de spaarnebank
1
Wisselkoersen en koersen van
Bankpapier.
Het 40-jarig jubileum van de
fa. Kimman.
Slapte in de Sigarenindustrie.
Kardinaal Schulte en
Mgr Heylen bezoeken
de Kathedraal.
Hoog bezoek.
Bezoek van Kardinaal Dubois
aan Rotterdam.
Afscheidsmaaltijd.
3»
BURGERLIJKE STAND.
Telegraphisch Weerbericht.
ZAANDAM.
ASSENDELFT.
LAATSTE NIEUWS.
Communistische week te
Moskou.
Wereldvlucht Amerik. vliegers.
Ford-auto in een sloot.
Verloop Britsche onder
handelingen.
Internat. V redesmanifestatie.
Peruccio Busoni. f.
De Amerik. wereldvliegers.
Een aanval der Riffs.
EEN EERSTE H. COMMUNIE.
Van de pikkende broeders.
GEBED.
Leer mij o God de handen vouwen.
En ben ik blij of lijd ik pijn,
Leer mij gelooven en vertrouwer
En levenslang geduldig zijn.
Leer mijnen wil voor altijd weten,
Wat Gij o God van mij begeert;
Leer mij mijn eigen wil vergeten
En stil te doen wat Gij begeert.
O menschenkind verban uw smart
Voor koele menschenoogen.
Eèn is er, èèn die uw geween
Aanschouwt met mededoogen.
Het leed dat is, drukt niet zoo zwaar,
Als Vrees voor allerlei gevaar
En komt bet eens in buis,
Dati helpt God altijd mee
En geeft ons kracht naar kruis.
Gebonden voert de smart
ons allen door liet leven.
Zacht als wij willen gaan,
Hard als wij tegenstreven. M. t.
Wie de vrijheid genieten wil, moet de
vrijheid waard zijn.
Leven is waarheid, is ernst en isleereii.
Die getrouw is in het kleine is ooi
getrouw in het groote
los
'.leden, den 28sten Jpli, was het de dag,
waarop voor 40 jaren de heeren H. en F.
Kimman hun fabriek openden aan de Wa
genmakerslaan.
Een uitvoerige beschrijving van het
feest gaven wij reeds eerder. -
Een groote vlag met de jaartallen 1884
1924 wapperde buiten aan den voorgevel
van de fabriek aan den Wagenweg.
Om half tien, het begin der receptie,
arriveerde per auto *de heer A. Kater, die
heden zijn 40-jarig jubileum vierde in
dienst der N. V.
Het overige personeel had zich in de
show-room, die met vele bloemen van be
langstellenden feestelijk was versierd, ver
zameld en ontving den jubilaris met een
welkomstlied, toen hij, vergezeld van zijne
echtgencote, binnentrad en zich plaatste
achter de gereedstaande tafel.
Om ongeveer 10 uur arriveerde dc heer
H. N. Kimman, die met zijn (inmiddels
overleden) broer dc firma oprichtte.
De jubilaris werd allereerst verwelkomd
door 2 zijner kleinkinderen, waarna hem
door het personeel eveneens een welkomst
lied werd toegezongen.
Daarna nam hij plaats achter de tafel
tusschen zijn beide zoons, mede-direc
teuren.
De heer V. Kimman plaatste zich namens
zijn familie voor den jubilaris en biedt, na
zijne gelukwenschen, hem een portret van
hemzelven aan.
De heer H. N. Kimman dankt voor het
geschenk. Hij herinnert er aan, dat er nog
wel eens moeilijke dagen in de zaken
zullen komen en vraagt zijn zoons dan be
sluiten te nemen in deze showroom, tegen
over dit portret, met de gedachte: Wat zou
vader daarvan zeggen.
De heer P. C. van Doom heeft met
vreugde de vereerende taak op zich ge
nomen om den jubilaris te féteeren. Aller
eerst complimenteert spr. de beide zoons
van den jubilaris. Vervolgens zich rich
tende tot den heer H. N. Kimman, memo
reert spr. wat de jubilaris heeft moeten
doen van het begin van zijn loopbaan bij
de firma Bevnes tot na Parijs, toen de fa
briek in Haarlem werd opgericht.
De fabriek, aldus spr. is uw werk cn sta
ons daarom toe. dat wij u een copie van
die fabriek aanbieden.
Spr. overhandigt dan een schilderij, dat
met de data, den voorgevel van de fabriek
aan den Wagenweg voorstelt en de garage
aan het Plein.
Met eenige woorden zegt den jubilaris op
rechten dank.
De jubilaris richt zich dan tot den jubila
ris uit het personeel, den lieer A. Kater.
Spr. wil niet memoreeren. wal er in die 40
jaren is geschied. Dat zon te lang worden.
Spr. wil vooral den nadruk leggen op de
vertrouwelijkheid van de omgang. Wij bei
den, aldus spr. vulden elkaar als het ware
aan. Met vreugde en me: dankbaarheid
heeft de jubilaris aan den heer Kater alle
werk toevertrouwd. En zeker heeft dit niet
het minst medegewerkt tot de roem van dc
fabriek.
De beide jubilarissen drukken daarop el
kaar de hand en beioven elkaar wederkee-
rig, nu het werken ongeveer geëindigd is,
toch met de fabriek mee te leven.
Aan den heer A. Kater wordt een gouden
horloge met inscriptie overhandigd.
De heer A. de Kater zegt eenige woor
den van dank Spr. is verblijd den heer
Kimman te kunnen gelukwenschen. 4
Spr. noemt het een voorrecht zoolang met
den heer Kimman te hebben mogen samen
werken in een dusdanige verstandhouding.
