Uit de
Pers.
PW
KUNST EN KENNIS.
Het roode testament.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
Dinsdag 28 Februari 1924 - Tweede blad
Eén kans voor ieder.
B1NNENLANDSCH NIEUWS
Staats-oplichterij?
Besprekingen in den
M idd enstandsraad.
UIT BOEK EN BLAD.
DE ENGELSCHE
HAVENSTAKING.
Wat er met onze aftandsche
kanonnen gebeart.
IIMI
FEUILLETON.
In d< "I 'soode klaagt een „Staatsburger"
over he feit, dit „in de laatste a-en opvallen i
veel per n n, die in militairen dienst zijn
of zijn geweest, tot burgemeester worden
benoemd."
-He' lijkt mij voor hen die jaren en jaren,
mees a op een klein -alaris op een secretarie
hebber, gewerkt", zegt Staatsburger, „de
noodiee kosten gemaakt om het diplom
eand'daat-gem een te-secretaris te verkrijgen,
in de hcop binnen afzienbaren tijd ergens
burgemeester te worden öf reeds geruimen
tijd burg meester eener kleine gemeente t'
zijn. niet erg aangenaam te moeten zien, dat
burgemeesters-vacatures in vrij groote ge
meenten werden aangevuld door de benoe
ming van gepensionneerde militairen, daarbij
ils belastingbetalend burger doet het mij
niet erg aangenaam aan te moeten zien, dat
het burgemeestersambt gezien de benoe
mingen blijkbaar zeer goed kan vervuld
worden door personen, die nimmer van de
gemeente-administratie eenige studie hebben
gemaakt, zendat ik een sterk vermoeden
begin te ki ijgen dat de salarissen dezer
functionarissen veel te hoog zijn.
Trouwens is het verkeerd om personen,
die teeds een behoorlijk pensioen hebben,
daarboven nog een salaris van burgemeester
te geven, terwijl er ongetwijfeld geschikte
candidaten zijn onder hen, die jaren in de
gemeente-administratie werkzaam zijn ge
weest en i a I oo' - de eerste plaats voor een
bi fgemeeiTers- eno ning in aanmerking die
nen te komen
DE OUD-KATHOLIEKEN EN DE LUK-
VERBRANDING.
We lezen in „De Tijd":
„Canon 1203 van het Kerkelijk Wetboek
verbiedt uitdrukkelijk lijken te verbran
den. Uitvoering van een dergelijk verlan
gen van overledenen of levenden is den
Katholieken streng verboden.
Hij, die den wensch uitdrukt fe worden
gecremeerd na zijn dood, mag niet Kerke
lijk worden begraven (Con. 1240, 5). Die
op eenigerlei wijze meewerken aan de
overtreding dezer Kerkelijke wetten, be-
loopen den ban (Can. 2339).
De Nederlandscbe oud-Katholieken sto
ren zich niet meer aan deze Kerkelijke
wetten, welke toch gegrond zijn op de
traditioneele Christelijke idee en welke
vooral zijn verscherpt uit protest tegen het
botte materialisme, dat een eeuwig leven
loochent en daarvoor propaganda maakt in
de lijkverbranding.
Hei; stoffelijk overschot van den heer A.
B. H. Verbey, den bekenden musicus en
lidmaat van het oud-Katholiek Kerkge
nootschap is verleden week Zaterdag
aldus mei rlde de N R. C. van 17 Febr
verbrand. Dezelfde waardigheidsbekleder
van de oud-bisschoppelijke Clerezij. die
eenigen tijd geleden voor de Haarlemsche
afdeeling der Ev Maatschappij sprak, de
bisschop v. Vlijmen was ook bij deze cre
matie tegenwoordig, en sprak er rouw-
woorden uit namens het oud-Katholiek
Kerkgenootschap, zooals het verslag der
N. R. C. meldde. Ook zullen nog kerkelijke
rouwplechtigheden plaats hebben voor den
overledene.
Respice finem!"
Onder het opschrift „De Nederlandsche
Staat als Oplichter" schrijft iemand in „De R.
