I
1
ZIJN EER!
bsginipi
4)
KERK EN SCHOOL.
GEMBGD NIEUWS.
■'iV'iwliwi
r\
HOE HOLLY-DOLLY RIDDER WERD door PIJLTJE
mm
UIT DE PERS.
De rede van den heer De Vos
van Steenwijk.
Prof. Dr. B. J. Kouwer.
erdronken.
De Bcsem ingeslagen.
Tramnducteur contra
Aubuschauffeur.
Inbraak te Rotterdam.
Onder een auto verpletterd.
Een lastig dienstmeisje.
De gevolgen van den storm.
Handige paardendieven.
Pierpont Morgan en de pientere
journalist.
Een gevaarlijke aanbidder
Een arrestatie.
Inval in een nachtcafé.
De slotlaan te Zeist.
Duitsche dieven gearresteerd.
Aan den dood ontsnapt.
Wat op zijn kerfstok.
Gasverstikking.
Oplossingen.
Nieuwe opgaven.
kruisraadsel
Doar J0 4 v. d. HOEK.
wto
Uit de Moppentrommel.
A
j
f
„De Christ. Hist. Nederlander" drukt in
extenso de rede af, Woensdag 23 April, door
den-heer De Vos van Steenwijk in de Eerste
Kamer gehouden, waarin de spreker een
felle Critiek -deed hooren op het peil van
net parlement.
Het C.-H. orgaan cursiveert de zinsne
den, waarin de spreker Kamerleden en pro
pagandisten een uitgelezen serie invectie
ven toegevoegde („gladakkers politieke
scharrelaars minnaars van gekonkel; niet
bepaald bewuste schurken maar doortrapte
zichzelfzoekers Strebers; knoeiers zonder
eenige scrupule; politiekasters; oogendie
naars; een abject soort mannen van de zoo-
veelste klasse"; enz. enz.). En rekent dan
met zijn partijgenoot af in deze snijdende
ironie
Wij meenden deze woorden van den
heer De Vos van Steenwijk, zóó als zij
werden uitgesproken, aan onze lezers te
moeten voorleggen. Wij namen het ge
sprokene letterlijk over uit de Handelin
gen van de Eerste Kamer, bladzijden 266
268. Alleen veroorloofden wij ons de cur
siveering van die gedeelten, waar de fijne
humor van den spreker het duidelijkst
uitkwam.
De onderstelling ligt voor de hand, dat
de heer De Vos van Steenwijk zijn rede
bedoelde als een klare manifestatie „hoe
zeer het Parlement is verworden." Als dit
het doel was van den spreker, zoo is zijne
rede zeker wèl geslaagd.
Toch had de heer De Vos van Steenwijk
dan, als oorzaak van deze verwording,
naast het stelsel der evenredige vertegen
woordiging, moeten noemen de verkie
zing van leden van het parlement in twee
geledeigen.
Want de redenaar zal toegeven, dat een
spreektrant, als op 23 April 1924 door hem
in de Eerste Kamer gekozen, waarbij het
gestelde doel wordt gezocht zonder een
enkel maal de geestigheid te offeren aan
de juistheid of den goeden smaak dat
zoodanige spreekwijze tot heden nimmer
werd gebezigd in de colleges, door directe
verkiezing gekozen met name niet in
de Tweede Kamer der Staten Generaal,
noch in de Staten der Provinciën.
Het „U. D." verneemt, dat prof. dr. B. J.
Kouwer te Utrecht de vorige, week door een
acute longontsteking is aangetast, die zich
zeer ernstig liet aanzien. Gelukkig heeft de
ziekte een gunstigen keer genomen en het
blad kan thans meedeelen, dat prof. Kouwer
weer herstellende is.
