Amsterdamsche kout.
feuilleton.
De prooi van den Gier.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
Tweede Blad - Zaterdag 26 April 1924
De rapporten der experten in de Commissie van Herstel. Het bezoek van
Theunis en Hymans aan Parijs en Londen. De Engelsche conservatieven
bereiden zich tegen Juni op algemeene verkiezingen voor. De mislukte
conferentie inzake de Ulstersche grenskwestie.
Onder de Radio-berichtenEngeland's standpunt tegenover de deskun
digen-rapporten en zijn houding jegens Duitschland. De rapporten aan
vaard door Engeland, Frankrijk en België.
GEM, 3UITENL. BERICHTEN.
De rapporten der deskundigen.
Liberalen en arbeiders in
Engeland.
Zware branden.
MARKTNIEUWS.
Visscherij.
Speciale correspondentie voor de „Nieuwe Haarlemsche Courant". (Nadruk verboden).
Tentoonstellingen. Weinig
attracties voor vreemdelingen.
De burgemeester van Rot
terdam. - Dure krentenbrood
jes. Het straatverkeer.
De burgemeester van Rotterdam is iemand
die op conscientieuse, zij 't dan ook een
bizondere wijze (die misschien niet bij per
sonen van elke richting in den smaak zal
.Vallen!) zijn taak opvat. Wij hebben 't gelezen
in het verslag van de ,,N. Rotterd. Crt", be
treffende de opening van het danspaleis van
den heer Reese op den Coolsingel. Z.Ed.
Achtb. was zelf tegenwoordig en verklaarde
inrichtingen als deze te zijn een behoefte
voor den bloei der stad. Z.i. mag niets nage
laten worden in de eerste plaats om de stad-
genooten thuis te houden, zoodat zij niet
naar Antwerpen en Brussel behoeven te gaan
omdat zij hier iets missen, maar ook om den
vreemdelingen het verblijf zoo aangenaam
en gezellig mogelijk te maken. Persoonlijk
had hij daarom het publieke leven onder
zocht, moest verklaren dat zijn stad wel
ecnige goede eethuizen telde, maar vond de
amusement-attracties te poover.
De burgemeester van Amsterdam denkt er
zooals men weet heel anders over. Zijn
Calvinistische, strenge levensopvatting ziet
in véle zaken „zonde en schuld," die door
anderen, laten we zeggen eenigszins luch
tiger worden opgevat. Hij zal zeker door
zijn aanwezigheid een dansgelegenheid al
is ze chic en duur niet mee helpen openen
er. we weten hoe hij zelfs „lijdelijk verzet'
pleegt in zake den wensch van de meerder
heid der Raadsleden tot opheffing van het
dansverbod. Nu moet ik er onmiddellijk bij
voegen dat ik die dans-geschichte zeer op
geblazen vind van de zijde der voorstanders:
ik geloof 'och dat omdat in een paar café's
gedanst mag worden, één vreemdeling hier
naar toe zou komen, noch dat de Midden
stand, als het nieuwtje er af is, er eenig
blijvend voordeel van zal hebben. Als ze
vreemdelingen en zelfs Nederlanders uit
andere provincies in beduidende getallen
zouden willen trekken, zouden we heel wat
anders moeten aanbieden: Een tentoonstel
ling, een echte wereldtentoonstelling, niet
over 't IJ. maar op de onbebouwde terrei
nen van plan Zuid. Nederland als neutraal
land, dat in den oorlog met alle naties goede
vriendjes is gebleven, was daarvoor het aan
gewezen land. Stel u voor dat de neutrali
teit van België niet was geschonden, gelooft
v. dan maar gerust, dat de wereldtentoon
stelling te Brussel er al was!
Maar me dunkt, zal iemand misschien zeg
gen, die het leven in de hoofdstad het best
uil de advertenties kent, u hebt toch aan
tentoonstellingen in Amsterdam geen gebrek.
Terwijl we in de annonces allerlei schitte
rends lezen van de „Recla", wordt er al
rcuzenreclame gemaakt voor de „Taba
Les expositions se suivent et se ressem-
blent. Zonder op de Taba vooruit te loopen
wat men nog niet kent mag men niet vcr-
oordeelenmogen we zeggen dat in 't alge
meen in 't Paleis voor Volksvlijt slechts
parodieën op tentoonstellingen worden ge
organiseerd. Men vergete niet dat de ruimte,
waarover men beschikt de tentoonstel
lingszaal hoogstens voldoende is voor een
belangrijke afdeeling van een werkelijke ten
toonstelling. Heft men er dus een gewone
entreé, dan is deze altijd te hoog voor het
geen wordt geboden. Maar men moet ze
heffen, anders hadden de ondernemers geen
kans uit hun kosten te komen. In veel ge
vallen is het bezoek daarom bedroevend, de
een raadt den ander af er heen te gaan, het
tegenovergestelde dus van een loopende
reclame. Zeer als gevolg daarvan acht een
en kunstenaars het niet loonend kosten te
groot deel onzer industrieëlen, kooplieden
maken om mee te doen. Het zijn altijd de
zelfde groote adverteerders die puur om
reclame een „stand" hebben op elke Paleis-
tentoonstelling, onverschillig of ze Recla,
Papa, Mama of Dada heet. Al heeft de in
zending ook absoluut niets te maken met
het z.g. doel der tentoonstelling, ze wordt
vast niet geweigerd, als er maar betaald
wordt. Zelfs Waterlooplein-kooplieden, die u
een prulletje trachten aan te smeren, zijn
welkom. De „attracties" bestaan in hoofd
zaak uit het eenige cabaret, waar dezelfde
variété-menschen, die we overal kunnen
hooren, optreden. U begrijpt nu zeker wel
v;aarom ik niets over de „Recla" heb ge
schreven, zonder daarom te beweren dat ze
minder was dan de andere Paleis-tentoon-
stelling-Parodieën.
