$paarne-|Jank Z. Em. Kardinaal Schutte te Haarlem. Het 27ste Intern. Eucharistisch Congres. DIT NUMMER BESTAAT UIT 8 BLADZIJDEN Woensdag 23 Juli 1924 47ste Jaargang No. 15796 De aankomst van Kardinaal van Rossum. Aan boord van „de Batavier." De zegetocht door Amsterdam De ontvangst in de Willebrorduskerk. Familiepapieren en andere belangrijke documenten kunt u beter in de safe van de Spaarnebank bewaren dan in uw schrijfbureau. Safety .first KERK -EN SCHOOL. Eucharistie en Missie, HANDEL EN NIJVERHEID. Nederlandsch Fabrikaat. UIT DE PERS. J. J. WEBER ZOON Ooticiens *-* Fabrikanten Koningstraat 10 Haarlem. Telegraphisch Weerbericht. DAMMEN. Haarlem en Agentschappen: Per week 0.25 Per kwartaal 3.25 Franco per post per kwartaal bij vooruitbetaling 3.58 Bureaux: Nassaulaan 49. Telefoonnummers: 142b, 274) en »e abonnementsprijs bedraagt voor 1748. Postrekening No, 5970. Advertentiën 35 cents per regel. Bij contract belangrijke korting. Advertentiën tusschen den tekst, als ingezonden mededeeling, 60 ct. per regel; op de le Pagina's 75 ct. per regel. Vraag- en aanbod-adver- tenliën 14 regels 60 ct. per plaat sing; elke regel meer 15 ct., bi vooruitbetaling. DE AANKOMST. Tegen half een komen we in Umuiden aan. Al dadelijk bij den ingang van het dorp passeeren ons enkele auto's, waarin we leden der hooge geestelijkheid opmerken en heeren van het Comité. Alles verzamelde zich in hotel No. 1, Waar met spanning gewacht wordt op de dingen, die komen zullen. De lucht is grijs; er valt eenige regen. Tegen twee uur evenwel komt er verande ring en als we ons naar de.sluizen begeven schijnt er een vriendelijke zon. Een merk waardig panorama biedt de omgeving van IJmuiden! Naar de Westzijde zien we de duinenrijen, op den achtergrond den water toren, rechts daarvan de hoogovens. Het geelgrijze landschap is doorsneden door het Noordzeekanaal. Ruim twee uur loopt de Batavier II statig en waardig binnen. Een ontzaglijke men- schenmenigte heeft zich verzameld. De Kardinaal omringd door zijn gevolg heeft plaats genomen op de voorplecht van het schip. Eindelijk is het zoo ver dat de boot de landingsplaats is genader— Een enthousiaste begroeting volgt. De Kardinaal wuift de menigte toe. Kinderen, langs de kade geschaard, hebben elk een letter in geel-witte bloemen, welke samen het woord „Welkom" vormen. Dc muziek zet in en uit vele kindermonden klinkt het bekende lied: „Aan U o Koning der Eeuwen." Inmiddels is Mgr. Heylen aan boord ge gaan, gevolgd door Mgr. Crepin van Monl- martrc, dc leden van het Comité, de pers, filmoperateurs en verschillende fotografen. Mgr. Heylen begroet den Kardinaal legaat, waarna Z.Em. een korte toespraak houdt. Z.Em. is dankbaar, dat Z. H. de Paus een Kardinaal-legaat heeft afgezonden naar het 27ste Internationaal Eucharistische Congres en dat de keuze daarbij is gevallen op Kard. van Rossum. Z.Em. memoreert de aange name samenwerking met den Kardinaal legaat te Weenen onder Keizer Franz Jozet, en hoopt op een zelfde aangename samen werking gedurende aanstaande dagen in het vaderland. Hierop neemt pastoor G. C. v. Noor het woord, die als vice-voorzitter van het locaal Comité den Kardinaal-legaat welkom heet. Ook Z.Eerw. is dankbaar, dat het Z. H. be haagd heeft een legaat te sturen en dubbel dankbaar omdat Kard. van Rossum deze onderscheiding is te beurt gevallen, die één van taal en volksaard met ons is. Z.Eerw. begroet dezen pauselijken legaat •net vreugde, en met trots, waarvan Z. H. de Paus onlangs verklaarde in een schrijven aan Kardinaal v, Rossum gericht bij gele genheid van zijn gouden kloosterfeest, dat Z.Em. alle hoedanigheden bezat den groot sten lof waardig en versierd is met alle deugden, die een kloosterling moet bezitten. Kardinaal van Rossjim dankte voor de vriendelijke woorden tot hem gericht, den wensch uitsprekende, dat het 27ste Inter nationale Eucharistische Congres rijke vruchten zal dragen. Hierop worden den Kardinaal-legaat eenige der aanwezigen voorgesteld, o.a pater van Dijk, lid van het locaal comité, de heeren van den Broeke en Kuipers van het comité voor pers en propaganda en de heer Dreesman, waar Kard. van