RECHTSZAKEN. Levenslange geheele ongeschiktheid tot werken f 3000,— Overlijden f 750,verlies van een hand, een voet of een oog f 250,— t verlies van een duim of wijsvinger f 125,—verlies van een andere vinger f 40, breuk van boven- of onderbeen, boven- of onderarm f 50,- Een geraamte gevonden. 48.000 gulden verdwenen. Een afschuwelijke terecht stelling. Het hooge water. De overtocht met de ponten over de ÏJse naar uit Arnhem gemeld wordt, voor rij- voertuigen nog steeds gestaakt ten ge- r°lge van den hoogen waterstand. Alle steen fabrieken aan den IJsel staan nog onder water. V erkeersongeval. Een historie van zoek geraakte patronen. Belastingwillekeur in Indië? Een oud gebruik verdwenen. Voorspoedige bloei. Honden naast de tram. Autobus-ongeluk te Rotterdam. De moordzaak te Eastbourne. Noodlottig ongeluk. Verduistering door een gemeentebode. Nederlander in Frankrijk gearresteerd. Speelkaarten met valsche stempels. Consternatie door een hollende koe. Diefstal van zilveren voorwerpen. De zoek geraakte patronen. Noodlottige botsing. Nieuwe mode in de schoenen. De verdwenen nachtwaker. Een beestachtige daad ja--' fhittihl Een wandelaar heeft op het strand te Scheveningen tegen de duinhelling bij de batterij ongeveer 1 d.M. onder het zand een menschelijken schedel gevonden en dezen weder in het zand begraven. Hij is zijn vondst aan de politie gaan mede- deelen en deze ging op de aangewezen plaats graven, waarbij de schedel niet meer werd gevonden. Echter stuitte men op een bijna volledig menschelijk geraamte. Waarschijn lijk is dit afkomstig van een der aangespoelde lijken van slachtoffers, die omkwamen bij de ramp der Berlin, thans ongeveer 17 jaar geleden. Eenige aangespoelde lijken zijn inderdaad op die hoogte circa een meter on- Vr den grond begraven. De algemeene ontvanger in Ben koelen (Java) verzond als storting op 's lands kas te Weltevreden een pakket met geld tot een oedrag van 48.000 gulden. Bij opening door den ontvanger te Wel tevreden, bleek 't pakket gevuld te zijn met waardeloos papier. Het onderzoek wees tevens uit, dat de Kegels niet verbroken waren, en dat het ge wicht nagenoeg overeenkwam met het ge wicht, dat bankbiljetten tot dat bedrag zou den hebben. fM Weldra wist Aneta te berichten, dat de ontvanger van Benkoelen, de heer van Zuylen i® hechtenis is gesteld, als verdacht van deze Verduistering. Het justitieel onderzoek aangaande de verdwenen geldzending bracht aan het licht, dat de dader op de meest geraffineerde wijze werk is gegaan. De verpakking heeft te Benkoelen reglementair plaats gevonden, Waarna het geldpakket in een kluis geborgen Werd en vervolgens verwisseld met een waar deloos pakket, Voorts is gebleken, dat de begeleidende Opgaven van de bankbiljetten serie nummer gedeeltelijk fictief was, namelijk door acht gefingeerde en twee dubbele nummers. Het pakket bevatte een vijftal prijscouranten Van Nessens, benevens een ledig geldzakje De aanleiding tot de arrestatie is geweest de valsche bankbiljetopgave. Het valsche Pakket woog 235 gram, waarvan de emballage 67 gr. Indien inderdaad bankbiljetten ge- ïonden zouden zijn volgens de bijgaande factuur, namelijk een 95-tal, zou het gewicht plus de emballage 312 gram bedragen hebben Hieruit blijkt dat de dader serieus te werk is gegaan. Alvorens het pakket te verzenden, heeft de dader de prijscouranten nauwkeurig afgewogen, doch echter vergeten de emballage te wegen. Het postkantoor te Benkoelen had reeds dadelijk kunnen constateeren, dat de Sending ondeugdelijk was. Bovendien schrijft Het reglement voor, dat geldzendingenpakket ten hoogstens twaalf mille mogen bevatten. Ht pakket had moeten worden geweigerd. Te New-York heeft zich bij een executie een afschuwelijk tooneel afgespeeld. Vijf ter dood veroordeelden, waaronder lwee Italianen, werden uit hun cellen naar galg geleid, door een biddenden geeste- Hjke voorafgegaan. De twee eerste veroordeelden gingen on verschillig den dood in. Maar nauwelijks had d« beul toebereidselen gemaakt om den der den veroordeelde op te hangen, of ontsteld deinsde hij terug; de ongelukkige had zich etn langen dunnen dolk in het lichaam ge- booten. De gevangenisdokter ijlde toe om den ge jonde te onderzoeken en verklaarde, dat deze "°K slechts eenige minuten te leven had. D» aanwezige politie-beambten wilden ïcHter dat het recht toch zijn gewonen loop «ou hebben. Zij snelden op den