Nieuwe Haarlemsche Courant | 1924 | 5 augustus 1924 | pagina 5

'i.

Gulden woorden.

RADIO-
OMROEP

Ontdekte misdaad.

NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
Tweede Blad - Dinsdag 5 Augustus 1924

-

De Duitsche delegatie komt hedenmorgen te Londen aan en zal eerst
in particulier contact met de leiders der geallieerde delegaties komen,
waarna vanmiddag de conferentie een zitting houdt.

Onder de Radio-berichten: Herriot wenscht geen debat met de Duit-
schers over de oorlogsschuld-kwestie en de militaire ontruiming van het
Ruhr-gebied. De Duitsche delegatie telt 49 personen. Het Duitsche
antwoord op de uitnoodiging is overhandigd. Hedenmiddag te 12 uur
wordt een plenaire zitting der conferentie gehouden.

GEM. BUITENL. BERICHTEN.

De aftreding der Tweede-Kamer
leden in 1925.

De Koninklijke familie naar
Zeeland.

Haagsche leening van 4 millioen

Pensioenregeling Spoorweg
personeel.

UIT ONZE OOST.

Van Heutsz-herdenking.

UIT ONZE WEST.

Regen op Curaqao.

UIT BOEK EN BLAD.

DAGELIJKS.

PRIMA RADIO
CONCERTTOESTELLEN

Desverlangd vanaf f 6.per maand,
Bureau Meijer - Haarlem.
Kleine Houtweg 69 - Tel. 3468

'FEUILLETON.

Ook voor ons land is niet zonder betee-
kenis, hetgeen onlangs een Engelsche Bis
schop zeide, bij gelegenheid van de opening
eener liefdadige verplegingsinstelling.

Het gesticht, dat geopend werd, zei Mgr.,
was ,,geen armenhuis en geen gevangenis en
geen gekkenhuis en geen werkhuis en geen
quarantainebarak en zelfs geen kazerne."

Het zou bestuurd worden door de onbe
kende heldinnen, wier voorgangsters het
Ministerie van gezondheid vormden vóór de
Reformatie, de nonnen, die de gelofte van
armoede, zuiverheid en gehoorzaamheid af
legden. De eenige beweegreden was de
liefde tot Christus' armen, en daarom zou
den de inwonenden, vrij zijn van heel dat
leger van ambtenaren en bezoekers en op
dringerige nieuwsgierigen, wier pleizier het
was binnen te dringen waar zij niet ge-
wenscht worden, en door te dringen in de
woningen van arme menschen, die niet wis
ten hoe zij hen buiten moesten hoitden, en
te beleefd waren om hen er uit te trappen,
wanneer zij eenmaal binnen waren."

„Het bestuur zou uitgaan van de ge
dachte, dat de moeders de meest geschikte
personen waren om voor hun babies te zor
gen, en niet de Staat of de bemoeizieke be
ambten. „Wij leven in een tijd", ging de Bis
schop voort „waarin op de heiligheid van
gezin en huis en de intieme betrekkingen
van het huiselijk leven op grove wijze in
breuk wordt gemaakt; waarin maniakken en
'jveraars, onverschillig voor goddelijke en
aatuurlijke, wetten, zonder kennis van de
eerste elementen der ethiek, menschen in
het parlement en daarbuiten, die aan niets
denken dan aan de tijdelijke en materieele
welvaart, (naai' zij wanen), van het land, en
waarschijnlijk ook aan meer gewin, met
hand en tand werken om wetten en veror
deningen op het gebied van gezondheid en
gezin in te voeren, die indruischen tegen de
christelijke leer. Hun acties zijn gemas
keerd onder het mom van patriotisme, hun
Wetsmaatregelen vermomd onder mooiklin-
kende ideeën als „sociale regeneratie, en
verheffing der massa, en grooter daadkrach
tigheid en om de natie tot een natie van de
eerste kwaliteit te makeij", en zoo voorts,
maar zij worden tegelijkertijd meermalen
sluw misbruikt voor de propaganda van

valsche leerstellingen en verboden prac-
tijken.

De Bisschop verklaarde de katholieke
leer, dat 't gezin hooger rechten heeft dan
de staat dat de heiligheid en onaantast
baarheid van het gezin het meest essen-
tieele vereischte was voor het bestaan van
den staat, en dat de staat alleen ingrijpen
mag in gevallen, waar het gezin schrome
lijk te kort schiet.

De staat is echter bezig, de ouders geheel
te verdringen, „de staat had practisc'h ge
heel de plaats der ouders ingenomen do^r
de eene wet na de andere, den schoolpl'ch-
tigen leeftijd verlengend, verplichte vervolg-
klassen voorschrijvend, en tot in de details
regels gevend op lichaam en geest der kin
deren, of de ouders het wenschten of niet."

„De ouders zijn verplicht hun kroost te
voeden en te kleeden tot zij in staat iijn
voor zichzelf te zorgen. Maar de staat, eerst
alleen behoeftige kinderen voedend, gaat
verder en voedt alle kinderen zonder onder
scheid in de scholen, aldus den ouders
leerend, dat deze plicht niet op hen rust,
hetgeen op den langen duur beteekent, dat
de kinderen hun niet toebehooren. De
ouders zijn de natuurlijke verzorgers van de
gezondheid der- kinderen, maar ook hier
weer hebben wij gezondheidsraden en medi
sche onderzoekingen en kinderklinieken en
Wat al niet, die niet alleen voorzien in dc
nalatigheid van zorgelooze ouders, maar het
werk .voor alle oulers doen, ook van hen,
die er zelf volkomen toe in staat zijn. Deze
practijk brengt de ouders er toe, van den
staat of n publiek lichaam te verwachten,
dat deze een plicht van hen overnemen zal,
die de Almachtige door de rede hen
heeft gelegd."