Rossum verblijf houdt gedurende de Congresdagen. KARDINAAL VAN ROSSUM'S ZEGE TOCHT. De dag van gisteren is er een geweest om nooit weer te vergeten! Wat daar beleefd werd op het Noord- Zeekanaal, toen Katholiek Holland zijn grooten zoon ontving, den grooten, die als arme jongen zijn loopbaan begon en nu als Prins der Kerk een waarlijk vorstelijken in tocht hield, is éénig! Zoo iets kan kan ook alleen maar in het waterrijke Holland, dat zonder moeite een vloot van schepen ver zamelt en dan onder zijn bonte wolken luchten een onverwacht waterspel uitvoert, dat verrast door zijn levendigheid van kleur. Ook het Hollandsche volk verraste giste ren ons weer eens en misschien ook zich zelf wel! door zijn onverwacht opstor mend enthousiasme. Zoo zijn onze men- schen! Dat blijft nuchter en koud bij de voorbereiding van groote gebeurtenissen, dat haalt de schouders op voor vroeg ge uite geestdrift en schaamt zich voor de warmte, die in zijn binnenste gloeit. Alles wat op medewerking van een warm gemoea is berekend, dreigt te mislukken, maar dan het uur is daar, de stroeve Hollander komt uit de plooi en toont al zijn verbor gen liefde en geestdrift. Maar een feit als dit de ontvangst van den Kardinaal-Legaat, dien wc allen ken nen en beminnen, omdat hij een der ónzen is brengt dan ook zoovéél mee, dat het hart verheft en den geest ontvlamt. Achter de figuur van dien eenen mensch hoe imponeerend ook rijst óp de groote be- teekanis der Kerk met haar heilige Leer en al wat haar in den loop der eeuwen tot een wonder heeft doen zijn.... en sterker nog dan dat: dc Koninklijke gestalte van den gevierde dezer dagen: Christus Eucharis- ticus! Maar laat ik u eenvoudig wat vertellen van dezen intocht, die een triomtocht ge bleken is, zooals 'k dien meemaakte in de persboot. Om twaalf uur zaten we in onze schuit, die tegenover het Centraalstation gemeerd lag, de vlag met „Pers" lustig liet wapperen, maar al spoedig te klein bleek, om de vele binnen- en buitenlandscbe jour nalisten te bevatten. Er kwam dan ook al gauw een scheiding tusschen de verschil lende nationaliteiten, in dezen zin, dat de Nederlandsche en Vlaantsche penneridders op de „Amstel" bleven, terwijl de welkome vreemdelingen werden overgescheept op de „Theo," waarop zich ook de dokter met zijn genees- en heelkundigen staf bevond, die gelukkig, trots alle dreigende aanvarin gen van dien middag, slechts dartele water golven en geruststellende gezondheidsgol- ven zag. Ons bootje zag er 'n beetje gevaarlijk uit, door de aanwezigheid van' 'n stelletje film operateurs, die de voorplecht met hun ma chine in beslag hadden genomen en al maar draaiden en kiekten, om de aangekondigde Congresfilm aaneen te meteren. Die film belooft iets interessants te worden dat vertelde me Dorus Hermsen, de bekende schilder en kunstminaar, die meeging om met zijn zoon de operaties te leiden. Hij zat daar met zijn typischen kop als voor deze gelegenheid weggegaan uit een der oude Hollandsche schilderstukken. En terwijl we bladerden in het dien morgen van de pers gekomen eerste Congresnummer van de „Katholieke Illustratie," praatten we over oude en nieuwe schilderkunst en Dorus Hermsen, dc minnaar van het klassieke en voorstanders van het academische, noemde met al zijn overtuiging het grootste deel van het moderne werk „boerenbedrog." Inmiddels waren we op route gegaan en de gevelrijen langs den waterkant, scherp oppuntend tegen de grijze lucht, boden, met het leven aan den wal, afwisseling ge noeg. Er waren ijverige verslaggevers, die reeds hun indrukken opteekenden, anderen die kalmpjes hun sigaar rookten in afwach ting van de dingen die komen zouden. Eu de stemming was prettig aan boord, vooral toen, onder het opstoomen van het Noord- zee-kanaal, de dreigende lucht ging breken en lichte plekken tusschen het wolkengrijs hoopvol uitzicht gaven. Ons bootje ging sneller loopen. Telkens voeren we booten van de Ned. R. K. Reis- vereeniging voorbij, en dan zwaaiden we el kander een groet toe, als menschen die het zelfde doel hebben. Onze gastvrouw, me vrouw de Biggelaar, zorgde vriendelijk voor een versterking van den „inwendigen mensch", hetgeen niet overbodig was, want we zouden die minderwaardige verlangens verder moeten vergeten, tot, laat in den avond, alle plechtigheden voorbij waren. Omstreeks twee uur naderden we de schutsluizen van IJmuiden en reeds zagen we, boven den ijzeren waterkeerder uit, de „Batavier II" oprijzen, hoog en trotsch, den pauselijken wimpel uitvierend in de lucht. Wal was er nu een drukte op het water, waar de vele met vlaggen versierde booten van de officieele en niet-officleele ont vangst-flottielje. kruisten en op den wal en op de sluizen, waar een menigte van menschen, jong en oud, het oogenblik af wachtte, waarop de breede poorten zouden worden opengedraaid en de afgezant van den Paus van Rome zich vertoonen zou. En daar gingen de sluizen open en stoom de de „Batavier" op. En meteen zagen we daarboven op het voordek, te midden van zijn gevolg, een roode figuur staan, klein, en tóch, door de groote beteekenis die we allen aanvoelden, èn schip èn water èn volk overheerschend. Onder den purperen hoed lichtte het inne mende blanke gezicht met dc zilveren lok ken.... dc fijne hand bewoog zich zege nend.... en het daverde op het water en vanaf dc dijken van het gejubel der menigte, die, plotseling opgeloeid in enthousiasme, den Kardinaal het welkom toejuichte. Wat zich in het eerste uur van dezen in tocht hier afspeelde was overweldigend! Langzaam, statig, gleed de groote boot het kanaal op, de persboot volgde er achter en links en rechts zagen we ze komen opdagen, de vele schepen, ovyrvuld met wuivende, hocra-roepende en zingende menschen. Tel kens weer trachtten enkele vooruit te ko men, óm fneër van nabij 's Pausen afgezant te begroeten dan kwam weer het vriendelijk handgebaar en het ontroerde hoofdgeknik vanaf dc hooge plaats op dc „Batavier" en dan daverde het weer over het water, bij het zwaaien van hoeden en zakdoeken, Van galmend gejubel. De lucht was dikker geworden, een zachte regen viel neer. Maar dat kreeg geen invloed op de stemming. Want aan den wal stonden ze in lange dichte rijen met vaandels en vlaggen en dachten aan geen hemelwater en lieten de juichkreten los. 't Was maar een verfrisschend buitje! Al spoedig klaarde de hemel weer op en wierp de zon haar goud over het water en over het bonte feesttoonecl. Wat 'n kleuren overal! De lichte zomerkleeren der vrouwen en meisjes op de booten gaven al tinten ge noeg, maar daarboven fleurden de vlaggen en vanen in schilderachtige blijheid. Van enkele vaartuigen klonk muziek: „Room- schen, dat zijn wij met ziel en harte" en „Dat Jezus leev!" Ginds werd gezongen, stemmen van een geoefend dameskoor. Dat was op de „Alkmaar", een imposan te verschijning met haar drie dekken, die overvuld waren met menschen, misschien wel duizend op die eene boot. En als zij de „Batavier" naderde, drong alles naar den kant, vanwaar Kard. Van Rossum ge zien en toegejuicht kon worden en dan helde het ontzaglijke gevaarte zoover over, dat er kreten van waarschuwing opgingen uit de andere vaartuigen, die toch straks hetzelfde gingen doen, omdat allen zien en groeten en wuiven wilden. We hebben al die vaartuigen niet geteld, want steeds' zagen we weer andere. Daar waren er vele uit Amsterdam Rotterdam, en ook uit Haarlem. En het eene was mooier om le zien dan het andere, maar hierin stemden ze alle overeen: er was een feest van geestdrift aan boord. Daar had je de Roomsche studenten, jongens en meisjes .net hun zwierige mutsen, Gerard Brom in hun midden, zingend hun jeugdig „Io Vivat!" Dan zag je weer de St. Jozefs gezellen met hun muziekkorps, en kleinere en grootere schepen, die een eerewachl vormden rond de „Batavier" Over den dijk was 't één lange rij van auto's, rijtuigen en fietsen, die den stoet volgden. Bij de Pont van Velsen wachtte weer een nieuwe huldebetooging. Drommen volks stonden daar opgesteld en uit die menigte gingen lang aangehouden juichkreten om hoog, terwijl rijen van kinderen opgetogen met de pauselijke kleuren wapperden. As sendelft bracht eenzelfde hulde door de jubelende kleinen En bij de Hembrug was 't weer waarlijk grootsch Nieuwe booten voegden zich daar bij de reeds