In het Willminakanaal te Terheyden is
Zondagavondnstreeks 10 uur een 26-jarig
manspersoon tdronken. Men vermoedt dat
de ongelukki^oor een rukwind in het water
is geraakt. Z lijk werd na een kwartier
dreggen opgeald. Het slachtoffer bleek te
zijn een lanouwersknecht, uit Bavel af
komstig, C. lelmans geheeten.
Het lijk is crgebracht naar het lijkenhuis
je in deze gaente.
Tijdens henweer van Zaterdagmiddag is
de bliksem ;eslagen in de lanifbouwers-
woning van t heer A. J. S., in de buurt
schap Hengdd (O.). Alles stond in een
oogwenk in ite laaie, zoodat van huis en
inboedel nieton worden gered. Drie stuks
vette varkensvamen in de vlammen om.
Huis en inedel waren slechts laag verze
kerd.
Zaterdag ile bliksem ingeslagen in het
VerzQrgingsb aan het Zaagmulderswegje
(te Groninge Via den middelsten bliksem
afleider werd lift-motor in den kelder ge
troffen. De tor en eenig houtwerk ver
brandde. Deind werd met zand gebluscht.
Zaterdagavd sloeg in Raalte (O.) de
bliksem in ile torenspits der R.K. kerk.
Een begin v| brand kon spoedig worden
voorkomen. 0. nabij de Zusterschool tegen
over de kerk sg de bliksem in. De boerderij
van den heer werd eveneens getroffen en
brandde tot aden grond toe af. Deze boer
derij lag in 1 Middelerveld.
't GebeurcZondagavond op den Rijs-
wijkschen we» 's-Hage.
't Was homweer. Een chauffeur van
Quick reed uist voorzichtig op dë snelver-
keerbaan. Wade nieuwe huizen gebouwd
worden zat esigenwijze wielrijder ook op
de snelverkeean tegen den wind op te tor
nen. De man hoorde rechts van den weg
te rijden. De mffeur laat zijn claxon wer
ken en de wielier gaat nog meer naar links.
Toen verminc de chauffeur .vaart en pas
seert langzaar] maar toeterend, waardoor
de wielrijder, ïg geworden, afstapt.
Juist komteen zijstraat een passagier
voor den bus ipen. De chauffeur kijkt in
den spiegel of iets achter hem zit. Met bei
de seinarmen gt hij het sein ik ga stoppen,
rijdt de trambi over, gaat rechts van den
weg staan, ememt den passagier op. De
tram uit Rijsk stopt naast den bus, de
conducteur spgt er af, loopt neer den be
stuurder en vraagt zijn naam omdat hij het'
verkeer in gevaar gebracht heeft. De chauf
feur, geholpen door een passagier, die er blijk
baar meer van weet, vraagt den conducteur
naar zijn politiebewijs. De man haalt een por
tefeuille uit zijn zak en gaat zoeken, zoeken
allé vakjes af en nog eens alle vakjes af. Pas
sagiers protesteeren, ze moeten naar den trein
Eindelijk toont de conducteur eenaf
schrift van een verzoek van den directeur der
H.T.M. aan den kantonrechter om den con
ducteur zoo en zoo te willen beëedigen vol
gens Staatsblad enz. Verder staat er onder
De Griffier De Kantonrechter, maar hand-
teekeningen ontbreken. De helpende passa-
sagier zegt den conducteur, dat dat geen be
wijs is, de conducteur vraagt Dus je wilt
me je naam niet geven
Neen zegt de chauffeur, ga nu maar weg.
Dan zit je over een half uur op het po
litiebureau, zegt de conducteur en neemt
het nummer van den auto op.
't Botert niet tusschen bus en tram 1
(„Vad.")
Gedurende de afwezigheid der bewoners
hebben inbrekers zich toegang verschaft tot
de woning van Th. V. aan de Gedempte
Botersloot te Rotterdam. Het openmaken
van de brandkast was voor de inbrekers
gemakkelijk werk, want de sleutel hing er
naast. Bij de brandkast stond nog een tasch
die echter gesloten was. De inbrekers sneden
den zijkant door en maakten een buit van
2000. Uit de brandkast hadden zij reeds
600 gehaald. Hoewel de eigenaar een hond
ter bewaking had aangeschaft, wisten de in
brekers hun werk te doen zonder dat de
hond aansloeg. Later bleek dat zij het beest
bewusteloos hadden gemaakt.
