Nieuwe Haarlemsche Courant | 1924 | 6 september 1924 | pagina 5

ACH HOEK

MZE.

EUGD

Wa

f>-1

ZIJN EER!

a

lilll

Uit de Pers.

lïïggzandsn Mgdedeelingen

Keelontsteking

Abdijsiroop

f/ RADIO-
OMROEP

Vest-

HOE HOLLY-DOLLY RIDDER WERD

NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
Tweede Blad Zaterdag 6 September 1924

Rijwielbelasting.

Het spel van Schaper.

Belgische invloed in Limburg.

ORDE EN ARBEID.

De actie in de verwarmings
industrie.

60 cents per regel.

DAGELIJKS.

PRIMA RADIO
CONCERTTOESTELLEN

Desverlangd vanaf f 6.— per maand.
Bureau Meijer - Haarlem.

Kleine Houtweg 69. - Tel. 3468

EH@

Een leerzame les.

door PIJLTJE
prsF

ZAL PLAATSELIJKE KEUZE
12 MILLIOEN KOSTEN?

„Limburger Koerier" schrijft

De volgende staat van het aantal inrich
tingen, waar op 1 Mei krachtens vergun
ning sterke drank in het klein werd verkocht,
Vergeleken met het aantal daarvan in het
jaar 1904 is in vele opzichten leerzaam.
Z.-Holland 186 gemeenten, 3195 vergun
ningen, waarvan 1538 van vóór 1904.

Utrecht ..resp. 72 706 348

Zeelandresp. 109 971 340

Drente .resp. 34 636 268

Frieslandresp. 143 824 383

Limburg resp. 121 1859 661

N.-Brabant ....resp. 168 2744 1239

N.-Hollandresp. 129 2763 1345

Oyerijsel .resp. 160 1224 602

Groningen ....resp. 57 1239 549

Gelderland ....resp. 115 2104 995

Deze statistiek toont aan, dat het een
dwaling is, wanneer men meent dat het aan-
tal vergunningen van vóór 1904 zoo gering
Zou zijn. Het aantal blijft stellig niet veel
beneden de helft van het totaal der bestaande
vergunningen.

Doch tevens kan men zich nu een denk
beeld maken van wat Plaatselijke Keuze in
de toepassing zou kosten, los van het derven
van het vergunningsrecht door de gemeenten.
Volgens de wet-Rutgers zou den houder
eener vergunning van vóór 1904 bij ophef
fing een lijfrente worden verzekerd gelijk
staande met zijn verdiensten van het laatste
jaar.

Als men nu ruw weg het aantal vergun
ningen van vóór 1904 op 8000 schat en de
gemiddelde verdiensten op 1500 per jaar,
dan zou de toepassing der wet-Rutgers den
Staat jaarlijks 12 millioen komen te staan.
Afgezien van het verlies der accijns-millioe-
nen en ook van de kosten aan nieuwe ambte-
naren, met de toepassing van het plaatselijk
Verbod belast.

Deze cijfers jokken niethet is goed dat
Zich de gevolgen van het ontwerp-Rutgers
beter voor oogen stellen, dan tot nu toe is
geschied.

We lezen in het „Handelsblad":

I Volgens art. 1, 4e lid der Rijwielbelasting-
Wet wordt een belastingmerk kosteloos uit
gereikt voor rijwielen uitsluitend te berij
den door hoofden van gezinnen, die voor
bun beroep of bedrijf, een rijwiel noodig
hebben en niet in de rijksinkomstenbelas-
fin<s zijn of worden aangeslagen.

Indertijd hebben we voorspeld, dat de
guestie gezinshoofd meermalen zou worden

opgeworpen om een kosteloos merk te ver
krijgen, terwijl men feitelijk geen gezins
hoofd was. Naar we thans vernemen, is dit
ook inderdaad het geval en heeft de belas
tingadministratie reeds verschillende geval
len aangewezen, waarbij iemand niet als ge
zinshoofd kan worden beschouwd.

