belastingbetalenden zwaar deed opdrijven.
Er zit natuurlijk groote onbillijkheid in, dat
eigen gemeenten vormende arbeiderswijken
van de metropolis alle lasten hebben te dra
gen van de daar onvermijdelijk van grooten
omvang zijnde werkloosheid, terwijl de rijkere
boroughs, dank zij de samenstelling harer be
volking, zooveel geringere lasten uit dien
hoofde hebben te dragen. Maar in stede van te
trachten ia de eerste plaats tot een betere ver
deeling van deze lasten te komen en zich dan
maar eerst aan den bestaanden toestand aan
te passen, besloten het gemeentebestuur en
de z.g. armvoogden - de bekende George
Lansbury, de gewezen hoofdredacteur van de
„Daily Herald", en diens zoon spelen hier
een groote rol zich eenvoudig niet aan de
financieele belemmeringen te storen. Men
zou voor zijn werklooze arbeiders zorgen,
zooals men meende dat het behoorde en voor
de rest kon de gemeente dan maar bankroet
gaan, als het niet anders kon. Andere door de
wet voorgeschreven betalingen voor de
gemeenschappelijke uitgaven van de metro
polis moesten dan maar achterwege blijven.
Er is hierover veel te doen geweest. Wij
kunnen die historie hier niet verder opha
len. Maar in 1922 vaardigde sir Alfred
Mond, de toenmalige minister van gezond
heid, onder wien ook de werkloozensteun
ressorteert, een besluit uit, waarin aan ge
meentebestuur en armvoogden van Poplar
werd opgedragen, onder bedreiging met
straf, zich bij de werkloozensteuning te
houden aan de door hem ingevoerde wet
telijke voorschriften en de al te vrijgevige
steunregeling in te trekken. De heeren te
Poplar stoorden zich niet het minst aan dit
besluit, bleven hun overmatige beslastingen
heffen en hun royale uitkeeringen doen.,
zoo rooyaal, dat ten sterkste wordt geklaagd
over den demoraliseerenden invloed, welken
ze op den arbeidslust onder de Poplarsche
bevolking oefenen. De regeering greep
echter niet in. Thans echter is in het minis-
terie-MacDonald de leiding van het depar
tement van gezondheid opgedragen aan den
zeer radicalen Schot Wheatley, het meest
linkschc lid van het kabinet, en deze heeft
onmiddellijk na zijn optreden het besluit
van minister Mond opgeheven en aan de
machthebbers in Poplar dus plein pouvoir
gegeven om te doen wat ze willen.
Dat brengt het gevaar, dat het voorbeeld
van Poplar ook elders door socialistische
gemeentebesturen of armvoogden zal worden
gevolgd en het optreden van den zoo radi
calen heer Wheatley vindt dus overal de
sterkste afkeuring, behalve dat in de krin
gen van de radicaal-gezinde arbeiders, die
de vrijgevigheid te hunnen behoeve en ten
koste van de belastingschuldigen ten zeerste
waardeeren. Hetgeen bijv. ook te begrijpen
is, als men verneemt, dat de heeren te Pop
lar ook stakers uit de gemeentekas onder
houden, onder het voorwendsel dat deze
eveneens.... werkloozen zijn.
Tegen de gevaarlijke consequenties var,
het Poplarisme is nu Woensdag de heer As
quith met klem opgekomen en hij heeft te
'kennen gegeven, dat de regeering aan deze
'soda! s isch-communistische proefnemir g :n
'een einde moet maken, als ze op steun van de
liberale partij zal willen blijven rekenen.
Zoo zal dus MacDonald al zijn eerste
botsing hebben met de radicale elementen
in zijn partij, die hij door de benoeming van
jWheatley heeft hopen tevreden te stellen.
MacDonald oververmoeid.
Het heet, dat MacDonald oververmoeid is
•n zich afvraagt of het bezetten van twee pos-
posten namelijk het premierschap en buiten
landsche zaken niet te veel voor hem is.
Een rede van Poincaré.
Poincaré die het woord heeft gevoerd aar
een feestmaal van den Bond van Oud-Strij
ders in het paleis van justitie, herinnerde ér
aan, dat de beide kwesties, die voor Frank
rijk na de vijandelijkheden het grootste be
lang hebben, de schadevergoeding en de vei
ligheid zijn. Hij zette uiteen hoe Frankrijk
in de noodzakelijkheid verkeerde te toonen,
dat het geen afstand kon doen van zijn rech
ten, toen het 't beloofde garantieverdrag niet
kreeg. Op het oogenblik, waarop wij sanc
ties troffen, voegde Poincaré er aan toe, kwam
het niet bij ons op met onze geallieerden te
breken. Wij zijn integendeel geneigd heden
van onze voordeelen gebruik te maken om te
trachten met onze vrienden, zelfs met
onze voormalige vijanden, tot een vergelijk
te komen. Wij zijn overtuigd, bij onze bond-
genooten eenzelfde loyaliteit en goeden wil
te vinden. Wij hopen bij de Duitschers een
duidelijker begrip aan te treffen omtrent den
toestand, waarvoor wij niet verantwoorde
lijk zijn en welke niet kan voortduren zonder
nadeel voor het land en de rust van Europa
te brengen. Wij verstoorden deze rust nim
mer wij streven er met al onze kracht naar om
haar te herstellen. Wanneer men in het bui
tenland Frankrijk oorlogszuchtige bijgedach
ten toeschrijft, drijft men den kwaden wil
tot cynisme, wanbegrip of absurditeit. Wij
vragen slechts om niet voor Duitschland te
moeten betalen en niet wederom overwel
digd te worden.