On den hoek van de Engelenburgstraat
en de Reitzstraat is de 3■-jarige Adriaan
Bus, wonende in de Reitzstraat te s Hage,
overreden door een auto der firma Pander,
waardoor het kind onmiddellijk dood was.
Het was op de treeplank gaan zitten en viel
bij het nemen van een bocht van de auto af.
In de Juliana van Stolberglaan te s Hage
is aangehouden een 25-jarige dienstbode, cue
Zaterdagavond het tweede meisje, c at m den
zetfden dienst was als zij, met een hamer op
het hoofd had geslagen. Bij haar arrestatie
verzette zij zich. Daar zij weigerde, zich aan
te kleeden, werd zij, gewikkeld in een deken,
naar het politiebureau overgebracht.
Door den storm, die in den nacht van Zon
dag op Maandag heeft gewoed, is het tele
grafisch verkeer tusschen de Mijnstreek en
Amsterdam en Rotterdam gestoord.
Zóndagnacht is ten gevolge van den hevi-
gen wind en het wd 1c water de lading y n
in de Schiehaven te Rotterdam liggende
motorboot „Jaffa 2" en van een daar naast
liggende zolderschuit, gaan schuiven en te
water geraakt. De zolderschuit sloeg geheel
om en kwam ondersteboven te liggen. Men
heeft vanmorgen een gedeelte van de lading,
welke hoofdzakelijk uit circulatiepompen en
machine-deelen bestond, gelicht.
Op de j.l. Donderdag te Amersfoort ge
houden paardenmarkt werd een paard,
afkomstig van D. uit Barneveld, ter waarde
van ongeveer 700.voorwaardelijk ver
kocht. Vrijdag daarop zou het paard op een
afgesproken plaats worden getuigd en voor
gereden, doch de koopers namen reeds in
Hilversum het paard in ontvangst en ver
kochten het direct weer aan een reeds meege
komen derden koopman voor 350.—,
waarop de eerste koopers spoorloos verdwe
nen.
Door de recherche te Amersfoort is het
paard opgespoord te Soest en in beslag ge
nomen.
Pierpont Morgan zaliger, aldus de Brus-
selsche „Standaard", was een aartsvijand
van alles wat maar naar interview rook, op
dat punt was-ie gewoon onhandelbaar ook
hij zou echter aan den lijve ondervinden,
dat, al ben je nu honderd keer milliardair,
je dit nog niet kan behoeden voor de onbe
scheidenheid van den journalist.
Op reis in Engeland ontving-ie 'n briefje
van een aan 'n groot Londensch dagbLd
verbonden reporter, die hem daarin beleefd
verzocht, twee minuutjes te mogen worden
ontvangen.
Pierpont Morgan liet 'm antwoorden,
dat iedere minuut voor hem kostbaar was en
op z'n minst met 250 frank diende te worden
betaald. Hiermee dacht hij wel van het ver
velende bezoek verschoond te zullen blijven,
en 't was niet zonder verwondering toen ie
in het briefje van den journalist las, dat deze
met het bedrag accoord ging. Den volgen-
den dag verscheen de man van de krant in de
woning van Morgan.
„Wat is er van uw dienst, meneer vroeg
de milliardair.
„Niets was 't antwoord van den verslag
gever. „Ik heb u immers om twee minuten
verzocht tegen 250 frank de minuut, dat is
500 frank welnu, ik heb het genoegen ze u
hierbij te overhandigen 1"
„En verder V'
„Verder niets
„Maar waartoe hebt u me dan om een
onderhoud verzocht?"