Zoo zal de gebruiker van een woning
hoofd van het gezin zijn, ook al wordt de
huishouding bekostigd door een inwonend
kind. Wanneer iemand alleen woont, kan
er van een gezin en dus van een gezinshoofd
geen sprake zijn. Wanneer een gehuwd per
soon of een weduwnaar met zijn kinderen
inwoont bij anderen, dan vormt hij met
dezen één gezin en is niet zelf als gezins
hoofd te beschouwen. Ook een ongehuwd
kostwinner, die bij zijn ouders inwoont, is
niet als hoofd van een gezin aan te merken.

Omtrent het noodig hebben van een
rijwiel voor een beroep of bedrijf is o.a. be
slist, dat een arbeider geacht kan worden
een rijwiel noodig te hebben, indien hij
doorgaans om zich naar zijn werk te bege
ven een afstand van meer dan een half uur
heeft af te leggen. Voor personen, die ge
brekkig loopen, behoeft het criterium van
een half uur gaans niet gesteld te worden.

D heer Schaper had in 't „Volk" gedreigd,
dat, als de rechterzijde zou meewerken om
de nieuwe tariefwet tegen October aan de
orde te stellen, „van een regelmatige en
ordelijke behandeling in het parlement geen
sprake zou zijn" en de minderheid in de
Kamer zich die handelwijze niet zou laten
aanleunen.

Verder had de heer Schaper verklaard,
dat de tariefwet niet mocht worden behan
deld voordat de Nederlandsche kiezers zich
daarover hadden uitgesproken.

„Het Huisgezin" noemde het dreigement
van den heer Schaper (de Vrijzinnig-Demo
craat had al eerder een zelfde geluid laten
hooren) een politiek spel.

De heer Schaper weet op deze qualifi-
catie niets anders te antwoorden dan: „Men
moet maar durven!"

Het Bossche orgaan schrijft thans:

„De vraag is slechts, aan welken kant het
durven schuilt: aan den zijnen of aan den
onzen.

Ook hem is het niet onbekend, dat buiten-
landsche parlementen tarief-kwesties, en
terecht, vlug afhandelen.

Hier is, in overeenstemming met onzen
volksraad, ruimte van tijd gelaten voor
overweging en bestudeering, voor het geven
en ontvangen van allerlei inlichting en voor
lichting.

De Kamerleden kunnen volkomen op de
hoogte zijn, en er is geen enkele reden om
te treuzelen en uit te stellen, geen
enkele reden als men er ten minste de poli
tiek buiten laat.

Maar dit doen noch de vrijzinnig-, noch

de sociaal-democraten: zij 'maken van een
financieel-economische kwestie een politiek
spel.

En dezelfde heer Schaper, die zich be
kommerd hield dat de Kamerleden van de
onbegrijpelijk-moeilijke tariefherziening niet
op de hoogte zouden zijn tegen dat men met
de openbare behandeling wilde beginnen,
riep de drie millioen en zooveel Nederland
sche kiezers tot arbiters op.

Op onze opmerking daarover antwoordt
de heer Schaper thans, dat inderdaad de
millioenen kiezers niet hoofd voor hoofd
van de zaak op de hoogte zijn, maar zij
zullen zeker „in het globale kunnen beoor-
deelen, of dit spel in het belang ir der
j natie."

Welk spel, nog wel welk roekeloos spel

Er wordt dezerzijds geen spel gespeeld.

Er moet meer geld binnenkomen, de
directe belastingen kunnen niet hooger wor
den opgevoerd, een herziening der tariefwet
brengt op gemakkelijke wijze millioenen
meer op, die in hoofdzaak door het buiten
land worden betaald.

Er is verder uitzicht, dat onze eigen
nijverheid er een ruggesteun door krijgt,
wat ze in dezen tijd hard noodig heeft, ook
in het belang der werklieden.

Wel spel, nog wel welk roekeloos spel
wordt hier gespeeld?

Het spel is aan uw kant, mijnheer Schaper,
die tegen een wetsontwerp, waar gij ook
uit het oogpunt van arbeidersbelang vóór
kondt zijn, maar waar ge u tegen moogt
verklaren zooveel ge wilt, met obstructie
dreigt.

Dat is spel.