K. Werkgever."
Een werkgever plakte door een abuis op de
rentekaart van een zijner arbeiders zegels van
60 cent in plaats van 40 cent. Vóór de kaart
naar den Raad van Arbeid ter ver effening
werd gezonden bemerkte de werkgever ech
ter de vergissing. Hij belde den Raad van
Arbeid op en verzocht beleeld met het abuis
rekening te houden, daar het zoo moeilijk
is de zegels onbeschadigd van de rente kaar'
af te halen en door andere te vervangen. De
werkgever, veronderstellende met den fatsoen
lijken en eerlijken Vader Staat te doen te
hebben, zond daarop de rentekaart in. Hij
hoorde echter niets. Toen belde de werkgever
den Raad van Arbeid opnieuw op, en vroeg
om restitutie van het te veel betaalde bedrag
„He< za' niet gaan," was het antwoord van den
gew ch'igen vertegenwoordiger van den eer
lijke! Va Je Staat. De Minister heeft bij circu
laire van dan en dan verboden in geval
len als deze te restitueeren
Een dergelijke oplichterij door den Staat
ges hiedt an alleen en uitsluitend in het b®'a
geschiedt aan alleen en uitsluitend in het be
lang der st ciale rechtvaardigheid 1
In de laatste vergaderingen van den Mid-
denstandsraad zijn o.m. de volgende punter,
besrroken
Wijziging van de Boterwet. De bestaandf
Eo'erwet verbiedt, in de bereidplaatsen var
beter andere vetten dan boter aanwezig te
hebben. Dit artikel maakt het practisch on
mogelijk, aan melkhandelaren, die margarim
vrrkoopen, hun overmelk te karnen, hetgeer
""oor onderscheidene hunner aanmerkelijl
nadeel oplevert. Van de zijde van melkslijter
werd in verband hiermee den Middenstands-
raad verzocht, stappen bij de regeering te doer
ten einde een wijziging van bedoeld artike
te verkrijgen. Op een brief van den Midden
standsraad aan den minister van binnenl
zaken en landbouw, houdende de vraag, oi
maatregelen, zooals door de melkhandelarer
gewenscht werden in overweging zouden kun
nen worden genomen, heeft de minister ge
antwoord, dat hiertegen overwegende be
zwaren bestaan en dat de oorspronkelijk!
Boterwet juist met het gewraakte artikel i;
■•angevuld, aangezien in de praktijk was ge
bleken, dat zonder een absoluut verbod tot
het aanwezig hebben van voor vervalsching
geschikte vetten in boterbereidplaatsen, on
derdrukking van knoeierijen niet mogelijk is
Premies Ongevallenverzekering. De Mi'd-
denstandsraad heeft de wenscheiijkheid uit
gesproken, dat de middenstandsorganisatie;
een onderzoek zouden instellen naar den drul
op het bedrijf, tengevolge van het laatste clas-
-ificatiebesluit krachtens de ongevallenver
zekering. Enkele kleinhandeldrijvenden zij?
iientengevolge zwaar belast. Als voorbeelc
werd o.m. genoemd, dat een aardappelhan
delaar voor 1000 loon lil premie had tf
torten, terwijl een handelaar in hooi en stroc
voor hetzelfde loonbedrag 30 had te betalen
Bestaansrecht van het Rijksinkoopbureau
De Middenstandsraad heeft den ministei
van arbeid, handel en nijverheid verzocht, zijn
medewerking te verleenen, dat aan den raad
ie noodige gegevens worden overgelegd, o.m
»en volledige exploitatierekening, welke hem
n staat zou stellen, zich een betrouwbaar
oordeel te vormen over de gestie van hei
Rijksinkoopbureau en de voordeelen, welke
dit bureau voor den staat afwerpt.
Verbruiksbelasting voor cafe's en restau-
antsDe raad heeft het onderzoek voortgezet
raar de vraag, of betrokken organisaties de
voorkeur gaven aan een invoering van een
verbruiksbelasting in café's, restaurants, e.d..
indien daarmee een verlaging van de personee-
e belasting gepaard gaat. Alle, tot dusver in
gekomen antwoorden, wijzen er op, dat be-
'anghebbenden voor zoodanige wijziging
u'et Veel gevoelen.
Petroleumverwarming in winkels. De Mid-
lenstandsraad heeft den minister van arbeid.
