BUITENLAND
QNZE
Uit de Pers.
fiosa de smokkelaarster.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
'Derde Blad - Maandag 24 Maart 1924
r- 1
Het gezantschap bij den
H. Stoel.
Een Dultsche persstem: de publicatie van het Berliner Tageblatt com-
bromitteerend voor Duitschland's goede trouw? Gebrek aan discipline
in het Iersche leger de oorzaak der moeilijkheden. Tsjitsjerin over
Rtisland's economischen herbouw.
Onder de Radio-berichtenHet stadsverkeer in Londen door de staking
gedesorganiseerd. De oorzaken van de verwerping der overeenkomst
tusschen China en Rusland.
GEM. BUITENL. BERICHTEN.
HET CHINEES CHE VERDRAG MET
RUSLAND.
VAN
De ver keer sstaking in Londen.
Het gebeurde te Queenstown.
Influenza in Engeland.
China en Rusland.
Het Hitier ■proces.
De havenstaking in Hamburg
geëindigd.
De Olympicin botsing
Perzische royalisten contra
republikeinen.
Een visschersboot in de lucht
gevlogen.
FEUILLETON.
Het „Centrum" schrijft:
Met groote meerderheid is het amende
ment van de zeven leden der Chr.-Hist.
partij, om den post van ons gezantschap
bij het Vaticaan te schrappen, verwor
pen.
Wij hadden niet anders verwacht.
Aanneming zou onder elk opzicht ver
keerd zijn geweest.
Het aantal voorstemmers bedroeg dan
ook ditmaal slechts 24 tegen 61, terwijl
den vorigen keer een soortgelijk amen
dement van den heer Kersten nog 37
stemmen haalde met 48 tegen.
De Vrijheidsbond bleek ook nu weer
met het voorstel tot afschaffing accoord
te gaan, zonder dat hij daarvan een ver
klaring gaf, maar de sociaal-democraten
waren thans tegen en motiveerden deze
rationeele zwenking met de verklaring,
dat het niet aangaat, een dergelijk be
sluit van de Kamer ieder jaar aan een
herziening te willen onderwerpen.
Ook de minister sprak in dien geest, en
de Christelijk-Historischen hadden ge
zien hun uitingen bij de voTige stemming
over dezen post hetzelfde behooren te
doen.
De anti-revolutionnairen waren, op een
tweetal uitzonderingen na, ditmaal weder
tegen het amendement, en evenzoo de
Vrijzinnig-democraten, terwijl zich in het
fceer bonte gezelschap der voorstanders
onder wie ds. Kersten natuurlijk niet
ontbrak zich ook de heer Wijnkoop
bevond.
Zou men nu eindelijk niet eens kunnen
besluiten, van soortgelijke pogingen in 't
vervolg af te zien, al ware het dan slechts
uit deferentie voor de Kamer?
Het wordt toch waarlijk al te verve
lend, om maar geen ander woord te ge
bruiken.
En welke motiei^n voert men aan!
In een adres, door de Herv, Staats
partij aan de Regeering en de Staten-
Generaal verzonden, leest men o.m„ dat
^dressante in het bestendigen van den
gezantschapspost bij den H, Stoel en de
Internuntiatuur bij ons Hof een officieele
erkenning ziet van de aanspraken der
Roomsche Kerk, die zich ten doel stelt
„land en luyden aan den Paus onderhoorig
te maken."
Zulke dingen schrijft men maar plomp
verloren neer.
Het is te dwaas, om er een woord aan
te verspillen.
Maar is het ook niet jammerlijk, dat
men aan dergelijke opvattingen en onge
rijmde vooroordeelen voet geeft, door het
voorstellen van amendementen, als er nu
weer een door de Kamer moest worden
verworpen?
Het is niet zonder belang, even kennis te
nemen van hetgeen in een paar liberale bla
den over de verwerping van het amende
ment-Schokking c.s. wordt gezegd,
Het „Vaderland" schrijft:
Wij vragen ons af, of de Kamer zich
niet cenigszins belachelijk maakt met
ieder jaar een debat ie houden over het
gezantschap bij den Paus. Men kan de
Regeering, die dezen gezantschapspost on
misbaar oordeelt, niet geloovend, tegen
dezen post zijn, zonder ieder jaar opnieuw
deze kwestie aan de orde te stellen.
En verder:
Bij de vrijzinnig-democraten, die reeds
een vorig jaar voor hun handhaving van
den gezant bij het Vaticaan stemden, heb
ben zich thans ook de sociaal-democra
ten gevoegd; men gevoelde daar, dat dit
politieke spel nu uit moet zijn.
De N. Rott, Crt. meent, dat, tengevolge
van het „tegen", dat het „gros" der Linker
zijde deed hooren, het amendement werd
verworpen, terwijl het Hbl, schrijft:
Overigens is de uitslag niet afhankelijk
geweest van de linkerzijde. De vrijzinnig
democraten en de aanwezige sociaal
democraten (twee van hen, de heeren J.
ter Laan en Van Zadelhoff, verlieten vóór
de stemming de zaal, hetgeen van rechts
ook de christ.-hist. heer Rutgers van Ro
zenburg deed) hebben tegengestemd en
met hen alle Roomschen en de Anti-
Revolutionnairen behalve de heeren Duy-
maer en Visscher. Maar er waren te weing
socialisten om dit beslissend te maken.
