Nieuwe Haarlemsche Courant | 1924 | 14 juli 1924 | pagina 9

Brieven uit Frankrijk.

Ontdekte misdaad.

NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
Derde Blad - Maandag 14 Juli 1924

Asquith, Baldwin en Lloyd George zullen lieden hl het Lagerhuis
debatteeren met MacDonald over de buitenlandsche politiek. De
opvattingen van den Duitschen Rijkskanselier over het rapport-Dawes.
De aanslag op den Egyptischen premier. Een alarmeerend rapport
over de Spaansche positie in Marokko.

Onder de Radio-berichten: Principieele overeenstemming bereikt
tusschen Duitschland en de geallieerden in zake uitvoering der deskun
digen-rapporten. Successen der Braziliaansche rebellen.

Inzake

GEM. BUITENL. BERICHTEN.

DE FRANSCHE ECONOMISCHE
RAAD.

EEN NIEUW SYSTEEM VAN VER
KEERSREGELING TE NEW YORK.

MARKTNIEUWS.

KO&K

FEUILLETON.

DE OPENING DER OLYMPISCHE
SPELEN.

De Olympische spelen hebben officieel 'n
aanvang genomen in den namiddag van 5
Juli in het stadion Colombes. Maar alvorens
u te verhalen van die groote sportdemon-
stratie, waaraan duizenden athleten uit alle
oorden der wereld deelnamen en eveneens
duizenden toeschouwers hun aandacht, schon
ken, verzoek ik u met mij op te gaan naar de
Notre Dame, waar des morgens een indruk
wekkende plechtigheid tot inwijding van die
spelen plaats vond. Des te meer moet het
ons verheugen, dat Gods zegen voor alles
over deze kampspelen is afgevraagd, waar
J al te vaak de sport voor velen een beletsel
is den Zondag kerkelijk te heiligen.

Hoevele malen reeds zagen wij den kathe
draal van Parijs, gevuld met een aandachtige
massa, het middelpunt van luisterrijke feesten
Maar een aanblik als op dezen morgen bood
deze nog zelden, zoo geheel verschillend door
het karakter er ditmaal aan gegeven. Talrijk
zijn de officieele personen, de vertegenwoor
digers van den President der Republiek,
van de ministers van Oorlog en Marine, de
gezanten, geestelij ke en wereldlij ke hoog-
waardigheidsbekleeders.

En in het middenschip die jeugdige athle
ten, waarvan velen in hun sportief gewaad,
allen in stilte neergeknield om Gods zegen
laf te smeeken over den vredigen strijd dien
zij zullen voeren. Om tien uur schrijdt kar
dinaal Dubois het priesterkoor binnen. En
aanstonds worden de gebeden voor de ge
storvenen aangeheven, weerklinken door
't koor voortreffelijk gezongen, het „de pro-
fundis", het „Dies illa" en het„Kyrië". Dan
houdt de Bisschop van Parijs een korte en
eenvoudige toespraak, waarin hij de inrich
ters der Olympische spelen gelukwenscht,
deze te stellen onder de bescherming van
den Allerhoogste en tevens wijst op het ver
band tusschen de moreele en physieke ont
wikkeling die beide noodzakelijk zijn in het
menschelijk leven.

Hij schenkt zijn bisschoppelijken zegen aan
alle aanwezigen, nadat het „Te Deum" heeft
weerklonken door de breede bogen van dit
wijdsche kerkgebouw. En diep onder den
indruk gaan allen na afloop heen, met zich
dragend een blijde herinnering en een ver
langen den goeden strijd te strijden, die gelijk
St. Paulus eens heeft gezegd, de kroon der
overwinning verzekert.

Al vroeg in den middag trokken de be
langstellenden op naar het stadion Colombes
om getuigen te zijn van de openingsplechtig
heid.

Langs den weg er heen heerschte een le
vendigheid die deed denken aan de dagen dat
de grand prix te Longchamps wordt betwist.

Het stadion zelf bood een f eestelij ken
aanblik als zelden te voren en de stralende
zomerzon gaf aan het geheel een ongekende
blijheid. De muziek van de garde heft reeds
haar tonen aan voor het uur van aanvang,
terwijl een mannenkoor toepasselijke gezan
gen doet hooren. Om 3 uur ongeveer vult zich
de officieele tribune en neemt de president
der Republiek plaats te midden van het
Olympische Comité en talrijke vorstelijke
personen, overgekomen om dit internationale
sportfeest mede in te luiden.

Dan neemt hetjdefilé der athleten een aan
vang in alphabetische volgorde. En de ver
tegenwoordigers van 45 naties met hun
vlaggen voorop trekken aan ons voorbij onder
i de tonen der luidklinkende marschmuziek.
Iedere natie met een geheel eigen karakter,

dat niet alleen uitkomt in de verschillendheid
en veelkleurigheid harer kleederdrachten,
maar ook in de houding en de gedraging
harer afgevaardigden.

Met trots begroeten wij onze landgenooten,
ten e ale van 50, die voorafgegaan door den
vaandeldrager van Dijk en den naamvoerder
de Jong een kranigen indruk maken in hun
eenvoudig sportcostuum

Telkens weerschalt het applaus op als de
verf c'iillende groepen de goedgevulde tribu
nes passeeren.

Midden in het stadion stellen de groepen
zich op, de Nederlandsche juist voor de eere
tribune van den president der Republiek
De vaandeldragers treden naar voren en
scharen zich in een halven cirkel, te samen
met de leden van het Olympisch comité.