uitgebreide zegevloot, op de brug wemelde het van toeschouwers en langs den kant dikten de geestdriftige rijen aan, waartusschen de vaandels goud schitterden in de zon. Mu ziekkorpsen van Zaandam, Krommenie en Assendelft wierpen hun koperen klanken de lucht in en rondom, waar ie ook zag, blonk en daverde het van jubeling Verderop zagen we de Volendammer vloot liggen vast aaneen, met nationale en pauselijke vlaggen gesierd, maar sterker nog spraken de op iedere schuit aanwezige ge zinnen, de mannen in hun donkere kleeren, vrouwen en meisjes met hun kanten mutsjes En keek je achteraan, dan was daar, met het fijne silhouet der brug tót achtergrond, de stoet van booten, overweldigend mooi met de veelkleurige vlaggetjes boven de statige gevaarten en de rookpluimen opslie- rend naar de blauw-grijze lucht. De aankomst te Amsterdam. En zoo ging het voort naar de Mirakel stad. In de haven aan De Ruyterkade werd de stoet van ontvangst-booten nog niet toegelaten ons vaartuig stevende de „Ba tavier" nu voorbij, we landden en drongen rond 't paviljoen bij den Dokkumerstöiger, waar Z, Eminentie werd opgewacht. Daar stonden de Bisschoppen van Nederland met hun secretarissen en andere, hoogwaardig- heidsbekleeders, omringd door Maltezer ridders en ridders van St. Gregorius. En crp de kaden en overal in het rond waren, de menschen weer samengestroomd en wacht ten geduldig, om straks mee den Kerkvorst te begroeten De officieele ontvangst door Z. D. H. Mgr. Callier en de Comité's,'ging bijna verloren in het enthousiaste gejuich der onafzienbare menigte. De tocht door de stad. Maar ook nu had de zegetocht nog geen einde. De rijtuigen, een langen stoet vor mend, reden voor en dan ging 't in optocht door de stad naar de kerk van S.t. Willibrord buiten de Veste. Zoolang die tocht duurde, de vele straten door, stonden op al de'trottoirs de menschen dicht opeen gepakt en ramen en naar zij meenden, maar toch niét zonder te moeten vreezen, dat zij bespied werden, het Heilig Misoffer op te dragen. Ook onze latere martelaren lieten hun leven voor het geloof aan die dubbele wijze: waarop Christus bij Zijn hemelvaart er 'voor gezorgd heeft, dat wij niet als weezen zouden achterblijven! Dat kostbare zaad nu, dat bloed der martelaren moest wel de heerlijkste vruch ten voortbrengen, en zoo is het niet te verwonderen, dat de vereering van Christus in de Eucharistie hier altijd gebloeid heeft en de uitspraken van den Roomschen Paus, niet het minst alhier, altijd met den groot sten eerbied zijn ontvangen en gevolgd, wat nog weinige jaren geleden zoo schit terend is. gebleken, toen Paus Pius X, z.g. de veelvuldige Communie zelfs voor kleine kinderen had aanbevolen en dientengevolge de H, H. Communiën jaarlijks in ons kleine land met millioenen en millioenen zijn toe- balkons waren gevuld met belangstellenden. Heel het verkeer stond stil bij dezen intocht. Nu was er geen gejuich meer als aan de kade, waar aan al de hoogte gasten en vooral aan den Kardinaal een ovatie werd bereid, maar bijna overal gingen de hoeden der mannen af, als de afgezant uit Rome passeerde en geen. wanklank verstoorde de stemming „Holland is Roomsch!" had straks op het water een enthousiaste stem achter me ge? roepen bij die ontroerende hulde. Neen, Am. sterdam is niet Roomsch, in 't geheel niet, dat weten we, maar 't deed je toch goed, die waardig geuite belangstelling te zien in dit zuiver Roomsch gebeuren. In de Willibrorduskerk. De Willibrorduskerk straalde van licht en geurde van bloemen. v Het hoofdaltaar was smaakvol, doch een. voudig versierd. Rechts was de Kardinaals- troon opgericht, met donker paars overtrok ken; daartegenover was een hooge breede koorbank opgesteld voor de kardinalen, wel ke het congres bijwonen. Boven iederen kardinaalszetel was een gouden kruisje aangebracht én het wapen bord van .den prins der Kerk, Voor de bisschoppen, abten, protonotarii enz., meer dan dertig in getal, waren in de tusschen liggende ruimte van het priester koor groene koorbanken opgericht. Voor het priesterkoor, waren de gereserveerde plaatsen voor dc wereldlijke autoriteiten waar o.a. dc ministers Ruys de Beeren- brouck en Van Swaay hadden plaats geno men. 