En als ge meent, dat ge straks met zulk
spel bij de kiezers succes en profijt zult
hebben, dan gelooven we dat ge u ditmaal
vergist: de nuchterheid onzer kiezers blijft
'Ons daarvoor borg.

De Nieuwe Venlosche Courant schrijft:

In „De Tijd" werd dezer dagen de aan
dacht gevestigd op enkele, in Zuid-Limburg
algemeen bekende feiten, waarin echter tot
nu toe weinigen eenig gevaar zullen ontdekt
hebben.

Daar werd gewezen op de samensmelting
van de N. V. E. Philips Co's bank te
Maastricht met de Banque Centrale dc Lim-
bourg. Er is een samenwerking ontstaan van
de combinatie Nederlandsche Handelmaat
schappij en Société Générale de Belgique.
waarin Philips bank, die haar aandeelen cp
50 pCt, heeft afgestempeld, is opgenomen.

Nederlandsche en Belgische financiaele
belangen gaan hier dus samen

Daar zouden gevaren uit kunnen voort
vloeien, meent de inzender in „De Tijd".

Wij zullen het niet ontkennen. Maar is de
vraag ongegrond, of juist de gemeenschap
van belangen in Nederland, van twee finan
cieel sterke lichamen, één Nederlandsche en
één Belgische, integendeel juist een dam kon
vormen tegen mogelijk annexionistisch ge
vaar?

Het indertijd van Duitsche zijde geopper
de denkbeeld, om door financieele deelname
wederzijds, van Frankrijk en Duitschland,
in de industrieele belangen van beide lan
den, een dam op te werpen tegen toekom
stig oorlogsgevaar, heeft in meerdere krin
gen de aandacht getrokken en is daar ern
stig overwogen.

Het is nu eenmaal een feit, dat de mach

tige geldwereld grooten invloed heeft op de
besluiten der regeerders en der kabinetten.
De invloed is meermalen ten eigen bate en
ten algemeenen nadeele uitgeoefend. Maar
en 't is een goede zijde van het „kapita
listisch" stelsel, wijl het misbruik van dien
invloed niet inherent is aan het systeem
zelve brengt het eigenbelang van de
groote geldelijke instellingen mede en
bet welbegrepen eigenbelang loopt met het
algemeen belang steeds parallel dat al die
groote invloed wordt aangewend om bet
oorlogsheil te voorkomen, dan zou gemeen
schap van belangen tusschen Nederland en
België een sterke dam tegen het heilloos
annexionisme kunnen vormen.

Gewezen is ook op de mogelijkheid, dat
wisseling van personen in de directies van
de Mij. tot Exploitatie van Limburgsche
Steenkolenmijnen, die in handen is van
Fransche eigenaren, de heeren De Wendel,
en van de Mij. tot exploitatie der Steenko-
hoofdzakclijk Belgisch kapitaal, gevaar vooi
Zuid-Limburg zou kunnen opleveren.

Bij de Mij. tot exploitatie van Limb. Steen
kolenmijnen moeten, volgens de concessie
voorwaarden, altijd minstens twee van de
drie directeuren Nederlanders zijn. Thans is
een Fransch ingenieur lid van de driehoof
dige directie.

Bij de „Laura" en „Vereeniging" heeft
geen buitenlander in het directorium zitting.

Wij meenen daarenboven met zekerheia
te weten, dat èn de genoemde Fransche èn
de genoemde Belgische mijneigenaren ver
klaarde tegenstanders zijn van ieder annex
ionistisch streven ten opzichte van onze
Zuid-L,imburgsche mijnstreek.

De N.V. „Willem Sophie" is een betrek
kelijk te klein lichaam om: aangenomen dat
deze onderneming met enkele honderd H.A.
concessieveld ooit annexioniotische bevlie
gingen krijgen zou, waarvan thans geen
sprake is, eenigen invloed te kunnen uitoe
fenen. Deze invloed kan alleen afhangen
en alleen van beteekenis worden in vereeni
ging met de beide andere genoemde onder
nemingen met buitenlandsch kapitaal.