„Omdat ik voor 2500 franks had gewed,
tot u te zullen doordringen. 500 frank hiervan
heb ik u overhandigd, ik verdien er dus 2000
frank mee en alzoo 750 frank meer per mi
nuut dan u
De politie te Rotterdam heeft den kleer
maker J. M. P. aldaar aangehouden, die
tijdens een twist zijn verloofde met een met
scherpe patronen geladen revolver bedreigd
heeft.
Zaterdag is door de Bildtsche politie in
het broederschapshuis te Bilthoven ten huize
van den heer Boeke gearresteerd de heer
H. Elshout, die destijds verklaard heeft voor
de Utrechtsche politie spionnendiensten te
hebben verricht onder de volgelingen van den
heer Boeke te Bilthoven. De boekhouding van
het Japanfonds, waarin fraude zou gepleegd
zijn, is tegelijkertijd in beslag genomen. Er
hebben reeds eenige voorloopige yerhooren
plaats gevonden. De heer Elshout is ter be
schikking gesteld van de justitie te Utrecht
en aldaar opgesloten. De heer Elshout heeft
den politie-rechercheur Noppen van de
Utrechtsche politie beschuldigd dat deze
hem zou hebben opgedragen opzettelijk de
zaken van het Japanfonds in de war te sturen.
De politie hield reeds lang een pand op
den Haringvliet N.Z. te Rotterdam in de ga
ten, waarin een nachtcafé gevestigd is. Her
haaldelijk had men er al een inval gedaan en
telkens meerdere personen aangetroffen.
Tot nu toe was men er evenwel nog niet
in geslaagd den eigenaar op den verkoop van
drank te betrappen. Steeds had deze kans
gezien, flesschen en glazen tijdig te verstop
pen. Zaterdagnacht echter is het gelukt, het
heerschap te snappen. Te ongeveer half drie
drong men er onverwacht binnen en men
trof er behalve den eigenaar twee personen
„onder gelag" aan. Niet minder dan 22 fles
schen wijn, champagne, bier, boerenjongens
en limonade konden in beslag genomen wor
den. Tegen den eigenaar werd proces-verbaal
opgemaakt.
Heteuvd der nachtcafé's schijnt in deze t d
danig te tieren. De vorige week nog heeft de
politie op de Leuvehaven zoo'n nachtkroeg
uiteengedreven. Toen bevonden zich in het
betreffende pand niet minder dan twintig
personen, waaronder een vijftal vrouwen van
verdachte zeden.
Naar de „N. R. Crt." verneemt, zal de
breede verkeersweg door Zeist, Slotlaan
Donkere Laan genoemd, die zich Zuid-
Zuidwaarts uitstrekt tot het slot van Zeist,
een der bekende stichtsche kasteelen, Noord
waarts tot bij de legerplaats van Zeist,
toch haar beukenrijen behouden.
Nadat de meerderheid der omwonenden
zich voor behoud van de boomen had uitge
sproken is het eerste ontwerp tot verbreeding
(waarbij de boomenrij zou vallen) teruggeno
men en deden B. en W. onderzoeken, in hoe
verre met behoud van het geboomte een
nieuw plan voor (dringende) verkeersverbe-
tering is te ontwerpen. Dit plan omvat
het bestaande voetpad wordt bij den rijweg
getrokken, die daardoor de volle breedte tus
schen de boomenrijen d.i. 9.60 meter afstand
zal beslaan in het midden van dit wegpro-
fiel komt de dubbele trambaan voor elec-
trisch verkeer, die 4.30 meter vordert ach
ter de boomenrijen komt ter weerszijden een
trottoir van 5 a 6 meter voor voetgangers,
zoodat de geheele breedte der Slotlaan 21
meter wordt.
Dit plan is uitvoerbaar, als de eigenaren
der perceelen langs de kanten bereid zijn, de
strooken van 5 a 6 meter af te staan.