De jubilaris wordt daarop met zijn echt-
genoote gefeliciteerd.
De heer van Doorn richt zich dan tot den
heer A. Kater. Spr. wenscht de jubilaris na
mens allen veel geluk en memoreert zijn
verdienste aan de fabriek.
Als blijvend aandenken wordt den jubila
ris een huiskimerameublemertt overhan
digd.
De heer A. Kater zegt dank voor dit ge
schenk.
Den beiden jubilarissen wordt daarop een
bloemenhulde gebracht.
Een „lang zuilen ze leven"' en eenige hoe
ra's worden aangeheven, waarna er sigaren
worden aangeboden.
Hierna wordt de wijn rondgeschonken. De
jubilaris drinkt op aller welzijn, wat door de
aanwezigen met een luid applaus wordt be
groet.
Het is ongeveer elf uur, wanneer de re
ceptie voor de chauffeurs in particuliere
dienst een aanvang neemt.
De heer C. J. van Doorn plaatst zich voor
de jubilaris en memoreert hoe velen der
chauffeurs nog met den jubilaris hebben sa
mengewerkt en evenals hij het stuurrad in
plaats van de leidsels in handen hebben ge
nomen.
Spr. overhandigd een blijvend aandenken
in den vorm van een clubfauteuil en een
gedrukte album met de namen der schen
kers.
Het opschrift van het gedenkalbum,
is als volgt:
„Ter gelegenheid van het veertigjarig ju
bileum van d m heer H. N. Kimman, bieden
ondergeteekenden als bewijs van hulde en
waardeering van jarenlange aangename
samenwerking aan een clubfauteuil, welke
zij wel verzoeken te aanvaarden met den
hartelijken wensch, dat .voornoemde sa
menwerking voor de toekomst nog vele ja
ren zal bestendigd blijven."
Volgen de handteekeningen.
Als persoonlijke gave overhandigd de heer
J. Tromp dan onder luid applaus een ver
sierde lange Goudsche pijp.
Als de jubilaris deze heeft aangestoken,
richt de hier C. J. van Doorn zich tot den
heer A. Kater en overhandigd hem namens
dc chauffeurs een ketting bij net horloge,
dat hij van de directie in ontvangst moc'nt
nemen.
De jubilaris, de heer H. U. Kimman, daar
op het woord nemende, zegt dat hij wel had
gedacht dezen dag eenige verrassingen te
zullen beleven. Spr. herinnert zich in dien
zin nog het 25-jarig feest. Maar wat er nu
Is gebeurd, dat had spr. niet gedacht. Spr.
is daardoor getroffen. En wel: aangenaam
getroffen.
Wat men spr. heeft bereid, kan hij niet
uitdrukken. Het is te veel. Al is er ook eens
een verschil van meening omtrent het een
of ander, altijd wordt er een zachte wenk
ter harte genomen.
Spr. heeft altijd liefhebberij gehad voor
de rijtuigen en tegen de machine altijd een
soort antipathie gehad.
Het is echter geen antipathie tegen het
automobilisme. Spr. heeft dag en nacht ge
zwoegd voor de rijtuigen en nu is hij uit dat
vak gerukt en heeft zich op heel het nieu
we moeten werpen.
Men moet spr. daarom niet kwalijk ne
men, dat hij niet zooveel gevoelt voor het
automobilisme als voor dc rijtuigen.
En daarom vindt spr. het eens heerlijk,
dat men hem komt huldigen als oude
vriend en niet als vertegenwoordiger van
het automobilisme.
Als bet applaus is geëindigd, zegt de
tweede jubilaris, de heer A. Kater, dank
voor den horlogeketting, die hij van de
chauffeurs heeft ontvangen. Het zal spr.
steeds een aangename herinnering blijven.
(Wordt vervolgd.)
In de sigarenindustrie in Nederland
heerscht blijkbaar over het algemeen «lapte.
Ook de plaatselijke sigarenindustrie on
dervindt hiervan den terugslag door het feit,
dat bij eenige firma's het personeel in min
der of meer groot aantal ontslagen is.
Andere fabrieken werken eenige dagen per
week minder.
Vandaag werd een bezoek aan de kathe
drale kerk „Sl. Bavo" gebracht door Z. Em.
C. J. Kardinaal Schulte, Aartsbisschop van
Keulen, Z. D. H. Mgr. L. Heylen, voorzitter
van het Comité voor Internationale Congres
sen, de Zeereerw. Heer dr. Corste, secre
taris van den Kardinaal en den Zeereerw.
Pater Tarcisius Bootsma, secretaris van Mgr
Heylen.
Bij dit bezoek was mede aanwezig de
Hoogeerw. Heer Mgr. M. P. J. Möllman,
vicaris-generaal van den Bisschop van Haar
lem.
Mgr. Heylen was per auto uit Amsterdam
gearriveerd.
Ruim 12 uur kwam Kardinaal Schulte
met zijn secretaris onder klokgelui aan de
pastorie der kathedraal aan.
Bijna onmiddellijk daarop begaf het hooge
gezelschap zich naar dc kathedraal. Aller
eerst knielde men eenige oogcnblikken in
stil gebed neer voor het H. Sacrament in
dc Sacramentskapel, waarna men zich naar
de voor het parochieele altaar opgestelde
zetels begaf. Kardinaal Schulte was gezeten
tusschen den Bisschop van Namen en den
den vicaris-generaal.