Ook als de gansche aanwezige linkerzijde
had voorgestemd, zou het amendement
vermoedelijk toch wel zijn afgestemd.
Natuurlijk niet, wanneer de Kamer ge
heel voltallig was geweest.
De publicatie van het
„Berl. Tag."
Duitschland bevindt zich thans weer in de
onaangename positie in nadeeligen zin over
zich te doen praten, zoo vangt de „Frankf.,
Z." een artikel aan over de publicaties van
het „Berl. Tag." inzake een z.g. geheim ver
drag tusschen Frankrijk en Tsfecho-Slowa-
kjje. Na erop gewezen te hebben, dat het
heelemaal niet in de lijn ligt van de Tsje
chische politiek, om zich buiten de toch al
vrij ver gaande bepalingen van het bij den
Volkenbond ingeschreven officieele Fransch-
Tsjecho-Slowaaksche verdrag nog verder
aan Frankrijk te binden een dwaasheid,
die geheel in strijd zou zijn met de bedoe
lingen van Benesj om een soort Europeesch
bemiddelaar te worden spreekt het Frankf.
téjad zijn leedwezen uit over de publicatie,
die werkelijk niet in Duitschland's belang
lis. Deze sensationeele publicatie zal het nog
altijd tegen Duitschland bestaande wantrou
wen weer doerf toenemen (het „Journal des
Débats" wijst er dan ook reeds op, dat blijk
baar in Duitschland nog altijd de ergste kwa
de trouw wordt aangekweekt, als in 1914).
Daarom dringt het blad op een ernstig on
derzoek aan, om uit te maken of men hier
doen heeft met een particuliere vervalsching
(men denke aan het werk van den aartsver-
valscher Anspachdan wel met een aange
legenheid met een officieus politiek tintje.
Het blad acht het bedenkelijk, dat het offi
cieuze Wolff-bureau het z.g. geheime ver
drag nog vóór de publicatie heeft overge
seind en zou gaarne zien uitgemaakt, in
het belang van Duitschland's goeden naam,
hoe dat in elkaar zit en of men van hooger-
hand van een en ander geweten heeft.
De politieke moeilijkhe
den in Ierland.
Dc ontwikkeling der gebeurtenissen in
Ierland gedurende de laatste veertien dagen
dwingt de regeering om eindelijk iets meer
os te laten omtrent de verhoudingen in het
ïeger en haar eigen houding tegenover de
^opstandige officieren. Het blijkt, dat zich
al zestien maanden geleden de eerste ver
schijnselen voordeden, die wezen op gebrek
aan een behoorlijke discipline en dat sedert
ét toestand hoe langer hoe ernstiger is ge
worden. Het was, zoo onthult de Iersche
cprrespondent van de „Manchester Guar
dian", een publiek geheim dat de toestand
kritiek was, doch schier niemand had den
moed, daaro' s in het openbaar iets te zeg-
B£n. De regeering heeft in den loop van den
tijd een paar halfslachtige pogingen gedaan
om den disciph'nairen geest in het leger te be
zweren door zich meer invloed te verzeke
ren op het oppercommando, dat zich naar
haar meening, niet krachtig genoeg liet gel
den tegenover de opstandige officieren. Zij
had daartoe een plan ontworpen, waarbij
het ministerie van Verdediging werd toever
trouwd aan een commissie, bestaande uit
civiele leden van het Kabinet. Van dit plan
kwam evenwel niets/tengevolge van het ver
zet der militaire leiders, diq verzekerden dat
Zij slechts het beste met het leger voorhad
den. De regeering heeft sedert de rol van
toeschouwer gespeeld, in de hoop dat de
tijd het vraagstuk tot oplossing zou brengen.
De groote moeilijkheid, waarmede de re
geering te kampen had en welke reeds uit
den aard der gebeurtenissen zelf sprak, was
dat, zooals generaal Mulcahy het in een rede
in de Dail Eïremann uitdrukte, de officieren
„ultra politiek" waren toen zij in dienst tra
den.
De politieke geschiedenis van het land
werd, vooral sedert den oorlog, door het
lersch-republikeinsche leger gemaakt en ge
leid, en het behoeft daarom niet te verwon
deren wanneer het leger, dat voor een groot
deel uit dezelfde elementen bestaat, nog al
tijd van politieke stroomingen doortrokken
is. Deze politieke stroomingen nu hebben
volgens den berichtgever van de „Manches
ter Guardian" geleid tot persoonlijken na
ijver en jaloezie. Geen der groepen zou ech
ter een bepaald conflict hebben met het ci
viel gezag en allen zouden trouw zijn aan het
Dail, mits het ze maar steun of ze althans
de vrije hand laat tegen eikaars tegenstanders.
