$paarne-|Jank
Z. Em. Kardinaal Schutte
te Haarlem.
Het 27ste Intern. Eucharistisch
Congres.
DIT NUMMER BESTAAT UIT 8 BLADZIJDEN
Woensdag 23 Juli 1924
47ste Jaargang No. 15796
De aankomst van Kardinaal van Rossum. Aan boord
van „de Batavier." De zegetocht door Amsterdam
De ontvangst in de Willebrorduskerk.
Familiepapieren en andere belangrijke
documenten kunt u beter in de safe
van de Spaarnebank bewaren dan in
uw schrijfbureau.
Safety .first
KERK -EN SCHOOL.
Eucharistie en Missie,
HANDEL EN NIJVERHEID.
Nederlandsch Fabrikaat.
UIT DE PERS.
J. J. WEBER ZOON
Ooticiens *-* Fabrikanten
Koningstraat 10 Haarlem.
Telegraphisch Weerbericht.
DAMMEN.
Haarlem en Agentschappen:
Per week 0.25
Per kwartaal 3.25
Franco per post per kwartaal bij
vooruitbetaling 3.58
Bureaux: Nassaulaan 49.
Telefoonnummers: 142b, 274) en
»e abonnementsprijs bedraagt voor
1748.
Postrekening No, 5970.
Advertentiën 35 cents per regel.
Bij contract belangrijke korting.
Advertentiën tusschen den tekst,
als ingezonden mededeeling, 60 ct.
per regel; op de le Pagina's 75 ct.
per regel. Vraag- en aanbod-adver-
tenliën 14 regels 60 ct. per plaat
sing; elke regel meer 15 ct., bi
vooruitbetaling.
DE AANKOMST.
Tegen half een komen we in Umuiden
aan.
Al dadelijk bij den ingang van het dorp
passeeren ons enkele auto's, waarin we
leden der hooge geestelijkheid opmerken en
heeren van het Comité.
Alles verzamelde zich in hotel No. 1,
Waar met spanning gewacht wordt op de
dingen, die komen zullen.
De lucht is grijs; er valt eenige regen.
Tegen twee uur evenwel komt er verande
ring en als we ons naar de.sluizen begeven
schijnt er een vriendelijke zon. Een merk
waardig panorama biedt de omgeving van
IJmuiden! Naar de Westzijde zien we de
duinenrijen, op den achtergrond den water
toren, rechts daarvan de hoogovens. Het
geelgrijze landschap is doorsneden door het
Noordzeekanaal.
Ruim twee uur loopt de Batavier II statig
en waardig binnen. Een ontzaglijke men-
schenmenigte heeft zich verzameld.
De Kardinaal omringd door zijn gevolg
heeft plaats genomen op de voorplecht van
het schip. Eindelijk is het zoo ver dat de
boot de landingsplaats is genader— Een
enthousiaste begroeting volgt. De Kardinaal
wuift de menigte toe. Kinderen, langs de
kade geschaard, hebben elk een letter in
geel-witte bloemen, welke samen het woord
„Welkom" vormen. Dc muziek zet in en uit
vele kindermonden klinkt het bekende lied:
„Aan U o Koning der Eeuwen."
Inmiddels is Mgr. Heylen aan boord ge
gaan, gevolgd door Mgr. Crepin van Monl-
martrc, dc leden van het Comité, de pers,
filmoperateurs en verschillende fotografen.
Mgr. Heylen begroet den Kardinaal
legaat, waarna Z.Em. een korte toespraak
houdt.
Z.Em. is dankbaar, dat Z. H. de Paus een
Kardinaal-legaat heeft afgezonden naar het
27ste Internationaal Eucharistische Congres
en dat de keuze daarbij is gevallen op Kard.
van Rossum. Z.Em. memoreert de aange
name samenwerking met den Kardinaal
legaat te Weenen onder Keizer Franz Jozet,
en hoopt op een zelfde aangename samen
werking gedurende aanstaande dagen in het
vaderland.
Hierop neemt pastoor G. C. v. Noor het
woord, die als vice-voorzitter van het locaal
Comité den Kardinaal-legaat welkom heet.
Ook Z.Eerw. is dankbaar, dat het Z. H. be
haagd heeft een legaat te sturen en dubbel
dankbaar omdat Kard. van Rossum deze
onderscheiding is te beurt gevallen, die één
van taal en volksaard met ons is.
Z.Eerw. begroet dezen pauselijken legaat
•net vreugde, en met trots, waarvan Z. H. de
Paus onlangs verklaarde in een schrijven
aan Kardinaal v, Rossum gericht bij gele
genheid van zijn gouden kloosterfeest, dat
Z.Em. alle hoedanigheden bezat den groot
sten lof waardig en versierd is met alle
deugden, die een kloosterling moet bezitten.
Kardinaal van Rossjim dankte voor de
vriendelijke woorden tot hem gericht, den
wensch uitsprekende, dat het 27ste Inter
nationale Eucharistische Congres rijke
vruchten zal dragen.