De Nederlandsche regeering heeft trou
wens reeds in den tijd, toen er van annex-
Jonistische neigingen in zekere Belgische
kringen nog geen sprake was, bij het ver-
leenen der concessies, het buitenlandsch ge
vaar reeds overwogen.

En wanneer eventueel ook het beste deel
der Peelmijnvelden aan particulieren in ex
ploitatie gegeven zal worden, zullen de en
dervindingen der laatste jaren van den kant
van den heer Hijmans c.s. opgedaan, de
concessievoorwaarde zeker sterk beïnvloe
den.

Voorloopig lijkt het ons toe, dat de sa-
menmenging van Belgische financieele en
nijverheidsbelangen nog geen gevaar voor
versterking van den annexionistischen in
vloed in België oplevert.

Naar het Volk verneemt, hebben de on
derhandelingen met de werkgevers in de
verwarmingsindustrie, die naar aanleiding

van de aan de Haagsche werkgevers gesteld- J
de ultimata gevoerd zijn, tot het resultaat
geleid, (Jat de bestaande overeenkomst tot
1 April 1925 wordt verlengd.

Hiermede is het uitbreken van een strija
over de geheele linie voorkomen. De actie
zal nu worden voortgezet bij de ongeorga
niseerde werkgevers, zoodat de kans bestaat,
dat nog individueele conflicten kunnen uit
breken.

c

catarrh, bronchitis, schorheid.

Gebruik AKKER's

van de voor ons
land belangrijkste
stations.

Nieuwsberichten (Vaz Dias) Amsterdam
P. C. F. F. Golflengte 2000 M.

Dagelijks (uitgezonderd Zondag) 8.15
8.30 v.m.; 10—10.12 v.m.; 11.30—11.55 v.m;
12,151-2,30 n.m.i 1,05—1,40 n.m.: 3—3,30
n.m.; 4,154,28 n.m.

Tijdseinen: 10.15 v.m. en 4.30 n.m

Effecten en Geldkoersen (Vaz Diaz, zie
hierboven) te 1,301.4522.152.30 en
2.45 n.m (uitgezonderd Zondag en vacan-
tiedagen en Zaterdag alleen 10.3011.30
v.m.)

Weerberichten Vossegat Bé 1050
M.: 11.10 v.m en 12,30 n.m en 8 n.m. (Ge
meenlijk Morseseinen in langzaam tempo,
waarop men zich oefenen kan).

Londen 2 L.O. golflengte 365 M.
Somtijds concert 3.504.50 n.m., dames er,
kinderuurtje 5.206.30, daarna 7.2010.50
(of later) concert, opera of Popul avond.

Tijdseinen 1. 20 en 7.20 (Zondag 3.20 uur)
n.m. Maandag, Donderdag en Zaterdag
Dansmuziek (Jazband) van uit het Savoy
Hotel te Londen na 10.20 n.m.

Diverse Engelsche stations hebben onge
veer dezelfde zenduren en wel:

Cardiff 5 W A. Pp 350 M.

Manchester 2 Z. Y. op 375 M.

Bournemouth 6 B M. op 385 M.

New Castle 5 N O. cp 400 M

Glasgow 5 G. S. op 420 M.

Birmingham 5 I. T. op 475 M.

Aberdeen 2 B D op 495 M

Radio Paris S. F. R. 1780 M. Con-
cert (Tzigane orkest) 1.05 n.m. dito te 5.05
n.m. (vocaal of instrumentaal) dito te 9.20
n.m., als 5.05 of aansluiting op opera of
anderszins (voorafgegaan te 8.50 n.m. door
Nieuwsberichten).

Gemeenlijk Donderdag en Zondag Dans
muziek tot ruim elf uur, event, afgewisseld
door chansons of.causeriëa

Eiffeltoren F. L. 2600 M. 7 en 11
uur v.m., 7.20 en 10.35 n.m. Weerbericht
3.50 n.m. Beursverslag 6.307.15 n.m.
concert, 11.2011.25 n.m. en 12.04 Tijdsei-

DUIDELJIK.

A. „Wat is die redacteur toch een vent!
Ik zend hem een gedicht van 10 coupletten
en schrijf erbij, dat de vier laatste strophen
zonder den samenhang te schaden, ook kun
nen wegvallen. Weet ge, wat de ellendeling
me antwoordt

B.: „Wel?"

