Het 27ste Intern. Eucharistisch Congres.
ZONDAG.
DIT NUMMER BESTAAT UIT 12 BLAD'
IT UIT 12 BLAD'
Maandag 28 Juli 1924 DAGBLAD VOOR NOORD- EN ZUID-HOLLAND 47ste Jaargang No. 15799
De Kindercommunie in het Stadion. De sluitingsplechtigheid van Zaterdagavond
De groote Zondag; de Kardinaalsmis in het Stadion; de processie in de open
lucht. Enorme geestdrift en belangstelling. Het aantal bezoekers wordt op
70.000 geschat.
Een greep ui
De kindercommunio in hel Stadion,
De KardinaalS'mis in het Stadion.
de processie; de Oostersche Bisschoppen.
n Haarlem en Agentschappen:
1er week f 0.25
Per kwartaal 3-25
franco per post per kwartaal bij
vooruitbetaling 3.58
Bureaux: Nassaulaan 49.
Telefoonnummers: 1426, 2741 en
Be abonnementsprijs bedraagt voor
1748.
Postrekening No. 5970.
NIEUWE
RLEMSGHE
Advertenfiën 35 cents per regel.
Bij contract belangrijke korting.
Advertentiën tusschen den tekst,
als ingezonden mededeeling, 60 ct.
per regel; op de le Pagina's 75 ct.
per regeL Vraag- en aanbod-adver-
tentiën 14 regels 60 ct. per plaat-
sing; elke regel meer 15 ct., bij.
vooruitbetaling.
DE KINDERCOMMUNIE IN HET
STADION.
t Was Zaterdagmorgen in de buurt van
het Stadion zóó druk, alsof daar een bui
tengewoon „belangrijke" voetbalmatch ge
speeld zou worden. De trams laqdden steeds
meer drommen menschen uit en over,de trot
toirs bewoog zich een haast eindelooze stoet.
En overal klonken kinderstemmen met in
gehouden blijden toon. 't Was nu hun dag,
de dag der kleinen en reinen van hart.
Het speelveld met zijn carré van tribunes
was nu een kerk geworden. Midden in het
paviljoen stond het altaar, een breede offer
tafel, waarop het groote gouden kruisbeeld
en de kandelaars der Haarlemschc kathe
draal prijkten. Aan vier zijden was het pa
viljoen omsloten door Communiebanken
wier blankwitte dekkleeden fel afstaken te
gen het groen van het podium en de frissche
grasvelden. Rondonj stonden of knielden in
huil witte koorhemden de priesters, dis
straks aan de kinderen de H. Communie zou
den uitreiken. 1
Ja, 't was nu een groote openluchtkerk.
Het kruis op den top van het paviljoen, op
de hoektransen de hooge engelengestalten
met gestoken bazuinen, in het front de
grootsche Christusfiguur als aan den gevel
Van een godshuis.
Er was ook kerkstemming. Het gestommel
bij het binnenkomen werd zooveel mogelijk
gedempt, de stemmen gonsden zachter dan
anders, op vele plaatsen werden de kerkboe
ken reeds gebruikt.
De kinderen vulden in 't rond de helft der
tribunes en zaten daar onder de hoede van
Zusters en onderwijzeressen, afwachtend, en
tuurden naar het altaar, zoo ver wég en toch
zoo 'duidelijk te overzien, waaraan nu Z.D.H.
Monseigneur Callier de heilige Offerande be
gon.
Onder de Consecratie is het voelbaar stil
in de groote ruimte. Slechts dc korte klank
der altaarschel tinkt' over het veld. De film
operateurs en persfotografen, die met groote
welwillendheid overal toegelaten worden en
zich dan 't kan niet anders min of meer
storend bewegen, om straks met het resul
taat van hun arbeid toch ook weer propa
ganda te maken voor de Roomsche schoon
heid. die het Roomsch gelooven omstraalt,
zij zijn nu voor een. poos rustig, en ailer
aandacht gaat uit naar de heilige handeling.