Het ligt, geloof ik wel, op den weg van den
Amsterdamschen kouter van de „Nieuwe
Haarl. Courant" op de fouten te wijzen, die ten
opzichte van vreemdelingen-attracties aan
de hoofdstad kleven. Ons Restaurant-wezen
is nog niet dat er zijn wel eenige goede
eethuizen, maar die liggen een weinig ver
scholen. Vele zijn te duur in verhouding tot
hetgeen ze geven. Ook sommige lunchrooms.
Betaalde ik heden in een lunchroom in de
Kalverstraat nog niet 25 ets. voor een kren
tenbroodje met een schraapseltje boter! Ik
zou haast in de verleiding komen den vollen
naam van die lunchroom te noemen, want om
den vreemdeling, die er in vliegt is 't toch
feitelijk een blamage voor onze stad.
Waar we nog altijd naar zoekende zijn,
dat is een goede verkeersregeling. Over
't algemeen is Amsterdam niet zoo druk,
maar er zijn punten (ik spreek van overdag)
waar het levensgevaarlijk is om over te
steken. Voor trams en auto's kan men zich
hoeden: Men kan wachten tot de weg vrij is.
Voor fietsen is dit uitgesloten. De Leidsche-
straat bijv. is op de drukke uren op geen
enkel punt 'n minuut fiets-vrij. Raadslid Gul
den heeft indertijd de wenschelijkheid uitge
sproken van een absoluut fietsverbod voor
bepaalde uren in de geheele binnenstad. Dat
gaat natuurlijk niet. Maar wel zou het nood
zakelijk zijn dan in die drukste straten het
fietsen te verbieden, terwijl bovendien, ge
lijk ook in 't buitenland geschiedt, de ver
keersagent meer gebruik moest maken de
file van voertuigen een oogenblik stop te
zetten, ten einde den voetgangers gelegen
heid te geven te passeeren. Dat zijn slechts
enkele punten, die ik in overweging geef
om onze stad aantrekkelijker te maken voor
den vreemdeling. en voor onszelf.
H. HENNING Jr.
I
uttë^tSmd
De rapporten der deskun
digen.
Men is het nog niet eens omtrent de proce
dure thans verder ten opzichte van de rappor
ten der deskundigen te volgen. Nadat de
brief van Poincaré aan Barthou, naar men
weet tot veel commentaar heeft aanleiding
gegeven, wordt thans weer gemeld, dat deze
brief er slechts een was uit de vele door Poin
caré aan Barthou in diens qualiteit van Fran-
schen gedelegeerde geschreven en dat t of-
ficieele antwoord aan de C. v. H. nog verzon
den moet worden. Hoewel de tekst van dit
laatste nog nietjbekendj is, verwacht men,
dat het een nadere uiteenzetting bevatten zal
van Poincaré's opvatting, dat het rapport
slechts een schets vormt, die nu op twee wij
zen nader moet worden uitgewerkt door de
C. v. H., voor zoover het de technische quaesT
tiès 'betreft, en door de gezamenlijke regee
ringen, voorzoover het politieke quaesties
betreft.
In de C. v. H., die gistermorgen met of
ficieuze besprekingen begon, in afwachting
dat alle antwoorden der regeenngen zullen
zijn binnengekomen, zal de vraag hoe de rap
porten der deskundigen behooren te worden
aangevuld, thans allereerst een punt van be
spreking uitmaken. Men verwacht er verschil
van meening met de Engelschen afgevaar
digde Bradbury, die de opvatting zal verde
digen, dat het onnoodig is nu al dadelijk mid
delen te beramen om ontduiking van zijn ver-
plichtingen door Duitschland tegen te gaan
en dat het beter is thans maar terstond den
datum te bepalen waarop het plan der des
kundigen toegepast zal worden. In afwach
ting daarvan acht men besprekingen tusschen
de regeeringen nog voorbarig en dit wordt
met eenigen nadruk in de pers gezegd ten
aanzien van de komst van Theunis en Hy
mans te Parijs, wien echter natuurlijk officieel
geantwoord is, dat zij zeer welkom zijn.
Men schijnt te Parijs in sommige kringen
bevreesd voor verlokkende voortellen van
Engelsche zijde aan België, omdat het Bel
gische deel der .schadevergoedingen het eerst
betaald moet worden, zoodat België verder
geen belang meer bij het vraagstuk hebben
zal, zoodra een algemeen systeem van beta
ling slaagt. Dit doet Pertinax eenige vrees
uiten voor het bezoek, dat beide Belgische
ministers na Parijs aan Londen zullen bren
gen en nog eens de waarschuwing uitspreken
dat de panden toch niet moeten worden los
gelaten voor men zeker is, dat t plan der ex
perts slagen zal. Elke andere opvatting zou
Brussel van Parijs scheiden, voegt hij er
waarschuwend bij.