Maandagnacht zijn op den Wierdenschen
weg te Almelo door twee surveilieerende po
litieagenten drie Duitschers op fietsen aan
gehouden. Een hunner ging op de vlucht.
De beide anderen werden na een hevige wor
steling, waarbij .per ongeluk een revolver van
een der agenten afging, zonder iemand te tref
fen, naar het politiebureau gebracht. Daar
bleken zij in het bezit te zijn van fietsenon-
derdeelen, een kistje sigaren, vulpenhouder,
briefkaarten, postzegels en een regenjas. Het
bleek, dat zij deze voorwerpen en de fietsen
op twee plaatsen in Albargen gem. Tub-
bergen, gestolen hadden. Ook waren zij in
het bezit van loopers. De derde Duitscher
werd door de politie achtervolgd en ook in
hechtenis genomen.
Een meisje stak op het voorstation vap
Orleans (Frankrijk) de rails over op het
oogenblik, dat juist een trein voorbijstoom-
de. Het kind viel op de baanschuiver en bleek,
toen de trein tot stilstand werd gebracht, zich
aan den stang te hebben vastgegrepen en on
gedeerd te zijn gebleven. De ouders op het
perron en het kind zelf kwamen er dus met
den schrik maar welk een schrik af.
(„Msb.
In Illinois (Ver. Staten) is een 43-jarigV
inbreker tot 75 jaar gevangenisstraf veroor
deeld. Hij was aangeklaagd van met minder
dan 275 „verkeerde daden," waaronder moor
den, moordaanslagen, inbraken op groote
schaal en kleinere diefstallen. Doktoren, die
den misdadiger onderzochten, verklaarden,
dat hij volkomen toerekenbaar was. Op de
vraag van den rechter, of hij, voor het von
nis uitgesproken zou worden nog iets te zeg
gen had, antwoordde de schavuit sarcastisch
dat het hem zeer verheugde, dat de doktoren
hem niet gek hadden verklaard.
Buren hadden Zaterdag opgemerkt, dat de
67-jarige weduwe G., wonende Passerelstraat
te Rotterdam, zich den geheelen dag niet
had laten zien. Men ging op onderzoek uit
en rook in de gang van haar woning een sterke
gaslucht. De politie werd direct gewaarschuwd
en deze verschafte zich toegang Men vond
de vrouw dood op haar bed. De gaskraan
stond open.
1. Kinderen zijn hinderen.
2. Hengsel.
3. Oldenbarneveld.
4. Ferdinand.
5. Katje (groeit o. a. aan de wilg).
f.
een letter
een paard.
4 een vogel.
1 i iets dat het eten smake
lijker maakt.
niet smal.
een heel groot schip,
een letter.
2. Mijn eerste deel is de naam van een
muzieknoot, mijn tweede deel wordt ge
zegd van spijzen.
Het geheel wordt door dc beeren druk,
door dc dames haast nooit gebruikt.
3. 4
MI g g g
S g K égê
R v g°g
E g
5.'
Er wordt op mij geslapen.
1, 2, 3, vindt men in iedere gang.
4. 5, 6, is niet langzaam.
Wie ben ik?
6.
1, 2, 3, 4, gebruikt de metselaar.
4, 5, 6, 7 is een jongensnaam.
Mijn geheel is een viervoetig dier, een
goede kennis van de kippen.
DE HUICHELAAR. (Vervolg).
Eenige minuten later waren beide vrien
den aan het huis van Van Belt en vroegen
aan een der knechts of Jan al thuis was.
Neen! Hij was nog niet thuis.
„Dat gaat goed," meende Geert, toen bei
den weer op den dorpsweg terug waren.
„Maar waar.zullen we hem zoeken?"
„Dat zal moeilijk zijn!" zei Ben. „Maar
als-iewat wil voorbereiden, dan moet-ic
toch aan de Haag zijn. Laten we daar eens
gaan zien."