't Was reeds ver over achten geworden, eer de stoet in de Kerk aankwam. De plechtigheden hadden een snel verloop, na dat eindelijk de kreten van de wachtende menigte buiten, aan de duizenden binnen het gebouw de aankomst gemeld hadden. Machtig en indrukwekkend zette het kna pen- en mannenkoor van Theo van der Bijl het zesstemmig „Ecce Sacerdos" in, als de schitterende stoet het kerkgebouw binnen trad. Op de treden van het kerkgebouw werd Zijne Eminentie Kardinaal van Rossum be groet door Mgr. Callier, als bisschop van het diocees, waarin het congres wordt ge houden en door den Zeereerw. heer De Rooy, superior ecclesiae, Daarna vereerde Zijne Eminentie 't kruis, geknield, en besprenkel de vervolgens met wijwater, geboden door den Bisschop, allereerst zichzelf en vervol gens de overigen. Vervolgens werd Zijne Eminentie door den superior ecclesiae be wierookt, waarop dc geheele stoet langzaam voortschreed naar het hoofdaltaar. Zijne Eminentie ging onder een baldakijn, naar alle kanten zegenend. Degenen, die den stoet hadden samengesteld, plaatsten zich in de gereserveerde banken; de hooge geestelijken, onder wie de Aartsbisschop van Utrecht en de vier overige bisschoppen van Nederland, voegden zich bij de reed? plaats genomen hebbende hoogwaardigheidsbeklee- ders in de groene koorbanken, die geheel gevuld werden. Van de kardinaalszetels was er slechts een bezet, n.l. die van den Spaan- schen Kardinaal Zijne Eminentie Reig y Casanova, Terwij! Zijne Eminentie voor de onderste trap van het hoogaltaar lag neergeknield en bad, Zong Pastoor de Rooy een luid gebsd. Daarna trad Mgr. Callier, onze Haar- lemsche Bisschop, naar voren, om h wel komstwoord te spreken. TOESPRAAK VAN Z. D. H. MGR. A. J. CALLIER. Eminentie, Het is vandaag voor Nederland een heerlijke gloriedag, nu de geheele Katho lieke wereld zich met ons vereenigt om verschuldigde eer te brengen aan O. H. J. C., Die in het hoogheilig Sacrament dós Altaars onzichtbaar en in Zijn Plaatsbe- kleeder, den Opvolger van Petrus zichtbaar tot aan het einde der wereld onder ons wilde blijven wonen, om ons te leiden door Zijn onfeilbare prediking en om ons door het Sacrum Convivium, waarin blij ons zich- zelven ten spijze geeft, ons met Zijne ge nade te vervullen, opdat wij volgens de ge predikte leer zouden kunnen leven. Het is Uwe Eminentie als zoon van Nederland zeer wel bekend (het zij met alle bescheidenheid, maar toch ook met ge rechtvaardigde fierheid herinnerd), dat Nederland immer heeft uitgemunt door zijn eerbied voor het Allerheiligst Sacrament en voor den Paus van Rome. Dit is trouwens verklaarbaar door het feit, dat de Heiligen, die onzen voorvaderen het geloof hebben gebracht, hunne zending daartoe .te Rome aan den Paus gingen vragen en van Hem ontvingen, en twee hunner metgezellen, de heilige broeders Ewaldus onder de bijlen der nog heidensche Saksers het leven lieten, nadat zij zich als Roomsch-Katholieke Christenen hadden verraden door in stilte, genomen! Ik mag dus wel gerust zeggen, dat het voor ons niet slechts een gloriedag, maar zelfs een jubelfeest is, nu een afezant van dén hoogve.reerden Opperherder der Kerk tot ons komt, om het immer zoo vurig vereerde liefdegebeim van J. C. in dc Eucharistie met ons de verschuldigde we- reldhulde te brengen, ik moge er bijvoegen, dat het voor ons, Nederlanders, nog een bijzondere reden tot vreugde is, nu wij in dien Pauselijken Legaat een landgenoot mogen begroeten! Van dien eerbied en die vreugde is Uwe Eminentie reeds eenigszins gebleken door de U gebrachte ontvangst en ik weet zeker, dat Uwe Eminentie in deze dagen voort durend er getuige van zult zijn, hoe zelfs de als vrij koude Noordelingen beschouwde Nederlanders in buitengemeene geestdrift kunnen uitbarsten, nu die tkee gevoelige snaren in hun hart zijn aangeraakt, en ook voor Uwe Eminentie moet 't, naar mij dunkt, een bijzondere reden tot vreugde zijn, nu Gij de hooge eer van deze Uwe zending door Z. H den Paus en dat voor zulk een verheven doel, ontvangen hebt in hetzelfde jaar, waarin Gij God mocht bedanken dat Hij U opnam