A.: „De zes eerste ook 1"

DE ANTIQUITEITEN.

„Is het ge e mitteerd, de antiquiteiten var
het kasteel ie bezichtigen?" vroeg de bezoe
ker terwijl hij aanbelde aan de slotpoort.

Maar de bewaker antwoordde: „Het spijt
me wel, meneer, maar de gravin en de freule
zijn niet op het kasteel...."

Ecole Supp. P. T. T. 450 M.: Dage
lijks, behalve Maandag te 9.20 n.m.t voor
drachten, enz.

Petit Parisien 340 M.: Gemeenlijk

Dinsdag, Donderdag en Vrijdag 8.50 n.m.
concert.

Brussel S. B. R. 265 M. - 5.20—6.2C

n.m. en 8.351020 n.m. concert.

Haren (Brussel) B. A. V. - 1100 M. 5.1?
n.m. Weerbericht

Königswusterhausen L. P. 4000 M.
7.20 v.m.6 n.m. berichten (ongeregeld)
op 2700 M. Zondag alleen 11.20 v.m.
1.20 n.m.

Eberswalde 2700 M. Gemeenlijk
Maandag en Vrijdag 8.209.20 n.m. concert
Dinsdag en Donderdag concert 8.209.20
Chelmsford 1600 M. 11.50—12.50

4.20—5.20; 7.50—8.50 Concert, enz
(voorwaardelijk). Te 8.20 Big-Ben (toren
klok der Westminster Abdij).

PROGRAMMA.

Zaterdag 6 Sept. Middelraad 1050 M.

Concert 8.30 tot einde.

Zendag 7 Sept. Ned. Radio Instituut
1050 M. 36 uur. Concert en kinder
vertelling.

Hilvers. Draadl. Omroep. 1050 M. 8 u.
Openingsconcert met medewerking van de
dames Bauer, uit München (viool) en Nije
uit München (zang) en den heer Wiggelaar
(piano en viool).

Maandag 8 Sept. Ned. Radio Ind. 1050
M. 8.30 Concert door de Batavieren.
Hilvers. Draadl. Omroep. 1050 M. 6-7
u. Kinderuurtje door Mevr. Ant. v. Dijk.

BIJZONDERHEDEN.
De Radio-tentoonstelling te Amsterdam
wordt Dinsdag 9 Sept. gesloten.

Door JOH. v. d. HOEK.

Onder een nieuwe verdeeling nam het spel
}veer een aanvang: Jaap's plezier was ech
ter weg. Ofschoon de situatie was gered,
"leef het toch nog een open vraag of het
greintje sympathie dat de jongens mogelijk
weer voor Jan hadden opgevat, niet weer
Was verdwenen door deze gebeurtenis.

Kon-ie die nare gedachten nu niet van zich
a'zetten? Jaap werd verstoord door het
schreeuwen der jongens. O ja! hij moest de
tweede helft van het bezettingsleger laten
aanrukken. Anders kwam er weer niets van
terecht.

Jaap gaf het teeken. Een oogenblik was-ie
2lJn sombere gedachten vergeten en zag
naar het spel. Hij berekende de kansen der
spelenden. Wat een domme beweging voerde
daar het tweede bezettingsleger uit. Zoo
gouden ze gauw weer worden teruggedreven
■J® het kasteel. Hoe kan de aanvoerder nu
daartoe het bevel geven?

Jaap zocht met zijn oogen de jongens at.
FTé! Het leek wel of er geen aanvoerder was.
Ifij zag nog eens rond. Hij zag hem niet.
Waar was de aanvoerder van het tweede
Ieger? Waar was Jan van Belt?

Het duurde niet lang of Jaap moest tot
de overtuiging komen dat Jan was verdwe
nen. Waarom? Misschien had-ie zich na zijn
""hartige daad maar wijselijk teruggetrok-
e® in Zwammingedam. Misschien ook nad-
en de jongens hem weggejaagd. Maar dan
Was het al zeer waarschijnlijk dat-ie verder-
°P> in de heide, een pak slaag kreeg. Of
zou-ie weer een van zijn schelmstukken uit
voeren?