Het Belgische handels
verdrag met Frankrijk.
De Belgische oud-minister Renkin, die een
paar weken geleden zich in een vergadering
van de katholieke kamerfractie tegen het
Fransch-Belgische handelsverdrag had uit
gesproken, heeft Woensdagmiddag in de
Kamer zelf het ontwerp met groote beslist
heid bestreden. Volgens Renkin zou de Ka
mer het ontwerp ongetwijfeld verwerpen, in
dien geen druk op het parlement was uitge
oefend. Hij zou, wat zijn partijgenooten ook
mochten doen, in elk geval tegen het ontwor
pen verdrag stemmen.
Renkin zei onder meer, dat de overeen
komst slechts ontgoocheling en gevaar mee
bracht in plaats van de belofte te vervullen
door Frankrijk te Sainte-Adresse in 1915 af
gelegd, dat België zou worden hersteld in den
toestand van vóór den oorlog, zal volgens
Renkin de toestand van België nog ongunsti
ger worden ten gevolge van de eischen van
Frankrijk. De Fransche onderhandelaars
hebben er allesbehalve voor gezorgd, dat
België zijn financiën zou kunnen herstellen.
Zeker heeft Frankrijk reducties toegezegd,
betoogde verder Renkin, doch deze gelden
vooral luxe goederen of artikelen, waarvan
in België weinig of geen behoefte bestaat.
Renkin bestreed ook de opvatting van
Jaspar, dat de nieuwe tarieven voor België
een winst van 44 millioen zouden opleveren.
Hoe kan dat vroeg Renkin. Al de tarieven
worden gereduceerd en het resultaat daarvan
zou een bang saldo zijn Integendeel voor
ziet het verdrag in 70 millioen aan reducties
ten koste van België, terwijl Frankrijk slechts
voor 10 millioen reducties toestaat. De re
ducties door België toegestaan betreffen met
name die goederen, waarin de handel het
drukst is.
Volgens Renkin wordt, in strijd met het
geen Jaspar had verklaard, er op gewezen,
dat het verdrag ten doel heeft de Fransche
producten te beschermen tegen de Duitsche,
terwijl Jaspar had gezegd, dat de bedoeling
was te beletten, dat Duitsche producten via
Holland zouden worden ingevoerd.
Een onvermijdelijk gevolg van het ver
drag zal volgens spreker zijn, dat de duurte
weer gaat toenemen, terwijl het Frankrijks
bedoeling is, België te verplichten deel te ne
men - aan zijn economischen strijd tegen
Duitschland. Renkin meende, dat de Belgi
sche belangen niet aan dien strijd mochten
worden opgeofferd, waar daarentegen een
goed economisch verdrag met Duitschland
misschien veel tegenvallers goed zou kunnen
maken.
Door Hymans gesteund verklaarde spr.
v rder, dat hij beslist tegen e:n douane ac-
coord met Frankrijk was, omdat een derge
lijke overeenkomst steeds een gevaar voor
's lands politieke onafhankelijkheid zou op
leveren. De oorlog toch had het gansche ver
leden niet weggevaagd en België had er voor
te zorgen, dat het zijn positie van vóór der.
oorlog zou terugkrijgen. Vroeger was België
rijk, dank zij zijn ligging en zijn transito
handel met Duitschland, waartegen men nu
wenscht, dat het een economischen strijd zot
anbinden.
Ten slotte sprak Renkin de overtuigin;
ait, dat, indien de Kamer het verdragsont-
werp verwierp, daaruit geen tarieven-ocrlot
met Frankrijk zou volgen, maar integendeel
gelegenheid zou ontstaan tot nieuwe onder
handelingen.
Een vrij belangrijke groep katholieken
ontving de rede van Renkin, die door de
gansche vergadering met bizondere belang
stelling werd gevolgd, met levendig applaus.
De communistische agitatie
in Duitschland.
In het Ruhrgebied roept de communisti
sche unie van hand- en hoofdarbeiders op tot
groote betoogingen in het heele industrie
gebied tegen de duurte, de werkloosheid en
de afschaffing van den achturendag.
De bladen bevatten nog enkele bijzonder
heden over de ontdekte communistische
Putschplannen voor 13 Februari.
Door ,de arrestatie van een communis-
tischen koerier te Stuttgart is de politie be
langrijk materiaal in handen gevallen. Uit
een en ander moet blijken, dat de commu
nisten het plan hadden gevormd op 13 Febr.
door het geheele rijk demonstraties te hou
den met het bepaalde doel bloedige botsin
gen met de politie uit te lokken. Uit berich
ten uit Königsberg, Brunswijk en Dussel-
dorf moet zijn af te leiden, dat men hier
inderdaad te doen heeft met een groot-
scheepsche, door Moskou op touw gezette
actie. Oorspronkelijk was de Putsch ont
worpen voor 3 Febr., maar waarschijnlijk
wegens te weinig belangstelling uitgesteld.
