Deze nieuwe
I. C. HAAN
zeep verdrijft voor altijd den
maren arbeid van het wrijven
Barteljorisstraat 3941.
Uitvaart en begrafenis van Pastoor van
den Boogaard te Nieuw-Vennep.
DE MELKOQRLOG.
Ingezonden Medsdeeüngen
Repareeren, Stoomen en
Wasschen van Matrassen,
Bedden en Dekens
Donderdag 3 April 1924
47 ste Jaargang No. 14704
Dit nummer bestaat uit 8 bladzijden - Eerste blad
Hel giro.drama.
fff ||1#
Bloemententoonstelling te
New-York.
Uitvoer van Bloembollen.
Jos M. Orelio.
Besmettelijke ziekten.
a 75 cents per regel.
geschiedt billijk eri in den
korst mogelijken tijd
BEDDENFABRIEK
Gevestigd 1833 - Telefoon 250
f
De abonnementsprijs bedraagt voor
Haarlem en Agentschappen:
Per weefe 0.25
Per kwartaal 3.25
Franco per post per kwartaal bij
vooruitbetaling 3.58
Bureaux: Nassaulaan 49,
Haarlem.
Telefoonnummers:- 1426, 2741 en
1748.
Postrekening No. 5970.
Advert ehtiën 35 cents per regel.
Bij contract belangrijke korting.
Advertentiën tusschen den tekst
als ingezonden mededeeling op de
le Pagiaa's 60 ct per regel Vraag-
en aanbod-idvertentiën 1—*4 regels
60 cent per plaatsing; elke regel
meer 15 cent bij vooruitbetaling.
Zoo is dan vandaag het lang verwachte
rapport der Staatscommissie verschenen,
benoemd om een onderzoek in te stellen
naar de schuld en de schuldigen aan de
ontreddering van den postchèque- en giro
dienst.
Maanden lang hebben wij geschreven over
„den chaos", thans, na het verschijnen van
het rapport, kunnen wij spreken van het
drama van den postcheque- en girodienst.
Welk een droevig beeld wordt in dit stuk
van ruim 170 pagina's opgehangen! Onbe
kwaamheid, zwakte van leiding, gebrek aan
doorzicht, onverantwoordelijke eigenzin, dat
zijn de eigenschappen, welke den chefs
verweten worden; en het lagere personeel
was voor een groot deel ongeoefend, lui en
speelsch! Is het wonder, dat zelfs een staats
bedrijf, hetwelk allen steun genoot, naar
geen bedrijfskapitaal behoefde om te zien,
onbeperkt crediet had, in de meest gunstige
omstandigheden verkeerde, dat zelfs zoo'n
staatsbedrijf hopeloos ontredderd moest
raken?
Het levendig gestelde en goed leesbare
rapport der commissie geeft misschien i
onbewust eigenlijk een veroordeeling van
alle staatsbedrijven. Wanneer men deze
bladzijden leest verzucht men onwillekeurig:
als zoo'n overheidsinstelling goed gaat, 'is
het toch meer geluk dan wijsheid! Zoo ver
telt de commissie b.v. heel openhartig, dat
da girodienst in naam onder verantwoorde
lijkheid stond van den directeur-generaal
der Posterijen en Telegrafie.. Maar feitelijk
gaf deze blindelings zijn fiat op alle voor
stellen en adviezen der directie van den
girodienst En de Minister? Och, zegt de
commissie, de laatste jaren is er toevallig
nog al dikwijls gewisseld met die direc
teuren-generaal der P. en T. Maar vroeger
was dat een stabiele betrekking, terwijl de
ministers van Waterstaat met de politiek
op en neer gingen. Die directeuren-generaal
waren dus nagenoeg oppermachtig! Wanneer
men nu verder in het rapport leest, dat de
heer Kymmeli, de directeur vah den giro
dienst, een beste man is, maar zwak in de
leiding, zwak tegenover zijn personeel en
niet in staat een groote organisatie op poo-
ten te zetten en te houden, dan krijgt men
dit beeld: de directeur van den girodienst
is niet bekwaam voor zijn taak; zijn chef,
de directeur-generaal der P. en T. laat de
heer Kymmeli begaan en dekt diens advie
zen formeel met zijn verantwoordelijkheid,
terwijl diezelfde directeur-generaal, volgens
oude traditie, aan den Minister de wet voor
schrijft.... dan behoeft bet zeker niemand
te verwonderen, dat er ongelukken moes
ten gebeuren.
