I Brieven uit Frankrijk. Rosa de smoHke!aarster. MAN EN VROUW. NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT. Tweede Blad - Vrijdag 21 Maart 3924 KUNST EN KENNIS. Eucharistisch Congres. Beurzen voor muziek- en zangstudie. vfSS Boekeninzameling voor het R.K. Bibliotheekwezen. Boeken gevraagd voor het Vaticaan. LANDBOUW ER VISSDiERIJ. Invoer van planten in Amerika. KERK EN SCHOOL. Examens lager- en middelbaar onderwijs. LEGER EN VLOOT. Gebruik van rijkswoning of huisvesting. VRAGENBUS. FEUILLETON. '2 iit' Moet en kan er, in het huwelijk, tusschen —<an en vrouw, volkomen oprechtheid en openhartigheid bestaan? In dezen vorm gesteld, kan deze vraag natuurlijk niet anders dan bevestigend wor den beantwoord. Zij, die hun levenslot zoo nauw aan elkaar verbonden hebben, dat geen derde, hoe na ook aan één van beiden of aan beiden ver want, er zich tusschen mag dringen, die mogen en moeten en willen elkander ook alles mededeelen, wat hun van nabij o! meer uit de verte betreft. 't Zal man en vrouw, indien de verhou ding goed is, zelfs tot een behoefte worden, voortdurend hun gedachten uit te wisselen, elkander deelgenoot te maken van alle overwegingen en overleggingen, die in 't diepst van hun gemoed opwellen. Indien zij, die elkaar op de rechte ma nier liefhebben, konden leven op zich zelve, zonder in aanraking, in wrijving, in botsing te komen met de buitenwereld, dan was er geen enkele reden denkbaar, waarom tusschen hen niet de meest volkomen open hartigheid zou bestaan. Niet zelden echter is wederzijdsche vol maakte oprechtheid in dc beteekenis van Hes aan elkaar te vertellen, in de prac- üjk niet gemakkelijk vol te houden, niet verstandig, niet edelmoedig, niet gewenscht zelfs. De man of de vrouw, die verlangt, dat zijn of haar wederhelft, geen enkele ge dachte, geen enkel gevoelen verzwijgt, deelt aan zich zelf daarmee een brevet uit van kleingeestigheid. Het is ons wel eens overkomen, te ver toeven in een gezin van zulke openhartige zielen. ,,'k Houd nooit iets stil voor mijn man,'' beweerde de vrouw met zekeren trots, ,,hij mag alles weten." Dit laatste laten we gelden, maar die echtgenoot moest dan ook dag aan dag mededeelingen aanhooren als: dat het dienstmeisje een glas gebroken had; dat een der kinderen een gat in z'n kous was gevallen; dat de juffrouw aan den overkant een knippatroon was komen leenen; dat de groenteboer weggestuurd was, omdat een ander de aardappelen twee cent per kilo goedkooper verkocht en meer soortgelijke wissewasjes. Gedurende het koffiedrinken en tijdens den maaltijd, tuitten zijn ooren van dat gerei, waarin klachten over dit en verzuch tingen over dat, schering en inslag waren. Natuurlijk zou dc man liever onder vroo- lijk en opwekkend gekout zijn twaalfuurtje en zijn diner gebruikt hebben, maar dat ging nu eenmaal niet; hij was getrouwd en had dus het recht om alles te weten. Elk der echtgenooten bedenke ook, dat «Heen eigen geheimen onvoorwaardelijk aan tlkaar mogen worden verteld en dat het geenszins aangaat de vertrouwelijke mede deelingen, die derden deden, aan den ander kenbaar te maken. Wanneer een vriendin haar hart eens aan de echtgenocte uitstort of een goed vries» mei den man in vertrouwen over zijn zorgen en moeilijkheden spreekt, dan denken zij verkeerd, die zich verplicht achten, een en ander door te geven 'aan hun „alter ergo", aan de andere helft in 't echtverbond. Die dit eischt, is kleinzielig; die er zich aan schuldig maakt, niet vertrouwbaar. Dén i' het veel beter, om ronduit alle kiesche of vertrouwelijke mededeelingen van derden te weigeren in ontvangst te nemen, met de verklaring er bij, niet van plan of niet ge neigd te wezen, een geheim te bewaren! Zoodra *t echter een zaak geldt, die van invloed kan wezen op eigen omstandig heden, op eigen huiselijk leven, op het gezinsleven in engen kring, dan is de meest voltrekte openhartigheid plicht. Nóch de man, móch de vrouw, mag plichten of ver plichtingen op zich nemen, die het gezin beïnvloeden en van te voren of daarna over deze aangelegenheden het zwijgen bewaren; dit geldt ook dan, als de meening zou kun nen postvatten, dat