Heel de menigte ligt neergeknield en aanbidt,
terwijl de grijze Bisschop het Brood en den
kelk heft.
,Nu komen van vier zijden de jeugdige com
municanten naar het altaar gestapt, in lange
rijen van één, die zich opstellen rond de
communiebanken. Het blijft optrekken van
cL kanten naar het middelpunt, waar de god
delijke Kindervriend hen tot het hemelsch
gastmaal hoodigt, en al dichter wordt de
haag, die het witte paviljoen omringt'.
Een twintigtal priesters beweegt zich langs
dc binnenzijde der feesttafels om het Brood
des Levens uit te deelen. Lange rijen van
Verzadigden trekken- weg, nieuwe vullen ze
steeds weer aan. Van rechts komen: de meis
jes, van links de jongens," kleine figuurtjes op
het groote terrein. Als kleurige, levende lij
nen gaan ze over het veld en we zouden het
grijze floers, dat den hemel bedekt, willen
wegvagen, om het weelderig zonnegoud te
zien sprankeWn over dit reine tooneel, dit
heerlijk Liefdefeest der schuldcloozen.
Maar we klagen toch ook weer niet over
het wegblijven der zon als zij heet aan den
hemel te stralen stond boven dit onbe
schermde veld en de open tribunes, zouden
die teere kleinen niet zoo vrij en frisch zrch
bewegen als nu. De zorgzame roode-kruis-
dames, die, rustig spiedend naar mogelijk
hulpbehoeven, rondgaan, vinden bijna geen
werk.
Er is een voorbeeldige orde, bewaard door
commissarissen, en zonder stoornis kan het
ontzaglijk aantal kinderen meer dan acht
duizend, wordt gedacht ter heilige Tafel
naderen.
Als Monseigneur het altaar reeds verlaten
heeft en er een tweede heilige Mis wordt
opgedragen, begint 'n zachte motregen neer
te stippelen. Maar dit duurt niet lang en
reeds zijn de laatste kinderen aan de beurt.
Euid worden dc Onze Vaders en Weesge
groeten na de Communie gebeden 't
klinkt als het neerkletteren van talrijke wa
terfonteinen in steenen bekkens. Dan zingen
de heldere kinderstemmen een lied van lof
en dank en de Kindercommunie, een plech
tigheid zonder ëenige uiterlijke praal en op
smuk, maar zoo wezenlijk mooi, is voorbij.
Met de ouders, die met ontroerd glinsterende
oogen op het feest hunner kinderen hebben
toegezien, trekken de duizendtallen naar
huis. Ook de kinderziel heeft haar rijke aan
deel gehad in het heerlijk Eucharistisch Con
gres!
Zaterdagavond hadden dan opnieuw sec
tievergaderingen plaats, waarna de kerke
lijke sluiting ds avond plaats had.
Sluitingsvergadering.
Het was te voorzien, dat dc Willibror-
duskerk den toevloed voor de sluitingsver
gadering niet zou kunnen bevatten en
daarom werd besloten deze bijeenkomst in
het Stadion te doen plaats vinden.
Nadat de Kardinaal-legaat met gevolg,
benevens de hooge geestelijkheid gezeten
is (aanwezig waren 5 Kardinalen, 16 Mal-
thezerridders, de bisschoppen van Neder
land en een drietal prelaten) wordt gezon
gen Veni sancti spiritus.
Hierop leest Mgr. Heijlen een telegram
voor van H. M. de Koningin, waarin na
mens H. M. door den adjudant van dienst
dank wordt gebracht voor het telegram ge
zonden door Z. D. H.
Er zijn verscheidene telegrammen inge
komen, te veel om voor te lezen. Ze zul
len echter door het permanent Comité
worden verzameld en gepubliceerd.
Z. D. H. brengt dank aan allen, die aan
het welslagen van het congres hebben mee
gewerkt.