Hit laatste geloofde Jaap niet. De les zou
f°ch minstens wel weer voor een paar uur
hebben geholpen. In elk geval was er reden
te over om eens een onderzoek in te stellen.

Jaap daalde van den heuvel af en ging
Ben Stolk die toch voorloopig nog niet aan
den strijd ZOu deelnemen, waarschuwen,
dat-ie het commando maar zoo lang moest
overnemen. Hij had nog iets anders te doen
*ei-ie. En Jaap Klomp ging op onderzoek

Vanuit een schuilhoek telde hij de jongens
die elkaar bekampten, vervolgens het leger
van Jan van Arkel en wist toen zeker dat
Jan van Belt zich -alleen had afgezonderd.
Van een vechtpartij of een pak slaag was
dus geen sprake. Daarna tuurde-n-ie van een
heuvel de heide af en kon met zekerheid
besluiten dat Jan ook niet op weg was naar
Zwammingedam.

Hij kon dus alleen aan den anderen kant
hopen op succes. Jaap sloeg die richting in.
He heide daar was echter zeer nadeelig voor
e®n snel onderzoek. Ze was op verschillende
?!aatsen dicht begroeid met dennenboschjes
le een goed uitzicht onmogelijk maakten
jn verschillende heuvels en heuveltjes deden

Een hiervan beklom Jaap. Hij kon van
aaruit niet goed in de gewenschte richting
jlen- „Ik moet meer dien kant uit, overleg-
e7"-ie. „Meer in de richting van de Heks!"
,De Heks!! Dit woord bracht hem eens-
aPs op een heel ander idee, Zou-ie daar
Veel meer succes kunnen verwachten?
j He Heks! Maar het stond bijna vast dat
a® daarheen was. Zijn afzondering kon niet
nd.ers beteekenen dan dat-ie iets in zijn
actUld voerde. En al behoefde men niet
t.aQstonds aan kwaad te denken de rich-
'ln2 die Jan had genomen stemde toch tot
a"enken. De Heks had zich om het zoo
uit te drukken, ontmaskerd als een
feWoon oud vrouwtje. Na Jaap's avontuur
e®de niemand haar meer gevaarlijke kracht

ten toe. Wat dat betreft kon Jan niet door
vrees worden weerhouden er heen te gaan.

Dat hei een eenvoudig vriendschappelijk
bezoek gold was ook wel wat vreemd. En
hoe het ook zij, Jaap ging Jan na.

Het leek er niet al te veel op dat-ie de
goede richting had genomen. In geen velden
of wgen was Jan te zien en hoe dikwijls Jaap
ook een heuvel beklom, geen spoor was ei
te vinden, Jaap dacht er over om weer te
rug te gaan.

Enfin! Dat was ook wel wat gek. Het was
Jaap's gewoonte niet om onverrichter zake
terug te keeren. Hij zou in elk geval toch
maar minstens even doorgaan totaan de hut.

Deze was niet ver meer verdwijderd. Na
eenige minuten reeds kwam-ie er aan. Het
landschap was in slapende rust. Ook aan de
hut was geen leven te bespeuren. En Jaap
werd er meer en meer van doordrongen dat-
ie een vergeefsche reis had gemaakt.

Aan teruggaan dacht-ie nochtans niet. Hij
zou dan maar een bezoek bij de Heks gaan
afleggen. Het was niet de eerste maal dat-ie
er kwam na dat-ie daar zoo liefderijk was
verpleegd.

Plotseling liet Jaap zich languit in de
heide vallen. Hij had iets gezien. Wat?
wist-ie ook niet. Een mensch misschien? Het
kon echter ook iets anders zijn geweest.
Jaap had zich echter in de heide verborgen
omdat het voorgevoel: Jan hier te zullen
vinden hem nog steeds niet verlaten had.