Het gemengd koor van de Kathedraal
zong onder leiding van den WelEerw. heer
kapelaan W. M. Bosch „Sacerdos et Ponti
le x van den heer J: L. Schouten, organist
der kerk. Dit is ook onder veel bijval ge
zongen in het Stadion door e2n koor van
500 zangers en zangeressen onder begelei
ding van koper-instrumenten.
Vervolgens werd door het knapenkoor ge
zongen „O, Sacrum convivium" van pastoor
Jansen.
Darr bezichtigde het hooge gezelschap het
priesterkoor en den preekstoel. Tot blijde
verrassing van de vele aanwezigen (de kerk
was tjok-en-tjokvol) hield Mgr. Heylen dan
een korte toespraak.
Mgr. sprek ongeveer als Volgt:
„Dierbare Geloovigën,
Met vreugde hebben wij het Congres van
Amsterdam bijgewoond en nooit zullen wij
vergeten, hoeveel geloof en godsvrucht het
katholieke Nederland heeft getoond. Waar
lijk heeft Katholiek Nederland getoond, dat
Christus iri de H. Eucharistie waarlijk de
Koning van allen is.
En nu vandaag is het voor Z. Em. den
Kardinaal van Keulen en voor den Bisschop
van Namen een groote vreugde, deze prach
tige kathedraal van Haarlem te bezoeken en
u zoo talrijk hier te kunnen begroeten.
Onze vreugde is zooveel te grooter, omdat
wij uit den mond van den HoogEerw. heer
Plebaan hebben gehoord, hoe het H. Sacra
ment hier bemind wordt., hoe talrijke Com
muniën er ieder jaar worden uitgedeeld, met
welke godsvrucht de Goddelijke Diensten
bijgewoond worden.
Van harte wenschen wij u allen geluk en
wij twijfelen er niet aan, of het Eucharis
tisch Congres van Amsterdam heeft de gods
vrucht van u allen nog meer doen aan
groeien.
Als wij zullen zijn teruggekomen in onze
bisdommen, zullen wij aan onze geloovigen
zeggen, hoe het Katholieke Nederland ons
een voorbeeld geeft, dat wij moeten na
volgen en gij zult altijd ter harte nemep,
voor Nederland en vooral voor het bisdom
Haarlem, die godsvrucht te bewaren. Wij
wenschen, dat hetgeen wij zullen zeggen
over die godsvrucht, minder zal zijn dan de
werkelijkheid. Gij zult zorgen, dat in de
kerken van het bisdom Haarlem het H. Sa
crament altijd vereerd wordt, dat hier altijd
die godsvrucht blijft en hier altijd talrijke H,
Communiën ontvangen worden. Opat deze
wenschen verwezenlijkt zullen worden, zal
de Kardinaal van Keulen zijnen zegen geven,
welke van uit den Hemel zal bfekrachtigd
worden."
Z. Em. Kardinaal Schulte gaf daarna de
geloovigen zijn zegen.
Het koor zong dan tot besluit „Coelestis
urbs Jerusalem" van Diepenbrock, waarna
de hooge gasten de kathedraal bezichtig
den. Kardinaal Schulte werd daarbij geleid
door den Plebaan en Mgr. Heijlen door
vicaris-generaal.
Alvorens de kerk te verlaten, onderhield
kardinaal Schulte vzich eenige oogenblik-
ken met den heer Laurijssen, ontwerper
van het mozaiek in den expositietroon in
de H. Sacramentskapel, dal tijdens den
rondgang bijzonder bezichtigd was. Dan
keerden de hooge bezoekers in de pasto
rie terug.
In de kathedrale kerk las hedenmorgen
een tweetal Hongaarsche Bisschoppen een
stille H. Mis. Een hunner was Z. D. I Mgr
Dr. Victor Howath, Bisschop van Martyropo-
totanus, wonende te Koloesa (Hongarije).
Zaterdagmiddag bezocht Z.Em Kard. Du
bois, Aartsbisschop van Parijs, Rotterdam.
Aan het station werd Z.Em ontvangen door
den directeur en onder-directeur van de
„Maasb.", die hem naar het gebouw van het
Katho'jekc orgaan geleidden, alwaar de
president-commissaris en andere commissa
rissen. redacteuren enz van de „Maasb.
vereenigd waren.
Na wederzijdsche begroeting en voorstel
ling werd Z.Em. door den he<>r Knijpers het
gebouw rondgeleid, waar hij met belangstel
ling van de inrichting kennis nam Op de
Markt stond het muziekkorps St. Antonius,
van Feijenoord dat de Marseillaise speelde.
Van uit het venster van 't gebouw dankte
Kardinaal Dubois voor de hulde. In de di-
rècliekamer werd de eerewijn aangeboden,
waarna de Kardinaal „De Maasbode ver-
het om zich te begeven naar de Roei- en
2eilvereeniging „De Maasvan waaruit een
tocht werd gemaakt door c^e havens der
stad.
Z.Em. Kardinaal Dubois toonde zich ver
rukt over het onvergelijkelijk schouwspel,
hetwelk de haven opleverde en informeerde
met levendige belangstelling bij den heer
Kuijpers, die hem tot gids strekken mocht
naar bijzonderheden omtrent havenveren,
dok- en scheepsbouwwerken, elevators, enz.
Omstreeks twee uur kwam het gezelschap
ten huize van den HoogEerw. Heer Deken
aan, waar dc lunch gebruikt werd.