bij tactvolle behandeling van het geval in kwestie, de wederzijdsche verhouding in 't huwelijk of de belangen van 't gezin, er voor- noch nadeel van zuilen ondervinden. Men plaatse elkander, in dit opzicht, nim mer voor een voldongen feit. Niet het minst bij de opvoeding der kinde ren behooren vertrouwelijke openhartigheid en openhartig vertrouwen tusschen man en vrouw te heerschen. Wat niet precies zeggen wil, dat vader en moeder zich moeten ge roepen achten, om elk verzuim, iedere fout bij afwezigheid van een van beiden door een der kinderen gepleegd, dadelijk aan elkander mede te deelen. „Ik zal 't aan vader zeggen.' Wanneer deze bedreiging bij 't geringste vergrijp in den mond der moeder bestorven ligt, dan is dit veelal een bewijs öf van gemakzucht, óf wat nog bedenkelijker is, dat zij niet of moeilijk in staat is, om zelf tucht en orde onder haar kroost te houden. Vooral kleinigheden, kunnen bij afwezig heid van den vader, heel gevoegelijk door de moeder zelf behandeld en afgedaan wor den. Zij kan dan in de meeste gevallen, als vader thuis komt, er mee volstaan, door zonder hem daarbij met een vloed van woor den, verzuchtingen of klachten te overstel pen, hem eenvoudig te zeggen: ik heb Hen drik of Jansje gestraft met dit of dat, omdat hij of zij, dit of dat gedaan (of niet gedaan) heeft Door een zoodanig zelfstandig optreden, zal de vrouw, in den regel, hooger in de achting van den man komen te staan en de kinderen leeren daardoor meer ontzag voor hun moeder te hebben, hetgeen niet zeiden wel wat te wenschen overlaat. Bij ernstige vergrijpen door een of meer kinderen gepleegd, moet, hetgeen misdaan wordt, natuurlijk niet voor den vader ver zwegen worden; dat még zelfs niet. Maar nog eens, een verstandige vader zal er slechts heel matig mee ingenomen zijn, al zegt hij 't niet altijd, wanneer z'n vrouw hem uit den treure er van op de hoogte houdt, bijv. dat Mientje een scheur in haar jurk heeft, of dat Evert twee minuten te lang is weggebleven om een boodschap te doen. CRISISSTEMMINGEN IN FRANK RIJK. Heeft het Fransche parlement in de laat ste maanden blijk gegeven van een obstruc tie die belemmerend werkt op iedere snelle afdoening van zaken, in de laatste weken is het geheel te kort geschoten in de waardig heid die een dergelijk college hoog dient te houden. Tooneelen hebben zich afgespeeld die meer en meer doen verlangen naar een krachtige persoonlijkheid om het schip van Staat te besturen. Een kleine minderheid, zoowel ter uiterste linker- als ter uiterste rechterzijde heeft niet alleen getracht het parlementaire stelsel in verder discrediet te brengen, zij heeft zich door politieken hartstocht niet ontzien de landsbelangen ge heel uit het oog te verliezen en een partij politiek op oneervolle wijze te dienen, Zij heeft zelfs dermate een persoonlijk element in de debatten gebracht dat beleediging met .voorden, door een daadwerkelijke handtaste lijkheid is gevolgd. De minister-president heeft zich in een volgende zitting laten ver leiden zijn getuigen te zenden aan een af gevaardigde der Royalistische partij en niet zonder ernstige bevreesdheid werd die minis- terieele onbeheersch Jteid onder de oogen ge nen. Wij willen op deze incidenten van zeer pijnlijken aard niet v. der ingaan. Zij illus- treeren echter overduidelijk den geest van op winding, die zich van de volksvertegenwoor diging heeft meester gemaakt en een weer klank is van de moedeloosheid die leeft on der het Fransche volk. Steeds zorgelijker worden d> leve s nstandighcd n, 1 r oogen zijn gericht op aen sneldalenden franc, die maar al te zeer bewijst hoe Frankrijk's bui- tenlandsche politiek in het afgeloopen jaar jot een ramp is geworden voor dit land. Men moge al twijfelen of inderdaad de eco nomische toestand van Frankrijk een derge lijke ontwaarding der Fransche munt wet tigt, niet te ontkennen valt dat deze haar stempel drukt op het dagelijksch leven en vrees voor de toekomst doet geboren worden. Men gelooft niet langer in de onfeilbaar heid van Pui icaré's Roerpo.'itiek en zijn jong ste rede is niet in staat geweest die bezorgd heid weg te nemen. Hij heeft