Hierop worden den Kardinaal-legaat
eenige der aanwezigen voorgesteld, o.a
pater van Dijk, lid van het locaal comité,
de heeren van den Broeke en Kuipers van
het comité voor pers en propaganda en de
heer Dreesman, waar Kard. van Rossum
verblijf houdt gedurende de Congresdagen.
KARDINAAL VAN ROSSUM'S ZEGE
TOCHT.
De dag van gisteren is er een geweest
om nooit weer te vergeten!
Wat daar beleefd werd op het Noord-
Zeekanaal, toen Katholiek Holland zijn
grooten zoon ontving, den grooten, die als
arme jongen zijn loopbaan begon en nu als
Prins der Kerk een waarlijk vorstelijken in
tocht hield, is éénig! Zoo iets kan kan ook
alleen maar in het waterrijke Holland, dat
zonder moeite een vloot van schepen ver
zamelt en dan onder zijn bonte wolken
luchten een onverwacht waterspel uitvoert,
dat verrast door zijn levendigheid van kleur.
Ook het Hollandsche volk verraste giste
ren ons weer eens en misschien ook zich
zelf wel! door zijn onverwacht opstor
mend enthousiasme. Zoo zijn onze men-
schen! Dat blijft nuchter en koud bij de
voorbereiding van groote gebeurtenissen,
dat haalt de schouders op voor vroeg ge
uite geestdrift en schaamt zich voor de
warmte, die in zijn binnenste gloeit. Alles
wat op medewerking van een warm gemoea
is berekend, dreigt te mislukken, maar dan
het uur is daar, de stroeve Hollander
komt uit de plooi en toont al zijn verbor
gen liefde en geestdrift.
Maar een feit als dit de ontvangst van
den Kardinaal-Legaat, dien wc allen ken
nen en beminnen, omdat hij een der ónzen
is brengt dan ook zoovéél mee, dat het
hart verheft en den geest ontvlamt. Achter
de figuur van dien eenen mensch hoe
imponeerend ook rijst óp de groote be-
teekanis der Kerk met haar heilige Leer en
al wat haar in den loop der eeuwen tot een
wonder heeft doen zijn.... en sterker nog
dan dat: dc Koninklijke gestalte van den
gevierde dezer dagen: Christus Eucharis-
ticus!
Maar laat ik u eenvoudig wat vertellen
van dezen intocht, die een triomtocht ge
bleken is, zooals 'k dien meemaakte in de
persboot. Om twaalf uur zaten we in onze
schuit, die tegenover het Centraalstation
gemeerd lag, de vlag met „Pers" lustig liet
wapperen, maar al spoedig te klein bleek,
om de vele binnen- en buitenlandscbe jour
nalisten te bevatten. Er kwam dan ook al
gauw een scheiding tusschen de verschil
lende nationaliteiten, in dezen zin, dat de
Nederlandsche en Vlaantsche penneridders
op de „Amstel" bleven, terwijl de welkome
vreemdelingen werden overgescheept op de
„Theo," waarop zich ook de dokter met
zijn genees- en heelkundigen staf bevond,
die gelukkig, trots alle dreigende aanvarin
gen van dien middag, slechts dartele water
golven en geruststellende gezondheidsgol-
ven zag.
Ons bootje zag er 'n beetje gevaarlijk uit,
door de aanwezigheid van' 'n stelletje film
operateurs, die de voorplecht met hun ma
chine in beslag hadden genomen en al maar
draaiden en kiekten, om de aangekondigde
Congresfilm aaneen te meteren. Die film
belooft iets interessants te worden dat
vertelde me Dorus Hermsen, de bekende
schilder en kunstminaar, die meeging om
met zijn zoon de operaties te leiden. Hij zat
daar met zijn typischen kop als voor deze
gelegenheid weggegaan uit een der oude
Hollandsche schilderstukken. En terwijl we
bladerden in het dien morgen van de pers
gekomen eerste Congresnummer van de
„Katholieke Illustratie," praatten we over
oude en nieuwe schilderkunst en Dorus
Hermsen, dc minnaar van het klassieke en
voorstanders van het academische, noemde
met al zijn overtuiging het grootste deel
van het moderne werk „boerenbedrog."
Inmiddels waren we op route gegaan en
de gevelrijen langs den waterkant, scherp
oppuntend tegen de grijze lucht, boden,
met het leven aan den wal, afwisseling ge
noeg. Er waren ijverige verslaggevers, die
reeds hun indrukken opteekenden, anderen
die kalmpjes hun sigaar rookten in afwach
ting van de dingen die komen zouden. Eu
de stemming was prettig aan boord, vooral
toen, onder het opstoomen van het Noord-
zee-kanaal, de dreigende lucht ging breken
en lichte plekken tusschen het wolkengrijs
hoopvol uitzicht gaven.
Ons bootje ging sneller loopen. Telkens
voeren we booten van de Ned. R. K. Reis-
vereeniging voorbij, en dan zwaaiden we el
kander een groet toe, als menschen die het
zelfde doel hebben. Onze gastvrouw, me
vrouw de Biggelaar, zorgde vriendelijk voor
een versterking van den „inwendigen
mensch", hetgeen niet overbodig was, want
we zouden die minderwaardige verlangens
verder moeten vergeten, tot, laat in den
avond, alle plechtigheden voorbij waren.