Graaf Clary bestijgt het spreekgestoelte
om het hoofd van den staat te verzoeken
de spelen te openen. Hij verklaart daarbij
dat de deelname aller verwachtingen heeft
overtroffen en dat meer dan 7000 athleten
zijn samengekomen uit alle gewesten om
blijk te geven van hun behendigheid en
kracht, in vredelievenden strijd elkander te
bekampen. Gaston Doumergue verklaart
vervolgens met luider stem dat de spelen
zijn geopend en zijn woorden worden met
'n daverend f applaus begroet. Het oogenblik
van de plechtige eedaflegging is gekomen.
Geo Andri, de Fransche sportkampioen doet
zijn eed hooren Wij zweren dat wij ons op
de Olympische spelen vertoonen zullen, in
eerlijken strijd, met eerbied voor de regle
menten en verlangend er aan deel te nemen
in een geest van ridderlijkheid, tot eer van
onze landen en tot roem van de sport

En de duizenden, opgesteld achter hun
woordvoerder stemmen in met dien eed door
het opheffen van den rechterarm.

De kanonschoten bulderen, de trompetten
schallen, de vredesduiven stijgen op in hon
derdtallen, terwijl meerdere vliegtuigen cir
kelen boven het zon-beglansde stadion.

Weer klinken de marschtonen, worden
gezangen aangeheven, herhaalt zich het défilé
der verschillende landsgroepen onder onver
flauwde belangstelling.

En als eindelijk de laatste kampvechters
door de poort Marathon de kampplaats
hebben verlaten, ontruimen zich de tribune
en neemt de terugtocht naar Parijs een aan
vang.

Een dichte file van auto's en autocars
beweegt zich langs de smalle toegangswegen,
waarlangs eeji dichte haag van voetgangers
met moeite zich een weg baant.

De Olympische spelen zijn begonnen.
De eerstkomende weken zullen staan in het
tee ken van de sport.

Niet alleen het stadion Colombes zal de
kampvechters ontvangen, op talrijke plaatsen
zullen de athleten uit geheel de wereld hun
krachten meten. Nog weten wij niet voor welk
land de vlag der overwinning de meeste kee-
ren zal worden geheschen. Wij weten alleen
dat de opening onder gunstige voorteekenen
is begonnen, waar zij is gepaard gegaan met
een godsdienstige plechtigheid, een hulde
betuiging aan Hem, zonder Wien geen enkel
mensch het minste vermag. Niet allen die
loopen in den kampstrijd zullen een prijs
behalen. Zij moeten zich bewust zijn, dat niet
alleen de uitkomst telt, doch ook het doel, de
physieke ontwikkeling in dezen het voor
naamste is.

Intusschen wenschen wij Nederland niet
temin menigen lauwerkrans toe.

Parijs, 9 Juli 1924.

Mr. P. v. S.

de aanstaande intergeal-
lieerde conferentie
te Londen blijft de verwachting ten zeerste
gespannen, al valt er voor het oogenblik wei
nig nieuws meer van te vermelden.

Te Londen verwacht men, dat het debat
dat heden in het Lagerhuis over buitenland
sche zaken zal worden gevoerd, een gebeur
tenis van belang zal blijken. Vernomen wordt,
dat het rapport Dawes, de intergeallieerde
conferentie en het bezoek van den premier
in hun geheel besproken zullen worden. Het

debat zal worden geopend door Asquith
waarna waarschijnlijk Baldwin aan het woord
zal komen. De premier zal de beide sprekers
in den vooravond^ beantwoorden. Onder de
andere sprekers zal, naar men verwacht, ook
Lloyd George zijn. Vernomen wordt, dat
de Amerikaansche regeering thans officieel
de uitnoodiging tot de Londensche confe
rentie heeft aangenomen. Kallogg, de Ame
rikaansche ambassadeur te Londen, zal Ame
rika vertegenwoordigen, terwijl kolonel Lo
gan, de Amerikaansche „waarnemer" in de
Commissie van Herstel, hem behulpzaam

zal zijn. Owen Young, die Maandag te Lon-

den aankomt, zal optreden als financieel des.-
kundige.

In verband met deze conferentie is wel van
belang de rede, welke bij een Zaterdagmid
dag gehouden receptie van persvertegenwoor
digers

de Duitschc Rijkskanse
lier over het rapport Da
wes

o.a. gehouden heeft, en waarbij deze ver
klaarde, dat de verwachtingen, welke in
wijde kringen in het Rijk na het bekend
worden der voorstellen en eischen van het
rapport waren ontstaan, weer grootendeels
voor ernstigs bezorgdheid en vrees hebben
plaats gemaakt. In den geest, die naar onze
meening tot de opstelling van het rapport
heeft geleid, bespoedigden wij zonder tijd
te verliezen met alle krachten de voorbe
reidende werkzaamheden, welke onzerzijds
voor de uitvoering moesten worden verricht.

Indien Poincaré in zijn jongste rede voor
den Senaat werkelijk heeft gezegd, dat
Duitschland nog niets heeft gedaan om de
wetten tot uitvoering van het rapport tot
stand te brengen, dan berust dit op een
volkomen miskenning en gebrek aan kennis
van den stand van zaken. Poincaré had zich
op de hoogte kunnen stellen door te infor-
meeren bij de Fransche onderhandelaars.