Merkwaardig in deze zaak is nu, dat de
regeering aanvankelijk den I.egerraad steunde
tegen generaal Tobin en zijn volgelingen,
doch dat zij door haar eigen volgelingen in het
parlement gedwongen werd van koers te ver
anderen en een poging te doen om met de
muiters langs vreedzamen weg in het reine
te komen. De volgelingen der regeering
dwongen deze derhalve, de inbreuk der mui
ters op haar gezag in zekeren zin te dulden.
Dat de regeering zich ten slotte tegen den
Legerraad keerde, moet worden toegeschre
ven aan de omstandigheid dat de wijze, waar
op deze tegen de muiters optrad, onder de
bestaande omstandigheden een bloedig con
flict tot gevolg had kunnen hebben, een op
treden, dat ook in strijd was met de opvat
ting van de meerderheid der Dailleden.
Het resultaat van het conflict, dat geëindigd
is met de ontheffing uit hun ambt van een
aantal voorname officieren, kent men.
De regeering is intusschen gedurende de
hervorming van het leger ter verbetering van
de discipline ter hand te nemen. Zij heeft
daartoe bereids een commissie van drie leden
ingesteld, allen burgers, met inbegrip van
John MacNeill. den minister van Onder
wijs, die een onderzoek zal doen naar de
klachten over on rechten en de jongste ver
anderingen en vermindering en generaal
O'Duffy, hoofd van de „Caré Guard", een
bekend legerorganisator in Ierland, benoemd
tot opperbevelhebber en inspecteur-generaal
van het leger, die de vrijheid zal hebben alle
bestaande misbruiken uit te roeien en nieuwe
methoden in te voeren. De correspondent
van „Manchester Guardian" is van oordeel
dat het leger een „drastic weeding" noodig
heeft, vooral in de hoogere rangen niet alleen
van de onbekwamen, doch ook van de poli
tici.
In hoeverre O'Duffy hierin zal slagent zal
de tijd leeren, doch de „M. G." zegt dat wan
neer Cosgrave, de nieuwe minister van Ver
dediging, die uit de assumeering van deze
functie zijn oorspronkelijke denkbeeld van'
de uitoefening van burgerlijken invloed op
het legerbestuur voorloopig heeft verwezen
lijkt, er niet inslaagt, het leger de baas te
worden, het slechts een quaestie van tijd is,
dat de legergroepen, die thans onderling kij
ven, het land de baas worden.
De schietpartij te Queens-
town.
Een V.D.-bericht meldt nader
De aanval op de Britsche troepen had
plaats te kwart voor zeven Vrijdagavond,
toen de wacht van het eiland Spike, dat vol
gens de overeenkomst met Engeland een En-
gelsche militaire wacht houdt, terugkeerde.
Een Britsch soldaat werd gedood en twintig
gewond, waarvan vier ernstig. De wacht be
stond uit ongeveer veertig man.
De regeering van den Vrijstaat looft epn
belooning van 10.000 pond sterling uit voor
de gevangenneming der vier mannen, betrok
ken bij de schietpartij van Queenstown.
Rasland's economische
politiek.
Wij hebben reeds de samenstelling meege
deeld van de Russische delegatie, die in
het begin»van de volgende week naar Londen
zal gaan, om met de Britsche regeering te
onderhandelen. In verband hiermede is
het misschien niet ondienstig met een enkel
woord te wijzen op de meeningen van den
Russischen volkscommissaris van buiten-
landsche zaken. Tjitsjerin, over de Russische
economische politiek, welke hij dezer dagen
in een interview met den ingenieur Bas-
seches in de „Neue Freie Presse" ontvouw
de. Tsjitsjerin wees in zijn gesprek met den
Oostenrijkschen correspondent er op, dat de
„beweegkracht van onze wereldpolitiek een
economische is" en dat het streven van de
Russische regeering gericht is op den econo
mischen herbouw van het eigen land en daar
om mede ook op een leniging van de eco-
nomische wereldcrisis. De Russische tninis-
Lenin „Wij moeten kooplieden zijn, wij
moeten onze overeenkomsten afsluiten op
den grondslag van het wederkeerig voordeel.".
En in dat verband wees Tsjitsjerin er dan
op, dat het buitenlandsche kapitaal zoowel
in den vorm van concessies als in den vorm
van gemengde maatschappijen hooge win
sten kan behalen. Maar men moet de zaken
wat „Amerikaansch" aanvatten. „Tot dus
ver bestond de fout van onze betrekkingen
tot de financieele wereld van het Westen
hierin, dat overwegend tot ons kapitaal
kwam, dat niet in staat was groote onder
nemingen te verwezenlijken en dat zich
moeilijk kan aanpassen bij het karakter onzer
verhoudingen. Eerst in den laatsten tijd be
gint het kapitaal in grooten en zelfs aller
grootsten omvang zich tot ons te wenden.
Eerst dan als geheele complexen van onder
nemingen, geheele combinaties van onder
scheidene producties, geheele provincies ob
jecten van kapitaalbelegging zullen zijh, dat
het kapitaal zich in het Amerikaansche per
spectief van ons economisch leven kan ont
plooien. Men moet zich niet zoo gauw laten
terugschrikken als zulke overeenkomsten niet
maar zoo dadelijk tot stand komen," meende
de heer Tsitsjerin, „er zit aan zulke groote
ondernemingen zooveel vast, dat over alle de
tails veel gedicussieerd moet worden en er
veel loven en bieden voor noodig is."
