Van Wet en Wetgeving.
RADIO-
OPROEP
Ontdekte misdaad.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
Tweede Blad - Donderdag 24 Juli 1924
Gistermiddag zou te Londen de intergeallieerde conferentie een ple
naire zitting houden tot het in ontvangst nemen van de eind rapporten
4er drie commissies.
Onder de Radio-berichten: Gedurige onderhandelingen vóór de ple
naire zitting. Het communiqué omtrent de zitting: een juridisch comité
^gesteld. Het 25-jarig priesterjubileum van Mgr. Dr. Seipel.
GEM. BUITENL. BERICHTEN.
De conferentie te Londen.
Een jubileum van Mgr. dr. Seipel
Een vallende rots.
DAGELIJKS
PRIMA RADIO
CONCERTTOESTELLEN
Desverlangd vanaf f 6.— per maand.
Bureau Meijer - Haarlem.
Kampervest 23 - Telef. 3620.
FEUILLETON.
Autobussen.
r De exploitatie van autobusdiensten heeft
de laatste jaren een hooge vlucht genomen.
Tot voor kort kwam de autobus niet voor,
dan ter verbinding van een of ander afge
legen dorp met een station van spoor of
tram. Vaak was de onderneming noodlijdend
en moest met subsidie van de belangheb
bende gemeenten worden in stand gehou
den. Doch sinds eenigen tijd is alles ten
deze anders geworden. Van een hulpmiddel
om aan spoor of tram te komen is de auto
bus geworden een mededinger, die spoor en
trein eene vinnige concurrentie aandoet,
eene concurrentie die hier en daar al tot
opheffing van een tramdienst heeft geleid.
En inplaats van noodlijdende ondernemingen
te zijn, alleen met overheidssteun op de
been te houden, zijn de exploitatic's der
autobusdiensten op vele plaatsen dermate
loonend, dat de ondernemers als padde
stoelen uit den grond rijzen.
Wat is van dit alles de oorzaak?
Op de eerste plaats de billijke prijs der
bussen. Ford, de koning der automobiel-in
dustrie, kan met recht ook de koning der
bussen worden genoemd, want de over-
groote meerderheid der diensten wordt met
Ford-bussen onderhouden. Wij kwamen on
langs langs een autobuspark en telden van
de vijftien bussen veertien Fords. Zoo'n
Fordbus is goedkoop. Voor 1075 heeft men
een spiksplinternieuwe chassis; men laat er
een carosserie op maken, die voor een klei
ne 1000 ook wel geleverd wordt en men
is klaar. En als men over een paar duizend
Pop niet kan beschikken, omdat men geen
geld of geen crediet heeft dan is er nog wel
een ander middel om aan een bus te komen.
Er zijn namelijk autobus-handelaren, die
autobussen op afbetaling leveren. Voor
100 per week kan men een autobus krij
gen. Als men een aantal weken betaald
heeft, wordt men eigenaar der bus.
Naast de goedkoopte der bussen en de
gemakkelijke wijze, waarop zij kunnen wor
den verkregen, heeft ook de duurte der
overige verkeersmiddelen het autobusver-
keer zeer in de hand gewerkt.
Voorts onderhouden de bussen vaak dien
sten op trajecten waar geen andere ver
keersmiddelen komen. Zij nemen niet den
kortsten weg, doch kiezen bij voorkeur die
routes, waarbij zij langs de meeste woningen
komen, zoodat de menschen voor hun huis
kunnen in- en uitstappen. Ook deze omstan
digheden zijn zonder twijfel niet zonder in
vloed gebleven op de ontwikkeling van het
autobusverkeer. En last not least.... de
autobus is in de mode.
't Autobusverkeer is den wettelijken rege
len die op dit stuk bestaan ver vooruit. Dit
is geen wonder als men nagaat, dat deze
aangelegenheid is geregeld bij de wet van
23 April 1880, regelende de openbare mid
delen van vervoer met uitzondering der
stoombootdienslen en bij het op deze wet
gebaseerde Koninklijk Besluit van 31 Juli
1880.
Volgens genoemde wet is tot het in wer
king brengen van een openbaar middel van
vervoer geen vergunning noodig. Wel moet
aan diverse autoriteiten kennis gegeven
Worden en dit niet op de gewone wijze,
doch door inzending van een exemplaar
Van een provinciaal dagblad, waarin de
opening van den dienst is vermeld en
Waarin tevens eene behoorlijke dienstrege-
ling is opgenomen. De wet vermeldt te
vens, dat dc ondernemer verantwoordelijk
is voor de schade door de reizigers bij de
uitoefening van den dienst geleden ten ware
de schade buiten zijn schuld of die zijner
beambten of bedienden is ontstaan. Insge
lijks is de ondernemer verplicht tot ver
goeding der schade, veroorzaakt door het
zijnerzijds niet nakomen der dienstregeling.
Deze laatste bepaling schijnen de auto
bushouders, die met minderwaardige bussen
rijden en daardoor vaak defecten hebben,
■naar al te zeer te vergeten. Laat het pu
bliek hen er te zijner tijd eens aan her
inneren!
Dc meer bedoelde wet bepaalt voorts,
dat bepalingen tot verzekering der veilig
heid van de reizigers door de Kroon bij
algemeenen maatregel van bestuur worden
vastgesteld. Deze algemeene maatregel van
bestuur is vastgesteld bij het bovenvermel
de Koninklijk Besluit van 31 Juli 1880.