Omstreeks twee uur naderden we de
schutsluizen van IJmuiden en reeds zagen
we, boven den ijzeren waterkeerder uit, de
„Batavier II" oprijzen, hoog en trotsch,
den pauselijken wimpel uitvierend in de
lucht.
Wal was er nu een drukte op het water,
waar de vele met vlaggen versierde booten
van de officieele en niet-officleele ont
vangst-flottielje. kruisten en op den wal
en op de sluizen, waar een menigte van
menschen, jong en oud, het oogenblik af
wachtte, waarop de breede poorten zouden
worden opengedraaid en de afgezant van
den Paus van Rome zich vertoonen zou.
En daar gingen de sluizen open en stoom
de de „Batavier" op.
En meteen zagen we daarboven op het
voordek, te midden van zijn gevolg, een
roode figuur staan, klein, en tóch, door de
groote beteekenis die we allen aanvoelden,
èn schip èn water èn volk overheerschend.
Onder den purperen hoed lichtte het inne
mende blanke gezicht met dc zilveren lok
ken.... dc fijne hand bewoog zich zege
nend.... en het daverde op het water en
vanaf dc dijken van het gejubel der menigte,
die, plotseling opgeloeid in enthousiasme,
den Kardinaal het welkom toejuichte.
Wat zich in het eerste uur van dezen in
tocht hier afspeelde was overweldigend!
Langzaam, statig, gleed de groote boot het
kanaal op, de persboot volgde er achter en
links en rechts zagen we ze komen opdagen,
de vele schepen, ovyrvuld met wuivende,
hocra-roepende en zingende menschen. Tel
kens weer trachtten enkele vooruit te ko
men, óm fneër van nabij 's Pausen afgezant te
begroeten dan kwam weer het vriendelijk
handgebaar en het ontroerde hoofdgeknik
vanaf dc hooge plaats op dc „Batavier"
en dan daverde het weer over het water, bij
het zwaaien van hoeden en zakdoeken, Van
galmend gejubel.
De lucht was dikker geworden, een zachte
regen viel neer. Maar dat kreeg geen invloed
op de stemming. Want aan den wal stonden
ze in lange dichte rijen met vaandels en
vlaggen en dachten aan geen hemelwater
en lieten de juichkreten los.
't Was maar een verfrisschend buitje! Al
spoedig klaarde de hemel weer op en wierp
de zon haar goud over het water en over
het bonte feesttoonecl. Wat 'n kleuren
overal! De lichte zomerkleeren der vrouwen
en meisjes op de booten gaven al tinten ge
noeg, maar daarboven fleurden de vlaggen
en vanen in schilderachtige blijheid. Van
enkele vaartuigen klonk muziek: „Room-
schen, dat zijn wij met ziel en harte" en
„Dat Jezus leev!" Ginds werd gezongen,
stemmen van een geoefend dameskoor.
Dat was op de „Alkmaar", een imposan
te verschijning met haar drie dekken, die
overvuld waren met menschen, misschien
wel duizend op die eene boot. En als zij
de „Batavier" naderde, drong alles naar
den kant, vanwaar Kard. Van Rossum ge
zien en toegejuicht kon worden en dan
helde het ontzaglijke gevaarte zoover over,
dat er kreten van waarschuwing opgingen
uit de andere vaartuigen, die toch straks
hetzelfde gingen doen, omdat allen zien en
groeten en wuiven wilden.
We hebben al die vaartuigen niet geteld,
want steeds' zagen we weer andere. Daar
waren er vele uit Amsterdam Rotterdam,
en ook uit Haarlem. En het eene was
mooier om le zien dan het andere, maar
hierin stemden ze alle overeen: er was een
feest van geestdrift aan boord. Daar had
je de Roomsche studenten, jongens en
meisjes .net hun zwierige mutsen, Gerard
Brom in hun midden, zingend hun jeugdig
„Io Vivat!" Dan zag je weer de St. Jozefs
gezellen met hun muziekkorps, en kleinere
en grootere schepen, die een eerewachl
vormden rond de „Batavier" Over den dijk
was 't één lange rij van auto's, rijtuigen en
fietsen, die den stoet volgden.
Bij de Pont van Velsen wachtte weer een
nieuwe huldebetooging. Drommen volks
stonden daar opgesteld en uit die menigte
gingen lang aangehouden juichkreten om
hoog, terwijl rijen van kinderen opgetogen
met de pauselijke kleuren wapperden. As
sendelft bracht eenzelfde hulde door de
jubelende kleinen En bij de Hembrug was
't weer waarlijk grootsch Nieuwe booten
voegden zich daar bij de reeds uitgebreide
zegevloot, op de brug wemelde het van
toeschouwers en langs den kant dikten de
geestdriftige rijen aan, waartusschen de
vaandels goud schitterden in de zon. Mu
ziekkorpsen van Zaandam, Krommenie en
Assendelft wierpen hun koperen klanken de
lucht in en rondom, waar ie ook zag, blonk
en daverde het van jubeling
Verderop zagen we de Volendammer
vloot liggen vast aaneen, met nationale en
pauselijke vlaggen gesierd, maar sterker nog
spraken de op iedere schuit aanwezige ge
zinnen, de mannen in hun donkere kleeren,
vrouwen en meisjes met hun kanten mutsjes
En keek je achteraan, dan was daar, met
het fijne silhouet der brug tót achtergrond,
de stoet van booten, overweldigend mooi
met de veelkleurige vlaggetjes boven de
statige gevaarten en de rookpluimen opslie-
rend naar de blauw-grijze lucht.