Van belang is bij deze poging van Tsjit
sjerin om het buitenlandsche kapitaal voor
Rusland te interesseeren, nog zijn verklaring,
dat de erkenningen door een reeks van re
geeringen de politieke voorwaarde moet
scheppen voor de ontwikkeling van economi
sche betrekkingen van wederkeerigheid, want
alleen de jure-betrekkingen geven een prac-
tischen grondslag voor deze ontwikkeling.
Eerst de jure-erkenning, dan zaken doen,
is dus de leus. Gelijk ook bij de besprekingen
der Nederlandsche gedelegeerden met den
Sovjet-vertegenwoordiger te Berlijn is ge
bleken.
Het meest karakteristieke in de uitlatingen
van den Russischen minister was ten slotte
wel zijn opwekking tot de Oostenrijkers om
zich de kansen om geld te verdienen in Rus
land niet te laten ontgaan.
Enrichissez-vous Het bekende advies van
den Franschen minister Guizot riep hij hen
toe „Verrijkt U, daarmee verrijken we ook
ons zelf."
Dat de Sovjetheeren nu ten slotte nog bij
Guizot moeten terechtkomen
Prof. Quiddc weer op vrije
voeten.
De onlangs gearresteerde pacifist prof.
Quidde is Zaterdag weder in vrijheid gesteld.
Het proces, dat mén hem aandoet, zal echter
voortgang hebben.
DE STAKING BIJ DE LONDENSCHE
TRAMS EN BUSSEN.
•Medegedeeld wordt, dat de stakingscom
missie besloot niet toe te staan, dat de zooge
naamde „Piraat" -omnibussen dienst doen
doch dè politie heeft maatregelen genomen,
om te voorkomen, dat werkwilligen wor
den lastig gevallen.
De 17.000 man trampersoneel te Lon
den, die het werk hebben neergelegd, vragen
een loonsverhooging van acht shilling per
week. Bij de trams van den Londenschen
graafschapsraad bedragen de loonen van
Lire 2 12 sh. tot Lire 3 7 sh.
Sommige werkgevers hebben een verhoo
ging aangeboden van 5 shilling, andere van
2 shilling. Weer anderen verklaren, geen ver
hooging te kunnen geven. De 23.000 man
personeel van de omnibussen staken uit sym
pathie met de tram-mannen.
DE INSTRUCTIM TEGEN TICHON GE
STAAKT.
De Uitvoerende Raad der Sovjetrepublie
ken besloot de instructie tegen den patriarch
Tichon en zijn medebeklaagden te staken.
De Raad is van oordeel, dat een groot deel
van het publiek hecht aan de godsdienstige
opvattingen, door Tichon en de zijnen ver
dedigd, en dat een sociaal gevaar voor de re
publiek in hun actie niet kan worden ge
zien. De straf tegen den prelaat Tsjieplak
uitgesproken van 10 jaar celstraf is veranderd
in verbanning.
DE
IN
PRESIDENTSVERKIEZINGEN
DE V.S,
Bij de vóór-verkiezing in Georgië heeft
MacAdoo (die betrokken is bij het petroleum-
schandaal en wiens kansen miniem werden
geacht. Red.) een overweldigende meerder
heid behaald tegenover senator Oscar Un
derwood. Hij kreeg 322 van de 412 stem
men. De democratische leiders verklaren
thans, dat de schoonzoon van den overleden
president Wilson een uitstekende kans heeft,
als democratisch President van de Vereemgde
Staten gekozen te worden.
EEN NIEUW SCHANDAAL IN
AMERIKA.
Bijna acht honderd belastingambtenaren
in de V. S. wegens het plegen van fraude ge
durende de laatste drie jaren ten nadeele
van de belastingen ontslagen. Het onderzoek
in deze zaak werd geleid door een senator,
die verklaart, dat de hoofdpersonen trachtten
de belastingbetalers te bevoordeelen ten
koste van den staat en daarvoor gelden in
ontvangst namen. Het bewijsmateriaal werd
door hen vernietigd.
DE ECONOMISCHE TOESTAND IN
SPANJE.
In een nota wijst het Spaansche Directoire
op het feit, dat de economische balans gedu
rende het eeste halfjaar onder het huidig re
giem sluit met een batig saldo van 300 mil-
lioen peseta's, terwijl het saldo voor het vol
gend halfjaar op 500 peseta's wordt geschat.
Het Directoire zal de middelen ter bevor
dering van den uitvoer bestudeeren. Ter ont
wikkeling van den handel wordt noodig ge
acht, dat de peseta stijgt tot een waarde, welk
in overeenstemming is met de solvabiliteit
van de schatkist.
Het Chineesche ministerie van buitenland
sche zaken lteeft geantwoord op de nota der
SOvjetregeering van 19 Maart en daarbij ver
klaard, dat er bij Karachan een misverstand
is geweest ten aanzien der onderteekening
van het Chineesch-Russische verdrag. China
is bereid de onderhandelingen te hervatten.