Te Königsberg, waar 15.000 arbeiders
zijn uitgesloten, hadden de communisten
alles voor de actie gereed. Maandagavond
werd een laatste vergadering gehouden door
de communistische leiders, ter vaststelling
van de bijzonderheden. De politie, die hier
van op de hoogte was gekomen, arresteerde
alle deelnemers, 85 man. Uit een getypte
aanwijzing aan de plaatselijke communisti
sche afdeelingen in Oost-Pruisen bleek, dat
13 Febr. met alle mogelijke middelen be
proefd moest worden de macht in handen
te krijgen. De fabrieken en bedrijven zou
den worden gesloten zooveel mogelijk werk
loozen tot deelneming overgehaald worden.
Geheime bevelen waren voor de z.g. prole
tarische honderdschappen bestemd. Ieder
gehuwde communist moest zijn vrouw bij
de betooging meebrengen de vrouwen zou
den in de voorste rijen moeten loopen. Ook
werd een beroep gedaan op de boerenarbei
ders om zich aan te sluiten.
Uit te Leipzig in beslag genomen papie
ren zou blijken, dat de politie rechtstreeks
geprovoceerd zou worden, ten einde zoo
doende botsingen uit te lokken. Woensdag
avond moest aan de communistische centrale
te Berlijn de toestand gerapporteerd worden.
Het echec der separatisten.
Men meldt nog nader omtrent het bloed
bad te Pirmasens.
Nadat eenige aanvallen der bevolking op
het gebouw van het Bezirksamt waren afge
slagen werd dit laatste met benzine begoten
en in brand gestoken. De vlammen laaiden
hoog op en verlichtten het nachtelijk strijd-
tooneel. Alle klokken in de stad luidden en
de geheele bevolking bevond zich op straat.
De wanhoop maakte zich van separatisten
meester. Elke tegenweer was vergeefsch en
daar ook de Fransche hulp, waarop men had
gehoopt, wegbleef, staakten de separatisten
ten slotte met vuren en verzochten hun leven
te sparen. De bevolking kende echter geen
erbarmen en sloeg eiken separatist, die vluch
tend voor de vlammen het gebouw verliet,
dood. Met brandweerladders klom men naar
de bovenste verdiepingen om de separatis
ten in hun schuilhoeken op te zoeken. Hier
in het brandende gebouw werd man tegen
man gestreden. Van de 40 separatisten, die
zich in het Bezirksamt bevonden, zijn er 28
óf in de vlammen omgekomen óf door de
verwoede bevolking gedood.
De brand in het Bezirksamt kon tot gister
morgen nog niet worden gebluscht.
In Kaiserslautern hebben zich gistermorgen
dergelijke tooneelen afgespeeld.
Sedert 8 uur is ook daar het Bezirksamt
onafgebroken door de bevolking bestookt.
De klokken riepen allen ,tot den strijd, alle
zaken, fabrieken, winkels en zelfs de scholen
waren den ganschen dag gesloten.
Nadat reeds aan beide zijden vele dooden
waren gevallen, traden de bezettingsautori
teiten op en zetten het plein en het Bezirks
amt, waar zich niet alleen het hoofdkwartier
der separatisten, maar ook de zetel van het
Fransche districtsbesiuur bevindt, af. Een
delegatie uit de burgerij begaf zich naar den
Franschen plaatselijken commandant en
eischte den aftocht der separatisten, daar
anders alle bedrijven zouden worden stop
gezet. De commandant behield zich zijn
beslissing voor.
Omtrent den afloop der actie te Kaisers
lautern kan niets worden gezegd, te meer
daar gemeld wordt, dat uit andere plaatsen
in de Palts separatisten in aantocht zijn om
hun geestverwanten te Kaiserslautern te
hulp te komen.
De beweging onder de bevolking om zich
zelf te helpen schijnt zich ook over andere
plaatsen in de Palts uit te breidep. Op het
oogenblik is het echter moeilijk nauwkeurige
berichten te ontvangen. De Franschen, die
zich opmerkelijk neutraal hebben gehouden,
hebben de Rijnbrug bij Ludwigshafen voor
het verkeer afgesloten. Blijkbaar vreesden
zij, dat uit het bezette Duitschland hulp voor
le Prlts, bewoners zou komen opdagen.
Na het voorspel te Pirmasens werd Woens
dag de actie tot het verdrijven der separa
tisten in de geheele Palts voortgezet. In
Zweibrücken wachten zij niet eens af, dat zi;
/erdreven werden onder den indruk der
gebeurtenissen te Pirmasens vertrokken zij
in alle stilte per trein In ae richting van Lan
dau. Hun volkomen verdrijving is nu nog
slechts een quaestie van korten tijd.
Behalve de Rijnbrug te Mannheim-Lud-
wigshafen zijn ook alle andere bruggen over
den Rijn, die van de Palts naar den rechter
Rijnoever leiden, door de Fransche bezet-
tingsautoriteiten voor het verkeer gesloten.
De reden is tot dusver niet bekend.
De wraakneming der be
volking.