Bij deze voortbereidende werkzaamheden
heeft ons de wensch bezield, om te komen
tot een eerlijke overeenstemming door een
vrije en openbare bespreking, en de geest,
die na het wegruimen van alle puinhoopen
uit en na den oorlogstijd, ons in staat stelt
de tegenpartij vrij in het oog te zien en de
hand te reiken met het besluit eindelijk te
beginnen aan een wederopbouw, niet alleen
van Duitschland, maar van geheel Europa.
De Londensche conferentie zou Duitschland
nader brengen tot de verwezenlijking van
dit doel. Ik moet constateeren, dat door de
te Parijs bereikte overeenstemming tusschen
MacDonald en Herriot de hoop, die wij op
de Londensche conferentie hadden gevestigd,
ernstig schijnt te worden bedreigd.

Het Duitsche volk is besloten en bereid,
ook in de toekomst nog de groote en zware
lasten op zich te nemen, welke in het rapport
worden voorgeschreven en die volgens een
Engelsche uitspraak zelfs de grenzen en
lasten van het verdrag van Versailles over
schrijden mits het maar eindelijk het doel
dezer offers inziet.

Het Duitsche volk wenscht weder geregel
de toestanden, het wenscht, dat het verdrag
van Versailles en de Rijnlandovereenkomst
weder volledig in werking worden gesteld en
den rechtsgrondslag vormen, waarop wij
met de voormalige tegenstanders in eerlijk
overleg en in beider belang onze besprekin
gen kunnen baseeren.

Het Duitsche volk wil eindelijk weder de
nationale vrijheid en de gelijkgerechtigdheid
met andere volken.

Wanneer Frankrijk thans zoo sterk den
nadruk legt op de handhaving van het ver
drag van Versailles, dan moet het begrijpen,
dat ook wij de weinige rechten, die het ons
toekent, gewaarborgd wenschen te zien.

Het lot van Duitschland en Europa hangt
alleen af van de omstandigheid, of verstand
en goede wil in economisch opzicht niet alleen
door Duitschland, maar ook door de tegen
partij worden getoond.

De rijkskanselier bestreed ten slotte de
opvatting, als zou hij het streven van het
buitenland om Duitschlands toetreding tot
den Volkenbond te vergemakkelijken af
keuren en tegenwerken. Een voorwaarde tot
Duitschlands toetreding was echter, dat zijn
welzijn en eer volkomen waren verzekerd.

Hij betuigde zijn oprechte instemming
met de desbetreffende verklaring van Lord
Parmoord.

Met vreugde constateerde spr., dat ook in
Frankrijk geleidelijk een zienswijze veld
won, welke recht scheen te geven op de
hoop, dat thans eindelijk de oplossing der
herstelquaestie, waarnaar men zoo lang had
gestreefd, tot stand zou komen.

De eenige voorwaarde, die de rijksregee-
ring verbindt aan de uitvoering van het
rapport, zoo verklaarde dr. Marx nog vol
gens een radiogram uit Berlijn in zijn rede,
is, dat het door alle betrokkenen naar inhoud
en geest oprecht wordt aanvaard en uit
gevoerd. De rijksregeering rekent bij de uit
voering der overeenkomst op de medewer
king van den rijksdag.

Zaterdag hebben wij reeds melding ge
maakt van

een aanslag op den Egyp
tischen premier Zaghloel
Pasja,

op wien, toen hij zich aan het station te Kaïro
bevond, op zich om weg naar Alexandrië te
begeven, een revolverschot gelost werd, dat
hem in de borst wondde.

Zijn toestand is, volgens de laatste berich
ten, die wij totnogtoe ontvingen, bevredigend.
De man, die den aanslag gepleegd heeft, een
nationalistisch student/is onder streng ge
leide naar Kaïro gebracht, waar men hem
dadelijk verhoord heeft. De uitslag van dit
verhoor is echter nog niet bekend.

Heeft men hier te doen met de daad van
extremistische warhoofden, die vreesden, dat
Zaghloel bij zijn a.s. reis naar Europa, waar
hij binnenkort met MacDonald zou confe-
reeren over de punten, door Engeland zich
voorbehouden bij de onafhankelijkheidsver
klaring van Egypte in Februari 1922 (nl. de
quaesties van de militaire bewaking van het
Suez-kanaal, de capitulaties, de bescherming
van Egypte tegen vreemde rechtstreeksche
of indirecte interventie, en den Soedan) zou
laten vinden tot concessies, hoofdzakelijk dan
wat betreft het laatste punt

Na lord Parmoord's verklaring in het Hoo-
gerhuis, dat Engeland nooit Soedan zou los
laten, kort en goed, een verklaring, die aan
leiding gaf tot een storm van verontwaardi

ging In Egypte en ZaghloePs gebaar van af
treden om dadelijk daarop weer uit handen
van koning Foead de leiding te aanvaarden,
heeft MacDonald zich verhaast een wel vast
beraden, maar toch tegenmoetkomender ge
luid te doen hooren en den weg te banen tot
de mogelijkheid van Zaghloel om tot een
persoonlijke gedachtenwisseling te komen,
welke wellicht tot een compromis zou kun
nen leiden, nu de Egyptische premier heeft
ingezien, dat ook de Britsche Labour-regee-
ring wat de kern van de zaak aangaat een
zelfde standpunt inneemt als haar voorgang
ster, al wil zij ten opzichte van Egypte méér
den weg op van de indertijd door de commis-
sis-Milner aangewezen richting.

MacDonald heeft een telegram aan Zag-
loel Pasja gezonden, waarin hij zijn leedwe
zen over den gepleegden aanslag te kennen
geeft en de hoop uitspreekt dat hij toch in
staat zal zijn naar Londen te komen om met
hem te confereeren.