Volgens dit Koninkl. Besluit mag de dienst
niet worden aangevangen, alvorens dc rij
en vaartuigen in het besproken geval
de autobussen door of van wege het ge
meentebestuur der plaats, waar het hoofd
kantoor der onderneming is gevestigd, met
het oog op de veiligheid der reizigers, zijn
goedgekeurd.
Tot voor kort was die goedkeuring voor
onbepaalden tijd geldig wat in de praktijk
een groot bezwaar opleverde. Bij Kon. Be
sluit van 13 Juni j.l. waarbij het bovenver
meld besluit van 31 Juli 1889 werd aan
gevuld, is evenwel bepaald, dat de goed
keuring strekt voor een termijn van ten
hoogste zes maanden. Voorts is daarbij
voorgeschreven, dat de keuring geschiedt
door een door den Commissaris der Ko
ningin aan te wijzen deskundige. Keuring
door ondeskundig personeel is daardoor
uitgesloten.
Op elke motorbus moet zijn aangegeven
het grootste aantal personen waarvoor zij
bestemd is en het maximum gewicht, dal
bovendien daarop mag worden geladen.
Overtreding dezer bepaling is strafbaar ge
steld bij evenvermeld Koninklijk Besluit
van 13 Juli j.l.
Zooals uit het vorenstaande blijkt zijn er
dus wel enkele bepalingen die het auto
busverkeer regelen. Aanvankelijk waren
die bepalingen zeer onvoldoende, doch door
de boven besproken aanvulling bij Kon.
Besluit van 13 Juni 1924 is de toestand er
wel wat beter op geworden.
Toch zijn wij nog lang niet waar we we
zen moeten.
Voor een goede regeling van het auto
busverkeer is noodig, dat het concessie
stelsel wordt ingevoerd. Hierdoor verstaan
wij, dat geen enkele autobusdienst in ex
ploitatie mag worden genomen, dan na
verkregen concessie van de gemeenten,
waardoor de dienst zal loopen. De gemeen
te kan dan eischen stellen, die een regel
matiger: dienst tegen een redelijk tarief in
behoorlijk ingerichte en door eenig com
fort voorziene bussen waarborgen. En de
gemeente kan er tevens op letten, dat het
wegennet dat zij heeft te onderhouden door
de bussen niet meer wordt belast dan In
het belang van het publiek noodzakelijk is.
Er zijn trajecten, waarop een dienst met
eerste kwaliteit materieel tegen een zeer
billijk tarief mogelijk is, mits de dienst door
ééne onderneming, met uitsluiting van an
dere, wordt geëxploiteerd. Thans rijden op
deze trajecten minderwaardige bussen, om
dat de concurrentie noodzakelijk maakt,
dat op materiaal wordt bezuinigd. Bij het
concessiestelsel kan de gemeente dergelij
ke toestanden, die leiden tot schade van
het publiek en tot schade van den weg,
voorkomen.
Voor de invoering van het concessiestel
sel zoude echter noodig zijn een algeheele
omwerking der bestaande wettelijke bepa
lingen. En daarvoor heeft men in den Haag
tijd.
Toch is er nog wel een middel, waarvoor
de gemeenten eenige meerdere controle
hebben op het autobus-verkeer, althans
die gemeenten, waarin da autobussen een
staanplaats innemen. Want een gemeente
bestuur kan aan het innemen van een
staanplaats voorwaarden verbinden, waar-
het zijdelings controle uitoefent op de ge-
heele exploitatie. Als dan zooals b.v.
Haarlem dat vóór de vaststelling van
die voorwaarden overleg wordt gepleegd
met de omliggende gemeenten, die bij den
dienst belang hebben en die gemeenten de
naleving dier voorwaarden mede contro
leeren kan veel bereikt worden. Al blijft
het dan ook een lapmiddel vergeleken bij
het veel doeltreffender concessiestelsel.
Dc Londensche conferentie
Cou gistermiddag, zooals onze Radio-be-
r'chten gisteren reeds mededeelden, vrij
*eker te drie uur in voltallige zitting bijeen
komen, die in hoofdzaak gewijd zou zijn aan
bet in ontvangstnemen van de eindrapporten
"er drie commissies en het behandelen daar
in. Tevens meldt Reuter, dat naar men
verwacht de financieele deskundigen de
rienswijze der bankiers over de voor de
T*uifsche leening vereischte zekerheid aan
"e conferentie zouden voorleggen.
Afgewacht dient te worden wat daarvan
komt en wat het resultaat zal zijn van
e talrijke onderlinge besprekingen en bij
eenkomsten van de kopstukken der conferen
tie om een uitweg te vinden. Onder onze
Radio-berichten zal men waarschijnlijk meer
hierover vinden kunnen. De hoofdstrijd
gaat nog steeds om de macht van de com
missie van herstel, bij welk vraagstuk zoo
ten nauwste de quaestie is betrokken van de
voor de toepassing van het plan-Dawes
noodzakelijke „goodwill" van Duitschalnd,
welke zijde van het probleem samenvalt met
de zakenbelangen der beleggers. Verschillen-
dejontwerpen voor een verzoeningsformule
zijn aan de hand gedaan, waaraan de Bel
gische premier Theunis een groot aandeel
schijnt te nemen.