Voorzichtig kroop-ie voort in de richting
waar-ie zijn ontdekking had gedaan. Jaap
was zeer behoedzaam. Als Jan iets in zijn
schild voerde dan wilde-n-ie hem op hee-
terdaad betrappen en de gesteldheid van
den deugniet zou niet benijdenswaardig zijn.
Jaap zou het wel zoo weten aan te leggen
dat hem voorloopig de lust tot schelmstre
ken verging. Jaap Klomp had lang, tot voor
enkele minuten nog vertrouwen in Jan ge
had. Nu-ie hem echter voorzichtig door de
heide had zien sluipen was-ie met wan
trouwen vervuld.

Nu-ie Jan eenmaal had gezien want

het was werkelijk Jan van Belt die door de
heide sloop; had-ie niet veel moeite hem
te vinden en zijn bewegingen te volgen.

Jan van Belt sloop door de heide en na
derde langs allerlei omwegen, steedsdek
king zoekende achter eikenstruiken en de
schaarsche dennenstammetjes, meer en meer
de hut van het ongelukkige vrouwtje, dat
tot voor korten tijd door heel de omgeving
als „de Heks" werd gevreesd.

Jaap lag nog in de heide. Hij kon wel hui- j
len. Was dat nu de jongen waarvoor-ie

reeds zooveel had gedaan?

Jan van Belt had de hut bereikt. Jaap
kwam wat naderbij. Hij moest om eenige
struiken heenkruipen en verloor Jan een
oogenblik uit het oog.

Toen-ie de hindernis voorbij was zag-ie
Jan van Belt op den grond gehurt zitten
voor de deur van het hutje. Hij zat met den
rug naar Jaap toe, zoodat die niet kon zien
wat-ie deed!

Plotseling sprong Jan op, klopte aan dc
deur van het hutje en liep snel weg. Op het

KINDER-FANTASIE.

zelfde oogenblik overzag Jaap wat er was
gebeurt. In den grond gestoken stond voor
de deur der hut een ronde, hèlroode bus.
een donderbus! waarvan de lont brandde.

De helm had op de deur geklopt en het
oude vrouwtje zou dus weldra verschijnen
om door de ontploffing die volgen ging,
doodelijk verschrikt te worden,

(Wordt vervolgd.)

Door NICO A.

Sinds eenige dager, was de schoolvacantie
al afgeloopen en zag men de kinderen, weer
iederen morgen trouw naar school gaan en
hoewel met tegenzin moesten ook Jan, Tom
en Lauw daarheen. Maar vandaag was het
Woensdag, dus hadden ze een vrijen mid
dag.

Direct na 12 uur toen de school uitging,
beraamden de drie vrienden een plan om
den middag gezellig door te brengen. Spoe
dig was men het er over eens en ze spra
ken af, om 2 uur bij „de molen" te komen.
Prompt om 2 uur waren de drie schavuiten

116. Brieschend van schrik, ieder een groot mes
tusschen hun knuisten klemmend kwamen de roo-
vers, opgeschrikt door al dat lawaai en spektakel,
naar boven stormen, juist op bet moment toen
Holly-Doliy uit 't kastje wilde kruipen.

„Past op!" riep de waard, die van achter 't bed
te voorschijn kwam. „Past op, mannen! Die kast is
betooverd Helpt mij om dat duivelsche ding te
verbranden."

„Wat? Een betooverde kast verbranden?" riep
een der roovers. „Neen ouwe, dat sticht onheil en
kwaad. Beter doen wij, door dat ding in zee te
werpen."

117. Maar een kastje dragen, met zoo'n dikken
Ridder er in, viel niet mee, dus haalde de waard
een groote kruiwagenwiel van beneden. Dit moest
de eene roover met beide handen vast houden. Het
kastje werd op zijn rug gezet, de andere roover
nam de beenen van z'n kameraad op en 't zaakje
kruide prachtig.

O, o! wat zat die arme Holly-Dolly in angst.

Vluchten was nu onmogelijk geworden, dus
moest hij zich zoo maar, door allerlei donkere gan
getjes naar den toren laten kruien en dan

....Brrr! Dan was hij levend voor de haaien en
_voorjjoec^jnet hem gedaan.