Volgens een draadloos H.N.-bericht uit
Moskou heeft Karachan op de Chineesche
nota geantwoord, dat, daar de overeenkomst
eenmaal geteekend was, van wijziging daarin
of bespreking daarover, geen sprake kan
Zijfl.
EEN GOEDE RAAD.
Meijer (ongehuwd)„Zeg, Jansen, het
koffiehuisleven begint me toch danig de'
keel uit te hangen."
Janssen (gehuwd) „Kerel, trouw zoo(
gauw mogelijk, dan krijg je d'r weer smaak-
in. f
NIET EXCENTRIEK GENOEG.
„Waar zullen we van 't jaar de taille-]
hoogte aanbrengen?"
„Zouden we 't niet eens een keer op de]
goede plaats doen dus boven de heupen
„Maar man, ben je heelemaal in de boo»
nen
ELKAAR BEGREPEN.
Mevrouw „Wat een vreeselijk toeval 't
dus het dienstmeisje van mijn vriendin was,
ook juist in de bank van leening, toen je mijn
horloge kwam beleenen? Je hebt toch ge-,
zegd, dat het je eigen was
Dienstmeisje „Natuurlijk, hetzelfde zei-
de zij ook och mevrouw we hebben samen
zoo gelachen 1"
publiek weet Zondagsrust niet te genieten
Zóó sprak de premier, MacDonald. eenige
weken geleden in zijn te Brighton gehouden
redevoering en -nu wilde het toeval, dat juist
onder zijn regeering hier te lande voor de
eerste maal op Zondag een ambtelijk, offi
cieel onderzoek werd ingesteld. De commis
sie, door het ministerie van Arbeid benoemd,
tot het instellen van een onderzoek naar
-.„.u de loonsverhooging door het tramwegperso-
ter herinnerde daarbij aan een uitspra rneel geëischt, heeft heden haar gisteren aan-
t te slu en duizenden verdrongen zich voor de ingan-
,"c I Sen en lieten zich gemoedelijk als haringen
LONDEN, 23 Maart. „Het hedendaagsche zoo j„ <jc -wagens proppen.
t. eenige bussen, die nog rijden, zijn, zoo
als gemeld, de z.g. „piraten," particuliere
bussen, die thans druk gebruikt worden. Vol
gens de politie-verordening mogen in deze
bussen niet meer dan vijf personen staan,
gevangen verhoor den geheelen dag voortge
zet in het civiele rechtsgebouw. Dit verhoor,
dat hedenmorgen om halfelf werd begonnen,
is tot hedenavond voortgezet en toen voor
loopig beëindigd.
Heden werden verklaringen afgelegd door
vertegenwoordigers van de tramwegmaat
schappijen en van enkele gemeentelijke trams
buiten Londen.
Ailen verklaarden eenparig, dat de geëisch-
ie loonsverhooging van 8 shilling per week
niet kon worden ingewilligd, zonder verlies
op de exploitatie. Voor de gemeente-trams
zou de inwilliging van dien eisch een verhoo
ging van de plaatselijke belastingen noodig
maken van 57 pet., tot dekking van dit
verlies. Een verhooging van het tarief werd
bezwaarlijk geacht, eerstens, omdat de stui-
versritten de grootste bron van inkomsten
zijn en in de tweede plaats, omdat dooi* een
verhooging van de tarieven, de concurrentie
van de auto-bussen, welke toch al scherp is,
nog gevaarlijker zou worden.
Dit laatste argument wordt uiterst merk
waardig geacht, daar ook het personeel van
deze maatschappijen, uit sympathie voor den
looneisch van het tramwegpersoneel, staakt.
Men is zeer benieuwd naar de conclusies,
welke de commissie zal trekken en algemeen
worden verwacht, dat zij de instelling zal
aanbevelen van een algemeenen raad voor
het Londensche vervoerwezen,/ waarover
reeds lang wordt gesproken.
Dienaangaande was vooral belangrijk de
verklaring van lord Ashfield, hel hoofd van
de groote, machtige combinatie, welke zoo
wel de particuliere tramwegmaatschappijen
en de algemcene omnibusmaatschappijen,
alsook de verschillende electrische onder
grondsspoorwegmaatschappijen omvat.
Op de beide, hem door den vertegenwoor
diger van 't tramwegpersoneel (Bevin) ge
stelde vragen: „Bent u bereid, publieke con
trole te aanvaarden?" en „Bent u bereid, de
kapitaalswinst te beperken?", antwoordde
lord Ashfield bevestigend.
Het instellen van een publieke controle
over alle Londensche vervoermiddelen kan
echter het tramwegpersoneel niet onmiddel
lijk helpen. Bevin heeft gisteren verklaard,
dat met niets minder dan met de geëischte
loonsverhooging door de arbeiders genoegen
kon worden genomen.
Evenals te Londen zelf is ook in de voor
steden nergens een tramwagen te bespeuren
en er heerscht een zeldzame stilte op de
drukke punten, zooals Trafalguar Square en
Picadilly Circus, waar gewoonlijk geheele
rijen autobussen passeeren.