Door 't Permanente comité der interna
tionale Eucharistische Congressen is Zater
dagmiddag eer. diner aangeboden in hotei
„de 1' Europe" te Amsterdam, aan een der
tigtal genoodigden. Mgr. Heylen zat voor eh
hield de eenige rede aan tafel in de Fransche
tanl. Onder de aanwezigen waren: Mgr. v.d.
Wetering, aartsbisschop van Utrecht, Mgr.
Callier, bisschop van Haarlem, Deken
Stroomer, graaf d'Yan Ville, graaf Focci,
kantjunik Erman van Metz, baron van Wijn
bergen, dr. Vinkensteijn, pater Josaphat,
dr. Hoffman, mr. Kropman, prof. Franken,
prof. Steger, e. m.
Barometerstand 9 uur v.m.: 760. Stilstand.
OPGAVE VAN:
J. J. WEBER ZOON
Ooticiens Fabrikanten
Koningstraat 10 Haarlem.
Geboren: 24 Juli. z. van T. Centazzo
Grisostolo. 25 Juli. d. van A. M. v. Leeu
wenSpronk, d. van J. C KalSommer.
Medegedeeld door het Ned. Kon Meteoro
logisch Instituut te De Bildt.
Naar waarnemingen in den morgen van
28 Juli.
Hoogste barometerstand 761.5 m.M„ je
Haparanda, Zuerich en Munchen.
Laagste barometerstand 746.0 m.M., te
Blacksod.
Verwachting van den avond van 28 tot
den avond van 29 Juli:
Aanvankelijk krachtige, wellicht tijdelijk
stormachtige zuidelijke tot zuidwestelijken
of westelijken wind, later afnemend, meest
bewolkt of bebokken met regen of onweer,
zelfde temperatuur
26 Juli. d. van H. M. v. AsseltMeijer.
z. van A. HooningRosenboom.
van M. C. CasseeSchlebaum. 27 Juli.
d. van A. v. d. Endev. d. Aart. z. van
A. M BoerDegen d van J E. Lips
Molenkamp. d. van J. BreeuwerMa
joor. d. van J. E. KrommertSavonije.
d. van G W J Rellergertv Duffelen.
Overleden: 24 Juli. C. de Bildt, 44 j., M.
v. Heemskerkstraat. 25 Juli. J. Aaldriks,
69 j., T. v. Berkhoutstraat. F. G. I. ten
PierikSoctermans, 71 Ged. Volders
gracht.
Personalia. Te Amsterdam slaagden
\oor het diploma A van liet Mulo-examen
H. Hengeveld, P Huisman, S. Kuiper en
J. Quartel en voor diploma B: A. Goezinne
en G. .de Vries, heiden alhier.
Dc gemeenterekening. De gemeente
rekening over 1923 wijst, wat den gewonen
dienst betreft, aan een bedrag van
4.184.350 aan inkomsten en 3.749.098
aan uitgaven, zoodat deze met een batig
saldo van 435.252 sluit; de buitengewone
ontvangsten hebben bedragen 8.029.183,
de uitgaven 8.244.324, zoodat hierop een
nadeelig saldo van 215.141 is verkregen.
Schoolfeest. De offervaardigheid der
Assendelfters in 't Zuid. Einde en Kerkbuurt
voor het schoolfeest, was dit jaar nog grooter
dan de vorige jaren. Door de feestcommissie
is het zeer belangrijke bedrag van bijna
duizend gulden bij de ouders der leerlingen
en belangstellenden ongehaaid. De 229 leer
lingen der school kunnen met dat bedrag op
onbekrompen wijze het schoolfeest vieren.
Het program luidt: boottocht naar Muiden en
per tram Paai Valkeveen. Moge Pluvius
dien dag-slapen!
MOSKOU, 27 Juli. Heden is de commu
nistische week begonnen, ter herdenking van
den lOen verjaardag van den oorlog. Alle
Sovjet-bladen wijden kolommenlange arti
kelen, geschreven door Sovjet-leiders en
leden van dc Communistische Internationale
aan deze gebeurtenis. Ook worden oude
brieven van Lenin in zake de oorlogsdoel
einden van Engeland en Duitschland gepu
bliceerd.
LONDEN, 28 Juli. De hervatting van dc
wereldvlucht der Amerikaansche vliegers uit
Huil, werdt waarschijnlijk uitgesteld tot
Woensdag, daar de toestellen nog niet vol
doende zijn voorzien. Er zullen nog proef
vluchten worden gehouden.
WEE.SP, 28 Juli. Gisteravond 11 'A uur,
had de eigenaar eener wasch- en strijkin-
richting alhier, die met zijn Ford-auto, be
zoekers van het Eucharistiséh Congres naar
Ankeveen had teruggebracht, hel ongeluk
op den terugweg naar Weesp. bij een
sterke kromming van den 's-Gravenland-
schen weg van den berm af in dc sloot te
rijden. Alle inzittenden, de eigenaar-be
stuurder, diens vrouw en twee kinderen,be
nevens nog een vrouwelijke passagier, vie
len in de sloot.
Op hun hulpgeroep kwamen eenige om
wonenden, die reeds ter ruste waren ge
gaan, om assistentie te verleenen, waar
door het gelukte allen op het droge te
brengen.
LONDEN ,28 Juli. Racosci is naar Mos
kou vertrokken cm daar verslag uit te bren.
gen over het verloop der BritschRussische
onderhandelingen.
WEENEN. 28 Juli. Aan de door het be
stuur van de tweede internationale alhier
bijeengeroepen vredes-manifestatie die ge
houden werd onder de leuze: „nooit meer
oorlog," namen gistergji 25.000 menschen
deel.