Kiik daar 'ns, zus! Die wagen is van he tzelfde merk as d'n onze alleen heeft ie

'n "andere chassis." <Gaiet^

bij „de molen" gearriveerd, en gezamenlijk
trokken zij af naar den grooten boomgaard
van boer Teeuwissen, een lastigen, gierigen
boér, die nooit iemand een peertje gunde en
die ze eens van zijn appelen- en peren
overvloed wilden verlossen, Dicht bij de neg,
die om den boomgaard stond gekomen, gin
gen ze een voor een verder, tot ze alle drie
stijf gedrukt tegen de heg aanlagen. Maar hoe
moesten ze daar nu overheen komen? De heg
was hoog en er onder-door kruipen ging niet.
Er over heen klimmen was veel te gevaarlijk
want dan liepen ze zoo in 't oog. Goede raao
was duur. Eindelijk kwam Lauw op het idee
om in een boom te klimmen die langs den
weg stond en zich daarvan laten zakken in
een appelboom.

Het was wel een goed idee, maar het was
gevaarlijk, de' tak kon wel eens breken en
hoe moesten ze dan weer terug gaan. „O,
dat is niets," vond Lauw. „We klimmen in
den boom en jullie blijven zitten, terwijl ik
me langs dien grooten tak zal laten zakken''.
De anderen vonden het plan goed en voort
ging hij, omhoog, het dikke bladerenboscb in.
De anderen volgden, doch bleven in den
boom, maar Lauw schoof langzaam over een
dikken tak steeds verder naar het appel
boompje toe. De tak begon langzaam onder
het gewicht naar beneden te buigen. Jan en
Tom waarschuwden den overmoedige nog,
maar hij stoorde er zich niet aan. Opeens
begon de tak zachtjes te kraken en zwaai
door te buigen. Eindelijk zag Lauw in, dat
verder gaan met zijn leven spelen zijn zou.
Hij besloot dan ook maar terug te gaan toen
opeens een hevig gekraak weerklonk, welke
den jongens hevig deed schrikken. Toen ze
omlaag keken, zagen ze beneden hen in den
boomgaard een dikke tak en daaronder lag
hun vriend Lauw. Spoedig waren ze uit den
boom en snelden naar de boerderij, waar ze
het ongeluk haastig en onsamenhangend ver
telden. De boerin, gevolgd door een paar

meiden, snelde naar den boom toe, en ja

daar lag Lauw, lijkwit en doodstil onder den
tak. Voorzichtig werd hij opgenomen en bi:
de boerin binnengebracht. Juist wilde d<
boerin een der meiden gelasten om naar der
dokter toe te gaan. toen Lauw, die dooc
scheen, zijn oogen opende en vragend rond
keek. Hij slaakte een diepe zucht en ever
later kon hij zelfs al weer spreken. Het bleek
dat hij alleen bewusteloos geweest was, doet
kwetsuren had hij niet opgeloopen. Natuur
lijk moest hij aan de boerin het geheele ge
val precies vertellen. Toen ze hoorde, dat lie
om appelen te doen geweest was, waar
schuwde ze de jongens om niet weer zulk<
grappen uit te halen, want dan kon het we
eens erger afloopen. De boerin gaf hun ver
lof om appelen en peren te plukken, zoovce
ze wilden, maar niemand had er zin in, dl
schrik zat er te diep in. En het was een goe
de les voor hen geweest, om zich nooit meel
aan een andermans goed te vergrijpen. Vooi
ze weggingen, kregen ze hun zakken nog voi
met peren en appelen, die door een der mel
den geplukt waren. Zelf hadden ze er tfenoee
van.

118. O, o! Wat een benauwd oogenblikje maakte
die arme Holy-Dolly nu mee.

En 't ergste moest nog komen.

Na een kwartiertje voelde hij, dat de roovers
halt hielden, hoorde hij, dat de waard een deurtje
open en voelde den frisschen zeewind binnen drin
gen.

Nu kruiden de roovers 't kastje en al op een
platform, dat geheimzinnig verlicht werd door 't
schijnsel van een lantaarn, en waar je honderden
meters beneden je dc golven hoorde ruischen en
beuken tegen de rotsen. En toen.... O, o, o,! Daar
g'Pg-ie!