In tusschen komt gedeeltelijk onder in
vloed van de betoogen van links, dat de rap
porten der deskundigen Frankrijk minder
geven dan de vroegere plannen zooals het
voorstel-Bonar Law, zoodat er met de Rhur-
bezetting niets is gewonnen, rechts steeds
steeds meer verzet tegen de rapporten der
deskundigen tot uiting. Büré schrijft er in'
de „Éclair" van, dat indien het eerste rapport
niet de noodige wijzigingen ondergaat, het de
nederlaag van Frankrijk voltrekken zal. Saint
Brice in het „Journal" herhaalt dat het
slechts een schets is, die alleen waarde kan
krijgen wanneer zij gecompleteerd wordt door
een volledig en welomlijnd realisatieplan en
dan nog pas wanneer dit door de Duitschers
met den oprechten wensch tot uitvoering is
aanvaard. Daarom moet men vooreerst de
C.v.H. daaraan rustig laten werken. Daar
naast is noodig, dat de regeeringen met haar
onderhandelingen beginnen omtrent even-
tueele sancties, een overgangsregime in het
bezette gebied en het verband tusschen de
Duitsche en de geallieerde schulden
en Pertinax betreurt, dat MacDonald zich
tot dusver aan pogingen van Fransche en
Belgische zijde, daarover door tusschenkomst
van de gezanten te Londen te beginnen,
heeft onttrokken.
Een en ander wijst er op, dat voorloopig
omtrent de plannen der deskundigen en de
wijze van toepassing tusschen de voornaam
ste geallieerden nog volstrekt geen overeen
stemming verkregen is.
In Engeland toch verkie-
kiezingen aanstaande?
De heer Ramsay MacDonald heeft in zijn
de vorige week te York gehouden rede de
opmerking gemaakt, dat hij het nut er niet
van inzag, in de komende twee of drie jaar
het land lastig te vallen met nieuwe verkie
zingen, en het doen voorkomen, alsof het
vaststond, dat hij gedurende deze periode
geen parlementaire nederlaag te duchten
had. In het liberale kamp heeft deze uitla
ting aanleiding gegeven tot schampere en
agressieve klachten over de houding, tot nog
toe door de arbeiders aangenomen, die
in het Lagerhuis wel den steun der liberalen
aanvaardden, doch weigerden, met de libe-
a en tot een of anderen vorm van samen
werking te komen, en in de kiesdistricten
zelfs een vijandige houding tegenover hen
aannamen. In deze klachten, in het bijzon
der in de rede, begin dezer week door Lloyd
George te Llanfairfechan in Wales gehou
den, zag men zelfs een bedekt dreigement
aan het adres der Arbeidersregeering, haar
omver te zullen werpen, zoo zij niet spoedig
van houding veranderde en den liberalen de
eer gaf, waarop zij aanspraak meenen te
kunnen maken. Mag men intusschen de
„Manchester Guardian" gelooven, dan be
staat er in sommige liberale kringen de mee
ning, dat men in MacDonalds schildering
van de toekomst een aanwijzing heeft te
zien, dat „de positie in de toekomst niet zoo
eenzijdig zal zijn als op het oogenblik het
geval is in de betrekkingen tusschen libera
len en arbeiders." Met andere woorden er
zou sprake zijn van de bereidwilligheid der
Arbeidersregeering om een vast accoord met
de liberalen aan te gaan.
De conservatieven evenwel gelooven hier
van niets en hebben den indruk, dat in Juni
nieuwe verkiezingen zullen plaats hebben,
waarop zij zich dan ook reeds zouden voor
bereiden. In hoeverre deze indruk juist is,
zal nog wel nader blijken, doch opmerking
verdient, dat ook de Arbeiderspartij zelf,
tot ergernis van de liberalen vooral, hard
werkt aan de uitbreiding van haar organi
satie in de kiesdistricten, waaruit zou kun
nen worden geconcludeerd, dat ook zij
wenscht voorbereid te zijn op een gebeurlijk
heid, die haar zou nopen, een beroep op het
kiezerscorps te doen.
De grenskwestie van Ulster.
De conferentie, die te Londen is bijeen
gekomen ter regeling van de grenzen tusschen
Noord- en Zuid-Ierland is blijkens een
Reutertelegram mislukt. De bijeenkomst,
waaraan vertegenwoordigers van de Britsche
regeering de minister van koloniën, Tho
mas, was voorzitter en van Zuid- en Noord
Ierland deelnamen, is gesloten zonder dat er
overeenstemming werd bereikt.
Men weet dat de Iersche Vrijstaat
Zuid-Ierland aanspraak maakt op deelen
van Ulster, in het bijzonder de graafschap
pen Tyrone en Fermanagh, waar de meerder
heid van de bevolking naar afkomst en gods
dienst meer bij den Vrijstaat dan bij Ulster
behoort. Maar de regeering van Noord-Ier-
land wil van zulk een vermindering van
haar gebied niet weten.
In de Britsch-Iersche overeenkomst, die
tot de vorming van den Vrijstaat leidde,
werd bepaald dat een/grensregeling tusschen
Noord en Zuid zou geschieden door een
commissie, waarin zoowel de beide Iersche
als de Britsche regeeringen zouden zijn verte
genwoordigd. De Ulstersche regeering echter
weigerde aan de uitvoering dier bepaling
mede te doen. Zij staat op het standpunt
dat zij met deze overeenkomst tusschen de
Britse! e regeering en de Sinn Feiners niets
heeft te maken en dat een grensregeling on
noodig is. De grenzen van Ulster, of liever
van de zes graafschappen, die nu Noord-
Ierland vormen, zijn er van ouds en zoo goed
als er in Zuid-Ierland een pre testa itsc e
minderheid is die nu aan den Vrijstaat is
onderworpen, moeten del katholle ke nationa
listen in Ulster zich er maar in schikken,
dat ze onder de regeering van Noord-Ierland
staan.