Thans wordt no. 2 van hel programma:
Psalm 150 van Sweelinck ten gehoore ge
bracht, waarna Mgr. Heijlen opnieuw het
woord neemt en aankondigt, dat er ge
legenheid bestaat voor die landen, die geen
redenaar hadden en die niet bij de offi-
cieele opening hun begroeting hebben ge
bracht, een korte toespraak te houden.
Z. D. H. dringt er op aan zoo kort moge
lijk te zijn.
Als eerste spreker krijgen wij te hooren
Mgr. Papadopoulos, de eerbiedwaardige
verschijning, die aldoor ondanks zijn hoo-
gen leeftijd in de vergaderingen, en plech
tigheden was op te merken.
Vervolgens komt Mgr. Glattfelder, Bis
schop van Sceged als gedelegeerde van
Hongarije. Hierna de apostolisch admini
strator van Dantzig, en de gedelegeerde van
Polen, die verraste doordat hij, na eerst
in zijne eigen taal te hébben gesproken, ge
heel onverwachts Hollandsch begon te
spreken. Het was een typisch geval en ook
de Kardinaal-Legaat scheen belang te stel
len in dezen spreker, met wien Z.Em. zich
na afloop zijner begroeting eenige oogen-
blikken onderhield.
Hierna hield Mgr. Heijlen dc volgende rede.
Rede Mgr. Heylen.
Hoogeerwaarde Kardinaal-Legaat, Eminen
ties, Doorluchtige Kerkvoogden, hoogver
eerde vergadering!
Te Deum Laudamus! Dit is de kreet die
uit onze harten moét opstijgen bij het slui
ten van dit onvergetelijk congres. Lof en
dank aan God die ons werk gezegend heeft
en die ons de genade heeft verleend iéts bij
te dragen tot meerdere verheerlijking van
het Allerheiligst Sacrament.
Dank aan Z.E. den Kandinaal-Legaat die
ons geleerd heeft en ons door woord <n voor
beeld heeft aangespoord tot grondiger ken
nis en inniger liefde voor Jezus in het
mysterie Zijner liefde. Dank aan allen die
met zooveel ijver en zelfopoffering deel<5;-
nomen hebben aan de plechtigheden en de
vergaderingen van dit congres.
Grootsche plechtigheden wachten ons nog
morgen. De pontificale H. Mis, de luisterrijke
processie zij zullen ons een nieuwe gelegen
heid geven om onzen Heer en God openbare
hulde te brengen, Hem uit volle borst toe te
juichen en Hem uit te roepen als Koning,
niet alleen van ieder in het bijzonder, maar
van iedere fractie, van iéder land, van de
ganschc wereld. Hij is Koning in het Aller
heiligst Sacrament, Koning door Zijn natnur.
Koning door recht van overwinning, Koning
door onze vrije keus. Hij is Koning. En aan
Dezen Koning moeten wij geyen al wat een
koning toekomt. Een koning moet Zijn paleis
en Zijnen troon hebben. Het paleis van onzen
Koning is onze kerk, Zijn troon is ons altaar.
Wij zullen ,.em beloven dat overal de kerk en
altaar hem waardig zullen zijn, zuiver,
schoon en vol getrouwe dienaars. Een koning
moet zijn minister hebben. Die ministers
zijn wij, bisschoppen en priesters. Wij zullen
Hem beloven getrouwe ministers te zijn,
altijd te gedenken, dat wij bisschoppen en
priesters zijn voor Zijn H. Eucharistie. Voor
Dezen zullqfn wij leven, werken, strijden en
overwinnen
Een Koning moet zi,n vertrouwensmannen
hebben, Die zijt gij de leden der broeder
schappen van het H. Sacrament, der Eucha
ristische Bonden, der andere godsdienstige
vereenigingen. Gij zult Hem beloven Zijn ver
trouwen waardig te zijn, Uwe vergaderingen
bij te wonen, dienaars en apostels te zijn van
de H. Eucharistie.