Met belangstelling mag men intusschen
uitzien naar andere berichten omtrent de
juiste toedracht van zaken en den afloop
van den aanslag.

De positie der Spanjaar
den in Marokko.

In de Spaansche zóne in Marokko schijnt
de toestand vrij critiek te wezen. Behalve
dat de militaire positie der Spanjaarden verre
van gunstig is en de Rifkabylen een steeds
sterker wordenden druk oefenen, hebben
er gestadig incidenten plaats, die op een ge
spannen verhouding tusschen de legerauto-
riteiten en de regeering te Madrid wijzen.
Onlangs zijn twee generaals teruggeroepen
Queipo de Llano en de Montero de laatste
was commandant van het gebied van Ceuta.
Generaal Queipo de Llano was door gene
raal de Montero van incorrectheden beschul
digd en in antwoord op deze beschuldiging
heeft hij een rapport opgesteld, hetwelk zul
ke ernstige aantijgingen aan het adres van
de Monero bevat, dat deze van zijn functie
moest worden ontheven.

Zoo zou de commandant van het gebied
van Ceuta volstrekt niet op de hoogte zijn
geweest van den aard van het terrein Hij
zond twee colonnes uit om Tizza-Aza te
ontzetten, dat door de rebellen was omsin
geld zonder rekening te houden met de door
hem ontvangen inlichtingen, Een inspectie
tocht die generaal de Montero heeft onder
nomen, bracht aan het licht, dat de toestand
in Sjefsjoean hoogst onvoldoende is. De le
vensmiddelendepots zijn vrijwel leeg, ver
voermiddelen ontbreken er, terwijl in Te-
toean de toestand nog erger is. In het depot
aldaar heeft de generaal slechts een paar
honderd kilo rijst, groenten en vet aange
troffen, bestemd voor de voeding van 22.000
man gedurende vele weken, zoodat de nood
zakelijkste levensmiddelen tegen buiten
sporige prijzen op de markt van Tetoean
moeten worden gekocht.

Tenslotte bevat het rapport een algemeen
overzicht van den toestand, die hoogst pre
cair wordt genoemd. De verdediging der
gewichtige Spaansche stellingen is onvol
doende georganiseerd en vele offers aan men
schen zijn reeds gebracht, welke stellig ver
meden hadden kunnen worden.

EEN ERNSTIGE BESCHULDIGING
1EGEN MUSSOLINI.

De Parijsche „Oeuvre" bevat een artikel,
waarin wordt gezegd dat Mussolini den
avond van den lOen Juni, toen het socialis
tische Kamerlid werd vermoord, de bijzon
derheden kende van de misdaad, „die hij
had geinspireerd." Finzi, onderstaatssecre
taris van binnenlandsche zaken, die bij het
gebeurde betrokken was en zich ontmaskerd
zag, had besloten zelfmoord te plegen. Al
vorens dit te doen stelde hij een memoran
dum op, hetwelk hij in zeven afschriften
aan politieke vrienden toezond met de mede-
deeling. „Te openen bij mijn dood." Finzi
werd echter gearresteerd vóór dat hij aan
zijn voornemen gevolg kon geven. Eén der
zeven afschriften van het memorandum is
thans den officier van instructie toegezon
den. Er zou o.a. in staan dat Mussolini
eenige dagen vóór de ontvoering van Mat-
teotti tegenover Rossi, den chef van den
persdienst zou hebben verklaard: „Je moest
zorgen dat hij verdwijnt."

De „Oeuvre" zegt niet waar hij deze
mededeelingen vandaan heeft.

NIEUWE INSTRUCTIES DER COM
MUNISTISCHE PARTIJ IN DUITSCH
LAND.

Het „Berl. Tag." publiceert het volgen
de uittreksel uit de nieuwe instructies der
Duitsche Communistische Partij, gericht
aan alle afdeelingen betreffende de wijze
van optreden van den Rijksdag, enz.

„Elk communistisch lid moet eraan den
ken, dat hij geen wetgever is die met andere
wetgevers overleg pleegt, maar dat hij een
agitator van de partij is, die in het vijande
lijke kamp wordt gezonden, om aldaar de
besluiten der partij uit te voeren. De com
munistische afgevaardigde is niet tegenover
het geheel der kiezers, maar alleen tegenover
de wettige of onwettige communistische
partij verantwoording schuldig. De com
munisten moeten zooveel mogelijk gebruik
maken van het reglement van orde. Waar
dit niet gaat moeten zij een eigen reglement
toepassen. Indien leden van de partij met
geweld uit de zaal of van de tribunes worden
verwijderd, moeten de overige partijgenoo-
ten de vergadering in de war sturen. Bij
het sluiten van elke vergadering moet de
Internationale worden gezongen."

AUTOBRAND EN DIEFSTAL.

Bij een tocht in de omgeving van Frie-
drichsbruch raakte de auto van prins Bis
marck in brand. De wagen werd totaal ver
nield, Bismarck zelf bleef ongedeerd. Tijdens
het blusschingswerk werd een koffer met
kostbaren inhoud o.a. gouden sieraden en
gouden munten, gestolen.

HET VERKEER MET HET BEZETTE

GEBIED.

De verlaging van de prijzen der Ruhrkolen
met 20 pet. heeft het den Duitschen rijks
minister van verkeer mogelijk gemaakt, ter
verlichting van de moeilijke situatie, waarin
zich bet bezette gebied en voornamelijk de

mijnbouw van het Ruhrgebied bevinden, de

tarieven van het goederenvervoer van en
naar het bezette gebied te verlagen.