En tenslotte zei hij ook, wat er gebeu
ren moest. „Zeker moeten wij treurige en
ellendige gevallen, die voorkomen, verzor
gen; maar de juiste weg is niet om de kin
deren in massa te voeden, te kleeden en te
dokteren, maar om den wortel van de ellen
de te zoeken en de omstandigheden te ver
anderen die armoede, ongezondheid en ge
brek veroorzaken. Laten wij er voor zorgen,
dat de ouders passende en gezonde wonin
gen hebben om in te leven en geen ellendige
krotten en genoegzaam bezit om hen in
staat te stellen de verantwoordelijkheden
van het leven te dragen, zonder bedelaars
van den staat te zijn."

De vraagstukken welke het comité niet 1 geslacht, welke geschiedenis tot de twaalfde I ting van een fonds in verband met het Ko-

f OT")1ns;<ïincr Iron hr&ncre r\ e>n Hi c» H -n arr 1 oouw Wa\ra*^A «e- TJ«« A~~>-, rr*- A f i1 i iL 1 ::i.

De eindelijk bereikte overeenstemming
heeft het mogelijk gemaakt, dat thans

de Duitsche vertegenwoor
digers ter Londensche con
ferentie

hun medewerking zullen komen verleenen
voor de uitvoering van de deskundigen-rap
porten.

Algemeen verwacht men in de kringen der
conferentie dat de Duitsche delegatie de eco
nomische regeling, die de geallieerden bij
hun besprekingen te Londen hebben vastge
steld, onveranderd zal aannemen, of dat zij
hoogstens eenige technische wijzigingen zal
voorstellen, welke naar de meening der Duit
schers zouden bijdragen tot een vlotter func-
tioneeren van het plan-Dawes. De Duitschers
Zouden n.l. wenschen, dat de bijna dictato
riale macht, die de geallieerden aan de com
missies eri autoriteiten, belast met de uit
voering van het plan-Dawes, willen toeken
nen, eenigszins wordt verminderd. Men ver
wacht echter niet, dat zij op dit punt prin-
cipieele bezwaren tegen de voorstellen der
geallieerden zullen opperen. Daarentegen zal
de Duitsche delegatie zich ongetwijfeld met
kracht verzetten tegen het achterblijven van
Fransch en Belgisch spoorwegpersoneel in
het bezette gebied en zal zij waarborgen voor
de tijdige militaire ontruiming verlangen.
De eisch der|Duitschers aangaande het spoor
wegpersoneel zal door de Engelschen wor
den ondersteund, maar over de kwestie der
militaire ontruiming valt nog niets met ze
kerheid te zeggen, daar het standpunt der
geallieerden dienaangaande nog niet voldoen
de vaststaat. Men twijfelt er echter niet aan
spoedig met de Duitschers tot overeenstem
ming te komen. Of dit zóó spoedig zal ge
schieden, dat MacDonald, overeenkomstig
zijn voornemen, nog voor het zomerreces,
dat 7 Augustus aanvangt, een verklaring
daaromtrent it| het parlement zal kunnen
afleggen, is de vraag.

De Duitsche delegatie was, zooals men
weet, uitgenoodigd om gisteren, Maandag,
te Londen te komen, daar men de confe
rentie, vooral op aandringen van MacDonald,
Zooveel mogelijk wilde bespoedigen. De de-
legatie komt echter eerst hedenmorgen om
8 uur te Londen aan. Zij ging te Hoek van
Holland scheep en wordt bij aankomst in En
geland met'een specialen trein naar Londen
gebracht. De geallieerden waren voornemens
reeds hedenmorgen om half 11 een confe
rentie met de Duitschers te houden, doch
deze hebben den wensch te kennnen te ge
geven, eerst in particulier contact met de lei
ders der geallieerde delegaties te komen en
verzocht daarom de officieele zitting tot he
denmiddag uit te stellen. Een en ander zal
dus een vertraging van een geheelen dag ver
oorzaken.

Het comité van Duitschers en Geallieer
den, dat te Londen het vraagstuk van de
controle op de opbrengsten der Duitsche
belastingen behandelt, is in zooverre met
Zijn werk gereed gekomen dat het voor een
aantal kwesties een oplossing heeft gevon
den, terwijl de kwesties, waarover geen een
stemmigheid kon worden bereikt, werden
verwezen naar een arbitragecommissie be
staande uit Owen Young en Sir Josua Stamp.
Het comité heeft beslist, dat wanneer de op
brengsten van de accijns op bier, spiritua
liën, suiker en tabak minder dan 20 pCt. be
neden^ de raming blijven, geen bijzondere
controlemaatregelen behoeven te worden
genomen. Wanneer het tekort echter meer
dan 20 pCt. bedraagt, dan is de controlee-
rende commissie gemachtigd te verlangen,
dat daartegen maatregelen worden geno
men, b.v. door de voor deze betalingen toe
gestane termijnen te laten vervallen. Indien
dergelijke maatregelen niet afdoende blijken
kan de commissaris verlangen, dat de tarie
ven worden verhoogd.

tot oplossing kon brengen en die daaro
aan Youngjen Stamp werden voorgelegd, be
seffende o.a, of de controleerende commis
saris belangrijke maatregelen mag nemen,
zonder daarvoor de tóestemming van den al
gemeenen agent (voorjde schadeloosstellingen
te hebben ontvangen of de commissari* het
recht heeft de tarieven te laten wijzigen cf
Duitschland de hoogere kosten zal hebben
te betalen, welke een verscherpte controle
zou meebrengen.