stervende toe, ^rePen hem vast en sleepten hem op het valluik. Een meedoogenloos bevel dwong den beul, "le hardnekkig geweigerd had, de galg te "aderen, zijn werk te doen. Met weerzien v«rvulde de man tenslotte zijn afgrijselijk «aak, doch het was slechts een lijk, dat hij de galg deed bengelen. l Te Eist is men bezig met kistingen tegen kaden aan te brengen om het water te j®er«n. De pont is van de reep genomen, zoo- de overtocht per roeiboot plaats heeft. Het water in Rijn en Lek bij Wijk bij HUutstede is sinds Zaterdag 32 cM. gevallen. Dinsdagmorgen was de waterstand 6.45 M. pl. N. A.P. De watermassa is nog onafzienbaar Toen de 57-jarige arbeider D. Meurs met een zwaar met hout beladen wagen uit het Beekhuizerbosch te Arnhem reed, had hij 1 e ongeluk te vallen, waardoor hij een der wielen over het lichaam kreeg. In deernis- wekkenden toestand is de man naar het ziekenhuis overgebracht. Voordat hij daar aankwam, was hij reeds aan-de bekomen ver wondingen overleden. Het „Deventer Dagblad" schrijft Men zal zich herinneren, hoe wij onlangs het spoorloos verdwijnen meldden van een 2000-tal geweerpatronen, ergens in een deel van Diepenveen, waar er mèe was geoefend. Later werd ons van verschillende militaire en semi-militaire „bevoegde" zijde de ver dwijning met stelligheid tegengesproken. Er was niets zoek en ook niets zoek geweest, wat op patronen geleek. Wij berustten en onze lezers zeker met ons. Intusschen was het wel raar, dat men nog al maar verder zocht, o.a. van militair- justitieele zijde, naar iets, wat zoek was. Men wilde niet zeggen, waar naar. Sedert werden wij weer nieuwsgierig. Waren er dan toch onrustige elementen, die patronen of meer frauduleus onder zich hielden, met „verdachte" doeleinden? Vanmorgen is bij ons die ongerustheid tot verklaarbaren angkt geklommen. Wij ge voelen te staan voor een mysterie Er kwam nl. op ons bureau een „als heer gekleed" persoon, die ons een bericht ter plaatsing aanbood, waarvan de hoofdinhoud was, dat de geweerpatronen niet écht, maar alleen „administratief" zoek zijn geweest. Maar, zoo zei hij, u moogt niet weten van wien het bericht komt. Wij wezen op redactie-geheim. De „onbekende" bleek onvermurwbaar. Wij merkten op, dat we toch wel weten mochten, met wien we het genoegen hadden enz. De „onbekende" wilde ook dat niet zeggen. Wij informeerden, of ter zake van het genoegen, te weten met wien wij spraken te onzen bureele, de burgerlijke beleefdheid een andere is dan de militaire idem. De man zweeg, boog geheimzinnig en ver dween ijlings. Nu zitten wij met het mysterie En wie weet, waar de patronen zitten. Er zijn zoo bar veel slechte menschen 1 »„t ïi» OP KRUKKEN ONTVLUCHT- Op 23 Februari jl. had een Fransche op lichter, Speetz geheeten, die met zijn prac- tijken een half millioen had weten te be machtigen, tijdens een transport door twee inspecteurs te Parijs weten te ontsnappen. De ontsnapping was des te merkwaardiger daar Speetz zich van krukken bediende. Zoodra de man vrij was, ging hij op een postkantoor zijn oorlogsinvaliede-pensioen halen, waarna hij zich per auto naar Meaux liet brengen, waar een vriendin hem zou wachten. Zij was er echter niet en hij gelastte den chauffeur daarom hem naar Epernay te vervoeren. Hij vond haar daar en begaf zich met haar per auto naar Chalons. Na twee dagen ging men weer naar Parijs, waar hij zich door den chauffeur naar zijn woning liet brengen. Speetz strompelde op zijn krukken zijn huis binnen, doch ging er direct door een anderen uitgang weer uit. De chauffeur kon naar de 1200 francs fluiten, die de auto-tocht gekost had De politie kreeg echter de vriendin van Speetz in de gaten. Het was een 17-jarig meisje, dat om hem te volgen, haar familie en betrekking had vaarwel gezegd. Door haar sporen na te gaan, kwam men tenslotte te Viileneuve-le-Roi, waar Speetz haar op het station wachtte. Hij werd onmiddellijk in gerekend. Een Indisch accountant. Willem Frederik Karei Pijper genaamd, thans wonende te Amsterdam, voorheen te Soerabaja, heeft tot de Eerste en Tweede Kamer der Staten- Generaal een request gericht, waarin re- questrant, naar aanleiding van het feit. dat een enkel Indisch belastingambtenaar re- questrant buiten den civielen rechter om, op (volgens requestrant) onrechtmatige wijze heeft geruïneerd en in de gevangenis doen opsluiten, beiden Kamers verzocht, genoem de feiten grondig te willen