De Economische Raad, welke door de
Fransche regeering is ingesteld, is Vrijdag
avond onder voorzitterschap van Herriot
bijeengekomen en heeft zich met het vraag
stuk betreffende de hooge kosten van het
levensonderhoud bezig gehouden.

(Deze raad die onder het ministerie van
handel ressorteert, bestaat uit 45 leden, die
voor een periode van tweeiaar zijn benoemd.

Zij bevat vertegenwoordigers der groote
banken, van den handel en industrie en moet
het ministerie van advies dienen in de hem
voorgelegde quaesties).

EEN ONGELUK MET DEN TREIN
STRAATSBURG—PARIJS.

De trein StraatsburgParijs is Zaterdag
in het station van Vitry-la-Ville op een goe
derentrein geloopen. Er werden drie perso
nen gedood en een vijftiental gewond.

DE REVOLUTIONAIRE BEWEGING
IN BRAZILIË.

De Braziliaansche rebellen zouden meester
zijn niet alleen van de stad San Paolo, doch
ook van de omgeving der stad.

GROOTE VERMEERDERING VAN
HET AANTAL STRAATONGELUKKEN
TE BERLIJN.

De oorzaak der geweldige vermeerdering
van het aantal ongelukken op straat wordt
door de politie gezocht in het toenemen van
het aantal auto's. Einde Juni waren in Ber
lijn 32.000 auto's ingeschreven. Het onoor
deelkundige en veel te snelle rijden der
chauffeurs maakt dat er dagelijks tientallen
ongelukken voorkomen.

Van 1 April30 Juni is het aantal be
kende verkeersongevallen te Berlijn 1342.
Bij deze ongelukken werden 31 menschen
gedood en 497 meer of minder zwaar gewond.

Te New York is een nieuw systeem van ver
keersregeling ingevoerd om een eind te ma
ken aan de opstopping in het verkeer, die
hoe langer hoe ernstiger werd. Het stelsel
bestaat in op bepaalde afstanden van elkaar
geplaatste gekleurde lichten, die zich langs
Broadway van Rectorstreet, in het beurs-
kwartier, over een afstand van zes mijl tot
de 86ste straat uitstrekken. Op aanwijzing
van deze lichten beweegt het verkeer naar
het noorden en zuiden zich onafgebroken
gedurende negentig seconden, waarna, na
een tusschenpoos van tien seconden, het
verkeer in Oostelijke en Westelijke richting
gedurende veertig seconden plaats heeft.
Het systeem wordt aangevuld door politie
agenten, doch het stelsel moet zoo goed wer
ken, dat zij maar weinig te doen hebben.

DE DROOGTE EN DE SPRINKHANEN
PLAAG IN ZUID-AFRIKA.

Generaal Hertzog heeft, naar de „Times
meldt, Zondag 27 Juli aangewezen als een
dag van verootmoediging en gebed in ver
band met den noodtoestand veroorzaakt door
de langdurige droogte en de sprinkhanen
plaag.

DE TERUGKEER VAN CUMMINS IN
ENGELAND.

De heer Cummins, de Britsche zaakgelas
tigde te Mexico, is, gelijk gemeld, te Lon
den aangekomen. Hij heeft aan de „Times"
verklaard, dat hij verwachtte naar Mexico
terug te keeren (waar hij 26 jaar geweest is)
na verslag te hebben uitgebracht aan de re
geering.

Voorts deelde hij mee, dat hi), toen hij
instructies van de Britsche regeering had
ontvangen om heen te gaan, de Mexicaan-
sche regeering hiervan in kennis stelde,
waarop de geheime agenten, die de legatie
hadden omsingeld, werden weggenomen.
Niemand mocht de legatie binnengaan dan
leden van het diplomatieke corps, die zeer
vriendelijk waren. Er was geen moeilijkheid
geweest om voedsel te krijgen. De Mexica
nen wilden de post niet binnenlaten, doch
niettemin had Cummins brieven ontvangen.

Het laatste wat hij van mevrouw Evans
gezien had (wier huis belegerd is door agra
riërs, die trachtten haar er uit te verdrijven)
was, toen zij op het dak van haar huis was,
vechtende tegen de aanvallers. Cummins
noemde haar een buitengewone vrouw, die
al grijs haar heeft. Zij is op gevorderden
leeftijd, maar zeer sterk zij rijdt goed en
schiet uitstekend en er was geen twijfel aan
haar vastbeslotenheid haar mooie boerderij
te verdedigen. Ze zeide „Ge kunt mij doo-
den als gij wilt, maar ge zult mij niet van
mijn boerderij berooven." De Mexicanen
hebben een deel er van in bezit genomen.
Zij hebben, zoo vertelde de heer Cummins
ten slotte, land ontnomen aan tal van eige
naars, waarvan de meesten weggeloopen en
geruineerd zijn. Mevrouw Evans is de uit
zondering.

AFGELUISTERD IN DE TRAM.

A. „De Baarnsche politie-agenten krijgen
nu een ander wapen op hun pet, hè

B. „Welk dan

A. „Een vergeet-mij-niet

BEVERWIJK, R.-K. Coöp. ïuindersver-
eeniging „Kennemerland". Prijsnoteering van
11 Juni. Aardbeien 2535 et.; kruisbessen
20 ct.frambozen 4555 ct, per Kg.; per
ziken 59 ct. per stuk; doppers 10—13 ct.;
capucijners, bruin 1222 ct„ idem wit 10
18 ct.; raspersló25 ct.; peulen 1332
ct.; tuinboonen 49 ct.; snijboonen 6172
ct.; dikke boonen 7880 cl. per Kg.; sla

40120 ct. per 1Ö0; bloemkool 615 ct.;

komkommers 513 ct. per stuk; wortelen
410 ct.; rabarber 410 ct.; selderie 35
ct.; uien 34 ct. per bos; postelein 2055
ct, per ben; aardappelen 89 cl.; drielingen
46 ct. per Kg.