daarin de moei lijkheden van dezen tijd opgesomd, de oorza ken aangegeven, hij heeft geen- oplossing gebracht, geen verschieten geopend voor een beteren en meer hoopvoller tijd. De rapporten der deskundige commissies worden nog steeds met spanning tegemoet gezien, maar ondanks de wel wat optimistische beschou wing van sommigen, is men algemeen hui verig hier op al te groote verwachtingen te bouwen. Een algemeene stemming van de- pressie en ontevredenheid groeit met den dag, wordt nog aangewakkerd door hen, die niets liever verlangen dan in troebel water te visschen en bij de a.s. verkiezingen de vruchten te plukken van een regime, dat on machtig is gebleken, de theoretische over winning van Frankrijk in practische wel vaart om te zetten. De linksche partijen wer pen de schuld op Poincaré's onverzoenlijk heid, op de slaafsche volgzaamheid van het „Bioc National", waarvan zij zoowel de bin nenlandsche als buitenlandsche politiek ver- oordeelen. De rechtsche partijen verwijten de regeering niet krachtig genoeg iegens Duitsch' land te zijn opgetreden. Allen zoeken naar een weg de eigen schuld af te wentelen op anderen. Kan het anders of daarbij moeten de bui tenlanders het ontgel en. De meest onbillijke beschuldigingen worden dagelijks op de schouders gelegd van geallieerden en neutra len. Wij waren de laatste weken persoonlijk in de gelegenheid hier van zeer nabij een der- gelijken gemoedstoestand te leeren kennen. Ook ons land moest opnieuw ondervinden, hoe nog steeds oude en weerlegde lasterpraat l opgang weet te doen om Hollandsche neutra liteit gedurende en na de oorlogsjaren in 'n verkeerd daglicht te stellen. Het tijdschrift „Les Annales" gelijk u wellicht, bekend is, bracht een artikel van Victor Torbon, waarin de grofste onwaarheden ten laste van Ne derland werden gelegd. Wij hadden het voor recht de eersten te zijn ons protest in een Nederlandsch Dagblad te doen hooreri en te gelijkertijd persoonlijk bij de redactie van dit veel gelezen en in breeden kring gewaar deerde tijdschrift, op een eerherstel aan te dringen. Een kort bericht van de redactie somde in een volgend nummer de welda den op door Nederland aan Frankrijk bewe zen, maar nam niets terug van de ingebrach te beschuldigingen o vet Nederlands Neutrali teit. Andermaal lieten wij ons protest hoo- ren en na langdurige besprekingen met den zeer begaafden A. Brisson, Directeur van „Les Annales" werd ons een rectificatie toe gezegd die in het nummer van 8 Maart 1.1. een plaatsje heeft gevonden. Maar ook in dit van welwillendheid getuigend naschrift, doet zich nog een toon hooren die maar al te zeer getuigt van een vijandelijke stemming tegen over het buitenland, Nederland in zekeren zin verwijt de vestiging van Duitsche banken in Amsterdam, waarvan juist ieder Hollander evengoed de gevaren inziet als ieder Fransch- man, maar waartegen zijnerzijds niets valt te doen. Het is dan ook niet dit laatste artikeltje dat ons het incident met „Les Annales" gesloten deed verklaren, maar wel de toe zegging der Hoofdredactie dat binnenkort een uitgebreide beschouwing aan de hand van enkele door ons in 't Fransch vertaalde dag blad-artikelen, aan dit onderwerp zullen worden gewijd. Wij wachten deze met be an gstelling af. vijandelijke isolementspolitiek, maar in een opbouwende samenwerking van alle landen alleen de mogelijkheid is gelegen, een crisis '0 bezweren, die het hoogtepunt is genaderd. Wij blijven gelooven in een mogelijk her stel der Fransche munt, indien een wijziging til de binnen- en buitenlandsche politiek zich voltrektde rijke bronnen van Frankrijks bodem, door inteneen arbeid tot hoogere productie worden gebracht. Geld verloren, veel verloren, moed ver loren, alles verloren. De huidige stemming wijst maar al te zeer op het laatste, om niet op een spoedige beter schap in dit opzicht te hopen. Parijs, 12 Maart 1924. Mr. P. v. S. In samenwerking met „Ars Catholica" te Leiden, zal door het Centraal Bureau voor de K. S. A. in Nederland een klein album worden uitgegeven met reproducties van het boekje „Amstelredams Eer en de Opcomen". Deze reproducties zullen worden voorzien