Handel en nijverheid bericht, dat de door de
■rbeidsinspectie gestelde eischen, ten am-
:ien van verwarming, waardoor het*g br ik
van petroleumkachels in winkels onm; ge ;jk
wordt, in de kringen van den handeldrijven-
len en industrieelen middenstand algemeen
ils onredelijk worden gevoeld. Waar de ge-
leele maatschappij zich voor het gebruik
van petroleumkachels niet te goed acht
meent men in deze kringen, dat het niet
langaat, aan den werkgever te verbieden,
kachels als verwarmings materieel in win
kels te bezigen. Zelfs al mocht het juist zijn
hetgeen van onderscheidene zijden be
dreden wordt dat in het algemeen het
gebruik van petroleumkachels niet raad
zaam is, dan komen toch niet winkels het
allereerst voor een verbod tot gebruik in
aanmerking, omdat nergens elders een zoo
voort du: ende luchtverversching plaats heeft
als juist in winkels. Een verbod tot het ge-
gebruik als vorenbedoeld, wordt door den
werkgever als onredelijk gevoeld deze ziet
n zoodanig verbod niet meer.een bescher
ming van het personeel, maar lastige be
moeizucht, die zich uit loeft in bet zoeker
van voorschriften, die geen ander doel heb-
ven dan den werkgever onaangenaam te zijn.
Zoodanig verbod vergroot den weerzii te
gen sociale maatregelen van overfcei 7sweg<
en verlaagt het prestige van de arbeids
nspectie. Met het oog op een en ander ver
zoekt de Middenstandsraad, dat de ministei
tan districtshoofden der arbeidsinspectri
ils zijn wensch te kennen zou willen gever
dat bij het geven van voorschriften de noodi?
voorzichtigheid in acht moet worden g*-
nomen, en mitsdien niet verboden behoo
te worden, wat naar algemeene opv itin
zonder bezwaar kan worden toegelaten
Hierop is van den minister bericht ontvangen,
dat deze in het onderwerpelijk geval geen
aanleiding vindt, aan vorengemelde districts
hoofden een wenk als door den raad bedoele
te doen toekomen.
Concurrentie door loonarbeiders. De Mid
denstandsraad heeft den minister van ar
beid, handel en nijverheid opnieuw mede-
deeling gedaan van de ernstige concurrentie,
die patroons ondervinden, doordien arbei
ders, na beëindiging van' den wettelijken ar
beidstijd in dienst van hun patroon, voor
derden arbeid verrichten. Een bestrijden van
deze concurrentie door bepalingen in het
collectieve arbeidscontract acht de raad ten
zenenmale buitengesloten zoowel patroons-
ils arbeidersorganisaties toch verklaren zich
ten deze in het algemeen onmachtig. Voor
een daadwerkelijke bestrijding van het
euvel is naar het oordeel van den raad, wij
ziging van de huidige Arbeidswet noodig.
Met het oog daarop wenscht de raad de hui
dige Arbeidswet in dier voege gewijzigd te
zien, dat het mogelijk zou worden, dat ar
beiders, die langer dan 8 V» uur per dag wil-
en arbeiden, in overleg met hun werkgever
30k in dienst van dezen werkgever tot ter
hoogste 10 uur per dag arbeid mogen ver
richten.
HET MISSIEWERK, FEBR. '24.
Het eerste artikeltie in deze aflevering, bij
het portret van Mgr. Fr. Schraven. Apost. Vi
caris van Chennngtu, is tevens een mooie
lanbevelmg voor het sympathieke liefdewerk
vin de H Kindsheid, dat in heel China, maai
vooral in dit vicariaat zoo rijke vruchten
draagt. De talrijke bekeenngen, het echt
Christelijk leven m deze Missie met haai
ruim 40 tn'andsche priesters z d voor ee i niet
'enng deel te danken zijn aan he' gebed van
de 20.000 kleinen* die daar jaarlijks in doods
gevaar gedoopt worden. Hoeveel honderd
duizenden zijn er dat niet in een 70 jaar tijds
dat deze missie bestaat
Pater Popeliet besluit zijn interessante
•rudie over Volkenkunde rondom Thibet. D?