BERLIJN, 28 Juli. Te Berlijn is gisteren
op 58-jarigen leeftijd overleden de pianist
en componist Peruccio Busoni, verbonden
aan de stedelijke kunst-academie.
LONDEN, 28 Juli. Thans is definitief be
paald, dat de Amerikaansche wereldvliegers
Woensdag van Kirkera! zullen vertrekken.
PARIJS, 28 Juli. Gemeld wordt, dat de
Riffs een aanval hebben gedaan op de
Fransche stellingen bij Partflye, waar naar
verluidt Abd-el-Karinm persoonlijk het ge
vecht zou hebben geleid.
Dc aanval werd afgeslagen, waarbij de
Franschea 15 dooden en gewonden verloren.
Met twintig jaar ging ik trouwen. God
liet toe, dat ik een goed en braaf meisje
ontmoette, waar ik niets anders zocht dan
schoonheid, geest en geld.
Opgevoed zooals ik, even onwetend als ik,
was mijn vrouw toch veel beter. Zij was gods
dienstig van natuur, ftog sterker werd dat,
toen ze moeder werd, en de bij wieg van
haar eerste kind kwam ze tot vervulling van
alle christelijke plichten. Als ik nu aan dat
alles nog denk, voel ik me dankbaar ge
stemd jegens God, me dunkt dat ik daar
nooit over zal kunnen zwijgen en het ook
nooit genoeg uitdrukken.
Toen dacht ik er totaal niet aan. Was mijn
vrouw geweest zooals ik, dan geloof ik niet,
dat het bij mij opgekomen zou zijn, om de
kinderen te laten doopen....
De kinderen werder grooter
De oudsten deden hun Eerste H. Commu
nie, zonder dat ik er acht op sloeg. Ik liet
hun moeder die kleine wereld maar bestu
ren, vol vertrouwen op haar en, zonder dat
ik het wist, al beïnvloed door hare deugden,
welke ik gevoelde en niet zag.
Toen kwam de jongste aan de beurt.
Dat kleintje was een lastig ding, zonder
groote talenten, al hield ik er niet minder
van, dan van de anderen, toch was ik eerder
klaar, om streng op te treden.
Moeder zei me „Heb maar geduld, dal
Zal wel veranderen met de eerste H. Com
munie."
Zulk een van tevoren bepaalde ommekeer
leek me al heel onwaarschijnlijk. Doch, het
k'nd begon den catechismus te leeren, en
inderdaad kon ik zeer duidelijke en zeer
spoedige verbetering gewaar worden.
Ik lette op. Ik zag, hoe dat verstand zich
ontwikkelde, hoe dat hart zich bekamp'e,
dat karakter verzachtte, gewillig werd, eer ie
dig en aanhankelijk. Ik bewonderde-dat werK
waartoe het verstand alleen te kort schiet bij
den tnensch en het kind, dat ik eerst het
minste beminde, werd me het dierbaarste.
Terzelfde dacht ik ernstig na over zulk
een wonderlijke gebeurtenis. En onder-
tusschen herinnerde ik mij mijne studies
over wijsbegeerte en zede kunde, ik vergeleek
dat onderricht met hetgeen ik in beoefening
Zag gebracht in de wereld, zonder dat ik ook
mijzelf, helaas, er altijd van bevrijd kon hou
den.
De gewichtige vraag over goed en kwaad,
waar ik tot nog toe zoo weinig mogelijk over
gedacht had, wijl ik niet in staat was ze op
te lossen, stond nu in een vreeselijk licht voor
mijn geest. Ik ondervroeg mijn kleien jon
gen: hij gaf me antwoorden die me verpletter
den. Opwerpingen wilde fk niet maken, dat
zou een schande en schuld geweest zijn. Mijn
vrouw zag dat alles en zei niets, doch ik
bemerkte, hoe veel en vurig ze bad. Sla
peloos waren mijn nachten. Die twee on
schuldige levens, die twee genegenheden
vergeleek ik met mezelf. Mijn vrouw en mijn
kind beminnen iets in mij, dat ik niet bemind
heb in hen, noch in mij zelf mijn ziel.
Nog een week was het voor de eerste
H. Communie.
Het was nu niet alleen liefde, wat het
kind mij inboezemde, maar meer nog een ge
voel waar ik geen regekschap van kon geven,
iets, dat mij vreemd, vernederend toescheen,
en zich soms uitte in prikkelbaarheid ik had
eerbied voor dien jongen. Hij beheerschte mij.
In zijn bijzijn durfde ik sommige zaken, die
bij me opkwamen onder den druk van inner
lijke verdeeldheid, niet uiten.
Nog maar een dag of vijf, zes, zou t duren.
Op een morgen komt de jongen uit de II. Mis
en brengt me een bezoek in mijn kamer.
„Vader," zegt hij, „op den dag van mijn
Eerste H. Communie zal ik niet naar het
altaar gaan, voor ik u vergiffenis gevraagd
heb van alle fouten welke ik heb gedaan, en
van alle verdriet hetwelk ik u heb veroor
zaakt, en dan moet u fhij uw zegen geven.
Denk dus eens goed na, wat u mij zooals te
verwijten hebt, opdat ik het niet meer moge
doe" en om het mij te vergeven."