Een koning moet zijn leger hebben. De
soldaten van dit leger zijt gij, jongelingen,
zoo dierbaar aan Jezus' hart, gij zult Hem be
loven dappere soldaten te zijnj u fier te too-
nen over uw Koning, Zijne belangen te ver
dedigen, zelfs ten koste van alles wat u dien
baar is.
Een koning moet zijn r delknapen hebben.
Die zijt gij, geliefde kinderen, gij zult Hen)
beloven fier het sieraad uwer onschuld te
bewaren, dagelijks in zijne tegenwoordigheid
te 'verschijnen, Zijn feest bij le wonen, aan
Zijne tafel neer te zitten, het Goddelijk Voed
sel uit Zijne handen te ontvangen. Een ko
ning moet zijn volk hebben, dat getrouw
zijne wetten onderhoudt. Dit volk zi,n wij
allen. Wij zullen Hem beloven niet enkel met
woorden maar metterdaad Zijn volk te zijn,
Zijn geboden te onderhouden, Zijn eer hoog
te houden. Een koning moet Zijne instellingen
hebben, noodig voor het welzijn van zijn rijk.
De instellingen van onze Koning zijn onze
kloosters, onze hospitalen, onze huizen voor
sociale werken en andere. Wij zulle* Hem
beloven deze instellingen te stichten en te
bevorderen, den waren religieuSen geest
overal te doen heerschei:, h. de Eucharistie
het leven en den voorspoed te zoeken.
Een koning moet zijn feesten hebben. De
feesten van onzen Koning zijn onze aanbid
dingen, onze H.H. Misser, onze Communies,
onze congressen. Wij zullen Hem beloven
deze plechtigheden vurig, geestdriftiger,
heilig te maken, tot Zijne eer en tot het heil
van Zijn volk.
Dat zijn de beloften die wij morgen onzen
Koning zullen aanbieden. Deze beloften,
Eminentie, leggen wij vandaag in Uwe handen
en wij bidden U dezelve Zijne Heiligheid aan
te bieden, opdat Hij ze zegene. en ons de
genade bekome ze altijd trouw te vervullen.
Doen wij dat, dan zal dit congres voor
Amsterdam rijke vruchten gedragen hebben,
wij zullen het geluk hebben te zien, dat Jezus
in Zijn Eucharistie als Koning heerscht, zege
viert.
Christus Vincit, Christus regnat, Christus
imperat.
Nadat het applaus, gevolgd op de meer
malen door toejuichingen onderbroken rede
van Mgr. Heylen was verstomd, verhief zich
onder geestdriftig gejuich der aanwezigen
Zijne Eminentie de Kardinaal-Legaat van zijn
zetel, om na met vriendelijke handwuivingen
de hartelijke bejegening der congresssisten
te hebben beantwoord, met krachtige,
luide stem zijn rede te beginnen.
Rede van den Kardinaal-Legaat.
Geloofd zij Jezus Christus in bet Aller
heiligst Sacrament des Altaars.
De schoone dager, van het Eufcharistisch
Congres zijn ten einde -Eerder dan wij dach
ten, staan wij voor het slot van deze hei
lige. waarlijk vreedzame samênkotnst. Jnze
waarheid van ons H. Geloof verloochenen.
Wij hebben Jezus gehuldigd door in onze
vergaderingen de oneindige onbeseffelijke
liefdegave van Zijn Eucharistisch Hart te be
schouwen, te overwegen, te bestudeeren,
te bewonderen, te beminnen
Wij hebben Jezus gehuldigd door de ver
siering onzer kerken en altaren, door ons
diep en eerbiedig neerknielen voor het Al-
lerh. Sacrament, onze gebeden, onze dank
en lofliederen; onze aanbiddingen bij de
openbare uitstelling van het Allerheiligste
in deze dagen
Wij hebben Jezus gehuldigd door zoovele
plechtige offeranden, opgedragen aan God
met al den luister van onzen H. Godsdienst,
omringd van al de praal, die ons geloovig
en dankbaar hart kon uitdenken om aan
God eer en glorie te geven.