Wanneer men dit alles voorop zet, dan
lijkt het drama van den girodienst in zijn
afwikkeling heel logisch en verklaarbaar.
Het girobedrijf was een prachtig bedrijf, een
bedrijf, dat in zijn aanvankelijke successen,
in zijn sympathie bij het publiek er een
was om van te watertanden. Maar tegen
over de eischen van de snel groeiende
cliëntèle, was de leiding van een vaste hand
noodig. En nu is het droevig te lezen hoe
er gescharreld en gesukkeld werd; dan
hokte het hier, dan daar; dan moest men
verhuizen; dan waren er ambtenaren te
weinig, of wel ze waren niet bekwaam ge
noeg en den directeur ontbrak de moed
om „van zich af te bijten", gelijk de com
missie het uitdrukt. Terwijl het gebouw al
begon te wankelen en de dienst door on
voldoende controle en bureaucratie stroef
begon te gaan, kwam de heer Cohen met
zijn ponsmachines voor een gecentraliseerd
bedrijf. Dat zou de uitkomst brengen! De
machines kostten negen ton; later nog een
nabestelling van drie ton. Wat zegt dat in
ambtenaarskringen? De redding scheen nabij
en de voorbereiding van een centralisatie
werd doorgedreven.
Teekenend is, wat in dit verband in het
rapport wordt opgemerkt:
„Wat betreft de machines schuit, naar het
oordeel der commissie, het eerste kwaad
wel hierin, dat aan het hoofd van den post-
chèque- en girodienst een leiding stond, die
zich steeds slechts in den kleinen kring van
het Hoofdbestuur had bewogen, 1 die geen
kijk had op menschen en die het maat
schappelijk leven in zijne veelkleurige scha-
eeringen niet kende. Nauwelijks was met
den heer Cohen kennis gemaakt of hij werd
de man van den dag. Wat hij zeide, was
evangelie, zoodat men. zich niet eens af
vroeg, of de tijd nog andere machines had
gebracht, die in de practijk misschien beter
zouden blijken te zijn 'dan de door hem
aangeradene."
Maar ook al nemen wij dit besluit aan
als een vergeeflijke fout, dan blijft toch de
nooit te verschoonen lichtzinnigheid over,
waarmee men op 24 Augustus den sprong
van gedecentraliseerden naar gecentraliseer-
den dienst heeft gewaagd. Uit het rapport
blijkt, dat de te voren genomen proef veel
te kort is geweest, dat in dien korten tijd
het personeel absoluut onbekwaam en niet
berekend voor zijn taak was gebleken; dat
ook de machines haperden. En toch werd
het er op gewaagd, zelfs ondanks ernstige
waarschuwingen. „We staan voor de sloot
en moeten den sprong wagen, ook al komen
we er maar met de hakken over," zei de
heer Kymmeli. Maar men plonste er midden
in. En toen werd de derde fout begaan.
Terwijl men zag, dat de verwarring met den
dag groeide en de dienst hopeloos in de
war liep, miste men den ufbed om stop te
zetten, waartoe men recht had: hardnekkig
werd doorgegaan tot het bitter einde.
Misschien is dit girodrama een les voor
de toekomst; ofschoon wij op dit punt wei
nig optimistisch zijn. Men is in hei rijk van
St. Bureaucratius zoo hardleersch! Maar
voor de toekomstige inrichting van den
girodienst geeft dit rapport toch wel eenige
aanwijzingen, al heeft de commissie, die
enkel de schuldvraag moest bezien, op dit
stuk geen wenken gegeven.
In een volgend artikel hopen wij zelf
eenige conclusies te trekken.