ondeizoeken en- tevens voor zoover zulks tot de bevoegdheid der Kamers behoort, de daarbij betrokken autoriteiten op hare plichten te wijzen, ten einde een herhaling van het voorgevallene in het algemeen belang te voorkomen Verder zegt requestrant het boven allen twijfel verheven te achten, dat de hem ge passeerde feiten (die in een uitvoerige toe lichting worden uiteengezet) in hun onderling verband en samenhang vormen een doorloo- pende wetsschennis en tegelijkertijd een reeks zoo verregaande onrechtmatige daden dat zij, die zich hieraan hebben schuldig gemaakt, niet vrij mogen uitgaan. Tot de eeuwenoude gewoonten, welke tot op den huidigen dag in 't Amsterdamsche Burgerweeshuis gevolgd werden, doch thans successievelijk verdwijnen, behoorde de eigenaardige begrafenisplechtigheid, wanneer een der weezen uit het Huis ter laatste rust plaats werd gedragen. Wie heeft immer in die Amsterdamsche straten zulk een rouwstatie gezien, waarbij de „gewone aansprekers" ge mist en de laatste eerbewijzen door de ver pleegden uit het Huis zelve verricht werden In veel vroegeren tijd, toen er nog in de ker ken begraven werd en later, toen de kerk hoven nog bij de buitensingels, even voorbij de stadspoorten lagen, werd de baar met roef langs den geheelen weg, door de jongens, bij toerbeurt gedragen. Nadat het Wester kerkhof, aan het eind van de Bloemgracht, gesloten was, en de verder afgelegen begraaf plaatsen in gebruik genomen werden, werd er een lijkkoets genomen. Nu echter de kleurige kleedij der Amster damsche poortersweezen definitief afgeschaft is, heeft men gemeend bij voorkomend sterf geval de begrafenis door de gewone begrafe nisdienaren te moeten doen geschieden. Dezer dagen, aldus het „Hbld." overleed een der z-g. „oudjes" in het Weeshuis, die meer dan zestig jaren burgerwees is geweest. Al dien tijd heeft zij het rood-zwarte kleed met het duif-vormige tulen mutsje gedragen, totdat ook zij voor enkele maanden geleden, op haar ouden dag, een „burger" costuum droeg, EFFECTEN-DIEFST AL. Een bedrag van f 25.000 vermist. Een bediende van een handelsvereenining op de Keizersgracht te Amsterdam, die daar zeer lang werkzaam was geweest, werd in de maand Maart ongesteld. Hij vroeg en kreeg ziekteverlof. Hij kwam op den vastgestelden datum niet terug en bij informatie aan zijn woning bleek, dat hij op reis was. Daar de man op het kantoor coupons knipte en ver zilverde, liet de directie een en ander nagaan. En toen bleek, dat vermist werden vier aan- deelen Tarakan Petroleum Maatschappij, 4 aandeelen Kon. Petroleum Maatschappij en 1 obligatie Southern Pacific Railway, voor een gezamenlijk bedrag van f 25.0000. Tot dusverre is het naar de Tel. verneemt, de politie nog niet gelukt den dader, die in het buitenland vertoeft, op te sporen. EEN KINK IN DEN KABEL. Men schrijft aan het Hbld Onlangs heeft de Ned. Herv. Gem. Hip- polytushoef en Westerland op Wieringen ds. J. N. Drost, predikant in de Ned. Indië met verlof hier te lande, beroepen en hij heeft dit beroep aangenomen. 18 Mei zou de nieuwe predikant worden bevestigd en zijn intrede doen. Echter kwam er een kink in den kabel. Eensklaps toch komt bij den kerkeraad het bericht van ds. Drost, dat hij over vier maan den weer naar Indië zal moeten vertrekken, en dus niet naar Hippolytushoef kan komen. Ds. Drost iegt de zaak aldus uit. Hij moest den dienst in Indië aanvaarden 1 Nov. 1917. Door het lang uitblijven van het Amerikaan- sche pasvisum kwam hij eerst 1 April 1918 in Indië aan. Toen nu ds. Drost de laatste maal met verlof naar Holland ging werd hem op het departement te Batavia gezegd, dat hij ruim 10 Indische dienstjaren had de vijf maanden, die hij te laat in Indië was gekomen telden nl. voor de helft mede voor zijn In- dischen diensttijd omdat het buiten zijn schud was. Toen nu echter ds. Drost enkele dagen geleden zich bij den Geneeskundigen Raad vervoegde en te kennen gaf dat hij niet meer naar Indië terug ging en pensioen zou aan vragen, omdat hij 10 Indische dienstjaren had, antwoordde de voorzitter dier commissie hem, dat hij nog geen recht op pensioen had hij had niet 10 doch 9 jaar en 10 maanden gediend er ontbraken dus 2 rpaanden aan. Zoo dacht men er hier te lande dus anders over dan op het Departement in Indië, doch met dit al zal ds. Drost zich weer naar Indië moeten begeven om die 2 maanden te achter halen. De tuinbouwkundige