„Mijn kind," antwoordde ik, „een vader
vergeeft alles, ook aan een kind, dat niet
erg braaf is mi ar ik ben blij je te kunnen
zeggen op diï eogenblik, ddt ik je niets te
vergeven heb. Ik ben tevrrden over je. Blijf
zoo werken, blijf zooveel houden van den
goeden God, en getrouw zijn in je plichten
dan zullen moeder en ik zeer gelukkig zijn.
„Ja'vader, de goede God, die u bemint, zal
me helpen, om u een troost te zijn, zooals u
het verlangt. Bid goed voor mij, vader."
„Ja, mijn best kind
Hij zag mij aan met vochtige oogen, en
wierp zich aan mijn hals. Ik zelf werder door
bewogen.
„Vader ging hij voort.
„Wat is er, mijn lieve jongen
„Vader, ik zou u eens iets willen vragen.
Ik begreep heel goed, dat hij iets Wilde
vragen, en ook, wat hij wilde vragen, wist
ik best 1 En, moet ik het bekeiinen, ik was
er bang voor Ik, laf genoeg, om voordeel
te willen doen met mijn aarzelen.
„Ga nu, zei ik hem", „nu heb ik het te
druk. Vanavond of morgen moet ge mij
maar eens zeggen, wat ge verlangt, en als
uw moeder 't goedvindt, zal ik het je geven f"
De arme jongen werd verlegen al zijn
moed ontzonk hem en, na me nog een keer
omhelsd te hebben, trok hij zich geheel terug
in een klein kamertje, waar hij sliep, tus
schen mijn werkvertrek en de kamer zijner
moeder. Ik had spijt over het verdriet dat ik
hem aandeed. Op de teenen ging ik den klei-
e na, om hem te kunnen troosten, als hij erg
bedroefd mocht zijn. De deur stpnd een beet
je open. Ik kon hem ongemerkt zien. Hij lag
op de knieën voor een klein beeldje van
O. L. Vrouw hij bad uit heel zijn hart O, ik
verzeker u, dat ik vanaf dien dag heb geweten,
welk een indruk die verschijning van een
engel op ons kan maken.
Ik ging weer voor mijn schrijftafel zitten
met het hoofd in mijn handen, de oogen vol
tranen. Zoo zat ik eenige oogenblikken. Toen
ik mijn Oogen opsloeg, stond mijn kleine jon
gen weer voor mij, met een gezicht, dat tege-
lrl' r:es, beslistheid en liefde uïïSrukte.
„V d r," zei hij, „wat ik van u te vragen heb,
kar et uitgesteld worden, en moeder zal
het wel -;oed vinden'; 't is of u op den d g an
mijn eerste H. Communie, met moe: en
mij ter H. Tafel wilt gaan. Weiger het met,
vader Doe het voor den goeden God, die
zooveel van ons houdt."
O ik trachtte niet meer te redetwisten
met den grooten God, die mij zoo wilde
overwinnen. Schreiend drukte ik mijn kind
aan mijn hart.
„Ja, ja," zei ik hem, „zeker mijn jongen,
zal ik het doen. Als ge wilt, vandaag nog, zult
ge mij met de hand nemen, mij brengen bij
uwen biechtvader en hem zeggen Hier is
mijn vader..-."
NAAR L. VEUILLOT.
Het was vreeselijk heet. Van uit den bla-
kenden oogsthemel goot de zon een regen
van gloeiende stralen over de abdij, de
vijvers en de velden. De gouden torenhaan
laaide verblindend, de witte abdijmuren de
den pijn aan de oogen, de blauwe leidu-
ken schoten vonken. De vijvers dommelden
loom en lauw tusschen hun oevers onbe
wegelijk, bek in de pluimen, scholen de
eenden in 't lommer van riet cn lisch een
enkele kikker kwaakte klaaglijk op een
breed plompblad. Geen zuchtje bewoog de
korenvelden zwaar van korrels en hitte
negen de rijpe aren op hun gouden halmen,
aileen temet een licht geknap en gckrakkel
verwekt door den drogenden zonnebrand.
Abdij, vijvers en velden lagen stil en moe
te hijgen onder den zwaren druk van den
smoorfieeten hemel.
Daar kwamen, het zand van den weg op
schoppend met hun voeten, drie broeders
uit de abdij. Ze hadden grijze rokken aan,
een breedgerande stroohoed dekte hun
Hoofd, en op hun schouders droegen ze een
pik en een pikhaak. Aan den rand van een
korenveld hielden ze stil. Ze togen een
grijzen wetsteen uit hun diepen rokzak,
streken dien, ring, onder en boven, langs
de snede van hun pik dat het zingzangde
over den kouier, sloegen een kruis en spuw
den in hun handen. Ze begonnen te pikken,
elk op zijn plaatst, de eene rechts, de an
dere in 't midden, de derde links. Voorover
buigend, den haak in de linker en de pik
in de rechterhand, deden ze het lastige
werk van den oogst. Met den haak trokken
ze dc halmen opzij, met hun scherpe lem
mers sloegen ze, krachtig zwaaiend, de
halmvoeten af en, wanneer de schoof vol
was, zwierden ze hem ruischend neder op
de stijve stoppels. Ze praatten niet. Ze ver
richtten hun arbeid aandachtig, ijverig,
God dankbaar om de nieuwe rijke gave
waarmee de abdij alweer een jaar zot) le
ven. Ze luisterden naar den doffen slag van
hun staal op dc stengels, naar het droog
gereuzel der omgehaakte halmen en neer
gevelde schooven, naar het gesjirp der kre
kels en 't gejubel der leeuwerikken. Ze
luisterden naar die oude, welbekende oogst-
geluiden en waren blijde. Maar spreken
deden ze niet. De blijdschap bleef in hun
dankbaar, weltevreden hart. Alleen blonk
er kinderlijke pret in hun oogen en zweefde
er, af en toe. een monkel over hun mond.