Lost ooqenblikktujkop in
heet water en geeft een over
eioedia sop
Bi) deze nieuwe zeep neemt, wecken de
plaats in van wrijven-
Bedenk eens wat dat betreken*. Geen
moeilijk wrijven meer. niet mee* die zware
arbeid aan het waschbörd. welke nog boven»
dien extra slijtage van het goed tengevolge
heeft Niet langer moede armen ea een pijn
lijke rug van de vermoeiende wckelijkadbc
wasch.
Het was een trieste morgen, als in het
najaar. Een licht waas schemerde boven
de velden. De boomen stonden langs de
verlaten wateren, grauw en puntig, stom
tegen de grijze lucht. De wind raasde aan
met nijdige vlagen.
De torenklok klepte om de omwoners.
Haar treurende tonen klonken dof door de
trieste eenzaamheid. De Gemeente zou haar
Herder vaarwel gaan zeggen, Hem brengen
naar Zijn laatste rustplaats.
Reeds tijdens de Lauden was het intie
me kerkje overvol.
Agens was de Zeereerw. heer Pastoor
Vlieger uit Amsterdam. Diaken; de Zeer
eerw. heer Pastoor Oudejans, uit War
mond. Subdiaken: de Eerw. beer Kapelaan
Scboorl, uit Castricum. Ceremoniarius de
Eerw. heer Kapelaan Zeegers, uit Hoofd
dorp.
Gezangen en gebeden wisselden elkan
der af. De geloovigen luisterden stil. Na
men ieder voor zich afscheid van hun ziele-
berder. Gaven hem nog, wat hij zichzelve
niet meer geven kon, een Vader Ons.
Om 10 uur begon de plechtige Requiem-
Mis.
De celebrant was de ZeerEerw. Heer
Pastoor v. d. Vlek, uit Lijnden, Diaken de
ZeerEerw. Heer Pastoor Oudejans uit War
mond; sub-diaken de WelEerw. Heer Ka
pelaan Molenaar, uit Volendam.
De belangstelling' van de zijde der gees
telijkheid was zeer groot. We telden een
veertigtal heeren geestelijken.
De gezangen volgden elkaar op en wer
den afwisselend uitgevoerdd door de Canto-
re» de WelEerw Heeren Kapelaans Voor-
ham en Schmidt, en het zangkoor.
Pastoor van den Boogaard was voor het
Het overvloedige Riiuoeop loet al het
vuil gemakjeelifk op-
Slechts de erg voile plekken moeten
eventjes geboend worde* met w»t droge
Rinso
Ook wanneer U een wmrWrtrtne ge
bruikt Is Rinso een ideale reep en helpt U
hi een ommenen door bet werk heen.
Neemt eens «en ptoef I
Koopt nog heden een pakfel
DE LIVER'S ZUPMAATSCHAPPy
VLhARSMGEN
I
- O
De ronwstoet op het kerkhof.
laatst temidden zijner geloovigen. Hij lag
a„:i,Lti,;„* - Olier
dens zijn ziekte, zijn hoogste ideaal, zooals
dat, tijdens zijn gezondheid het H. Mis
er, uitgestrekt in de eikenhouten kist, voor
in de kerk. Hij lag onder glas en was voor
allen zichbaar.
Zijn gelaat had nog dezelfde trouwhar
tige, zacht-oolijke uitdrukking van altijd.
Alleen zag hij wat bleeker. Zijn glimlach
was tevreden. Hij droeg de albe en een
paars kasuifel. In zijn handen klemde hij
het symbool van zijn eeuwig priesterschap,
den kelk!
Requiem aeternam! zongen de zangers en
de geloovigen baden; Heer, geef hem de
eeuwige rust.
De rouwdienst werd gecelebreerd met
een droevigen ernst In het kerkje was het
doodstil.
Talrijke parochianen hadden zich niet
de moeite ontzien, om onder de H.
Mis ter H. Tafel te naderen.
Het einde was daar. Deken Stoffels zou
de lijkrede houden; een laatst vaarwel aan
den te vroeg ontslapen Pastoor, een troost
woord voor hen, die achterbleven.