medewerker van he' Utr. Dbl. schrijft Donderdagmiddag j.l. te 3.10 uur zaaiden wij op een tablet van een kas met een gematig de temperatuur eenige zaden uit van de Roos van Jericho, Anastatica hierochuntica, een eenjarige kruisbloemige, die in de woestijn van Jericho thuishoort, en Zaterdagmorgen te 10.45 zagen wij de eerste plantjes boven den grond staan. In ruim drie en veertig uur is dit wonder volbracht. Met een zestal we ken staat het in bloei. De directie van de gemeentetram t. Am* sterdam heeft, naar het Hbl. meldt, aan een nspecteerend lid van den Bond voor Daad werkelijke Dierenbescherming over het al te veelvuldig laten meeloopen van honden naast de tramrijtuigen bericht, dat „indien hei meeloopen van een hond hinderlijk wordt doordat het dier b.v. telkens op den wagen of wat een enkele maal ook voorkomt, op zeer korten afstand vóór den motorwagen mee- rent, de eigenaar van den hond natuurlijk niet kan worden vervoerd." De gevallen door den directeur als hin derlijk bedoeld, komen schrijft het Hbl. bijna altijd voor, daardoor ontstaat tevens gevaar voor wandelaars en fietsers alsmede voor het dier zelf. In voorkomend geval is het dus wenschelijk, dat bij den conducteur wordt aangedrongen de(n) eigenaar (ares) van den hond van den wagen te verwijderen De conducteurs hebben de bevoegdheid zoo iemand te doen uitstappen.} Mochten zij aan het tot hen gericht verzoek niet voldoen, dan is het gewensenht dat de verzoeker, met vermelding van het nummer van den be trokken conducteur hiervan schriftelijk aan den directeur kennis geve. In de Hillelaan te Rotterdam, wilde Za terdagavond laat een autobus vóór een mo torwagen van lijn 8 passeeren. De chauffeur meende, dat de tram ter plaatse zou stoppen. Daar er echter geen halte is, behield de tram een flinke vaart en toen de remmen van de bus weigerden, waardoor deze doorreed, werd hij in de flank aangegrepen en omverge worpen. Behalve de chauffeur J. H. I. uit de Jacob Catsstraat, bekwamen nog vijf passa giers min of meer ernstige verwondingen. Het waren de 51 jarige wed. A. uit de Oranje boomstraat en haar 13-jarig dochtertje, de 51-jarige juffrouw 't H uit de Van Speijk- straat en de 29-jarige A. S. uit den Haag, die door scherven verwondingen of kneuzingen bekwamen, terwijl de 21-jarige S. wonen-'- Bruijnstraat zijn rechter sleutelbeen gebio ken heeft. Allen werden ze in het hulpzieke., huis aan de Maashaven behandeld. Van den autobus, een Fordwagen, brak het voorstel af. Alle ruiten zijn vernield en de carosserie werd zwaar beschadigd. Uit Londen wordt gemeld, dat de moge lijkheid bestaat, dat een nieuwe uitbreiding van de moordzaak te Eastbourne te ver wachten is. De politie stelt op het oogenblik een uitgebreid onderzoek in naar de verblijf plaats- van een 17-jarig dienstmeisje met den familienaam Waller. Zij woonde te Londen, maar wordt sedert 31 Maart vermist. Het blijkt, dat de naam Waller ook werd opge geven door den geheimsinnigen bewoner van het landhuisje te Eastbourne aan de leveranciers. De politie ziet verband tusschen deze twee feiten- Inmiddels heeft men het onderzoek in het huis zelf zoo nauwkeurig mogelijk voortgezet. Het zoontje van den landbouwer B. te Ureterp (Friesland) liep al spelende met zoo'n vaart tegen een hek, dat geneeskundige hulp moest worden ingeroepen. Deze mocht ech ter niet baten en het knaapje overleed na en kele oogenblikken. Wegens verduistering en valschheid in ge- i&Éhriften is de gemeentebode van Sprang- capelle (N.B.) zekere W. gearresteerd en naar- de gevangenis te 's Bosch overgebracht Aan de „Temps' wordt uit Nice bericht, dat Zondag te Menton een Nederlandschs handelsreiziger, genaamd George van Oe en wonende te Utrecht is gearresteerd, die door de Nederlandsche Justitie gezocht wordt wegens het feit, dat hij een reeks van oplich tingen heeft gepleegd ten bedrage van 200.000 frs Hij heeft deze strafbare feiten gepleegd ten nadeele van de Nederlandsche firma waarvoor hij werkzaam is. Op het oogenblik van zijn arrestatie had Van Os slechts 50 francs bij zich. Hij is in het Huis van bewaring te Nice opgesloten, in af wachting van de uitleveringsformaliteiten. De Centrale Recherche heeft Maandag avond ten huize van den koopman E. B, aan de Gedempte Slaak te Rotterdam een groote partij speelkaarten in beslag genomen, die vtn valsche belastingstempels voorzien ware Een partijtje was a! reeds in het