De Haag was niet zoo ver en de beide
vrienden waren al weldra aan het doel vac
hun tocht.
„Bukken!" beval Geert plotseling en bei.
den doken weg in de heide, die daar meer
dan een halven meter hoog stond.
De Haag was het breede platform van
een heuvel, midden in de heide, dat werd
gevormd door een breede strook eiken kreu.
pejgewas, dat eromheen groeide.
Maar tusschen die „heg", op het platform,
was-... Jan van Belt aan het werk.
Wat hij deed konden de vrienden niet
zien en ze schoven daarom naderbij.
Het kreupelhout stond er heel dicht en zc
konden voortslufpen tot in de onmiddellijke
omgeving van Jan, zoner -dat de?e er iets van
bemerkte.
Jan lag in het zand neergeknield en streek
een plekje, waar de gronj was omgewoeld,
met zijn handen glad. Geert en Ben zagen
elkaar aan.
Zc begrepen beiden.
Een valkuil!
Maar voor wien anders dan voor Jaap
Klomp?
Geert kon zijn woede nauwelijks bedwingen
en Ben had moeite om den huichelaar niet
aanstonds boven op het lijf te springen.
Zc bedwongen zich echter: beiden, en
eenige minutelalon kwamen ze te voor
schijn, nadat a van Bell was verdwenen.
„Wie bad efelijk?" siste Geert tusschen
zijn tanden.
„Jaap is eeireuze-knul, maar hij is veel
tc goed," zei en.
Geert lag zijl knieën, op dezelfde
plaats waar Ji ha< gelegen, en begon het
zand, dat dez zoo zorgvuldig had gladge
streken, tc veïijdeen.
„Ja! En zie daar eens!" wees Ben aan
bleek van ingehouden woede.
Geert zag het nu ook. D? bodem van
'den kuil was bedekt met een menigte tak
ken, die met groote dorens waren bedekt
„Het is gemeen!" zei Ben.
„Blijf nu maar kalm! vermaande Geert
„Hij za! niet aan zijn straf ontkomen."
„Wat wil je dan?"
„Hier een anderen valkuil maken! Dan
kan-ie er zef inloopen."
Het plan van Geert was makkelijk uit te
voeren. Jan had zijn valkuil stijf tegen 'het
kreupelhout aan gegraven. Hij was dus van
plan er langs te loopen en zijn slachtoffer
juist voldoende ruimte te geven, om naast
de heg te loopen.
Als de valkuil dus wal meer naar het
midden van het platform werd verlegd, zou
het slachtoffer vasten grond onder zijn voe
ten houden en Jan van Belt er zelf inloopen.
Ben Stolk had dichtbij een tante wonen
en het viel dus niet moeiijk om aan twee
spaden te komen.
Een kwartier later was de kuil van Jan
dichtgegooid en gaapte er vlak naast een
tit fffl,Iff ut 1/
'■L Ïtj I
Willi li
geven, maar kwaad met kwaad vergelden..
„Je hebt gelijk," zei Geert. „Gooi ze maar
weg."
Ben deed dit.
De beide vrienden hadden het voordeel
het benoodigdc materiaal niet bijeen tc
hoeven te zoeken en" enkele minuten later
waren ze met hun werk gereed.
„Ga nu mee, Ben!" zei Geert. „Het wordt
tijd dat we gaan eten.'
Ze gingen.
De oude torenklok sloeg reeds half een
en de beide jongens liepen zoo hard ze
konden.
Bij het huis van Ben Stolk ontmoetten
ze Henk Kramer die rustig tegen de heg zat
met een nestje blozende appelen naast zich.
„Ook een paar?" vroeg-ie.
De jongens mochten geen argwaan wekken
en namen dus vriendschappelijk eenige der
appels aan.
„Hoe kom je daaraan?" vroeg Ben.
„Van mijn vader gehad."
„Dank je wel hoor! Dag Henk!"