De correspondent van de „Times" in het
bezette gebied meldt omtrent de onlusten,
die te Pirmasens hebben plaats gehad.
De bevolking van deze kleine fabrieksstad
heeft op vreeselijke wijze wraak genomen op
de separatisten, die haar gedurende drie
maanden hebben geterroriseerd. Woensdag
avond werd de laatste post der separatisten
door de woedende arbeiders bestormd, die
van geen wijken wisten. Vijftien separatisten
liggen dood op het kerkhofvijf arbeiders
zijn gedood en dertig personen werden ern
stig gewond, onder wie 10 separatisten. Deze
liggen in het hospitaal, waar ik zoo juist een
bezoek heb gebracht. Drie of vier der gewon
den zullen waarschijnlijk gedurende den
nacht bezwijken.
De separatisten hebben meerendeels hevige
hoofdwonden, toegebracht met bijlen en
knuppels de gekwetste burgers kogelwon-
den. Er zijn nog veel meer gewonden, die
evenwel door de bevolking onmiddellijk naar
hun woning zijn vervoerd, uit vrees voor
Fransche repressaille-maatregelen.
De lijken der gedoode separatisten dragen
de vreeselijke bewijzen van de woede, waar
mede de bevolking wraak heeft genomen
voor haar lijden, dat culmineerde in een ter
roristisch bewind gedurende de laatste we
ken. Sommige lijken zijn bijna onherken
baar, bedekt als zij zijn met kwetsuren en
brandwonden. Het lijk van Schwab, den ver
foeiden dictator van Pirmasens, is vreeselijk
verminkt.
Ofschoon de separatisten het raadhuis
hadden ontruimd en hun vlaggen hier en
elders hadden verwijderd, hadden zij de
stad niet verlaten, doch zich teruggetrokken
in het bureau van het Bezirksamt. Dit terug
trekken, tegelijk met het in vrijheid stellen
van de Duitsche politie door de Fransdien
en het teruggeven der wapens, welke bij de
eerste bezetting door de separatisten op last
der Franschen werden ingenomen, hebben
de bevolking aangemoedigd in het ver
trouwen, dat een einde was gekomen aan de
tirannie.
Woensdagmiddag zouden de plaatselijke
bladen weer verschijnen, nadat dit langen
tijd niet het geval was geweest., doch de
separatisten verboden dit. Dit is een van de
onmiddellijke aanleidingen geweest tot het
wraaknemen door de bevolking.
Het Fransche garnizoen, bestaande uit
dertig a vijftig manschappen, bleef neutraal.
Gisterenmorgen evenwel arriveerden vijf
lorries met Marokkaansche soldaten. Dc
staat van beleg werd geproclameerd en den
plaatselijken bladen werd verboden berich
ten te publiceeren over de gebeurtenissen,
die hebben plaats gehad. De gemeentelijke
autoriteiten kregen opdracht door middel
van aanplakking bekend te maken, d3t de
gisteravond plaats gehad hebbende onlusten
toe te schrijven zijn „aan een gedeelte der
bevolking, gesteund door personen uit het
onbezette gebied en beroepsmisdadigers."
Om de bewoordingen van deze proclama
tie werd overal gelachen, daar de bevolking
zeer goed weet, en dit door bittere ervaring,
aan welke zij de beroepsmisdadigers kunnen
woreen gevonden.
Het zal den Franschen moeilijk vallen te
ontkomen aan de verantwoordelijkheid voor
de gebeurtenissen van Woensdag. Indien
zij dit gewenscht hadden, zouden zij de
separatisten reeds lang buiten de stad in
veiligheid hebben kunnen brengen, en ee
onlusten hebben kunnen vermijden. De
haat tegen de separatisten is zoo groot, dat
dergelijke uitbarstingen elk oogenblik in de
geheele Palts zijn te verwachten. De bevol
king is blind voor het persoonlijk gevaar,
indien slechts het verfoeide juk kan worden
afgeworpen, een juk, dat naar hun meening
reeds wekenlang had afgeworpen moeten
zijn en de eenige stap die de Franschen kun
nen 'doen, is de separatisten naar een veilige
olaats brengen, en onvoorwaardelijke toe
lating van de door de separatisten uitgewezen
Duitsche ambtenaren. Slechts hierdoor kan
de normale toestand terugkeeren. Hiermede
zou Frankrijk toonen alle pogingen, om een
bijzonder regiem in de Palts te vestigen, op
te geven.
De correspondent van de „Frankf. Z."
in de Palts geeft in een brief dd. 10 Febr.
over de toestanden in de Palts enkele bij
zonderheden, waaruit opnieuw blijkt hoe
zeer de bevolking daar tot wanhoop moet
Zijn gedreven door het optreden der separa
tistische machthebbers, hetgeen de jongste
uitbarsting van volkswoede'e Pirmasens en
elders zoö al niet te verontschuldigen, dan
toch begrijpelijker maken kan.
Op een reis door de Palts heeft de corres
pondent herhaaldelijk de vraag gesteld
waarin nu eigenlijk nog de actie van de
separatistische regeering bestaat. Een hoo-
gere gemeenteambtenaar in een der grootere
steden vertelde hem o.a., dat men overdag
niet vee! meer van de heeren bemerkte,
die zich overal vrijwel teruggetrokken heb
ben in hun Bezirksamt. Maar 's avonds
na elf uur, met het sluitingsuur trekken
kleine groepjes door de straten en spekken
'lun kas door onvoorzichtige burgers, die
zich dan nog buiten wagen, uit te plunderen.