van een toelichting in vier talen (Neder landsch, Engelsch, Fransch en Duitsch) van Dr. J. F. M. Sterck te Heemstede. Heb het aitstekeodste sas te bieden dat iemand wenschen ban, hoe zal de wereld het weten, indien gij niet adverteert. JOHN. P. ROCKEFELLER. Van Rijkswege zullen in 1924 beurzen voor muziek- en zangstudie worden beschikbaar gesteld ten behoeve van on- of minvermo gende jongelieden van Nederlandsche na tionaliteit, en wel a. drie beurzen, elk groot ten hoogste 1500. voor jongelieden van buitengewonea aanleg, die zich, ter voltooiing hunner stu diën, naar het buitenland wenschen te bege ven. b. twee beurzen, elk groot ten hoogste 750, ten behoeve van hen, die muzi kalen aanleg bezitten, ten einde hun de gelegenheid te geven te studeeren in eenige groote stad, waar zij een cursus in het door hun verlangde muziek- of zangonderwijs kunnen volgen. Belanghebbenden zullen zich aan een examen voor eene daartoe ingestelde commis sie hebben te onderwerpen. Sollicitanten voor eene beurs, als bedoeld onder b. zullen alleen voor dit examen worden opgeroepen, in dien zij bewijzen kunnen overleggen, dat zij hebben gestudeerd onder bekwame leiding en reeds een zekere hoogte in de techniek hebben bereikt. Zij, die meenen voor eene dergelijke beurs in aanmerking te kunnen komen, behooren zich vóór 1 April 1924 bij gezegeld verzoek schrift te wenden tot den secretaris-generaal van het ministerie van Onderwijs. <ri: •- "ft' -VV'-- Intusschen valt deze conclusie te trekken, uit de door mij gehouden besprekingen, die hoewel uiterst vriendschappelijk, nu en dan getuigden van wederzijdsche verontwaar diging, dat Frankrijk slechts al te weinig be grijpt of begrijpen wil van de rol door een neutraal land als Nederland gedurende den oorlog gespeeld. De heer Brisson en meerde ren met hem hebben het mij onomwonden verklaard in die neutraliteit maar ten halve te gelooven. Dankbaar voor de ondervonden sympathiebetuigingen en vele weldaden van materieelen aard, kunnen zij de gedachten niet van zich af zetten dat Nederland, meer dan aan Frankrijk, Dujtschland zijn welwil lendheid heeft betuigd. Hoe dikwijls ook weersproken, zelfs door personen uit het eigen land, blijft men de francdaling al te gaarne toeschrijven aan bui tenlandsche invloeden, aan een geweldigen strijd tegen de Fransche munt, die niets met de intrensieke waarde ervan zou te maken hebben. En niet alleen Nederland moet het in deze dagen ontgelden, ook Engeland en Amerika ontkomen niet aan verwijten, mede oorzaak te zijn van definancieele zorgen waaronder Frankrijk thans gebukt gaat. Ze ker wij begrijpen voor 'n groot deel, den ge- dachtengang van het Fransche volk in deze dagen. Het moet pijnlijk zijn aan te zien hoe het eigen volk den nood der tijden, de duurte van het leven meer en meer ondervindt, ter wijl de vreemdelingen in de francdaling het middel zien zich zelf ten koste van anderen te verrijken. Maar dit neemt niet weg dat zulks een eerlijk oordeel niet mag vertroebelen, dat het eenige middel is om tot een goede op lossing te komen, het allereerste de hand in eigen boezem te slaan. Men moet niet langer den splinter zien in het oog van anderen en den balk voorbijgaan in het eigen oog. En dit is slechts al te zeer het geval. Wil Frankrijk inderdaad de huidige crisis te boven komen, zoo zal het moeten breken met een buitenlandsche politiek, die niet alleen het eigen land maar ook geheel Europe heeft belet den weg van vrede op te gaan. Het zal bezuinigingsmaatregelen moeten invoeren, sneller en krachtiger dan tot nu toe hef geval - is. De Volksvertegenwoor diging vooral zal hef zelfrespect moeten hervinden, om het Fransche volk te doen gevoelen dat inderdaad een welbewust lands bestuur de leiding in handen heeft. Geen politieke partijstrijd in het binnen land, maar een krachtige éénheid is meer dan ooit noodig, om de landsbelangen te die nen. De uren, die Frankrijk thans doorleeft zijn hoogst ernstig, ernstiger wellicht dan, velen durven bekennen. L' Union fait la force, dit moge Frankrijk zich bewust worden. Maar dit niet alleen. Het moge ten spoedigste jjizien, dat niet in een Hierboven reproduceeren wij de foto's van de drie bekende Haarlemscue Musici, mej. Mia Peltenburg, Willem Andriessen en Hendrik Andriessen, die hedenavond in den Stadsschouw burg te Haarlem een concert geven. Voor deze uitgave zal worden gestreefd naar fraaie uitvoering en goedkoopen prijs, waardoor dit alleszins merkwaardige boek, waarover Dr. J. F. M, Sterck reeds verschil lende malen belangwekkende verhandelingen schreef, in handen van allen komen kan. Deze schoonmaaktijd is een zeer geschikte gelegenheid om er nog eens aan te herin neren, dat aan het Centr.