Nauwelijks waren de jongens verdwenen,
of Henk maakte, dat hij uit de voeten
kwam
„Vertrouw jij dat zaakje?" vroeg Ben.
„Ik weet het niet," antwoordde Geert.
„Het lijkt wel, dat-ie op ons heeft gewacht.
In elk geval eet ik zijn appelen niet op."
„Ik ook niet!" zei Ben en ze gooiden de
gekregen appelen op den weg.
Ze waren voor den ingang van de boer
derij, waar Ben Stolk woonde, gekomen,
toen Ben- zei:
„Daar staat je vader."
Geert zag op en werkelijk, op het erf
stonden de vaders van Geert, Ben en van
Jan van Belt.
De jongens groetten.
Het viel bun op, dat hun groeten niet
werd beantwoord.
„Zoo!" begon Geert's vader, de veld
wachter, tegen zijn zoon. „Lust je geen
appels meer?"
„Jawel vader!" antwoordde Geert.
„En waarom gooide je er dan zoo juist
een paar weg?"
Geert wist niet, wat hij van deze vreemd
soortige vraag moest denken.
„En jij?" wendde van Bakel zich nu tot
Beo.
Ook deze zweeg.
,Hoe kwamen jullie aan die appels?"
Practisch sportman tot zijn gevallen vrien
pen? Je bent er toch vlak bij!''
d: „Och, zou je m'n hoed even willen opra-
„Gekregen vader!"
„Van wien?"
„Van Henk Kramer!"
„Zoo'n goede vriend ben je anders nooit
van Henk Kramer geweest, Geert. En jij
ook niet Ben! Zeg maar liever dc waarheid.
Hoe kom je aan die appels?"
„Van Henk Kramer!"
„En hoe kwam die er aan?"
„Van zijn vader."
„Zoo. zoo. Jullie hebben je nooit met
Henk Kramer bemoeid en nu zal die jullie
appelen gaan geven. En dat niet alleen.
Jullie gooit ze bovendien nog weg ook. Ik
zou maar liever de waarheid zeggen!"
„Dat doen we!" zei Ben nu.
„Hm!" zei Van Bakel. „Haal die appelen
eens hier.
De jongens gehoorzaamden en overhan
digden de vruchten aan hun ondervrager.
Deze bezag ze en gaf ze aan Van Belt.
„Het zijn mijn appelen," zét deze beslist.
„Het is het soort sterappel dat ik alleen
in het heele dorp heb."
„Dat is zoo," gaf Stolk, na de vruchten
een oogenblik bezien te hebben, toe.
„Zullen jullie nu toegeven, dat je ze
Ben knielde naast zm neer en de beide
jongens vonden hun :rmoedens weldra be.
waarheid.
Ze vonden een rocer van takjes, waarop
een krant was geld, die Jan dunnetjes
met zand had bedek s-
Ze verwijderden ie bedekking en een
wijde kuil van wel a meter diepte gaapte
hun tegen.
„Goed om icraandzijn beenen te laten
breken," meende Get.
nieuwe holte.
„We mogen niet dieper gaan!" meende
Ben, „dan wordt het gevaarlijk."
Geert hield op met graven en de jongens
knielden in het zand neer, om den valkuil te
voltooien.
Ben zag naar de dorens, die hij uit den
valkuil van Jan had gehaald.
Geert staarde er eveneens naar.
„Dat mag niet," meende Ben eindeijk.
„We kunnen hem wel zijn verdiende loon,
jP^Li
hebt gestolen?" vroeg de veldwachter.
„Neen!" zei Geert.
Nooit!" antwoordde Ben.
„Dat is erg dom," zei Geert's vader droog.
En daarna richtte-ie zich tot Van Belt:
„Wat wilt u?"
„Ik wil de jongens niet aan de politic
overleveren," zei deze rond-weg. „Maar straf
hebben ze verdiend!"
„En die zullen ze hebben ook, meende
Van Bakel.