Tevens bespreekt men thans de belangrijke1
vraag van de komsf der Duitschers of lie
ver van de positie, waarin zij naar Londen
zullen worden uitgenoodigd van Fransche
zijde verzet men zich tegen een gelijkge
rechtigde positie, aangezien men te Parijs
daarin het begin ziet van een herziening
van het Verdrag van Versailles, alsof de
loop der zaken door zulke uiterlijkheden
tegen te gaan, te voorkomen ware. Ook
blijft men in Fransche kringen vasthouden
aan de militaire bezetting van het Ruhr-
gebied en het beheerschen der strategische
lijnen.
Met het ontwerpen van een regeling van
de economische ontruiming van het bezette
gebied schijnt het wat beter te vlotten. Reeds
zou als datum van de eerste phase, n.l. de
opheffing van de douanegrens en de terug
keer van het Duitsche personeel, half
Augustus zijn vastgesteld. Tegenover de ver
plichting van de geallieerden om het Ruhr-
gebied te herstellen in den toestand van
vóór 11 Januari'23, staat de eisch, dat Vk 1-
daan moet zijn aan de vijf voorwaarden bij
eenparig besluit van 155 Juli door de C. v.
H. voorgesteld voor de tenuitvoerlegging van
het plan der deskundigen, welke vijf voor
waarden, waarover de Duitschers wellicht
bij hun komst te Londen nog wel het een
en ander willen zeggen, aldus luiden
lo. De aanneming door den Rijksdag, in den
vorm door de C. v. H. goedgekeurd, van de
wetten noodig voor het in werking stellen van
het plan, en de uitvaardiging dier wetten.
2o. De instelling, met het oog op de nor
male werking ervan, van alle uitvoerende en
controleerende lichamen, in het plan bedoeld.
3o. De definitieve vorming, in overeen
stemming met de bepalingen der betref
fende wetten, van de Bank en de Duitsche
spoorwegmaatschappij
4o. Het deponeeren bij den trustee van
certificaten, vertegenwoordigend de spoor
weg-obligaties en van zoodanige dergelijke
certificaten voor de industrieele schuld
bewijzen als eventueel het gevolg zullen zijn
van het rapport van het organisatie-comité.
5o. het sluiten van contracten, 'de inschrij
ving verzekerd op een leening van 800
millioen gouden marken zoodra het plan in
werking is gesteld en alle voorwaarden vervat
in het rapport der deskundigen, zijn nageko
men.
De verwezenlijking van de voorstellen van
deze commissie hangt intusschen ten nauwste
samen met het geschil over de spoorwegen
in het achterland, dat eerst opgelost moet
worden.
Met belangstelling mag men daarom uit
zien naar nadere berichten omtrent de ple
naire zitting.
DE NEGENDE NEDERLAAG DER EN-
GELSCHE REGEERING.
Dezer dagen begon een parlementair over
zichtschrijver van een der Engelsche bladen
zijn overzicht met den volgenden geestigen
zin „Vandaag heeft de regeering géén ne
derlaag geleden". Al zijn de nederlagen, die
de regeering lijdt, niet van principieelen
aard, zij kunnen haar toch allerminst aan-
g naam zijn en het ziet er inderdaad eenigs-
zins naar uit, alsof elke dag voor de Engel
sche regeering een nederlaag medebrengt.
De negende nederlaag, die de regeering te
boeken had, betrof de woningwet. Aan de
orde was een artikel, volgens hetwelk regee-
ringssubsidie zou worden verstrekt aan per
sonen die huizen wenschén te bouwen in het
gebied van een plaatselijke autoriteit die geen
woningplan heeft. Het Lagerhuislid Star-
mer stelde op dit artikel een amendement
voor, waarbij aan het artikel terugwerkende
kracht werd verleend zoo dat het vaa toe
passing werd op de huizen, gebouwd op grond
van de wet-Chamberlain van 1923. Ofschoon
Wheatley, de minister er zich tegen ver
klaarde, nam het Lagerhuis het amendement
met 201 tegen 155 stemmen aan. De conser
vatieven riepen, toen de uitslag der stem
ming bekend werd aftreden, doch het lag
niet in de bedoeling der liberalen, die met de
conservatieven hadden medegestemd, hieraan
deze consequentie te verbinden, terwijl de
regeering zelf de nederlaag als niet van be-
teekenis beschouwde.
EEN STEENEN ZEEDIJK.
Tusschen Knokke en het Zwin (Vlaan
deren) wordt een steenen dijk aangelegd met
het doel de hooge duinen welke aldaar, voor
den laatsten tijd zeer sterk hebben geleden,
op afdoende wijze te beschermen en moge
lijke overstroomingen bij slecht weer of spring
vloed te voorkomen.
Dat de zee aldaar reeds heel wat terrein
op de duinen heeft gewonnen blijkt duidelijk
genoeg uit het feit dat een, tijdens den oor
log, door Duitsche militairen gebouwde be
tonnen schuilplaats, thans reeds twee hon
derd meter vóór de duinenreeks in het zand
is weggezonken.
HET VERDRAG BETREFFENDE
SPITSBERGEN.
De Noorsche Storting heeft met algemee
ne stemmen het verdrag betreffende Spits
bergen geratificeerd.