De aankomst te Amsterdam.
En zoo ging het voort naar de Mirakel
stad. In de haven aan De Ruyterkade werd
de stoet van ontvangst-booten nog niet
toegelaten ons vaartuig stevende de „Ba
tavier" nu voorbij, we landden en drongen
rond 't paviljoen bij den Dokkumerstöiger,
waar Z, Eminentie werd opgewacht. Daar
stonden de Bisschoppen van Nederland met
hun secretarissen en andere, hoogwaardig-
heidsbekleeders, omringd door Maltezer
ridders en ridders van St. Gregorius. En crp de
kaden en overal in het rond waren, de
menschen weer samengestroomd en wacht
ten geduldig, om straks mee den Kerkvorst
te begroeten De officieele ontvangst door
Z. D. H. Mgr. Callier en de Comité's,'ging
bijna verloren in het enthousiaste gejuich
der onafzienbare menigte.
De tocht door de stad.
Maar ook nu had de zegetocht nog geen
einde. De rijtuigen, een langen stoet vor
mend, reden voor en dan ging 't in optocht
door de stad naar de kerk van S.t. Willibrord
buiten de Veste. Zoolang die tocht duurde, de
vele straten door, stonden op al de'trottoirs
de menschen dicht opeen gepakt en ramen en
naar zij meenden, maar toch niét zonder te
moeten vreezen, dat zij bespied werden,
het Heilig Misoffer op te dragen.
Ook onze latere martelaren lieten hun
leven voor het geloof aan die dubbele wijze:
waarop Christus bij Zijn hemelvaart er
'voor gezorgd heeft, dat wij niet als weezen
zouden achterblijven!
Dat kostbare zaad nu, dat bloed der
martelaren moest wel de heerlijkste vruch
ten voortbrengen, en zoo is het niet te
verwonderen, dat de vereering van Christus
in de Eucharistie hier altijd gebloeid heeft
en de uitspraken van den Roomschen Paus,
niet het minst alhier, altijd met den groot
sten eerbied zijn ontvangen en gevolgd,
wat nog weinige jaren geleden zoo schit
terend is. gebleken, toen Paus Pius X, z.g.
de veelvuldige Communie zelfs voor kleine
kinderen had aanbevolen en dientengevolge
de H, H. Communiën jaarlijks in ons kleine
land met millioenen en millioenen zijn toe-
balkons waren gevuld met belangstellenden.
Heel het verkeer stond stil bij dezen intocht.
Nu was er geen gejuich meer als aan de
kade, waar aan al de hoogte gasten en
vooral aan den Kardinaal een ovatie werd
bereid, maar bijna overal gingen de hoeden
der mannen af, als de afgezant uit Rome
passeerde en geen. wanklank verstoorde de
stemming
„Holland is Roomsch!" had straks op het
water een enthousiaste stem achter me ge?
roepen bij die ontroerende hulde. Neen, Am.
sterdam is niet Roomsch, in 't geheel niet,
dat weten we, maar 't deed je toch goed,
die waardig geuite belangstelling te zien in
dit zuiver Roomsch gebeuren.
In de Willibrorduskerk.
De Willibrorduskerk straalde van licht en
geurde van bloemen. v
Het hoofdaltaar was smaakvol, doch een.
voudig versierd. Rechts was de Kardinaals-
troon opgericht, met donker paars overtrok
ken; daartegenover was een hooge breede
koorbank opgesteld voor de kardinalen, wel
ke het congres bijwonen.
Boven iederen kardinaalszetel was een
gouden kruisje aangebracht én het wapen
bord van .den prins der Kerk,
Voor de bisschoppen, abten, protonotarii
enz., meer dan dertig in getal, waren in de
tusschen liggende ruimte van het priester
koor groene koorbanken opgericht. Voor
het priesterkoor, waren de gereserveerde
plaatsen voor dc wereldlijke autoriteiten
waar o.a. dc ministers Ruys de Beeren-
brouck en Van Swaay hadden plaats geno
men.
't Was reeds ver over achten geworden,
eer de stoet in de Kerk aankwam. De
plechtigheden hadden een snel verloop, na
dat eindelijk de kreten van de wachtende
menigte buiten, aan de duizenden binnen
het gebouw de aankomst gemeld hadden.
Machtig en indrukwekkend zette het kna
pen- en mannenkoor van Theo van der Bijl
het zesstemmig „Ecce Sacerdos" in, als de
schitterende stoet het kerkgebouw binnen
trad.