AMSTERDAM, 12 Juli. (Noteering van
het Nieuwe Veilinggeb. expl. De Jong

Koene.) Meikersen f 0.500.60, Volger»
f 0.400.48, id. rood f 0.180.24, zwarts
kersen f 0.160.32, perkgr. aardbeien f 0.90
1.20 per slof, id. f 0.070.12 per pot, id.
f 0.260.36 per Kg. Druiven f 0.720.98,,
bessen Prolefie f 0.340.48, kersbessea
f 0.500.56, aalbessen f 0.140.28 per Kg.
Perziken f 0.060.20, meloenen f 0.460.74
per stuk. Frambozen f 0.500.80, per Kg.,
id. f 0.160.20 per pot, bloemkcol f 1420^
komkommers f 69 per 100 stuks. Spercie-
boonen f 0.260.34, snijboonen f 0.34—0.44,
tomaten f 0.160.24 per half Kg., peulen
f 1118, doppers f 1016 per 100 Kg., peen
f 36, rabarber f 46, sla f 11.80, sjalotten
f 68 per 100. Westlandsche ieuwe aard
appelen f 8.8010.80, drielingen f 8,10—
9.10, Noord-Hollandsche nieuwe aardappelen
f 7.808.40, drielingen f 7.408.60 per 100
Kg.

Bloemen. Hadley f 59, Sunburst f 3—
5.50, Ophelia f 3.505.50, Golden Ophelia
f 46, Keizerin f 34.50, jhr. Mock f 36,
per 100 stuks. Kelken lelies f 0.160.22,
Callas f 0.160.26, Am. anjelieren f 0.04—
0.06 per stuk. Violieren f 2.506 per 100 tak.
Potplanten, Hortensia's f 0.501, Gera
niums f 0.10,0.14, Fuchsia's f 0.120.18,
Plumosa's f 0.080.10, Exfordia's f 0.05—
0.07, Aurancaria's f 1.302.50 per stuk.

(Vanaf Dinsdag 15 Juli a.s. *s morgens 7
uur en verder dagelijks, behalve Vrijdags,
zal de Bond van Amsterdainsche Markt-
huurders in genoemd Veilinggebouw voot
export doen veilen tuinbeonen etc. Groote
aan voeren verwacht, voor de eerste maal
ongeveer 3000 zak).

ALKMAAR, 12 Juli. Vee. Aanvoer 18
paarden f 150375 25 koeien f 275450
31 nuchtere kalveren f 1232 123 schapen
f 4853.50 40 lammeren f 145 biggen'
f 914. Boter per 1kg. f 0.801.15. Eieren
per 100 stuks f 6.5Ö7.25.

BROEK OP LANGENDIJK, 12 Juli-
(Weekbericht Langendijker Groetenveiling.
Deze week was de aanvoer van aardappelen
weer zeer groot, niet minder dan 3.406,600
kg of 340 wagons werden aangevoerd dat
is nog 90 wagons meer dan de vorige opgaaf.
Hoewel iets zakkende werden flinke prijzen
gemaakt. Schotsche muizen brachten op
f 5.40 tot f 10, middenprijs f 6 tot f 8.50
per 100 kg. Schoolmeesters f 5.50 tot f 9.80,
Ronde f 8.80 tot f 11.50, Koksianen f 5.60
tot f 6.90, Negentigvoud f 5.50 tot f 7.10,
Drielingen f 4.40 tot f 7, mindere soort f 2.50
tot f 3.50, kleine f ltot f 1.60, alles per 100
kg. De wort°lenaanvoer bedroeg 132.935
bos, dat is 14.000 bos minder dan de vorige
opgaaf, prijs f 2.40 tot f 5.90 per 100 bos.
Bloemkool, aanvoer 542 stuks, prijs f 13.80
tot f 23 per 100 stuks. Tuinboonen, aanvoer
345 kg. prijs f 6.10 tot f 7.50 per 100 kg.
Voor 't eerst in dit seizoen werd reeds een
partijtje van 250 kg. roode kool aangevoerd
ze werden gekocht voor f 18 per 100 kg.

CULEMBORG, 12 Juli. Fruit. (Veiling
Culemborg en omstreken.) Kersen 3448
ctroode id. 12 ct., zwarte id. 25 ct. roode
bessen 18' 20 ct alles per kg.

ELST. (Bet.), 12 Juli. Fruit. Ter speciale
Ochtendveiling waren de prijzen Volgers
3440, Rouanen 3536, Zwarte Kersen
2630, Kruisbessen 1221. Roode Bessen
1219, Zwarte Bessen 28 30, Frambozen
3040, Aardbeien 1734 ct., aller per kg.

GELDERMALSEN. 12 Juli. Kersen. Ter
veilingsvereeniging „Geldermalsen en Om
streken" besteedde men heden voor vol
gers rijp 4682 ct id. rood 1418 ct.
zwarte kersen rood 1421, id. rijp 30—41
ct., alles per kg.

HOORN. 12 Juli. Vee. Aanvoer 14
Schrammen f 2834, 31 Biggen f 10—12,
36 Schapen, f 4052. Lammeren f 2834.
Handel stug.