Ze zagen de bloedroodc klaprozen en de
diepblauwe korenbloemen en de blanke
windekelken, al de ongewenschte maar
verrukkelijk mooie gasU» der korenvelden:
ze kapten ze neder, onmeedoogend, doen
verkwikten hun blik aan de heerlijke kleu
ren. Die bloemen en die kleuren herinner
den hun 't wonderbare Lieve Vrouwebeeld
de kerk der abdij. Was 't korenbloemen-
blauw niet dc kleur van den fulpen mantel.
En had het Kindeke, dat speelde op de
knieën der hemelsche Moeder, geen kleedje
als kollebloemen zoo rood? En was de
lelietak dien Gods Moeder in heur vinge
ren prangde, niet blank als de Ielk der
winde? De broeders verheugden zich omdat
dc bloemen des velds hen denken deden
aan de Lieve Moeder Gods en haar kos
telijk beeld in dc kerk. Een blijde, vrome
gepeins vervulde hun geest, een gepeins
dat als wonnige zoetigheid nederzeeg in
hun ragelooze harten. En terwijl ze zwijgend
verdiept gingen in hun troostrijk gemijmer,
hieuwen hun vlijtige pikken eenbaarhjk het
voedzaame graan, de eene schoot v.ijde
zich naast de andere, en de stoppels wer
den bedekt met hun immer talrijker rijen.
Maar langsom feller begloeide de zon de
abdij, de vijvers en de velden. Ze stak heur
heete spiesen in den gebogen rug der broe
ders, schoot heur vlammende pijlen op den
halmenwand dat terugketsten tegen t lijf
en in 't gezicht der pikkers, èn verkeerde
dc lucht rondom in één doorblakerd verte
rend gewaad. Het kittelend zweet berstte
de broeders uit te allen kante: het liep van
hun gezicht, het overstroomde hen van het
hoofd tot de voeten. Keer op keer veegden
ze met hun mouw hun voorhoofd af,
maar luttel hielp dat, een stonde 'aler
lekten de wrange droppels weer af en be
ten in de oogen of verzitten de lippen.
Hun zware kleederen kleefden heet-voch-
tig aan hun lichaam en het baatte niet of
ze zich een oogenblik oprichtten om een
koeltje te vangen in mouwen en spleten,
er waren geen koeltjes. De lucht stond in
lichterlaaie en zoohaast zc zich bukten,
was 't opnieuw het benauwende drukken
der warmnatte kleeren en 't krieuwelend
kruipen der lastige droppels over hoofd en
nek. Erge vliegjes ronkten plagerig rond,
boorden hun snoeten in hun prikkelbaar
vel en bleven vastzitten met hunne vleu
gels. Kafjes en stofjes dwarrelden op en
besmoezelden gezicht, handen eti voeten.
O, die zon, die hitte en dat zweet!
„Heilige Maria, ontferm u onzer!" baden
de broeders.
En zie nauw was die zucht geslaakt, of
een lieflijk gedruisch als van lispend loo-
ver deed de broeders zich oprichten, en
wie kwam daar lichtvoetig aangetreden
over de stoppels van het veld? Wie anders
dan Gods Moeder zelve, in haar ruischende
koninginnemantel, en achter haar twee
schoone dienende maagden met zuiverwitte
doeken op den arm. Minzaam naderde de
Helpster der arbeiders en bleef staan voor
den oudsten der broeders; Zc ontving een
doek uit de handen harer dienaresse, en,
moederlijk teeder, droogde Ze 't zweet van
't voorhoofd en de wangen des broeders:
een wonderfrissche koelte laafde en ver
kwikte opeens zijn verhitte lichaam, zoodat
hij zich voeldij als in een» helderstróomen-
den, zondoorschenen vliet. Dan kwam de
beurt aan den tweeden broeder en vervol
gens aan den derden: ook hen wischte en
koelde Gods lieve Moeder met een blan
ken, hemelschen doek, zoodat hun lichaam
spande en trilde van versche kracht en
wonnige frischheid. En lusschenin glim
lachte Maria, knikten vriendelijk de maag
den alle drie spraken ze woorden van
troost met hun zilveren stemmen. De broe
ders zagen geen koren meer, geen pik en
geen haak, geen vijvers en geen abdij; de
leeuwerik rees op tierelierend en ze hoor
den hem niet, nog hoorden ze langer het
geveder der krekels; hun oogen waren ge
vangen voortaan door de korenbloem-,
koele- en windekleuren der Hemelsche Ko
ningin en hare dienende heiligen, hun oo-
ren dronken gretig de lieflijke muziek der
troostende stemmen; ze wisten van "tijd
nog plaats; onttogen aan zichzelf leefden ze
met ziel en zinnen in de ongelooflijke en
toch heuschelijk ware wonderverschijning
daar vlak voor hen.
Onderwijl stapte Jacobus, de oudste der
broeders, de stoeptreden af der abdij- In
zijn rechterhand klemde hij de oor van een
stèenen kruik vol bier, in de linker hield
hij een blikken drinkkroes: hij zou de pik
kende broeders te drinken dragen. Hij
sjokte en slotte op zijn versleten been en
over hel pad van den boomgaard en daalde
af naar de vijvers; aan den overkant van t
water, op de glooiing, waren de korenvel
den, waar de pikbroeders arbeidden. Jaco
bus koos den dijk die den eersten plas
scheidde van den tweeden en vorderde zijn
weg door het stoffige onbelommerde gras.