In aansluiting op wat wij gisteren reeds
omtrent

de Iersche kwestie
meldden, kan thans worden medegedeeld,
dat de grensregeling Zaterdag in Downing-
street het onderwerp eener bespreking uit
maakte. tusschen Thomas, minister van
koloniën, Henderson, minister van binnen-
landsche zaken, die de Engelsche regeering
vertegenwoordigden en Cosgrave, president
van den Ierschen Vrijstaat, alsmede leden
van de regeering van Ulster.

Na afloop van de plenaire zitting der
intergeallieerde conferentie nam ook Mac
Donald aan de besprekingen deel. Het com
muniqué, dat na afloop der conferentie
werd gepubliceerd, meldde niets wat betreft
het resultaat der bespreking, doch wel werd
daarin verklaard dat elke quaestie, die op
de conferentie was te berde gebracht, be
sproken zal worden in het Lagerhuis.

Verwacht wordt dat M\cDonald heden in
het Lagerhuis een verklaring zal afleggen.

De Iersche quaestie heeft daar echter in
zooverre voorloopig afgedaan doordat de
regeering thans definitief heeft besloten het
wetsontwerp tot benoeming van de grens
regelingscommissie, hetwelk gjsteren werd
ingediend slechts in eerste lezing door het
Lagerhuis te laten behandelen en verdere
behandeling tot na het reces uit te stellen.

Of MacDonald vóór 7 Augustus in het
parlement een definitieve verklaring over de
onderhandelingen met Duitschland zal kun
nen afleggen valt te betwijfelen, te meer daar
deze besprekingen eerst hedenmiddag aan
vangen.

POINCARE TE LUIK.

Zaterdag is aan Poincaré het eere-docto-
raat van de universiteit te Luik uitgereikt.
Vergezeld van den Franschen gezant Her
bette en nog eenige andere diplomaten,
werd hij door den rector-magnificus der
universiteit ontvangen, die in zijn toespraak
o.m. wees op den schitterenden naam, dien
Poincaré op velerlei wetenschappelijk gebied
heeft verworven.

Poincaré bedankte in zijn antwoord voor
de groote eer hem door zijn benoeming
doctor honoris causa bewezen. Hij zeide er
trotsch op te zijn zich te bevinden onder
geleerden, die meer recht op dien titel had
den dan hij. „Maar ik weet dat dezelfde
gedachte van vrede, arbeid en vooruitgang
hen met mij verbindt. Ik ben doctor van
verschillende universiteiten Parijs, Straats
burg, enz. Daar ben ik trotsch op. Maar
zou ik doctor van de universiteit te Straats
burg zijn, als Luik zich niet zoo heldhaftig
gedragen had?"

Poincaré is Zondag weer naar Parijs te
ruggekeerd.

MEVR. EVANS DOODGESCHOTEN.

Men herinnert zich, dat eenige weken
geleden een ernstig meeningsverschil tus
schen Engeland en Mexico heeft bestaan,
naar aanleiding van de onteigeningspolitiek
der Mexicaansche regeering, die een terrein
opeischte, hetwelk aan een Britsche onder
daan, mrs. Evans, toebehoorde. Deze wei
gerde het af te staan er hadden ernstige
gewelddaden plaats waarbij de landbour
wers, wien het terrein reeds was toegewe
zen, de woning van mrs. Evans bijkans ge
heel plat schoten. De Britsche consulaire
ambtenaar Cummins, die bij afwezigheid
van een Britsche gezant voor de dame in
den bres sprong, werd op verzoek der Mexi
caansche regeering teruggeroepen.

Reuter deelt thans mede, dat mevr. Evans
Zaterdagavond nabij haar hoeve, gelegen
in de nabijheid van Tehuacan, in den staat
Puebla, doodgeschoten is. De moorde
naars zijn onbekend, doch men gelooft dat
het landbouwers zijn, opgehitst door de
agitatie tegen de vreemdelingen.

Strauss de Duitsche bedrijfsleider op de
bezitting van mrs. Evans, werd ernstig ge
wond. De aanranders ontkwamen met me
deneming van tweeduizend dollars

EEN GOUDEN DEGEN VOOR KONING
ALBERT.

Een gouden degen, voor koning Albert be
stemd, zou gisteren te Havre, aan prins Leo
pold overhandigd worden door Leon Meyer,
staats-ondersecretaris voor de handelsmarine
en burgemeester van Havre, ter gelegenheid
van de onthulling van het gedenkteeken der
Belgische dankbaarheid.

Deze degen heeft den vorm van een offi
cieelen generaalsdegen. Op het gevest staat:
„Ad perpetuam regis memoriam." Op den
eenen kant van het lemmet in het Fransch:
„Aan koning Albert, aan het heldhaftige
België, het bevriende en verbonden Frank
rijk." Op de andere zijde „Eendracht maakt
macht," „De kracht staat in dienst van het
recht."