Wij hebben Jezus gehuldigd door zoovele
H. Communiën, waardoor wij trachten te
beantwoorden aan het grootste zielsverlan
gen van Jezus' Eucharistisch Hart: Eén te
zijn met ons gelijk Hij één is met den vader
en ons en alle volkeren der aarde te ver
broederen en te vereenigen in Zijne liefde.
Gehuldigd hebben wij Jezus door die zoo
schoone, ontroerende generale Communie
der kinderen, die met zooveel treffende
godsvrucht tot de H. Tafel naderden, Jezus
den grooten Kindervriend, vreugde berei
dend in hun onschuldig hart, ons blijde hoop
gevend voor een schoone toekomst.
Gehuldigd hebben wij Jezus ook door
ons uitwendig eerbetoon, door onze bloc-
feesten zijn ten einde en wij zijn op het
punt ze te besluiten met onzen grooten
Katholieken lofzang: Te Deum Laudamus; te
Dominum confitemur: U O God loven wij, U
o Heer belijden wij.
Wij hebben Jezus gehuldigd in Zijn Sacra
ment, gehuldigd door ons belijden en de
openbare betuiging van ons eeuwig, trouw
geloof. Ja, eeuwig willen wij trouw zijn aan
ons geloof in de waaraahtige tegenwoordig
heid van Jezus in het Altaarsacrament, en
eerder bloed en leven geven dan die groote
menhulde, door onze festoenen en guirlan-
den, door onze versieringen en onze lichten,
door alles wat wij konden bedenken om
ons geloof in de H. Eucharistie te betuigen
en Jezus eerherstel te geven, door onze
lofzangen ook en door ons jubelen om en
vooi- het Allerh. Sacrament; hulde willen
wij Hem nog brengen door morgen gezamen
lijk het hoogplechtig offer te brengen van
eerherstel voor alle oneerbiedigheden en
miskenningen Hem door geloovigen en niet-
geloovigen in het Geheim "Zijner onmete
lijke Liefde aangedaan. Hulde ook door
het H, Sacrament in vreugde en glorie rond
te dragen en met allen luister te omgeven,
betreurend slechts, dat wij onzen Heer en
Koning en God niet nog meer openbare
hulde kunnen brengen. En met alle recht
hebben wij dit alles gedaan én zullen wij
dit alles doen. Als de H. Koning David ju
belde van blijdschap voor de Arkc Gods,
waarin slechts een weinig van het Manna
werd bewaard, waarmede God Zijn uitver
korene volk in de woestijn had gevoed,
zouden wij dan niet zingen en jubelen voor
het Allerh. Sacrament, dat hei lichaam en
bloed van O. H. J. C. bevat, het Hemelschc
Manna, dat ons voedt en sterkt in de woes
tijn des Levens?
Gij vraagt tnij: „Is Jezus tevreden ovei
ons?" Luistert! 't Gebeurde tijdens Zijn
sterfelijk leven, dat Maria Magdalena tot
Hem naderde en Zijne H. voeten balsemde.
Een der aanwezigen zeide: „Maar waartoe
die kostbare balsum aldus verloren! Men
had hem kunnen verkoopen en de_ opbrengst
aan de armen geven!" En wat zeide-Jezus?
„Neen, val haar niet lastig, ze heeft goed
gedaan; armen zult ge altijd bij u hebben
om hun goed te doen; Mij echter zult ge
niet altijd bij u hebben." Wat wij den armen
doen, zal weliswaar aangerekend worden
als aan Jezus zeiven gedaan; en toch schijnt
het uit deze opjnerkingen van Jezus te blij
ken, dat het Hem persoonlijk aangedane
boven het andere gaat.