Op de treden van het kerkgebouw werd
Zijne Eminentie Kardinaal van Rossum be
groet door Mgr. Callier, als bisschop van
het diocees, waarin het congres wordt ge
houden en door den Zeereerw. heer De Rooy,
superior ecclesiae, Daarna vereerde Zijne
Eminentie 't kruis, geknield, en besprenkel
de vervolgens met wijwater, geboden door
den Bisschop, allereerst zichzelf en vervol
gens de overigen. Vervolgens werd Zijne
Eminentie door den superior ecclesiae be
wierookt, waarop dc geheele stoet langzaam
voortschreed naar het hoofdaltaar.
Zijne Eminentie ging onder een baldakijn,
naar alle kanten zegenend. Degenen, die
den stoet hadden samengesteld, plaatsten
zich in de gereserveerde banken; de hooge
geestelijken, onder wie de Aartsbisschop van
Utrecht en de vier overige bisschoppen van
Nederland, voegden zich bij de reed? plaats
genomen hebbende hoogwaardigheidsbeklee-
ders in de groene koorbanken, die geheel
gevuld werden. Van de kardinaalszetels was
er slechts een bezet, n.l. die van den Spaan-
schen Kardinaal Zijne Eminentie Reig y
Casanova,
Terwij! Zijne Eminentie voor de onderste
trap van het hoogaltaar lag neergeknield en
bad, Zong Pastoor de Rooy een luid gebsd.
Daarna trad Mgr. Callier, onze Haar-
lemsche Bisschop, naar voren, om h wel
komstwoord te spreken.
TOESPRAAK VAN Z. D. H. MGR.
A. J. CALLIER.
Eminentie,
Het is vandaag voor Nederland een
heerlijke gloriedag, nu de geheele Katho
lieke wereld zich met ons vereenigt om
verschuldigde eer te brengen aan O. H.
J. C., Die in het hoogheilig Sacrament dós
Altaars onzichtbaar en in Zijn Plaatsbe-
kleeder, den Opvolger van Petrus zichtbaar
tot aan het einde der wereld onder ons
wilde blijven wonen, om ons te leiden door
Zijn onfeilbare prediking en om ons door
het Sacrum Convivium, waarin blij ons zich-
zelven ten spijze geeft, ons met Zijne ge
nade te vervullen, opdat wij volgens de ge
predikte leer zouden kunnen leven.
Het is Uwe Eminentie als zoon van
Nederland zeer wel bekend (het zij met
alle bescheidenheid, maar toch ook met ge
rechtvaardigde fierheid herinnerd), dat
Nederland immer heeft uitgemunt door zijn
eerbied voor het Allerheiligst Sacrament en
voor den Paus van Rome. Dit is trouwens
verklaarbaar door het feit, dat de Heiligen,
die onzen voorvaderen het geloof hebben
gebracht, hunne zending daartoe .te Rome
aan den Paus gingen vragen en van Hem
ontvingen, en twee hunner metgezellen, de
heilige broeders Ewaldus onder de bijlen
der nog heidensche Saksers het leven lieten,
nadat zij zich als Roomsch-Katholieke
Christenen hadden verraden door in stilte,
genomen!
Ik mag dus wel gerust zeggen, dat het
voor ons niet slechts een gloriedag, maar
zelfs een jubelfeest is, nu een afezant van
dén hoogve.reerden Opperherder der Kerk
tot ons komt, om het immer zoo vurig
vereerde liefdegebeim van J. C. in dc
Eucharistie met ons de verschuldigde we-
reldhulde te brengen, ik moge er bijvoegen,
dat het voor ons, Nederlanders, nog een
bijzondere reden tot vreugde is, nu wij in
dien Pauselijken Legaat een landgenoot
mogen begroeten!
Van dien eerbied en die vreugde is Uwe
Eminentie reeds eenigszins gebleken door
de U gebrachte ontvangst en ik weet zeker,
dat Uwe Eminentie in deze dagen voort
durend er getuige van zult zijn, hoe zelfs de
als vrij koude Noordelingen beschouwde
Nederlanders in buitengemeene geestdrift
kunnen uitbarsten, nu die tkee gevoelige
snaren in hun hart zijn aangeraakt, en ook
voor Uwe Eminentie moet 't, naar mij dunkt,
een bijzondere reden tot vreugde zijn, nu
Gij de hooge eer van deze Uwe zending
door Z. H den Paus en dat voor zulk een
verheven doel, ontvangen hebt in hetzelfde
jaar, waarin Gij God mocht bedanken dat
Hij U opnam onder de zonen, van een Hei
lige, die een zoo vurig vereerder van hit H.
Sacrament is geweest tijdens zijn leven, en
door zijne geschriften als Kerkleeraar nog
altijd een groot bevorderaar blijft voor die
kostbare devotie, Waaruit de geloovigen hun
voedsel putten ten eeuwigen leven.