fornuis ver brand. Men had vermoedelijk lont geroken Er werden nog stempels in beslag genomen* De koopman en zijn vrouw zijn gearresteerd (Msb.l Dinsdagmorgen om 8 uur is in de Van der Takstraat te Rotterdam een koe, die met een koppel andere beesten naar de Vee markt werd vervoerd, losgebroken en op hol geslagen. Het dier rende de Prins Hendrik kade (Oostzijde) op. De los-werkman G. M. wilde het beest daar grijpen, doch werd tegen den grond geslagen, ten gevolge waarvan de man aan het rechteroog werd verwond. De koe holde de Feyenoordstraat in en botste tegen den 8-iangen J. v. D„ die een hoofd wonde bekwam en in den politiepost-Maas kade verbonden moest worden. In de Willem Barentszstraat liep de koe verder den 72- tarigen lichtersknecht F. S. ondersteboven, waardoor deze aan het linkerbeen werd ge wond. Aan de Maaskade Oostzijde slaagde men er eindelijk in het hollende dier in een koppel ossen te drijven, waarop het zich ge willig liet grijpen en wegleiden. De koe be hoorde aan den landbouwer E. H. uit Nieu- wersluis. DOOR GASDAMPEN BEDWELMD. Dinsdagmiddag verrichtte zekere A. P. werkzaamheden in een ketel in de fabriek van Chemische produkten aan dë Vonde lingenplaat te Schiedam, waarbij hij door gasdampen bedwelmd werd. Ofschoon spoe dig na het ongeval P. met een zuurstof-appa raat behandeld werd, kon de inmiddels ont boden dokter slechts den dood constateeren P. was gehuwd en laat vrouw en twee kinde ren achter. ARME KLEINE 1 Dinsdagnacht geraakte ten huize van den winkelier C. v. W., waarschijnlijk door het omvallen van een petroleumstel, de wieg in brand, waarin de 1 %-jarige kleine sliep. De bewoners wisten het vuur spoedig te blus- schen, doch het kind had reeds zulke brand wonden bekomen, dat het spoedig na het on geval is overleden. GELDVERSPILLING. Eenigen tijd geleden werd het Co»hoorn- park te Bergen-op-Zoom op last van h t d p. van Oorlog gesloten en zou de daarin zich bevindende cantine ingericht worden tot verblijf der aldaar getacheerde politiesol- daten. De muziektent werd verkocht, verschei den boomen werden omgehakt en er werd een nieuwe ingang met hek voor de militairen ge maakt terwijl men in het gebouw zelf aan het breken ging. Maar rut worden naar het Hbld. meldt, die soldaten elders onder dak gebracht en staat de cantine te huur voor f 35 in de maand. Een dienstbode met een valschcn naam. Eenigen tijd geleden nam een familie in de Ruysdaelstraat fe Amsterdam een dienst meisje in haar dienst. Dit had een reeks onaangenaamheden ten gevolge. Het begon op zekeren avond toen de familie thuis kwam en al haar zilverwerk, een bedrag vertegen woordigende van ongeveer 15 a 1800 gulden miste. Er waren duidelijke teekenen van diefstal aanwezig. De politie nam de zaak in onderzoek. Het bleek haar, dat het dienstmeisje dien avond alleen thuis was geweest. Op aandrang van een harer vrienden, een bekende van de politie, opende zij de deur en liet hem bin nen. De dief stelde een omvangrijk onderzoek zoek naar zilver in en verdween spoedig met den buit. Zoowel het dienstmeisje, dat zich evenals in haar vorigen dienst onder een val- schen naam had verhuurd, zoo mede de dief werden Maandagavond gearresteerd. Het onderzoek wees ook uit, dat het twee tal het zilverwerk aan een opkooper, een 38- jarige varensgezel had verkocht. Ook deze persoon werd in den avond door een inspec teur aangehouden. Het drietal zal ter be schikking van de justitie gesteld worden. Het gestolen zilver is tot dusverre nog niet gevonden. Naar wij vernemen is de administratieve tout inzake de 2000 zoek geraakte patronen ontstaan, doordat de administratie aan de Hembrug, waarheen ze waren teruggezon den, hiermee geen rekening en aanteekening was gehouden, zoodat men meende, dat zij nog in Deventer moesten zijn. Een doode en een gewonde. Bij het viaduct te Rhenen kwam de motor van dr. Doornveld uit Putten in botsing met een paard en wagen, waarbij dr. D. de borst kas werd ingedrukt. Eenige oogenblikken la ter overieed hij aan de bekomen verwondin gen. Per autobrancard werd het stoffelijk overschot naar Ziekenzorg vervoerd. De heer K., die mede op den moto: gereden had, kreeg een verminkte kaak Hij werd per auto naar het ziekenhuis te Wageningen vervoerd. Hei Vakbl. v d Schoenmaket Jeeli het volgende mede Terwijl in overig Frankrijk lakschoentjes het meest gevraagd zijn, schijnt in en om Pa rijs meer schoeisel van