Dit verdrag, dat in 1920 te Parijs getee-
kend werd, erkent Noorwegens „volledige
en onbeperkte souvereiniteit op de eilanden
groep van Spitsbergen", doch omgeeft deze
souvereiniteit met een aantal clausules ten
gunste van v :emde landen, die belang heb
ben bij deze eilanden. De mogendheden, die
het verdrag teekenden zijn Groot-Brittannië,
dc Vereenigde Staten, Frankrijk, Italië, Ja
pan, Zweden, Denemarken en Nederland.
DE INTERNATIONALE CONFEREN
TIE TE LONDEN.
Volgens „Le Journal" zal Herriot in den tijd
die zal verloopen tusschen het tot stand komen
van een overeenkomst en de onderhande
lingen met de Duitschers dus vermoede
lijk Vrijdag a.s. en het begin der volgende
week te Parijs komen.
DE OPSTAND IN BRAZILIË.
Gemeld wordt, dat 3000 burgers in den
strijd tusschen regeeringstroepen en rebellen
te Sao Paolo gedood werden. De hevigste
gevechten hadden plaats in den nacht van
20 Juli. De toestand is nog ongewijzigd.
Het aantal der rebellen wordt geschat op
10.000.
DE ONDERHANDELINGEN VAN ZUID
SLAVIE MET FRANKRIJK.
Volgens een der Zuid-Slavische bladen
zullen de onderhandelingen tusschen Frank
rijk en Zuid-Slavië over het sluiten van een
Fransch-Zuid-Slavisch verbond, binnen
kort worden hervat. Zij zullen worden ge
voerd tusschen Herriot en den Zuid-Sla-
vischen minister van buitenland c ;e zaken.
Men verwacht dat de ondertee kening van
een verdrag in den herfst zal plaats hebben.
DE ZUID-SLAVISCHE KONING NAAR
ROME.
Het Zuid-Slavische koningspaar zal in
October een bezoek aan Rome brengen. Dit
bezoek zal in het voorjaar van 1925 door het
Italiaansche koningspaar worden beant
woord.
LONDEN, 23 Juli. Hedenmorgen deelde
het departement van buitenlandsche zaken
mede dat de plenaire zitting der conferen
tie om drie uur 's middags zou aanvangen.
Het lag in het voornemen dat de eerste
commissie niet het voorstel van Theunis,
hetwelk gisteren werd aangenomen, zou
indienen, maar haar oorspronkelijk rapport
zooals dat was opgesteld voor de inmen
ging der bankiers. Daarop zou dan Snow-
den in de plenaire zitting verklaren, dat
de bankiers voorwaarden hebben gesteld en
de vergadering zou dan het voorstel-Theu-
nis in behandeling nemen, dat als het ware
als een reserve-rapport dienst doet.
Bij de discussie in de plenaire vergade
ring kunnen alle vraagstukken, die de con
ferentie moet behandelen, ter sprake wor
den gebracht, daar de rapporten der com
missies geenszins bindend zijn.
Vandaag heeft Hughes met MacDonald
en met verscheidene andere gedelegeerden
geconfereerd en hedenmiddag, kort vóór
den aanvang der plenaire zitting, had hij
nog een onderhoud met Herriot.
Telkens wanneer de besprekingen opeen
dood spoor dreigen te geraken mengt
Hughes er zich in en telkens heeft zijn
tusschenkomst een goed resultaat. Zijn on
derhoud Zondagavond met MacDonald leid
de tot de conferentie mét de bankiers, zijn
bespreking met Theunis gaf aanleiding tot
het compromis-voorstel en op het oogenblik
houdt hij zich bezig met drie kwesties, die
nog moeten worden opgelost, n.l. de wijze,
waarop Duitschland zal worden uitgenoo
digd, de waarborgen tegen het afzonderlijk
optreden van één der geallieerden en de
kwestie van het spoorwegpersoneel.
Vandaag was vóór den aanvang der ple
naire vergadering alles nog zóó onzeker,
dat er tot op het laatste oogenblik voort
durend besprekingen plaats hadden. Men
zegt, dat dc bankiers onder geen omstan
digheden zullen toegeven. Zij zeggen, dat
zij het publiek niet kunnen aanmoedigen
om op de Duitsche leening in te teekenen,
wanneer er geen voldoende waarborgen zijn
gegeven. Vooral voor het Amerikaansche
publiek dat weinig voor buitenlandsche le«-
r.ingen voelt, zal dit noodig zijn. De ban
kiers willen niet dat de leening zou mis
lukken, waardoor zij zich zouden blamee-
ren.
Officieus heeft men aan Berliin gevraagd,
of de Duitsche delegatie naar Londen zou
willen komen alleen om de conerentie in
lichtingen te verstrekken. Dit voorstel werd
echter door Berlijn van dc hand gewezen.
De Franschen hebben daarop voorgesteld,
d»t de voltallige vergadering der conferen
tie een juridisch comité zal benoemen dat
ten spoedigste juridisch advies moet uit
brengen over de vraag, of de maatregelen,
die in het plan-Dawes zijn vervat, de beoa-
lingen van het vredesverdrag te buiten
gaan. Indien dit niet het geval is dan zou
het, volgens de opvatting der Franschen,
in het geheel niet noodig zijn dat de Duit
sche delegatie naar Londen komt en zou
men kunnen volstaan met de Duitschers tot
een bespreking tuet de Commissie van Her
stel uit te noodigen.
