Een lieve vader en
moeder.
HANDEL EN NIJVERHEID
w
Zes jaar gevangenisstraf
geëischt.
Voor de Vierde Kamer der
rechtbank te Amsterdam stond
dezer dagen terecht een echt
paar wegens het opzettelijk
verlaten van een zoontje van
nog geen twee weken, met het
doel zich van het kind te ont
doen.
De vrouw was den 19den
Juli in het Wilhelminagegast-
huis opgenomen en werd den
len Augustus ontslagen. Zij
weigerde echter haar kindje
mee te nemen, zeggende, dat
ze er thuis geen plaats voor had.
Na veel moeite gelukte het de
hoofdverpleegster haar te over
reden toch het kindje mee te
nemen.
De vrouw ging toen naar de
werkplaats, waar haar man als
kleermaker arbeidde. De echt
genoot was er niet erg over te
spreken, dat zijn vrouw met 't
kind thuis kwam, waar hij haar
nog zoo op het hart gedrukt
had, het in het ziekenhuis ach
ter te laten.
Dadelijk ging hij met zijn
vrouw en het kind naar het
Wilhelminagasthuis Zonder
door den portier opgemerkt te
worden, begaven zij zich naar
de spreekkamer van de zuster
voor maatschappelijk werk, die
juist spreekuur had. Daar legde
de vader het kind op een stoel.
De zuster vroeg, wat dat be-
teekende, waarop de vader
antwoordde, dat hij geen plaats
voor het kind had en het daar
om niet wilde hebben. De zus
ter werd verlegen met het ge
val en haalde den directeur er
bij. Die kwam spoedig, verge
zeld van 2 knechts. Hij vroeg
het echtpaar het kind mee te
nemen en gelastte het daarna.
Toen beiden bleven weigeren,
werd de mand, die bovendien
brutaal en onbeschoft werd,
buiten het ziekenhuis gezet. De
directeur probeerde het kind
in de armen van de vrouw te
leggen. Maar vergeefsche moei
te: de liefhebbende moeder zag
kans zonder haar kind weer op
straat te komen
De politie werd in het geval
betrokken en het - echtpaar
werd in het huis van bewaring
opgesloten.
Thans voor de rechtbank
toonden zich zoowel de moeder
als de vader zich totaal onver
schillig.
De vader hield maar vol, dat
hij geen ruimte voor het kind
had Hij bewoonde met zijn
vrouw een klein kamertje in de
Alb. Cuypstraat en dat was net
groot genoeg voor twee perso
nen.
Pres.: Zou u nu heusch den
ken, dat u met die praatjes in
druk op de rechtbank maakt?
Bekl.: 't Is toch zoo. Ik had
geen huisvesting.
Pres.: U hebt zes kinderen
en voor geen van hen zorgt u,
nietwaar?
Bekl.: Ja, ik heb daar geen
geld voor
Pres.: U bekommert u heele-
maal niet meer om die kinde
ren. i
Bekl.: Ik hoor nooit iets van
ze.
Pres.: Nu nog mooier. U hebt
die kinderen aan hun lot over
gelaten kijkt niet meer naar ze
om en nu beklaagt u u nog,
dat u niets van ze hoort.
De moeder zeide, dat de zus
ter in het ziekenhuis haar had
geadviseerd het kind in „Toe
vlucht voor Onbehuisden" te
doen
Ze had daar dan zelf echter
ook drie maanden moeten blij
ven en daarin had zij geei* zin
gehad. Haar man had dat trou
wens niet willen hebben.
De heer W F. van Voorst,
directeur van het Stadsbeste-
delingenhuis, gaf eenige inlich
tingen over het echtpaar Hij
deelde mede. dat het alleron
gunstigst bekend staat. In 1916
was de vrouw ziek geworden
en in het gasthuis opgenomen.
De man had zich toen schuil
gehouden, om niet voor de kin
deren te hoeven te zorgen en
gedurende dc ziekte van zijn
vrouw, zijn de kinderen ver
pleegd in het Bestedelingen-
huis. Het Burgerlijk Armbe
stuur en liefdadigheidsvereni
gingen hebben toen zeer veel
voor het gezin gedaan. Niette
genstaande het groote moeite
kostte, werd het gezin aan een
gemeentewoning geholpen.
Helaas, alle moeite bleek
vergeefs te zijn geweest. De
man was lui en werd door ver
scheidene patroons ontslagen,
omdat hij steeds te laat op het
werk kwam Tenslotte kon hij
geen werk meer vinden. De
naaimachine stond in de lom
merd en de huur kon niet meer
betaald worden.
Toen moesten zij uit de ge
meentewoning, maar de vader
zei: als ik de woning moet ver
laten, dan zorg ik niet meer
voor'mijn kinderen. En inder
daad, toen hij den lsten Janua
ri 1920 uit zijn huis moest, liet
hij zijn zes kinderen in een
koude leege kamer achter....
Met zijn vrouw betrok hij een
woning aan het Zeeburgerpad
en daar weigerden de vader en
moeder de kinderen bij zich te
nemen
Toen kwamen de stumperds,
HET KONINKLIJK BEZOEK AAN VLAARDINGEN, H.M.
en dc burgemeester van Vlaardingen voor het handelsgebouw,
DEZE KETTING KNAPTE ALS EEN DRAADJE bij 't opruimen
der gezonken Duitsche schepen bij Scapa Flow.
ZEILWEDSTRIJD VOOR VISSCHERSVAARTUIGEN BIJ HOORN,
Volendammers bespreken na aankomst in de haven.de kansen.