onder de zonen, van een Hei lige, die een zoo vurig vereerder van hit H. Sacrament is geweest tijdens zijn leven, en door zijne geschriften als Kerkleeraar nog altijd een groot bevorderaar blijft voor die kostbare devotie, Waaruit de geloovigen hun voedsel putten ten eeuwigen leven. Moge ik tenslotte Uwe Eminentie met dit alles, ook uit naam van de bij ons Congres aanwezige Kardinalen en Bisschoppen en de tallooze priesters en geloovigen, uit de ge heele wereld saamgestroomd, onze eerbie dige gelukwenschen aanbieden en vooral onzen vurigen wensch, dat dit Internatio naal Congres, onder Uwe leiding te houden, een heerlijk eerherstel worde voor de nog altijd veelvuldige miskenning en oneer dit hoogheilig Sacrament aangedaan, en de rijkste vruchten drage voor het geloofsleven der Katholieken in deze stad van het ge vierde Mirakel, in Nederland en in de ge heele wereld! Geloofd, aanbeden en gedankt zij Jesus Christus in het Allerheiligst Sacrament des Altaars. Toen Mgr Callier zijn toespraak met stemverheffing had geëindigd, klonk door de kerk een plechtig „Amen!" Daarna rees Kardinaal van Rossum van zijn troon op en sprak met een heldere, krachtige stem, welke overal te verstaan was, het volgende; TOESPRAAK KARDINAAL VAN ROSSUM. Hoogeerwaarde Geestelijkheid, welbe minde geloovigen! Als afgezant van den H. Vader voel ik mij diep getroffen door de stichtende, overtui gende en waardige wijze, waarop mij hier een ontvangst is bereid. In die geestdriftige ontvangst zie ik uitgedrukt Uw diep en le- endig geloof in de waardigheid van Jezus Christus' plaatsvervanger, den opvolger van Sl. Petrus, tot wien Jezus zeide: Weidt Mijne lammeren, weidt Mijne schapen. Tot Hem gaan nu onze gedachten, tot Hem uwe har ten. uwe liefde, uwe vereering, uw gejubel j en gejuich. Nederland heeft altijd uitgemunt in liefde voor den Paus. Gaarne zou dan ook de H. Vader Zelf, zooals Hij mij in Zijn afscheids- audientie nog verzekerde, al die innige be tuigingen van dat geloof in het H. Sacra ment willen aanschouwen. In de onmogelijk heid aan dezen wensch gevolg te geven, zond de H. Vader daarom mij als Zijn legaat. In Zijnen naam is het, dat ik U, Hoogeerw. geestelijken en beminde geloovigen, voor deze plechtige, meer dan vorstelijke, verruk kelijke ontvangst, voor uw schitterende hulde dank breng. Uw geloof en vereering in en voor de H. Eucharistie, uw aanhanke lijkheid aan den H. Stoel, is sinds eeuwen bekend en met den dank van den H. Vader voor deze nieuwe betuiging daarvan door uw ontvangst van Zijn legaat, breng ik U ook Zijn groet. Die groet is de groet van Jezus Christus. Ook breng ik U Zijn zegen. Dit is de zegen van Onzen Heer Jezus Christus. En tenslotte Zijnen wensch, dat het Eucharistisch Congres, deze wereldhulde aan de Hoogheilige Eucharistie, moge slagen volgens en boven alle verwachtinge.., tot verheerlijking van het H. Sacrament, tot Uw geluk en eeuwige zaligheid. Bij dien dank voeg ik nog een persoonlijk woord. Na God, na de IJ. Maagd Maria, dank ik onzen H Vader Pius XL dat Hij zich gewaardigd heeft mij tot Ziin legaat uit te kiezen. Zoon der Nederlanden, voel ik mij overgelukkig mij in Uw midden te be vinden. Is het den Katholieken Nederlander bij overlevering eigeh groote liefde te heb ben voor het H. Sacrament, mij was het reeds in mijn jeugd gegeven de liefde tot het H. Sacrament bijzonder te ontwikkelen, daar ik als koorknaap steeds was in de nabijheid van den Eucharistischen God en later als priester en als volgeling van den H. Alphon- sus. Ik voel mij drievoudig gelukkig, nu ik èn als Nederlander èn als priester èn al* Redemptorist deze bijeenkomst mee kan vieren. Moge deze beantwoorden aan dc groote verwachtingen van onzen H. Vader, Paus Pius XI en aan de Uwe. Mogen deze dagen worden van hooge, innige, diepe ver eering, van verdieping, van godsvrucht en van onderlinge heilzame opwekking. Dan knielden alien neer om van den Kardiaal den zegen te ontvangen en daarmede was de plechtigheid beëindigd. Zuivere zang klonk vanaf het koor, toen de Kardinaal door de middengang van dc overvolle kerk henen schreed. Met de ontroering nog op hun gezicht