LONDEN, 23 Juli. Dc plenaire zitting
heeft bewezen: ten eerste, dat met de ban
kiers nog geen overeenstemming is bereikt,
en ten tweede, dal Herriot en MacDonald,
die de laatste dagen krachtig door Hughes
bewerkt werden, besloten zijn het uiterste
te doen om het plan-Dawes te redden.
Daarom werden in de plenaire zitting heden
middag slechts de bekende rapporten ter
kennis gebracht en elke discussie er over ot
vermelding van het ingrijpen der bankiers
vermeden. Er werd echter, naar men weet,
een nieuw juridisch comité benoemd van
twee leden, den Engelschman Cecil Hurst en
den Franschman Fromageot, dat het deel
nemen der Duitschers natuurlijk als nood
zakelijk moet verklaren, maar die tevens
de onderwerpen, welke de Duitschers mogen
bespreken, zooveel mogelijk moet beperken,
opdat Herriot ook deze pil door de natio
nalisten in Parijs kan doen slikken.
Zoo werd de zoo angstig tegemoet geziene
plenaire zitting een korte, vervelende, for-
meele geschiedenis.
De Fransche delegatie sprak hedenavond
pertinent het bericht der Londensche avond
bladen tegen, dat Herriot morgen naar Parijs
gaat. (Een gisteravond ontvangen Reuter-
bericht meldde dit.)
Waarschijnlijk zullen de Duitschers Dins
dagavond hier kunnen zijn.
Reuter omschrijft de taak van hel juri
disch comité als volgt:
Het comité heeft advies uit te brengen
over de twee volgende quaesties: lo. Geeft
het in werking stellen van het plan-Dawes
aanleiding tot quaesties, welke een regeling
vereischen door middel van een speciale
overeenstemming met Duitschland? Zoo ja,
welke quaesties. 2o. Welke procedure dient
te worden gevolgd om tot zulk een overeen
stemming te geraken zonder dat deze in
strijd met het vredrag van Versailles is.
De benoeming van het comité is op voor
stel van Herriot geschied. De beide leden,
sir Cecil Hurst en Fromageot, behooren resp.
tot het Britsche en Fransche departement
van buitenlandsche zaken.
LONDEN, 23 Juli. MacDonald heeft de
tweede plenaire zitting der geallieerde con
ferentie gepresideerd, die heden in het de
partement van buitenlandsche zaken plaats
had. Het officieele communiqué toont aan,
dat MacDonald bij het begin der beraad
slagingen een korte verklaring aflegde be
treffende de vertegenwoordiging der Brit
sche Dominions en Indië ter conferentie.
Hij zeide, dat er een regeling is getroffen,
dat de vertegenwoordigers van elk der Do
minions en van Indië, die daartoe den
wensch uiten, om beurten lid kunnen wor
den van de Britsche rijksdelegatie ter con
ferentie. Krachtens deze regeling zal het
eerst Belcourt Canada vertegenwoordigen.
Dc vertegenwoordigers van de Dominions
en Indië zullen zelfs in staat zijn op dagen
wanneer het niet hun beurt is om als leden
der Britsche rijksdelegatie zitting te hebben,
nochtans op de bijeenkomsten der confe
rentie aanwezig te zijn. De premier voegde
er aan toe, dat dit plan in het bijzonder was
aanvaard met het oog op het exeptioneele
karakter der conferentie, welke zooveel
verschilt van de Parijsche vredesconferentie
en van die te Washington. Het dient daarom
niet als een precedent te worden beschouwd.
Dc conferentie benoemde vervolgens het
juridische comité.
Ten opzichte van het rapport der eerste
commissie, hetwelk de quaestie van het in
gebreke blijven van Duitschland behandelt
en hetwelk reeds is gepubliceerd, stelde dc
conferentie de bespreking uit, zoolang de
arbeid van de tweede en derde commissie
nog niet is voltooid. Thomas, de voorzitter
van de tweede commissie, zeide dat de ar
beid dezer commissie nog wordt voortgezet
en dat haar rapport dientengevolge nog niet
kan worden gepubliceerd.
Het rapport der derde commissie werd
voorgelegd door haar voorzitter. Sir Robert
Kindersley. Deze commissie had, naar men
weet, de quaestie van de organisatie te be
handelen, welke wordt vereischt voor het
goede gebruik van de door Duitschland ver
richte belalingon, in het bijzonder door over
dracht en leveringen in natura. Het rap
port zegt, dat de commissie er in toestemde,
dat „het aan elke geallieerde mogendheid
vrij staat om zelf te beslissen welke interne
organisatie zij wenscht voor het onderzoek
naar de economische mogelijkheid van het
gebruik der leveringen in natura op haar
eigen grondgebied.