gekleurd chevreau te gaan. Velours, kalfsleer en mat chevreau komen wegens hun hobge prijzen minder in zwang Wildleder is in trek, vooral in beige, biscuit, wit en 'ête de nègre. terwijl zwart afgedaan heeft. Voor heeren treden schoenen in accacia box en ander kleurig leder meest naar voren. De fijnste clientele, zoowel heeren als da mes, neemt echter, vooral voor verblijf in de badplaatsen, uiterst rijke fantasie-modellen in allerlei fijne ledersoorten hagedis-, kro kodil-, waarvan men vooral den buik en de rijden gebruikt, boa- en cobra-slangenleder. Zelfs leguano leder wordt gebruikt en alles in combinatie met lak of zelfs gekleurd che vreau. JONGEN VERMIST. Namens den vader verzoekt de Commissa' ris van Politie in de 8e Sectie te Amsterdam bureau Spaarndammerstr.) de opsporing er. aanhouding van den 14-jarigen Rengert Fre derik Christiaan van Wijk, geboren te Am sterdam 17 Febr. 1910, die op 12 April 1924 des namiddags te 6 uur zijn betrekking heeft verlaten en sindsdien niet meer in de ouder lijke woning, le Leliedwarsstraat 51, is terug gekeerd, lengte pi.m. 1,30 M., kort en gezet, rond aangezicht, gezonde kleur, licht blond, haar en blauwe oogen. Litteeken op boven lip. Gekleed met korte manchesterbroek,: grijze overjas, grijze sporipet, zwarte kousen en rijgschoenen. Voornoemde commissaris verzoekt even- tueele berichten betreffende den jongen te willen zenden aan het Politieburau Mar- nixstraat 148 (Raampoort.) In verband met den in den nacht van 20! op 21 Aug, 1923 verdwenen nachtwaker H. van O. tc Goor is naar wij reeds meldden naar Zwolle iemand overgebracht dien de politie te Amstehrdam had gearresteerd. Het onderzoek heeft echter niets opgeleverd, Donderdag stond voor de Rechtbank te s Hertogenbosch terecht W. C., 66 jaar. Koopman re Eindhoven, beklaagd dat hij in den avond van 27 Dec. 1923 te Eindhoven zijn echtgenoote, Catharina Peijneburg, op zettelijk heeft mishandeld, gewelddadig met een klomp en met een slijpplank heeft ge slagen of gestooten en haar met geweld tegen den vloer en de meubels heeft geworpen, waardoor zij bloedend is verwond en ten ge volge waarvan zij eenigen tijd daarna door verbloeding is overleden. Bekl. ontkende brutaal alles. Hij wist van niets. Hij was dronken uit Strijp thuisgeko men. Hoe laat wist hij ook niet. De president zei, dat het beter was na zoo'n beestachtige daad schuld te bekennen. Bekl. hield echter vol, van niets te weten. Hij beweerde, dat er vreemden in huis waren geweest, maar hij moest toegeven hen niet gezien te hebben. De politieagent Knabben deelde mede, dal bekl. hem 'smorgens was komen vertellen, dat hij zijn vrouw dood op bed had gevonden Getuige had bij het bed een bebloede strijk plank gevonden. Volgens den agent van politie Antonius was bekl. een beul voor zijn vrouw. De recher cheur v. d. Broek had geconstateerd, dat de vloer was opgedweild en dat er bloed op zat. Bekl. trachtte dat te verklaren door te zeg gen, dat, er een mand met afval uit een slage rij voor zijn honden had gestaan. Rechercheur v. d. Broek deelde verder mee, bebloede haarlokken op den grond te hebben gevonden. Het lijk maakte den indruk op bed te zijn gelegd toen de vrouw al dood was. De wed. Reiners zeide, dat de verslagene 's avonds om halfacht bij haar geweest was en gezegd had, dat haar man weer dronken was en zij niet wist wat haar nu weer boven het hoofd hing. Zij zou wel weer 's nachts bui ten moeten slapen. Om 10 uur had bekl. haar meegedeeld, dat hij zijn vrouw in den „herd" had gevonden en haar op bed had ge legd. Getuige had gezien, dat bekl. zeer dron ken was thuisgekomen. Volgens getuige J. Schimmel had bekl. 's avonds tamelijk gedronken. Toen bekl. thuis was heeft hij hem hooren roepen ook slagen heeft hij gehoord. Van de vrouw, die alles hard sprak als ze dronken was dat was ze toen niet heeft hij niets vernomen, 's Morgens om 7 uur had bekl. hem gezeg'd, dat hij water in de voorkamer had. Over zijn vrouw Heeft hij niet gesproken. Deze dronk wel eens, maar was overigens een goede vrouw. Vrouw v. Orthen legde omtrent de vrouw een gelijksoortige verklaring af. Getuige A. v. Berkom was in den voor avond langs 't huis gekomen. De vrouw had toen een lantaarn en zei deze te hebben nage zien voor het geval bekl. laat mocht thuisko men. Deze laatste begon toen te schelden. Dr. Kramer (deskundige) schetste bekl. als een dronkaard, die zijn