-Bureau der K.S.A. verbonden is een afdeeling „Lectuurbemid- deling, welke steeds gaarne boeken en jaargangen van groote tijdschriften in ont vangst neemt, teneinde hiermede allerlei R, K, Bibliotheken fte kunnen steunen. Ook zullen plaatselijke boekeninzamelin- gen in dezen tijd bijzonder goede resultaten hebben. Het feit dat ze reeds in tal van plaatsen georganiseerd worden of in voorbe reiding zijn en bet succes steeds buiten ver wachting is, moge voor andere plaatsen een prikkel zijn ter navolging. Voornoemd Bureau (Steenschuur 17, Lei den) zendt gaarne op aanvrage gedrukte handleidingen toe. De afdeelmg „Holland" van de Vaticaan- sche. Consultatiebibliotheek verkeert in een buitengewoon armoedigen toestand, wijl daar zelfs de allernoodzakelijkste werken ont breken. Door bemiddeling van het Nederl. Historisch Instituut te Rome heeft de Pre fect zich gewend tot he't Centraal Bureau voor de K. S. A, in Nederland te Leiden, met het verzoek om hulp te verleenen in den vorm van boekenzendingen. Het is voor de Nederlandsche Katholieken een eerezaak, dat aan dezen beschamenden toestand zoo spoedig mogelijk een einde worde gertiaakt. Voornoemd Bureau zal daarom gaarne boeken en tijdschriften voor dit doel in ontvangst nemen Waar zoo goed als niets aanwezig is, zullen dankbaar wor den aanvaard allerlei werken, en jaargangen van tijdschriften op het gebied onzer Va- .derlandsche en Kerkelijke Geschiedenis. Ook worden gaarne ingewacht jaargangen van .,De Katholiek", „Studiën" cn „De Beiaard", terwijl bijdragen in geld voor verschillende hoognoodige aanschaffingen ten zeerste zul len worden gewaardeerd. De deskundige bijstand van het Neder landsch Historisch Instituut waarborgt een doelmatige aanvulling der consultatieboe kerij. Het adres van het Bureau is: Steenschuur 17, Leiden (telef. no. 1310). Teneinde moeilijkheden bij den invoer van planten en plantendeelen in de Vereenig- de Staten van Amerika te voorkomen, her innert de inspecteur, hoofd van den planten ziektenkundigen dienst, allen die deze pro ducten naar dit land exporteeren aan het voorschrift, dat aDe zendingen geheel vrij moeten zijn van aarde. Wortels van planten, bloembollen en andere producten moeten daarom op zoodanige wijze behandeld zijn, dat zij bij aankomst geen aarde bevatten en dat zich ook geen droge losse aardeeltjes in de kist hebben kunnen verzamelen. Dit geldt ook voor zendingen, die zonder certificaat van den Plantenziektenkundigen dienst worden verzonden n.l. van peen, pasti- naak en andere wortels, die, volgens een ont vangen bericht in Amerika niet van alle aan hechtende aarde gezuiverd aankomen. Ook deze wortels moeten geheel vrij zijn van aar de en dus zoo noodig gewasschen worden. Het is van het hoogste belang dit aan dit voorschrift van den Federal Horticultural Board streng de hand wordt gehouden en alle ambtenaren van den Plantenziektenkundigen Dienst zullen voor zoover de planten aan in spectie zijn onderworpen, op de uitvoering ervan zeer nauwkeurig letten. Verzenders van pastinaak, peen e.d. zul len, indien zij hun handel niet aan ernstige gevaren bloot willen stellen, daarop zelf dienen te letten. De examens ter verkrijging van akten van bekwaamheid voor lager onderwijs in de Fransche, Duitsche en Engelsche talen zullen in 1924 worden gehouden in de maand Au gustus, zoo noodig ook in het laatst van Juli, evenals de examens M. O. acte A. in de Fran sche, Hoogduitsche en Er.gelsche talen. De examens M. O. acte B. in de Fransche, Duitsche en Engelsche talen, zoomede de examens M. O. in