om het vele treffende, dezen dag beleefd, gingen allen weg, in hun hart meedragend een heerlijke herinnering aan wat de Gezant genoemd had: „een meer dan vorstelijke ontvangst," omdat het katholieke volk in hèm gehul digd had den Koning der Liefde. In verband met de bijwoning van het In ternationaal Eucharistisch Congres arri veerde gistermiddag te 3.57 aan het sta tion te Haarlem, Z. Em. C. J. Kardinaal Schulte, Aartsbisschop van Keulen. Z.Em. was vergezeld van zijn gasthee^ den WelEdgeb. heer J. W. A. Beijnes, die te zijnen huize den hoogen gast gedurende de Congres-dagen logies verleenen zal en van Zijn secretaris. Dadelijk na aankomst werd per auto van het station naar de woning van den heer Beijnes aan de Nieuwe Gracht gereden. Hedenmorgen, 7 uur, droeg Z.Em. in de St. Josephskerk, aan de Jansstraat, aan het versierde hoogaltaar een stille H. Mis op, met assistentie van zijn secretaris. De een voudige plechtigheid werd door de in vrij talrijke mate aanwezig zijnde geloovigen met groote belangstelling gevolgd. Morgen draagt Z. Em. een pontificale H. Mis op in de kerk van de H. Rita, over het IJ, te Amsterdam. Vrijdag leest Z.Em. weer de H. Mis in de St. Josephskerk. M. P. schrijft: In deze dagen van het Eucharistisch Con gres gaan de gedachten en verlangens van onze missionarissen naar Christus in het heilig Sacrament. Wij danken en vragen Jezus om Zijn steun voor de missionarissen, die bij altaar en tabernakel alle hulp zoeken en vinden. Wij gelooven in de oneindige kracht van Zijn heilig Bloed in de Eucharistie, want één druppel is voldoende, om heel dc wereld vrij te maken van alle schuld en daarom zouden wij heel de wereld zoo gaarne vóór de H. Hostie brengen, om dan in één acte van ge loof uit te roepen: „Deze is waarlijk de pro feet, die in de wereld moet komen." Och ja, dat Christus toch veel arbeiders geve in Zijn wijngaard en dat Hij hun dan zegge: „Doet de menschen aanzitten, duizen den en duizenden, om aan hun uit te deelen de goddelijke spijze, waarin elk menschen- hart alleen verzadiging vinden kan en waar door ons de geloofsbelijdenis van zelf op de lippen komt: „Jezus in het H. Sacrament is waarlijk de profeet." Laat het profetenwoord van God zelf ons tot opwekking blijven: „Ik zal uit de be keerde heidenen nemen tot jnriesters en van den opgang der zon tot aan den ondergang zal op alle plaatsen aan Mijnen naam een reine offerande worden opgedragen. Jezus is het heilig Sacrament, verberg U niet langer voor zoovele dwalenden, want Uw vleesch is toch voor het leven der wereld; Verberg U niet langer, wij willen U Koning maken van alle harten. Utrechts Missiecomité. In de Juli aflevering van het tijdschrift der Vereeniging „Nederlandsch Fabrikaat" treffen wij o.a. aan Het verslag van de 10e Algemeene Ver gadering der Vereeniging 7 Juni j.l. gehou den. In een artikel „De Middenstand en onze Vereeniging te Haarlem" wordt uiteengezet op welke wijze het Hoofdbestuur en het Afdeelingsbestuur Haarlem der Vereeniging blijk van belangstelling hebben gegeven ter gelegenheid van de onlangs te Haarlem ge houden Middenstandstentoonstelling en van de gelijktijdig gehouden winkelweek aldaar. Tal van afbeeldingen zijn opgenomen bij het verslag omtrent de Nijverheidstentoon stelling van Nederlandsche Industrie van 31 Mei tot en met 12 Juni j.l. te Scheveningen gehouden. Zoowel uit dit verslag als uit deze afbeeldingen krijgt men een go»den indruk omtrent deze wel geslaagde tentoonstelling. Op welke wijze de Vereeniging medewerkt tot het bevorderen van het gebruik maken van Nederlandsch materiaal ten dienste van het Onderwijs, blijkt uit een rondschrijven, dat aan de Directie van ruim 300 fabrieken hier te lande is gezonden. Voorts treffen wij o.a. in deze aflevering aan het verslag van de Textielschool te Til burg over 1923, terwijl een brief, van een der leden te Paramaribo woonachtig, blijkt geeft, dat niet altijd Nederlandsche fabrikanten op de juist wijze handelen ter bevordering van den afzet van Nederlandsche artikelen in Overzeesch Nederland. VREEMDE UITLATINGEN. Wij lezen in de „Volkskrant De voormanpen der S. D. A. P. spreken in