Gisteravond bij het uitgaan van de schouw
burgen, was het bij de groote ondergrond
doch heden werd dit cijfer algemeen vertwee
en drievoudigd.
Van een verontwaardiging van het publiek
bespeurt men echter zéér weinig. Eet Engel-
sche volk is nu eenmaal gelaten en zijn hu
moristische geest gekscheert in den nood 't
meest.
LONDEN, 22 Maart. De president van
den Ierschen Vrijstaat, Cosgrave, heeft een
telegram aan MacDonald gezonden, waarin
hij verklaart zeer te zijn geschokt bij het
vernemen van het bericht, dat de Britsche
troepen te Queenstown zijn beschoten. Hij
verzekert, dat de lafhartige misdaad door
geheel Ierland wordt betreurd. Geen moeite
zal worden gespaard om de daders te ar
resteeren en te straffen.
Volgens een bericht uit Dublin zijn de
8 officieren, die Dinsdag in de Parnellstreet
gearresteerd werden, op eerewoord vrijge-"
laten, daar zij de daarvoor gestelde voor
waarden hebben aanvaard, w. o. het terug
geven van de weggenomen wapenen.
LONDEN, 23 Maart. Naar aanleiding
van een aanval op de Britsche soldaten te
Queenstown heeft de gouverneur-generaal
van den Ierschen Vrijstaat, Tim Healy, een
boodschap aan de Britsche natie gezonden,
waarin hij zijn afschuw over den Iaffen
aanval uitspreekt en verklaart, dat de Ier
sche natie de misdaad ten scherpste ver
oordeelt.
Ook kardinaal Logue. alsmede mr. Kent
en miss Mary Mc. Sweeny, de sepublikein-
schc vertegenwoordigers van het district
Queenstown, hebben uiting gegeven aan hun
verontwaardiging over de misdaad.
In antwoord op het telegram door Cos
grave aan MacDonald gezonden, heeft deze
aan den president van den Ierschen Vrij
staat zijn voldoening te kennen gegeven
over de bewoordingen, waarmede de Ier
sche regeering dien aanval heeft veroor
deeld. De Engelsche premier sprak verder
de hoop uit, dat de daders spoedig zouden
kunnen worden gearresteerd.
K Te Blackburn in het Engelsche graafschap
Lancaster, heerscht den laatsten tijd een zoo
hevige influenza-epidemie, als men in jaren
ni§t heeft gekend. Het aantal dooden is
schrikbarend groot.
Gedurende de laatste veertien dagen zijn
niet minder dan 130 menschen begraven.
In verband hiermede zijn de arbeidsuren
verlengd, terwijl uit de naburige plaatsen
lijkwagens moesten worden geleend.
Op de lijst van lijders aan deze ziekte
komen moer dan 4000 namen voor. Verschil
lende fabrieken moesten worden gesloten,
stations een drukte van belang. Duizenden daar een groot deel der arbeiders ziek is.
RIGA, 23 Maart. In Sovjet-kringen te
Moskou is men zeer verontwaardigd over
de weigering van de Chineesche regeering
tot onderteekening van de overeenkoiiist,
door haren vertegenwoordiger met den
Russischen vertegenwoordiger gesloten. De-
Chineesche regeering wordt er openlijk van
beschuldigd, de plannen der Sovjetregeering
te willen tegenwerken. Ook richt de sovjet
regeering een verwijt aan de Chineeschen
minister van buitenlandsche zaken.
Naar verluidt heeft de Chineesche regee
ring de oorspronkelijk opgestelde overeen
komst geweigerd, op grond van een daarin
voorkomende bepaling omtrent Mongolië.
Hoewel Rusland de Chineesche souvereini-
teit over dit gebied erkende, werd niet dui
delijk gezegd, dat de Russische troepen uit
Mongolië zouden worden teruggetrokken.
Tevens wordt beweerd, dat de Russische
vertegenwoordiger geweigerd heeft toe te
stemmen in de annuleering van de bestaande
verdragen tusschen de sovjet-regeering en
Mongolië, waarin de onafhankelijkheid van
laatstgenoemd gebied wordt erkend.
Men maakt zich in Peking geenszins on
gerust over een militaire demonstratie van
de zijde van Rusland tegen Mantsjperije
daar Japan zulks nimmer zou duldeo-
BERLIJN. 23 Maart. Volgens de „Welt
am Montag is de aanklacht tegen Von
Kahr, Lossow en Seisser, wegens hoogver
raad op 20 dezer, door de Beicrsche justitie
weer ingetrokken.
HAMBURG, 23 Maart. Het geschil
in het havenbedrijf tusschen de havenarbei
ders en de werkgevers over de loonkwes-
tie is bijgelegd. Dinsdag zal de arbeid wor
den hervat. I
NEW-YORK, 23 Maart, Toen de groote
White Star Liner „Olympic gisteren voor
den terugreis naar Engeland het dok verliet,
kwam zij in aanvaring met een andere En
gelsche boot, de ,St. George." De „Olympic"
voelde den schok bijna niet en kwam geen
avenj, zoodat zij, na onderzoek den reis
kon voortzetten. De „St. George" echter be
kwam ernstige averij en de schade wordt
geschat op 150.000 dollar.