de Italiaansche en de Spaansche talen en letterkunde zullen wor den gehouden gedurende het tijdvak, aan vangende met het begin der Kerstvacantie op de H. B. S. en tot en met 31 Decen b:r, zoo noodig ook eenige dagen vóór den aanvang der Kerstvacantie. Voor degenen, die voornemens zijn zich aan het examen voor de acte B in de Fransch# Duitsche en Engelsche talen te onderwerpen, zal desgewenscht gelegenheid bestaan het taalkundig gedeelte in de maand Juli af te leg gen, terwijl het letterkundig gedeelte op der gewonen tijd, namelijk de maand December, bepaald blijft. Candidaten voor de acte B in de Fransche taal en letterkunde kunnen, desgewenscht, ook het letterkundig gedeelte in den zomer afleggen. Candidaten voor de B-acten in de Fransche; Duitsche en Engelsche talen, die voor een bepaald onderdeel een onvoldoend cijfer mochten krijgen, zullen niet uitsluitend op dien grond worden afgewezen, indien zij bij het afleggen van hetzelfde examen ten vorigec jare voor dat onderdeel voldoende werden bevonden. De examens M. O. in schoonschrijven zullen worden gehouden in de maand Sep tember. De examens M. O. in wis- en natuurkun dige wetenschappen en in de wiskunde lager onderwijs zullen aanvangen in de eerste da gen van September, zoo noodig reeds in het laatst van Augustus. Bepaald is dat van militairen voor huis vesting en waterverbruik, van hun bezoldi ging zal worden ingehouden Van ongehuwden 5 ten honderd van hur. bezoldiging, met een maximum van 15C per jaar voor wat de officieren betreft en van 100 voor wat betreft het personeel beneden dien rang. Voor gehuwden en van hen, die als zooda nig worden beschouwd, de getaxeerde huur waarde van het door hen bewoonde perceel of perceelsgedeelte, met dien verstande, dat zij die verplicht zijn in een ambtswoning te wonen, worden onderworpen aan een korting van ten hoogste 15 ten honderd hunner be zoldiging, in beide gevallen vermeerderd met de vergoeding voor waterverbruik. Deze bepaling wordt niet toegepast t.a.v. den Gouverneur van en den Eersten officier aan de K. M. A. en het personeel beneden den rang van officier der kon. marechaussee, met uitzondering van de schrijvers en de hoef smeden. De gehuwde militairen beneden den rang van officier van het korps politietroepen, die al dan niet in een rijkswoning zijn of zullen worden gehuisvest, ontvangen of zullen ont vangen 'n tegemoetkoming van vijf ten hon derd der bezoldiging, met dien verstande, dat zij, die in een rijkswoning zijn of zullen wor den gehuisvest, nimmer een hoogere tege moetkoming zullen ontvangen dan de som van de getaxeerde huurwaarde en water verbruik van het bewoonde perceel of per ceelsgedeelte. De minister van Oorlog is gemachtigd in bijzondere gevallen deze tegemoetkoming te verhoogen tot een maximum van 200. 's jaars. Vr. Ik ben van plan om 2den Paaschdag naar het St. Jozefsgesticht te gaan in Schayk. Nu heb ik deze reis een paar jaar geleden ook gedaan en moest van Berchem goed een uur loopen. Nu wilde ik tot 's-Hertogenboscji met den trein. Kunt u mij zeggen oi er var 's-Hertogenbosch een autobus rijdt naar Schayk en wat de kosten daarvan zijn? Antw. De autobusdienst 's-Hertogenbosck Grave heeft een stopplaats te Schayk. De kosten 's-HertogenboschSchayk be dragen 1. Het is niet onmogelijk, dat deze prijs lager is geworden, daar dit tarief gold in October 1923. Vr. Ik heb een koeharen looper, waar ik olie op heb gemorst. Hoe kan ik die vlek ken er uit krijgen? Antw. De plek met krijt of magnesia be dekken en dan drenken met benzine. Dit een paar maal herhalen. Vr. van V. Antw. Het bedrag is, naar ons beste we ten. 18.45. Vr. Kan men de 100.000 winnen op een nummer dat zoogenaamd slaapt? (die de Staat er uit haalt). Beloopt men de kans. als wij een lot koopen van de loterij „Het Witte Kruis" en een nummer hebben dat slaapt, dat we dan nooit een kans hebben op een hoofdprijs. Als men boven de 12.500 is, speelt men dan altijd mee? Antw.: De staat haalt er 2000 wisselval lige nummers uit. Daarom begint het Witte Kruis niet met No. 1, doch met 2000. Voor de niet uitgekomen nummers wordt dan het overschot in de plaats