Vigilate ergo, quia nescitis qua hora Do-
minus vester venturus est!
Waakt dus, gij allen, want ge weet niet
welk uur de Heer komen zal!
Met deze spreuk begon de Deken zijn
rede. „Ge weet niet, welk uur de Heer
komen zal!" Dit is wel klaarblijkelijk be
wezen bij het afsterven van Pastoor Gode-
fridus van den Boogaard, aldus spr. De
dood komt gelijk een dief in den nacht.
Wee hem! die niet is voorbereid. Gode-
fridus van den Boogaard was voorbereid.
Nog den morgen van Zijn dood zou Hij ter
Communie gaan. De H. Teerspijze was, tij-
s
De kist wordt uit de kerk gedragen*
Na eenige uitwijding over dezen plotse-
lingen dood en de mooie voorbereiding van
den overledene, ging de Deken over tot
'diens leven en werken.
Werken! Hiermede is alles gezegd. In
1876 geboren, was de ontslapene op jeug
digen leeftijd reeds bezield met zijn Pries
ter-ideaal. Hij had eigenlijk de ware
Priesterdeugden reeds, voor hij in
1898 werd gewijd. Op zijn eerste
standplaats Oegstgeest, begon hij zijn loop
baan van jongen Priester. Na twee jaren
reeds in 1900 werd hij benoemd tot leer-
aar aan het Klein Seminarie „Hageveld"
te Voorhout. Hij werd daar belast met de
opvoeding der Priesterjeugd en haar on
derwijs in de wetenschap en in de weten
schap der wetenschappen. Dezen post^ be
kleedde hij 15 jaren. Toen kwam hij in
Nieuw-Vennep in 1915.
Uitvoerig gaat spr. na, wat de Pastoor
hier heeft gedaan en wat de parochianen
met hem zullen missen.
Nu, na negen jaren, is de Pastoor been-
gegaan en staan zijn kinderen aan zijn lijk
baar.
Pastoor Godefridus van den Boogaard
was een eenvoudig, in-godsdienstig man.
Ook hier gaat spr. diep op in.
Maar, waar de mensch een Heilige ver
moedt, daar vindt het Alziend Oog nog
kleine onvolmaaktheden.
De Deken eindigt dan ook met te vragen
om een gebedje voor den overledene.
In al baar eenvoud was de lijkrede
van den Deken diep ontroerend. De aan
doening was algemeen. Snikken weerklon
ken door het kerkgebouw.
Toen de absoute was verricht, begaf zich de
stoet, gevolgd door de geloovigen, naar het
kerkhof.
Na den afloop der plechtigheden, Werd
'n algemeen gebed verricht voor den over
ledene.
Onder de aanwezigen merkten we o.a.
op Burgemeester Slob, wethouder van
Schooten en de leden van het Kerke en
Armbestuur.
De doodsklok hield op te kleppen.
Pastoor van den Bogaard is niet meer.
Wij ook vragen een gebed voor Zijn
zielerust.
Requiem aeternam dona ci Domine!
De Nederlandsche gouden wisselbeker.
Uit New York wordt aan de Tel. gemeld
De heeren H. J. Arentshorst en H. van
Zonneveldt brachten eenige dagen geleden
den z.g. Holland Challenge Cup uit Neder
land. Déze beker van klinkklaar goud moet
drie ic ïtereénvclgende jaren gewonnen wor
den door denzelfden kwee ker, aleer hij voor
goed in diens bezit kómt. De beker werd
gèschonken door de Hollandsche Ver. van
Bloembollen-exporteurs en aan het Tuin-
bouw-Genootschap te New York aangeboden.
Wij hadden een onderhoud, schrijft de Tel.,
met de heeren Scheepers, die op Fifth Avenue
een der prachtigste bloemenwinkels van
New York bezitten. De heer Scheepers was
zooals te begrijpen is buitengewoon
in zijn schik, dat zijn inzending met den
gouden beker bekroond werd. Zijn inzending
is een tuin, genaamd „The Garden of Vistas'
De teekenaar had zich bijzonder veel moeite
gegeven, om in dit kleine bestek een volledig
beeld weer te geven van een groot park,
waaraan zelfs een kleine vijver niet ontbreekt.