In een klein talaatsie kreeg de correspon
dent ter illustratie van het optreden der
separatisten de volgende geschiedenis te
hooren. De redacteur van een krant, die
zich critiek had veroorloofd op de nieuwe
regeering, werd gearresteerd en in het Be
zirksamt gebracht. Den volgenden dag kwa
men twee kerels in zijn kamer, die hem
vroegen waarom hij zulke dingen schreef.
Toen hij weigerde zich daarover uit te laten,
werd hij schandelijk door hen mishandeld.
Een bloedverwante, die hem kwam bezoe
ken, werd op bruske wijze op straat gezet,
omdat zij zich niet onderdanig genoeg ge
droeg. Vier en twintig uur later werd de
journalist weer losgelaten.
De dorpen van de Palts zijn meerendeels
vrij van separatisten. Maar uit de naburige
steden houden zij per vrachtauto gewapende
strooptochten, waarbij zij zich levensmidde
len, en ook wel bedden en ander meubilair
'oeëigenen.
Nog meer schandalen in
Amerika.
De bekende bankier Frank van der Lip
beeft volgens een bericht uit New York
gezegd, dat er nog veel meer schandalen
zijn dan dat van de Teapot-Dome-petro-
ieumv^lden. Hij wees o.a. op het uitgeven
van 950 millioen dollar door het Veteranen-
bureau en voorts het mysterie van „zeker
blad in Marion," dat voor de dubbele waarde
verkocht werd aan twee personen zonder
financieel aanzien.
Vermoedelijk doelt het laatste op het
feit, dat wijlen president Harding eigenaar
is geweest van een blad te Marion.
Erkenning van Rusland
door Noorwegen.
Uit Christiania wordt gemeld, dat de
Noorsche regeering heeft besloten tot er
kenning van Unie van Sovjetrepublieken.
De revolutie in Honduras.
Uit Washington wordt gemeld, dat het
departement van buitenlandsche zaken me-
dedeeling heeft gedaan van het afbreken der
diplomatieke betrekkingen met Hoadarus
in verband met het feit, dat de drie elkaar
bestrijdende partijtjes het niet eens zijn kun
nen worden over het presidentschap.
Storm en sneeuw in En
geland,
De storm uit het Oosten, die de laatste da
gen over de Britsche eilanden woedde, duurde
eergisteravond op vele plaatsen nog onver
minderd voort. Gistermorgen was de storm
iets minder. De diensten over het Kanaal
zijn gedeeltelijk gestaakt. Een schip, dat na
dat de avond was gevallen, Dover bereikte,
kon de haven niet binnenloopen en moest met
de passagiers aan boord buitengaats blijven.
Er zijn slechts weinig ongevallen gemeld. Bij
de Goodwins is een kaag verloren gegaan en
in de haven van Aberdeen een treiler. Er is
sneeuwgevallen over uitgestrekte gebieden
in Schotland, Cumberland, Derbyshire, Ches
hire en Leicestershire.
EEN 'FILM HISTORIE.
Onlangs werd, naar wij hebben gemeld, bij
het opnemen van de film „Quo Vadis" door
een bioscoop-onderneming in Rome een der
acteurs door een losgebroken leeuwin ver
scheurd. Naar aanleiding van dit ongeluk zijn
de drie directeuren der filmmaatschappij in
hechtenis genomen wegens het in gebreken
blijven van het treffen van voldoende veilig
heidsmaatregelen. Onder hen bevindt zich
Gabriellino d'Annunzio, de zoon van den
dichter, die naar is gebleken niet eens
machtiging had wilde beesten bij zijn opne
ming te gebruiken.
DE BEDEELINGEN DOOR HET ARM
BESTUUR VAN POPLAR.
Voor den „auditor", die de rekening van
het armbestuur van Poplar heeft na te gaan,
is, naar de „Daily Telegrapf" meldt, namens
de betrokken belastingbetalers bezwaar ge
maakt tegen het toekennen van bcdeeling
aan havenarbeiders tijdens de staking van
Juli en Augustus 1923. Aangevoerd werd,
dat deze uitkeeringen onwettig waren omdat
de betrokkenen valide waren en in staat waren
werk te krijgen voor een loon, voldoende voor
hen en hun gezinnen. Voor het armbestuur
trad de heer Edgar Lansbury op, die betoogde
dat de betrokkenen geen werk konden krijgen
daar ze geïntimideerd waren, en dat zij daar
om ondersteuning moesten ontvangen.
EEN OVERBLIJFSEL VAN DEN BUIT
VAN CAPTAIN KIDD
Een stoker uit Newhaven heeft dezer dagen
in het zand bij Thimble Island een antieken
gouden ring opgegraven, waarvan de be
schrijving overeenkomt met die van een
ring, die in 1610 aan het Engelsche hof ver-
mistwerd. Daar de Thimble-eiland en een be
kende verblijfplaats waren van den zeeroover
Captain Kidd vermoedt men, dat het sieraad
een deel vormde van den door hem daar be
graven buit
ENGELSCHE SOCIALISTISCHE HOF-
DIGNITARISSEN.