zonderlinge gebedenmolentjes en andere bij-
geloovige gebruiken, de leer der zielsverhui
zing en wedergeboorte, de ontzaglijke Lama-
kloos'ers met hun schrikkelijke leesten wek
ken medelijden met die ongelukk gen men-
schen als wij, maar die verstoken van het
licht van het Evangelie in de donkerte van
het heidendom steeds dieper wegzinken in
godsdienstige en geestelijke ellende jammer
dat de zetter mei beter vertrouwd ts geweest
met het Chineesch en Thiberhaansch I Ken
ners zouden ztch dan niet aan een 25 leelijke
drukfouten geërgerd hebben. Het zal goed
zijn, artikelen met zoovee! technische uit
drukkingen aan de schrij es zelf ter cor
rectie te zenden. Al is de „rare Chinees'
sp eek woordelijk, raar Chneesch mag er n
een wetenséhappelijk tijdschrift met staan
Het zou ook medewerkers afschrikken
Het vtcanaat van Peking heeft sinds 1883
een Trappistenklooster, een bloeiende abdij,
met 80, ook mlandsche religieuzen, wier doel
enkel ts door gebed en boetvaard ghetd Gods
zegen over het missie werk al te smeeken
De tegenwoordige abt, Dom Louis Brun,
Heeft deze actie uitgebretd rot een gebeden-
verbond voor de bekeering van China en om
liggende landen De hoofdzetel is gevestigd
in het moederhuis tc Chiteaux bijzetels
zijn alle kloosters der Orde alle abten en
oversten zijn zelateurs De verplichting be
staat in het laarlijks lezen of laten lezen van
één H Mis of het opdragen van 12 H Com
munies tot intentie van hei genootschap
Terecht wordt dit mooie werk door Fr. Hie-
ronymus O- C. R warm aanbevolen
Fr. Silvanus v. d. Bosch O. F. M geeft een
aardige beschouwing over de Chineesche
taalkwestie Hei artikeltie Roomsche Stu-
denten-Missiebeweging wijst een vrucht
baar arbeidsveld aan onder met- katholieke
studenten. Met recht, wan' missieactie is een
werk van liefde, die bij zichzelf begint en
dan op de eerste plaats zich tot de naaste
broeders dient uit re strekken. Wie Chris-
tus' Kerk wil uitbouwen kan voor de oude
scheuren niet onverschi ig blijven.
Dr Fnedrich Andres bespreekt een paar
wetenschappelijke werken op religieus ethno-
logisch gebied, daarbij wijzend op de wissel
werking van ethnologie en missiewerk.
De kroniek geeft een overzicht over den
stand van de missioneering van onze kol' niën
en een waardevolle uiteenzetting van den
toestand der verschillende Kerken in hït
Noorden en Oosten van Europa. De Noorsche
kroniek werd door Mgr. Smit zelf verzorgd.
G. VOSKUILEN
Daar de Engelsche Landarbeiders staken, wordt een te Liverpool binnengekomen
schip door vrijwilligers gelost.
Daar de Engelsche havenarbeiders staken, wordt een voor Indiê bestemd stoomschip
te Tilbury door vrijwil!'g»r« dolaren
De Delftsche touragehandei van den heer Govers aan den
Kanaaldijk te Alkmaar, werd. naar men gelezen heeft de vorige
week een prooi der vlammen Onze foto toont de brandweer
in '<"tï
L)p Oe K..K. begraafplaats aan de iverKuonaau ie s-tiage were v rijuag het
stoffelijk overschot van oud-minister Kolkman ter aarde besteld onder zeer
groote belangstelling.
De wereldberoemde baryton Fascale
Amato, vertoeft met zijne echtgenoote
op het oogenblik te Berlijn op zijn
tourneé door Europa, waarbij hij ook
Holland bezoeken zaL
P< langste m n ter wereld M. Mac Adam
(8 voet) arriveert op een tourneé te New-
York, waar hij door den kleinsten groom
ontvangen wordt, die bij even hoogen leef
tijd (24 jaar) slechts 3 voet meet.
Ons oude Ugermatenaal wordt door een tirma in den Haag voor slooping
opgekocht. Het wordt tot klein ijzer gesneden om vervolgens in de hoogovens
hersmolten te worden.
97.