In het jonge gras staan crocussen en daar
omheen lila-kleurige hyacinthen. Tegen een
achtergrond van ceder- of kegelvormige pijn-
boomen waren op een kleine verhooging
risten met prachtige donkerroode, donker
lila en zwart lila tulpen geplaatst. Slanke
boompjes vol witte bloesems voltooiden het
buitengewoon aantrekkelijk beeld. Wanneer
hier ooit iemand mocht twijfelen aan den
Hollandschen smaak voor mooie, harmoni-
euse kleuren, dan heeft Mr. Scheepers hun
zeker van het goede en smaakvolle in de
Hollandsche tuin-architectuur kunnen over
tuigen. Er was geen enkele andere tuin, die
zoo dicht bij het volmaakte kwam, als deze.
Geen wonder dat Mr. Scheepers van alle
zijden felicitaties heeft ontvangen.
„Wij gelooven echter dat het beter is, om
den beker uit te loven voor de competitie
tusschen particuliere tuineigenaren, dan on
der kweekers en tuiniers van professie," zoo
sprak Mr. Scheepers. „De New Yorkers, en
allen die tot New York gerekend worden,
en z.g. „mansions" bezitten, houden er ge
woonlijk zeer groote tuinen met broeikassen
op na. Ik vind dat wij kweekers er veel beter
aaif doen om dien prachtigen beker uit te
loven voor deze amateur-tuinbezitters, dan
voor ons, beroepsmenschen. Op al die groote
landgoederen werken vast aangestelde tuin
bazen. Het is begrijpelijk, dat die mannen
hun uiterste best doen, om prijzen te winnen
op de groote jaarlij ksche bloemententoon
stelling, die in het Grand Central Palace
gehouden wordt. Ons doel is wel hetzelfde,
doch wij komen hier met het allerbeste voor
den dag, om onze zaken uit te breiden, zooals
alle kweekers en handelaren."
Wij liepen nog eens naar hunafdeeling
waar 'n gedrang heerschte als op Fifth
Avenue gedurende het winkeluur. Met eenige
moeite drongen we tusschen de dames, en
heeren door, om den gouden beker van nabij
te bekijken, 't Is een werk dat alweer pleit
voor den uitstekenden smaak van de Holland
sche kunstnijverheid. De beker is matgoud
van kleur en heeft het delicate model van
een tulp. De wanden zijn versierd met een
hyacinth, tulp, narcis en crocus. Alles zeer
eenvoudig en buitengewoon mooi.
„Wij zijn nog nooit zoo dikwijls gefoto
grafeerd als gedurende deze expositiedagen,
zoo vervolgde Mr. Scheepers het gesprek.
„Gisteren moeiten we tezamen met Lady
Diana Manners op een plaatje. We hebben
n.l. een tulp naar deze kunstenaresse ge
noemd, die zooals u weet, in het „Mirakel
van Max Reinhardt zoo'n geweldig succes
heeft behaald. Madge Kennedy en Miss Rosa
Pinchot werden eveneens samen met mij
gefotografeerd. Mrs. Pierpont Morgan, Mrs.
Howland Jones, Mrs. Hurd en Mrs. Ward en
ik weet niet wie allemaal, hebben ons geluk-
gewenscht. Eergisteren was er hier een Colle
ge. Zooals u misschien wel eens gehoord
hebt, bezit ieder College een soort embleem.