Goed dus hebt ge gedaan en Jezus is te
vreden en uit Zijn H. Sacrament stort Hij
een overvloed van genaden over U allen
uit, genaden van barmhartigheid en verge
ving, van liefde en zegening U strekkend
tot heil en geluk voor dit leven en voor de
eeuwigheid.
Wat voelen wij ons thans gesterkt en be
vestigd in ons H. Geloof, gelukkig in het
bezit van onzen heiligen eenigen waren
goddelijken godsdienst, zeker van den weg
der eeuwige zaligheid! Wij zijn niet aan ons
g zeiven overgelaten, overgeleverd aan de
willekeur en de feilbare leiding van ande
ren; neen, ledematen zijn wij van die ééne,
heilige, katholieke, apostolische, eeuwige
kerk door J. Ch. op aarde gesticht; broe
ders en zusters van zoovele millioenen van
allq landen der wereld, dischgenooten van
denzelfden maaltijd, door het* liefdevolle
eucharistische hart van Jezus ons hier op
aarde aangericht! Neen, waarlijk er is geen
volk op aarde, dat zijn God zoo nabij heeft
als het het uitverkoren volk Gods des nieu
wen Verbonds, het katholieke volk, non est
alia natio tam grandis quae habeat Deos
appropinquantes sibi sicut Deus noster adest
nobis, God is met ons door de onfeilbare lei
ding van den onfeilbaren opvolger van Pe
trus, op wien Jezus Zijn onvergankelijke
Kerk heeft gebouwd; God is met ons door d»
H. Eucharistie, waar Jezus is ons Offer onze
spijze, onze Levensgezel tot het inde der
eeuwen.
0, hoe zullen wij dan onzen dank voor
zoovele onuitsprekelijk groote gaven aan
God uitdrukken? Hoe Hem danken voor de
weldaden dezer eucharistische dagen?
Laat ons dat doen door de vruchten van
dit schoone congres, de geestelijke vruchten
van ons samenzijn te plukken en in ons te
bewaren.
Wij priesters op de eerste plaats zoo be
voorrecht door Jezus en deelgenoot ge
maakt aan Zijn Goddelijk Priesterschap, la
ten wij de eersten zijn in de devotie en ver
eering van het Allerh. Sacrament. Voor ons
is de H. Eucharistie de rijke bron van ge
nade, van licht en van deugd. Voor ons is
zij de heerlijkste zon .van ons priesterleven
van verkwikking en kracht. Jezus Eucharis-
ticus leert ons de zachtmoedigheid en de
nederigheid en dc gehoorzaamheid, de lief
de en de barmhartigheid, het gebed en dc
ingetogenheid en alle priesterlijke deugden.
Sanctus, innocens, inpollutus, segragratns a
peccatoribus. In de H. Eucharistie vinden wij
overvloedig al wat wij behoeven om de of
fers te brengen en de ontbeeringen te dra
gen, die een heilig priesterleven van ons vor
deren; daar alle genaden, om ons dagelijks
hoog verheven te houden boven alles wat
ons in de omgeving der wereld omlaag
trekt; daar de lichtende vlam, die het hooge
ideaal van onze priesterlijke roeping zal
voeden en hooger doen stijgen. Daar ook
vinden wij het licht om de zielen te leiden
op den weg des hemels en der deugd; daar
den troost om zooveel menschenlijden te
verzachten, den balsum om zooveel zicle-
wonden te heelen; daar de middelen om den
zondaar een barmhartige en tevens krach
tige geneesheer te zijn, den zwakken een
steun en bemoediging den goeden een hulp,
een raad, een aansporing.
Laat ons nooit overslaan als het ons mo
gelijk is, iederen dag het Hoogheilig sacrifi
cie der Mis op te dragen, en dat met leven
dig geloof en daaruit voortkomende gods
vrucht en diepen eerbied, en aan Jezus in
Zijn H Sacrament een bezoek te brengen.