Het geschil hangt al lang en het ernstige
hiervan is, dat de huidige toestand het ge
vaar met zich brengt van grensconflicten,
die de zoo gewenschte goede verstandhou
ding tusschen Noord- en Zuid belemmeren.
Eenigszins grappig is het hierbij op te mer
ken, dat de beide strijdende partijen, de
Vrijstaatsche en Ulstersche regeeringen, nu
het om eigen belang gaat, het met hun be
ginselen op een accoordje gooien. Want de
Vrijstaat, die altijd beweert dat Groot-Brit-
tannië geen recht heeft zich in Iersche aan
gelegenheden te mengen, staat nu op de
achterste beenen omdat de Britsche regee
ring in deze grensquaestie niet ingrijpt. En
de Noord-Iersche regeering, die tegen het
Britsch-Iersche verdrag is, omdat ze meent
dat het parlement in Westminster het op
perste gezag in Ierland moet behouden,
verklaart met Zuid-Ierland zelf wel een
regeling over de grensquaestie te willen ma
ken, maar zich niet te willen onderwerpen
aan de beslissingen van de Londensche re
geering.
Zuid-Ierland eischt volgens het verdrag
een regeling van de grensquaestie, waartoe
de andere verdragsluitende partij, de Brit
sche regeering, zich verbond. Noord-Ierland
echter erkent in dit geval de Britsche regee
ring niet als partij en wil zijn eigen boontjes
doppen.
De Ulstersche premier, sir James Craig,
weigerde dus in de door het Verdrag be
doelde grenscommissie een lid te benoemen.
En in de nieuwe conferentie te Londen blijkt
dit verzet niet te zijn gebroken.
Wat de Britsche regeering thans zal gaan
doen en hoe zij aan den tegenstand van
Ulster tegen de uitvoering van een bepaling
in het Britsch-Iersche verdrag een einde zal
maken en zal kunnen maken, moet worden
afgewacht. Gemakkelijk is haar positie in
dezen zeker niet.
EEN VERKIEZINGSREDE VAN
BRIAND.
In een verkiezingsvergadering te Nantes
het woord voerend, legde Briand den nadruk
op de noodzakelijkheid, dat de verkiezingen
leiden tot de republiek, waarbij hij er aan
herinnerde, dat de tradities van Frankrijk de
tradities der revolutie zijn. Aldus zal voor
goed een eind kunnen worden gemaakt aan
de Duitsche aantijgingen, dat Frankrijk im
perialistisch is en naar een militaire hege
monie streeft. Briand kwam er tegen op, dat hij
zich tegen Poincaré verzet had naar aanlei
ding van de bezetting van het Ruhrgebied
en herinnerde aan zijn verklaringen ten tijde
der bezetting, dat het de plicht der republi
keinen was zich om de vlag te scharen. Hij
voegde er bij, dat hij onder deze omstandig
heden dezelfde voorzorgsmaatregelen zou
hebben genomen als Poincaré. Evenals deze
is hij bezorgd voor de veiligheid van Frank
rijk en voor het behoud van den vrede. Hij
besloot met te zeggen, dat hij niet steeds
de fiscale politiek goedkeurde, zonder dat
hij daarom moest worden aangemerkt als
een onverzoenlijk tegenstander van Poincaré.
DE GRIEKSCHE REPUBLIEK OOK
DOOR ENGELAND ERKEND.
De Britsche gezant gaf de Grieksche re
geering kennis van de erkenning der repu
bliek door Engeland.
DE 1 MEI-VIERING IN SPANJE VER
BODEN.
Het Spaansche directorium heeft een ar-
beidersbetooging op 1 Mei verboden.
DE EXCESSEN DER FAS CISTEN
Uit Pisa wordt aan de „Tribunia" gemeld,
dat naar aanleiding van den moord op den
voorzitter der afdeeling Pisa van den typo
grafenbond en andere ernstige feiten, die zich
të Pisa hebben voorgedaan kort na de ver
kiezingen, verscheiden personen, die aan het
hoofd staan der fascistische organisaties in de
provincie en die hooggeplaatste posities be-
kleeden, gearresteerd zijn. Onder hen is de
voorzitter van den provincialen raad van Pisa,
Morghen, die tevens secretaris is van de pro
vinciale federatie der fascisten. De prefect
van Pisa is wegens ongeschiktheid ter be
schikking gesteld. Het gerucht wil, dat hij
wegens zedelijke medeplichtigheid zal wor
den vervolgd.
DE STRIJD ONDER DE BOLSJEWIS
TISCHE LEIDERS.
De officieele „Ekonom. Zjiznj", het orgaan
van Dzierzynski zelf, brengt het bericht dat
Dzierzynski „ziek" is geworden. Dzierzynski
was de gevreesde man in Rusland, omdat hij
jarenlang aan het hoofd van de Tsjeka en
Gpoe (geheime politieke politie) stond en
over een goed georganiseerd politieleger be
schikte. Tijdens de laatste „discussies", d.
w. z. den strijd om de macht tusschen Trots
ky en het Politbureau, werd in Rusland open
lijk gezegd, dat de overwinning die partij zal
behalen, welke Dzierzynski aan haar kant
zal hebben. Een poos was de houding van
Dzierzynski niet zeker, maar ten slotte koos
hij partij voor het Politbureau.