Op het gevest is in een medaljon de strijd
van David tegen Goliath afgebeeld, terwijl
langs den anderen kant een oorlogstooneel is
voorgesteld de overrompeling van België,
de onderwaterzetting van het Ijzergebied, de
oorlogsellende, waarnaast de Fransche haan
tot den aanval kraait.

In de lauwerbladeren zijn ook nog de
yer^naarde wapenfeiten vermeld „Luik
(4—7 Augustus 1914), Halen, St-Margriet-
Hauthsm, Antwerpen, Ijzerslag, Steen-
strat?, Merkem, Vlaanderen-offensief (28
Sept.-11 Nov. 1918)." «|-

EEN GERUCHTMAKENDE VERLO
VING.

Groote belangstelling is te Londen gewekt
door de tijding dat miss Joyce Kerr, een jeug
dig actrieetje, in het huwelijk zal treden met
Lord Talbot de Malahide, een der rijkste
Peers, wiens Malaride Castle te Dublin een
uitgestrektheid van 3600 acres bezit.

Lord Talbot, die 50 jaar is, stamt uit een

eeuw bekend is. Hij draagt den ouden eigen-
aardigen titel van „Lord Admiral of Mala
hide and the seas adjoining."

EEN DIPLOMATIEK INCIDENT.

De Duitsche draadlooze dienst meldt,
dat, daar de Grieksche regeering van den
Duitschen vertegenwoordiger verlangde, dat
hij bij het overhandigen van zijn geloofs
brieven zich van de Fransche taal zou be
dienen, de heer v. Schoen dit weigerde en
mededeelde, dat hij met verlof ging.

GROOTE

IN

OVERSTROOMINGEN
POLEN.

Geheel midden Polen wordt door over
stroomingen geteisterd. Verschillende rivie
ren zijn buiten hun oevers getreden, Vele
dorpen en afzonderlijk staande boerenwo
ningen zijn verwoest. De aangerichte schade
is zeer aanzienlijk.

In verband met gerezen twijfel of aan de
hand van de wetsbepalingen de verkiezingen
voor leden van de Tweede Kamer in 1925 ai
in 1926 zouden moeten plaats hebben, heeft
de Minister van Binnenlandsche Zaken en
Landbouw, in antwoord op een dien aan
gaande door een gemeente-bestuur gestelde
vraag, geantwoord, dat art. 11 der wet van 23
Juni 1923 is tot stand gekomen in den ge-
dachtengang, dat de wijziging bij die wet
aangebracht in art. 145, tweede lid der Kies
wet niet van toepassing zoude zijn op de
thans zitting hebbende Tweede Kamer. Al
leen in dien gedachtengang hebben dan ook
de woorden „doch uiterlijk met ingang van
15 September 1925" in eerstgenoemde bepa
ling voorkomende, redelijken zin.

Naar de meening van de regeering al
dus de minister staat het dan ook vast,
dat het tijdstip van periodieke aftreding van
de thans zittende Tweede Kamer is 15 Sept.
1925.

De Koningin. Prins Hendrik en Prinses Ju
liana zijn Maandagavond te 8.10 van het
Centraal-Station te Utrecht, alwaar zij per
auto van Soestdijk waren vertrokken. Een
groote menigte juichte de koninklijke familie
bij haar aankomst op het Stationsplein le
vendig toe. Ook op het perron klonken bij
het vertrek van den trein luide toejuichin
gen.

ANTI-MILITARISTISCHE PROPAGANDA

Door de militaire politie zijn Vrijdag
avond te 's-Gravenhage circa halftwaalf een
aantal bereden manschappen aangehouden
van het 2e reg. veldartillerie en 2e half-
regiment huzaren.

Deze aanhouding geschiedde, omdat be
doelde manschappen de vergadering had
den bijgewoond van de Internationale An
ti-Militaristische Vereeniging afd, Den
Haag, welke gehouden werd in den tuin van
het Volksgebouw aan de Prinsegracht.
Nadat allen een verhoor was afgenomen,
werden zij voorloopig weer in vrijheid ge
steld.

Uit het onderzoek, dat geleid werd door
een der wachtmeesters der militaire poli
tie, bleek, dat men hier te doen heeft met
een anti-militaristische propaganda.

Te dezer zake zullen nog een aantal
manschappen van de treinafdeeling 2e reg.
veldartillerie worden aangehouden, op
grond van het in de kazerne brengen van
opruiende geschriften.

Het onderzoek wordt intusschen voortge
zet.

s

De gemeenteraad van den Haag heett
Maandagmiddag zonder discussie en zonder
hoofdelijke stemming aangenomen het voor
stel tot aangaan van een onderhandsche
geldleening, groot 4.000.000.

Te Utrecht werd Zondag een congres van
spoorwegpersoneel gehouden om te protes
teeren tegen het uitblijven van den pensioen
regeling voor dat personeel. Als sprekers
traden op de heer A. van Wel, voorzitter
van een Neutralen Bond van Spoorwegper
soneel, de heer v. d. Drift, voorzitter van
den Bond, van gepensionneerd spoorwegper
soneel en een hoofdbestuurder vgn de Ned.
Ver. van Spoor- en Tramwegpersoneel.

Ten slotte werd met algemeene stemmen
een motie aangenomen, waarin krachtig ge
protesteerd werd tegen het te'kens uitstel
len van de invoering der pensioenregeling en
de verwachtir^ uitgesproken dat de regee
ring onverwijld het pensioen-ontwerp zai in
dienen ter spoedige behandeling in de Sta-
ten-Generaal, terwijl aan de hoofdbesturen
werd opgedragen met kracht de actie te blij
ven voeren. Daarna werd het congres ge
sloten.