gesteld. Als u een trekkingslijst van het Witte Kruis koopt, zal u dat heel duidelijk worden ge maakt. Boven de 12.500 haalt de staat er geen loten uit. U hebt dus evenveel kans de 100.000 te winnen als in de Staatsloterij. Vr.: Ik heb een glazen karaf, waarop de stop zoodanig vastzit, dat deze er niet ai kan. Hoe kan ik hem er af halen, zonder de hals te breken? Antw.: Maak de hals van de karaf door middel van wrijven met een doek warm. De stop zal dan los gaan. Vr. Ik ben los werkman. Ik heb mijn aan slagbiljet 19231924 thuis gekregen. Over welk jaar loopt dat en welk tijdvak van maanden? Antw.: Over het kalenderjaar 1922. Vr.: Ik beb witte Lancaster-gordijnen waar erg het weer in zit. Kunt u mij zeggen, hoe ik dit kan verwijderen? Antw.: Wij vreezen, dat hiervoor geen middel baat. U kunt echter het volgende probeeren: Een papje maken van magnesia en benzine, dit op de gordijnen strijken en dan ai. schuieren. Wij waarschuwen echter met het oog oj de benzine, niet te dicht bij het vuur hier. mee te komen. 13. „Heeft Marguerite bet nog nooit over Vouwen gehad?" „Ja, zeker." „Heeft ze je gezegd dat ze trouwplannen «ad?" „Ja." „En wat heb je toen gedaan? „Bij die gelegenheid heb ik haar alles verteld...." ti „Dat ik een galeiboef was? „Ja." „En," .hernam de grijsaard met groote bitterheid, „toen is zij zeker begonnen met haar vader te haten en te verachten.... En in haar oogen is hij het geweest die uaar met schande had overladen. Hij was het geweest die haar liefde gebroken ^en haar toekomrt vernietigd had, nietwaar? Mevtouw Alban ttreek met haar beven de vingers iangs haar voorhoofd waarop het koude zweet parelde „Etienne, Etienne," stamelde ze met ge broken stem, „het is genoeg. Spreek daar niet meer over... Zie je niet dat ik sterf?" „We zullen met spreken over j'ou, maar over mijn dochter, die al den tijd dat ik reeds bier ben geen woord tot mij heeft gesproken, mij zelfs geen glimlach waardig heeft gtekeurd." „Neen! Laat ons eerst over mij spreken. Je hebt nog vele jaren voor je: i k kan de weken reeds tellen die mij nog overblijven vóór mijn dood Etienneblijf je altijd onvermurwbaar? Je bent nog onverzoenlij ker dan de rechter tegenover 'n misdadi ger. Als bij hen de misdaad is uitgeboet wordt alles door de gerechtigheid verge ven." „Maar niet door dc maatschappij," lach te hij. Zij naderde tot dicht bij hem en greep zijn hand in de hare. Tevergeefs trachtte hij zich los te maken. Ze bevonden zich midden in den tuin. Aan iedere zijde van de laan kon elk oogenblik iemand te voor schijn komen. „Het is genoeg." riep hij uit, „ik veracht je! Als mijn kinderen hier niet woonden zou ik het je geen uur met mijn tegenwoor digheid lastig maken.Ik zou dit buis ontvluchten alsof er de pest heerschte! „Ik geyoel dat de dood'reeds nadert! Het is een stervende die tot je spreekt. Etien ne, Etienne zie mij eens aanIs de kleur van mijn gelaat niet reeds de kleur des doods? Zijn mijn oogen niet reeds ge broken? Etienne, beb toch medelijden met een stervende!" Ondanks zichzelven zag Etienne zijn vrouw aan. De vlammende haat in zijn oogen was plotseling verdwenenZijn hart werd milder gestemd.... Medelijden vervulde hem, medelijden met dit bekla- Antoinette, die nog steeds op de bank genswaardige schepsel^ dat nauwelijks Ineer /at, met haar rug tegen een boom geleund, bleef onbeweeglijk. Hare handen, die op hare knieën lagen, beefden niet meer Ze had haar hoofd zoo diep op de borst gebo scheen te levenHet was of haar leven slechts aan een zijden draad hing..,. Een enkele schok was voldoende om haar ar me ziel uit haar zwakke lichaam te doen vlieden. Zóó had hij haar nog nooit gezien zóó vernietigd.... zóó terneergeslagen.... Het was of hij sprak tegen een lijk Zij bemerkte dat het ijs van zijn hart ging smelten. Ze hield zijn hand. nog ste viger vast. „Wat is er voor noodig om mij te kunnen vergeven," stamelde zij. „Ik kan je geen vergiffenis schenken, als je alles niet opheldert tegenover Margue- rite." Huiverend stond Etienne*1 Alban op. Hij staarde verwilderd om zich heen. Antoinette verroeide zich niet. Etienne liep naar links en rechts. Nie