Intusschen scheen het Politbureau zich
niet op zijn gemak te zijn gaan voelen, zoo
dra Dzierzynski deze macht in handen had.
Om hem minder gevaarlijk te maken gaf
men hem bij de verkiezing van Rykow diens
departement in ruil, waarvoor hij een gedeelte
van zijn andere functies moest afstaan. Nu
echter vonden de regeerders een gelegenheid
om hem uit de hoofdstad te verwijderen. De
aanleiding hiertoe gaf het volgende feit.
Het Politbureau heeft nl. besloten de reserve
kapitalen van de industrie op te eischen en
daarmede het begrootingstekort te dekken,
welke anders de valuta-hervorming tot een
mislukking dreigt te maken. Dzierzynski
heeft er zich tegen verzet en werd gedwongen
ziek te worden en naar het zuiden te vertrek
ken. In zijn afwezigheid zal het beheer van de
Gpoe, de bron van zijn macht uitgeoefend
worden door Unschlicht een vertrouwensman
van het Politbureau.
LONDEN, 25 April. Het antwoord van
de Engelsche regeering op de nota van de
Commissie van Herstel aan de geallieerde
regeeringen betreffende het plan der des
kundigen zal waarschijnlijk vandaag worden
ingeleverd. Naar letter en geest za! het, naar
wordt vernomen, geheel overeenstemmen
met Ramsay Mac Donalds verklaring in het
Lagerhuis, waarbij de premier mededeelde,
dat de regeering bereid was het plan in zijn
geheel te ondersteunen, mits alle andere
betrokken partijen bereid zijn hetzelfde te
doen.
LONDEN, 25 April. Het blijkt dat de
redevoering, die Ramsay Mac Donald te
York heeft gehouden, in het buitenland op
eenigszins onvolledige verslagen is beoor
deeld, in het bijzonder met betrekking tot
zijn houding ten aanzien van de sancties
en het stellen van vertrouwen in Duitsch-
land's goede trouw. De premier zeide in één
belangrijke passage: „Laat ons tot Duitsch
land zeggen: „wanneer gij zegt dat ge deze
rapporten aanvaardt, zullen wij u op uw
woord gelooven. Wij hebben geen maatrege
len wanneer gij in gebreke mocht blijven;
doch wanneer dit het geval blijkt te zijn,
zullen wij en onze geallieerden nauwer dan
ooit verbonden zijn. Doch wij stellen ver
trouwen in u."
De bedoeling van den premier is volkomen
duidelijk. De Britsche regeering is bereid
Duitschland op zijn woord te gelooven, doch
is eveneens bereid in verband met haar ge
allieerden krachtig op te treden wanneer
het in Duitschland gestelde vertrouwen mis
plaatst mocht blijken.
PARIJS, 25 April, De Commissie van
Herstel heeft de antwoorden ontvangen van
de regeeringen van Engeland, Frankrijk en
België op de nota in zake de rapporten
der commissies van deskundigen. Het ant
woord der Italiaansche regeering wordt
morgen verwacht. De antwoorden zullen
alle tegelijk worden gepubliceerd. Dinsdag
zal een officieele zitting der C. v. H. plaats
heben om de antwoorden te onderzoeken
en beslissingen te nemen. De antwoorden
concludeeren tot aanvaarding van het plan
der deskundigen.
PARIJS, 25 April. De Commissie van
Herstel heeft Barthou en Sir John Brad
bury verzocht overleg te plegen met per-
onmiddellijk ten uitvoer leggen der finan-
omtrent de conclusies der deskundigen er
de mogelijkheid tot het verwezenlijken dei
plannen. Waarschijnlijk zullen ze met Mor
gan confereeren, wiens aankomst wordl
gemeld.
De besprekingen sluiten echter niet hel
onmiddellijke ten uitvoer eggen der finan-
cieele modaliteiten in.
De Commissie zal Dinsdag offïcieelj
bijeenkomen.
De wrijving tusschen de Liberale en de
Arbeiderspartij duurt voort. Nadat Lloyd
George eerst in zijn rede in Llanfairfechan
de Arbeidersregeering van een vijandige
houding jegens de liberalen had beticht, een
verwijt, dat daar Ben Spoor, de Chief Whip
der regeering, is bestreden, heeft hij thans
in rede te Llandudno de redevoering be
antwoord welke MacDonald de vorige week
in New-York heeft gehouden. Hij zeide dat
Mac-Donald's verklaring, dat de Arbeiders
regeering aan het bewind zal blijven om de
denkbeelden der Arbeiders en niet die der
conservatieven of liberalen ten uitvoer tc
brengen, humbug was. De Labour-denkbeel-
den zijn om het geheele bestaande stelsel
van particuliere ondernemingen omver te
werpen en er een stelsel van gemeenschap
pelijk bezit voor in de plaats te stellen.
De eerste minister had verklaard niets
voor coalities tc voelen. Wanneer dit zoo is,
wat doen Lord Chelmsford, Lord Parmoor
en Lord Haldane dan in de regeering? Twee
van hen zijn conservatief, terwijl Haldane
nooit heeft opgehouden te verklaren liberaal
te zijn. De liberalen zijn tusschen twee
uiterste partijen geplaatst. Het is moeilijk
op twee fronten te strijden, doch zij hebber
op zich genomen het te doen.
RAD TOLZ, 25 April. De groote hout-
zaagfabriek van August Moralt is heden
nagenoeg geheel door brand vernield.