Aan den anderen kant heeft de Commissie
van Herstel reeds een intergeallieerden
dienst, welke de leveringen in nature behan
delt sedert het in werking treden van het
verdrag, en het is een deel harer normale
werkzaamheden om de behoeften der ver
schillende mogendheden te coordineeren. De
commissie is daarom van oordeel dat het
niet noodig is een nieuw lichaam voor dit
doel in te stellen." In antwoord op het voor
stel in het rapport besloot de conferentie de
bevoegdheden der derde commissie uit te
breiden tot het onderzoeken van en het
rapport uitbrengen over drie nieuwe quaes
ties, betrekking hebbende op de toepassing
van het plan-Dawes. Deze zijn: lo. de quaes
tie van het verkrijgen van de verzekering
der Duitsche regeering dat zij haar beste
krachten zal inspannen om de leveringen in
natura op commercieele basis te vergemak
kelijken; 2o. de quaestie betreffende het
verzoek aan de Commissie van Herstel om
een comité te benoemen, hetwelk op de
zelfde wijze ingesteld volgens het plan der
deskundigen, ten einde te onderhandelen
over de regeling met de Duitsche regeering
ter vereenvoudiging van de procedure voor
hel verordenen der leveringen in natura; 3o.
de quaestie inzake hét onderwerpen aan ar
bitrage van de geschillen, die zouden kun
nen ontstaan tusschen Duitschland en de
„overdrachtscommissie."
Er dient de nadruk op te worden gelegd,
dat het rapport der eerste commissie slechts
is achtergehouden en niet is ingetrokken, en
dat de verder* besprekingen tusschen de
bankiers en dc financieele deskundigen nog
voortduren. De quaesties, welke de eerste
commissie behandelt, staan in nauw verband
met den arbeid der andere commissies, en
men meent dat de publicatie van haar rap
port beter kan worden uitgesteld totdat alle
commissies haar arbeid hebben voltooid. De
tweede commissie heeft nog één of twee
punten te regelen en de derde commissi*
hervat haar zittingen in verband met haar
opnieuw uitgebreide bevoegdheden.
WEENEN, 23 Juli. Vandaag heeft de
Oostenrijksche bondskanselier, Seipel, zijn
25-jarig priester-jubileum gevierd.
Het geheele diplomatieke corps, waar
onder ook de commissaris-generaal van den
Volkenbond, mr. Zimmerman, en de Neder-
landsche gezant, jhr. Van Weede, waren in
de Herr Jesuskirche samengekomen, ook
alle te Weenen aanwezige kabinetsleden
namen aan den plechtigen dienst deel. De
kerk en de toegangsstraten tot de kerk
waren met een dichte menigte bezet, die
den bondskanselier na de H. Mis stormach
tige ovaties bracht.
De apostolische nuntius overhandigde dr.
Seipel een brief van den Paus, waarin deze
hem gelukwenschte met zijn voorspoedige
genezing en zijn jubileum.
V
Op twee kilometer van Saint-Rambert-
en-Bugey (Ain), tusschen deze stad en de
gemgente Argis, raakte een massa van on
geveer 2000 kubieke meter rotstcenen los,
dicht bij de plaats „Cheminée de la Craz"
geheeten.
Twee geweldige blokken kwamen neer op
den straatweg Lyon-Genève, niet ver van
den spoorweg.
De vallende massa sleepte alles mee. Ge
lukkig stond geen enkel huis op haar weg
en werd geen enkel mensch gedood. Alleen
een vijftal schuilloodsen, waar zich niemand
in bevond, werden vernield.
Men schrijft de oorzaak aan de droogte
toe.
van de voor on#
'and belangrijkste
stations.
Nieuwsberichten (Var Dias) Amsterdam
P. C. F. F. Golflengte 2000 M.
Dagelijks (uitgezonderd Zondag) 8,15—
8,30 v.m.; 1010.12 v.m.; 11.3011.55 v.m.;
12,15—12,30 n.m.; 1,05—1,20 n.m.; 3—3,30
n.m.; 4,154,28 n.m.
Tijdseinen: 10.15 v.m. en 4.30 n.m.
Effecten en Geldkoersen (Vaz Diaz, zie
hierboven) te 1,301.45-2-2.152.30 en
2.45 n.m. (uitgezonderd Zondag en vacan-
tiedagen en Zaterdag alleen 10.3011.30
v.m.)
Weerberichten Vossegat Bé 1050
M.: 11.10 v.m. en 12,30 n.m en 8 n.m. (Ge
meenlijk Morseseinen in langzaam tempo,
waarop men zich oefenen kan).
Londen 2 L.O. golflengte 365 M,
Somtijds concert 3.504.50 n.m., dames en
kinderuurtje 5.206.30, daarna 7.2010.50
(of later) concert, opera of Popul avond.
Tijdseinen 1. 20 en 7.20 (Zondag 3.20 uur)
n.m. Maandag, Donderdag en Zaterdag
Dansmuziek (Jazband) van uit het Savoy
Hotel te Londen na 10.20 n.m.
Diverse Engelsche stations hebben onge
veer dezelfde zenduren en wel:
Cardiff 5 W A. op 350 M.
Manchester 2 Z. Y. op 375 M.
Bournemouth 6 B M. op 385 M.
New Castle 5 N. O. op 400 M.
Glasgow 5 G. S. op 420 M.
Birmingham 5 I. T. op 475 M.
Aberdeen 2 B. D. op 495 M
Radio Paris S. F. R. 1780 M. con
cert (Tzigane orkest) 1.05 n.m dito te 5.05
n.m. (vocaal of instrumentaal) dito te 9.20
n.m., als 5.05 of aansluiting op opera of
anderszins (voorafgegaan te 8.50 n.m. door
Nieuwsberichten).