Wij hebben een ongenoemde tulp den naam
van dat College gegeven, en we zijn er zeker
van, dat er het volgende seizoen heel veel
vraag zal zijn naar die speciale tulp. Hoe
meer vrienden we hier hebben, hoe moeilijker
het voor al die kortzichtige protectionisten
wordt, om ons Hollandsche „goed" te boy
cotten, onder het mom van bescherming
tegen z.g. besmettelijke plantenziekten, die
wij in zouden voeren. Gaat u maar eens kijken
naar de azalea's, die hier uitgestald worden,
't Lijkt wel soep., dat had u hier vroeger
móeten zien, toen Aalsmeer nog de prach
tigste heestergewassen kon zenden, die
ooit het zonlicht hebben aanschouwd. Het
is een schande, om onder het mom van be
scherming tegen z.g. besmettelijke planten
ziekten, den invoer van al die prachtige soor
ten bloemen en heesters te verbieden. Ik
hoop dat er nog eens een tijd komt van „fair
play" dat al die protectionisten er eens
flink van langs zullen krijgen. Hoe armzalig
zien die planten er uiten dat noemen ze
„gezonde" planten."
De belangstelling van het New Yorksche
publiek in deze jaarlijksche bloemententoon
stelling is reusachtig toegenomen. Gisteren
werd de tentoonstelling door meer dan dertig
duizend menschen bezocht. Het is wel eigen
aardig, dat de bewoners van deze „cement-,
rots-, staal- en glas-stad" nog altijd liefde
hebben behouden voor sneeuwwitte bloe
sems, kleurige tulpen en hyacinthen, voor
geurige rozen en lelietjes van dalen, voor
aronskelken en lelies, voor bloesemende
amandelstruiken en kersen.
Het feit, dat de Hollandsche bloembollen-
handelaren met een gouden beker, die naar
men zegt 3000 dollars gekost heeft, voor den
dag gekomen zijn, toont dat zij verstandige
handelslieden zijn. Dit voorname gebaar
heeft hun tienduizenden vrienden bezorgd
en een ongelooflijke mooie reclame in de
groote Amerikaansche pers.... die anders
met geen 50.000 dollar te betalen zou zijn.
Het weekblad voor Bloembollencultuur
bevat een opgave van het gewicht aan bloem
bollen en het vertegenwoordigend bedrag,
dat in de jaren 1922 en 1923 uit Nederland
werd uitgevoerd.
In 1922 werd uitgevoerd naar
Groep Noord-Amerika 8.427.018 KG.
bloembollen voor een bedrag van f 7.990.065,
groep Engeland 8.547.616 K. G. voor
f 7.593.190 groep Duitschland 264.690 K.G.
voor f 217.673 groep Frankrijk 1.462.789
K.G. voor f 1.347.798 groep Rusland
21.389 K.G. voor f 21.405, groep Zweden
5.231.623 K.G. voor f 5.317.476, andere
landen 126.304 K.G. voor f 153.235, totaal
24.081.419 K.G. voor f 22.640.842.
In 1923 werd uitgevoerd naar
Groep Noord Amerika 9.688.658 K.G.
met een waarde van f 10.874.667 groep
Engeland 8.994.528 K.G. met een waarde
van f 8.613.611 groep Duitschland 292.079
K.G. en f 248.008 groep Frankrijk 1.200.631
K.G. en f 1.182.447 groep Rusland 22.936
en f 28.979 "groep Zweden 4.576.066 K.G
en f 5-218.147, andere landen 176.372 K.G.
voor f 216.787, totaal 24.951270 K.G. voor
f 26.382.646.
„Het Huisgezin" te 's-Bosch schrijft het
volgende
Onze oud-stadgenoot de heer J. M. Th.
Orelio, concert- en opera-zanger zal op 10
April a.s. zijn 70sten verjaardag vieren.
Thans woonachtig te Zandvoort heeft deze
groote zanger zich doen kennen als een genie
waarop wij Bosschenaren als zoodanig trotsch
mogen zijn.
Een commissie is gevormd om hem op
dien verjaardag te huldigen, welk plan het
kunstminnend publiek onzer stad zeker tot
voldoening zal stemmen.
Ten aanzien van zijn persoon het navol-
ge nde
Geboren te 's-Hertogenbosch 10 April
1854. Reeds als kind was hij bekend om zijne
mooie sopraanstem. Voor onderwijzer be
stemd, kwam hij aan de Rijkskweekschool
voor onderwijzers te Den Bosch en slaagde
daar in 1874.