HOORN, 12 Juli.. Granen. (Beurs Pa-k-
zaal.) Rogge 1 1013 tarwe f 12 a 14'
gerst f 11 a 13, haver f 12—13 per 100 kg
bruine boonen f 20 per hl mosterdzaad
f 43 per 70 kg., karwij zaad f 19 maan
zaad f 15—16 per 50 kg.

BOVENKAKSPEL. (Station). II Juli.
Aardappelen Koks, Due en Nnetyfold
2.602.75, Schotsche ƒ2.103.10, kleins
ƒ1.151.80, ronde 2.753.80 per baal..
Aangevoerd 14.500 baal. Bloemkool le
ƒ14.75—21, id. 2e ƒ9.50—16.50, id. 3e
ƒ2.403.75 per 100 stuks. Aangevoerd 6775'
stuks. Roode kool ƒ13.1015.60 p°' 100
kg. Aangevoerd 1200 kg. S'afcoonen 5.?5
7.80 per 15 kg. Aangevoerd 6'2 aak. Wor
telen 2.205.80 per 100 bos. Aangevoerd'
1460 bos.

ELST (Bet.), 11 Juli. Fruit. Veiling vaiy
•leden. Prijzen: Volgers 4049, zwarte kersen
2530, rouznnen 3437, roode bmsen 14
33, zwarte bessrn 2428, k-uisbessen 17—
24, frambozen 3055, aardbeien 2947 ct.,
alles per kg., perziken 811, meloenen 55—*
65 ct. per astuk.

DELFT, 12 Juli. Kaas. Ter markt waren
40 st. komijnekaas, prijs 0.80a 1.per kg.

UTRECHT, 12 Juli. Vee. Aangevoerd
waren 300 stuks. Handel matig. Prijzen
waren stieren 150310, vaarzen 240
340, pinken 120210, melkkoeien 260
440, kalf koeien 280460, vaars koeien 230
330, magere kalveren nuchtere kal
veren 1620, magere varkens 13-r-45,
biggen ƒ513, magere schapen 3848,
weidelammeren 2228, zuiglammeren 31
—37.

Eieren 6.508.

BOTER ƒ1.15.

53.

„Gevoelt gij u in staat, iemand te zien,
die ver van hier is, zonder doo^ eenig voor
werp met dien persoon in verbinding te zijn
gebracht?"

„Ik geloof het wel. Breng mij in contact
met den persoon, die mij wil ondervragen.
Ik zal in zijn gedachten doordringen en er
de persoon zien, die hij wil, dat ik zal vol
gen.'

Fritz Werner nam de rechterhand van Ed-
mond en legde die gedurende een paar se
conden in de linkerhand van Pamela. De
valsche somnabulc schrikte plotseling zoo
hevig, dat Edmond inwendig eene rilling door
zijne leden voelde.

„Wat deert u?" vroeg de dokter aan de
somnambule.

„Ik zie! ik zie!" riep deze uit,

„Wat ziet gij?"

„Haar, aanw ie de man denkt, wiens hand
5n de mijne ligt."

„Wie is het?"

„Een kind."

„Van zijn familie?"

„Zijn dochter."

De magnetiseur wendde zich tot Edmond,
die een kreet had geslaakt en vroeg hem;

„Is het waar? Zijl gij hier gekomen, om iets
van haar te vernemen?"

„Ja, ja," stamelde Edmond, „dal is waar.
Dat is alles waar. Mijnheer de dokter, in
's hemels naam, ondervraag haar.

Fritz Werner knikte toestemmend; daarop
sprak hij:

„Wat moet ik haar vragen? Wat wilt gij het
eerst weten?"

„Voor alles wil ik weten, of mijn kind nog
leeft,"

Dc dokter herhaalde de vraag.

„Zij leeft," antwoordde Pamela.

„Zij leeft! zij leeft!" riep Edmond buiten
zichzelf van vreugde en met de oogen ten
hemel geslagen. „O, God zij gedankt! hel ver-
ledene is vergeten. Ik ben gelukkig, ik heb
niets geleden!"

Fritz Werner hernam;

„Ga voort; de somnambule wordt moede.
Gij moet haar niet laten wachten."

„Ik wil weten," vervolgde Edmond, „op
welke wijze mijn kind verdwenen is."

De somnambule scheen zich eenige oogen-
blikken te bedenken. Zij herhaalde bij zich
zelf de les, die Rodille haar had voorgezegd.

Eindelijk fluisterde zij haperend, en met
eene pauze tusschen eiken volzin, alsof de
vercshillende deelen van het tafereel zich
langzamerhand voor haar ontrolden:

„Ik zie.... ik zie.... Het is nacht

Eene groote donkere kamer.... Eene vrouw
ligt onbewegelijk.... Een kind staat bi)
haar,... Ik zie nog beter.... O, dat is

vreeselijk!Die vrouw is dood!.... Dat
kind weent!.

Pamela hield stil. Edmond, hijgend en ont
daan, kon nauwelijks ademhalen; zijne gan-
sche ziel hing aan de lippen der somnam
bule. De dokter gaf hem een teeken, om niet
tot haar te spreken. Pamela vervolgde:

„Dc duisternis wordt dikker.... Het kind
wordt bang, het kermt en weeklaagt-
Door dc vrees aangezet, sluipt het de kamer
uit. Het verlaat het huis en gaat op goed
geluk de straat op...."

„Agnes Arme Agnes O mijn kind, mijn
geliefd kind!" riep Edmond snikkend uit.