„Natuurlijk," beaamd cStolk.
Ben moest met zijn vader naar binnen en
Geert moest met den zijnen naar huis.
Ze kregen beiden wat boterhammen in
plaats van middageten en werden opgesloten
in een klein kamertje.
Daar ging hun vrije Woensdagmiddag!
„Ik geloof niet, dat ze schuldig zijn,"
zei Van Bakel, toen hij een half uur later
bij Stolk kwam.
„Ik ook niet," zei deze. „Ik hoop. dat
u de zaak zult gaan onderzoeken. Straffen,
als dat niet is verdiend, daar houd ik niet
van."
„En ik nog veel minder. Bovendien wil
ik onze jongens niet laten aanzien voor
appcldieCen, als ze het niet zijn."
Daarna ging de veldwachter heen.
Hoe Olifants dorp in rep en roer kwam en zelfs de brandspuit uitrukken moest, toen
een der burgers met z'n geweldigen adem eens een sigaartje pafte.
«1
i?
1
ija
46. 't Eerse wat Holly-Dolly deed, was aan
z'n (pdracht denken. Neen, nu zou Grootvader
hem heelemaa] geen vapens leenen. Maar wacht
eens Zou buskruit niet helpen. Meteen holde Si)
de png in, waar in een hoekje een vaatje met
buskuit stond. Gauw grabbelde Holly-Dolly z'n
knikerzak te voorschijn en vulde die met het
zwate poeder. Ha, m had hij buskruit en straks
zou lij wapens hebbel.
47. Met z'n zakje buskruit sloop hij naar het
raam van Grootvaders kamer. Gelukkig stond dat
open. Ha, daar stond de pijp juist bij het raam.
't Was wel een heelè rek voor hem, z'n armen en
beentjes waren ook zoo lastig kort, maar eindelijk
kreeg hij bet zaakje toch klaar en kon precies de
kruitkorreltjes in Grootvaders pijp mikken, Brrrr
wat zou dat een knal geven.
48. Zie zoo, dat is al vast klaar. Jongen, jon
gen, wat gaat me alles prachtig, nu gauw dat
mooie zwaard omhangen en voort maken, dat
Grootvader mij niet ziet voor dat hij zijn pijp
aansteekt. Wie had dat ooit durven droomen, dat
ik, Holly-Dolly, zoo gauw een werkelijk een echte
Ridder zóu worden, die prinsessen gaat ver
lossen?
HET CADEAU.
Moe „Ja lieveling, die kindertjes hier
naast hebben geen vader en geen moeder
en ook geen lieve tante Jeanne. We moesten
ze maar iets geven, hè?"
Jantje „Ja moe, laten we ze tante Jeanne
geven."
HET BEWIJS.
Meester „Jantje, geef me drie bewijzen,
dat de wereld rond is."
Jantje „U zegt het, pa zegt het en ma
zegt het."
JANTJE's ANTWOORD.
Meester: Wij moeten onze evennaasten
liefhebben en hen nooit kwaad toewen-
schen. Wat zijn dat voor menschen, die
altijd bij hun medemenschen nagaan, of zij
geen fout kunnen ontdekken
Jantje: Dat zijn schoolmeesters, mijn
heer.
WAARTOE DIENT DE ZON?
De juffrouw heeft in de klas gevraagd en
heel wat vingertjes gaan er de hoogte in;
„Als de zon er niet was zouden de men
schen niet opstaan en altijd in bed blijven lig
gen," bericht kleine Paula.
Maar dan lokt Hans een algemeene ver
bazing door zijn uitleg.
„De zon is d'r, dat ik m'n broek niet
verliezen zal," verklaart hij.
„Wat is dat voor dwaasheid Hans? Wat
bedoel je daarmee
„Wel me grootmoeder naait altijd de knoo-
pen an me broek en dan zegt ze altijd as de
zon dr' niet was, kon ik de draad niet in me
naald krijgen S"