Monumenten in Indië.

Uit Weltevreden wordt gemeld:

Het hoofdcomité voor de huldiging van de
nagedachtenis van Van Heutsz heeft een
werkcomité benoemd, bestaande uit de hee-
ren: Fryling, Trip,' Wiessing en Gaillard. De
landvoogd is aangezocht voor net eere
voorzitterschap.

De minister zond den landvoogd een tele
gram, aandringende op samenwerking, op de
i oprichting van een standbeeld en op stich-

loniaal Instituut voor wetenschappelijk on
derzoek van Indië.

Besloten werd, te Weltevreden een mo
nument op te richten, waarin de figuur van
Van Heutsz, speciaal wat diens staatsmans-
beleid betreft, op den voorgrond zal treden
en dat herinnert aan Van Heutsz' welge
slaagde pogingen tot het brengen van staat
kundige éénheid in Indië.

In Atjeh zal een borstbeeld worden op
gericht, voorstellende generaal Van Heutsz
als legeraanvoerder.

De „Am. di Curasao" van 5 Juli meldt:

Maandagmorgen werden we weer verrast
op eenige mooie regenbuien. Bijna den ge
heelen morgen door regende het, afwisselend
korte zware buien of een zachte malsche
regen. In het Oost-district viel er weinig.
De regenmeter van 't fort teekende 12.6
m.M. Doch de meeste buien kwamen dien
dag uit het Noord-Oosten, zoodat op Otra-
handa en op sommige plaatsen van de be-
nedendistricten meer regen is gevallen. Wes
telijk van San Willebrordo viel er weinig of
niets. Doch hier had men Zaterdag reeds
een flinke bui gehad.

Woensdagmiddag tusschen 2 en 3 uur
hoorde men hier in de stad een ver verwij
derd onweer in Noordelijke richting. Doch
de bui kwam niet over en in de stad viel
geen druppel regen. Vermoedelijk heeft men
aan den Noordkant van het eiland er wel
van genoten. De temperatuur is echter daar
na heel wat frisscher geworden. Het was
dien morgen en ook daags te voren ondra
gelijk heet.

Ook Donderdagmorgen vielen er in de stad
een paar kleine buitjes.

En opnieuw gisteravond en van nacht kre
gen we herhaaldelijk een korte harde regen
bui. Het lijkt zoo waar als of we volop in
den regentijd zitten.

Met dat al is er in de laatste dagen een
aanmerkelijke verbetering gekomen in den
watersnood, waarmede wij maanden lang
getobd hebben.

is het noodzakelijk, dat de gedachte aan heT
Congres wordt levendig gehouden.

Esn zeer practisch hulpmiddel daartoe
vormt het Gedenkalbum, uitgegeven door de
N.V. „De Spaarnestad", in samenwerking
met Ars Catholica, waarin de treffende en
plechtige momenten van het Congres in een
serie keurige foto's zijn vastgelegd.

Uitgevoerd op smaakvol, creme papier,
met een sober en voornaam omslag, vormt
dit gedenkboek, opgedragen aan Z. E. Kar
dinaal van Rossum, een waardevol aanden
ken aan het Congres. Dit 16-pagina's groote
album brengt in beeld naast de pleohtighe-
den, welke het verheven karakter van deze
gebeurtenis bijzonder doen uitkomen, het
geheele verloop van het Congres, van de
inkomst van IJmuiden, den tocht naar Am
sterdam, den intocht in de hoofdstad, de
Kerkinterieurs, de vergaderingen en plech
tigheden in het Stadion en dc verschillende
gebouwen, waarin bijeenkomsten zijn ge
houden, tot de conterfeitsels van dc hooge
gasten, die het Congres luister bijzetten,
kortom alles, wat maar eenigszins in verband
staat met wat er in Amsterdam plaats vond
in de laatste Julidagen van 1924.

In alle opzichten verzorgd. Dat is de in
druk. dien men krijgt bij het doorbladeren
van dit album, dat in geen gezin mag ont
breken. Het is een schoone gedachte geweest
om deze voor ons godsdienstig leven zoo
heugelijke gebeurtenis; waarmede geheel
Katholiek Nederland heett meegeleefd, op
deze wijze in beeld te brengen en ze in een
fraai album bijeengevoegd voor een beschei
den prijs verkrijgbaar te stellen. Die prijs is
inderdaad zeer bescheiden, wanneer men
ziet, wat de uitgevers daarvoor bieden. Wij
zijn er van overtuigd, dat dit fraaie Ge
denkalbum zijn weg zal vinden en dat het
zal meewerken, om de zegenrijke vruchten
van het Congres tot rijpheid te doen komen.

DE GEVAREN VAN ELECTRISCHEN
STROOM.