Drie personen aan bqord van de „St. Geor
ge" van wie twee vrouwen, werden gewond,
terwijl vijf andere vrouwelijke passagiers
door den schrik flauw vielen.
Volgens een ooggetuige heeft het ongeval
plaats gevonden, doordien de ,,St. George"
een wedstrijd hield met een andere boof. de
„Arcadian," om 't eerste uit de haven te zijn.
De „Arcadian." zag het gevaar tijdig en wist
de „Olympic" te ontwijken, doch dc St. Ge
orge" kon een botsing niet meer vermijden.
De „Arcadian" heeft een groot deel var
de passagiers van de „St, George aan boorc
genomen.
Uit Teheran wordt omtrent daar plaats ge
had hebbende botsingen gemeld, dat ondanks
den tegenstand de[ politie een anti-republi-:
kcinsche vlaggen werden omlaag gehaald en
republikeinsche afgevaardigden werden mis-!
handeld, De politie wist later de orde tc her
stellen.
CARO, 23 Maart. Tgenover de haven van
Alexandrië is een visschersboot op een mijn
geloopen. De boot vloog in de lucht, met het
gevolg, dat alle zestien opvarenden jammer
lijk om het leven kwamen.
In den laatsten tijd werden herhaaldelijk mij-
nen in de Egyptische wateren gesignaleerd,
zonder dat zij echter konden worden gevon
den,
15.
lp hun naam vroeg ik u mij achter op het
paard mede te nemen.... Het wis een
brutale vraag, dat geef ik dadelijk toe,
maar midden in het woud, waar geen leven
de ziel in de nabijheid jvas en waar het
erom ging mijn moeder en de arme klein
tjes van den hongerdood te redden, laat
men zijn hart slechts spreken.... Tenmin
ste als men inpöaats van een hart niet
slechts een steen in den boezem draagt."
„Ik vervulde een plicht toen ik je in dc
handen der smokkelaars liet vallen.... Nu
is het iets anders.... Nu ben je een eer
lijk meisje, dat werkt voor haar brood....
Nu zou ik je van ganscher harte helpen."
„Ik heb uw diensten niet meer noodig,
het is nu te laat
„Je ziet Het, Rosa, dat ik er zelfs spijt
van heb, ik zeg het openhartig.... Ik heb
er spijt van dat ik zoo hard voor je ben
geweest."
„Omdat u bang voor mij bent."
„Neen, je vergist je ik ben heusch wel
sterk genoeg om mij te verdedigen....
Neen, ik heb spijt van hardvochtigheid, om
dat ik inzie dat je een betere behandeling
.verdiende...."
„Voor al die praatjes koop ik niets
„Maar om op de zaak terug (e komen
welk nadeel heb ik je berokkend ?..-
Na een dag of tien zag ik je weer.... Ik
begrijp niet waarom je vluchtte.... Je
droeg niets bij je waarom men je kon ge
vangen nemen.... Jc waart gewond....
ik had mij eenvoudig overgegeven...."
„Omdat ik gewond was, wilde ik juist
ontsnappen.... Overigens is het voor een
smokkelaarster ook een eerezaak om zich
slechts in het uiterste geval aan de doua
niers over te geven
Rosa zweeg. Hare ellebogen rustten op
hare knieën.... ze legde haar voorhoofd
in de handenzoo nu en dan slaakte
zij een diepen zucht.
Marguerite zag haar aandachtig aan. Ver
volgens vroeg ze kalm en belangstellend:
„Maar zeg mij nu eens welk nadeel je onder
vonden hebt om mij zoozeer te haten
„Welk nadeel," riep de boerin wild uit.
„Ja, welk nadeel is er voor je uit mijn
weigering voortgekomen
„O, voor mij niets.... maar voor een
ander was het de oorzaak van.... den
dood 1"
Het jonge meisje sprong zoo heftig op,
dat Pataud, die dacht ze aangevallen werd,
begon te blaffen.
„Koest," riep zé tot den hond die grom
mende gehoorzaamde.
Marguerite was zeer opgewonden,
„Zeg het mij Rosa.... was het- je moe
der?"
„Mijn moeder was reeds langen tijd ziek
die gebeurtenis heeft haar echter den
genadeslag gegeven.... toch is zij het niet
die ik bedoel." i
„Wie dan!...." t
„Francois Piret, mijn man.'
Telkens als Rosa aan haar overleden man
dacht, vervulde haar een ontzettend ver
driet.... Nu uitte zich haar droefheid in
woede.... Met heesche 'stem stiet ze de
woorden uit, terwijl ze Marguerite met
vlammende oogen recht in het gelaat zag.
„Ja.... het was de oorzaak van den
dood van mijn man, die levend begraven
was, dertig voet onder den grond.... die
in zijn graf van honger gestorven is....
Als ik vrij was geweest zou ik hem ge
red hebben.... Nu is hij er den honger
dood gestorven, dank zij ti!"