den laatsten tijd wel merkwaardige woorden. Daar heeft men de verklaring van mr. Troelstra, dat ook met het alge meen keisrecht in de Kamer weinig te be reiken is, -— in hooge mate teleurstellend als men rekening houdt met het feit. dat vroeger het algemeen kiesrecht werd aan geprezen als het middel om op politiek gebied letterlijk alles te bereiken En nu komt de partijvoorzitter Vliegen in „Het Volk" namens zijn partij mcedee- len. dat wi' 'de sociaal-democratenj met Barometerstand 9 uur v.m.: 759. Stilstand, OPGAVE VANi Medegedeeld door het Ned. Kon. Meteoro logisch Instituut te De Bildt Naar waarnemingen in den morgen van 23 Juli. Hoogste Barometerstand 767.1 m.M. te Toulouse. Laagste Barometerstand 749.5 m.M. te Thorshavn. Verwachting van den avond van 23 tot den den avond van 24 Juli: Matige zuidwestelijke tif noordwestelijken wind gedeeltelijk bewolkt, waarschijnlijk nog regenbuien, zelfde temperatuur. onze andersdenkende medeburgers blij mogen zijn over het uit den oorlog blijven van ons land Het merkwaardige in dit geval is, dat de heer Vliegen deze verklaring aflegt, die nu ongeveer tien jaar geleden, in de eerste dagen van Augustus Nederland opwekte, aan de zijde van Frankrijk en België tegen Duitschland aan den oorlog deel te nemen. Had men het advies van den heer Vlie gen gevolgd, dan zou Nederland stellig niet uit den oorlog gebleven zijn. De heer Vliegen heeft toen ongetwijfeld niet de meening van de overgroote meer derheid zijner geestverwanten weergege ven. En de heer Vliegen zal. toen de eerste opwelling voorbij en de drukinkt droog ge worden was. allicht zelf tot ander en beter inzicht zijn gekomen. Maar dit neemt niet weg. dal bel een vreemden indruk maakt, thans den beer Vliegen namens de partij een verklaring van voldoening over hel uit den oorlog blij ven te laten afleggen. Evenals de heer Troelstra gaat ook de heer Vliegen zich zoetjesaan uit de actieve politiek terugtrekken. Uitlatingen als van den een over het algemeen kiesrecht en van den ander over den oorlog bewijzen, dat inderdaad de tijd van gaan voor beiden is aangebroken. De „Voorwaarts" heeft al geprobeerd, aan de woorden van den heer Troelstra een meer onschuldigen uitleg te geven. En voor hel woord van den heer Vliegen zal men er ook wel iets op zien t v'nden. Maar het feit blijft, dat beider uitlatin gen weinig gelukkig zijn en door de partij- genooten. die nadenken, hoofdschuddend zullen zijn ontvangen. Persoonlijk kampioenschap. De voorwedstrijden om net persoonlijk kampioenschap zijn beëindigd. De stand in de verschillende groepen is als volgt le Groep. 1. N. R. v. d. Berg 7 6 10 13 2. J. v. d. Zwan 7 5 1111 3. Th. A. Kok 7 3 3 1 9 4. J. v. Wees 7 3 2 2 8 5. J. v. Buuren 7 2 2 3 6 6. L. C. Stevens 7 2 2 3 7. H. Handgraaf 7 115 3 8. G. Roet 7 0 0 7 0 2e Groep. 1. Th. Schouten 5 3 117 2. J. J. v. d. Loo 5 3 117 3. P. v. Engelen 5 3 0 2 6 4. C. Kok 5 2 12 5 5. J. Smit 5 113 3 6. M. v. Leeuwen 5 10 4 2 3e Groep. 1. L. Timmermans 6 5 1 0 11 2. E. G. Stolvorst 6 4 119 3. H. Meure 6 3 12 7 4. A. Schiering 6 2 13 5 5. J. Drayer 6 2 0 4 4 6. M. v. d. Pavert 6 1 2 - 3 4 7. B. Stevenhaagen 6 10 5 2 Zoodat nu in den eindstrijd komen 1. W. N. Stuifbergen, titelhouder. 2. N. R. v. d. Berg, 3. J. v. d. Zwan. 4. Th. A. Kok. 5. Th. Schouten. 6. J. J. v. d. Loo. 7. P. G. v. Engelen. 8. L. Timmermans. 9. E. G. Stolvoort. 10. H. Meure. Het speelrooster is als voigt vastgesteld 1ste ronde Woensdag 23 Juli bij T.E.P., 2de ronde Zaterdag 26 Juli bij S.D.O., 3de ronde Dinsdag 29 Juli bij St. Bavo uitspe len hangpartijen Woensdag 30 Juli bij D. J D. 4e ronde 6 Augustus bij T.E.P.,; 5e ronde Zaterdag 9 Augustus bij S.D.O. Dinsdag 12 Augustus uitspelen hangpartijen bij St. Bavo. 6e ronde Donderdag 14 Augustus bij St. Bavo, 7e ronde Woensdag 20 Augustus bij D.J.D. 8ste ronde Zaterdag 23 Aug. bij S.D.O uitspelen der hangpartijen. Dinsdag 26 Au gustus bij T.E.P. "De nog overgebleven hangpartijen zullen hierna worden vastge steld. Ook zullen de twee deelnemers van Hillegom out de andere ronde te Hülegoni spelen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1924 | | pagina 1