De Koning heeft dezer dagen, in verband
met het optreden der nieuwe regeering, de
benoemde socialistische dignitarissen der Ko
ninklijke huishouding ontvangen. Het zijn
de heeren Griffiths, „Treasurer of the Hou
sehold" Parkinson, „Comptroller of the
Household", en Davison, „Vice-Chamber-
Iain." De koning gaf den heeren de verzeke
ring, dat zij zich wel spoedig in hun nieuwe
functie thuis zouden voelen en drong er
bij hen op aan, zich onverwijld een hof-
costuum aan te schaffen, bestaande uit zwart
fluweelen jas met stalen knoopen, korte
öroek, zijden kousen, schoenen met gespen,
degen en steek. De socialistische hofdig-
aitarissen waren zeer in genomen met de pret
tige, ongedwongen wijze waarop de koning
den had ontvangen. i
AMSTERDAM, 14 Febr. Aardappelen
Bericht van den makel. Jac. Knoop), i
Zeeuwsche bonte f 8,25, idem blauwe f 7.90,
Bern eigenheimers f 7, idem industries f 5.50,
idem roode star f 6.50, idem blauwe eigen
heimers f 7, Flakkeesche eigenheimers f 7.25,
Friesche borgers f 7, Zeeuwsche blauwe po
ters f 5.25, idem bonte poters f 5.25,
Drentsche eigenheimers f 4.75, idem roode
star f 4.50 per H.L.
AMSTERDAM, 14 Febr. (Bericht van
het Gem. Veilinggeb., expl. De Jong
Koene.) Goudreinetten extra f 3650; id. le
soort f 2130; zoete appelen f 1422
Court pendu f 1217; spruiten f 2438;
witlof Hollandsch f 2936; id. Belgisch
f 4046 per 100 K.G.; rabarber f 1418
per 100 bos; uien f 5.508 per 100 K.G.
Bloemen. Seringen f 2235; Prunus f 12
16; sneeuwballen f 1624; Am. anjers
f 914; hyacinthen f 812; callas f 3553
per 100 tak; mimosa f 2.504.20 per mand
je; Fransche anjelieren f 0.50—-0.70; id.'
narcissen f 0.140.18; id. anemonen f 0.85
0.90 per dozijn; tulpen: Darwin: Bartigon
f 1214; Coplanders f 912; William Pitt
f 1213; theeroos f 56.80; Prins van Oos
tenrijk f 57.50; Marillo f 45.80; La
Reine f 2.804.80; Schlegel f 3.504;
Grisdelin f 45.50; Brillant f 3.504.50;
Couronne d'Or f 57.50; Gele Prins f 4.50—-
6. Potplanten. Primula's f 0.240.40; cli-c
via's f 1.503 azalea's groote f 3.506;
id. middelsoort f 1.803 id. klein f 0.80—
1.50; asp. plum, f 810 per 100 stuks.
DELFT, 14 Febr. Boter. Ter markt waren
8/8 en 1/16 v., te zamen 170 K.G. Prijs f 2.75
—2.80.
GOUDA, 14 Febr. Kaas. Aangevoerd 42
partijen, le soort f 5358, 2e soort f 48
52, rijksmerk f 5360. Handel vlug. I
Sept. 1/2 5/8, Oct./Dec. 1/3. Stemming
kalm.
HOORN, 14 Febr. Kaas. Aangevoerd 8
stapels fabrieksbaas f 54, 2 st. boerenkaas
f 50, st. fabric kscommissie f st.
boerencommissie f totaal 10 stapels, we
gende 8704 K.G. Handel zeer vlug.
GOUDA, li Februari. Boter. Weinig aan
voer. (Aaeboier 1 1.30 Mandel vtu{».
Veemarkt, Melkvee. Red aanvoer -100
525 Vette varkens, groote aanvoer. Handel
matig, 3636kj per half K.G. Magere var
kens, red. aanvoer, héndel stug, 3035 ct.
per half K.G Magere Biggen, weinig aan
voer, handel stug. 1015. Vette schapen
red. aanv.ar handel red., J 2635 Much-
lore kalveren, groote aanvoer, handel slecht.
Eieren, groote aanvoer, handel matig, po
100 stuks, 77
BARNEVELD, 14 Febr. Pluimvee. Tam
me eenden 22.75, wilde eenden 1—1.50
jonge hanen 12.60, oude hanen 2—3,
tamme duiven j 0.250.30, vette ganzen
f 67.50, tamme konijnen 13, wilde
konijnen 11.10, alles per stuk.
Eieren ƒ7.509 per 100 stuks. Aanvoel
400.000 stuks. Eierhandel vlug.
HOOFDDORP, 14 Fehr. Granen. Tarwe,
rood 10.75—11.50, tarwe wit 11—12.50,
rogge f 9.7510.50, gerst Chevallier ƒ11.50
12.50, wintergerst ƒ10.5011.50, haver
f 9.7510.75, witte duivenboonen ƒ14.50
17, paardeboonen 11.75—12.50, groene
erwten 22—23.50, vale erwten 27—21,
karwei ƒ128131, geel mosterd 2027,
blauwmaanzaad 34—38, koolzaad ƒ20—22
kanariezaad 22—22.50, per 100 K.G.