Prof. Weber te Zürich heeft practische ex
perimenten gedaan om de vraag te beant
woorden bij welke spanning en sterkte de
electrische stroom voor den mensch gevaar
lijk wordt. Hij kwam daarbij tot het belang
rijke resultaat, dat bij gebruik van wissel
stroom reeds de vaak voorkomende span
ning van 120 volt de ernstigste gevolgen kan
hebben. Reeds bij de zeer geringe stroom
spanning van 30 volt werden, wanneer beide
leidingsdraden in nauwe aanraking met het
lichaam kwamen, niet alleen de vingers en
handgewrichten, maar ook de armen tot aan
de schouders bijna volkomen verlamd.
Slechts met inspanning van de uiterste
kracht was prof. Weber, die de proeven op
zijn eigen persoon verrichtte, in staat, om
de veroorzaakte pijnen tien seconden lang
te doorstaan en zich door eigen inspanning
van den draad los te -maken. Bij vijftig volt
werd reeds op het moment van vastgrijpen
van de draden een krampachtige verlamming
in beide armen, gepaard gaande met onver-
dragelijke pijnen geconstateerd; de stroom
moe/t onderbroken worden, daar de experi
mentator niet in staat was de leidingen los
te laten.

Deze proeven manen dus tot de grootste
voorzichtigheid met dc huisleidingen, waar
in doorgaans hoogere spanningen heerschen.
Hoewel vaste aanraking van beide leidings
draden een betrekkelijke zeldzaamheid is,
zouden toch bij de beschadiging van de lei
ding ernstige ongelukken kunnen voorko
men. Anderzijds constateerde prof. Weber
reeds vroeger, dat het leder van onze
schoenzolen een vrij goede isolator is.

GEDENKALBUM. HERINNERING
AAN HET XXVIIste INTERNATIO
NAAL EUCHARISTISCH CONGRES
TE AMSTERDAM 22-27 JULI 1924.
UITGAVE N.V. „DE SPAARNE
STAD", HAARLEM, PRIJS 1.—.

Het glorieuse gebeuren, het Internationaal
Eucharistisch Congres, waarvan Nederland
de groote eer te beurt viel in de hoofdstad
van het land de gastvrouwe te zijn, ligt nog
versch in het geheugen.

Zij, die van nabij getuige zijn geweest,
van het overweldigend enthousiasme, dat als
plotseling over het Nederlandsche volk was
vaardig geworden, zij, die den zegetocht van
den Kardinaal-Legaat van IJmuiden naar
Amsterdam, waarvan de gansche pers als
een buitengewoon gebeuren gewaagde, heb
ben meegemaakt, of in de Congresdagen de
duizenden gezien hebben, die in de over
volle kerkgebouwen de H.H. Diensten heb
ben bijgewoond, of de tienduizenden die bij
de plechtigheden in het Stadion door hunne
aanwezigheid getuigenis kwamen afleggen
van hun geloof, hun eerbiedig belijden, zij,
die het jubelen en juichen, de geestdrift
en aanhankelijkheid, den diepen godsdienst
zin der van heinde en verre opgekomen
schare hebben gevoeld, beleefd, zij allen
zullen gaarne bevestigen, dat inderdaad van
een glorieus gebeuren mag worden gespro
ken.

En ook diegenen, die, door welke omstan
digheden dan ook, verhinderd waren in de
week van 2227 Juli een bezoek te bren
gen aan de hoofdstad, hebben door de bla
den, die kolommen aan deze bijzondere ge
beurtenis hebben gewijd, zeer zeker den
indruk gekregen, dat het 27ste Internationaal
Eucharistisch Congres voor Nederland en de
geheele wereld van groote beteekenis is
geweest.

Juist om zijn verstrekkende beteekerjs,
om zijn sterk geestelijk karakter, omdat het
beoogt Eerherstel te brengen en ons leven
nauwer te verbinden aan de H. Eucharistie,

van de voor ons
land belangrijkste

stations.

Nieuwsberichten (Vaz Dias) Amsterdam
P. C. F. F. Golflengte 2000 M.

Dagelijks (uitgezonderd Zondag) 8,15—
8,30 v.m.; 10—10.12 v.m.; 11.3CT11.55 v.m.f
12,15—12,30 n.m.; 1,05—1,20 n.m.; 3—3.3C
n.m.; 4,154,28 n.m.

Tijdseinen: 10.15 v.m. en 4.30 n.m.
Effecten en Geldkoersen (Vaz Diaz, zil
hierboven) te 1,301.4522.152.30 en
2.45 n.m. (uitgezonderd Zondag en vacan-
tiedagen en Zaterdag alleen 10.30—11.3C
v.m.)

Weerberichten Vossegat Bé 1050
M.: 11.10 v.m. en 12,30 n.m en 8 n.m. (Ge
meenlijk Morseseinen in langzaam tempo,
waarop men zich oefenen kan).

Londen 2 L.O. golflengte 365 M.
Somtijds concert 3.504.50 n.m., dames en
kinderuurtje 5.20—6.30, daarna 7.2010.50
(of later) concert, opera of Popul avond.

Tijdseinen 1 20 en 7.20 (Zondag 3.20 uur)
n.m. Maandag, Donderdag en Zaterdag
Dansmuziek (Jazband) van uit het Savoy
Hotel te Londen na 10.20 n.m.

Diverse Engelsche stations hebben onge
veer dezelfde zenduren en wel:

Cardiff 5 W A. op 350 M.

Manchester 2 Z. Y. op 375 M.
Bournemouth 6 B M. op 385 M.
New Castle 5 N. O. op 400 M
Glasgow 5 G. S. op 420 M.

Birmingham 5 I. T. op 475 M.

Aberdeen 2 B D. op 495 M.

Radio Paris S. F. R. -1780 M. Con
cert (Tzigane orkest) 1.05 n.m. dito te 5.05
n.m. (vocaal of instrumentaal) dito te 9.20
n.m., als 5.05 of aansluiting op opera of
anderszins (voorafgegaan te 8.50 n.m. door
Nieuwsberichten).