DE „NOOIT-MEER-OORLOC-ACTiE hield Zondag overal betoogingen. Links: internationale vrouwengroep in den optocht
te Amsterdam. Midden: groep „vredesengelen", ook te Amsterdam. Rechts: de optocht te 's-Gravenhage.
OEFENINGEN DER TtfANSPORTCOLONNEN VAN HET ROODE
KRUIS. Links: zwaargewonden worden in den trein geladen.
Rechts: generaal Schrijver inspecteert de oefeningen.
OEFENINGEN DER TRANSPORTCOLONNEN VAN HET ROODE
KRUIS, te Bilthoven 20 Sept. Links: een „gewonde" wordt wegge
dragen. Rechts: proeven in het verbinden van gekwetste armen.
sma
DE NIEUWE KRAANWAGEN aan de Maaskanalisatie te Roermond
is in werking gesteld. Hier is hij bezig een der jukken (12000 K.G.)
voor de afsluiting der scheepvaartopening on te halen
GROOTE-STADSVERKEER. In het buitenland, vooral Londen
en New-York, denkt men er sterk aan, op drukke verkeerspunten
de kruising te voorzien van rijweg-verdubbeling, volgens boven
staand model.
PLANTENGROEI GEFORCEERD
MET KUNSTLICHT. Proeven in kas
sen te Baldwin (Amerika) bewezen,
dat planten dubbel zoo snel groeien
bij bestraling, van 's-avonds 8 tot
's-midda<<s 1 uur, met 500-watt elec-
trische lampen.
ARMANDO CASALINI, de fascisti
sche afgevaardigde, die door een
communist in de tram werd dood-
geschoten.
HET KONINKLIJK BEZOEK AAN MAASSLUIS. Het défilé voor H.M. de Koningin,,
langs bet Stadhuis
DE MOORD OP CASALINL m De begrafenisstoet aan den ingang van het kerkhof
te Rome.
drie jongens en drie meisjes, in
het Stadsbestedelingenbuis.
De vader werd gevraagd wekelijks een
klein bedrag voor het onderhoud van de
kinderen af te staan, maar hij weigerde. En
daarom w«rd hij ook niet bij bun toegelaten,
toen het op een goeden dag in zijn hoofd
op kwam ze te gaan bezoeken
Dit nam bij den directeur zeer kwalijk en
herhaaldelijk maakte bij 't heat lastig. Soms
stond hij urenlang voor zijn hufs te wachten
en als de directeur eindelijk uitging, schold
hij hem voor alles wat leeUjk was, na. Een
maal beleedigde hij op straat de zuster, die
met d» kinderen uit wandelen was.
Tenslotte stelde de directeur den voogdij
raad van een en ander in kennis. De vader
werd ter verantwoording geroepen, maar hij
gedroeg zich zoo onbeschoft, dat hij de deur
werd uitgezet. Hij werd echter ontzet van
de ouderlijke macht over de drie meisjes
Zij werden geplaatst in een R.-K. gesticht,
ergens in Limburg waar zij het nu goed heb
ben Voor de drie jongens kon geen voogd
gevonden worden, omdat ieder den vader
vreesde.
Er is ook nog een zevende kind geweest
vertelde de heer Van Voorst verder. Dat
was een treurige geschiedenis. Het werd ook
door d« ouders verlaten en werd opgeno
men door de St Annavereeniging. De va
der moest een heel klein bedrag wekelijks
betalen voor onderhoudskosten, maar wei-
gerd». Toen werd het kind ernstig ziek. De
ouders werden gewaarschuwd, maar zij wil
den bun fiek kindje niet bezoeken. „Naar
die rga ik niet toe", zei de vader,
„want het is er alleen maar om geld te
doen". 's-Avonds is het kindje gestorven
en den volgenden morgen is de moeder in
het gesticht geweest. De vader heeft zich
er nooit meer laten zien
Tenslotte heeft de directeur het Burger
lijk Armbestuur geadviseerd geen ondersteu
ning aan dien man en die vrouw te geven,
en zoo is ook geschied De kinderen hebben
ondertusschen aan de gemeente Amsterdam
niet minder dan 10.250 gekost.
Deze ouders, eindigde de heer Van Voorst
huldigen het beginsel, dat de Staat moet op
voeden de kinderen, die zij doen geboren
worden
Het O M,, waargenomen door mr. Van
Lier, hield daarop zijn requisitoir. Spr. zei-
de, dat men hier te doen had met het zeld
zame geval,, dat ouder» zich van hun kinde
ren ontdoen, ni*t door geldgebrek, maar
omdat ze geen greintje ouderlijk gevoel
hebben.
„Laten de kapitalisten maar voor ónze
kinderen zorgen," zegt dit echtpaar.
Spr. vond dit feit meer dan ergerlijk en
meende dat deze menschen de maximum
straf moet wordeD opgelegd, die op dit mis
drijf staat, en vroeg voor ieder zes jaar ge
vangenisstraf.
De verdediger van den man, mr. Stokvis,
pleitte clementie.
De raadsman van de vrouw, mr. Buys,
stelde in bet licht, dat deze menschen toch
schipbreukelingen zijn, die niet voor hun ge
noegen afstand van hunne kinderen doen.
Hij drong ook aan op clementie.
HANDEL MET ESSEN.
De consul der Nederlanden te "Essen, de
heer Chr. Schmid, met verlof hier te lande,
zal voor belanghebbenden te spreken zijn
te Den Haag in een lokaliteit van het De
partement van buitenlandsche zaken, Plein
23, op Woensdag 24 September a.s„ des
voormiddags van 10 tot 12 u»* en des na
middags van 2 tot 4 uur.