Gemeenlijk Donderdag en Zondag Dans
muziek tot ruim elf uur. event, afgewisseld
door chansons of causeriën.
Eiffeltoren - F. L. 2600 M. - 7 en 11
uur v.m., 7.20 en 10.35 n.m. Weerbericht
3.50 n.m. Beursverslag 6.307.15 n.m.
concert. 11.2011.25 n.m. en 12.04 Tijdsei
nen.
Ecole Supp. P. T. T. 450 M.: Dage
lijks, behalve Maandag te 9.20 n.m., voor
drachten, enz.
Petit Parisien 340 M.: Gemeenlijk
Dinsdag, Donderdag en Vrijdag 8.50 n.m.
concert.
Brussel S. B. R. 265 M. - 5.20—6.20
n.m. en 8.351020 n.m. concert.
Haren (Brussel) B. A. V. 1100 M. 5.1P
n.m. Weerbericht
Königswusterhausen L. P. 4000 M.
7.20 v.m.6 n.m. berichten (ongeregeld)
Maandag en Vrijdag 8.209.20 n.m. concert
op 2700 M. Zondag alleen 11.20 v.m.
1.20 n.m.
Eberswalde 2700 M. Gemeenlijk
Dinsdag en Donderdag concert 8.209.20
n.m
Chelmsford 1600 M. 11.5012.50;
4.20—5.20; 7.50—8.50 Concert, enz.
(voorwaardelijk). Te 8.20 Big-Ben (toren
klok der Westminster Abdij).
Programma.
Donderdag 24 Juli 8.30
dio Industrie 1050 M.
medewerking van Mevr.
piano en de heer Blazer,
De no 's worden vooraf
Vrijdag 25 Juli 8.15 u.
Industrie 1050 M.
Symphonie-concert uit
waarschijnlijk gevolgd
muziek.
u. Ned. Ra-
Concert met
T. Lagerwaard,
cello en viool,
aangekondigd.
Ned. Radio
Overbrenging
het Kurhaus,
door Jazz-band-
62
Edmond wachtte, evenals den vorigen
v^nd> niet slechts totdat de duisternis ge-
aiien was, maar totdat de klok der kazerne
Vol Uur -an 'middernacht geslagen had, al-
0rens hij van zijn balk afklom en tot hande-
<=n overging.
Ben 6n begaf hij zich naar het afgelegenste
hal 6'te c'er vlieriPg en 'let mes uit zijn zak
u^nde, sneed hij daarmede een deel der
ï®n door, waarop de pannen rustten.
'°en dit gedaan was, viel het hem niet
Va om zonder gedruisch de pannen
hunne plaats te nemen en eene opening
maken, groot genoeg om zijn lichaam door
laten,
dak °r d'e °Pen'n? klom hij °P het zeer steile
goof6"' met 2I'n voeten op den rand der dak
gen steuner>de, wachtte hij tot zijne oogen
het0.6® aan de duisternis gewend waren, om
rn,„ terrein te overzien, dat hem na eenige
minuten gelukte.
Plat nmiddellijk onder hem bevond zich het
n0®au> waarop de batterij met de beide ka
de' fyn We'^e de grilligste vormen vertoon-
ledio U met gras begroeide plateau was geheel
stekp e j belette hem door het ver vooruit-
n der wallen verderop te zien.
In de verte, gehuld in den ondoordringba-
ren sluier van den nacht, vermoedde zijn oog
het open veld, waar hier en daar de lichtjes
schitterden in den hutten der spinsters, die
nog zoo laat aan het werk waren.
Ter rechterzijde, tegen den voet der rotsen,
klotste de zee, die door haar phosphorachtige
flikkering gemakkelijk van de kust te on
derscheiden was het ruischen van den
opkomenden vloed en het blaffen van den
hond des wachters was het eenige, dat men
hoorde.
In de kazerne scheen alles in de diepste
rust verzonken niet het geringste geluid
liet zich in de gebouwen van het bagno hoo-
ren.
Edmond voelde, rdat zijn [hart van blijde
verwachting klopte.
„Ik heb lang gewacht.... vreeselijk ge
leden. dacht hij, „maar God is nu met
mij en dezen nacht is mij alles gunstig."
De afstand tusschen de plaats waar hij
stond en het plateau bedroeg slechts een
twintigtal schreden.
De vluchteling, steeds stevig op de goot
steunende, kroop voorzichtig langs het dak
in de richting van den hoek van 't gebouw.
Hij hoopte eenige van die ijzeren treden te
vinden, die doorgaans aan een dak van pannen
aangebracht worden, om den leidekkers het
klimmen gemakkelijk te maken.Zijn verwach
ting werd niet bedrogen. Zijn hand stiet wel
dra tegen een dergelijk ijzeren voorwerp, dat
geheel voor zijn doel geschikt bleek te zijn.
Zonder eene minuut te verliezen, ontrolde
hij het voor hem zoo kostbare touw en dsar
het ten minste veertig voet lang was, liet hij
het tot op de helft van de lengte door den
ijzeren ring glijden. Hierop draaide hij de bei
de einden ineen, pakte het stevig aan en liet
zich naar beneden glijden.
Spoedig stond hij op den vasten grond. Hij
behoefde maar aan een der einden van het
touw te trekken en het geheel naar zich toe
te halen.
Toen dit gedaan was, richtte hij zich snel
naar den rand van het plateau.