Gemeenlijk Donderdag en Zondag Dans
muziek tot ruim elf uur. event, afgewisseld
door chansons of causeriën.

Eiffeltoren F. L. 2600 M. 7 en 11
uur v.m., 7.20 en 10.35 n.m. Weerbericht
3.50 n.m. Beursverslag 6.307.15 n.m.
concert, 11.20—11.25 n.m. en 12.04 Tijdsei-

Ecole Supp. P- T. T. 450 M.: Dage
lijks, behalve Maandag te 9.20 n.m., voor
drachten, enz.

Petit Parisien 340 M.: Gemeenlijk
Dinsdag, Donderdag en Vrijdag 8.50 n.m.

Brussel S. B. R. 265 M. 5.20 6.20
n.m. en 8.35—1020 n.m. concert.

Haren (Brussel) B. A. V. 1100 M. 5.lp

n.m. Weerbericht.

Konigswusterhausen L. P. 4000 M.

7.20 v.m.6 n.m. berichten (ongeregeld]
op 2700 M. Zondag alleen 11.20 v.m.
1.20 n.m.

Eberswalde 2700 M. Gemeenlijk
Maandag en Vrijdag 8.209.20 n.m. concert
Dinsdag en Donderdag concert 8.209.2G

Chelmsford 1600 M. 11.50 12.50;
4.20—5.20; 7.50—8.50 Concert, enz,
(voorwaardelijk). Te 8.20 Big-Ben (toren
klok der Westminster Abdij).

Programma.

In Aug. worden alleen door de volgende
Holl. Stations concerten gegeven:
Ned. Radio Industrie. Zondags te 3 u. -t

en Maandags vanaf 8.30 u„ 10.50 M.
Middelraad Zaterdags vanaf 8.30 u„
1050 M.

Bovendien (doch ongeregeld) op andere
dagen, des avonds door de Ned. Radio In
dustrie, uitzending der Concerten en Jazz
Band muziek die te Scheveningen m het
Kurhaus en Cabaret gegeven worden.

Bijzondere concerten, enz. zullen nader
vermeld worden..

71.

„Mijn hond, vrienden, helaas! je zult het
arme beest niet weerzien."

En de houhakker vertelde aan zijn aan
dachtige toehoorders het nachtelijk voorval
aan den oever der Penfgld. Dan scheidde
men doorgaans met een hartelijken hand
druk, elkander van weerszijden veel geluk
toewenschende.

Toen de avond viel, hadden de hout
hakker en Edmond ongeveer tien mijlen af
gelegd en bevonden zich aan den ingang
van een groot dorp.

„Hoor eens," zeide Malo Guern tot Ed
mond, „ik meende u vanavond te verlaten,
doch ik zal liever tot morgen bij u blijven
Ik heb hier een bloedverwant, die een her
berg houdt. Wij zullen bij hem ons avond
maal houden en vannacht slapen, dat zal u
goed te pas komen, om uw krachten te her
stellen, want ik raad u aan, niet in eene
herberg te slapen, voordat u zestig of tachtig
mijlen zult afgelegd hebben. Daar u geen
Papieren hebt, zou het genoeg zijn, indien
fifj een al te nieuwsgierigen kastelein of een
jvantrouwigen gendarme ontmoette, om u
io ongelegenheid te brengen''.

Malo Guern bracht zijn metgezel naar een
huis, dat er vrij goed uitzag en waar boven
den ingang 'n boschje gedroogde berm hing.

Juist toen zij wilden binnentreden, bevon
den zij zich vlak voor een gendarme, die
het huis verliet en, na hen eerst scherp aan
gezien te heben, op korten bevelenden toon
sprak:

„Uw papieren, vrienden, en gauw wat."

Edmond sidderde van het hoofd tot de
voeten en was op het punt van neer te
zinken. Gelukkig stelde Malo Guern hem
gerust, door in een schaterenden lach uit
te barsten.

„Achtenswaardige gendarme," antwoord
de hij, „wij hebben volstrekt geen papieren,
maar wij heben ze ook niet noodig, zooals
gij dadelijk zult zien."

En hij begon luidkeels te roepen:

„Hé neef.... neef Lehuedee, kom eens
hier! Ze roepen je...."

De kastelein kwam aanloopen en toen hij
den houthakker zag, riep hij vroolijk uit:

„Wel, daar heb je waarachtig neef Malo
Guern! Goeden dag, neef, wees welkom;
hoe gaat het met nicht?"

Malo keerde zich zegevierend naar den
vertegenwoordiger van het gerecht.

„Waarde gendarme," sprak hij, „u ziet, dat
ik bekend ben, en dat u, om een ontsnapten
galeiboef te vinden, ergens anders moet gaan
zoeken."

„Goed; maar de man, die bij u is, ant
woordde de gendarme en wees op Ed

mond; niemand kent hem hier."

„Die daar, is Yves Legouet, mijn arbei
der, antwoordde Malo vlug; een goed werk
man en een brave jongen. Ik sta voor hem
in, zooals mijn neef voor mij instaat. „Is dat
genoeg?"

„Volkomen," sprak de gendarme. „Neem
mij niet kwalijk, vrienden ik heb slechts mijn
plicht gedaan want het consigne schrijft mij
voor, alle onbekende personen naar hun pa
pieren te vragen.