Het was Marguerite of alles rondom haar
wegzonk,... Zulk een vreeselijke onthul
ling had ze niet verwacht.... Tranen ver
stikten hare woorden:
„Het is toch niet waar wat ge zegt....
Zeg mij dat het niet waar is.... Zeg mij
dat ik een vreeselijken droom beleef....
Huilend stampte ze met haar voeten op
den grond. ,Rosa...." schreide ze....
„Rosa..,. het is toch niet waar?.... Het
is toch niet waar!...."
Haar huilende stem klonk luid door den
stillen nacht.... weerkaatste tegen de
kale rotsen.....
uit.
„je bent
1 „Rosa..." riep ze
krankzinnig."
„Was het maar waar," antwoordde het
boerenmeisje droevig.
„Je hebt je verstand verloren.... wees
toch kalmje man is toch heengegaan
zonder dat je weet waar hij zich bevindt?"
„Zwijg...." pep Rosa woest. „Hij is
dood, en het is uw schuld!Volg mij!
Volg mij naar bovenIk zal u naar
de plaats brengen waar u zijn graf kunt
zien!"
Rosa was opgestaan.... Marguerite
eveneens. Haar knieën kniktenhaar
tanden klapperden.... het avas of er een
wolk voor haar oogen hing.... Ze moest
steun zoeken tegen een boom om niet te
vallen.
Rosa wees naar den top van den berg
daar was de plaats waar zij Margue
rite heen zou leiden.
Marguerite maakte een gebaar.... Zij
wilde niet.... Duidelijk zag ze het gevaar
in waarin ze zou verkeeren, als ze daar
alleen zou zijn met haar vijandin.
„Ik heb je reeds gezegd....' stamelde
ze, „dat ik den berg niet wil beklimmen."
„U bent bang.... en laf...." zeide Rosa
met verachting.
„Ik ben even dapper als jij," antwoordde
Marguerite, „Laf zijn zij die de duisternis
zoeken voor hun boozc plannen ten uitvoer
te brengen."
„Vooruit dan maar! Ik zal maar niets
zeggen van dien ellendigen hond, die mij
voortdurend zijn tanden laat zien.... Ik zie
dat u beeft.... u beeft erger dan een blad
van een boom...."
„Dat is v,an ontroering!"
„Ik zeg u nogmaals, dat u laf bent! Waar
bent u toch in 's Hemels naam bang voor?
Ik zal u heusch niet naar beneden
werpen!"
„Ga vooruit.ik volg je," zeide juf
frouw Alban.
„U heeft slechts te doen wat u mij ziet
doen."
Rosa greep de struiken die op den berg
wand groeiden.
„Ik heb u met uw zuster dikwijls de rot
sen zien beklimmen.... de maan verlicht
onzen weg.... ge zult waarlijk uw nek
niet breken, evenmin als ik."
Marguerite kon werkelijk goed bergen
beklimmen. De hond ging mede. Het beest
was vrij rustig. Binnen enkele minuten had
den de beide jonge meisjes de kloof bereikt
Rosa stond stil en haalde diep adem.
„Hier is het." zeide ze.
Marguerite boog voorover en zag een
holte welke geheel met struikgewas over
groeid was.
„Achter deze twijgen bevindt zich een
gat," zeide Rosa. „Die opening is juist groot
genoeg dat er een mensch doorheen kan
kruipen.... Als u het wilt zien moet u
plat voorover gaan liggen."
„Neen, neen.... ik geloof je wel.... ik
behoef het zelf niet te zien....'
„Welnu.,., door middel van een eind
touw lieten wij ons zakken in een groote
grot, die wij toevallig ontdekt hebben...J
Zoodra wij de grens gepasseerd waren wier-:
pen wij hierin onze smokkelwaren....
In den vreeselijken nacht dat de doua
niers op ons loerden, bereikte ik deze grof
hét eerst en wierp mijn pakken in de ope
ning.... Ik hoorde geweerschoten.... Ik
beefde.... Zou Ffancois gevangen geno-;
men zijn.... De ongelukkige.... was het
maar waar.... Eindelijk, na een paar vree
selijke minuten van angstig wachten, kwam
hij ook.
De hemel was donker als inkt.... De
wind huilde.... Eensklaps scheen de maan
even tusschen de wolken door.... De ge
heele omgeving werd spookachtig verlicht..
Hij klom van rots tot rots.... De douaniers
zagen het en achtervolgden hem.... Hij«had
zelfs den. tijd niet meer om zich uit de voe
ten te maken.... Maar Goddank.... hij
bereikte het gat.... Haastig daalde hij het
eerste erin af.... Plotseling hoorde ik een
stem. „Geef je over," werd mij toegeroe
pen.
Het was te laat.
Te laat om in de opening af te dalen....
Ik vloog heen.... Hoe ik geloopen heb,
weet ik zelf niet meerIk voelde niet
eens dat ze een schot hagel in mijn schou
ders geschoten hadden. Ik rende maar
door.... Beneden aan de rotsen stonden'
andere douaniers.... één van hun honden
zette zijn tanden in mijn beenen.... Ikf
schopte hem van mij af.... ik schopte zo<j