SAARLOUIS, 25 April. - Hedenmorgen
werd de electrische centrale door zelfont
branding in een oliereservoir in de asch ge
legd.
Het district moet thans van Trier uit vat
stroom worden voorzien.
ALKMAAR, 25 April. Kaas. Ter markt
waren 120 stapels, wegende 135.000 Kg.
Fabriekskaas kleine 43, commissies f 44,
middelbare f Handel stug.
HULST, 24 April. Granen. Ter markt
werd betaald voor tarwe f 13.5013.75,
rogge f 1010.50, gerst f 13 haver f 10
10.75 erwten f 2223, bruine boonen
f 20—27.50, alles per 100 Kg.
LEEUWARDEN, 25 April. Vee. Aan
gevoerd 108 stieren f 110500, ossen
f 534 vette koeien f 220450, per Kg.
f 0.901.10, 2008 melk- en kalfkoeien f 200
500, 216 vette kalveren f 4090, 352 pin
ken f 95175, graskalveren f 555
nuchtere kalveren f 1018, 162 vette scha
pen f 2850, 178 weide-schapen f 2538,
635 lammeren f 1520, 1155 vette varkens
f 50—140, per Kg. f 0.540.64, 42 magere
varkens f 25—50, 626 vette biggen f 2550,
387 kleine biggen' f 816, 35 paarden, 56
bokken.
Stieren vrijwel prijshoudend vette koeien
zeer kalm, niet hooger melk- en kalfkoeien
met ists meer handel, doch stug, prijzen
gelijk vorige week pinken iets meer ver
handeld vette kalveren met tamelijk goeden
handel nuchtere kalveren prijshoudend
schapen kalm, doch prijshoudend lamme
ren bij eenige vraag voor Holland, kalm doch
niet minder varkens aanvankelijk met ta-
melijken handel, later minder, zouters 60
64, Londensche varkens 5860 c. per Kg.
Eieren. Aanvoer 38000 kippen- f 57,
3000 eenden- f 5.507.
UTRECHT, 25 April. Kaas. Ter markt
waren 85 wagens, te zamen 22.950 Kg.
le qualiteit f 3640, 2e qual. f 3235,
rijksmerkT 3647. Handel vlug.
ZWOLLE, 25 April. Boter. Aangevoerd
120/8 v„ 10/6 en 300 stukken, samen 2650
Kg. prijs 1/8 f 3538, per Kg. f 1.802.
Vee. Aanvoer 842 runderen, 194 gras
kalveren, 108 nuchtere kalveren, 18 schapen,
32 lammeren, 216 varkens en 919 biggen.
Men besteedde voor vette koeien f 0.88
1.18, dito kalveren f 1.20—1.70, dito varkens
f 0.660.68 per Kg., schapen f 2560.
De handel en neurende en verschgekarnde
koeien was bij redelijke prijzen traag
gustvee minder vette koeien duur kalveren
met redelijken handel.
GOUDA. Coöp. Tuiniersvereeniging „Gou
da en OmstrekenVeiling van 25 April.
Spinazie 20—44.90; dunsel 61—70; pos
telein 60—75: witlof le soort 37—50,
idem 2e soort 22—38 per 100 Kg.; krop
sla le soort 8.10—13.20, idem 2e soort
4.30—9 per 100 stuks; slavellen 0.57
1.26 per kist; peen 13; raberber 0.80—
7.40; radijs 3.406.50; selderie 1.60
3.80; prei 3.807 per 100 bos; kipeieren
56.10; eendeieren 55.10 per 100 st.
BEVERWIJK. R.-K. Coöp. Tuindersver-
eeniging „Kennemerland". Prijsnoteering van
25 April. Spinazie 0.801.20 per ben;
idem 5.90—8 per kist; sla 1014 ct. per
stuk' aardappelen 710 ct. per Kg.; rabar
ber I 20—26 ct., idem II 10—18 ct.; prei
23—30 ct.; pieterselie 12—22 ct. per bos;
aardbeien 3314 ct.; snijboonen 2 ct.;
bloemkool 21 ct. per stuk; witlof I 2028
ct., idem II 14—18 ct., idem III 10—13 cb
per Kg.
ALKMAAR, 25 April. Granen. Aanvoer
679 hl., waarvan 208 hl. tarwe 1114.50,
15 hl. rogge 13, 44 hl. chev. gerst 13, 243
hl. haver 1112, 118 hl. boonen, paarden-
boonen ƒ1213, bruine boonen ƒ3248,
citroen boonen 55, duivenboonen 1415,
witte boonen 45, 2 hl. blauw maanzaad:
32, 49 hl. erwten, groene erwten (groote)i
1422, grauwe erwten 5060, alles per'
100 K.G.
BREUKELEN, 25 April, Kaas. Aan de
markt waren aangevoerd 57 wagens, met te
zamen 2262 stuks kazen, gewicht pi. m.
15.834 k.g. Prijs le soort f 3639, 2e srt.'
f 3035, gestempelde f 3241 per 50 k.g.
DEVENTER, 25 April. (Weekmarkt).
Boter le soort f 36.5037, 2e soort f 3536:
per 20 kg.
's-HERTOGENBOSCH, 25 April. Boter»
(Bericht v d. Coöp. Roomboterfabr.) Aange
voerd 26.400 kg. Prijzen f 1.922.02.
LEIDEN, 25 April. Vee. Aanvoer 13 stie
ren f 80420, 237 kalf- en melkkoeien
f 235—470, 893 varekoeien f 195—355,!