„Maar laat mij u nog een vraag stellen."
„Wat?"
„Heeft u uw zoon naar het station ge
bracht''
„Ja, mijnheer."
„Hm. iaai vertrok de trein, die uw zoon
naar Tours moest brengen?"
„Om acht uur vijf en veertig."
„Het geheim wordt nog ingewikkelder,"
merkte de chef der récherche aan.
„Inderdaad," hernam Jacques, „ik ben
van meening dat zulk een misdaad voorbe
reid moet zijn en de uitvoering eenigen tijd
vereischteBovendien is het niet aan te
nemen, dat ze gepleegd zou zijn in den
trein zelf...."
„Dat is zeker," zeide de procureur
„Wat moeten we er nu van denken.... 't Is
iets zeer zonderlings...."
„Maar," hernam Jacques met ijzingwek
kende kalmte, „ik meende dat daar straks
gezegd werd, als ik mij niet bedrieg, dat
deze misdaad en eenige vroeger gebeurde
aan dezelfde oorzaak zijn te wijten."
„Inderdaad, u bedriegt u niet, dokter....
In dat opzicht staat mijn meening vast....
Uw zoon is in 1860 gebaren, nietwaar me
vrouw?"
„Ja, mijnheer."
„Den lOen Maart?"
„Inderdaad."
„Daar hij in hetzelfde arrondissement ge
boren is als de dochter van graaf de Thon-
nerieux, behoorde hij ook tot de kinderen,
aan wie de graaf voornemens was een for
tuin te schenken op den dag van hun meer
derjarigheid.
„Dat is alles juist."
„U had voor hem een gouden medaille
ontvangen, die hij op den dag van zijn Meer
derjarigheid tegelijk met zijn geboorteakte
moest overleggen."
„Ja, mijnheer,"
„Droeg hij die medaille?"
„Jahij droeg'"ze aan een zijden lint
aan den hals."
„Dus toen hij vertrok was de medaille in
zijn bezit?"
„Ja, zooals trouwens altijd het geval
was."
Zich tot den persoon uit Choisy wendend
vroeg hij:
„Is er op het lijk van den jongenman niets
gevonden?"
„Niets, mijnheer,"
„Dan heb ik mij niet bedrogen, mijnehee-
ren.... Dit bevestigt al mijn vermoedens..
De erfgenamen van den graaf worden een
voor een het slachtoffer van den misdadi
ger."
„Maar dan wordt het toch gemakkelijk
de schuldigen te ontdekken, mijnheer,"
merkte Jacques onbeschaamd op.
„Hoe dan?"
„Door te zoeken, wie bij de misdaad be
lang heeft.... Weet graaf de Thonnerieux
wat er gebeurt?"
„Graaf de Thonnerieux is helaas dood."
„Dood?" hernam Jacques met geveinsde
verbazing. „Maar dan is zijn fortuin toch bij
testament verdeeld?"....
„Het geld en het testament van den graaf
zijn verdwenen.... Alles is gestolen."
XI.
„In dat geval," hernam Jacques, „kan er
geen twijfel omtrent den dief meer be
staan....' 't Is degene, die het testament
heeft gestolen.'..."
„Die man bevindt zich op het oogenblik
in de gevangenis,".. ..hernam de chef der
recherche.
„Wie is 't en waarom wordt hij ver
dacht?"
,,'t Was de knecht van den graaf.... Hij
was zegelbewaarder na den dood van zijn
meester.Het testament is verdwenen
en het schijnt onmogelijk, dat de dief van
buiten gekomen is, want het geheele huis
was goed afgesloten, eveneens ook de ka
mers van den graaf."
„Dan kan alleen die knecht de schuldige
zijn."
„Aan den diefstal is hij schuldig, dat zijn
wij zeer zeker van meening, maar niet aan
de andere misdaden.... 't Zou niet aanne
melijk zijn, dat hij, vanuit Mazas, waar hij
is opgesloten, zich in verbinding zou kun
ne. iciieii met anderen.... Daarenboven,
als hij het testament in handen hedft, waar
om zou hij dan nog de medailles noodig
hebben"?.
„Dat is duidelijk en volkomen juist gere
deneerd.... Maar er zijn nu slechts twee
slachtoffers onder de erfgenamen, naar ik
meen."