Moge ik tenslotte Uwe Eminentie met dit
alles, ook uit naam van de bij ons Congres
aanwezige Kardinalen en Bisschoppen en de
tallooze priesters en geloovigen, uit de ge
heele wereld saamgestroomd, onze eerbie
dige gelukwenschen aanbieden en vooral
onzen vurigen wensch, dat dit Internatio
naal Congres, onder Uwe leiding te houden,
een heerlijk eerherstel worde voor de nog
altijd veelvuldige miskenning en oneer dit
hoogheilig Sacrament aangedaan, en de
rijkste vruchten drage voor het geloofsleven
der Katholieken in deze stad van het ge
vierde Mirakel, in Nederland en in de ge
heele wereld!
Geloofd, aanbeden en gedankt zij Jesus
Christus in het Allerheiligst Sacrament des
Altaars.
Toen Mgr Callier zijn toespraak met
stemverheffing had geëindigd, klonk door
de kerk een plechtig „Amen!"
Daarna rees Kardinaal van Rossum van
zijn troon op en sprak met een heldere,
krachtige stem, welke overal te verstaan
was, het volgende;
TOESPRAAK KARDINAAL VAN
ROSSUM.
Hoogeerwaarde Geestelijkheid, welbe
minde geloovigen!
Als afgezant van den H. Vader voel ik mij
diep getroffen door de stichtende, overtui
gende en waardige wijze, waarop mij hier
een ontvangst is bereid. In die geestdriftige
ontvangst zie ik uitgedrukt Uw diep en le-
endig geloof in de waardigheid van Jezus
Christus' plaatsvervanger, den opvolger van
Sl. Petrus, tot wien Jezus zeide: Weidt Mijne
lammeren, weidt Mijne schapen. Tot Hem
gaan nu onze gedachten, tot Hem uwe har
ten. uwe liefde, uwe vereering, uw gejubel j
en gejuich.
Nederland heeft altijd uitgemunt in liefde
voor den Paus. Gaarne zou dan ook de H.
Vader Zelf, zooals Hij mij in Zijn afscheids-
audientie nog verzekerde, al die innige be
tuigingen van dat geloof in het H. Sacra
ment willen aanschouwen. In de onmogelijk
heid aan dezen wensch gevolg te geven,
zond de H. Vader daarom mij als Zijn legaat.
In Zijnen naam is het, dat ik U, Hoogeerw.
geestelijken en beminde geloovigen, voor
deze plechtige, meer dan vorstelijke, verruk
kelijke ontvangst, voor uw schitterende
hulde dank breng. Uw geloof en vereering
in en voor de H. Eucharistie, uw aanhanke
lijkheid aan den H. Stoel, is sinds eeuwen
bekend en met den dank van den H. Vader
voor deze nieuwe betuiging daarvan door
uw ontvangst van Zijn legaat, breng ik U
ook Zijn groet.
Die groet is de groet van Jezus Christus.
Ook breng ik U Zijn zegen. Dit is de zegen
van Onzen Heer Jezus Christus.
En tenslotte Zijnen wensch, dat het
Eucharistisch Congres, deze wereldhulde aan
de Hoogheilige Eucharistie, moge slagen
volgens en boven alle verwachtinge.., tot
verheerlijking van het H. Sacrament, tot
Uw geluk en eeuwige zaligheid.
Bij dien dank voeg ik nog een persoonlijk
woord. Na God, na de IJ. Maagd Maria,
dank ik onzen H Vader Pius XL dat Hij
zich gewaardigd heeft mij tot Ziin legaat uit
te kiezen. Zoon der Nederlanden, voel ik
mij overgelukkig mij in Uw midden te be
vinden. Is het den Katholieken Nederlander
bij overlevering eigeh groote liefde te heb
ben voor het H. Sacrament, mij was het
reeds in mijn jeugd gegeven de liefde tot het
H. Sacrament bijzonder te ontwikkelen, daar
ik als koorknaap steeds was in de nabijheid
van den Eucharistischen God en later als
priester en als volgeling van den H. Alphon-
sus. Ik voel mij drievoudig gelukkig, nu ik
èn als Nederlander èn als priester èn al*
Redemptorist deze bijeenkomst mee kan
vieren. Moge deze beantwoorden aan dc
groote verwachtingen van onzen H. Vader,
Paus Pius XI en aan de Uwe. Mogen deze
dagen worden van hooge, innige, diepe ver
eering, van verdieping, van godsvrucht en
van onderlinge heilzame opwekking.
Dan knielden alien neer om van den
Kardiaal den zegen te ontvangen en
daarmede was de plechtigheid beëindigd.
Zuivere zang klonk vanaf het koor, toen
de Kardinaal door de middengang van dc
overvolle kerk henen schreed. Met de
ontroering nog op hun gezicht om het vele
treffende, dezen dag beleefd, gingen allen
weg, in hun hart meedragend een heerlijke
herinnering aan wat de Gezant genoemd
had: „een meer dan vorstelijke ontvangst,"
omdat het katholieke volk in hèm gehul
digd had den Koning der Liefde.
In verband met de bijwoning van het In
ternationaal Eucharistisch Congres arri
veerde gistermiddag te 3.57 aan het sta
tion te Haarlem, Z. Em. C. J. Kardinaal
Schulte, Aartsbisschop van Keulen.