En gij, beminde geloovigen, vereert meer
dan voorheen nog Jezus in Zijn Allerh. Sa
crament. De H. Eucharistie zij het middel
punt van heel Uw christelijk leven. Ver
zuimt daarom nooit, waar het U mogelijk is
's-morgens het H, Sacrificie der Mis bij te
wonen. Gezegend de dagelijkschc arbeid, het
dagelijksche ondernemen, dat met .het god
vruchtig der H, Mis is aangevangen.
Nadert dikwijls, zoo mogelijk dagelijksch
tot de tafel des Heeren om u daar te ster
ken in den voortdurenden strijd des levens.
Zorgt dat uwe kinderen, zoo God er u heeft
geschonken, zoodra mogelijk Jezus in de H.
Communie ontvangen, zijn H. Vleesch en
Bloed dikwijls nuttigen om zoo als het ware
op te groeien aan het hart van Jezus, God
ter cere en u zeiven tot troost en geluk.
Sluit den dag niet zonder neer knielen,
als het mogelijk is voor het Allerh. Sacra
ment en Jezus' le ontvangen.
Jezus in de Eucharistie zij' het lich
tende blijde, versterkende middelpunt van
héél uw christelijk leven.
Waar het duister mocht worden in uwe
ziel, donker in uw gemoed, waar ge rond
mocht tasten, niet wetend waarheen uw
schreden te richten, knielt daar neder voor
het H. Sacrament, Jezus is het licht der we
reld. Ego sum lux mundi.
Waar ge gedrukt wordt door beproevin
gen en lijden en bitterheden en teleurstel
lingen den moed doen zinken, en verlaten
heid en vertwijfeling u benauwen, knielt
daar neder voor het H. Sacrament voor Je
zus, Die gezegd heeft. Komt allen tot Mij,
die belast en beladen zijt en Ik zal u ver
kwikken. Waar uw ziel misschien gewond
werd door den brieschenden leeuw, die
rondloopt, zoekende wien hij kan verslinden,
waar ge het leven der genade hebt verloren
waar ge verdoold zijt geraakt op het pad
der zonde, waar de angst voor uw ziel en
'uw zaligheid u benauwt, kniel daarneder
voor het H Sacrament, Jezus is de barm
hartige Samaritaan die de wonden heelt de
goede vader die den verloren zoon aan zijn
hart drukt.
Waar ge in uw ziel de behoefte gevoelt,
naar hooger leven en de deugd verlangt om
Jezus te behagen en eer te geven door een
heilig leven en de beoefening der deugden,
knielt daar neder voor het H. Sacrament,
Jezus is gekomen opdat wij het leven zouden'
hebben overvloediger zouden hebben.Vitam
habeant et abundantius habeant.
Vergeten we nooit, hetzij wij het H. Mis
offer bijwonen, hetzij wij de H. Communie
ontvangen, hetzij wij neerknielen bij hel H.
Sacrament, te bidden voor elkander, te bid
den voor den vrede en verzoening der volke
ren. Bidden wij ook veel vuriger voor de
bekeering der heidenen, voor zooveel mil
lioenen en millioenen, voor wie Jezus zijn
bloed heeft gegeven en voor wie hij ook het
H. Sacrament hegft ingesteld, en die Hem
nog niet kennen en zoo zij hem kenden, mis
schien zoo vurig christenen zouden zijn. Bid
den we tevens voor velen onzer landgenooten
die de volheid van het .christendom hebben
verloren. O, welk een leemte moet daar zijn
in 't godsdienstig leven van hen. die Jezus
slechts ten halve kennen. Hem niet meer in
hun midden bezitten en daarom zich langza
merhand van hen vervreemden en verwijde
ren. Bidden wij. voor hen allen en bevelen
wij hen onder Maria's voorspraak onzer
barmhartigen verlosser aan.