„Ik zal mij van de helling tot op den wal
laten afglijden," dacht hij „daar zal ik
mijn touw aan een kanon of iets anders vast
binden en ik zal binnen eenige minuten uit
deze vervloekte plaats zijn. Hoor je, Agnes,
mijn kind, hoor je Je vader zal vrij zijn
Eén ding verontrustte hem nog.
Door een optische werking, die hem onver
klaarbaar voorkwam, teekende het vierhoeki
ge schaduwbeeld van het plateau zich scherp
af, niet op een (lichten achtergrond, doch
eene minder duistere ruimte,„dan waarin hij
Zich bevond.
Van waar kon dat onbestemde licht komen?
De vluchteling zou het helaas maar al te
spoedig ontwaren.
Men oordeele over zijn wanhoop, toen
hij, zich over den wal heen buigende, eene
menigte lantaarns zag, die op gelijke afstan
den van elkander langs de schuine glooiing
aan houten palen opgehangen waren, ter
wijl op twintig passen afstands van elkander
schildwachten geplaatst waren, die onophou
delijk heen en weer liepen.
De kommissaris hield zijn woord van den
vorigen avond. Overtuigd, dat de vluchteling
het open veld niet had kunnen bereiken, had
hij zich gehaast, alle mogelijke voorzorgen te
nemen en nier alleen de wachters, maar nog
vier kompagniën marniniers in dienst te stel-
te stellen.
Zoo werd dus de vlucht onmogelijk, juist
op het oogenblik, dat onze held zich reeds ge-
geheel en al vrij waande. Er schoot niets
anders over, dan zich over te geven, of wel
met het mes in de hand zich een bloedigen
weg te banen door de rij soldaten, en dan nog
was het te voorzien, dat de kogels op hem zou
regenen en dat hij spoedig levenloos zou neer
liggen te midden der lijken zijner onschuldi
ge slachtoffers.
Dat was te veel voor Edmond.
Deze laatste teleurstelling was de wreedste
van alle, die hij in de laatste vier en twintig
uren ondervonden had. De ongelukkige viel
als door den donder getroffen op den rand
van het plateau neer, naast de kanonnen, die
in den vroegen morgen zijn vlucht hadden
aangekondigd.
Wanneer op dat oogenblik toevallig een
nachtpatrouille gepasseerd was, zou de
vluchteling, zonder eenigen weerstand te
bieden, zich hebben laten vatten en naar het
bagno terugvoeren.
Wil, geestkracht, gedachte, alles was op
dit oogenblik bij Edmond vernietigend.
Deze staat van verdooving duurde onge
veer een uur. Na verloop van dien tijd brach
ten de kilheid der nachtlucht en de aan
raking van het natte gras den ongelukkige
weder langzamerhand tot zichzelven.
ACHTTIENDE HOOFDSTUK
Hij stond op en keek angstig om zich
heen, zich afvragende, of de afgrijselijke
droom, die hem zoo lang benauwd had,
eindelijk geweken was.
Daar kwam het bewustzijn der werkelijk
heid weer bij hem op en verjoeg de nevels van
zijn geest. Al wat sinds den vorigen avond
gebeurd was, ging langzaam en met wanhopi
ge duidelijkheid van zijn geest voorbij.
In die oogenblikken leed hij in gelijke
mate naar ziel en lichaam. De teleurstelling
en het mislukken van zijn plan braken hem
het hart en de steeds toenemende dorst
pijnigde hem op onuitstaanbare wijze.
Een oogenblik kwam de gedachte bij hem
op, zich te gaan uitleveren en den schild
wachten toe te roepen
„Hier ben ik ik geef mij over Kom mij
halen, ik zal mii niet verdedigen."
Maar ook nog ditmaal verscheen hem het
beeld zijner dochter in helderen glans te
midden der duisternis, die hem omringde.
Ook nu weder dacht hij „Neen, neen, ik
zal niet zwak zijn, ik zal tot het laatste oogen
blik voor mijn vrijheid strijden en wanneer
ik bezwijk, hetgeen bijna zeker is, zullen mijn
beulen ten minste niets dan mijn lijk vin
den."
Wat echter te doen Waar sich te verber
gen
Weder op het dak der kazerne te klimmen
en zijne plaats op den balk te hernemen, was
hem geheel en al onmogelijk. Te blijven waar
hij was, blootgesteld aan ieders blikken,
was evenzeer onmogelijk. Elke minuut kon
de nachtpatrouille voorbijkomen.
De tijd verliep intusschen, en met het
aanbreken van den dag zouden de artilleris
ten komen, om het kanon te laden en af te
schieten.
Edmond bedacht dit alles en zijn radeloo-
ze blik wendde zich ten hemel, om God
aan te roepen.
„Almachtige Godstamelde hij, „heb
mededoogenDood mij of red mij
Een gedachte viel hem in, die hij gretig
aangreep en als eene ingeving des hemels
beschouwde.
Hij boog zich over den grond en met be
hulp van zijn mes begon hij de graszoden
ter lengte van zes en ter breedte van twee
voet te verwijderen.
Daarop begon hij met het mes en zijn han
den in den aldus ontblooten grond een kuil
te graven, terwijl hij zorg droeg, de uitgegra
ven aarde in alle richtingen te verspreiden.
(Wordt vervolgd),