Aan die school ontving hij zijn eerste mu
ziek onderricht van Christiaans. In 1875 be
noemd tot onderwijzer aan een school te
Dordrecht, maakte hij kennis met C. van der
Linden die hem verder muzikaal ontwik
kelde, maar vooral was het de destijds be
roemde zangeres, Wilhelmina Gips, die hem
in'de geheimen van de zangkunst inwijdde.
Werkzaam als zangleeraar aan de mu-
Barometerstand 9 uur v.m.: 768. Stilstand
OPGAVE VAN:
J. J. WEBER ZOON
Opticiens FabriKanten
Koningstraat 10 Haarlem.
ziekschool van den heer C. Koenen te U-
trecht (tot 18S6) haalde de directeur;J. G. de
Groot te Amsterdam hem over om zich als
lste bariton-zanger te verbinden aan zijn
Nederlandsch opera-gezelschap in-den Park
schouwburg aldaar. Later engageerde C. v.
d. Linden hem voor zijn eigen Ned. opera als
lste bariton-zanger. Thans bevat Orelio's re
pertoire niét minder dan ruim 90 rollen. De
kunst van zingen heeft hij zich verder eigen
gemaakt bij professor Joh. Messchaert te
Amsterdam en prof. Wartel te; Parijs, ter
wijl hij zijn Wagner-repertoire in 1902 aan
eene algeheele revisie onderwierp onder lei
ding van den beroemden zanger Eugen Gura
te München. Eene bijzonderheid is, dat hij èn
als concert- èn als opera-zanger van even
groote beteekenis is. Overal in het bui en-
land heeft Orelio gezongen en in de jaren
19041905 maakte hij 'n triomftocht door
Nederlandsch-Indië.
Hare Majesteit benoemde hem tot ridder
in de orde van Oranje Nassau en vele zang-
vereenigingen in binnen- en buitenland heb
ben hem onder hare eere-leden opgenomen.
Van veehouderszijde deelt men ons het
volgende mede: -
Thans is het de derde dag, dat de ver-
eenigde veehouders tot zelfdistributie zijn
overgegaan en wij mogen tot ons groot ge
noegen constateeren, dat het publiek terdege
begrijpt, waar het om gaat. Er zijn 70 vee
houders tot zelfdistributie overgegaan door
de geheele stad. Dit aantal lijkt ons voldoen
de. Deze verkoopen hun melk öp straat voor
11 k 12 cent per liter en gaan, na uitverkocht
te zijn, voldaan naar huis. Heeft de vorige
strijd (in 19211922) vijf weken geduurd,,
thans is het op geen maand na te zeggen,
hoe lang dit conflict zal aanhouden, daai
noch van de eene noch van de andere zijde
aan het voeren van besprekingen wordt ge
dacht. Wij verheugen er ons in, dat deze actie
zoo ordelijk verloopt en hebben mogen con
stateeren dat geen enkel hard woord tus
schen melkhandel en veehouders is voorge
vallen. Voor beide vereenigingen een getui
genis van goede orde.
Het zij nog vermeld, dat vele veehouder»
zullen blijven venten, aangezien deze in hun
bestaan worden bedreigd en op deze wijze
hun bestaan nog mogelijk wordt gemaakt,
zoodat wij veilig mogen aannemen, dat Haar
lem althans dezen zomer lage melkprijzen
zal zal hebben te betalen,, wat in dezen al-
gemeenen malaise-tijd zeer van pas zal ko
men.
In de week van 23 tot en met 29 Maart
1924, kwamen in deze gemeente 2 gevallen
van roodvonk voor; te Haarlemmermeer 1
geval van buiktyphus, te Hoorn 1 geval van
diphtheritis, te Nieuwer-Amstel 1 geval van
roodvonk en 3 gevallen van diphteritus, te
Uitgeest 2 gevallen van diphteritus, te Velsen
1 geval van roodvonk, te Zaandam 2 geval
len van diphteritus en te Leiden 1 geval van
roodvonk en 3 gevallen van diphteritus.
lEDIfGOED
De meuchenmenigte op het kerkhoL j