Z.Em. was vergezeld van zijn gasthee^
den WelEdgeb. heer J. W. A. Beijnes, die
te zijnen huize den hoogen gast gedurende
de Congres-dagen logies verleenen zal en
van Zijn secretaris.
Dadelijk na aankomst werd per auto van
het station naar de woning van den heer
Beijnes aan de Nieuwe Gracht gereden.
Hedenmorgen, 7 uur, droeg Z.Em. in de
St. Josephskerk, aan de Jansstraat, aan het
versierde hoogaltaar een stille H. Mis op,
met assistentie van zijn secretaris. De een
voudige plechtigheid werd door de in vrij
talrijke mate aanwezig zijnde geloovigen
met groote belangstelling gevolgd.
Morgen draagt Z. Em. een pontificale H.
Mis op in de kerk van de H. Rita, over het
IJ, te Amsterdam.
Vrijdag leest Z.Em. weer de H. Mis in de
St. Josephskerk.
M. P. schrijft:
In deze dagen van het Eucharistisch Con
gres gaan de gedachten en verlangens van
onze missionarissen naar Christus in het
heilig Sacrament.
Wij danken en vragen Jezus om Zijn
steun voor de missionarissen, die bij altaar
en tabernakel alle hulp zoeken en vinden.
Wij gelooven in de oneindige kracht van
Zijn heilig Bloed in de Eucharistie, want één
druppel is voldoende, om heel dc wereld vrij
te maken van alle schuld en daarom zouden
wij heel de wereld zoo gaarne vóór de H.
Hostie brengen, om dan in één acte van ge
loof uit te roepen: „Deze is waarlijk de pro
feet, die in de wereld moet komen."
Och ja, dat Christus toch veel arbeiders
geve in Zijn wijngaard en dat Hij hun dan
zegge: „Doet de menschen aanzitten, duizen
den en duizenden, om aan hun uit te deelen
de goddelijke spijze, waarin elk menschen-
hart alleen verzadiging vinden kan en waar
door ons de geloofsbelijdenis van zelf op
de lippen komt: „Jezus in het H. Sacrament
is waarlijk de profeet."
Laat het profetenwoord van God zelf ons
tot opwekking blijven: „Ik zal uit de be
keerde heidenen nemen tot jnriesters en van
den opgang der zon tot aan den ondergang
zal op alle plaatsen aan Mijnen naam een
reine offerande worden opgedragen.
Jezus is het heilig Sacrament, verberg U
niet langer voor zoovele dwalenden, want
Uw vleesch is toch voor het leven der
wereld; Verberg U niet langer, wij willen
U Koning maken van alle harten.
Utrechts Missiecomité.
In de Juli aflevering van het tijdschrift
der Vereeniging „Nederlandsch Fabrikaat"
treffen wij o.a. aan
Het verslag van de 10e Algemeene Ver
gadering der Vereeniging 7 Juni j.l. gehou
den.
In een artikel „De Middenstand en onze
Vereeniging te Haarlem" wordt uiteengezet
op welke wijze het Hoofdbestuur en het
Afdeelingsbestuur Haarlem der Vereeniging
blijk van belangstelling hebben gegeven ter
gelegenheid van de onlangs te Haarlem ge
houden Middenstandstentoonstelling en van
de gelijktijdig gehouden winkelweek aldaar.
Tal van afbeeldingen zijn opgenomen bij
het verslag omtrent de Nijverheidstentoon
stelling van Nederlandsche Industrie van 31
Mei tot en met 12 Juni j.l. te Scheveningen
gehouden. Zoowel uit dit verslag als uit deze
afbeeldingen krijgt men een go»den indruk
omtrent deze wel geslaagde tentoonstelling.
Op welke wijze de Vereeniging medewerkt
tot het bevorderen van het gebruik maken
van Nederlandsch materiaal ten dienste van
het Onderwijs, blijkt uit een rondschrijven,
dat aan de Directie van ruim 300 fabrieken
hier te lande is gezonden.
Voorts treffen wij o.a. in deze aflevering
aan het verslag van de Textielschool te Til
burg over 1923, terwijl een brief, van een der
leden te Paramaribo woonachtig, blijkt geeft,
dat niet altijd Nederlandsche fabrikanten
op de juist wijze handelen ter bevordering
van den afzet van Nederlandsche artikelen
in Overzeesch Nederland.
VREEMDE UITLATINGEN.
Wij lezen in de „Volkskrant
De voormanpen der S. D. A. P. spreken
in den laatsten tijd wel merkwaardige
woorden. Daar heeft men de verklaring
van mr. Troelstra, dat ook met het alge
meen keisrecht in de Kamer weinig te be
reiken is, -— in hooge mate teleurstellend
als men rekening houdt met het feit. dat
vroeger het algemeen kiesrecht werd aan
geprezen als het middel om op politiek
gebied letterlijk alles te bereiken
En nu komt de partijvoorzitter Vliegen
in „Het Volk" namens zijn partij mcedee-
len. dat wi' 'de sociaal-democratenj met
Barometerstand 9 uur v.m.: 759. Stilstand,
OPGAVE VANi
Medegedeeld door het Ned. Kon. Meteoro
logisch Instituut te De Bildt
Naar waarnemingen in den morgen van
23 Juli.
Hoogste Barometerstand 767.1 m.M. te
Toulouse.