mand had hen gehoord. Hij keerde weer naar de bank terug, doch ging niet zitten. Hij stond rechtop voor zijn vrouw. „Het gaat hier over mijn dochter,':' zei-r. de hij. „Ze bemint een jongen manTót el- ken prijs wil ik haar gelukkig zien....Dan zal ze mij toch wel een weinig liefhebben, al weet ze wie ik ben....Ja, als ze'door mij gelukkig wordt, moet ze mij wel bemin nen!" Etienne wachtte op antwoord. gen dat haar gelaat niet zichtbaar meer was. „Wij moeten dit onderwerp met elkaar bespreken," vervolgde hij. „Marguerite moet de waarheid weten, de geheele waarheid.... Mijnheer Delost eveneens, als hij haar hand komt vragen.,..En jij, Antoinette..jij zal het hun zelf vertellen!" Wederom heerschte dezelfde stilte. Me vrouw Alban bewoog zich niet. Hij sprak door. Hij was te opgewonden om te bemerken dat haar onbeweeglijkheid niet gewoon was. „Als ge alles bekend zult hebben, zal ik in de oogen van mijn kinderen in eere her steld zijn....Dan eerst kan ik je vergiffenis schenken Als Albert Delos een edel man is •en; een waarachtige liefde voor haar koestert, zal hij zich niet door het verdriet dat in ons leven geweven is, laten weerhou-, den om haar te beminnen..Overigens wil ik gaarne uit jullie leven verdwijnen als ik daarmede het geluk van Marguerite verwer ven kanIk ben hier voor niemand nut tig, eerder het tegendeel...-" Hij verwachtte dat Antoinette hem zou antwoorden Zij bleef echter in haar stilzwijgendheid Volharden. Etienne Alban verwijderde zich een stap. „Ge zwijgt! Het is goed! Vanavond zullen we samen spreken..Als iedereen in huis slaapt kom ik in uw kamer en we zuilen het erover hebben welke houding je hebt in te nemen..Hier zijn we niet in de gelegen- hid om een ernstig gesprek te voeren." Hij ging heen. Nog eenmaal keerde hij zich om en even als daarstraks stonden zijne oogen zachter. Medelijden verteerde Zijne gelaatstrekken. Vervolgens keerde hij hefffg om en liep met groote stappen in de richting van het kasteel. Het was hem of een waas voor zijn oogen hing. Onder het loopen mompelde hij voor zich uit: „Ongelukkige!Ja, je hebt ge boet..., Als de boete de misdaad zou ver zachten, als de boete de schande zou weg- wasschen.... als mijn dochter niet de ge volgen moest dragen van de misdaad van haar moeder, o, dan zou ik gelukkig zijn haar te kunnen vergeven. Hoe gelukkig zou den we dan kunnen leven. Hoe schoon zou alles dan zijnHet levep zou dan zoo heerlijk en zoo schoon zijnO, het is verschrikkelijk!" Hij verdween tusschen de boomen. Antoinette was in dezelfde houding blij ven liggen. NEGENDE HOOFDSTUK. Rosa -verliet de boerderij. Om naar d en akker terug te keeren, volgde ze betzelfde voetpad, dat ze een half uur te voren gegaan was. Ze zag spoedig in dat ze beter gedaan zou hebben, zij het dan ook ten koste van een paar minuten tijds, met den zoom van het woud te volgen. Het mandje, waarin de boerin haar de vier flesschen met ciderwijn medegegeven had, hinderde haar in het loo pen, daar zij telkens de takken opzij moest duwen, die zich over den weg uitstrekten. Ze stond op het punt om terug te keeren. Nieuwsgierigheid maakte zich echter van haar meester.... Zouden Marguerite Alban en Albert Delost zich nog steeds op dezelfde plaats bevinden? Ze trachtte verder door te dringen, terwijl ze met haar eenen arm het mandje omknelde en met den anderen de taltken wegduwde. Spoedig zette ze het mandje neer en spiedde door het dichte gebladerte. Ze zag niemand.... Plotseling echter viel haar oog op iets wits dat in het groene gras lag: ze zag dat het een lichaam was. 1 erstond had ze het kleed van juffrouw Alban herkend. „Ze ligt stil als een doode," mompelde Rosa. „Wat zou haar schelen?.... Waar is de ander gebleven?" Ze dacht in het geheel niet meer vader Lurieux en aan hare kameraden, die nog steeds met ongeduld op haar wachtten, versmachtend van dorst in de heete zon. Ze bleef Marguerite staan beschouwen. Na verloop van een minuut, toen ze be merkt had dat Marguerite in het geheel niet bewoog, mompelde ze opnieuwi .Z. schijnt niet bij kennis te zijn."

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1924 | | pagina 5