249 vette ossen en koeien f 220645, 80
118 ct. per k.g. (schoon), 21 vette kalveren
f 55165, 90—175 ct. per k.g. (schoon),
187 nuchtere kalveren f 719, 898 vette
schapen f 4052, 164176 ct. per kg.
(schoon), 898 varkens voor Londen f 1547,!
5460 ct. per kg.(levend gewicht), 643 bug-j
gen f 510.
Kaas. Aanvoer 101 partijen, le soort Goud-:
sche kaas f 3842, 2e soort f 3237, le soort]
Leidsche kaas f 3034 per 50 kg. Handel
matig.
VOLENDAM, 26 April. Aan den vischr
afslag besteedde men deze week voor
hiring 3085 cent per tal, bot 2040 cent)
!al 0.601, spiering 2 cent per pond en
nest 4050 cent per4mand.
ENKHUIZEN, 25 April. Totale haring-
aanvoer van gisteravond 198248 stuks.
Laatste markt 25 ct. Heden matige vangst,
Eerste markt van fuikharing. 90.000 t ks,i
20 ct. eerste markt van reer' ring an del
eerste 20 vaartuigen 200 tal 5 ct. per tal.'
Nco dzeebot gold heden 1 90 per 100 pd.J
ENKHUIZEN, 25 April. De fuiken-!
visscherij naar aal langs de kust van West-]
Friesland is weer begonnen. Reeds 4 weken
geleden werden hier en daar de fuiken en!
keerhekken geplaatst, maar de vangst was
van geen beteekenis. In de afgeloopen week
is daar verandering in gekomen. Wel is de
vangst nog betrekkelijk klein, maar 't bewijs'
is geleverd dat de aal in aantocht is. In voor
afgaande jaren werd de vangst (voorname
lijk de blanke herfstpaling) wel eens ver
kocht naar Friesland met bestemming Enge
land. Of dat dit jaar ook zal gebeuren, Is niet
waarschijnlijk. De hier aangevoerde roode
aal is nog niet verkocht.
Heden hebben 40 vaartuigen hier aan
gevoerd 900 tal reepharing prijs 50 a 74 ct
per tal. Fuikharing, 482 tal van 2 vaartuigen,
gold 2022 ct. per tal.
Van de Noordzee werd aangevoerd 90(
pond schol, 100 pond schar en 46 stuks tong
De schol gold 11.7016.65, de schar 5.5C
per 50 kgl De tong gold 12.50.
Als hij mij nu den weg heeft
gewezen naar de plaats, waar die schat is,
dan arresteer ik hem. Als ik het nu cc
dan kon het geheim van het cryptogram wel
voor goed verloren gaan.
Ja, u hebt gelijk, maar 't is wel hard
hem nu te laten gaan, terwijl ik al zoo lang
op hem heb geloerd.
Geduld, zei Savage.
Den volgenden morgen stond Savage op
het dek van de Briton gekleed in een licht
grijs costuum en met een zachten vilten
hoed op. Naast hem stond Lavenne, die hem
wegbracht.
Kijk, zei Lavenne, naar een gestalte op
de voorplecht kijkend, die jong uitziende
heer daar, dat is hij.
De Briton is een enorme boot en er wa
ren ontzaglijk veel passagiers.
De persoon, dien zij bedoelden, stond
naar de menschen te kijken, die de boot op
kwamen. Hij zag er uit, of hij veertig jaar
oud was en zijn kleeren waren van een uit
stekende snit. Men zou nooit vermoed heb
ben, dat deze bedaarde, stemmige geeste
lijke een millionnair was en een moorde
naar, die uit Engeland ontsnapte om een
verborgen rijkdom te gaan naspeuren, met
een inspecteur van Scotland Yard op zijn
hielen.
Hij ziet er onschuldig genoeg uit, zei
Savage.
Ja, antwoordde de ander, maar t is
toch Moschelles, ik kan mij niet vergissen.
De boot stopt bij Las Palmas. Let op, dat hij
niet aan wal gaat.
Laat dat maar aan mij over, zei Savage,
ik houd hem wel in 't oog. Pas op!
Wat is er?
Kijk niet om. Hij heeft de oogen op
ons gevestigd. Nu kijkt hij weer een anderen
kant uit, maar hij heeft al drie keer in de
laatste twee minuten naar ons gekeken. Ik
hoop, dat hij mij niet heeft herkend.
Zou hij u van aanzien kennen, vroeg
Lavenne.
Daar is niets van te zeggen, antwoord
de Savage, dat is echter niet onmogelijk.
Daar gaat de bel, zei Lavenne, ik moet
weg. Goede reis en veel succes.
Hij drong door de menschen heen en
kwam intijds bij de plank. De groote boot
zwaaide en trilde, toen de reusachtige ma
chines zich in werking stelden en voer sta
tig weg.
Savage bleef nog staan tot Southampton
uit het gezicht was en hij het eiland Wighr
voor zich zag ën trok zich dan in zijn ka
juit terug.
Er waren niet bijzonder veel passagiers en
hij had een kajuit alleen kunnen krijgen met
twee kooien er in, één boven en één onder,
hij sliep in de bovenste.
Toen hij binnenkwam vond hij Jenkins,
den steward, bezig om zijn tasschen los te
maken.
Laat dat maar, zei Savage, dat doe ik
wel zelf.