MIDDELBURG, 14 Febr. Granen. Ter
graanmarkt was de aanvoer matig. De no
teering is als volgtTarwe 12.5013,
witte boonen 2034, ronde bruine boonen
f 2042, lange bruine boonen 2034,
kroonerwten ƒ19—23.50, maanzaad 35—
37, alles per 100 K.G. bruto.
IJMUIDEN, 14 Febr. Aan den Rijks-
vischafsiag waren19 stoomtrawlers, 10
loggers en 1 sloep. Prijzen waren tarbot
3-2.40, tongen ƒ2.10—1.40 per K.G.
j griet 47—25, gr. schol 39—32, md. schol
5040, zetschol 5447, kl. schol 40-
362712, scharren 159 p. 50 K.G.
roggen 3722 p. hoop pieterman en poon
5432, gr. schelvisch 5040, md. schel-
visch 50—40, md. schelvisch 4031, k.
md. schelvisch 3125—2419, kl. schel
visch 5036 p. 50 K.G. kabeljauw 20—
16, p. 125 K.G.gr. gullen 1612, kl
gullen 149 per 50 K.G.
URK, 12 Febr. Door 2 vaartuigen zijn
heden hier aangevoerd 9 tal haring, prijs
8.40 per tal. Wegens het gevaar voor oud
en ook reeds jong ijs, dat uit de richting
Schokland kwam aandrijven, durfden de
haringvisschers heden geen reepnetten uit
zetten. Kuilers moesten voor dat ijs terug
keeren.
63.
„U ziet 't, nietwaar, en n begrijpt tege
lijkertijd, dat er aan deze moorden beslist
een einde gemaakt moet worden"....
„Ja, mijnheer, ik begrijp 't heel goed,"
antwoordde Raymond. „En u wilt zeker mij
met het onderzoek in deze zaak belasten?"
„Ja
„Goed, mijnheer!.... Het moet. dus zal ik
mijn plicht doen."
XLIV.
„De lijken zijn herkend," hernam de
chef.
„Wij zullen den jongeman eens gaan on
dervragen, die ze herkend heeft en de
ouders van de slachtoffers.... Ik sta er op,
dat u dat verhoor bijwoontU kunt dan
misschien eenige gegevens verzamelen"....
„Goed mijnheer."
„Vergeet niet, dal de zaak stipt geheim
gehouden moet worden.... U zult daarom
alleen moeten handelen"
„Ik zal alleen handelen" mijnheer."
„Ik reken dus op u, en hoop. dat u ook
deze 'aak tot klaarheid zult weten te bren-
gen
De chef stond op en tezamen met Ray
mond begaf hij zich andermaal naar het
lijkenhuis.
„Zijn dc ouders reeds gekomen?" vroeg
de chef aan den opzichter, zoodra ze het
bureau waren binnengetreden.
„Ja, mijnheer."
„Hebben ze de lijken reeds gezien?"
„Neen, nog niet, maar ik kon onmogelijk
een antwoord op hun vragen weigeren."
„Wat wilden ze weten?"
„Waarom ze hier geroepen waren."
„Wat heeft u geantwoord?"
„Dat ze geroepen waren voor een lijk
schouwing, maar ik heb alleen van zelf
moord en van een natuurlijken dood ge
sproken, zOoals het eerste proces-verbaal
vermeldt.'
„Goed.... We zullen naar de snijkamer
gaan.... Laat Bertrand en de beide fami
lies ook binnenkomen."
„Goed, mijnheer."
„Laat mijnheer Fromental eerst het pro
ces-verbaal lezen, dat u hier gemaakt hebt.
De opzichter gaf het aan Raymond, die
het doorlas.
„Duvemayl".riep hij eensklaps.
„Amedée Duvernay.... Maar.... dien
naam ken ik.... Zoo heet een van de zes
kinderen aan wie graaf de Thonnericu. .n
zijn testament, dat nu gestolen is, een aan
zienlijk bedrag heeft vermaakt."
„Zoo!"merkte de chef aan, „dat is
een belangrijke bijzonderheid.,,. Heeft u
het geheele proces gelezen?"
„Ja, mijnheer."
„Goedlaten we dan gaan."
De lijkschouwing had wederom olaats en
c-g eens werd door de bedroefde ouders
de identiteit hunner kinderen vastgesteld.
„Uw dochter was dus met Amedée
Duverpay getrouwd?" vroeg de chef aan
de moeder van Virginie.
„Ja. mijnheer.... Maar ik-moet u zeg
gen. ik ben er altijd op tegen geweest."
Zag u hen dikwijls?"
Soms, ja, mijnheer.... Maar sedert mijn
heer Duvernay twist met Amedce gehad
had, zarf ik ze nog slechts zelden."
„Is dat waar?" vroeg de chef zich tot
den ouden Duvernay keerend."
„Ja. mijnheer, 'tis waar.... Ik had woor
den gehad met mijn zoon, iuist om dat
huwelijk.... De arme iongen was geweldig
oploopend van karakter.... Hij kon geen
teg nsoraak dulden.... Hij leefde den
laatsten tijd geheel op zich zelf"....