honden steeds af schuwelijk mishandelde. Heel Eindhoven is bang voor hem. Hij is een echter vechtersbaas. Het lijk maakte den indruk te zijn afgelegd. Volgens dr. Mettxop is de viouw niet dron ken geweest. (Bekl. had beweerd, dat hij zijn vrouw dronken tegen de kachel had gevon den). De deskundige verklaarde verder, dat het bloed op de jas van bekl. daarop gespat is. Dr. W. Hesselink meent op grond van de fevonden bloedsporen en een haarlok om den achelpoot, dat de vrouw is rondgeslingerd. Bloed en haren zijn ook gevonden op slijp plank en klomp. De indruk van getuige is, dat de vrouw met de plank is geslagen toen zij op den grond lag. Het O. M. ging de verschillende verkla ringen na en meende, dat geen doodslag of moord ten laste kon worden gelegd, doch enkel mishandeling den dood ten gevolge hebbende. Met het oog op den leeftijd van bekl. eischte spr. niet het maximum, doch 6 jaar gevangenisstraf met aftrek van voor arrest. De verdediger, mr. v. d. Kun, voerde aan, dat bekl. het feit in dronkenschap heeft ge pleegd. Zes jaar beteekent voor dezen bekl. zoo goed als zeker levenslang. Spr. bepleitte ten slotte een lichtere straf. Bekl. beweerde nogmaals niets te weten, want hij was dronken geweest. Het kan wel zijn, dat hij zijn vrouw heeft mishandeld, maar de plank heeft hij toch zeker niet gebruikt. Uitspraak over 14 dagen. en gevaarlijke onzinnigheid scheen te be- ''kouwen. Het gevolg was dat hij zich tot een uit eer in de buurt wendde, die hem voor vijfentwintig procent boven de waarde, op crediet, de zeer eenvoudige meu- b'len, welke hij noodig had, wilde verkoo- benevens nog eenige weinige dingen, zelfs in de armoedigste huishouding "°®dzakelijk zijn. Helaas 1 nu had hij zijn b*nd laten grijpen door het eerste rad van noodlottige en onverzadelijke machine, d,e „schuld" heet en die, wanneer zij maar ee" enkelen vinger heet krijgt, zelden haar sl*ehtofier loslaat, voordat zij het geheel verpletterd heeft. ,..Pp den bepaalden dag werd het buwe- !ll* van Edmond en Louise voltrokken De jonge werkman had geen vriendenhij otoest zich dus tot onverschillige, bijna ge heel vreemde personen wenden, om zijn ge tuigen te zijn Dit zette aan de huwelijks- Plechtigheid op het Stadhuis en in de kerk 'en eigenaardige somberheid bij, en deed het nederige maal, dat zij den getuigen be leefdheidshalve moesten aanbieden, zonder Vreugde verloopen, .Op den avond van den zelfden dag, ont- 'jog Edmond de Bellenoise een brief van *'in patroon, waarin deze hem mededeelde, uut hij geen werk meer voor hem had en "em aanraadde elders arbeid te zoeken. Oat waa een harde slag. Reeds den dag na hun huwelijk zou het jonge paar gebrek moeten lijden, wanneer Edmond niet dade lijk werk vond. Gelukkig kwam het zoo ver niet Zonder zich tc laten ontmoedigen, wendde hij oogenblikkelijk pogingen aan, om een andere werkplaats te vinden en dit gelukte Item zeer spoedig. Hij kwam bij een ande ren patroon in dienst en wist zich daar spoedig door zijn bekwaamheid te doen gel den. Toen gevoelden Edntond en Louise, zich gelukkig, in weerwil van de vele ontbe ringen, wij konden bijna zeggen in weer wil van de ellende. Het leven scheen hun schoon en heerlijk toe, omdat ze het paradijs in hun hart had- den. ACHTSTE HOOFDSTUK. Een jaar na hun huwelijk kwam de kleine Agnes ter wereld. De geboorte van dit kind verdubbelde het geluk der beide echtge. nooten, evenals het in gelijke mate hun ontberingen en hun armoede grooter deed worden. Wat was dan de oorzaak van hun be krompen levenswijze Iedereen weet dat een bekwaam werktuigkundige genoeg ver dient om zich een behoorlijk bestaan te verschaffen. Maar niets ter wereld is in staat een ar men uitvinder te beletten zijn gevaarlijken en met hinderpalen en teleurstellingen be zaaiden weg te bewandelen, die bijna al tijd tot volslagen ellende voert. Edmond. die onbaatzuchtig voor zichzelven was, haakte naar vermogen voor zijn vrouw en kind. Vol vertrouwen op zijn genie, was hij vast overtuigd, dat hij vroeg of laat de vruchten zou zien van zijn rusteloos stre ven en roem en geld zijn deeliou worden. Hij zocht daarom met onvermoeiden ijver en liet zich door niets ontmoedigen. Dage lijks besteedde hij verscheidene uren aan zijn onderzoekingen Hij gaf blijken van een groot verstandelijk vermogen in zijn zeer vernuftige samenstellingen, doch hij kwam tot geen practisch geldelijk resultaat en de armoede