Met oogen half dichtgeknepen voor het
overdadige zonnelicht, zocht hij aan den
overkant de plek van zijn bestemming.
Hoezoo, had hij zich vergist? Waren er dan
zes broeders aan het pikken gegaan in
plaats van drie? Mijn geheugen wordt
zwak, dacht broeder Jacobus 't ergste is,
dat ik bier getapt heb voor drie, ik zal de
kroes niet zoo vol mogen gieten. Jammer
voor die arme broeders, ze zullen wel dorst
hebben in 4b'n hitte. Maar, wat zie ik?
Zie ik nu goed of zie ik slecht? Had broe
der Jacobus de handen vrij gehad, hij had
voorzeker zijn oogén uitgewreven. Doch nu
staarde hij andermaal en scherper met on-
bewreven oogen en waarachtig, neen, hij
bedroog zich niet.... God bewaar me.
daar zijn drie vrouwen bij de broeders!
Broeder Jacobus was haast verlamd van
ontzetting en sloeg beschaamd zijn oogen
neer. Toen zijn eerste verschrikking over
was, durfde hij weer te kijken; misschien
waren het toch geen vrouwen. Doch wat hij
thans ontwaarde, was zijn vroom gemoed
te machtig, 't deed hem huiveren en ijzen
van afschuw en koken van verontwaardiging
De broeders lieten zich het gezicht afwas»
schen door een vrouw, door een vrouw....
Had hij het niet gezien, hij had het nooit
geloofd. O, wat schijnheilige broeders!
Doch hij kende zijn plicht tn versnelde zijn
stap: hij zou krachtig ingrijpen, de vrouwen
verjagen en dc zondaars streng berispen.
God, God, hoe was 'l mogelijk!
Hijgend en zweetend klom- Jacobus den
oever op en betrad het stoppelland. Hij
lette niet op de rijke zware schoven dif
lagen langs den grond, hij zag niet dc roode
en blauwe cn witte bloemen die, verwel
kend, nog lachten van tusschen de gevelde
halmen, zijn booze blik verslond de drie
bezoekers in hun grijzen kloosterrok en de
drie vrouwen in hun bonte wereldsche ge
waad en hij ergerde zich te heviger naar
mate hij naderde, vooral nu hij ook het dar
tel gesnap vernam waarmee die wichten de
broeders verdwaasden.
Hij strompelde zoo hard hij het vermocht
over stoppels en schooven, mompelend
reeds de bittere woorden, die hij strak?
zou spreken, zich o"Windend over hét
groote kwaad dat daar geschiedde voor zijn
oogen en dat geen einde nam ondanks zijn
naderen.Doch plots valt hij op zijn
knieën en zijn oude oogen weenen van
berouw en van blijdschap, van berouw
omdat hij zijn broeders zoo gruwelijk heeft
miskend, van blijdschap omdat hij, al was
't maar een pink, de moeder Gods heeft
aanschouwd. Want waarlijk, zij was hets
terwijl ze ten hemel voer met hare gezel
linnen heeft,ze erkend aan heur minnelijk
gelaat en aan de zoete stemmen waarmee
ze de broeders zegende.
Gevieren knielden ze thans op liet af
geschoren veld onder den wijden blakenden
hemel en dankten God: en zijn lieve Moeder.
28 JULI
EERSTE
LATERE
KOERS
KOERS
BERLIJN p. billioen)
0.63
1.623/4
PARIJS
13.45
13,37
BRUSSEL i -
12.C5
12.05
WEENEN i
.38
0.38
LONDEN i
11.52
11.513//
STOCKHOLM, i i
69.65
69.65
KOPENHAGEN.
42.30
42.3'
CHRISTIAN IA
35.25
33.2?
BAZEL
48.15
48.11
NEW-YORK
2.611/2
2.62
ROME
11.30
11.30
MEDEGEDEELD DOOR
De beurs opende lieden: prijshoudend.
V.K.
HEDEN
5% Nederland 1919
935/8
931/2
6% Nederland 1923
991/g
991/s
4H Nederland 1917
84i/4
841 4
7% N -l 1921 A.
10113/46
101'/»
73/4
Oude Vaart
718/4
7.3/4
dito Gem. Eigendom
588/4
54
Mij. „Nederland"
140
142
Scheepvaart-Unie
1161/s)
116
Rotterd.' Lloyd
121
122
Paketvaart
133
135
681/2
68
Holl. Stoomboot
20
193/4
498
4991,2
349
348
1
Jurgens gew.
481/»
5vi/f
Koloniale Bank
1(2
1621/j
Indische Bank
1.81/81
12/3/4
Cert. Handel Mij.
122
122
Resc- dito
1H5/8
1221/j
93
Geconsolideerde ..f.
1571/a
1561/3
Kon. Olie
3301/4
333
1o53,4
106
913/i6
Vorstenlanden
I6H/4
161
161.50
16)
Cornp. Merc. Arg,
163/4
i:
Poervvoredjo
1101/4
3621/2
361
Senerabah
322
3 8
Deli Batavia
3 41/4
304
Amsterdam Rubber
1-8
1391/2
Serbadjadi
1771/2
88
88
Wai Sumatra
116
11'
Dordtsche Petr.
309
312
Southern Rails
701/4
70 *14
Union
1-81/o
-
75
771/4
Wabasb
161/2
IbV-
Conm. Maxwell
«1/16