De somnambule hernam na een pauze,
die langer dan de vorige had geduurd

„De nacht is voorbijde dag is aan
gebroken Het kind heeft zoo lang geloo
pen, dat zij den terugweg naar Parijs niet

meer kan vindenZij volgt een grooten

weg, die aan weerszijden met boomen is
beplant.... zij lijdt,, zij heeft honger.,
zij weent.... De krachten begeven haar..
Zij wil zich nederzetten op een hoop steenen...
zij geraakt buiten kennis en valt bewusteloos
op den grond neder...."

ZESDE HOOFDSTUK.

Edmond stond met het gelaat in zijn han
den te snikken.

Pamela zweeg.

„Zijt gij vermoeid vroeg de magnetiseur
haar.

„De vermoeidheid komt op," antwoordde
zij, „maar ik kan nog spreken."

„Ga dan voort en zeg ons, wat er van dat
kind is geworden."

De valsche somnambule begon weder en
behield nog meer dan vroeger den toon van
iemand, die iets verhaalt, dat voor zijn oogen
plaats grijpt.

„De weg is eenzaam.De zon stijgt hooger
en hoogeruren gaan voorbijVan den
kant van Parijs komt een wagen met een
linnen kap, getrokken door een oud paard,
dat langzaam loopt. In dien wagen zitten
een man, eene vrouw en twee kinderen op
bossen stroo. Hunne gansche bagage bestaat
uit een bijna ledigen koffer en eenige muziek
instrumenten. Zij komen bij het meisje,
dat nog altijd bewusteloos ligt. Zij zien haar.
de man doet het paard stilstaan en klimt af.
Hij neemt het kind op, geeft het aan zijne
vrouw, klimt weer op den wagen, het paard
krijgt een zweepslagen zij rijden voort."

Een kwartier lang ging de valsche som
nambule op die wijze voort, tot zelfs de ge
ringste bijzonderheden opnoemende, die
op het kind betrekking hadden, en door
deze uitwerking van het thema, dat Rodille
haa had opgegeven, hét bewijs leverende
van een zeer vruchtbare verbeeldingskracht.

Men zal begrijpen, dat Edmond gretig
luisterde. Maar Fritz Werner wenschte er
een einde aan te maken.

Hij wendde zich tot Edmond en sprak

„Deze zitting heeft reeds veel langer ge
duurd, dan gewoonlijk het geval is. Alles
moet een einde nemen, dat begrijpt gij, mijn
heer, en het zou *riet rechtvaardig ziio» de

krachten der somnambule geheel uit te
utten, ten behoeve van een enkel persoon."

„Dat begrijp ik," sprak Edmond haastig,
en dat is niet meer dan billijk. Gij hebt veel
meer voor mij redaan. Gij hebt ontdekt,
dat mijn kind nog leeft, en mijn dankbaar
heid is grenzeloos, dat zweer ik u. Doch er
is nog zooveel dat ik gaarne zou willen we
ten."

„Voor heden is dit onmogelijk," antwoord
de Fritz Werner. „Ik herhaal u, de krachten
der somnambule zijn uitgeput. Wanneer gij
uwe rechtmatige nieuwsgierigheid wilt be
vredigen, kom dan morgen terug."

Edmond loosde een diepen zucht. Wij
weten, dat hij geen geld had voor een tweede
zitting en buiten de mogelijkheid was, het
zich te verschaffen.

„Morgen sprak hij verdrietig, „morgen
zal ik niet kunnen komen."

„Stel u dan tevreden, met wat gij reeds
hebt vernomen."

„Ik smeek u, mijnheer, heb medelijden
met mij en sta mij toe, nog één vraag te
dorn."

Fritz Werner aarzelde.

„O, mijnheer, ik smeek het u op mijn
knieën bid ik u," ging de vluchteling met
gevouwen handen voort, „weiger mij deze
gunst niet."

„Welnu, het zij zoo," zeide de dokter
„ik sta uw verzoek toe. Ik veroorloof u nog
één vraag te doen, één enkele."

„O, ik dank u, mijnheer Wees gezegend
voor uw goedheid. Dat God u gelukkig moge

maken, u en uwe kinderen, indien gij dia,
hebt."

„Stel uw laatste vraag," hernam de dokter,
„en doe het vooral zoo kort mogelijk."

„O, daartoe zijn niet veel woorden noodig.
Alleen wilde ik weten, waar mijn dochtertje
op dit oogenblik is."

„Waar is het kind van dezen man?" her
haalde de magnetiseur, zich tot de somnam
bule wendende.

„Ik zie niets meer," antwoordde Pamela
de vermoeienis overstelpt mij, de helderheid
van mijn geest is verdwenen en er is een wolk
voor mijn oogen."

Fritz Werner deed eenige passen en sprak
op gebiedenden toon

„Dring door die wolk heen. Ik gebied u,
te zien, en ik beloof u rust, wanneer gij' zult
hebben geantwoord."

De medeplichtige van den magnetiseur
schoof eenige oogenb.likken op haar stoel
heen en weer.

„Ik gehoorzaam," sprak zij eindelijk met
zwakke stem. „De wolk vervliegt.ik zie.
ik zal spreken."

„Ik ben ver van Parijs," fluisterde de
somnambule. „De lucht is zacht, de hemel
helder hooge rotsen strekken zich lang»
de zeekust tot in het oneindige uit.. Voor
den ingang van een hut staat een troep man
nen en vrouwen en in hun midden bevindt
zich een klein blond meisje, heel vreemd
gekleed en dal al zingende danst. Dat kleine
meisje is het kind, dat gij nut bevolen hebtA
te zien."