Ja mijnheer Richardson (dien naam had
Savage aangenomen), ik zet de bagage hier
in de onderste kooi, dan hebt u ze bij de
hand, men moet zijn bagage altijd bij de hand
hebben en u zou er met zoo gauw bij kun
nen als u om zoo te zeggen in de onderste
kooi sliep en de bagage stond boven in, en.
Ja, ja, zei Savage, wien deze kerel maar
matig beviel, hij zag er te ongezond uit om
sterk te zijn en praatte te veel om een in
druk van betrouwbaarheid te geven. Zet de
tasch maar onder in. Hoe laat is het lunch?
Om één uur, mijnheer, in den grooten
salon. Zal ik een plaats voor u reserveeren.
De heeren hebben graag een vaste plaats,
die zij dan de heele reis houden.
Doe maar geen moeite voor mij, ik kijk
er wel zelf naar uit, je kunt nu wel gaan.
Hij hield de deur open en Jenkins ging
heen.
Savage was niet iemand met een erg
goed humeur en dan niet altijd even voor
zichtig.
Hij kleedde zich voor de lunch waarvoor
de bel juist ging en binnenkomend keek hij
dadelijk eens rond naar Ds. Bernard Ta
brum, die echter nog niet daar was.
Bijna alle tafels zaten vol maar Savage
vond eindelijk een plaats aan een tafel voor
vier personen, waar nog maar twee plaat
sen bezet waren door een moeder met doch-
ter.
Nauwelijks was de soep voorgediend, toen
Ds. Bernard Tabrum deftig de salontrap af
daalde. Hij zag rond naar een plaats. Slechts
ééne was nog open naast Savage en de eer
waarde heer zag die wel, maar ging er met
zitten. Hij liep naar een plaats meer links en
ging daar zitten. Dit deed Savage vermoe
den, dat hij hem herkend had.
Ofschoon Lavenne vermomd was geweest,
toch zou de dominee hem wel hebben kun
nen herkennen op het dek, waar hij op vrij
geringen afstand stond.
De tijd moet het leeren, dacht Savage
bij zichzelf.
De eerste bewegingen van de ooot op de
diepe zee deden de wangen verbleeken en de
glazen rinkelen en weldra was bijna de ge
heele salon ontruimd.
Savage kon er wel tegen en bleef op het
dek, doch de eerwaarde heer Bernard Ta
brum was nergens te zien. Hij was blijkbaar
ziek of nam het ongunstige weer als voor
wendsel om zich wat achteraf te houden.
De volgende dagen was het mooi weer en
op een vroegen morgen verscheen de piek
van Teneriff in de verte in het zuiden als een
sneeuwberg in de wolken. Eenige uren later
legde de Briton bij Las Palmas aan. De boot
zou er een paar uur stoppen om er een paar
mailzakken af te geven en kolen in te nemen.
Het was prachtig weer en Bernard Ta
brum was op het dek met de anderen om
van het schilderachtige uitzicht te genieten,
dat gevormd werd door de blauwe lucht, de
kleine bootjes en de fraaie kust.
Savage stond uit te kijken, want het bleef
altijd mogelijk, dat Moscholles van de gele
genheid zou gebruik maken om ongemerkt
de boot te verlaten. Hij scheen daar echter
geen plan toe te hebben en stond kalm over
de verschansing geleund het drukke tooncet
aan te staren.
Hij stond nu te praten met een dame van
middelbaren leeftijd en Savage was dicht bij
hem geslopen. Hij wilde hem gaarne aan
spreken en besloot om het nu te doen.
Is dat Orotava, dominee, vroeg hij, naar
de stad in de verte wijzend.
HOOFDSTUK XXX.
DE CANARISCHE EILANDEN.
Bernard Tabrum keerde zich om op het
geluid van die stem, keek den vrager eens
aan en zei:
- Neen, dat is Grand Canary. Orotava is
op Teneriffe en Teneriffe is dat eiland daar
rechts, aan stuurboord, zooals de zeelui
zeééen*
Hij had den toon aangeslagen van den rei-
zenden geestelijke, die altijd gereed staat ora
hulp en instructie te verleenen aan zijr
medereizigers en hoe zeker Savage zich ook
van zijn zaak voelde, toch rees er weer twij
fel bij hem op.
Als het Moschelles inderdaad was, dan
was de man een volleerde acteur want in
niets onderscheidde hij zich van een deftige
dominéé. Zich vermommen als militair of
geestelijke vereischt nog iets meer dan de
kleedij: men moet ook zorgen, dat houding,
stem en woorden in overeenstemming zijr
met het beroep.
Ik maak mijn excuses over mijn onwe
tendheid, zei Savage, maar ik ben nog niet
veel verder geweest dan Brighton,
Excuses zijn hier misplaatst, hernati
Tabrum, het is een genot om iemand te ont
moeten. die niet overal geweest is. Ja. dat is
Grand Canary. Reist u naar Kaapstad?
Ja, zelfs nog verder.
Verder, zei Tabrum met een zucht,
Afrika is het land van steeds verderdat)
heeft menigeen tot zijn schade ondervonden.
Verder dan Kaapstad is Durban, nog verder
is Transvaal, verder vóóruit is Rhodesia en
dan nog verder vindt men zijn graf. Dat is
menigeen overkomen, die daar rijkdommen
ging zoeken, een kennis van mij heeft die
tochten gemaakt en het is op het laatste
uitgeloopen. Rookt u?
Gaarne. Dank u!
De eerwaarde heer bracht een sigarenko
ker voor den dag, een doodgewonen nieu-
I