nam op schrikbarende wijze toe. In het derde jaar van hun huwelijk scheen de donkere hemel een weinig op te hel deren en een oogenblik scheen het of Ed monds ster, Zoolang door wolken bedekt, thans in vollen glans zou gaan schitteren- Het model van een werktuig, door hem op een tentoonstelling ingezonden, werd met den eersten prijs bekroond. Een speculant kocht hem deze uitvinding voor vierduizend francs af. Deze nam daar op octrooi en verdiende er veel geld mede. Zoodra Edmond in het bezit van vierdui zend francs was, de eerste som van eenig belang, welke hij ooit had bezeten, meende hij zich rijk of tenminste op het punt van het te worden. „Laten wij thans onze schulden betalen, zeide Louise, „dan kunnen wij volkomen rustig zijn „Waar denk je aan 7 nep de werktuig kundige uit „Wat praat je van rust! Zie je dan niet dat wij met reuzenschreden voortgaan op den weg naar roem en eer. Eindelijk zal ik bekend worden. Weldra zal mijn naam niet meer in het duister verbor gen zijn Zal ik dan uit gebrek aan een weinig geld, halverwege blijven staan Dat zou toch een groote dwaasheid zijn, niet waar 7" „Wat denk je dan te doen 7 „Voort te gaan. zooals ik thans doe. Louise zuchtte en zweeg en Edmond nam het rampzalige besluit om zich geheel en al aan zijn uitvindingen te wijden en thuis voor eigen rekening te arbeiden om aldus met vollen zeilen koers te zetten op het doel d&t hij zich had voorgesteld. Daarom verliet hij de werkplaats en huur de in de Pas de la Mule een woning, waar in wij hem bij den aanvang van ons ver haal hebben gevonden. Daar zette hij zich vol hoop en moed aan het wer;J- Wij kunnen echter al de moeilijkheden en wederwaardigheden niet niedcdeelen, waar- mede het gezin te kampen had sinds den dag, waarop Edmond vooi goed zijn pa troon verlaten had, tot op het tijdstip waar op ons verhaal een aanvang neemt. Die jaren brachten hem langzaam maar zeker naar een onvermijdelijk, noodlottig einde. Toen eenmaal de vierduizend francs ver teerd waren, en dat duurde niet zoo heel lang, kon de werktuigkundige, verdiept in hoogere studiën en den alledaagschen han- denarbeid verachtende, nauwelijks het da- gelijksch brood verdienen. Dit ontmoedigde hem evenwel niet. „Wat geef ik om armoede voor 't oogen blik," zoo sprak hij, „wanneer morgen de rijkdom kan komen." In afwachting evenwel van die twijfel achtige toekomst moest iedere week het een of andere kleeding- of meubelstuk ver kocht worden en het huishouden dat nooit rijk was geweest, werd voortdurend armoe diger. Plotseling kwam het ongeluk hem over vallen. Louise had een teeder gestel en haar gezondheid, ofschoon zeer zwak, had tot nog toe geen reden tot ongerustheid gegeven. Eensklaps begon de jonge vrouw echter te kwijnen, zij klaagde over groote zwak heid en inwendige pijnen. Zoo begint bijna altijd die vreeselijke kwaal, de tering, waar voor geen redmiddel bestaat. De longtering begon%icb te openbaren. Op het tijdstip, waarop wij den lezer met Edmond kennis lieten maken, had de kwaal reeds zulke vorderingen gemaakt, dat er niet de minste hoop overbleef om Louise te redden en sinds eenige dagen vertoonde de kleine Agnes dezelfde onrust- borende teekenen. Bij zooveel onrust, angst en smart voegde zich nog het geldgebrek, Van alle zijden daagden dc schuldeischers op. Bijna iederen dag werd de arme Edmond tot in zijn eigen woning vervolgd door drin gende en vaak beleedigende aanmaningen, die hij zooveel mogelijk voor Louise ver borgen hield. In weerwil van de onvermijdelijke neer slachtigheid, waarin hij door zooveel verdriet en ongerustheid moest gebracht worden, hadden zich twee denkbeelden in zijn geest gevormd, die inderdaad vruchtbaar zouden zijn en in staat waren groote geldelijke voor deden op te leveren. In dien tijd bestonden de spoorwegen nog niet en Edmond dacht er volstrekt niet aan den stoom te gebruiken, maar hij had het plan gevormd een machi ne te vervaardigen, die zichzelf op andere wijze zou voortbewegen. Hij dacht op die manier de paarden onnoodig te maken en een groote bezuiniging te bereiken. Dit was zijn voornaamste uitvinding, en daarop re kende hij het meest. De tweede was minder belangrijk, maar kon toch een bron van grooten rijkdom worden, hoewel zij slechts toepasselijk was op voorwerpen van ondergeschikt beland namelijk kinderspeelgoed. f Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1924 | | pagina 7