Laagste Barometerstand 749.5 m.M. te
Thorshavn.
Verwachting van den avond van 23 tot
den den avond van 24 Juli:
Matige zuidwestelijke tif noordwestelijken
wind gedeeltelijk bewolkt, waarschijnlijk
nog regenbuien, zelfde temperatuur.
onze andersdenkende medeburgers blij
mogen zijn over het uit den oorlog blijven
van ons land
Het merkwaardige in dit geval is, dat
de heer Vliegen deze verklaring aflegt, die
nu ongeveer tien jaar geleden, in de
eerste dagen van Augustus Nederland
opwekte, aan de zijde van Frankrijk en
België tegen Duitschland aan den oorlog
deel te nemen.
Had men het advies van den heer Vlie
gen gevolgd, dan zou Nederland stellig
niet uit den oorlog gebleven zijn.
De heer Vliegen heeft toen ongetwijfeld
niet de meening van de overgroote meer
derheid zijner geestverwanten weergege
ven.
En de heer Vliegen zal. toen de eerste
opwelling voorbij en de drukinkt droog ge
worden was. allicht zelf tot ander en beter
inzicht zijn gekomen.
Maar dit neemt niet weg. dal bel een
vreemden indruk maakt, thans den beer
Vliegen namens de partij een verklaring
van voldoening over hel uit den oorlog blij
ven te laten afleggen.
Evenals de heer Troelstra gaat ook de
heer Vliegen zich zoetjesaan uit de actieve
politiek terugtrekken.
Uitlatingen als van den een over het
algemeen kiesrecht en van den ander over
den oorlog bewijzen, dat inderdaad de tijd
van gaan voor beiden is aangebroken.
De „Voorwaarts" heeft al geprobeerd,
aan de woorden van den heer Troelstra
een meer onschuldigen uitleg te geven.
En voor hel woord van den heer Vliegen
zal men er ook wel iets op zien t v'nden.
Maar het feit blijft, dat beider uitlatin
gen weinig gelukkig zijn en door de partij-
genooten. die nadenken, hoofdschuddend
zullen zijn ontvangen.
Persoonlijk kampioenschap.
De voorwedstrijden om net persoonlijk
kampioenschap zijn beëindigd. De stand in
de verschillende groepen is als volgt
le Groep.
1. N. R. v. d. Berg 7 6 10 13
2. J. v. d. Zwan 7 5 1111
3. Th. A. Kok 7 3 3 1 9
4. J. v. Wees 7 3 2 2 8
5. J. v. Buuren 7 2 2 3 6
6. L. C. Stevens 7 2 2 3
7. H. Handgraaf 7 115 3
8. G. Roet 7 0 0 7 0
2e Groep.
1. Th. Schouten 5 3 117
2. J. J. v. d. Loo 5 3 117
3. P. v. Engelen 5 3 0 2 6
4. C. Kok 5 2 12 5
5. J. Smit 5 113 3
6. M. v. Leeuwen 5 10 4 2
3e Groep.
1. L. Timmermans 6 5 1 0 11
2. E. G. Stolvorst 6 4 119
3. H. Meure 6 3 12 7
4. A. Schiering 6 2 13 5
5. J. Drayer 6 2 0 4 4
6. M. v. d. Pavert 6 1 2 - 3 4
7. B. Stevenhaagen 6 10 5 2
Zoodat nu in den eindstrijd komen
1. W. N. Stuifbergen, titelhouder.
2. N. R. v. d. Berg,
3. J. v. d. Zwan.
4. Th. A. Kok.
5. Th. Schouten.
6. J. J. v. d. Loo.
7. P. G. v. Engelen.
8. L. Timmermans.
9. E. G. Stolvoort.
10. H. Meure.
Het speelrooster is als voigt vastgesteld
1ste ronde Woensdag 23 Juli bij T.E.P.,
2de ronde Zaterdag 26 Juli bij S.D.O., 3de
ronde Dinsdag 29 Juli bij St. Bavo uitspe
len hangpartijen Woensdag 30 Juli bij D. J D.
4e ronde 6 Augustus bij T.E.P.,; 5e ronde
Zaterdag 9 Augustus bij S.D.O. Dinsdag
12 Augustus uitspelen hangpartijen bij St.
Bavo. 6e ronde Donderdag 14 Augustus bij St.
Bavo, 7e ronde Woensdag 20 Augustus bij
D.J.D. 8ste ronde Zaterdag 23 Aug. bij S.D.O
uitspelen der hangpartijen. Dinsdag 26 Au
gustus bij T.E.P. "De nog overgebleven
hangpartijen zullen hierna worden vastge
steld. Ook zullen de twee deelnemers van
Hillegom out de andere ronde te Hülegoni
spelen.