Hij groette op militaire wijze en vertrok.

Den volgenden morgen, met het aanbreken
van den dag, namen Malo Guern en Edmond
voorgoed van elkander afscheid.

De boevenjager betaalde zijn schuld van
dankbaarheid tot het laatste toe. Alvorens
hij den vluchteling verliet, gaf hij hem een
laatsten raad en de ondervinding leerde
spoedig, hoe nuttig die was.

„Vannacht," zeide hij, „is mij iets inge
vallen; geloof mij, gij zult er u wel bij be
vinden, waneer gij mijn raad volgt. Koop
een kruiwagen en een spade en ik sta er
voor in, dat die beide zaken u tot paspoort
zullen strekken.

Edmond begreep dadelijk op het scherp
zinnige van dit oogenschijnlijk zoo eenvoudig
denkbeeld.

Hij kocht den kruiwagen en de spade,
legde de spade in den kruiwagen, en lang
zaam voortkruiende als een daglooner, die
zich naar zijn arbeid begeeft, rioeg hij den
weg naar Parijs in.

Drie maanden daarna werd Edmond, van
wien de politie geen spoor meer had kun
nen vinden, bij werstek veroordeeld tot dc
straffe des doods.

TWEEDE GEDEELTE.
ZESENTWINTIGSTE HOOFDSTUK.

Wij noodigen thans onze lezers uit, ons
te vergezellen naar het hoekhuis van de
Rue du Musée, Dit huis, hoog en smal, met
een somber uitzicht, had twee ingangen, een
op de Place du Caroussel en een in de Rue
du Musée. De eerste verdieping verleende
toegang tot de lokalen van een wijnhuis en
gaarkeuken, die de geheele benedenverdie
ping besloegen. De andere deur was de al
gemeene ingang voor de overige bewoners.

Eene smalle en donkere gang voerde naar
een wenteltrap, waar langs, in plaats van
een leuning, en smerig touw neerhing. De
voeten van verscheidene geslachten hadden
de treden van die trap afgerond en doen
uitslijten. Tegen den buitenmuur, na^t de
deur, was een houten kastje bevestigd, van
voren door een sterk en dicht traliewerk van
ijzerdraad gesloten. Achter dit traliewerk in
het kastje zag men een plakkaat, met dui
delijke en sierlijke leers geschreven en het
volgende inhoudende:

OP DE EERSTE VERDIEPING,

Huur- en Verhuur. Huwelijksmakelaar.

Inkasseeren van gelden. Consulten van
een Rechtsgeleerde in zake Processen,
Bankroeten of Erfenissen. Inlichtingen van
allerlei aard. Spoed en geheimhouding. Men
bepaalt vooruit den prijs,

N.B. Vlugc Agenten gevraagd, tegen rui
me bezoldiging. Borgstelling niet noodig.

Laten wij den trap opklimmen. Wij staan
dan voor een grijs geverfde deur, waarop
wij het woord kantoor lezen. Wij doen die
deur open en treden een groot vertrek bin
nen, dat veel op het bureau van een notaris
gelijkt. Langs al de muren en van den vloer
tpt aan den zolder, zien wij rijen kartonnen
doozen allen van etiquettes voorzien. Aan
een half dozijn lessenaars zitten even zoo
veel jongelieden, allen mfcger en slecht ge
kleed, druk bezig met hoopen gezegeld pa
pier te sorteeren of op lange vellen papier
te schrijven. Wij gaan dit vertrek door,
openen weer een deur en bevinden ons in
het kabinet van den rechtsgeleerde. Deze
kamer, veel kleiner dan de vorige, was met
betrekkelijke weelde geme.ubileerd en zag
er veel beter uit, dan men in zulk een huis
verwacht zou hebben.

Op den schoorsteen stond een bronzen
pendule, uit den tijd van het keizerrijk, en
twee kandelabres. Platen in waterverf en
van gouden lijsten voorzien hingen tegen
het zeegroene behangsel aan den muur.
Voor de ramen hingen damasten gordijnen,

de armstoelen waren met trijp bekleed en
eene zware mahoniehouten schrijftafel stond
tusschen de beide ramen. Tegenover die
schrijftafel stond eene groote ijzeren kast,
voorzien van een vierdubbel slot.

De geheele inrichting zag er bijzonder
goed uit voor het kantoor van iemand, die
zooveel uiteenloopende zaken in een bouw
vallig huis in de Rue du Musée uitoefende.

Dat was echter nog niets en onze lezers
zullen zich nog meer verbazen, wanneer wij
een gordijn oplichten, nog een deur openen
en een ongeveer even groote kamer binnen»
treden.

Hier is een werkelijke weelde tentoonge
spreid een mollig tapijt, fluweelen behang
sel .meubelen met zijde bekleed en prach
tige schilderijen in kostbare lijsten herschie
pen de;e kamer in een soort van bouaoir,
waarop menige dame uit dien tijd jaloersch
geweest zou zijn. Een kleine, fraai ingeleg
de schrijftafel was het eenige eenigszins za
kelijke voorwerp, dat men er vinden kon.
Een door de plooien van een gordijn ver
borgen deur en een lange, nauwe gang
voerden naar het portaal der eerste verdie-
pign en maakten het mogelijk, om deze ka
mer binnen te treden, zonder door de beide
andere te gaan.

Thans kunnen wij ons bezig houden met
I de personen.

(Wordt vervolgd.)