Zoo zullen deze onvergetelijke dagen
heerlijke en blijvende vruchten dragen voor
onze zielen en zullen wij met alle recht mo
gen zingen wat onze Moeder der H. Kerk
zingt in haren lofzang op het H. Sacrament.
Te trina Deitas
Unaque poscimus
Sic nos te visita
Sicut te colimus
Per Tuas semitas
Due nos quo tendimus
Ad lucem quam inhabitai
0 God in wezen één
En drievoud in persoon
Bezoek ons met genaden rijk
Naar wij U eer brengen
Leid ons langs uwen weg
Naar 't einddoel van ons streven
Naar 't licht waarin Gij woont.
Te ongeveer 9 uur wordt de bijeenkomst
gesloten, nadat de Kardinaal de menigte
den zegen heeft gegeven.
Langs den Amstelveenschen weg hield
het gejuich en hoera-geroep der menschen
niet op, die zich daar verzameld hadder
om den Kardinaal bij het wegrijden no|
te begroeten. Ook de andere auto's, waar
in de Kardinalen, bisschoppen en hooge
geestelijkheid hadden plaats genomen, wep-
den spontaan en hartelijk toegejuicht.
De Kardinaalsmis in het Stadioif.
Zondagmorgen had in het Stadion de Kav
dinaalsmis plaats, waarvan reeds op dt
sluitingsvergadering op Zaterdagavond ge»,
wag was gemaakt.
De verwachting was dus hoog gespannes.
Er staat een fiksche bries, die den vegen
heeft verjaagd, welken zoovelen met be
zorgdheid hadden zien neervallen in den.
vroegen morgen. Als het nu maar niet re
gent! Dat was de gedachte, die bij elke
ontmoeting van congressisten werd gehoord.
Het is kwart voor tien en nog is het wach
ten op de hooge gasten. De vlaggen flappe
ren in den wind of waaien breed uit, de
vlaggen van alle nationaliteiten, die met
haar verscheidenheid van kleuren een fan
tastisch effect opleveren.
Een echte Hollandsche hemel, met bollend
witte wolken als boven hooge 'gevaarten,
koppelt zich boven 't Stadion. De wind voerl
frissche geuren mee van 't omliggende lage
land, geuren van den vollen zomer.
Even na tienen wordt de komst van den
Kardinaal op het terrein aangekondigd.
Alle Kardinalen, Aartsbisschoppen, Bis
schoppen en verdere hoogwaardigheidsbe
kleeders zullen bij de Kardinaalsmis tegen
woordig zijn.
De lange stoet, voorafgegaan door Kardi
naal van Rossum met gevolg, beweegt zich
naar het midden van het terrein, onstuimig
toegejuicht door de tienduizenden congres
sisten binnen de muren van bet Stadion
aanwezig.
Onwillekeurig gaan de gedachten teruj
naar dien merkwaardigen Zondag van het
Nationale Eucharistische Congres, toen op
ditzelfde terrein en even groote menigte
was bijeengestroomd. Ook toen was de
geestdrift buitengewoon groot. Maar van
daag is het toch anders, nog grootscher,
nog geweldiger, nu van alle oorden der we
reld dc kerkvorsten zijn gekomen, om hier
in het openbaar den Christus Eucharisticus
te huldigen, en zoovele geloovigen met hen.
Nadat allen zijn gezeten, wordt door Mgr.
Heylen het ingekomen telegram van Z. H.
den Paus voorgelezen.
Aan de eene zijde van het ontvangslpavil-
joen, waarin het altaar is opgericht, hebben
de kerkelijke hoogwaardigheidsbekleeders
plaats genomen. Kardinaal v. Rossum is on
der een troonhemel gezeten, rechts van
Z.Em. zitten de andere Kardinalen en ove
rige hoogwaardigheidsbekleeders. De zon
roept wonder* kleurschakccringen te voor*