„Had hij geen andere reden om bij u weg
te blijven?"
„Neen mijnheer,.... ik had hem trou
wens o-'- niets anders te verwiiten.... Hij
was vliitig en werkzaam, alle twee"....
„Men he 't inderdaad nogal een fl kc
s ge'.ds in het bezit van uw zoon gevon
den."
„Ze waren zeer spaarzaam," kwam de
moeder van V. e tusschenbeideZe
j spaarden vee! over en Wh zeide Amedée
dikwijls tegen mij, dat ze absoluut niet
behoefden te s-aren, d-ar ze toch rijk zou
den worden met hun erfenis."
„Erfenis?" herhaalde de chef schijnbaar
verbaasd.
„Ja, mijnheer."
„En waar moest die dan vandaan ko
men?"
„Dat is een heele geschiedenis mijn
heer..,. Amedée was op denzelfden dag
geboren als de dochter van een rijk en
milddadig man, graaf de Thonnerieux. Mis-
schien heeft u wel eens van hem gehoord,
i Graaf de Thonnerieux zou hem bij zijn
meerderjarigheid een groote som geven,
evenals nog andere kinderen, die op dien
zelfden dag waren geboren.... Hij moest
een gouden medaille bij zich dragen. De
j medaille is ons gegeven bij zijn geboorte
en sindsdien is hij altijd in zijn bezit ge
bleven.... 't Moest een soort identiteits
bewijs zijn."
De chef zag Raymond slechts even aan.
„Toch is er geen medaille bij uw zoon
gevonden," kwam Fromental tusschenbeide.
„Dat wil ik wel gelooven," vervolgde de
vrouw, want Virginie droeg hem bij zich....
Amedée kende zich zelf heel goed en wist,
dat hij nogal twistziek was.... Hij was
daarom bang hem misschien bij de een of
andere vechtpartij te verliezen en gaf hem
dus liever aan zijn vrouw om te bewaren."
„Noch bij uw zoon, noch bij zijn vrouw is
die medaille gevonden," hernam Raymond.
„Dat verwondert me.... Mijn dochter
droeg hem altijd"....
„We kunnen in alle geval in hun woning
er naar zoeken"....
„Maar, mijnheernu wordt cr gezegd,
dat mijn zoon zich verhangen zou heb-
heb.... Is dat wear?"
„Helaas, ja.... Men heeft hem vanmor
gen in het B-is de Boulogne gevonden"....
„Maar waarom zou hij toch zelfmoord ge
pleegd hebben"
„Die vraag kan ik onmogelijk beant
woorden.
„Misschien is Virginie eerst gestorven en
heeft hij zich in zijn wanhoop van het leven
beroofd."
,,'tKan inderdaad,".... voegde de chef
er bij.... Hoe lang is 't geleden, dat u hen
nog hebt gezien en gesproken?"
„Drie dagen geleden, mijnheer, was ik
nog bij hen in de Julien Lacroixstraat."
„Schenen ze bezorgd of bedroefd?"
„Volstrekt niet, mijnheer/... Ze waren
juist vrooiijk en opgeruimd"....
„Weet u misschien wat ze dan gisteren
van plan waren te gaan doen?"
„Daar weet ik niets van, mijnheer. Ze
hebben 't mij niet verteld.'
„Daarover zou ik u misschien kunnen
inlichten," kwam Bertrand tusschenbeide.
„U?".... vroeg dc chef verbaasd.
„Ja, mijnheer."
„Wil u 't ons dan even vertellen?"
„Eergisteren, ongeveer zeven uur in den
avond ontmoette ik mijn kameraad, toen
hij van St. Denis kwam, waar hij werkte...»
We hebben toen samen een glaasje ge»
dronken.... Amedée zag er vrooiijk uit...,
Hij bleef niet lang bij mij, want hij zou,
zooals hij me vertelde, des avonds met zijn
vrouw nog uitgaan naar het „Alhambra" en
hij vertelde tevens, dat hij den anderen dag
uit zou gaan, dat was dus gisteren.... Hij
was van plan de stad uit te <<aan, omdat
zijn vrouw veel van het buitenleven
hield.... Ze zouden den anderen morgen
vroeg weggaan."
„Wc ar gingen ze heen?"
„Dat wist hij nog niet, maar hij sprak van
den kant van Corbeil, geloof ik."
„Had Amedée vrienden?"
„Ik ken er geen.... alleen een paat
kameraden van zijn werkplaats, zoo kennis
sen, die men groet, meer niet"....
„Ontving hii wel vreemde menschen
thuis?"
„Dat weel ik niet,Ik ben maar ééns
bij hem thuis geweest."
„Maar waartoe dienen al die .agen
toch?" kwam de vader van Amedée tus-|
scherbeiae. „Denkt u, dat iemand schuld
aan dit ongeluk heeft?"
„Er is genoc* geconstateerd, dat uw zoon
zelf-ot-h gepleegd heeft," antwoordde dc
chef. „Wij ondervr-gen alleen om oor
zaken te weten te komen van den zelf
moord die tot nog toe onverklaarbaar is."
Wordt vervolgd.