„Ja. Van de vier vermoorden zijn er twee
van de erfgenamen bij."
„Dus nemen de moordenaars maar wie ze
willen en laten ze de medailles verdwijnen,
opdat de lijken niet herkend zullen wor
den.... Voor mij volgt uit al deze feiten
een besliste zekerheid".
„Welke dan?"
„Dat de moordenaars op te wetenschap
pelijke manier te werk gaan, dan dat men
zou kunnen gelooven, dat zij moorden ple
gen alleen uit zucht om te stelen"....
„Welk ander doel zouden ze dan nog
kunnen hebben?"
„Ik zal 't u zeggen.... maar Iaat me eerst
eenige vragen stellen."
„U kunt vragen en we zullen zoo goed
mogelijk antwoorden."
„Zijn alle vier de slachtoffers op dezelfde
manier vermoord?"
„Ja, alle vier.... De slagader is doorge
snedenU kunt het zelf eonstateeren
Dokter Thompson boog zich over het lijk
en beschouwde het aandachtig. Dan keerde
hij zich weer tot de heeren van het parket.
„De moordenaar heeft een vaste ervaren
hand en dit bevestigt mij nog meer in mijn
overtuiging."
„Maar wat vermoedt u dan, dat de be
doeling van deze moorden is?"
„Ik denk, dat de moordenaars geen die
ven, maar dweepers van de wetenschap
zijn, of waanzinnige geleerden, die onbewust
van hun misdaden, moorden plegen louter
en alleen om te studeeren.Ook in Ame
rika heb ik van zulk soort menschen ge
kend,"
„Maar dat is toch verschrikkelijk?"
„Maar toch is 't zoo, ik verzeker 't u,"
hernam dokter ThompsonMaar nu nog
een vraag.... Werden er bij de slachtoffers
geen sporen van geweldpleging gevonden?"
„Neen, geen enkel," antwoordde de dok
ter.
„Al weer «en bewijs te meer. U moet wel
in acht nemen, dat om iemand een slagader
door te snijden, de persoon, wanneer hij
niet gebonden is, zooals uit deze gevallen
blijkt, het slachtoffer eerst in staat van ver-
dooving gebracht moet zijn.... Bovendien,
als men alleen wilde moorden om te stelen,
was het toch niet noodig de slachtoffers het
bloed af te tappen"
„Dat is waar, volkomen waar," merkte
de dokter van het parket op, „en ik begin
de meening van dokter Thompson te dee-
len, dat wij hier met een waanzinnige te
doen hebben, die wetenschappelijke proef
nemingen doet."
„U zult in die richting moeten zoeken,"
hernam dokter Thompson, „en ik ben bereid
u in alle opzichten te helpen."
„Dat zullen wij zeer gaarne aanvaarden,
dokter."
„U kunt op mij rekenen."
„Dokter," kwam de chef der recherche
tusschenbeide, „ik mag u zeker in dezen wel
btt grootste stilzwijgen opleggen. Als wij
willen slagen, moet niemand weten welk
nieuw onderzoek wij gaan instellen."
„Wat dat betreft," hernam dokter Thomp
son, „kunt u geheel op mij rekenen en ik
hoop, dat wij spoedig licht in de zaak mo
gen brengen."
De heeren maakten zichklaar om heen
te gaan.
„Moet er nog eenige dagen gewacht wor
den, „alvorens er tot de begrafenis lun
worden overgegaan?" vroeg Jacques.
„Niet noodig," antwoordde de procu
reur Ik zal een bewijs van toestemming
schrijven."
Het bewijs werd geschreven en de heeren
vertrokken.
Door zijn kennis en stoutmoedigheid was
dokter Thompson er weer in geslaagd op de
magistraten een diepen indruk te maken.
Hij had bereikt, dat zij zijn zienswijze be
gonnen te deelen.
Nauwelijks was de chef van de recherche
op zijn bureau teruggekeerd of hij liet Ray
mond Fromenta! bij zich roepen.
Raymond was niet thuis, toen men hem
kwam halen, t Was al Iaat in den middag
toen hij eindelijk op het bureau verscheen.
De chef bracht hem in eenige woorden
